Κάθε μήνα
στό site τοῦ Περιοδικοῦ θά δημοσιεύεται ἕνα θέμα πρός φωτογράφ ηση. Οἱ καλύτερες φωτογραφίες πού θά λαμβάνουμε θά ἀξιοποιο ῦνται γιά τήν εἰκονογράφηση τοῦ Πε ριοδικοῦ. Ἤδη ἔχουμε λάβει πολλές καί ὄμορφες συνεργασίες. Εὐχαριστοῦμ ε πολύ γιά τήν ἀγάπη σας πρός τό Περιο δικό πού τήν ἐκδηλώνετε καί μέ αὐτόν τόν τρόπο. Ἄν θέλεις καί οἱ δικές σου φωτογραφίες νά διακοσμήσουν τή «Δρά ση μας», μπές στό www.drasimas.gr γιά πληροφορίες. ΦΩΤΟ ΕΞΩΦΥΛΛΟΥ: Προφήτης Ἠλίας, Ἄνδρος. Ἔστειλε «Ὑδροῦσα»
τήν ἐθνική κατάνυξη πού μᾶς βυθίζει ἡ μνήμη τοῦ 1821, ὁραματιζόμαστε τίς ἀθάνατες μορφές τῶν Ἡγητόρων τοῦ Ἀγώνα. Αὐτῶν πού ὁ προβολέας τῆς Ἱστορίας συχνά φωτίζει τίς πράξεις καί τά λόγια τους. Καί τό Δημοτικό τραγούδι ἀνανεώνει τή δόξα τους. Τότε εἶναι πού ἀναδύονται ― ἀπό θαμπόφωτο χῶρο πού σιγοκαίει ταπεινό καντήλι ― ἀθόρυβα, δειλά καί ἀπαραπόνευτα οἱ σκιές τῶν ἀφανῶν Ἡρώων. Στρατιά σεμνή˙ κι ἡ Ἱστορία μέ μικρά γράμματα γράφει γι᾽ αὐτούς καί ψελλίζει: Παναγιωτάκης Σωτηρόπουλος. Στή β΄ πολιορκία τοῦ Μεσολογγίου κλέβει τή νύχτα τό χῶμα πού μάζευαν τή μέρα οἱ Τοῦρκοι γιά νά σκεπάσουν τήν τάφρο τοῦ Φράχτη. Ἀνοίγει στούς θρυλικούς προμαχῶνες Τερρίμπιλε καί Μεγάλη Τάπια τούς ὑπονόμους καί ἀναγκάζονται τά φουσάτα τοῦ Κιουταχῆ νά ἀποσυρθοῦν στούς πρόποδες τοῦ ÿ Τεῦχος 507, ΜΑΡΤΙΟΣ 2013
99
Ζυγοῦ. Φρούραρχος τῆς Κλείσοβας ὁ Παναγιωτάκης Σωτηρόπουλος ὀργανώνει ἀξιοθαύμαστη ἄμυνα καί κρατᾶ νικηφόρα τόν ἀγώνα γιά 11 ὧρες˙ εἶχε προσευχηθεῖ προηγουμένως στήν Παναγία τῆς Κλείσοβας. Στήν ἡρωική καί τραγική Ἔξοδο μέ 100 παλληκάρια του σώζει ἀπό βέβαιη σφαγή πολλά γυναικόπαιδα. Τό 1827 εἶναι ἀπό τούς πρώτους ὁπλαρχηγούς τοῦ Καραϊσκάκη στίς μάχες τῆς Ἀκρόπολης. Στό θάνατό του ― μπαρουτοκαπνισμένο τόν βρῆκε ὁ ὀγκόλιθος στό κεφάλι σέ συμπλοκή μέ τόν ἐχθρό ― ὁ Κασομούλης θά γράψει: «μᾶς ἄφησεν λυπηράν ἐνθύμησιν διά τά ἐπιχειρηματικά καί στρατιωτικά προτερήματά του καί μάλιστα τά φυσικά ὡς πρός τάς ὀχυρώσεις». Στό Ἡρῶο τοῦ Μεσολογγίου καμία στήλη ἤ πλάκα δέν ἱστορεῖ τούς ἄθλους του. Ἀποκρυσταλλωμένα ἄστρα οἱ ἐπώνυμοι Ἥρωες στό στερέωμα τῆς Νεότερης Ἱστορίας μας. Ἀλλά καί διάχυτος Γαλαξίας οἱ ἀφανεῖς Ἥρωές της. Ἀξεχώριστα, ἀστεφάνωτα ἀστέρια, ἀδιαμαρτύρητα θαμμένοι στό «Τμῆμα Χειρογράφων καί Ἱστορικῶν Ἀρχείων» τῆς Ἐθνικῆς μας Βιβλιοθήκης. 25.000 ἀτομικοί φάκελοι ἀμνημόνευτων Ἀγωνιστῶν τοῦ 1821. Ἱερή κειμηλιοθήκη κι αὐτή. Τόν ἀχό τῆς θάλασσας ἀκοῦς στά κοχύλια˙ καί στά ράφια τοῦ Ἀρχείου τῶν Ἀφανῶν Ἡρώων τήν πνοή τοῦ ᾽21: Ὅλα θυσία γιά τήν Πατρίδα. Ὅλα. Καί τό ὄνομα! Γι᾽ αὐτό καί τίτλος τιμῆς ― μέ μικρά γράμματα ― «οἱ ἀπολησμονημένοι τῆς Ἱστορίας». Καί γι᾽ αὐτούς τό στεφάνι τῆς Ἐθνικῆς Εὐγνωμοσύνης καταθέτει ἡ Ψυχή τοῦ Γένους, ἡ Ψυχή τῶν Ἑλλήνων. q
100
Τεῦχος 507, ΜΑΡΤΙΟΣ 2013
τό βαθύ σκοτάδι τῆς σκλαβιᾶς ἄσβηστο ἔμενε ἕνα φῶς. Τέσσερα μαῦρα ἀτέλειωτα ἑκατόχρονα. Ἀπ᾽ ἔξω μαυροφόρα ἀπελπισιά καί μέσα μέ τ᾽ ἀχνό τό φῶς τοῦ καντηλιοῦ στή θολόχτιστη ἐκκλησιά θέριευε στίς ψυχές ἡ ἐλπίδα! Ἔτσι ἑτοιμάστηκε ἡ Ἑλληνική Ἐπανάσταση. Μέ πίστη ὁλόφλογη σάν πυρκαϊά ρίχτηκαν στόν ἀγώνα τοῦ 1821 ἀρματολοί καί κλέφτες καί σπουδαστές καί ἀκρίτες καί θαλασσομάχοι καί μπουρλοτιέρηδες τῆς λευτεριᾶς! Ρίχνονταν ἀδίστακτοι στή θυσία «πειθαρχώντας στίς προγονικές ÿ
ΦΩΤΟ: Ἔστειλε «Ὑδροῦσα»
Τεῦχος 507, ΜΑΡΤΙΟΣ 2013
101
ἐπιταγές μέ τοῦ Γρηγορίου καί Γερμανοῦ τίς εὐλογίες». Ὁ Ἀλέξανδρος Ὑψηλάντης παρότρυνε τούς εὐέλπιδες νέους: «Εἶναι καιρός νά ἐλευθερώσωμεν τήν πατρίδα, διά νά ὑψώσωμεν τό σημεῖον δι᾽ οὗ πάντοτε νικῶμεν, λέγω τόν Σταυρόν, καί οὕτω ἐκδικήσωμεν τήν πατρίδα καί τήν ὀρθόδοξον ἡμῶν πίστιν». Καί ὁ Ρήγας Φεραῖος τραγουδοῦσε: «... στεριᾶς καί τοῦ πελάγου νά λάμψη ὁ Σταυρός...». «Σάν μιά βροχή ἦρθε σ᾽ ὅλους μας τότε ἡ ἐπιθυμία τῆς ἐλευθερίας καί ὅλοι, καί οἱ κληρικοί καί οἱ προεστοί καί οἱ καπεταναῖοι καί οἱ γραμματισμένοι καί οἱ ἔμποροι, ὅλοι συμφωνήσαμε στόν ἴδιο σκοπό καί κάναμε τήν ἐπανάσταση...», ἔλεγε ὁ Θεόδωρος Κολοκοτρώνης. Μέ τήν προστασία τῆς Ἐκκλησίας καί τῶν ὁπλαρχηγῶν τήν ἀταλάντευτη πίστη στό Θεό, δέ λύγιζαν, δέν ἔσκυβαν μπροστά στήν ἄγρια βία. «Καί λιγομέτρητοι παλαίβανε μ᾽ ἀμέτρητους καί νίκησαν» (Μιχ. Γ. Πετρίδης). Ὁ Στρατηγός Μακρυγιάννης προσευχόταν: «Ἐσύ, Κύριε, θ᾽ ἀναστήσεις τούς Ἕλληνες, τούς ἀπογόνους
102
Τεῦχος 507, ΜΑΡΤΙΟΣ 2013
αὐτεινῶν τῶν περίφημων ἀνθρώπων, ὁποῦ στόλισαν τήν ἀνθρωπότη μέ ἀρετή... »Κύριε, μέ τί στόμα νά σέ περικαλέσουμεν... πενήντα χιλιάδες δέν ἤμαστεν ποτές εἰς τόν πόλεμον στεριά καί τοῦ πελάου... καί τότε μᾶς ἔσωσες, πανάγαθε Θεέ, μᾶς ἀνάστησες καί μᾶς σώνεις κάθε στιγμή...». Ὁ Κωνσταντίνος Κανάρης ταπεινά ὁμολογοῦσε: «Μιά δύναμη θεϊκή μέ γιγάντωσε». Γι᾽ αὐτό, μετά τή θαυμαστή νίκη του τό χέρι πού ἄτρεμο ἔσπειρε τό θάνατο μέ τό δαυλό, τώρα «ταπεινωμένο καί τρεμάμενο στήν Παναγιά ἀνάφτει ἕν᾽ ἁγιοκέρι» (Γ. Δροσίνης). Μετά τήν ἀπελευθέρωση, ὅταν συνάντησε στήν Πνύκα ὁ Γέρος τοῦ Μοριᾶ τούς μαθητές ἑνός Γυμνασίου τῆς Ἀθήνας, τούς συμβούλευε: «Πρέπει νά φυλάξετε τήν πίστη σας καί νά τήν στερεώσετε, διότι, ὅταν ἐπιάσαμεν τά ἄρματα, εἴπαμε πρῶτα ὑπέρ πίστεως κι ἔπειτα ὑπέρ πατρίδος». Αὐτή τήν πραγματικότητα τῆς βαθιᾶς πίστεως καί τήν προσφορά τῆς Ἐκκλησίας στόν ἀγώνα τῆς Ἐλευθερίας σημειώνουν καί ἀργότερα οἱ Ἱστορικοί: «Ἡ Ἐκκλησία παραμένει σ᾽ ὅλη τήν περίοδο τῆς σκλαβιᾶς ἡ κατευθυντήρια δύναμη τοῦ ἔθνους...» (Ν. Σβορῶνος). «Καθ᾽ ὅλην τήν διάρκειαν τῆς Τουρκοκρατίας ἡ Ἐκκλησία ὑπῆρξεν ἡ μοναδική
ἐκπολιτιστική δύναμις τῆς ᾽Ορθοδοξίας...» (Ν. Πανταζόπουλος). «Ὁ κλῆρος ἦταν ὁ ὁδηγός τοῦ Ἔθνους καί τό στήριγμά του» (Διον. Κόκκινος). Στίς δύσκολες ὧρες τοῦ ἀγῶνος ἡ Ἐκκλησία ἔκανε τά πάντα νά βοηθήσει. Συντηροῦσε χῆρες κι ὀρφανά τοῦ πολέμου. Ἀγόραζε πολεμοφόδια, ἐξαγόραζε αἰχμαλώτους. Διατηροῦσε Σχολές γιά τή μόρφωση τῶν νέων καί σέ κάποιες περιπτώσεις: ἔφτανε νά πουλάει ἱερά σκεύη, γιά νά ἐνισχύσει οἰκονομικά τό ἀγωνιζόμενο Ἔθνος... Αὐτή ἡ θαυμαστή πίστη τῶν ἀγωνιστῶν καί ἡ προσφορά τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας στούς ἀγῶνες τοῦ Ἔθνους ἔκανε ἀργότερα τόν ξένο Ἱστορικό Στ. Ράνσιμαν νά γράψει: «... παρά τά σφάλματα καί τίς ἀδυναμίες της ἡ Ἐκκλησία ἐπέζησε. Καί ὅσο ἐπιζοῦσε ἡ Ἐκκλησία, ὁ Ἑλληνισμός δέν μποροῦσε νά πεθάνει...». * * * Ἡ Ἐκκλησία ζεῖ καί ἡ παρουσία της γίνεται φανερή καί δυναμική πρό πάντων στίς κρίσιμες ὧρες τοῦ Ἔθνους καί σήμερα. Οἱ ζωσμένοι μέ ποδιές δουλειᾶς κληρικοί στά ὑπόγεια τῶν ἱερῶν Ναῶν μαζί μέ εὐσεβεῖς συνεργάτες τους τρέφουν χιλιάδες συμπολίτες μας πού πτώχευσαν. Ἡ Ἐκκλησία μας μέ τό λόγο τοῦ Κυρίου θερμαίνει τίς παγωμένες ψυχές μας μέ πίστη καί ἀνασταίνει
τήν ἀποσταμένη ἐλπίδα γιά τό τώρα καί γιά τό αὔριο. Ἐμεῖς ἄς θυμόμαστε σάν ἄτομα καί σάν λαός τό μήνυμα πού ἔκρυβε τό Ἀνακοινωθέν τῆς Γ´ Ἐθνικῆς Συνελεύσεως τῆς 16ης 4.1826: «Ἕλληνες! Ὅταν ἐμβήκαμεν εἰς τό μέγα τοῦτο στάδιον, ἐκηρύξαμεν ἐνώπιον Θεοῦ καί ἀνθρώπων τήν σταθεράν μας ἀπόφασιν... Ἄς δείξωμεν καί πάλιν ὅτι εἴμεθα Χριστιανοί, ὅτι εἴμεθα Ἕλληνες πιστοί... καί ὅτι μέ τόν Σταυρόν ἐμπρός προτιμῶμεν νά καταβῶμεν εἰς τούς τάφους Χριστιανοί κι ἐλεύθεροι, παρά νά ζήσωμεν... χωρίς θρησκείαν, χωρίς πατρίδα, χωρίς τιμήν...». Κι ἄς ἱκετεύουμε τόν Θεό μέ τά ἴδια λόγια τῶν προσευχῶν τῶν πατέρων μας κατά τήν ἐθνεγερσία1: «Ὑπέρ τοῦ καταισχῦναι τό τῶν πολεμούντων ἡμῖν βασίλειον τῶν μή ἀνεχομένων ἰδεῖν σταυρόν... Ὑπέρ τοῦ εἰσακοῦσαι ἐκ τῆς ἁγίας αὐτοῦ ἐκκλησίας φωνῆς καί ἀναστεναγμοῦ τῶν ὁμοπίστων ἡμῶν... »Κύριε ὁ Θεός ἡμῶν, ὁ ἐν ἐλέει καί οἰκτιρμοῖς ἤδη τάς δεήσεις τῶν σῶν δούλων ἐπακούσας, αὐτός καί νῦν μή ὑπερίδης ἡμᾶς!». q ----------------1. «Συναπταί καί ἐκτενεῖς, λεγόμεναι ἐν καιρῷ πολέμου». Ἐκδόθηκε στό Ἰάσιο τό 1821. Σώζεται ἕνα ἀντίτυπο στή Γεννάδιο Βιβλιοθήκη.
Τεῦχος 507, ΜΑΡΤΙΟΣ 2013
103
Ρ
ώτησαν κ άποτε τόν πυρπολητ ἐκεῖνον τό ή Κανάρη ν σεμνό ἥ κατόπιν ν , ρωα τοῦ ᾽2 αύαρχος, 1 , π ο ύ ὑ ᾽γ πουργός κ ινε γός. α ί π ρωθυ π ο υ ρ―Πῶς τό ν ἔκανες τ όν ἄθλο, Ν Κι αὐτός ἀ αύαρχε; πάντησε: ―Νά, ξύπ νησα ἐκεῖν ο τό πρωί Ἀπόψε, Κ καί ωσταντή, Ἑλλάδα. θά πεθάν εἶπα: εις γιά τήν Σ᾽ αὐτό τό « ἀ π όψ ε θ ά πεθάνεις ἠθική δύν » βρισκότ αμή του. Ἡ ἱστορικ α ἀπόφασή ή, ἡ ἀμετά ν ἡ του τόν ἔ κ λ ητη ριξε στήν λασσα, ὅπ Ἑλλ λισ δαυλό, ἔκ ε τά στιβαρά του χέ ηνική θάαψ ρια, ἄναψ ε τό φόβος καί ε τόν τουρκικό στ ό λο κ ι ἔ γ ὁ τρόμος τ ινε ὁ ῶν Τούρκ ων θαλασ σινῶν.
108
Τεῦχος 507, ΜΑΡΤΙΟΣ 2013
Καής, ὁ Κωνσταντίνος ητ ολ ρπ πυ ς νό ια αρ Ψ γιά ι τοῦ 1825, ξεκίνησε νάρης, τό καλοκαίρ ν νά πυρπολήσει τό ό οπ σκ μέ ια ρε χωρίς τήν Ἀλεξάνδ ια ὥρα βρέθηκαν πο κά Σέ ο. όλ στ ό ἐχθρικ αὐστριακό αγκάζουν τότε ἕνα Ἀν . ρό νε ί κα ές οφ ὥρα, τρ πλάι τους κάποια ε ηκ έθ βρ ύ πο ο ἱστιοφόρ ρί, ἕνα ύς δίνουν ψωμί, τυ Το ι. σε ιά οδ ἐφ ύς νά το ί νερό. , εἶπε βαρέλι σαρδέλες κα τά πληρώσω τώρα ῦ σο νά ά γι α α χαρτί πόσο ατ ―Δέν ἔχω χρήμ άψε μου ὅμως σ᾽ ἕν Γρ ς. ρη νά Κα ὁ ο πετάνι στόν αὐστριακό κα ω. εὔκολα. το μου νά ὑπογράψ ος πού ξεγλύτωσε έν ημ οι οπ αν κοστίζουν καί δός ἱκ ός ια. Καί συμἀπαντᾶ ὁ Αὐστριακ ί γράψε 2.000 γρόσ κα ς ρη ―Δέ θέλω τίποτα, νά Κα ὁ κά πε ἀποφασιστι ι! ―Φέρε τό χαρτί, εἶ θά σοῦ τά πληρώσε υ μο κά: ος θν Ἔ Τό α: , τοῦ λέει προκλητι ία ιρ κα εὐ ν πληρώνει περήφαν τή ι σε δέν ἤθελε νά χά Ὁ Αὐστριακός, πού άντηση. άτος. νει πληρωμένη ἀπ δί ῦ το ί κα ―Μά δέν ἔχετε κρ ρη νά Κα ληνική ψυχή τοῦ Ἀναστατώνεται ἡ ἑλ υμε! κῶν. ος, μ ά θ ά κ ά ν ο πουργός τῶν Ναυτι Ὑ ρα τώ ι να εἶ ς ―Δέν ἔχουμε κράτ ρη νά τής του, ἀρκετά χρόνια. Ὁ Κα απητός συμπολεμισ ἀγ κι ός λι Πέρασαν ἀπό τότε πα ας ἕν στό γραφεῖο του ῦ τόν εἶχε ξαναδεῖ. πο ν τα Μιά μέρα μπαίνουν μό θυ ν δέ ς πού ὁ Κανάρη μαζί μ᾽ ἕναν ἄλλο, μᾶσαι τόν κύριο; ―Καπετάνιε, τόν θυ ν συΚανάρης. ς τόν θυμήθηκα. Τό ω ὅμ ς λο τέ ό ―Ὄχι, ἀπαντάει ὁ Στ . σω ος, πού πήτηκα νά τόν γνωρί στριακός καπετάνι Αὐ ὁ ι να ―Κι ἐγώ δυσκολεύ Εἶ . νω έρ φ ανία καί σοῦ τόν νάντησα στή Ρουμ Ἦταν μοτου τά τρόφιμα. υ ὅλο φωτίστηκε. το πό ω όσ πρ ραμε ἀπό τό καράβι Τό . μάτια τοῦ Κανάρη θασε ἡ στιγμή νά δι τά ἔφ ί τε ατ τό γι ί αν ψ κα ρα Ἤ στ ς; Ἄ υ χρέο ουμε ήρωνε ἕνα παλιό το Αὐστριακό: «Δέν ἔχ όν στ τε τό ι σε νάχα γιατί θά ξεπλ δώ χε τάει τόν ἡ ἀπάντηση πού εἶ νική περηφάνια ρω ἐθ κι η ησ καιωθεῖ κι ἐκείνη ίν γκ συ νουμε»! Γεμάτος Ἔθνος, μά θά κά παραδίδει. μό ἐκεῖνος τοῦ τό αγ στ δι έ Μ Αὐστριακό: . το ύ οίαρχο. τό χαρτί; Δῶσε μο ποσό στόν ξένο πλ τό ῖ θε ―Τό ἔχεις ἐκεῖνο ω ηρ πλ νά ς μως... αγή ὁ Ὑπουργό ος, τ ό κ ά ν α μ ε ὅ άτ Κρ με χα εἴ ν Ἀμέσως δίνει διατ δέ στά λόγια μου. Τότε ια. ―Δέν πίστευες τότε μέ ἐθνική περηφάν ας ντ ή του λώ γε μο χα ς, νάρη ιλότιμο· τή σταθερ φ υ το κό νι λη ἑλ τοῦ πρόσθεσε ὁ Κα υ· τό εση ὅλων τοῦ χαρακτήρα το νείς; Ἴσως ἡ σύνθ κα ει άσ Τήν ἀκεραιότητα υμ θα το ή! ω κή νίκη; Τί νά πρ ότυπα γιά κάθε ἐποχ λι πρ τε ςήν τε τη στ η κό πι ασ ω όφ οσ ἀπ νει πρ ÿ εἶναι πού διαμορφώ αὐτῶν τῶν ἀρετῶν
Ὁ
Τεῦχος 507, ΜΑΡΤΙΟΣ 2013
109
ρίν ἀπό δύο περίπου χρόνια τό World Economic Forum ἀναγνώρισε τή Σουηδία ὡς τήν πρώτη χώρα τοῦ κόσμου σέ ἐπίπεδο ἰσότητας τῶν φύλων, καθώς ἡ χώρα αὐτή ἔχει τό ὑψηλότερο ποσοστό ἐργαζομένων γυναικῶν στόν κόσμο καί χορηγεῖ γονική ἄδεια 460 ἡμερῶν, ἀπό τίς ὁποῖες οἱ 60 γιά τούς πατέρες. Στήν προσπάθειά της γιά ἀκόμη ὑψηλότερο ἐπίπεδο ἰσότητας τῶν φύλων, ἡ Σουηδία ἐπέλεξε νά τό κάνει μέσῳ τῆς γλωσσικῆς οὐδετερότητας τοῦ φύλου, γιατί ἡ γλώσσα ἀντανακλᾶ τόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο ἀντιλαμβανόμαστε τόν κόσμο. Γιά νά μήν ὑπάρχουν διακρίσεις μεταξύ τῶν δύο φύλων, εἰσήγαγε ἐπίσημα μία νέα ἀντωνυμία, οὐδέτερη ὡς πρός τό φύλο, τό Hen, ἀντί τῆς ἀντωνυμίας Han (αὐτός) καί Hon (αὐτή). Ἡ λέξη hen εἰσήχθη ἀπό Σουηδούς γλωσσολόγους στά μέσα τῆς δεκαετίας τοῦ ’60, ἀλλά περιέργως εἰσήχθη στήν online ἔκδοση τῆς Ἐθνικῆς Ἐγκυκλοπαίδειας τῆς Σουηδίας στίς 8
114
Μαρτίου τοῦ 2012, πού εἶναι ἡ διεθνής ἡμέρα τῆς γυναίκας. Στή Σουηδία ἡ κατάργηση τῶν ρόλων τοῦ φύλου ἀποτελεῖ βασικό στοιχεῖο τοῦ ἐθνικοῦ προγράμματος προσχολικῆς ἀγωγῆς. Σέ παιδικούς σταθμούς της τά βιβλία, ἡ ἐσωτερική διακόσμηση καί τά παιχνίδια διαλέγονται μέ πολλή προσοχή ὥστε νά μήν περιορίζουν τά παιδιά σέ κάτι πού προέρχεται ἀπό τά στερεότυπα τοῦ φύλου, ἐνῶ ὅταν τά παιδιά παίζουν τήν οἰκογένεια στά σχολεῖα, ἐνθαρρύνονται νά ἀναφέρονται στήν οἰκογένεια καί ὡς πατέρας ― πατέρας, παιδί, ἤ ὡς μητέρα ― μητέρα, παιδί, ἤ μέ ὅποιον ἄλλο μοντέρνο καί ἀφύσικο συνδυασμό. Πέρα ὅμως ἀπό τήν περίπτωση τῆς Σουηδίας, ὑπάρχει μία εὐρύτερη παγκόσμια τάση γιά τή δημιουργία μιᾶς κοινωνίας χωρίς τή διάκριση τοῦ φύλου ἤ ὅπως ἀποκαλεῖται μιᾶς μετάφυλικῆς κοινωνίας. Σέ δημόσια διάσκεψη τοῦ Συλλόγου Ἐκπαιδευτικῶν τῆς Καλιφόρνιας τῶν ΗΠΑ ὑποστηρίχθηκε ὅτι οἱ διαφορές μεταξύ ἀνδρῶν καί γυναικῶν πρέπει νά ἀπαλειφθοῦν γιά νά ἀπελευθερώσουν τά παιδιά ἀπό τά μή ἀναγκαῖα στερεότυπα, σχετικά μέ τό τί σημαίνει νά εἶσαι ἄνδρας ἤ γυναίκα. Ἀκόμη στούς συμμετέχοντες δόθηκαν φυλλάδια μέ κάποιες ὁδηγίες πρός αὐτή τήν κατεύθυνση, τονίζοντας ὅτι ἡ ἐξωτερική ἐμφάνιση τοῦ ἀτόμου μπορεῖ νά μήν ἀντιστοιχεῖ στήν ἐσωτερική ταυτότητα τοῦ φύλου του, καί ἑπομένως δέν μποροῦμε νά καταλάβουμε τό φύλο κάποιου ἀπό τή μορφολογία τοῦ σώματος, ἀπό τή φωνή, τήν ἐμφάνιση ἤ τούς τρόπους. Τό Συμβούλιο τῆς Εὐρώπης (Σ.Ε.) στήν τελευταία του Σύμβαση γιά τό φύλο καθόρισε
Τεῦχος 507, ΜΑΡΤΙΟΣ 2013
τό φύλο ὡς μία καθαρά κοινωνική διαβατηρίων τοῦ Ὑπουργείου Ἐσωτερικῶν τοῦ Ἡνωμένου κατασκευή. Ἀπαλείφοντας τίς βιολο- Βασιλείου συζητεῖται ἡ ἀπάλειψη τοῦ φύλου ἀπό τά διαβαγικές διαφορές ὡς καθοριστικῶν πα- τήρια. Στό κουτάκι πού ἀντιστοιχεῖ στό φύλο θά γράφεται ραγόντων τοῦ φύλου, τό Σ.Ε. τό Χ. Πρόσφατα τό Πανεπιστήμιο τῆς Ὀξφόρδης ξανάἐπανακαθόρισε τό φύλο ὡς ση- γραψε τόν κώδικα πού διέπει τήν ἀκαδημαϊκή ἐνδυμασία. μαῖνον «τούς κοινωνικά κατασκευα- Μέ τή νέα ρύθμιση οἱ σπουδαστές στίς ἐξετάσεις τους καί σμένους ρόλους, συμπεριφορές καί στίς ἐπίσημες ἐκδηλώσεις δέν ὑποχρεοῦνται νά φοροῦν τήν δραστηριότητες, τούς ὁποίους μιά ἐπίσημη στολή πού ἀντιστοιχεῖ στήν ἐνδυμασία τοῦ φύλου δεδομένη κοινωνία ἀποδίδει, θεω- τους. Πολύ πρόσφατα (Μάιος 2012) ἡ Ἀργεντινή ψήφισε τό ρώντας τους κατάλληλους γιά τόν νόμο τῆς ταυτότητας τοῦ φύλου, ὁ ὁποῖος δίνει τό δικαίωμα ἄνδρα καί τή γυναίκα». Πολλά Κολλέγια καί Πανεπιστήμια στούς πολίτες νά καθορίζουν τό φύλο τους στά δημοτολόστήν Ἀμερική, μεταξύ τῶν ὁποίων για, ὅταν τά φυσικά τους χαρακτηριστικά δέν ταυτίζονται τά Πανεπιστήμια Stanford, Cornell μέ τό πῶς οἱ ἴδιοι βλέπουν τήν ταυτότητά τους. Εἶναι ἤδη γνωστό ὅτι ὁρισμένα καί Harvard, ἐπέἘμμ. Παναγόπουλου τοῦ κράτη ἔχουν ἀπαλείψει ἀπό τά ἐπίλεξαν νά ἐφαρμόἌμ. Ἐπικ. Καθηγητοῦ Χειρουργικῆς σημα ἔγγραφά τους, ὅπως τό διαβασουν προγράμματα τήριο καί τό πιστοποιητικό γέννησης, οὐδετέρου γένους τ. Συντ/στῆ Δ/ντῆ Χειρ/γοῦ ΕΣΥ τόν ὅρο πατέρας καί μητέρα καί τούς φοιτητικῆς διαμονῆς. Σέ σχολεῖο στοιχειώδους ἔχουν ἀντικαταστήσει μέ τούς ὅρους γονέας 1 καί γονέας 2. Οἱ ὑπερασπιστές τῆς ἄφυλης κοινωνίας προσπαθοῦν νά ἐκπαίδευσης στό Oakland τῆς Καλιφόρνιας διδάσκουν στά παιδιά ὅτι κάνουν πλύση ἐγκεφάλου στά παιδιά μας γιά νά πιστέψουν δέν ὑπάρχουν δύο φύλα, ἀλλά ἕνα ὅτι ἡ οὐδετερότητα τοῦ φύλου (ἀνδρόγυνο) εἶναι τό νέο φάσμα φύλων καί ὅτι μποροῦν τά ἰδεῶδες γιά τή σημερινή κοινωνία. Διδάσκουν ὅτι τό φύλο παιδιά νά διαλέξουν νά εἶναι ἀγόρι εἶναι ἕνα φάσμα καί ἡ ταυτότητα τοῦ φύλου εἶναι μία καἤ κορίτσι ἤ καί τά δύο. Ἡ ὁμοσπον- τάσταση τοῦ νοῦ, μιά κοινωνική κατασκευή. Θεωροῦν ὅτι δία τῶν καθηγητῶν τῆς British Co- τά στερεότυπα τοῦ φύλου ἐξακολουθοῦν νά lumbia τοῦ Καναδᾶ ἐνέκρινε γιά ὑπάρχουν καί γι᾽ αὐτό ἡ τούς καθηγητές βιβλίο μέ τίτλο: Τό ἀλλαγή τῆς κα- ÿ Φάσμα τοῦ Φύλου· τί χρειάζεται νά γνωρίζουν οἱ καθηγητές. Στήν ὑπηρεσία
Τεῦχος 507, ΜΑΡΤΙΟΣ 2013
115
τάστασης πρέπει νά ἀρχίσει ἀπό τήν προσχολική ἡλικία καί ἀπό τόν τρόπο ἀνατροφῆς τῶν παιδιῶν. Τά παιδιά πρέπει νά κοινωνικοποιηθοῦν μέ τά μή ἀναγκαῖα στερεότυπα τοῦ φύλου. Τό νά εἶσαι ἤ νά φαίνεσαι μέ τόν στερεότυπο τρόπο πρέπει νά ἀλλάξει. Μπορεῖς νά εἶσαι ἤ νά φαίνεσαι ὅπως ἐπιθυμεῖς. Δέν ὑπάρχει ἀμφιβολία ὅτι ἡ νέα αὐτή ὁρολογία θά προκαλέσει σύγχυση στά παιδιά καί ὁ ὑπαινιγμός ὅτι ὑπάρχει καί τρίτο φύλο θά διασπάσει τή φυσιολογική ἀνάπτυξη τοῦ φύλου τους. Ἡ οὐδετερότητα τοῦ φύλου εἶναι μία κοινωνική αὐταπάτη καί μία περίεργη ἄρνηση τοῦ πραγματικοῦ γεγονότος ὅτι τό ἀνθρώπινο εἶδος εἶναι ἕνα εἶδος πού ἔχει δύο γένη, τό ἀρσενικό καί τό θηλυκό. Ἄλλωστε ἡ ὅλη κοινωνική κατασκευή σέ κάθε κοινωνία βασίστηκε στή διάκριση τῶν φύλων. Ὁ Θεός δέν δημιούργησε ἕνα φύλο ἀλλά δύο. «Καί ἐποίησεν ὁ Θεός τόν ἄνθρωπον, κατ’ εἰκόνα Θεοῦ ἐποίησεν αὐτόν, ἄρσεν καί θῆλυ ἐποίησεν αὐτούς» (Γέν. α´, 27). Ὅμως τό βασικότερο καί οὐσιαστικότερο ἐρώτημα εἶναι: Ποῦ τελικά στοχεύει αὐτή ἡ παγκόσμια τάση ἀπάλειψης τῶν φύλων καί δημιουργίας ἄφυλης κοινωνίας; Ἡ ἀπάντηση βρίσκεται στά ὅσα ἀναφέρει ἡ Lotta Rajalin, διευθύντρια τοῦ σχολείου προσχολικῆς ἀγωγῆς Egalia στή Σουηδία. Στό σχολεῖο ἀποφεύγονται, εἶπε, οἱ λέξεις αὐτός καί αὐτή καί τά παιδιά ἀποκαλοῦνται φίλοι.
116
Τό σχολεῖο δίνει εἰδική σημασία στό νά δημιουργεῖ περιβάλλον ἀνεκτικό στούς ὁμοφυλόφιλους, τούς ἀμφιφυλόφιλους καί τούς τρανσέξουαλ. Σχεδόν ὅλα τά παιδικά βιβλία τοῦ σχολείου αὐτοῦ ἀναφέρονται σέ ὁμοφυλόφιλα ζευγάρια, σέ μονογονεϊκές οἰκογένειες, σέ υἱοθετημένα παιδιά καί σέ ἄλλες παρόμοιες καταστάσεις. Ἄλλωστε στή Σουηδία ἐπιτρέπεται ὁ γάμος ὁμοφυλοφίλων ἀνδρῶν καί γυναικῶν. Εἶναι προφανές ὅτι ὁ ἀπώτερος στόχος αὐτῆς τῆς τάσης εἶναι νά δημιουργήσει μία κοινωνία ὄχι ἁπλῶς πλήρως ἀνεκτική, ἀλλά καί ἔμμεσα προτρεπτική στήν ὁμοφυλοφιλία καί στίς ἄλλες σεξουαλικές «ἰδιαιτερότητες», στούς γάμους τῶν ὁμοφυλοφίλων, στήν υἱοθέτηση παιδιῶν ἀπό αὐτούς, στήν ἐκ πεποιθήσεως μονογονεϊκή οἰκογένεια, ἀφοῦ, γιά τήν ἀπόκτηση παιδιῶν, ὁ γάμος καί ἡ συζυγία δέν θεωροῦνται, κατά τή νέα ἀντίληψη, ἀπαραίτητες προϋποθέσεις. Νά δημιουργήσει μία κοινωνία ἀνοικτή στήν ἀπενεχοποίηση τῆς διαστροφῆς καί τοῦ παθολογικοῦ. Νά ἐμπεδώσει στά παιδιά, ἀπό τήν προσχολική ἀκόμη ἡλικία, νά εἶναι καί νά φαίνονται ὅπως ἐπιθυμοῦν καί ὄχι ὅπως καθορίζει τό φύλο τους. Οἱ κοινωνίες πού συζητοῦν τή μετάλλαξή τους σέ οὐδετέρου γένους κοινωνίες, εἶναι οἱ κοινωνίες πού ἔχουν ἤ πρόκειται νά νομιμοποιήσουν τή συμβίωση καί τό γάμο τῶν ὁμοφυλοφίλων. Ἀνοικτά μπορεῖ νά ὑποστηρίζεται ὅτι ἡ νέα αὐτή ἀντίληψη στοχεύει στήν ἰσότητα τῶν δύο φύλων, ἀλλά δέν ἀποκρύπτεται καί ὁ στόχος τῆς ἱκανοποίησης τῶν τρανσέξουαλ. Ἄλλωστε, στίς δυτικές κοινωνίες, ἡ ἰσότητα τῶν φύλων ἔχει ἐπιτευχθεῖ σέ πολύ μεγάλο βαθμό, ὥστε δέν μπορεῖ νά χρησιμοποιηθεῖ ὡς ἐπιχείρημα γιά νά δικαιολογήσει τή στροφή πρός τήν μετα-φυλική κοινωνία. Θά πρέπει ἐπίσης νά τονισθεῖ ὅτι ὅλη αὐτή ἡ κίνηση, σέ σημαντικό βαθμό, χρηματοδοτεῖται καί προωθεῖται ἀπό ὁμοφυλοφιλικές ὀργανώσεις. Ὅπως ὀρθά παρατηρεῖ ἡ Fay Vοshell σέ ἄρθρο της πού ἀναρτήθηκε στόν ἱστότοπο American Thinker στίς 19.10.2012, ἐάν ἡ κοινωνία μας ἀποδεχθεῖ τόν ἐπαναπροσδιορισμό τοῦ φύλου ὡς κοινωνικῆς μόνο κατασκευῆς, αὐτό θά σημάνει τό τέλος τοῦ πολιτισμοῦ ὅπως τόν γνωρίζουμε ― ὄχι ἁπλῶς τήν ἀναμόρφωση ἤ τό μετασχηματισμό του, ἀλλά τήν ἐξάλειψη αὐτοῦ τοῦ ἴδιου τοῦ πολιτισμοῦ. q
Τεῦχος 507, ΜΑΡΤΙΟΣ 2013
Ἦ
ταν νέος. Ἔσφυζε ἀπό ζωή. Ἦταν παράδοξα δοξασμένος. Μυστικά μόνο ἐκεῖνος ἤξερε πώς ὁ Θεός τόν προόριζε γιά κάτι μεγάλο. Δέ δίστασε∙ δέ συζήτησε οὔτε μιά στιγμή μέ τόν πειραστή∙ δέν ἄγγιξε οὔτε μέ τό βλέμμα τό ὄργανο τοῦ πειραστῆ, τήν ἀναιδή γυναίκα. Πέταξε τό χιτώνα του καί σκεπασμένος ἀπό τή χάρη τοῦ Θεοῦ του, ἀκέραιος, ὁ Πάγκαλος Ἰωσήφ, ὑψώθηκε ἀστέρι φωτεινό στό θεϊκό στερέωμα. Λαμπρός, μέ τό φῶς νά γεμίζει τήν ψυχή του.
Ν
έος ἦταν κι αὐτός. Γνωστός γιά τό πρόβλημά του∙ γιός γνωστοῦ πατέρα, τοῦ Τιμαίου, ἀλλά ἄδοξος. Ἐπαιτοῦσε καθισμένος στήν ἄκρη τοῦ δρόμου. Ὡστόσο, ἡ βαθιά ἐπιθυμία του ἦταν ἡ πιό οὐσιαστική βοήθεια. Δέν ἔβλεπε, ἦταν τυφλός. Ζητοῦσε πιό πολύ τό φῶς του. Στό ἄκουσμα τῆς ἔλευσης τοῦ Ἰησοῦ στήν πόλη τους, ἡ καρδιά του χτύπησε δυνατά. Τόσο δυνατά, πού ἡ κραυγή του ξεπέρασε τό θόρυβο τοῦ πλήθους. Καί δέ δίστασε νά πετάξει τό ἱμάτιό του καί ἀλαφρωμένος νά τρέξει, ὅπως ἤξερε ὥς τότε, ψηλαφητά, στό δρόμο, ὥσπου νά φτάσει κοντά στόν Φωτοδότη, πού τόν προσκαλοῦσε. Κι ὅταν, μέ τοῦ Χριστοῦ τόν παντοδύναμο λόγο, βρῆκε τό φῶς του, δέν πῆρε ἄλλο δρόμο, παρά Τόν ἀκολούθησε στήν Ἱερουσαλήμ, στή σταυρική πορεία Του, γεμάτος φῶς στά μάτια του καί μέσα στήν ψυχή του. Π ο ιό ς νά ’ να ι ὁ χ ιτώ να ς, τό ἱμ ά τιο, γι ά μ έ να , Θεέ μο υ; Ἡ σκληρή λογική μου, πού Σέ θέλει ψηλαφητό, ἁπτό, βεβαιωμένο μέ τίς αἰσθήσεις μου; Ἡ λασπωμένη μου ζωή, πού βαραίνει τά πόδια, σκοτίζει τά μάτια, καθηλώνει τή θέληση; Ἡ σκλαβωμένη σκέψη μου δέ χωράει τήν ἀλήθεια πώς μπορῶ καί χωρίς χιτώνα ἤ ἱμάτιο νά ζήσω. Μά εἶναι ἀδύνατο νά ζήσω χωρίς τό δικό Σου Φῶς, χωρίς Ἐσένα! Δεῖξε μου, Θεέ μου, ποιό εἶναι τό δικό μου ἱμάτιο! Νά τρέξω δίχως αὐτό, λευτερωμένος, νά βρῶ τό δρόμο Σου, νά δῶ τό πρόσωπό Σου!
Ε.Βερονίκη
ΦΩΤΟ: Ἔστειλε Κ.Κ. Τεῦχος 507, ΜΑΡΤΙΟΣ 2013
117
άπου σάν μιά ζάλη νά μέ πιάνει. Ἕνα βαρύ αἴσθημα δυσφορίας, ἀφόρητης ἐσωτερικῆς πίεσης. Θά ’λεγα ἀηδία, μπούχτισμα. Φτάνει πιά τόση πασαρέλα. Ὅπου καί νά γυρίσεις, τό ἴδιο μοτίβο: Ἄψογο λούκ, ἰδανική γραμμή, τέλεια φινέτσα. Εἶναι ὅλοι αὐτοί οἱ πετυχημένοι, οἱ «πιασάρηδες» τῆς κοινωνίας. Προφίλ μοναδικό. Καί μαζί μ’ αὐτό ἕνας «ἀέρας», ἕνας ὄγκος, ἕνα φύσημα, μιά ἀγερωχία! Σά νά ἀνεμίζει χαίτη ἀτίθασου ἀλόγου. Τό ἐπικοινωνιακό στύλ τοῦ σύγχρονου ἀνθρώπου! Αὐτοῦ πού κινεῖται στούς δρόμους, στά γραφεῖα, τά πανεπιστήμια, τούς διαδρόμους τῶν Μ.Μ.Ε., τούς χώρους τῆς νομικῆς ἐπιστήμης, τῆς πολιτικῆς καί τῆς διπλωματίας. Ἕνας ὠμός ὁλοκληρωτισμός, μιά στυγνή δικτατορία. Ἡ καταδυνάστευση τοῦ «φαίνεσθαι». Ἡ δυναστεία τῆς βιτρίνας! Καί σύ ἀπέναντι σ’ αὐτήν τήν ἀτμόσφαιρα νά αἰσθάνεσαι – πῶς, ἀλήθεια; – Κάποτε καί σάν ταπεινωμένος – νά πῶ κομπλεξαρισμένος; Ἔτσι σοῦ τό περνοῦν διαρκῶς – δίκην πλύσης ἐγκεφάλου – καθώς ἐσύ δέ διαθέτεις αὐτόν τόν «ἀέρα», γιατί ἐν πολλοῖς βλέπεις ὅτι δέν εἶναι ὑγιεινός, μά, πάλι διαπιστώνεις, αὐτό εἶναι τό ἐπικρατοῦν κλίμα, ἡ περιρρέουσα ἀτμόσφαιρα, καί ὡς ἐκ τούτου νιώθεις λίγο σάν ἐξωγήινος. Τί νά πῶ; Γι’ αὐτό εἶπα: Ζάλη... *** Στά χέρια μου κρατῶ τή στερεότυπη ἔκδοση τῆς Ὀξφόρδης στίς τραγωδίες τοῦ Αἰσχύλου. Δίπλα ἕνα ἄλλο βιβλίο, μετάφραση. Μοῦ χρειάζεται, γιατί σέ λίγες μέρες εἶναι νά δώσω στή Σχολή τό μάθημα «Ἀρχαῖο ἑλληνικό δράμα». Φέτος ἡ ὕλη περιλαμβάνει καί τούς «Ἑπτά ἐπί Θήβας». Ἀφήνομαι στή μελέτη... Ὁ ἀγγελιαφόρος μπαίνει στή σκηνή καί ἀναγγέλλει στό βασιλιά τῆς Θήβας Ἑτεοκλῆ τούς ἑπτά στρατηγούς τοῦ ἐκστρατευτικοῦ σώματος ἀπό τό Ἄργος πού ἔρχεται νά συνάψει πόλεμο μαζί του, μέ ἀρχηγό τόν ἀδελφό του Πολυνείκη. Ἡ μάχη ἀναμένεται νά εἶναι σφοδρή. Περιγράφει τούς ἄνδρες πού ἔχουν στηθεῖ ἔξω ἀπό τίς ἑπτά πύλες τῶν Θηβῶν, καί ὁ θεατής τοῦ ἀρχαίου αὐτοῦ δράματος τίποτε ἄλλο δέν ἀποκομίζει παρά σάλο καί ὀρυμαγδό πολεμικό. Παντοῦ ἰαχές, θυμοί, μένεα, θράση, κομπασμοί, φρυάγματα. Οἱ στρατηγοί πού ἔρχονται ἐναντίον τῶν Θηβῶν, μέ ὕβρι καί ἀγερωχία ἀτενίζουν τούς ἀντιπάλους τους...
120
Τεῦχος 507, ΜΑΡΤΙΟΣ 2013
᾿Εκτός ἀπό ἕνα. Εἶναι ὁ μάντης Ἀμφιάραος, «ἀνήρ σωφρονέστατος, ἀλκήν τε ἄριστος», ἄνθρωπος μέ γνώση κι ἀντρεία ξεχωριστή, ἀνώτερος στή δύναμη καί τήν τέχνη τήν πολεμική ἀπ᾿ τούς ὑπόλοιπους. Αὐτός ὅμως δέν κομπάζει. Μπροστά στήν πύλη ῾Ομολωΐδα στρέφεται στόν ἀρχηγό τους Πολυνείκη καί μέ βαθυστόχαστο λόγο προσπαθεῖ νά τόν ἀποτρέψει ἀπ᾿ τήν πολεμική μανία καί ἔχθρητα τήν ἀδελφική. «Εἶν᾽ αὐτό πράμα πού νά τό στέργουν οἱ θεοί;», τόν ρωτᾶ. «Κι εἶναι τιμή σου γιά νά τ᾽ ἀκοῦν οἱ ἀπόγονοι καί νά τό λέν, πώς ξένον ἔφερες στρατό γιά νά ρημάξεις τή χώρα τῶν πατέρων σου καί τούς βωμούς της; Ποιό δίκιο τά δάκρυα μάνας θά στεγνώσει; Καί πῶς τήν πατρική σου γῆ, ἐχθροπατημένη ἐξ ἀφορμῆς σου, μέ τό μέρος σου πιά θά ᾽χεις;». Κι ἐνῶ τέτοια λόγια τοῦ ἀπευθύνει, ἐντούτοις ὁ ἴδιος εἶναι ἀποφασισμένος νά πολεμήσει καί νά πέσει ἔνδοξα στή μάχη, εὐπειθής, παρά τήν ἀντίθεσή του, στίς διαταγές τοῦ ἀρχηγοῦ του (στίχ. 568-589). Κι ὁ ἀγγελιαφόρος τελειώνει τήν περιγραφή του γιά τόν ἕκτο στρατηγό τῶν ᾿Αργείων μέ τοῦτα τά λόγια: «Τοιαῦθ᾿ ὁ μάντις ἀσπίδ᾿ εὐκήλως ἔχων πάγχαλκον ηὔδα· σῆμα δ᾿ οὐκ ἐπῆν κύκλῳ. οὐ γάρ δοκεῖν ἄριστος, ἀλλ᾿ εἶναι θέλει». Τέτοια ἔλεγε ὁ μάντης, τήν ὁλόχαλκη ἀσπίδα σεμνά κρατώντας. Κι οὔτε κανένα σημάδι ἦταν ἐπάνω της· γιατί δέν θέλει νά φαίνεται ξεχωριστός, μά νά ᾿ναι (στίχ. 590-592). «Οὐ γάρ δοκεῖν ἄριστος, ἀλλ᾿ εἶναι θέλει». «῎Αριστος»: Μιά λέξη μέ πο-ÿ Τεῦχος 507, ΜΑΡΤΙΟΣ 2013
121
λυδύναμο περιεχόμενο. Περιεχόμενο πού ἀναφέρεται τόσο στή σωματική ὅσο καί στήν ψυχική ἀλκή, ὑγεία, ἀνωτερότητα. Στό σῶμα ἀνδρειότατος, καί στήν ψυχή μέ ὅλες τίς ἀρετές. ῾Ο ἰδανικός τύπος τοῦ ἀνδρός στήν ἀρχαιότητα. Καί ἡ ἐπιδίωξη αὐτή – ὅ,τι ἀνώτερο μποροῦσε νά ἐπιθυμήσει ὁ ῞Ελληνας τῆς κλασικῆς ἀρχαιότητας – ἀποκλειστικά καί μόνο στό χῶρο τῆς ἀληθείας: «εἶναι». ῎Οχι τοῦ ψεύδους: «δοκεῖν». Γι᾿ αὐτό καί δέν κομπάζει. Δέν προξενεῖ καμιά ἰδιαίτερη ἐντύπωση. Οὔτε ὁ ἴδιος οὔτε ἡ πανοπλία του. Περνᾶς δίπλα του κι οὔτε πού τοῦ δίνεις σημασία. ῎Ετσι ὅμως μπορεῖ νά πέφτει στή μάχη ἐλεύθερος ἠθικά. Μπορεῖ νά μεγαλουργεῖ. Νά ὑψώνεται πάνω ἀπό τά συνηθισμένα ἀνθρώπινα μέτρα. Γιατί ἐπενδύει στό «εἶναι» κι ὄχι στό «φαίνεσθαι». «Οὐ γάρ δοκεῖν ἄριστος, ἀλλ᾿ εἶναι θέλει». Αὐτόν νά φοβᾶσαι, βασιλιά!... *** Μές στή φαντασμαγορική βιτρίνα τῆς κοινωνίας, στόν τόσο ὡραῖα ἀμπαλαρισμένο στραγγαλισμό τῶν συνειδήσεων, στή στυγνή καταδυνάστευση τοῦ «φαίνεσθαι», ζητεῖται ἄνθρωπος νά βρίσκεται στήν περιοχή τοῦ «εἶναι». Ἄνθρωπος μέ ἀληθινή ἀξία. ῎Ισως ἡ παρουσία του θά στοιχειοθετεῖ τήν ἐλπίδα ὅλης τῆς ἀνθρωπότητος. Καί πάντως θά συνιστᾶ τήν ἀπόδειξη τοῦ ὅτι ὁ ἄνθρωπος ἐπλάσθη θεόμορφος. Κι αὐτή ἡ θεοείδεια, ἡ ὀμορφιά, θά σώσει τόν κόσμο ἀπό τήν ἀσχήμια τοῦ ψεύδους... [Καί μιά ὑπέρτατη στιγμή τῆς ἀληθινῆς ἀξίας καί ὀμορφιᾶς τοῦ ἀνθρώπου, ὅπως παραδίδεται ἀπό ἀρχαῖο σχολιαστή τοῦ ἐν λόγῳ δράματος: Τήν ὥρα πού διδάσκονταν οἱ «῾Επτά ἐπί Θήβας» στό ἀρχαῖο θέατρο, μόλις ὁ ὑποκριτής ἐκφώνησε τή συγκεκριμένη φράση γιά τόν μάντη ᾿Αμφιάραο, ὅλο τό πλῆθος στράφηκε καί κοίταξε ἐκφραστικά τόν δίκαιο ᾿Αριστείδη, πού καθόταν στίς πίσω κερκίδες. ᾿Αληθινά, τί ὑπέρτατη δικαίωση, ἠθική ἀμοιβή γιά κεῖνον τόν ὑπέροχο, ἀληθινό ἄνδρα!]. q
122
Τεῦχος 507, ΜΑΡΤΙΟΣ 2013
Τεῦχος 507, ΜΑΡΤΙΟΣ 2013
135
Ἐνῶ ἡ ἀνεργία μαστίζε ι κυρίως τούς νέους, ἀλ λά καί τούς ὡρίμους, νονται κυριολεκτικά, ἐνῶ οἰκογενειάρχες πέ οἱ πολιτικοί μας ἀκολ ου θο ῦν δέλφων τους. Ὁ Παπα σταθερά τό παράδειγμα διαμάντης, στόν ὁποῖ παλαιοτέρων συναο ἀναφερθήκαμε καί προηγουμένου τεύχου στίς «Παρεμβάσεις» ς τῆς «Δράσεως», ὁ Σκ τοῦ ια θί της συγγραφέας μέ τή πολιτικότητα, ἀλλά τή ν καθόλου ὑμνητική το ν καυστική, σαρκαστικ υ ή καί συχνά μαστιγωτ Καργάκος, ἀναφέρει τό ική, ὅπως παρατηρεῖ ὁ παράδειγμα ἑνός βουλ Σ. Ἰ. ευ τῆ τῶν ἡμερῶν του, το γεῖται: ῦ Γεροντιάδη, καί διηὍταν ἐξελέγη βουλευ τής, «κατά τήν Α΄ Σύνο δον τῆς Βουλῆς, ἐφρό ἤ μεγάλας θέσεις ὅλου ντισε νά διορίσῃ εἰς μι ς τούς ἀνεψιούς του, κράς ἑπτά τόν ἀριθμόν, καθώ καί τρεῖς δευτέρους ἐξ ς καί δύο ἐξαδέλφους αδέλφους του, ὡς καί του, δύ ο κουμπάρους, καί τόν καί τόν ἀδελφόν τῆς ὑπ υἱόν τῆς κουμπάρας το ηρετρίας του, καί ἄλλο υ, υς... »Κατά τήν Β΄ Σύνοδον κατώρθωσε νά ἀκυρώσ ῃ δικαστικῶς ὅλα τά ἐν τῶν ἀντιπάλων του, ὡς οικιαστήρια τῶν οἰκιῶν δημοσίων γραφείων, κα ί νά ἐνοικιάσῃ τήν μίαν τήν ἄλλην ὡς ἑλληνικό οἰκίαν του ὡς ἐπαρχεῖο ν σχολεῖον, καθώς καί ν, τῆς τρίτης παραθαλασσ πάτωμα ὡς ἐφορίαν, τό ίο υ οἰκίας του, τό μέν ἄν δέ κάτω πάτωμα ὡς λι ω μεναρχεῖον. Ἔμενεν ἀκ νεῖον καί τό εἰρηνοδικ όμη τό ταμεῖον,τό τελω εῖον, ἀλλά δυστυχῶς δέν εἶχεν ἄλλας οἰκίας »Κατά τήν Γ΄ Σύνοδον ἰδικάς του πρός ἐνοικί ἐπρόφθασε κι ἔβαλε δύ ασ ιν . ο ἐκ τῶν υἱῶν του ὑπ κληροδοτημάτων (...). οτρόφους δύο διαφόρ Ὅσον διά τήν κόρην ων του, αὐτήν τήν εἰσήγ Ἀμαλίας», ὡς ἀσφαλέ αγ ε (...) εἰς τό «Σκολειό στερον. Καί ἄλλα θά κα τῆ ς τώ ρθωνε, διότι ἡ Βουλή νετο ἔχουσα «μέρες ἀπ ἐκείνη παραδόξως ἐφ ᾽ τό Θεό» διά νά ζήσῃ. αίΔυστυχῶς, καί παρ᾽ ἐλ τῆς Γ΄ Συνόδου ἄγουσα πίδα, διελύθη, τέταρτον » μῆ να (Ἀλεξ. Παπαδιαμάντη , Οἱ Χαλασοχώρηδες, Ἅ παντα Τόμ. Β΄, κριτική λόπουλος, ἐκδ. Δόμος, ἔκδοση Ν.Δ.Τριανταφ σελ. 412). υλΚαί ὁ καυστικός Παπα διαμάντης βάζει στό στ όμα τοῦ Λάμπρου, πού ἄθλους τοῦ Γεροντιάδη ἀφηγεῖτο τούς πιό πά , τοῦτο: νω «Τέτοιοι εἶναι ὅλοι το υς! Ὕστερα δῶσε τους ψῆφο. Δέν πάω οὔτε λένε πώς μ᾽ ἀγόρασαν νά ψηφοφορήσω νά μο »... ῦ Ὁ ἀναγνώστης μπορεῖ νά κάνει τίς ὅποιες συ γκρίσεις καί τούς ὅποι σύγχρονους πολιτικο ους συνειρμούς θέλει ύς μας. Ὑπενθυμίζουμ μέ ε μόνο ὅτι τότε δέν ὑπ εὐκαιρίες γιά μεγάλες ῆρχαν offshore ἑταιρε μίζες, διεθνεῖς τράπεζ ῖε ς, ες κ.τ.ὅ. Οἱ τότε πολιτικοί βολε ύονταν, καί ἄριστα μά λιστα, ὅπως φανερώνε τιάδη, ἐκ τῶν... ἐνόντω ι ἡ πολιτεία τοῦ Γερονν. Σήμερα οἱ πολιτικοί μας κάνουν ἄλλα ἀνοί πιό κερδοφόρα. Καί κά γματα, μεγαλύτερα, νουν διορισμούς συγγ ενῶν σέ πιό καίριες κα Εἴμαστε ἄξιοι ἀπόγον ί ἀσφαλεῖς θέσεις... οι ὑπεράξιων προγόνων . Ἡ Σύνταξη
140
Τεῦχος 507, ΜΑΡΤΙΟΣ 2013
. ΞεκίἩ διαδικασία ἐμφύτευσης «τσίπς» προχωρεῖ Πρίν ἀπό μερικούς μῆνες, σέ ζῶα, κατοικίδια καί στό Σάν Ἀντώνιο τοῦ Τέξας νησε μέ τήν ἐμφύτευσή τους προαιρεμή, γιά τόν εὔκολο ἐντοπισμό τους, ἀρχικά τῶν Η.Π.Α. ξεκίνησε ἕνα ησε ἡ λούθ Ἀκο ικά. τικά καί στή συνέχεια ὑποχρεωτ πιλοτικό πρόγραμμα χορήλων μεγά τες ἐμφύτευσή τους σέ πλούσιους πελά γησης στούς μαθητές δύο κατά ται κλάμπ τοῦ ἐξωτερικοῦ, ὥστε νά ἀναγνωρίζον σχολείων καινούργιων ἐλεύτήν εἴσοδό τους σ᾽ αὐτά καί νά κυκλοφοροῦν μαθητικῶν ταυτοτήτων μέ πορτοθερα στούς χώρους τους χωρίς νά κρατοῦν ἐνσωματωμένο «τσίπ» ία ἡ Ἀγγλ στήν κε φόλι. Σχετικά πρόσφατα συζητήθη ἐντοπισμοῦ, τό γνωστό γιά ν, ακῶ ἐμφύτευσή τους σέ κρατούμενους τῶν φυλ RFID ( radio-frequency identification). α. ἄδει ἐντοπισμό τους, ὅταν λαμβάνουν Ὁ στόχος ἦταν ἡ συνεχής παρακολούθηση τῶν τόν εὔκολο πα- Σέ 20.000 μαθητές 20 δημοσίων σχολείων στήν πόλη μαθητῶν καί ἡ καταγραφή τοῦ ἀριθμοῦ τῶν da Conquista τῆς Βραζιλίας χρησιμοποιήθηκε ρακολουθούντων, καθόσον ἡ οἰκονομική βοή- Vitoria ῖ ογη στολή μέ ἐνσωματωμένο RFID «τσίπ», πού εἰδοποιε θεια τῆς πολιτείας πρός τά σχολεῖα εἶναι ἀνάλ σχοστό ι τούς γονεῖς ὅταν ὁ μαθητής δέν προσέλθε τοῦ ἀριθμοῦ τῶν παρακολουθούντων μαθητῶν. τά λεῖο. Ὁ νόμος τοῦ προέδρου Ὀμπάμα γιά τήν ὑγεία, Ἡ Andrea Hernandez, μαθήτρια στό ἕνα ἀπό , τήν πού ἡ ἐφαρμογή του θά ἀρχίσει τό Μάρτιο τοῦ 2013 δύο σχολεῖα, στό Jay High School, ἀρνήθηκε μέαλισ ἀσφ ς στού π» λό- προβλέπει τήν ἐμφύτευση «τσί παραλαβή της, προβάλλοντας θρησκευτικούς μένα, ὑπενους του, πού θά περιέχει προσωπικά δεδο γους καί γι᾽ αὐτό ἀποβλήθηκε. Τή μαθήτρια λογα ῶν μή ἰατρικό ἱστορικό καί στοιχεῖα τραπεζικ ρασπίστηκε ὁ John Whitehead, πρόεδρος τοῦ τροτήν ριασμῶν. Στήν Ἑλλάδα ἐπίκειται ἡ ἔκδοση ἠλεκ κερδοσκοπικοῦ ἰνστιτούτου Rutherford γιά τῶν νικῶν ταυτοτήτων μέ ἐνσωματωμένο «τσίπ» καί στίς ὑπεράσπιση τῶν πολιτικῶν ἐλευθεριῶν καί . ερε: Η.Π.Α. ἄρχισε πιλοτικά τό τσιπάρισμα τῶν μαθητῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων, ὁ ὁποῖος ἀνέφ τόν μέ θεῖ ληρω ό νά Ἡ ὅλη διαδικασία, προφανῶς, θά ὁλοκ «Τά προγράμματα αὐτά ἔχουν ἀπώτερο σκοπ σέ ἐρχομό τῆς παγκόσμιας διακυβέρνησης, γιά τήν ὁποία κάνουν τούς μαθητές νά συνηθίσουν νά ζοῦν χει ἀρκετός λόγος γίνεται τελευταῖα. Αὐτή ἡ νέα τάξη μία κατάσταση ἐπιτήρησης, ὅπου δέν ὑπάρ , ἄν πραγμάτων εἶναι πού θά προσπαθήσει νά ἐπιβάλει προστασία τῆς ἰδιωτικῆς ζωῆς καί ὅπου καί διά τερα ἀργό καί τες ν ἀρχικά δελεάζοντας τούς πολί πᾶνε καί ὅ,τι καί νά στείλουν μέσῳ μηνυμάτω ώπων πωτῆς βίας, τό καθολικό «τσιπάρισμα» τῶν ἀνθρ θά ἐλέγχονται ἀπό τό κράτος». Εἶναι ἐντυ ρες σύμφωνα μέ τόν ἀψευδή λόγο τῆς Ἀποκαλύψεως (ιγ´ σιακό τό ὅτι ἐνῶ τό σχολεῖο διαθέτει 290 κάμε - 16-17). «Ὁ καιρός ἐγγύς»; Ἴσως. Τώρα ὅμως εἶναι ὁ ἐπιτήρησης, ὁ ἀριθμός τους δέ θεωρήθηκε ἐπαρ καί καιρός γιά ἀντίσταση, ἄν, φυσικά, θέλουμε νά κρατήκής γιά τήν παρακολούθηση τῶν μαθητῶν ». σουμε τό θεόσδοτο δῶρο τῆς ἐλευθερίας μας. q χρειάστηκε ἡ χορήγηση ταυτότητος μέ «τσίπ Τεῦχος 507, ΜΑΡΤΙΟΣ 2013
141
Ἡ ἰδέα τῆς παγκόσμιας διακυβέρνησης καί τῆς νέας τάξης πραγμάτων 20 χρόνια πρίν φάνταζε ἀνέκδοτο. Σήμερα ὅμως πολλοί πλούσιοι καί ἰσχυροί ἄνδρες ἀνά τόν κόσμο ὄχι μόνον μιλοῦν ἀλλά καί ζητοῦν τή δημιουργία παγκόσμιας διακυβέρνησης καί τόν ἐρχομό τῆς νέας τάξης πραγμάτων. Ἡ ἰδέα αὐτή δέν ἀποτελεῖ πλέον θεωρία συνωμοσίας, ἀλλά φιλο δοξία τῶν πλούσιων καί ἰσχυρῶν ἀνθρώπων τοῦ κόσμου. Γιά παγκόσμια διακυβέρνηση μίλησε πρίν ἀπό δύο περίπου χρόνια καί ὁ τότε Ἕλληνας πρωθ υπουργός Γ. Παπανδρέου, ἀλλά καί πρόσφατα τό Βατικανό. Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Dominique Mam beti, ἐπικεφαλῆς τοῦ γραφείου ἐξωτερικῶν ὑποθέσεω ν τοῦ Βατικανοῦ, μιλώντας στά Ἡνωμένα Ἔθνη ἐξέφρασε τήν ἀπογοήτευσή του γιατί δέν ὑπάρ χει ἀκόμη παγκόσμια κυβέρνηση καί ἀπαίτησε ἀπό τά Η.Ε. ταχεία δράση γιά νά ἔρθει ἡ παγκόσμια κυβέ ρνηση καί τό παγκόσμιο νόμισμα. Μάλιστα σημε ί-
ωσε ὅτι τό Βατικανό θά ἐγκρίνει τή νέα τάξη πραγ μάτων, ἄν ὅλα τά δόγματά του γίνουν ἀποδ εκτά στήν παγκόσμια θρησκεία, πού θά ἔρθει μαζί μέ τήν παγκόσμια τάξη πραγμάτων. Στίς 12 Δεκεμβρίου τοῦ 2012 ὁ Πάπας Βενέδικτο ς XVI μιλώντας στήν τριήμερη συνάντηση τοῦ Ποντ ιφικικοῦ Συμβουλίου γιά τή Δικαιοσύνη καί τήν Εἰρήνη, ζήτησε τήν κατασκευή μιᾶς παγκόσμιας κοινότητας μέ ἀντίστοιχη ἀρχή γιά τό καλό τῆς παγκ όσμιας οἰκογένειας. Τό ὅραμα, εἶπε, εἶναι ἡ δημιουργία ἑνός νέου κυβερνῶντος σώματος, πού θά εἶναι μία ὑπερεθνική ἀρχή μέ παγκόσμια ἐμβέ λεια καί οἰκουμενική δικαιοδοσία, ἀλλά δέν θά εἶναι μία ὑπερδύναμη, πού θά ἐξουσιάζει τούς λαούς. Ὁ λόγος τοῦ Πάπα εἶναι ἀντιφατικός, γιατί πῶς μπορεῖ μία ἀρχή μέ οἰκουμενική δικαιοδοσία νά μήν ἀσκεῖ ἐξουσία στούς λαούς; Ὁ Πάπας ἤ εἶναι ἀφελ ής καί χρησιμοποιεῖται ἀπό τίς ἀντίχριστες δυνάμεις ἤ εἶναι καί αὐτός στό κόλπο τῆς παγκόσμιας διακυ βέρνησης καί προσπαθεῖ νά χρυσώσει τό χάπι. Τά πράγματα ἀρχίζουν νά ξεκαθαρίζουν γιά τήν πορεία τῆς ἀνθρωπότητας. Αὐτό πού δέν γνωρ ίζουμε εἶναι πόσος χρόνος θά χρειασθεῖ ἀκόμη μέχρ ι τήν τελική φάση. q
Τόν περασμένο Γιατί σ’ αὐτή τή διαδρομή ὁ Βασίλ ης ἔτσι περπάΑὔγουστο ἀναχώ- τη σε καί ἀγάπησε τή δοκιμ ασία του καί μᾶς ρησε γιά τήν ἔλεγε συ χνά: “Εἶναι ἡ καλύτερη χρο νιά τῆς ζωῆς αἰωνιότητα ὁ μου, ἡ ἀσθένεια εἶναι εὐλογία κα ί εὐκ αιρία”. Καί 19χρονος Βασί- ὅσο ἡ ἀσθένεια ἔφθειρε τό νεα νικ ό του σῶμα, λειος ἀπό τήν τόσο ἀν ανέωνε τό πνεῦμα του κα ί καθάριζε τήν Ἁλίαρτο Βοι- ψυχή του . Ὁ μικρότερός μας προπ ορεύεται σήωτίας, τελευταῖος μερ α. Ἴσως καί ὁ καλύτερός μας. Καί εἶναι!... γιός τοῦ εὐσεβοῦς »Ὁ Βασίλης στήν ἀρχή τῆς δοκιμασίας του ἱερατικοῦ ζεύγους ἔλε γε: “Ἴσως ὁ σκοπός τῆς ζω ῆς νά εἶναι ἡ ἁγιόπ. Πα ναγιώτη καί τητα”. Κα Μαργαρίτας πρεσβυτέρας, ί στό τέλος ἔλεγε: “Θέλω τήν ἀφοῦ δοκιμάστηκε ἀπό τή ἁγιότητα. Δέν φοβᾶμαι τόν θάνατο” νόσο τοῦ καρκίνου, λίγο . Μᾶς ἔλεγε συχνά: μετά τήν ἐπιτυχία του στή “Φοβᾶμαι, μήπως χάσω τόν Φιλοσοφική Σχολή τοῦ Πα παράδεισο”»... νεπιστημίου Ἀθηνῶν. (Πηγή: Περιοδικό Ἰωάννη Μεταφέρουμε τήν προσλα ς Βαπτιστής, τ. 573, λιά τῆς θεολόγου μητέσελ. 181-182). ρας του Μαργαρίτας κατά τήν ἐξόδιο ἀκολουθία: «Θέλω νά πῶ ἕνα λόγο ἁπ λό γιά τό Βασίλη μας, πού νά ταιριάζει στήν καθαρό Καθώς διανύουμε τήν περ τητα τῆς καρδιᾶς του, στή ίοδο τοῦ Τριωδίου, μέ τά κατανυκτικά ἀναγνώ δυνατή του πίστη, στόν τρό σματα, τό Εὐαγγέλιο πο πού περπάτησε τή μαρτῆς Κρίσεως, τό Ψυχοσά τυρική του πορεία. ββατο, ἄς διδαχθοῦμε ἀπό τήν πίστη τοῦ Βασίλη »Σήμερα ,σᾶς παρακαλοῦμ καί τῶν εὐσεβῶν γοε, μήν ψάχνετε γιά ἀπαννέων του καί κατά τήν πα τήσεις λογικές τοῦ παρόντο ρό τρυνση τῆς πονεμές καιροῦ. Σήμερα σᾶς πανης πρεσβυτέρας «ἄς σκεφ ρακαλοῦμε ἐμεῖς, ἡ οἰκ ογένειά του, ἁρπάξτε τή τοῦμε μέ τή λογική ν τοῦ Βασίλη, τήν ξέν εὐκαιρία νά περάσετε στή η γιά τόν κόσμο..., καθώ ν ἄλλη λογική, στή σχοινο ς - προπορεύεται ὅλων βασία τῆς πίστης, στήν μας στήν οὐράνια παἄλλη ἀνάγνωση τῆς ζωῆς . τρίδα...».
142
q
Τεῦχος 507, ΜΑΡΤΙΟΣ 2013
ται ἀποκομμένος καί ἀπομονωμέὉ Πολιτικός Ἐπιστήμο- Ἕβρου νά αἰσθάνε νας κ. Κωνσταντίνος Χολέ- νος. παράδειγμα: »Μοῦ ἔλεγαν τό ἑξῆς χαρακτηριστικό βας ἔγραψε πρόσφατα σέ γήσει τή ὁδη νά γιά , ς ἀπό τό Ὀρμένιο ἀθηναϊκή ἐφημερίδα τά Ἕνας ἀγρότη εβαιἐπιβ θά πού ἐπιτροπή ἰατρῶν, ἑξῆς ἀξιοσημείωτα γιά τή μητέρα του σέ Ἀλεν στή ι νά πάε ώσουν τήν ἀναπηρία της, πρέπει Θράκη: γιά Καί . ὁποία ἀπέχει 190 χιλιόμετρα «Κάθε φορά πού ἐπισκέ- ξανδρούπολη, ἡ γιά δα στίς 8 τό πρωί θά χρειασθεῖ ἔξο πτομαι τή Θράκη νιώθω νά εἶναι ἐκεῖ . σύν ἔξοδα διαμονῆς σέ ξενοδοχεῖο ὅτι πραγματοποιῶ ἕνα ΚΤΕΛ ἤ βενζίνη πει συγκεντρωτική λογική; Μήπως πρέ προσκύνημα σέ ἕνα δια- Γιατί αὐτή ἡ τά σία ισθη εὐα η τερ σουμε μέ μεγαλύ χρονικό προπύργιο Ἑλλη- νά ἀντιμετωπί οικάτ ὁ ί Γιατ ν; ῶν περιοχῶ εξε καί ἀντέχει, προβλήματα τῶν ἀκριτικ νισμοῦ καί Ὀρθοδοξίας, τό ὁποῖο ἄντ ἴδια φορολογία στό πετρέτήν ἔχει νά μέ ἀνάμι- κος τοῦ Ἕβρου ίζει γεμ μέ κη Θρά Ἡ α. ματ βλή προ παρά τά ι πασιφανές ὅτι οἱ ὑψηλό λαιο μέ τήν Ἀθήνα, ὅταν εἶνα τό πω βλέ ι διότ , ξίας ιοδο Αἰσ τα. κτα αἰσθήμα πολύ πιό χαμηλές διότι Ἑβρίτες ἔχουν νά ἀντιμετωπίσουν οῦ, ισμ ματ βλη Προ ων. οίκ κατ ό διάστημα; φρόνημα τῶν - θερμοκρασίες καί γιά περισσότερο χρονικ ισσό περ ύ πολ ε ουμ κάν νά πει στούς Θρααἰσθάνομαι ὅτι πρέ »Εἶναι ἐπικίνδυνο νά δημιουργεῖται τες νά ἀντιμεκεντρική τήν τερα γιά νά βοηθήσουμε τούς Θρακιῶ ἀπό κιῶτες ἡ αἴσθηση ἐγκατάλειψης Τουρκίας. τῆς α τητ τικό κλη προ τήν ν ηροῦνται ίσου διατ τωπ άρεστο τό ὅτι ς πιό ἐπιμήκεις κυβέρνηση. Καί εἶναι δυσ τού ἀπό ἕνα ο, Ἕβρ ν στό τούς κα τικά έθη »Βρ ν προκλη ἀνάμικτα σέ ἰσχύ νομοθεσίες, πού εὐνοοῦ τά α ίωσ εβα ἐπιβ καί ς άδο ό Καλ Ἑλλ ς. νομούς τῆς Χριστιανού ω ἀπό Μουσουλμάνους καί ἀδικοῦν τούς γύρ ῦ λαο τοῦ ωση πείρ συσ Ἡ ία . αἰσθήματά μου διάταξη Σιφουνάκη, ἡ ὁπο ουσία πολλῶν θά ἦταν νά καταργηθεῖ ἡ αιρέτων τήν Ἐκκλησία καί τό Στρατό, ἡ παρ ὑπερβολικά τά πρόστιμα τῶν αὐθ νει διόμειώ τίς ν εισα ἔκλ υς έλο ἐπιτ συνοριοφυλάκων, πού νική μειονότητα. Ἄς στηρίἡ συνέχιση τῶν μόνο γιά τή μουσουλμα δους τῶν λαθρομεταναστῶν, καί ς τῆς Θράκης νά παραμείνουν ρο, εἶναι μερικά ξουμε τούς Χριστιανού τάφ ική ματ ιαρ ἀντ τήν γιά ων ἔργ στή γῆ τους». οἱ Ἕλληνες μέ ἀπό τά καλά νέα. ς. Πότε, λοιπόν, θά ἀντιμετωπίσουμε ατο ίσμ νομ τοῦ ὄψη η ἄλλ ἡ καί ι ρχε ὑπά »Ὅμως ματα τῶν ἀκρινό- μεγαλύτερη εὐαισθησία τά προβλή μειο νική λμα σου μου τή τεῖ οδο ματ τούς ΧριστιαἩ Τουρκία χρη ἡ τικῶν περιοχῶν; Πότε θά στηρίξουμε καί νῶν στια Χρι τῶν γῆ τή ει τητα γιά νά ἀγοράζ ίνουν στή γῆ τους; Πότε, κατάστημα καί νούς τῆς Θράκης νά παραμε τουρκική Τράπεζα ΖΙΡΑΤ θά ἀνοίξει ἡ κυβέρνηση τούς Θρακιῶτες τος λόγῳ κρίσης ἐπιτέλους, θά βοηθήσει στό Διδυμότειχο. Τό ἑλληνικό κρά προκλητικότητα τῆς Τουρτη» συρρικνώνει νά ἀντιμετωπίσουν τήν κρά λλι «Κα τοῦ ική λογ τή μέ καί q οικο τοῦ Βορείου κίας; ὑπηρεσίες καί ἀναγκάζει τόν κάτ
Ἀντιγράφουμε ἀπό τήν «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» (4.12.12): «Ἡ ἀσεβής οἰκογένεια τῶν Σίμπσονς ἔθιξε τά ἱερά καί τά ὅσια τῶν τηλεθεατῶν στήν Τουρκία, γι᾽ αὐτό καί τό ραδιοτηλεοπτικό συμβούλιο ἐπέβαλε πρόστιμο στό ἰδιωτικό κανάλι πού προβάλλει τή δημοφιλή σειρά κινουμένων σχεδίων. Στό ἐπίμαχο ἐπεισόδιο τῆς σειρᾶς The Simpsons, ὁ Θεός ἐμφανίζεται νά παίρνει ἐντολές ἀπό τόν Διάβολο, ἡ Βίβλος νά καίγεται δημοσίως καί ὁ Θεός καί ὁ Σατανάς νά παρουσιάζονται μέ τή μορφή ἀνθρώπων. Γιά ὅλα αὐτά τό RTUK ἐπέβαλε πρόστιμο
30.000 $ στό δίκτυο CNBC-e γιά τό ἐπεισόδιο, ὅπου ὁ Διάβολος ζητεῖ ἀπό τόν Θεό νά τοῦ φτιάξει καφέ! Ἤ ὅπου ὁ Θεός ἐνθαρρύνει τούς νέους νά καταναλώνουν οἰνοπνευματώδη καί νά διαπράττουν φόνο. Ἡ Τουρκία εἶναι μέν κοσμικό κράτος, ἀλλά ἡ κυβέρνησή της ὑπό τόν Ταγίπ Ἐρντογάν εἶναι ἰσλαμική καί ἡ πλειοψηφία τοῦ λαοῦ θεοσεβούμενη μουσουλμανική». Αὐτά συμβαίνουν στήν Τουρκία. Καί μπράβο στούς Τούρκους πού τολμοῦν καί τιμωροῦν τούς ἀσεβεῖς. Ἐνῶ στήν Ὀρθόδοξη Ἑλλάδα μας ἀνεχτήκαμε νά παίζεται τό αἰσχρότατο καί ἀσεβέστατο θεατρικό ἔργο Corpus Christi, διότι εἴμαστε, λέει, δημοκρατική χώρα! Καί ἀφήνουμε ἐλεύθερα τά κανάλια νά μολύνουν τά σπίτια μας καί νά βρίζουν συγχρόνως τά ὅσια καί τά ἱερά μας.
q
Τεῦχος 507, ΜΑΡΤΙΟΣ 2013
143