ERFGOED
Eerste fase van een globaal masterplan
De voortuintjes van het Klein Seminarie verdwijnen Samen met het wisselend aantal leerlingen, nieuwe afdelingen en nieuwe visies op onderwijs moet een school haar gebouwen voortdurend aanpassen. Zo ontstaat in de loop van de jaren een organisch groeiend gebouwencomplex. Af en toe is het echter nodig om een inventaris op te maken van alle functies, onderwijsnoden en problemen om alle puzzelstukken op hun juiste plaats te krijgen. Het Klein Seminarie liet in 2012 hiervoor een masterplan opmaken en wil dat nu in drie fases uitvoeren. Het als monument beschermde hoofdgebouw van het Klein Seminarie is meer dan 150 meter breed en daardoor een van de beeldbepalende gebouwen van de Vrijheid. Voordien bevonden er zich vooral slaap- en speelzalen voor het internaat. De school had echter meer nood aan multifunctionele klaslokalen. In 2007 leek het gebouw moeilijk te verzoenen met deze moderne onderwijsnoden, zodat er zelfs aan nieuwbouw achteraan op de campus werd gedacht. Die denkpiste werd mede ingegeven doordat het Agentschap Onroerend erfgoed (het vroegere Monumenten & Landschappen/nvdr) tot dan toe eerder weigerachtig stond tegenover ingrepen die nodig waren om het beschermde gebouw beter toegankelijk en energiezuinig te maken.
Masterplan
Open oproep
Na enkele vergaderingen met het Agentschap liet men zich overtuigen om een globaal masterplan op te maken voor de hele campus. Men deed een beroep op aNNo architecten die alle functies binnen de school in kaart brachten. Samen met de directie gingen ze op zoek naar meer logische bestemming van de lokalen en de infrastructuur binnen de campus. Het resultaat was verbluffend. Nieuwbouw bleek echt niet nodig. Het beschermde hoofdgebouw had veel meer mogelijkheden dan gedacht en kon met kwaliteitsvolle aanpassingen een heuse troef voor de school worden. Voor de uitvoering van het plan, waarvan de kostprijs geraamd werd op 12 miljoen euro, rekende men op een termijn van 10 tot 15 jaar.
Omdat de school voor een kwaliteitsvol resultaat gaat, doet ze in 2014 een beroep op de Vlaamse bouwmeester. Die plaatst een open oproep aan alle architecten met de vraag om hun visie in korte bewoordingen en een kleine schets kenbaar te maken. Uit tientallen inzendingen weerhield men vijf architecten die de opdracht kregen om tegen een vergoeding hun voorstel verder uit te werken samen met een indicatie van de kostprijs. Uiteindelijk werd er gekozen voor de ideeĂŤn van een tijdelijke vereniging van twee architectenbureaus: het Belgische architectenvennootschap RE-ST van Dimitri Minten en het Italiaanse bureau Baukuh van Andrea Zanderigo. Waar veel architecten perse hun stempel willen
Een computersimulatie van de nieuwe toestand, er komt veel meer ruimte voor de leerlingen 14
- NOVEMBER 2016 - DE HOOGSTRAATSE MAAND
