ΜΙΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ
Τ Ε Υ Χ Ο Σ
2
1 6 - 1 2 - 2 0 2 0
ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΤΗ Σ ΣΤ 3 Τ Α Ξ Η Σ ΤΟΥ 6ΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ
Χριστούγεννα! Χριστουγεννιάτικα έθιμα από όλον τον κόσμο.
ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΠΥΡΓΟΥ
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΤΕΥΧΟΥΣ: Χριστουγεννιάτικα έθιμα από όλον τον κόσμο
1
Χριστουγεννιάτικα έθιμα από όλον τον κόσμο -Ξέρατε ότι...
2
Οι επιστήμονες μας εξηγούν
3
Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας
47
-Φυσικές Επιστή- 8 μες -Ας διαβάσουμε -Ώρα να δούμε κάτι Εργασίες από το 9σχολείο 11 Το σταυρόλεξο 12 των παραμυθιών
Σε λίγες μέρες πλησιάζουν τα Χριστούγεννα, μια μεγάλη γιορτή που εορτάζεται με διαφορετικό τρόπο σε κάθε χώρα. Στην Κίνα δεν έχουν αργία στις 25 του Δεκέμβρη. Παρόλο που ένα μόνο μικρό ποσοστό των Κινέζων είναι χριστιανοί, οι περισσότεροι, χωρίς να θεωρούν τους εαυτούς τους χριστιανούς, κάνουν χριστουγεννιάτικες
δραστηριότητες, όπως ανταλλαγή δώρων, αποστολή καρτών κτλ. Στην Αγγλία διακοσμούν τα σπίτια τους με κλαδιά από γκι και δεν θεωρούν γιορτινό το τραπέζι χωρίς γαλοπούλα, χριστουγεννιάτικη πουτίγκα, κρεατόπιτα και μπιφτέκια με σάλτσα χοιρινού για καλή τύχη όλο τον χρόνο. Το Βέλγιο μπαίνει στο πνεύμα των Χριστουγέννων από νωρίς με την
ημέρα του Sinterklaas ή αλλιώς Santa Claus και του πολύτιμου βοηθού του,
Zwarte Piet, που μοιράζουν τα δώρα από σπίτι σε σπίτι. Τα παιδιά κρεμάνε τις κάλτσες των δώρων στο τζάκι και αφήνουν σανό και ζάχαρη για το άλογο του Sinterklaas. Στο Βέλγιο τα Χριστούγεννα γιορτάζονται και με πλήθος παραστάσεων όπου αποδίδονται καλλιτεχνικά σκηνές από τη Θεία Γέννηση, καθώς και με λιτανείες και ακόμη υπαίθριες αγορές. Στην Ισπανία την παραμονή των Χριστουγέννων ή
αλλιώς «Noche Buena» μαζεύεται όλη η οικογένεια. Τα δωμάτια διακοσμούνται με κλαδιά από πεύκα, μπεζ
και κόκκινα αλεξανδρινά και αναμμένα κεριά δίνοντας μια κατάνυξη και ένα χρώμα στην ατμόσφαιρα. Μετά το τραπέζι των Χριστουγέννων στο οποίο προσφέρονται τοπικές σπεσιαλιτέ, ακολουθεί η Λειτουργία των Χριστουγέννων που ονομάζεται Misa del Gallo και θυμίζει τον αλέκτορα, που
σύμφωνα με την παράδοση, ήταν ο πρώτος που ανακοίνωσε το χαρμόσυνο μήνυμα της Γέννησης του Ιησού. Στις 5 Ιανουαρίου, στη διάρκεια μιας μεγάλης παρέλασης που ονομάζεται «Cabalgata de Reyes», άνθρωποι ντυμένοι σαν τους Τρεις Μάγους και άλλες μορφές της Θρησκείας πετάνε γλυκά στα παιδιά. Η εορταστική περίοδος ολοκληρώνεται στις 6 Ιανουαρίου, την ημέρα των Θεοφανίων κατά τη διάρκεια της οποίας οι Τρεις Μάγοι φέρνουν τα δώρα στα παιδιά, πάντα σύμφωνα με την παράδοση.
ΣΕΛΙΔΑ 2
Χριστουγεννιάτικα
Στη Γερμανία ένα από τα κύρια έθιμα των Γερμανών, είναι το λεγόμενο “Adventskranz”. Σύμφωνα με το έθιμο αυτό τοποθετούν ένα κηροπήγιο με τέσσερις θέσεις κεριών, που συμβολίζουν τις τέσσερις τελευταίες εβδομάδες του έτους. Έτσι κάθε Κυριακή που τελειώνει η εβδομάδα, ανάβουν και το αντίστοιχο κερί. Με αυτόν τον τρόπο υπολογίζουν αντίστροφα τις μέρες που απο-
έθιμα απ’ όλον τον κόσμο.
μένουν για τον ερχομό του νέου έτους. Στη Σουηδία, έχουν το έθιμο της «Λουτσία» – σύμβολο δηλαδή του φωτός. Στις 13 Δεκεμβρίου, το πρωί, το μεγαλύτερο κορίτσι κάθε οικογένειας, ντυμένο στα λευκά πηγαίνει από σπίτι σε σπίτι και μοιράζει ζεστό καφέ με κουλουράκια. Στο κεφάλι φο-
ρά στεφάνι με αναμμένα κεριά, ενώ τραγουδά τα κά-
λαντα, βασισμένα στον ρυθμό του ναπολιτάνικου τραγουδιού «Σάντα Λουτσία». Στη Ρωσία, έχουν το χριστουγεννιάτικο έθιμο, να ντύνουν μία νεαρή κοπέλα στα λευκά, για να παραστήσει την Παναγία. Στις 6 Ιανουαρίου, πολλές περιοχές της Ρωσίας με ορθόδοξους χριστιανούς, βασισμένοι στο Ιουλιανό ημερολόγιο, γιορτάζουν την παραμονή των Χριστουγέννων, γνωστή και ως «Σοτσέλνικ». Στην Ελβετία, τα παιδιά περιμένουν στις 6 Δεκεμβρίου τον Άγιο Νικόλαο, για να τους φέρει δώρα και γλυκά.
Ζωή-Χρυσή Φυτανίδη– Κατερίνα Ντοά
Την τελευταία Πέμπτη, πριν τα Χριστούγεννα, τα παιδιά παρελαύνουν τραγουδώντας τα κάλαντα. Επίσης την παραμονή των Χριστουγέννων οι ανύπαντροι άνδρες του χωριού φοράνε μαύρα κοστούμια και ψηλά μαύρα καπέλα και κάνουν παρέλαση στους δρόμους. Στο καθολικό Μεξικό γιορτάζεται από τις 16 Δεκεμβρίου έως την παραμονή των Χριστουγέννων η «Λας Ποσάδας» («Τα Πανδοχεία»), σε ανάμνηση των περιπετειών που πέρασαν ο Ιωσήφ και η Μαρία, μέχρι να βρουν μέρος να γεννήσουν τον Ιησού. Οι Μεξικάνοι αναπαριστούν το γεγονός με μία φάτνη σε κάθε σπίτι, ενώ παιδιά και μεγάλοι από σπίτι σε σπίτι ψέλνουν τα κάλαντα, κρατώντας κεριά και αγαλματίδια με τον Ιωσήφ και τη Μαρία πάνω σε γαϊδουράκι. Οι εννέα ημέρες της γιορτής συμβολίζουν τους εννέα μήνες κύησης της Παρθένου Μαρίας. Το λαϊκό δρώμενο της «Λας Ποσάδας» έχει ιστορία 400 ετών και ξεκίνησε τον 16ο αιώνα από τον μοναχό Πέδρο δε Γάντε. Κατερίνα Ντοά Αχιλλέας Παπαδημητρίου Κωνσταντίνος Παπαδημητρίου
ΤΕΥΧΟΣ
2
ΤΟ ΑΣΤΕΡΙ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ Οδεύοντας προς την μεγαλύτερη νύχτα του έτους, το χειμερινό ηλιοστάσιο, και όσο οι νύχτες παραμένουν ξάστερες και λαμπερές, έχουμε την ευκαιρία, στρέφουμε τα μάτια μας στον νυχτερινό ουρανό και θαυμάζουμε τους χειμερινούς αστερισμούς. Ο Ωρίωνας, ο Ταύρος, οι Πλειάδες, ο μεγάλος Σκύλος με τον λαμπερό Σείριο, ξεχωρίζουν στον χειμερινό ουρανό. Πολλοί σίγουρα θα αναρωτιούνται: «Πώς γίνεται ανάμεσα σε όλα τα αστέρια να ξεχώρισε μόνο αυτό;». Πολλές ερμηνείες, αντιφατικές μεταξύ τους, έχουν διατυπωθεί ως σήμερα από τους ειδικούς επιστήμονες σχετικά με την ταυτότητα του αστέρα των Χριστουγέννων. Άλλοι μίλησαν για “σύνοδο πλανητών”, άλλοι για έναν διάττοντα αστέρα, άλλοι για κάποιον αστεροειδή, άλλοι είπαν ότι επρόκειτο για κάποιον κομήτη. Στις 21 Δεκεμβρίου που πραγματοποιείται το χειμερινό ηλιοστάσιο, βρισκόμαστε πολύ κοντά στην γιορτή των Χριστουγέννων. Μια αφορμή, να ανατρέξουμε στην εποχή της γέννησης του Ιησού και να αναρωτηθούμε ποιο εντυπωσιακό αστρονομικό φαινόμενο παρατηρήθηκε στον ουρανό, και υποκίνησε τους σοφούς άνδρες (μάγους) για το ταξίδι τους προς την Βηθλεέμ. Το αρχικό ερώτημα που τίθεται είναι: «πότε γεννήθηκε ο Ιησούς;» και το επόμενο: «παρατηρήθηκε κάποιο ιδιαίτερο αστρονομικό φαινόμενο εκείνη την εποχή;» Ιστορικοί και θεολόγοι, καταλήγουν σήμερα ότι ο Ιησούς γεννήθηκε το 6 – 7 π.Χ. Γραπτές δε αναφορές για τον «αστέρα»
ΣΕΛΙΔΑ 3
της Βηθλεέμ, συναντάμε στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο. Βασιζόμενοι στην περιγραφή του ευαγγελιστή Ματθαίου, δύο είναι τα βασικά χαρακτηριστικά τα οποία πρέπει να λάβουμε υπ’ όψιν μας στην έρευνα για τον προσδιορισμό του ουρανίου αυτού αντικειμένου: το χαρακτηριστικό της «κίνησης» και το χαρακτηριστικό της «στάσης» πάνω στον ουρανό. Ερευνώντας τις πιθανές αστρονομικές ερμηνείες ας αρχίσουμε από τους διάττοντες αστέρες (ή πεφταστέρια), που αποτελούν συνήθη αστρονομικά φαινόμενα. Ο χρόνος ζωής τους δεν υπερ-
βαίνει τα μερικά δευτερόλεπτα, γεγονός το οποίο δεν έρχεται σε συμφωνία αρχικά με την ευαγγελική αναφορά ότι το φαινόμενο ήταν ορατό από τους μάγους στη διάρκεια του ταξιδιού τους προς την Ιουδαία. Η εκδοχή του κομήτη έχει υπάρξει σημαντική για την ερμηνεία του «αστέρα των Χριστουγέννων», καθώς ένας κομήτης μπορεί να παρατηρείται για αρκετούς μήνες στον ουρανό, να κινείται και να παρουσιάζει «στάσεις». Κάποιες φορές η λαμπρότητά του μπορεί να τον κάνει ορατό ακόμα και την ημέρα. Παρατήρηση κομήτη στις χώρες της Μεσο-
ποταμίας αναφέρεται στο 17 π.Χ, ο δε κομήτης του Halley πέρασε το 12 π.Χ. Ισχυρό αντεπιχείρημα στην υπόθεση του κομήτη αποτελεί το γεγονός ότι οι κομήτες ανέκαθεν θεωρούνταν προάγγελοι δυσάρεστων γεγονότων, πολέμων, λοιμών ή φυσικών καταστροφών, επομένως δύσκολα θα συνδυάζονταν με την γέννηση ενός βασιλιά. Ας ερευνήσουμε την εκδοχή των πλανητών: Από την αρχαιότητα οι αστρονόμοι γνώριζαν πως οι πλανήτες κινούνται πάνω στην ουράνια σφαίρα σε τόξα, άλλοτε από την δύση προς την ανατολή και άλλοτε από την ανατολή προς τη δύση. Οι πλανήτες βρίσκονται συχνά και σε σύνοδο, όπου παρατηρούνται σε μια περιορισμένη περιοχή του ουρανού. Οι πλανήτες ικανοποιούν επίσης και τα κριτήρια της «κίνησης» και της «στάσης» στον ουρανό. Ο J. Kepler, αστρονόμος του 17ου αι. μ.Χ., ασχολήθηκε με την ερμηνεία του «αστέρα» των Χριστουγέννων, υπολογίζοντας ότι πραγματοποιήθηκε τριπλή σύνοδος των πλανητών Δία και Κρόνου το 7 π.Χ στον αστερισμό των Ιχθύων. Με βάση σύγχρονους υπολογισμούς καταλήγουμε και σήμερα ότι πράγματι οι δύο πλανήτες (Δίας και Κρόνος) βρέθηκαν σε σύνοδο τρεις φορές την χρονολογία γέννησης του Ιησού, απέχοντας δε λιγότερο από μία μοίρα κατά την προβολή τους στην ουράνια σφαίρα. Ένα φαινόμενο που θα γοήτευε κάθε αστρονόμο της εποχής. Ισαβέλλα Ρούτση-Δανάη Σταύρου
πηγή:https://www.documentonews.gr/article/ti -htan-to-asteri-twn-xristoygennwn
ΣΕΛΙΔΑ 4
23ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους Το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους είναι μοναδικό στο είδος του στην Ελλάδα και περιλαμβάνεται ανάμεσα στα κορυφαία φεστιβάλ για παιδιά και νέους διεθνώς. Έχει αποκτήσει μεγάλη ακτινοβολία και αναγνώριση κι έχει κερδίσει επάξια την αγάπη των παιδιών. Έτσι και φέτος ούτε ο κορωνοϊός ούτε η καραντίνα μπόρεσαν να ανακόψουν την ορμή
και τον ενθουσιασμό των παιδιών και των νέων που συμμετείχαν ενεργά στο 23ο Φεστιβάλ. Η Ηλιάνα Παναγούλη, η Ζωή-Χρυσή Φυτανίδη, η Βασιλίνα Τσακιρίδη, η Κωνσταντίνα Στρουμπάκου, η Ζορζέτ Νικολοπούλου, η Μαρίνα Μπιρμπίλη και η Δανάη Σταύρου, μαθήτριες της τάξης μας, συμμετείχαν στις κριτικές επιτροπές και μαζί με άλλα παιδιά ψήφισαν τις αγαπημένες τους ταινίες.
Συνέντευξη με την Αγνή Στρουμπούλη
Το παραμύθι είναι ένα σώμα πολύ πυκνό σε μνήμη… Όταν το αφηγούμαι, εκείνη τη στιγμή το ζω σαν πρώτη φορά...
Η Αγνή Στρουμπούλη γεννήθηκε το 1952 στον Πειραιά. Είναι αφηγήτρια ελληνικών λαϊκών παραμυθιών και γνωστή από τις εκπομπές της στο Δεύτερο Πρόγραμμα. Η τάξη μας είχε την τύχη να τη συναντήσει στο πλαίσιο των εκδηλώσεων του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους και ν’ ακούσει αφρικάνικα παραμύθια, σαν αυτά που αφηγούνται οι Griots, αφηγητές ιστοριών, τα οποία εκφράζουν τη μνήμη της παράδοσης της κοινωνίας τους, που είναι μια κοινωνία προφορικότητας. Απάντησε και στις ερωτήσεις μας και ανάμεσα στα άλλα μας είπε και τα εξής: Τι σας τράβηξε στα λαϊκά παραμύθια; Σπούδασα κοινωνική λειτουργός, γιατί ήθελα, όσο μπορούσα, να αλλάξω τον κόσμο με αυτόν τον τρόπο. Δούλεψα ως κοινωνική λειτουργός αλλά μετά παραιτήθηκα. Εργάστηκα σε
κοινωνικά προγράμματα και πάντα έψαχνα με ποιο τρόπο μπορείς να ζήσεις αυτό που είσαι όσο γίνεται περισσότερο, να επικοινωνήσεις, να μεταδώσεις. Μπήκα πολύ μεγάλη στα παραμύθια, στα 43 μου χρόνια και το κάνω πάρα πολλά χρόνια. Και συνεχίζουν να με ενθουσιάζουν και να ανακαλύπτω πράγματα. Αυτά τα λαϊκά παραμύθια για πολλούς αιώνες μεταφέρονταν από στόμα σε στόμα, πράγμα που σημαίνει ότι κάποιος τα έλεγε και κάποιος τα έγραψε με τον τρόπο ακριβώς που τα άκουγε. Είναι λοιπόν ένα σώμα το παραμύθι πολύ πυκνό σε μνήμη. Κι εγώ, αν κι έχω πει πολλά παραμύθια πολλές φορές, κάθε φορά που αφηγούμαι, ανακαλύπτω, ανάλογα με την ηλικία μου, κάτι νέο, ανακαλύπτω καινούρια πράγματα. Εκείνη τη στιγμή το ζω σαν πρώτη φορά… Σε ποιες χώρες έχετε ταξιδέψει λόγω της δουλειάς σας;
Ήταν ένα πρόγραμμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που κάναμε μερικές χώρες της Μεσογείου σχετικά με τα παιχνίδια των παιδιών της Υποσαχάριας Αφρικής, της Μαύρης Αφρικής, όπως λέγεται. Είχαμε λοιπόν μια έκθεση με παιχνίδια, γιατί, για να μιλήσουμε για τη ζωή των παιδιών ξεκινούσαμε από κάτι παρά πολύ δυναμικό και χαρούμενο, όπως είναι τα παιχνίδια. Είχα το υλικό το διάβαζα κι εκπαίδευα άλλους ανθρώπους. Κάποια στιγμή, όμως, ήθελα να πάω και εγώ και είπα ότι δεν μπορώ να εκπαιδεύω ανθρώπους για πράγματα που έχω διαβάσει μόνο, θέλω να τα έχω δει κιόλας. Πήγα λοιπόν στην Μπουργκίνα Φάσο, στο Τόγκο που είναι δίπλα και έχει πρωτεύουσα το Λομέ. Το Λομέ είναι μια παραθαλάσσια πόλη, πάρα πολύ ωραία, με τεράστια ακτή με άμμο, θάλασσα και φοίνικες.
Εκεί οι άνθρωποι, όπως και στην Μπουργκίνα Φάσο, τα πιο πολλά πράγματα τα κουβαλάνε πάνω στο κεφάλι τους, δηλαδή μπορεί εκεί που περπατάς, ανάμεσα στα αυτοκίνητα και τα μηχανάκια, να βλέπεις έναν άνθρωπο με ένα τεράστιο ψάθινο δίσκο πάνω στο κεφάλι του, με ένα βουνό από φράουλες ή από αυγά. Δηλαδή πολλά πράγματα τα μεταφέρουν πάνω στο κεφάλι τους, όπως θα έχετε δει εικόνες με ανθρώπους που κουβαλάνε στο κεφάλι τους σταφύλια ή καρπούς που ζούσαν παλαιότερα σε αγροτικές περιοχές. Είχα πάει και στην Γκάνα. Φτιάξατε ποτέ μια δική σας ιστορία;
Πριν μπω στα παραμύθια είχα γράψει ιστορίες για τα εγγόνια μου και την κόρη μου, αλλά και όταν μπήκα στον χώρο. Ο τρόπος που βλέπω τα πράγματα είναι παιγνιώδης. Δηλαδή, αν θέλω να δώσω μια συμβουλή, προτιμώ να το κάνω με παιγνιώδη τρόπο. Πολλές φορές λοιπόν μπορεί ένα παραμύθι να γινόταν εκείνη την στιγμή. Θα σας πω ένα παράδειγμα: όταν ήταν πολύ μικρή η κόρη μου, ήμαστε στην κουζίνα και ετοίμαζα φαγητό πάνω στο τραπέζι. Φορούσε παντοφλάκια και είχε ανεβάσει τα πόδια της στο τραπέζι με τις κάλτσες της. Δεν της είπα ότι δεν βάζουμε τα πόδια στο τραπέζι,
όταν τρώμε. Όταν γύρισα και το είδα, άρχισα να μιλάω στα πόδια της λες και ήταν καλεσμένοι και τους είπα πως δεν τους είχαμε καλέσει. Τα ρώτησα: «γιατί ήρθατε»; Μόλις η κόρη μου άκουσε ότι δεν τους είχαμε καλέσει και δεν είχαμε φαγητό για αυτούς, τα κατέβασε. Αλλά τα λαϊκά παραμύθια, για να τα αφηγηθείς, πρέπει να τα λες σαν να είναι δικιά σου ιστορία. Το παραμύθι είναι πολύ πυκνό σε αισθήματα, δεν είναι περιγραφικό. Δεν αφηγείσαι με το στόμα σου κάτι, αφηγείσαι με όλη σου την εκφραστικότητα, με όλο σου το σώμα... Ηλιάνα Παναγούλη Ζορζέτ Νικολοπούλου
Συνάντηση με τον Σπύρο Γιαννακόπουλο και τη Στέλλα Στεργίου
Ο Σπύρος Γιαννακόπουλος είναι ένας από τους αγαπημένους μας συγγραφείς, που έχει επισκεφθεί αρκετές φορές ο σχολείο μας. Μιλήσαμε μαζί του και με τη σκιτσογράφο Στέλλα Στεργίου για το καινούργιο τους βιβλίο: «Στο δάσος», που είναι ένα χιουμοριστικό κόμικς με έντονα χρώματα κι ενδιαφέροντες χαρακτήρες, κακές μάγισσες που ακολουθούν τη μόδα, βατραχίνες που γίνονται πριγκίπισσες και νάνους, γεμάτο αναφορές σε γνωστά κλασικά παραμύθια. Οι δημιουργοί μας είπαν πώς έφτιαξαν το κόμικς και συζήτησαν
μαζί μας για τα αγαπημένα τους βιβλία. Ποιος είναι ο ρόλος του χιούμορ στη ζωή σας; Σ.Γ.: Πιστεύω ότι έχω χιούμορ ως άνθρωπος. Στα βιβλία μου το χιούμορ πολλές φορές είναι αυτοσκοπός και θυσιάζω συχνά τη λογική, για να είμαι αστείος και είμαι πιο χαρούμενος, όταν μέσω του χιούμορ προσπαθώ να πω κάτι πιο βαθύ. Δηλαδή στον «Τρύφωνα», που είναι και το πρώτο μου βιβλίο, κατάφερα μέσω του χιούμορ να πω κάποια πράγματα, όπως κ αι στη «Νάνση». Τώρα στην καθημερινότητα, γενικά, άμα έχεις χιούμορ, είσαι ευχάριστος στην παρέα, σου στέλνουν μηνύματα στο κινητό, για να τους απαντήσεις με χιούμορ. Το χιούμορ, εκτός από την κοινωνικοποίηση, σε βοηθάει στο να αντιμετωπίζεις και ζόρικες καταστάσεις.
Γιατί ξετρελαίνεστε τόσο πολύ με τους νάνους; Σ.Σ.: Αυτό έχει να κάνει με βιβλία που διάβαζα όταν ήμουν μικρή και συνέχιζα να διαβάζω και όταν μεγάλωσα. Από τους αγαπημένους μου συγγραφείς φαντασίας είναι δυο ξένοι, Άγγλοι, ο Τόλκιν και ο Πράτσετ και έχουν πάρα μα πάρα πολλούς νάνους μες στα βιβλία τους. Και γενικά τους περιγράφουν λίγο σαν πειραχτήρια, αλλά που τους αρέσει κιόλας να κάθονται με του φίλους και να περνάνε καλά. Μου αρέσει πάρα πολύ αυτή η ιδέα. Οπότε η αγάπη μου οφείλεται στα βιβλία που διάβαζα, όταν ήμουν μικρή.
ΣΕΛΙΔΑ 6
Γιατί σας αρέσουν τα κόμικς; Σ.Γ.: Όταν ήμουν παιδί και διάβαζα τα κόμικς, είναι σαν να είχα κάθε στιγμή κινούμενα σχέδια μαζί μου. Επίσης τα κόμικς είναι πολύ ευανάγνωστα και, όταν τα διάβαζα, ένιωθα την ανεμελιά του καλοκαιριού. Σ.Σ.: Και εγώ διάβαζα κόμικς όταν ήμουν μικρή και μου άρεσε πολύ που πήγαινα με τα αδέρφια μου κάθε μήνα και τα αγοράζαμε. Το αίσθημα αυτό ήταν φανταστικό.
Αυτήν την περίοδο γράφετε κάποιο άλλο βιβλίο, έχετε καμία ιδέα ;
Σ.Σ.: Έχω τρία από έκδοση, το ένα θα είναι χωρίς λέξεις και είμαι πολύ περίεργος να δω πώς θα βγει, είναι πολύ νωρίς να μιλάω για αυτό, γιατί είμαστε ακόμα στην αρχή. Το άλλο είναι «Ο μασκοφόρος εκδικητής εναντίον Ζοργκ», θα είναι μια παράλληλη ιστορία με εξωγήινους και δοκιμάζω να γράψω και κάτι για μεγάλους, αλλά είναι ακόμα στην αρχή. Βασιλίνα Τσακιρίδη Κατερίνα Ντοά
Είδαμε στο Φεστιβάλ και μας άρεσαν
Η Ματίλντα και το εφεδρικό κεφάλι Ηλιάνα Παναγούλη
Ευχάριστη Έξωση Ζορζέτ Νικολοπούλου Είναι μια ταινία μικρού μήκους του Samuel del Amor από την Ισπανία διάρκειας 10 λεπτών. Ένα αγόρι γυρνάει από το σχολείο την ημέρα τον γενεθλίων του. Ακούει φωνές με το όνομά του. Βλέπει κάτω από το
Η ταινία μικρού μήκους animation “Η Ματίλντα και το εφεδρικό κεφάλι» του Ignas Meilūnas από τη Λιθουανία διαρκεί 14 λεπτά. Είναι η ιστορία ενός κοριτσιού, της Ματίλντα, που αυτή και η μαμά της θέλουν να γίνει ο πιο έξυπνος άνθρωπος του κόσμου.
Της αγοράζει κι ένα δεύτερο κεφάλι, γιατί το πρώτο δεν χωράει όλες τις γνώσεις που θέλει να έχει η Ματίλντα, αλλά εκείνη μετά από μία εκδρομή στον ζωολογικό κήπο καταλαβαίνει πως δεν χρειάζεται να ξέρεις τα πάντα και γίνεται ξανά ένα φυσιολογικό παιδί.
σπίτι του αστυνομικούς και γείτονες. Οι αστυνομικοί του άρεσαν πάντα και ήθελε να τους δει από κοντά. Πιστεύει πως είναι το δώρο των γενεθλίων του, αλλά στην πραγματικότητα έχουν έρθει για να τους κάνουν έξωση. Ανεβαίνει βιαστικός στο σπίτι του, βλέπει πως η μαμά του έχει μαζέψει τα πράγμα-
τά τους και πιστεύει πως θα πάνε για κάμπινγκ. Η μαμά του έρχεται με ένα κέικ και ένα κεράκι. Μαζί με τους αστυνομικούς του τραγουδάει το τραγούδι των γενεθλίων. Το παιδί χαίρεται για την ωραία έκπληξη, γιατί δεν έχει καταλάβει την τραγική πραγματικότητα. Μια ταινία με καταπληκτική εικόνα και σκηνοθεσία.
ΤΕΥΧΟΣ
2
Το Χαμίνι Ζορζέτ Νικολοπούλου
«Λουνάνα: Ένα γιακ μέσα στην τάξη» Ταινία μεγάλου μήκους από το Μπουτάν σε σκηνοθεσία του Πάουο Τσόινινγκ Ντόρτζι. Ένας νεαρός δάσκαλος στο σύγχρονο Μπουτάν, ο Ugyen, παραμελεί τα καθήκοντά του, αφού ετοιμάζεται να φύγει στην Αυστραλία για να γίνει τραγουδιστής. Απογοητευμένος από το επάγγελμά του ξαφνικά διορίζεται στη Λουνάνα, το χωριό με το πιο ακριτικό
ΣΕΛΙΔΑ 7
Είναι μια ταινία μικρού μήκους του Vinicius Saramago από τον Καναδά, διάρκειας 18 λεπτών. Ένας ηλικιωμένος άντρας που έχει ένα μαγαζί με ταινίες, βγαίνει στη σύνταξη. Κάθεται απομονωμένος στο σπίτι του και βυθίζεται στην κατάθλιψη, μέχρι που ένα παιδί τον ζωντανεύει παίρνοντας κάθε μέρα μια ταινία. Ύστερα πηγαίνει στο πάρκινγκ του σπιτιού του και βλέπει γείτονες να πληρώνουν την είσοδο και να βλέπουν τις ταινίες.
σχολείο του κόσμου, κι έτσι το όνειρό του να γίνει παγκοσμίου φήμης τραγουδιστής στην Αυστραλία, καταστρέφεται. Όμως, όταν, μετά από πολύ περπάτημα, φτάνει εκεί και μπαίνει στην τάξη του, μένει έκπληκτος από την κατάστασή της. Στη Λουνάνα δεν υπάρχει ηλεκτρικό ρεύμα, ούτε σχολικά βιβλία ούτε καν μαυροπίνακας. Παρ’ όλη τη φτώχεια τους, οι κάτοικοι του χωριού ετοιμάζουν μια θερμή υποδοχή στον καινούργιο τους δά-
Στο τέλος ο παππούς αφήνει ένα κουτί έξω από το σπίτι του παιδιού. Μέσα έχει ταινίες και ένα γράμμα από τον παππού που γράφει πως ευχαριστεί το παιδί που τον κράτησε ζωντανό. Είναι μια συγκινητική ταινία μυθοπλασίας με ζωντάνια και σενάριο φανταστικό. Η εικόνα και η υποκριτική των ηθοποιών και, κυρίως του μικρού παιδιού, καταπληκτικές και υπέροχη η μουσική που σε κρατάει σε αγωνία.
σκαλο. Αφιερωμένος στην μόρφωση των παιδιών της Λουνάνα, γνωρίζει τον πολιτισμό της, την ιστορία της και πάνω από όλα μαθαίνει να επιβιώνει.
Εργασίες με πλαστελίνη από την τάξη Ε1
Ζωή-Χρυσή Φυτανίδη
ΣΕΛΙΔΑ 8
Ο τάρανδος, αλλιώς καριμπού στη Βόρεια Αμερική, είναι ένα ελάφι που ζει σε αρκτικές περιοχές. Συνήθως συναντιέται σε βόρειους τόπους, όπως τη Σκανδιναβία και την ευρωπαϊκή Ρωσία. Το θηλυκό μπορεί να φτάσει μέχρι τα 170 κιλά κα το αρσενικό τα 300. Χάρη στο ζώο αυτό επιβιώνει η φυλή των Σαά-
μι, οι οποίοι εκτρέφουν τους ταράνδους παίρνοντας το κρέας τους, το γάλα χρησιμοποιώντας τους για τα έλκηθρά τους. Οι τάρανδοι τον χειμώνα τρώνε λειχήνες και βρύα, τα φύλλα από ιτιές και σημύδες, καθώς και βούρλα και χόρτα. Σπάνια τρώνε αρουραίους, τρωκτικά, πουλιά και αυγά πουλιών. Οι
εχθροί των ταράνδων είναι τα αρπακτικά και οι χιονοστιβάδες. Τα μικρά ταρανδάκια απειλούνται από τα κοράκια, τα οποία μπορούν να τα τυφλώσουν βγάζοντας τους τα μάτια. Ο τάρανδος είναι το εμβληματικό ζώο των Χριστουγέννων.
ΤΟ ΠΕΡΙΠΟΘΗΤΟ ΦΛΟΥΡΙ ΤΗΣ ΒΙΛΟΠΙΤΑΣ Ο κύριος Χαράλαμπος Χλαπατσούλης εργάζεται στην μακαρονοποιία «Ρουφινόξ». Είναι παραμονή πρωτοχρονιάς και ο κ. Χλαπατσούλης είναι ανήσυχος, γιατί κάθε χρόνο το φλουρί τυχαίνει
σε άλλον και όχι σε αυτόν. Έτσι καταστρώνει ένα σχέδιο, για να σπρώξει την τύχη του, ώστε να του τύχει το φλουρί. Το βράδυ πηγαίνει κρυφά στην κουζίνα και βάζει την βασιλόπιτα σε μια βαλίτσα και την πηγαίνει στο νοσοκομείο για ακτινογραφία. Σημαδεύει το σημείο που βρί-
σκεται το φλουρί με ένα μοσχοκάρφι, όμως γυρίζοντας στο σπίτι καταλαβαίνει ότι αυτό έχει φύγει από την θέση του. Μετά από πολλές περιπέτειες διαπιστώνει ότι…
ΤΑ ΧΡΟΝΙΚΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ 1 Την πρώτη παραμονή Χριστουγέννων μετά το θάνατο του αγαπημένου πατέρα τους, ο Τέντι και η Κέιτ δεν νιώθουν το πνεύμα των γιορτών,
όπως άλλοτε. Τα δύο αδέλφια ανακαλύπτουν ότι ο Αϊ-Βασίλης υπάρχει στα αλήθεια και καταστρώνουν ένα σχέδιο για τον βιντεοσκοπήσουν. Κατά λάθος όμως χαλάνε το έλκηθρό του
και περνούν μια ολόκληρη νύχτα προσπαθώντας να τον βοηθήσουν να σώσει τα Χριστούγεννα.
του Ευγένιου Τριβιζά
Ηλιάνα Παναγούλη
Ένα ξεκαρδιστικό βιβλίο του αγαπημένου συγγραφέα για μικρότερα παιδιά. Ζορζέτ Νικολοπούλου
Σπύρος Σούτας
ΤΕΥΧΟΣ
2
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ Σε ένα απόμακρο ορφανοτροφείο, που δεν θα ήθελε κάποιος να μεγαλώσει εκεί, ζούσε ένα ορφανό κοριτσάκι που το έλεγαν Ρεβέκκα και δεν ήταν σαν τα άλλα. Είχε μια ιδιαιτερότητα: ήταν ανάπηρο. Για αυτό, όπως καταλαβαίνετε, δεν ήταν και το πιο εύκολο πράγμα να κάνει φίλους! Η Ρεβέκκα είχε γενέθλια ανήμερα τα Χριστούγεννα! Αν και κανένας δεν το σκεφτόταν αυτό, γιατί δεν είχε φίλους και οικογένεια, κάθε χρόνο χαιρόταν και μόνο με τη σκέψη! Δεν την ένοιαζε πολύ ότι δεν είχε φίλους, γιατί σαν απασχόληση είχε την ζωγραφική, στην οποία είχε μεγάλο ταλέντο. Τους γονείς της τους έχασε, όταν ήταν πολύ μικρή και δεν τους θυμόταν, αλλά από ό,τι της είχαν πει οι υπεύθυνοι του ορφανοτροφείου, είχαν πεθάνει σε τροχαίο ατύχημα, εξ’ ου και το ανίατο τραύμα της. Η σπονδυλική της στήλη είχε τραυματιστεί, γι’ αυτό και είχε πάθει παράλυση στα πόδια. Δυο μήνες πριν τα γενέθλιά της Ρεβέκκας, μια κυρία που την έλεγαν Άννα, πήγε στο ορφανοτροφείο, γιατί ήθελε να υιοθετήσει ένα παιδάκι. Όμως εκεί ανακάλυψε ότι δεν μπορούσε, γιατί οι υπεύθυνοι της είπαν ότι δεν είχε αρκετά χρήματα, γι’ αυτό αποφάσισε να δουλέψει σε δυο δουλειές και να κάνει υπερωρίες. Δεν ήταν εύκολο, αλλά μετά από λίγο καιρό είχε τα απαραίτητα χρήματα, για να συντηρήσει ένα παιδάκι. Η κυρία Άννα πέρασε
ΣΕΛΙΔΑ 9
αρκετό χρόνο μαζί με τα παιδιά του ορφανοτροφείου, μέχρι να διαλέξει ποιο παιδάκι ήθελε να υιοθετήσει. Διάλεξε την Ρεβέκκα. Ποτέ το κοριτσάκι δεν ήταν πιο ευτυχισμένο! Επιτέλους θα είχε ένα σπίτι! Δεν το πίστευε! Δεν είχε κάποιον να αποχαιρετίσει, οπότε μάζεψε τα πράγματά της και έφυγε αμέσως! Σε λίγη ώρα ήταν στο νέο της σπίτι. Δεν την ένοιαζε που ήταν μικρό, το μόνο που σκεπτόταν ήταν ότι θα είχε οικογένεια και δικό της δωμάτιο. Ο καιρός περνούσε και τα λεφτά της κυρίας Άννας λιγόστευαν. Αυτό γινόταν, επειδή δεν μπορούσε συνέχεια να κάνει δυο δουλειές. Δεν άντεχε! Ήταν ανήσυχη, δεν κοιμόταν καλά τα βράδια και γι’ αυτό μερικές φορές αργούσε να πάει στην δουλειά της. Η Ρεβέκκα το αντιλαμβανόταν αυτό και πήρε μια μεγάλη απόφαση. Τις ώρες που δεν ήταν σχολείο και δεν διάβαζε, ζωγράφιζε πίνακες. Μετά έβγαινε στον δρόμο και τους πουλούσε, πράγμα όχι τόσο εύκολο στην κατάστασή της, αλλά και γιατί με τέτοιο κρύο σχεδόν κανείς δεν έβγαινε έξω. Όμως όταν είχε τύχη, έβγαινε έξω κανένας καλλιτέχνης που εκτιμούσε τους πίνακές της και τους αγόραζε, δίνοντάς της το ποσό που συμφωνούσαν, το οποίο σχεδόν πάντα ήταν μεγάλο! Οι μέρες περνούσαν. Είχαν απομείνει δέκα μέρες ως τα Χριστούγεννα και η Ρεβέκκα έβλεπε ότι δεν μπορούσε να γιορτάσει τα γενέθλιά της: πρώτον γιατί δεν είχε φίλους και δεύτερον γιατί δεν ήταν σίγουρο ότι θα έμεναν αρκετά χρήματα για να συνεχίσουν να ζουν κανονικά, χωρίς ελλείψεις. Είχε γράψει ένα γράμμα στον Άγιο Βασίλη που έλεγε το εξής: «Αγαπητέ Άγιε Βα-
σίλη, φέτος θα σου ζητήσω κάτι μεγάλο, αλλά ελπίζω να τα καταφέρεις. Φέτος θα ήθελα να γιορτάσω τα γενέθλιά μου με κάθε δυνατό τρόπο!». Όταν η Ρεβέκκα έστειλε το γράμμα, ένα άλλο έφτασε στα χέρια της κυρίας Άννας, από έναν άγνωστο, που έλεγε ότι έπρεπε η Ρεβέκκα να γιορτάσει τα γενέθλιά της, τα οποία ήταν ανήμερα τα Χριστούγεννα! Η καινούργια μαμά της ποτέ δεν θα την άφηνε να μείνει με το παράπονο, γι’ αυτό την παραμονή των Χριστουγέννων, την ώρα που η Ρεβέκκα κοιμόταν, της έφτιαξε ένα κέικ για τούρτα και της αγόρασε και ένα πινέλο ζωγραφικής. Την επόμενη μέρα η Ρεβέκκα κατέβηκε τρέχοντας και κοίταξε γύρω της με αγωνία… Δεν είχε αλλάξει τίποτα! Τότε, να, με την άκρη του ματιού της είδε το κέικ και το πινέλο τυλιγμένο σε ένα χαρτί! Έτρεξε και αγκάλιασε τη μαμά της που μόλις είχε ξυπνήσει. Μετά έκατσε και έφαγε ένα κομμάτι κέικ… και ήταν το πιο νόστιμο κέικ που είχε φάει ποτέ στη ζωή της!!! Αδαμαντία-Μαρία Σκούτα Ε3
ΣΕΛΙΔΑ 10
Μία νύχτα με τον Άγιο Βασίλη Μια φορά και έναν καιρό σε χωριουδάκι μακρινό ζούσε ο μικρός Βασιλάκης, που είχε δύο αδερφάκια πιο μικρά από αυτόν. Το χωριό είχε ντυθεί στα άσπρα και στα γιορτινά του. Ήταν παραμονή Πρωτοχρονιάς. Όλοι έφτιαχναν βασιλόπιτες, ζύμωναν ψωμιά και τραγουδούσαν τα κάλαντα. Μετά το βραδινό τα παιδιά πήγαιναν για ύπνο νωρίς και ποτέ δεν κατάφερναν να δουν τον Άγιο Βασίλη με τους ταράνδους του. Όμως ο μικρός Βασιλάκης δεν κοιμόταν. Έτσι όπως είχε ακουμπήσει το κεφαλάκι του στο καρεκλάκι, άκουσε έναν ήχο! Σαν κουδούνισμα ακούστηκε! Γούρλωσε τα μάτια και τι να δει; Ο Άγιος Βασίλης είχε μόλις φτάσει! Κρύφτηκε αμέσως, καπνόσκονη σκορ-
«Τα Χριστούγεννα μέσα από τα μάτια ενός παιδιού» ΜάριοςΔιονύσιος Σκίπης Ε3
πίστηκε παντού και… σε λίγο εμφανίστηκε ο Άγιος Βασίλης!!!! Περίμενε να βάλει τα δώρα και γρήγορα μπήκε στον σάκο του. Έτσι έφτασε στο έλκηθρο και πήδησε μέσα κρύβοντας το κεφάλι του να μην φαίνεται! Οοο! Πώς φαινόταν ο κόσμος από ψηλά! Φτάσανε στο επόμενο σπίτι. Ο Άγιος Βασίλης μπήκε στην καμινάδα, άφησε το πακέτο και έφυγε. Όμως φεύγοντας ο μικρός είδε κάποια παιδιά φτωχά στον δρόμο… Πώς θα έπαιρναν δώρα; Ποιος θα φρόντιζε για αυτά; Πήδησε μπροστά, ξαφνιάζοντας τον Άγιο Βασίλη και κάνοντάς του νόημα του έδειξε τα φτωχά παιδιά. Άρχισαν να πετούν δώρα και γλυκά και γελούσαν δυνατά. Αφού γ νωρίστηκ αν κ αλ ά,
έκαναν μια συμφωνία. Να πάνε δώρα σε αυτούς που τώρα πια είχαν άσπρα μαλλιά. Ξεκίνησαν δώρα να μοιράζουν πολλά και γλυκά! Όλοι ήταν χαρούμενοι και έτσι ο Βασιλάκης τώρα έπρεπε να γυρίσει, για να προλάβει την Πρωτοχρονιά… Κατέβηκε από την καμινάδα, χαιρέτησε τον Άγιο Βασίλη και τους ταράνδους τους φίλους του και γρήγορα μπήκε στα σκεπάσματα, να μην τον δει η μαμά. Ήταν πια Πρωτοχρονιά. Ξύπνησε ο μικρός Βασιλάκης και η πιο ωραία περιπέτεια της ζωής του έμεινε για πάντα μυστική. Νικόλας Νικολόπουλος Α3
ΤΕΥΧΟΣ
2
ΣΕΛΙΔΑ 11
Οι επιχειρήσεις του Αϊ-Βασίλη Μία φορά και έναν καιρό, στον μακρινό Βόρειο Πόλο υπήρχε το εργοστάσιο και το σπίτι του Αϊ - Βασίλη. Το εργοστάσιό του είχε γεμίσει με δώρα και το σπίτι του με γράμματα. Όμως ο Αϊ - Βασίλης είχε καταπληκτικούς βοηθούς, τα ξωτικά, που τον βοηθούσαν με ό,τι παιχνίδι ζητούσε το κάθε παιδί. Ο Αϊ-Βασίλης είχε και μια ακόμα βοηθό, τη γυναίκα του φυσικά η οποία του μαγείρευε, του
έπλεκε τα ρούχα και τον φρόντιζε γενικά. Όλοι αυτοί βοηθούσαν τον Αϊ-Βασίλη στο σπίτι αλλά και στο εργοστάσιο, μα ποιος τον βοηθούσε στην παράδοση των δώρων; Οι τάρανδοι, φυσικά, που έπαιρναν το έλκηθρο στις πλάτες τους και το γυρνούσαν σε όλο τον κόσμο. Λοιπόν ο Άι - Βασίλης ξεκίνησε με τους Ταράνδους του για την παράδοση των δώρων. Όλα πήγαιναν τέλεια με την παράδοση των δώρων, όταν ξαφνικά ξέσπασε μια τεράστια χιονοθύελλα. Ο ΑϊΒασίλης και οι τάρανδοι ξεπάγιασαν και κατέβηκαν στη γη, για να ζεσταθούν.
Καθόντουσαν στο κρύο επί 4 ώρες και άρχισαν να πεινάνε. Τελικά συνέχισαν το ταξιδάκι τους, γιατί άρχισε να ξημερώνει. Ο Αϊ-Βασίλης κάλεσε τη γυναίκα του, τον γιο του, την κόρη του, τον αδελφό του και πολλούς που γνώριζε, για να τον βοηθήσουν με την παράδοση. Χάρη στον Αϊ-Βασίλη και την οικογένειά του τα δώρα μοιράστηκαν σε όλους! Αγγελική Καραχάλιου Ε1
Μια φορά κι έναν καιρό... Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν ένας ιός μεγάλος και τρανός, αλλά όχι πολύ τρομακτικός. Όμως δεν του άρεσε που ήταν μόνος και έτσι ταξίδι ξεκίνησε, για να του φύγει ο πόνος. Γύρισε χώρες και χωριά και ξάφνου μία γνώρισε που να την αγαπά. Την είδε και τα έχασε σαν να ‘δε πριμαντόνα, της ζήτησε να παντρευτούν,
«Το αστέρι» Ένα παιδί λέει στην μαμά του: -Μαμά για το Χριστουγεννιάτικο δέντρο έχουμε αστέρι ή να ανέβω; Και εκείνη του απαντά:
να χαίρονται και να γλεντούν! Υπόσχεση της έδωσε: «θα σ’ έχω στο κεφάλι μου σαν όμορφη κορώνα».
Οι άνθρωποι φοβήθηκαν και το ‘βαλαν στα πόδια, στα σπίτια τους κλειστήκανε κι ανοίξαν την TV.
Του μέλιτος ταξίδι ξεκίνησαν στην Κίνα, από Κορέα πέρασαν κι αγόρασαν καντίνα. Συνέχισαν Αμερική και πήγαν Σουηδία, μα πιο πολύ τους άρεσε η όμορφη Ιταλία.
Οι μέρες όμως πέρασαν και ήρθε ο καιρός εμβόλιο να βγει, να φύγει ο ιός. Αυτός και η κορώνα του θα πάνε στον γιατρό κι όλος ο κόσμος θα χαρεί και θ’ αρχίσει τον χορό!
-Μπες στην Φάτνη, δεν έχουμε γαϊδούρι. Θάνος Φουρτούνης
Χριστίνα Στρουμπάκου Γ2
Κωνσταντίνα Στρουμπάκου
Σ’ αυτό το τεύχος εργάστηκαν:
Παπαδημητρίου Κωνσταντίνος
Τρυφωνοπούλου Ντόρα
Νικολοπούλου Ζορζέτ
Ρούτση Ισαβέλλα
Τσακιρίδη Βασιλίνα
Ντοά Κατερίνα
Σούτας Σπύρος
Φουρτούνης Θάνος
Παναγούλη Ηλιάνα
Σταύρου Δανάη
Φυτανίδη Ζωή-Χρυσή
Παπαδημητρίου Αχιλλέας
Στρουμπάκου Κωνσταντίνα