omslagverhaal
Plattelandstoerisme, alternatieven voor de landbouw Door de schaalvergroting in de landbouwsector en de toenemende regelgeving stellen steeds meer landbouwers zich vragen bij de toekomst van hun familiebedrijf. Op het zelfde moment kent het toerisme een enorme boost en het is dan ook niet meer dan logisch dat beide sectoren elkaar vinden. Op Vlaams niveau hebben de vijf provinciale toeristische federaties samen met de Boerenbond op 1 januari 2005 de ‘vzw Plattelandstoerisme’ opgericht en ook op lokaal niveau krijgt de verruiming van de landbouw steeds meer aandacht. Zo nam de gemeente Wuustwezel begin februari het initiatief om, samen met De Landelijke Gilde, Plattelandsklassen en Rurant, de vzw PLECKSKE op te richten. Eén van de doelstellingen is het stimuleren van toeristische activiteiten in de landbouwsector. Wij bezochten voor u drie bedrijven die op zoek gingen naar alternatieve activiteiten die aanleunen bij hun boerenbedrijf.
PAUL EN RIT BOEREN - GEITENBOERDERIJ
Paul, Rit en de 530 geitjes Paul Boeren (44) en Rit Adams (42) zijn in het gehucht Groot Eyssel in Meerle de trotse zaakvoerders van een melkveebedrijf en een geitenbedrijf. Maar ze zijn vooral heel trots op hun vier dochters. Geen opvolger? Dochter Lesley was al eens een keer ijverig op zoek in “Boer zoekt Vrouw”, voorlopig bracht ook die inspanning nog geen opvolger over de vloer. We hebben een afspraak om 20.30 uur. “Dan ben ik klaar met het melken van de geiten.”, legt Rit uit. Als we op het kraaknette erf arriveren is er echter nog geen Rit te bekennen. Dochter Jessy doet de deur open. “Ons mama is er nog niet. Ze is nog bezig met de geiten. Ik ben mijn huiswerk aan het maken. Ze komt zo. Ga daar maar zitten. Moet je iets drinken?” Amai, wat een vloed van woorden. Je merkt het direct. Dit dametje heeft geleerd haar plan te trekken. Ze zit nog maar net in het eerste secundair, maar aan uitleg ontbreekt het haar niet. Even later komt Rit binnen. “Er zijn jonge geitjes. Die moet ik met de hand voeden. Daarom
duurde het wat langer.” Rit legt uit dat de boerenstiel bij Paul en haar zelf in de genen zit. “Paul is de zoon van Jos en Elza Boeren. Zijn ouders wonen hier iets verderop. Ze hadden ook een boerderij. Zelf ben ik ook een boerendochter, mijn moeder is Lisa Vermeiren. We hadden een boerderij in Merksplas.”
Melkvee “Toen we 21 jaar geleden begonnen, startten we met een melkveebedrijf. Daar konden we toen onze kost mee verdienen. Nu hebben we zestig melkkoeien en nog 45 stuks jongvee. Door de
schaalvergroting van alle bedrijven is een bedrijf van deze omvang op zich niet meer groot genoeg om voldoende te kunnen verdienen. De ouders van Paul stopten. Ze hadden nog een varkensbedrijf. De nutriëntenvergunning van deze mestvarkens hebben we kunnen overnemen. Maar ik was niet zo voor varkens. Dus werden het geiten. Geiten produceren minder mest. Onze geiten staan ook in een potstal en produceren dus vaste mest, geen drijfmest. Het vaste mest moet echter wel afgezet worden, en dat kost veel geld.” Het liep allemaal niet zo eenvoudig als het klinkt. “We hebben er twee jaar over nagedacht.”, legt
APRIL 2009 - 3
DHM_april_288.indd 3
19-3-2009 14:22:40
