KULTURALNIE
z trudem uczy się ubierać, wiązać buty, a frustrację i gniew na cały świat wylewa na otoczenie. Jednak w nowym miejscu dziewczynka trafia na osoby, które pomagają jej opanować emocje i zmienić swój charakter. Jedną z nich jest służąca Marta, która cierpliwe wysłuchuje narzekań Mary, jednocześnie uczy ją i zaraża swoim optymizmem. Młodszy brat Marty, Dick staje się jedynym, ale i najlepszym przyjacielem Mary. W zamieszkałym przez dorosłych zamku razem spędzają cały czas. To właśnie Dick zaszczepia w niej miłość do przyrody i otaczającego świata. Pewnego dnia obserwując gila odkrywają sekretne drzwi zamknięte na klucz. Ciekawość ciągnie Mary do poznania sekretu ukrytego za tajemniczymi drzwiami, odnajduje klucz i odkrywa tajemniczy ogród, któremu postanawia przywrócić blask. W Mary zadziwia mnie jej prostolinijność, pomysłowość, odwaga oraz chęć dzielenia się swoimi spostrzeżeniami. Ale to nie koniec przygody. Pewnej nocy dziewczynka odkrywa przyczynę jęków i krzyków dochodzących z głębi budynku. Okazuje się, że te straszne dźwięki wydaje chory Colin, syn stryja. Samotny i opuszczony, co noc daje upust swoim emocjom. Jego mama
umarła, gdy był mały, zaś ojciec po śmierci żony, przerażony słabym zdrowiem syna i jego możliwą stratą zamknął go w czterech ścianach. Dla gości tego domu jego właściciel był bezdzietnym wdowcem, przez co i sam gospodarz zapominał, że ma syna. Colin przez to, że nie ruszał się z łóżka naprawdę uwierzył, że jest chory, panicznie bał się, że rośnie mu garb i że nie będzie mógł chodzić, stracił radość życia. Jedyną jego rozrywką była złośliwość, przynajmniej wtedy kupował sobie odrobinę zainteresowania. Jednak kiedy Mary wkroczyła w jego życie, dni stawały się lepsze, mimo że na początku chłopiec nie był zachwycony obecnością dziewczynki, to jednak naprawdę się do niej przywiązał i kiedy raz nie przyszła, bardzo mocno to przeżył. Mary i Dick odmienili jego życie. Większość czasu spędzali w ogrodzie, a że nikt o nim nie wiedział, stanowił on namiastkę ich własnego świata. Przyjaźń Colina, Mary i Dicka, była niezwykła, byli dla siebie wzajemnie oparciem i wspaniałym towarzystwem. Dzięki przyjaciołom Colin odkrył, że jego choroby to tylko wymysł wyobraźni i samotności, zaś tajemniczy ogród, który był świadkiem śmierci matki Colina, przywrócił mu chęć do życia. Uważam że ta książka słusznie znajduje się w kanonie lektur szkolnych. Uczy empatii, pokazując złożoność ludzkich uczuć i emocji. Chciałabym również polecić tę książkę wszystkim tym, którzy zmagają się z jakąkolwiek stratą, ponieważ może ona nadać nowy sens życiu. Książka ta zarówno wzrusza jak i bawi. Ciekawym zabiegiem literackim jest to, że im dalej się ją czyta, tym postacie nabierają złożoności i zmieniamy opinię na ich temat. Dlatego należy pamiętać, że ludzi poznaje się przez całe życie.
9