Eureka 58

NUMER 2 (58) KWIECIEŃ 2020

GAZETKA SZKOLNA ZESPÓŁ SZKÓŁ NR 1 IM. BOHATERÓW WESTERPLATTE W GARWOLINIE

ISSN 1896-6438

A K E EUR

OD REDAKCJI ZESPÓŁ REDAKCYJNY Autorzy Agnieszka Karwowska Katarzyna Bajera Natalia Baran Justyna Boratyńska Łukasz Dąbrowski Izabela Gardzińska Zuzanna Gładysz Marta Głowala Oliwia Grzelak Weronika Kasznia Kamila Koziorowicz Szymon Krasiński Paulina Majek Samanta Mielniki Patrycja Mroczek Amelia Mucha Magda Olczak Julia Owczarczyk Maciej Piętka Aleksandra Przybysz Hanna Pytel Szymon Pytlarczyk Wiktoria Pytlarczyk Weronika Rędaszka Julia Rękawek Aleksandra Rulak Urszula Rzepecka Piotr Sawicki Julia Siembora Ksawery Suchecki Miłosz Szlążek Bartosz Świeczak Karolina Trzpil

Okładka Kinga Soćko

Mimo trudności i zawirowań oddajemy w Wasze ręce nowy numer „Eureki”, który jest wyjątkowy, bo po raz pierwszy był składany w zaciszu domowym trzech wyjątkowych dziewczyn Magdy, Martyny i Karoliny! Może zabrzmi to patetycznie, ale możemy powiedzieć, że nie pokonały nas przeszkody dnia codziennego. Bo, jak mówią, chcieć to móc! W tym numerze możecie przeczytać o pasji dyrektora Dariusza Stanaszka. W dziale „Naukowo” odkryjecie tajemnice ludzkiego mózgu, bo „bezczynny mózg jest warsztatem diabła” dlaczego -dowiedzcie sami! Dział „Z życia szkoły” nie powstałby, gdyby nie zapał uczniów z kółka dziennikarskiego, którzy z wielkim zaangażowaniem przeprowadzali sondy wśród braci szkolnej, żeby się dowiedzieć co lubicie jeść, czym jest dla was Internet, telefon, czy czytacie, a jeśli tak to co. Ostatni dział „Silva rerum”, jak zwykle, pełen interesujących poezji i co warto przeczytać oraz obejrzeć.W tym dziale, będziemy prezentować twórczość naszych uczniów zaczynamy od poezji Aleksandry Przybysz oraz wierszy o najsłynniejszym bohaterze ostatnich dni COVID-19.

Zapraszamy i życzymy przyjemnej lektury Redakcja

Skład i łamanie Magdalena Kałaska Martyna Krzemińska Karolina Majewska

Opiekun koła dziennikarskiego

Korekta Agnieszka Karwowska Iwona Ostrowska

Agnieszka Karwowska Iwona Ostrowska

zsp.mojakariera@interia.pl ZS nr 1 im. Bohaterów Westerplatte w Garwolinie, ul. Kościuszki 53, 08-400 Garwolin Kontakt z redakcją zsp.mojakariera@interia.pl Sekretariat szkoły sekretariat@zsgarwolin.pl tel./faks: (25) 682 30 71, (25) 682 03 10

„EUREKA” jest gazetą szkolną Zespołu Szkół w Garwolinie. Redakcja zastrzega sobie prawo do skracania i redagowania tekstów. Wszystkie nazwy handlowe i towarów występujące w piśmie są zastrzeżonymi znakami towarowymi lub nazwami zastrzeżonymi odpowiednich firm i zostały użyte wyłącznie w celach informacyjnych. Kopiowanie i rozpowszechnianie materiałów zawartych w gazecie w jakiejkolwiek formie bez zgody redakcji jest zabronione.

ISSN 1896-6438

SPIS TREŚCI •

Poza pracą - Wywiad z dyrektorem Ds. Wychowawczych Dariuszem Stanaszkiem

Weronika Kasznia, Amelia Mucha 1dLO(p)

NAUKOWO

• Bez czynny mózg jest warsztatem diabła P. Agnieszka Karwowska

4-5

6-9

• Uzależnienia behawioralne - Czym są i skąd się biorą ?

10

• Uzależnienia od substancji psyhoaktywnych

11

Kamila Koziorowicz 1a LO (p) Urszula Rzepecka 1TGiPC (p)

• Uzależnienie od telefonów w XXIw.

12-13

• Szkoły inne niż nasze

14-15

• Hipokamp i jego tajemnice

16-17

Miłosz Szlążek 1TGiPC (p) Maciej Piętka 1d LO (p)

Samanta Mielnik 1TGiPC

Z ŻYCIA SZKOŁY •

Praktyki w pieknej Maladze

Szymon Pytlarczyk 3TGiPC

18-19

• Telefon wśród nas

20

• Jak czytamy i co warto przeczytać

21

• Czym jest dla nas Internet?

22

• Sonda Ekonomik

23

• Slow tood

24

Karolina Trzpil, Zuzanna Gładysz, Wiktoria Pytlarczyk, Natalia Baran, Julia Rękawek 1bLO(p)

Paulina Majek, Weronika Rendaszka, Julia Siembora 1bLO (p) Gal Anonim

Hanna Pytel, Magda Olczak, Izabela Gardzińska, Justyna Boratyńska 1d LO(p)

Patrycja Mroczek, Julia Owczarczyk 1d LO (p)

SILVA RERUM

•

SPEKTAKL ,,Pokolenia’’ Piotr Sawicki 1TGiPC (p)

• WAR ROBOTS

Bartosz Świeczak 1TGiPC (p)

• ,,Oskar i pani Róża‘‘

Katarzyna Bajera 1TGiPC (p)

25 26-27 28

• STAR WARS

29

• Niejawność

30-31

Ksawery Suchecki 1TGiPC

Aleksandra Przybysz 1TGiPC (p)

• Konrad zwany Kondziem

32

• Teorie o koronowirusie

33

Łukasz Dąbrowski 3aTE

Aleksandra Rulak 1dLO(p), Marta Głowala 2dLO(p)

• Koronowirus - wiersz na poprawę humoru Oliwia Łódź 1dLO(p)

34-35

WYWIAD Poza pracą – wywiad z dyrektorem ds. wychowawczych Dariuszem Stanaszkiem Weronika Kasznia

Weronika Kasznia i Amelia Mucha 1dLOp Amelia Mucha 1dLO(p)

– Każdy był kiedyś uczniem, chodził do szkoły i zdobywał pierwsze doświadczenia. Dlatego nasze pierwsze pytanie jest oczywiste, jakim był Pan uczniem?

No cóż, myślę że trzeba by było zapytać nauczycieli, którzy mnie uczyli, ponieważ uważam, że trudno ocenić się samemu. Moja ocena na pewno będzie subiektywna, ale wydaje mi się, że byłem jak każdy uczeń, starałem się rzetelnie wykonywać swoje obowiązki i nie łamać obowiązujących zasad.

dyscyplina.

Moje koleżanki nie miały makijażu, nie można było mieć pomalowanych paznokci, ubiór musiał być schludny. Oczywiście mieliśmy też inny program, nie wybieraliśmy rozszerzeń do końca szkoły mieliśmy wszystkie przedmioty.

Na studia zdawaliśmy egzaminy wstępne. Jednak najważniejsze były relacje koleżeńskie, wszyscy trzymaliśmy się razem, nie było większych konfliktów czy sporów. Życie towarzyskie kwitło, spotykaliśmy się po lekcjach, powstały przyjaźnie które trwają do dziś.

– A czym różni się dzisiejsza szkoła od – Czy pamięta Pan jakieś istotne tej do której Pan uczęszczał? wydarzenie, o którym chciałby Pan nam opowiedzieć?

Było zupełnie inaczej, kiedy przypominam sobie moją szkołę, to obowiązywały Bardzo wiele się działo w naszej szkole, wspomniane już zasady.

Można ale jedna z takich sytuacji, którą pamiętam powiedzieć, że obowiązywała większa mimo upływu lat, jest to dzień kiedy całą

4

WYWIAD klasą postanowiliśmy obchodzić dzień wagarowicza. Stwierdziliśmy wtedy, że nie pójdziemy na lekcję tylko sobie wyjdziemy ze szkoły.

Oczywiście wyglądało to zupełnie inaczej niż dziś, ponieważ my każdemu nauczycielowi napisaliśmy kartkę, którą przyczepiliśmy na drzwi klasy z podpisami wszystkich uczniów, informującą, że w tym dniu nie będzie nas w szkole. Było bardzo grzecznie, a mimo to nasz wychowawca dał nam karę, musieliśmy zapłacić po 10 złotych.

Oczywiście te pieniądze, zebrane przez naszego skarbnika, zostały przeznaczone na klasową wycieczkę. Mimo że nie była to dotkliwa kara oduczyła nas wagarowania.

– Niektórzy uważają, że praca z młodzieżą jest bardzo trudna. Nauczyciele są zestresowani i nie znajdują w niej przyjemności. A jak jest w Pana przypadku?

– Co Pan uważa za swój największy sukces zawodowy?

Na sukces można spojrzeć dwojako, z jednej strony osiągnięcia moich uczniów w konkursach, olimpiadach to potwierdzenie dla mnie, że dobrze uczę.

Z drugiej strony sukces, to integracja klasy, rozwijanie w nich umiejętności społecznych, budowanie dobrych relacji w grupie. Bo nauka to nie wszystko, człowiek jest istotą społeczną, dlatego tak ważne jest przebywanie wśród rówieśników.

– Praca to nie wszystko, więc musi paść równie ważne pytanie, jak Pan spędza wolny czas, co jest Pana pasją?

W moim wieku z realizowaniem pasji bywa różnie, ale staram się robić coś dla siebie.

Muszę się przyznać, że dużo radości i satysfakcji daje mi śpiewanie. Mamy scholę w kościele pod wezwaniem Matki Boskiej Częstochowskiej w Garwolinie, gdzie razem ze znajomymi uczestniczmy w różnych uroczystościach, mszach świętych. Oczywiście lubię też odpocząć przy dobrym filmie.

Dla mnie nauczyciel to powołanie nie zawód! Dlatego moja praca sprawia mi ogromną przyjemność. Młodzież jest wyjątkowa, jeśli już zaangażuje się w projekt to poświęca mu każdą wolną chwilę. Mają głowy pełne pomysłów, chętnie uczą się nowych rzeczy i tym – Bardzo dziękujemy za poświęcony samym mobilizują nas nauczycieli do czas. ciągłej nauki.

5

NAUKOWO Bezczynny mózg jest warsztatem diabła p. Agnieszka Karwowska

Budowa mózgu Mózg człowieka składa się z dwóch półkul, strukturalnie jest podzielony na cztery płaty: czołowy (z samego przodu), ciemieniowy (na samej górze z tyłu), skroniowy (po bokach) i potyliczny (z tyłu).

Półkule mózgowe osadzone są na pniu mózgu, który łączy się z kręgosłupem.

Umiejscowiony z tyłu móżdżek reguluje koordynację ruchową, a płat potyliczny mieści w sobie korę wzrokową. W płacie ciemieniowym mieszczą się natomiast kora ruchowa i wzrokowa. W płacie skroniowym ulokowane są obszary biorące udział w regulowaniu emocji i seksualności. Tam też znajduje się obszar odpowiedzialny za język, a dokładniej: w dominującej półkuli (lewej dla osób praworęcznych 85% i prawej dla mniejszej populacji leworęcznych). Płat czołowy jest wysunięty najbardziej do przodu

6

i odpowiada za działanie, osąd, wgląd oraz kontrolę odruchów. Co ważne, ponieważ najwcześniej dojrzewają struktury mózgu znajdujące się z tyłu, w okresie nastoletnim płat czołowy jest najmniej dojrzały i ma najmniej połączeń w porównaniu z pozostałymi płatami. Ponadto płat czołowy obejmuje ponad 40% ludzkiego mózgu. Jest on odpowiedzialny za wgląd, osąd, abstrahowanie i planowanie. A także za samoświadomość i zdolność do oceny niebezpieczeństwa i ryzyka – tego obszaru używamy, gdy rozumowo podejmujemy decyzję o działaniu. To właśnie dlatego płat czołowy uważany jest za miejsce, w którym kryje się „wykonawcza” funkcja ludzkiego mózgu. Jednakże jego rozwój wymaga sporo czasu, gdyż połączenia z i do płata czołowego są najbardziej złożone i najpóźniej osiągają dojrzałość.

NAUKOWO Wyniki najnowszych badań

Ryzykowne zachowania

Dzięki rezonansowi magnetycznemu można było przeprowadzić badania mające na celu sprawdzenie, jakie obszary mózgu aktywują się nawzajem przez pierwsze 21 lat życia. Wyniki zaprezentowane przez Narodowy Instytut Zdrowia Psychicznego w USA były zaskakujące: połączenia powoli przesuwają się od tyłu do przodu mózgu.

Ostatnim włączonym miejscem jest płat czołowy. Można dziś powiedzie, że mózg nastolatka jest dojrzały tylko w 80%.

Ta 20% luka, w której połączenia są najmniej stabilne, jest istotna i pomaga wyjaśnić, dlaczego nastolatki zachowują się w tak dziwny i niezrozumiały sposób – mają wahania nastroju, są impulsywne i łatwo wybuchają, nie mogą się skoncentrować, przebrnąć przez coś i porozumieć się z dorosłymi, a także sięgają po narkotyki czy alkohol i podejmują inne zachowania ryzykowane. Wśród funkcji wykonawczych płata czołowego znajduje się tzw. pamięć prospektywna, czyli zdolność do utrzymania w umyśle intencji wykonania określonej czynności w przyszłości – np. pamięć o tym żeby oddzwonić do kogoś po powrocie ze szkoły. Dlaczego tak się dzieje to proste między 10 a 14 rokiem życia pamięć prospektywna raczej się nie rozwija.

Charakteryzowały okres adolescencji przez wieki, jednak obecnie mamy do czynienia z wyjątkowymi i największymi wyzwaniami w historii ludzkości.

Zwiększony „dostęp do ryzyka”, związany z rozwojem mediów i Internetu, częstymi podróżami, jest częścią życia każdego nastolatka. W minionych wiekach większość nastolatków wychowywała się w małych społecznościach, często bez możliwości zdobycia nowych informacji nie mówiąc już o formach podróży. A ponadto młodzież była ściśle kontrolowana przez dorosłych – rodziców, nauczycieli, władze. Oznacza to, że potencjalne skutki ryzykownych zachowań były ograniczone.

Czy rzeczywiście współczesne nastolatki są rzeczywiście takie wyjątkowe!? Nie sądzę nawet Arystoteles czynił uwagi na temat współczesnych mu „szalonych” greckich nastolatków. Pisał, że młodzi ludzie myślą i zachowują się inaczej niż dorośli, gdyż są „porywczy, drażliwi i poddają się impulsom”. Pisał także, że są niewolnikami swoich emocji, bo „ich ambicja nie pozwala im puścić zniewagi w niepamięć i sprawia, że burzą się na najdrobniejszą wzmiankę, by ścierpieli obrazę”. Filozof stwierdził więc, że nastolatki są tak czułe na swoim punkcie, tak nieracjonalne i tak chętnie czują się niezwyciężone, że nigdy nie biorą pod uwagę możliwości, iż mogą zrobić sobie krzywdę podczas działań, których dorośli nigdy nie podejmują. W zasadzie młodzież wydaje się tak samo zdolna do logicznej oceny niebezpieczeństwa danego zachowania jak dorośli.

7

NAUKOWO Dlaczego więc nastolatki robią te wszystkie szalone rzeczy? To proste, ich mózgi są bardziej nastawione na nagrodę. Ponadto wydzielanie dopaminy i reakcja na nią są silniejsze w okresie młodzieńczym. Poszukiwanie wrażeń jest związane z okresem dojrzewania, a więc czasem, w którym systemy kontrolujące podniecenie i nagradzanie są szczególnie wrażliwe. Dlatego, że płat czołowy jest ciągle luźno połączony z innymi częściami mózgu, nastolatki z trudem kontrolują poznawczo sytuacje, w których czai się jakieś niebezpieczeństwo. Badania pokazują, że główną cechą zachowania nastolatków nie jest dostrzeganie ryzyka, ale oczekiwanie na nagrodę mimo tego ryzyka. A to oznacza, że gratyfikacja leży u podstaw młodzieńczej impulsywności.

Ryzyko i nagroda są wewnętrznie powiązane i dzielą ze sobą wiele struktur mózgu. Układ nagrody znajduje się w jądrze półleżącym i polu brzusznym nakrywki układu limbicznego, a ich aktywność jest kontrolowana przez płata czołowy. Dlatego w dorosłym, w pełni zmielinizowanym mózgu reakcja zachodząca w tych obszarach może zostać wyciszona przez płat czołowy dzięki kontroli impulsu. A najważniejsze procesy uczenia się i popadania w nałóg zachodzące w mózgu nastolatka są do siebie zbliżone. Oba wywoływane są przez powtarzający się bodziec, który zostaje z czasem wzmocniony. W przypadku uczenia się skutkuje to dobrą pamięcią, a w przypadku nałogu – zwiększonym uzależnieniem od substancji.

Jensen Frances E., Nutt Amy Ellis, Mózg nastolatka, Warszawa 2016: Wydawnictwo W.A.B. Nordenger Kaja, Mózg rządzi. Twój niezastąpiony narząd, Warszawa 2018: Wydawn. Marginesy.

„Zdrowy sen – zdrowy duch” • Nastolatek potrzebuje około 9 godzin i 15 minut nieprzerwanego i spokojnego snu nocnego.

• Brak snu u młodzieży może doprowadzić do nałogu tytoniowego, palenie papierosów może wywołać różne problemy behawioralne i poznawcze, w tym ADHD i zaniki pamięci oraz powiązane jest z niskim poziomem IQ. • Natolatki są ‚‚sowami” • Sen pomaga w zapamiętaniu tego czego się nauczyłeś.

• Sen pomaga usystematyzować priorytety postępowania.

8

NAUKOWO Efekty braku odpowiedniej ilości snu w samopoczuciu i zdrowiu nastolatków

Fizjologiczne skutki: problemy ze skórą; problemy z odżywianiem; większa podatność na kontuzje; podwyższone ciśnienie krwi; większa podatność na choroby.

Emocjonalne skutki: agresja; niecierpliwość; impulsywność; skłonność do niskiej samooceny; wahania nastroju.

Trudności poznawcze: upośledzenie zdolności uczenia się; obniżenie kreatywności; ograniczenie umiejętności rozwiązywania problemów; roztargnienie i trudności w skupieniu się.

9

NAUKOWO

Uzależnienia behawioralne- czym są i skąd się biorą?

Kamila Kozierowicz 1a LO (p)

We współczesnym świecie mamy do czynienia z różnymi uzależnieniami. Głównie uzależnienia kojarzą się nam z zażywaniem substancji psychoaktywnych, ale coraz częściej pojawiają się również uzależnienia behawioralne. Co to jest? Mówiąc najprościej jest to uzależnienie od wykonywanych czynności.

Wśród konsekwencji ze sferą fizyczną można wymienić: ból głowy, klatki piersiowej, problemy żołądkowe, tiki nerwowe, zawroty głowy oraz przewlekłe zmęczenie. Zaś w sferze psychicznospołecznej pojawiają się: problemy ze snem, zmienne nastroje, uczucie irytacji, drażliwość, trudności w koncentracji uwagi, nieumiejętność wypoczynku, zaniżona samoocena. Do wzrostu uzależnień behawioralnych przyczyniają się zmiany cywilizacyjne, ciągły stres, wzrastające tempo życia i konsumpcyjne podejście do życia.

Zachodzące zmiany cywilizacyjne powodują konieczność dostosowania się do nich, wywołują poczucie zagubienia, stres, co sprawia, że ludzie uciekają w alkohol, narkotyki, internet, zakupy czy hazard. Rozwojowi uzależnień sprzyjają także osłabione więzi rodzinne, gdzie rodzice nie mają czasu dla dzieci, a te uciekają w różnego rodzaju nałogi. Osobowość człowieka ma również ogromny wpływ na to czy możemy się uzależnić.

Wśród czynników sprzyjających wymienia się: niskie poczucie własnej wartości, nieśmiałość, pesymizm życiowy, wysoki poziom lęku.

Uzależnić możemy się od wszystkiego m.in. od jedzenia, zakupów, grania w gry komputerowe czy korzystania z telefonu. Lista uzależnień ciągle się poszerza, a człowiek nie jest w stanie nad nimi zapanować. Wyróżnia się m. in. tanoreksię (uzależnienie od opalania się), ortoreksję (nadmierne koncentrowanie się na zdrowym jedzeniu), biogoreksję (przesadne dbanie o swój wygląd) czy alkoreksję (spożywanie alkoholu zamiast jedzenia w celu posiadania szczupłej sylwetki). Ciągłe wykonywanie tych czynności prowadzi do nałogów, które negatywnie wpływają na funkcjonowanie człowieka. Objawami uzależnienia są: – silne pragnienie podejmowania określonych zachowań, – trudności w kontrolowaniu danej czynności, Zagrożenia behawioralne stanowią poważny – zaniedbywanie innych źródeł przyjemności. problem w dzisiejszym świecie. Skala tego problemu ciągle rośnie. Należy pamiętać, aby Takie zachowania mogą nieść ze sobą negatywne spędzać czas z innymi, robić wszystko z umiarem, skutki w sferze fizycznej i psychiczno-społecznej. a przede wszystkim dużo rozmawiać.

10

NAUKOWO Uzależnienia od substancji psychoaktywnych Urszula Rzepecka 1TGiPC (p)

Wiele ostatnio słyszy się o uzależnieniach od różnorakich substancji psychoaktywnych.

Ale czy zdajemy sobie sprawę z tego, czym tak naprawdę są owe „używki” oraz jak wielkie zagrożenia się z nimi wiążą? Otóż substancje psychoaktywne to nic innego jak środki bezpośrednio oddziałujące na nasz mózg i psychikę. W znacznym stopniu wpływają one na nasze emocje czy zachowanie, co powoduje częste zmiany nastroju, świadomości oraz postrzegania. Czyli, krótko mówiąc, odurzenie się taką substancją prowadzi do uszkodzeń narządów wewnętrznych, zaburzeń psychicznych, ostrych zatruć oraz, po niedługim czasie, do nałogu.

Zasadniczo rozróżniamy kilka kategorii substancji psychoaktywnych: • Depresanty – substancje (najczęściej alkohol, eter, benzodiazepiny i opioidy) działające spowalniająco oraz uspokajająco na nasz układ nerwowy. Ich przedawkowanie może skutkować śmiercią; • Stymulanty – środki pobudzające nasz układ nerwowy (efedryna, amfetamina, kofeina, teofilina, teobromina, kokaina); • Psychodeliki – wywołują zaburzenia w ośrodkowym układzie nerwowym (są to m.in.: MDMA, MDA, DOM, LSD-25 oraz meskalina); • Konopie indyjskie (a także ich pochodne) – powodują zaburzenia w postrzeganiu

rzeczywistości, utrudniają zdolność logicznego myślenia, upośledzają pamięć i koordynację ruchową (zaliczamy do nich, marihuanę, haszysz itp.)

Jak więc bronić się przed „używkami” i przeciwdziałać narkomanii? Przede wszystkim liczy się silna wola i rozsądek, ponieważ bez tego nic nie zdziałamy. Dawajmy przykład innym swoją postawą i tym samym zmuszajmy ich do zastanowienia się nad swoim postępowaniem.

Nie poruszyłam jeszcze jednej, bardzo ważnej kwestii. Jak pomagać osobom uzależnionym?

Kluczem do sukcesu w porozumieniu z takim człowiekiem jest zrozumienie i cierpliwość.

Spróbujmy podejść do takiej sprawy delikatnie i ze spokojem. Wyjaśnijmy konsekwencje zażywania tego typu substancji, wyraźmy swoją opinię na ten temat oraz uważnie wysłuchajmy zdania osoby uzależnionej. Należy również skontaktować się z pracownikami Telefonu Zaufania (801 199 990). W ten sposób możemy uzyskać wsparcie, a także odpowiedzi na wiele dręczących nas pytań odnośnie tego tematu. Zalecam również zgłoszenie się do poradni leczenia uzależnień, gdzie zostanie ustalony odpowiedni tok terapii.

Moi drodzy, wykażmy się zdrowym rozsądkiem i nie dajmy się wciągnąć w nałóg pod presją towarzystwa. Postawmy na asertywność i chrońmy zdrowie swoje i innych.

11

NAUKOWO Uzależnienie od telefonu w XXI w.

Miłosz Szlążek 1TGiPC(p)

Media społecznościowe zostały stworzone m.in. po to, by ułatwić nam kontakt ze światem i zawieranie nowych znajomości. Po kilkunastu latach powszechnego korzystania i nierzadko nadużywania mediów społecznościowych odbiło nam się to czkawką. Zamiast się otwierać i budować relacje, zamykamy się, a nasze związki i przyjaźnie stają się powierzchowne. Czy tak samo ma to wpływ na nasze relacje z rodziną i najbliższymi przyjaciółmi?

Kiedy zadano pytanie czy „Wyobrażasz sobie życie bez telefonu komórkowego?” to 32% odpowiedziało „tak, nie miał(a) bym z tym problemu”, 29% „nie, byłoby ciężko się przyzwyczaić, za wiele rzeczy robię z pomocą telefonu”, 20% „oczywiście że nie, w dzisiejszych czasach to jest niemożliwe” a 19% badanych wybrało opcję „bez telefonu tak, ale nie bez internetu” ,Tak zwany fonoholizm bardzo często występuje u młodzieży. W najnowszym raporcie

12

CBOS opublikowano wyniki badań, które wskazują, jak na relacje z bliskimi wpływa Facebook, Instagram i Twitter. Jak się okazuje, każde z tych medium ma inną siłę rażenia. Z badań wynika, że konto na Facebooku posiada 60%. internautów oraz niemal wszyscy (ponad 95%) użytkownicy mediów społecznościowych.

Facebook ma tę zaletę, że znacznie ułatwia kontaktowanie się ze znajomymi oraz rodziną. Jak piszą autorzy badania, nie można traktować kontaktów z bliskimi za pośrednictwem Facebooku jako osobną formę kontaktu z daną osobą.

Komunikowanie się za pośrednictwem wszystkich kanałów tworzy ogół tego, jak wygląda nasza relacja. Nie oznacza to jednak, że Facebook pozostaje bez wpływu na nią. Instagram, jak każde medium społecznościowe, wywołuje efekt izolowania się od ludzi. Ten skutek obserwuje się m.in. w nowo powstałych grupach, np. na uczelniach.

NAUKOWO Przed epoką mediów społecznościowych integracja postępowała szybciej i łatwiej.

Obecnie młodzi ludzie nie poznają się nawzajem, nie szukają swojego towarzystwa, ponieważ te ich potrzeby zaspokajają portale społecznościowe.

Twitter to niewymagające i bardzo wciągające medium. W ankietach na temat wpływu mediów społecznościowych na relacje międzyludzkie pojawiło się sporo opinii, że często podczas spotkań ze znajomymi nie poświęcają nam oni wystarczająco dużo uwagi, ponieważ są skupieni na Twitterze.

Z drugiej jednak strony Twitter dostarcza informacji, które mogą być przydatne do zagajenia rozmowy czy wtrącenia się w dyskusję. W badaniach wielokrotnie pojawiał się wątek wzrostu swojej atrakcyjności i aktywności towarzyskiej dzięki wykorzystywaniu informacji zdobytych na Twitterze. O fonoholizmie, czyli uzależnieniu od telefonu komórkowego, zdaniem autorów badania mówimy wtedy, gdy nie jesteśmy w stanie normalnie funkcjonować bez swojego smartfona, najczęściej posiadającego dostęp do Internetu. Kiedy nasz telefon jest włączony 24 godziny na dobę, kiedy podczas snu mamy go w zasięgu ręki, a wreszcie wtedy, gdy cały czas sprawdzamy, czy nie ma jakiegoś powiadomienia, a nie mogąc go odebrać, czujemy niepokój oraz rozdrażnienie. Niektórzy zastanawiają się czy przez telefon może rozpaść się związek, otóż tak było już wiele takich przypadków, bo nadmierne używanie smartfona skutkowało brakiem kontaktu z drugą osobą, w takich sytuacjach druga osoba czuła się ignorowana. Podsumowując fonoholizm jest dość szczególnym problemem w XXI wieku. Gdyż zamiast spotykać się na mieście lub w innym miejscu młodzież rezyduje wiele godzin przy Internecie.

Jednak to nie jest wina Internetu tylko ludzi którzy nie potrafią poradzić sobie z ograniczaniem czasu spędzanego w mediach społecznościowych.

13

NAUKOWO Szkoły inne niż nasze Maciej Piętka 1d LO (p)

Czy zastanawialiście się kiedyś jak wygląda nauka w innych krajach? Czy nie chcielibyście skończyć z codzienną rutyną i uczyć się w szkole gdzie nie ma klasówek? Tak, tak, takie szkoły istnieją i zaraz dowiecie się, gdzie ich szukać.

A może po prostu naoglądaliście się za dużo anime i zastanawia was jak dokładnie odwzorowana jest w nich szkoła japońska? Jeśli tak ten artykuł powinien was zainteresować. Nie jest to bynajmniej praca wyczerpująca temat, raczej kilka ciekawostek, które udało mi się zebrać. Zresztą sami oceńcie…

Francja

We Francji rok szkolny zaczyna się we wrześniu, a kończy w lipcu. Co ciekawe, państwo to podzielone jest na 3 strefy w których wakacje zaczynają się i kończą się w innym czasie, tak samo jak nasze ferie. We francuskich szkołach

14

elementarnych w środy lekcje trwają maksymalnie do południa. Ponadto każda gmina sama decyduje o tym ile ma być lekcji, jest tylko jeden warunek, nie może ich być więcej niż 24 w ciągu tygodnia. Edukacje rozpoczyna się od szkoły elementarnej, która trwa 5 lat. Następnie idzie się do collège, czyli odpowiednika nieistniejącego już gimnazjum. A na sam koniec ma się wybór pomiędzy zawodówką, technikum i szkołą profilową – takim odpowiednikiem liceum.

NAUKOWO Australia

W krainie kangurów rok szkolny rozpoczyna się w styczniu, a kończy w grudniu, ferie natomiast trwają tylko 10 dni. Uczniowie muszą być w szkole o dziewiątej, a zajęcia kończą najpóźniej o piętnastej. W australijskim systemie nauczania występuje tak zwany prep, którego zadaniem jest przygotowanie dzieci do edukacji. Potem klasy 1-3, taki odpowiednik zerówki. Następnie idzie się do podstawówki, klasy 4-6, i na koniec do high school, która kończy się na dwunastej klasie.

W australijskiej szkole uczniowie noszą mundurki i, co na pewno was zainteresuje, nie ma klasówek.

Japonia

W kraju kwitnącej wiśni wyróżniamy: szkołę podstawową (6-12 lat), szkołę średnią niższego rzędu (12-15 lat) i wyższego rzędu (15-18 lat). Naukę systemu pisania kończy się dopiero w wieku 15 lat. Japońskie szkoły nie zatrudniają woźnych, zamiast tego uczniowie sami sprzątają szkołę. Po zajęciach, które zaczynają się o 8.30, a kończą o 15.30, uczniowie chodzą do różnych klubów, co osobiście uważam za bardzo dobry pomysł. Uczniowie, podobnie jak w Australii, noszą mundurki szkolne. Występują tam także 3 semestry (kwiecień-wrzesień, wrzesień-grudzień i styczeń-marzec). Wakacje trwają 40 dni, a ferie 2 razy po 2 tygodnie.

Irlandia

Na szmaragdowej wyspie naukę rozpoczyna się od podstawówki, która trwa 8 lat, a potem kontynuuje się ją w sześcioletnim gimnazjum. Lekcje trwają 40 minut. Wakacje trwają 2 miesiące w podstawówce i aż 3 w gimnazjum (szczęściarze).

Lektury czyta się na lekcjach, by mieć pewność, że każdy uczeń je przeczytał. Tu też są mundurki.

Maroko W tym afrykańskim państwie występują odpowiedniki naszych szkół: podstawówka, liceum i technikum. Naukę rozpoczyna się w wieku 6 lat. W szkole spędza się od 6 do 8 godzin dziennie.

I tu także uczniowie noszą mundurki.

Marokańskie szkoły podlegają silnej doktrynacji religijnej, w tym kraju dominuje islam. Co ciekawe Mariem, czyli rodowita Marokanka, mówiła że islam pomaga w tworzeniu teorii naukowych?

15

Z ŻYCIA SZKOŁY NAUKOWO Hipokamp i jego tajemnice Samanta Mielnik 1TGiPC

Czym jest?

przez nas różnorodnych wspomnień.

Posiada także zdolność do tworzenia Hipokamp to struktura w mózgowiu nowych komórek nerwowych (neuronów). odpowiedzialna głównie za pamięć. Swoją nazwę hipokamp zawdzięcza kształtowi, Co może doprowadzić do jego który przypomina konika morskiego. uszkodzenia?

Po grecku „hippos” to koń, a „kampos” to morski stwór. Ssaki (więc także Hipokamp może zostać uszkodzony człowiek) mają po dwa hipokampy – w skutek czynników, które niekorzystnie po jednym na każdą półkulę mózgu. Jest działają na cały mózg, np. niedokrwienie, malutki, jego wielkość wynosi 3-3,5 cm3. niedotlenienie, urazy, choroby infekcyjne (zapalenie mózgu), zażywanie alkoholu/ Jakie pełni funkcje? substancji psychoaktywnych.

Odgrywa ważną rolę w przenoszeniu informacji z pamięci krótkotrwałej do pamięci długotrwałej. Odpowiada też za odczuwanie emocji i pamięć przestrzenną. To dzięki niemu pamiętamy drogę do domu, na przystanek, czy do szkoły. Hipokamp odpowiada przede wszystkim za możliwość gromadzenia

16

Badania dowiodły, że hipokamp może ulec uszkodzeniu pod wpływem dużego stresu. Długotrwały i silny stres powoduje wydzielanie się kortyzolu, który uszkadza tę strukturę mózgowia.

Istnieją jednak choroby, które są bezpośredniozwiązane z hipokampem.

Z ŻYCIA NAUKOWO NAUKOWO SZKOŁY Jedną z takich chorób jest Alzheimer, który powoduje zmniejszenie, a z czasem i zanik hipokampa. Podobnie dzieje się w wyniku takich chorób jak padaczka, depresja i schizofrenia.

Jakie są skutki uszkodzenia hipokampu?

Oczywistym następstwem jego uszkodzenia są zaburzenia pamięci.

Obejmują one zarówno odtwarzanie wspomnień, jaki i tworzenie nowych.

Uszkodzenia powodują również problemy z przyswajaniem wiedzy i uczeniem się. Nauczenie się obcego języka, czy zapamiętanie przeczytanej książki może być wręcz niemożliwe.

Dowodem tego jest przypadek Henry’ego Molaison’a, który cierpiał z powodu padaczki, przez chorobę był zmuszony przestać pracować. W wieku 27 lat poddał się operacji, polegającej na wycięciu hipokampa. Chociaż pacjenta przestały nękać ataki padaczki, stracił wszystkie wspomnienia z ostatnich 11 lat. Nie był w stanie rozpoznać nikogo, z kim nawiązał

znajomość w tym czasie. Brak hipokampa pozbawił go także zdolności do tworzenia nowych wspomnień (nie mogły one znaleźć się w pamięci długotrwałej).

Henry Molaison mógł codziennie oglądać ten sam film „pierwszy raz”, nie będąc świadomym, że robił to wcześniej.

Niestety, uszkodzenia hipokampa są nieodwracalne, a metody jego leczenia – wciąż nieznane.

Warto więc dbać o swój mózg i ćwiczyć swoją pamięć. Hipokamp, choć mały, jest bardzo ważny dla każdego człowieka.

Róbmy więc z niego jak najlepszy użytek!

17

Z ŻYCIA SZKOŁY Praktyki w pięknej Maladze Szymon Pytalczyk 3TGiPC

Uczysz się dobrze i chcesz zdobywać nowe doświadczenia!? Spokojnie, jeżeli jesteś uczniem technikum to czekają cię praktyki, które rozwiną twoje kompetencje.

A co jeśli okaże się, że praktyki nie spełnią twoich oczekiwań? Cóż, polecam przyłożyć się do nauki ponieważ nasza szkoła organizuje wyjazdy za granicę w ramach programu Erasmus+. Pewnie zastanawiasz się, czy warto poświęcać swój wolny czas na naukę, postaram się rozwiać twoje wątpliwości.

Pewnie myślisz, że same przygotowania, zabiorą ci mnóstwo czasu. Otóż nie, tak naprawdę to kilka procedur, trochę papierkowej roboty oraz kilka spotkań, które przygotują cię na wyjazd.

Nauczyciele i opiekunowie wytłumaczą wszystko na temat kraju do którego jedziesz i rozwieją wszelkie wątpliwości podczas specjalnych spotkań.

Oczywiście wyjazd na praktyki łączy się z podróżą samolotem. Muszę powiedzieć, że to był mój pierwszy w życiu lot i pomimo lekkiego stresu towarzyszącemu doświadczaniu czegoś nowego osobiście polecam ten sposób podróży.

Można było podziwiać zaśnieżone Alpy, doznać lekkiego wzrostu adrenaliny, a co najważniejsze był czas żeby zająć się sobą, lub odespać wstawanie skoro świt.

Kiedy pierwszego dnia przylecieliśmy do Malagi, musieliśmy się dostać do naszego hostelu, pomogła nam w tym partnerska firma Mobility Projects.

Podczas, krótkiej jazdy autobusem można było podziwiać chociażby góry, widoki zapierające dech w piersiach, tutaj było bardziej kolorowo, a roślinność dla nas bardzo egzotyczna. Piękne palmy, wszędobylskie kaktusy i skrzeczące papugi stały się dla nas codziennością.

Malaga leży nad brzegiem Morza

Z ŻYCIA SZKOŁY Śródziemnego, a od naszego miejsca zamieszkania na plaże mieliśmy tylko 10 minut! Okazyjne spacery nadmorskie były dobrą okazją do relaksu.

Drugiego dnia pobytu pojechaliśmy do Rondy, jednego z najstarszych miast Andaluzji, którym zachwycał się sam Ernest Hemingway pisząc „Całe miasto jak okiem sięgnąć jest niczym innym, jak romantyczną kulisą teatralną”. Muszę przyznać, że samo miasto zrobiło na mnie ogromne wrażenie, piękne urokliwe uliczki, zabytkowy akwedukt pełniący obecnie funkcje mostu, klimat niepowtarzalny!

Byliśmy również w El Caminito del Rey, gdzie wędrowaliśmy wzdłuż stromych ścian wapiennego wąwozu w parku narodowym.

Mogliśmy podziwiać starożytne miasto rzymskie Baelo Claudia i zdobyliśmy Skałę Gibraltarską, widoki były niesamowite, a główni mieszkańcy małpy, mimo że przysporzyły troszkę problemów to i tak nie straciły swojego uroku.

Wiem, że słowa nie oddadzą tego czego doświadczyłem i się nauczyłem.

Mam tę świadomość, że taki wyjazd bardzo wzbogaci moje CV. Mimo negatywnego podejścia towarzyszącego mi na początku, Od poniedziałku rozpoczęliśmy praktyki. cieszyłem się z odbytego wyjazdu, Nasi pracodawcy przyjęli nas bardzo a zdobyte kompetencje wykorzystam ciepło i serdecznie. Wszędzie panowała w dalszej nauce. miła, przyjazna atmosfera w trakcie całego pobytu. Po pracy zwiedzaliśmy Malagę, byliśmy w Muzeum Picassa, Centre Pompidou. Było to ciekawe doświadczenie, bo Hiszpania, słynie ze swych pomników architektury.

Można tam zobaczyć dosłownie wszystko: od rzymskich akweduktów i amfiteatrów, przez gotyckie kościoły, aż po współczesną architekturę.

Z ŻYCIA SZKOŁY Telefon wśród nas Karolina Trzpil, Zuzanna Gładysz, Wiktoria Pytlarczyk, Natalia Baran, Julia Rękawek 1bLO(p)

Telefon najsłynniejszy wynalazek Aleksandra Bella, który pierwszy go opatentował w 1876 roku.

Jednak mało kto wie, że sama koncepcja narodziła się wcześniej. Jedno z pierwszych urządzeń skonstruował Antonio Meucci, dzięki któremu jego chora żona mogła z domu porozumiewać się z warsztatem. Później Włoch zmodernizował wynalazek tak, by można było się nim porozumiewać na znaczną odległość. Nie było go jednak stać na opłacenie patentu. Podobnych prób dokonywał także Niemiec Philipp Reis. W roku 1876 dwóch wynalazców, Elisha Gray i Alexander Bell, samodzielnie zaprojektowało swoje telefony. Obaj mężczyźni szybko udali się do urzędu patentowego; dzieliła ich różnica kilku godzin; Bell jako pierwszy opatentował swój telefon. Oczywiście dziś telefon, najpopularniejsze urządzenie dnia codziennego, ma niewiele wspólnego z wynalazkiem Bella. Jednak jest o wiele ważniejsze niż kiedyś, a jak ważne

20

wśród braci szkolnej próbowałyśmy dowiedzieć się przeprowadzając ankietę.

Pierwsze pytanie: „Ile czasu dziennie korzystasz z telefonu?” pokazało, że aż 47% używa telefonu ponad sześć godzin, natomiast do sześciu godzin korzysta 37% respondentów, mniej niż trzy godziny wskazało tylko 5% badanych.

Telefon jest używany najczęściej do kontaktu ze znajomymi – 72%, do odrabiania lekcji – 27%. Oczywiście najpopularniejszą aplikacją do wymiany informacji jest Messenger – 100%, na drugim miejscu uplasował się Facebook – 91%, na trzecim znalazł się Snapchat – 72%, a na czwartym Instagram – 46%.

Telefon jest bardzo ważny w życiu codziennym, dlatego tylko 28% potrafi nie zabrać go wyjeżdżając z domu, aż 72% bez niego się nie rusza.

Badanie przeprowadzono wśród uczniów 3TOR, 3TI i 2cLO.

Z ŻYCIA SZKOŁY Jak czytamy i co warto przeczytać?

Paulina Majek, Weronika Rędaszka, Julia Siembora, 1bLO(p)

Zaprezentowane przez Bibliotekę Narodową badania pokazały, że tylko 37% respondentów czyta jedną książkę w roku. Należy podkreślić, że jest to tendencja spadkowa, coraz mniej Polacy czytają. A jak czytają uczniowie naszej szkoły i czy czytanie ma związek z nauką. Pierwsza część ankiety miała ustalić ilu uczniów sięga po słowo drukowane, jakie książki czytają i stworzyć listę najpopularniejszych tytułów. Okazało się, że z naszym czytelnictwem nie jest źle bo aż 52% uczniów czyta. Najpopularniejszym gatunkiem jest powieść obyczajowa z wątkiem kryminalnym i romansem.

Aż 47% ankietowanych nie czyta więcej niż godzinę dziennie, około godziny – 10 %, więcej niż godzinę tylko – 25%. Przy pytaniu o formę lektury prawie wszyscy nasi uczniowie byli zgodni, bo aż 80% woli czytać papierowe książki. Możemy stwierdzić, że nadal większość z nas jest tradycjonalistami, a e-book nie wyparł jeszcze tradycyjnej formy książki.

Dzięki powstała

przeprowadzonej lista polecanych

ankiecie tytułów.

Najpopularniejsze, książki o miłości to: Tille Cole, 1000 pocałunków, Paullina Simons, Jeździec miedziany; Anna Dąbrowska, Jutro będziemy szczęśliwi; Vanessa Diffenbaugh, Sekretny język kwiatów; Matthew Quick, Wybacz mi, Leonardzie.

Niesłabnącą popularnością cieszy się

literatura fantasy, cykl Trudi Canavan, Gildia magów; Victoria Aveyard, Czerwona królowa czy Kiersten Gier, Trylogia czasu. Silver.

Możemy też zauważyć, że duży wpływ na wybór lektury ma film, często dopiero po obejrzeniu ekranizacji młodzież sięga po słowo drukowane. Do tego typu lektury możemy zaliczyć: Jenny Han, Do wszystkich chłopców których kochałam; Trylogia James Dashner, Więzień labiryntu; J. R. Tolkien, Hobbit, czyli tam i z powrotem; Johne Boyne, Chłopiec w pasiastej piżamie; John Green, Gwiazd naszych wina; J. K. Rowling, Harry Potter i kamień filozoficzny; Ken Follet, Filary Ziemi.

Nie słabnącą popularnością cieszą się książki królowej kryminału Agathy Christie.

Czy czytanie, ma wpływ na naukę? Ile czasu uczniowie spędzają ucząc się.

Możemy zauważyć, że uczniowie tak się uczą jak czytają najwięcej odpowiedzi ,,mniej niż godzinę” – 46% ,,więcej niż godzinę” – 26%.

Nie możemy więc powiedzieć, że fascynująca książka odciąga młodzież od nauki. Mimo że, uczniowie tak mało się uczą uważają, że nie mają problemów w szkole. Ulubioną porą nauki jest popołudnie – 27% i wieczór – 52%. Ten wynik nas nie dziwi, jak pokazują najnowsze badania nastolatkowie to typowe sowy, w dzień by spały a w nocy się uczyły!

21

Z ŻYCIA SZKOŁY Czym jest dla nas Internet? gal anonim

• „Internet to ogromna sieć łącząca komputery na całym świecie.

Dzięki niej osoby korzystające z komputera w dwóch odległych krajach mogą porozumiewać się ze współpracownikami i kolegami, wymieniać informacje, korzystać z danych znajdujących się w tej grupie sieciowej.” Tyle definicja, a czym jest Internet dla naszej braci szkolnej? Oto kilka wypowiedzi: • „Internet jest narzędziem, które jeśli tylko będzie odpowiednio używane to będzie prowadzić do samych korzyści.”

• „Internet jest dla mnie rzeczywistością w postaci cyfrowej.”

• „Internet jest źródłem informacji,

22

choć nie zawsze prawdziwych, ludzie i tak bezgranicznie wierzą w to co tam znajdują.”

• „Internet to bezdenna nicość.” „Internet od wielu lat stał się nierozłączną częścią życia tysięcy ludzi. Dzisiaj do Internetu dostęp posiada prawie każdy człowiek na ziemi. Zawiera różnorodne informacje mniej lub bardziej przydatne. Ludzie chętnie z niego korzystają ponieważ szukają w nim wielu rzeczy takich jak: rozrywki, informacji itp. Internet jest miejscem w którym można znaleźć rzetelne informacje, bo można je zweryfikować, czego nie da się zrobić oglądając telewizję. Jednym słowem Internet to mój przyjaciel.”

Z ŻYCIA SZKOŁY Sonda Ekonomik Hanna Pytel, Magda Olczak, Izabela Gardzińska, Justyna Boratyńska, 1dLO(p)

Czy zdarzyło Wam się kiedyś brać udział w sondzie?

Sonda to jedna z metod badań opinii publicznej, która szczególnie przypadła nam do gustu. Po pierwsze to my zadajemy pytania. Po drugie ważne jest to, co na dany temat sądzi rozmówca –jego subiektywne zdanie jest tu najważniejsze. Na podstawie uzyskanych odpowiedzi staramy się usystematyzować zdobyte informacje i właściwie gotowe! Przeczytajcie wyniki naszych dociekań dotyczących szkoły oraz odżywiania. W sondzie brali udział uczniowie naszej szkoły oczywiście…

Nasza szkoła Na pytanie „Co Ci się podoba w Ekonomiku?”, większość (53%) odpowiedziała, że cenią sobie atmosferę panującą w szkole, strefę relaksu oraz sklepik szkolny. Sporo uczniów lubi nauczycieli, z którymi ma lekcje.

Co ciekawe 10% uczennic stwierdziło, że na miłą atmosferę wpływają przystojni chłopcy. 7% stwierdziło, że podoba im się wszystko. Jednak są i tacy, którzy nie wiedzą co im się podoba (20%) – może

onieśmieliły i trochę zaskoczyły ich nasze pytania.

Zdecydowanie bardziej zróżnicowane były odpowiedzi na pytanie: „Co Ci się w szkole nie podoba?” Nasi rozmówcy narzekają na tłumy na korytarzach, zbyt liczne klasy, zakaz wychodzenia poza teren szkoły oraz specyficzny zapach, szczególnie na salach gimnastycznych.

Wśród ulubionych przedmiotów najwyżej uplasowały się geografia, język angielski i wychowanie fizyczne.

Zapytaliśmy również o ocenę naszej szkoły w skali 1-10. Okazało się, że zdecydowana większość ocenia naszą szkołę na 7-8 punktów (aż 74%), 16 % uczniów wystawiło szkole 6, a 5 lub mniej punktów dało 10% ankietowanych.

Okazuje się zatem, że ta nasza szkoła, w naszych oczach, wypada całkiem nieźle…

23

Z ŻYCIA SZKOŁY Slow tood - fikcja czy rzeczywistość Patrycja Mroczek, Julia Owczarczyk 1dLO(p)

24

Slow food to pojęcie dotyczące zdrowego żywienia.

Polega na celebrowaniu smaku potraw i powolnym delektowaniu się nimi. Główną ideą slow food jest promowanie regionalnej żywności i nieprzetworzonych produktów, wytwarzanych w tradycyjny sposób.

Czy uczniowie naszej szkoły podążają za trendami dotyczącymi zdrowego żywienia, bio produktów i wyłącznie naturalnych składników? Niestety nie! „Jem to, co lubię” – takie odpowiedzi słyszałyśmy najczęściej. I w tym przypadku gusta uczniów naszej szkoły nijak się mają do żywieniowych trendów. Wśród ulubionych potraw rozmówców królowały: pizza, spaghetti i pierogi. Oprócz tego uczniowie wymieniali lasagne i naleśniki.

Podczas przerw najwięcej osób zjada kanapkę lub słodką bułkę. Najczęstszą przekąską są natomiast słodycze, choć pojawiały się również odpowiedzi, że jest to jabłko lub inny owoc.

Kolejne pytanie dotyczyło regularnie

spożywanych posiłków. Okazuje się, że główną przyczyną nieregularnych posiłków – do których przyznało się 80% zapytanych osób – są zbyt krótkie przerwy w szkole oraz sporo zajęć pozalekcyjnych.

Nasze ostatnie pytanie brzmiało: „Czy zwracasz uwagę na to, co jesz?”

Tutaj zdania były podzielone, ponieważ 40% stwierdziło, że rzeczywiście zwraca uwagę na to, co je i dokładne tyle samo rozmówców stwierdziło, że nie. Pozostałe 20% stwierdziło, że tylko czasami interesuje się tym, co spożywa, ponieważ nie zawsze ma takie możliwości.

Podsumowując, uczniowie naszej szkoły nie odżywiają się zbyt zdrowo, wynika to przede wszystkim z pośpiechu i nadmiaru obowiązków.

Nad jakość przedkładamy smak, zgodnie ze swoimi upodobaniami, dlatego jeśli coś zdrowego pojawi się w naszym menu, to są to zdecydowanie częściej owoce niż warzywa…

SILVA RERUM Spektakl ,,Pokolenia” Piotr Sawicki 1TGiPC(p)

„ Teatr to aktywna refleksja nad samym sobą” te właśnie słowa przyświecały autorów projektu Stowarzyszeniu Calos Cagathos, sfinansowanego przez Samorząd Województwa Mazowieckiego, którego głównym celem było nie tylko stworzenie spektaklu, lecz także integracja wielopokoleniowa. Warsztaty stworzyły wspaniałą trupę aktorską, w której swoim doświadczeniem wymieniali się młodzi, starsi i seniorzy.

Okazało się, że więcej ich łączy niż dzieli.

Dzięki wspaniałej atmosferze i ciężkiej pracy 15 grudnia 2019 r. w Centrum Sportu i Kultury w Garwolinie odbyła się premiera spektaklu „Pokolenia”, w reżyserii p. Izabeli Rękawek.

Spektakl rozpoczął się przepiękną rodzinną fotografią, która podczas niemalże godzinnego przedstawienia, przybierając rozmaite formy, opowiadała różne historie. Widzowie byli świadkami rodzinnych nieporozumień, narodzin dziecka, zostali zabrani w podróż do krainy dzieciństwa, przeżywali wspólnie

z aktorami pierwszą miłość, młodzieńcze marzenia, a także odejście dzieci i śmierć najbliższych osób. Spektakl „Pokolenia” budził silne emocje wśród publiczności, gdyż historie pojawiające się na scenie budziły wspomnienia i refleksje nad sensem życia. Miłość, zrozumienie, otwartość i czułość są odpowiedzią na nieporozumienia i konflikty pokoleń.

Bycie razem daje nam siłę na tej niełatwej drodze jaką jest życie.

Na uwagę zasługuje gra aktorska, niezwykłe skupienie i uważność początkujących adeptów teatru, nastrojowa muzyka, plastyczność obrazów oraz piękne przesłanie spektaklu.

Wzruszona publiczność nagrodziła przedstawienie owacjami na stojąco.

Moim zdaniem ten spektakl jest godny polecenia i jeśli będziecie mieć możliwość to znajdźcie czas, żeby go obejrzeć!

25

SILVA RERUM WAR ROBOTS Bartosz Świeczak 1TGiPC

„Wojna się toczy, pilocie! Jesteś gotowy na ataki z zaskoczenia, skomplikowane manewry taktyczne i wiele przebiegłych sztuczek, które przygotował dla ciebie nieprzyjaciel?

Zniszcz roboty nieprzyjaciela, przechwyć wszystkie wieże radiowe i ulepszaj swoją broń, aby zwiększyć moc bojową, prędkość i wytrzymałość swoich robotów. Sprawdź się w każdej mapie i użyj różnorodnych strategii i taktyk, aby wyjść zwycięsko z bitwy” tak reklamuje swój produkt studio Pixonic, czy rzeczywiści warto poświęcić swój czas i zagrać w „War Robots”? Jakie są plusy i minusy tej gry? Spróbuję wam pokrótce wszystko przedstawić. Jej premiera miała miejsce 14 kwietnia 2014 r. na system IOS, 3 września 2014 r. na system Android oraz 5 kwietnia 2018 r. na PC. Gra jest dostępna m.in. w Sklepie Play, Facebooku czy Steamie. Liczba pobrań to ponad 50 milionów na urządzenia mobilne, jest to stan na pierwszą połowę stycznia 2020 roku. Jeśli chodzi o samą grę, mamy tu całkiem niezłą oprawę graficzną, jak na grę tworzoną głównie z myślą o urządzeniach mobilnych.

Nie brak jest dopracowanych modeli robotów czy broni, gra posiada również całą masę animacji. Niestety pomimo tego, wciąż brakuje kilku istotnych efektów graficznych. Jeśli chodzi o interfejs, nie jest piękny, ale za to

26

jest dosyć przejrzysty i przyjemny dla oka.

Oprawa dźwiękowa gry niestety jest już trochę gorsza. Sama muzyka przy włączaniu gry lub w hangarze jest co najmniej średnia. Na pewno ciekawy dźwięk wydają ikony po kliknięciu na nie, lub broń/robot po jego ulepszeniu.

Przechodząc do samej bitwy, dźwięki broni są według mnie trochę niedopracowane, ale dźwięki chodzenia robotów prezentują się już lepiej. Czas przejść do chyba najistotniejszej rzeczy, czyli mechaniki rozgrywki. W grze wcielamy się w pilota wielkich robotów bojowych i musimy walczyć z innymi graczami w bitwach 6 vs 6. Musimy ulepszać swoje roboty i broń aby poradzić sobie w późniejszych ligach. Roboty możemy ulepszyć o maksymalnie 24 poziomy.

W tym 12 poziomów podstawowych i kolejne 12 poziomów MK II. Do wyboru mamy kilkadziesiąt różnych rodzajów robotów. Od ciężkich szturmowych ,,tanków” do unicestwiania przeciwników po szybkie i zwrotne roboty do przejmowania punktów kontrolnych.

Dodatkową możliwością dostosowania robota jest wybór broni spośród kilkudziesięciu różnych egzemplarzy. Prócz tego robota można wyposażyć w różne moduły lub zakupić specjalne malowanie. Do robotów można przypisać również specjalnych pilotów.

SILVA RERUM Jak widać, każdy ma możliwość wybrania swojego stylu gry i dostosowania do niego robota. Warto wspomnieć, że roboty można kupić za trzy różne waluty. Podstawową walutą jest srebro, niestety roboty za walutę podstawową to głównie stare mechanizmy mające małe szanse w starciu z tymi nowszymi egzemplarzami. Roboty można kupić również za złoto, jest to waluta premium.

Niestety te roboty również nie powalają swoimi możliwościami. Najlepsze z robotów to te za tzw. komponenty. Komponenty można wyprodukować w warsztacie, który dostępny jest od dwudziestego poziomu. Produkcja takiego robota trwa od 22 do 27 dni i kosztuje wiele srebra. Sytuacja z bronią ani trochę nie różni się od tej z robotami. Niedawno dodaną do gry mechaniką są tytani. Są to kolosalne roboty specjalne dostępne dla najlepszych graczy. Mają one aż 50 poziomów ulepszenia umiejętności. Wszystko to za specjalną walutę platynę. W grze mamy też system zadań za które są nam przydzielane nagrody np. waluta premium. Gracz może grać sam lub dołączyć do klanu i grać z przyjaciółmi. Klan daje premie w postaci dodatkowych zadań, oraz większej ilości złota na końcu miesiąca. War Robots ma też system lig, im więcej wygranych bitew tym wyżej pniemy się w ligach i tym trudniejsi będą przeciwnicy, ale też otrzymamy większe nagrody. Teraz pora na samą bitwę.

Mechanika ta jest na prawdę prosta i nikomu nie powinna sprawić większych trudności.

Gra ta niestety nie posiada żadnej fabuły.

Jedynym jej zalążkiem są historie pilotów, oraz pilotów legendarnych, których możemy przydzielić do robota. W „War Robots” prócz podstawowego trybu mamy też tryb bitwy specjalnej w której możemy ustawić mecz z kolegami. Niestety nie ma za ten tryb żadnych nagród. Są też walki plutonów w której tworzymy minimum dwuosobową drużynę i walczymy przeciwko innym. Jest to tryb dla tych, którzy wolą mieć stałą drużynę podczas bitew. Ważną sprawą jest też system mikropłatności w tej grze. Jest on niestety fatalny. Oferty wręcz nas atakują wyskakując zaraz jak tylko odpalimy grę a ceny są wzięte chyba z kosmosu. Wszystko w grze można kupić za prawdziwe pieniądze i w ten sposób bardzo szybko wyprzedzić graczy ze swojej ligi i pokonać ich z zamkniętymi oczami. Patrząc prawdzie w oczy, niestety jest to obecnie gra pay to win. Nie oznacza to, że nie da się grać bez wydawania pieniędzy. Owszem, da się, ale wszystko będzie trwało znacznie wolniej i trzeba się będzie napracować. Podsumowując, gra „War Robots” ma swoje zalety i wad.

Oto najważniejsze z nich. Zdecydowanymi zaletami są: ładna grafika, mnogość robotów i broni, dostępność gry, ciągłe wsparcie od twórców, oraz aktualizacje, częste venty.

Do wad należą: zdecydowanie przesadzone mikropłatności, co najwyżej średnia oprawa dźwiękowa, czas ulepszania, oraz tworzenia robotów czy broni. Jak widać gra ta ma swoje większe i mniejsze grzeszki, które jednak można wybaczyć po zagraniu w nią.

Ostatecznie jest to gra warta polecenia, gdyż zapewnia rozrywkę na wiele godzin, jest darmowa i pomimo wszędobylskich mikropłatności, grywalna. Wystarczy jedynie trochę cierpliwości, chęci i można się świetnie bawić w tym świecie robotów i pilotów.

Mechanika bitwy jest dosyć prosta. Mamy do wyboru kilka trybów. Głównym celem jest przejmowanie punktów kontrolnych, oraz niszczenie robotów przeciwnej drużyny.

To wszystko przy uciekającym czasie.

27

SILVA RERUM ,,Oskar i Pani Róża’’ Katarzyna Bajera 1TGiPC (p)

Na jednej z lekcji języka polskiego mieliśmy zapoznać się z fragmentami książki. Już podczas czytania pierwszych zdań od razu zaciekawiła mnie sama forma pisania, która jak dla mnie była niestandardowa, urzekł mnie też dosadny humor i wymalował na mojej twarzy uśmiech. Będąc zaintrygowana książką od razu po zajęciach wybrałam się do biblioteki… i tak oto zaczęło się odkrywanie wciągającej historii. ,,Oskar i Pani Róża” autorstwa znakomitego pisarza Erica-Emmanuela Schmitta, bo o niej mowa, pochłonęła mnie bez reszty. Fabuła książki sprowadza się do przedstawienia dnia codziennego Oskara, czyli nic ciekawego! Otóż nie! to historia chłopca chorego na białaczkę, który cały czas spędza w szpitalu, walcząc z nowotworem. Jednocześnie poznaje nowych ludzi i ich własne historie, które uświadamiają mu, że takich jak on jest wielu. To właśnie na oddziale rodzi się przyjaźń z wolontariuszką, którą nazywa Ciocią Różą. Wsparcie jakie otrzymuje nasz bohater w szarej szpitalnej rzeczywistości od Róży jest wyjątkowe: pożyteczne rady, opowiadanie nieprawdopodobnych i śmiesznych historii oraz pomoc przy banalnych, a jakże trudnych czynnościach dla chorego.

Kluczowym momentem fabuły jest operacja przeszczepu szpiku kości, która miała pomóc w leczeniu, jednakże mimo poprawnie przeprowadzonego zabiegu nie dochodzi do polepszenia stanu zdrowia. Oskar ma świadomość, swojego stanu zdrowia i zaczyna się poddawać, wtedy do akcji wkracza Ciocia

28

Róża. Jak ważne jest pozytywne myślenie nawet w obliczu nieuniknionego, śmierci, można przekonać się czytając tę piękną opowieść. Autor w sposób plastyczny pokazuje nam wszystkie stany emocjonalne towarzyszące Oskarowi w tych trudnych dniach. Mamy złość, ból, gniew, które rodzą często pytanie Dlaczego Ja? Dlaczego mnie to spotyka? Pytania bardzo trudne, gdy zadaje je mały chłopiec, który stoi na początku swojej ziemskiej wędrówki i jednocześnie ma świadomość, że jest to jego kres. Gdy nasz bohater dowiaduje się, że pozostało mu tylko 12 dni, rozpacza i obwinia za wszystko siebie, jest po prostu przerażony. Wtedy Ciocia Róża wymyśla niezwykłą zabawę, każdy następny dzień będzie odpowiednikiem 10 lat, aby chłopczyk mógł przeżyć swoje życie w pełni. Każdy dzień staje się piękny, pełen intensywnych przeżyć i jedyny w swoim rodzaju.

Jak wyglądało życie Oskara i czy można przeżyć całe życie w 12 dni? na te pytania sami musicie znaleźć odpowiedź sięgając po „Oskara i Panią Różę.” Polecam! przekonajcie się sami to tylko 80 stron wciągającego, a zarazem wzruszającego opowiadania, które można porównać do ,,Małego Księcia”. Sam humor, przy jednoczesnym tragizmie sytuacji, czy też głębokie i przemyślane listy Oskara do Boga, sprawiają że uświadamiamy sobie jak wiele mamy, jak kruche jest nasze życie.

Sądzę, iż jest to lektura dla każdego niezależnie od wieku i wiary, gdyż interpretacja tego dzieła może skłonić do ciekawych refleksji, które mogą pomóc w odnalezieniu jakiejś cząstki prawdy o sobie.

SILVA RERUM STAR WARS Ksawery Suchecki 1TGiPC(p)

W dniu premiery filmu z moim kolegą pojechaliśmy do kina w Warszawie. Byliśmy bardzo podekscytowani tym, że za moment wejdziemy na salę kinową aby obejrzeć finalną część sagi o rodzie Skywalkerów. Liczyliśmy na to, że film spełni nasze oczekiwania, ponieważ postawiliśmy mu bardzo wysoką poprzeczkę. Mieliśmy nadzieję, że finał sagi będzie satysfakcjonujący, ale po seansie mieliśmy sprzeczne uczucia. Kiedy na ekranie pojawiły się legendarne żółte napisy, czuliśmy ogromne podniecenie, jednak szybko przeszło ono w zażenowanie. Już w pierwszych minutach film narzucał bardzo szybkie tempo i straszył wieloma nagłymi zmianami kadrów. Nie można było powiedzieć że mało się dzieje, ponieważ akcja była rozkręcona już od samego początku. Uważam to za bardzo duży błąd, gdyż fabuła każdego filmu powinna rozwijać się stopniowo. Kolejnym argumentem potwierdzającym złą konstrukcję filmu jest fakt, że jest on lekko podrasowaną kopią poprzednich części sagi. Większość scen jest mrugnięciem okiem do starszych fanów serii. Znaczna część starych wątków ma kiepskie zakończenie, a nowo powstali bohaterowie są „napisani na kolanie” ich historie są bardzo płytkie a niektóre nawet pominięte. Kultowe postacie mają bardzo małe pole do popisu i nie zostały potraktowane tak jak by fani tego chcieli. Pojawiają się na

srebrnym ekranie na krótką chwilę i szybko się z nimi żegnamy. Następną rzeczą jaka mi się nie podobała było to, że film miał zakończyć historię rodu Skywalkerów, ale na większość pytań, które zadawali sobie fani nie uzyskali oni odpowiedzi.

Smuci mnie fakt, że znaczna ilość scen nie ma zwyczajnie sensu, przez co spektakl nie jest zrozumiały dla tych, którzy jeszcze nie poczuli potęgi Mocy. Widoczny jest brak zaangażowania i pomysłu włodarzy Disney’a na całą trylogię sequeli. Jedynym co nakłoniło ich do nagrania tej serii jest chęć zarobku. Według mnie to nie zwiastun był robiony na podstawie filmu tylko film na podstawie zwiastuna, w porównaniu z tym co widzieliśmy wcześniej IX część wypadła słabo. J.J Abrams wziął na siebie zbyt dużą odpowiedzialność, której nie podołał, przez co finał czterdziestoletniej historii budowanej od pokoleń, jest okropnym pożegnaniem się z bohaterami odległej galaktyki …

29

SILVA RERUM Niejawność Aleksandra Przybysz 1TGiPC(p)

Obsesja Piękna

Słyszysz?

W XXI wieku coraz gorzej z ludźmi bywa Każdy nas sztucznym uśmiechem zbywa Kobieta nie może pozwolić sobie na niedoskonałości Bo odeślą ją do krainy bez wartości Figura musi być idealna A postawa nienaganna Włosy zawsze zadbane Starannie uczesane Inteligencja? Pff błagam Na co to się zakłada?

Ubrania muszą być starannie dobrane I w markowych sklepach wyszukane Cechy charakteru i dobre serce?

A idź z tym pan! Muszę nawilżyć swoje ręce!

Siadam przy oknie w koc przyodziana Wraca do Mnie każda myśl niewypowiedziana Herbaty łyk upijam Z zimna się w kłębek zwijam Za oknem czarne morze Ozdobione przez magiczną zorze Gwiazdy migoczą słabiutko Prosząc o zrozumienia malutko Ręce z zimna truchleją Więcej z Siebie już nie wyleją Ciepła para policzki ogrzewa Obojętność w smutek zmienia Oczy w jeziora się zmieniają Słone wody wylewają Serce ściska łańcuch z nadziei zrodzony Z mojej naiwności stworzony Mokry ślad na policzkach nie znika Spojrzeń ludzi tylko unika Księżyc uśmiech Mój zrozumie Bo tylko On Mnie widzi w gwiazd tłumie Jego blade promienie Oświetlają me zmęczone życiem spojrzenie Miłe słowa szepce Mu w piosence Dalej trzymając kubek w ręce Liczę, że jutro też go zobaczę I samej sobie to zło wybaczę Liczę na to, że On mnie wysłucha Liczę, że chociaż On słucha

W taki oto sposób wiele bliskich nam osób W obsesji się zatraca A do normalności trudno się wraca Wartości piękne gubimy Bo do sklepów się śpieszymy

30

SILVA RERUM Dziadku Pamiętasz, gdy byłam malutka zawsze…

Zawsze piękne laurki ci malowałam Rozpieszczałeś mnie jak mogłeś Słodkości zawsze kupowałeś Może i nie byłeś kucharzem, Ale za to historii pisarzem Moja herbatka zawsze była wypita Opowieści wojenne w twych ustach były niczym zaklęte!

Wzorem siły byłeś Zawsze zrozumienie mi dałeś teraz zobaczyłam trud twego życia…

Dostrzegłam prawdę…

Za grubą, szorstką skórą widnieją blizny Serce i płuca zabija czas…

Teraz może i mnie nie słyszysz…

Może nawet na to nie zasłużyłam…

Ale mimo to…

Chciałabym znów stać się jak kiedyś Usiąść ci na kolana i powiedzieć Jak bardzo cię kocham Bo teraz nie zdołam Boję się że teraz nie dam rady…

Ale chociaż tu ci to napiszę…

Dziękuje że cię mam.

Dziękuje że nigdy nie krzyczałeś Dziękuje że kochałeś mnie mimo że inni nie dali rady Że nie mówiłam zawsze prawdy, a ty i tak mi wybaczałeś…

Dziękuje, Kocham Cię.

Kobieta Pamiętam dzień…

Pamiętam godzinę…

Pamiętam tę chwilę…

Wszędzie latały szczęścia motyle Z drzew spadały liście tęczowe Natomiast z nieba płateczki lodowe Pocałunek czas wstrzymywał Magię życia przypominał Dotyk o dreszcze przyprawiał Smutne dni naprawiał Obecność twa była bezcenna Dla codzienności niepojęta Lecz pamiętam też łzy...

Pamiętam krzyki…

Pamiętam złe chwile Gdy zabijałeś bezbronne motyle Gdy jako czarne przedstawiałeś liście tęczowe Gdy bezdusznie roztapiałeś płaty lodowe Uderzeniem czas wstrzymywał Gorzkie łzy mi przypominał Dotyk o mdłości przyprawiał Już nic nie naprawiał Chwila bez Ciebie była bezcenna Dla normalności niepojęta Na cud już liczyć nie mogłam Jednak wciąż o niego wołam „Gdzie jesteś! Ślepa Sprawiedliwości!?

Czemu nie chcesz dać mi wolności!?

Czemu nie reagujesz na chwile słabości!?

Sprawiedliwości! Och Sprawiedliwości!

Popatrz jak mijają lata świetności!

Czemuś, Czemuś ty to robisz?!

Moja rana przez twą ślepotę już się nie zagoi!”

Odeszła ta co pięknie kochała…

Ta, co przez los nie była wysłuchana…

Kobieta, która za miłością ślepo kroczyła…

Ta, co lekcją dla Sprawiedliwości była...

31

SILVA RERUM Konrad zwany Kondziem Łukasz Dąbrowski 3aTE

Był raz Konrad, Kondziem zwany, Bardzo grzeczny, wychowany Zawsze słuchał się mamusi, Ale teraz? Cóż go dusi?

Zastanawia się rodzina, Skąd ma tu chorego syna, Cały czas tu w domu siedzi, Nawet nikt go nie odwiedzi.

Prawda jednak była inna, Miejsca tu mieć nie powinna, Bo gdy mama szła do pracy, Miał swą wolność jak na tacy.

Biegł do chłopców na spacery, Czy też inne te rowery, Buzi wcale nie zakrywał, Rąk też wcale nie umywał.

Mija tydzień, jeden, drugi Ta przygoda go już gubi, Kaszle bardzo niesłychanie, Co się teraz z Kondziem stanie?

Mama dzwoni do lekarza, Ze strachem się mu wyraża, Że jej syn jest bardzo chory, Kaszel ma jak dwa potwory.

Sanitariusz chłopca bada, W swojej zbroi, tak wypada, Na dzień drugi jest diagnoza, i to jest ta zła prognoza.

Mama pyta się lekarza,

32

Czy im też coś już zagraża, Rzecze doktor: niech mnie słucha, To jest wirus, prosto z Wuhan.

Kwarantanny czas zaczęty, Do szpitala każdy wzięty, Mama, tata też tam siedzi, Nikt ich wcale nie odwiedzi.

Lecz po dłuższym czasie trwogi, Stanęli wszyscy na nogi, Wszyscy zdrowi, tak jak ryba, Nie zagraża im ta bida.

Wszyscy w domu już szczęśliwi, Wobec siebie też uczciwi, Kondzio nigdzie nie wychodzi, Bo o zdrowie tutaj chodzi.

Chłopczyk ma już wniosek taki, Wcale też nie byle jaki, Musi słuchać się mamusi, Wtedy nic go nie udusi.

Ty co czytasz, czytaj ładnie, Zrozumiale, całkiem składnie, I stosuj się do zaleceń, Mimo, że jest kwiecień-plecień.

Bo pogoda może kusi, Ale wirus Cię udusi, Więc jest rada, jedna taka, Nie naśladuj tego… łobuziaka.

SILVA RERUM Teorie o koronawirusie

Czas Kwarantanny Koronawirusie ty wstrętny nygusie, Co ci się stało, Że tak ludzkie życie Ci się spodobało?

Uciekaj stąd zaraz, Bo i tak nic nie zdziałasz.

Zapasy już mamy więc się nie damy, Ręce myjemy i dezynfekujemy.

W maskach nas widzisz i się już wstydzisz, Że to przed Tobą musimy się chronić, A Ty za nami wciąż ciągle gonisz.

Siedzimy w domu i zajęcia mamy, Możemy tak spędzać każdy dzień cały.

Jesteśmy wciąż w domach, By pozbyć się Ciebie.

Szczepionki szukamy, I tak łatwo się nie poddamy.

Koronawirusie, z Wuhan przywieziony, Po wszystkich krajach rozniesiony.

Cały świat się przed Tobą broni, Bo jesteś ciągle nienasycony.

Pełno jest Ciebie ostatnio w świecie, I w telewizji i w Internecie.

Więc daj, że nam spokój, I życia nie blokuj.

Rozszalał się wirus....

.

Rozszalał się wirus na całej ziemi Lecz my nie chcemy tej pandemii.

Chorzy w szpitalach są bardzo przejęci Służba zdrowia oddaje całe swoje chęci Wojsko i Policja chroni każdego obywatela Ale to nas na chwilę tylko rozwesela.

Na kwarantannie siedzieć musimy Bo tej choroby bardzo się boimy Do szkoły teraz też pójść nie możemy Z nauczycielami przez internet się kontaktujemy.

W tym czasie wszyscy przez to przechodzić będziemy Dopóki szczepionki nie wynajdziemy.

Nie wiem, jak żyć teraz moi mili Poradźcie, co robić w obecnej chwili Koronawirus wszędzie grasuje Bezbronnych ludzi wciąż atakuje.

Marta Głowala 2dLO

Rulak Aleksandra 1dLO(p)

33

SILVA RERUM Koronawirus- wiersz na poprawę humoru Oliwia Łódź 1dLO(g)

Zaczęło się niewinnie od kilku zakażeń, Aż nagle pojawił się napływ wydarzeń.

Ciągle nam przychodzą nowe pomysły do głowy.

Nie tylko w Chinach, lecz także w Polsce, Pojawił się wirus w mieście i w wiosce.

Mimo tych zakazów i wszelkich zaleceń, Mimo dezynfekcji rąk i zmienianiu maseczek, Trzymamy się dzielnie no i się wspieramy.

Rząd wprowadził różne działania, Zaproponował pozostać w mieszkaniach.

Dziadkowie i Babcie mogą liczyć na pomoc, Kiedy zamknęli szkoły wszyscy się cieszyli, Robimy zakupy ciągle do nich dzwoniąc. bo myśleli sobie, że nie będą nic robili.

Wiadomości niektórzy całą noc oglądają, A tu niespodzianka zarządzenie nowe, Media nam fakty nowe codziennie Są lekcje online i to przymusowe! sprzedają.

Szybki przegląd fejsa, Librus nie wyrabia, Bo wszyscy zasiedli by lekcje odrabiać.

Na wszystkich kanałach leci jedna śpiewka.

Coronavirus to już nie przelewka!

Koronaferie podbiły świat, Jednak ten pomysł szybko zbladł.

A kiedy już przyjdzie dobra nowina, Spotkamy się wszyscy u Babci na imieninach.

Kolejne obostrzenia policja w gotowości, Ściga wszystkich, którzy nie nadrabiają Kiedy już będzie po wszystkim i po zaległości. kwarantannie, Spotkamy się na ulicach i znów będzie Szaleństwo totalne, robi się zapasy, gwarnie.

I podchodzimy w odstępach do kasy. Świat znów zacznie tętnić życiem, śmiech Wszyscy już w domach kompletnie świrują, będzie słychać dookoła.

Ale za to normalnym językiem się A my będziemy się cieszyć, że znów komunikują. zaczęła się szkoła!

Jest czas na zabawy i długie rozmowy,

34

Nie tak dawno w pewnym kraju...

SILVA RERUM

Nie tak dawno w pewnym kraju, Powstał wirus, mały draniu.

Sióstr i braci kilkanaście, Każdy zwie się Covid-19.

Covid wielkim był włóczęgą, Więc się wybrał w podróż wielką.

Zwiedził Włochy, Francję, Rzym, I zawadził też o Krym.

Teraz wkroczył już do Polski, No a w Polsce jak i wszędzie, Covid wielkim wrogiem będzie.

Gdyż ten mały rozrabiaka, Wpędził świat w sporego stracha.

Pozarażał ludzi wielu, I to bez żadnego celu!

Na ratunek chorych osób, Znaleziono świetny sposób.

A dokładnie kilka takich, Co wirusów zniszczą niejednakich.

Przede wszystkim myj swe dłonie, To cię wirus nie pochłonie.

Koleżanko bądź kolego, Użyj żelu antybakteryjnego.

Dla ciebie szybkie i łatwe to zadanie Zaś dla Covida spore wyzwanie.

A gdy kaszel cię dopadnie, Zakryj ustka, nosek sprawnie.

O higienę dbaj dokładnie, Wtem ryzyko zarażenia spadnie.

I pamiętaj , zostań w domku, Nie zarażaj swoich ziomków !

Oliwia Grzelak 1dLO(p)

„Parano” Żył kiedyś dziennikarz, gdzieś pod Waszyngtonem, Mianował się drugim Hunterem Thompsonem, Pisał on-recenzje, wiersze, felietony, Czasami zapełniał, aż sześć i pół strony!

Ostatnio ułożył (najlepszy na Ziemi), Artykuł o ludziach podczas epidemii, Był tam przerażony czempion hokejowy, Który w swym ogródku, wyrył schron bojowy, Nie wychodził z niego, i nie był rozmowny, Więc redaktor wywiad zrobił z nim listowny, Była też paniusia, która miała pieska, Wobec hokeisty, była to groteska, Dla naszej paniusi czymże jest przezorność?

Wychodząc, zyskuje się przecież odporność!

Paniusia szydziła: Ostrożni? Cykory!

Lecz zgadnijcie proszę, kto był potem chory?

Szymon Krasiński 1dLO(g)

35

Doradca zawodowy zsp.mojakariera@interia.pl

https://www.facebook.com/doradca.zawodowy.ekonomik