Uit de vele levens van... de RABAS Deel 2 In deel 1 van Uit het leven van … de Rabas maakten we kennis met de kleine Jef ‘Rabas’ Mertens, geboren in 1933 en dus volop kind in de oorlog. Hij vertelde over zijn studietijd bij de broeders in Oostakker waar hij de opleiding meubelmakerij volgde en heel veel moest bidden. Na koppig verzet mocht hij uiteindelijk naar de vakschool in Hoogstraten om nadien mee te draaien in de schrijnwerkerij bij zijn vader; lijkkisten maken en zelfs mensen mee gaan kisten. Maar de meesten kennen Rabas als lid van Los Camarados. In zijn verhaal was hij aangekomen op het punt dat de groep volwaardige instrumenten had verworven. Aan het werk dus! Waar moesten jullie zoal gaan optreden met Los Camarados? Oh, overal in de provincie en soms ver daarbuiten. Ook veel over de grens in Holland. Maar het meest van al hebben wij in Meer gespeeld. Helemaal in het begin waren wij daar elke week van de partij: de ene zondag in de zaal van Van Aperen en de andere zondag in de zaal van Noyens, nu ‘t Fortuin. In het begin had Sus Meyers een Skoda en Frans Pinxteren een Renault R4. Ander vervoer hadden wij niet. Daarom kwam Arnold Van Aperen (oud-burgemeester) ons altijd halen met zijn camionette om ons orkestmateriaal naar Meer te vervoeren. Elke zondag zat dat daar stampvol met vooral Hollandse grieten. Het publiek werd zot en het vrouwvolk uit den omtrek begon fanbrieven te schrijven. Ik heb er zo wel een stuk of zes aangekregen uit Breda en omstreken. Hoe oud waren jullie toen. Ik ging al naar de dertig, maar ik was wel een jaar of vier ouder dan die ander gasten. Dat moet ergens begin jaren zestig geweest zijn.
den. Binnen de kortste tijd werden wij één van de meest succesvolle djazkes27 in de streek voor bals, bruiloften en partijen. Ik neem aan dat er ook stevig moest gerepeteerd worden. Waar en hoe ging dat in zijn werk? Al het orkestmateriaal van Los Camarados stond heel de week bij mij thuis in de gang. Elke zondagnamiddag kwamen wij bijeen om in onze living te repeteren. We schoven alles aan de kant: tafels, stoelen, kasten en ook de wieg waarin ons pasgeboren Elsje rustig bleef doorslapen. Heel de installatie werd opgesteld en wij speelden heel de namiddag de kalk van de muren tot jolijt of ergernis van onze buren. Om bij te blijven met de hitparade oefenden wij elke week 1 of 2 nieuwe liedjes in. In die tijd had Frans Pinxteren kennis37 bij Verstappen in Hoogstraten waar hij in ‘Het Plekje bij de Molen’ ging luisteren naar de nieuwste
platen op de jukebox. Hij schreef dan zo goed en zo kwaad als hij kon de teksten op alhoewel hij geen engels verstond. Voor de Frans allemaal geen probleem, zolang het er maar op trok. Zijn favoriete nummer was ‘den Assie’, beter gekend als ‘Assie de bet moen raaizin’38 van de Creedence Cleerwater Revival. Ik heb me laten vertellen dat jullie lang geleden zelfs meegedaan hebben aan de talentenjacht ‘Ontdek de Ster’ van de toenmalige BRT? Sus Meyers kwam daar op zekeren dag mee af. De andere groepsleden zagen dat eerst niet zitten omdat we niet goed genoeg waren, dachten wij. Uiteindelijk hebben we met vier man de knoop doorgehakt en zijn we onder leiding van Jos Bruurs de negrospiritual ‘Michael row the boat ashore’ gaan inoefenen in vier stemmen. Jos vond het wel spijtig dat we zo laat naar hem gekomen waren, anders had hij het geheel nog
De eerste bezetting van de ‘Camarados’, wie waren dat allemaal? Ik, Frans Meyers, Frans Pinxteren, Guy Van Den Heuvel en Jefke de Bie op accordeon. Een beetje later moest Jefke naar den troep35 en toen is Achille De Houwer in zijn plaats gekomen. Chilleke was maar een jaar of 14-15, echtig waar een broekventje in een korte broek. In het begin ging zijn vader elke keer mee omdat Chilleke nog te jong was. Nadien moest ik als het ware de voogd spelen over Chilleke en er goed op passen. Als het na een optreden te laat werd, bleef hij gewoon bij ons in de Gelmelstraat slapen. Ik moet toegeven, als ik de foto’s van toen bekijk, dat jullie er best ‘cool’ uitzagen. Dat is waar, in de jaren zestig was die stijl erg in de mode. Alles moest afgeborsteld zijn. Wij staken ons in keurige costumekes en maakten ons eigen pupiterkes36 om onze partituren op te zetten. De stijl was afgekeken van de grote orkesten als Francis Bay en Henk Van Montfoort en van bekende groepen als The Shadows en The Jokers. Los Camarados mocht gezien wor-
Los Camarados in 1962, tijdens een fotosessie in zaal Roma met v.l.n.r.: Achiel De Houwer, Guido Van den Heuvel, Jef Mertens, Frans Pinxteren, Frans Meyers.
DE HOOGSTRAATSE MAAND - MEI 2013 - 17
DHM_mei_337.indd 17
18-4-2013 9:53:13