19 minute read
HOE IS HET NU MET
Door Rob van Lier & William Krabbenborg
Advertisement
Zodra we aan komen rijden zien we Laurens al staan in zijn mooie tuin voor zijn vrijstaande huis aan de rand van Doetinchem. Zijn vrouw wacht ons op in de achtertuin met koffie en een plaatje cake. Onder het genot van een fijn voorjaarszonnetje zijn we benieuwd wat Laurens ons kan vertellen over zijn tijd bij NEDCON. Hij is begonnen in de productie in 1987 en heeft zich in 28 jaar tijd een interessante weg door NEDCON gebaand die leidde tot het deels opzetten van de productie in Tsjechië en een productielocatie in Rusland.
Rob - Laurens, hoe vond je het om benaderd te worden voor het magazine?
Leuk! Ik heb de afgelopen editie van het magazine ontvangen en dat was mooi om te lezen.
William - Voel je je nog steeds betrokken bij NEDCON?
Ja, ik voel mij nog steeds wel een klein beetje betrokken bij NEDCON. Ik zie geregeld berichten voorbijkomen via LinkedIn en ik spreek nog regelmatig oud-collega’s. Die kom ik bijvoorbeeld wel eens in de stad tegen.
William - Kun je wat meer over jezelf vertellen?
Ik word binnenkort 73 jaar. Ik ben geboren en getogen in Doetinchem en ik ben in het huis naast waar wij nu wonen opgegroeid. Mijn vader heeft dat huis zelf opgeknapt en op een gegeven moment zijn wij als gezin ons huidige huis gaan bewonen. Die heb ik later ook nog weer helemaal zelf opgeknapt!
Rob - Hoe ziet je gezinssituatie eruit?
Samen met mijn vrouw Nolda heb ik twee kinderen, een dochter en een zoon. Mijn zoon zit in de gezondheidszorg en mijn dochter is sinds mei helemaal voor zichzelf begonnen in de accountancy. Onze dochter woont tegenover ons en onze zoon 300 meter hier vandaan.
William - Het is zo wat een familiebuurt hier, Laurens! Hoe oud zijn ze?
Onze dochter is 45 en onze zoon 47. We hebben ook twee kleinkinderen van 18 en 16 jaar, hartstikke leuk.
Rob - Nemen je kinderen nog wat kennis van je over?
Nee, ze zitten beiden helemaal niet in de techniek. Afgezien van de beroepen hebben ze er ook op andere vlakken niets mee.
Rob - Kun je wat over je levensloop vertellen? Hoe ben je bij NEDCON terechtgekomen?
Ik heb een technische opleiding gevolgd en ik heb voordat ik bij NEDCON ben begonnen verschillende banen gehad, ik ben ook zelfstandige geweest. Deze banen bevonden zich allemaal al in en rondom Doetinchem. Ook heb ik een tijdje voor de horeca gewerkt waarbij ik werkte met afzuiginstallaties, friteuses en allerlei andere technische apparaten. Dat bedrijf ging failliet en vervolgens ben ik met een oud-collega in contact gekomen. We hebben toen besloten voor onszelf te beginnen. Van daaruit ben ik bij NEDCON gestart in de productie, op zzp-basis. Onze onderneming bestond onder andere uit het maken van gereedschap, ook voor NEDCON. Uiteindelijk bleek helaas dat we niet zo’n goed team waren. We hebben daarom besloten dat één van de twee zou stoppen, dat was ik. Ik was toen begin 40. Hans Stegweg kwam erachter en die wilde mij graag weer terug in het bedrijf hebben. Op dat moment ben ik dus officieel bij NEDCON gestart maar wel in een andere functie, namelijk die van machinesteller profileerafdeling en onderhoud gereedschappen.
William - Je hebt de reorganisaties ook meegemaakt. Hoe heb je dat ervaren?
Alles werd stilgehouden en ik wist vanuit mijn rol al best veel; alles zou weggaan uit Doetinchem en opgebouwd worden in Tsjechië. Ze hadden mij benaderd om het daar allemaal weer draaiend te krijgen. Door een aantal misverstanden kwamen collega’s er al vroeg achter. Dat was een zeer lastige en emotionele periode.
Rob - Hoe lang heeft die periode dat je er niks over kon zeggen geduurd?
Ik denk dat dat wel twee maanden heeft geduurd.
William - Hoe vond je het in de beginperiode om in Tsjechië te zijn?
Elk land heeft zijn eigen cultuur en die van Tsjechië is uiteraard weer heel anders dan de Nederlandse. Ook de taal was een barrière. Ik praatte zelf ook niet zo heel goed Engels en met een aantal kon ik in het Duits wel een eind op weg komen. De taal was dan ook eigenlijk het grootste probleem.
Rob - Maar dan komt het moment dat je wordt gevraagd nog wat verder te reizen voor NEDCON. Het plan lag er om een productielocatie op te zetten in Rusland. Jij bent daar veel bij betrokken geweest, toch?
Dat klopt, dat was in 2005. Erik heeft mij destijds gevraagd of ik Rusland op mij wilde nemen. De lakstraat in Tsjechië werd afgebroken en die is naar Rusland verhuisd en kort daarna is een liggerlijn uit Doetinchem ook die kant op gegaan.
William - Wat is er fout gegaan in Rusland?
We werden in die tijd overgenomen door voestalpine. Ik ken het verhaal niet precies maar ik denk dat dat er mee te maken heeft gehad dat we zijn gestopt in Rusland. Uiteindelijk heb ik er ongeveer 5 jaar gezeten. Ik heb het wel ervaren als een mooie tijd!
Rob - Dat betekent dat je wel écht heel veel hebt gereisd in je tijd bij NEDCON?
Klopt. Iedereen binnen de familie verklaarde me voor gek dat ik alleen naar Rusland toe ging. Ik vloog de eerste keer op Moskou en aldaar moest ik een taxi pakken naar hotel Iris. Daar zou ik een Deense collega treffen die samen met mij de lakstraat, die uit Tsjechië kwam, weer op zou gaan bouwen. Nadat we elkaar hebben ontmoet zijn we wat borreltjes gaan drinken aan de bar. De andere morgen zijn we met de auto richting Vysjni Volotsjok gereden. Onderweg gebeurden er
dingen die het daglicht niet konden verdragen. Halverwege werd er bijvoorbeed het een en ander uitgewisseld. Eenmaal bij de nieuwe NEDCON locatie aangekomen, zag het pand er vreselijk vies en oud uit. Alles moest eraan gebeuren. Via een avontuurlijke route, bestaande uit hoofdzakelijk zandwegen, kwamen we daar in een hotel terecht. Niet alleen de wegen bestonden uit zand, er kwam ook bruin water uit de kraan. Bovendien moesten we beiden aan het eten ook erg wennen. Maar ook hier was de taal wederom het grootste probleem. Gelukkig had ik mijn computer bij me waardoor ik het wel een beetje kon vertalen. Het was een groot avontuur maar al met al heb ik in Rusland een hele mooie tijd gehad.
Rob - Wat is je mooiste herinnering aan het werken bij NEDCON?
Tsjechië en Rusland zijn voor mij de mooiste herinneringen. Aan het werken in Tsjechië heb ik bovendien hele leuke contacten overgehouden.
William - Hoe vaak was je gemiddeld weg op maandbasis?
Dat was meestal 50/50. Ik was een paar weken in Doetinchem en dan weer een paar weken in het buitenland.
Rob - Hoe was dat voor het thuisfront?
Nolda vond het nooit zo fijn om ’s avonds en ’s nachts alleen te zijn maar dat wende en het ging uiteindelijk gelukkig beter. Af en toe voelde ik me ook wel eens alleen. Gelukkig kende ik de stad Pardubice op een gegeven moment goed en de mensen die er woonden ook. Dat was prettig!
William - Laurens, wat is je beste en slechtste eigenschap? Of moet ik dat aan je vrouw vragen?
Ik ben verrekte eigenwijs maar toch ook een heel sociaal mens. Ik help graag mensen die in de problemen komen, op diverse vlakken. Zo maak ik bij de één de televisie maar werk (Stichting Present) ik ook met gehandicapten. Ik doe namelijk veel vrijwilligerswerk nu. Vanuit de organisatie waar ik werk gaan we ook geregeld met jongeren op pad, de samenleving in, op de woensdagmiddag. Vooral om ze te laten zien wat er overal speelt. Dat is leuk om te mogen doen en daar haal ik ook zeker voldoening uit.
William - Een mooi bruggetje, wat zijn je hobby’s en hoe vul je de week in?
Ik doe dus veel vrijwilligerswerk, ongeveer 1,5 dag in de week. Dat bestaat onder andere ook uit het afhandelen van de administratie, cursussen en vergaderingen bijwonen. Dat hoort er natuurlijk allemaal bij. Een kaartje leggen vind ik ook leuk, net als een terrasje pakken, wandelen en fietsen. Kamperen met de kleinkinderen doe ik ook wel eens. Rugzak op en gaan!
Rob - Houd je er ook nu nog van om te reizen?
Ja, wij zijn op best veel plekken geweest samen. Aankomende zomer, in augustus, gaan we bijvoorbeeld met de hele familie naar Rhodos. In het verleden hebben we onder andere rondreizen door Afrika, Sicilië en Corsica gemaakt. Ik houd van avontuur.
William - Als je denkt aan hoogte- en dieptepunten in je leven, wat schiet je dan te binnen?
We hebben drie jonge overlijdens meegemaakt, dat is me altijd wel bijgebleven. En wat betreft hoogtepunten zijn dat natuurlijk de geboortes van mijn kinderen en kleinkinderen.
Rob - Heb je nog bepaalde muziekvoorkeuren?
Nee, eigenlijk niet. We hebben ook nooit de radio aan. We hebben een groot sociaal netwerk, en daar besteden we samen vooral veel tijd aan.
William - Wat is je mooiste ontwikkeling binnen NEDCON geweest? Waar ben je trots op?
Daar zet je mij aan het denken! Er kwam op een gegeven moment een nieuwe rollenbaan machine binnen in 1998. Het was een gigantische uitdaging om die aan de praat te krijgen. Net als het zelf produceren van onze kopplaten in Pardubice. Dat dat uiteindelijk lukte en alles functioneerde, was prachtig.
Rob - Als ik het mag samenvatten kijk je met tevredenheid terug op je tijd bij NEDCON?
Ja, klopt. Ik heb fijn werk gehad, voldoende uitdagingen gekend en met veel leuke collega’s mogen samenwerken!
William - Heb je nog toekomstplannen?
Ik kan mij niet direct wat bedenken maar we willen in ieder geval nog een rondreis maken door Sardinië. Dat stond gepland, maar corona gooide roet in het eten. Dus dat staat wel bovenaan ons lijstje. Als je 73 bent en het gaat goed met iedereen, dan hoef je verder ook niet zoveel. We zijn erg tevreden.
Rob - Wil je de collega’s van NEDCON nog wat meegeven?
Uiteraard wens ik iedereen veel succes en plezier toe in het werken. Helaas kan ik niet bij de barbecue aanwezig zijn omdat ik dan net een weekendje weg ben met mijn kleinzoon. Ik had een aantal oud collega’s graag nog eens gesproken. Volgende keer beter! Ohja, en ik zou graag nog eens een keer de NEDCON locatie in Tsjechië bezoeken ;-).■
STELLINGEN. HET ÉÉN OF HET ANDER?
Kamperen in de natuur of alle luxe van een hotel?
Alle luxe van een hotel.
Zon, zee en strand of activiteiten ondernemen?
Een activiteit doen. Fietsen en wandelen vind ik leuk! Ik heb ook het Pieterpad gelopen en verschillende keren de Nijmeegse vierdaagse.
Zelf koken of uiteten gaan?
Uiteten gaan.
Biertje of een wijntje?
Als ik moet kiezen dan ga ik voor een wijntje. Maar het maakt me niet veel uit.
Zomer of winter?
Zomer.
Een goed boek of een mooie film?
Een boek lezen is niet mijn ding dus dan ga ik voor een film.
ROCK & STARS: DE HOBBY VAN PETR BÍBL
Mijn naam is Petr Bíbl en ik werk sinds 2001 bij NEDCON. Momenteel ben ik werkzaam als Quality Manager in Pardubice. Sinds mijn 18e ben ik actief bezig met rockmuziek en ook nu nog, op 47-jarige leeftijd, ben ik gitarist in een rockband waarmee ik door Tsjechië reis. Zoals elke muzikant droomde ik er vroeger van een grote rockster te worden. Mijn dromen zijn deels uitgekomen, want ik heb met mijn band op honderden evenementen gespeeld en het maken van mijn eigen muziek vervult me nog steeds.
Gezien het feit dat ik ’s avonds vaak laat terugkwam van concerten, heeft muziek me ook naar een andere grote hobby geleid: de echte sterren. Al kijkend naar de donkere sterrenhemel werd geleidelijk mijn interesse voor de sterrenhemel gewerkt en om me zelfs te gaan wagen aan het observeren van planeten en verre hemellichamen. Het is een beetje paradoxaal als je na je energie te hebben opgeladen tijdens een lawaaierig concert, uiteindelijk je rust ergens alleen gaat zoeken door je nachten met een verrekijker door te brengen.
Geschiedenisles
Mijn eerste stap richting de astronomie was meer theoretisch. Ieder van ons kent of heeft vast wel eens gehoord van de basisconstellaties waarmee we ons een weg door de hemel kunnen navigeren. Maar als je op zoek wilt gaan naar verre objecten tussen miljoenen sterren, moet je veel meer weten over het heelal. Ten eerste moet je de geschiedenis van het heelal kennen en begrijpen, want als je door een telescoop naar een ver hemellichaam kijkt, kijk je in feite in de geschiedenis. Dat object is er vandaag misschien niet eens meer.
Dit was dan ook de reden waarom ik mijn weg vond naar observatoria. Hier ben ik daadwerkelijk gefascineerd geraakt door lezingen van Tsjechische wetenschappers. Het is verbazingwekkend wanneer deze wetenschappers op overtuigende wijze beschrijven hoe alles in het heelal
is ontstaan, hoe de evolutie ervan eruit ziet en of het heelal al dan wel of niet eindig is. Wetenschap is in dit opzicht mooi en uitzonderlijk. Ik heb me vaak afgevraagd hoe ze overal zeker van kunnen zijn, hoe ze het allemaal kunnen berekenen. De big bang-kwestie is een voorbeeld, maar als deze wetenschappers al niet worden geloofd zal men ook nauwelijks de motivatie vinden om naar antwoorden te zoeken.
Uniek verjaardagscadeau
Op mijn 40e verjaardag is een wens in vervulling gegaan: ik heb toen een grotere sterrenkijktelescoop kunnen aanschaffen. Dit was mede mogelijk dankzij de bijdrage van mijn collega’s als verjaardagscadeau. Tegenwoordig is er in alles een enorme keuze, en dat geldt uiteraard ook voor deze apparatuur. Na verschillende types vergeleken te hebben, heb ik gekozen voor de Dobsonian. Die heeft een grote spiegelbuis gebouwd op een bullnose ontwerp waarmee de telescoop in meerdere assen kan draaien. Dankzij het grote lichaam van de buis en de grote spiegel kun je heel ver de ruimte in kijken.
In het begin keek ik vooral veel naar details van de maan. Het waarnemen van de volle maan raad ik zeker niet aan; je krijgt al snel pijn aan je ogen ondanks het gebruik van diverse verzwakkende filters. De eerste stappen naar het ontdekken van de planeten Jupiter en Saturnus volgden daarna. Onder ideale omstandigheden is het bekijken van deze twee planeten magnifiek, met details van de ring van Saturnus of de grote vlekken van Jupiter duidelijk zichtbaar. Daarentegen zul je niet veel details vinden bij het zien van de oranje Mars of de heldere Venus. Bij goed weer en een nieuwe maan zijn de omstandigheden ideaal en kun je de polen van Mars zien.
Moderne techniek helpt een handje
Wanneer ik hemellichamen ga observeren, maak ik gebruik van moderne mogelijkheden zoals de Stellarium-software, een online sterrenkaart die je precies laat zien wat er op een gegeven GPS-locatie aan de hemel te zien is. Ik woon met mijn gezin in de stad, maar gelukkig biedt mijn tuin goede omstandigheden voor observaties van noord naar zuidwest, met minder lichtvervuiling. Ik gebruik nachthemelgidsen of diverse andere technieken waarbij ik me concentreer op een bepaalde ster en de afstand tel van die ster tot waar het object zich zou moeten bevinden. Geloof me, het is niet gemakkelijk en vereist veel geduld hoewel het op de kaart altijd duidelijk lijkt.
Dromen voor later
Ooit wil ik een echte sterrenwacht bezoeken, zoals die in Chili op de Cerro Paranal berg, en wil ik graag de zuidelijke hemel observeren. Tevens zou ik graag leren hoe ik de hemel zo goed mogelijk kan fotograferen maar dit plan bewaar ik waarschijnlijk voor mijn pensioen.
Er komen weer warme zomernachten aan die zich direct lenen voor het kijken naar de sterren. Als je op vakantie bent kijk dan vooral ’s avonds of ’s nachts eens naar de hemel. Je vangt zeker een glimp op van enkele sterrenbeelden, sterren of gewoon de Perseïden van augustus ;-). Het zal je zeker bevallen, dus veel succes! ■
Nunner Logistics - ‘s-Heerenberg
Rensa Family Company - Didam
Winit - Bremen
JR. SALES ENGINEER DAVEY GERRITZEN
In maart 2017 kwam ik op de Reseller afdeling bij Jan, Wim, William, Ernst-Jan, Dominik en Marko. Inmiddels krijgen wij nu ook support van Irma en Sam en is Dominik ons op tragische wijze ontnomen. We zijn een hecht team en hebben veel voor elkaar over. De recente gebeurtenissen hebben dat gevoel naar mijn mening alleen maar versterkt. Vijf jaren zijn voorbijgevlogen en er is veel veranderd. Kijken jullie een dagje mee?
7:30 UUR - NIEUWE DAG, NIEUWE KANSEN
Iedere dag gaat om half 8 gaat mijn wekker en ik spring meteen uit bed. Wie houd ik ook voor de gek; 10 min snoozen nog. Ik ben absoluut geen ochtendmens, eerder een nachtuul. Om kwart voor 8 kleed ik mij aan en begin ik aan mijn ochtendroutine. Rond kwart over 8 zit ik in de auto. Vanaf Aerdt is het een kleine 20 minuten rijden.
8.40 UUR – SYSTEEMRONDE
Onder het genot van een eerste kopje koffie en mijn boterhammen check ik alvast mijn mail en controleer ik de opportunities in SalesForce. Door erge druktes van de afgelopen tijd had dit een wat lagere prioriteit dus er is werk aan de winkel om alles weer up-to-date te krijgen.
10:45 UUR – SHAKE-TIME
Zoals velen van jullie intussen wel weten begeef ik mij regelmatig in de sportschool. Om genoeg voeding binnen te krijgen eet ik zes keer per dag. Rond deze tijd drink ik altijd een soort van proteïne shake maar dan eentje met 3700cal. Zo krik ik het totaal aantal calorieën per dag op naar om en nabij de 4400cal.
12.30 UUR – LUNCH
Rond deze tijd ga ik even snel naar de kantine om wat te eten. Meestal neem ik mijn eigen lunch mee wat ik de avond ervoor al klaar maak. Het eten van onze kantine is fantastisch maar daarvan weet ik niet hoeveel calorieën het bevat dus wordt het moeilijker om bij te houden hoeveel ik nou eet op een dag.
13.00 UUR – RESELLER DEPARTMENT MEETING
Om 1 uur worden we allemaal in de Direktiespreekkamer verwacht voor de maandelijks terugkerende teammeeting. Hier bespreken we de standaard zaken zoals cijfers, KPI resultaten, staalprijsontwikkelingen, tools en alle andere zaken die de gemoederen op de afdeling bezighouden. Jan bereidt altijd een presentatie voor en is dan ook dienstdoende als voorzitter. Belangrijke zaken en gemaakte afspraken notuleer ik en werk ik uit. Een aantal dagen voor de vergadering worden de notulen dan ook naar het hele team gestuurd. Om half 3 is de vergadering afgelopen en kunnen wij weer verder met ons dagelijks werk.
14:30 UUR – BUSINESS AS USUAL
Na de vergadering houd ik mij weer bezig met klantaanvragen, prijsupdates en technische ondersteuning. In principe heb ik voor mijzelf de policy om klanten binnen 24 uur te voorzien van een offerte, ongeacht of het om € 150,- of € 1,5 miljoen gaat. Negen van de tien keer lukt dit ook. Soms is een project wat complexer wat ervoor zorgt dat het afstemming met planning en inkoop vraagt waardoor die 24 uur niet helemaal lukt. Ik laat de klant dan weten waar we staan en wanneer zij de offerte kunnen verwachten. Snelheid wordt zeer gewaardeerd en in het verleden zijn we al meer dan eens onderscheidend geweest omdat wij zo snel handelden. Met deze policy houd ik de druk op de ketel maar in tijden van serieuze drukte is het wel een gekkenhuis. Maar zo heb ik het eigenlijk ook wel het liefste!
17:30 – EINDE WERKDAG
Om half 6 zet ik mijn pc uit en rijd ik naar huis. Rond 6 uur kom ik dan thuis en kan ik direct aanschuiven. Eén van de vele voordelen van thuiswonen haha!
19:30 - HET MOMENT VAN DE DAG
Om half 8 rijd ik naar de sportschool. Vandaag staat benen op het programma. Tijdens legdays draag ik veel te grote kleding en luister ik naar 80’s rock. Heerlijke old-school vibes krijg ik hiervan. Doorgaans duren mijn sessies 2 - 2.5 uur, inclusief warming up en nadien stretchen. Hiervan heb ik er vier in de week. De vijfde sessie is op zaterdag en duurt slechts 1,5 uur. Ik train op maandag, dinsdag, donderdag, vrijdag en zaterdag. Volgend jaar december wil ik mee gaan doen aan een bodybuilding show dus daar train ik dan ook erg hard voor. In de vijf jaren dat ik nu train ben ik in totaal een kleine 35kg aangekomen. Voor de show waar ik zojuist over schreef wil ik nog eens 8kg aankomen waar ik 1,5 jaar de tijd voor neem. Enfin, ik dwaal af. Ik had een heerlijke training. Tijd voor een douche!
23:15 UUR – LUNCH, JA ALWEER!
Om kwart over 11 ga ik weer beneden na een douche en maak ik mijn lunch voor morgen. Als dat gedaan is maak ik nog een shake en eet ik kwark met havermout, honing en een banaan. De kwark en shake eet ik voor de tv op. Vaak kijk ik tijdens het eten nog even een serie of een film en om 00:45 uur - 01:00 uur vind ik het mooi geweest en ga ik lekker naar bed.
