Ο Σκίπης

ΣΚΙΠΗΣ, ΤΟ ΕΞΥΠΝΟ ΣΚΙΟΥΡΑΚΙ!

1

Μια φορά κι έναν καιρό σ΄ ένα δάσος μακρινό ζούσε ένα μικρό σκιουράκι με φουντωτή ουρίτσα, που το έλεγαν Σκίπη. Ήταν καλόκαρδος, ευγενικός, φιλικός αλλά και λίγο τεμπελάκος. Φορούσε συνήθως μπλε παντελονάκι, γαλάζιο πουλόβερ και καστανόμαυρα παπούτσια.

2

Κάθε πρωί τον περίμεναν οι φίλοι του, το γουρουνάκι, το άλογο, ο αετός και το αρκουδάκι, για να πάνε μαζί στο σχολείο. Όλα τα ζωάκια ήταν χαμογελαστά, μόνο ο Σκίπης ήταν σκυθρωπός και αμίλητος.

-Τι έχεις Σκίπη; τον ρώτησε μια μέρα ο παππούς του.

-Τίποτα, άσε με ήσυχο.

-Σκίπη αγόρι μου, είπε ο παππούς, εγώ θα είμαι εδώ όποτε θελήσεις να μου μιλήσεις.

3

Ο Σκίπης ακολούθησε τους φίλους του βαριεστημένα. Στο σχολείο τους περίμενε ο δάσκαλός τους, το λιοντάρι. Τα καλημέριζε χαμογελαστός.

Παρατήρησε όμως ότι ο Σκίπης, κάθε φορά που είχαν Μαθηματικά, του έλεγε ότι πονούσε η κοιλιά του και ήθελε να φύγει.

4

Τον φώναξε λοιπόν σ’ ένα διάλειμμα να συζητήσουν. Από τη συζήτηση ο δάσκαλος κατάλαβε ότι ο Σκίπης φοβόταν τα προβλήματα.

5

Του πρότεινε λοιπόν να του βάζει να λύνει πιο εύκολα προβλήματα. Ο Σκίπης δέχτηκε.

Κάθε φορά λοιπόν που οι άλλοι έλυναν ένα δύσκολο πρόβλημα, αυτός έλυνε ένα εύκολο. Έπαιρνε «άριστα» και ήταν χαρούμενος.

6

Σιγά-σιγά όμως, χωρίς αυτός να το καταλαβαίνει, ο δάσκαλος του έβαζε πιο δύσκολα προβλήματα. Και τα κατάφερνε σε όλα.

Μια μέρα του έδωσε το ίδιο πρόβλημα που είχε δώσει και στα άλλα παιδιά, χωρίς αυτός να το ξέρει. Το έλυσε πρώτος.

7

Μόλις το είδε αυτό το λιοντάρι χαμογέλασε ικανοποιημένο και του είπε: -Μπράβο Σκίπη! Τέλεια! Το έλυσες πρώτος και ολόσωστα.

Ο Σκίπης ξαφνιάστηκε. Όλα τα ζωάκια σταμάτησαν να γράφουν και τον χειροκρότησαν. Όλοι του φώναζαν «Μπράβο!!!»

8

Μόλις γύρισε στο σπίτι ρώτησε τον παππού του: -Παππού, εσύ δυσκολευόσουν όταν πήγαινες στο σχολείο; -Δυσκολευόμουν αγόρι μου λίγο στα Μαθηματικά. Ακόμα με φοβίζουν λίγο γιατί είχα πολύ αυστηρό δάσκαλο.

-Εγώ παππού τώρα δεν τα φοβάμαι καθόλου. Ο δάσκαλός μου με βοήθησε να ξεπεράσω τη φοβία μου. Είμαι χαρούμενος!! Απλά θέλουν προσοχή και σκέψη.

-Μπράβο αγόρι μου, είπε συγκινημένος ο παππούς, χαίρομαι πολύ για εσένα.

9

Από τότε ο Σκίπης πήγαινε χαρούμενος στο σχολείο. Μάλιστα βοηθούσε και τους φίλους του όταν δυσκολεύονταν. Και ζήσανε αυτοί καλά και εμείς καλύτερα.

ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ!!!

10

1.Σκιουράκι είμαι εγώ Ομορφούλι και γλυκό Ένα πράγμα αγαπώ Τώρα αμέσως θα σας πω Μου αρέσουν τα βιβλία Μου αρέσει να διαβάζω Είναι διασκεδαστικό Και καθόλου βαρετό

2.Σκίπη, σκιουράκι ζωηρό Θα μου κάνεις έναν πολλαπλασιασμό; Κύριέ μου, δεν μπορώ Δεν έχω μυαλό μαθηματικό Σκίπη όλα τα μπορείς Με λίγη προσπάθεια ακόμη θα δεις Διάβασμα και εξάσκηση Και λύνεται κάθε άσκηση

11

3.Ο Σκίπης ήταν σκίουρος Και πήγαινε σχολείο Ασκήσεις δεν του άρεσε Να κάνει, ούτε γι΄ αστείο Ο δάσκαλος κατάλαβε Τι του είχε συμβεί Γι’ αυτό και αποφάσισε Να κάνει δοκιμή Προβλήματα του έβαζε Πιο εύκολα από τους άλλους Κι ο Σκίπης τότε έγινε Μαθητής μεγάλος!

Για την δημιουργία του παραμυθιού συμμετείχαν οι μαθητές: Γεώργιος Αθανασόπουλος Θεοφανία Αναστασοπούλου Κυριάκος Αντωνόπουλος Αργύρης Αποστολόπουλος Κωνσταντίνος Αστερής Ιωάννης Βαρουξής Αικατερίνη Βασιλακοπούλου Γεώργιος Βουδούρης Ανδρέας Γαλάνης Ιωάννης Γατσόπουλος Βασιλική Γεωργίου Ισαβέλα Γκοροβέλι Βικτώρια-Μαρία Γουργούρα Θεόδωρος-Παναγιώτης Δαβιδιάδης Χρήστος Δακουράς Δήμητρα Δημητρακοπούλου Μάριος-Χαράλαμπος Δημητρουλόπουλος Αγγελική Διαμαντάκου Σωτήριος Έξαρχος Ηλιάνα Ζέκιου Μελίνα Καραγεώργου Αικατερίνη Καραντώνη Ασπασία Καρατασάκη Γεωργία Κοτταρά Θάνος Μιχαλόπουλος 12

Υπό την καθοδήγηση και την εμψύχωση της δασκάλας του Β1 κας Ελένης Τσιρώνη. Καλλιτεχνική Επιμέλεια: Νίκη Καράγιωργα, εικαστικός Χορηγός Εκτύπωσης: Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων 6ου Δημοτικού Σχολείου Πύργου

13