Eibladlente2017web

PORT

BETAALD

April 2017

42e jaargang nummer 2 . verschijnt 4 keer per jaar

Een uitgave van Vereniging de Alternatieve Garage ‘t Eendeëi Bezoek en correspondentieadres: Van Helmontstraat 11-13, 3029 AA Rotterdam NL

25 MAART 2017 Inschrijven kan nog tot 19 maart!

lees meer op de volgende pagina

Cursussen

Uitnodiging voor de Algemene Ledenvergadering van ‘t Ei

op zaterdag 1 april 2017

Van Helmontstraat, 11.00 uur

Het bestuur van vereniging de alternatieve garage ’t Eendeëi nodigt je uit voor de Algemene Ledenvergadering op zaterdag 1 april om 11.00 uur aan de Van Helmontstraat. De agenda vind je hiernaast. Vanaf 25 maart zullen alle stukken t.b.v. de vergadering op de site worden geplaatst, zodat je je eventueel vast kan inlezen.

www.eendeei.nl

Agenda

Sinds december j.l. staat het cursusaanbod op de site. Het aantal aanmeldingen voor de cursus motorrevisie en versnellingsbakrevisie liep storm. Binnen 2 weken waren deze cursussen volgeboekt!!! Er is nog ruimte in de cursussen: koets, remmen, lassen en Eendologie. Dus... meld je aan... uiteindelijk wil je ‘t toch allemaal zelf (leren) doen!

1. Opening en mededelingen 2. Vaststellen van de agenda 3. Ingekomen stukken 4. Goedkeuring notulen ALV 2016 5. Bestuursverslag 2016 6. Financieel verslag 2016 7. Verslag kascommissie / décharge bestuur 8. Benoeming kascommissie 9 . Bestuursleden Kandidaten / verkiezingen 11. Samenwerking 2CVclub en EEEC 10. Begroting 2017 en toelichting 11. Rondvraag 12. Sluiting

Het wordt weer lente!

De dakjes mogen weer open. ‘t Eendeëi heeft weer een overvol programma aan cursussen en activiteiten. Dat wordt weer keuzes maken de komende maanden: Naar het (terug van weggeweest) fameuze Ei-Hemelvaartweekend (in de volksmond het Hemelwaterweekend) of toch naar de 2CVmeeting in Nimes of ook nog even naar de Brica-Brac in het Lingebos?

In deze Ei-krant lees je er van alles over, maar kijk ook op de kalender, die je begin januari hebt ontvangen en lees de website voor alle actuele informatie.

Verder lees je in deze krant van alles over de bobine (i.s.m. collegavereniging de EEEC) Verder aandacht voor de Wielewaalrit op zaterdag 22 april.

We hebben die dag 25 eenden nodig voor een onvergetelijke rit voor de mensen met een verstandelijke beperking.

Dus geef je snel op!

We hopen je weer te zien op de Van Helmontstraat of elders in den lande.....

25 MAART 2017 Operatie Nachtvlucht op zaterdag 25 maart.

Inschrijven kan nog!

Dit jaar is Operatie Nachtvlucht anders dan de laatste jaren. De start is niet in Rotterdam maar in een heel andere plaats. Dat maakt het mogelijk om een rit uit te zetten door een andere omgeving. Uiteraard is het concept onveranderd.

We starten met een diner en gaan daarna rijden.

Onderweg moet je kaartlezen en vragen beantwoorden. De aankomst is bij het Ei aan de Van Helmontstraat. Daar wacht muziek en uiteraard de prijsuitreiking. Er is nog plaats dus je kunt je nog inschrijven tot uiterlijk zondag 19 maart.

Met weer diverse bijzondere extraatjes in uw Goodiebag! inschrijven via eendeei.nl Begin dit jaar ontving u als Ei-lid bij de Ei-kalender 2017 uw lidmaatschapsnota 2017 voorzien van uw ledenpas 2017. Op verzoek van onze penningmeester verzoeken wij u te controleren of uw contributie ook is betaald. Zoniet? Dan vragen we u dit alsnog zo spoedig mogelijk te doen!

Het ontgaat ons een beetje wat die -ietwat knullig getekende- Eend op de Mediterrane Quiche van Albert Heijn doet, want langs de héle Middellandse Zee, is écht geen Eend meer te bekennen, Maar ach, ‘t ziet er gezellig uit en smaakt nog prima ook.

Verkrijgbaar in het koelvak van uw plaatselijke grootgrutter Appie.

door Jurgen

Bond, James Bond

eze week heb ik met een vorm van masochistisch plezier de jaren zeventig film ‘for your eyes only’ gezien. Grappige titel overigens. Een hele film voor mijn ogen alleen. Je zou verwachten dat de film voor een groot publiek zou zijn. En toch klopt het ook wel weer.

Met de ogen van vandaag kijkend, voldoet de verhaallijn toch echt niet meer aan onze verwachtingen. En omdat mijn vrouw en kinderen met diezelfde ogen kijken, blijft de film bij gebrek aan verdere belangstelling, inderdaad ‘for my eyes only’.

Nu ben ik een soort van televisie en film verslaafd. Niet dat ik er verstand van heb, maar ik geniet ervan om me in een film onder te dompelen en mee te laten sleuren naar onbekende diepten.

Nu zijn die diepten in een Bond film van een zeer grote voorspelbaarheid en dubieuze moraal (en ja dat bedoel ik net zo dubbelzinnig als het er staat).

Ik begrijp dat dit mogelijk schokkend is voor de echte James Bond liefhebber, maar na het jarenlang volgen van de inhoudsloze promiscuïteit van 007, ben ik inmiddels op de hormonaal-neutrale leeftijd van 52 gekomen.

Wat betekent dat ik volop in de midlife crisis zit en ik kan 007 echt niet meer zien als een rolmodel.

Ik heb hem ingeruild voor ònze vaderlandse geheimagent Agent 327, Hendrik IJzerboot.

Een echte vent die nog steeds bloost na een onstuimige omhelzing van zijn soul- mate Olga Lawina. Dàt is pas een voorbeeld. Hij laat een jarenlange trouw zien aan dezelfde tegenspeelster, en zonder al dat onnodige en inhoudsloze gespartel in de slaapkamer.

Bovendien is hij van Rotterdamse origine, net als onze club. En om zijn voorbeeld functie verder te benadrukken rijdt hij in één van zijn laatste avonturen rond in een besteleend. Mijn held! (Voor meer info zie het oevre van Martin Lodewijk).

Maar toch, ik heb die film opgenomen. En voor maar 1 reden, namelijk: mijn second love speelt een belangrijke rol. Naast de onvermijdelijke Engelse sportwagens, zoals de Lotus en de Aston Martin, is er plaats voor het meest multifunctionele, no-nonsenswagentje ter wereld. La Deux Cheveaux.

Ze verschijnt in een mooi, geel, jaren zeventig gewaad ten tonele, en laat zich van haar

beste zijde zien.

Helaas wordt ze door die hork van een dubbel NUL zeven volkomen uitgewoond.

Dat is jammer, maar geeft tegelijkertijd vorm aan één van de meest intrigerende auto achtervolging scenes ooit op film vastgelegd. Want, hoe kun je met een eend ooit ontsnappen aan een paar zwarte gangster auto’s van het zeer verdorven Peugeot concern?

En terwijl ik met gemengde gevoelens zie hoe hare voitureheid op haar kant gelegd wordt, van de weg geduwd en diverse zijwaartse rollen maakt, geniet ik volkomen onthecht van de kwaliteiten van deze fantastische auto. Ze geeft blijk van een charmante tijdloze onverwoestbaarheid.

de wielen die scheef onder de auto hangen als een paar gebroken enkels.

Hoe meer ‘foutjes’ ik zie, hoe minder ze me storen, want ze geeft me toch het heerlijke gevoel van onoverwinnelijkheid. Wat is ze toch geweldig.

In schril contrast staat de, mijns inziens, slappe instelling van de heer James B.. Waar tijdgenoot Jean Paul Belmondo in zijn contract opnam dat hij zijn stunts zelf wil uitvoeren, laat voornoemde heer B. (niet te verwarren met die Neerlandse heer van stand), de stunts uitvoeren door een stuntman.

En tijdens de stunts is de vrouwelijke bijrijdster voor het gemak is vervangen door een, op een zak aardappelen gelijkende, pop.

Welk een schijnvertoning, moderne cinema onwaardig.

Maar, er vallen me ook een paar (technische) zaken op.

Bijvoorbeeld, in de scenes waar dubbel NUL met zijn lieftallige bijrijdster close up in de eend gefilmd worden, ziet de eend er anders uit dan in de stunt-scenes.

Zodra de eend op zijn zijde gaat, is er opeens, op wonderbaarlijke wijze, een rolkooi in de auto aanwezig. Er zijn dus, zoals bij alle stunt- scenes met auto’s, meerdere exemplaren de vernieling in gereden. Tja, vroegah, vielen dat soort details niet zo op, maar kijkend met de ogen-van-nu spatten ze bijna van het scherm.

Dan komt er die scene waar La Deux na een haarspeldbocht opeens accelereert alsof Max Verstappen achter het stuur zit. Dat kan natuurlijk niet, we weten allemaal dat hare hoogheid statig voortschrijdend, accelereert van 0 tot 100 in een eeuwigheid. Op internet leer ik dat er speciaal voor deze stunts een eend is voorzien van een GSA motor.

Als tijdens de zijwaartse rol van een berg, de bodem van de auto te zien is, wordt wederom duidelijk dat er iets speciaals gedaan is. Op zijn minst een verlengde bodemplaat onder de motor, mogelijk om de GSA conversie te verbloemen.

Na een flinke rol stuitert ze verder naar beneden, en lijkt ze redelijk functionerend op haar pootjes terecht te komen. We zien nog net een glimp van

Toch zijn er ook zaken in het optreden van die heer B. die de tand des tijds doorstaan. Als we de close up scenes tijdens de achtervolging voor een tweede keer bekijken, is de onderkoelde Britse reactie Sir Roger Moore op het naderend geweld, toch wel vertederend. En derhalve passend bij de lieftalligheid van de eend. Zoals altijd in het leven is iets waar als het tegenovergestelde ook waar is. James is een voiture onwaardig Hork, en tegelijkertijd is hij elegant passend bij La Deux.

Na het uitgebreid analyseren van de hele achtervolging (met speciale dank aan de step/ rewind/pauze knoppen), besluit ik, enigszins beneveld door een stevige borrel, de film toch maar in zijn geheel af te kijken.

Ze is tenslotte for my eyes only.

Ps. Mocht je zelf een oordeel willen vormen: https://www.youtube.com/watch?v=CvJp1X3qiog.

Pps. Oeuvre van Martin Lodewijk: - https://nl.wikipedia.org/wiki/Agent_327 - http://www.depepsite.nl/agent327.html - https://nl.wikipedia.org/wiki/Lijst_van_albums_ van_Agent_327 Ppps. De redactie neemt geen verantwoordelijkheid voor de, door de auteur uitgedragen, mening over het filmisch culturele fenomeen James Bond.

Pppps. De auteur vraagt zich af of de redactie dan net zo ruggengraatloos is als voornoemd cultureel fenomeen.

Ppppps. De lezers verzoeken vriendelijk of de auteur niet wat zinvollers te melden heeft dan dit soort verspilling van inkt en papier.

Pppppps. Dit artikel is goedgekeurd door de nederlandse vereniging van eendrijdende huisvrouwen.

programma

DE BOBI door Tijs Koolen

Bobine problematiek

Een reactie van Ei-lid Jan Brandt leest u aansluitend aan dit artikel.

Ik denk dat bijna elke Eendrijder het wel eens heeft meegemaakt. Na een rit parkeer je even de Eend en zet je de motor af. Na tien minuten wil je weer weg rijden en de eend start niet. Je zoekt je rot wat de oorzaak is en na een uur, dan start de motor ineens weer. Oorzaak: de bobine.

De laatste tijd krijg ik veel telefoontjes van leden die problemen hebben met slecht functionerende bobines. Dit varieert van slecht starten, gewoon er mee stoppen, of niet meer starten bij een warme motor. Onze bobines zijn daar zeer gevoelig voor. Alhoewel, ik rij al jaren met dezelfde bobine en heb nog nooit problemen gehad. Het kan ook goed gaan.

De bobine is in feite een transformator die gebruikt wordt in het ontstekingssysteem van alle mengselmotoren, dus ook in het ontstekingssysteem van onze 2CV. Een moderne bobine levert de hoogspanning (tot 40 kV) die nodig is om een bougie te laten vonken. En daar begint het probleem al. Onze oliegekoelde bobines leveren maximaal 20KV. Hoe werkt een bobine In de bobine (Frans bobine = spoel, klos) zitten twee spoelen van koperdraad om een weekijzeren staaf, die een transformator vormen. De laagspanningsspoel heeft weinig

De bobine is een zwak onderdeel van de Eend. Niet voor niets adviseren we iedere Eendologiecursist al jaren, altijd een reserve-exemplaar mee te nemen. Onze collega club de EEEC (voor niet ingewijden: deze vereniging kent alleen maar Eenden van voor 1970, de oer-eenden dus. heeft zich verdiept in de bobinematerie en met name de vervanging ervan.

Met dank aan de EEEC plaatsen we hun artikel over de bobineproblematiek ook in ons clubblad.

ontstekingscircuit eenvoudiger.

De zwarte kunststof bobine van onze 2CV is inwendig gevuld met transformator olie. Deze olie heeft twee functies. Enerzijds voor de koeling van de bobine en anderzijds voor de isolatie. De oude ronde rubberen bobine is niet gevuld met olie. Dunne papieren laagjes zorgen hier voor de isolatie. Probeer nooit een 2CV bobine open te maken. De olie loopt er uit en de bobine is dan onbruikbaar geworden.

Bobine doormeten Je kunt een bobine doormeten. De bobine heeft een primaire en een secundaire spoel die om een kern gewikkeld zijn. Als je de bobine wilt doormeten, moet je beschikken over een

windingen van dikke draad, de hoogspanningskant heeft heel veel wikkelingen van dunne draad, die vaak door laagjes isolerend papier van elkaar gescheiden zijn. Op de laagspanningskant wordt vanaf het contactslot een gelijkspanning van 6 volt gezet. Door het openen van de onderbreker of contactpunten in de stroomverdeler wordt de gelijkstroomkring onderbroken en wordt er in de secundaire spoel van de bobine een hoge inductiespanning (een hoogspanning van 15.000-20.000 Volt) opgewekt. Deze hoogspanning wordt tegelijkertijd naar beide bougies geleid. De 2CV heeft geen verdeler. In ons geval krijgen de twee cilinders gelijktijdig de vonk, waarbij slechts in een van de cilinders ontsteking plaats vindt.

De andere cilinder is bezig aan z’n uitlaatslag.

Door het weglaten van de verdeler wordt het

INE goede multimeter. Het beste is een multimeter die automatisch de range aangeeft, zodat je direct kunt aflezen of het Ohms of KOhms betreft. (Fluke).

Het primaire circuit zijn de twee dunne pinnen waar plus en min bij staat. Het secundaire circuit zijn de twee uitgangen waar de bougiekabels aan zitten. Het primaire circuit heeft een waarde van 1,5 Ohm en het secundaire circuit heeft een waarde van 6,8 KOhm. Deze waarden zijn gemeten bij een 10 tal nieuwe 6 Volt bobines.De afwijking mag ongeveer 15% bedragen.

Bij een warme bobine kan deze waarde veel hoger zijn.

In de praktijk is doormeten alleen een wassen neus. Alle bobines die ik heb doorgemeten hadden de correcte waardes. Op de testbank bleken ze niet of slecht te functioneren.

Citroën geeft op dat bij 4000 toeren van de motor de bobine nog een vonk moet kunnen produceren van 6mm, en bij stationair toerental (500 t/min) 11 mm. En wat erg belangrijk is, zowel bij koude als warme bobine.

Testen De testopstelling zoals ik die gemaakt heb, is conform het handboek en voldoet uitstekend.

Door middel van een verdeler van een DS vind de onderbreking plaats. Deze verdeler draait 1000 t/min. Omdat er vier nokken op zitten is dit equivalent aan 4000 t/min. De elektrode afstand is verstelbaar en ook zijn

twee bougies gemonteerd.

In eerste instantie vindt een visuele beoordeling van de bobine plaats, op lekken van transformator olie, scheuren, beschadigingen en losse contacten. Gedurende het testen van de gebruikte bobines vallen al gauw een aantal zaken op. Er zijn bobines die helemaal niet vonken, bobines die wel vonken maar onregelmatig, bobines die koud vonken maar warm niet, bobines die stoppen met vonken als je de hand er op legt, dus aarde maakt.

Allemaal afkeur. Bobines die in de testopstelling tenminste vijf minuten achter elkaar een goede vonk produceren, en daarna d.m.v. een föhn goed warm worden gemaakt en wederom een tijd goed blijven vonken, doorstaan de test. Alhoewel, bijna alle bobines beginnen bij 4000 toeren te sputteren, dat wil zeggen dat bij hogere toerentallen van de motor deze bobines nog wel een vonk produceren, maar minder krachtig.

Afgekeurde bobines

van Valeo en de Argentijnse zaten er die niet werkten. Wat opviel was dat tussen de oude rubberen bobines er minder zaten die defect waren. Al met al kan ik concluderen dat de situatie voor wat betreft de verkrijgbaarheid van goede 6 volt bobines slecht is.

Oplossing voor 12 volt Als eerste heeft de Eendengarage in Eindhoven dit probleem aangepakt en een 12 volts bobine in de handel gebracht die probleemloos functioneert. Het is een motorfiets bobine die er ook als zodanig uit ziet.

Mehari-2CV-Club-Cassis heeft dit probleem ook onderkend en brengt een 12 volts bobine in de handel in het huis van de originele, met de capaciteiten van de moderne motorfiets bobine, dus 40KV. Ook Burton is hiermee bezig.

Helaas is er voor 6 volt nog geen alternatief, en ik ben bang dat deze er ook niet zal komen, omdat commercieel gezien de aantallen gewoonweg te klein zijn.

Oplossing voor 6 volt Dual fire ignition coil Dus toch maar eens kijken wat er verkrijgbaar is aan 6 volt bobines die voldoen aan de eisen. Oudere motorfietsen maken gebruik van 6 volt dual fire bobines, met name Harley Davidson en Honda. Dual fire betekent, dat de bobine aan beide uitgangen tegelijk een vonk

Goedgekeurde bobines Wat ook opvalt is, als ik N.O.S. originele rode bougiekabels in de testopstelling gebruik, dat er dan een zeer zwakke, bijna niet zichtbare vonk aanwezig is. Zo gauw ik die vervang door de door mij vervaardigde volkern bougiekabels is de vonk weer optimaal.

Er zijn een paar 6 volts bobines in de handel.

Valeo en een bobine uit Argentinië. Als je de 6 volts bobine uit Argentinië doormeet, blijkt dit een 12 volts bobine te zijn, waarvan het 12 volts merkteken is weggeslepen. Als je met deze bobine schudt, constateer ik dat deze niet helemaal gevuld is met transformator olie. In de praktijk blijkt ook een 12 volts bobine te werken op 6 volt, hoewel dit geen ideale situatie is. Je zou zeggen dat de originele Ducellier bobines de beste zijn, maar ik heb ook new old stock Ducellier bobines getest die defect bleken te zijn. Ook de splinternieuwe bobines die in de handel zijn blijken als ze getest worden niet allemaal te voldoen. Met name als ze warm worden blijken ze het af te laten weten.

Inmiddels heb ik een honderdtal, zowel oude gebruikte bobines en nieuwe bobines getest.

Ongeveer 10 tot 20 procent voldeed aan de testnorm. Zelfs tussen de nieuwe bobines

< Test-apparaat uit Handboek Citroën

produceert zoals de bobine van onze Eend.

Daarnaast wil ik een bobine die dezelfde weerstand heeft als de originele zowel primair als secundair. De bobine die voldoet is een Dual fire, after market bobine, met de bougiekabels er aan vast, en van voldoende lengte. Het enige wat ik hoefde te doen was het bevestigen van clips en bougiedoppen aan de uiteinden.

Montage in de Eend In eerste instantie heb ik de motorfiets bobine met twee tie wraps aan de koplampsteun bevestigd en er twee stekkers aan gemaakt. En nu testen. Mijn Azam6 startte direct, en wat mij opviel: zonder choke. Rijden en de snelweg op.

Naar mijn gevoel trok de Azam sneller op, ook de topsnelheid halen ging sneller. Normaal als ik met stationair lopende motor voor een stoplicht moest wachten en daarna wegreed, plofte

soms de motor als gevolg van een te rijk mengsel.

Nu geen last. Door de krachtigere vonk een veel beter verbranding.

Na een flinke rit was er geen voelbare verhoging van de temperatuur van de bobine. Ook nadat ik drie uur het contact aan had laten staan, gewoon een koude bobine en direct starten.

Nu nog definitief monteren en laten zitten. Voor de puristen onder ons, geen statutair uiterlijk, maar ja wat wil je een probleemloze bobine of een statutair uiterlijk?

Inmiddels rijden er een vijftal leden rond met deze Dual fire ignition coil. Naar grote tevredenheid.

Conclusie Koop een geteste bobine uit het magazijn, met volkern bougiekabels. Of monteer een Dual Fire Ignition Coil met geïntegreerde bougiekabels. Het is wel verstandig om meteen andere bougies te monteren zoals NGK of Champion, omdat deze beter bestand zijn tegen de krachtigere vonk. Leden die geïnteresseerd zijn in een probleemloze krachtige bobine met bougiekabels, bougieclips en rubber doppen, kunnen contact met me opnemen.

EEEC / Tijs Kolen

Geen gezicht MAAR... ook al ben ik dus zeer content met de techniek van dit Hondaalternatief, het visuele aspect daarintegen vond/vind wel echt verschrikkelijk en onaanvaardbaar ... en wel zodanig dat ik, maar da’s een zeer persoonlijke mening, de uiterlijke verschijning van deze bobine DE reden vind om zo’n ding juist NIET onder mijn 18pk-motorkappie te willen hebben ... sorry hoor, ik vind het gewoon geen porum!!

Aangezien het HVG’tje .... het Honda vonken gevalletje .... bij nadere aanschouwing eigenlijk best wel een klein HGV’tje bleek te zijn zo op de werktafel gebroederlijk nedergevleid ... want..eh ... Collega eendoloog In één van de vorige EEEC naast zo’n mooie ... maar helaas en tevens de koning van de vet nieuwsbrieven (nr 38/4 zie blijkbaar vaker dan ons lief is ... opgevoerde statutaire 2CV ... José hierboven red.) stond een ondeugdelijke originele 2CV bobine Oortwijn had er nog eentje op de nogal ... eh ... onaangenaam (zwart danwel VISA-bruin) .... vroeg ogend openend artikeltje over plank liggen en die doet nu wel ik mij zo af of ik .... zoals we dat zo de kwaliteit van gebruikte c.q. heel erg akelig braaf dienst om het mooi op z’n Frans plegen te zegaaibare eendenneusje mijner grijsnieuwe 6 Volts bobines voor gen....’ the best of both worlds’ zou groene 18pk’tje. onze petite grand voitures. kunnen verkrijgen door die twee Tevens stond er ook in te lezen dat vonken-kemphanen te COMBINEGoede werking een oplossing voor deze, hopelijk REN? Ofwel een deugdelijk Japans Nu had ik in principe totaal geen doorde leveranciers van het origihart schoon gecamoufleerd met nele spul nu alsnog gerectificeerde problemen met mijn oorspronkelijke Franse haute coutoure!! originele bobine en heb ik deze bobinemalheur,wellicht te vinden En dus een ouwe dooie 6Volts bomodificatie eigenlijk alleen maar is in een moderne bobine van het bine opengemaakt ... gewaarschuwd merk ... Honda ... nota bene ... oeps. gedaan uit technische nieuwsgierig- voor de NIET zo plezante hoge mate heid .... zelf zien is pas geloven en zo. van giftigheid van de inwendige En dan te bedenken dat menig 2CV vroeger en wellicht zelfs nog heden- Nu moet ik met lichtelijk ‘foutfrisse tegenzin’ bekennen dat ‘het tendage te vinden was in het wild Honda vonken-gevalletje’ het eimet trots op de achterkant geplakt genlijk zeer prima doet en dat zaken een sticker met de lichtelijk pittig provocerende tekst ‘liever oud Frans zoals degevreesde koude winterstart veel vlotter lijken te verlopen met dan nieuw Japans’ met de oude originele bobine ... tja ... tja ... tja ... Afijn .... mocht het Nachtmerries Dit in gedachten nemende zie ik nu onverhoopt ‘niet meer goed komen’ de kwaliteit van de nieuwe/originele in mijn meest wilde 2CV nachtmerriefantasieën overal valsgrijnzende 6 volts bobine’s, iets wat ik overigens van harte NIET hoop, dan is zo’n 6 Honda-coureurs valsgrijnzend volts Honda-vonken- gevalletje een richting mijn brave oerFranse 1969 prima alternatief als het gaat om 18pk’tje (de 17-01-JD ... ooit in 1969 gekocht door mijn vader) loeren als het aan de gang houden van ik haar trots en vief door het heden- ons fraaie oude ijzer uit la douce France!!! daagse zip zap zip verkeer loods ... ‘powered by Honda’ ... aaarrrgghhhh

transformator-olie ... heel voorzichtig en MET HANDSCHOENEN ..... de hele koperen draden inhoud eruit gerukt. Hierna ... zorgvuldig beide delen inwendig zowel als uitwendig met wasbenzine schoongemaakt en daarna geprobeerd of het HGV’tje wellicht zo in het originele zwarte 6Volts bobine huisje wil passen.

Welnu ... dat blijkt dus helaas NET NIET het geval.

Onderkant open Om het HGV’tje wel in de originele bobine behuizing ‘gewurgd te krijgen’ moet de onderkant (de ... oh ... joepie ... niet zichtbare naar de lampenstang gekeerde kant!) van de originele bobine verwijderd worden, minus de verbindings-driehoek die beide helften aan elkaar verbindt!

Veel stof Ik heb dit gedaan in een orgie van rondvliegend bakelietstof (vooral NIET inademen die zooi!!!!) met een powervijl ... maar er zijn ongetwijfeld wellicht meer subtielere methodes om hetzelfde resultaat te bereiken!

De originele rubber pakking tussen beide lege kale bakelieten helften moet met een stanley mesje worden uitgesneden om één en ander ‘Honda-vriendelijk’ te maken.

Eendeëi-Kampeerweekeinde op zaterdag 6 mei en zondag 7 mei

van vrijdag 26 mei t/m zondag 28 mei

Het Ei op CitroMobile Dit jaar pakken we groot uit en doen mee met de thema-expositie. Het thema is “joie de vivre” en dat demonstreren we door te laten zien dat sleutelen aan de 2CV onze grootste hobby is.

Meehelpen met de presentatie van onze vereniging tijdens dit Citroën-spektakel? Mail naar: bestuur@eendeei.nl

uit de oude doos: Hemelwaterweekend (2005?)

Na het verwijderen van de koperen en bakelieten inhoud moeten nog de originele bougie-kabelbevestigingen worden verwijderd en moet op de deze punten met boortje 8 twee gaten worden geboord waar de vaste Honda bougie kabels door kunnen worden geleid. Vervolgens nog twee kleine gaatjes boren voor de twee lage voltage draadjes en dan dichtschroeven dieFfransJapanse hap.

Het mooie van deze camouflagecontraptie is dat de niet zichtbare kant dus open is ... en eventuele warmte problematiek (hopelijk) uitgesloten zou moeten zijn. Nou ja ... dat aspect van deze modificatie zien wel weer in de zomer ... op dit moment ... in de winter ondervind ik in elk geval totaal geen eventuele warmteproblemen.

Meer veranderingen Maar.....ik heb het idee dat ook dat geen problemen zal geven, aangezien ik de afgelopen paar maandjes, door José Oortwijn zwaar aangestoken met het modificatie c.q. opvoervirus, in de gaten heb gekregen dat de geniale 2CV-techniek ongelofelijk leuk en meewerkend reageert op de meest ’vreselijke soorten van technische uitvreterijen’. Naast deze Honda bobine modificatie huist er sinds een paar maandjes een heus ‘Vijfje’ onder het motorkappie van mijn zachtzoevende AZU’tje 250 ..... een heus origineel zalig gierend gillend 435cc ... ’viertje’ ...

Bij dit ‘vijfje’ zijn op het draaiende gedeelte van het viertje de 435cc zuigers en cilinders vervangen voor die van een 602cc zesje.

Ofwel ... een 507 cc blokkie met de slag van een viertje (59mm) en de boring van een zesje (74mm) resulterend in een ozo zachtsmeuig gillend ‘viertje met ballen’ die nu lacht om windje tegen ... maar goed, da’s weer een heel ander verhaal.

De 6volts ‘Frapanse-bobine’ kan nu weer, zoals het visueel hoort, op de orinele manier op de koplampstang worden gemonteerd. Wat nog rest is het aan de nog kale bougiekabels ‘knijpen’ van nieuwe danwel oude bougie-verbindings-piefjes plus bijbehorende isolatie en het aansluiten van de 6volts-bedrading. Conclusie ... Honda bobine in origineel Franse kledij .. een prima alternatief voor een halstarrige 1-2-3 ontsteking originele oude danwel nieuwe Overigens moet ik er nu wel bij 6volt bobine. vermelden dat ik, niet vies van modificeren waar het technisch Jan Brandt verbetering geeft, natuurlijk een 1.2.3. ontsteking aan boord heb en dat ik dus geen ervaring heb hoe en of deze modificatie ook (goed) (uit Nieuwsbrief van de EEEC) werkt met ouderwetse contactpuntjes.

Dit jaar wordt sinds jaren weer een oude traditie opgepakt. We gaan kamperen in het weekeinde van Hemelvaart. Waar precies blijft nog even in het ongewisse. We zijn in gesprek met een paar campings.

Tenslotte moet het wel betaalbaar blijven. Binnenkort meer informatie op de website. Je kunt je dan ook daar inschrijven. Hou de website in de gaten.

CITROËN

Amicale Belge des Clubs Citroën

ABCC

&

BOKRIJK

Amicale van Belgische Citroën Clubs

Zondag 23 april 2017 20 € per voertuig

Bezoek openluchtmuseum inbegrepen

Van 10u. tot 18u.

Alle Citroëns welkom Voor de jaarlijkse afspraak van de Citroën Jumble die op zondag 23 april 2017 doorgaat, werd door de Amicale van de Belgische Citroën Clubs (ABCC) Het Provinciaal Domein Bokrijk in Limburg gekozen. Dit jaar wordt de organisatie toevertrouwd aan de club Citrosfeer Vlaanderen.

Vanaf 10 uur verwelkomen we alle Citroëns of Panhards op het prachtig provinciaal domein van Bokrijk met zijn meer dan honderd historische gebouwen, heropgebouwd in hun oorspronkelijke staat met authentiek meubilair, landbouwgereedschap en huisraad. Bokrijk is ook een levend museum dank zij de acteurs die de sfeer van honderd jaar geleden doen heropleven. Geen twijfel dat de aanwezigheid van oude wagens die per type en per jaar op een voorbehouden parking aan het Kasteel zullen gerangschikt worden, de retrosfeer zal oproepen en een bijkomende attraction zal zijn voor de bezoekers.

Dit wordt beslist een groot familiefeest voor alle Citroën modellen.

Zijn Citroën wagen, oud of nieuw, op de gereserveerde plaatsen parkeren zal dankzij de steun van Citroën Belux, slechts 20 euro per wagen kosten (passagiers inbegrepen). Het bezoek aan het Openluchtmuseum is uiteraard ook in deze prijs inbegrepen. Naast de attracties die klein en groot fun zullen bezorgen, is Bokrijk ook een groene oase van rust met wandelroutes, een Arboretum en een Geuren- en Kleurentuin.

Dit is een unieke kans om op een ontspannen en gezellige manier ons verleden te herbeleven in Bokrijk.

Info en inschrijving zie

www.citroenjumble.be

Paul spreekt gelukkig goed Frans, want de enige contactmogelijkheid was bellen tijdens lunchtijd. Toevallig ging Paul korte tijd daarna op vakantie naar Frankrijk, dus er kon een afspraak worden gemaakt voor de bezichtiging. Niet lang daarna kregen we bericht dat de koop gesloten was voor 1300 euro en er 300 euro handgeld was afgegeven.

(met dank aan Hans en Jeroen) en alles wordt van een nieuwe laag verf voorzien. Om eer te doen aan de historie van de eend hebben we ervoor gekozen om de Poste te voorzien van een frisse geel/blauwe combinatie.

“Wat gaan jullie er mee doen als-ie af is?” is de vraag die we vaak krijgen te horen.

Het eerlijke antwoord is dat we dit nog niet De auto bleek een 250 te zijn (dus laag en weten. Eerst moet de Poste nog worden kort), die zijn leven in 1977 begonnen was bij afgemaakt en bij de RDW worden gekeurd. de Franse posterijen. De kleur was dus origineel Daarna gaan we er in rijden. Veel leden hebpost-geel Na pensionering bi j de post is ben opgemerkt dat er ‘maar’ een viertje in zit, die we zo snel mogelijk moeten vervangen voor een zesje. Er zijn echter ook leden die opgewonden worden van een viertje. Er is de auto verkocht en op enig moment blauw zelfs een lid dat een gemaakt. De 80-jarige man van wie we de auto mysterieus vijfje in z’n hebben gekocht, had zelf de auto in de jaren bestel heeft hangen en “90 gekocht om deze op te knappen. Omdat hij een club van 4-tjes wil inzag dat het opknappen er niet meer van zou oprichten…… komen, had hij de auto te koop gezet.

Wat hebben we tot Eind mei 2016 had iedereen in de agenda drie nu toe geleerd van dagen vrij en zijn we met een aanhanger naar dit project? Meerdere midden Frankrijk gereden. De Poste (zoals we dingen. Het doen van de auto zijn gaan noemen) stond in de garage een project met meerdere mensen is leuk. van het zomerhuis van monsieur Goujat samen De hoeveelheid werk kan je delen, je kunt met een berg onderdelen en een Simca Aronde. overleggen over oplossingen en alle financiën Nadat we de rest van het geld hadden betaald, kunnen gelukkig ook door drie. Verder hebkregen we van de sympathieke bejaarde éénben we geleerd dat je op het Ei kan rekenen ogige ex vrachtwagenchauffeur de Carte Grise op veel advies en hulp. Wat een belangrijke en een biertje en kon de eend met veel moeite les is, is dat je zaken goed moet labelen en op de aanhanger worden geladen. fotograferen als je een eend ‘uit elkaar trekt’.

Dat had ons in de opbouwfase tijd gescheeld, Eenmaal in Nederland konden we gelukkig hoewel het vaak met advies van een toevallige direct in de box op het Ei en kon het grote omstander toch weer goed komt. Een laatste opknappen beginnen. De Poste bleek verrassend les is dat de winterperiode niet ideaal is om ‘hard’ op de voetenbak, de bodemplaten, een een eend te verven. Het verft niet lekker en gat in het chassis, het linker achterscherm en de verf droogt langzaam. Vandaar dat ons de onder-achterkant na. Hoewel het in eerste project nu (eind december) zeer waarschijnlijk instantie niet de bedoeling was, zijn het chas- de stalling in gaat en in april afgemaakt gaat sis, de koets en de motor gescheiden. Alles is worden. schoongemaakt, nieuwe stukken zijn ingelast Wordt vervolgd…

In het najaar van 2015 hebben wij (Peter van Geenen, Paul van der Veen en Hans Wijers) in Noord Frankrijk een AZA uit 1965 met zogenaamde Enac-kit gekocht, waarvan de eigenaar een AZAM wou maken. De eigenaar was een ex rally rijder die zijn hele verzameling auto’s verkocht, om met zijn vrouw in een huisje aan zee te gaan wonen. Waarom we de auto kochten? Gewoon, omdat het ons leuk leek om een gezamenlijk project te doen. Nadat de eigenaar tot onze schrik akkoord ging met ons bod van duizend euro hebben we de eend naar het Ei gereden en een beetje optisch opgeknapt. Uiteindelijk bleek dat niemand van ons echt lol had in de eend en hebben we hem weer verkocht aan een handelaar uit het zuiden des lands. Hier staat de eend nu te koop voor het viervoudige van onze verkoopprijs. De eend heeft overigens nog gefigureerd in een artikel in de Telegraaf over eendjes en de Rotterdamse milieuzone.

Omdat het doen van een gezamenlijk project ons goed was bevallen, zijn we gaan nadenken wat een project zou zijn waar we meer lol in zouden hebben. Na uitvoerig overleg kwamen we uit op een bestel. Uren speurwerk op de Franse Marktplaats leverde een veelbelovende kandidaat op in het midden van Frankrijk.

Nieuwe leden en donateurs

“wat gaan jullie er mee doen als-ie af is ?”

!!

Welkom bij de club!

Marion Stoopendaal ROTTERDAM Jannetje van Groningen VLAARDINGEN Marleen Kleinjan PERNIS Menno Buys LAGE ZWALUWE Arjan Schaafsma LEERBROEK Rob de Knikker GELEEN Mitch Henger AMSTERDAM Suzanne Tulp VLISSINGEN

De Kofferbakverkoop gemist?

Op 24 juni is er weer één!!

Sleuteltip (Eigenlijk hoort deze tip niet thuis in dit blad, maar omdat een handvol leden naast hun Eend ook nog een moderner automobiel bezitten, nemen we hem toch even mee:)

Wandelende encyclopedie en IJzerkoekjes.....

Eind augustus startte de cursus Eendologie, de eerste dat jaar. De cursus stond onder begeleiding van Pieter Vogel, Paul Otto en Hans van t Hoff. Enkele aanstaande Eendologen konden nog niet bij de eerste les aanwezig zijn omdat ze nog met vakantie waren. Elke les begon gezellig met een kop koffie bij en rond de bar, meestal met wat lekkers erbij. Zo had één van de cursisten een keer (Vlaardingse) IJzerkoekjes gebakken, in de vorm van een eend, leuk en lekker.

Onderdelen, kennis en techniek Op de tafel stonden meestal de onderdelen van de Eend die in die les aan de orde zouden komen klaar. De lessen waren lekker afwisselend: eerst theorie, dan kijken hoe het er bij een ‘werkende eend’ uitziet en vervolgens de praktijk: aan de slag met één van de Eenden of je eigen Eend.

Tijdens de cursus is veel informatie langsgekomen, waarbij Pieter een wandelende encyclopedie bleek te zijn (jaartallen) en Hans er soms -met betrekking tot technische zaken- er tot op het diepste detail op inging.

De Cursus Eendologie Examenvrees De laatste dag was natuurlijk het -gevreesdetheorie-examen, dat toch wel lastig bleek voor de cursisten. Gelukkig bleek iedereen voor de theorie geslaagd, al was het bij sommigen op het randje. De praktijk ging bij iedereen goed en aan het einde van de examendag kon iedereen vol trots zijn of haar Eendologie – diploma in ontvangst nemen! En ondanks enkele tegenvallers, zoals (te) vastzittende bouten en moeren, olielekkages na het stellen van de kleppen, of het moeten vervangen van een gebroken schokdemper (ik) kon iedereen – soms ruim na 17 uur – met zijn of haar Eend rijdend naar huis.

Gezellig, leerzaam en nuttig De cursus was al met al erg geslaagd: vooral gezellig, maar zeker ook leerzaam en nuttig.

Nogmaals heel erg bedankt Paul, Pieter en Hans voor het delen van jullie kennis en voor de tijd en energie die jullie hierin hebben gestoken!

Groetjes Jacqueline Vos

TIP: Je sleutelklus zit tegen en je red de gehaktballen thuis dus niet? Geen probleem: Sinds kort zit er op één minuut lopen van ‘t Eendeëi een splinternieuwe MacDonald’s op de winkelboulevard aan de Vierhavensstraat.

Recente auto’s hebben vrijwel allemaal een sleutel, waarin zich een startonderbreker bevindt en waarmee je op afstand de deuren opent d.m.v. van de ‘centrale deurvergrendeling’. Enerzijds erg handig, anderzijds heeft ‘t ook wel nadelen. Tijdens je rit zijn alle deuren en achterklep immers ontgrendeld, wat het voor een scootercrimineeltje naast je voor het stoplicht wel erg makkelijk maakt om je laptop van je achterbank te grissen, Met een eend heb je daar, met die handige binnenslotjes*nooit last van.

Een ander nadeel is dat de sleutels kapot kunnen. De electronica in de sleutel kan slecht tegen water, maar het grootste probleem is de slijtage. Na een jaar of wat gaan geheid de drukknopjes kapot en kun je de sleutel alleen nog maar gebruiken via de deursloten. Een nieuwe sleutel bestellen kan natuurlijk. Maar schrik niet: Uw garagist of dealer rekent daar (afhankelijk van de soort sleutel en type auto) tussen de 125 en 200,- voor!

Dat kan voordeliger: Je kunt ook een losse sleutelbehuizing kopen. Wij kozen voor autosleutel.nl. Een erg vriendelijk en behulpzaam bedrijf in Nieuwerkerk aan den IJssel. Na bestelling hadden we binnen 24 uur voor nog geen 14,- de hagelnieuwe sleutel in de brievenbus. Kwestie van de oude sleutel openschroeven, de sleutelbaard, het printplaatje en de startonderbreker overzetten en klaar.

Nou ja, bijna dan.... In ons geval bleek namelijk op het printplaatje het drukknopje van een van de twee micro-schakelaartjes verdwenen. Contact gezocht met autosleutel.nl en een dag later hadden we al een nieuw minischakelaartje in huis (kosten 6,-) Nog een half uurtje priegelen met loep en soldeerbout en onze sleutel functioneert weer schakelaartje als nooit tevoren. op ware grootte Toch mooi €100,- uitgespaard, als de dealer dit zou hebben geregeld. En voor dat bedrag kun je in het Ei-magazijn dan weer een héleboel mooie nieuwe slotjes met sleuteltjes kopen voor de voordeur(en) en het achterklepje van je eend. Jim

Niks kwetsbare electronica: * Lipje naar boven is van slot Lipje naar beneden is op slot.

Hoe simpel kan het leven toch zijn!

7

Zaterdag 22 april 2017:

De Wielewaalrit!

De cursus motorrevisie

Onder echte mannen vervolg

Zoals ik de vorige keer schreef voelde ik me altijd een tikkie dom als ik mannen hoorde praten over krukassen, nokkenassen, cilinders en cilinderkoppen. Met het volgen van de cursus motorrevisie is daar verandering in gekomen, want ik weet nu waar ze het over hebben.

De krukas en de nokkenas In de derde les heb ik het blok bijna helemaal in elkaar gezet. Geweldig. In de vierde les was het de bedoeling dat het blok zou gaan draaien. Dat is helaas niet gelukt omdat ik een schroefdraad in de linker cilinderkop moest repareren. Dat heb ik, in afwijking van het plan, niet gedaan met een helicoil of door een nieuwe schroefdraad te tappen. Nee, ik heb gewoon een bout door-en-door de cilinderkop gedaan en daar een moer op gedraaid. Zo stevig heeft de kop nog nooit vastgezeten! Op de extra geplande vijfde bijeenkomst op 18 december hebben we mijn gereviseerde (!) motor aan de praat gekregen. Geweldig!

Zoals ik ook de vorige keer schreef kan ik de cursus iedereen aanbevelen. Zelfs als je niets van sleutelen weet kun je onder begeleiding een motor reviseren.

Anthony Pors

OPROEP AAN ALLE EI-LEDEN

WIE HEEFT A.S. ZATERDAG EEN UURTJE TIJD? De cliënten van ASVZ de Wielewaal kijken er al naar uit. Hun uitstapje met het Eendeëi is

rdam B Rotte

• 3084 N

a ad 25zoeken een van de jaarlijkse hoogtepunten.

We orperp ndeëi • K Garage

‘t Ee

Ver

ieve Alternat net alsdealtijd ruim twintig chauffeurs die bereid eniging

zijn om de cliënten en hun begeleiders een

RIJ MEE!

onvergetelijke dag te bezorgen. We verzamelen om 13:00 uur op het Ei en starten met koffie en taart. Dan vertrekken we naar de Wielewaal om ze op te halene n maken een mooie rit door de omgeving. We pauzeren in ons clubhuis en bieden een drankje en wat lekkers aan. Daarna

Sponsor ‘t Eendeëi gratis!

brengen we de cliënten terug naar huis.

Aanmelden:

eendeei.nl

in samenwerking met ASVZ-Wielewaal

Doe mee!

Het is voor iedereen mogelijk om ’t Eendeëi gratis te sponsoren.

Koop je weleens online? Ja? Vergeet de volgende keer niet om eerst www. eendeei.nl te bezoeken. Via de knop van SponsorKliks kom je bij ruim 100 (!) webwinkels. Bijvoorbeeld Bol.com, Wehkamp en Zalando. Als je bij die winkels iets koopt gaat er een commissie naar ’t Eendeëi zonder dat je meer betaalt. Hetzelfde kun je doen als je uit eten gaat of een pizza laat bezorgen. Via ‘t Eendeëi kun je terecht bij ongeveer 4500 restaurants waarbij elke bestelling of reservering geld oplevert voor ‘t Eendeëi. Zo is sponsoren niet alleen heel gemakkelijk maar nog lekker ook! zonder zand Je sponsortSahara dus gratis.

Doen! Tot nu toe heeft deze sponsoring ongeveer 125 euro opgeleverd. Meer weten? Kijk dan op onze site onder “Sponsoring”.

Warm dat was het wel. maar niet het beloofde zand wat we wilden.

Ons doel van de reis was het maken van een nieuwe route door de Sahara in de omgeving van Atar (Mauritanie) via Mali door Senegal naar Dakar.

Voor de hele reis hadden we exact 3 weken gepland. Krap, maar te doen, zelfs met pech en ander oponthoud. Maar zoveel pech op de verkeerde dag en op de verkeerde plaats hadden we niet gedacht.

De ‘07’een Citroën 2cv6 special, was geheel opnieuw opgebouwd en we dachten goed dat we hem ook goed hadden geprepareerd. Maar helaas. Alleen de HRC (de hoofdremcilinder) was nog niet vervangen.

We hadden veel tegenslag. Om te beginnen hadden we bij vertrek vanuit Rotterdam vrijdag 7 juli nog steeds onze paspoorten niet binnen.

We vertrokken dus zonder paspoort.

Via de Visumdienst in Breda zouden we onze paspoorten afhalen en direct weer doorrijden. Het zou zo moeten zijn. In de straat van de Visumdienst trap ik door mijn rem heen. Geen remmen meer. Lastig als je nog dik 12000 kilometer voor de boeg hebt. Maar, aangezien onze paspoorten pas na half vijf binnen zouden zijn, hadden we dus uren en uren de tijd om de HRC te vervangen. Gelukkig had ik het halve magazijn meegenomen en in de collectie reserve onderdelen zat ook een nagelnieuwe HRC. Binnen anderhalf uur zat de HRC erin, remmen ontlucht, nieuwe LHM erin en klaar. We hadden zelfs nog tijd over om geld te pinnen, te wisselen en een echte Hollandse Nieuwe te verorberen. Intussen waren de paspoorten er en konden we op weg naar het zuiden. Eerste stop: Sotogrande, Hotel las Camelias. De

4

hele nacht hebben we doorgereden om de 'verloren' tijd van de paspoorten goed te maken. Om en om rijden en slapen we. Alles gaat goed, de auto voelt goed aan, wij zelf voelen ons goed en zo vliegen we door Belgie, Frankrijk heen en komen we in Spanje terecht. In de Pyreneeen merken we al dat de remmen niet meer zo heel goed hun werk doen. Te warm? Het was inderdaad ook warm buiten en de motor gaf 110 graden aan. Buiten loopt de temperatuur op tot meer dan 43 graden. We rijden met het dak dicht en ramen open, maar de wind die in de auto waait is ook warm. Dan ziet Quirine het lampje van de remvloeistof aangaan en we besluiten bij het eerste de beste benzinestation eraf te gaan. Met alleen de achterremmen rijden we het terrein op. De rook van verbrande remolie op de uitlaat komt overal naar binnen. We zetten de auto stil in de schaduw van wat bosjes en gaan op onderzoek uit. In eerste instantie dachten we aan kokende remmen. De carterplaat die er onder zit, dicht veel af en geeft de motor en de remmen weinig koeling. Die er eerst maar af halen, als we hem nodig hebben in de woestijn zetten we hem er wel weer onder, dacht ik zo. Maar toen keek ik eens goed naar de remmen en zag dat het potje lekte. Hij zat er nog maar half op. Met nog maar een halve liter LHM moesten we ook nieuwe LHM hebben. Een vriendelijke Nederlander die vloeiend Spaans spreekt, vraagt voor mij aan de pompbediende of er LHM is en zo ja waar. Speciale LHM nog wel met een kookpunt bij 240 graden. Nadat we het remvloeistofreservoir eraf hadden, zag ik direct dat het rubber ertussen door was. Nu hadden we zoveel bij ons, de reserve HRC al

verbruikt, en nu zijn de nieuwe rubbers van de nieuwe HRC weg!. Wat te doen? We houden auto's aan en vragen aan mensen of ze kunnen helpen.

Dan rijdt er een gare Dyane langs met een bestuurder die net zo brak lijkt. Deze goede oude man vertelt een hoop, maar helaas is mijn Spaans te slecht voor dit zeer oude dialect. Hij rijdt weer verder. Na veel wikken en wegen en met in ons achterhoofd dat we nog wel even naar de Sahara moeten en weer terug naar huis, kiezen we voor geen noodoplossing, maar een deugdelijke oplossing. Ondertussen zijn diverse eendenrijders in Nederland al op de hoogte van ons relatief kleine probleempje. Er worden veel oplossingen bedacht, maar helaas niet "even" ter plekke uit te voeren. APUA help? De dichtstbijzijnde eendenrijder zit in Sevilla, bijna 300km van ons vandaan.

Te ver om even met een taxi een HRC rubbertje te halen. De tijd gaat dringen en elke verloren dag is er een teveel. Zo kunnen we geen speling opbouwen voor de terug reis.

Het begon al donker te worden en besluiten om ons weg te laten slepen door een garagist via de ANWB naar een DAF-garage. Deze vriendelijke sigaar rokende man zet ons af bij het Hotel La Mazquita in Guarroman.

Hier moeten we wachten op maandag. Alles op maandag.... intussen hebben we overleg met Arthur gevoerd, die al ter plekke was in Mauritanië hem volledig op de hoogte gehouden van onze ontwikkelingen. Voordeel: we konden in een bed slapen in plaats van in een kuipstoel.

Zondag hadden we een vroeg eruit ontbijt met koffie con leche (melk) en gingen we te voet op zoek naar de 07. Ondertussen hebben we Guarroman verkend en een Dyane gespot die al jaren stil staat bij de politie achter een hek. Kunnen we hier een rubbertje uit halen?

Niemand thuis. de temperatuur stijgt flink en snel. Ik besluit even af te koelen in het hotel en even uit te rusten. Quirine gaat alleen op pad in dit o zo spannende (snelweg)dorp. Ze heeft 2 Dyane's gezien maar geen eigenaren. Eén van de Dyane’s zagen we al. In ons derde rondje door het stadje kloppen we op alle deuren om de eigenaren van de Dyane’s op te sporen.

We vinden er er inderdaad eentje.

Deze man is eigenaar van de zilveren Dyane maar heeft geen onderdelen Hij is een vloer aan het leggen in een huis, maar wijst ons de weg naar de andere Dyane rijder.

Tevens vertelt hij dat de oude man een Siesta aan het houden is tot het eind van de middag. We besluiten verder te gaan. Te voet zijn we kilometers en kilometers verder gegaan. Kijken of we een Daf garage kunnen vinden. Onze beschrijving van de kok van het hotel is niet echt duidelijk. Door de warmte zoeken we even een plekje tussen de olijfbomen op en rusten wat uit. Net nadat we weer verder lopen komt er een Renault 4 aan. Twee jonge jongens denken te weten wat we bedoelen en we krijgen een lift aangeboden. Een geel 4tje, gaar maar het rijdt en ze brengen ons naar een wel heel klein dorpje ergens tussen de olijfbomen. "Moet hier een Daf Garage staan?" vragen we ons af.

Wel zien we een hele mooie GS in de struiken. Een mooie zilveren, voor Spaanse begrippen een strakke auto. Helaas heeft deze geen rubber dat ons kan helpen. Uiteindelijk zijn we onder de brandende zon weer terug naar het hotel gegaan. De liters water vliegen erdoor.

Moe en absoluut niet voldaan komen we weer terug in het hotel.

Pas na negen uur kunnen we wat eten. Dat laten we ons dan ook maar al te graag smaken.

We staan ís maandags nog maar een uurtje eerder op en nemen een ontbijtje en een kop koffie. Als we net klaar zijn met ontbijten, krijg ik bericht van de ANWB. De auto is klaar !!!

Een taxi zal ons naar de auto brengen. Dit was een gare Mercedes Benz 200D (ooit geleverd door Egam Gouda) die zijn beste tijd ook had gehad. De teller is blijven steken op 270.000 kilometer, loopt af en toe op 4 cilinders en is zo krom als een hoepeltje. De rit duurde dik 10 minuten en kostte ons de hoofdprijs. 20 Euro! Ik probeerde er nog 10 Euro van te maken, maar de chauffeur hield voet bij stuk. In de grote garage stond de 07 in een hoekje. Klaar en gerepareerd.

Na wat formaliteiten konden we buiten een plan de campagne maken. Hoeveel tijd zijn we verloren? Wanneer zijn we in Soto Grande? Wanneer kunnen we dan op de boot naar Afrika?

Wat is er mooier dan sleutelen aan je eend?

Met z'n tweeën sleutelen aan je eend op het Eendeëi!

Even voo

Naam: Michael Jon Ei-Functie: Plaatsv Bar-coördinator.

Leeftijd: 32 jaar.

Woonplaats: Hellev Beroep: Broodbakk A-type: 1x 2CV6 Sp

Andere auto: Skoda Heeft je Eend iets b Ja, op de club chas Hoe lang ben je al Waarom een eend?

Ja, gewoon leuk, m niek.

Waarom semi bestu Omdat ik een veren gen anders of miss Dit bereik je alleen En voor je het weet Hoe zie je de toeko Een club waar je ne nis/hulp en ook voo Maar wel met het A In de toekomst hoo Het bestuur is met i vast.

door Jurgen

Dagobert D. meets Willie W.

Als je een eend helemaal uit elkaar trekt om het 30 jarig groooot onderhoud te doen, dan is er behoefte aan verschillende soorten gereedschappen en hulpmiddelen.

De afgelopen 2 jaar heb ik met groot genoegen lopen window-shoppen bij de verschillende winkels met garage-apparatuur, variërend van de vakhandel tot van die laagdrempelige toko’s als ‘van Cranenbroek’ in Dongen.

Maar als ik dan naar de prijzen kijk, dan protesteert mijn kleinburgerlijke hollandsche zuinigheid. Bovendien realiseer ik me dat de eend voor mij een uiting van vrijheid is. De vrijheid om mijn eigen oplossingen te bedenken. Oplossingen die ook nog een beetje voldoen aan mijn idealen (goed van snit, hoewel ze uit de mode zijn).

Diep geïnspireerd door Dagobert D. en Willie W. beiden woonachtig te D. (waar ook ik woonachtig ben), loop ik de kans langzaam te verworden tot een soort stripheld van creatieve vindingrijkheid en vrekkige zuinigheid. Combineer dat met het Trebusgen, recentelijk ontdekt in Engeland, en je hebt de poppen aan het dansen. (Voor de liefhebbers : https://en.wikipedia.org/wiki/Edmund_Trebus of https://www.youtube.com/ watch?v=OOa35VD9q94 ).

Resultaat : mijn garage lijkt op een soort hoarders bergplaats van ooit nog bruikbare stukken metaal, hout, kunststof, lege liter bakken van ijs, enzovoort, enzovoort. Allen wachtend op een nieuw, creatief en voor al financieel efficiënt leven.

EI-SEP Q

DEF RIO

05-09-2006

21:27

Pagina 1

ʻ BESTUUR Voorzitter: Albert de Gier voorzitter@eendeei.nl Rob Bijkerk secretaris@eendeei.nl JosÈ Oortwijn eurobeheerder@eendeei.nl Tim vd Windt magazijn@eendeei.nl Cor Brok/Michael Jonas bar@eendeei.nl Frans van Zwet box@eendeei.nl Quirine Overeijnder activiteiten@eendeei.nl Merel Zwart webmeisters@eendeei.nl Frank Hensen sf pr@eendeei.nl

OVERIGE FUNCTIES Arendje Tijssen ledenadministratie@eendeei.nl Frans van Zwet cursussen@eendeei.nl Einet redactie webmeisters@eendeei.nl Kees van Til redactie@eendeei.nl Nico den Ouden demontage@eendeei.nl Het volgende blad verschijnt eind oktober.

Kopij voor dit nummer moet uiterlijk 5 oktober in ons bezit zijn.

Het Eendeëi is een uitgave van Vereniging de Alternatieve Garage 't Eendeëi" Postbus 2210, 3000 CE Rotterdam gironummer 3746685, tel: 06 24709391 redactie@eendeei.nl Werkplaats, magazijn en bar: Korperpad 25, Rotterdam[Zuid) Geopend: Elke zaterdag vanaf 13.00 uur Iedereen is welkom! ‘t Eendeëi verschijnt gemiddeld 6 keer per jaar in een oplage van 750 exemplaren.

De liefde voor een Dyane Op de foto van de witte Dyane ben ik ongeveer 4 jaar oud. Nu bijna 30 jaar geleden.

Volgens mij was de witte Dyane een 4-tje omdat mijn ouders altijd zeiden dat ze op de afsluitdijk (met tegenwind) echt achter een vrachtwagen moesten blijven hangen om enigzins vooruit te komen. Het plaatwerk/chassis was echter onverwoestbaar.

Daarna volgde de Hemelblauwe Dyane 6. Daaraan heb ik de meeste herinneringen. Het plaatwerk was erg slecht. Af fabriek was dit nauwelijks antie-roest behandeld en inmiddels weet ik dat '77 / '78 "rampjaren" zijn voor een Dyane.

Slecht Portugees staal was daarvan de oorzaak.

orstellen

In 1986 werd de blauwe dan ook vervangen door een Visa, wat later mijn eerste auto zou worden. In 2003 kocht ik uiteindelijk opnieuw een Dyane 6 uit 1977. Van dezelfde generatie als de blauwe Dyane 6 in een zeer uitzonderlijke kleur "beige opale metallic" (goud/bruin metallic) welke alleen in Frankrijk, Spanje en Italië leverbaar was.

Hoewel ik meer dan 50.000 km per jaar afleg, allemaal in een Citroën overigens, zijn het de kilometers met de Dyane die het 'm doen! En dankzij de behulpzame leden, vele tips, onderdelen en curssusen van

nas. vervangend

voetsluis. ker. pecial '83

a Fabia Combi 1.4 Comfort. bijzonders: ssiswissel gedaan met hulp van clubleden. eendrijder? Rijden?...vanaf 4 juli 2006. ? mooi ontwerp en nog begrijpbaar qua tech-

uurslid: nigingsmens ben en denk dat sommige dinschien beter kunnen. De tijd zal 't leren. n door meer zelf mee te gaan doen. t heb je een begeleidende functie op 't Ei. omst op 't Eendeëi? et als nu, Voor onderdelen, technische kenoral voor de gezelligheid langs kan komen.

A-type hoog in 't vaandel. op ik nog thema-dagen tegen te komen. ideeën bezig, dus die komen er zeker en

het Eendeëi hoop ik er nog lang van te genieten!

Edwin

nazomer 2006

een

enigin van ver uitgave

van de redactie Wat was het begin van de zomervakantie warm dit jaar. Daardoor konden de dakjes weer vaak open en gaf dat ons het ultieme 2CV-gevoel.

Onbedekte huid moest wel even ingesmeerd worden, maar er is niets fijner dan de blauwe lucht te zien vanuit een eend.

De maand augustus noodzaakte ons de daken maar weer te sluiten, want het regende vaak en hard.

De zaterdagen op het Korperpad waren druk bezocht en steeds vaker zie je ook mensen op woensdag- en vrijdagavond. Gewoon gezellig bij elkaar zijn, maar ook de handen uit de mouwen om te klussen aan het gebouw en het terrein.

Het Korperpad moet er met het oog op het Jubileum op 30 september a.s. natuurlijk goed uitzien.

Ons 30-jarig feest gaat een hele dag duren en start met de jaarlijkse Oldtimerrit waarbij we bewoners van de Wielewaal meenemen.

Het feest vindt ‘s middags plaats op het Korperpad en zal 's avonds tot in de kleine uurtjes verdergaan in Bergschenhoek. We hopen veel Eileden te ontmoeten.

Voor de actuele stand van zaken rond het jubileum, aanmelden voor de Oldtimerrit en andere activiteiten ben je aan het goede adres op www.eendeei.nl

rnatie g de alte

0 CE Rotterdam ostbus 2210 300 't Eendeëi P ve garage

Lang verwacht, nooit gedacht en nu toch gekomen!

Het Eendeëi bestaat deze maand dertig (!) jaar en dat gaat natuurlijk groots (met hoofdletter G) gevierd worden!

Het belooft een feest te worden dat aan niets of niemand onopgemerkt voorbij zal gaan!

Allereerst meer duidelijkheid over de datum: de festiviteiten omtrent het 30-jarig bestaan zullen plaatsvinden op zaterdag 30 september aanstaande. En nee, omdat een dagdeel niet feestelijk genoeg is adviseren we u nu alvast om deze zaterdag van begin tot einde en dus van ‘s ochtends tot ‘s nachts vrij te houden.

Grofweg kunnen de Ei-feestelijkheden in drie delen worden opgesplitst. Zo zullen wij ‘s ochtends gezamenlijk en met zoveel mogelijk A-types de jaarlijkse Oldtimerrit rijden. Er is inmiddels een mooie toertocht door de omgeving van Rotterdam uitgezet en we bezorgen tegelijkertijd ook de gehandicapte bewoners van de Wielewaal een geweldige ochtend. Elders in dit clubblad staat meer informatie over deze rit!

Na afloop van de Oldtimerrit rijden wij allemaal weer terug naar het Ei en begint een middag om nooit te vergeten. Een onderdelenmarkt, tentoonstellingen, demonstraties, loterij, springkastelen, live muziek, lekkere hapjes en drankjes: werkelijk niets is

30 SEPTEMBER: 30 JAAR EENDEËI

9

12

vergeten.

En alsof dit allemaal nog niet genoeg is zal ‘s avond pas echt het feest losbarsten! Iedereen, jong en oud, zal de voeten van de vloer krijgen bij een totaal aangeklede disco in eendstijl in het partycentrum ‘Berghonk’ in Bergschenhoek. Alles is geregeld en er hoeft door ons slechts gedanst te worden! Alhoewel: een echt feest kan niet zonder passende kledij en daarom haken wij voor wat de dresscode betreft aan bij het aloude Britse adagium: ‘If it looks like a duck and if it quacks like a duck’. Kortom: leef u uit en de mooiste creaties zullen uiteraard beloond worden.

Voor wat betreft de onoverkomelijke huishoudelijke mededelingen kunnen we kort zijn: Kom met al uw vrienden, familie en collega’s en feest gezellig mee! Leden en donateurs hebben de hele dag en avond gratis entree en niet-leden betalen ‘s avonds aan de deur een kleine bijdrage.

Met het oog op de indeling van de feestzaal en de nieuwsgierigheid van de cateraar stellen wij het meer dan op prijs als iedereen zich vóór 20 september a.s. aanmeldt via activiteiten@eendeei.nl of via een telefoontje naar 06-24709391 (tussen 18.00 uur en 20.00 uur).

Meer informatie over de festiviteiten zullen via website, (elektronische) post en mond-tot-mondreclame worden doorgegeven. Houd de diverse kanalen dus in de gaten!

Quirine Overeijnder Namens het voltallige feestcomité

En ja wel, met regelmaat ontstaat vanuit een directe behoefte aan een oplossing en gekoppeld aan de hoard, een stuk ‘gereedschap’ met de eenvoudige schoonheid van een lotus bloem, wortelend in de modder van ons moderne afval.

In navolging van de speciale gereedschappen die Cor regelmatig met ons deelt in het Ei magazine, wil ik graag ook een bescheiden bijdrage doen. Niet zo geavanceerd maar wel met een hoog en navolgbaar ‘creatief met kurk’ gehalte.

Voor het verwijderen van dikke lagen tectyl, aangekoekte olieresten en andere gorigheid gebruik ik diesel olie. Het lost voldoende op, is beperkt vluchtig en je wordt er minder snel high van dan remmen reiniger. Met een jerrycan van de rommel markt (1 euro) en 5 liter diesel (dag prijs aan de pomp) doe ik inmiddels al 5 jaar. En de jerrycan is nog steeds niet leeg. Spreekt voor zich, dat hergebruikte GRATIS oude tandenborstels het schoonmaakwerk zeer goedkoop bespoedigen.

Het grote geheim van zolang doen met die diesel olie, is verregaande doe-het-zelfrecycling. Vrij vertaald : filteren van de diesel

Het Club-Archief Het Eendeëi beschikt nog over het overgrote deel van alle Clubblaadjes, die sinds 1976 zijn uitgegeven. Op onze website (www.eendeei.nl/?page_id=26) zijn slechts de krantjes van de afgelopen -pakweg- 5 jaar terug te lezen. Het idee is dan ook om al die oude blaadjes te gaan

olie. En een filter set is eenvoudig gemaakt van rest materiaal uit de hoard.

Hoe goed werkt het, wat filter je eruit en wat niet ? Filteren zorgt voor het verwijderen van alles wat je niet terug in je auto wilt stoppen zoals zand, metaal schilfers etc. De olie wordt (helaas) nooit meer schoon genoeg voor verstoken, want een deel van de vetten lossen er in op.

Dat hoeft ook niet, want die 5 liter waar ik mee begon, daar zijn nog maar 2 van over.

De rest is verdampt of opgezogen door poetsdoeken. Poetsdoeken heb ik genoeg, want als ik kleding uiteindelijk niet meer draag, dan willen zelfs de plaatselijke hulpdiensten voor daklozen het niet meer hebben en rest alleen de lappenmand nog.

Dan nu dat filtersetje. Zoals op de foto’s te zien is, bestaat het uit een opvangbak van een plastic bak van de Rundvlees salade, in een onbewaakt ogenblik door één van de zonen in de boodschappen kar gekieperd en vervolgens niet opgemerkt door onze gezins-keuringsdienst-van-waren.

Een doormidden gesneden fles van de spiritus vormt het andere deel.

Een rond gat in de deksel van de plastic bak, de hals van de spiritus fles er door heen en vast schroeven met de dop van de spiritus fles. Het helpt als je ook de bovenkant van de spiritus fles dop afzaagt (ervaring is de som van je stommiteiten ) Nog even de spiritusfles inknippen en een stuk poetsdoek toevoegen en we zijn in business. De andere helft van de Spiritus fles kan dan over de ‘flessenhals’ helft heen gestoken worden en het geheel is klaar voor een eerste filtering. In eerste instantie heb ik nog geprobeerd met een koffie filter, maar die was ondoordringbaarder dan de muur tussen Mexico en de USA. Door de diesel een paar dagen te laten staan, bezinkt ook het kleine vuil dat in emulsie zweeft. Voorzichtig uitschenken, en de diesel olie kan opnieuw gebruikt worden voor hoogst noodzakelijk schoonmaak werk. Het residu blijft gewoon onder in de bak liggen.

En we zijn weer klaar voor volgend gebruik.

De filterende poetsdoek vervang ik 1 maal per halfjaar. Recycle ze.

Jurgen, te D. Maart 2017.

PS. Bij deze verontschuldig ik me bij het magazijn voor de op handen zijnde omzet daling in de spuitbussen remmenreiniger.

uitzoeken en op de site te gaan zetten. Maar dat is best veel werk! Ze moeten immers eerst allemaal pagina voor pagina ingescand worden. Wie heeft daar tijd voor en zin in? Of... wie weet een handiger en snellere manier om al die honderden papieren clubbladen te digitaliseren?

Tips en suggesties zijn welkom! (mail naar bestuur@eendeei.nl)

Sahara zonder zand

Warm dat was het wel. maar niet het beloofde zand wat we wilden.

Ons doel van de reis was het maken van een nieuwe route door de Sahara in de omgeving van Atar (Mauritanie) via Mali door Senegal naar Dakar.

Voor de hele reis hadden we exact 3 weken gepland. Krap, maar te doen, zelfs met pech en ander oponthoud. Maar zoveel pech op de verkeerde dag en op de verkeerde plaats hadden we niet gedacht.

De ‘07’een Citroën 2cv6 special, was geheel opnieuw opgebouwd en we dachten goed dat we hem ook goed hadden geprepareerd. Maar helaas. Alleen de HRC (de hoofdremcilinder) was nog niet vervangen.

We hadden veel tegenslag. Om te beginnen hadden we bij vertrek vanuit Rotterdam vrijdag 7 juli nog steeds onze paspoorten niet binnen.

We vertrokken dus zonder paspoort.

Via de Visumdienst in Breda zouden we onze paspoorten afhalen en direct weer doorrijden. Het zou zo moeten zijn. In de straat van de Visumdienst trap ik door mijn rem heen. Geen remmen meer. Lastig als je nog dik 12000 kilometer voor de boeg hebt. Maar, aangezien onze paspoorten pas na half vijf binnen zouden zijn, hadden we dus uren en uren de tijd om de HRC te vervangen. Gelukkig had ik het halve magazijn meegenomen en in de collectie reserve onderdelen zat ook een nagelnieuwe HRC. Binnen anderhalf uur zat de HRC erin, remmen ontlucht, nieuwe LHM erin en klaar. We hadden zelfs nog tijd over om geld te pinnen, te wisselen en een echte Hollandse Nieuwe te verorberen. Intussen waren de paspoorten er en konden we op weg naar het zuiden. Eerste stop: Sotogrande, Hotel las Camelias. De 4

hele nacht hebben we doorgereden om de 'verloren' tijd van de paspoorten goed te maken. Om en om rijden en slapen we. Alles gaat goed, de auto voelt goed aan, wij zelf voelen ons goed en zo vliegen we door Belgie, Frankrijk heen en komen we in Spanje terecht. In de Pyreneeen merken we al dat de remmen niet meer zo heel goed hun werk doen. Te warm? Het was inderdaad ook warm buiten en de motor gaf 110 graden aan. Buiten loopt de temperatuur op tot meer dan 43 graden. We rijden met het dak dicht en ramen open, maar de wind die in de auto waait is ook warm. Dan ziet Quirine het lampje van de remvloeistof aangaan en we besluiten bij het eerste de beste benzinestation eraf te gaan. Met alleen de achterremmen rijden we het terrein op. De rook van verbrande remolie op de uitlaat komt overal naar binnen. We zetten de auto stil in de schaduw van wat bosjes en gaan op onderzoek uit. In eerste instantie dachten we aan kokende remmen. De carterplaat die er onder zit, dicht veel af en geeft de motor en de remmen weinig koeling. Die er eerst maar af halen, als we hem nodig hebben in de woestijn zetten we hem er wel weer onder, dacht ik zo. Maar toen keek ik eens goed naar de remmen en zag dat het potje lekte. Hij zat er nog maar half op. Met nog maar een halve liter LHM moesten we ook nieuwe LHM hebben. Een vriendelijke Nederlander die vloeiend Spaans spreekt, vraagt voor mij aan de pompbediende of er LHM is en zo ja waar. Speciale LHM nog wel met een kookpunt bij 240 graden. Nadat we het remvloeistofreservoir eraf hadden, zag ik direct dat het rubber ertussen door was. Nu hadden we zoveel bij ons, de reserve HRC al

verbruikt, en nu zijn de nieuwe rubbers van de nieuwe HRC weg!. Wat te doen? We houden auto's aan en vragen aan mensen of ze kunnen helpen.

Dan rijdt er een gare Dyane langs met een bestuurder die net zo brak lijkt. Deze goede oude man vertelt een hoop, maar helaas is mijn Spaans te slecht voor dit zeer oude dialect. Hij rijdt weer verder. Na veel wikken en wegen en met in ons achterhoofd dat we nog wel even naar de Sahara moeten en weer terug naar huis, kiezen we voor geen noodoplossing, maar een deugdelijke oplossing. Ondertussen zijn diverse eendenrijders in Nederland al op de hoogte van ons relatief kleine probleempje. Er worden veel oplossingen bedacht, maar helaas niet "even" ter plekke uit te voeren. APUA help? De dichtstbijzijnde eendenrijder zit in Sevilla, bijna 300km van ons vandaan.

Te ver om even met een taxi een HRC rubbertje te halen. De tijd gaat dringen en elke verloren dag is er een teveel. Zo kunnen we geen speling opbouwen voor de terug reis.

Het begon al donker te worden en besluiten om ons weg te laten slepen door een garagist via de ANWB naar een DAF-garage. Deze vriendelijke sigaar rokende man zet ons af bij het Hotel La Mazquita in Guarroman.

Hier moeten we wachten op maandag. Alles op maandag.... intussen hebben we overleg met Arthur gevoerd, die al ter plekke was in Mauritanië hem volledig op de hoogte gehouden van onze ontwikkelingen. Voordeel: we konden in een bed slapen in plaats van in een kuipstoel.

Zondag hadden we een vroeg eruit ontbijt met koffie con leche (melk) en gingen we te voet op zoek naar de 07. Ondertussen hebben we Guarroman verkend en een Dyane gespot die al jaren stil staat bij de politie achter een hek. Kunnen we hier een rubbertje uit halen?

Niemand thuis. de temperatuur stijgt flink en snel. Ik besluit even af te koelen in het hotel en even uit te rusten. Quirine gaat alleen op pad in dit o zo spannende (snelweg)dorp. Ze heeft 2 Dyane's gezien maar geen eigenaren. Eén van de Dyane’s zagen we al. In ons derde rondje door het stadje kloppen we op alle deuren om de eigenaren van de Dyane’s op te sporen.

We vinden er er inderdaad eentje.

Deze man is eigenaar van de zilveren Dyane maar heeft geen onderdelen Hij is een vloer aan het leggen in een huis, maar wijst ons de weg naar de andere Dyane rijder.

Tevens vertelt hij dat de oude man een Siesta aan het houden is tot het eind van de middag. We besluiten verder te gaan. Te voet zijn we kilometers en kilometers verder gegaan. Kijken of we een Daf garage kunnen vinden. Onze beschrijving van de kok van het hotel is niet echt duidelijk. Door de warmte zoeken we even een plekje tussen de olijfbomen op en rusten wat uit. Net nadat we weer verder lopen komt er een Renault 4 aan. Twee jonge jongens denken te weten wat we bedoelen en we krijgen een lift aangeboden. Een geel 4tje, gaar maar het rijdt en ze brengen ons naar een wel heel klein dorpje ergens tussen de olijfbomen. "Moet hier een Daf Garage staan?" vragen we ons af.

Wel zien we een hele mooie GS in de struiken. Een mooie zilveren, voor Spaanse begrippen een strakke auto. Helaas heeft deze geen rubber dat ons kan helpen. Uiteindelijk zijn we onder de brandende zon weer terug naar het hotel gegaan. De liters water vliegen erdoor.

Moe en absoluut niet voldaan komen we weer terug in het hotel.

Pas na negen uur kunnen we wat eten. Dat laten we ons dan ook maar al te graag smaken.

We staan ís maandags nog maar een uurtje eerder op en nemen een ontbijtje en een kop koffie. Als we net klaar zijn met ontbijten, krijg ik bericht van de ANWB. De auto is klaar !!!

Een taxi zal ons naar de auto brengen. Dit was een gare Mercedes Benz 200D (ooit geleverd door Egam Gouda) die zijn beste tijd ook had gehad. De teller is blijven steken op 270.000 kilometer, loopt af en toe op 4 cilinders en is zo krom als een hoepeltje. De rit duurde dik 10 minuten en kostte ons de hoofdprijs. 20 Euro! Ik probeerde er nog 10 Euro van te maken, maar de chauffeur hield voet bij stuk. In de grote garage stond de 07 in een hoekje. Klaar en gerepareerd.

Na wat formaliteiten konden we buiten een plan de campagne maken. Hoeveel tijd zijn we verloren? Wanneer zijn we in Soto Grande? Wanneer kunnen we dan op de boot naar Afrika?

Wat is er mooier dan sleutelen aan je eend?

Met z'n tweeën sleutelen aan je eend op het Eendeëi!

Even voor

Naam: Michael Jonas.

Ei-Functie: Plaatsverva Bar-coördinator.

Leeftijd: 32 jaar.

Woonplaats: Hellevoets Beroep: Broodbakker.

A-type: 1x 2CV6 Specia

Andere auto: Skoda Fab Heeft je Eend iets bijzon Ja, op de club chassisw Hoe lang ben je al eend Waarom een eend?

Ja, gewoon leuk, mooi o niek.

Waarom semi bestuursl Omdat ik een vereniging gen anders of misschien Dit bereik je alleen doo En voor je het weet heb Hoe zie je de toekomst o Een club waar je net als nis/hulp en ook vooral v Maar wel met het A-typ In de toekomst hoop ik n Het bestuur is met ideeë vast.

COLOFON ‘t Eendeëi’ is een uitgave van Vereniging de Alternatieve Garage ‘t Eendeëi • Werkplaats, magazijn/bar en postadres: Van Helmontstraat 11-13 3029 AA Rotterdam • BANK: NL84INGB0003746685 • Elke zaterdagmiddag open Contactpersonen bestuur + commissies : Paul Otto, Edwin van Baar, Pieter Vogel, Evert Burger, Edwin Nuij, Cor Brok, Hans Wijers, Frans van Witmarschen en Jim van der Put. Bereikbaar: bestuur@eendeei.nl of kijk op www.eendeei.nl • Clubblad en Mailnieuws: Anthony Pors en Daphne de Vries redactie@eendeei.nl

2017