4 minute read
SUPERTEAMS PAKKEN UIT MET SUPERSERRES
Hoe ziet de serre van de toekomst eruit?
De eerstejaars industrieel ingenieur op Campus De Nayer staken de koppen bij elkaar en lieten hun technisch en creatief talent de vrije loop. Op 26 april 2024 verbaasden ze de jury en het publiek met hun resultaten tijdens de finaledag van Ingenieursbeleving 1. Prof. Greet Langie die het jonge enthousiasme in goede banen leidde, doet het verhaal.
De Ingenieursbelevingen (IB’s) zijn het paradepaardje van het vernieuwde curriculum in de Faculteit Industriële Ingenieurswetenschappen. Zowel het onderwerp als de werkwijze maken dat ze het klassieke projectwerk ruimschoots overtreffen en zorgen voor een beklijvende ‘totaalervaring’ in en met de toekomstige ingenieurspraktijk.
“Het thema van de IB in het eerste bachelorjaar was snel gevonden”, vertelt coördinator Greet Langie. “Campus De Nayer ligt vlakbij de grootste groente- en fruitveiling van Europa, het groentemuseum en het proefcentrum van de groenteteelt. Mechelse serres, kweekserres, tweekapserres, … nergens in Vlaanderen vind je er zoveel als in en om Sint-Katelijne-Waver. Daar komt nog bij dat een serre een unieke biotoop is waar tal van wetenschappen en technologieën samenkomen.”
Interdisciplinair
“De grote troef van IB1 is dat alle afstudeerrichtingen er aan bod komen”, vervolgt Greet. “Nog vóór ze een richting hebben gekozen, worden de studenten ertoe aangezet om na te denken over de elektromechanische, elektronische, chemische en bouwkundige aspecten van de serre van de toekomst. De ondersteunende seminaries over professionele competenties, ruimtelijk inzicht en Computer Aided Design en het geïntegreerd lab versterken nog de interdisciplinaire aanpak.”
Een ander cruciaal kenmerk van een IB is teamwork. “Leren van elkaar hoort er ook bij”, bevestigt Greet. “Daarom hebben we de eerstejaars opgedeeld in vier superteams van een vijftiental studenten. Die superteams bestonden op hun beurt uit vier kleinere teams, één per afstudeerrichting. Op die manier hebben we de interdisciplinariteit structureel kunnen verankeren en groeiden de teams uit tot echte superteams die met een totaaloplossing voor de dag konden komen.”
Die totaaloplossingen werden op 26 april voorgesteld tijdens een groot showmoment op de campus. Geen tekeningen of computerbeelden, wel concrete resultaten en tastbare producten waren er te zien die met trots werden gepresenteerd en gedemonstreerd. “De finaledag maakte de beleving compleet”, aldus Greet.
Sensoren
De deelopdrachten per afstudeerrichting resulteerden in een hele reeks van originele oplossingen. De teams Elektromechanica en Elektronica-ICT, onder leiding van Kurt Coppens, Maurice Imholz, Danny Pauwels en Jeroen Van Aken, ontwierpen daken waarvan luiken en panelen automatisch open en dicht gaan.
Sensoren registreren de omgevingsparameters -licht, vochtigheid, windkracht- en sturen de data door naar een motor die het luik bedient. Eén van de teams ontwierp een originele windsensor. Een andere inspireerde zich op treindeuren om een schuifraam of opplooibare luiken te maken. Nog een ander team rustte het dak uit met een stappenmotor die luikdelen ingenieus kon opvouwen tot een compact geheel.
De teams Chemie, gecoacht door Nico Lambert en Brent Verhoeven, gingen aan de slag met het afvalwater van de serre. Daarin kweekten ze algen die het water zuiveren maar tevens ook als veevoeder, biobrandstof of voedingssupplement kunnen dienen. Sensoren controleren de lichtintensiteit zodat de algen optimaal kunnen groeien.
Sommige teams voegden rode en blauwe ledverlichting toe om de groei, resp. de opname van voedingsstoffen te bevorderen. Een van de teams voegde een buffertank toe met een niveausensor een dompelpomp en een zuurstofmeter.
De bouwkundigen ten slotte zetten de kroon op het werk onder begeleiding van Dennie Jansen en Johan Serneels. Zij ontwierpen en bouwden een dakconstructie met overspanningen in langs- of dwarsrichting. Daarbij letten ze op een ecologische materiaalkeuze en besparingen op het gewicht zonder daarom de stevigheid in het gedrang te brengen. Daar slaagden ze met brio in. Sommige constructies kunnen tot 30 keer hun eigen gewicht torsen.
Geïntegreerd
Tijdens de finaledag maakten de superteams niet alleen indruk met hun technisch kunnen. Ook hun pitches en demonstraties waren van hoog niveau. “Een pluim op de hoed van Lynn Van den Broeck, Mieke Cannaerts, Rani Dujardin en Shan Tuyaerts die de ondersteunende seminaries over professionele competenties hebben verzorgd”, zegt Greet. “Daarin is aandacht besteed aan communicatieve skills, project management, creativiteit en groepsdynamiek. De geïntegreerde aanpak ervan heeft opnieuw zijn nut bewezen.”
Yves Persoons
