III trobada d'estudios e rechiras arredol d'a luenga aragonesa e a suya literatura. Autas

Page 248

ESTUDIOS E RECHIRAS ARREDOL D'A LUENGA ARAGONESA En "Acuse de rezibo", Nabarro contesta a una carta de o suyo amigo Gonzalbo Orna. Emos dito ya que en a escritura epistolar as secuenzias dialogales quedan ubiertas e as suyas respuestas no son encara presens en o testo. Aquí, o poeta responde en poesía:

Al

Iste maitín, gonzalbo, he rezibida una carta tuya en a que te nimbíe me demandas

Al

"ixos bersos de tu, ixas parolas tuyas naxidas á o rafe de a locura"

Bl

mas güe me siento buedo y os bersos fuyen de yo -y fuyen as parabras¡gual como lo fan os csquirgüelos de o bosque tramcnato por as flamas, (p. 75)

En o poema "falordias d'un marino", a rispuesta ye o espazio prexinato ubierto por os puntos suspensibos: "ulises, ¿t'án te leban?..." (p. 98). O leutor partizipa de a posibilidá d'alantar as respuestas de o poeta u as suyas propias en ixe chuego contino d'interaizions entre o escritor e o rezeutor. Sonetos d'amor e guambra A primera diferenzia tipográfica en as secuenzias dialogáis d'iste poemario ye a presenzia de un solo signo d'interrogazión, como ocurre en franzés. En cheneral no bi ha c l a u s u r a de as secuenzias: a s p r e g u n t a s q u e d a n ubiertas como si e s t a s e n custions retoricas ta fer reflesionar á os leutors sobre o paso de o tiempo, a frachilidá de a luenga en a que escribe o poeta, a tradizión musical e rítmica d'Aragón, etz. E n c o n t r a m o s un exemplo de respuesta, en consonanzia con ixe s e n t i m i e n t o de o tiempo feliz que no puede p e r m a n e x e r sino en a r e m e r a n z a : "A mía chobentú?... no me'n alcuerdo" (p. 26). Un testo o un enunziato literario suele ser eterochéneo, ye dizir, compuesto de dibersos tipos de secuenzias. En a obra de Nabarro, a secuenzia dialogal no ye o componente dominante: podérbanos beyer secuenzias descriptibas e narratibas muito frecuens, sin dembargo reconoxemos en a nuestra leutura un balor espresibo á o emplego d'iste tipo de secuenzia, que transforma o monologo poético en posible dialogo entre barios co-enunziadores: o yo de o poeta, como enunziador/rezeutor de as interbenzions dialogatas; os leutors u incluso atros personaches (sobre tot os dioses en o primer libro). Toz ers a u t ú a n en a escritura de Chusé Inazio como interlocutors que fan posible ixa polifonía de bozes que compone a suya poesía. C o n f í g u r a z i ó n s e m á n t i c a d e l'uniberso p o é t i c o d e C h u s é Inazio Nabarro Ye prezisamén en iste trestallo an o leutor, dimpués d'o analís de os elementos formáis e testuals, se dispone á d e n t r a r en o prozeso de comprensión de o sinificato de os testos. A confígurazión semántica de a obra d'un autor no ye cualsiquier cosa de lineal, se presenta como u n a constelazión de sentitos relazionatos entre ers ta dar-li u n a sinificazión global e completa.

256


Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.