De Dorps-Courant
Pagina 15
Juli-Augustus 2003
De trektocht van Gerald Theunissen De redactie van de DorpsCourant heeft mij gevraagd om een stukje te schrijven over de reis van 4 maanden die ik in het voorjaar met de rugzak heb gemaakt door Azië. 5 Februari ben ik vertrokken naar Bangkok in Thailand en het is de bedoeling om rond de 25e juni (op het moment van schrijven weet ik nog niet helemaal zeker wanneer ik terug naar huis kom) weer terug in Beers te zijn. De eerste vraag die ik altijd krijg van mensen is: „Ga je helemaal alleen op reis? En vind je dat wel leuk?“ Ja dus. Ik had het idee voor deze reis al een hele tijd in mijn hoofd zitten en niemand van mijn vrienden had tijd/geld/zin (of een combinatie van deze) om mee te gaan, dus besloot ik om alleen te gaan. Hoewel het natuurlijk gezelliger is om met een vriend te reizen heeft het alleen reizen ook voordelen: ik kan helemaal doen wat ik zelf wil en hoef met niemand rekening te houden. Overigens is het zeker niet zo dat ik de afgelopen 4 maanden continue alleen ben geweest. Er zijn veel, heel veel meer mensen, zoals ik, die alleen reizen door die landen en hoewel het allemaal vrij exotisch klinkt bezoek ik in die landen toch de „toeristische“ plaatsen en ontmoet je erg veel andere rugzaktoeristen. Een afspraak om samen te eten of wat te drinken is dan zo gemaakt, een erg goede manier om tips over hotels/transport e.d. uit te wisselen.
Voorbereidingen Wat komt er allemaal kijken bij zo’n reis? Ik ben in februari vertrokken maar in september al begonnen met de voorbereidingen. Toen ik eenmaal wist dat ik weg wilde was mijn eerste probleem m’n werk: uiteraard was mijn baas niet echt gelukkig toen ik hem vroeg of ik 5 maanden onbetaald verlof kon nemen. Mijn baan opzeggen was natuurlijk ook een optie geweest maar dat zag ik
eerlijk gezegd zelf niet zo heel erg zitten. De eerste reactie van mijn baas was er niet een van “jippie, wat leuk“ maar uiteindelijk kreeg ik toestemming en mag ik op 1 juli gewoon weer terugkomen. Ik heb al een aantal jaren gewerkt en wat geld kunnen sparen, want zo’n reis is, hoewel ik overal en alles zo goedkoop mogelijk doe (kwaliteit is niet zo belangrijk maar eigenlijk vooral de prijs), natuurlijk toch wel iets duurder dan 2 weken op de camping op de Veluwe.
de handel voor rugzaktoeristen met behalve bezienswaardigheden vooral practische tips als goedkope hotels, restaurantjes en manieren om van A naar B te komen, en deze heb ik voor een paar landen gekocht/geleend. Ik wilde zo weinig mogelijk van tevoren vastleggen om zo vrij mogelijk te zijn maar een aantal zaken zijn toch nodig om hier alvast te regelen: mijn injecties tegen allerlei nare ziektes en malariapillen, verze-
Riksja in India (niet voor grote lange mensen)
Oké, ik ga weg. Maar waarheen? Op vakanties was ik al enkele malen in Azie geweest en had daar erg goede verhalen gehoord over Myanmar, het voormalige Birma. Myanmar grenst aan India, volgens iedereen die er geweest is een erg „bijzondere“ ervaring. Tot slot heb ik veel gelezen over Uzbekistan, een land in de voormalige SovjetUnie op de Zijderoute. Deze 3 landen wilde ik zeker in mijn reis opnemen en in mijn hoofd vormde zich het plan om naar Bangkok (goedkope bestemming) te vliegen en dan over land terug te reizen naar Nederland via deze 3 landen en wat er nog meer op de route lag. Dit vormde de basis van mijn plannen en op het internet begon ik zoveel informatie als mogelijk hierover te verzamelen. Er zijn goede reisgidsen (de „Lonely Planet“ serie) in
keringen (aangezien ik geen loon meer krijg moest ik uit het ziekenfonds en apart verzekeren), visa voor zo ongeveer alle landen waar ik heen wilde en voor sommige landen (bijv. Rusland en Kazachstan) zelfs uitnodigingen, omdat je daar als gewone toerist niet zomaar binnen mag, tenzij je boekt via een officieel erkend (=duur) reisbureau. Echter, als je wordt uitgenodigd door een bedrijf/inwoner van dat land kun je ook een visum krijgen. Op het internet (een onmisbaar hulpmiddel) zijn deze uitnodigingen volop te krijgen, uiteraard tegen betaling. Ook het ticket heb ik via internet gevonden, ik wilde een enkeltje Bangkok maar die zijn vrij prijzig (soms zelfs bijna duurder dan een retourtje) en vond uiteindelijk een ticket met Royal Jordanian. Oke, wel 7 uur wachten in Jordanie maar het scheelde me bijv. 100 Euro
in vergelijking met een rechtstreekse vlucht. Toch makkelijk verdiend. Over geld gesproken: uiteraard ga ik niet met een paar duizend Euro in contanten op stap: travellers’ cheques, een pinpas en een creditcard voor die grote uitgaven gingen mee en natuurlijk toch ook nog wat cash dollars voor als ik ergens in de middle of nowhere zit en er nergens een bank is: dollars willen ze overal wel wisselen!
Eindelijk 5 februari Sinds zo ongeveer november was ik de dagen al aan het aftellen maar het werd uiteindelijk toch 5 februari, dag van vertrek! Met de groeten van iedereen en een rugzak vol spullen, vloog ik zoals gezegd naar Bangkok. Ik was er al eens eerder geweest maar het is een goedkope stad om naar toe te vliegen en een mooie plek om even aan Azie te wennen, en dan vooral het weer: uit de kou vloog ik naar 32 graden, de eerste 2 maanden zou het ook niet echt veel kouder meer worden. Verder had ik in Bangkok niet zo heel veel te zoeken en na een dag of 3,4 was ik wel klaar om naar mijn eerste echte bestemming te gaan: Myanmar, het voormalige Birma. Myanmar is een beetje een apart land. Een militaire dictatuur en tot voor kort gesloten voor buitenlanders. De regering is een beetje paranoide: internet is bijv. verboden omdat de Myanmarese bevolking niet mag worden blootgesteld aan invloeden uit het verderfelijke westen.(dat terwijl er overal schotels voor buitenlandse t.v. staan) Aan de macht is al sinds een jaar of 40 een generaal en deze laat zich bij zijn belangrijkste beslissingen leiden door een astronoom / paragnost. Bijvoorbeeld: Myanmar is een voormalige engelse kolonie en tot voorheen reden ze daar links. Op een dag gaf de astronoom door dat hij „een sterke neiging naar rechts“ voelde. Dus wat doet
