42e jaargang nummer 3 . verschijnt 4 keer per jaar
Juli 2017
Een uitgave van Vereniging de Alternatieve Garage ‘t Eendeëi Bezoek en correspondentieadres: Van Helmontstraat 11-13, 3029 AA Rotterdam NL
2017
Milieuzone Exit?! Rechtbank deelt tik uit aan gemeente Rotterdam
We kunnen gewoon de stad weer in! immers voor het grootste deel gehandhaafd, want diesels van voor 2001 mogen nog steeds de milieuzone niet in.
Dankzij de enorme inzet van de Stichting Rotterdamse Klassiekers (waaronder Eend-rijders Marcel Berghout en Frank Hensen) heeft de rechtbank op 14 juni geoordeeld dat de gemeente Rotterdam benzineauto’s niet uit de stad mag weren en dat de gemeente niet genoeg rekening heeft gehouden met de belangen van deze groep autobezitters. Wethouder Pex Langenberg laat zich -zoals verwacht- niet kennen en gaat in hoger beroep. Pex noemt de inperking van de milieuzone niet meer dan slechts een “tegenvaller”. De milieuzone wordt
Ouder worden van een logeerpartij Mijn oudste zoon woont met zijn vrouw dichtbij de Van Brienenoordbrug, in De Esch. De Esch ligt nèt binnen de milieuzone. Zijn eigen Eend had eind 2015 na een paar nachtjes elders slapen opeens een bouwjaar van vóór 1975 (het was 1986) en mocht dus, vanwege de leeftijd van meer dan 40 jaar, wel in de milieuzone. Ik vraag me af of zijn Eend weer een paar nachtjes op stap gaat, nu om een verjongingskuur te ondergaan. Anthony Pors
www.eendeei.nl
Wie betaalt de rekening? In een artikel in NRC vraagt de Stichting Rotterdamse Klassiekers zich af of eigenaren de schade kunnen verhalen. Slopen of verkopen was achteraf immers niet nodig geweest. Stallings- en ontheffingskosten zijn voor niets gemaakt. Verder zijn parkeervergunningen ten onrechte ingetrokken en zijn er duizenden boetes voor overtredingen ten onrechte opgelegd. De stichting gaat er bij de gemeente voor pleiten om voor de benadeelden een meldpunt in te richten. voor alle actuele en achtergrondinformatie:
milieuzonerotterdam.nl
PORT
BETAALD
Van de voorzitter Met het verschijnen van deze Eikrant zit het eerste halfjaar van ons verenigingsjaar er al weer op. De tijd gaat snel. Het was een halfjaar waarin achter de coulissen al weer het nodige is gebeurd. Lasapparaat Op de ALV van 1 april is de begroting voor 2017 goedgekeurd door de leden. Dit heeft het mogelijk gemaakt om een lasapparaat aan te schaffen. Dat is inmiddels gebeurd. We hebben een spiksplinternieuw (!) lasapparaat dat helemaal voldoet aan de moderne eisen. Er moet nog een “tikkenteller” worden gemonteerd en dan kan hij in gebruik worden genomen. Bij het lasapparaat komt een instructiekaart, zodat het niet kan misgaan en de Ei-lassers weer veel deftig laswerk kunnen maken. Ons oude vertrouwde lasapparaat doen we uiteraard niet weg. Die krijgt een “reserveplaatsje”. Verlichting, verwarming en digitalisering De verlichting in de box zal ook worden verbeterd. Dat zal wel na de zomer worden. Er komt ledverlichting, voor nog meer helder licht op het werk. In de afgelopen koude wintermaanden is er ook op sleutelplek 4 gewerkt. Ondanks de vorst in de ochtend was het met de infrarood verwarming goed te doen. Er kan dus geklust worden op het Ei, het hele jaar rond! Voorts worden er allerlei voorbereidingen getroffen om ons onvolprezen magazijn te gaan digitaliseren. Het is veel werk, maar het komt eraan!
VERMIST
Wie klust in de box kan al het gereedschap (het ‘speciaalgereedschap’ in overleg met de boxcoördinator) gebruiken. Na afloop van je klus hang je alles weer op zijn plek of bergt het weer op in de daartoe bestemde kasten. Sinds een paar weken zijn we een stuk gereedschap kwijt, wat we wel zeer regelmatig nodig hebben: De momentsleutel incl. hulpstukken.
de
Momentsleutel
Portugal Voor hen die naar Portugal afreizen en geïnteresseerd zijn in de uitbreiding van hun Eendencollectie: Kijk eens op onze site www.eendeei.nl/advertenties. In Zuid-Frankrijk en in Spanje heeft Ed Schulte, de vader van Tom, het nodige in de aanbieding voor de liefhebber. Inmiddels staat de zomer voor de deur. Langs deze weg wil het bestuur iedereen een fijne zomer toewensen, met natuurlijk veel fijne Eendkilometers. Namens het bestuur, Paul Otto
Het Eendeëi beschikt over een prachtige werkplaats met vrijwel alle faciteiten om een A-type vakkundig te kunnen repareren en/of een totaalrestauratie te doen. We beschikken over een high-tech lasapparaat, alle handgereedschappen en vele speciaalgereedschappen.
De zoon van Frans van Zweth inspecteert in de Ei-stalling de AK400
Wie heeft hem gezien? Of wie heeft hem per ongeluk in zijn eigen gereedschapskist laten liggen? Mail met de boxcoördinator (Peter) of breng hem snel terug! Alvast bedankt, het bestuur
De bezemwagen
Operatie Nachtvlucht editie 2017 was een heel andere Nachtvlucht dan de afgelopen jaren. Althans, de route was natuurlijk wel weer ongeveer 100 km over kleine weggetjes, maar dit keer werd er niet gestart in Rotterdam en gereden ten westen van Rotterdam. De start was vanaf een heel andere locatie en de route was ten oosten van Rotterdam. Om te starten moest er eerst gereden worden naar Alphen aan de Rijn in het centrum van het Groene Hart. Nadat iedereen zich tegoed had gedaan aan de maaltijd, soep vooraf, saté met patat of boerenkool en een ijsje toe werd er bij het invallen van de duisternis gestart. De route begon dus in Alphen aan de Rijn en al spoedig werd er via Zwammerdam (homeplace van de Jostiband, een vraag uit de bijbehorende quiz!) gecruiset over de
Al een paar jaar zijn we van plan om eens een keer mee te doen met Operatie Nachtvlucht. Dit jaar is het zover. Voor de zekerheid heb ik het telefoonnummer van de bezemwagen in mijn agenda gezet. Ik zal het wel niet nodig hebben want mijn Eend heeft mij immers nog nooit in de steek gelaten en zal dat nu ook wel niet doen. Het ging heel lang goed. Totdat de Eend ging sputteren. En dat sputteren deed ie uitgerekend bij een alcoholcontrole. Eend in de kant geduwd. Met mijn technische kennis kom ik niet veel verder dan constateren dat ie het niet meer doet. gehaald. Voor 50 eurocent mag je de brug over. De brugwachter onderhoudt zijn gezin ervan. Polderweggetjes De route ging verder via mooie maar donkere polderweggetjes en dijken naar Gouda en langs de Rottemeren om uiteindelijk te eindigen in de Van Helmontstraat. Hier werden de uitslagformulieren gecontroleerd, een welverdiend drankje gedronken en geluisterd naar de disco met jaren 70 muziek. De winnaars gingen naar huis met een mooie jubileumeend, setjes voor een 10.000 km beurt, hapjespannen en diverse ander leuke prijzen. De bezemwagen heeft een overzichtelijke avond gehad. Alleen Anthony Pors en zijn verloofde moesten gered worden. Het was weer een mooi spektakel en we zullen zien waar volgend jaar de startplaats van onze onvolprezen rit is! Paul Otto
polderweggetjes richting Nieuwkoop. Vlakbij het plaatsje Meije staat een karakteristieke watertoren die in de volksmond Piet Potlood wordt genoemd. De route ging er bijna langs…maar, …..je moest de auto uit en in het donker de naam van de watertoren opzoeken. Kortom, zo dacht de organisatie, een ingewikkelde en lastige opdracht om de naam te vinden! Voor deze opdracht kennen we extra punten toe! Hihi…wat bleek… iedereen had de vraag goed…de organisatie had er geen rekening mee gehouden dat natuurlijk iedereen gewapend met smartphone op pad was gegaan. Even googelen en voila!! Onderweg werd er ook nog het Ei-spel gedaan. De deelnemers weten waarschijnlijk nog wel wat je daarbij moest doen. Een Tolbrug? Velen waren verbaasd over de tolbrug die je onderweg tegenkwam in Nieuwerbrug. Dit is een plaatsje tussen Bodegraven en Woerden. Vroeger was dit een belangrijke brug voor de handel tussen deze twee steden, terwijl de brug zelf op de grens van vier gemeenten lag. Nieuwerbrug heeft nog de enige tolbrug van Nederland. Deze wordt met de hand omhoog en naar beneden
HET telefoonnummer Vrij snel was mijn Eend omgeven door mensen die hem weer aan de praat wilden krijgen. Dat lukte uiteindelijk. Maar helaas, een paar kilometer verderop viel hij weer stil. Gelukkig had ik HET telefoonnummer! Na een paar minuten was de bezemwagen van Edwin Nuij en Angelina Loef weer ter plaatse. Ed heeft nog -helaas tevergeefs- geprobeerd om mijn Eend weer aan de praat te krijgen. Er zat niets anders op dan mijn Eend slepen. Naar een garage of naar het Ei. Ik koos voor het Ei, in de hoop dat daar mensen zouden zijn die hem kunnen repareren. Zweten op de A20 Een snelheid van 80 à 90 is niet zo hard. Het is wel behoorlijk hard als je wordt gesleept en daardoor ongeveer twee meter achter een auto rijdt. Terug op het Ei Op het Ei aangekomen hebben we mijn Eend in de box geduwd. Eerst kwamen een paar technische mannen tot de conclusie dat de dynamo weleens kapot kon zijn. Dus een nieuwe gemonteerd. Dat was het helaas niet. Toen een nieuwe spanningsregelaar. Dat was het ook niet. De accu werd ondanks de nieuwe spanningsregelaar niet opgeladen. Wat zou het dan kunnen zijn? Om toch thuis te kunnen komen heeft Edwin van Baar de dynamo rechtstreeks met de accu verbonden. Dat werkte (Ik heb geen idee wat er dan precies gebeurt en waarom dat moet gebeuren). We zijn veilig thuis gekomen. Tovenaarskunsten Een paar dagen later ben ik met de Eend naar mijn garage geweest. Naar Chris Bogers in Nieuwerkerk a/d IJssel. Chris wilde natuurlijk eerst zelf van alles doormeten. Met het pennetje van het meetapparaat heeft hij om contact te maken wat zitten krassen in het stekkertje van de spanningsregelaar. Gevolg: alles doet weer wat het moet doen, tot op de dag van vandaag. Zou het dan gewoon oxidatie van een stekkertje zijn geweest? Anthony Anthony Pors
Voor meer foto’s van Nachtvlucht: https://www.flickr.com/photos/eendeei/sets/
Alleen maar blije gezichten tijdens de Wielewaalrit
Op zaterdag 22 april was het weer zover. ‘ Eendeëi organiseerde voor de vijfde keer de Wielewaalrit. De Wielewaalrit geeft al jaren de cliënten van ASVR De Wielewaal een onvergetelijke dag. Meerijden in een 2CV is voor hen een feest waarnaar al maanden wordt uitgekeken. Nadat we de datum hadden vastgesteld en de rit onder de aandacht van onze leden hadden gebracht, was het afwachten of we voldoende vrijwilligers konden vinden om met hun 2CV aan de rit mee te doen. In het verleden hadden we wel eens auto’s over omdat een aantal cliënten op het laatste moment toch niet mee durfde te rijden. Dat viel dit jaar een beetje tegen, niet meer dan 12 auto’s hadden zich aangemeld. De laatste jaren reden we vanuit de Wielewaal naar ons clubhuis om daar te pauzeren. Dat was
nu met de milieuzone niet meer zo eenvoudig. Daarom werd besloten om niet bij ons clubhuis te pauzeren maar bij de Kinderboerderij “De Kooi”. Daardoor kon de hele rit in Rotterdam Zuid worden gehouden en hadden we geen last van de milieuzone. We verzamelden zaterdag vanaf twaalf uur bij het Eendeëi en dronken een kopje koffie met een tompouce. Daarna gingen we op pad naar de Wielewaal via Schiedam. Rond een uur kwamen we aan en zagen de cliënten en hun begeleiders al buiten klaar staan. Het waren er dit jaar aanzienlijk meer dan het aantal plaatsen in de beschikbare auto’s. Om te voorkomen dat we een aantal cliënten moesten teleurstellen werd in overleg met Anneke Woudenberg besloten om de groep passagiers in tweeën te delen. Met
in samenwerking met ASVZ-Wielewaal
een verkorte route was het mogelijk om de rit twee keer te maken, zodat iedereen toch mee kon rijden. Met de eerste groep was het nog even zoeken naar een nieuwe route maar het lukte toch om op tijd bij de Wielewaal te arriveren om met de tweede groep op pad te gaan. Bij de kinderboerderij kreeg iedereen een drankje en werden de dieren met aandacht bekeken. Eenmaal terug bij de Wielewaal dronken we samen nog iets en kregen we als dank een doosje chocolaatjes. De deelnemende cliënten lieten blijken dat ze erg genoten hadden. Laten we er voor zorgen dat het aantal deelnemers volgend jaar tenminste twintig bedraagt. De Wielewaal rekent op ons.
Bol.com, Zalando en ’t Eendeëi
Op 1 april 2017 was het weer zover. De jaarlijkse algemene ledenvergadering van ‘t Ei. Op ons mooie complex aan de Van Helmontstraat waren het voltallige bestuur en 20 leden aanwezig. Nadat werd teruggekeken op het jaar 2016 met het bestuurs- en financieel verslag, gingen de leden akkoord met het verslag van de kascommissie. Pieter Vogel werd als bestuurslid herkozen en Hans Wijers als nieuw bestuurslid. De begroting voor 2017 werd door de leden goedgekeurd. Een belangrijk punt tijdens de vergadering is de beoogde samenwerking met andere eendenclubs. Bij
wijze van proef wordt een samenwerking aangegaan met de 2CV Club Nederland en de EEEC (Enige Echte EendenClub). Concreet houdt dit in dat leden van ‘t Eendeëi mee mogen doen aan evenementen van deze clubs en onderdelen kunnen kopen bij het magazijn van het EEEC. Leden van het EEEC en de 2CV Club Nederland kunnen gebruik maken van het magazijn van ‘t Eendeëi en mogen zich inschrijven voor onze cursussen. Na ruim een uur vergaderen kon de voorzitter de vergadering sluiten.
Gekiekt
Draaimolen in Frankrijk
Ei-kraam op CitroMobile
In eerdere edities van deze Eikrant heb je ook al kunnen lezen dat je gratis ’t Eendeëi kunt sponsoren. Dat kan via de knop SponsorKliks op onze site (www.eendeei.nl). Koop je weleens online? Ja? Vergeet dan de volgende keer niet om eerst www.eendeei.nl te bezoeken. Via de knop van SponsorKliks kom je bij ruim 100 (!) webwinkels. Bijvoorbeeld Bol.com, Wehkamp en Zalando. Als je bij die winkels iets koopt gaat er een commissie naar ’t Eendeëi zonder dat je meer betaalt. Hetzelfde kun je doen als je uit eten gaat of een pizza laat bezorgen. Via ‘t Eendeëi kun je terecht bij ongeveer 4500 restaurants waarbij elke bestelling of reservering geld oplevert voor ‘t Eendeëi. Zo is sponsoren niet alleen heel gemakkelijk maar nog lekker ook! Je sponsort dus gratis. Doen! Tot nu toe heeft deze sponsoring ongeveer 120 euro opgeleverd.
Cinema EI
Honderden prachtige Franse films werden er in de roemruchte jaren ‘50 en ‘60 gemaakt. In die tijd werd het Franse straatbeeld bepaald door de 2CV, dus logisch dat de Eend ook ruim vertegenwoordigd was op het witte doek. Vooral in de humoristische films (Louis de Funès, Bourvil, Monsieur Hulot, noem maar op... ) deed de Eend het goed.
Schitterend waren ook de prachtig vormgegeven filmposters, waarvan bijgaand wat voorbeelden. (Typ maar eens een willekeurige titel in op YouTube en je komt vele unieke filmfragmenten tegen!
2CV-Film International 2018 ‘t Eendeëi speelt met het idee ergens volgend jaar een groots 2CV-FILM FESTIVAL te gaan organiseren. Peiling: Is dat een leuk plan? En zoja, wie heeft er zin, kennis, ideeën om mee te helpen zoiets op poten te gaan zetten? Benieuwd naar jullie eventuele reacties op bestuur@eendeei.nl..... JIM
door Anthony Pors
Mont Ventoux en Rencontre Een paar maanden geleden las ik ergens dat de Rencontre Nationale dit jaar in Nîmes zal worden gehouden. Daar gaan we heen! En een bezoek aan de Rencontre kunnen we mooi combineren met een vakantie in onze geliefde Provence. Het is alweer een tijdje geleden dat we daar zijn geweest.
mijn hoogtevrees deed ik of er niets aan de hand was. Tot mijn grote opluchting was de Mont Ventoux afgesloten in verband met de Tour de France. Gelukkig!
Youtube, een keer ´s avonds laat, april 2017 Al vanaf het plan om naar de Franse Nationale te gaan was de Mont Ventoux in mijn gedachten. Hij bleef me trekken. Ik zou De Franse Nationale het heel jammer vinden om later Over de Rencontre Nationale thuis te moeten denken dat ik er in Nîmes valt eigenlijk niet zo weer zo dichtbij was en dat ik er veel te melden. Het was er een weer niet op was geweest. Van zoals alle andere. Er waren heel veel Franse en bijna alleen maar Wikipedia werd ik weinig wijzer en van de filmpjes op Youtube Franse Eenden. Verder weer de gebruikelijke handelaren met van ook niet. Nergens bleek of er al dan niet afgronden zijn op de alles en nog wat. Onze landgeMont Ventoux. Ben ik nou echt noten Deukie en Burton waren en ook. Die waren trouwens blij de enige die zo’n schijterd is? dat ze even Nederlands konden Maandag 29 mei 2017 praten. We gaan het vandaag doen! Maar eerst nog even nog een Mont Ventoux, 2009 keer naar de WC. Heb ik iets Een jaar of 8 geleden was ik verkeerds gegeten? Nee, het samen met mijn verloofde op vakantie in de Provence. Toen we is gewoon stress! Voordat we een nachtje in Carpentras verble- de Ventoux gaan beklimmen ven realiseerde ik me dat we heel gaan we eerst nog even naar de weekmarkt van Bedoin. Van dicht bij de mythische berg de Mont Ventoux waren. Die berg die hele markt is weinig tot me doorgedrongen. De markt kende ik uit de Tour de France zorgde wel voor een omleiding en ik zou er best met de Eend tegenop willen rijden. Maar……. naar de Ventoux. Dat maakte me er niet geruster op. Met een mijn hoogtevrees. Door mijn kronkel in mijn buik ging ik in hoogtevrees durf ik niet langs afgronden te rijden en een meter de Voiture zitten. Mijn verloofde zat gezellig te keuvelen maar dat of 10 is voor mij al een behoordrong allemaal niet tot me door. lijke afgrond. Beter gezegd, dat is een dermate grote afgrond dat Ik wilde naar boven, dan had ik ik die vermijd. Mijn nieuwsgierig- dat ten minste gehad. De eerste heid en de nieuwsgierigheid van kilometers reden we in het bos. mijn verloofde brachten ons ech- Daar ging alles helemaal goed. Ik had nergens last van. Toen we bij ter op weg naar Bedoin. Vooral omdat ik aan mijn verloofde niet Chalet Reynard iets zaten te drinken zat ik niet op mijn gemak. te veel wilde laten merken over
Op de top! Na een stuk of vijf kilometers tussen de kale witte rotsen kwam er een scherpe bocht naar rechts. We zijn er! Op de top! De Eend kon ik op de top parkeren. Mijn verloofde was enthousiast over het prachtige uitzicht. Ik ging daar in mee maar ondertussen dacht ik: “We moeten ook nog naar beneden en dat ik veel erger dan naar boven”. Van het uitzicht heb ik niet echt kunnen genieten en ik wilde al vrij snel naar beneden. Dan heb ik dat maar gehad. De weg naar beneden verliep prima. In de tweede of derde versnelling remmen op de motor en af en toe pompend remmen. N een kilometer of 20 De fotografen in de berm waren we helemaal beneden. Rijdend naar de top wordt je om Wat een avontuur! Ik voelde me de 150 meter gefotografeerd. lekker omdat ik deze uitdaging, Die foto´s kun je later op internet de Mont Ventoux, niet uit de terugvinden. Mijn verloofde weg ben gegaan. Daarna aten zat maar vrolijk te lachen en we een vette pizza. Met een bierzwaaien. Mij zie je dan een beetje tje. Dat had ik wel verdiend. bleekjes achter het stuur zitten. Het vervolg van de weg zag er namelijk wit, kaal en vooral stijl uit. En hoe zou het er achter die bocht naar rechts uitzien? Tijd om de koffie rustig op te drinken had ik niet echt. Ik wilde verder. Eerst nog wel even naar de WC. Na vertrek wilde de Voiture niet starten. Hij was nog te warm. Gelukkig kon ik hem een stuk of 40 meters naar beneden laten rijden en aan laten slaan. Dat gaat een stuk makkelijker dan duwen. Hard werken Vooral tussen de witte kalen rotsen moest mijn Eend hard werken. Ik moest terug naar de eerste versnelling. Gelukkig ging dat allemaal goed.
(Lees ook de achterpagina van dit blad!)
TaalVoutjes Het blijft een leuke site, www.taalvoutjes.nl met opvallende verkeersborden, advertenties vol hilarische spellingsfoutjes Deze vonden we leuk... of zoekt de schrijver wel dégelijk een populair Ei-lid?
Nationale in Nîmes
(Dit briefje kiekten we trouwens nog op CitroMobile:)
Roger Moore In de vorige editie van dit blad schreef Jurgen nog een mooi verhaal over de leukste James Bond ooit. Helaas... hij is niet meer. Op 23 mei overleed ‘Ivanhoe’ en ‘The Saint’ op 89 jarige leeftijd.
Miniatuur
Vorig jaar werd een mooie miniatuur-Eend gepresenteerd tijdens de 2CV Rencontre in Frankrijk. Op Youtube zijn filmpjes te vinden (bijv: youtube. com/watch?v=DDk73odKsB0) Schaal 1 op 8, (dus pak ‘m beet 40 cm lang) Hij is prachtig gedetailleerd, maakt heuse Eendgeluiden en vrijwel alles klopt. Hij is ook te koop bij de Miniatuurautowinkel. De prijs? slechts 599 euro... (Wat waarschijnlijk toch de reden zal zijn geweest dat we weer gewoon nieuwe sokken kregen op Vaderdag...)
7
COLOFON ‘t Eendeëi’ is een uitgave van Vereniging de Alternatieve Garage ‘t Eendeëi • Werkplaats, magazijn/bar en postadres: Van Helmontstraat 11-13 3029 AA Rotterdam • BANK: NL84INGB0003746685• Elke zaterdagmiddag open Contactpersonen bestuur + commissies : Paul Otto, Edwin van Baar, Pieter Vogel, Evert Burger, Edwin Nuij, Cor Brok, Hans Wijers, Frans van Witmarschen en Jim van der Put. Bereikbaar: bestuur@eendeei.nlof kijk op www.eendeei.nl • Clubblad en Mailnieuws: Anthony Pors Stuur je bijdragen naar: redactie@eendeei.nl
De weg naar de top...
Dat gedoe over die Bucketlists tegenwoordig! Al die wensen en eisen, zwemmen met dolfijnen, de zonsondergang zien in de Rocky Mountains, lunchen met Maxima en Willem Alexander, de Staatsloterij winnen (Dat laatste kun je niet echt plannen, mijn verloofde plant altijd na de 10e van de maand niet meer op kantoor te verschijnen, maar dat loopt altijd mis…). Bovendien is het niet leuk (sommigen vinden van wel) om het dan altijd weer te hebben over “wat heb jij nog op de Bucketlist” en dan moet je weer uitleggen: eeeeh…..…geen tijd, nog niet van gekomen, geen geld, etc.. dus laat maar zitten! Plannetjes Maarrrrr: plannetjes op de korte termijn zijn altijd leuk. Tijdens onze vakantie in Frankrijk de 2CV Recontre National in Nîmes bezoeken bijvoorbeeld. Niet zo ingewikkeld om uit te voeren en zo liepen mijn verloofde en ik op het gemak op Hemelvaartsdag rond te struinen op een zanderig en winderig terrein nabij Nîmes, in de knallende zon (arme kampeerders dat weekend). Met het stuivende zand, vette bakwalmen, excentrieke figuren en verbouwde en opgetuigde 2CV’s had het ook wel iets weg van het Burning Man-festival dat jaarlijks in de Nevada-woestijn wordt gehouden. Dus waarom ingewikkeld doen met een list als een soortgelijk evenement relatief dichtbij huis te vinden is? Witte top Al rijdend richting het oosten (Vaucluse, ten oosten van Avignon) doemde Hij alweer op... in eerste instantie een schaduw in de verte maar onmiskenbaar herkenbaar aan zijn witte top met antennetoren... de Mont Ventoux. Mijn verloofde werd stil maar ik wist: Dit Jaar Gaat Het
Er Van Komen: de beklimming! Hoe moeilijk kon het zijn? Al jarenlang zwoegen honderdduizenden fietsers, wandelaars en motorrijders zich een weg naar boven en schrappen deze prestatie van hun Bucketlist. Ook wij moesten dit kunnen, met onze Voiture! Alleen de hoogtevrees van mijn verloofde, die moest nog even worden overwonnen…Met een vage herinnering van de etappe van de laatste Tour de France in mijn hoofd dacht ik bijna zeker te weten dat er geen diepe afgronden naast ons zouden opdoemen. Ook de beheerder van ons vakantieappartementje wist ons gerust te stellen op zijn beste Engels (denk aan “Allo, Allo”): it’s not scary at all, no really, you don’t have to be afraid!! Mijn verloofde werd stil en knikte.. Bordjes volgen en “Le Somme est ouvert” Na een bezoekje aan de prachtige Provencaalse markt in Bedoin was het zover! Een beetje giechelig werd ik ervan. Gewoon de bordjes Mont Ventoux volgen, er is niets moeilijks aan. Ook De Top was open. Dit wordt al in een vrij vroeg moment in de beklimming aangegeven: Le Sommet est ouvert. Het was een prachtig zonnige heldere dag, graadje of 28. Bij slecht weer en mogelijke risico’s gaan er gewoon slagbomen naar beneden en kun je De Top gewoon vergeten. Maar wij dus niet! We konden gewoon doorklimmen! En klimmen moesten we. Al na een paar honderd meter ronkte de motor zwaar en zwaarder en liep de kilometerteller snel terug…. Mijn verloofde was opvallend relaxed en meldde: hij moet hard werken hoor!!!! Vijf minuten later riep hij: ik moet nu echt terug naar zijn één(!) waarop ik alleen maar kon denken “en een nog lagere versnelling is er niet”…….na een mooie tocht door de bossen met een zwaar ronkende en zwoegende motor bereikten we Chalet Reynard. Deze uitspanning ligt op ongeveer 1500 meter hoogte, daarna begin je aan de laatste klim in het kalkstenen landschap en met hellingen van 12%.......Eigenlijk was er verder volgens mij nog geen vuiltje aan de lucht! Mijn verloofde zag niet groen, het was nog maar een paar honderd meter en we waren nog nooit zó dichtbij geweest! Startproblemen Bij het verlaten van Chalet Reynard startte de motor niet….toch waarschijnlijk weer de oude kwaal: een verhitte bobine. Mijn verloofde liet de Voiture achteruit uit het parkeervak zakken en keerde al rijdend naar beneden, want eenmaal naar beneden rijdend “krijg je ’m makkelijker aan de praat”. Na wat pogingen koersten we weer richting de afdaling en toen kreeg ik het even benauwd. Stel dat ie niet meer zou starten en wij, zonder motor, die hele afdaling zouden moeten maken!??? Precies op tijd wist mijn verloofde de motor weer te starten en keerde hij behendig richting het laatste deel van de beklimming. Dat zag er even eng uit: een
behoorlijk steile weg en een lint van wegen klimmend richting de top. Dit alles in een spierwit landschap van het kalksteen. Maar toch: het ging goed! Ik kon een glimlach van triomf al vanaf 1600 meter niet onderdrukken. We deden dit gewoon!!!! In de berm zaten her en der fotografen die de unieke belevenis op de gevoelige plaat vastleggen. Vrolijk lachend en zwaaiend reden we ze tegemoet, kon ons het schelen (zie photoventoux.com en sportfoto.fr, maandag 29 mei zo ergens tussen 12:43 en 12:50)!! Wat een uitzicht! Eenmaal boven is het uitzicht echt overweldigend. We troffen prachtig helder zonnig weer en konden zelfs in T-shirts rondlopen. Iedereen heeft overigens daar iets feestelijks en vrolijks en dat
geldt dan natuurlijk zeker voor de fietsers. Wat een prestatie leveren zij! Met de nodige Mont Ventoux souvenirs liepen we weer richting onze Voiture (wat stond dat mooi, dat rode autootje zo in het witte en blauwe landschap). Mijn verloofde was al met al nog redelijk stil. Hij wilde naar beneden, dat was wel duidelijk. Want wat zou hem daar nog te wachten staan? De afdaling We kozen voor de weg richting Malaucene. Een prachtige terugtocht was het, ik kan niet anders zeggen. Niet alleen vanwege het uitzicht, maar ook omdat we dit gedaan hadden en mijn verloofde zijn angst uiteindelijk toch had overwonnen. Het dalen is ook nog een vak apart trouwens. Ik meende te zien dat mijn verloofde hier een aardige tactiek voor had bedacht om te voorkomen dat zijn remmen zouden doorbranden: afremmen op de motor en af en toe hard stevig remmen in plaats van voortdurend tijdens het afdalen remmen. Makkie toch :-))? De dagen erna zijn we in de buurt van de Mont Ventoux gebleven, in ons volgend hotel hadden we zelfs een kamer met uitzicht op de top… Meermalen hebben we peinzend voor het raam gestaan: dat we dáár helemaal geweest waren... Kan dit nou van onze Bucketlist af? Voor iedereen die de vakantie nog in het verschiet heeft: Bonnes Vacances!
je Eend te repareren en te restaureren. Ook een interview met auto-ontwerper Carel van de Sande ... verschijnt naar verwachting eind september. (Desande) die diverse technisch zeer vernuftige In dat nummer willen we ons natuurlijk door auto’s op basis van de Eend op zijn naam heeft jou laten verrassen met vele vakantieverhalen staan. Zoals (op de foto rechts) twee recente onten Eend-avonturen tijdens deze zomer. Verder werpen van zijn hand tijdens CitroMobile. in het komende nummer een verslag van alle Berichten voor het Ei-blad stuur je uiterlijk de 1e cursussen met vele wetenswaardigheden hoe week van september naar redactie@eendeei.nl
Het volgende nummer...