Immediaat implanteren in de esthetische zone Een 28-jarige dame komt langs voor een reguliere controle. Tijdens het sonderen van de gingiva blijkt er een solitaire pocket van 11mm aanwezig ter plaatse van de 21 buccaal (afbeelding 1). Ze stoort zich aan de grijze verkleuring van de tand en geeft aan een vieze smaak te ervaren. We constateren een verticale fractuur en bespreken de opties met haar. Ze kiest voor immediaat implanteren. Felix Brüll
M
et voorspelbare functionele successen is de implantologie uitgebreid beschreven in de literatuur. De focus op enkeltandsvervanging in de esthetische zone zijn door nieuwe implantaat ontwerpen, chirurgische technieken en de nadruk op esthetiek veranderd van overleving naar een esthetisch bevredigend resultaat gegaan (Papaspyridakos et al 2012). De nadruk ligt tegenwoordig meer op de zachte weefsels rondom het implantaat. Het is zelfs zo dat een goede mondhygiëne van de zachte en harde weefsels stabiliteit voor de lange termijn geeft voor een esthetisch resultaat (Belser et al 2009).
1
Afbeelding 1. Initiële situatie
20
Directe plaatsing Het vervangen van een incisief in de esthetische zone is een routinematig dentale procedure (Den Hartog et al 2008). Functionele en esthetische resultaten kunnen voorspelbaar worden bereikt als zachte weefsels en bot worden gegarandeerd rondom het implantaat en de daarop aanwezige restauratie. (Arunyanak et al 2017 & Bichacho et al 1998). In de eerste 25 jaar van de dentale implantologie was deze gebaseerd op osseointegratie en werden implantaten voornamelijk geplaatst in gezonde geheelde locaties (Adell et al 1981 & Branemark et al 1977). Met name door de wensen van de patiënt is er een steeds grotere vraag naar immediaat implanteren gekomen en kwam er al aan het begin van deze eeuw steeds meer consensus over de behandelmogelijkheden en behandelprotocollen (Chen et al 2008 & 2009). Directe plaatsing van het implantaat kan worden gebruikt in de ideale klinische omstandigheden. De belangrijkste vereisten zijn een volledig intacte buccale botlamel met een dikwandig fenotype (> 1 mm) en een dik tandvleesbiotype. Als beide condities aanwezig zijn, is er een laag risico op recessie van de gingiva en orofaciale afvlakking
dentista
