Informatieblad voor het dorp Beers
DEZE MAAND Na 44 jaar even terug in Beers
Na 44 jaar even terug in Beers
Activiteitenkalender Oma Jeanne vrijwilligerspenning
Het beroep van Rob en Marlies Gerrits Nieuwe voorzitter St. Anthoniusgilde In gesprek met Sjannie Willemse Van de Dorpsraad
Foto-archiefdienst Ode Ezechiël Vergeest Politievaria Jong Nederland Parochienieuws
8e jaargang nr. 9
September
2004 Losse verkoop € 1,25
Broers Hend en Wim Jans
Op 20 oktober 1960 vertrekt Wim Jans uit Beers op 22-jarige leeftijd met de boot "Waterman" naar Australië (Melbourne) en komt daar op 21 november 1960 aan. Hij is intussen 23 jaar, want hij is geboren op 12 november 1937. De oudere lezers uit Beers zullen zich Wim nog herinneren. Wim is de jongere broer van Hend Jans, Burgemeester van Raaystraat 12.
Emigreren Wim was in die tijd onder andere bevriend met Toon Arts uit Mill. Er woonde toen al familie van Toon Arts in Australië. Mede door de economische situatie in Nederland emigreerden veel mensen uit Nederland eind jaren '50 begin jaren '60 naar Australië, Nieuw-Zeeland of Canada. Zo ook Wim; en al lachend: "Het was emigreren of een zware motor, dus het werd emigreren, samen met Toon Arts". Zoals toen gewoon was werden de emigranten ondergebracht in een opvanghuis. "Ik kreeg werk op een vliegveld. Ik moest onder andere de startba-
nen schoonhouden, borden plaatsen en 's avonds dronken we enkele 'bottles of beer' .
Beers Wim woonde in de Vianenstraat 40. Het huis staat er niet meer, maar stond ter hoogte van de plaats waar nu Mies Claassen woont, op de Blauwe Steen. "Op 15-jarige leeftijd ging ik werken, wat toen normaal was. Ik heb gewerkt bij Homburg, bij Manten en Nutricia. Mijn vrienden waren de broers Ad (hierover verderop meer), Tonny en Jan van Riet en neef Jo van Riet. Samen heetten wij toen de "bikkelbende"!!" "Mijn vader is overleden toen
Jo v. Riet (neef van Ad), Ad van Riet, Ton v. Riet, Wim Jans en Jan van Riet. ± 1955
ik nog geen drie jaar oud was. Vanuit Australië schreef ik regelmatig een brief aan mijn moeder. Toen mijn moeder ouder werd, hielp Margreet Ghijssen haar met het schrijven. In 1976 is mijn moeder overleden. Mijn broer Hend en ik zijn niet zo'n schrijvers, maar met kerstmis een kaartje; dat lukt nog wel." Specifieke herinneringen aan Beers? Er volgen nu hele leuke anekdotes in half Engels en half Beers’dialect. De leukste willen wij u niet onthouden. "Hendrien en Mina (toen woonachtig in het huis van Sjaak en Klaar Jans) waren twee vrijgezelle dames, die in huis grenzen hadden getrokken om ruzie te voorkomen. Hendrien of Mina droeg altijd een geldzak (kluis) naast haar bovenbeen. Ik heb een keer tegen de kluis aangeschopt. Mari van Vught (toen woonachtig in een huisje in de Molenstraat) moedigde altijd heel fanatiek aan bij het voetballen. Hij was een soort Han Hollander (voetbalverslaggever, red.). Van het voetballen herinner ik me ook nog altijd de snelle Gradje Driessen. Toon Boomsema woonde in een 'bloody' houten huisje en van Toon Bens weet ik nog dat hij in een grote 'car' reed."
Australië Na Melbourne verhuisde Wim naar Adelaide. Eerst weer in een opvanghuis. "Ik ging in een ijskastenfabriek werken. Ik leerde toen mijn vrouw kennen. Ze kwam oorspronkelijk uit Tilburg maar was als klein meisje al geëmigreerd naar Australië. Intussen werkte ik in een autofabriek. We kregen 2 dochters en 1 zoon. Mijn oud(Zie verder pagina 3)