augustus 2007 - De Hoogstraatse Maand

MAANDBLAD JAARGANG 23 NR. 268 AUGUSTUS 2007 PRIJS: 2,10 € AFGIFTEKANTOOR: 2320 HOOGSTRATEN

UITGEVERIJ DE HOOGSTRAATSE PERS B.V.B.A., Loenhoutseweg 34, 2320 HOOGSTRATEN

57 NATIONALITEITEN IN HOOGSTRATEN

TOEKOMST KLOOSTER

WAAR KOMEN ZE VANDAAN?

MEER? ANTILLIAANSE

FEESTEN

WIN uw VRIJKAART ELLING

ONST TENTO

IES KOLON IN A EUROP

den Jos Van

www.demaand.be

m

Kieboo

De vlag uitsteken

COLUMN Lichtzinnig als ik soms ben, beloofde ik onderstaande column te schrijven, maar nu zit ik hier in de keuken, omringd door kleinkinderen die, samen met de overvloedige juliregens, iedere inspiratie zouden doen bekoelen, - dus ook de mijne.

Even futiel als deze bedenkingen, was het onderwerp dat ik in gedachten had, nl. het her en der opduiken van de Hollandse vlag in ons eigenste Kempense landschap. Heeft dat verschijnsel - het opduiken van die lap textiel in oranje-blanje-bleu - bij u ook zo’n opzien gebaard, beste lezer? Al fietsend van Wortel naar Meersel-Dreef zag ik die in menig tuintje wapperen.

Als er ergens een vlag wordt geplant is er toch wel iets belangrijks aan de hand, zou je denken. Denk maar aan al die oorlogen van vroeger waar altijd zo’n vaandrig bij was die - na de overwinning onmiddellijk de vlag moest planten op het nieuw veroverde stuk grond. En veel recenter: wie was er niet onder de indruk van die Amerikaan die als eerste voet op de maan zette en daar toen de vlag

neerplantte! Er zijn er natuurlijk ook die om heel wat mindere redenen hun vlag bovenhalen, onze pastoor bijvoorbeeld als het Wortel-kermis is of een medewerker van ons blad op de eerste dag van zijn pensioen. Maar dat waren dan wel onze eigen vlaggen: de bekende Vlaamse leeuw of de Brabantse, nu Belgische, driekleur.

Maar de vlag van een ander land hier zien wapperen, dat doet toch iets… Tenslotte zijn die mannen hier een tijd baas geweest; dat was wel voor 1830 maar ja, je weet maar nooit.

De vlag van een vreemde mogendheid in je naburige tuin … het geeft het gevoel van bezet te zijn en menige autochtoon heeft hier wel eens last van dat gevoel. Ze zijn ook met zovelen, die Nederlanders. Ze zijn zo groot en ze praten zo luid…en nu ook die vlaggen!

Toch mogen we niet vergeten dat hun invasie wel vredevol verlopen is; ze betaalden goed voor onze bouwgronden en huizen, kopen in onze winkels en gaan hier op café. Velen van hen doen heel erg hun best om hier te integreren; ze gaan bij

de toneelvereniging, bij de kaartersclub, bij de KWB, bij de dorpsraad … ze zijn kortom niet meer weg te denken in onze contreien.

Maar die vlag dus, moet dat nu echt? Nu weten we wel dat de meeste Nederlanders een uitbundig volkje zijn; staaltjes van hun oranjegekte hebben we al heel wat gezien. En het is ook zo dat die vlaggenplanters wel degelijk iets te vieren hebben: de studieresultaten van hun zonen en dochters die met vrucht hun middelbaar onderwijs hebben volbracht. En wat doet een fiere ouder dan? In Holland steekt die dan de vlag uit en als hij toevallig in België woont, doet hij dat hier. Maar het moet blijkbaar wel een Hollandse vlag zijn want, hoe ingeburgerd ook, hij blijft “den Vaderland getrouwe”, al is het hopelijk niet “totterdood”.

En och, als dit licht zomerkolommeke verschijnt, zijn die vlaggen alweer lang verdwenen. Dus, Hoogstratenaar “erger je niet”, speel dat spel liever met je kleinkinderen. (Jof)

jonge scheuten krijgen (g)een kans

Natuurpunt Markvallei wil het heidelandschap in Wortel Kolonie helpen herstellen. Daarom werden in het weekend van 7 juli de jonge opschietende boompjes verwijderd. De hele familie werd ingeschakeld. Of hoe jonge scheuten (g)een kans krijgen.

2

OMSLAGVERHAAL

Het paradijs der Kempen?

Ligt het aan onze lekkere aardbeien, aan de gezelligheid en de verdraagzaamheid van de doorsnee Hoogstratenaar, aan de hoogste baksteentoren van het land, of zit er een onbekende stof in onze noorderkempense lucht? Hoogstraten lijkt een aantrekkingspool te zijn voor allerlei nationaliteiten en culturen. Niet minder dan 21 % van onze inwoners heeft een buitenlandse nationaliteit. Dat is één op vijf. Op een totoaal van 18.904 inwoners (officiële cijfers 2006 stad Hoogstraten) wonen er in Hoogstraten 3.695 personen die geen Belg zijn. Wij herbergen 57 verschillende nationaliteiten, vaak met hun eigen geloofsovertuigingen, godsdiensten en gebruiken. De grootste brok vormen natuurlijk onze noorderburen, maar daarnaast spreidt het kleurenpalet zich uit van Zweden tot Zuid-Afrika, van de Filippijnen tot Oezbekistan, van de Dominicaanse Republiek tot Mongolië.

De gemeenteraadsverkiezingen van 8 oktober 2006 waren misschien een eerste test om te peilen naar de integratie van de meeste van onze inwijkelingen. Voor het eerst mochten naast de Europese burgers ook niet-Europeanen stemmen voor deze verkiezingen. Zij moesten dan wel minstens vijf jaar in de gemeente wonen en zich bewust laten inschrijven om deel te nemen. Als we deze norm zouden hanteren, dan ziet het er niet goed uit met het thuisgevoel van onze buitenlandse gasten. Slechts 540 Europese burgers op een totaal van 2.989 mogelijke kiezers lieten zich inschrijven om deel te nemen.

Dat is slechts 18 %. Voor de immigranten van buiten Europa zag het er heel wat beter uit; 11 inwoners van de 32, of 34 %, die in aanmerking kwamen, schreven zich in.

Toch weten wij dat dit geen juiste maatstaf is om het geluk en het goed voelen in Hoogstraten te meten. Daarom trokken wij er zelf op uit en vroegen aan enkele inwoners van buitenlandse origine naar het wel en wee van hun nieuwe thuis. Verschillende nationaliteiten, ieder met zijn eigen verhaal, zijn eigen dromen en verwachtingen, maar met één gezamenlijk gegeven: thuis in Hoogstraten.

Kraziena Lewandowska

Heimwee naar Hoogstraten De muur was nog niet gevallen, toen de Poolse Kraziena Lewandowska met een driemaanden visum een vriendin van jaren kwam opzoeken in St.-Job-in-‘tGoor. Tegelijk de kans om een tijdje hier te werken en wat bij te verdienen. Ze had er toen niet het flauwste idee van dat ze nu bijna 20 jaar later in de buurt zou wonen, in een aardig huis met een tuin, met haar Belgische man Filip en haar kinderen Fabian en Sebastian.

Zorgeloze jeugd Kraziena woonde sedert haar geboorte in 1964 in het dorpje Potok Wilki (wat grote beek betekent), in de buurt van Lublin, niet zo ver van de grens van de grote Russische buur (thans Oekraïne).

Vader had een klein boerderijtje en werkte er in de fabriek, moeder zorgde voor de vijf kinderen. “Het leven was eenvoudig – er was gewoon niet veel – maar heel warm en gelukkig in mijn jeugd. De staat zorgde voor gratis onderwijs en gezondheidszorg. Iedereen had werk, verdiende genoeg om te betalen wat er te krijgen was. Aan luxeartikelen dachten we niet, die waren toch niet te koop. Al bij al leefden we heel zorgeloos, de mensen hadden veel tijd voor mekaar. Ik heb nooit het gevoel gehad iets tekort te komen, integendeel”.

Ze liep school in een technische school, vergelijkbaar met de Hotelschool Spijker en haalde er op 19-jarige leeftijd haar middelbaar diploma. Ze vond relatief makkelijk werk in een groothandel van groenten en fruit. Haar beste vriendin trok naar België, waar ze nog familie had wonen die hier na de oorlog was blijven hangen. In 1988

kwam Kraziena – die het contact was blijven houden – met een visum haar opzoeken. Om een beetje bij te verdienen ging ze aan het werk in een tuinbouwbedrijf in Loenhout. Een goed jaar later kwam ze terug voor weer 3 maanden, opnieuw om tomaten te plukken. Tijdens de vrije tijd ging ze op bezoek bij een Poolse kennis die met een Belgische man was gehuwd.

Samen baatten ze het café Het Hangijzer uit in Rijkevorsel. Omdat dat ook het clublokaal was van de voetbalploeg van Filip Sysmans, was die er ook. Zijn vriend de herbergier vroeg hem of hij Kraziena naar St.-Job wil voeren. Hoewel ze van mekaar zo goed als geen woord verstonden, sprong er toch een vonk over. Toen ze elkaar een weekje later opnieuw ontmoetten, wisten ze het zeker. In 1991 zijn ze in het bijzijn van heel de familie uit Polen hier getrouwd voor de wet. En een jaar later is heel de Belgische familie mee naar Polen gereisd voor de kerkelijke inzegening van hun huwelijk.

Luxe aanbod Wat haar het meeste opviel toen ze hier voor het eerste kwam: “Het ongelofelijk luxueus aanbod

Kraziena Lewandowska is 42 jaar en afkomstig uit Polen, ze woont van 1991 in België en sinds 1999 in Hoogstraten. in de supermarkten hier. Ik wist niet dat dat allemaal te koop was. In Polen lag in de winkels het hoogstnoodzakelijke, of dat wat de seizoenen te bieden hadden. Het scherpte de creativiteit van de mensen, ze maakte heel veel zelf. Koeken en taarten werden bij ons thuis altijd zelf gemaakt.

Nu is ook in Polen alles te krijgen, zij het nog niet voor iedereen. Er is veel werkloosheid en de

3

57 NATIONALITEITEN

Nationaliteiten in Hoogstraten Algerije Angola Armenië Brazilië Canada Chili Colombia Congo Cuba Denemarken Dominikaanse Republ Duitsland Egypte Filippijnen Frankrijk Ghana Groot-Brittannië Hongarije India Indonesië Iran Italië Ivoorkust Joegoslavië Luxemburg Maleisië Marokko Mongolië Myanmar Nederland Noorwegen Oekraïne Oezbekistan Oostenrijk Peru Polen Portugal Roemenië Rusland Senegal Spanje Servië-Montenegro Thailand Togo Tsjechië Turkije USSR Venezuela VSA Zuid-Afrika Zweden Zwitserland Totaal

1 1 5 1 1 1 2 1 1 2 1 22 1 2 14 1 22 2 4 2 6 3 1 3 3 1 13 1 1 3362 1 2 3 1 1 16 132 22 8 1 6 5 1 1 1 2 2 1 3 2 1 2 3695

VVV-vrijwilligers Op DHM nr. 266, juni 2007, over ‘toerisme, cultuur en horeca’, kregen wij reacties van mensen die mogelijk geïnteresseerd zijn om als vrijwilliger mee te werken in de VVV. Mocht u ook hieromtrent vragen hebben, dan kunt u zich wenden tot de VVV-voorzitter Guy Rigouts via e-mail guy.rigouts@skynet. be of tel. nr. 03 314 74 72.

4

lonen liggen er laag. De jeugd trekt massaal weg, op zoek naar een beter leven. Veel mensen hier beseffen niet hoe goed het hier leven is”.

snel wonen. Dat gaat rond, je kan tolk spelen en hen dikwijls een beetje wegwijs maken. Je houdt er een ruime kennissenkring aan over”.

“Het moeilijkste om je aan te passen was zonder meer de taal. Ik heb spijt gehad dat wij in de middelbare school alleen Russisch als tweede taal kregen. Daar ben ik nooit iets mee geweest.

Had ik nu nog Engels geleerd of Duits, had ik me tenminste een beetje kunnen uitdrukken, had ik de mensen kunnen verstaan. Gelukkig had ik mijn vriendin, die me overal rondleidde. En later natuurlijk Filip, daar heb ik het meeste van geleerd. Ik Nederlands, Filip Pools. Maar de beste

Ander leven

leerschool zijn de kinderen. Je leert heel wat samen met hen van school. Spreken gaat prima, buiten het accent, je zult dat altijd blijven horen denk ik. Lezen gaat ook, maar schrijven is heel moeilijk. Ik had wat graag lessen gevolgd, maar dat is tot hiertoe niet te combineren geweest met werk en gezin. Filip heeft onregelmatige werkuren en om zo nu en dan te gaan heeft ook weinig zin. Nu heeft zo’n tweetalig gezin ook voordelen.

De kinderen kennen een aardig mondje Pools.

Ze chatten met hun neefjes en nichtjes in Lublin in het Pools”.

komt ze waarschijnlijk het volgende uur. Ben je daardoor te laat, dan zeg je dat tegen je baas, die is daar niet kwaad om. Je moet nooit afspreken om bij vrienden en familie langs te gaan, als het etenstijd is schuif je gewoon aan. Dat spontane is hier wel verdwenen”.

Filip: “Dat was wel wennen voor mij, de eerste keren ik in Polen kwam. Ik keek voortdurend op de klok, want ‘we hadden toch om dat uur afgesproken, niet?’. Ik was de enige die er op lette. Als ik nu in Polen kom, draai ik de knop om”.

Is het leven in Polen dan slechter? “Ja en neen.

Hier zijn veel meer kansen, vooral voor de kinderen. Polen is een land dat snel verandert, maar de levensstandaard zal nog lange tijd een stuk lager zijn. Maar misschien is de levenskwaliteit op sommige terreinen ook beter. Ze leven er niet op de klok, er is veel minder competitie. De mensen zijn er veel minder gestresseerd, het leven veel rustiger. Als de bus dit uur niet geweest is,

Heimwee?

Een fijne buurt “Het sociaal contact is uitstekend hier. De mensen in de buurt maken geen onderscheid. Het is een leuke buurt met veel kinderen. We komen heel goed overeen en doen heel wat samen. Een kopje koffie bij de buren is de normaalste zaak van de wereld. Filip is in het oudercomité van de Hoogstraatse gemeenteschool hier achter de hoek en als er iets te doen is, steek ik graag een handje toe. Ook op de voetbal. Daarbij komt dat we een ruime en gemengde vriendenkring hebben. In de regio wonen heel wat Polen, tot onze overburen toe. Sommigen zijn hier tijdelijk, maar wie hier een partner heeft gevonden, blijft hier.

En veel Polen die hier in het begin zijn, weten je

“Naar Polen, het land, de streek, eigenlijk niet echt. Wel naar de familie ginder, vooral nu mijn moeder erg oud wordt en haar gezondheid niet te best is. Familie betekent heel veel in Polen en dat is niet beperkt tot broers en zussen en nonkels en tantes. Groottantes, grootnonkels, achterneven en -nichten, dat hangt allemaal aaneen.

Heimwee heb ik naar Hoogstraten als ik veertien dagen in Polen ben. Dan verlang ik naar mijn huis en tuin hier. Ik heb het hier heel hard naar mijn zin, heb hier een gelukkig leven. Ik zou het niet willen ruilen. Mijn toekomst is hier, tenzij de kinderen naar Polen zouden verhuizen later.

Vooral de oudste vindt het daar erg fijn. Je weet dus nooit”. (jaf)

57 NATIONALITEITEN

Daniel Antonio Monteiro Seara

Een huisje met een tuintje zoals alle Belgen Goed zes jaar geleden, nog geen 18 jaar oud, kwam hij naar Meer om in de tuinbouw te werken. In zijn geboortestreek was immers amper werk te vinden en als je er vond was het erbarmelijk betaald. Een weinig aantrekkelijk perspectief voor jonge gasten die eindelijk het leven eens deftig willen aanvatten. Weg van huis dan maar, van het warme, bergachtige Noord-Portugal naar het kille, platte Hoogstraten.

De taal is het grootste probleem Daniel, Pi genoemd door familie en vrienden, is geboren en getogen in het Noord-Portugese Braga. Zijn vader werkte er als houtbewerker in de bouw, zijn moeder zorgde thuis voor Daniel, zijn drie broers en twee zussen. Daniel liep er school, waar hij op zijn 17e genoeg van had. Hij wilde aan het werk. Helaas is dat iets dat in het Portugese binnenland moeilijk te vinden is en als je het vindt, zijn de lonen bijzonder laag. Amper genoeg om te overleven. Na drie maanden zoeken zat Daniel nog altijd thuis. Zijn neef, die al twee jaar in Meer in een tuinbouwbedrijf werkte, stelde hem voor mee naar België te gaan, hier was werk genoeg.

De aanpassing verliep eerder moeizaam. “Het grootste probleem is zonder meer de taal. Je verstaat geen enkel woord. Het is de reden waarom de meeste Portugezen ondanks alles naar Portugal terugkeren. Ik had in het begin echt schrik om buiten te komen, steeds bang dat ze me zouden aanspreken. Veel heimwee ook, niet zozeer naar mijn land, mijn streek, wel naar de familie.

Ik was nooit van huis geweest en we hadden een hechte familieband. Opeens ben je alleen, bijna toch. Mijn kozijn was er gelukkig nog”.

Veel tijd om zich zorgen te maken had Daniel niet. “Werken, 12 uur per dag. Dan nog wat eten en wat lummelen en dan was je blij dat je in je bed kon. Mijn sociaal contact bestond alleen uit

de andere Portugezen waar ik mee werkte. Zij die er het langste waren, gingen eten halen in de winkels of supermarkten, de anderen bleven ter plaatse. Na een tijdje ga je toch eens mee weg, wat drinken in een lokaal café. Daar heb ik Ellen leren kennen. In het begin communiceerden we eigenlijk alleen in gebarentaal. Door haar ben ik de taal gaan leren en kan ik me nu behoorlijk in het Nederlands uitdrukken. Ellen heeft evengoed Portugees geleerd. De liefde is de beste manier om een taal te leren!”.

Een plat land Wat Daniel het meeste opviel toen hij hier aankwam, was dat alles hier volledig plat was. Dat er zo’n plat land bestond, daar was hij zich niet van bewust geweest. En alles was hier mooi en proper. De huizen, de tuinen, de straten. Aan het klimaat was het ook aanpassen. Een groot deel van het jaar is het in zijn geboortestreek erg warm, de winter betekent regen. Sneeuw had hij nooit gezien, het was een vreemde gewaarwording de eerste keer hij het meemaakte.

Het Belgische eten vindt Daniel best meevallen.

“Friet met stoofvlees, heel lekker. Maar hier eten ze te veel aardappelen, en overal saus op. In Portugal is het veel rijst, pasta, vis. Als Daniel kookt is het Portugees, bij Ellen of op restaurant is het Belgische kost. Het was ook wel wennen aan het ritme hier. In Portugal eten we twee keer warm per dag. ’s Avonds meestal maar tussen 8 en 9 uur. Hier eten ze tussen 5 en 6, en ’s middags brood. Het brood is veel te zacht. Als vrienden of familie van Portugal komen brengen ze brood mee en koffiekoeken van ginder. Veel lekkerder dan die van hier”.

Daniel Seara is 24 jaar oud en afkomstig uit Portugal hij woont sinds 2001 in Hoogstraten

Na goed een jaar in de tuinbouw is Daniel elders gaan werken, in het begin in fabrieken verwant aan de tuinbouw (verpakking, sorteren). Sedert iets meer dan een jaar werkt hij in de wegenbouw, klinkerlegger, kasseien, … Een zware job, maar het betaalt beter. Hij voelt er zich wel op zijn plaats. Er werken nog Portugezen en dikwijls is Daniel de tolk tussen de baas en de werkmannen, wat hij niet altijd even plezant vindt. “Zo leren die mannen nooit Nederlands!”.

Een huisje met een tuintje

Ziekenkas

Bij het verenigingsleven heeft Daniel nog geen aansluiting gevonden, hij is er ook nog niet naar op zoek gegaan. “We hebben een ruime gemengde vriendenkring. Daar komen we mee toe. Af en toe gaan we samen eens buiten, dikwijls gaan we bij mekaar op bezoek, samen wat eten. De vakanties zijn voorbehouden aan Portugal. Dan gaan we eerst uitgebreid de familie bezoeken en dan nog een tijdje verder vakantie houden aan zee”.

Stilaan is Daniel ingeburgerd geraakt, vooral omdat hij hier een vriendin gevonden heeft“Als Portugezen hier blijven en zich echt vestigen is het meestal omdat ze hier een partner vonden.

De anderen gaan na verloop van tijd terug.” Daniel kan in zowat alles wat nodig is zijn plan trekken, bakker, beenhouwer, supermarkt. Geen enkel probleem meer. Ook met de papierwinkel kan hij overweg, al heeft dat wel enige tijd geduurd voor hij er zich bewust van was wat er allemaal nodig was. “Na een jaar wist ik niet dat je hier bij een ziekenkas moest aangesloten zijn, waar het gemeentehuis was. Al die dingen werden door mijn baas toen geregeld, zelf wist ik er niets van af”.

Daniel is niet meer van plan terug te gaan naar Portugal: “Wat zou ik er gaan zoeken? Er is wel wat meer werk, maar de lonen zijn goed de helft van hier. Neen, we wonen nu samen in Hoogstraten en daar is het goed wonen. We hebben hier in de Mouterijstraat een goed appartementje, goede buren. Volgende maand verwachten we ons eerste kindje. Dat zullen we natuurlijk zo snel het kan aan mijn ouders gaan laten zien in Portugal. Of anders komen ze hier kijken. In december gaan we in ieder geval naar ginder voor de doop. Verder kijken we uit naar een groter appartement of een huisje met een tuintje, zoals alle Belgen”. (jaf)

5

57 NATIONALITEITEN

Kareen Owusu

Een vrolijke meid uit Ghana Wanneer we ’s morgens Kareen Owusu op weg naar school ontmoeten, tovert zij steeds een stralende lach te voorschijn en groet zij ons blij en beleefd. Want zo is Kareen: een vrolijke en beleefde meid, graag gezien op het Spijker waar ze net haar vierde Economische met vrucht heeft afgelegd. Een hele prestatie voor een 16-jarige die amper vijf jaar geleden als klein meisje samen met haar zus het vliegtuig in Ghana opstapte om een dag later in een wildvreemd land aan te komen waar elk woord voor haar latijn was.

Voor het eerst is zij terug op vakantie naar haar moederland en dat wordt spannend. Sinds lang komt er nu geen warm water meer uit de kraan en zal zij terug moeten poetsen en koken zoals elk meisje in Ghana dagelijks doet. Zij heeft nu de Belgische nationaliteit, maar haar hart klopt deze maand meer dan ooit Afrikaans.

Kareen, wat een ervaring om als jong meisje van het lekkere warme Afrika in het natte en kille België terecht te komen.

Dat was heel speciaal, maar ik vond het wel heel spannend. Ik was 11 jaar en samen met mijn zus die enkele jaren ouder was vertrokken wij vanuit Ghana naar België waar mijn moeder al bijna drie jaar woonde. Ik had nog nooit een vliegveld gezien en ik had echt schrik om te crashen. Toen we boven Accra vlogen dacht ik dat alle lichtjes beneden sterretjes waren. In Nederland moesten

wij één uur extra wachten en ik vreesde toen dat ik nooit in België zou geraken. In Zaventem zag ik mijn moeder terug en ben ik in haar armen gesprongen zodat we bijna samen over de grond rolden. Dat was heel emotioneel.

Wat waren je eerste indrukken?

Alles was bijna nieuw voor mij. In Ghana had ik wel eens blanke toeristen gezien, maar hier werd ik wakker en ik zag niets anders meer dan blanke mensen. Ik was ook gewoon mijn eigen tijd te bepalen en alles rustig aan te doen. Hier was alles echter zo strikt geregeld, zoals de bussen die stipt op tijd komen, vooraf afspraken maken met mensen, … dat alles was voor mij heel moeilijk in het begin. Maar er waren ook wonderlijke dingen. Ik was gewoon om ’s morgens water warm te maken om mij te wassen, hier viel ik bijna achterover toen mijn moeder gewoon een kraan opendraaide en er warm water uit liep.

Ik herinner mij ook hoe ik schrok toen ik twee jonge mensen op straat elkaar zag kussen. Zoiets was bij ons in Ghana ondenkbaar.

En dan de taal?

Het eerste jaar zijn mijn zus en ik naar het Atheneum in Antwerpen op school gegaan, speciaal om Nederlands te leren. Dat was ook een hele belevenis, de eerste maal in een Belgische bus.

Iedereen was zo stil ’s morgens; totaal anders dan ik gewoon was.

Ik ben een ochtendmens. Als ik wakker wordt moet ik kunnen babbelen. Maar Antwerpen vond ik heel leuk, alleen was het Nederlands moeilijk.

Ik heb nu nog altijd wat problemen met de uitspraak maar mijn moeder stimuleert mij om bijlessen te volgen

6

Kareen Owusu is 16 jaar oud en afkomstig uit Ghana ze woont sinds 2002 in Hoogstraten en ook op het Spijker wordt ik hierin heel goed geholpen. Na dat jaar Nederlands ben ik dan naar het eerste jaar secundair in het Spijker gegaan. Ik had het gevoel dat ik een hele grote achterstand had. Ik voelde mij heel dom tegenover al die andere meisjes en heb mij dikwijls afgevraagd: ”Wat doe ik hier eigenlijk?” Die achterstand is er altijd gebleven, zeker met spreekvaardigheid, ondanks de vele bijlessen Nederlands en Frans.

Maar toch ga je graag naar school?

Nu wel, maar in het begin wilde ik er gewoon weg. Veel van mijn vriendinnen woonden in Antwerpen en we waren daar met vele nationaliteiten onder elkaar. In Hoogstraten was ik de enige zwarte en dat deed raar. Ik weet nog goed hoe een meisje van mijn klas mij aankeek met een blik van “wat kom jij hier doen?”. Later is zij echter mijn beste vriendin geworden. De leerkrachten kennen mij allemaal heel goed en zijn ook heel vriendelijk voor mij. Telkens op het einde van het schooljaar, op 6 juni, word ik altijd gevierd in de klas omdat dat de dag is dat ik in België aangekomen ben. De leerkrachten zorgen dan zelfs voor een geschenkje. Ja, ik ga heel graag naar school, zelfs liever dan in de vakantie thuis te zitten.

Heb je dan geen hobby’s?

Ik ga eigenlijk niet graag weg. Ik kijk liever televisie. Ik ben nu zestien jaar maar ik heb geen zin om bijvoorbeeld naar de Bizar te gaan. Dat is niet mijn ding. Toch dans ik graag en ga ik wel eens lopen, maar dan niet in een atletiekclub. In Hoogstraten is eigenlijk niet zo veel te beleven.

In Afrika is er meestal meer feest.

Heb je dan nog veel zaken van je Afrikaanse cultuur behouden?

Mijn leerkrachten zeggen mij altijd dat het typisch Afrikaans is wanneer ik weer eens te laat kom of mijn opdrachten te laat inlever. Maar wat

57 NATIONALITEITEN ik zelf vooral als Afrikaanse heb overgehouden is het respect voor mensen en dingen, mijn geloof en natuurlijk ook onze Afrikaanse keuken. Wij zijn in Ghana opgevoed met heel veel belang voor respect. Beleefdheid en respect zijn heel belangrijke waarden voor ons, zeker tegenover oudere mensen. Ik doe nu vakantiewerk in Friswit en ik spreek mijn collega’s altijd aan met “mevrouw”. Dat vinden de mensen echter heel raar.

Daarnaast gaan wij elke zondag in Breda naar de protestantse kerk met bijna allemaal zwarte mensen. In Ghana moest ik altijd naar de kerk, nu mag ik. En ik ga ook bijna elke week, tenzij het examen is of ik heel moe ben. In Ghana worden godsdienstige feesten heel erg gevierd. Met Pasen bijvoorbeeld zijn er naast de plechtigheid in de kerk ook grote picknicks op het dorpsplein met voetbalwedstrijden en atletiek. Hier zijn er alleen maar paaseieren.

Wij eten thuis zelden “Belgisch” maar eigenlijk altijd Afrikaans. Fou-fou, jam met spinaziesaus, palmnotensoep, enz. Wij hebben heel veel verschillende gerechten maar het enige nadeel is dat we die producten ook altijd in Antwerpen of Turnhout moeten gaan kopen.

En Kareen, wat brengt de toekomst?

Ik begin nu aan mijn vijfde jaar Economische.

Ik zou later graag, als het kan lukken tenminste, rechten willen studeren. Ik wil graag in de politiek gaan. Dat heeft mij altijd geïnteresseerd. Ik heb dat altijd al willen doen, maar ik zal er heel hard voor moeten werken. Ik hoop dat ik binnen twee jaar, wanneer ik zal moeten kiezen, nog iets meer van mijn achterstand heb kunnen inhalen. En waar dan later mijn toekomst ligt, hier in België of in Ghana, dat weet ik niet. Dat zien we later wel.

Maar eerst nog een goed verlof.

Ik hoop dat het zal meevallen, want ik ga nu voor de eerste maal terug naar Ghana op vakantie. Ik ben heel blij dat ik mijn familie zal kunnen terugzien en vooral dan mijn opa. Ik zal mij terug moeten aanpassen aan het warm water en aan het feit dat er vaak geen elektriciteit meer is. In deze vijf jaar heb ik het slechts één keer meegemaakt dat het licht hier uitviel voor maximum één minuut. In Ghana kan er soms een hele dag geen stroom zijn. En dan mis ik mijn muziek en dat zou ik spijtig vinden. Maar koken, de was doen met mijn handen en poetsen zal ik zeker moeten doen, juist zoals elk meisje in Ghana. Hopelijk lukt het me nog.

Georges Kassy

Verwoed op zoek naar werk We worden vriendelijk ontvangen in zijn woonst aan de Mouterijstraat te Hoogstraten. Georges Kassy is afkomstig van Ivoorkust, een land in WestAfrika. Hij heeft het hier naar zijn zin, voelt zich goed geïntegreerd, is rusteloos op zoek naar werk en wil in België blijven. In Hoogstraten als het even kan, want in grote steden zoals Antwerpen of Brussel zou hij zich niet zo goed voelen.

Ivoorkust grenst aan Liberia, Guinee, Mali, Burkina Faso, Ghana en de Golf van Guinea. Het land telt iets meer dan 19 miljoen inwoners… en een burgeroorlog. Dat was de reden waarom Georges zijn land, waar hij op 15 februari 1966 geboren werd, verliet.

Toen president Houphouët-Boigny, die in Ivoorkust een meerpartijenstelsel introduceerde, in 1993 overleed en opgevolgd werd door Henri Conan Bédié, liep het goed fout. In 1996 maakte Amnesty International bekend dat er in de drie jaar dat Bédié regeerde meer mensen gevangen waren gezet dan onder de 33 jaar dat zijn voorganger president was.

Na een militaire machtsovername in 1999 en de benoeming van Laurant Gbagbo als president, bleef het onrustig, met een mislukte coup in 2001 en muiterij van het leger in 2002. Het resulteerde uiteindelijk in een burgeroorlog tussen de regeringstroepen uit het christelijke zuiden en diverse rebellengroepen uit het islamitische noorden. De onlusten ontstonden in de economische hoofdstad Abidjan, maar verspreidden zich over gans het land. Ook tot in de meer noordelijk gelegen stad Korhogo, waar Georges Kassy woonde.

Het huis van de katholieke Georges Kassy werd

door de opstandelingen platgebrand, waarop hij besliste om zijn land in oorlog, zijn moeder, zijn twee broers, zijn twee zussen en zijn vrouw en twee kinderen te verlaten. De vlucht bracht hem naar België, een land waar hij niemand kende.

Eenmaal in Brussel aangekomen op 14 december 2002, vroeg hij politiek asiel aan. Een procedure die na vijf jaar afgerond is.

Na een verblijf in Bolingen (Duitstalig België), kwam Georges op 27 maart 2003 in Hoogstraten terecht. Eerst woonde hij aan het Van Aertselaerplein en nu in de Mouterijstraat. Hij leeft gescheiden van een Belgische vriendin, waarmee hij een zoon heeft van 3,5 jaar. Hij brengt hem regelmatig naar de kleuterschool in het Klein Seminarie en het kind is elke zaterdag bij hem.

Georges volgde een cursus basiseducatie Nederlands, daarna een technische opleiding van de VDAB in Turnhout en een specialisatie hulpkok bij de VDAB in Herentals. Hij is verwoed op zoek naar werk, dat hij soms kan vinden langs één van de interimkantoren waar hij zich liet inschrijven. Alsof hij zijn bereidheid om te werken moet bewijzen, toont hij ons een groot aantal sollicitatiebrieven en evenveel vriendelijke maar negatieve reacties als antwoorden.

Kopij Het volgende nummer van De Hoogstraatse Maand verschijnt op woensdag 29 augustus. Alle kopij voor deze editie verwachten wij ten laatste op woensdag 15 augustus. Tot zondag 19 augustus kan u het sport- en dorpsnieuws nog binnenbrengen.

Georges Kassy is 41 jaar oud en afkomstig uit Ivoorkust hij verblijft sinds 2002 in België en woont sinds 2003 in Hoogstraten Wat Georges hier het meest opvalt is de goede organisatie, op alle vlakken. Het openbaar vervoer verloopt stipt en de zorg bij ziekte is uitstekend.

Hij is wel verrast over het beperkte aantal mensen dat naar de kerk gaat, meestal oudere mensen.

Dat is anders in zijn land, waar alle katholieken naar de kerk gaan. Dat Georges trouw elke zondag naar de mis kwam, was ook pastoor Jef Smits opgevallen. Daarom vroeg hij Georges om mee te helpen tijdens de kerkdiensten. De kerkgangers onder ons kennen Georges allicht als misdienaar bij de vieringen ‘s zondag of bij begrafenissen en andere diensten. Van enige vorm van racisme heeft hij niet te klagen, maar als kleurling werk vinden is niet eenvoudig. (fh)

7

8

57 NATIONALITEITEN

Han Joosen en Willy Aarts

“We hebben een gouden plekje gevonden om te wonen.”

Sinds een jaar of tien zijn Han Joosen en Willy Aarts inwoners van Hoogstraten. Het was een bewuste keuze om naar België te komen, maar bij toeval kwamen ze in Wortel terecht. Ondertussen hebben ze zich goed geïntegreerd in hun gebuurte en het dorp. Han en Willy vertellen over hun ervaring in Wortel.

Van waar zijn jullie afkomstig en hoe zijn jullie in Wortel terecht gekomen?

Han en Willy: “We komen uit Teteringen, vlak bij Breda. Van jongs af aan zijn we al op België gericht. Zo kwamen we vroeger regelmatig in Antwerpen om te shoppen of uit te gaan en gingen we regelmatig biljarten in Meersel-Dreef, of kwamen we er uitgebreid ontbijten.”

Han: “Op een gegeven moment zijn we in deze omgeving op zoek gegaan naar een huis, bereisbaar naar Antwerpen en Breda, twee steden waar we regelmatig komen. We zochten niet bewust in Wortel. Achteraf bleek ik Wortel wel te kennen. Dat kwam zo, vroeger ging ik één keer per jaar met een maat vissen, op de Bouwhoef. Tot we er op een gegeven moment aan kwamen en alles dicht was. Na bellen aan de voordeur werd er na een tijdje open gedaan door een vrouw in een roze kamerjas. Bleek dat het gebouw een nieuwe eigenaar had gekregen die de boel had omgebouwd tot een hoerentent! Sindsdien kon ik het woord ‘Wortel’ niet meer vergeten.

Toen we begonnen te zoeken kregen we van onze makelaar af en toe adressen door en dan gingen we kijken. De buitenkant van het huis deed er voor ons niet zoveel toe. Voor Willy was vooral de binnenkant belangrijk, de ruimte en de indeling van het huis, en voor mij was de tuin van belang, die moest klein zijn. Zo zijn we bij dit huis beland wat perfect aan onze eisen voldeed.”

Hoe ging de aanpassing aan de nieuwe buurt?

Han en Willy: “We hebben tijdens onze zoektocht naar een huis nooit eigenlijk hard naar de

buurt of de omgeving gekeken, want dat interesseerde ons eigenlijk niet. We zochten een leuk plekje om te gaan wonen. Achteraf gezien hebben we in onze ogen een gouden plekje gevonden.

Han Joosen Je buren kan je niet is 52 jaar en afkomstig uit Nederland. Hij woont samen met zijn uitkiezen, en dat bleek vrouw Willy sinds 1996 in Hoogstraten. heel erg goed mee te vallen, het is zelfs heel goed gegaan. Vanaf dat gevallen. In Nederland is er veel minder sociale we hier kwamen wonen verliep het contact met omgang. Dat het hier nog zo sterk leeft vind ik de straat heel erg goed. Een aantal maanden nadat zonder meer positief.” we verhuisd zijn hebben we ook een barbecue georganiseerd voor de straat om iedereen te leren Waarmee hou je je hier buitenshuis kennen. Toen hebben we nog iets grappigs meezoal bezig? gemaakt bij de Rudy, de beenhouwer.”

Willy: “Ik ben actief als vrijwilligster in het Willy: “Ik had voor de barbecue een vleesschoRusthuis, ik doe er eens in de week de cafetaria tel besteld, met daarop ook 40 satéstokjes. Toen en ik ben lid van de KVLV.” ik op de dag zelf de schotel ging ophalen, lagen Han: “Ik zit al zolang ik hier woon in de KWB er middenin netjes 40 houten stokjes geschikt, en daarbinnen ben ik medeorganisator van de zonder vlees. Maar zo noem je in Nederland saLandlopersjogging en ik ben lid van Tennisclub té’s met vlees aan: ‘satéstokjes’. Dat misverstand de Langenberg. Ook werk ik achter de schermen werd gelukkig snel opgelost.” mee bij toneelgroep Willen is kunnen.”

Han: “Echte aanpassingsproblemen waren er Han en Willy: “Dat integreren in het dorp en niet. Het andere taalgebruik, dat was wel wenin het verenigingsleven, dat doen we ook heel nen, woorden zoals voiture, vlaai, ‘op uw poep bewust. We stellen ons bewust ook low profile zitten’ en remorque, die ken je in het begin niet. op. We zijn echt wel met het idee hier naartoe Wat me het meest is opgevallen is sociale orgagekomen om niet te profileren als ‘de Nedernisatie in België, dat is hier veel beter. Dan denk lander’, als ‘den Hollander’. Wij hebben er verik vooral aan het verenigingsleven. Dat heeft hier moedelijk net zoals veel Belgen een hekel aan een veel betere, langere en nog bestaande tradiom hard te roepen en te gillen en te zien dat je tie, terwijl dat in Nederland allemaal al is weger bent. Dat doen Nederlanders schijnbaar nogal gemakkelijk, en daar hebben Belgen terecht een hekel aan.”

Han: Hoe gaat dat met je bezigheden in een dorp?

Je wordt eigenlijk automatisch wel ergens bij getrokken, van het een rol je in het ander, vaak gaat zoiets vanzelf.”

Hoe ziet jullie Wortelse toekomst er uit?

Willy en Han in hun onderhoudsvriendelijk tuintje.

Han en Willy: “We willen hier voor geen goud meer weg. We hebben niet echt een reden om terug naar Nederland te keren. De medische verzorging vinden we in België bijvoorbeeld vele malen beter dan in Nederland. Voor ons is Nederland net zo ver als Turnhout, dat is voor ons de omgeving hier, dus niet iets waar we per sé naar willen terug keren. Wie weet, als het er van komt, willen we ooit wel Belg worden. We wonen hier graag.” (ms)

9

57 NATIONALITEITEN

Soile Haavisto

‘Ik volgde mijn hart en kwam naar België’ Soile Haavisto woont in één van de bejaardenhuisjes aan de Jan de Wysestraat in Meersel-Dreef. Ze kwam als prille twintiger uit Finland naar België en vestigde zich met haar man Herman Knaeps in Antwerpen.

Soile woonde voordien in de rand van Helsinki.

Maar in tegenstelling tot Antwerpen is zelfs in de hoofdstad van Finland de natuur prominent aanwezig. De bossen dringen er ver door tot in de stad en tussen de huizen in de rand van Helsinki staat veel groen. Soile woonde landelijk in de stad en groeide op in de natuur, zoals alle Finnen.

“Samen met een nicht was ik als 18-jarige op reis in Lapland. Omdat we heel lang op een volgende bus moesten wachten, zijn we gaan liften. Dat deden we wel meer en in die tijd was dat als je een beetje uitkeek heel normaal en veilig. Herman kwam terug van een bezoek aan kennissen in Finland en pikte ons op. We bleven corresponderen, maar dat verwaterde. Na drie jaar kwamen we mekaar weer toevallig tegen en werden we verliefd. Een jaar later trouwden we in Finland in twee kerken, in een Lutheraanse kerk en in de enige katholieke kerk in Helsinki.”

“Ik was jong, wat avontuurlijk en vol vertrouwen en volgde mijn hart toen ik met Herman in België ging wonen. Mijn moeder maakte zich wel zorgen. Aanvankelijk woonden we in een appartementje achter het justitiepaleis in Antwerpen.

Maar dat was voor mij wel wennen. Ik houd er wel van om in een stad te wandelen, maar niet om er te wonen. De stenen omgeving was er voor mij niet zo aangenaam en we verhuisden naar het meer landelijke Borsbeek. Daar zijn ook onze kinderen geboren: Tuulia en Katrien. Omdat Herman in Nederland werkte, zochten we later een plaats dichter bij de grens.”

“Hoogstraten was meteen een optie. Tijdens één van onze rondritten kwamen we in de Vrijheid terecht. Het beeld van de lindebomen kwam heel charmant over. We stapten een immobiliënkantoor binnen. Daar stelden ze ons een huis voor in Wortel-centrum, tegenover de oude pastorij.

Toen we er gingen kijken op een lenteavond was het er vers groen, rustig en stil. En plots begonnen de klokken te luiden. Ik was meteen

verkocht. We stonden er toen niet bij stil dat er in het dorp maar één winkeltje was en dat we ineens overal heel ver vandaan zaten. Ik had in het begin nog geen auto of fiets en het werd dus heel goed organiseren met inkopen en zo. Nu is dat natuurlijk allemaal hard veranderd, maar toen was het allemaal niet zo praktisch. Maar we hadden er wel veel vriendschap van de buren. En ook echte steun bij toevallige nood. De mensen waren echt hartelijk!”

Belgen zijn vlot en sociaal Soile vindt Belgen vlot en heel sociaal. Ook de hang naar gezelligheid en het feestvieren van de Belgen vindt ze bijzonder aangenaam. “De Finnen keken destijds vooral de kat uit de boom.

Ze nemen over het algemeen een afwachtende houding aan. Ze moeten eerst loskomen. Dat is ook bij Finnen onderling zo. Wat heel belangrijk is in België is de aangename eetcultuur, de heel gevarieerde dagelijkse kost en de vaste tijdstippen waarop gegeten wordt. Het bepaalt zelfs de openingsuren van de winkels, banken, … In Finland eet men nogal wanneer het uitkomt en de winkels sluiten niet op de middag.”

In Antwerpen vond Soile vrij snel werk. “Antwerpen is een havenstad. Daar waren buitenlanders sowieso heel gewoon. Werk vinden was er echt geen probleem. Maar toen we naar de Kempen verhuisden werd dat wel anders. Het aanbod van jobs was toen ook niet zo groot, maar de mensen hier hadden precies geen vertrouwen in iemand die uit het buitenland kwam. Op dat vlak verschilt de mentaliteit in België dus ook duidelijk van regio tot regio.”

Soile leerde vrij snel Nederlands. “Nederlands is een Germaanse taal. In Finland leerden we naast Fins, dat een taalgroep op zich is, ook Zweeds, Engels en Duits. Toen ik in België was dacht iedereen dat ik nooit Nederlands zou spreken.

Maar ik luisterde in het begin vooral en volgde

Boekhoudbureau

Profisk cvba [ Boekhouding en administratie [ B.T.W. - advies / aangiften / formaliteiten [ Fiscaliteit - advies / aangiften / formaliteiten [ Administratie en advies i.v.m. oprichting en wijzigingen van vennootschappen [ Advies sociale wetgeving Industrieweg, 13 B 2320 Hoogstraten www.profisk.be info@profisk.be

10

Ondernemingsnr. 0438.340.228 Tel. 03.235.03.23 Fax. 03.235.03.24 GSM. 0478.32.76.35

Soile Haavisto is 59 jaar en afkomstig uit Finland, ze woont sinds 1970 in België en sinds 1977 in Hoogstraten. ook les. In het moederhuis ben ik Nederlands beginnen spreken. Iedereen was toen verrast dat het zo vlot ging. Ik maak nog wel fouten. In het Fins gebruiken we geen lidwoorden en ook “hij” en “zij” komen niet voor in mijn moedertaal. Die woorden gebruik ik soms ook in het Nederlands niet. En dan klinkt het soms wel wat raar natuurlijk.”

In Borsbeek waren de kinderen nog jong. “Toen had ik mijn handen vol met hun opvoeding. Ik had toen geen tijd om me te engageren in het verenigingsleven. Echte vriendschapsrelaties bouwde ik er niet op. In de randstadsomgeving was er veel verloop en de mensen verhuisden er regelmatig. We hadden eerder contacten met oudcollega’s (vaak ook ‘inwijkelingen’ van andere nationaliteiten). In Antwerpen zochten we ook regelmatig de Finse gemeenschap op. Maar in Wortel kwam ik door de kinderen wel in contact met lokale mensen en sloot ik me aan bij de Boerinnenbond en bij de KAV. Ik was zwemmoeder en volgde cursussen. Die integratie verliep vrij vlot. Nu de kinderen het huis uit zijn, voel ik eigenlijk de behoefte niet meer om me te engageren in één of andere vereniging. Het leggen van contacten is door het wegvallen van de kinderen ook moeilijker. Maar ik woon hier wel graag in Meersel-Dreef. Het is wel overal ver vandaan, maar het is landelijk en hier in onze woonstraat zitten we ook vlak tegen het park aan. Ik heb het naar mijn zin.”

E

Heimwee naar de natuur “Ik heb vooral veel heimwee naar de natuur. De weidse landschappen, de zee, de meren en de bossen… Toen de kinderen klein waren, had ik

57 NATIONALITEITEN eigenlijk de tijd niet om er aan te denken. Maar nu maak ik er wel ruimte voor vrij in mijn gedachten. Heimwee is misschien een groot woord, maar het gemis aan die natuur knaagt. Ik kon bijvoorbeeld in de Halsche Beemden nog een beetje van de sfeer opsnuiven als de bosanemonen in bloei stonden, maar die laten het blijkbaar ook afweten tegenwoordig. Als je in België verklaart dat je van de natuur houdt of die mist, wordt je onmiddellijk in een vakje geplaatst. In Finland is dat helemaal niet zo. Iedereen is daar doordrongen van de waarde van de natuur. We groeiden daar mee op. We maakten als kinderen zelfs ons speelgoed in de bossen. We gingen skiën en schaatsen, we zwommen in de meren en organiseerden races met roeiboten. In het middelbaar onderwijs leerden we de planten met hun Finse én Latijnse namen. In de zomer trokken we met de hele familie de bossen in om bessen te plukken. We maakten lekkere taarten en jam. In de herfstmaanden gingen we op zoek naar eetbare paddenstoelen. De meeste families hebben een buitenverblijf om er regelmatig tot rust te komen.

Voor de Finnen is de verbondenheid met de natuur vanzelfsprekend.”

Als Soile in haar dagelijks leven producten tegenkomt met het label “Made in Finland” is ze daar trots op. “Finland is een bescheiden land.

De mensen hebben er omwille van de hoge belasting kleinere auto’s dan hier en ze wonen ook iets kleiner. Daar tegenover staat wel dat de gezondheidszorg en de levensstandaard heel hoog scoren. De Finnen zijn ook altijd heel snel als het op nieuwe technieken aan komt. De micro-

Seizoenarbeider sterft tragische dood MEERLE - Een Roemeense jonge man van 25 jaar, die met zijn vrouw in een van de bedrijven in de buurt werkt, is op 12 juli op een dramatische manier om het leven gekomen. De man zocht in een kledijcontainer van Wereldmissiehulp naar spullen die hij kon gebruiken, kledingstukken die wij afgedankt hebben.

Een vrachtwagenchauffeur vond ’s morgens vroeg het levenloze lichaam, dat gedeeltelijk in de container zat, en verwittigde de politie.

Kapitein Jacobs van politiezone Noorderkempen: “De man is vermoedelijk op zijn fiets gaan staan om iets uit de container te halen.

Waarschijnlijk is zijn fiets onder hem weggeschoven. Daardoor kwam hij met zijn hoofd vast te zitten achter het veiligheidsluik van

golfoven bijvoorbeeld werd in Finland zeker al vijf jaar gebruikt voor deze in België zijn ingang vond. De positie van Nokia moet je ook in die context zien.”

Soile werkt als bediende in het stadhuis van Hoogstraten en staat zo, na de scheiding met Herman, haar mannetje. Aan Finland denkt ze regelmatig terug. “Ik zou graag voor lange tijd terug willen, maar er terug gaan wonen, wil ik toch niet. Mijn kinderen en mijn kleinkinderen wonen hier in België. Zelf woon ik ook meer dan

de container en is hij gestikt.”

De vrijwilligers van Wereldmissiehulp en vooral Jos Sprangers die de container in Meerle regelmatig leeg maakt, zijn diep onder de indruk van het ongeval.

Johan Dierckx, een vrijwillige medewerker van Wereldmissiehulp, dat gevestigd is in Boechout, staat ons te woord: “Het is een drama”, zegt de man, die ook diaken is in Berchem. “Het is intriest, een spijtig toeval … en dat voor een oude jas. Eigenlijk is armoede de doodsoorzaak. Als die mensen iets nodig hebben, mogen ze het gewoon komen vragen. Het enige dat Wereldmissiehulp vraagt is een brief van de plaatselijke pastoor, van het OCMW of van een verantwoordelijke van de parochie.

35 jaar in dit land. Als ik terug naar Finland zou gaan, moet ik alles hier achterlaten en zou ik daar weer bijna van nul moeten beginnen. Aanpassen lukt best als je jong bent. Ik onderhoud nog wel heel goede relaties met mijn thuisland. Elk jaar ga ik er op bezoek bij familie, zeker nu mijn moeder heel oud en ziek is. Regelmatig komen er ook familieleden hier bij mij op bezoek. Finnen reizen vaak, naast het zuiden, ook naar het oude Europa.

België heeft heel veel te bieden op cultureel en historisch vlak. Dat trekt hen aan.”

DE WERELD VAN

11

vanuit het stadhuis...

Vanuit het stadhuis

Van Aperen versus Van Aperen Het is een bekend verhaal uit de Engelse parlementaire geschiedenis: een jonge, voor het eerst verkozen parlementariër van de conservatieven maakt zijn debuut in het lagerhuis en krijgt een stoel toegewezen naast een oude rot in het vak, met wie hij een praatje slaat. De jongeman wijst naar de Labour-fractie aan de overkant. “Daar zit de vijand”, zegt hij trots, blij tot het goede kamp te behoren. Waarop zijn buurman doodleuk antwoordt: “Nee, dat is de oppositie. De vijand, die zit aan deze kant.” Een betere anekdote om de toestand bij de Hoogstraatse KVB samen te vatten is er niet. Raadslid Roger Van Aperen (KVB) staat met getrokken messen tegenover zijn neef, partijgenoot en burgemeester Arnold Van Aperen.

Die meer dan verstoorde relatie is uiteraard het resultaat van wat er allemaal gebeurd is tijdens de coalitievorming eind vorig jaar. Arnold Van Aperen vindt dat Roger hem een mes in de rug gestoken heeft, Roger Van Aperen vindt precies hetzelfde van Arnold. En zoals dat vaak gaat in de politiek, hebben ze alle twee wel een beetje gelijk. Het resultaat is in ieder geval dat Roger Van Aperen samen met Leen Vermeersch en Karel Aerts (ook alle twee KVB) een oppositiefractie binnen de meerderheid vormt, waarbij ze hun pijlen vooral op hun kopman en burgemeester richten en het woord steevast door Roger Van Aperen gevoerd wordt.

burgemeester. Het zal de komende jaren ongetwijfeld nog vuurwerk geven tijdens de gemeenteraad, al zullen ze er wellicht geen van beiden écht vrolijk van worden.

Stadsbestuur ondersteunt kerstverlichting De Hoogstraatse middenstandvereniging Unizo vraagt en krijgt van het Hoogstraatse stadsbestuur een financiële tussenkomst in de kosten van de kerstverlichting. Die kost Unizo jaarlijks een dikke 16.000 euro. Het stadsbestuur betaalde in het verleden al de keuringskosten en het stroom-

Schepen Haseldonckx is het daar met nadruk niet eens. “Hoogstraten-Centrum is hét handels- en horecacentrum, en dat willen we uiteraard zo houden. Bovendien is de kerstverlichting gegroeid uit de gebuurten en heeft Unizo hierin de voorbije jaren een voortrekkersrol gespeeld. Wij nemen onze verantwoordelijkheid op. Ik herinner me opmerkingen in de media een paar jaar geleden waarin werd gesteld hoe jammer het wel niet was dat de kerstverlichting in Hoogstraten zo’n mager beestje was. Als het aan ons ligt, gaan we niet terug naar de situatie van toen. Daarom ondersteunen wij het werk van Unizo.”

Roger Van Aperen kent uiteraard het klappen van de zweep, tijdens de vorige legislatuur was hij nog schepen. Sommige van de behandelde dossier kent hij nog als zijn broekzak, zijn interpellaties zijn daardoor vaak pittig en doorbreken de sleur van de gemiddelde, voortkabbelende gemeenteraadszitting. Komt er een onderwerp in de buurt waarbij Arnold Van Aperen betrokken is, dan kan je er donder op zeggen dat Roger Van Aperen zijn revolver trekt. Vaak met scherp geladen, niet zomaar met losse flodders.

Gaat het over een financiële tussenkomst ten voordele van Unizo voor de kerstverlichting, dan luidt het: “Mag ik het college van burgemeester en schepenen hiermee feliciteren? De vorige schepen heeft dit ook vaak voorgesteld, maar toen werd dat door zijn collega’s afgeschoten.

Nu denken die er blijkbaar anders over.” Komt de Hoogstraatse Veiling ter sprake (de weinig soepele houding van de burgemeester tegenover de Veiling is bekend), dan maakt Roger Van Aperen daar meteen een agendapunt van. En wanneer het over de beleidsnota gaat, stelt Van Aperen voor daar ook een subsidie voor gebuurtefeesten in op te nemen. Met onverholen cynisme geeft hij zijn partijgenoten de boodschap mee: “Zo kunnen we de vreugde, de vriendschap en het veiligheidsgevoel bij de mensen vergroten.”

En Arnold Van Aperen? Die blijft er ijzig kalm onder en lijkt niet van plan uit zijn rol te vallen.

Lijdzaam ondergaat hij de oppositiespelletjes van zijn neef, tot vorig jaar kind aan huis bij de

12

verbruik (goed voor 4.000 euro, een kwart dus van het totale bedrag) en doet voortaan een extra duit van 3.000 euro in het zakje, omdat de stad het imago van Hoogstraten als centrumstad wil ondersteunen.

Fons Jacobs (Hoop-Groen!) vindt dat geen goed idee. Hij begrijpt niet waarom het stadsbestuur niet eerst inspanningen doet om ook in de andere deeldorpen kerstverlichting te voorzien. Bovendien, stelt hij, is het voor Hoop-Groen! “niet meer dan normaal dat de lokale economie haar eigen reclame betaalt”.

Tinne Rombouts onder vuur Tinne Rombouts kan er ondertussen over meepraten: succes heeft soms ook onprettige nevenwerkingen. Electoraal succes kan bijvoorbeeld voor druk vanuit de eigen partij zorgen, want een partij wil een stemmenkanon als Rombouts uiteraard zo vaak als mogelijk inzetten. De voorbije maanden, in de aanloop van de federale verkiezingen van 10 juni, werd in de schoot van het Kempense CD&V druk uitgeoefend op Rombouts om zich opnieuw verkiesbaar te stellen.

GEMEENTERAAD De samenstelling van een lijst is - zeker bij een standenpartij als CD&V - sowieso geen sinecure. ACW, Boerenbond en middenstand moeten allemaal voldoende vertegenwoordigers hebben (liefst op verkiesbare plaatsen), alle regio’s moeten aan bod komen en de interne waakhond ‘Vrouw & Maatschappij’ houdt de verhoudingen tussen vrouwelijke en mannelijke kandidaten nauwlettend in de gaten. Toen de lijst voor de

mentaire jaarvergoeding van bijna 75.000 euro ontvangen de Vlaamse parlementairen een forfaitaire onkostenvergoeding van 20.979,31 euro, ter vergoeding van alle kosten en lasten. Het lijkt ons dan ook ongepast om gemeentelijke gelden te gebruiken voor deze investering.”

Schepen Marc Haseldonckx, die tijdens de gemeenteraad nagenoeg in zijn eentje het woord voert voor de CD&V-schepenen, kon er niet mee lachen. “Mensen, waar gaat dit over?”, zuchtte hij. “Met al die verdachtmakingen over deze investering slaat men volledig de bal mis. Het gaat hier om een computer met scherm, klavier en muis voor in het schepenlokaal. Een werkinstrument, dat door iedereen gebruikt kan worden. Mogen wij ons als bestuur toch een beetje aanpassen aan de moderne technologie? Ik zou hier ook nog aan willen toevoegen dat wij ook gebruik maken van onze eigen laptop.”

Schepen Rombouts reageerde geëmotioneerd op deze gepeperde démarche van raadslid Sprangers en was zichtbaar blij met de steun vanuit haar eigen fractie. Toch ging ze na afloop van de uiteenzetting van Marc Haseldonckx alsnog zelf in het verweer. “Men moet er niet altijd zomaar van uitgaan dat elke vraag die ik stel ook meteen een vraag is die alleen op mijzelf betrekking heeft.

Ik heb die vraag ook gesteld uit naam van mijn collega’s in het schepencollege.”

Volgens de oppositie gebruikt Tinne Rombouts de nieuwe computer van het schepenlokaal voor haar parlementair werk. En daarvoor krijgt ze andere dan gemeentelijke financiële middelen. federale verkiezingen van juni zo goed als klaar was, had CD&V nog twee gaten te vullen om een op alle vlakken evenwichtige lijst voor te kunnen leggen: een vrouwelijke kandidate uit Herentals én een verkiesbare dame uit Hoogstraten moesten met bekwame spoed gevonden worden. Vanzelfsprekend keek iedereen richting Tinne Rombouts, er werd op verschillende manieren aan haar mouw getrokken, maar vanuit Hoogstraten werd uiteindelijk Dorien Geens naar voor geschoven, die aan het eind van de rit een bijzonder fraaie score kon voorleggen. Probleem van de baan.

Vervelender wordt het wanneer van op de oppositiebanken frontaal in de aanval wordt gegaan.

Tijdens de gemeenteraad van juni had Tinne Rombouts prijs. Voor de gezamenlijke fractie Hoop-Groen! haalde raadslid René Sprangers de voorhamer boven. “Ons oog is gevallen op een bestelbon voor 1.312,78 euro aan computermateriaal voor de collegezaal, die gebruikt wordt door de CD&V-schepenen”, stelde hij.

“Op vraag van schepen Rombouts wordt een internettoegang voorzien om haar werk binnen het Vlaamse parlement te vergemakkelijken. Van de stadssecretaris leerden wij dat deze investering gebeurt opdat schepen Rombouts haar elektronische post zou kunnen lezen. Naast de parle-

IKO krijgt auditorium De werken aan de nieuwbouw voor het Instituut voor Kreatieve Opvoeding (IKO) zijn bijna klaar.

De Hoogstraatse gemeenteraad moest nog twee punten goedkeuren die verband hielden met de afwerking van het gebouw: de uitvoering van schilderwerken die niet voorzien waren in de begroting en de aankoop van stoelen voor het auditorium. Vooral dat laatste punt zorgde voor enig animo.

Raadslid Sprangers (Hoop-Groen!) vroeg zich af of het niet beter was de plannen voor een auditorium (aanvankelijk ging het om een leslokaal) te bevriezen tot duidelijk zou zijn of er al dan niet een cultuurcentrum of vrijetijdshuis in Hoogstraten zou komen en hoe dat er moet gaan uitzien. Roger Van Aperen (KVB) trad hem bij en ging nog een stapje verder. “Men zou beter

stapelbare stoelen aankopen, in plaats van de veel te dure stoelen, vastgevezen aan de vloer bovendien”, stelde hij. “Dan zou men de zaal nog voor andere doeleinden kunnen gebruiken en het zou ook veel goedkoper zijn.” Hij had zelf op het internet al een goedkope leverancier opgesnord, gaf hij nog mee.

Cultuurschepen Annie Desmedt bleef er haar rustige zelf onder. “De plannen die nu worden uitgevoerd, werden nog goedgekeurd tijdens de vorige legislatuur”, zei ze. “De vraag om het lokaal blijvend als auditorium te gebruiken, komt van het IKO zelf. Ze willen het vooral gebruiken voor de lessen kunstgeschiedenis voor alle cursisten. Er is nog geen reglement, maar wellicht zal het auditorium als er geen lessen zijn ook ter beschikking worden gesteld van bedrijven.

Het zou geen zin hebben om stapelbare stoelen aan te kopen, om veiligheidsreden zou dat niet kunnen.”

Kaalslag op Minderhouts Dorpsplein Dat het de Groenen zouden zijn die de nogal drastische snoeibeurt van de platanen op het Minderhoutse Dorpsplein en langs de Schoolstraat op de agenda van de gemeenteraad zouden plaatsen, viel te verwachten. Raadslid Jacobs had zijn licht opgestoken bij specialisten terzake en was van oordeel dat met name de gebruikte werkwijze en de periode waarin het snoeien plaatsvond, er helemaal naast waren. Bovendien huisde in de bomen ook een kolonie roeken, een beschermde diersoort. Twintig nesten werden verwijderd.

Schepen Ward Baets had zijn licht eveneens opgestoken en wel bij de bevoegde groendienst van de stad. Hij stak de loftrompet over de jarenlange ervaring van de dienst en stelde dat het snoeien op correcte wijze was gebeurd. “Er is inderdaad drastisch ingegrepen, maar dat hoort zo bij platanen”, wist hij. “Het is wel zo dat het snoeien normaal iets vroeger had moeten gebeurd zijn, maar de aannemer was wat te laat. Door de zomerse temperaturen in april, stonden de bomen ook vroeger in bloei.”

Op de vraag van Hoop-Groen! om een natuurbeheersplan op te stellen, gaat Baets niet in. “We stellen wel een duidelijke planning op.” (TH)

w w w. fo n s m a r t e n s p l a n ke nv l o e r e n . b e

EIKEN PLANKENVLOER

Eigen fabrikaat en plaatsingsdienst Ook voor de doe-het-zelvers Toonzaal open: Donderdag en zondag GESLOTEN

VEROUDERDE VLOEREN NATUURLIJKE LOOK LEGKLAAR Groot Eyssel 39a, Meerle (België) baan Meerle-Meer Telefoon: 03.315.84.32 Fax: 03.315.03.99

0177

MAANDAG, DINSDAG, WOENSDAG, VRIJDAG ................... 08.00-12.00 / 13.00-17.00 uur zaterdag .................................................................................. 09.00-12.00 / 13.00-16.00 uur

13

ACTUEEL

vrijdag 10 en zaterdag 11 augustus

25ste Antilliaanse Feesten in de Blauwbossen Onze Hoogstraatse Antilliaanse Feesten, een weekend vol opzwepende muziek in een uniek festivaldecor, of hoe geraak je weg van deze wereld en blijf je toch in Hoogstraten! Wervelend, passioneel, zinderend, hemels & aards, grensoverschrijdend, Caribisch & exotisch, broeierig & sensueel, puur, nachtelijk, uitbundig, zinnenstrelend, werelds & paradijselijk lekker ... of het beste wat het leven te bieden heeft. Hieronder vind je de belangrijkste informatie. Meer volledige inlichtingen vind je op de mooie, vernieuwde website http://www.antilliaansefeesten.be

Gratis toegang of voor 10 Eur: Je bent jong en je wil wat Om de 25ste verjaardag van de Feesten te vieren hebben de organisatoren dit jaar vooral aandacht voor de jonge bezoekers en toekomstige Feesters. Ze krijgen dit jaar de kans om wel bijzonder goedkoop te feesten, en wel op deze manier: - iedereen geboren in de zomer van 1983 (van 21 juni tot 21 september) mag op vrijdag 10 augustus gratis binnen op vertoon van zijn paspoort; - iedereen die 17 is of jonger kan op 10 en 11 augustus telkens een ticket kopen voor 10 euro, enkel aan de kassa!

Alle anderen kunnen hun kans wagen in onze vrijkaartenwedstrijd (zie verder in dit artikel).

Programma: Vrijdag 10 augustus TMS STAGE 2030: MACHEL MONTANO - soca, Trinidad 2230: JOE ARROYO - salsa, Colombia 0030: PITBULL - hip hop/reggaeton, Miami 0230: ORO SOLIDO - merengue, Rep. Dom.

CLUB STAGE 2130: EDDY K - reggaeton, Cuba 2330: BMW PLUS - soca, Aruba 0130: DJ ZOONTJE - reggaeton

TMS STAGE 2015: CHARANGA HABANERA - timba, Cuba 2200: MONCHY Y ALEXANDRA - bachata, Dom. Rep. 2330: KASSAV’ - zouk , Guadeloupe 0115: LA INDIA - salsa, New York 0300: MACHEL MONTANO - soca, Trinidad JOKER STAGE 1945: EDDY K - reggaeton, Cuba 2130: J-F IFONGE - soukous, Congo 2330: N’KLABE - salsa, Puerto Rico 0130: COMBINATIE 16 - kawina, Suriname CAHIER CLUB 2130: INNER VISIONS - reggae, Virgin Islands 2330: GHETTO FLOW - reggaeton, Rep. Dom. 0130: BMW PLUS - soca, Aruba

14

De Hoogstraatse Maand geeft ook dit jaar 10 vrijkaarten weg, elk ter waarde van 35 euro (voor vrijdag 10 augustus). Ga snel naar onze website: www.demaand.be en vul daar het deelnameformulier in. Of, voor de klassieken onder ons, stuur een briefkaart met uw naam, adres én telefoonnummer naar: DHM-Antillen, Loenhoutseweg 34, 2320 Hoogstraten. De inzendingen moeten binnen zijn op dinsdag 7 augustus.

De winnaars worden persoonlijk verwittigd op woensdag 8 augustus per e-mail of telefoon (voor de kaartinzendingen). Er wordt slechts rekening gehouden met één inzending per persoon. De winnaars kunnen hun vrijkaart afhalen aan de pers- en genodigdenbalie op het terrein op vertoon van hun paspoort.

- Parkeren: gratis en in de onmiddellijke nabijheid van het terrein.

- Toegankelijk voor bezoekers met een handicap.

JOKER STAGE 2130: KARAMELO SANTO - ska, Argentina 2330: HAILA - salsa, Cuba 0130: LE GROOVE - soca, Aruba

Zaterdag 11 augustus

Vrijkaarten

Praktische info: - deuren: 19.00 uur, live muziek vanaf 20u tot 05u. - 11 groepen per avond; - vier podia: TMS-stage, Joker-stage, Cahier Club-stage en de Palacio de la Salsa.

Prijzen: - Dagkaart: voorverkoop 35 EUR - kassa: 43 EUR - Weekendkaart: voorverkoop 55 EUR - kassa: 65 EUR

Varia: - infostand, cd-shop, vestiaire, bank (afhalen geld met bankkaart), exotische markt; - bier- en cocktailtent, champagnebar met ook alcoholvrije cocktails; - zeer uitgebreid aanbod van exotische snacks; - veiligheidsteam voert controles uit aan de ingang: laat uw audio- en videomateriaal thuis, alsook voedsel en drank; - geen voorzieningen voor kinderen, neem een oppas thuis en vlieg er nog eens in!

- Radio 1 maakt opnames van de concerten, waarvan later fragmenten worden uitgezonden in het programma “Tropical”.

Camping: De camping is geopend van donderdag 9/8 om 16u00 tot zondag 12/8 om 18u00.

Voorverkoop: Toegang tot de camping: 10 EUR per persoon - Café De Gelmel, Heilig Bloedlaan 285, Hoogstraten, 03 314 83 11 - http://www.degelmel.be (auto/caravan inbegrepen).

Festivalterrein: - Festivaldorp in de “Blauwbossen”, Minderhout, gemeente Hoogstraten, in grote tenten en openlucht.

- Volg de bewegwijzering naar het terrein.

- Pendelbus verbinding vanaf 18.30u tot einde festival tussen het Hoogstraatse stadhuis en het festivalterrein.

Voorzieningen: - Cateringtent met uitgebreid ontbijtaanbod.

- Sanitair (toiletten en cross-urinoirs).

- Douches 2 EUR p.p.(warm water).

- Campingconcerten: donderdag 9 augustus 21:00u: CACHE DE LUXE, vrijdag 10 augustus - 15:00u: ORQUESTA PRIVA en zaterdag 11 augustus - 15:00u: LA EXCLUSIVA.

ACTUEEL

Dubbeltentoonstelling in het Stedelijk museum Van 11 augustus tot 11 november kan u in het Stedelijk museum kennis maken met het ontstaan van de landbouwkolonies én met het leven in de strafinrichtingen, die er nu gevestigd zijn.

De tentoonstelling [ IN BEELD ] brengt het verhaal van de “Kolonies van Weldadigheid” en vergelijkbare projecten in verschillende Europese landen. [ BUITEN BEELD ] toont de resultaten van drie sociaal-artistieke projecten met gedetineerden.

[ IN BEELD ] KOLONIES VAN WELDADIGHEID Armoede is van alle tijden, maar de manier waarop de maatschappij erop reageert is, door de eeuwen heen, sterk verschillend. Kloosters en kerken reageren aanvankelijk zeer gastvrij en richten zelfs gasthoven in waar bedelaars, avonturiers en rondtrekkende artiesten terecht kunnen.

Die gastvrijheid verandert in angst wanneer men de armoezaaiers in verband brengt met bijgelovige praktijken. Bedelen wordt een misdaad en moet bestraft worden met water en brood of erger. Onder Lodewijk XIV worden de bedelaars gegeseld, gebrandmerkt en tot galeislaaf verbannen.

Rasp- en spinhuizen Pas in de 18de eeuw komt daar verandering in.

Het systeem van repressie maakt plaats voor de gedachte dat werkverschaffing een goede (straf)maatregel is om de bedelarij te beteugelen en de openbare orde te handhaven. Onder

Tijdens de Franse periode (1795 – 1815) gaat het van kwaad naar erger. De kloosters en kerken worden verbeurd verklaard en het agrarisch karakter van de samenleving maakt plaats voor een industrieel en kapitalistisch systeem. Ook de verstedelijking brengt een verarming van de lagere klassen met zich, waardoor het aantal bedelaars en daklozen enorm stijgt.

Per departement wordt er een bedelaarsoord met een streng regime opgericht. Voor het departement van de Twee Neten, te vergelijken met de provincie Antwerpen, wordt het kasteel van Hoogstraten in 1810 als bedelaarsoord in gebruik genomen.

Verlichte denkers Het is de periode waarin een aantal Verlichte denkers overtuigd zijn van een “maakbare samenleving”. Volgens hen kan men de wereld verbeteren door arbeid en menselijk vernuft. De

De kolonies moesten een miniatuur welvaartstaat zijn, ‘perfecte’ sociale projecten met een eigen muntsysteem. culieren het initiatief om arme gezinnen samen te brengen in nieuwe woon- en werkgemeenschappen of kolonies. Ze krijgen er een huis, huisraad, kleding en gereedschap en bewerken er de onontgonnen gronden. Op die manier worden ze opgevoed tot een zelfstandig leven.

De oudste voorbeelden van sociaal-maatschappelijke landbouwkundige initiatieven zijn de Militärgarten, die Graaf Rumford (1753 – 1814) bij de garnizoenen in Beieren laat aanleggen.

Het leger bestaat er uit kansarme jongeren en criminelen, die door de rechtbank veroordeeld worden tot militaire dienst.

Een ander bekend voorbeeld is de Armen-Erziehungsrepublik van baron Von Fellenberg in Zwitserland. In 1799 sticht hij op zijn landgoed Hofwyl een aantal (landbouw)scholen, modelboerderijen en werkplaatsen.

Villages of Unity

De Schot Robert Owen (links) beweerde herhaaldelijk dat hij de geestelijke vader is van de landbouwkolonies van de Nederlandse ‘Maatschappij van Weldadigheid’ en de landbouwkolonies van Johannes van den Bosch (rechts).

Oostenrijks bewind worden de eerste Rasp- en spinhuizen gebouwd. Het zijn voor die tijd goed uitgeruste gevangenissen waarin zwervers, bedelaars, alcoholisten en lieden die de stad onveilig maken opgesloten worden. Ze worden verplicht om er te werken. De vrouwen spinnen er vlas en wol, de mannen moeten er tropisch hout raspen om kleurstof voor de verfindustrie te maken.

‘omgevingsfactoren’ zijn verantwoordelijk voor de lage moraal onder de armste klassen, met drankzucht, prostitutie en geweld als gevolg.

Onder de toenmalige Europese elite leeft de idee om hulpbehoevende mensen, eventueel onder dwang, werk te verschaffen en ze op die manier op te voeden tot respectabele burgers. In heel Europa nemen, in het begin van de 19de eeuw, parti-

Het Schotland dorpje New Lanark werd in 1785 door David Dale als een nieuwe industriële nederzetting gesticht. Vanaf 1800 voert zijn schoonzoon Robert Owen (1771 – 1858) een reeks sociale en educatieve veranderingen door die erop gericht zijn om de levenskwaliteit van de arbeiders te verbeteren. New Lanark groeit uit tot een modelgemeenschap en wordt het voorbeeld voor nog verschillende “Villages of Unity and Mutual Co-operation”. Onontgonnen gebieden worden in kleine percelen opgedeeld en, naast een eigen stuk land om te bewerken, zijn er scholen, tuinen, werkateliers… alles met het oog op een gelukkig leven. Arme mensen kiezen voor deze nieuwe gemeenschappen om te ontsnappen aan een miserabel leven in de fabrieken in de grote steden.

15

TENTOONSTELLING ninklijke besluit nodig om het gemeentebestuur te verplichten om de 303 ha gronden, die haar eigendom zijn, af te staan.

In 1822 wordt er begonnen met de ontginning van de gronden in Wortel-kolonie. In november van het zelfde jaar zijn er al 25 boerderijtjes afgewerkt. In juni 1823 staan er al 45 en vier jaar later zijn er 129 woningen beschikbaar.

La colonie forcée de Wortel

De omgevingsfactoren zijn bepalend voor de moraal van een gezin. Verzorgde kledij is een noodzaak voor de kolonisten.

Robert Owen heeft herhaaldelijk beweerd dat hij de geestelijke vader is van de kolonies van de Maatschappij van Weldadigheid, die Johannes van den Bosch (1780 – 1844) in het Noorden en het Zuiden van de Nederlanden zal stichten.

Volgens andere bronnen ligt ook Johan Daniël Lawaetz (1750 – 1826) aan de basis van de ideeën van de landbouwkolonies. Johannes van den Bosch zou één van de trouwe lezers van de geschriften van Daniël Lawaetz geweest zijn. In maart 1821 richt Lawaetz bij Hamburg de armenkolonie “Friedrichsgabe” op. De Deense koning Frederik VI stelt 300 ha grond ter beschikking en gaat ermee akkoord dat de kolonie naar hem wordt genoemd.

Vrije en onvrije kolonies In 1817 krijgt Johannes van den Bosch, een militair ingenieur, van koning Willem de opdracht om zich met het armoedeprobleem in de Nederlanden bezig te houden. Eén jaar later richt Van den Bosch de “Maatschappij van Weldadigheid” op en op 25 augustus 1818 wordt de eerste steen gelegd van een kolonistenwoning in de proefkolonie Frederiksoord in de Nederlandse provincie Drenthe.

Frederiksoord is een vrije kolonie, net zoals Willemsoord en Wilhelminaoord later. De behoeftige gezinnen krijgen er een woning, huisraad, kleding, landbouwgrond en enkele dieren ter beschikking. Ze moeten in hun eigen onderhoud voorzien en een gedeelte van hun inkomsten afdragen aan de Maatschappij, om de investeringen terug te betalen.

Maar niet alle armen, bedelaars en daklozen komen in aanmerking voor deze vorm van opvang.

Voor de ‘beroepsbedelaars’ en onverbeterlijke dronkaards sticht van den Bosch in 1820 de onvrije kolonie Ommeschrans en drie jaar later de kolonie Veenhuizen. De kolonisten worden er opgesloten en werken in loondienst op de omliggende boerderijen. Er verblijven geen kinderen, omdat ze geen voorbeeld zouden nemen aan hun

16

aan lager wal geraakte ouders.

Zuid Frederiksoord Om de kosten van het vervoer van de armen van het Zuiden naar de Noordelijke Nederlanden te vermijden en het verschil in mentaliteit op te vangen, besluit de Maatschappij om haar activiteiten uit te breiden tot de Zuidelijke Nederlanden.

Op 3 januari 1822 wordt de Maatschappij van Weldadigheid van de Zuidelijke Nederlanden wettelijk erkend. De Maatschappij vindt de meest geschikte gronden ten noordoosten van Wortel.

Dat 213 ha van de in totaal 516 ha grond, eigendom zijn van de Hertog van Salm-Salm en van de bankier-grootgrondbezitter Hennessy, heeft de keuze voor Wortel zeker mee bepaald. Zij verkopen hun gronden zeer graag, dit in tegenstelling tot de gemeente Wortel. Er is een Ko-

In 1823 beslist men om, naast de vrije kolonie van Wortel, een nieuwe onvrije kolonie op te richten.

In 1825 komen de eerste kolonisten aan in de zogenaamde ‘Colonie forcée de Wortel’, op de grens van Merksplas en Rijkevorsel. Ze verblijven in de centraal gelegen gebouwen rond een groot binnenplein, waar ruimte is voor ontspanning. Overdag werken mannen en vrouwen, strikt gescheiden, in één van de vele ateliers.

De Belgische Omwenteling betekent de doodsteek voor de “Hollandse projecten”. Tijdens de onlusten naar aanleiding van de Belgische onafhankelijkheid , wordt de oogst vernield en komt de bevolking van de kolonies in opstand, hierbij aangemoedigd door de burgemeester van Wortel, die de onteigening van 1822 nog niet verteerd heeft. Op 1 oktober 1842 wordt de Maatschappij van Weldadigheid ontbonden.

Het nieuwe België heeft geen belangstelling voor het project, meer zelfs, het domein zal tot 1870 privé eigendom blijven van de Nederlandse koning. Pas dan koopt de Belgische staat de gronden terug aan. Het kasteel van Hoogstraten wordt in 1880 als landbouwkolonie erkend. De kolonisten van Hoogstraten krijgen de opdracht om de leegstaande gebouwen in Merksplas en Wortel te renoveren en nieuwe gebouwen op te richten. De werken worden tussen 1871 en 1900 uitgevoerd onder de leiding van architect Victor Besme. Merksplas wordt in 1893 een zelfstandige inrichting. Wortel blijft tot 1955 bestuurlijk afhankelijk van Merksplas-kolonie. (fh)

In 1828 stonden er 129 van deze kleine boerderijen in Wortel-kolonie. Na de Belgische onafhankelijkheid was de kolonie niemandsland en werden ze gesloopt.

TENTOONSTELLING

[BUITEN BEELD] OPEN DOEK ACHTER GESLOTEN DEUREN Drie van de vier strafinrichtingen uit onze regio waren vroeger landbouwkolonies. De maatschappij – wij met zijn allen - verwachten dat gedetineerden er tot inkeer komen. Toch is een gevangenis niet altijd de beste omgeving om hen voor te bereiden op een nieuwe start in de samenleving.

Daarom werkt men in de gevangenissen aan projecten, die hun kansen op een geslaagde re-integratie moeten verhogen. Het zijn sociaal-artistieke projecten die de persoonlijke groei van de gedetineerde stimuleren en waarvan de resultaten aan de buitenwereld getoond worden. [ Buiten Beeld ] – Open Doek achter gesloten deuren is zo’n project.

Het Stedelijk museum Hoogstraten toont de resultaten van drie initiatieven: twee kortfilms en één reeks van verschillende één-minuutdocumentaires. Ze vormen de brug tussen twee werelden: die van de gevangenis en die van daarbuiten.

Hoe het begon In 2003 startte het filmfestival Open Doek het project Open Doek achter gesloten deuren. Voor het eerst werden gedetineerden betrokken bij het filmfestival. Naast het vertonen van een selectie films uit vorige edities in de vier gevangenissen van de Kempen, werd in de strafinrichting van Merksplas een jury samengesteld die de films bekeken en de Behind the Scenes Award uitreikte. Deze jury is nu, zowel voor Open Doek als voor de strafinrichting van Merksplas, een vaste waarde.

Drie op een rij In 2004 kwam hierop een vervolg met het project Offside Cinema. Aan de hand van spraakmakende voetbalfilms werden in de gevangenissen van Hoogstraten, Wortel, Merksplas en Turnhout workshops georganiseerd. Dat resulteerde in een kortfilm met klank- en beeldopnames van de gedetineerden.

In 2005 werden de gedetineerden uitgedaagd om in groep een animatiefilm te maken. De gedetineerden brachten via een tekenfilm in beeld wat voor het grote publiek Buiten Beeld blijft.

In 2006 lag de nadruk op geluiden. Gedetineerden maakten kennis met klanken, schreven hun eigen audioverhaal en verzamelden en monteerden hun eigen geluiden. Elke gedetineerde maakte een één minuut durende geluidsmontage.

Het Stedelijk museum toont de resultaten van deze drie sociaal-artistieke projecten. (fh) [ IN BEELD] Kolonies van weldadigheid en [BUITEN BEELD] Open doek achter gesloten deuren, van 11 augustus tot 11 november 2007 in het Stedelijk museum Hoogstraten, Begijnhof 9 te 2320 Hoogstraten.

Info: 03 314 65 88 of museum@hoogstraten www.hoogstraten.be De tentoonstelling is geopend van woensdag t.e.m. zondag van 14.00 tot 17.00 uur en na afspraak. Toegang gratis

17

INTERVIEW

Al 50 jaar vendelier …

Jos Van den Kieboom HOOGSTRATEN - De Gelmelzwaaiers, onze plaatselijke vendeliersgroep, zijn sinds 1999 gemeentelijk cultureel ambassadeur voor Vlaanderen.

Terecht, want eigenlijk zijn zij ons enige ‘exportproduct’ dat nog verder is geraakt dan de vermaarde aardbei. Jos Van den Kieboom vendelt inmiddels al 50 jaar, maar daarbuiten was en is hij nog altijd één van de drijvende krachten bij deze bijzondere vereniging. Een portret …

Jos werd geboren op 23 november 1942 in het moederhuis van Beerse. Dat was een eind van het ouderlijke huis in Achtel, maar de ouders durfden geen risico nemen. Moeder Lucia Lauryssen was tenslotte al 41 jaar en het ging om een tweeling. Voor die tijd mag het eigenlijk gewoon een wonder heten dat Jan en Jos, de ene iets meer dan een kilo, de ander iets minder, er zo goed zijn doorgekomen.

Het gezin Van den Kieboom woonde aan ‘onze’ kant van de Achtelse kapel en dan was het de gewoonte dat je in Hoogstraten naar school ging.

En in 1948 verhuisde het vierkoppige gezin zelfs naar Hoogstraten. Ook daar zou vader Karel fruit verbouwen. Wellicht kreeg Jos zo de smaak te pakken, waardoor hij na de lagere school besloot om naar de tuinbouwschool van Sint-Truiden te gaan. Jan, die later het bedrijf zou overnemen, begon er meteen na het middelbaar te werken, maar Jos zag dat het wel heel hard werken was en hij verkoos dan ook nog even langer op de schoolbanken te blijven: het landbouwregentaat in Mechelen bood uitkomst.

Toen hij afgestudeerd was, heeft Jos eerst anderhalf jaar thuis gewerkt. Tot hij telefoon kreeg van de tuinbouwschool in Mechelen, om een interim te doen, die uiteindelijk 16 maanden duurde.

Daarna volgde nog een vervanging van enkele maanden aan de Hoogstraatse Tuinbouwschool tot Jos het jaar daarop vast aan de slag kon in Mechelen, vooral als leraar fruitteelt, zijn speci-

aliteit. En de laatste jaren ook enkele uren in het regentaat. Lesgeven heeft Jos altijd graag gedaan, al was het natuurlijk elke dag een heel eind rijden.

Vooral voor 1972, toen de snelweg er nog niet lag en Jos elke keer via Zandhoven en Lier naar de manenblussersstad moest. Toch zou hij er blijven tot aan zijn pensioen in december 1997.

Terwijl was het leven natuurlijk ook privé verder gegaan. Zo trouwde Jos al op 1 april 1967 met onderwijzeres José Verbreuken uit Meerle.

Samen kregen zij drie dochters: An, Katleen en Gerd, die hen inmiddels ook al heel wat kleinkinderen schonken. Het gezin woonde altijd in de Heilig Bloedstraat, waar Jos van in het begin ook een boomgaard had. Enkele jaren geleden bouwden Jos en José een nieuwe woning aan de rand van deze tuin, waardoor ze nu letterlijk tussen het fruit wonen. De Hoogstraatse Maand kreeg er een rondleiding door Jos en we konden geen fruitsoort bedenken of we kwamen ze tegen: appels, peren, kersen, pruimen, frambozen, bramen, moerbeien, kweeperen, wijnbessen, rode, witte en zwarte bessen, … Daarnaast zagen we nog verschillende bijenkasten, want Jos is ook al van zijn 17, 18 jaar imker, ‘bieboer’ gelijk ze zeggen. Van de Hoogstraatse Biebond, die dit jaar haar 60-jarig bestaan viert, was Jos trouwens jarenlang secretaris en ook nu nog zit hij in het bestuur. Daarnaast zit hij nog in het bestuur van wandelclub De Noorderkempen, een andere actieve vereniging waarmee Jos en José

Jos en Jan Van den Kieboom in hun vroege vendeltijd (eind jaren ’50).A

Enkele vendeliers en tamboers in Hongarije (2005).

18

ook regelmatig op pad zijn. Verder heeft Jos nog enkele jaren gezweefvliegd in Weelde en al vele jaren heeft hij een diploma zeezeilen op zak.

Toen dochter Katleen een jaar of 15 was, zeilde hij met haar naar Engeland, midden tussen de grote zeeschepen door. Allemaal hobby’s die met de elementen van de natuur gelinkt zijn. Behalve die ene dan, waarover wij Jos precies aan de tand wilden voelen … het vendelen!

DHM: Jos, waar vindt het vendelen zijn oorsprong?

Jos Van den Kieboom: Eigenlijk bestaat het vendelen al van in de middeleeuwen. Het werd toen beoefend door officieren, die de vlag lieten fungeren als herkenningspunt voor de troepen, maar ook als ‘signaalgever’. De schuttersgilden die instonden voor de bescherming van de heer of de kerk, namen de wapens van de legers over en ook het gebruik van vlaggen zou snel bij hen inburgeren. Daarnaast werd er ook op rederijkersfeesten dikwijls gevendeld. Later raakte het

INTERVIEW wat in de vergetelheid, tot de BJB het halfweg de 20ste eeuw terug onder de aandacht bracht.

DHM: Hoe ontstond de Hoogstraatse vendeliersgroep?

Jos: In 1952 vierde men in Leuven het feest van 25 jaar Boerenbond. Daar traden onder meer zeven vendeliers uit de Noorderkempen op. Eén van hen was Hoogstratenaar Frans Brosens. Hij wilde het vendelen ook in Hoogstraten van de grond krijgen en binnen de BJB ging hij op zoek naar kandidaat-vendeliers. Onze Jan en ikzelf voelden er wel iets voor en zo zijn we in 1957 met vendelen begonnen. In 1959 kwamen er nog enkele vendeliers bij. Maar dan trouwde Frans Brosens in 1962 en om te vendelen had hij toen geen tijd meer. Jan en ik gingen op zoek naar andere kandidaten en in 1963 konden we binnen de BJB met een kleine vendelgroep starten. Met de bloemenstoet van Wommelgem hadden we in 1964 ons eerste echte optreden, toen nog onder de naam ‘Vendeliers Sint-Catharina’. Pas in 1966 zouden we optreden onder de naam ‘Gelmelzwaaiers’.

Eind jaren ’60 waren er heel wat nieuwelingen bijgekomen. De fruithal van Charel Adams (nu Indoor TC, nvdr.) werd ons oefenterrein.

DHM: Wie leerde je vendelen?

Jos: Onze Jan en ik leerden vendelen van Frans Brosens.

DHM: Wie leert nu de nieuwelingen op?

Jos: Dat kan verschillen, maar meestal zijn dat Dirk Lambrechts en Jan Van Aert. Daarnaast is Stefaan Coertjens er als jeugdverantwoordelijke ook wel bij betrokken.

DHM: Wat was jou functie al die tijd?

Jos: 35 jaar ben ik voorzitter en secretaris geweest. Enkele jaren geleden besloot ik om wat

Jos en José Van den Kieboom-Verbreuken met hun kinderen, schoonkinderen en kleinkinderen (2007). af te bouwen en toen heeft Staf Van Aert het voorzitterschap overgenomen.

DHM: Hoeveel leden telt de vereniging?

Jos: We zijn momenteel met 42 leden, inclusief het trommelkorps. Daarbinnen tellen we een tiental jeugdleden. Dat is niet weinig voor een vendelvereniging, maar er mogen er natuurlijk altijd bijkomen.

DHM: Waar en wanneer wordt er gerepeteerd?

Jos: We repeteren elke woensdagavond in de veiling. Het is er hoog, droog en ruim, hetgeen wel nodig is om goed te kunnen vendelen. Het eer-

ste uur voeren we alle reeksen achtereen uit. Dit gaat zo gesmeerd dat we terwijl gewoon kunnen babbelen. Toch moeten we ze blijven herhalen, want enkele weken overslaan zou de feeling al doen verdwijnen. Het tweede uur oefenen we de nummers voor het eerstvolgende optreden verder in. Achteraf wordt er dikwijls nog nagekaart bij een goed glas.

DHM: Hoe lang duurt het voor je het vendelen onder de knie hebt?

Jos: Een jonge vendelier die in de herfst begint, kan tegen de lente meestal mee stoet lopen. Op de voet vendelen duurt meestal wel een jaar of

19

INTERVIEW

twee. Voor meer ingewikkeldere podiumacts, tel je best toch een jaar of drie.

DHM: Wat zijn kenmerken van een goede vendelier?

Jos: En beetje kracht, best wel wat muzikaal gevoel en ook een goed geheugen. Maar je moet vooral over een feilloos inschattingsvermogen beschikken. Want één 10de van een seconde te laat en je vlag ligt er … En van dan af let het publiek alleen nog op ‘die éne die zijn vlag liet vallen’.

DHM: Hoeveel optredens doen jullie op een jaar?

Jos: Dat zijn toch een 20 à 25 optredens per jaar.

We beginnen meestal met een carnavalsstoet in Duitsland en we stoppen met een optreden in Saint-Hubert. Ook de Heilig Bloedprocessie en de Zeewijding in Wenduine keren elk jaar terug.

Ook voor Graaf en Gravin de Lalaing mochten we al meer dan eens spelen. Naast de vaste optredens is er altijd wel ruimte voor iets nieuws.

DHM: Onderhouden jullie contacten met andere vendelgroepen?

Jos: Je komt natuurlijk regelmatig groepen tegen op festivals. Verder zijn er enkele overkoepelende verenigingen die de contacten proberen te bevorderen. Nationaal had je zo de VVK waar ik ruim 30 jaar in het bestuur heb gezeten. Enkele jaren geleden moesten we van overheidswege fusioneren met enkele andere groepen tot Het Danspunt.

Sinds kort heeft Stefaan Coertjens er mijn plaats als bestuurslid overgenomen. Internationaal zijn we ook lid van de IOV en van CIOFF. Tot deze verbonden word je als groep maar toegelaten indien je aan bepaalde (strenge) kwaliteitsnormen voldoet. Eén slechte evaluatie kan genoeg zijn om je eruit te gooien en dan word je natuurlijk niet zo gauw meer gevraagd door anderen.

20

DHM: Hoe zijn jullie acts geëvolueerd?

Jos: In het begin speelden we vooral bestaande reeksen met alleen de trommel. In de loop der jaren zijn er meer en meer eigen creaties bijgekomen, zoals “De Hoogstraatse Vierslag”. Verder enkele reeksen op moderne, maar ook op klassieke muziek. Op de tonen van Beethovens ‘Ode an die Freude’ werkte ik bijvoorbeeld zelf een reeks uit.

DHM: En dan is er natuurlijk het driejaarlijkse folklorefestival …

Jos: Dat is ontstaan vanuit het idee dat we ook voor Hoogstraten iets wilden doen. We hebben ondertussen zes edities achter de rug en hopen in 2008 de volgende te organiseren. Maar dat kan alleen als er voldoende mensen blijven achterstaan, want met enkelen is dat eigenlijk toch een te zware opgave.

DHM: Wanneer zijn de internationale optredens erbij gekomen?

Jos: Ons eerste buitenlandse optreden was in 1982, in het Franse Le Puy. Het was al meteen een hele ervaring. De eerste dag reden we met enkele auto’s tot midden Frankrijk, waar we om 23.30 uur in een dorpje halt hielden om te slapen.

Sommigen sliepen in de auto, de anderen ernaast of net achter een muurtje. Om het half uur werden we gewekt door de nabije kerkklok en toen het weer licht werd, bleek dat enkelen zich op een kerkhof te slapen hadden gelegd …

In de jaren daarop kwamen Turkije, Duitsland, Engeland, maar even goed China, Mongolië, Equador, Kenya, enzovoort. Aan elk land hielden we een landenvlag over, dat zijn er nu al 33 in totaal. We hebben op alle continenten gespeeld, behalve Antarctica. Sommige reizen duren maar

Ledenlijst van ‘De Gelmelzwaaiers’ Vendeliers Jos Anthonissen, Dennis Bellens, Patrick Bellens, Rik Brosens, Toon Brosens, Jef Coppenholle, Stefaan Coertjens, Marcel Geens, Dirk Lambrechts, Dries Lambrechts, Jef Mertens, Cis Noyens, André Pluym, Gert Rombouts, Jos Smouts , Jan Van Aert, Staf Van Aert, Hans Van den Ouweland, Jan Van den Kieboom, Jos Van den Kieboom, Jef Van Dijck, Jules Van Gestel, Jef Van Looveren, Kevin Van Looveren, Marc Van den Bogerd en Harry Verbreuken.

Jeugdvendeliers Daniël Bellens, Sven Hereijgers, Thijs Joosen, Wendy Joosen, Ian Khrestens, Ruben Oosthoek, Sasoen Petrosyan, Sebastian Sysmans, Jens Van Aert en Fons Van den Bogerd.

Tamboers Britt Adams, Danny Adams, André Bellens, Islas Zorrila Zitlali, Vera Janssens, Mia Van Bavel, Pascale Van Bergen, Marleen Van Ginkel en Marleen Pauwels.

enkele dagen, maar naar China bijvoorbeeld waren we bijna drie weken op pad. Met de jeugd zijn we onder andere al naar Tsjechië en naar Budapest geweest.

De kas van de vendeliers wordt gespijsd door de

Jos Van den Kieboom met enkele vendeliers voor een Mahoritempel in Nieuw-Zeeland (1992). De gekende ‘vlammenvlaggen’ werden nog ontworpen door Jan Huet.

INTERVIEW optredens die we geven en tot vorig jaar ook door de appelsienenslag op Palmzondag. Toch moet tot 80% van de reiskosten door de deelnemende vendeliers betaald worden. Maar niet iedereen gaat elke keer mee natuurlijk.

DHM: Wat staat er voor 2007 op het programma?

Jos: We zijn al naar Qatar geweest. In augustus trekken we voor een week naar Portugal en in november staat Chili op het programma.

DHM: Maar je bent zelf buiten strijd …

Jos: In april heb ik een pees van mijn schouder overgetrokken, toen ik een tuintractor op een kar wilde trekken. Een operatie en een lange revalidatie waren nodig. Sinds deze week kan ik mijn haar al kammen, maar vendelen dat zou tot een half jaar duren … Maar naar Chili ga ik in elk geval mee, al is het als tamboer!

DHM: Leverden de buitenlandse reizen ook al nare ervaringen op?

Jos: Dat moet José maar vertellen …

José: In 1999 waren we in Mexico uitgenodigd.

Een bevriend koppel van ons gastgezin kwam ons ’s avonds laat met een taxi op de luchthaven afhalen. We reden op een rustige baan en ineens werden we door een andere auto klemgereden.

Er sprongen twee mannen uit die naar onze auto kwamen gelopen. De éne ging naast mij zitten, de andere vooraan. Allebei met een revolver op ons gericht. We moesten alles afgeven: portefeuille, horloge, juwelen, … Dan dwongen ze de taxichauffeur naar een verlaten steeg te rijden. Daar moesten we allemaal uitstappen en op de grond gaan zitten met ons handen voor ons gezicht.

Even later hoorden we de taxi wegrijden, onze bagage er nog in. Verschrikt stonden we recht. We waren alles kwijt en we stonden te bibberen op onze benen. Maar Jos zei meteen: “We zijn niet gewond en dat is het voornaamste.” De rest van de nacht zaten we bij de politie om ons verhaal te doen. De andere vendeliers wisten pas ’s morgens wat er ons overkomen was. Even dachten we eraan om naar huis te gaan, maar uiteindelijk zijn we toch drie weken gebleven.

DHM: Laat ons hopen dat dit een uitzondering was?

Jos: Ja, en nu zijn de andere reizen meestal wel goed verlopen. En dan is zo’n reis natuurlijk geweldig: verschillende dagen op pad met 10 à 15 gelijkgestemden. Daarnaast proberen we ook echt iets van het land te zien. Ook dat heeft ons al prachtige momenten opgeleverd.

DHM: En tal van goede vrienden wellicht …

Jos: We mochten inderdaad al een massa interessante, hartelijke mensen ontmoeten. Niettemin hebben we in de loop der jaren moeten leren om toch afstand te nemen. We moeten beseffen dat we niet met iedereen contact kunnen blijven houden. Toch blijven bepaalde banden bestaan. Bij heel wat vendeliers staat de kast met Nieuwjaar vol kaartjes uit alle hoeken van de wereld.

DHM: Jos, we wensen je nog jaren vendelplezier. En geniet van Chili! (dh)

Internationale festivals (en andere optredens) 1982 Internationaal folklorefestival te Le Puy FRANKRIJK (+ 22 optredens) 1983 Internationaal folklorefestival te Silifka TURKIJË Internationaal folklorefestival te Mechelen BELGIË (+ 26 optredens) 1984 Internationaal bloemenfestival te Liverpool ENGELAND Stadsfeesten te Haderslev DENEMARKEN (+ 20 optredens) 1985 Europees festival te Neustadt-Holstein DUITSLAND (+ 25 optredens) 1986 Wereldfestival voor folklore te Springville USA (+ 18 optredens) 1987 Internationaal festival te Murfreesboro Tennessee USA (+ 21 optredens) 1988 Internationaal folklorefestival te CYPRUS (+ 22 optredens) 1989 Internationaal folklorefestival te Ebsdorfergrund DUITSLAND Internationaal folklorefestival teVarsseveld NEDERLAND Internationaal folklorefestival Te Krems OOSTENRIJK (+ 23 optredens) 1990 Wereld volkskunst festival te Peking, Fengtai, Chengde, Tangshan CHINA Belgische dag te Bazel ZWITSERLAND (+ 22 optredens) 1991 Volksdansfestival te St. Amond FRANKRIJK Internationaal folklorefestival te Broadstairs ENGELAND Internationaal folklorefestival te Lefkas GRIEKENLAND (+ 23 optredens) 1992 Wereldfestival te Rotorua NIEUWZEELAND Internationaal folklorefestival te Pitestie ROEMENIË (+ 24 optredens) 1993 Internationaal folklorefestival te Quito, Puyo, Riobamba, Quenca, Guayaquil, Machala ECUADOR Internationaal folklorefestival te Göteborg ZWEDEN (+ 21 optredens) 1994 Wereldfestival van folklore te Schoten BELGIË Folklorefestival te Haslemere ENGELAND Internationaal cultuurfestival te Nairobi KENYA (+ 19 optredens) 1995 Internationaal folklorefestival te Straznice TSJECHIE Internationaal jeugdfestival te MACAO Stadsfeesten te Genève ZWITSERLAND (+ 23 optredens) 1996 1ste Wereldfestival CIOFF te Brunssem NEDERLAND Internationaal folklorefestival te Varna BULGARIJE 3de Wereldfestival te Caçapava do Sul BRAZILIE (+ 17 andere optre-

dens) 1997 Internationaal folklorefestival te Ermioni GRIEKENLAND Internationaal folklorefestival TE Kaohsiung TAIWAN Internationaal folklorefestival TE Oostrozebeke BELGIË (+ 24 andere optredens) 1998 Wereld folklorefestival te Schoten BELGIË Internationaal folklorefestival te Haiffa ISRAËL Internationaal folklorefestival te Tokushima JAPAN World Culture Expo te Kyongju Z – KOREA (+ 15 andere optredens) 1999 Gemeentelijke Ambassadeur voor Vlaanderen Internationaal Folklorefestival te Edegem BELGIË (+ 18 optredens) 2000 Internationaal Folklorefestival te Symperk en Cerveny-Kosteles TSJECHIE Internationaal Folklorefestival te Shanghai CHINA (+ 23 andere optredens) 2001 Internationaal Folklorefestival te Dakar SENEGAL Internationaal Folklorefestival te Edinburgh SCHOTLAND Internationaal Folklorefestival te Varna BULGARIJË (+ 24 andere optredens) 2002 Internationaal Folklorefestival te HOOGSTRATEN 26-27-28 JULI Internationaal Folklorefestival te Jalapa MEXICO Internationaal Folklorefestival te Istanboel TURKIJE (+ 25 optredens) 2003 Internationaal Folklorefestival te Builth WELLS Internationaal Folklorefestival te Schoten BELGIUM (+ 24 optredens) 2004 Internationaal Folksfest te Wègrow POLEN Internationaal Folklorefestival te Sabah (Borneo) MALEISIË (+ 28 optredens) 2005 Silk Road Festival Damaskus, Palmyra, Aleppo SYRIË Internationaal folklorefestival Gyula HONGARIJE (+ 23 optredens) 2006 Optredens te Amman JORDANIË Internationaal folklorefestival Ulaanbaatar MONGOLIË (+ 26 optredens) 2007 Internationaal folklorefestival Doha QATAR Internationaal folklorefestival Ruurlo NEDERLAND Internationaal folklorefestival Montemor o Novo PORTUGAL Internationaal folklorefestival Calamama CHILI Meer info op www.gelmelzwaaiers.be

21

DIERENLIEFDE

Keramiek voor dieren en dierenliefhebbers

Ornandum Vlak over de grens met Rijkevorsel is het keramiekatelier Ornandum gevestigd. De mooie website leerde ons dat men er onder meer urnen voor katten en honden maakt. Maar wat doet men nog meer? En wie is de drijvende kracht achter dit bijzondere project? Always keen to learn, trok De Hoogstraatse Maand er naartoe. We werden gastvrij ontvangen door Poulien Wolfswinkel, die ons met enthousiasme te woord stond.

DHM: Hoe lang bent u al met keramiek bezig?

Poulien: Ik ben er meer dan 20 jaar geleden al mee begonnen. Maar heel wat jaren kwam het op het tweede plan. Omdat ik met kleine kinderen zat maar ook omdat ik voltijds in ons bedrijf werkte, als beheerder van de personeelszaken.

Daar zag ik de laatste jaren dat heel die zakenwereld evolueerde: van klein en betekenisvol naar

maak zelf zeep, brei sokken, …

Ik heb altijd graag met mijn handen gewerkt, terwijl de jeugd van nu daar precies een zekere weerzin tegen ontwikkelt. Daardoor zijn het allemaal processen die verloren dreigen te gaan.

DHM: Terwijl we ze best aan onze kinderen zouden aanleren …

Poulien: Inderdaad. Zo kwam één van mijn zonen laatst met een broek naar me toe, waarvan de

Raku keramiek Raku vindt zijn oorsprong in Japan, waar de techniek vooral gebruikt werd bij het maken van theekommen. Het Raku stoken houdt in dat de reeds geglazuurde werkstukken in een oven tot 1.000 graden worden opgestookt.

Dan worden zij met een tang uit de oven gehaald, waarbij de glazuurlaag door de plotse temperatuursschommeling scheurt, met het typische craquelé-effect tot gevolg. Zodra het glazuurt stolt, worden de werkstukken in een ton vol brandbaar materiaal gestoken, meestal zaagsel en houtkrullen. De ton wordt afgesloten en er ontstaat rookontwik-

Raku keramiek wordt gekenmerkt door het craquelé-effect. keling. De rook dringt in de glazuurscheurtjes, die daardoor extra zichtbaar worden.

Bij het gebruik van koperglazuur ontstaat een groen tot blauwe, zelfs turkooizen tot dieprode kleur. Het Raku stookproces is maar deels voorspelbaar en vaak treedt er breuk op, omdat de werkstukken de temperatuurschok niet goed doorstaan. Hierdoor, maar ook omdat het een heel arbeidsintensief proces is, is Raku duurder dan ander keramiek. Maar het grote voordeel is dat het werkstuk altijd volstrekt uniek is. (dh)

Poulien Wolfswinkel specialiseerde zich in keramiek voor dieren. groot, snel en zakelijk. 2 jaar terug besloot ik eruit te stappen om weer iets te gaan doen waar ik plezier in zou vinden. Iets waar ik terug echt persoonlijk contact zou hebben, want dat is iets dat teloor gaat bij de mensen.

DHM: Waar leerde u keramiek maken?

Poulien: Ik probeer regelmatig workshops en keramiekweekends bij te wonen. Daarnaast ben ik een echte boekenwurm, die alles verslindt wat er over keramiek verschijnt. Maar het meeste heb ik geleerd van de draailessen van Hugo Bervoets uit Kapellen. Hij is echt de meester in zijn vak!

Momenteel heeft hij wat gezondheidsproblemen, maar wanneer hij weer een masterklas organiseert, ben ik zeker van de partij.

DHM: Waarom koos u precies keramiek als kunstvorm?

Poulien: Nu omschrijf ik mijn keramiek liever als ‘creatieve ambacht’ dan als kunst, hoor. Van jongs af was ik gefascineerd door echte ambachtelijke processen. Ik maak zelf brood, yoghurt, honing en confituur. We slachten zelf onze dieren. Ik

22

knoop was afgesprongen. Ik vroeg hem goed op te letten terwijl ik de knoop eraan zette en toen ik klaar was nam ik de schaar en knipte hem er weer af. Nu moest hij het zelf proberen …

We hebben prima scholen, maar bepaalde basisprincipes en –technieken, moet je als ouders meegeven. Dat vergt misschien wat tijd, maar die is het meer dan waard. Jammer genoeg lijken niet alle ouders dat voldoende te beseffen.

DHM: Maar het moet inderdaad veel tijd kosten wanneer je als zelf maakt en doet.

Poulien: Ja, maar is dat niet meer een kwestie van prioriteit dan van tijd? Zet de televisie eens een keer meer uit en je hebt zeeën van tijd! Mijn vader zei altijd: “Als je iets gedaan wil hebben, vraag het dan aan iemand met weinig tijd”. “Op de tijd dat mensen zeuren dat ze te weinig tijd hebben, heb ik al lang boter gemaakt,” voeg ik daar vaak aan toe.

DHM: Hoe kwam je ertoe om je vooral op de dierenliefhebbers te richten?

Poulien: Dierenliefhebbers zijn over het alge-

Deze kattenurn was één van de eerste producten. meen aangename mensen. Wie egocentrisch is, die neemt geen dier. In het begin richtte ik me vooral op urnen, maar tegenwoordig probeer ik ook leuke dingen te maken, zoals koekjespotten, knopen, geperforeerde bollen om waxinelichtjes in te zetten, spaarpotten, schalen, …

DHM: Maar hoe ben je er toe gekomen om met urnen te starten?

Poulien: Zelf hebben we altijd dieren gehad en in de tuin hadden we een soort begraafplaatsje voor het moment dat ze stierven. Het is natuurlijk anders dan bij een mens, maar toch is het overlijden van een dier vaak het eerste contact van een kind met de dood. Waardoor het ook het

DIERENLIEFDE moment is om hen met rouwen te leren omgaan. Ook bij ouderen mag je trouwens niet onderschatten wat het betekent wanneer hun dier, soms hun enige gezelschap, overlijdt.

Toen de kinderen klein waren, merkten we goed dat zij bij zo’n verlies nood hadden aan een ritueel. Nu vonden we een zerk maar niets, maar niets doen was helemaal geen oplossing. En er zijn tegenwoordig wel dierencrematoria, maar daar moet je voor de urn vaak kiezen uit een reeks ‘veredelde tabakspotten’, waar je hooguit nog een naam in kan laten graveren. Een persoonlijk iets bestaat gewoon niet, of is onbetaalbaar. Zo kwam ik ertoe om voor onze overleden kat zelf een hartvormige urn te maken en voor onze hond een urn in de vorm van een kluif.

DHM: Waar haal je de inspiratie?

Poulien: Eigenlijk overal … Ik woon helemaal op de buiten en daar ben je de hele dag omringd door dieren. Je moet alleen de tijd nemen om te kijken.

En ook willen kijken. Doe je dat, dan ga je automatisch met de natuur en de seizoenen leven. Het leven op de buiten vertraagt je automatisch. Soms worden ideeën door klanten aangereikt. En een aantal dingen zijn gewoon het resultaat van ‘trial and error’.

DHM: Welke technieken gebruik je?

Poulien: Het meeste werk wordt gedraaid op de draaischijf, nadat de homp klei goed gekneed is zodat hij geen luchtbellen meer bevat. Vierkantige stukken kan je niet draaien en maak je meestal met gietvormen.

Wanneer de basisvorm ‘leerhard’ is opgesteven, kunnen er details, graveringen en dergelijke worden aangebracht. De laatste tijd werk ik veel met uitsnijdingen, hetgeen een goede timing vergt, want de klei mag niet te nat maar ook niet te droog zijn. Na goed drogen wordt het stuk dan gebakken op zo’n 900°C. Daarna kan het stuk geglazuurd worden. Componenten als silica, kwarts, kaolien en krijt komen in de meeste glazuren voor, maar vooral oxydes als kobalt, koper, mangaan en tin bepalen de kleur. Veel van die glazuren maak ik zelf, wat wel eens tegenvalt, maar evengoed mooie verrassingen kan geven. Wanneer een stuk eerst met de hand beschilderd wordt, gebruik ik een doorzichtig glazuur.

Naast de gewone keramiek, maak ik ook veel Rakuwerk (zie kaderstuk).

Dit is een oud, Japans proces dat tegenwoordig nog weinig gebruikt wordt.

Jammer, want het levert unieke stukken op met een mooie, gekrakeleerde glazuur. Binnen een maand start ik met ‘zoutstoken’. Een ander oud procédé waarmee onder meer de oude Keulense potten gemaakt werden.

Daarvoor moet je de oven tot 1300°C stoken, waarbij de silica’s en het aluminium uit de klei smelten, met een appelsienachtige huid als gevolg.

De zoutstookoven ben ik zelf aan het bouwen, samen met Lu Eelen, die me ook helpt met het maken van mallen.

DHM: Kreeg je nog geen vraag voor een urn voor mensen?

Poulien: Ik heb al een paar urnen voor mensen gemaakt, vooral voor kinderen. Want vooral bij kinderen hebben mensen nood aan iets persoonlijks.

Het maken van een gepaste urn kan ook deel zijn van het afscheidsproces. Omdat je de andere gezinsleden daar zo goed mogelijk in probeert te betrekken, wordt dat ook een heel ontroerend moment. Natuurlijk kan je zoiets maar tot een goed einde brengen indien je jezelf ook echt inleeft.

Hetgeen ook maakt dat je dit ook niet dag in, dag uit zou kunnen doen, want daar zou je zelf aan ten onder gaan.

DHM: Je maakt vaak unieke stukken. Zijn het ook exclusieve producten?

Poulien: Ik werk veel op bestelling, omdat mensen vaak bepaalde eigenschappen van hun dier verwerkt willen zien. Ik wil wel kwaliteit aanbieden, maar kwaliteit die betaalbaar is. En voor seriewerk pas ik.

DHM: Vanwaar de naam ‘Ornandum’?

Poulien: Letterlijk betekent het ‘wat gedecoreerd moet worden’, als gerundivum van het Latijnse ‘ornare’. Bij de naamkeuze heb ik me meer gericht op het ambachtelijke proces van het keramieken, dan op het dierenthema.

Want wie weet werk ik binnen tien jaar rond heel andere onderwerpen.

DHM: Waar vinden geïnteresseerden de nodige informatie?

Poulien: Je kan altijd een kijkje nemen op de website (www.ornandum. be), die door mijn 2 zonen in elkaar werd gezet. Verder zijn alle dierenliefhebbers en liefhebbers van ambachtelijke processen welkom in het atelier, Hees nummer 1 in Rijkevorsel. Dit kan overdag, maar ook ’s avonds of in het weekend, maar wel enkel op afspraak (03/314.39.98 of ornandum@hotmail.com). Op 4 en 5 augustus sta ik trouwens ook op Mol Mont Martre.

DHM: Dank voor uw tijd. (dh)

De nieuwe Honda Versamow®-techniek De eerste 4 in 1 grasmaaier kan: 1. Vangen 2. Uitwerpen 3. Mulchen 4. Bladversnipperen

TUINMACHINES STOFFELS Minderhoutdorp 4 • 2322 Hoogstraten • Tel. 03 314 41 15 • Fax. 03 314 14 20 www.stoffels-paulussen.be • info-@stoffels-paulussen.be

23

NIEUWS

De Ster opnieuw in andere handen In 1963 startte Jaak Geens in de garage van zijn huis aan de Bouwhoef met de productie van plastic lepeltjes. Nu 44 jaar later is De Ster de grootste werkgever van Hoogstraten, heeft het bedrijf vestigingen in Prachinburi (Thailand) en Shanghai en maakt het deel uit van een nog veel grotere groep: de Zwitserse luchtvaartcateraar Gate Gourmet.

Trendsetter in eigentijdse interieurs

Exclusief voor de regio

Derde generatie sinds 1947 in het centrum van Hoogstraten

Alle soorten behang, trendy of klassiek

De meesten van ons kennen De Ster als producent van wegwerpbestek voor luchtvaartmaatschappijen, alhoewel die producten maar 6 % van de omzet van het bedrijf vertegenwoordigen.

Omdat de productie van die wegwerpartikelen onder zware druk staat, heeft De Ster haar activiteiten aangepast en biedt het bedrijf nu, aan haar klanten, totaalconcepten aan. Om dit te realiseren heeft De Ster de firma Supplair overgenomen en werd De Ster een leverancier van cateringdiensten, waarbij de firma bepaalde zaken uitbesteedt. Zo maakt het bedrijf, bijvoorbeeld, de sandwiches voor Brussels Airlines niet zelf, maar bestelt ze bij een plaatselijke leverancier en zorgt ervoor dat ze in de gewenste verpakking geleverd worden bij de luchtvaartmaatschappijen.

De Ster heeft meer dan 200 luchtvaartmaatschappijen als klant en levert ook herbruikbaar plastic bestek en vaatwerk, porseleinen koppen en schoteltjes, dekens voor passagiers die willen slapen, tasjes met toiletgerief, keukengerei enz.

Goede resultaten De Ster heeft drie productie-eenheden. Naast de hoofdzetel in Hoogstraten is er een vestiging in Prachinburi (Thailand) en in Shanghai. Het afgelopen jaar verhoogde De Ster zijn omzet met 12 % tot 235 miljoen en groeide het aantal werknemers tot bijna 1.200, waarvan er één derde in Hoogstraten werkt.

De omzet is verdeeld over verpakking (30 %), producten en concepten voor business en first class (20 %) en producten en concepten voor economy class (50 %).

Nieuwe eigenaar Tot 1993 was De Ster eigendom van de Nederlandse ING Bank. Toen kwam het bedrijf in handen van EQT, de durfkapitaalstructuur van de Zweedse familie Wallenberg. Nu wordt De Ster een onderdeel van de groep Gate Gourmet. In tegenstelling tot De Ster, die buiten de luchthavens en daardoor goedkoper werkt, is Gate Gourmet wel rechtstreeks op de luchthavens. Gate Gourmet kan de goedkopere maaltijden van De Ster nu integreren in zijn aanbod en daardoor beter inspelen op de lagekosten-carrier-markt.

De nieuwe eigenaar van De Ster heeft een dubbel hoofdkwartier, één in Zurich en één in Reston (Virginia) in de Verenigde Staten. De groep telt ongeveer 20.000 werknemers en produceert 200 miljoen maaltijden, vanuit 95 vluchtkeukens in 26 verschillende landen en vijf continenten. De omzet van Gate Gourmet bedroeg vorig jaar 2,4 miljard Zwitserse frank of iets meer dan 1,5 miljard euro. (fh)

24

Verf in 20.000 kleuren van Boss Paints Raamdecoratie, zonnewering en vloerbekleding

Bent u graag op de hoogte van de nieuwste kleurencombinaties? Wenst u kleurrijke tips voor de juiste samenstelling van uw interieur?

Bezoek dan zeker een van onze infoavonden of bel ons voor meer informatie.

AANBEVOLEN:

Workshops op aanvraag Ideaal voor groepen van 10 tot 16 personen.

Aanleren van verschillende verftechnieken.

Hoe maak ik van een oud kastje een trendy meubel?, enz...

H. Bloedlaan 277-299 2320 Hoogstraten Tel: 03/314 52 78 Fax: 03/314 88 02 e-mail: info@mertens-schilderwerken.be 194

ZO WAS HET

Meerle - Kerkstraat en dan nu een monumentenbeleid

ZO IS HET

25

dorpsleven Contactpunten – DORPSNIEUWS Hoogstraten: Dries Horsten, Vrijheid 98, tel. 03 314 57 24, horstendries@hotmail.com Meer: Marcel Adriaensen, Venneweg 2, tel. 03 315 90 40, marcel.adriaensen@telenet.be Meerle: Jan Fret, Mgr. Eestermansstraat 7, tel. 03 315 88 54, jan.fret@telenet.be Meersel-Dreef: Toon Verleye, Dreef 97, tel. 03 315 71 86, toon.verleye@telenet.be Minderhout: Frans Snijders, St.-Clemensstraat 25, tel. 03 322 96 00, franssnijders@scarlet. be Wortel: Redactie Hoogstraten, Loenhoutseweg 34 info@demaand.be FOTO’s: Frans Snijders, St.-Clemensstraat 25, 2322 Minderhout, tel. 03 322 96 00.

Ter ere van het (nu nog) schoonste gehucht van hier

Achtbaar Achtel HOOGSTRATEN/ACHTEL - In de hedendaagse drukke wereld – ook hier in de Noorderkempen – blijft er voor niemand veel tijd om stil te staan bij wat uit het verleden aan onze generatie werd overgeleverd. Zo is het blijkbaar ook gesteld in het landelijke gehucht Achtel, dat ooit tot het rijke Land van Hoogstraten behoorde.

Het is nog geen 50 jaar geleden dat Achtel leefde en bestond als een zeer bijzondere landbouwgemeenschap. Het gehucht zou al voor Christus bewoond zijn geweest en zeker was er veel later een Frankische nederzetting, die nog herkend wordt in de aanleg van het gehucht. In de eerste plaats is Achtel bekend om zijn kapel uit de 15de eeuw of zelfs vroeger. Met zekerheid is dat het oudste gebouw van Rijkevorsel.

Materieel en immaterieel erfgoed is in overdaad aanwezig, maar veel ervan ging ook al verloren of dreigt toch verder te verdwijnen. Sinds begin 2006 is zo de kapelberg, het beboste veld aan de kapel, negatief in de belangstelling gekomen met een door winstbejag gevoede en onherroepelijke verminking van een zeer typische historische hoeve op deze site. En met een al even bedreigende nieuwbouw, die het mooie doorzicht richting Keirschot hermetisch dicht zal cementeren. Of de acties die hier momenteel rond gevoerd worden vruchten zullen afwerpen is nog niet duidelijk.

Maar mede door de recente acties, werden wel mooie vriendschapsbanden gesmeed tussen onder meer Erfgoed Hoogstraten en de SintAmbrosiusgilde van Hoogstraten, die dit jaar 60 jaar bestaat. Want Erfgoed voelt zich betrokken bij het hele Land van Hoogstraten en de imkers beschikken op Keirschot-Achtel hun mooie bevruchtingsstation en ontmoetingsplaats ‘De Raam’. Samen besloten ze een wat feestelijke namiddag te organiseren met aandacht voor verschillende aspecten van het gehucht.

Op zondag 9 september – niet toevallig Open Monumentendag – zal er in de schuur van De Sluis nr. 3 een tentoonstelling met uitleg en demonstratie van oud boerenalaam plaatsvinden.

Graan en vooral het malen en pletten daarvan zal als hoofdthema benadrukt worden. Hier zal ook een stand van Erfgoed Hoogstraten en van de Sint-Ambrosiusgilde te bezoeken zijn en er zal een cafetaria zijn waar je voor een drankje of een streekhapje terecht kan. Daarvan kan je dan genieten op de tonen van eigentijdse live volksmuziek. Verder wordt een gegidste wandeling om en rond Achtel voorzien, met een bezoek aan de kapel en aan bevruchtingsstation De Raam.

In ons septembernummer krijgt u meer informatie over de precieze tijdstippen, het inschrijven voor de wandeling en dergelijke meer. Maar noteer alvast de datum! (fg, dh)

SPORTNIEUWS: René Laurijssen, Desmedtstraat 22, Minderhout, tel. 03 314 66 28, rene.laurijssen@belgacom.net GILDEN- & SCHUTTERSNIEUWS Frans Snijders, St.-Clemensstraat 25, Minderhout, tel. + fax 03 322 96 00, franssnijders@scarlet.be ABONNEMENTEN/ADVERTENTIES Emilia Horsten, Begijnhof 27, 2320 Hoogstraten, tel. 03 314 51 03, abonnementen@demaand.be administratie@demaand.be SECRETARIAAT/DRUKWERKEN Jozef Schellekens, Loenhoutseweg 34, 2320 Hoogstraten, tel.&fax: 03 314 55 04 info@demaand.be

www.demaand.be 26

De opendeurdag van ‘Den Biebond’ bracht alvast veel volk op de been. Voor 9 september hopen zij samen met Erfgoed Hoogstraten in ‘Achtbaar Achtel’ minstens even veel volk bij elkaar te krijgen.

HOOGSTRATEN

Opendeurdag Biebond kent veel bijval HOOGSTRATEN/ACHTEL - De opendeurdag van de Hoogstraatse Sint-Ambrosiusgilde op zondag 1 juli kende veel succes. Je kon er een kijkje nemen in het bevruchtingsstation ‘De Raam’ van onze imkers, dat in de prachtige omgeving tussen Achtel en Keirschot gevestigd is.

Speciaal voor het 60-jarige bestaan van de vereniging werden enkele infostands opgesteld. Je kon er alles leren over koninginnenkweek, over bijen in de landbouw, over apitherapie (behandeling met bijenproducten ed.) en er stond ook een mooie graanmolen opgesteld. Onder een zeldzaam zomerzonnetje kon je nagenieten met een drankje. De afwezigen – maar veel waren er dat niet – hadden dus weerom ongelijk.

Deskundige uitleg van secretaris Herman Van Gils bij de apitherapie en andere nuttige bijenzaken.

Volksspelen ACHTEL - Zondag 1 juli organiseerde de Cultuurgroep van Achtel haar volksspelen op de wondermooie locatie van de kapelberg. Een historisch waardevolle site en tot over enkele jaren het minst aangetaste deel van het gehucht.

En sinds mensenheugenis dus het decor van alle folklore in het gehucht: de verkoop van varkenskoppen, het haanrijden en dus ook de volksspelen: met een springkasteel, touwtrekken (foto) en andere proeven. Laat ons hopen dat de vele verbouwingen en de dreigende nieuwbouw in de buurt er niet voor zorgen dat dergelijk leuks in de toekomst een ander onderkomen moet gaan zoeken … (dh)

VAN HEMELEN

BVBA

ELECTRICITEIT CENTRALE VERWARMING SANITAIR TANKCONTROLE NIEUWBOUW & RENOVATIE

Van Aertselaerstraat 21 - 2320 Hoogstraten Tel./Fax: 03 314 37 67 GSM: 0496 22 57 67 www.vanhemelenbvba.be

197

27

HOOGSTRATEN

Bib Biep! Nieuws uit de bibliotheek!

Leesgroep, Koffiekrant, openingsuren en tarieven …

U leest en praat graag over boeken?

Dan is de leesgroep van de bib iets voor u! In het najaar nemen zij hun maandelijkse lees- en praatronde weer op. De groep van tien lezers komt op 10 september (van 20 tot 22 uur) samen in de hoofdbib, waar ze het afgesproken boek o.l.v.

Ilona besproken wordt. Uiteraard vergezeld van een smakelijke tas thee of koffie.

Voor dit najaar werden drie titels vastgelegd. Voor maandag 10 september is dat ‘De Nachtwacht’ van Sarah Waters. Voor maandag 8 oktober koos men ‘Ali en Nino’ van Kurban Saidc. En op maandag 12 november komt ‘Roze handen’ van Jens Christian Grondahl op de leestafel. Ook minder ervaren lezers zijn welkom. De besprekingen van de boeken én het koppelen aan eigen ervaringen kunnen aangenaam zijn voor iedereen.

Week van de Koffiekrant Van maandag 3 september tot vrijdag 7 september gaat De Week van de Koffiekrant door, telkens van 10 tot 12 uur (de lezingen starten om 10u.30). Bij een gratis koffie met lekkernijen, kunt u luisteren naar oude streekverhalen, gebracht door geïnspireerde vertellers.

- maandag: de laatste begijnen, door José Verbreuken - dinsdag: de oude tram, door Leo Vanhaute - woensdag: de hertogen van Hoogstraten, door Jef Van Gils - donderdag: Achtel, door Leo Vanhaute - vrijdag: oude schoolverhalen uit Meerle, door Karel Pauwels.

Vooraf of nadien kunt er ook oude foto’s uit het Hoogstraatse bekijken. En zoals op alle Koffiekrantdagen, liggen er ook dan kranten en tijdschriften, kunt u het internet raadplegen, opzoekingswerk doen, boeken inkijken, … De vrijwilligers verwachten u!

Nieuwe openingsuren Vanaf 1 september zullen de openingsuren van de hoofdbib wijzigen.

- maandag: van 14 tot 17 uur - dinsdag: van 14 tot 17 en van 18 tot 20 uur - woensdag: van 14 tot 17 uur - donderdag: van 14 tot 17 uur en van 18 tot 20 uur - vrijdag: van 14 tot 17 uur - zaterdag: van 9 tot 12 uur.

Daarnaast is er van maandag t/m. vrijdag natuurlijk ook de Koffiekrant, telkens van 10 tot 12 uur.

Gewijzigde tarieven Ook vanaf 1 september zijn de bibliotheektarieven gewijzigd. Een kopiekaart van 20 exemplaren kost dan 1 euro. Een kopiekaart van 50 exemplaren komt op 2,50 euro en voor het maken van een kopie zonder kaart wordt 0,10 euro (A4) of 0,25 euro (A3) gevraagd. De boete voor het te laat binnenbrengen van boeken en tijdschriften komt voortaan op 0,20 euro per week.

misschien profiteren van het tijdelijke stripaanbod in de hoofdbibliotheek. Daar beschikt men voor een half jaar over een wisselende collectie strips voor volwassenen: 180 strips van jongere, hedendaagse stripmakers. De collectie werd samengesteld door Strip Turnhout.

Zo kunt u strips bewonderen van bekende auteurs als Conz, de vorige stadstekenaar van Turnhout, en Ilah, wier hoofdfiguur Cordelia al in 2004 op de affiche van de Boekenbeurs prijkte. Ook het werk van de Iraanse Marjane Satrapi, waarvan onlangs een Franstalige animatiefilm verscheen, komt aan bod.

Maak van deze gelegenheid gebruik om onbekende oorden te verkennen. De in Japan ongemeen populaire mangastrips veroveren stilaan Europa en nu dus ook de bibliotheek van Hoogstraten. Uit Nederland komt de cartoonstrip S1ingle (over 3 vrouwelijke vrijgezellen) overgewaaid. En er zijn natuurlijk nog veel meer te ontdekken reeksen.

U vindt deze zeer uitgebreide collectie vlak bij de andere strips voor volwassenen in de Hoogstraatse hoofdbib.

Vakantieliteratuur nodig?

Wie nog leuke vakantieliteratuur zoekt, kan

Zomersluiting Hoogstraten: ma 13 t./m. zo 19 augustus Meer: wo 1 t./m. vr 3 augustus Meerle: di 14 t./m. za 18 augustus Dreef: wo 15, za 4, 18 en 25 augustus Minderhout: do 2 augustus Wortel: wo 15, vr 3, 10 17, 24 en 31 augustus

Vlaanderen Feest uitbundig met Guido Belcanto

De zesde uitgave van ’t Vat van Stad, in het kader van Vlaanderen Feest, was een voltreffer. Voor de eerste maal in zes jaar bleef het gans de avond droog, ook al was er ook nu geen sprake van een zomerse avond. Maar het ‘Happy Hour’ van ‘t vat én het programma maakte alles goed. Al bij de eerste tonen van Hi’ Fyah bleek dat het podium en het terrein op de bleekweide van het begijnhof te klein was. Zeker toen Guido Belcanto, in zeer goede doen, een aantal van zijn nieuwe en meest gekende nummers bracht. Na de levensliederen van Belcanto, besloten de vier rasmuzikanten van Enrique Tarde, met Hoogstratenaar Sam Vloemans, de avond.Kortom, veel volk voor een gevarieerd en kwaliteitsvol programma.

28

WORTEL

Hoogstraten ‘Schakelt Noord’ GROOT-HOOGSTRATEN/PROVINCIE ANTWERPEN - Zondag 26 augustus vindt de 9de editie van de jaarlijkse ‘Schakel door de Kempen’ plaats. En de Schakel, dat is fietsen, feesten én genieten! De organisatoren van de Schakel Noord, Zuid en West trekken weer alle registers open, waardoor je kan kiezen uit liefst 35 startplaatsen. Van daaruit kan je vertrekken voor afgepijlde fietsroutes tussen 20 en 100 kilometer (voor de Hoogstraatse stopplaatsen tussen 61 en 100 kilometer!). Deelnemen kost 2,50 euro voor volwassenen en 1 euro voor kinderen, geboren na 1992.

Inbegrepen zijn een Bloso-verzekering voor lichamelijk letsel, kempense animatie en een versnapering of fruit.

Inschrijven kan tussen 8 en 14 uur; om 18 uur moet je de laatste controle gepasseerd zijn. Voor onze gemeente werden als startplaatsen de Mjeelse Hut (aan de Klimtoren) en de Aardbeihut geselecteerd. Deze laatste stopplaats is nieuw omdat ze niet langer in de Achtelsestraat maar wel in de Heilig Bloedlaan komt te liggen, in het mooie parkje tegenover het rusthuis. Daar zorgen Will en May Gelmel voor een sfeervolle muzikale omkadering, door McC+ n een accordeongroep.

Voor meer informatie kunt u altijd terecht op www.schakel.be of bij Toerisme Turnhout (voor Schakel Noord), op 014/47.94.94.

Fietsliefhebbers én Kempenliefhebbers zullen 26 augustus weer een mooie dag beleven tijdens het jaarlijkse Schakel-fietsfestijn.

Aan de Hoogstraatse Aardbeihut bij De Gelmel spelen McC+ en een accordeongroep.

Aanbod Wistik GROOT-HOOGSTRATEN - Het afgelopen voorjaar lieten we u in enkele interviews kennismaken met het aanbod van vzw Wistik inzake aanvullende hulp bij kanker. Na de zomer gaan ze opnieuw van start. Het ontmoetingshuis ‘Begijnhof nr. 40’ zal open zijn op de dinsdagen 4 september, 2 oktober, 6 november en 4 december, telkens van 10 tot 12u.30. Op 11 september gaat opnieuw een cursus Tai Chi van start, gegeven door Lief Van Rooy (Info en inschrijvingen: 0474/37.89.66). Op 6 november begint er terug een reeks Mindfulness, o.l.v. Sigrid Dirickx (Info en inschrijvingen: 0485/18.12.80 of sigird.dirickx@skynet.be). Ook de cursus relaxatie van Lou Cabanier wordt vanaf 8 november herhaald (Info en inschrijvingen (014/43.81.86 of da-ca-po@ skynet.be). Bij voldoende belangstelling kunnen deze cursussen ook op andere data plaatsvinden.

29

HOOGSTRATEN

Dan zal de beiaard spelen … Beiaardzomer 2007 HOOGSTRATEN - Van begin augustus tot begin september loopt in Hoogstraten de Beiaardzomer, editie 2007. In samenwerking met stadsbeiaardier Luc Dockx stelden De Vrienden van de Hoogstraatse Beiaard weer een pracht van een programma samen. Op maandag 6 augustus hebben zij bijvoorbeeld al meteen Geert D’Hollander te gast. Als beiaardier van Antwerpen, Gent, Sint-Niklaas en Lier een hele naam in de beiaardwereld. Geert zal trouwens als adviseur optreden bij de restauratie van de beiaard, die wellicht in 2009 zal plaatsvinden.

Een week later, maandag de 13de, is het de beurt aan Frederik Reynders uit Sint-Truiden. Toen hij enkele jaren geleden samen met vader Noël en broer Hendrik een concert kwam spelen, stelden de luisteraars al dat het een veelbelovende jongeman was. Maandag 20 augustus is Rien Aarssen uit Grimbergen van de partij. Rien bespeelde de Hoogstraatse beiaard al meer dan eens en wist daarbij al elke keer te overtuigen. Op maandag 27 augustus speelt Toni Raats uit Roosendaal.

De beiaardvrienden hopen op beter weer in augustus, voor de eigen concerten, maar ook voor de ‘achterafactiviteit’ die Café De Vélo op 20 en 27 augustus en op 3 september dan aanbiedt (foto: 2005). afgevaardigde van de beiaardvrienden (op de concertavonden in de buurt van de toren).

Voor de concerten van 20 en 27 augustus én 3 september wordt er ook in de Peperstraat weer een luisterplaats ingericht. De straat wordt voor de gelegenheid zelfs verkeersvrij gemaakt. Bij goed weer kunt u na het eigenlijke beiaardconcert doorschuiven naar de tuin van Café De Vélo, waar Luc en Renild (in geval van goed weer) voor een eigentijdse ‘achterafactiviteit’

zullen zorgen.

En wie de beiaard graag eens van nabij leert kennen, die kan op maandag 27 augustus aansluiten voor een gratis geleid bezoek aan toren en beiaard. Hiervoor komt u tegen 18 uur 30 naar de zuidkant van de toren. (Meer info over De Vrienden van de Hoogstraatse Beiaard? Over hun concerten? Over een lidmaatschap? Contacteer vrijblijvend secretaris Dries Horsten, horstendries@hotmail.com of 03/314.57.24).

De beiaard speelde op 11 juli

Geert D’Hollander bijt op 6 augustus de spits af van de Beiaardzomer 2007.

Voor de Hoogstraatse concerten is hij nieuw, maar voor echte beiaardliefhebbers is hij zeker geen onbekende. Voor het slotconcert op maandag 3 september, neemt onze eigen stadsbeiaardier Luc Dockx traditiegetrouw plaats achter het stokkenklavier.

Op alle 5 de concertdagen wordt er – eveneens naar goede gewoonte – een luisterwedstrijd georganiseerd. Het laatste nummer dat gespeeld wordt is telkens een gekende klassieke, volkse of populaire melodie. Wie de melodie herkent, kan een wedstrijdformulier afgeven aan de voet van de toren en maakt zo kans op een mooie prijs: een bak aardbeien, chocolaatjes, wandelbrochures, petten, … De wedstrijdformulieren zitten in de programmaboekjes,die te bekomen zijn bij een

30

HOOGSTRATEN - De beiaard is bij uitstek een Vlaams instrument. Dat bracht Luc Dockx en De Vrienden van de Hoogstraatse Beiaard ertoe om vanaf dit jaar ook op 11 juli een beiaardconcert te organiseren. Voor deze eerste editie was Eddy Mariën te gast. Eddy is docent aan de wereldvermaarde Mechelse ‘Beiaardschool Jef Denyn’ en daarnaast ook adjunct-beiaardier van Mechelen én beiaardier van Leuven, Meise en Halle (Dus als u tijdens Witse de beiaard hoort spelen – en

dat gebeurt nog al eens – dan zal dat meestal Eddy zijn). Eddy bracht een in stijl gevarieerd programma met als rode draad dat het allemaal Vlaamse beiaardmuziek was. En al was het dan puppyweer (= een klein beetje hondenweer), er stonden toch een 30-tal luisteraars aan de toren om de beiaardier na afloop te feliciteren. En dan hebben we de mensen die van thuis uit luisterden natuurlijk nog niet meegeteld. Op naar de Beiaardzomer!

HOOGSTRATEN

Bridgelessen HOOGSTRATEN - Iedereen die graag kaart speelt kent het gevoel wel: je hebt een ganse avond goed gekaart en toch verloren. De tegenspelers hadden goede kaarten en jij hebt de godganse avond niets dan ‘rommel’ in je handen gekregen. Wie van dat gevoel definitief af wil moet dringend bridge leren spelen.

Bridgen schrikt sommigen af omdat het moeilijk zou zijn. Maar iedereen kan leren bridgen. Wie al kan rikken, wiezen of jokken leert het natuurlijk sneller dan wie nog nooit gekaart heeft. Bridge leren is niet moeilijk. Alleen het bieden is bij bridge ingewikkelder dan bij andere kaartspelen. Je hebt een biedsysteem nodig om de juiste troefkleur vast te leggen én om het maximaal aantal slagen te bieden dat je denkt te zullen halen. Leren correct bieden verdient wel de nodige degelijke uitleg. Dat is de reden waarom er bridgelessen gegeven worden.

Al vanaf les één zit je al met de kaarten in de hand en leer je het spel spelenderwijs. Wil je dit spel leren, kom dan naar de tien wekelijkse lessen, ingericht door de Hoogstraatse Bridge Club.

Deelname aan de eerste les is gratis en verplicht tot niets. De eerste les wordt gegeven op dinsdag 18 september om 19.30 uur in de HVV-Socio-

club. De volledige lessenreeks met lesboek kost € 40. Voor meer inlichtingen en inschrijvingen kan je terecht op tel. 03/314 41 05.

Iedereen is ook welkom elke dinsdagavond in de Socioclub of elke donderdagnamiddag in de

De Veloclub en … Hoogstraten Kermis!

HOOGSTRATEN - Véloclub “De Lustige Wielrijders” – gesticht op 25 oktober 1927 – bestaat dit jaar 80 jaar. Een reden om de bloemetjes eens buiten te zetten.

De keuze voor deze viering was vlug gemaakt. In de eerste plaats werd aan de jaarlijkse Aardbeienkoers gedacht. Daarnaast wilden ze al langer Hoogstraten Kermis nieuw leven inblazen. Aangezien Meer, Meerle en Minderhout ook rond die tijd hun wielerkoers organiseren, kwamen de clubs overeen om er een heuse fietsvierdaagse voor juniores en een driedaagse voor nieuwelingen van te maken (Meer had er ook graag een 4de nieuwelingenkoers aan toegevoegd, maar er stond er al één op de provinciale agenda).

De Hoogstraatse koersdag wil de Véloclub ook extra in het teken van de kinderen plaatsen. Op kermisdag 23 september worden alle kinderen tot en met 8 jaar om 12u.30 aan de Sint-Katharinakerk verwacht met een versierde fiets. Een activiteit die de Véloclub enkele decennia al met groot succes organiseerde. Ook de kinderen uit andere deelgemeente zijn welkom. De deelnemers fietsen over de Vrijheid tot aan Apotheek Horsten en bij hun terugkeer mogen ze, op kosten van de Véloclub, een paar uur los op de paardenmolen of misschien nog een andere attractie van de firma Severijns. Daarnaast heeft de firma Lu al beloofd om de deelnemende kinderen een geschenkje te bezorgen. Moesten er nog andere bedrijven zijn die iets voor de fietsertjes willen doen, zij mogen altijd contact opnemen met voorzitter Paul Van Merode (03/314.93.49) of erevoorzitter Karel Versmissen (03/314.52.42).

Voor hun 80-jarig bestaan blazen De Lustige Wielrijders niet alleen Hoogstraten Kermis nieuw leven in. Ook de ‘versierde fietsen’ van weleer (foto) halen ze dan nog eens uit de kast. Maar er mag ook iets nieuws zijn en dat kan je zeker zeggen van de fietsvierdaagse die ze samen met Meer, Meerle en Minderhout op poten zetten.

Om 13.30 vertrekken dan de nieuwelingen om 8 ronden van 8 kilometer af te leggen. Om 15.30 is het de beurt aan de juniores, die 10 ronden zullen afleggen. Daarmee is de viering nog niet gedaan, want vanaf 18 uur speelt de bekende groep Hi’Fyah voor het stadhuis. U kent hen wellicht van hun Heilig Bloedoptreden aan De Gelmel of van Vlaanderen Feest. (dh/kv)

Gelmel. Je kunt daar de spelers bezig zien. Door eens achter de kaarters te gaan zitten leer je het spel al wat kennen en kun je ook de sfeer van onze club als eens opsnuiven.

Bijzonder huwelijk

HOOGSTRATEN - Nu is elk huwelijk natuurlijk bijzonder, maar op 6 juli was er één dat ook voor de omstanders het nodige spektakel bood. Die dag trouwde brandweerman Filip Brosens met Spijkerjuffrouw Mieke Van Dun. De bevriende spuitgasten reden enkele interventiewagens tot voor de poort van het Begijnhof. Dan werd de ladder van de grote wagen uitgeschoven tot tussen de kruinen van de Begijnhofbomen (foto), om het kersverse koppel van daar uit met rozenblaadjes te bestrooien, waarna men de sirenes van de wagens luid liet loeien.

31

GOUD IN HOOGSTRATEN

Jos en Simone Bruurs-Michielsen Zouden er Hoogstratenaren zijn die Jos en Simone niet kennen? Want wie zich ook maar een beetje door onze gemeenschap heeft bewogen, die moet hen ooit zijn tegengekomen bij één van de vele verenigingen of initiatieven waar zij ooit mee hun schouders onder hebben gezet.

Dan moest de begijn-kosteres wel mee want kleine Jos durfde de vonkende hoofdschakelaar niet zelf aanzetten. Maar eens achter het klavier, speelde hij het lof en zong hij het Ave Verum en het Ave Maria luidkeels voor. Germaine Cools schreef de muziekpartituren speciaal voor hem over, met noten zo groot als kersenpitten!

Zijn hele jeugd zou Jos missen blijven spelen en in 1951 werd hij als vaste organist benoemd.

Aanvankelijk in het Begijnhof, omdat de grote kerk nog in puin lag. Tot op de dag van vandaag speelt Jos nog wekelijks orgel in de Sint-Katharinakerk, maar een deel van de diensten heeft hij gelukkig kunnen overdragen aan de jongere collega’s. En als Simone hem niet kan brengen of halen, dan kan hij altijd rekenen op Roger Michiels of andere helpers.

Nu speelde Jos in die vroege jaren dagelijks liefst 3 missen en 2 keer per week een lof. De begrafenissen en andere diensten kwamen daar nog eens bovenop. Een hoop werk, maar ervan in leven blijven ging toch niet. Het kwam dus heel gelegen dat E.H. De Vos voor hem enkele uren in het onderwijs bij elkaar had gesprokkeld. Het eerste jaar waren dat 2 uur in de tuinbouwschool, 2 in de Handelsschool en 2 in de Vakschool. En naarmate het aantal missen in de loop der jaren afnam, kreeg Jos steeds meer uren op school.

Directeur De Vos en Mijnheer Van Merode – die mee de uurroosters maakte – zorgden er dan voor dat een deel van de voormiddag vrij bleef voor de misvieringen. Jos bleef les geven tot hij op zijn 59ste een hartinfarct kreeg. Hij zal de vele collega’s die hem in de loop der jaren gesteund hebben altijd dankbaar blijven.

Simone had het geluk dat ze na haar studies meteen aan de slag kon in het Hoogstraatse moederhuis, waar ze 5,5 jaar heeft gewerkt, tot aan haar huwelijk. Hard werken was het, want wie een

Jos en Simone op hun huwelijksdag in 1957.

Simone werd geboren op 12 augustus 1934. Jef, Rik en Mia gingen haar vooraf. De jongere zussen Magd en Greet maakten het gezin Michielsen compleet. Het ouderlijk huis stond vooraan de Lindendreef. Jos kwam ter wereld op 14 juli 1928 in het ouderlijk huis aan de Vrijheid, de vroegere kruideniers- en stoffenwinkel waar nu nog kledingzaak Bruurs gevestigd is. Frans (+), May en Annie (+) werden vóór Jos geboren; Magda en Imelda volgden als jongere zussen.

Simone ging eerst naar de Gemeentelijke Meisjesschool, daarna naar het Spijker en tot slot naar Antwerpen, waar ze voor kinderverzorgster studeerde. Jos ging na de Gemeentelijke Jongensschool naar het Klein Seminarie, maar door zijn visuele handicap kon hij dat niet voltooien.

En omdat het al vroeg duidelijk was dat er wel muziek zat in Jos, was de keuze voor het Lemmensinstituut snel gemaakt. Daar was het voor hem een godsgeschenk dat zijn zicht tijdelijk verbeterde, zodat hij tot aan zijn eindexamen in 1950 van gewone druk kon studeren.

Nu had die muziekmicrobe Jos al vroeg te pakken … Op zijn 7de werd hij misdienaar op het Begijnhof en wanneer de organist ziek was, stuurde pastoor Ceulemans Jos naar boven om het lof te spelen op het indrukwekkende Delhaye-orgel.

32

Jos en Simone omringd door hun kinderen, schoonkinderen en kleinkinderen. (foto: Mon Rigouts)

HOOGSTRATEN vroege shift had moest al om 5 uur aan de slag om de moeders en de kinderen in orde te hebben tegen de mis van half 7. Maar tegelijkertijd was het vooral heel aangenaam. Op de kleine afdeling kende je iedereen en van de moeders kreeg je veel vriendschap.

Maar hoe leerden ze elkaar nu kennen? Jos kende Simone al lang als vriendin van zus Imelda. En toen hij als 18-jarige de Plechtige Communiemis van o.a. Simone speelde, zei koorlid Karel Stiphout hem dat hij al maar eens iemand moest uitkiezen, waarop Jos antwoordde: “Toch niet één van die snotneuzen!” Tot hij in 1952 in de redactie van de ‘Gelmelwacht’ stapte en op een vergadering ten huize Michielsen opnieuw op één van deze snotneuzen botste en de vonk definitief oversloeg. Enkele jaren later – op 2 juli 1957 – traden Jos en Simone in het huwelijksbootje.

Even hadden ze gedacht aan een nieuwbouw in de Lindendreef, maar toen dokter Bastiaens plots naar de moderne dokterswoning van Dokter Gommers aan de Statie verhuisde, besloten Jos en Simone het oude huis van Bastiaens te kopen.

Na enkele aanpassingen was het pand weer in orde en het werd een warm nest waarin hun vier kinderen mochten opgroeien.

De organist Jos Bruurs kan je natuurlijk niet loskoppelen van het Hoogstraatse koorleven.

Van het Piuskoor, dat in 1940 door E.H Van Herrewege van het Spijker werd opgericht, is hij al sinds 1942 lid! En vanaf 1954 was hij er vele jaren dirigent en/of begeleider van. Na de veranderingen door het Tweede Vaticaans Concilie, stond Jos samen met anderen mee aan de wieg van nog heel wat andere koren: het dameskoor, het knapenkoor, het meisjeskoor en het gepensioneerdenkoor.

Buiten Hoogstraten was hij in 1953 medestichter en jarenlang ook bestuurslid van koorfederatie Het Madrigaal, dat eerst de Kempense maar ondertussen alle Vlaamse koren overkoepelt.

Naast het koorgebeuren was er natuurlijk het Jeugdmuziekatelier, dat Jos samen met Staf Mertens en juffrouw Denis in 1954 had opgericht. Ze kozen voor de Orff-methode, specifiek ontwikkeld voor de jeugd. Een tijdlang had het atelier ook een eigen ensemble, dat overal te lande ging optreden. Eén van de hoogtepunten was zeker de opening van De Brakke Grond (het Vlaams Cultureel Centrum, dh) in Amsterdam.

Buiten de muziek was Jos in 1951 met Marcel Laurijsen één van de pioniers van onze Davidsfondsafdeling en ook bij de oprichting van de VVV in 1957 was Jos nauw betrokken.

En 40 jaar lang schreef hij mee aan de ‘Gelmelwacht’, een soldatenblad met korte interviews en een erg gesmaakte dagklapper. In elke buurt had de redactie wel een ‘spion’, maar vaak werden sappige weetjes of guitenstreken gewoon op een briefje in de brievenbus gestoken. Deze Gelmelwacht was deels ontstaan uit den Duizendpoot, een vriendengroep die tot op de dag van vandaag bestaat en waarvan Jos sinds 1952 deel uitmaakt.

Rond 1950 was Juul Druyts bibliothecaris van de gemeente. René Van Delm ging hem wel eens helpen, daarna ook Simone’s broers Jef en Rik en na een tijd zat daar een hoop jong volk, veelal oud KSA-ers. Op den duur gingen ze al

Jos met Simone aan het Thomasorgel, een realisatie van het Orgelfonds Jos Bruurs. eens samen op pad en dan werd de pree van Juul mooi verdeeld en opgemaakt. Daarnaast organiseerden ze heel wat Bonte Avonden en tal van andere activiteiten.

Tot over enkele jaren gingen de leden van den Duizendpoot nog samen op reis. Tot op de dag van vandaag komen ze nog elke dinsdag samen en al meer dan 50 jaar doen ze met oud en nieuw samen door!

Nu weten we dat ook Simone zelden heeft stilgezeten. In haar jeugd was ze al actief geweest bij de VKSJ, en eens getrouwd, maakte ze de overstap naar de KVLV. Daar werkte ze eerst tien jaar als hulp voor jonge gezinnen en bejaarden.

Een werk met veel voldoening, omdat je mensen kon helpen die het echt nodig hadden. Later kwam ze in het bestuur terecht, waar ze ruim 25 jaar voorzitster zou zijn van een actieve, vriendschappelijke groep. Het was soms wel druk, met ruim 200 mensen op de ledenvergaderingen.

Later minderde dat wel wat, omdat steeds meer vrouwen uit huis gingen werken. Aanvankelijk huisde men in de oude Pax, maar die was op den duur zo bouwvallig en schamel uitgerust dat men in de jaren ’70 tijdelijk naar Minderhout moest uitwijken. Enkele jaren geleden nam Simone ontslag als bestuurslid, maar ze is nog altijd met veel plezier lid van de vereniging.

Ook over het contact met de buren koestert Simone prachtige herinneringen, vooral uit de tijd van Begijntjes Laat Besluit. Om het kleine gebuurte Luizenmarkt aan voldoende kinderen te helpen hadden veel gezinnen “huurlingen” te gast: neefjes, nichtjes en vriendjes van elders, die mee kwamen optreden. Gerepeteerd werd er op de werft van Theresa van Ad Roovers. En in Café Bonanza werden de biljartende mannen voor enkele weken tot ‘kaarten in een hoekje’ gedwongen, want de biljarttafels moesten dienen om de crêpepapieren kleren te knippen en te stikken.

Dat dit aangename buurtleven in ons groeiend stadscentrum stilaan teloor is gegaan, dat vinden Simone en Jos een spijtige evolutie.

Tegenwoordig is Simone samen met 12 vrouwen verantwoordelijk voor de bloemen in de kerk en

ook wanneer er een grote kuis wordt gehouden, is ze altijd van de partij. Ook handwerk heeft ze altijd graag gedaan. En al sinds 1967 is zij onafgebroken lid van het Piuskoor. Maar het liefst nog is ze in de weer voor haar kinderen en kleinkinderen. Aloïs, die getrouwd is met Kathy en die zorgde voor kleinkinderen Julie en Céline. Daarna komt Katelijne, getrouwd met Paul Stoffels en moeder van Ruth, Kristin, Anne en Bob. Hilde en echtgenoot Stefaan zijn de ouders van Lucas en Tom trouwde met Annelies en zij schonken hen Lien, Jan en Pieter.

Jos en Simone blikken tevreden terug. Als ze opnieuw mochten beginnen, dan zouden ze alles overdoen. Alleen zouden ze dan wat meer geluk met de gezondheid willen hebben, want op dat punt zijn ze niet gespaard gebleven. Maar zelfs daar putten deze onverbeterlijke optimisten iets positiefs uit: grote tegenslagen leren je relativeren bij de kleinere ongemakken van het leven. Jos en Simone, nog veel gelukkige jaren samen! (dh)

BOEKHOUDING FISCALITEIT Meerdorp 72 2321 MEER Tel. 03/315.88.65 Fax 03/315.08.67 info@bfdg.be www.bfdg.be

184

Pensioenen De Rijksdienst voor Pensioenen houdt zitdag in het stadhuis te Hoogstraten op dinsdag 14 augustus van 10 tot 11 uur.

Gemeentelijke diensten Op woensdag 15 augustus, feest van OnzeLieve-Vrouw-Hemelvaart, en de echte Moederdag, zijn alle gemeentelijke diensten, ook het containerpark, gesloten.

33

GOUD IN HOOGSTRATEN

Marcel Van Weereld en Annie Roos Marcel werd geboren op 30 januari 1934 aan de Statie en groeide er op in een gezin van drie kinderen. Bij Annie thuis in de Vrijheid waren er liefst tien kinderen! Annie zag er het levenslicht op 14 juni 1935. Ze ging eerst naar de Gemeentelijke Meisjesschool, waarna ze de naaischool in Wortel volgde.

Marcel ging naar de Gemeentelijke Jongensschool en daarna naar de Paters van de Heilige Geest in Lier. En volgens hem was dat even serieus als dat het klonk!

In die jonge jaren is Marcel nog bij de scouts geweest en bij de KAJ, waar hij zelfs leider was. Het was de tijd dat er op straat nog veel gebuurt werd en dat men er gewoon kon paapsteken of met de marbollen spelen. En ook wel eens deugnieterij uithalen natuurlijk! Ook Annie is lang bij de (V)KAJ geweest. Maar als oudste van de meisjes moest ze thuis veel helpen in het café annex groentenwinkel en mocht ze eigenlijk niet zo vaak weg. Marcel speelde ook een tijd bij den Bond: zowel bugel als overslag in den drumband. Later ging hij bij de muziekmaatschappij van de douane.

Ze leerden elkaar kennen in het café bij Annie thuis, waar Marcel regelmatig kwam biljarten.

Van het één kwam het ander en op 7 augustus 1957 stapten ze in het huwelijksbootje. Even gingen ze in de Vrijheid wonen, op de plaats waar later madame Dupont woonde. Daarna verhuisden ze voor drie maanden naar Wommelgem, maar daar konden ze als rasechte Hoogstratenaren maar niet aarden … Zodanig zelfs dat, toen Annie in Hoogstraten bevallen was van het tweede kind, ze besloot om niet terug te keren. Gelukkig werkte vader Roos aan de gemeente en hij kon er voor zorgen dat ze in een huis op het Begijnhof konden gaan wonen. Daar zijn ze gebleven tot er vijf kinderen waren en toen hebben ze het huis gekocht waar nu Het Present gevestigd is.

Ze beleefden er vele mooie jaren, samen met hun acht kinderen: Marc, Noëlla (die op kerstdag werd geboren), Walter, Suzanne, Christine, Eric, Nadine en Annemie.

Enkele jaren geleden verhuisden ze dan naar een appartement in de Antoon de Lalaingstraat. En na een korte tussenstop in de Leemstraat, konden ze enkele maanden geleden hun intrek nemen in één van de serviceflats aan het rusthuis.

Allebei onze feestelingen kunnen terugblikken op een welgevuld leven. Bij Marcel begon het natuurlijk met de legerdienst. Ruim 21 maanden is hij bij de Marine geweest. Hij werd opgeroepen ten tijde van de grote overstromingen in 1953. Weken aan een stuk moesten ze in Knokke-Zoute en in Heist zandzakjes vullen, villa’s ondersteunen, … terwijl het dikwijls dikke vlokken sneeuwde en dan tot een stuk in de nacht …

34

Marcel herinnert zich dat ze dan rondkwamen met kamfer om wakker te blijven. Evengoed herinnert hij zich van den troep dat hij eens acht dagen in den bak moest! Hij moest helpen om een schip af te krabben en met een smoesje probeerde hij eronder uit te geraken, hetgeen natuurlijk uitkwam …

Voor de legerdienst ging Marcel bij verschillende drukkers werken. Eerst bij Roger De Wilde in Rijkevorsel, in het begin aan 5 frank per dag omdat hij de stiel nog moest leren. Daarna ging hij in Hoogstraten aan de slag bij Loostermans en bij Haseldonckx. Na de legerdienst werkte hij nog een tijdje bij een drukker op Sint-Anna. Een jaar na den trouw besloot Marcel bij de douane te gaan werken. De eerste jaren in Antwerpen betekende het dat hij om 5 uur de bus moest pakken tot Antwerpen centrum, om daarna te voet tot in Burcht te gaan! En ’s avonds met de laatste bus naar huis … Gelukkig kon hij na enkele jaren in Wuustwezel aan de slag en toen het kantoor in Meer opende, was hij er één van de eerste douaniers. Uiteindelijk is Marcel 34 jaar douanier geweest, tot op zijn 60ste.

Annie was al die tijd huismoeder, wat zeker met een groot gezin van acht kinderen ook niet te onderschatten is. Daarnaast deed ze voor heel wat mensen nog naai- en verstelwerk.

Maar ook na de dagtaak zaten Marcel en Annie niet stil. Zo waren ze heel actief in het verenigingsleven. Marcel was met Flor Hellinckx medeoprichter van de ‘Achtkamp’, een soort spel zonder grenzen tussen de gebuurten. Daarnaast heeft hij met Fernand Bilcke en Jaak Van Opstal ook het gebuurtenvoetbal mee opgestart. En ook als er in het eigen gebuurte Begijnhof iets gedaan moest worden, was Marcel er bijna altijd bij. Ook Annie was daar

Marcel Van Weereld en Annie Roos trouwden op 7 augustus 1957. heel actief. 28 jaar was ze medeverantwoordelijk voor de kledij van het gebuurte. Zes weken lang stond het huis dan wel op zijn kop voor het vele knip- en stikwerk aan de crêpepapieren kleren, maar eigenlijk was het de plezantste tijd van het jaar. Dat het sociale leven in de gebuurten van de Vrijheid – het Begijnhof, de Luizenmartk en Vrede en Vriendschap – zó achteruit is gegaan, betreuren ze dan ook heel erg. Samen zijn ze ook actief geweest bij het hanenkraaien. Dat waren grote prijskampen waarbij alle deelnemers hun haan in een bakje in een café bij elkaar brach-

Marcel en Annie, al 50 jaren gelukkig getrouwd.

HOOGSTRATEN ten en waarbij dan streepjes werden gezet, elke keer dat je haan kraaide. De haan die het meest kraaide, sleepte een prijs in de wacht. In Hoogstraten vond het hanenkraaien plaats in het café van Roos, maar Marcel en Annie gingen evengoed op verplaatsing.

Als er naast heel dat verenigingsleven nog tijd overbleef, dan ging Marcel het liefst biljarten of handboogschieten. Maar heel veel tijd had hij er niet voor, want jarenlang is hij als vrijwilliger actief geweest bij de brandweer. Daar

heeft hij liefst 13 jaar mee de ambulancedienst verzorgd.

Eens de kinderen wat groter werden, ging Annie al eens mee biljarten, in Hoogstraten of in de club in Kalmthout. In Hoogstraten hadden ze een tijdlang ook een vrouwenploeg, waarmee ze zelfs tot in Geertruidenberg zijn gaan spelen. Tegen de snorrenclub, dat herinnert Annie zich nog goed.

Tegenwoordig is het allemaal wat rustiger, maar in hun gezellige flat zijn ze toch heel graag.

Onder meer omdat er heel wat georganiseerd

wordt: af en toe bingo en laatst nog een huifkarrentocht en een bezoek aan de Veiling. Verder gaan ze nog elke week kaarten en de tweemaandelijkse samenkomst van de gepensioneerde pompiers willen ze voor geen geld missen. Dat de gezondheid het voor Marcel niet meer toelaat om te gaan biljarten, dat vindt hij wel heel erg.

Maar gelukkig hebben ze inmiddels 20 schatten van kleinkinderen en dat maakt natuurlijk heel veel goed!

Annie en Marcel, nog veel gelukkige en gezonde jaren samen! (dh)

24 In tijden waar afbraak zegeviert, willen wij de Vrijheid verkopen! Niet letterlijk, we willen ze u gewoon weer graag doen zien … Daartoe brengen we elke maand een detail in beeld dat u en ons charmeert. En dit deze maand dus voor de 24ste keer.

Niet dat het al veel geholpen heeft, want bouwlustigen lijken nog altijd carte blanche te krijgen in het Knokke van de Kempen. Niettemin doe we koppig voort. Misschien krijgen we de betonmaffia er wel niet mee klein, maar ‘baat het niet, dan schaadt het niet’.

Huize ‘Artis Amore’ hadden we al eens eerder te gast. Toen zoemden we in op de erker en spraken we van de vele Louis Quinze-details in de gevel. Dat mocht wel, want dit is het enige neorococopand van de streek. Achter 100 jaar oude gevel gaat een ouder pand van rond 1700 schuil, dat in 1736 al eens verbouwd werd. Na 1832 was er een brouwerij met brouwershuis,

tot antiquair Jagenau het in 1906 verbouwde tot wat het nu nog altijd is. In 1934 kwam er een hotel in en vervolgens hadden mijnheer en daarna madame Van Pelt er decennialang hun Apotheek. Opvolgster De Meester verhuisde inmiddels enkele huisnummers naar het noorden, waardoor onze rococoparel leeg staat … Samen met u hoopt onze wilde architect dat er een functie komt, die het nodige respect zal opbrengen voor het knappe pand met dito interieur. Oja, waarop hij inzoomde? Een klein ruitje dat open kan. De grote benedenvensters zijn in vast hout gemaakt en dit is het enige ‘beweeglijke deel’. Diende het voor verluchting? Of was het een nachtluik avant-la-lettre, zoals je tegenwoordig ook in de moderne apotheken vindt? In dat geval getuigt het zeker van de historie van onze oudst gekende Apotheek. Wie het weet mag het zeggen …

35

HOOGSTRATEN

Herinnering aan

Vrederechter

Armand Aerts Op 5 juli overleed oud-vrederechter Aerts in de residentie Den Brem te Rijkevorsel in de leeftijd van bijna 86 jaar.

Hij liep school in Merksplas, in Hoogstraten en aan de K.U. Leuven waar hij Rechten studeerde.

Als jonge advocaat werd hij tevens verkozen tot lid van de Provincieraad Antwerpen voor de CVP. Op zijn 32ste werd hij toen de jongste vrederechter van het land. Bij het kanton Hoogstraten werd later ook nog het kanton Arendonk aan zijn bevoegdheid toegevoegd.

Ook buiten zijn ambt maakte de vrederechter zich zeer verdienstelijk voor de bevolking. Zo was hij vele jaren voorzitter van de Oud-leerlingenbond van het Klein Seminarie en werkte hij actief mee in het Comité dat de studiemogelijkheden voor meisjes aan het Spijker ruimer maakte.

Ruim een halve eeuw stapte hij ook op in de Heilig Bloedprocessie bij de Ridders van het H. Bloed. Voor zijn ontspanning was fietsen heilzaam en zo werd Armand Aerts een trouw lid van “de petjes”.

In de voorbije maanden verzwakte zijn gezondheid en vond hij rust in de residentie Den Brem, dicht bij zijn oudste dochter Marleen. (J.B.)

Zonnebankcenter

Ipatinga

Kom je kleurtje nog eens halen

Gelmelstraat 30 - Hoogstraten (03)314.47.66 - www.ipatinga.be

Open van 9.00 tot 13.30 en van 15.00 tot 21.00 uur Zaterdag van 9.00 tot 18.00 uur. Zondag en maandag gesloten 206

36

Begijntjes Laat Besluit HOOGSTRATEN - Als een Hoogstraats kind ‘Begijntjes’ zegt, dan bedoelt het meestal niet de vroegere bewoonsters van ons zo bekende hof.

Nee, voor hen staat ‘Begijntjes’ symbool voor het kinderfeest ‘Begijntjes Laat Besluit’ en voor alles dat daarbij komt kijken. De traditie van het feest gaat terug tot het begin van de 20ste eeuw.

In de buurt rond het Begijnhof werd toen ‘Begijntjes kermis’ gevierd en de begijnen wilden daar zo graag bij zijn, dat ze de poort niet zoals gewoonlijk om 20 uur, maar wel pas om 22 uur sloten … Vandaar ‘Laat Besluit’. Naast deze verwijzing bevat het huidige kinderfeest nog andere ingrediënten van weleer. ’s Morgens houden ze automobilisten tegen om hen ‘een centje om te vieren te vragen’; wees dan alsjeblieft gul, want ‘Begijntjes’ is een mooi evenement. En net als vroeger trekken ze in een kleurrijke stoet door het dorp en dansen ze samen met z’n allen rond ‘den terp’, een aarden hoop met aspergeloof erop.

In de jaren ’60 is er de podiumact bijgekomen.

In het begin was dat meestal de uitbeelding van een volksliedje of een Kempense dans. De laatste jaren treden de meeste groepen aan met een eigen creatie rond één of ander actueel thema.

Al weken vooraf wordt er gerepeteerd, timmeren de vaders aan de praalwagen en beginnen de moeders te stikken aan de kleren, die verplicht uit crêpepapier moeten bestaan.

Zondag 19 augustus begint het spektakel om 14 uur aan het stadhuis met een optreden door een fanfare. Om 14 uur 30 komt de optocht tot daar gegaan. Om 15 uur worden de gebuurten er kort voorgesteld, waarna de eigenlijke optredens van start gaan. Elk nummer duurt maximaal 5 minuten, waardoor het einde tegen 16.30 voorzien wordt. Bij regenweer wordt uitgeweken naar een overdekte locatie. De groep die in de stoet en op het podium het best presteert, krijgt van

Wie haalt er dit jaar de Wisselbegijn binnen?

Wie de Wisselezel? Vorig jaar ontmoetten deze grote en de kleine burgemeester elkaar.

Zouden er nu andere politieke actualiteiten inzitten? de Jury de Wisselbegijn. De Kinderjury beslist welk gebuurte de Wisselezel wint. Staanplaatsen voor ‘Begijntjes Laat Besluit’ zijn gratis.

Voor een tribunekaart betaal je 5 euro (4,50 in voorverkoop op het Toeristisch Infokantoor).

Cultuurliefhebbers en kindervrienden, dit evenement mag u niet missen! (Meer info: Voorzitster Greet Verschueren, Greetverschueren@telenet. be of 0479/64.86.14).

Studienamiddag Ahmadiyya GROOT-HOOGSTRATEN/KEMPEN - Zaterdag 16 juni organiseerde de Ahmadiyya Muslim Jama’at voor de 2de keer een bijeenkomst in de Gemeenteschool van Hoogstraten. Na het voorlezen en vertalen van een Korántekst, volgde een lezing met als thema ‘De Islam, een verkeerd begrepen godsdienst’. Achteraf leverden de gestelde vragen het nodige voer voor discussies op, die soms best pittig konden zijn. Ook soms pittig, maar vooral erg lekker, was de rijkelijke maaltijd die de Ahmadiyyagemeenschap achteraf aanbood. Wie er niet bij was, moet de volgende keer zeker komen.

Rode Kruis HOOGSTRATEN - Het Rode Kruis richt een bloedinzameling in op woensdag 29 augustus. Deze inzameling vindt plaats in het lokaal van het Rode Kruis gelegen aan de Brouwerijstraat 1 a van 17.30 uur tot 20.30 uur.

HOOGSTRATEN

DIAMANT IN HOOGSTRATEN

Jan en Finne Govaerts - Faes Onze collega die tien jaar geleden het verslag maakte van de gouden bruiloft had het in zijn betoog altijd maar over “Jos” in plaats van over Jan. Dit euvel willen Finne en Jan dan ook rechtgezet zien. Ze hebben er tien jaar op moeten wachten want op 2 augustus vieren zij hun diamanten bruiloft.

Jan en Finne zijn beiden afkomstig van Arendonk (wat niet aan hen te horen is) maar aangezien een rijkswachter in die tijd geen dienst mocht doen in eigen gemeente, weken zij eerst uit naar Antwerpen om dan over Hasselt in 1951 in Hoogstraten te belanden. Zij bouwden hun huis in de Achtelsestraat en zijn daar tot op de dag van vandaag, temidden van een tuin vol bloemen, blijven wonen. De drie kinderen werden er geboren maar deze zwermden uit en zorgden ondertussen voor zes kleinkinderen en twee achterkleinkinderen.

Ondertussen genieten zij nog volop van het leven. Een kaartje leggen met de buren of met de gepensioneerde vrienden van de rijkswacht is naast de wekelijkse kaartbeurt met OKRA voor hen een aangename bezigheid. Toch geniet Jan nog het meest van een glaasje Merlot-wijn. Hij zal geen dag overslaan en geniet ’s avonds met volle teugen. Een uitdrukking die hier wel niet op zijn plaats is want het gaat niet om de hoeveelheid maar wel om het genieten.

Jan maakte zijn carrière bij de rijkswacht maar is ondertussen al 49 jaar met pensioen. Toch heeft hij die tijd niet in ledigheid doorgebracht. Van een hobby maakte hij een nieuw beroep. Hij werd ceremoniemeester en taxichauffeur. Zodoende heeft hij menig koppeltje naar het stadhuis en naar de kerk gevoerd. Ook voor het ziekenvervoer deed men op hem een beroep.

Finne heeft zich altijd met de huishouding en de

opvoeding van de kinderen bezig gehouden. Op zich al een volle dagtaak. Eens de kinderen het huis uit sloeg voor haar de reismicrobe toe. Samen met haar zussen maakte ze uitstappen naar Rome, Monaco, Nice … De laatste jaren is reizen niet zo meer aan de orde. Nu zijn zij niet liever dan in hun eigen tuin, vol bloemen en planten.

Beiden zijn zij nog vol levenslust en in een goede gezondheid zodat wij gerust een afspraak kunnen maken om over vijf jaar nog eens terug te komen wanneer diamant is omgezet in platina.

Ondertussen: van harte proficiat! (Pdn)

Jan en Finne genieten in hun eigen tuin.

37

MEERLE

GOUD IN MEERLE

Jan Van Haperen en Rit Govers ’t Was een hele toeloop half juni op de Voort. Jan en Rit Van Haperen-Govers vierden er hun gouden bruiloft en daar was heel wat om te doen. Want Jan en Rit zijn gekende figuren in Meerle en dus hadden buren en vrienden een mooie stoet in mekaar gestoken. En de fanfare kwam hun vlaggedrager een muzikaal eerbetoon geven. Jan mocht voor deze gelegenheid de vlag aan een ander doorgeven.

Echter meer van Meerle dan Jan van Haperen kan je haast niet zijn. Hij zag in 1934 het levenlicht op enkele tientallen meters van de kerktoren. In het “Nonnenstraatje” zoals ze de Schoolstraat toen noemden. Nu heet het Heimeulenstraat.

Zijn ouderlijk huis stond waar nu de beenhouwer woont. Jan was de enige jongen van vier kinderen. Vader was timmerman, net als diens vader dat geweest was. Het lag dus voor de hand wat Jan zou gaan doen. Na zijn lagere school in het dorp trok hij met de fiets naar de vakschool in Hoogstraten. Daar behaalde hij zijn diploma van houtbewerking, waarmee hij bij een aannemer in Hoogstraten aan het werk ging. In 1953 moest hij familie, lief en vrienden achterlaten om gedurende anderhalf jaar het land te gaan dienen in Duitsland. Zijn lief – ook toen al Rit – zou hij er bij kwijtraken, zij het tijdelijk anders stond dit verhaal hier niet.

Rit – officieel Maria – Govers kwam van over de grens. In 1936 stond haar wieg op Grazen (Nieuw-Ginneken) in een gezin van in totaal vijf kinderen. Rit was de oudste van de drie meisjes, de twee volgende zouden bijna tien jaar na haar ter wereld komen. Toen Rit twee was kwamen haar ouders naar Meerle wonen om er in de Kerkstraat een café open te doen. De Volksvriend, één van de twee cafés die nu nog bestaan, zij dat ze nu Het Zonnetje heet. Rit liep in Meerle school bij de nonnetjes. Na de lager school ging ze in Turnhout voor kapster leren. Vader Govers, die naast het café ook een melktoer deed in Meerle, kwam vroeg te overlijden. Piet Govers nam de melktoer over en moeder deed het café verder, daarbij geholpen door Rit. Zo’n jonge meid achter de toog, dat trok jong volk aan. Nu was het in de Volksvriend dikwijls al een drukke bedoening, want het café diende als voorpost van de veiling. Daar werden groenten en fruit uit het dorp bijeengebracht voor transport naar Hoogstraten. De telers dronken er tegelijk een glas. Ze werden er ook uitbetaald, een moment waarop ze al eens meer dan één glas dierven drinken en blijven hangen. Moeder Govers kon daar best mee om, als was ze ook streng als het erop aan kwam. Als ze oordeelde dat het tijd was om te sluiten ’s avonds, zette ze iedereen vriendelijk maar beslist aan de deur.

38

Jan en Rit kenden mekaar al lang, ze woonden immers niet ver van mekaar. En Jan zag Rit wel zitten, maar moest zijn plaats wel verdienen.

Want de jongelingen van de Kerkstraat vormden een ferme kliek en lieten niet toe dat daar iemand van buitenaf tussen kwamen wringen. Jan moest zich meer dan eens weren maar hield vol.

Helaas overleefde de vrijage het vertrek van Jan naar den troep in Duitsland niet. Toen hij daarvan terug was, kwam hij tijdens de kermis met een ander lief in de Volksvriend. Rit zag het en dacht: “Ach meske, die vrijer van u heb ik voor het eind van de avond terug”. Jan was inderdaad snel overhaald “De eerste liefde, dat blijft altijd trekken”.

Niet lang daarna was het zover en deze keer voorgoed. Op 11 juni 1957 stapten Jan en Rit in het bootje en vierden een fijn feest in de Volksvriend.

Ze betrokken samen een klein huis in de Kerkstraat. Rit begon er een kapsalon en sprong als dat nodig was bij in het café van moeder. Jan werkte bij de aannemer in Hoogstraten en daarna als magazijnier op de ‘Kunstzij’ in Breda. In 1963 bouwden ze zich een huis op de Voort, daar waar toen het voetbalplein lag. Dat verhuisde een beetje achteruit, achter de tuin van Jan. Toen er sprake van was dat de fabriek in Breda zou sluiten, kon Jan met een ‘gouden hand’ vertrekken. Hij kon aan de overkant

van de straat aan de slag bij de slachterij Herdico als onderhoudsman. “Ik woonde het dichtste bij maar kwam het meeste te laat. Ze zeggen dat

Foto: Els Bollen (www.foto-els.be)

MEERLE soms, ‘wie dicht bij de kerk woont, komt meestal te laat’. Maar ik gooide ook nooit mijn hamer neer als het vijf uur sloeg ook niet”. Jan zou er blijven tot aan zijn brugpensioen.

Rit en Jan kregen samen zes kinderen: Hedwig, Marlies, Eddy, John, Patrick en Ilse. Rit had haar handen vol aan het huishouden, deed het poetsen van de klassen van de school en deed er ’s middags de koffieschool. Daar heeft ze haar eeuwige schort vandaan. Om er samen met haar collega Francine altijd netjes uit te zien om koffie te schenken voor de kinderen, had ze aan de directeur schorten gevraagd. Van toenaf zie je ze in de week nog zelden zonder. Het haarkappen had ze aan haar zussen overgelaten. ’s Avonds onderhield ze nog de burelen van de Herdico. Ze had haar handen meer dan vol. Toen Jan stopte met werken, deed Rit dat ook.

De kinderen waren ondertussen opgegroeid en bijna allemaal het huis uit. Uitgezonderd Eddy, die heeft het goed naar zijn zin in Hotel Mama. Op één na zijn ze allemaal in Meerle blijven wonen.

Ze zorgden voor zeven kleinkinderen en allemaal weten ze het huis van Rit en Jan goed staan. Er ligt dus nog volop speelgoed in de veranda. ’t Is niet omdat Jan met pensioen was, dat hij niet wist wat doen. Heel zijn leven is hij actief geweest in het verenigingsleven. Hij werd al gevierd voor 50 jaar lid van de fanfare Sancta-Cecilia. Als klarinettist, saxofoonspeler, grosse-caisse en nu als vlaggedrager en bestuurslid. Daarnaast is hij vurig lid van de kruisbooggilde. Ook in de vogeltjesbond was hij actief en niet te vergeten bij de KWB-Wielertoeristen. Nu gaat hij alle dagen als het kan fietsen, naar elke schieting en naar elke uitstap van de fanfare. Als het regent zit hij in zijn ‘kot’, waar hij vanalles bij mekaar timmert: vogelkooitjes, vogelvoederhuisjes…

Stilzitten is er nog niet bij.

Rit zegt van zichzelf dat ze een huismus is. Sedert ze enige jaren geleden drie overbruggingen kreeg, past ze goed op. Ze zorgt wel nog steeds voor de prijzen van de bingo van de fanfare, maar liefst is ze in huis, past ze op kleinkinderen. Samen reisden ze heel Europa af, het liefst naar de bergen: Oostenrijk, Zwitserland, Slovenië, Andorra. “Vroeger vooral om te wandelen” zegt Jan, “nu meer voor de terraskes”.

Half juni vierden ze gouden bruiloft. De kinderen hebben voor een fraaie viering gezorgd, buren voor een mooie stoet en de fanfare kwam alles muziekaal ondersteunen. Met familie en buren werd er goed gefeest in de Voorthoeve.

Later trakteerden ze de Gilde en de Fanfare in het schutterslokaal. Ze zullen er nog lang met veel plezier op terugkijken. We wensen ze dat nog vele jaren. (jaf)

Bewaking Vertrekt u op reis? Vergeet dan niet de politie te verwittigen. Zij houden vakantietoezicht op uw woning. Aanvragen doet u bij het politiebureel te Hoogstraten via het nummer 03 340 88 00.

Pierendag zonder Grenzen MEERLE – Al enkele jaren kennen we de Meerlese dorpsquiz, een organisatie van de oudervereniging van onze school. Daarin kunnen de ploegen van de verenigingen, gebuurten, families, kortom de Meerlenaars zich meten in kennis, intelligentie, strategie. Voer voor bollebozen, voor de denkers. Hoog tijd dat ook de doeners aan de bak komen. Dat ze zich kunnen meten in fysieke paraatheid en praktische vaardigheden.

Een kolfje naar de hand van het feestcomité van onze parochiezaal. Je weet wel, zij die er mee zorg voor dragen dat de fraaie verbouwingen aan onze zaal ook betaald worden.

Op zondag 19 augustus organiseren ze dan ook een Pierendag zonder Grenzen. Van 14 tot 18 uur nemen ploegen van zes het tegen elkaar op in een zeskamp van actie- en estafettespelen. Wie zich nog het legendarische ‘Spel zonder Grenzen’ herinnert, weet waar zich aan te verwachten. Dat kan natuurlijk alleen maar lukken als er voldoende deelnemers zijn. Verenigingen, gebuurten, families, vriendenclubjes, toevallige passanten, breng zo snel mogelijk een ploeg van zes personen op

de been en meldt je als de weerga bij May Koyen, Ulicotenseweg 26, Cel Geenen, Schuivenoord 1 of Peter Clymans, Kerkstraat 42. Het inschrijvingsgeld bedraagt 15 euro per ploeg.

Het kan een voltreffer worden, vooral als het weer wat mee wil. Het zou goed zijn voor ons dorp ook. Omdat er veel volk samengebracht wordt voor een leuke competitie, waar niet alleen deelnemers wat aan hebben maar ook de supporters en kijkers hun hart kunnen ophalen.

Waar je met je dorpsgenoten een klappeke kan doen, een pintje kan drinken en een hapje eten.

Je kinderen mogen gerust meekomen, heel de namiddag wordt er voor hen voor animatie gezorgd. En natuurlijk is het ook goed voor ons dorp omdat de opbrengst volledig ten goede komt van onze parochiezaal, tot nader order het ontmoetingscentrum voor Meerlenaars en de Meerlese verenigingen.

Meedoen is de boodschap, of komen kijken en supporteren. Een zondagse dorpsdag; ’t zou zonde zijn hem te missen. (jaf)

Schakel Noord met Mjeelse Hut MEERLE – Zondag 26 augustus zijn alle fietsers uitgenodigd voor de 9de editie van de “SCHAKEL NOORD”. Dit is een recreatieve en gezinsvriendelijke fietsklassieker, langs een bewegwijzerde landschappelijke route waarvan je zelf de afstand bepaalt. Starten kan vanaf 8 uur tot 14 uur o.a. in de “Mjeelse hut” aan de Ulicotenseweg 1 te Meerle.

Voor 2,5 € volwassen en 1 € kinderen tot 14 jaar krijg je een controlekaart met enkele bons, een vlagje, routeplan enz. In elke hut is anima-

tie waarvan je kunt genieten bij een drankje of hapje. Zo heeft de “Mjeelse hut” een VALKENIER en een BRASSBANDJE voorzien. De missiefeesten met Afrikaanse kunst is vlakbij, je ziet ieder wat wils voor een gezellige dag onderweg en in Meerle.

Voor Meer in lichtingen over de Mjeelse hut kan men steeds terecht bij Fons Pauwels 03.315.90.54. E-mail pauwels.koyen@skynet. be (mk)

Het kan nog MEERLE – Nog zes weken! De fietszoektocht van het Meerlese zaalcomité, ten voordele van de parochiezaal ‘Ons Thuis’. Die brengt je langs de mooiste plekjes van de gemeente Hoogstraten. Het thema van dit jaar is ‘daken’. Wie weet wat je allemaal te zien krijgt als je speurend naar het dak van de foto langsfietst. Je krijgt zo weer eens een heel ander zichtpunt op de streek.

De tocht is ongeveer 35 km en is helemaal niet moeilijk, jong en oud kan meedoen.

Voor 4 euro koop je de route met de bijhorende foto’s. Je kunt nog deelnemen tot 15 september en rijden wanneer je wilt. Aan de zoektocht zijn 20 prijzen verbonden .

De prijsuitreiking is voorzien na de grote fietstocht voor de pa-

rochiezaal op 30 september (ca. 17 uur). Meer informatie is te vinden op www.meerleonline.be Verkoopadressen van route met foto’s: Toeristische Dienst Hoogstraten, Beenhouwerij Van den Bogerd, Heimeulenstraat 8, ‘t Winkeltje, Meerledorp 2, Prima Van Boxel, Strijbeekseweg 41 en Jos van Bavel, Heimeulenstraat 41 (tel.

03/315 92 09). (jaf)

39

MEERLE

80e keer Missiefeesten MEERLE – Meerle telt nog steeds vier echte missionarissen. Die worden in hun missiewerk flink gesteund door de opbrengst van de jaarlijkse missiefeesten. Maar dat is lang niet alles. Buiten deze hulp geeft de Meerlese Missiewerking ook aan de missieposten van Meerlese missionarissen op rust en aan missionarissen met naaste familie in Meerle. Verder steunt ze ook enkele kleinere projecten zoals Proma (opleiding van priesters in ontwikkelingslanden), Memisa en de Pauselijke Missiewerken. Om hiervoor de nodige gelden te verzamelen worden ook dit jaar weer grootse feesten opgezet. Dit jaar liefst voor de 80e keer.

Op zaterdag 25 augustus en zondag 26 augustus verwelkomen we u graag in de parochiezaal en de KLJ-lokalen van Meerle.

Je kan je hartje ophalen aan de zeer uitgebreide tentoonstelling met verkoop. In Meerle vinden we vele mensen die het ganse jaar hun hobby uitvoeren ten voordele van de missiewerking. Hun werkjes worden hier aan de man gebracht. Het gaat van haak-, brei- en kantwerk. Verder is er ruime keuze aan uitheemse kunst, juwelen, sierstukken, kleine meubels en kleinoden uit hout, ivoor, koper, enz. Velen vinden de wenskaartenen posterbeurs een uitgelezen kans om hun jaarlijkse voorraad in te slaan. Op zondag kan je ook je voorraad inslagen bij de wereldwinkel.

Wil je meer weten over het werk van onze missionarissen, dan kan je terecht op de infostand.

Uiteraard kan je dorst gelest en je honger gestild worden in onze cafetaria. Tijdens het weekend draait ook het Rad van Fortuin met heerlijke lekkere kost. Verder kan je er ook deelnemen aan een omslagentombola en enkele attracties voor de kinderen.

Vergeet ook de reuze tombola niet, hier kan je prachtige prijzen winnen.

Dit alles gaat door op zaterdag 25 augustus van 13 uur tot 20 uur en op zondag 26 augustus van 10 uur tot 19 uur (in de voormiddag geen cafetaria).

Om alles nog meer luister bij te brengen houden we zondag tussen 8.30 uur en 11.30 uur een overheerlijke brunch. Onze brunch houden we dit jaar voor de 10e keer. Naar goede gewoonte staat er veel lekkers op het menu, een ontbijt dat je thuis nooit voorgeschoteld krijgt. Broodjes met ham of kaas, groentetaart, pizza, groentesalade, cake, yoghurt, Russisch ei, … Laat de kookpotten maar eens staan en kom mee genieten! Hiervoor moet je vooraf inschrijven. (tel.: 03/315.92.09 of 03/315.85.27).

De missiefeesten mogen dan 80 jaar oud zijn, ze zijn een bezoekje nog altijd meer dan waard.

(Kvb). www.totaalgarage.be

193

Daar gaan ze weer …

MEERLE – Weer een lading jongeren die de dorpsschool achter zich laten en het verderop moeten gaan zoeken. Alles wat ze hier aan kennis konden opdoen hebben ze mee. Daarmee trekken ze een eind verder weg. Een nieuwe school, nieuwe horizonten tegemoet. We hopen dat ze ook daar hun draai kunnen vinden en dat ze veel hebben aan wat ze hier hebben meegekregen. Zoals elk jaar werden de oudste leerlingen van onze school De Klimtoren feestelijk uitgezwaaid. Dat ze af en toe en met een goed gevoel aan die kleine school in Meerle terugdenken. (jaf)

40

MINDERHOUT

Scharrelkuikens huwen

Focusgroepen Gezinsbond Omdat opvoeding ons na aan het hart ligt …

Elke ouder, moeder of vader, kan bij de opvoeding van de kinderen vermoedelijk een duwtje in de rug gebruiken. Maar, wanneer heb je daar als ouder het meest behoefte aan? En wat helpt partners om hun relatie in evenwicht te houden en zo goed mogelijk de zorg voor de kinderen op te nemen? En, maakt het daarbij uit of je al dan niet in een klassiek ‘kerngezin’ leeft?

De Gezinsbond is op zoek naar vaders en moeders die hun gedacht willen zeggen!

Je kunt als ouder je mening geven over de nood die jij ervaart aan ondersteuning in de opvoeding van jouw kroost. We willen aftoetsen wat hierover leeft bij jou, waar jij als ouder daadwerkelijk iets kan aan hebben als het gaat over de opvoeding van de kinderen.

Deze bevraging gebeurt in focusgroepen bestaande uit maximum acht deelnemers.

Mensen met een aantal gemeenschappelijke kenmerken (geslacht, gezinsvorm, leeftijd van de kinderen, enz.) komen eenmalig samen in het kader van een onderzoek gevoerd door de Universiteit Gent in opdracht van de Gezinsbond vzw. De focusgroepen gaan door in Gent eind september op diverse momenten (avond en weekend) en een bijeenkomst duurt ongeveer twee uur.

Ben je geïnteresseerd?

Stel je kandidatuur bij Hilde De Weirdt, via jga@gezinsbond.be of tel. 02 507 89 40. Bezorg ons jou (e-mail-)adres tussen 15 augustus en 15 september en wij sturen jou een lijst door met gegevens die van pas komen voor het indelen in focusgroepen. Voor de deelnemers is een onkostenvergoeding en een kleine attentie voorzien.

MINDERHOUT - Op vrijdag 22 juni traden er maar liefst 27 koppels in het huwelijk. Ze waren allen nog op zeer jonge leeftijd, namelijk twee klasjes “scharrelkuikens” uit Minderhout. Dat de jonge kinderen wel wat zenuwachtig waren hoeft geen betoog. Maar ook bij ouders en grootouders gierden de zenuwen door de keel toen alles officieel plaatsvond in het stadhuis van Hoogstraten.

VAN HUFFEL VASTGOED Voor al uw vastgoedtransacties.

U wenst uw eigendom te verkopen of te verhuren?

Vraag vrijblijvend inlichtingen!!

Vrijheid 72 2320 HOOGSTRATEN Tel. 03/314.16.99 www.vanhuffelvastgoed.com info@vanhuffelvastgoed.com

185

41

MINDERHOUT

GOUD IN MINDERHOUT Gust Vermeiren en Liza Adams

Met humor door het leven!

Hoe een dubbeltje toch rollen kan! Boerenzoon en na de actieve schooltijd werkzaam op de boerderij, daarna bakkersknecht, enkele jaren later zelfstandige warme bakker om tenslotte af te zwaaien als bediende aan de Universiteit Antwerpen. De kronkel in het levensverhaal van Gust dat de eerste bladzijde kende in de Beemden, een vervolg in Minderhoutdorp, om dan weer terug te keren naar de oude roots, dichtbij de ouderlijke hoeve en de nabijheid van de …

Mark!

Van hun pensioenleeftijd genieten Gust en Liza als geen ander! Geen enkel probleem om de dagen actief door te brengen en enkele activiteiten krijgen wekelijks een vaste stip op de kalender.

Dat gaat van een flinke wandeling tot de repetitie van de fanfare, kruisboog schieten, zwemmen, aqua-gym, tussendoor bij gunstige weersomstandigheden de fiets van stal, op tijd en stond als toerist de horizon verruimen en last but not least de mooie tuin binnen de lijnen houden. Een flink deel van Europa hebben Gust en Liza bezocht en daarbuiten Zuid-Afrika, dat voor Gust een echte openbaring betekende. Ook zijn ze lid van OKRA, maar veel tijd om aan hun activiteiten deel te nemen schiet er niet meer over!

derij wenkte. Als oudste jongen, je weet wel!

Nog enkele jaren avondschool gelopen en dan als losse gast gaan werken bij toenmalig bakker Jos Brosens. Deze emigreerde op een bepaald ogenblik naar Kongo en Gust werd dan vaste

gast tegen 18 fr. per uur bij Piet Jansen, die de zaak overgenomen had. Na zes jaar gaf deze er ook de brui aan en voor Gust goed wist wat er gebeurde lag de weg open voor een overname.

Veertien jaar vertoefde Gust in zijn bakkerssloef

“Den bak” in Acht kinderen, vijf jongens en drie meisjes, lieten Jan Vermeiren en Louiza Janssens in hun trouwboekje optekenen. Op 13 november 1934 werd Gust verwelkomd op de “Treslonghoeve” in de Beemden. Een hoeve die op het einde van de Tweede Wereldoorlog flink geteisterd werd door een bombardement. Gelukkig voor het gezin, dat in de kelder bescherming had gezocht, liep alles goed af en later verscheen op dezelfde plaats een spiksplinternieuwe boerderij. Gust groeide op in de Beemden, in die tijd stonden daar juist geteld vier boerderijen, aan de boorden van de Mark. “Dat was ons bad! ’s Avonds in de zomer was het daar wassen geblazen. Vogeltjes zoeken en met de “waai” door de Mark gaan behoorden tot de geliefkoosde bezigheden. Wel een keer in “den bak” gezeten in de toenmalige melkerij in Castelré. De marechaussee had ons betrapt met kieviteieren en we vlogen voor enkele uren de doos in. Na een plechtige “we zullen het nooit meer doen” mochten we uiteindelijk gaan. De Mark was de grens en natuurlijk was smokkelen ook niet ver weg. En dan het vissen, een hobby als geen ander, een tweetal jaren geleden ben ik daar pas mee gestopt!”

Van boer, bakker tot pedel Na de lagere school nog enkele jaren intellectuele bagage opgesnoven in het Klein Seminarie!

Dit beviel Gust wel, maar het werk op de boer-

42

Een stralende Gust verwelkomt premier Verhofstadt.

MINDERHOUT tussen de bloem en de oven en Liza bediende de klanten in de winkel. Het waren jaren van hard werken, vroeg opstaan en zeker niet te versmaden, een stevige lap kaas op de boterham.

Ondertussen breidde het gezin ook uit met drie kinderen en Liza had haar handen vol. Bij bakker Gust en winkelierster Liza begonnen na al die jaren vragen te rijzen in het achterhoofd! “Gaan we dat ons hele leven blijven doen? Mijn broer Miel werkte op UFSIA, nu UIA, in Antwerpen.

Om vijf uur stond hij thuis, netjes in de kleren, plastronneke rond zijn hals. Die had nog tijd om te leven!” Via via vernam Gust dat er aan UFSIA een examen werd uitgeschreven en het harde bakkersleven toch een beetje beu waagde hij zijn kans. Geslaagd met brio en in 1971 legde hij de oven stil, klopte zijn kleren uit, plastronneke aan en hop naar Antwerpen waar hij tot aan zijn pensioen is blijven werken. Hij begon er op de uitleendienst van de bibliotheek. Het leven tussen studenten en professoren beviel hem en in 1974 werd een pedel gezocht voor de nieuwe gebouwen in de Rodestraat. Hij meldde zich als kandidaat en werd prompt aangesteld!

Pedel De taak van een pedel? “Het komt er eigenlijk op neer dat je de algemene orde moest bewaren en toezicht houden op het leven aan de campus.

Berichten verspreiden via de valven, lokalen toewijzen en zorgen voor de nodige infrastructuur in de verschillende lokalen en bij vergaderingen en congressen praktische regelingen treffen, behoorden bij de taak. Flexibel moest je in deze job alleszins zijn. Een pedel bewoog zich constant tussen de studenten en professoren en de kunst bestond erin met iedereen overweg te kunnen.

Een beetje diplomatie was nooit ver weg en met

een dosis humor kon men ver komen!” Dit laatste is voor Gust zeker geen probleem. Goedlachs en vriendelijk, met humor door het leven! Zo kennen we “den bakker”, want zo is hij in Minderhout nog bij vele mensen gekend.

Een anekote! “Een professor wilde zijn vertrouwde lokaal 101 niet inruilen voor het identieke 102.

Er was geen weg met hem te bezeilen, geen enkel argument kon hem op andere gedachten brengen.

Ik heb toen gewoonweg de plaatjes 101 en 102 van deur veranderd en het probleem was van de baan. Na een aantal jaren werd Gust bevorderd tot hoofdpedel en werd hij ook verantwoordelijk voor de onderhoudsdienst met zo’n 25 schoonmaaksters. UFSIA breidde uit, het werk werd complexer en het personeelsbestand groeide aan, zodat de familiale sfeer van in het begin wel wat verloren ging. “Niets dan goede herinneringen echter aan die tijd!” In 1989 werden vrijwilligers gevraagd om hun job over te laten aan de jongere garde. Gust aarzelde niet en op 55-jarige leeftijd begon zijn bruggepensioneerd bestaan!

Sociaal leven Naast een sterke man, een sterke vrouw! En dat was Liza! Op 1 april 1933 werd zij opgetekend in de doopregisters tussen vijf zussen en een jongen. Bernard Adams en Maria Brosens beheerden een boerderij in de Hees en trokken in 1952 naar de Minderhoutsestraat. De lagere school werd in Hoogstraten bezocht en nadien nog enkele jaartjes naaischool en dan hulp op de boerderij. Als ontspanning was er de BJB, de jaarlijkse kermis en Heilig Bloed en daar… ontmoette ze voor de eerste keer de prins van haar dromen. Ze huwden op 2 juli 1957, een stikhete dag! Tussen de mis om tien uur en het feest in de namiddag ging een deel van het feestende

gezelschap, waaronder de kersverse bruidegom, nog verkoeling zoeken in de Mark. Daarna begon het leven in de bakkerij en de winkel, waar nu de Plataan gevestigd is. Veel werk, maar het sociale leven werd zeker niet verwaarloosd. Liza zetelde 17 jaar in het bestuur van KVLV, volgde bloemschikken en yoga en vergezelde Gust in het uitgangsleven. Al meer dan 50 jaar is Gust spelend lid van de Kon. Fanfare De Marckezonen en van het toneelgezelschap. “Genoeg komedie gespeeld dacht Gust vier jaar geleden!” Veertig jaar nam hij ook zijn verantwoordelijkheid op als ondervoorzitter. Vanaf zijn 16de behoort hij bij de Minderhoutse kruisbooggilde en een ambtsperiode van zes jaar als koning kun je ook terugvinden op zijn c.v.! De dansgroep van de St.-Jorisgilde heeft hij mee helpen oprichten en dansen was ook, samen met Liza, zijn regel wel.

Dit sociale leven ligt hen nog altijd nauw aan het hart, de gezondheid vertoont nog geen echte hiaten en hun drie kinderen en drie kleinkinderen wonen in de directe omgeving! Wat wil je nog meer! Liza en Gust, gefeliciteerd!

Langs deze weg stellen Liza en Gust het op prijs uit het diepste van hun hart alle mensen te bedanken die hun werkelijk een onvergetelijke dag bezorgd hebben. (rel)

70 op 07.07.07

MINDERHOUT – De tweelingzussen Lisa en May Vermeiren werden 70 jaar op zaterdag 7 juli. Samen verjaren op deze bijzondere datum is toch net dat ‘ietsje’ meer. Een foto in ons blad en een dikke proficiat aan beide dames.

190

43

MINDERHOUT

23 GEMMA 993 kampioene MINDERHOUT - Vrijdag 6 juli had op Bergen te Minderhout de jaarlijkse rundveeprijskampVRV, regio Noorderkempen, plaats, onder voorzitterschap van Emiel Hillen uit Rijkevorsel.

VRV staat voor Vlaamse Veeteelt Vereniging.

Regio Noorderkempen strekt zich uit van OudTurnhout tot en met Hoogstraten. De Vlaamse veeteeltvereniging groepeert zowel melk- als vleesveehouders. De vleesveehouders uit de streek nemen al jaren geen deel aan de prijskamp in Minderhout hoewel de inrichters dit graag zouden willen. Voor de prijskamp melkvee waren 83 dieren ingeschreven uit 13 bedrijven. Deze 83 dieren werden ingedeeld in13 reeksen. Niettegenstaande de microwagen niet tijdig aanwezig kon zijn - lekkeband op de ring in Antwerpen - begonnen de wedstrijden stipt om 13 uur. Wachten kon niet want na de 13 reeksen kwamen nog de kampioenen keuringen. De voorgebrachte dieren moeten aan een minimum produktie voldoen.

Verder beoordeelt de jury de dieren volledig op duurzaamheid en mooi voorkomen zoals: sterke rechte rug, lang gewelfde ribben, sterke droge benen, harde goede klauwen, mooi beaderde en goed gevormde uiers, mooie speenplaatsing, goed karakter, enz….

Ondanks het zwaar bewolkte en winderige weer mogen de organisatoren terugkijken op een zeer geslaagde veeprijskamp. Het bestuur VRV regio Noorderkempen dankt dan ook alle deelnemers voor het fraai en correct voorbrengen van de dieren. Ze danken ook alle sponsers die het mogelijk maken deze aantrekkelijke wedstrijd jaarlijks in te richten. Zonder hen zou dit niet mogelijk zijn, dus nogmaals dank.

Volgen hier de eerste prijzen per reeks en de kampioenen.

Roodbont: Reeks 1 Ongekalfde vaarzen: 3160 Roosje vader Lightning van Adriaensen Jan en Maarten Rijkevorsel.

Reeks 2 Gekalfde vaarzen: 105 4024 vader Stadel van Jan Aerts Minderhout.

Reeks 3 Gekalfde vaarzen: 106 Katrin vader Delta Select van Mertens Alfons en Jan Minderhout.

Reeks 4 Gekalfde vaarzen: 64 4007 vader Koerier 175 van Aerts Jan Minderhout.

Reeks 5 Koeien: 0068 Maria vader Stadel van Mertens Alfons en Jan Minderhout.

Reeks 6 Koeien: 23 Gemma 993 vader Sovereigen-red van Aerts Jan Minderhout.

Reeks 7 Koeien: Marla 2427 vader Stadel van Marcel Aernouts Minderhout.

Mooiste uier gekalfde vaarzen: Maij vader Laurenzo van Mertens Alfons en Jan Minderhout.

Mooiste uier koeien: 23 Gemma 993 vader Sovereigen-red van Aerts Jan Minderhout.

Kampioene ongekalfde vaarzen rood- en zwartbont: 3160 Roosje vader Lightning Van Adriaensen Jan en Maarten Rijkevorsel.

Kampioene roodbonte Gekalfde vaarzen: 64 4007 vader Koerier 175 van Aerts Jan Minderhout.

Kampioene koeien 23 Gemma 993 vader Sovereigen-red van Aerts Jan Minderhout.

Zwartbont: Reeks 8 Ongekalfde vaarzen: 4598 Werna 61 vader Superior van Van Miert Paul Oud-turnhout.

Reeks 9 Ongekalfde vaarzen: 123 Gonda vader December van Mertens Alfons en Jan Minderhout.

Reeks 10 Gekalfde vaarzen: 0018 Merphy va-

Algemeen kampioen is 23 Gemma 993, vader Sovereigen-red, van Jan Aerts in Minderhout.

44

der Riglio Juror Capri van Ceusters-Verheyen Bie Merksplas.

Reeks 11 Gekalfde vaarzen: 0367 Mirine vader Laurenzo van Faes Kurt en Dirk Meer.

Reeks 12 Koeien: 0017 Malulani vader Riglio Juror Capri van Ceusters-Verheyen Bie Merksplas.

Reeks 13 Koeien: 0271 Stella vader Steven van Kinschots Jan en Jos Meer.

Prestatieklasse koeien die meer dan 35000 kgr melk op hun naam hebben: 1ste prijs: 0271 Stella vader Steven van Kinschots Jan en Jos Meer.

Mooiste uier gekalfde vaarzen: Mirine vader Laurenzo van Faes Kurt en Dirk Meer.

Mooiste uier koeien: Malulani vader Riglio Juror Capri van Ceusters-Verheyen Bie Merksplas.

Kampioene gekalfde vaarzen: Mirine vader Laurenzo van Faes Kurt en Dirk Meer.

Kampioene koeien: Malulani vader Riglio Juror Capri van Ceusters-Verheyen Bie Merksplas.

Algemene kampioene: 23 Gemma 993 vader Sovereigen-red van Aerts Jan Minderhout. (Frans Rombouts)

Rallycross

Jos Sterkens pakt het maximum MINDERHOUT – Rijders uit heel Europa streken op 30 juni en 1 juli neer in het Zweedse dorpje Holjes voor het Europees Kampioenschap rallycross. Ook Jos Sterkens was weer van de partij en tijdens de trainingen liet Jos onmiddellijk zien waarom hij alle voorgaande wedstrijden al op zijn naam heeft geschreven. Tijdens de eerste reeks ging het wel even mis omdat hij vergat om de jokerlap (langere route in het circuit die éénmaal per reeks genomen moet worden) te nemen.

“Toen ik na drie ronden de finishvlag zag, wist ik dat het fout zat. Ik wou de jokerlap in de laatste ronde nemen, maar vergiste me kennelijk in het aantal ronden,” aldus Sterkens. Dit “foutje” werd in de reeksen twee en drie recht gezet en hij finishte telkens met de beste tijd. In de finale vertrok Jos vanop de pole en vijf ronden lang werd er gestreden voor de eerste plaats samen met Stoklassa (Oostenrijk-BMW) en Ask (Noorwegen-Ford Fiësta). Uiteindelijk viel de zwart-wit geblokte vlag als eerste voor Sterkens.

Een week later richting Momarken (Noorwegen).

Drie inschrijvingen in de achterwielaangedreven klasse RX-CUP. Bijna hetzelfde scenario als in Zweden: een tweede tijd in de eerste reeks en een eerste in de twee volgende met als resultaat de beste startplaats in de finale en weer was Jos de primus in zijn Ford Fiësta. Momenteel leidt hij in het Europees Kampioenschap met 100 punten voor Stoklassa (49 p.), Ask (17 p.), Endersen (17 p.). (PeSter) Wedstrijden: 11 en 12 augustus, Maasmechelen; 18 en 19 augustus, Valkenswaard.

MINDERHOUT

Met de kajak van Hoogstraten naar zee MEERSEL-DREEF/HOOGSTRATEN - In de 9e eeuw zijn in Hoogstraten de Vikingen aan land gegaan onder leiding van hun aanvoerder Gelmel. Zij kwamen met kleine boten via de rivier de Mark tot in Hoogstraten. Zoveel eeuwen later, wilde een avontuurlijk aangelegd groepje eens uitproberen of er nog steeds een rechtstreekse verbinding is over het water van Hoogstraten tot aan de Noordzee. In vier dagen wilden ze vanaf de Mark in Meersel-Dreef al peddelend naar de Noordzee. Ze maakten daarvoor gebruik van ‘hobiekayaks’.

De hobiekayak is een kayak die niet door handbediende peddels wordt voorgedreven, maar door het uit de USA overkomende ‘miragedrive

system’ van Hobie. De kayak wordt eenvoudig met een pedalensysteem aangedreven, waardoor twee vinnen onder de kayak in beweging komen.

Hierdoor zijn uw handen vrij om bijvoorbeeld te vissen, te fotograferen of ontspannen te genieten van de natuur. Het is vooral bedoeld voor watersporters die sterker in de benen zijn dan in de armen, voor sportievere jongeren en ouderen die willen genieten van een niet al te vermoeiende kayaktocht en voor natuurliefhebbers die met een verrekijker in de hand de mooiste vogels willen ontdekken.

De tocht werd georganiseerd door Hoogstratenaar Frank Weyler, die elf waterliefhebbers warm wist te maken voor de tocht naar zee. De

kayaks werden ter beschikking gesteld door ‘Mark van Dijk Yachting’, Kattenhofstraat 3, Hoogstraten (www.hobiekayak.be). Will van ‘de Gelmel’ gaf een flinke voorraad gerstennat mee, zodat de kayakkers ‘s avonds geen dorst hoefden te lijden. Nog iets dat ze van de Vikingen gezien hebben.

Of ze goed ter bestemming zijn geraakt, was bij het ter perse gaan van dit nummer nog niet geweten. Dat leest je wellicht in volgend nummer.

Dat ze het niet altijd droog zouden houden, bleek al bij het vertrekt. Fred Fockaert mocht meteen de temperatuur van het Markwater meten, toen zijn kayak ronddraaide.

Zij die de Vikingen achterna gingen: Frank Weyler, Veerle Dingenen, Fred Fockaert, Staf Coertjens, Bieke Rovers, Lief Pans, Jan Haest, Mie Rigouts, Griet Praet, Herman Ceurrinckx, Wilfried Van den Eynden, Greta Van Dijck. Jan Laurijssen en Annie Bolckmans rijden met de volgwagen en zorgen voor voeding en drinken voor de kayakkers. Mark Van Dijk leverde kayaks.

Gelmelwandeltocht HOOGSTRATEN - De Katholieke Vereniging voor Gehandicapten richt al voor de dertiende maal de Gelmelwandeltocht in op zondag 5 augustus. Vanuit zaal Pax aan de Dr. H. Versmissenstraat kan men vanaf 8 uur gaan wandelen. De laatste inschrijving gebeurt om 15 uur.

Er zijn diverse wandelingen uitgezet. Deze van 7 km is uitermate geschikt voor rolstoelgebruikers.

Verder kan men afstanden wandelen van 7, 12, 16, 22 en 28 km. Gekozen is om deze wandelingen te laten doorgaan langsheen de bossen, velden en landerijen van Wortel Kolonie. Welke afstand u ook kiest, u maakt zeker kennis met

de soms enigszins verborgen natuurplekjes ten noorden van de Marckvallei.

Verpozen kunt u in de voetbalkantine van Wortel waar u tevens de verbouwingswerken van “De Slinger” ondersteunt. De Slinger is de jeugdwerking die een eigen lokaal aan het uitbouwen is en men kan uw financiële steun zeker gebruiken.

Ook in het prachtige Gelmelslot van Hoogstraten kan u even verpozen om daarna terug aan het vertrekpunt, zaal Pax, te eindigen. Ook daar bent u van harte welkom voor een fris drankje of een heerlijke kop verse soep met een broodje.

Met het openbaar vervoer is Hoogstraten ook

op zondag gemakkelijk bereikbaar. U kunt dan afstappen aan de Sint-Catharinakerk. Zaal Pax, plaats van inschrijving, is gelegen achter deze kerk en gemakkelijk te bereiken via het wandelpaadje naast de kathedraal van de Noorderkempen. Voor de inschrijving betalen Liga-leden 1 euro en niet-leden 1,50 euro. Meer informatie kan u bekomen op het nummer 0495 / 52 39 42.

Ook al bent u misschien geen wandelaar, dan nog kan u iets komen verbruiken in zaal Pax op zondag 4 augustus. KVG Hoogstraten heet u van harte welkom.

45

MEERSEL-DREEF

Kermis MEERSEL-DREEF – De kermis van MeerselDreef is en blijft iets speciaal. Het is zomer, de kinderen hebben schoolvakantie en de bouw zet haar vakantie in, dat maakt dat iedereen er klaar voor is. De week vooraf, cirkelt de jeugd rond het Paterswielpleintje, de eerste kermiswagens worden met vreugdekreten onthaald. Het nieuwe pleintje zorgde voor een aangename opstelling van de kermis, zeker een merkelijke verbetering.

Op zaterdag zeven juli, was het de beurt aan de fanfare om de kermis in te zetten met trompetgeschal en trommelgeroffel. De sfeer zat er goed in en ze werden overal goed ontvangen. ‘s Zondags was het gezellig druk op de Dreef. ‘s Morgens waren er veel kijk- en kooplustigen op de rommel-

markt en ‘s namiddags trokken de families met al hun aanhang naar de kermis voor een rondje op de paardenmolen of in de botsauto’s. En met vissen, schieten en ballen werpen verdiende het kleine grut de nodige eendaags prijzen. De ietwat groteren konden hun geld kwijt in het lunapark.

Op de terugweg naar huis, wordt er dan steevast nog een terrasje aangedaan.

Wat het dorp betreft, ligt het zwaartepunt op maandag en dinsdag, bij de jaarlijkse kermisspelen. Daarbij nemen de vijf gebuurten van Meersel-Dreef het tegen elkaar op. ‘s Maandags doen ze spelletjes van café naar café, een heel programma gaande van steltlopen, vlegelhan-

Traditioneel zet de fanfare de kermis in met trompetgeschal en trommelgeroffel. Ze hadden in de namiddag nog een concert gebracht bij hun buren St.-Cecilia in Meerle. Tevens hadden ze afscheid genomen van hun interimdirigent Gerard de Krom. Het laatste halfjaar was druk en daarom waren de leden blij nog eens even de bloemetjes buiten te kunnen zetten, alvorens met vakantie te gaan. Eerst werd er nog even serenade gebracht bij Louis Martens. De papiercontainer van de fanfare vond een nieuwe plaats aan de oude Markweg op de parking aan de overkant van zijn zaak. De sfeer zat er goed in en ze werden overal goed ontvangen.

gen, planklopen tot het waterspel, spannend en ontspannend.

Op dinsdag presenteren de verschillende gebuurten hun thema dat ze hebben uitgewerkt op verschillende geheime bijeenkomsten. Een mix van carnaval, toneel en drama, vaak met een boodschap. Daarna trekt men in klederdracht naar het Heieinde voor een laatste krachtmeting.

Daar worden op een wei verschillende spelletjes gedaan, waarbij de deelnemers hun klederdracht moeten aanhouden. Dit zorgt natuurlijk voor verschillende hilarische taferelen. Na de prijsuitreiking, druipt men dan af om iets te gaan eten en even bij te komen om er dan ‘s avonds nog eens in te vliegen.

Op dinsdag won Dreef-Midden de verklede kermisspelen met een echt kostuumdrama. Ze speelden de populaire musical “Belle en het beest”, bekend bij jong en oud als tekenfilm.

Het Geiteneinde had de documentaire van All Gore over de klimaatveranderingen als onderwerp. Alleen namen ze de veranderingen nogal heel letterlijk, tot groot jolijt van de toeschouwers.

Op maandag zijn er de kermisspelen van café naar café. Op de foto kijkt iedereen toe naar de collectieve verdrinking van enkele waaghalzen uit elk gebuurt. Ik weet niet hoe het bij u gesteld is, maar in Meersel-Dreef wonen mensen die bijna drie minuten hun adem kunnen inhouden.

46

Op Meersel wonen nogal wat tuinders.

Zij brachten het verhaal van de Poolse seizoenarbeiders.

MEERSEL-DREEF

Het Heieinde had het ook over de komende klimaatveranderingen.

Zij brachten in beeld hoe het er hier over 50 jaar zou uitzien. Met nonnekes en paters in minirok, vanwege de grote hitte, op het pater Pio-strand in Meersel-Dreef.

Het gebuurt het Moleneinde stelde de vele dopingaffaires in het wielrennen aan de kaak en de import van buitenlandse wielrenners, “Hallo hallo Zimbabwe?”

De foto spreekt voor zich: vier rupsen in processie met moeder Maria, gevolgd door een brandweerman of de processierupsen van het Heieinde.

Op dinsdag trekken de gebuurten tegen elkaar ten strijde in een wei op het Heieinde. Allerlei spelletjes en randanimatie. Hier gaan de nonnetjes van het Heieinde onder de lat of over de schreef?

Uitslag van de volksspelen:

Gezinsfietstocht “De Dreefe Trip”

- maandag: 1. Heieinde, 2. Dreef-Midden, 3. Moleneinde, 4. Geiteneinde, 5. Meersel.

- dinsdag: 1. Dreef-Midden, 2. Heieinde + sportiviteitsprijs, 3. Geiteneinde, 4. Meersel, 5. Moleneinde.

Volgens jurylid Jack De Bie waren het sportieve en plezierige spelen, zonder ongevallen. Er was merkelijk meer volk aanwezig en dit vooral op maandag. Dus er is nog toekomst voor de kermisspelen… (tv)

Ziekenzorg bezoekt thuiszorgwinkel MEERSEL-DREEF – Samen met Ziekenzorg Meer mochten we op donderdag 21 juni op uitstap. Deze keer was Turnhout onze eindbestemming. In “de Bond “ wachtte ons een warm en smakelijk middagmaal, het werd een gezellig tafelen. De verantwoordelijke van de thuiszorgwinkel gaf ons na het middagmaal uitleg over wat er in de winkel allemaal voorhanden is om zieke en oudere mensen zo lang mogelijk thuis te kunnen houden. Na deze degelijke uitleg konden we vrij rondwandelen en kennismaken met de winkel. Het was een leerrijke en een gezellige uitstap, niet te lang en niet te kort, aangepast aan onze mogelijkheden. Dank aan ziekenzorg Meer die ons gastvrij meenam op deze jaarlijkse activiteit.

(Ziekenzorg Meersel-Dreef, tv)

MEERSEL-DREEF – Ook dit jaar kon organisator fietsclub “De Dreefse Trappers” terugblikken op een geslaagde gezinsfietstocht.

De tocht leidde langs allerlei achterafwegen van Meersel-Dreef naar Meerle, Minderhout en via Meer weer terug. Op het Looi in Meer was er een pauzeplaats voorzien, waar men even kon uitblazen en genieten van een drankje. Na een 26-tal kilometer was men terug op Dreef aan de startplaats bij café Den Bud. Alles was goed verlopen en iedereen had er zichtbaar deugd aan beleefd.

Doe zo voort! (tv) 47

WORTEL

Landlopersjogging WORTEL – Op vrijdag 31 augustus vindt voor de vijfde maal de Landlopersjogging plaats.

Zoals elk jaar gaat de opbrengst van dit evenement naar een goed doel in Wortel. Vorig jaar was CM-Ziekenzorg de uitverkoren vereniging om de opbrengst in ontvangst te nemen. Dit jaar gaat dit naar de zomerwerking van de KLJ-jongeren. Voor volgend jaar kunnen de kandidaturen al binnengebracht worden. Alle verenigingen, goede doelen of wat dan ook die de Wortelse gemeenschap ten goede komen, zijn hiervoor uitgenodigd.

Wat vooraf ging …

De landlopersjogging is voor een gedeelte de voorzetting van de Wortelfeesten. Deze feesten werden in het verleden georganiseerd tijdens het laatste weekeinde van augustus en hadden tot doel de plaatselijke bevolking meer samen te brengen én om wat centen te verzamelen voor een goed doel in de meest ruime zin. Bij de Wortelfeesten werden de meest uiteenlopende zaken op poten gezet: een avondmarkt, een bierproefwedstrijd, pannenkoeken bakken, … en ook een avondjogging.

Maar door allerlei omstandigheden werd de organisatie van de Wortelfeesten gestopt. Enkele sportievelingen in Wortel vonden het vooral jammer dat die avondjogging wegviel. En van het een kwam het ander … Het jaar na de laatste Wortelfeesten werd de eerste Landlopersjogging ingericht. In dezelfde geest als de Wortelfeesten ging de eerste Landlopersjogging door op de laatste vrijdag van augustus en met de uitdrukkelijke intentie hiermee een goed doel te steunen. De eerste jogging werd georganiseerd voor Arnica; daarna volgden nog De Slinger, de jeugdwerking van de Boarder Brassband, CM-Ziekenzorg en dit jaar de KLJ-jeugdbeweging.

What’s in a name?

Kan er een betere naam gevonden worden voor het Mekka van de vroegere landloper? Als iemand in de wereld, of laat ons zeggen in België, Wortel kent, dan komt dit toch wel door de Rijksweldadigheidskolonie. Een ‘thuisbasis’ voor honderden landlopers uit het hele land die enkele maanden of voor velen, enkele jaren, in ons klein

48

dorp in de Noorderkempen doorbrachten.

We gaan niet de hele geschiedenis van de kolonie vertellen, maar noteer toch dat wij het ontstaan te danken hebben aan de Nederlanders.

Tussen 1815 en 1830 maakten wij deel uit van de Verenigde Nederlanden. Het was in 1822 dat koning Willem de beslissing nam om zowel in het noorden (Veenhuizen en omgeving) als in het zuiden (Wortel en Merksplas) Weldadigheidskolonies op te richten. Wortel-kolonie heeft een boeiende geschiedenis doorgemaakt. Het verhaal van de landloperskolonie eindigt in 1993; onder druk van Europa. België was het enige land waar nog landloperij en bedelarij strafbaar was en waardoor mensen als dusdanig opgesloten werden. De wet op de landloperij werd afgeschaft. Dat betekende meteen ook het einde van Wortel-kolonie.

Sinds 2000 heet het voormalige ‘paradijs van de landloper’ Strafinrichting Wortel. De huidige bevolking van deze instelling zijn dus andere mensen. Ongelooflijk maar waar: er zijn nog steeds zeven landlopers die op vrijwillige basis in deze inrichting verblijven. Jammer voor hen, maar zij zijn nu ook echt opgesloten achter de draad. Hun bewegingsvrijheid op het domein – zoals wij dat al sinds mensenheugenis kennen – en waardoor

ook de plaatselijke bevolking contact had met de inwoners van de kolonie (en ook omgekeerd), is voorgoed voorbij.

Landlopersjogging Vrijdag 31 augustus gaat dus de vijfde jogging door in Wortel. Het is misschien wel de mooiste loopwedstrijd van de streek. De wedstrijd start aan de parochiezaal en loopt door het domein van de kolonie. Het parcours loopt dus voor een deel over verharde wegen maar in de kolonie ook door de zanddreven.

Deelnemers worden in de parochiezaal verwacht vanaf 17 uur om in te schrijven. Dit kan ook nog tot een kwartier voor het vertrek. De kinderen krijgen 1 km voorgeschoteld en starten om 18.45 uur. De recreanten en wedstrijdlopers starten om 19 uur voor 3, 6, of 9 km en de 10 Engelse mijlen van Wortel. Deze laatste prachtige afstand (16 km en 165 meter) werd vorig jaar bij de mannen gewonnen door Eric Bartholomeeusen uit Brecht en bij de vrouwen door Dominique Tilburgs uit Wortel. Wie verbetert hun tijd? Deze loopjogging/wedstrijd maakt deel uit van de criteria De Noordloper en KWB-Falos. Kom dat zien als deelnemer of als supporter! Fred Marynissen

WORTEL

Gedicht in de Maand

Gastheer in het land van Ti van Schel

Dit nummer is onze huisdichteres even te gast in Wortel. Of juist niet? Leest u maar …

Onweer We zouden naar Wortel vertrekken. ’t Stond vast en het stond in de krant. ’t Was maandag en nog koers en kermis.

Elites, toeristen, Juul Noeyens.

Geen Ronde van Frankrijk in Wortel.

Maar wel d’ allerschoonste van ’t land.

We zouden naar Wortel vertrekken, per fiets. Hij voor en ik na.

Na noenen met peddel en keuvel.

Een zakdoek, een pet, twintig euro.

Sandalen, banaan tegen honger.

Maar op naar de foor, hip, hip en hoera.

Dan donder. En iemand die durft niet.

Ziet bliksem en ’t licht al in ’t wiel.

Het regent. De landkaart naar Keirschot is nat. Bananen zo beurs als het zaal. Niet doen, o, niet doen.

O wee toch, Elite dat viel.

WORTEL - Op kermiszondag wandelden een 60-tal inwoners van Wortel naar De Diept, het buitenhuis van Martial van Schel. Theo Huet was de eerste die het bewijs van de eretitel “Gastheer in het Land van Ti van Schel” in ontvangst mocht nemen. Deze wandeling was één van de tien historisch getinte wandelingen die ‘meester’ Juul Noeyens destijds bij elkaar schreef.

We zouden naar Wortel vertrekken. ’t Leek mooi en ordentelijk en kalm.

De kermis met frieten en stoofvlees.

Wat wauwel, de schietschijf, de auto’s, de fietsen van kinders en ouders, ’t verging in een onaardse galm.

We zouden naar Wortel vertrekken.

Ons buurtdorp van durf en van feest.

De fiets en de petten en vlaggen, victorie, bananen en euro’s.

De kermis na noen en het eten.

Dat was, zonder donder, geweest.

R. Servaes, juli 2007

10.000 bezoekers WORTEL - De website van de parochiegemeenschap noteerde op 19 juni haar 10.000ste bezoeker. De website is het resultaat van de samenwerking tussen pastoor Fons Van Dijck en vrijwilliger Marc Van Aerde. Kardinaal Daneels feliciteerde deze mensen en moedigde hen aan om zo verder te werken. De volledige inhoud van de brief van de kardinaal is te lezen op de website. www.parochiewortel.be

49

MEER

Akkerpop MEER - Op zaterdag 25 augustus vindt het jaarlijks muziekfestival Akkerpop plaats. Al sinds de vroege jaren 80 verandert het anders zo rustige en gemoedelijke dorp één keer per jaar in een bedevaartsoord voor de muziekliefhebber. In het verleden hebben onder andere Urban Dance Squad, Herman Brood, Fisher Z, Channel Zero en the

Kids hier het beste van zichzelf gegeven.

De organisatie heeft steeds bewust gekozen voor een kleinschalige aanpak waar gezelligheid en betaalbaarheid sleutelwoorden zijn. Ook dit jaar is de organisatie er in geslaagd om een affiche ineen te boksen waar vele muziekliefhebbers zich in kunnen vinden.

Het festival wordt traditioneel geopend door een aantal lokale groepen. Dit jaar krijgt het Wuustwezelse trio Jack Mc Clain die eer. Vervolgens staat Portland op het menu.

Deze jonge gasten hebben hun plaats te danken aan hun overwinning op de Akkerpopcontest eerder dit jaar. Van YouRaskalyou wordt veel verwacht. Deze lokale helden staan niet voor het eerst op een podium en kunnen volgens insiders weleens een van de openbaringen van de dag worden. Na YouRaskalyou is het de beurt aan the Baboons die dit jaar ook op het Sjockfestival te bewonderen zijn. Deze Turnhoutse band heeft zich ondertussen een mooie reputatie bijeengebokst en is klaar om de Meerse gemeenschap te laten zien wat zij onder Roots’n roll verstaan.

Onder een warm avondzonnetje worden vervolgens de ervaren rotten van Blues Lee losgelaten. Blues Lee wordt in het wereldje beschouwd als

één van de beste live blues groepen in België. Een absolute knaller dus die dat ook al bewezen heeft op o.a. het Rythm’n Blues festival in Peer. Na genoten te hebben van Blues Lee is het tijd om het traditionele helse onweer te laten losbreken boven het kloosterbos. Voor dit onweer gaan the Spades ongetwijfeld zorgen. Zij spelen snoeiharde rock’n roll die het klooster zal doen daveren op zijn grondvesten. Na al dit brute geweld is het tijd om het geweer van schouder te veranderen. Met the Porters en hun Duits/Ierse Folkpunk wordt hiertoe een eerste aanzet gegeven. Zij zullen er met hun muziek wel voor zorgen dat er genoeg bier wordt verbruikt. De plaatselijke brouwer kan er maar wel bij varen. Nadat de dorstigen gelaafd zijn is het tijd om de benen te strekken op de muziek van Smokestack Lightnin’. Deze Duitse band is een begrip binnen de rockabilly scène wereldwijd. De organisatie durft zelfs te spreken van één van de sterkste headliners van de laatste jaren.

Om het publiek helemaal op zijn wenken te bedienen heeft ook DJ Stijn Smets zijn plaats op de affiche verdiend. Deze voormalige TMF VJ en Stu Bru medewerker zal ervoor zorgen dat iedereen moe maar voldaan huiswaarts kan keren.

Voor de liefhebbers die meer oor hebben voor het hardere werk is er een tweede podium in JH Mussenakker voorzien. Hier komen de Metal/Hardcore liefhebbers volop aan hun trekken met groepen als Witness the End, Asethry, Deadendpath, Outcast, Samaritan, 37Stabwounds, Crimson Falls en Enemy Ground.

U merkt dat men voor ieder wat wils in huis heeft. De toegang is volledig gratis net zoals de voorbije jaren.

Laatste schooldag in de Meerpaal

MEER – Hier zijn ze dan, de jongens en meisjes die volgend schooljaar in de grote school gaan beginnen. Een dikke proficiat en het ga jullie goed in Hoogstraten of misschien nog verder weg. En de papa’s en mama’s maar denken: het waren toch mooie jaren in de Meerpaal. (ma) 50

MEER

Blijft het klooster in Meerse handen?

MEER - Tot op heden konden de inwoners van Meer zonder veel moeite gebruik maken van het klooster en zijn omgeving.

Als er een woonproject in de plaats komt, is het gedaan met het onbezorgd genieten van deze unieke plek, althans dat is de mening van veel Merenaars. Op korte tijd kan er veel veranderen.

Het gebruik komt in het gedrang en een aantal activiteiten zullen er niet meer kunnen of mogen doorgaan.

Wordt alles weldra verkocht ?

Een projectontwikkelaar ziet wel een toekomst voor de kloostersite. Hij wil liefst alles kopen en er een woonpark van maken. Het zou gaan om levenslang wonen voor een betaalbare prijs. Over details hoor je hier niets, tenzij over de parochiezaal. Daar is nog maar plaats voor als de verenigingen zich engageren voor een gegarandeerd gebruik tegen een welbepaalde prijs. Tijdens informatievergaderingen met het parochieteam, de kerkfabriek en het zalencomite werden de mogelijkheden van de parochiezaal besproken. Tegen einde augustus moeten alle verenigingen zich over het gebruik van de parochiezaal in de toekomstig uitspreken.

Als de site verkocht wordt, zijn we ze kwijt !

In een bijzondere vergadering van de Dorpsraad werd verontrust gereageerd. Het kloosterplein is immers het bonzende hart van Meer.

De chirojeugd is er thuis en er worden tal van activiteiten georganiseerd. Nu de kleuterschool er weg is zijn de gebouwen aan herbestemming toe. De gebouwen zijn nu misschien in mindere staat, maar de charme van deze omgeving is onbeschrijflijk. Indien dit alles verkocht wordt aan een project ontwikkelaar, dan gaat het de verkeerde kant op.

Gebouwen en een plein met zoveel mogelijkheden mag men toch niet zomaar uit handen geven. Al jarenlang staat dit punt bovenaan op de prioriteitenlijst van de Dorpsraad, maar tot vandaag is er geen bevredigende oplossing.

Valenciafeesten MEER - Op vrijdag 17, zaterdag 18, zondag 19 en maandag 20 augustus zijn ze er weer: ‘de Valenciafeesten’; het evenement van de Vlaamse populaire muziek.

Valencia heeft zo’n 50-tal artiesten gevraagd voor deze dagen waaronder enkele toppers. Zo zijn er Eric en Sanne, Henk Wijngaard, Anita, Jolanda, Zoomer, Mama’s jasje, Willy Sommers, Dennie Christian en dit maal ook niemand minder dan Albert West, de leadzanger van The Shuffels. Van hun nummer ‘Cha la la, i need you’ zijn er destijds meer dan vijf miljoen exemplaren verkocht. Meer dan 35 uur meezingers van alle soorten muziek. Kijk ook op www.radiovalencia. net voor de juiste uren.

Het alternatief, een vzw ‘Het Klooster’ !!?

In onze gemeente zijn twee initiatieven die inspirerend kunnen werken voor deze site: de restauratie van het begijnhof in Hoogstraten door de vzw Het Convent en de herbestemming van Wortel-kolonie door het stadsbestuur samen met andere partners. De dorpsraad wil het initiatief nemen om voor het klooster een vergelijkbaar project op te starten. Tijdens enkele verkennende gesprekken zijn de mogelijkheden van subsidiëring én de oprichting van een vzw besproken. We gaan er voor, samen met de inwoners en de verenigingen, en rekenen op de medewerking van het stadsbestuur en de eigenaar.

Vandaar deze oproep. Indien u op één of andere manier wil helpen of het project een goed hart toedraagt, laat het dan weten. Er staat voor Meer heel veel, te veel op het spel.

(Marcel.Adriaensen@telenet.be)

Ruimen van WC, septische regenputten, zelfwerkend patron.

Schrijn- en timmerwerken

Karel JANSEN PVC RAMEN en DEUREN Wij leveren en plaatsen alle schrijn- en timmerwerk.

Daken, ramen, deuren, plafonds, binnendeuren.

Hoogeind 49 2321 Hoogstraten-Meer Tel. 03/315 75 66

189

51

MEER

Feest op het Pleintje MEER - Eén van de meest stemmige hoekjes van Meer is ongetwijfeld de speelplaats van de oude school in Meerdorp. Daar is nu de bibliotheek gevestigd en die speelplaats is dan ook beter gekend als het “bibliotheekspleintje”.

Brassband Sinte-Rosalia had de plaats opnieuw uitgekozen voor een muzikale feestavond. Die vond zaterdag 7 juli plaats. Eerst bracht Brassband Sinte-Rosalia haar optreden. Populaire muziek heeft de groep ook in ruime mate op het repertorium staan en dirigent Bart Van Ossel maakte daaruit een keuze.

Na het optreden van de brassband kon er verder gefeest en gedanst worden met Just for Fun. Dezelfde Bart Van Ossel leidt dit Tielense dweilorkest dat ongetwijfeld voor heel wat animo kan zorgen.

Muzieklessen Het optreden van de brassband was een uitstekende gelegenheid om kennis te maken met de mensen en de werking van Sinte-Rosalia.

Zo start in september een nieuwe reeks muzieklessen voor kinderen vanaf 7 jaar. Na een korte reeks theoretische lessen, wordt zo snel als mogelijk gestart met praktische oefeningen op een instrument van de brassband of het percussieensemble. U wil meer weten over de lessen?

Neem dan contact op met Jos Brosens, Frankenberg 8a 2, 0473 80 75 24 of Jacques Verboven, Meerseweg 57 b, 0473 86 04 10. Ook voor volwassenen worden cursussen en/of praktijklessen gegeven. (ma)

Drinken en smullen op de Meerse Markt De voorlaatste Meerse Markt van het seizoen2007 staat in het teken van de geneugtes van het leven. Met de Bier-, Wijn- en Smulmarkt kan u op zondag 5 augustus naar de Donckstraat komen om de innerlijke mens te verwennen. Op het pleintje voor het klooster worden een vijftiental bier-, wijn- en eetkraampjes verzameld rondom een voldoende aantal tafels en stoelen, zodat u in de beste omstandigheden kunt proeven en eventueel kopen. Aan de ingang krijgt u voor 5 EUR een eigen proefglas en twee proefbons, daarna zijn de proefbons te koop aan 1 EUR per stuk. Hiermee kunt u dan een rondje maken langs de verschillende stands om te proeven wat u wilt. Wie niet van alcohol houdt, hoeft niet te panikeren, want er zullen ook niet-alcoholische dranken beschikbaar zijn. Om het geheel een extra gezellig tintje te geven, zorgen Peter en de Botsauto’s en Radio Valencia ter plekke voor een flinke portie muzikale ambiance. Met een beetje geluk is de zon opnieuw van de partij en dan zult u merken dat het zuiderse gevoel niet altijd in de

Franse Provence of het Italiaanse Toscane moet gezocht worden.

Wie zich niet in al dat lekkers wil begeven, is evengoed welkom op de markt, want aan de Donckstraat en de kloosterdreef komen de andere kraampjes te staan. De hoofdbedoeling blijft immers iedereen te laten verkopen of ruilen wat hij of zij wil. Profiteer van de gelegenheid om overtollige spullen kwijt te geraken. Dat geldt ook voor de kinderen, zij kunnen op die manier misschien wat extra zakgeld verdienen. Voor hen zijn er trouwens ook enkele attracties voorzien, zoals een grote zandbak.

De markt gaat door van 9 uur tot 12.30 uur, maar aan de standhouders wordt gevraagd zeker vóór 8 uur aanwezig te zijn om de stand op te bouwen. Een standplaats is volledig gratis en het is best om zelf een tafel of zo mee te brengen.

Voor meer informatie kan u altijd terecht bij Jan Dufraing (03/315 86 80) of op de website www. meermarkt.be

MEER – Juli was muziekmarkt. Geboeid volgden deze jongsten het muzikale gebeuren op het podium. De gele kuikentjes doen hun eerste podiumervaring op voor een echt publiek... dat is MeerMarkt. (ma)

Tweedehandsbeurs MEER – Een zeldzaam zomerzonnetje en de oorstrelende muziek van Brassband Ste.-Rosalia zorgen voor een vermakelijk terrasje op het gezelligste pleintje van Meer. (ma)

52

MEER – De Gezinsbond organiseert een tweedehandsbeurs kinderartikelen (kleding, baby- en kinderartikelen tot 16 jaar, ook speelgoed) op zondag 21 oktober van 12.30 uur tot 14.30 uur in de lagere school De Meerpaal (Terbeeksestraat 6). Iedereen is welkom en de toegang is gratis.

Je wilt kopen? Je kunt dan hier terecht voor goede kinderartikelen aan zachte prijzen. De te koop gestelde artikelen worden geschikt in diverse overzichtelijke standen. Gekochte artikelen worden afgerekend aan een centrale kassa.

Je wilt laten verkopen? Dan moet je vooraf inschrijven vanaf zaterdag 15 september (tot uitputting van de lijsten) bij Ilse Herijgers, Bergenstraat 27, tel. 03 315 99 70. Hier krijg je alle informatie en het reglement. Inschrijven kost 2,5 euro voor leden (lidkaart meebrengen) en 4 euro voor niet-leden. Op de dag zelf moet je de artikelen enkel brengen tussen 9.30 uur en 10.30 uur en de niet verkochte terug ophalen tussen 16 uur en 16.30 uur. Het bestuur van de Gezinsbond zorgt zelf voor de verkoop.

MEER

Opgravingen bij de Meirberg MEER - Tot het einde van de maand juli voert het Vlaams Instituut voor Onroerend Erfgoed (VIOE) een noodopgraving uit op de archeologische site Meer-Meirberg, waar 13.500 jaar geleden jagers-verzamelaars verbleven.

De Meirberg is een belangrijke prehistorische site uit het ďŹ naalpaleolithicum en het Mesolithicum. De site is internationaal gekend, omwille van de vernieuwende methoden van onderzoek die er bij vorige opgravingen werden toegepast. Omwille van het belang van de site is de Meirberg de enige als monument beschermde archeologische plaats in Vlaanderen, iets waar Hoogstraten terecht ďŹ er op mag zijn.

De zone die tijdens deze noodopgraving onderzocht wordt doet dienst als brandweg naast de nieuwe loods die hier vorig jaar door de ďŹ rma MalvĂŠ opgetrokken werd. Daardoor worden de archeologische relicten die er nog aanwezig zijn op termijn bedreigd. Voorafgaand prospectieonderzoek bracht aan het licht dat hier een duidelijke concentratie vuursteen aanwezig is die nog gedeeltelijk in situ bewaard is gebleven. Het archeologisch onderzoek wordt volledig geďŹ nancierd door de eigenaar en bouwheer, de ďŹ rma MalvĂŠ. Op die manier komt de eigenaar alsnog tegemoet aan de voorwaarden opgenomen in de bouwvergunning, die hij vorig jaar kreeg, maar die hij toen niet respecteerde. Aan de rest van de site wordt niet geraakt. Na het wetenschappelijk onderzoek krijgt het Stedelijk Museum van Hoogstraten het archeologisch materiaal in bruikleen voor bewaring en beheer. (fh)

7K76 @Vciddg

L;HIC?II;D

@7DII;DI <gVk^c :a^hVWZi]aVVc , '('% =dd\higViZc

L;HP;A;H?D=;D 9;DJ;7#87DA B;D?D=;D L^_ WZodZ`Zc J cV iZaZ[dc^hX]Z V[hegVV` IZa# %( (&) (, -- " ;Vm %( (&) ,) &) lll#kZghb^hhZc_VchhZch#WZ kZghb^hhZc_VchhZch5edgi^bV#WZ

De noodopgravingen bij de Meirberg, op de plaats van de brandweg bij de nieuwe loods van de ďŹ rma MalvĂŠ.

Meerfeest met te veel regen

Reispas Afhankelijk van uw vakantiebestemming heeft u een reispas nodig. Houd er rekening mee dat een aanvraag twee weken kan duren.

Fietszoektochten Verschillende verenigingen in onze gemeente organiseren tijdens de zomermaanden een ďŹ etszoektocht. Deelname formulieren zijn steeds te verkrijgen bij de Toeristische Dienst van de stad Hoogstraten.

MEER â&#x20AC;&#x201C; De weergoden waren Meerfeest niet goed gezind. De locale groep Dead System moest het dus doen met minder publiek dan verwacht. Maar dat belette de toeschouwers niet om later toch nog uit de bol te gaan. Ook De Lustige 4 van Rob (Knip) Hoek & Band deden nadien hun duit in het muzikale zakje. (ma) 53

g i l d e n l e v en & sch u t t er sn i eu ws Frans Snijders, tel. 03/314.49.03, email: franssnijders@tiscalinet.be

Zestal Op zaterdag 30 juni werd de Ereprijs v.d.Bossche verschoten.

Een wedstrijd tussen de 9 leden van het verbond van de Sint-Jorisgilden.

Er wordt een zestal opgesteld door de respectievelijke koningen samengesteld uit 2 schutters van de Ere categorie, 2 schuters van de A cat. en 2 schutters van de B cat.

Voor de laatste ronde inging stond Minderhout met 4 punten voorop.

Onze laatste schutter Wim Hendrickx kon deze voorsprong behouden zodat onze gilde deze wedstrijd won.

De deelnemende schutters waren: Hendrickx Jef, Michiels Maria, V.D. Broek Peter, Govaerts Ludo, Gabriëls Leo en Hendrickx Wim. Weer een hoogdag voor onze Koning Jan Stoffels.

Schoon Inkomen

Op het gildenfeest van 23/24 juni te Nieuwmoer wist de Sint-Jorisgilde van Minderhout zich als eerste te plaatsen bij het “Schoon Inkomen” (de grote optocht). Het is de eerste maal dat Minderhout deze eer te beurt viel. De opkomst van de gildenleden was dan ook zo goed als volledig. Ook in enkele andere disciplines werden mooie resultaten geboekt. Zo wist de dansgroep zich op de 5° plaats te plaatsen met de gildendans “Mie Katoen”. Ook onze roffelaar Stef Joosen behaalden een schitterende 5° plaats.

Voor de gilde van Minderhout was dit weer een dag om in hoofdletters in te schrijven in de verslaggeving.

54

AGENDA

St.-Joris Wortel huldigt haar trouwe leden WORTEL - De St.-Jorisgilde van Wortel vierde op vrijdag 13 juli feest ter ere van twee van haar trouwe leden: Karel Versmissen die al 60 jaar lid is van de gilde en Louisa Swaenen al 65 jaar.

En, het werd een uitbundig feest op één van die zeldzame terrasjesavonden. Na het officiële gedeelte en enkele glazen gildenbier werden de aanwezigen “de heersers der aarde, de koningen van de zee”. Onder de leiding van zangmeester Paul Van Merode en zijn assistent Guy Sterkens werd het een tocht langs de “Stille Kempen”, die laat op de avond eindigde bij “Onze Lieve Vrouw van Vlaanderen”. De gilden blijven blijkbaar ook ’s nachts christelijk geïnspireerde verenigingen.

Maar terug naar de jubilarissen. De nu 85-jarige Karel Versmissen is geboren en getogen in Hoogstraten. Toch werd hij in 1947 lid van de St.-Jorisgilde van Wortel, die toen haar schietstand had in café “Het Hoefijzer” aan de Grote Plaats. Karel had een oogje op Maria Peeraer, één van de dochters van smid Peeraer, de cafébaas van het lokaal.

Maar, als je een dochter van smid Peeraer wou opvrijen, moest je de kruisboog erbij nemen. Dat was de regel bij de smid. Die regel gold voor Karel, maar ook voor Ceryl Oomen en Jaqcues Lanslots die voor Lia en voor Annie kwamen.

Karel vroeg en kreeg de hand van de dochter van de smid en toen hij op 16 april 1947 met Maria trouwde, was hij lid van de gilde en had hij er al een carrière als pijlentrekker opzitten.

Tussen 1948 en 1990 was Karel, meer dan 30 seizoenen lang, een actief en verdienstelijk schutter.

En, uitgerekend in zijn eigen Hoogstraten kon hij altijd iets beter. Daar behaalde hij de eerste van de vijf rozenprijzen die hij in die 30 jaar mee naar Wortel bracht.

Karel bleef een toegewijd lid van de gilde, ook na het overlijden van zijn vrouw en zijn tweede

Op plechtige momenten mag de traditionele familiefoto met de jubilarissen in het midden niet ontbreken. huwelijk op 3 juni 1984 met Mad VerschuerenPeeraer. Ook zij werd bij de hulde betrokken.

De tweede jubilaris, de 86-jarige Louisa Swaenen, is de vrouw van Mil Christiaensen, één van de monumenten van het gildenleven in het algemeen en de gilde van Wortel in het bijzon-

der. Louisa koos samen met Mil voor St.-Joris Wortel, nadat ze eerst een aantal jaren lid waren van de gilde van Castelré. Spijtig dat Louisa dit feest niet kon vieren met Mil, die op 22 mei 2002 overleed. Louisa woont dicht bij het gildenlokaal en blijft de gilde op de voet volgen. (fh)

55

sport Sportnieuws: René Laurijssen, Desmedtstraat 22, Minderhout

Tel.: 03-314.66.28

Email: rene.laurijssen@belgacom.net

Véloclub speelt Tourrit in

HOOGSTRATEN, WAREGEM ET MÊME LA DOUCE FRANCE - Dinsdag 10 juli mag gerust een hoogdag genoemd worden voor de Lustige Wielrijders en meer nog voor hun gewaardeerde muziekgroep. Zij werden uitgenodigd in Waregem om er een rit van de Tour de France in te spelen.

Hoogtepunt van de dag was dat zij, meteen na het vertrek van de Tourrit, het parcours op mochten wandelen om er enkele nummers ten beste te geven.

Het publiek was razend enthousiast, nam volop foto’s en allemaal moesten ze weten van waar zij waren. Voorwaar een mooie ervaring en een mooie publiciteit voor ons stadje. (foto: archief Véloclub)

Atletiek Jan Hendrickx wint 1ste marathon der Noorderkempen Zaterdag 7 juli om 17 uur stipt schoot atletieklegende Gaston Roelants de eerste marathon der Noorderkempen van start. Tweehonderd deelnemers waren komen opdagen en liepen vanuit Rijkevorsel over Hoogstraten, Merksplas, Beerse, Malle en Brecht terug naar centrum Rijkevorsel.

Dat Hoogstratenaar Jan Hendrickx, kersvers Belgisch kampioen marathon bij de Masters+45, duidelijk zijn zinnen gezet had op deze wedstrijd voor eigen volk liet hij al vlug merken. Vroeg in de wedstrijd nam hij het commando op zich en liet niets aan het toeval over. Samen met Paul Mertens uit Nijlen, Belgisch kampioen marathon bij de Masters+40, bepaalde hij het tempo. Rond kilometer tien kreeg Mertens het even lastig, Jan liep

56

op rozen en controleerde het wedstrijdgebeuren om uiteindelijk de finish te bereiken in een tijd van 2.41.19 wat een gemiddelde betekende van 15, 694 km/u. Zijn voorsprong op de tweede, Paul Mertens, bedroeg 1min.41sec. en op de derde Franky Leus uit Herenthout 13min.16sec.! Bij de dames stond er geen maat op Monique Gielen uit Turnhout, bij de Estafettelopers ging de overwinning naar het zestal van de Kasteellopers uit Vorselaar en bij de Bedrijvenloop klom een team van Jansen Pharmaceutica op het hoogste schavotje. (rel)

SPORT

Voetbalnieuws

Hoogstraten VV Trainer: Frank Braeckmans: hoofdtrainer.

In: Tim De Keyser (Capellen), Peter Meeusen (Capellen), Jef Van Aken (Wuustw.), Tom Kermans (Wuustw.), Jef Van Gansen (Wuustw.), Anthony Dooms (Wilrijk), Tim Monsieurs (Nieuwmoer), Niels Jochems (KV Turnhout), Sander Weygers (Westerlo), Toon Glassee (Aarschot), Niels Cox (Wilrijk).

Uit: Joris Berghmans (St.-Len.), Said Karami (Bornem), Ilir Caushllari (?), Peter Smolders (Zw. Leeuw), Vincent De Jongh (Zw. Leeuw), Sven Heyvaert (Gooreind), Jan Mertens (Vlimmeren), Bart De Backer (Tubantia), Jelle Geerits (Houtvenne), Nick Van Thull (stopt), Leon Swinkels (Deurne-Ned.), Yves Van Beylen (Witgoor), Menno Kans (Zw. Leeuw), Michel Hindrickx (Meldert), Yves Van Borm (Zw. Leeuw-trainer) Programma: Zat. 28 jul. 19 uur: St.-Lenaarts – Hoogstraten VV (Beker van België) Woe. 1 aug. 19.30 uur: Hoogstraten VV – Capellen Don. 2 aug. 19.30 uur: Nieuwmoer – HVV (beloften) Zat. 4 of zon. 5 aug. Beker van België of oefenmatch Woe. 8 aug.19.30 uur: Hoogstraten VV – KFCO Wilrijk Don 9 aug. 19.30 uur: FC Kempen – HVV (beloften) Vrij. 10 aug. 19.30 uur: Hoogstraten VV – RFC Antwerp (1ste elftal) Zat. 11 of zon. 12 aug. 18 uur: Beker van België of Vlimmeren – Hoogstraten VV Woe. 15 aug. 18 uur: Hoogstraten VV – Zwarte Leeuw (op Minderhout) Don. 16 aug. 19.30 uur: HVV (beloften) – Wuustwezel Zat. 18 of zon. 19 aug. Beker van België of oefenmatch Maa. 20 aug. 19 uur: HVV (beloften) – Willem II Din. 21 aug. 19.30 uur: Nieuwmoer – Hoogstraten VV Don. 23 aug. 19.30 uur: HVV (beloften)- Bornem Zat. 25 of zon. 26 aug. Beker van België of oefenmatch.

Minderhout VV naar de Heistraat Vaarwel Hoge Weg na 37 jaar! Welkom Heistraat! Heuglijke dagen voor het Minderhoutse voetbal! Promotie naar 3de provinciale en een splinternieuwe accommodatie die met de nodige egards op 14 en 15 augustus zal ingehuldigd worden. Jaren heeft men geduldig en soms ongeduldig moeten wachten, jaren in aftandse kleedkamers en kantine spelers en supporters moeten ontvangen, maar daar komt nu definitief een einde aan. Het feestcomité van MVV heeft er dan ook zijn brede schouders onder gezet en een attractief programma voorgeschoteld!

Programma: Dinsdag 14 augustus: receptie voor genodigden en sponsors.

Woensdag 15 augustus: 11 tot 15 uur open deur voor het publiek. Heel de dag gratis inkom, ook voor de voetbalwedstrijden, met randactiviteiten en kinderanimatie; 16 uur: Minderhout VV – Fusieselectie (Meer, Meerle, Wortel) en om 18 uur: Hoogstraten VV – Zwarte Leeuw.

Trainer: Eddy Vermeiren.

In: Benny Hertogs (Zw. Leeuw), Jens Lenaerts (Hoogstr.), Bart Mattheusen (Hoogstr.), Ben Rombouts (Hoogstr.), Wilfred Windey (vrije speler).

Uit: Kurt Van den Langenbergh (stopt).

Programma: Beker van Antwerpen en oefenwedstrijden Din. 31 jul. 19.30 uur: Dosko – Minderhout VV (oefenw.)

Zat. 4 aug. 18 uur: Retie – Minderhout VV (Beker van Antwerpen) Zat. 11 aug. 18 uur: Beekhoek – Minderhout VV (Beker van Antwerpen) Zat. 18 aug. 18 uur: FC Kempen – Minderhout VV (Beker van Antwerpen) Din. 21 aug. 19.30 uur Minderhout VV – Nat. Res. Sint-Lenaarts (oefenw.)

Zat. 25 aug. 18 uur: Minderhout VV – Oostmalle (Beker van Antwerpen).

KVNA Wortel De trainingen zijn weer hervat. Kris Mees blijft als trainer. Geen enkele fanionspeler verliet de club. De broers Nic en Sam Meerts, van Lentezon en Sint-Jozef en Sim Verheyen uit Hoogstraten komen ons team versterken. Ook Kurt Haest keert, na een jaar Dosko, naar onze club terug.

Programma: Beker van Antwerpen Zat. 4 aug. 18 uur: VNA Wortel - HIH Turnhout Zat. 11 aug. 18 uur: Branddonk - VNA Wortel Zat. 18 aug. 18 uur: VNA Wortel - White Star Zat. 25 aug. 18 uur: Poppel - VNA Wortel Naar jaarlijkse gewoonte houdt de club haar jeugdtornooien: Zat. 11 aug.: praeminiemen Zon. 12 aug.: miniemen Woe. 15 aug.: duiveltjes.

De eerste wedstrijd begint telkens om 13 uur en de laatste om 17 uur.

Voor de bezoekers zijn dit gegarandeerd aangename namiddagen. (frbr)

KFC Meer Trainer: Dré Laurijssen.

In: niemand Uit: Nick Jansen (St.-Lenaarts), Dirk Boeren (stopt).

Programma: Beker van Antwerpen (wijzigingen beginuur mogelijk) Zat. 4 aug. 18 uur: SK Kasterlee – KFC Meer Zat. 11 aug. 18 uur: KFC Meer – Molenkring Zat. 18 aug. 18 uur: KFC Halle – KFC Meer Zat. 25 aug. 18 uur: KFC Meer – O.G. Vorselaar.

KFC Meerle Trainer: Ad Jansen.

In: Houba Moustafa (Baronie Breda), Martens Dave (Hoogstr.), Van Gastel Jelle (St.-Len.), Bachir Sabo Plata (Niger), Elkouzi Mohamed (Breda).

Uit: Tom Vandersmissen (Loenhout), Barry Jespers (stopt), Jurgen Rombouts (stopt).

Programma: Beker van Antwerpen (wijzigingen beginuur mogelijk) Zat. 4 aug. 18 uur: Weelde –KFC Meerle Zat. 11 aug. 18 uur: KFC Meerle – Vosselaar Zat. 18 aug. 18 uur: Pulle – KFC Meerle Zat 25 aug. 18 uur: KFC Meerle – Retie.

57

SPORT

De Gammelse Wielervrienden 1972-2007 RIJKEVORSEL - Het begon allemaal 35 jaar geleden met een eerder beperkt groepje vrienden dat elke zondagvoormiddag een fietstochtje maakten, om daarna (zoals dat trouwens nu nog altijd gebeurt) een pintje te gaan drinken en dit dan vooral om de reserves terug aan te vullen.

Van die mannen van het eerste uur, blijft er nu nog een lid over dat de volledige 35 jaar heeft volgemaakt. Leo Wuyts is de enige die van bij het begin tot nu toe, altijd als actief fietsend lid aan bijna alle activiteiten van de club heeft deelgenomen. Meestal was hij ook een van de leden met het grootste aantal rit deelnames per fietsjaar.

Daarom is hij dan ook op de feestvergadering van 23 februari uitgeroepen tot de “Trouwste Gammelse Wielervriend”.

Uitbreiding met jong Gammels geweld In de loop van 1973 sluiten Gust Van Mirlo en een drietal toen nog jonge Van de Kinschot gasten bij dit groepje aan. Zij fietsen rond in opvallende truitjes van de toen zeer gekende discotheek ‘James’ uit Rijkevorsel. Maar al vlug (1974) wordt Gust Van Mirlo de shirtsponsor van de dan al wat meer uitgebreide groep sportfietsers.

Als in 1975 huidig voorzitter Ward Laurijssens bij de groep aansluit, komt er al vlug wat meer structuur in het clubje.

Ward, Frans Van der Auwere en Harry Pleyzier zorgen al in 1978 voor een eerste echte rittenkalender en zij sluiten meteen bij BLOSO een verzekering af voor alle leden. Men fietst dan al regelmatig met een 15-tal sportieve Gammelse gasten aan een stevig tempo de ritten uit. Van dan af staat al regelmatig de Kalmthoutse Heideroute, de 10-bruggen rit, Scherpenheuvel of iets dergelijks op het fietsmenu.

De club groeit langzaam Van bij het begin willen De Gammelse Wielervrienden een groep fietsers blijven met vooral de nadruk op “vrienden”. Zij doen nu nog altijd niet aan een geforceerde vorm van ledenwerving en opteren voor een niet al te grote groep. In 1980 is de club uitgebreid tot 23 actieve leden en in 1982 is er een eerste piek met 40 leden.

Clubkampioenschappen en andere mijlpalen uit 35 jaar bestaan In 1978 wordt er voor de eerste keer een clubkampioenschap gereden. In 1981 klokt men de winnaar van de individuele tijdrit af met een gemiddelde van toen al 45km/u. In 1983 zorgt een serieuze valpartij in de eindspurt voor nogal wat schade. Het bestuur besluit dan maar meteen om voortaan geen clubkampioenschap meer te organiseren. 1985 wordt een eerste dipje voor de club; er zijn nog maar 17 leden. Het bestuur wil niet bij de pakken blijven zitten en besluit om voor de allereerste keer een “Dag van de Fiets” te organiseren. Plaats van gebeuren wordt de schuur van Gust Van Mirlo, die wordt omgebouwd tot “Het hof van Gammel”.

In 1986 wordt het seizoen aangevangen met nog slechts 15 leden en al te dikwijls staan er slechts 5 of 6 man aan de start. Maar de gekende gezelligheid binnen de club, maakt zijn eigen stille reclame. Er komen in de loop van het jaar steeds maar leden bij zodanig dat de laatste ritten soms gereden worden met zo’n kleine 30 fietsers. In 1992 rijden een vijftal stoere Gammelse Wielervrienden Parijs-Roubaix. Dit is meteen ook het jaar dat de Gammelse Wielervrienden de eerste fietsveldtoertocht in de geschiedenis van Rijkevorsel organiseren.

1996: aan de zeer gewaardeerde sponsoring van Gust Van Mirlo komt na 22 jaar een einde. Jan Martens die al vijf jaar de broeken sponsorde, zal met zijn bedrijf “Martens Constructies” de volledige sponsoring op zich nemen. Vandaar dat men de Gammelse Wielervrienden meer en meer de mannen van Martens begint te noemen. 1996: voor het eerst wordt er een tweedaagse naar het Mergelland georganiseerd. 2002: startjaar voor de opsplitsing in een A en een B-groep. 2004: de grote “Ronde van Vlaanderen” met 260 km komt op de kalender. Bij de veldtoertocht komen er 1242 deelnemers inschrijven. 2005: de eerste ploegentijdrit wordt georganiseerd. Dit “Kampioenschap van Vlaanderen” voor wielertoeristenploegen krijgt meteen al 29 ploegen aan de start. 2006: dat de organisatie van de tijdrit goed in mekaar stak, blijkt uit de deelname van 31 ploegen bij de tweede organisatie. Bij de 15de veldtoertocht komen 2062 deelnemers zich inschrijven, wij overschrijden hiermee de toch wel magische grens van 2000 deelnemers.

Jaarkalender De Gammelse Wielervrienden hebben eigenlijk al sinds 1978 een vrij vaste kalender, waaraan in de loop van de jaren slechts met mondjesmaat wijzigingen werden aangebracht. De klassiekers: Willemstad - Hagenland - Stuwmeren - Hakendover (later vervangen door Tholen) - Scherpenheuvel - Mergelland - Zeelandbrug - Neeltje Jans en Ronde van Vlaanderen komen telkens weer voor op de jaarkalender.

Jubileumjaar: naar Lourdes!

In het jaar dat een club 35 wordt moet er natuurlijk iets speciaals gebeuren. Bij de Gammelse Wielervrienden wordt dat een fietstocht naar Lourdes. Met 14 fietsers (2 dames), voornamelijk uit de B-groep gaat het in acht fietsdagen richting Lourdes. De negende dag staat er voor hen die nog voldoende jus in de benen hebben nog een tocht over de “Col du Tourmalet” op het fietsmenu. De mannen van de A-groep organiseren volgend jaar een serieuze fietstrip die zeker niet zal onderdoen voor de trip van dit jaar.

Niet te vergeten Ook dit jaar organiseert de club weer zijn jaarlijks “Vlaams Kampioenschap” ploegen tijdrijden voor wielertoeristen ploegen. De inschrijvingen daarvoor komen al volop binnen. Opgelet: om organisatorische redenen kunnen maximum 35 ploegen deelnemen.

Zondag 8 juli vertrokken deze vrienden naar Lourdes.

58

SPORT

Tafeltennis

Paardensport Eventing

TTK Minderhout verdubbelt ledenbestand Het gaat goed met de enige Hoogstraatse tafeltennisclub, TTK Minderhout. Na jarenlang in een dipje gezeten te hebben, kan de Minderhoutse pingpongclub zich eindelijk weer een bloeiende vereniging noemen. Met een aangroei van over de 150% en meer dan 60 leden ziet de toekomst van het tafeltennis er rooskleurig uit.

Na reeds 25 jaar een “klein” clubje te zijn, besloot TTK Minderhout begin dit seizoen om leden te ronselen door een uitnodiging te sturen naar elke ziel in Hoogstraten, en of dat hielp! Menig Hoogstratenaar, jong en oud, stond blijkbaar te springen om te pingpongen. Het enige wat hen voordien koest hield, was de onwetendheid dat er een lokale club bestond. Toen dat opgeklaard was, begonnen de nieuwe leden binnen te stromen.

Momenteel is het ledenbestand meer dan verdubbeld, en spelen mannen en vrouwen van 8 tot 54 jaar bij TTK Minderhout. Bovendien heeft de club opnieuw een hele lading enthousiaste jeugdspelers erbij gekregen. Die fleuren elke donderdag de trainingen op en geven ’s zaterdags van katoen in de competitie.

Hun gedrevenheid slaat ook over op de oudere en de meer ervaren spelers. Dit uit zich op zijn beurt in de competitie-uitslagen. Alle ploegen van TTK Minderhout stonden afgelopen seizoen steevast in de top vijf binnen hun reeks. En het ziet er alleen maar beter uit voor volgend seizoen, met enkele nieuwe ploegen in opwachting.

Begint het bij u ook al te kriebelen, kom eens langs op donderdag tussen 19 uur en 21 uur in de noodkerk aan de Schoolstraat of kijk snel op www.ttkminderhout.be

Tom De Meyer wint bij de beloften

Karin Donckers in grote doen Na de prachtige prestatie in het Amerikaanse Lexington een tijdje geleden gaat Karin gewoon op haar elan verder. De maand juni werd een aaneenschakeling van wedstrijden met wisselend succes. Begin juni stond ze aan de start van het Nationaal Kampioenschap Eventing van de LRV in Tongeren, niet op de eerste plaats om de titel weg te kapen, maar wel vond ze het een uitstekende gelegenheid om enkele mindere paarden uit te testen. Haar beste viervoeters wilde ze duidelijk sparen ter voorbereiding op de komende internationale wedstrijden. In het Duitse Lühmühlen van 14 tot 17 juni, een loodzware veelzijdigheidswedstrijd op het hoogste internationale niveau met vier sterren, finishte Karin met Gormley op een zesde en met Rose’s Merlin op een elfde stek. Zonder twijfel een tevreden amazone die in dit internationale gezelschap haar naam wist hoog te houden. In het Franse Jardy, een tweesterrenwedstrijd, beklom ze met Charizard het hoogste trapje van het schavot en begin juli kon je haar weer in de voorste gelederen aantreffen in Strzegom (Polen). Een derde plaats met Maxwell Steele in een wedstrijd met één ster en een tiende met S.S.Jett in een driesterrenproef. Van 5 tot 7 juli zagen we haar weer opduiken in Aken, de jaarlijkse ontmoetingsplaats voor de wereldelite van de paardensport en bekend om zijn perfecte organisatie en z’n traditierijke verleden.

Een toporganisatie en een massa volk waardoor je werkelijk gedreven wordt. Met Palmyra, een paard uit de eigen stal van Victor Donckers en Lea Sterkens, reed Karin daar een quasi perfecte wedstrijd. Na de dressuur bekleedde ze een elfde plaats, in de jumping sprong ze foutloos en binnen de tijd waardoor ze opschoof naar de vijfde stek. Het afsluitend zwaarste deel, de cross, en zwaar was het, liep ze op een schitterende manier en foutloos met een kleine tijdsoverschrijding.

Uiteindelijk strandde ze juist naast het podium, een vierde plaats, maar wel voor de wereldkampioene Zara Philips en Clayton Frederickx, de Lexingtonwinnaar, en dat deed Karin ook uitermate veel plezier. Op de wereldranglijst eventing bekleedt de Minderhoutse amazone momenteel een tweede plaats. (rel)

WORTEL - Een prachtig nieuw parkoers, vijftig deelnemers aan de start, een boeiend koersverloop en een beloftevol renner als winnaar… En toch waren de inrichters, het Sportcomité van Wortel, niet echt tevreden. Het aantal toeschouwers bij wielerwedstrijden loopt, zeker in de provincie Antwerpen, zienderogen achteruit. De organisatoren gaan zich de komende maanden bezinnen over de formule. We houden u op de hoogte.

59

JNM zoekt leiding

Werken in de natuur Terwijl de kermis in Wortel en in Meersel-Dreef zich op gang trok, werkten noeste arbeiders zich in het zweet in Wortel-Kolonie. Samen zorgden ze er voor dat de heide weer volop kansen krijgt in dit prachtige natuurgebied. De vrijwilligers van Natuurpunt Markvallei waren ’s morgens vroeg al van de partij: jong en oud, groot en klein. Met vereende krachten vlotte het werk goed. Jonge, opschietende boompjes moesten verwijderd worden op de heide. Het werk ging goed vooruit en ’s middags trok het gezelschap naar De Klapekster. Daar werden gezamenlijk de boterhammen genuttigd. Er werd ook voor lekkere soep en koffie gezorgd.

grote nationale vlindertelling. Wie ook waarnemingen van buiten zijn tuin wil doorgeven, kan deelnemen aan het nieuwe atlasproject van de dagvlinders van Vlaanderen. Meer info op www. vlinderwerkgroep.be

JNM Markvallei heeft een flink aantal jonge leden. Die jongens en meisjes willen zich op geregelde tijdstippen uitleven in de natuur. Daarom is de leiding van JNM nog op zoek naar enkele frisruikende, jonge mensen die deel willen uitmaken van de leidingsploeg. Ze mogen zich wenden tot Stef Bastiaansen (stef@megasnort. com of 0499 382 481).

De Europese Nacht van de Vleermuis Natuurpunt Markvallei verleent opnieuw haar

Vlinderdag Zaterdag 4 augustus organiseert Natuurpunt Markvallei een nationale “Vlinderdag”. Natuurpunt Markvallei organiseert in dit kader ook twee activiteiten. ’ s Namiddags om 14 uur start een wandeling in de Halsche Beemden. In het natuurgebied van de afdeling Markvallei speuren we met vlinderkenner Wim Verschraegen naar de kleurrijke dagvlinders. ’s Avonds start een tweede activiteit om 20 uur aan de Klapekster.

Dan focussen we ons op de nachtvlinders, minder kleurrijk maar zeker zo spectaculair. Tussendoor vinden de mensen hopelijk ook tijd om in hun tuin nog een vlindertelling te houden.

Op zondag 8 juli verwijderden vrijwilligers van Natuurpunt opschietende boompjes en struiken op de heide in Wortel-kolonie. De koffie en soep wenkten, maar sommigen weten van geen ophouden.

Door den Aard met Koen Van Aert

Tel de vlinders in je tuin Vlinders zijn niet enkel voer voor specialisten.

Iedereen kan in de tuin vlinders zoeken, ze benoemen en tellen. Het voorkomen van vlinders bevat zeer waardevolle informatie. Daarom startte Natuurpunt dit jaar met een grote vlindertelling in de tuin. De waarnemingen kan je doorgegeven via internet. Je kunt zelf ook vlindervriendelijke maatregelen nemen in je tuin. Vlinders vertellen veel over de kwaliteit van ons leefmilieu. Ze reageren snel op veranderingen. Het is dus erg nuttig om informatie over vlinders te verzamelen en te melden. Door af en toe te tellen, kan ook jij meten hoe het met de natuur in je omgeving is gesteld.

Voor het opvolgen van de biodiversiteit rekenen we dus op jou! Je kunt op twee manieren meewerken aan het “Vlinder mee-project”: ofwel tel je mee tijdens de Landelijke Tuinvlindertellling op 4 en 5 augustus. Of je kunt het hele jaar rond de vlinders in je tuin tellen en doorgeven via de website. Deelnemen is simpel. Als je vlinders opmerkt in je tuin, zoek je op welke soort het is. Op www.natuurpunt.be/vlindermee noteer je in een persoonlijke fiche het grootste aantal exemplaren dat je op hetzelfde tijdstip hebt waargenomen.

Zie je later in de maand nog meer vlinders, dan noteer je het nieuwe getal. Op 4 en 5 augustus kijkt heel Vlaanderen naar vlinders tijdens een

60

Koen Van Aert is één van de leiders van JNM Markvallei, de jeugdbeweging die zich vooral bezighoudt met de natuur in onze regio. Met de fiets leidt Koen de deelnemers aan deze tocht langs de onbekende, maar heel mooie plekjes in dit gedeelte van Hoogstraten. Alle JNM’ers (en kandidaat-JNM’ers!) zijn welkom met hun fiets op 18 augustus om 13.30 uur op het dorpsplein in Minderhout. De activiteit is gedaan omstreeks 17 uur. Info: Koen Van Aert (0477 66 66 75 of via snoek-visserke@hotmail.com).

medewerking aan de Europese Nacht van de Vleermuis. Op vrijdag 24 augustus kan je vanaf 20 uur terecht in de Klapekster. Vanuit de Klapekster organiseert Natuurpunt Markvallei wandelingen om vleermuizen waar te nemen. De gidsen beschikken over zogenaamde batdetectoren om de geluiden van de vleermuizen beluisterbaar te maken. Op de zolder van bezoekerscentrum De Klapekster worden verhalen voorgelezen. Op het terras kan je genieten van aangepaste drankjes en hapjes. Info: drej.oomen@telenet.be

Garage Geudens bvba Meerseweg 8 - 2321 Hoogstraten-Meer Tel.03/315.71.76 Fax 03/315.88.14 www.geudens.be

Verkoop personen- & bedrijfswagens Tweedehandswagens Erkende carrosserieafdeling Alle onderhoud en herstellingen 1946-2006

***60 Jaar Garage Geudens***

JONG GEZEGD

JOLAN ZEGT

Bernie het Zwarte Gat

Jolan Standaert, 17 jaar, gaat na de vakantie naar het 6de jaar in het Klein Seminarie, afdeling wetenschappen-wiskunde. Zijn tekst gaat over Bernie het Zwarte Gat. Ergens in het wijde universum zweeft hij alleen rond. Miljarden jaren al is hem geen streling bekend. Eenzaam wacht hij tot iemand hem komt troosten. Toch kan hij het nooit laten: als iemand te dichtbij komt, rijt hij die uit elkaar, verdoemt hij die tot gevangenschap in zijn hart van verwrongen ruimte en tijd. Het is Bernie, Bernie het Zwarte Gat. Zo ‘n 13,7 miljard jaar geleden voelde Moeder Oerknal aan haar water dat de tijd gekomen was.

Ze gaf het leven aan miljarden lieftallige gaswolkjes en schiep een mooi uitdijend universum waar ze allen in konden spelen. Pas 300 000 jaar later kwam Vader Kwantumfluctuatie op de proppen. Met zijn temperatuur- en dichtheidsvariaties bevruchtte hij de gaswolkjes en van vreugde begonnen ze te gloeien en te schijnen.

Vader Kwantumfluctuatie had zijn vrouw ooit de sterren beloofd, en trots kwam hij deze belofte na. Eén van hen was Bernie. Ja, ooit was Bernie een echte ster. Niet zomaar één, maar een ware superster! Hij fonkelde helder aan de hemel en was wel veertig maal groter dan broertje Zon. Hij was energiek en deed volop aan kernfusie

Het concept is gekend. Wie zichzelf herkent in het omcirkelde hoofd op de foto wint een boekenbon van 12,5 euro. Ook de herkenners van het kopje komen bij lottrekking in aanmerking voor een dergelijke boekenbon. Dus wie wil meespelen geeft de naam van het kopje en zijn eigen naam en adres door voor de 10de van de maand, hetzij via een briefkaart aan De Hoogstraatse Maand, Loenhoutseweg 34, 2320 Hoogstraten of via een e-mail redactie@demaand.be Maar vergeet dan niet naam en adres te vermelden. Zie ook www. demaand.be

Uitslag van vorige maand Sommigen weerlegden dat het de eer was van Jules Noeyens om de eerste meisjes in zijn klas van de jongensschool te begroeten. Vooral Staf Peerlinck betwistte dit. Volgens hem had zijn vrouw Rita Beuls deze gemengde klas al een jaar eerder onder haar hoede namelijk tijdens het schooljaar 1977-1978. Wat er ook van is, ondertussen zijn deze jongens en meisjes opgegroeid tot flinke heren en dames. Niet minder dan 11 inzenders herkenden in het cirkeltje Kristien Snels, al dan niet als klasgenootje of vriendin. Ook Kristien herkende zichzelf, wat aantoont dat ons geliefd maandblad gelezen wordt tot in Borgerhout.

Kristien, nu wonende Karel Van den Oeverstraat 32, 2140 Borgerhout, krijgt dus een boekenbon in de bus. Over de tweede bon moest het lot beslissen. Bijgestaan door mijn negentigjarige vader viel dit lot op: Eddy Vermeiren, Pastorijstraat 15 te 2323 Wortel. Ook hij mag zijn brievenbus in het oog gaan houden. Proficiat.

zodat hij er elke dag weer stralend uitzag. In zijn enthousiasme zag hij echter niet dat zijn brandstof bijna op was. Zijn waterstofjes had hij omgezet in helium, die in koolsof, die dan weer in fosfor en die in magnesium! Toen hij het doorhad was het echter al te laat. Bernie had een te groots en gulzig leven geleid om het lang vol te houden. Vanaf de seconde dat Bernie zijn magnesiumpjes in gasvormig ijzer had omgezet was zijn lot bezegeld. Hij zag hoe broertje Zon nog miljarden jaren te leven had en voelde in hart en ziel dat zijn stercarrière ten einde was.

Met een razende snelheid stortte Bernie ineen.

Wanhopig klampte hij zich vast aan zijn laatste brandstof, maar zijn eigen zwaartekracht belette hem. In een flits werd zijn lijfje van 80 miljard ton samengeperst tot hij oneindig veel kleiner was dan een speldenkop.

En toen? Alles wat Bernie ooit was geweest, leek verdwenen. Een slordige 10 miljoen jaar had hij geschitterd aan de hemel. Iedereen had hem van veraf kunnen bewonderen. Het weinige licht dat hij nu nog uitzond trok hij vol schaamte terug.

Elk straaltje werd verzwolgen door zijn onein-

dige zwaartekracht. Zijn broertjes en zusjes verachtten hem en kwamen plots op het pijnlijke idee om hem ‘zwart gat’ te noemen, omwille van zijn onvermogen om licht de ruimte in te sturen. Het was trouwens niet enkel licht, maar alles wat te dichtbij kwam, at hij op. Meestal doolde hij eenzaam rond, maar elke zoveel miljoen jaar kwam hij een broertje of zusje tegen.

Die keek hem dan met doodsangst aan en wist dat zijn laatste uur geslagen was. Bernie huilde van zelfbeklag en sleurde dan met gesloten ogen zijn oude speelkameraadjes de diepte in. Hij verafschuwde zichzelf om zijn kannibalisme en schaamde zich om de vernietiging van Moeder Oerknal haar levenswerk.

Toch bleef Bernie groeien. Met een massa van twee en een half miljoen keren broertje Zon nestelde hij zich ongewillig en verbitterd in het midden van de Melkweg. Zijn zwaartekracht laat nu het sterrenstelsel om hem heen cirkelen. De zon is voor hem wat de aarde voor de zon is, wat de maan voor de aarde is. Allen tollen we rond Bernie ‘s leegte. Nooit zal iemand begrijpen wat er in hem omgaat. Hij zal in essentie steeds een onontdekt mysterie blijven. Op zoek naar begrip in een wereld die niet te vatten valt.

Stilletjes groeit bij Bernie het eenzame besef, dat alleen hij de sterkste is.

Met medewerking van Standaard Boekhandel - Hoogstraten Toelichting bij opgave van deze maand “Na de inspanning de ontspanning” was toentertijd de ondertittel van deze foto. Met volle teugen genieten deze gasten van een frisse cola. In die tijd was van light nog geen sprake. Gewoon cola met nog de volle smaak van cola. Vandaag vragen wij ons wel af of die gasten ondertussen al bier hebben leren drinken. Laat het ons eens weten, misschien is het wel een boekenbon waard, zeker voor het omcirkelde kopje.

61

AGENDA

MEER T/m 30 september FIETSZOEKTOCHT, org. KWB.

HOOGSTRATEN

ZIE OOK: WWW.FLAPUIT.BE

Zondag 5 augustus BIER-, WIJN- en EETMARKT aan de Donckstraat van 9 uur tot 12.30 uur, org. Meerse Marktcomité.

Vrijdag 17 t/m maandag 20 augustus VALENCIA-FEESTEN

T/m zondag 5 augustus TENTOONSTELLING IKO-laureaten, stedelijk museum, begijnhof, van woe. t/m zon., van 14 tot 17 uur.

Zaterdag 25 augustus AKKERPOP aan het klooster en in het jeugdhuis aan de Donckstraat, org. Mussenakker.

T/m vrijdag 31 augustus ZOMER van het SPANNENDE BOEK, org. bibliotheek.

Zondag 26 augustus VOLLEYBALtornooi op het oude voetbalplein vanaf 9 uur, org. KWB-volleybal.

Vrijdag 27 juli MOUTERIJKWIS in de tent om 20 uur, Mouterijstraat, org. buurtcomité De Mouterijstraat Leeft!

Laermolen in werking Zondag 12 augustus van 14 tot 16 uur en dinsdag 14 en 28 augustus van 19.30 tot 21.30 uur in de Molenstraat te Hoogstraten.

Vrijdag 27 juli t/m zondag 5 augustus ZOMERcriterium- & JEUGDtornooi, org.

Hoogstraatse Tennisclub.

Zondag 29 juli PAAPTORNOOI aan zaal Pax om 13 uur, org.

KWB. Donderdag 2 en 16 augustus FIETSAVOND, vertrek zaal Pax om 19 uur, org. KWB. Zondag 5 augustus GELMELTOCHT, wandeling vertrek aan zaal Pax tussen 8 en 15 uur, org. KVG.

Maandag 6, 13, 20 en 27 augustus BEIAARDCONCERTEN vanuit de Sint-Katharinakerktoren om 19.30 uur.

199

Vrijdag 11 augustus t/m zondag 11 november IN BEELD & BUITEN BEELD: landlopers, zwervers en bedelaars, in het stedelijk museum, woe. t/m zon. van 14 tot 17 uur.

Zaterdag 18 augustus PLOEGENTIJDRIT aan de Sint-Lenaartseweg om 13.30 uur.

Zondag 19 augustus BEGIJNTJES LAAT BESLUIT voor het stadhuis vanaf 13.30 uur.

H. Bloedlaan 285, Hoogstraten tel. 03 / 314.83.11 www.degelmel.be

10

Zondag 26 augustus PROVINCIALE MOLENDAG – smoutebollen en muzikale animatie aan de Laermolen in de Molenstraat tussen 10 en 18 uur, org. vzw De Laermolen.

SCHAKEL NOORD – grootste fietsevenement van de Antwerpse Kempen, starten kan vanaf 8 uur op diverse plaatsen.

Woensdag 29 augustus BLOEDINZAMELING in het lokaal van het Rode Kruis, Brouwerijstraat, van 17.30 uur tot 20.30 uur.

62

200

198

AGENDA

MEERLE

WORTEL

T/m 15 september FOTOFIETSZOEKTOCHT, parochiezaal, org. comité parochiezaal.

Vrijdag 27 juli JOGGING aan de parochiezaal, 18.30 uur – 19.30 uur, org. AVN Hoogstraten.

Bredaseweg 56 - 2322 Minderhout Tel./Fax 03-315 75 36 Woensdag en donderdag gesloten Keuken open 11.30-21.30 u - Zondag van 11.30-21.00 u.

210

Zaterdag 4 augustus VLINDERDAG – avondwandeling, vertrek om 20 uur aan de Klapekster, Wortel-kolonie, org.

Natuurpunt.

Zaterdag 25 en zondag 26 augustus MISSIEFEESTEN in parochiezaal en KLJ-lokalen, zat. van 13 tot 20 uur en zon. van 10 tot 19 uur, org. Missiewerking.

Maandag 20 t/m vrijdag 24 augustus TENNISKAMP, tennisterreinen Langenberg, van 10 tot 16 uur, org. TC De Langenberg.

Zondag 26 augustus SCHAKEL NOORD, fietstocht, starten tussen 8 uur en 14 uur aan de ‘Mjeelse hut’, Ulicotenseweg 1

Vrijdag 24 augustus NACHT van de VLEERMUIS vanaf 20 uur in de Klapekster, Wortel-kolonie, org. Natuurpunt.

MEERSEL-DREEF

Tentoonstelling Giorgio Rubino: stenen en metalen beeldhouwwerken, plexi en schilderwerken – Beeldhouwcursus: 6-10 aug. en 2024 aug. Open: dinsdag t/m zondag van 11 tot 20 uur. De Lage Rooy 14, Meerle, tel. 03 315 00 11, www.delaro.com

Donderdag 26 juli JOGGING aan het casino in de kolonie, 18.30 uur – 19.30 uur, org. AVN Hoogstraten.

Zaterdag 28 en zondag 29 juli EURAUDAX-wandeling, vertrek parochiezaal, 12 – 17 uur.

Zondag 19 augustus PIERENDAG zonder GRENZEN, van 14 tot 18 uur in het centrum, org. feestcomité parochiezaal.

Kunstgalerie De Laro

T/m 26 augustus FIETSFOTOZOEKTOCHT, org. Gezinsbond.

Zondag 5 augustus OPENDEURDAG & rondleiding in de SintLuciakapel, Meersel, van 14 tot 18 uur, org.

St.-Luciacomité.

OPENDEURDAG & rondleiding in de watermolen, Dreef, van 10 tot 17 uur.

Zaterdag 25 augustus t/m zondag 2 september TENNISTORNOOI dubbel, terrein Langenberg, org. TC De Langenberg.

Zondag 19 augustus PONYTORNOOI aan de Scheurdekousweg vanaf 8.30 uur, org. ponyclub De Marckeruiters.

Di. & woe. gesloten Tot ziens An en Fran

218

MINDERHOUT Donderdag 2, 9 en 16 augustus KUIPFEESTEN op het dorpsplein om 20 uur.

Zaterdag 4 augustus VLINDERDAG – wandeling in de Halsche Beemden om 14 uur, org. Natuurpunt.

Vrijdag 10 en zaterdag 11 augustus ANTILLIAANSE FEESTEN vanaf 19 uur in de Blauwbossen.

Zondag 26 augustus RUITERTORNOOI aan de Scheurdekousweg vanaf 8.30 uur, org. rijvereniging De Marckeruiters.

PROVINCIALE MOLENDAG – opendeur en rondleiding in de watermolen tussen 10 en 17 uur.

Rommelmarkt Elke zondag van juni tot en met augustus op de Dreef (aan het Geiteneinde) in MeerselDreef van 8 uur tot 16.30 uur. Een organisatie van en voor de fanfare Voor Eer en Deugd.

Meer info: tel. 03 315 76 59 – 0497 04 08 18 (Jaak Snijders).

Woensdag 15 augustus INHULDIGING nieuw voetbalterrein aan de Heistraat om 15 uur, org. Minderhout VV. Zaterdag 18 augustus FIETSTOCHT naar de Aard, vertrek om 13.30 uur aan het dorpsplein, org. Natuurpunt.

63

BRAND/ONGEVAL

100

TANDARTSEN Wachtdienst Kempen Uitsluitend zaterdagen, zondagen en feestdagen van 11 tot 12 uur en van 18 tot 19 uur.

Tel.nr. 090 556 259 (0,50 euro per oproep).

Noodhulp 03 314 42 43 Administratie en Ziekenvervoer

03 314 32 11

LOKALE POLITIE

101

Noorderkempen 03 340 88 00 Wijkpost MEER 03 315 71 66

HUISARTSEN Als u beroep wilt doen op de wachtdienst, dient u het centraal oproepnummer te bellen: 03.314.28.18 en dit vanaf zaterdagmorgen 8u tot maandagmorgen 8u.

Wild & Gevogelte

STOFFELS Kip aan ‘t spit

APOTHEKERS

bvba

din., woe., don., vrij. & zat.

Heimeulenstraat 20 - 2328 Hoogstraten (Meerle) Tel. 03 / 315 70 16 Winkel open van 9 u. tot 18 u.

Zondag en maandag gesloten 144

Minderhoutsestraat 54 2322 Hoogstraten Dond.avond: 19.00-22.00 u., zon- en maandag gesloten

77

THUISVERPLEGING WIT-GELE KRUIS, 24 uur op 24. Voor Hoogstraten en alle deelgemeenten: tel. 014/61.48.02.

DE VOORZORG, 24u/24u, tel. 014 40 92 44.

Zelfstandige verpleegkundigen: Heidi Van Otten 0486.37.45.27 - 03.314.10.18, Lia Geerts 0498.64.53.80, Heidi Janssen 0495.10.44.12, Els Koyen 0476.43.07.55 en Sofie Dictus 0498.07.62.68.

Vera Haest 03.314.38.39 en May Van Doninck 03.314.30.48.

Lieve Roos 03.314.58.76 - 0474.67.73.50, Sonja Verheyen 0476.31.14.41 en Nadia Benkirane 03.314.17.31 - 0474.32.28.10.

Lou Van Bouwel 03.314.41.50 - 0473.81.02.03, Ilse Van Bouwel 03.314.80.68 - 0497.92.20.00, Kristel Rombouts 03.314.10.85 - 0474.26.14.41 en Mia Vervoort 0478.42.49.34.

Anja Krols 014.70.42.72 en Kathelijne Adams 03.309.27.84.

Joris Buyle 03.314.13.08 / Kris Saenen 03.314.24.39 / Johan Adams 03.314.17.31.

64

Van 27 tot 30 juli: APOTHEEK SCHEVELENBOS, Kapelstraat 11, Loenhout, tel. 03 669 64 24.

Zaterdagvoormiddag 28 juli: APOTHEEK DE MEESTER, Vrijheid 216, Hoogstraten, tel. 03 314 51 50.

Van 30 juli tot 3 augustus: APOTHEEK DE VOLKSMACHT, Hoek 16, Rijkevorsel, tel. 03 314 62 25.

Van 3 tot 6 augustus: APOTHEEK BROSENS, Meerdorp 61, Meer, tel. 03 315 77 73.

Zaterdagvoormiddag 4 augustus: APOTHEEK BROSENS, Meerdorp 61, Meer, tel. 03 315 77 73.

Van 6 tot 10 augustus: APOTHEEK SCHEVELENBOS, Kapelstraat 11, Loenhout, tel. 03 669 64 24.

Van 10 tot 17 augustus: APOTHEEK FRANSEN, Vrijheid 160, Hoogstraten, tel. 03 314 60 04.

Zaterdagvoormiddag 11 augustus: APOTHEEK FRANSEN, Vrijheid 160, Hoogstraten, tel. 03 314 60 04.

Van 17 tot 24 augustus: APOTHEEK HORSTEN, Vrijheid 98, Hoogstraten, tel. 03 314 57 24.

Zaterdagvoormiddag 18 augustus: APOTHEEK HORSTEN, Vrijheid 98, Hoogstraten, tel. 03 314 57 24.

Van 24 tot 31 augustus: APOTHEEK DE MEESTER, Vrijheid 216, Hoogstraten, tel. 03 314 51 50.

Zaterdagvoormiddag 25 augustus: APOTHEEK DE MEESTER, Vrijheid 216, Hoogstraten, tel. 03 314 51 50.

Martens tuinen

tuinaanleg en onderhoud beregening en bestrating Pyperpad 15 - 2320 MEER - 03 315 43 13 www.martens-tuinen.be

handwerken - naaigerei - breiwol alle verstelwerken Desmedtstraat 5, 2322 Minderhout Tel./Fax: 03 / 314.71.34 203 .be

eiken trappen maatmeubels

zaterdag open open zondag zondag gesloten

weekdagen op op afspraak weekdagen afspraak

03 314 82 86

Uitgeverij

Kopij

DE HOOGSTRAATSE PERS bvba Loenhoutseweg 34 - 2320 Hoogstraten

Het volgende nummer van De Hoogstraatse Maand verschijnt op woensdag 29 augustus. Alle kopij voor deze editie verwachten wij ten laatste op woensdag 15 augustus. Tot zondag 19 augustus kan u het sport- en dorpsnieuws nog binnenbrengen.

www.demaand.be e-mail: jozef.schellekens@skynet.be Redactie - tel.&fax: 03 314 55 04 Administratie: 03 314 51 03 Verantwoordelijke uitgever: F. Brosens, Begijnhof 27, 2320 Hoogstraten