• vereniging
door Sanne echten
Een dag uit het leven van … Sanne Echten Hoi allemaal, Afgelopen maanden had ik het geluk om op Bonaire mijn scriptie te mogen schrijven. Ik wilde al jaren heel erg graag naar het Caribisch gebied en was vastbesloten een onderwerp te vinden dat hierbij paste. In januari 2012 ben ik op Bonaire in gesprek geraakt met de Belastingdienst Caribisch Nederland en zij waren bereid mij te begeleiden bij het schrijven van mijn scriptie. Zoals de meeste van jullie waarschijnlijk wel weten zijn Bonaire, Saba en Sint Eustatius (Statia) (“de BES-eilanden”) sinds “10-10-10”, bijzondere gemeenten van Nederland. Aruba, Sint-Maarten en Curaçao zijn zelfstandige landen binnen het Koninkrijk der Nederlanden geworden. In de Grondwet zijn deze eilanden benoemd als openbaar lichaam. De bevolking van Caribisch Nederland telt ruim 20.000 inwoners, hebben stemrecht in Nederland voor onder andere de Tweede Kamer en hebben sinds 1 januari 2011 een nieuw fiscaal stelsel dat is geënt op het Nederlandse en oude Antilliaanse stelsel. Dit was een mogelijk onderwerp voor mijn scriptie en gelukkig vond ik Professor Luja bereid mij te begeleiden bij deze scriptie, die de titel heeft gekregen: “De maatschappelijke effecten van de afschaffing winstbelasting en de invoering van de vastgoed- en opbrengstbelasting”. Als Nederland haar fiscale stelsel op de BESeilanden zou implementeren zou dit te grote negatieve economische en maatschappelijke gevolgen hebben voor de lokale bevolking en haar bedrijven. De lokale bevolking was niet echt gewend om belasting te betalen en bedrijven maakten veelal gebruik van de bekende Tax Holidays van Curaçao. De Tweede Kamer heeft ervoor gekozen om de belastingdruk van directe belastingen te verleggen naar indirecte belastingen. Dit is de reden dat de vennootschapsbelasting (winstbelasting) is afgeschaft en er een forfaitaire vastgoedbelasting en opbrengstbelasting voor in de plaats is gekomen. Eenvoud en uitvoerbaarheid stonden voorop bij het ontwerp van de Belastingwet BES, maar tijdens het schrijven van mijn scriptie ben ik tegen diverse drempels aangelopen. Afgelopen juli was het dan eindelijk tijd om af te reizen naar Bonaire. De eerste paar dagen had ik tijd om te wennen aan het klimaat en de cultuur. Je mag dan wel in een Nederlandse 8
gemeente zitten, het verschil tussen Bonaire en Nederland is heel erg groot. Een aantal dagen later was het tijd om te beginnen bij de Belastingdienst Caribisch-Nederland. Werkdagen starten om half 8 en eindigen rond 16 / 17 uur. Dit zijn best lange dagen, terwijl mensen in Nederland altijd denken dat er op de Antillen niet wordt gewerkt. Ik heb drie dagen per week aan mijn scriptie mogen werken, de andere dagen was ik werkzaam voor de Belastingdienst. Ik had meerdere projecten, onder andere het in kaart brengen van het proces van bezwaar en beroep. In beginsel zijn de bepalingen van de AWR overgenomen, maar een hoop bepalingen missen of waren niet duidelijk. Er staat bijvoorbeeld in de Belastingwet BES dat op verzoek de belanghebbende moet worden gehoord bij de procedure van bezwaar of beroep. Deze bepalingen moeten naar de praktijk worden vertaald, aangezien de letterlijke uitvoering
“In januari 2012 ben ik op Bonaire in gesprek geraakt met de Belastingdienst Caribisch Nederland”
van deze bepaling niet te doen is. De meeste Antillianen maken bezwaar door op een briefje te schrijven dat ze het bedrag te hoog vinden en niet willen betalen. Daarnaast wonen veel belastingplichtigen buiten Caribisch Nederland, zoals 2e-huis bezitters. Op welke manier zou je deze mensen kunnen/willen horen? Wat is de voertaal? Op Bonaire spreekt de lokale bevolking soms alleen Papiaments, terwijl op Sint-Eustiatius alleen Engels wordt gesproken. Dit was heel interessant en heel erg uitdagend. Eind november heb ik een rapport geschreven dat in de vorm van beleid door het Ministerie van Financiën is overgenomen. Eind oktober was mijn scriptie af, er wordt zelfs in Caribisch Nederland hard gewerkt, zodat ik de laatste 2 maanden fulltime bij de Belastingdienst Caribisch Nederland kon werken. Het werk is hier anders dan bij een groot kantoor in Nederland. Je krijgt een dossier op je bureau en je moet het maar regelen. Contact met adviseur, klant, Ministerie van Financiën, Belastingdienst Curaçao, alles moet je zelf invullen want er is niemand die je hierbij kan helpen. Dat was echt heel erg gaaf en ik heb er heel veel van geleerd. Mijn verblijf op de Cariben heb ik nog een beetje verlengd, dus ik zie jullie waarschijnlijk pas weer over een tijdje! Ayo!! februari 2013 FIRM