Woliera Może wcześniej zwano je „zamorskimi”, a później nazwa ta została skrócona? Wszystko wskazuje na to, że świnki morskie zostały udomowione około 5 tysięcy lat przed naszą erą, czyli na długo przed tym, zanim ujrzeli je mieszkańcy naszego kontynentu. Prawdopodobnie dokonali tego Inkowie zamieszkujący tereny dzisiejszego Peru i Ekwadoru, dla których gryzonie te były źródłem taniego mięsa. Ogrywały również pewną rolę w wierzeniach tego ludu. Ponieważ udomowienie świnki nastąpiło tak dawno temu, nie jesteśmy pewni, jakie zwierzę jest jej dzikim przodkiem. W Andach żyje kilka gatunków, które mogą pretendować do tego miana. Niektórzy badacze uważają, że najprawdopodobniej jest nim Cavia aperea. Inni sugerują, że domowa świnka miała aż trzech przodków: Cavia cutleri, Cavia rufescens i Cavia aperea – powstała ze skrzyżowania tych gatunków. Dzikie świnki morskie mają umaszczenie agouti, które charakteryzuje się tym, że każdy włos jest w ciemne i jasne prążki. Długoletnia hodowla sprawiła jednak, że u dzisiejszych świnek występują niemal wszystkie możliwe barwy sierści. Istnieją ponadto rasy o włosach krótkich, długich , kręconych, a nawet pozbawione futra.
51