april 2006 - De Hoogstraatse Maand

MAANDBLAD JAARGANG 22 NR. 252 APRIL 2006 PRIJS: 2,10 € AFGIFTEKANTOOR: 2320 HOOGSTRATEN

UITGEVERIJ DE HOOGSTRAATSE PERS B.V.B.A., Loenhoutseweg 34, 2320 HOOGSTRATEN

MEANDERS

AAN DE HAAK GESLAGEN

OP DE MARK

ENS JEF MART

in het useum Stedelijk m

STUDIEDAG OUDE VOETWEGEN

www.demaand.be

Prijsvraag

Hoeveel ‘weegt de begijn’

COLUMN Midden jaren 70. Het rommelt in de noordhoek van de Kempen; de ruilverkaveling is bezig met haar plannen – die al vele jaren in het hoofdkwartier in Herentals in de schuif liggen – uit te voeren.

En zoals we allemaal weten is de ruilverkaveling een zegen voor de boeren: kavels worden bijeen gevoegd, wegen worden verhard, grachten worden uitgediept. Moest het hier niet zo plat zijn dan werden ook de heuvels geslecht en de dalen gevuld, maar dat hoeft dus niet.

Maar die kronkelende rivier De Mark is wel een doorn in het oog en dus moet die in een nieuwe bedding, breder, dieper en vooral rechter. Pas als dat ter ore komt van enkele mensen hier wordt de alarmklok geluid: die “levende” rivier met haar elegante kronkels, dat beekdal met zijn groene beemden vol wilde bloemen, moet dat verdwijnen? Dat ging voor velen hier te ver en er werd een milieuvereniging uit de grond gestampt die het gevecht met de ruilverkaveling aanging. Het protest werd gevoerd met beleefde en later boze brieven naar alle instanties, pamfletten, krantenartikels, persconferenties, enz. Ministers werden erbij gehaald, wetenschappers in de arm genomen. Al dit protest

2

De kronkels van De Mark strandde op een onverzoenlijk “nee” van de ruilverkaveling. Met een eigen brochure “Deining om De Mark”verdedigde die haar standpunt: waterzieke gronden die gesaneerd moeten worden, dreigende overstromingen als het Markwater niet snel genoeg werd afgevoerd. Wel wilde de ruilverkaveling enkele meanders sparen; sommige daarvan bleven verbonden met de “nieuwe” Mark, andere veranderden in een stukje moeras als aandenken aan de oude Mark.Ook werd een strook grond langsheen De Mark als wandelweg bestemd waarop dan later het fietspad werd aangelegd.

Winter 2006. Op het gemeentehuis in Hoogstraten wordt een infovergadering gehouden over het “ecologisch herstel” van De Mark. Wat moet er eigenlijk hersteld worden, 30 jaar na de rechttrekking?

De meanders blijkbaar. Het nieuwe project spreekt van het terug inschakelen van 3 behouden, maar nu droge meanders en het terug uitgraven van 5 gedempte meanders.De hoofdloop van De Mark, zoals die nu is, zou blijven bestaan maar het water zou door de meanders moeten lopen, althans zolang het niet hard regent, dan mag het ook door de hoofdloop. Maar waar-

om moet dit nu gebeuren? Vooral omdat er blijkbaar nog steeds teveel water naar Nederland stroomt en dit ondanks de 6 stuwen die op dat 10 km lange traject geplaatst zijn. Functioneren die dingen dan niet meer ?

Treurt er nu nog iemand om die oude meanders waarvoor indertijd zo hevig gevochten werd?En die oude vechters – want oud zijn ze inmiddels wel – hoeft het voor hen zo nodig? Misschien , het enige dat we zeker weten is dat het ferm deugd doet om toch nog gelijk te krijgen, al is het 30 jaar na datum. En ook dat het voorbeeld van Nederland hier van groot belang is. Die mannen van over de grens gingen ons voor toen ze hun stuk van De Mark recht trokken, nu bijna 40 jaar geleden en wij volgden hen. Nu ze er weer kronkels in leggen, willen wij dat ook. Een “natuurlijke” Mark over de grens, wij ook.

Nu, het is nog niet zo ver; op de bewuste vergadering hebben de boeren al een fel protest laten horen. Wat dat betreft, is er na 30 jaar nog niet zo veel veranderd.

(Jof)

We gaan vissen Het nummer van de Maand dat u nu in handen houdt is het aprilnummer. Het staat boordevol “vissen”. Vissen doet men op allerlei manieren zoals u zal kunnen merken, hetzij als passionele hobby, hetzij als occasionele bezigheid. Of er een echte aprilvis tussen zit zal u zelf moeten uitmaken. Wij zeggen niets, maar wensen u veel leesplezier.

De ‘Karpervissers’

Zij kennen de vissen bij naam Hoogstraten - Voor wie dacht dat vissen zoiets is als wachten tot de dobber gezonken is, en dan snel ophalen in de hoop dat er wat aanhangt, is dit wel een bijzonder verhaal. Onder de zoetwatervissers zijn de karpervissers het summum. Voor hen is het een must om de grootste exemplaren toch ten minste één maal aan de haak te hebben geslagen al mag dat dagen en nachten duren.

Wij verzamelden er drie rond ons en maakten er een gezellige babbel van. Hoewel de terminologie voor ons niet altijd duidelijk was – er worden nogal wat Engelse en andere vreemde woorden gebruikt – zullen wij toch trachten er een verstaanbare neerslag van te maken.

Rob, Bart en Tom

Men had ons ervoor gewaarschuwd: dat zijn geen gewoon mannen, maar als het over vissen gaat dan moet je die zeker aan de tand voelen. Bij de kennismaking bleek dat allemaal nog wel mee te vallen. Wij troffen drie sympathieke kerels die met passie en vuur over hun hobby vertelden. Laat ons ze even voorstellen: Rob Koeken is 24 jaar, metaalbewerker, en woont in Meer.

Jarenlang was hij “karpervisser” maar de laatste jaren is hij zich meer en meer aan het toeleggen op het vangen van roofvissen. Tom Hoeymans is 29 en woont met vrouw en kind in Hoogstraten. Tijdens de dag staat hij op de bouwwerf als metselaar. Bart Hoeymans is 26 en woont met zijn vriendin in Hoogstraten. Als natuurwachter verdient hij zijn kost. Hij is de jongere broer

van Tom en gaat dikwijls gewoon mee voor de gezelligheid, ook al kan hij in het vangen zijn mannetje staan.

Rob Koeken

Bart Hoeymans

Van kleins af aan

Alle drie hebben zij het vissen als het ware met de paplepel ingegoten gekregen. Allen gingen zij als kind met hun pa op stap. Aanvankelijk gewoon om te vissen op alles wat er in het water zit. Eenmaal Tom een karper aan de haak had geslagen vond hij dit de max en sloeg het vuur voorgoed in de pan. Bart ging liever mee om aan het water te zitten, gewoon relaxen en genieten van de natuur. Rob leerde de eerste knepen van zijn pa. Ook voor hem werd het karpervissen al snel een passie.

Voor Rob is het simpelweg zo: Karpers zijn de dikste en de sterkste vissen die men hier bij ons kan aantreffen. Zo eentje kunnen vangen is gewoon een uitdaging.

Heel veel wachten en niets vangen

Voor de gebroeders gaat het vooral om de charme die het vissen met zich brengt. Heel het jaar door, zowel winter als zomer, dag en nacht aan de waterkant. Vissen is dikwijls heel lang wachten en niets vangen. De vissen worden er immers slimmer op. Gemiddeld wordt een vis meerdere keren per jaar gevangen. Men kan dit nagaan doordat iedere vis zijn bijzondere kenmerken heeft en dus ook een naam krijgt. Iedere vangst boven de 10kg. wordt in ieder geval gefotografeerd en maakt zo deel uit van een soort database. Iedere visser houdt zijn eigen fotoalbum bij. Dat vissen slimmer worden kan men ook afleiden uit het feit dat men soms met zijn tienen zit te vissen en alleen jij gebruikt een bijzonder soort aas of vist op een andere plaats en jij vangt. Het gaat er om de juiste truck te vinden om de vis af te leiden en hem zo te verschalken. Hoewel een vis gemiddeld toch een aantal maal gevangen worden, zijn er toch ook vissen die men in geen tien jaar nog boven water gezien heeft.

In het fotoalbum of op naam

Hoe kan men dit weten, kan men zich afvragen.

Eenvoudig zo: Echte vissers kennen de vissen bij hun naam, zoals “de blinde”, “de lompe”, “roodkapje”, “tonneke”, “bolleke” of dies meer, en als ze geen naam hebben dan kennen ze hun schubbenpatroon. Iedere vis boven de 10kg die

Tom Hoeymans 3

VISSEN gevangen wordt, wordt gewogen, en er wordt een van foto gemaakt, samen met de vanger. Niet alleen om in het familiealbum te plakken maar ook om de vis gedurende zijn levensloop te kunnen volgen. Een karper kan om en bij de 60 jaren oud worden en het gewichtsrecord staat op ongeveer 37kg.

Zoals je ook al kan merken op de bijgaande foto’s zijn ook de kleinere exemplaren meer dan een pan vol. Wie zin heeft om grote inlandse vissen te zien surft maar eens naar de website van de Vereniging van Belgische Karpervissers: www.VBK.be. Grote vissen worden hun leven lang gevolgd en het is treurnis alom als er één voor goed verdwenen is. Hoewel het meenemen van levende vissen verboden is zijn er toch snoodaards die een gevangen exemplaar, soms voor grof geld, transporteren naar een privé vijver en zo het plezier van de andere vissers bederven.

Een nacht aan de kant

Volgens Tom is de grote charme van het karpervissen het gegeven dat men het dag en nacht kan doen, zomer en winter, zolang het maar niet te koud, te nat of te heet is. Vroeger was het een wekelijkse bezigheid en werd zaterdag zowel de dag als de nacht aan de waterkant doorgebracht. Op heden is dat niet meer zo het geval, de plicht om voor vrouw en kind te zorgen heeft er wat een rem op geplaatst. Toch wordt er door de drie vrienden voor gezorgd dat zij regelmatig eens voor een lang weekend kunnen afspreken om er samen op uit te trekken. Zo’n evenement moet echter zorgvuldig gepland worden. De voorbereiding is vooral het werk van Rob. Rob is de man met het meeste waterkennis. Hij gaat vooraf de visplaats inspecteren, peilt naar de diepte, de bodemgesteldheid en begroeiing. Hij kiest de plaats uit. Drie dagen tot een week vooraf gaat Rob iedere dag op hetzelfde moment de vissen voederen. Niet met eender wat, maar het voeder wordt zorgvuldig uitgekozen. De vissen worden het als het ware gewoon gemaakt: “Tiens, hier ligt er eten,” denken zij en iedere dag op hetzelfde uur komen zij opnieuw een kijkje nemen op de voederplaats.

Volgens Rob zijn de beste bijttijden tussen 11.00h. ’s avonds en een uur 1 ’s nachts.

Met pak en zak, maar ook met een bakje gerstenat vertrekken zij dan om hun opwachting op de visplaats te maken. Het tentje wordt opgezet, bed en slaapzak gespreid en de hengels uitgeworpen. Meestal wordt er gevist met 2 à 3 werphengels die voorzien zijn van de nodige verklikkers zodat zij gewaarschuwd worden als er een vis bijt.

Dan is het wachten. Er wordt gebabbeld, gelachen, gegeten en een glas gedronken. Kortom de mannen worden terug drie jongens die er samen op uit trekken. Als zij na verloop van tijd dan toch slaap krijgen, kruipen zij in hun tentje onder de wol, de verklikkers zullen dan het werk wel doen. Als er een beet is, worden zij door een alarmsignaal wakker geschud en stormen de tent uit. Dikwijls nog slaapdronken maar sneller recht dan wanneer men moet gaan werken. Dan wordt de vis aan de haak geslagen en begint het gevecht. Een exemplaar van om en bij de 10kg. kan flink wat tegenspartelen en het vraagt dan heel wat tijd om de vis af te matten om hem dan met een schepzak voorzichtig op de onthakingsmat te leggen. Natuurlijk wordt een vis niet zomaar op de kant gegooid. Gras, zand en stenen zouden zijn huid kunnen beschadigen. Een onthakingsmat moet dit voorkomen. Met de nodige zorg wordt de vis dan van de haak gedaan. Desgevallend wordt de wonde ontsmet en verzorgd. Daarna wordt de vis gefotografeerd en tot slot altijd terug in het water gezet. Voor onze drie gesprekspartners is de vis als het ware heilig en verdient hij de beste voeding en de beste verzorging.

Zo sprong Rob ooit, ’s nachts met een pillicht in de mond, zonder angst of vrees, bij een watertemperatuur van om en bij de 4°, daarbuiten vroor het, in het water om een vis, van 16 kg zo bleek achteraf, die zich vast geworsteld had, tussen de takken, te bevrijden. Zulk een grote vangst moet natuurlijk gevierd worden. Samen hebben zij 2 vissen van meer dan 20 kg op hun naam staan. Daarna wordt opnieuw begonnen. Indien de ganse beurt niets gevangen wordt keert men natuurlijk slecht gezind terug naar huis. Rob en Tom gaan zich dan afvragen wat zij verkeerd gedaan hebben en discuteren over wat zij kunnen veranderen om dit een volgende maal te voorkomen. Voor Bart speelt dat allemaal niet zoveel rol. Voor hem is het gewoon aan de waterkant zitten, babbelen, relaxen en genieten van de natuur het belangrijkste.

4

VISSEN een 20-tal collega’s die zij regelmatig aan de waterkant ontmoeten.

Tom noteerde ooit, toen hij jong was, 1600 uren vissen op een jaar tijd in zijn agenda. Een voltijdse job. Nu is er heel wat minder tijd om zijn geliefkoosde hobby te beoefenen.

Toch niet zo goedkoop

De uitrusting waar deze mannen er mee op uittrekken is echter niet zo goedkoop. Een goede werphengel kost om en bij de 200 à 250 euro.

Als je er met drie wilt vissen telt dat op. Komen daarbij de molens, de onthakingsmat; het

Piscivoor

Toen Rob thuis vertelde dat hij voortaan alleen nog piscivoren wou vangen, keken ze wel wat raar op. Er was wel enige uitleg nodig: een piscivoor is een roofvis en als we dan over inlandse vissen spreken dan hebben we het over snoek, baars of snoekbaars. Na jaren op karper geloerd te hebben wou Rob wel wat anders. Hij kocht zich een boot en ging slepen op roofvissen. Om die te kunnen vangen moet men immers met de werphengel, voorzien van een kunstvisje, voortdurend in beweging zijn. De kriebels hiervoor had hij gekregen tijdens een vistrip in Ierland.

Een gevangen brasem

Aan de Mosten en elders

Volgens Bart had de visvijver aan de Mosten in het begin weinig te bieden. Het was een zandput met zeer weinig natuurlijk voedsel en dus geen natuurlijk viswater. Tot 10 jaar geleden was het vangen van een exemplaar van om en bij de 10kg. een goed resultaat. Vandaag haalt men vissen van tot bijna 20 kg boven. Toch maken de Nederlanders, maar ook de Belgen, die er komen vissen er een soort Mc Donald’s voor de vissen van. Zij voederen overvloedig en dat is ook niet altijd goed voor de vissen.

Rob maakt er ook een sport van om op plekken te gaan zitten waar anderen niet gaan. Het is juist die uitdaging die het vissen interessant maakt: aan anderen laten zien dat je daar ook kunt vangen, ook al zouden ze het niet verwachten.

Andere viswaters hier in de streek zijn de E10putten van Minderhout en deze in Schoten. Ook op Merksplas-kolonie zijn enkele goede visvijvers. Als er even de voor tijd is wordt er naar Frankrijk, waar de beste visgronden zijn, gereden om te gaan vissen. Maar de absolute droom voor iedere karpervisser is naar Engeland gaan.

Daar zijn de fanatiekste vissers. Daar worden ook de records gevestigd. Zo is de grootste schubkarper, die tot nu toe gevangen is, 35,4kg zwaar. Hij werd gevangen door een Belg, vriend van ons drietal. De grootste spiegelkarper woog 37kg. In Hoogstraten hebben de drie vrienden

Tom en Rob, uren wachten

Zalmforel foedraal, een weegschaal, een schepzak, tent, bed, slaapzak, paraplu, …beetverklikkers, en men komt al gauw op een som van 2000 euro en veel meer.

Zonder voeder zoals: boilies (deegballen) in vaktermen, tijgernoten, kikkererwten, brood, patatten of andere geheime samenstellingen zal men echter niets vangen. Jaarlijks heeft men ettelijke kilo’s nodig. Tel daarbij nog eens de talrijke nieuwigheden die jaarlijks op de markt komen en op beurzen gepresenteerd worden en het wordt een dure zaak. Dit alles maakt van karpervangen big business.

Of karper lekker is weten zij niet, nog nooit gegeten. In de Middeleeuwen was karper gewone kost. Hij werd in vijvers rond kastelen en herbergen uitgezet om in geval van noodzaak wat vers op het bord te kunnen brengen van de bezoekers of reizigers. Vooral bij de paters waren ze tijdens de vasten in trek.

De principes blijven dezelfde als bij het vissen op karper. Vangen, een foto nemen en terug te water laten. De droom is om ooit eens “een meter” snoek te kunnen vangen. Hier ten lande kunnen ze tot 1,4 meter lang worden. Roofvissen worden immers niet per kilogram uitgedrukt maar in lengte. De grootste snoek ooit in de Mosten aangetroffen mat 1,17 meter. Hij werd er dood gevonden. Snoeken zijn uiteindelijk de “gezondhouders” van het visbestand in een vijver. Zij eten de zieke en zwakkere vissen op en zijn zo een regulerende factor. Rob noemt ze dan ook “de dokters van het water”.

Meerval

Met zoveel deskundigheid in huis vragen wij uiteindelijk ook naar het hoe en waarom van de meerval (zie kaderstukje) die op de Mosten lelijk huis zou houden. Alle drie beamen zij dat er ooit meervallen zijn uitgezet op de vijver. Aanvankelijk om het water en de visgrond gezond te houden. De voorbije jaren zijn er immers een aantal gevangen. De geruchten die nu de ronde doen, als zou er een monstermeerval de wateren onveilig maken, lijken hen meer op verhalen van Loch Ness. Zij betwijfelen dat ooit iemand het monster gezien zou hebben want meervallen houden zich schuil op de bodem en zijn nachtactief. Toch zal een meerval niet meer vis eten dan een grote snoek. Volgens onze gesprekspartners wordt er meer schade aan het visbestand toegebracht door de vlucht aalscholvers die regelmatig naar de Mosten komen afgezakt en in groep gemakkelijk kunnen vissen in het heldere water.

Zij verorberen dagelijks flink wat vis. Ondertussen blijft de mythe van de reuze meerval bestaan en wordt er nog weinig nieuwe vis uitgezet op de vijver. Maar net als bij het monster in het Schotse meer zal het tegendeel van het bestaan pas bewezen kunnen worden als het beest gevangen is.

Wie proberen wil die mag. pdn

5

VISSEN

Vissen op zee

Jos en Dirk Jansen:

“De zee daag je niet uit, je trekt altijd aan het kortste eind!”

MEERLE, MINDERHOUT – Vissen is dat niet op iemand zitten te wachten, die je nog nooit gezien hebt? Het is ook niet meteen een “actieve” hobby, denken de meeste mensen. Uren aan de rand van het water turend naar de dobber, in de hoop dat er ooit een vis gaat bijten. Maar dat is een cliché. Vissen moet niet saai zijn en zeker niet op zee of de grote rivieren. De sportvisserij wordt ook nog wel eens afgeschilderd als een hobby voor wat oudere mannen uit de gemiddelde of de lagere sociale klassen en met een oververtegenwoordiging van mensen zonder werk met veel vrije tijd. Niets is minder waar! Vissen is ontegensprekelijk een echte volkssport, maar dan wel in de letterlijke betekenis van het woord. Het is een recreatievorm die door alle lagen van de bevolking wordt beoefend en ook niet alleen door mannen. De ene tuurt rustig naar zijn op- en neergaand dobbertje aan de idyllische waterkant, de andere zoekt het meer avontuurlijker en wordt door de kracht van de zee aangezogen. De broers Jos en Dirk Jansen behoren tot de laatste categorie en hebben al heel wat jaren ervaring!

Een droom

Daar moet je voor in de wieg gelegd zijn! Van in hun prille jeugd hanteerden zij reeds de hengelstok en keken ze gefascineerd naar het drijvende kurkenstopje met pennetje op het water en dit aan de oever van de Mark of een of andere put waar vis te bespeuren viel. Nu en dan ging Dirk zijn oudere broer Jos wat gezelschap houden,

ningen of Den Helder het zeegat uit. Je hebt ook wel kleinere, snellere boten, maar het voordeel van zo’n kotter is dat de dagprijs een stuk lager ligt. Een nadeel is dan weer dat hij veel trager voortbeweegt, alhoewel hij toch nog gemakkelijk 50 km uit de kust vaart. Jos vond het echter een beetje teveel commerce. Bij slecht weer werd er soms ook uitgevaren: alle vissers ziek, geen

Een prachtexemplaar klaar om te villen (Jos) ook een iets kleinere boot waarmee vooral het Grevelingenmeer bevaren wordt.

Veiligheid voor alles

Goed ingeduffeld bij guur weer mocht het lijntje al eens vasthouden, schichtig rondkijkend of de viswachter niet te bespeuren viel, want hengelen zonder vergunning was en is strafbaar. Dat lange stilzitten hielden ze geen jaren vol en de lokroep van de zee was na een tijd niet meer te bedwingen. Eerst trok Jos mee met een charterboot, een omgebouwde kotter waarop je meestal met een man of dertig (soms ook meer) tegelijk kunt vissen, vanuit Stellendam, Scheve-

6

enkele vis in de pan, maar de kapitein telde de poen. Een eigen boot was een droom! Die ging redelijk snel in vervulling, want Jos rook een koopje. Een koppel had een boot aangekocht, er enkele keren mee op zee gevaren en telkens doodziek teruggekeerd. Zij hadden hun lesje al vlug geleerd en voor een habbekrats veranderde het 4,5 m lange vaartuig van eigenaar. Een droom die in vervulling ging! Ondertussen kocht Dirk

Het vissen vanop een bootje, en ze doen dit toch al ruim tien jaar, is een geweldige bezigheid met grote kans op veel vis. Wel heb je veel aandacht nodig voor de veiligheid! Je bent ook niet alleen op zee: scheepvaart, andere vissers…! Op zee gelden ook andere regels dan aan de kant, maar de veiligheid moet primeren. Op zee hoef je geen vaarbewijs te hebben, op de Oosterschelde bijvoorbeeld wel, maar zonder grondige voorbereiding hoef je je zeker niet op het grote water te begeven en daarom is navigatieapparatuur niet weg te denken. Een zender, GPS, een dieptemeter om te diepte te meten uiteraard, ook om de wrakken op te sporen, op welke diepte de vis zich bevindt. Je gooit zomaar niet je lijnen uit. Je spoort de vis op en stelt je materiaal in voor de juiste diepte. Je vangt misschien zo maar eventjes 200 exemplaren terwijl iemand anders die wat verderop zit te vissen misschien helemaal niets aan de haak slaat. Ook een kapmes of een ander stevig snijdend voorwerp is onontbeerlijk aan boord. Stel je voor dat er iemand overboord valt in de volle stroming. Dan kap je onmiddellijk de ankerkabel door en dan drijft de boot in dezelfde richting als de drenkeling. Doe je dit niet, en ga je eerst het anker ophalen, dan is het slachtoffer al ver afgedreven. Grote schepen varen dikwijls op automatische piloot en mochten die recht op je afstevenen, dan moet je ogenblikkelijk weg zien te komen. Heb je geen tijd meer om het anker

VISSEN te lichten, niet aarzelen. Dus kappen, die kabel!

Jos kan niet zwemmen en je dan op zee wagen is toch om moeilijkheden vragen zou je denken.

Niets daarvan, een stevig drijfpak behoort tot de vaste garderobe. Ook een goede raad die alleszins niet te versmaden is: nooit alleen op zee gaan! Er kan vanalles gebeuren en alleen ben je de sigaar. De zee daag je niet uit! Zij geeft met gulle hand, maar neemt ook!

Bibberen en beven

Wanneer weet je nu of je kunt uitvaren met kans op succes? Luisteren naar de weerberichten en het internet raadplegen ligt voor de hand. De wind of eigenlijk de golfhoogte is de allesbepalende factor bij het bootvissen: meer wind betekent hogere golven en dat is bepalend of je wel of niet kunt varen. Men zegt soms weleens dat je een golfhoogte van 15% van de bootlengte aan kunt houden als maximale golfhoogte. D.w.z. met een boot van 5 m lengte mogen de golven toch niet hoger zijn dan 75 cm. Het weer moet stabiel zijn met weinig wind. Een doorwinterde visser voelt met zijn vingertoppen de situatie aan en neemt geen onnodige risico’s. Toch een keer veel geluk gehad! Een paar jaar geleden iets voor Kerstmis lieten we de boot in de Maasvlakte te water, we vingen goed die dag, omstreeks half drie vaarden we binnen en wilden de boot op de trailer plaatsen achter de camionette. Bij het optakelen kregen we plots een zware golf achterin de boot,

mee. 125 euro boete en dan let je in ’t vervolg wel beter op!

Wrakvissen

De drang naar de zee of het binnenwater is groot, vooral bij Jos! Soms gaat het toch twee keer per week richting Nederland. Bij Dirk loopt het niet zo’n vaart. Tijdens het weekend, niet altijd, soms vijf keer per maand, dan weer twee maanden niet…! Als ze opteren voor een dag op zee is dat rond vier uur ’s morgens de baan op, enkele uurtjes rijden met boot op de trailer achter de camionette, en uitvaren voor het wrak- of ankervissen. Op de bodem van de Noordzee liggen meer dan 10 000 wrakken of delen ervan. Soms zijn die in goede staat en gemakkelijk te herkennen, vaak liggen ze onder het zand verborgen en uit elkaar gerukt door mijnen op torpedo’s of door een aanvaring. Die wrakken zijn wel belangrijk voor het visbestand. Ze dienen als kraamkamers voor de jonge vissen die hier, in de veilige beschutting van zo’n wrak, volwassen en geslachtsrijp kunnen worden. Hoe gaat men nu te werk bij het wrakvissen? Eerst moet je het wrak vinden, maar die zijn aangeduid op de kaarten, een GPS is natuurlijk onontbeerlijk. Je hebt de coördinaten van het wrak nodig. Dan zijn er twee mogelijkheden: ankeren of driften. Bij ankeren moet je bovenstrooms van het wrak liggen. Als je dan het lood laat zakken en het wordt door de stroom meegevoerd, komt het precies in het wrak of de stroomgeul net voor het wrak terecht. Wrakvis-

I love fish so much (Dirk) sen is voor 80% een zaak van de boot precies goed te leggen, een verschil van een paar meter kan gigantisch schelen in de vangst. Zo kan men van wrak tot wrak gaan. Er bestaan toch ook wel regels voor de recreatieve zeevisserij? Ongetwijfeld! De minimummaat (lengte van de vis: bv. wijting 27 cm, makreel 30 cm, kabeljauw 40 cm, tong 24 cm…) moet gerespecteerd worden.

Vissen die kleiner zijn dan de toegestane maat moeten terug overboord, maar vele overleven toch niet meer want de schrokkende meeuwen zijn er als de kippen bij om ze op te peuzelen.

Je mag je vangst ook niet te koop aanbieden en je moet de algemene Europese technische bepalingen naleven. In Nederland bestaat er voorlopig geen quotum voor het vissen op zee wat de sportvisserij betreft. Over visserslatijn en sterke verhalen moet je bij Jos en Dirk niet zijn. Wij fantaseren niet, wij zeggen zoals het is en toch durf ik (Jos) met enige fierheid zeggen dat ik al eens een snoekbaars van 87 cm, een tong van 49 cm en een bot van 50 cm heb bovengehaald en dat is geen cm overdreven. Ooit hebben we eens 120 kg vis mee naar huis gebracht en… niet gekocht onderweg hoor! We hebben echter een grote familie, we soigneren onze vis zelf en… dat is altijd smullen!

Ondertussen streelde de geur van een heerlijke portie kabeljauw en paling onze smaakpupillen. Aan tafel! En dat lieten we ons geen twee keer vertellen. (rel) Dirk aan het fileren met vragende ogen als toeschouwers de tanden van de winch en de motor braken af, de boot lag half op de trailer en half in ’t water.

De westenwind wakkerde aan, het tij kwam op, de camionette kreeg neigingen om achteruit te bollen. Rond een uur of negen trok het tij af en konden we de boot, vol gaten, uit het water krijgen. We hebben niet gemakkelijk schrik, maar toen was het toch bibberen en beven. Sindsdien zijn we nog veel voorzichtiger geworden. Ook hebben we eens een proces aan ons broek gekregen omdat we in de vaargeul aan ’t vissen waren volgens de politie, volgens ons niet, maar leg het maar eens uit aan die mannen, die lachten er niet

Boekhoudbureau

Profisk cvba

! Boekhouding en administratie ! B.T.W. - advies / aangiften / formaliteiten ! Fiscaliteit - advies / aangiften / formaliteiten ! Administratie en advies i.v.m. oprichting en wijzigingen van vennootschappen ! Advies sociale wetgeving

Industrieweg, 13 B 2320 Hoogstraten www.profisk.be info@profisk.be

E

Ondernemingsnr. 0438.340.228 Tel. 03.235.03.23 Fax. 03.235.03.24 GSM. 0478.32.76.35

7

VISSEN

Vissen en de jeugd…

Op 30 juni 1997 kwamen er enkele enthousiastelingen, vissers in hart en nieren, bij elkaar om de “Hoogstraatse Sportvissers” op te richten. Zowel de visclubs Altijd Beet (de Mosten), de Schepzak (de Desta) als de recreatievissers op de Mark en op de Aerd (E-10 plas Minderhout) waren vertegenwoordigd. Als doel werd naar voor geschoven: de promotie van de hengelsport, de belangenbehartiging door deelname aan advies- en overlegorganen en de initiatie en opleiding van jonge en nieuwe sportvissers.

Louis de Laet, Frans Vollebregt, Herman Verschueren, Dirk Jansen, Leo Sprangers en Toon Verleye waren aanwezig. Leo Sprangers werd als initiatiefnemer voorzitter en Toon Verleye secretaris-penningmeester. In de loop van de jaren werden er verschillende initiatieven genomen, zoals het uitgeven van een promotiefolder, een nieuwsbrief “de Hoogstraatse Sportvisser”, deelname aan studiedagen, overlegvergaderingen en het schrijven van verschillende plannen. Dat is nodig want sportvissers zijn vaak op zichzelf bezig maar de beslissingen worden dikwijls boven hun hoofden genomen. Met het ontslag van Leo Sprangers in 2002 geraakte één en ander op een laag pitje. Wat echter bleef zijn de hengelinitiaties, de vislessen voor de jeugd. De gemeente organiseert jaarlijks vakantieactiviteiten voor de jeugd, onder de noemer “Grabbelpas”. Na een eerste geslaagde hengelinitiatie in 1997, aan de recreatievijver van de Schepzak in Minderhout, werd besloten om jaarlijks één of meerder initiaties en oefennamiddagen in te richten, onder de koepel van Grabbelpas. Elk jaar volgen een 30tal jongeren de hengelinitiatie en proberen een 50-tal jongeren het aangeleerde nog beter onder

Leren vissen

Het lijkt misschien raar, maar vissen moet ook aangeleerd worden. Vroeger kwam dat vanzelf, je liep aan de waterkant en kwam in contact met vissers die je wel wat op weg hielpen. Bijna iedereen had wel een familielid die viste en die je

Na een hengelwedstrijd is iedereen benieuwd wie de meeste vissen heeft gevangen. Iedereen verdringt zich rond de weegschaal om te kunnen kijken wie de kanshebbers zijn.

Daar is het uiteindelijk om te doen. De buit is binnen een mooie brasem, trots met z’n allen op de foto.

8

de knie te krijgen tijdens de oefennamiddagen.

Leo Sprangers volgde de cursus jeugdinitiator hengelsport, waardoor de club de nodige kennis in huis kreeg. Later gaf hij de fakkel door aan Toon Verleye. Die momenteel met ondermeer enkele jongeren van het eerste uur de initiaties verzorgt.

www.totaalgarage.be

193

VISSEN

Vooraleer met zo’n fijne draad aan de slag te gaan, wordt eerst eens geoefend met een grovere opstelling. Wie denkt dat de beginners alleen jongens zijn, heeft het mis, ook meisjes willen het wel eens proberen. de knepen van het vak wilde leren. Met de vervuiling van het openbaar water, gaven vele vissers hun hobby op en verdween het vissen wat op de achtergrond. Toen de Hoogstraatse Sportvissers de draad weer opnamen, begon er weer vis rond te zwemmen in de Mark en de andere openbare waters. Jeugd is van nature geïnteresseerd in water en vissen. De animo bij de jeugd om deze initiaties te volgen was en is dan ook groot. Wanneer je dan links of rechts aan de waterkant deze jonge snaken tegenkomt, terwijl ze vol ijver een visje proberen te vangen. Of je merkt dat ze lid worden van de visclubs en hun mannetje staan tijdens wedstrijden, dan weet je dat je goed bezig bent. Op zo’n initiatie maken ze eerst kennis met de verschillende soorten vis, dan bekijken ze wat er zoal nodig is om simpel een visje te kunnen vangen. Vervolgens leren ze een basisknoop, “de Vlaamse acht” en oefenen ze met een nepopstelling om het aas met een galante zwier in het water te laten en hoe ze moeten peilen naar de waterdiepte.

Het is vaak zo dat het aasje juist op de bodem moet liggen, om de vissen tot een aanbeet te verleiden. Daarna komt het betere knutselwerk aan de beurt. Hoe maak ik een “lijntje” voor aan m’n vaste stok. Die wordt in elkaar geknutseld met een nylon draad van 14 honderste millimeter dik, een stukje siliconenslang, een dobber, enkele loodjes en een onderlijn met een haakje. Daarbij komen de tongen uit de mond om het fijne draadje zo te knopen, dat alles in de juiste volgorde zit. De meeste viskids slaken een zucht van verlichting wanneer het lijntje klaar is.

De praktijk

Na een haastige boterham is het dan tijd om in de namiddag het lijntje uit te gooien. Als al de hengels opgetuigd zijn, de waterdiepte is uitgepeild en het voer te water is gelaten, dan is het de beurt aan de maden. Van die kronkelende dingen moeten er één, twee of drie aan de haak worden geprikt.

Je hand in zo’n potje met maden steken is voor de meesten de eerste keer een hele sensatie. Als dan met die elegante zwier het aasje te water wordt gelaten, begint het wachten op wat gaat komen. Nu is de vis meestal wel zo sympathiek om bij de beginners een keer te komen bijten, al vissen die dan maar een paar meter uit de kant. Erger nog, de vissen willen soms wel een half uur lang bijten, om de beginners de tijd te geven, om te snappen dat ze beet hebben. Maar wat een gloriemoment, de eerste vis, trots en blijdschap gaat door hen heen. En ook bijna schrik als een grote brasem hun hengeltje helemaal krom trekt, op ’t randje van ‘t breken. Dan zijn ze echt verkocht. Op het einde van het seizoen kunnen ze dan eens meedoen aan een jeugdwedstrijd en gaat het om prijzen in de wacht te slepen. De echte vissers komen dan al bovendrijven en zo zijn ze misschien een hobby rijker, voor het leven. Een hobby van spanning en ontspanning, van zoeken en knutselen, van alleen zijn met jezelf of samen vissen in een wedstrijdteam of onder vrienden. Voor ieder wat wils, op een tijdstip dat het jou uitkomt en dat maakt juist het vissen zo uniek. Probeer het zelf maar eens…

sino p i a thuis leren tekenen zonder tijdsdruk met schriftelijke begeleiding x x x

Waarnemingstekenen Figuratief Tekenen Portrettekenen

vraag uw gratis infobrochure aan

info@sinopia.be

www.sinopia.be 9

VISSEN

FORELVIJVERS DEN HEIBAARD Wil men alle onderdelen van de visvangst belichten dan kan men niet buiten de forelvijvers die in Loenhout gelegen zijn. Reeds meer dan 30 jaar bestaan daar de forelvijvers Den Heibaard. Iedereen die de vissport beoefent gooide al wel eens een lijntje uit en keerde (meestal) met forel huiswaarts. Uitbater Jack Martens en meer dan tien jaar bestuurslid Tom Martens uit Wortel vertelden ons er (bijna) alles over.

hier laten klaarmaken, maar hoe de kok dat doet, dat geheim, werd zelfs aan ons niet verteld.

Openingsuren

Momenteel is forelvijver Den Heibaard gesloten op woensdag en donderdag. Op de andere dagen kan men vissen van oktober tot maart van 10.00 tot 16.00 uur. De andere maanden vist men in twee ploegen van 8.00 uur tot 20.00 uur. Prijzen zijn overzichtelijk samengevat in een foldertje dat ter plaatse te verkrijgen is.

Ontstaan

Jack en Rina Martens baten Den Heibaard in Loenhout nu iets meer dan 30 jaar uit. Eerst startte men op deze locatie met een hondenpension, dat nu nog steeds bestaat. In de gebouwen begon het echtpaar met een dancing. Dat werd geen succes en hield reeds na één jaar op te bestaan. Het werd het begin van forellen Den Heibaard, het begin van een succesverhaal.

Iemand vertelde in die tijd -30 jaar geleden- tegen Jack: benut dat vijvertje toch, ik zal zorgen voor forellen en laat ons daarrond zakelijke afspraken maken. Zo gezegd, zo gedaan; alleen vertrok de zakenpartner met de noorderzon. Jack bleef zitten met 100 kg forel op de vijver, vis die hijzelf al betaald had. Jack ging aan andere visvijvers zijn licht opsteken hoe een forelvijver gerund wordt en plaatste tegen de Hoogstraatsebaan een bordje met de vermelding van forelvijver.

De eerste vissers betaalde toen de gevangen forel per stuk. Controle aan de vijver was nog niet echt ingebouwd zodat menig visser vertrok zonder te betalen. Dus, dat bleek al onmiddellijk niet de juiste formule. Het tijdsysteem werkte beter. Eerst in drie “ploegen” per dag vissen, later in twee ploegen. En buiten het seizoen, van oktober tot maart enkel overdag van 10.00 uur tot 16.00 uur.

Eens de juiste formule gevonden, betalen in de gelagzaal en dan daarna een aantal forellen per vastgestelde plaats op de vijver zetten, bleek er meer opkomst te komen van de echt sportieve vissers. De formule sloeg aan en stilaan groeide ook de mond aan mond reclame. Noodgedwongen moesten de mogelijkheden mee groeien. Vijver één vergroten bleek maar een tijdelijke oplossing. Al snel kwam er een tweede en een derde vijver bij. Momenteel omvat Den Heibaard zelfs vijf vijvers. Vijver drie, vier en vijf zijn kleinere vijvers die veelvuldig verhuurd worden aan een groep vissers.

Forel

Het voornaamste is natuurlijk dat de vissers tevreden zijn; d.w.z. ieder moet zijn vis wel kunnen vangen. Deze vis moet van goede kwaliteit zijn en een behoorlijk gewicht hebben. De standaardforel van Den Heibaard weegt zo’n 300 à 350 gram en wordt gekweekt in vijvers. Deze vissen zijn dan zo’n 14 à 15 maanden oud. Soms, op niet regelmatige tijdstippen zet Jack wel eens een zalmforel op één van de vijvers. Die wegen dan zo’n 1,5 à 2 kg. Een hele klus voor de vis-

10

Tom Martens, visser ser om zo’n zalmforel boven te kunnen krijgen.

Deze bieden al heel wat weerstand voor ze in het visnet zijn.

Een forel vangen is eigenlijk niet zo moeilijk. Je moet enkel op de juiste plaats zitten waar de forel voorbij komt zwemmen. Een forel is een roofvis, een veelvraat en met verschillende meelwormen aan één haak maak je veel kans om hem te kunnen verschalken. Uiteraard lust zo’n vis ook nog ander aas. Maar bijten doet zo’n forel altijd op een ruwe manier. Hij bijt zich vast in het aas en zwemt er dan mee weg maar daardoor komt de haak steeds vaster maar ook steeds dieper in het lichaam van de vis. Een speciale onthaker is dan ook een onmisbaar gereedschap voor de forelvisser, en zeker een schepzak. Een meer ervaren visser kent natuurlijk ook meer knepen van het vak, als de forel minder in beweging is.

Daarom is vissen met een lancé aan te raden. Als er dan minder beet is dan kan je de forel lokken met steeds vrij traag het lokaas door het water te slepen. Op deze manier is een forel nog wel te verschalken.

Gasten

Momenteel kan forelvijver Den Heibaard plaats bieden aan een 100-tal vissers tegelijkertijd. Hetzij individueel of in groep. Ook de gelagzaal is hierop berekend. Tal van mensen -vissers, fietsers en wandelaars- vinden hier een rustplaats en genieten van een hapje of een drankje. En indien men de inwendige mens hoort knagen is er een uitgebreide kaart ter beschikking om hieruit uw keuze te maken. Ook de gevangen forel kan men

Jack Martens, uitbater

Info

Regenboogforel (Salmo gairdneri) Lengte : max. 60 cm.

Paaitijd : in de winter Aantal eitjes : onbekend Komen uit na : 35 dagen Deze oorspronkelijk uit de Noord Amerikaanse Rocky Mountains afkomstige vis is, vanwege zijn populariteit als consumptievis, door de mens over vrijwel de gehele wereld verspreid. In eerste instantie in viskwekerijen, maar later ook ten behoeve van de hengelsport in natuurlijk water. Net als de beekforel is de regenboogforel afhankelijk van helder zuurstofrijk water, maar door zijn grotere tolerantie, wat betreft waterkwaliteit en temperatuur, vormt hij een geduchte concurrent ten opzichte van de inheemse beekforel. De regenboogforel heeft een zilverachtige rug die bezaaid is met zwarte spikkels en over zijn flank loopt een roodachtige streep. Hij is van de beekforel te onderscheiden door de afwezigheid van rode stippen. Het voedsel van de maximaal 60 cm. groot wordende regenboogforel bestaat uit kreeftachtigen en insectenlarven. Hij is erg vraatzuchtig en groeit daarom ook vrij snel. Op 2 jarige leeftijd is hij al geslachtsrijp en in de regel wordt hij niet ouder dan 8 à 9 jaar. Als de jonge larfjes uit de eitjes zijn gekomen, teren ze de eerste tijd op hun, duidelijk aanwezige, dooierzak.

Als deze is opgebruikt, is het gewicht van de larven verdubbeld en kunnen ze zelfstandig op jacht gaan naar insectenlarven.

VISSEN

Het loze vissertje Hoogstraten - We troffen hem niet aan de waterkant, maar gewoon thuis, aan de keukentafel. Niet met zijn rijfstok of strijkstok maar bezig met het maken van enkele lijntjes die in de komende weken uitgegooid kunnen worden. Immers in de winter zijn niet alleen de paadjes veel te diep maar sneeuwt en regent het te veel om buiten te gaan zitten. Kortom een gewoon loos vissertje aan het woord.

Een nieuwe hobby

Een viertal jaren geleden sloot Karel Godrie wonende aan de Hoogstraatse Vrijheid zijn duivenkot. Duiven werden verkocht of opgegeten en het kot werd afgebroken. Niet omdat zij nooit geen prijs vlogen maar gewoon omdat het houden van duiven niet altijd meer te combineren was met werk en gezin. Duiven houden en met ze spelen is een sociale bezigheid bij uitstek. Ten minste driemaal per week is men daarmee het huis uit.

Toch werd deze hobby geruild om te gaan vissen. Vissen, een bezigheid die men in zijn eentje doet zou men kunnen veronderstellen.

Volgens Karel is dat helemaal niet zo. In eerste instantie doet hij het voor de ontspanning en voor de rust die er langs de waterkant te vinden is. Luisteren naar het ruisen van de wind over het water en voor zich uit turen naar de dobber is voor hem en voor een boel andere vissers de ultieme ontspanning.

Nooit alleen

Hoewel Karel er steeds in zijn eentje op uit trekt, hij is van geen enkele club lid, is men aan de waterkant nooit alleen. Binnen de kortste keren zijn er wel voorbijgangers die blijven staan voor een praatje. Meestal begint het met de vraag: “En bijten ze hard vandaag?” Dan wordt al wel eens geantwoord met: “Natuurlijk, anders ging ik niet zo ver van het water zitten.” Een andere opener is: “Al veel gevangen?” Waarop de visser repliceert met: “Jij bent vandaag al de tiende.”

Daarmee is dan het ijs gebroken tussen visser en voorbijganger en begint soms een lange keuvel over alle mogelijke nieuwtjes. Eigenlijk heb je volgens Karel als visser geen krant of “Maand” nodig. Iedere voorbijganger heeft immers wel wat te vertellen over het reilen en zeilen in de straat, het dorp of de stad. Alles passeert er de revue van roddel tot politiek. Na korte of lange tijd wordt het gesprek dan afgesloten met de vraag van de voorbijganger: “Een dobber is dat duur?” De reactie van de visser is dan als volgt: “Waarom?” “Omdat die van u gezonken is.. .”

Kortom met praatgrage voorbijgangers verliest men al eens de echte bedoeling van het gaan vissen uit het oog.

In het seizoen kunnen we Karel soms tot driemaal toe per week aantreffen langs de boorden van het kanaal Dessel-Schoten of langs de Mark in Meersel-Dreef. Voor hem de ideale manier om te ontstressen van zijn werk bij Fristwit.

Duur?

Voor wie op Karel’s manier gaat vissen hoeft het helemaal geen dure hobby te zijn. Een teles-

copische hengel kan men al kopen voor minder dan 10 euro. Natuurlijk zijn er hengels die een stuk duurder zijn maar met een eenvoudig iets kan men al uren en dagen plezier beleven. Een vislijntje kost pakweg 2 euro en voor wie wat handig is, zoals onze gesprekspartner, is het een leuke bezigheid om er, in de winter, zelf wat in elkaar te knutselen.

Het voeder is ook al niet zo een zware kost. Voor 5 euro heeft men een hele zak waarmee men de vissen vooraf en tijdens het vissen kan voederen.

Maden voor aan de haak te doen zijn ook niet de kost of een eenvoudig deegbolletje van wat geweekt brood kan al genoeg zijn om te vangen.

Een schepzak en een visbak gaan jaren mee en een paraplu om zich te beschermen tegen regen of zon hoeft nog niet persé. Kortom, volgens Karel, kan men een hobby zo duur maken als men wil.

Maar dat is niet de bedoeling. De gezelligheid met elkaar, de ontspanning en de rust blijven de hoofdzaak. Karel schat zijn jaarlijkse uitgaven zowat op een 25 euro en daarvoor is zijn hobbyplezier verzekerd.

Patent

Natuurlijk moet men niet met de bibber op het lijf naast het water te gaan zitten. Schrik om gepakt te worden. Zorg er gewoon voor dat je in orde bent met een patent. Dan is de rust verzekerd, vertrouwt Karel ons toe. Een vispatent kan men kopen in het postkantoor. Voor kinderen onder de 14 jaar die in hun eentje met een hengel op stap gaan, kost een patent 3,72 euro. Indien pa of ma erbij zijn, en één van hen heeft een patent dan mogen de kinderen gratis vissen. Eenmaal ouder dan 14 jaar met men 11,16 euro betalen om de toestemming te hebben om een gans jaar met 1 hengel langs de waterkant te zitten. Wie graag met 2 hengels tegelijkertijd gaat vissen, of wie graag ’s nachts uit vissen gaat, betaalt voor het nodige patent 45,86 euro. Met zulk een vergunning op zak is het toegestaan om op alle rivieren, kanalen en beken en stilstaande waters, die niet expliciet van de openbare weg zijn afgesloten, te vissen.

In de havendokken van Zeebrugge en Antwerpen gelden bijzondere regels.

Voor deze luttele sommen krijgt men niet alleen het patent maar ook een boel nuttige tips in de brochure “Vislijn”. Zowel informatie over de toestand van verschillende viswaters maar ook over vissoorten kan men er in vinden.

Waar en wanneer

Karel’s geliefkoosd viswater is het kanaal van Dessel naar Schoten of in Hoogstraten de Mark

Karel Godrie vanaf Meersel Dreef. Verder stroomopwaarts, richting Hoogstraten, is er in de Mark ook al wel vis te zien maar is het toch minder interessant om daarop te azen. In principe mag men de vis die men gevangen heeft (dood) meenemen maar een visser die zichzelf respecteert doet dat niet.

Wat men vangt zet men gewoon terug. Jaarlijks wordt er door de dienst “Waters en Bossen” vis uitgezet in de verschillende viswaters.

In principe wordt er in de paaitijd, van midden april tot einde mei, niet gevist.. In ieder geval moet de vis die dan gevangen wordt terug voorzichtig in het water vrijgelaten worden.

“Vissen doet men met respect voor de natuur en voor de vissen. Ze meenemen zou alleen maar maken dat er morgen minder zitten en men dus ook minder kan vangen waarmee het plezier er voor jezelf en voor anderen af is.” besluit Karel.

Vang ze Karel. pdn

DE HOOGSTRAATSE MAAND Ken uw buren, uw dorp, uw gemeente, uw streek....

Lees De Hoogstraatse Maand, uw trouw maandblad.

11

VISSEN

Altijd Beet Altijd Beet is de naam van de visvereniging die vroeger het visrecht had op De Mark. Nu heeft deze visclub een vaste stek gevonden aan de zandwinningsput die ontstond na de baggerwerken voor de aanleg van de toenmalige E 10.

De visclub, volgens oprichtingsakte ontstaan in 1946, had het visrecht op De Mark. Dat hield in dat elke visser een staatsverlof moest hebben en bovendien ook een lidkaart van Altijd Beet.

Altijd Beet moest bij elke boordeigenaar schriftelijk toestemming bekomen om zijn grond te laten betreden door vissers. In 1965 waren dat een 190-tal verschillende mensen.

Overal langs De Mark was het toendertijd goed om te vissen. Pleisterplaatsen waren zeker gelegen aan “De Drie Gezusters” en ook in MeerselDreef aan de watermolen. Zelfs achter de paters was het goed vis vangen. Ook aan de Vonder aan de Driehoek in Meer zag men dikwijls een visser zitten. De Mark, een stromende heldere rivier, herbergde tal van vissoorten. Voorn, brasem baars en zelfs snoek en paling konden er gevangen worden. In elke bocht van de rivier schuurde het water het bodemzand weg zodat er op sommige plaatsen een echt “wiel” ontstond.

En wie van ons heeft in de Mark niet zijn eerste zwemles gekregen?

In het einde van de zestiger jaren werd het water van De Mark zwaar verontreinigd. Wanneer een jaar later de ruilverkaveling de Mark rechttrok en het bestaande flora en fauna van de rivier vernietigde was het gedaan met het vissen op de Mark.

Vele vissers vinden het niet de hoofdzaak om vis mee naar huis te nemen. Maar je moet toch weleens die dobber zien ondergaan. Uit pure noodzaak gingen velen van deze echte sportvissers een visverlof kopen in Nederland. Talrijk waren de Belgische vissers die aan de Nederlandse waterkant vertoefden.

Het toenmalige bestuur van Altijd Beet liet het hoofd niet hangen maar ging actief op zoek naar mogelijkheden om hun sport verder te beoefenen.

Een oplossing werd gevonden in het huren van visputten. De wedstrijdvijver situeerde zich toen op Maxburg in Meer, achter Kustermans. Een tweede kleinere vijver waar Altijd Beet zich op toelegde was gelegen op de Beemden in Minderhout. En ook de vijver, eigendom van Pluym te Meer en gelegen achter de huidige Mosten kon een tijdlang gehuurd worden. De vissers hadden het zo echter niet begrepen want zij haakten massaal af. Meer dan de helft beëindigde het lidmaatschap van de club.

Wanneer de zandwinningsput voor de E10 (van zeven hectaren) ontstond in De Mosten was daar een schitterende gelegenheid om de sport verder te beoefenen. Een grote diepe vijver, een andere vijver werd ingericht om zelf vis te kweken en nog een derde vijver werd enkel wedstrijdvijver.

Bovendien in een ideale omgeving gelegen, betekende dit een nieuwe start voor Altijd Beet.

Deze nieuwe start was ook het ontstaan van

12

nieuwe problemen. Het beheer van een visvijver was en is niet zo eenvoudig. Op de grote vijver van zeven hectaren word meestal gevist op karper. De vissers zitten in tentjes, meestal ‘s nachts aan het water maar halen dan ook grote exemplaren boven.

Nu stelt er zich een ander probleem op de grote vijver. De vijver is momenteel “vergeven” van de Amerikaanse waterkers. Dat groeit vanaf de bodem zo naar boven en bedekt de bovenkant van het water. Daardoor is het onmogelijk ge-

aangesproken die ervaring hebben met het vangen van een meerval. Maar bij het schrijven van deze tekst zwemt de meerval nog vrolijk rond, zich van geen kwaad bewust.

In de gewone vijver vist men op voorn, een enkele brasem en ook wel eens een snoek. In de wedstrijdvijver zit veel brasem. Het vissen van een wedstrijd gaat per kg en dat is dan het voordeel van brasem. Gezien zijn gewicht, 1,5 kg gemiddeld, lopen de gevangen aantal kg snel op. Aan één wedstrijd, zeker de jeugdwedstrijden, doen er dikwijls meer dan 30 vissers mee zodat er dan heel wat brasem gevangen wordt. Over het voer dat de visser gebruikt schrijven we geen woord.

Ieder heeft het beste en ook zijn geheimen.

Heel wat ervaring is intussentijd opgedaan door de vrijwilligers die bereidwillig een extra handje toesteken om de vijvers mee te onderhouden, het clublokaal mee in orde te houden en nog zoveel meer wat vele mensen niet zien. Verheugend is wel dat er ook nogal wat jeugd mee komt vissen.

De jeugdvissers van Altijd Beet; Steven Van Ceulen (Minderhout), Hans Dekkers (Meer), Thomas Aerts (Minderhout), Koen Verheyen (Meerle), Ruben Deckers (Meerle), Steven Leemans (Hoogstraten). worden om op die plaatsen nog te vissen. Om dat op te ruimen is Altijd Beet bereid om een 300-tal graskarpers aan te kopen om deze waterplanten op te ruimen. Deze oplossing is echter nog niet aan de orde want er dient eerst een meerval gevangen te worden. Een meerval is een grote vis, volwassen heeft ie een lengte van 1,5 tot 2 meter, die zelfs graskarpers aanvalt en opeet. Een eerste opdracht is dus het vangen van die ene meerval op deze grote vijver. Hiervoor werden mensen

Beloftevol naar de toekomst toe..

De Mark blijft zijn aantrekkingskracht behouden. Zeker in Meersel-Dreef zie je terug vissers aan de waterkant. En dikwijls hangt hun leefnet in het water. Die vissers, meestel oudere mensen, mijmeren dan over vroeger tegen elkaar. Zal de geschiedenis zich herhalen? Naar het schijnt wordt zelfs de Mark weer kromgetrokken. Maar dat wordt toegelicht in een ander verhaal van dit geheel.

Kopij Het volgende nummer van De Hoogstraatse Maand verschijnt op woensdag 26 april. Alle kopij voor deze editie verwachten wij ten laatste op woensdag 12 april. Tot zondag 16 april kan u het sport- en dorpsnieuws nog binnenbrengen.

VISSEN

Hengelclub De Schepzak Het clubwater van visclub “De Schepzak” is gelegen nabij de steenfabriek de Desta in Minderhout. De club huurt daar twee vijvers van de familie Desmedt. De club ontstond in Hoogstraten in1986 in hengelsportwinkel ’t Stopke van FRANS VOLLEBREGT. Door een gebrek aan openbaar viswater in de gemeente, ging men op zoek naar andere wateren. De Mark was toen nog ernstig vervuild en de E-10-plas “Den Aerd” werd vooral gebruikt voor actieve watersport, zoals waterskiën enz…

Zicht op de twee vijvers van de Schepzak. Rechts een klein deel van de recreatievijver en links de wedstrijdvijver met de vissteigers, tijdens een vroegere “woensdagavondwedstrijd”.

Via klanten vernam Frans dat de vijvers van de Desta, vroeger al gebruikt om te vissen, zouden voorbehouden worden voor de paardensport.

Daarop huurde hij de vijvers en stichtte een visclub. Het eerste bestuur bestond uit Marcel Goossens, Jos Herrijgers, Staf Mathé en Frans zelf. Omdat ze aan de vijvers niet over een lokaal beschikten, was hun lokaal bij Cees de Gruyter, in café de Eiken in Meer. Na twee, drie jaar, hebben ze een houten barak geplaatst, tot ze via sponsoring aan materiaal geraakten, om de huidige chalet te bouwen. De visclub beschikt zoals gezegd over twee vijvers, alle twee ongeveer 1 hectare groot. De wedstrijdvijver is gemiddeld 2 meter diep en de recreatievijver heeft een hellende bodem van 0 tot 2,10 meter diep.

De wedstrijdvijver is door z’n gelijke diepte een ideale vijver om wedstrijden op te vissen, iedereen heeft om zo te zeggen, evenveel kans. Op de wedstrijdvijver zit ondermeer brasem, kolblei en voorn. Vooral brasem, omdat deze vis een fors gewicht kan krijgen en de meeste wedstrijden op gewicht worden gevist. De recreatievijver bevat naast dezelfde vissoorten ook nogal wat karper, waar dan vooral karpervissers op af komen.

Omdat het geen openbaar water is, geldt ook de reglementering van de Belgische staat niet. Zo kan de club zelf beslissen wat er kan en wat niet.

Daar tegenover staat dat de club zelf moet instaan voor het onderhoud en de visuitzettingen. De club telde twee soorten leden, de wedstrijdvissers en de recreatievissers. De wedstrijdvissers leven

voor het vissen en gaan graag de strijd aan met andere vissers om het meeste gewicht in het net te krijgen. Per seizoen werden er verschillende wedstrijden ingericht, o.a. 5 pickerwedstrijden, 10 clubwedstrijden met een eindklassement, 2 nachtwedstrijden, 3 koppelwedstrijden, waarbij men met twee bak aan bak vist en van mei tot einde augustus een avondwedstrijd op woensdag.

Het seizoen werd dan geëindigd met een alge-

mene vergadering, waarbij de prijzen werden uitgereikt voor het eindklassement. De andere leden zijn de recreatieleden, leden die jaarlijks hun lidgeld betalen en komen vissen wanneer ze daar zin in hebben, zonder teveel verplichtingen.

In feite draaide de club rond de wedstrijdleden, een twintig dertig fanatiekelingen. Die versleten veel tijd aan de waterkant en natuurlijk voor en na de wedstrijden, ook in de kantine voor de gezelligheid. Met het lidgeld en de opbrengst van de kantine werd de huur van de vijvers betaald en het onderhoud van de put. Wat overbleef, werd besteed aan het uitzetten van vis om de visstand op peil te houden. Gelukkig kon de club vele jaren een graantje meepikken van de Antilliaanse Feesten, door de kampeerders ’s morgens te voorzien van spek en eieren, kon na een paar dagen hard werken, iets extra verdiend worden voor de club.

Zo kon men in 1998 de vissteigers aan de visvijver vernieuwen, 38 stuks in totaal. Via de Hoogstraatse Sportvissers en Grabbelpas, werd ook de jeugd opgeleid. Vanaf 2000, verminderde echter de animo bij de wedstrijdvissers. Het aantal nam af en zo werden de wedstrijden minders spannend, omdat het vaak dezelfde zijn die wonnen.

Met het verminderen van het aantal wedstrijdvissers, verkleinde ook de harde kern en nam ook het aantal werkende leden af. Dat is momenteel wel te zien aan de vissteigers die dringend aan een opknapbeurt toe zijn. Enkele jaren terug werd beslist om (voorlopig) te stoppen met wedstrijden. Het bestuur zorgde er echter wel voor dat de recreatievissers gewoon konden blijven doorvissen. Het vond ook dierenspeciaalzaak Laurijssen van Minderhout, bereid om te sponsoren, waarmee de vijvers kunnen behouden blijven voor de hengelsport. Ook werden er afspraken gemaakt met de B-reserveploeg van Minderhout, samen runnen ze de kantine met de Antilliaanse Feesten en in ruil leveren ze hand- en spandiensten bij het opknappen van de vissteigers en het onderhoud van de vijvers. Vanaf dit jaar wordt de werking weer langzaam opgestart. Frans Vollebregt gaf de voorzittershamer over aan Kim Laurijssen, die daarmee ook z’n hengelsportafdeling wil promo-

Voor het clubleven is ook een kantine van belang. Na een wedstrijd lekker bijbuurten met een pintje en wie had ook al weer de meeste vis gevangen?

13

VISSEN

Info

Op 24 mei 1998 werd op de Mosten een meerval gevangen, 1 meter en 15 centimeter lang.

Broer of zus van het exemplaar dat nu nog op de grote vijver in de Mosten zou moeten rondzwemmen en waarschijnlijk ondertussen nog flink is gegroeid. ten. Herman Verschueren blijft secretaris en Stijn Pemen wordt bestuurslid. Na het opknappen van de vissteigers, dat nog voor dit voorjaar op de agenda staat, willen ze de clubwerking weer opstarten. Dit jaar vooral in het teken van de jeugd met o.a. jeugdwedstrijden en andere activiteiten.

Ook komt er een barbecue in de zomer, zodat de leden elkaar wat beter kunnen leren kennen en

er weer initiatieven kunnen genomen worden.

Tijdens de zomermaanden zal de kantine voor de vissers en eventuele wandelaars en fietsers geopend zijn. De vergunningen kosten 25 voor volwassenen en 12,5 voor de jeugd min 16 te verkrijgen bij dierenspeciaalzaak-hengelsport Laurijssen in Minderhout.

DE WERELD VAN

14

De Meervallen zijn vissen zonder schubben. De kop heeft baarddraden rondom de bek. Hiermee kunnen ze hun omgeving aftasten. Bovendien kunnen ze er goed mee proeven. Dit is van belang omdat ze in het algemeen ’s nachts actief zijn en dus niet veel nut hebben van hun ogen. Ook het gehoor is sterk ontwikkeld. Er zijn wel 2500 soorten, maar bij ons hebben we hoofdzakelijk te maken met de Europese meerval (Siluris glanis) of de geïmporteerde Amerikaanse dwergmeerval (Ictalurus nebulosus). Deze laatste wordt gezien als een goede sportvis, maar is veel kleiner dan zijn Europese soortgenoot. Hij is hier ook wel bekend als katvis.

De echte meerval kan maximaal 5 meter worden en een gewicht bereiken van 300 kg. Maar exemplaren van 80 kg of meer mogen er ook best zijn. Zij eten geen kinderen of vee, zoals wel eens gedacht wordt.

Overdag ligt hij rustig op de bodem, liefst in een schuilplaats. Door hun nachtelijke levenswijze op de bodem laten ze zich zelden zien. Bij ons zijn ze vrij zeldzaam. Een exemplaar van 85 kg is al een grote. Het zijn vrij onschuldige dieren, die zeker geen 85 kg vis per dag eten. Dat zou 100% van hun lichaamsgewicht per dag betekenen. Hou het al maar eens op 8 kg, een tiende van het lichaamsgewicht per dag, en dat is al veel. In Afrika zijn er wel gevaarlijke soortgenoten, maar die zijn er niet in Europa..

Jef Martens toont ‘Tekens’ in het Stedelijk Museum

“In al zijn eenvoud is dit helemaal wat ik ben en kan.”

HOOGSTRATEN - “Finito om overal de interessante te gaan uithangen,” zegt Jef Martens op een vastberaden manier. Geen duizend-en-één bezigheden meer dus voor de IKO-directeur die in het verleden vaak de nek uitstak voor al wat creatief en uitdagend was, of voor wat de eigenheid en het uitzicht van ‘zijn’ Hoogstraten bedreigde. Wat er in de plaats gekomen is? Beeldhouwen als een manier van leven, “de manier om het geluk te vinden, en op dit moment de enige manier voor mij. Ik ben eindelijk zo ver dat ik mij helemaal beeldhouwer voel. En dat maakt mij heel gelukkig, ja…”

De zestien bronzen beelden die hij momenteel ten toon stelt in het Stedelijk Museum op het begijnhof, zijn er de sprekende getuigen van. De “ouderwetse, klassieke beeldhouwer” heeft voorgoed de keuze gemaakt voor eenvoud en schoonheid.

DHM: Verstand of gevoel in de kunst, Jef? Dan kies ik heel bewust voor dat laatste. Sinds Joseph Buys vind ik het zelfs erg hinderlijk dat het verstand of intellect de kunst helemaal ingepalmd heeft. Het lijkt alsof elke kunstenaar zich vooral moet bezighouden met een uitleg over het werk verzinnen, met als het even kan een hoogdravende theorie. Ik vind dat heel jammer omdat emotie de reden is om aan kunst te doen.

Alle theorieën die rond het kunstwerk gebrouwen worden, dreigen de gevoelens te laten verdwijnen. Wanneer je het echter nu nog over emoties durft te hebben, riskeer je reacties te krijgen in de aard van ‘waar kom jij nog mee af…?’

Uiteindelijk is het toch niet de uitleg, wel het werk zelf dat je moet raken en bezig houden.

De criteria van tegenwoordig lijken wel het omgekeerde: sinds de conceptuele kunst heeft het verstand het te veel gehaald, kunst moet een hoog spektakelgehalte hebben. Ik pleit net voor een kunst die stil en emotievol is.

DHM: Waar komen die emoties vandaan?

Dat kunnen alle individuele emoties zijn die ieder in zijn persoonlijk leven meemaakt. Maar dat kan even goed beginnen doordat je getroffen bent door een beweging van iemand. Alles wat iets teweeg brengt eigenlijk. Het is die emotie die je als kunstenaar probeert vorm te geven. Een hobbyist of cursist die zich dit eigen probeert te maken, riskeert dat oorspronkelijke gevoel te vergeten door de techniciteit van waar hij mee bezig is. Een kunstenaar stelt de techniek net helemaal ten dienste van wat hij wil uitdrukken.

Beeldhouwen is een complexe kunstvorm, met allerlei technische toestanden en beperkingen die niet toelaten om bijvoorbeeld in een creatieve uitbarsting op twee uur een werk af te maken. Dat het zoveel tijd in beslag neemt om tot een werk te komen, heeft het voordeel dat je diep kunt graven, opbouwen en zoeken naar

de beste manier om een emotie te veruitwendigen. Je begint met een gevoel, ziet een eerste concept, maakt een snelschets, herwerkt dat in verschillende schetsen, boetseert dat een eerste keer in klei, gaat errond lezen en werken en ga zo maar door. Vooraleer je uiteindelijk aan het einde van dat lange en technisch ingewikkelde proces een werk kunt presenteren, gaat er veel tijd en werk aan vooraf. Het grote risico is dat je de oorspronkelijke emotie zou wegpolijsten in de loop van dat proces.

Eenvoud

DHM: Toch lijken je beelden eenvoudig…

Mijn beelden zijn ook heel eenvoudig. Ik vermoed dat nogal wat mensen zullen reageren met ‘dat kan ik ook’. Ik vind dat een goede zaak, het is ook waar. En tegelijk vind ik - en ik weet dat dit onbescheiden kan klinken - dat niemand anders deze beelden zo had kunnen maken. Zo uitgepuurd. Een beeld dat er simpel uitziet, is het resultaat van een werkproces van twee of drie maanden denken, schetsen, boetseren, slijpen, polijsten, vijlen, schuren. Over elk lijntje is er gedacht. Niks is toevallig. Dat vraagt een hele grote concentratie. Dagelijks werk ik daar urenlang aan in mijn atelier. Het lijkt potsierlijk, maar de vraag of één lijntje al dan niet twee millimeter verder moet lopen, kan mij een werkdag van half negen tot vijf uur hebben gekost. Al die tijd is het een kwestie van nooit uit het oog verliezen wat het beeld moet zijn.

Twee en een half jaar heb ik daar naast mijn broodwinning als directeur van het IKO haast voltijds aan gewerkt. Minstens dertig uur per week het jaar rond. Al wat je daar van te zien krijgt, is het eindresultaat: zestien kleine bronzen beelden. Wat je niet te zien krijgt is de moeite die het kostte om ze zo puur te krijgen, de kopzorgen, de inspanningen, het wakker liggen. Eigenlijk is

15

TENTOONSTELLING dit een job die niet meer van deze tijd is. Maar het is een manier om het geluk te vinden, en op dit moment de enige manier voor mij. Ik ben eindelijk zo ver dat ik mij helemaal beeldhouwer voel. En dat maakt mij heel gelukkig, ja…

DHM: Heb je dan het gevoel een nieuwe start genomen te hebben?

Tot voor een paar jaren liet ik mij door alles en nog wat afleiden. Ik heb altijd een brede interesse gehad, maar heb me nooit echt diepgaand in iets gegooid. Op de duur werd ik dat van mezelf een beetje moe. Van nature uit ben ik iemand die snel afgeleid is, overal in de bres springt. Dat gebeurde dus constant: was het niet voor de beiaard, dan wel voor de herinrichting van de Vrijheid, het begijnhof, muziek en noem maar op.

Nu ligt dat fundamenteel anders. Al wat voor dit werk kwam, beschouw ik nu eigenlijk als een ander stuk van mij. Deze tentoonstelling is het echte begin.

DHM: Heeft dat ook te maken met de gebeurtenissen in jullie leven?

Mensen vraagt mij wel vaker of dit te maken heeft met de gebeurtenissen in ons gezinsleven, vooral dan de dood van onze zoon Thomas. Men gaat dan uit van het romantische beeld van de kunstenaar die in sterke emoties een goede voedingsbodem voor zijn kunst kan vinden… Lange tijd kon ik zo’n bewering gewoonweg niet horen.

Meer nog, bij mij viel de creativiteit zelfs lange tijd volledig weg.

Anderzijds weet ik ook wel dat men is wat men is, men wordt gemaakt door alle ervaringen die men heeft opgedaan. Dus op die manier heeft mijn beeldhouwwerk hier mee te maken. Bovendien sta je na zulke gebeurtenis ook wel anders in het leven. Je gaat beter beseffen wat het leven is, dat je er wat mee moet doen zolang het nog kan. Al wat ik voor mijn vijftigste heb gedaan, lijkt mij bijna toevallig te zijn geweest. Ik ben overal zo’n beetje ingerold, niks was voor de volle honderd procent eigen wil. Misschien is dat wel waarom ik nooit echt iets in de diepte heb gedaan. Terwijl dat nu de voornaamste reden is voor mijn beeldhouwen: te doen wat ik zelf het liefst wil, uitdrukken wat ik zelf voel, op de manier waarop ik dat zelf wil.

Confrontatie

DHM: Is beeldhouwen een eenzame bezigheid?

16

Haast niemand heeft mijn werk gezien de voorbije jaren. Zelfs Frie of onze dochter Sara zagen de werken pas toen ze in brons gegoten waren.

Er gingen dagen voorbij dat ik geen mens hoorde of zag in het atelier. Hoewel mijn vader gloeiend curieus was, hebben we nooit over het werk gepraat als hij langs kwam.

Het was een hele uitdaging om in de stilte en eenzaamheid van het atelier geconcentreerd met niks anders bezig te zijn dan deze beelden te maken voor mezelf. Dat leverde ook best moeilijke momenten en twijfels op. Je komt heel de tijd jezelf tegen… Maar die twijfel is helemaal weg nu - ik durf luidop te zeggen dat deze werken heel goed zijn, omdat ze precies zijn wat ik kon en wilde uitdrukken.

Toch blijft een confrontatie met het publiek natuurlijk nodig. Kunst is een manier om te communiceren, en daar heb je per definitie twee partijen voor nodig. Ik geloof rotsvast in dit werk, niks kan dat veranderen. Zelfs wanneer de appreciatie zou uitblijven, dan doet dit geen afbreuk aan mijn eigen overtuiging. Om de simpele reden die ik daarnet aangaf: deze zestien werken zijn wat ik nu kan en wat ik nu wil maken. Ik zou heel goed kunnen verdragen dat jij dat niet goed zou vinden, geen probleem mee. Met onverschilligheid zou ik het veel moeilijker hebben, daarvoor geef ik mezelf veel te veel bloot.

DHM: Ben je dan niet bang voor de confrontatie met het publiek?

Het klinkt misschien wat hoogmoedig, maar ik ben dus echt niet bang. Maar ik ben ook niet naïef hoor. Ik verwacht niet dat iedereen volop gaat applaudisseren voor mijn werk of dat ik een aardbeving in de Belgische kunstwereld ga teweegbrengen of zo. Om echt veel aandacht te krijgen had ik eerder moeten kiezen voor spektakel. Welnu, ik kies heel bewust voor stil werk, voor rust - en om het helemaal compleet te maken: ik kies voor schoonheid. Dat is een verdachte keuze anno 2006. Je ziet immers veel meer lelijk of choquerend spektakelwerk. Niet dat ik daar wat op tegen heb, maar het is niet mijn ding. Ik ben een ouderwetse, klassieke beeldhouwer. Vroeger had ik nooit kunnen denken dat ik dit ooit nog van mezelf zou zeggen…

Misschien heeft de kunstwereld niet meer de tijd voor die eenvoud. Je vult hier ook geen gazetten mee, terwijl dat momenteel onontbeerlijk lijkt.

Denk maar aan werk van een nochtans authentiek kunstenaar als Jan Fabre: iedereen kent wel die schildpad op het strand, dat heeft overal in gestaan. Maar dat is gewoon geen goed werk, het leeft bij gratie van de persaandacht en het spektakel. Terwijl het als beeldhouwwerk een gemiste kans is, een plat poëtische prent om op een koekjesdoos te zetten. In zo’n werk laat hij zich door de commercie vangen.

Hij doet hier geen enkele moeite om het intenser of krachtiger te maken, het mist mystiek, doet je niet nadenken.

De kunstactualiteit lijkt aaneen te hangen van zulke zaken. Overal show en spektakel in plaats van kunstwerken die ontstaan vanuit de kunstenaar zelf. Veel jonge kunstenaars worden van hot naar her gesleurd voor een zoveelste project.

Maar waar is de emotie? Wat blijft er hangen van hun werk?

Zotte geweld

DHM: Heb jij altijd die fascinatie voor beeldhouwen gehad?

Als kind al was ik enorm getroffen door de vreemde mengelmoes die een beeld is: volledig stil en bevrozen, en toch in beweging, letterlijk uit het niks door iemand gemaakt. Zoiets wou ik zelf ook maken: iets waarvoor de mensen letterlijk opzij moeten gaan. Een beeld dat de ruimte inneemt op een manier die alleen van mij kon komen.

Nadat ik een tentoonstelling van Rik Wouters had gezien, was ik voorgoed verkocht. Diens ‘Zotte geweld’ in het Middelheim was een echte openbaring voor mij als tiener. Misschien was ik wel jaloers, daar stond exact wat ikzelf had willen maken. Alsof hij in mij had kunnen kijken en mij voor geweest was. Zo beweeglijk en toch bewegingsloos, met zoveel uitdrukking, zwaar en toch maar op een been rustend alsof het zo de lucht in kan.

Later heb ik Rodin ontdekt. Zonder meer het monument van de beeldhouwkunst voor mij. Zo’n beeld als ‘Balzac’ dat ook in het Middelheimpark staat, dat is zo fantastisch dat ik er simpelweg geen woorden voor kan vinden.

DHM: Wat is voor jou het belangrijkste: het maakproces of het afgewerkte beeld?

Ze kunnen niet zonder mekaar natuurlijk. Maar het maakproces achter een beeld is geweldig, uiteindelijk is het daar allemaal om te doen. Bezig zijn vanuit jezelf. Ik durf te zeggen dat ik daardoor onvergetelijke dagen beleef, dit wil ik echt voor niks anders meer verruilen. Die arbeid is heel intensief. Er is niks toevalligs meer in mijn werk, niks is toevallig, alles is beredeneerd in dat lange proces van scheppen, herscheppen en vooral schrappen. Mijn zeggingskracht is daar het meest mee gebaat.

Vroeger was ik getormenteerd, ik was kwaad geboren en hield van barokke toestanden. Dat is volledig voorbij nu: de franjes, de frutsels en al het geweld zijn er helemaal uit door terug te gaan naar het beeldhouwen. Teruggaan naar de kern. Schrappen tot het werk uiteindelijk lijkt alsof het op een paar uur gemaakt is terwijl er maanden van mijn leven in gekropen zijn. Dag en nacht zelfs - het maakt mij echt wel een onaangenaam mens om mee te leven, denk ik.

Mijn sociale contacten zijn een heel pak minder geworden. Finito om overal de interessante te gaan uithangen…

Ik mag zeggen dat ik gelukkig wordt door alleen in het atelier te werken en te ondervinden dat mijn gezin me daarin onvoorwaardelijk steunt.

TENTOONSTELLING zo belangrijk maakt voor mijzelf. Niks in dit werk heeft iemand anders dan mijzelf bepaald.

Niks - of ik het doe, hoe ik het doe, in welk materiaal en noem maar op… In al zijn eenvoud is dit helemaal wat ik ben en kan. (mdl)

Tekens, recente bronzen van Jef Martens. De tentoonstelling loopt van 26 maart tot 18 juni in het Stedelijk Museum in het begijnhof. Open van woensdag tot zondag, telkens van 14.00 u tot 17.00. Ook open na afspraak.

Hoeveel weegt ‘de begijn’

Beeldhouwen is mijn manier van leven, niet een job die je na de kantooruren weer inruilt voor de rol van huisvader. Dit vraagt een alles of niks houding. Ik ben er nu 54, en als ik nog iets wil maken van mijn werk dan moet het nu gebeuren, zo simpel is dat. En dat het beeldhouwen is, heb ik niet zelf in de hand: het is gewoon het enige dat ik kan.

DHM: Beschouw je veel van je vroegere bezigheden dan als tijdverlies?

Dertig jaar geleden had ik niet het soort werk kunnen maken dat ik nu breng. Om zover te staan, is heel de voorgeschiedenis ook wel nodig geweest. Het ging om de andere kant van mijn persoonlijkheid die het nodig had om eveneens bevredigd te worden. Misschien ben ik nu wel een laatbloeier die elke pose achter zich heeft moeten laten en nu pas de nodige diepgang heeft om beeldhouwer te zijn.

Recent werk

DHM: Wat voor werk mogen de bezoekers verwachten?

Op de tentoonstelling toon ik dus zestien kleine bronzen beelden, het resultaat van twee en een half jaar werken. De onderwerpen zijn divers: het vertrekpunt kan een beweging zijn die je om welke reden ook treft, maar evenzeer een klassiek thema als Aphrodite of een emotie als verdriet.

Voor mij vormen deze beelden een geheel, al staan ze helemaal op zich. Het ene werk is geboren uit het andere. Het is wat vergelijkbaar met de verschillende nummers op een cd waar een muzikant een jaar of zo aan heeft gewerkt.

Vroeger heb ik met veel plezier in steen gewerkt.

De werkwijze is heel anders: je moet het hele beeld al duidelijk in je hoofd hebben van zodra je begint te kappen, en dan mag er niks meer fout lopen of je bent heel je werk kwijt… Brons is een schitterend materiaal, het heeft een eeuwigheidswaarde, je kunt er veel nuances in meegeven en strakke vormen creëren. Precies wat ik voor ogen heb. In brons werk ik dus heel graag.

Mensen kunnen zich moeilijkvoorstellen wat er aan een bronzen beeld allemaal voorafgaat.

Het maakproces kost al veel tijd en concentratie vooraleer je uiteindelijk een plaaster heb, dan wordt die wekenlang geschuurd, daar ben ik haast obsessief en perfectionistisch in. Vervolgens gaat het dan naar de bronsgieterij, en dat is het moeilijkst te aanvaarden deel van het proces. Je ziel ligt in de beelden die je letterlijk uit handen moet geven aan een firma die er haar ding mee moet doen. Van de plaaster wordt een wassenvorm gemaakt, daar moet je dan weer aan corrigeren. Die vorm wordt gemouleerd, in de mal wordt het brons gegoten. Zo krijg je weer foutjes, luchtbellen, krimp, krimpscheurtjes.

Daar wordt dus opnieuw aan gewerkt om alles perfect te krijgen.

Wanneer u de tentoonstelling met werk van Jef Martens in het Stedelijk museum gaat bezoeken, passeert u links bij het binnenkomen van het begijnhof, ‘de begijn’, één van de mooiste bronzen beelden die Jef ooit gemaakt heeft.

DHM: In Hoogstraten staan er twee beelden van jouw hand in uiteenlopende stijlen: deken Lauwerys en de begijn. Met welk van de twee sluit deze tentoonstelling het meest aan?

Ongetwijfeld met de begijn. Ook daar heb ik geprobeerd om meer weg te laten om zo uiteindelijk tot de essentie van de begijn te komen.

Meerwaarde geven door eenvoud en poëzie.

Dat beeld toont tegelijk de religieuze vrouw én de vrije zelfstandige vrouw die zich verzet tegen de maatschappelijke hiërarchie.

Ik zou willen dat de kijkervaring van mijn werk lijkt op de manier waarop men naar de zee kan kijken en blijven kijken, er rust uit puurt. De schoonheid van de zee moet je er ook in lagen afpellen, tegelijk is ze rustgevend en kun je er in verdrinken, schoonheid en gevaar. Je mag nooit het gevoel krijgen dat je na een paar dagen al uitgekeken geraakt op een beeld. Het moet je integendeel uitdagen, moet je leven kleur geven en er een dimensie aan toevoegen. Dat is alleszins wat mijn beelden voor mij zijn gaan betekenen. Elk beeld moet iets bijbrengen aan mijn eigen leven.

Al het andere dat ik ooit gedaan heb, in welke activiteit of hoedanigheid ook, altijd werd er een stukje van bepaald door de verwachtingen van anderen of de maatschappij. Wel, voor mijn beeldhouwwerk gaat dat niet op. Dàt is wat het

Een laatste kans om eigenaar te worden van dit prachtige beeldje ontworpen door Jef Martens.

In oorsprong werden er 100 kleine beeldjes in brons gegoten, die verkocht werden naar aanleiding van de inhuldiging van het gerestaureerde begijnhof in april 1999. De 100 beeldjes vonden direct een eigenaar en nu, bijna zeven jaar later, vraagt men nog wekelijks naar zo’n exemplaar.

In het Stedelijk museum ligt een wedstrijdformulier voor u klaar, waarop u het gewicht van het bronzen beeld bij de inkom van het begijnhof moet invullen. Hij of zij die het juiste gewicht van de begijn het dichtst benadert wint zo’n prachtig bronzen beeldje.

17

Zondag 23 april 2006

Opening toeristisch seizoen én Erfgoeddag Opendeur bij toerisme, een massa activiteiten én een fietstocht langs het werk van Jan Huet.

Ook al gaan we gans het jaar door op uitstap, toch wordt het ‘toeristisch seizoen’ elk jaar opnieuw officieel geopend. Dit jaar valt die opening samen met de jaarlijks terugkerende Erfgoeddag. Het kwam dan ook tot een samenwerking, niet alleen tussen toerisme en erfgoed, maar ook tussen Hoogstraten, Baarle-Hertog, Merksplas en Hoogstraten.

We starten in het toeristisch infokantoor, daar vind je een massa nieuwe brochures boordevol ideeën voor een gezellig dagje uit in de eigen regio of ver daarbuiten, in alle hoeken van ons land. Het is ook meteen de gelegenheid om eens uitgebreid in het kantoor rond te neuzen en jezelf te overtuigen van de ruime dienstverlening.

paardenmelkproducten en de St.-Ambrosiusgilde presenteert haar honing. De plaatselijke tuinbouw wordt opnieuw vertegenwoordigd door de paprika- en tomatentelers en door de appels van Wim Stoffels. Er zijn de speciale ‘Veusselse’ boekweitpannenkoeken, haar molenbrood en échte Boalse paling, …

Culinaire Hoogdag: proeven van de Vrijheid

Om alles door te spoelen hebben we ambachtelijke fruitsappen en het streekbier ‘De Drevenier’. Last but not least kan je gans de dag in de horecazaken terecht waar de Hoogstraatse aardbeien op hun best worden gepresenteerd. U ziet het, wij zijn onze slogan ‘Hoogstraten, een stadje met smaak’ méér dan waard!

Streekspecialiteiten uit het Grensland

Al enkele jaren wordt met succes het thema ‘lekkers uit eigen streek’ gehanteerd. In het Hoogstraatse infokantoor word je op zondag 23 april feestelijk verwelkomd met al wat Hoogstraten, Rijkevorsel & Baarle aan streekspecialiteiten te bieden heeft. En, er mag geproefd worden…

We zijn terecht trots op onze streekspecialiteitenmarkt die voor deze gelegenheid wordt opgezet en waar de specialiteiten in al hun facetten worden voorgesteld!

In de aardbeienkraam kun je niet alleen de aardbeien proeven maar ook de aardbeienwijn, -likeur en –aperitief. De knapperige ‘Erbizzemkes’ worden ter plaatse gebakken en je kan het (h)eerlijke hoeveijs van het Lindehoeveke proeven. Paardenmelkerij ‘t Groeske serveert

VVV-partners

Ook dit jaar kun je de winkels en de horecazaken die de promotie van Hoogstraten ondersteunen, herkennen aan een speciale sticker die aangebracht is aan hun voordeur of etalage. Deze VVV-partners willen meewerken aan de uitbouw van het toerisme in en naar Hoogstraten. Zij zorgen tevens mee voor een hartelijk en gastvrij onthaal van de toeristen die Hoogstraten bezoeken. De VVV roept hen dan ook op om op zondag 23 april samen met ons ‘Lekkers uit eigen streek’ centraal te zetten in hun etalage of horecazaak.

18

Programma

De St.-Katharinakerk en het begijnhof zijn vrij toegankelijk. Er is mogelijkheid tot het beklimmen van de 105 meter hoge St-Katharinatoren ( 0,50/ 1,50) en in het Stedelijk Museum kan je de tentoonstelling met bronzen beelden van Jef Martens bezoeken. Om 14 en 15 uur kan je onder leiding van deskundige gidsen het Deken Lauweryspad wandelen of met de huifkar (13.30 – 16.30 uur) een tochtje maken naar de Laermolen in werking (10.00 – 18.00 uur) en er worden artisanaal gemaakte smoutebollen geserveerd. Aan het toeristisch infokantoor demonstreert de gilde van Minderhout een staaltje van haar kunnen en ter gelegenheid van het 650-jarig bestaan van de Hoogstraatse St.-Jorisgilde wordt in het stadhuis tussen 10.00 u en 18.00 u het gildenpatrimonium tentoongesteld.

En dan is er nog de samenwerking met Erfgoeddag. In de vier gemeenten van het samenwerkingsverband “Grensland” kan je niet minder dan zeven tentoonstellingen met werk van Jan Huet bezoeken. Door middel van de ‘Grenslandfietslink’ worden deze plaatsen met elkaar verbonden en kan je naast de wagen ook met de fiets op culturele ontdekkingstocht. De route is 58 km maar er is ook een verkorting van 36 of 39 km mogelijk.

Bovendien is er aan deze fietslink een wedstrijd gekoppeld en misschien kaap jij wel de hoofd-

Zeven maal Jan Huet

Naar aanleiding van de Erfgoeddag wordt er op zeven plaatsen, waar Jan Huet glasramen plaatste, een tentoonstelling met werk van de in Wortel geboren kunstenaar georganiseerd.

De Grenslandfietslink of je wagen brengt je langs zeven locaties in vier gemeenten.

Hoogstraten: Stedelijk Museum: vaste collectie Jan Huet Parochiekerk Wortel, voorstudies van glasramen en religieus werk.

Baarle-Hertog: Restaurant Den Engel: glas-in-lood Parochiekerk Zondereigen

Merksplas: Gemeentehuis: ontwerp en recent uitgevoerde glasraam, samen met voorstudies en werktekeningen.

Rijkevorsel: Sint-Willibrordus kerk (centrum): voorstudies glasramen en religieus werk.

Molen: schilderijen van landschappen en (uiteraard) molens.

prijs weg! Je vindt de routebeschrijving en de deelnameformulieren in de toeristische infokantoren en op de plaatsen waar het werk van Huet getoond wordt.

Om het feest helemaal compleet te maken zorgt de Strawberry City Brassband voor de muzikale omlijsting van deze bijzondere dag!

Zondag 23 april van 10.00 tot 18.00 uur.

Opening toeristisch seizoen en Erfgoeddag.

Info: Toerisme Hoogstraten – 03 3401955 – toerisme@hoogstraten.be - www.hoogstraten.be

7 dagen op 7 geopend Vanaf april tot en met eind september is het toeristisch infokantoor ook op zondag weer geopend. U kunt hier vanaf nu dus 7 dagen op 7 terecht. In de week van 9 tot 12 en van 13 tot 16 uur, op zaterdag, zon- & feestdagen vanaf 10 uur.

HOOGSTRATEN

www.hoogstraeten.be voorbeeld voor Vlaanderen Op een studiedag op 16 maart in het provinciehuis in Leuven presenteerde Piet van Deun van het Stedelijk museum de website www.Hoogstraeten.be, aan een select gezelschap van cultuurcoördinatoren, conservators en erfgoedspecialisten uit heel het land. De site is een pilootproject voor België, uniek in zijn soort. Op één enkele website kan de bezoekers alle info vinden om een uurtje of meer in de geschiedenis te duiken: 10.000 oude foto’s, oude filmen, klankfragmenten, archeologie en genealogie, tot en met een forum voor de bezoeker van de site. Ook scholen maken gebruik van de website voor hun lessen over geschiedenis.

Op de studiedag over “erfgoed en publiek” in Leuven bleek eens te meer dat het Stedelijk museum met deze website een voortrekkersrol vervult. De aanwezigen op de studiedag, mensen die professioneel met erfgoed bezig zijn, begrijpen als geen ander wat deze website betekent. Ook zij zoeken nieuwe wegen om hun erfgoed op een eigentijdse manier te ontsluiten.

Mensen worden overstelpt met nieuws en informatie. Beelden uit alle hoeken van de wereld rollen zomaar onze woonkamer binnen. Het is dan ook niet te verwonderen dat mensen steeds meer belangstelling tonen voor hun verleden en het verhaal van hun streek. De belangstelling voor geschiedenis groeit, archieven komen uit de schaduw, historische romans worden bestsellers en grote steden maken opnieuw “stadsmusea” waar mensen hun geschiedenis kunnen beleven. Ook de website www. hoogstraeten.be past in dit plaatje. Gemiddeld 170 bezoekers per dag surfen naar oude foto’s van Hoogstraten, beluisteren de verhalenbank of bekijken de filmbank. Niet alleen de mensen van hier vinden vlot de weg naar hoogstraeten.be, ook vanuit professionele hoek is de belangstelling zeer groot, zo bleek tijdens de studiedag.

Een belangrijke schenking aan het museum In de Brabant Collectie van de Universiteit van Tilburg bevond zich tot voor kort een verzameling van 54 tekeningen van de hand van Alfred Ost. Omdat men oordeelde dat deze tekeningen niet echt passen in hun collectie zocht de universiteitsbibliotheek van Tilburg een betere bestemming voor hun Ost-collectie.

Omdat het Stedelijk museum Hoogstraten over een uitgebreide Ost-collectie, met meer dan 550 werken, beschikt en die op een professionele manier beheert en ontsluit, werden de tekeningen aan het museum aangeboden.

Op 10 maart werd de collectie officieel overgedragen. Een aantal van de werken krijgen een plaats in het museum, de andere worden bewaard in het depot en worden tijdens thematentoonstellingen aan het publiek getoond.

De onderwerpen zijn deze die we van Ost kennen. Naast religieus werk heeft hij aandacht voor werkende mensen, mooie vrouwen en sterke paarden.

Deze langdurige bruikleen betekent voor het Stedelijk museum Hoogstraten niet enkel een aanwinst van de basiscollectie maar eveneens een erkening van haar professionele werking, zelfs over de grens heen.

Schrijn- en timmerwerken

Karel JANSEN PVC RAMEN en DEUREN Wij leveren en plaatsen alle schrijn- en timmerwerk.

Daken, ramen, deuren, plafonds, binnendeuren.

Hoogeind 49 2321 Hoogstraten-Meer Tel. 03/315 75 66

189

Kinderoppasdienst HOOGSTRATEN - Vele gezinnen met kinderen kennen problemen om geschikte kinderoppas te vinden als men eens een avondje uit wil of een vaste sportavond wil inlassen. Vooral als men nieuw is in een gemeente weet men vaak niet tot wie zich te richten.

Voor de leden van de Gezinsbond is er een goed draaiende kinderoppasdienst. Indien je meer informatie wil of lid wil worden van de Gezinsbond, contacteer dan Marcel Verschueren (03 314 45 32) of Jan Leemans (03 314 71 04).

Er is er één centraal oproepnummer voor de kinderoppasdienst: 0476 40 63 72.

Aanvragen voor een oppas kunnen op drie manieren gebeuren. ‘s Avonds tussen 19 uur en 20 uur kan je de babysitverantwoordelijke aan de lijn krijgen. Op de andere momenten van de dag kan je de aanvraag inspreken op de voicemail.

Je kunt je aanvraag ook insturen via e-mail naar jan.leemans@gmail.com .

Aanvragen dienen uiterlijk drie dagen op voorhand toe te komen. Bijvoorbeeld: een aanvraag voor de vrijdagavond moet ten laatste dinsdagavond bij ons zijn. Op kerstavond en oudejaarsavond en op de woensdag van de jaarmarkt kunnen we geen kinderoppas garanderen.

Tarieven

De heer Jos Kuijlen overhandigt 54 werken van Alfred Ost, eigendom van de Universiteit van Tilburg aan schepen Roger Van Aperen en de medewerkers van het Stedelijk museum.

Kinderoppasboekje (verzekering) voor 5 prestaties: 6 €.

Kinderoppas: Overdag (8 - 19 uur) 3 € / uur; avond (19 - 24 uur) 2,5 € / uur; nà 24 uur 3 € / uur; overnachting (te tellen vanaf 24 u.) 7,5 €; minimumvergoeding 7,5 €. Opmerking: een begonnen uur telt als een volledig uur. Ingevulde briefjes van het kinderoppasboekje mogen binnengebracht worden op het secretariaat (Jan Leemans, Elsbroeken 26). Jongeren (vanaf 16 jaar) die zich graag willen engageren voor deze mooie dienst en daarbij nog een euro-tje willen bijverdienen, kunnen een boodschap inspreken op het nummer van de kinderoppasdienst.

19

ERFGOED

De oude kruisweg van de Sint-Catharinakerk HOOGSTRATEN - De Sint-Catharinakerk te Hoogstraten bezat tot 1944 veertien geschilderde kruiswegstaties. Zij werden op doek geschilderd door Edward Dujardin in 1856. Velen zullen zich deze kruisweg niet meer herinneren en het merendeel van ons weet er helemaal niets over. De vastentijd is voor ons dan ook een gelegenheid om dit religieuze kunstwerk even aan u voor te stellen.

Alle taferelen van de kruisweg waren 120 x 72 cm groot en gevat in spitsbooglijsten. In 1860 werd deze kruisweg in “de Sinte-Catharien” aangebracht, waar hij een negentig jaar is bewonderd kunnen worden. Maar bij het vertrek van de Duitsers op het einde van de Tweede Wereldoorlog - we kennen dit verhaal - werden alle staties vernield door de ontploffing van toren en kerk.

Een enkeling zal zich deze kruisweg misschien nog kunnen herinneren.

Gelukkig heeft Jan Hoevenaers uit Hoogstraten er rond 1900 kopieën van gemaakt voor de parochiekerk van Sint-Jozef Rijkevorsel, waar ze thans nog hangen. In 1986 werd deze kruisweg gerestaureerd door François Van Dijck uit Beerse. De kruisweg bestaat er uit zes dubbele en twee enkele schilderijen. We kunnen hem in Sint-Jozef nog bezichtigen. Misschien is het echter toepasselijk om er foto’s van te maken en afdrukken te voorzien voor de kerk te Hoogstraten?

De schilder en zijn werk

Edward Dujardin werd op 31 november 1817 geboren te Antwerpen, waar hij kunstschilder was. Sedert 18 oktober 1841 werd hij er leraar aan de Academie van Beeldende Kunsten en dit bleef hij gedurende bijna 50 jaar. Van 1872 tot 1876 en van 1884 tot 1886 maakte hij ook deel uit van de Provinciale Raad van Antwerpen, waar hij blijkbaar de nodige connecties verwierf. Hij overleed in 1889.

De begaafde kunstschilder heeft veel kerkelijke kunstwerken gemaakt, waaronder talrijke kruiswegen, altaarstukken en bijbelse taferelen op kleinere en grotere doeken in diverse plaatsen in Vlaanderen en Nederland. Zo kennen we van hem de kruisweg bestaande uit 14 schilderijen te Hemiksem, geschilderd tussen 1860 en 1863, de oude kruisweg uit de St.-Catharinakerk van Hoogstraten en de kruisweg in de kerk van O.L.-Vrouw te Essen. Op 6 oktober 1872 werd deze kruisweg besteld voor de prijs van 500 fr. per statie. Ook in de Sint-Willebrorduskerk te Antwerpen en in de Sint-Fredeganduskerk te Deurne bevinden zich volledige kruiswegen van Ed. Dujardin. In deze laatste kerk is er tevens een processiemantel van O.-L.-Vrouw waarop tien medaillons zijn aangebracht, welke werden uitgevoerd naar tekeningen van Ed. Dujardin. Ook in de Antwerpse Sint-Andrieskerk werd één van de veertien staties door hem geschilderd, evenals een processiemantel van O.-L.-Vrouw waarop eveneens tien medaillons zijn aangebracht naar tekeningen van hem. En ook in de Sint-Willebror-

20

duskerk te Berchem bevindt er zich een schilderij van hem, nl. “De graflegging” uit 1867.

Wij vonden in de Tilburgse Courant van 2 november 1867 het volgende artikel: “In de kerk van de parochie Korvel is vanaf heden een nieuw kunstwerk te bezichtigen van de kunstschilder Eduard Dujardin uit Antwerpen. Dit prachtige doek, groot 5 op een breedte van 4 1/2 Nederlandse el, stelt voor De Arbeidende Heilige Familie.” Om maar even te laten zien hoe belangrijk en actief hij was op dit gebied, ook in Nederland.

Hij schilderde eveneens in lijmverf - zoals dat toen gebruikelijk was - schitterende decors voor het opluisteren van talrijke feestelijkheden in het land. Hij was ook een verdienstelijke portretschilder. Zo kwam onder meer het zeer gekende portret van de 35-jarige Hendrik Conscience uit 1847, van zijn hand.

Verder heeft hij veel beroemdheid verworven door het illustreren van Hendrik Consciences werken. Hij versierde vele van diens werken met platen. Zo illustreerde hij o.a. ‘Album op de Leeuw van Vlaenderen’ van 1851 met 64 platen; “Het Goudland - Lotgevallen van dry Vlamingen die naer Californië vaerden om goud te zoeken “ (delen I en II) uit 1862 en “Een zeemanshuisgezin” uit 1872, om er maar enkele te noemen. Hij werkte ook als illustrator voor meer wetenschappelijk werk o.a. over het menselijk lichaam, enz. Hij schijnt H. Conscience ook geinspireerd te hebben voor zijn boek “Hoe men schilder wordt”.

Verder vonden we nog een werk van hem in het Museum voor Schone Kunsten te Gent, wat reeds zijn talent duidelijk laat zien. Het gaat om een vrij vroeg werk van 1838, “Albert en Isabella bezoeken het atelier van Rubens”, olieverf op doek 159,5 x 127,3 cm.

Edward had veel talent en was, zoals we al zagen, zeer veelzijdig. Hij heeft veel bijgedragen aan de Vlaamse historische beeldvorming in een tijd dat de fotografie nog niet echt bekend was, laat staan de digitalisering en het bewerken per computer.

Neen, het was toen nog allemaal handwerk.

“Mensen die niet of bijna niet konden lezen en jonge kinderen die zo’n boek van Conscience toevallig in handen kregen, werden door deze beelden alleen al meegezogen in bijvoorbeeld de uitgebeelde Guldensporenslag. Waarvan zou “De Witte” destijds als prille knaap zo hevig opgejaagd zijn geworden, toen hij op zijn knieën zat in het rommelkot van de schoolmeester van Zichem? Zou het door de tekst of door de prentjes

Kopie van de oude kruisweg van E. Dujardin (1856) in de Sint-Catharinakerk van Hoogstraten, door J. Hoevenaars (1900) in de kerk van Sint-Jozef Rijkevorsel, gerestaureerd door F. Van Dijck (1986). in het boek gekomen zijn, of door beiden?” (aldus Ivo Bovend’aerde in DHM aug. 2002) Ook op religieus gebied moet hij alzo heel wat mensen geraakt hebben door zijn bijbelse taferelen waarin hij iets van de band tussen God en de mens heeft laten zien, iets van het leven, iets van de hoop en de dageraad van de verrijzenis, zoals uitgedrukt wordt in de sequentie van Pasen: “Dood en leven, o wonder, moeten strijden tezamen. Die stierf, Hij leeft. Zeg het ons Maria, wat is ’t dat gij gezien hebt? Het graf van Christus dat leeg was, de glorie van Hem die is opgestaan.

Mijn hoop in leven, onze vrede”.

We wensen u alvast een Zalig Pasen. (tekst: I.B./D.B. – foto’s: J.F.)

BOEKHOUDING FISCALITEIT Meerdorp 72 2321 MEER Tel. 03/315.88.65 Fax 03/315.08.67

info@b-f-d-g.be www.b-f-d-g.be

184

ACTUEEL

De Meirberg in Meer (Hoogstraten) is een internationaal bekende archeologische site. In 1993 werd deze duin en steentijdnederzetting als enige in Vlaanderen als monument beschermd. Deze bescherming door minister Paul Van Gremberen en Dienst Monumenten en Landschappen weerhield het bedrijf MALVE er blijkbaar niet van om het bindend advies van de minister te overtreden. Op de plaats waar volgens onderzoek van het Vlaams Instituut voor Onroerend Erfgoed nog enorm veel prehistorisch materiaal aanwezig is voert het bedrijf momenteel bouwwerkzaamheden uit. De archeologische site werd reeds zwaar beschadigd en indien niet wordt ingegrepen zal er ongetwijfeld verdere verstoring optreden. Met deze bouwwerken overtreedt men de adviezen van zowel de lokale als de Vlaamse overheid. Deze hebben door de bescherming van de site duidelijk een publiek signaal gegeven dat het hier om een unieke archeologische site in Vlaanderen gaat. Het is de verblijfplaats van de allereerste prehistorische bewoners in onze regio na de laatste ijstijd. Tegen dit gebrek aan respect voor het eigen verleden moet krachtdadig worden opgetreden.

FOTO DE GREEF Rijkevorsel

Dorp 42 tel. 03 314 62 50

info@foto-degreef.be

www.foto-degreef.be Communie, mijn feest ! " Originele decors, spontane poses, ruime keuze aan feestelijke fotopresentatie, ook leuke ideetjes voor peter en meter.

" Stel samen met ons een speelse, stoere of romantische fotocollage samen.

"Tof geschenk en deelname aan tombola voor elke communicant !

Dat de wetenschappers verontwaardigd zijn over de bouwovertreding blijkt uit de argumenten die we per mail ontvingen van het Vlaams Instituut voor Onroerend Erfgoed van de KULeuven: Het spreekt voor zich dat MALVE zeer zwaar in overtreding is. Het bindend advies van de minister is flagrant en doelbewust genegeerd. Voor alle duidelijkheid nog een aantal overwegingen op een rijtje: 1) Het gaat hier om de enige steentijdnederzetting die in Vlaanderen als monument is beschermd.

2) Het is een site met een uitgesproken faam, zowel internationaal (wetenschappelijk) als regionaal. Het gaat om de verblijfplaats van de eerste prehistorische kolonisten van onze regio na laatste ijstijd. Het spreekt voor zich dat hierrond in de pers heel wat commotie kan worden gemaakt. Niet optreden zal ongetwijfeld worden geïnterpreteerd als schuldig verzuim.

3) Uit gedetailleerd waarderingonderzoek in 1999 blijkt de site nog enorm potentieel te hebben, met name in de sector waar nu wordt gewerkt. Aangezien hier bij de verdere bouwwerkzaamheden ongetwijfeld verdere verstoring zal optreden, moet, zoals in het advies zeer klaar was aangegeven, ook de voorziene ‘bufferzone’ eerst archeologisch worden onderzocht.

4) De bouwheer was hiervan al jaren perfect op de hoogte en heeft in het verleden al de kans gehad om archeologische opgravingen daar onder zeer gunstige voorwaarden te laten plaatsvinden. Ook nu was er vanuit de diensten voor monumentenzorg zeer veel positieve bereidwilligheid. Dit is dus werkelijk een doelbewuste overtreding.

COMMUNIE

Ernstige bouwovertreding op de “Meirberg”.

P

21

RUIMTELIJKE ORDENING

Herinrichtingsplan de Mark Het is goed toeven aan de Mark, fietsers, wandelaars en vissers verkiezen hem tot hun favoriete plek. Vooral van de Zandberg in Meer tot in Meersel-Dreef en verder richting Breda, zorgt het fietspad voor veel recreatie. De Mark werd in de jaren zeventig rechtgetrokken, dit ten voordele van de land- en tuinbouwers die van hun waterzieke gronden af wilden. Tot dan liepen elk jaar de beemden van de Mark onder. Men had toen echter weinig oog voor de landschapswaarde en de natuurwaarde van de Mark. Tijden veranderen, momenteel ligt er een plan ter bespreking om de Mark weer meer natuurvriendelijker te maken. Op dinsdag 14 februari konden de geïnteresseerden op het stadhuis kennismaken met de nieuwe herinrichtingsplannen.

Er waren heel wat mensen opgedaagd: boeren en tuinders, jagers en vissers, fietsers en wandelaars en omwonenden. Kortom iedereen die iets met de Mark te maken heeft. Dat was ook wel te denken want aan de Mark ben je zelden alleen. De Mark betekent “iets” voor veel mensen, tijdens hun dagelijkse wandeling met hun hond, turend naar een dobber of genietend van het natuurschoon en het kabbelende water. In 2003 werd vanwege de overheid de aanwezige natuur in kaart gebracht en een “visie” opgesteld hoe alles zou moeten worden. In die studie werd gepleit voor een ecologisch herstel van de rechtgetrokken Mark. Niet de Mark terug krom leggen zoals ze was voor de jaren 70 maar een gedeeltelijk herstel. Studiebureel Soresma kreeg de opdracht om een studie uit te werken. Wat wil men realiseren? Men wil de Mark gedeeltelijk terugbrengen naar z’n natuurlijke toestand met kronkels en meanders. Daardoor krijgt men stroomwisselingen, die oevers uitschuren en

Er waren heel wat mensen opgedaagd: boeren en tuinders, jagers en vissers, fietsers en wandelaars en omwonenden. Kortom iedereen die iets met de Mark te maken heeft.

In Nederland groef men aan de Mark ook oude meanders uit, ze werden via een dam van water voorzien. Bij hoogwater spoelt dan het overtollige water gedeeltelijk over de dam via de rechte Mark. Aan de Belgische kant dacht men ook aan dergelijke oplossingen maar dan wel op kleinere schaal.

22

een grotere afwisseling geven aan de planten, vissen en dieren die in en rond de Mark leven.

Door de extra kronkels kan de rivier meer water “ophouden”, waardoor stroomafwaarts gelegen gebieden (zoals Breda) niet zo snel overstromen.

Zo’n kronkels of meanders kan men krijgen door de huidige meanders die hier en daar nog liggen, terug aan te sluiten aan de Mark, door oude gedempte meanders terug uit te graven en door keerkribben te maken. Dit laatste zijn obstakels aan de zijkanten van het water, bijvoorbeeld door rotsblokken te storten, waardoor het water meer begint te slingeren in zijn bedding. Deze blokken liggen ruim onder het normale waterpeil.

Bij hoge waterstanden, bijvoorbeeld na hevige regenval, loopt het water gewoon rechtdoor over

de keerkribben. Verder voorziet men bufferstroken grond langs de Mark, 5 tot 10 meter breed, tussen de velden en de Mark. Zo voorkomt men dat meststoffen rechtstreeks in de Mark komen en kan men links en rechts een stukje laten verwilderen als natuurzone of verlagen als plasberm.

Verder wil men aan de stuw in de Zandberg de vistrap opwaarderen. Momenteel ligt hij te laag in het landschap, daarom zou men de grond tussen de vistrap en de Mark gedeeltelijk afgraven.

Om dit alles te kunnen realiseren zijn er min of meer ingrijpende werken nodig. Zo zou men het fietspad willen verleggen en verlengen tot aan de Zeemansbrug in Minderhout. Het fietspad ligt juist naast de Mark en door uitspoeling van de oevers zou dit wel eens een gevaar voor de fietsers kunnen opleveren. Het studiebureau dacht aan de makkelijkste oplossing en dat is het fietspad te laten lopen langs bestaande landbouwwegen en paden. Daarbij zou het fietspad nog maar over een kleine afstand zicht op het kabbelende water geven. Dat werd door de meeste aanwezigen wel betreurd. Daarom werd al direct geopperd om het fietspad toch naast de Mark te laten lopen maar dan iets verder van het water. Het nieuwe fietspad zou ook iets breder worden en zoals gezegd had de gemeente voorgesteld om het fietspad te

RUIMTELIJKE ORDENING

De Mark groet ’s morgens zijn Hoogstraten Dag hoge toren, die daar staat, in een bakstenen gelid, sinds eeuwen, in rood en wit.

Dag kasteelke, dat daar staat, met ophaalbrug en torens, kantelen, met haar bewoners, het zijn er velen.

Dag ventjes op je fietsen, mannekes en vrouwkes, ’s morgens vroeg op het Vrije.

Op het kaartje ziet u de Mark met de drie bestaande meanders die men terug aan wil sluiten (1, 2, 5) de vroegere meanders die men terug zou willen uitgraven (3, 4, 6, 7, 8) de plaatsen waar men keerkribbes wil aanleggen (van A tot E), de geplande plasbermen en de voorgestelde ligging van het gedeeltelijk nieuw aan te leggen fietspad. Vooral het tracé van het fietspad riep veel vragen op en zal waarschijnlijk in het definitieve plan anders uitgevoerd worden. verlengen. Dit plan zagen de meeste mensen wel zitten. Alleen zou daardoor heel wat meer grond rond de Mark nodig zijn. De aanwezige land- en tuinbouwers roerden zich dan ook luid. Zo maar hun grond afnemen? Wie gaat dat betalen? En hoeveel? Vragen waarop nog geen antwoord kon gegeven worden, tot onvrede van de boeren en tuinders. Ook hadden deze laatste schrik dat door het ophouden van het water door de keerkribben en de meanders, het waterpeil zoveel zou stijgen dat hun gronden weer te nat zouden worden. Het studiebureau had echter berekend dat dat niet het geval zou zijn. Tot slot moet ook aan de gerestau-

reerde watermolen van Minderhout nog een vistrap voorzien worden, die zit mee in het plan tot de gehele opwaardering van de omgeving van de molen. Van het aansluiten van de oude meanders zal al vrij snel werk worden gemaakt, de rest van de plannen zal afhangen van de bereidwilligheid van de land- en tuinbouwers om de benodigde gronden te verkopen. Met al de op- en aanmerkingen dient nu rekening te worden gehouden in een meer definitief plan en kan men de kostprijs berekenen. Men hoopt toch binnen de drie tot vijf jaar met de werken te kunnen starten.

Dag bengeltjes, mannetjes en vrouwtjes in de bus, op weg in de Lijn.

Dag auto’s in lange rijen.

Kunt ge u daar gedijen op het Vrije?

Dag bomen in lange rijen.

Dag huisjes oud, huizen, flatgebouwen, hoog, hoger, hoogst, in het Hoogstraatse Vrije.

Dag scholen hier alom, pom, pom, met meesterke meest, en jufferke juf.

Dag winkels en vele kaffeeën, den tram, de zwaan, de wachtzaal, en nog zovele, …

Dag ventje zonder fiets, zonder auto, zonder bus, te voet, in het Hoogstraatse Vrije.

Goeiendag, ik vloei door in mijn voor, in mijn loop, in mijn kanaal.

Wat banaal.

Goeiendag, allemaal.

(D.B. naar P.v.O., 1924)

23

ERFGOED

Schrijf nu nog snel in!

Veel belangstelling voor Studiedag Oude Voetwegen GROOT-HOOGSTRATEN - Zoals u misschien al weet, organiseert de werkgroep Oude Voetwegen van vzw Erfgoed Hoogstraten op zaterdag 29 april een landelijke studiedag onder de ronkende titel: “De trage weg naar een Buurtwegenplan, met culinaire toets”. Bedoeling is de bevolking en hun bestuurders bewust te maken van het belang van deze waardevolle trage wegenverbindingen.

Voor de organisatie van deze dag werden de leden van de werkgroep al beloond met een projectsubsidie, die ze zullen ontvangen uit handen van de Minister van Monumentenzorg, Dirk Van Mechelen. Daarnaast waren zij ook blij te kunnen rekenen op verschillende bereidwillige particulieren en zelfstandigen uit de gemeente, die dit project mee wilden sponsoren.

Wie geïnteresseerd is kan een hele dag deelnemen, maar er zijn ook verschillende deelprogramma’s mogelijk.

In de voormiddag worden er in de Hotelschool lezingen gehouden, waar je heel wat kunt bijleren over de plaatselijke voetwegen, maar ook over voetwegen in het algemeen. Wat is het juridisch kader? Wat zijn onze rechten en plichten? Welke rol kunnen onze historische paden spelen in de verkeersveiligheid? Of in de toeristische belevingswaarde van ons stadje? Niet te missen voor wie de voetwegenproblematiek genegen is!

Deelnemen kan nog!

Voor het voormiddagprogramma en de lunch kunt u nog inschrijven tot en met 4 april. Daarna is het echt te laat. Voor de wandeling kunt u nog inschrijven tot en met woensdag 26 april.

Inschrijven doet u door de inschrijfstrook van de folder te versturen naar de secretaris van de werkgroep: Dries Horsten, Vrijheid 98, 2320 Hoogstraten. U kunt de daar gevraagde gegevens ook naar hem mailen, op horstendries@hotmail.com. Uw inschrijving is pas definitief wanneer de werkgroep ook uw betaling ontvangen heeft.

Als het aan de Werkgroep Oude Voetwegen ligt, mogen er nog heel wat afgesloten paden terug open: als verkeersveilige verbinding of als mooie wandelroute. Ook u kunt laten zien dat u dit belangrijk vindt, gewoon door deel te nemen aan de studiedag die hieromtrent georganiseerd wordt. w w w. fo n s m a r t e n s p l a n ke nv l o e r e n . b e

EIKEN PLANKENVLOER

Eigen fabrikaat en plaatsingsdienst Ook voor de doe-het-zelvers Toonzaal open: Donderdag en zondag GESLOTEN

24

VEROUDERDE VLOEREN NATUURLIJKE LOOK LEGKLAAR Groot Eyssel 39a, Meerle (België) baan Meerle-Meer Telefoon: 03.315.84.32 Fax: 03.315.03.99

0177

MAANDAG, DINSDAG, WOENSDAG, VRIJDAG ................... 08.00-12.00 / 13.00-17.00 uur zaterdag .................................................................................. 09.00-12.00 / 13.00-16.00 uur

Voor ’s middags kan je inschrijven voor een waar erfgoedbanket: een uitgebreide maaltijd met streekgerechten, dat georganiseerd wordt in samenwerking met de werkgroep Culinair Erfgoed van de vereniging en met de Hotelschool.

En ’s namiddags heb je als deelnemer de keuze.

Ofwel kies je voor een boeiende lezing rond culinair erfgoed, gebracht door Jacques Collen, één van de drijvende krachten achter de Academie voor Streekgebonden Gastronomie.

Ofwel neem je deel aan de wandeling, die je door de mooie streek tussen Wortel en Minderhout voert en dit grotendeels over oude voetwegen. Je kan er natuurlijk altijd gaan wandelen, maar tijdens de studiedag is er toch een serieuze meerwaarde. Zo wordt de wandeling op verfrissende wijze geanimeerd door de leerlingen van de Academie voor Muziek en Woord. Daarnaast krijg je beknopte uitleg over de monumenten die

ERFGOED je passeert, zoals de Markvallei, de Laermolen, het Withof, het kapelletje en niet te vergeten het oude Gelmelslot. Verder mochten we al verklappen dat niet alleen de watermolen die dag open zal zijn (en wellicht ook zal draaien), maar dat de wandeling ook door een stuk van het Gelmelslot komt, hetgeen toch wel uniek is! En last but not least worden er in de loop van de wandeling ook lekkere streekhapjes aangeboden.

Wie graag meer informatie heeft, kan daarvoor altijd terecht op de website van Erfgoed Hoogstraten (www.erfgoedhoogstraten.be), waar u o.a. de deelnameprijzen voor de verschillende programma’s terugvindt. Je kan natuurlijk ook een folder meenemen in de bibliotheek, het Stedelijk Museum, het Toeristisch Infokantoor of bij Standaard Boekhandel, Apotheek Horsten of Café De Gelmel.

De namiddagwandeling loopt onder meer door een deel van het kasteeldomein. Een unieke kans om een stuk van dit ‘gesloten monument’ eens van binnen te zien.

Smoutebollen !

Bij de watermolen !

Net als in de rest van het land, neemt ook bij ons de belangstelling voor oude voetwegen toe.

HOOGSTRATEN - Zondag 23 april wordt het met de opening van het toeristisch seizoen weer een drukte van jewelste in Hoogstraten. Eén van de grote publiekstrekkers zal opnieuw de Laermolen zijn, die de afgelopen jaren zo mooi werd opgeknapt door de gelijknamige vzw. En net als vorig jaar kunnen we er ook nu weer smullen van hun inmiddels befaamde smoutebollen, gebakken in smoutolie die in de eigen molen uit koolzaad wordt geslagen. Je kan er ook rustig verpozen bij een drankje of je ogen de kost geven bij het indrukwekkend maalproces. Allen daarheen!

25

LEZERS SCHRIJVEN

UW MENING TELT Zwemmen we ooit nog door overdekte Hoogstraatse wateren?

Nu het doek definitief over het Molenbad is gevallen, en daarmee meteen het enige overdekte zwembad in de gemeente is verdwenen, duikt weer sterker dan ooit een oud zeer op: Hoogstraten heeft geen stedelijk zwembad.

Met de definitieve sluiting van het Molenbad verdwijnt meteen het enige overdekte zwembad in de gemeente.

De ene onder u zal zeggen: ach, tijdens de zomermaanden kunnen we toch terecht in de prachtig aangelegde Mosten! Wat wil een mens nog meer? Een ander zegt misschien: wat is nu de afstand naar Beerse, Turnhout - wat net een gloednieuw zwembad heeft geopend - of Zundert - zeker vanuit Meer, Meerle of Meersel-Dreef -? Zo ver weg is dat nu toch niet.

Toch is het een wens die al vele jaren leeft bij veel Hoogstraatse mensen: een eigen gemeentelijk zwembad. En waarom niet? Met 18.000 inwoners heeft de gemeente potentiële zwemmers genoeg. En er zijn kleinere of even grote gemeenten en steden die wel een zwembad hebben.

Onlangs werd er op de Hoogstraatse dorpsraad nog een vurig pleidooi gehouden voor een sober en eenvoudig zwembad. De grond voor een eventueel zwembad is al aangekocht, zo antwoordde men toen. Maar nu nog de centen. Want kostelijk is het zeker, zowel de bouw als het onderhoud ervan. Is een dergelijke sportinfrastructuur dan wel rendabel? En wil de Hoogstraatse belastingbetaler ook eventueel mee - of zelfs méér - betalen voor dat zwembad?

Nochtans werden er op de dorpsraad genoeg steekhoudende argumenten aangehaald in het voordeel van een zwembad, zoals u trouwens kon lezen in het verslag uit ons vorige nummer (nr. 251, p. 36, red).

Maar wat vindt u ervan? Moet er wel een zwembad komen? Of hoeft dat niet? En waarom moet dat dan? Of hoeft dat juist niet? We komen het allemaal weer graag te weten! Giet uw mening in een brief en wij tonen u het resultaat in ons volgende nummer. Lezersbrieven worden gepubliceerd in zoverre ze niet anoniem verzonden werden en de schrijver dus bekend is bij de redactie. Indien expliciet vermeld, verschijnt uw brief onder ‘Naam en adres bekend bij de redactie’. U kan uw mening kwijt bij de redactie van De Hoogstraatse Maand, Loenhoutseweg 34, 2320 Hoogstraten. Of per e-mail, info@demaand.be of op onze website www.demaand.be.(ms)

26

Appartementen in dorpskernen Het is makkelijk om op alles en iedereen kritiek te geven. Het is nu eenmaal een feit dat de bevolking toeneemt, ouder wordt en dat er hoe langer hoe meer mensen alleen wonen. Waar moeten die blijven?

Iedereen wil meer groen, meer natuur en meer bossen en toch mogen er geen appartementen in dorpskernen komen. Waar dan wel? Er staan in Hoogstraten meer villa’s waar gemakkelijk drie generaties van families een onderdak zouden kunnen vinden, dan appartementen. Het lijkt in sommige wijken wel een soapserie!

Als het stadsbestuur het in de hand houdt dat de gebouwen een mooi, passende voorgevel hebben, en dat er voldoende parkeerplaatsen in, achter of onder zijn, wie heeft er dan problemen mee? Tenslotte hoe meer mensen er in Hoogstraten wonen, hoe meer belastingbetalers er zijn. En dan kan er misschien eindelijk een stedelijk zwembad komen, waarvoor er in de verkaveling Wereldakker al 10 jaar grond beschikbaar is!

H.J., Hoogstraten (naam en adres gekend bij de redactie)

De Kluis en de politiek Geachte Heer Baets, Graag reageren wij op het CD&V-standpunt omtrent de uitbreiding van het regionaal bedrijventerrein ‘De Kluis’, opgenomen in de Hoogstraatse Maand van februari.

Vooraf zouden we willen stellen dat het voor onszelf heel moeilijk, zo niet onmogelijk is de impact van de opheffing van een eigen landbouwbedrijf in te schatten. Wij hebben het nooit meegemaakt. Het gaat hierbij om gronden en gebouwen waar man en vrouw, ouders en voorouders dag in dag uit, het ganse jaar door hebben gewerkt en het beste van zichzelf hebben gegeven. Het gaat hier om drastische ingrepen in het leven van een aantal gezinnen. Wij beseffen dit maar al te goed. Niemand kan dulden dat hiermee lichtzinnig wordt omgegaan. Onze gemeenschap heeft als opdracht om, binnen haar mogelijkheden, alles te doen om voor continuiteit te zorgen in de bedrijfsvoering. Laat dit vooraf duidelijk zijn.

We staan voor belangrijke keuzes.

Aan de ene kant staan de belangen van de plaatselijke gemeenschap, van onze samenleving.

Hoe ordenen we onze ruimte? Hoe zorgen we voor voldoende tewerkstelling in een regio met een jonge bevolkingsstructuur waar het blijkbaar goed wonen is? Wij willen u herinneren

LEZERS SCHRIJVEN aan het feit dat in een niet zover verleden onze regio getroffen werd door een torenhoge werkloosheidsgraad. Enkel door een volgehouden bedrijfsvriendelijk beleid, ook door uw vertegenwoordigers, is hierin verandering gekomen voor de Noorderkempen terwijl in andere delen van onze arrondissement, ondanks Europese steunmaatregelen, de tewerkstellingsproblemen groot blijven.

Aan de andere kant staan de belangen van de landbouwgezinnen: gezinnen die niet bang zijn om initiatieven te nemen, die gezonde bedrijven hebben opgebouwd en die deze bedrijven willen overdragen aan hun kinderen.

Een standpunt innemen in deze materie is niet eenvoudig. Waarom zijn bijkomende bedrijventerrein nodig?

CD&V, een politieke partij die reeds decennia lang ook op Vlaams vlak actief is, zou naar onze mening de inhoud van het Ruimtelijk structuurplan Vlaanderen (RSV) beter moeten kennen dan ze tot op heden plaatselijk laat uitschijnen.

Wij overlopen voor U een aantal elementen uit dit structuurplan.

- Een belangrijke beleidslijn in het RSV is het streven naar het behoud van open gebieden om daardoor de ontwikkelingskansen van land- en tuinbouw zoveel mogelijk te vrijwaren.

- Een gevolg hiervan is dat de vraag naar bijkomende woningen minder wordt ingevuld in het buitengebied maar in centra waaronder de kleinstedelijke gebieden. De Vlaamse overheid heeft Hoogstraten geselecteerd als kleinstedelijk gebied.

- Hierdoor krijgt Hoogstraten twee taakstellingen opgelegd: op het vlak van het opvangen van de vraag naar wonen en op het vlak van tewerkstelling. Een achterliggende gedachte hierbij is dat door wonen en werken in mekaars buurt uit te bouwen mobiliteitsproblemen worden voorkomen of in alle geval worden beperkt.

- De taakstelling naar tewerkstelling heeft tot gevolg dat bedrijventerreinen dienen ontwikkeld: zowel lokale als regionale bedrijventerreinen. Het onderscheid tussen beide is ook voor ons niet altijd even duidelijk.

Plaatselijk lokt vooral de ontwikkeling van het regionaal bedrijventerrein De Kluis reacties uit.

De vraag kan worden gesteld waar dit bijkomend regionaal bedrijventerrein moet worden ontwikkeld. Het zal hierbij steeds gaan ten koste van landbouwgronden. Door deze in onze regio ‘op te offeren’ kan de druk op landbouwgrond in onze brede regio worden verminderd. Belangrijk is een goede bereikbaarheid, zowel voor leveranciers als voor werknemers. Naar onze mening voldoet de site van De Kluis aan deze eis. Er is een rechtstreekse verbinding met de E19 zonder dat een woonkern bijkomend wordt belast.

Bovendien zijn door de gemeente in het verleden belangrijke investeringen gebeurd voor een goede bereikbaarheid van het huidige regionaal

Wij maken niet zomaar van onzen tak!

Op p. 23 van nummer 251 van de Hoogstraatse Maand, lazen we een reactie van dhr.

Tackx op een artikel omtrent het trillingsprobleem in en om de Gustaaf Segersstraat, een artikel dat verscheen in nummer 249 van ditzelfde maandblad. De auteur van het artikel stond erop dat we onderstaand weerwoord op de brief van het gemeenteraadslid publiceerden.

Geachte heer Tackx, beste Frans, Dat er betreffende het trillingsprobleem al een tijd met scherp geschoten wordt is toch begrijpelijk. Overigens was dit artikel ook niet persoonlijk bedoeld.

Al drie jaar vragen omwonenden aan de stad om het probleem aan te pakken. Er werden tot nu toe enkel lapwerken uitgevoerd. Allemaal goed bedoeld, maar een ‘vehikel’ als de Gustaaf Segersstraat krijg je er niet meer mee opgelapt.

Nu, na aanhoudend gezaag van onze kant werd gelukkig ook een tonnagebeperking ingesteld.

De hinder is er echter maar een klein beetje door geminderd, want het verbod wordt amper nageleefd. (Wat wil je, na 8 maanden omleiding kent iedereen deze sluipweg en controles hebben we er nog nooit gezien.)

Verder toch ook even melden dat we de mensen van het stadsbestuur de voorbije jaren meer dan eens hebben voorgesteld om te ter plaatse te komen kijken, om met eigen ogen (en oren) vast te stellen dat er wel degelijk iets mis is.

Dat een snelheidsbeperking wenselijk is. Dat een heraanleg nodig is. Tot op heden hebben we hen nog niet mogen verwelkomen.

Dat er trillingonderzoek gebeurd is, vinden we een stap in de goede richting. Maar als men ons, omwonenden, nu eens meteen en duidelijk over de resultaten had ingelicht, in plaats van dit bedrijventerrein die tot op heden maar gedeeltelijk worden benut. Denken we maar aan de aanleg van de Hinnenboomstraat. Bijkomend zal in de toekomst de ligging ten opzichte van het station Noorderkempen in Brecht een pluspunt zijn evenals de vlotte bereikbaarheid met de fiets door de aanleg van vrijliggende fietspaden langs Loenhoutseweg en Sint Lenaartseweg.

Gronden in de omgeving van de transportzone komen volgens CD&V beter in aanmerking. Volgens onze informatie, die wordt bevestigd door IOK, zijn geen percelen meer beschikbaar voor nieuwe bedrijven. Ook daar kan een eventuele uitbreiding van de zone maar gebeuren ten koste van landbouwgronden, in de omgeving van natuurgebieden, in de omge-

pas maanden later te doen - en dan nog alleen in de gemeenteraad, en pas na een expliciete vraag van de oppositie – dan hadden wij onze ‘eigen waarheid’ niet moeten verzinnen. En dan hadden we u niet ‘de stempel van onbekwaam’ moeten geven (hetgeen overigens uw woorden waren en niet de onze).

En om af te sluiten toch nog even dit … We zouden de resultaten van deze ongetwijfeld professionele firma eigenlijk maar wat graag geloven. Het is alleen zo … Als de aannemer die de schade in een huis in de Gustaaf Segersstraat opnam ons zegt dat de vele barsten aldaar echt niet normaal te noemen zijn. Als één van de gemeentewerkmannen die de putdeksels hielp vervangen ons zegt dat er géén fatsoenlijke fundering is. Als de mensen van Monumentenwacht ons – helaas mondeling – vertellen dat de begijnhofhuizen tegen de Gustaaf Segersstraat duidelijk al terug harder versleten zijn dan de andere rijen. Als mijn eigen, goudeerlijke zuster na het passeren van een vrachtwagen een scheur ziet, ja zelfs hoort ontstaan … Is het dan niet begrijpelijk dat wij aan de resultaten twijfelen?

Mogen wij ons dan niet afvragen waarom men ook niet in de Gustaaf Segersstraat zelf heeft getest? En mogen wij dan niet boos zijn, wanneer wij nog maar eens een keer wordt weggelachen door ons bestuur?

Niettemin vriendelijke groeten, Dries Horsten ving van een recreatiegebied en op relatief grote afstand van het kleinstedelijk gebied. Bovendien valt te overwegen om toekomstige vragen naar logistiek en transport, enkel indien de nood aanwezig is, in deze zone op te vangen, in directe aansluiting op de autoweg. En dit in samenspraak met onze Nederlandse collega’s. Het is naar onze mening onverstandig deze gronden nu te hypothekeren met een andere bestemming.

Vanwege fractie Hoop

27

ZO WAS HET

28

MEER Het Fortuin

ZO IS HET

dorpsleven Contactpunten –

Sarrasani in de lagere school

DORPSNIEUWS Hoogstraten: Dries Horsten, Vrijheid 98, tel. 03 314 57 24, horstendries@hotmail.com

Meer: Marcel Adriaensen, Venneweg 2, tel. 03 315 90 40, marcel.adriaensen@skynet.be Meerle: Jan Fret, Mgr. Eestermansstraat 7, tel. 03 315 88 54, jan.fret@pandora.be Meersel-Dreef: Toon Verleye, Dreef 97, tel. 03 315 71 86, toon.verleye@pandora.be Minderhout: Frans Snijders, St.-Clemensstraat 25, tel. 03 314 49 03, franssnijders@tiscalinet.be Wortel: José Fransen, Oude Weg 20, tel. 03 314 41 26 (of) Redactie Hoogstraten, Loenhoutseweg 34 FOTO’s: Jef Floren, Dorp 39/2, 2310 Rijkevorsel, tel. 03 314 57 54.

Frans Snijders, St.-Clemensstraat 25, 2322 Minderhout, tel. 03 314 49 03.

Hoogstraten - In een samenwerking met het Stedelijk museum werkten de leerlingen van de gemeentelijke basisschool van Hoogstraten rond de bekende Sarrasani-reeks van Alfred Ost. Ook zij tekenden, net zoals Ost zelf, het verhaal van de brand van het circus van Sarrassani in de nacht van 12 op 13 januari 1932.

Druk Opendeurweekend

SPORTNIEUWS: René Laurijssen, Desmedtstraat 22, Minderhout, tel. 03 314 66 28, rene.laurijssen@belgacom.net GILDEN- & SCHUTTERSNIEUWS Frans Snijders, St.-Clemensstraat 25, Minderhout, tel. + fax 03 314 49 03, franssnijders@tiscalinet.be ABONNEMENTEN/ADVERTENTIES Emilia Horsten, Begijnhof 27, 2320 Hoogstraten, tel. 03 314 51 03, abonnementen@demaand.be administratie@demaand.be SECRETARIAAT/DRUKWERKEN Jozef Schellekens, Loenhoutseweg 34, 2320 Hoogstraten, tel.&fax: 03 314 55 04 info@demaand.be

www.demaand.be

HOOGSTRATEN - Het weekend van 18 en 19 maart organiseerde de Hoogstraatse Middenstand haar traditionele opendeurdag. Het koude, maar mooie wandelweer was handig meegenomen. Vooral op zondag was het dan ook best druk in de Vrijheid.

29

HOOGSTRATEN

Mooie opbrengst voor Sponsortocht

HOOGSTRATEN - Nadat zowat een week eerder door de 1ste graad van het middelbaar werd gestapt voor het goede doel, was het op donderdag 16 maart de beurt aan de 3 lagere scholen van Hoogstraten om hun goed hart te tonen. Na een fikse wandeling was er een slothappening voorzien op de parking van het IKO, waar burgemeester Van Aperen en Peter Van Coillie van Broederlijk Delen de kinderen dankten voor hun inzet. Daar stond ook een muur van bananendozen opgesteld, waarop door de leerlingen enkele slagzinnen werden aangebracht uit de Millenniumdoelstellingen voor de Rechten van het Kind.

Doelstellingen die de rijke landen tegen 2015 beloofden waar te maken. De 8.700 euro’s die door de kinderen bijeen werden gewandeld, worden besteed aan een project in de Filippijnen. (foto: Frans Snijders)

Gemeenteschool ruimt zwerfvuil HOOGSTRATEN - Net als heel wat verenigingen, deed ook de Hoogstraatse Gemeenteschool mee aan de gekende actie rond zwerfvuil. Omdat ze het nogal druk hadden met hun ‘circusweek’ (zie elders in dit nummer), stelde de school deze activiteit wel een week uit. Dat kwam eigenlijk goed uit, want daardoor viel de actie net binnen de Week van de Verbondenheid. De idee achter deze week is dat men iets waarmee men zich verbonden voelt, zal respecteren i.p.v. er schade aan te berokkenen. Maandag startte de themaweek met “verbonden met onszelf”, dinsdag was het “verbonden met de mensen rondom ons” en woensdag “verbonden met materialen” (bijv. respect voor schoolgerief). Op donderdag werd de idee “verbonden met alle mensen over de hele wereld” gekoppeld aan de sponsortocht, samen met de kinderen van het Klein Seminarie en het Spijker. Vrijdag werd dan het thema “verbonden met de hele wereld” verder uitgewerkt. Eén van de hoofdpunten daaruit was dat ook mensen die na ons komen nog een leefbare wereld willen.

Daarbij komt uiteraard het aspect milieuvervuiling aan bod. De kinderen brachten handschoenen mee en trokken er samen met meester of juf op uit om zwerfvuil te verzamelen. Ze kregen daarbij ook de hulp van Spencer, de mascotte van de Noord-Ierse partnerschool. Alle deelnemers werden beloond met een sappige appel … en die lustte Spencer ook wel.

30

4de Solidariteitsquiz GROOT-HOOGSTRATEN - ACW Fusie Hoogstraten organiseert op zaterdag 13 mei 2006 voor de 4de keer haar Solidariteitsquiz. Dit jaar gaat de quiz door in de parochiezaal van Meerle, waar stipt om 20 uur begonnen wordt. Zoek dus nog een paar vrienden, buren, familieleden of verenigingsleden bij elkaar en kom mee quizzen voor het goede doel!

Elke ploeg mag uit maximaal 6 leden bestaan en speelt voor een vooraf bepaald goed doel.

Dit goede doel kan zowel een project in een ontwikkelingsland zijn als een organisatie hier bij ons. Belangrijk is alleen dat de voorgestelde projecten of organisaties op een solidair manier werken op hun terrein. De winnaar van de quiz mag 300 euro overschrijven naar zijn of haar goed doel. Daarnaast worden nog 6 ploegen uitgeloot die elk 150 euro mogen storten. Daardoor heeft iedereen, dus ook de laatste in de eindrangschikking, kans op een prijs voor zijn goed doel. En net als vorig jaar zullen de vragen ook nu weer niet al te moeilijk zijn en zullen er vooral meerkeuzevragen voorgeschoteld worden.

Twijfel niet langer, kom uit je kot en schrijf je in voor deze gezellige avond. Per ploeg wordt een bijdrage van 10 euro gevraagd. Inschrijven voor 1 mei bij Jef Vinckx, Jonh Lijsenstraat 40 in Meer (tel: 03/315.88.26). Er zullen 13 mei ook 3 mensen uit Kongo te gast zijn, die er werken aan projecten die gesteund worden door Wereldsolidariteit, een deelorganisatie van ACW die zich inzet voor de Noord-Zuidwerking (rv).

HOOGSTRATEN

Circus Picolini in de Gemeenteschool HOOGSTRATEN - Zo kennen we onze gemeenteschool. En zo hebben we ze graag. Creatief uit de hoek komend met andermaal een mooi project. De idee groeide al toen zij een vijftal jaar geleden een grootouderfeest organiseerden rond het thema circus. De acts van de kinderen waren toen ook al knap, maar spelen in een echte tent, met echte woonwagens ernaast, dat zou toch nog wat anders zijn …

Daarom werd contact opgenomen met de familie Hartmann, die al 10 jaar circusvoorstellingen geeft in samenwerking met schoolkinderen. De eerste contacten tussen de circusfamilie, de leerkrachten en het oudercomité werden al tijdens de voorgaande schooljaren gelegd. In het begin van dit schooljaar werden de definitieve afspraken gemaakt. En kort na de kerstvakantie ging men dan echt van start. Het oudercomité begon met de organisatie van de cafetaria. De meesters en juffrouwen begonnen met het bedenken van de acts voor de jongere kinderen. Voor de oudere leerlingen waren er eerst enkele initiatiedagen, waar één van de artiesten van het circus hen enkele circustechnieken aanleerde. In de daaropvolgende weken werd er verder geoefend in de turnzaal, op de speelplaats en ook thuis. Het inoefenen van deze technieken werkt bevorderend voor de motoriek van de leerlingen. Daarnaast is het aanbod van voldoende spelvormen ook één van de beste middelen om ‘vervelend gedrag’ te voorkomen. In de hoogste klassen legden de leerlingen zelfs een heuse ‘circusmap’ aan, waarin taal, wiskunde, wereldoriëntatie en muzische vaardigheden aan bod kwamen.

Tijdens de slotweek van 6 tot en met 11 maart, hielpen de kinderen nog bij het opstellen van de grote circustent en brachten zij ook een bezoek aan de woonwagens van de familie Hartmann.

Ook de kinderen, jong en oud, toonden zich rasechte circusartiesten.

Daarnaast kwamen de circusartiesten ook naar de school, waar ze onder meer geïnterviewd werden door de leerlingen. Verder werd er nog intensief gerepeteerd, want op 10 en 11 maart moesten liefst 3 voorstellingen gegeven worden.

Drie keer op rij was de circustent zo goed als uitverkocht, wat neerkomt op verschillende honderden toeschouwers. Toeschouwers die allemaal even hard genoten van de knappe show, waarin de echte circusartiesten afwisselend speelden met de lagere schoolkinderen en de kleuters. Gelegenheidscircusdirecteur (onthoud

Hoogstraatse koppen op het net HOOGSTRATEN - Lof alom voor de knappe openluchttentoonstelling die het IKO op onze Vrijheid organiseerde! Alleen jammer van die paar uitzonderingen die niet het nodige respect konden opbrengen voor al dit moois. Zo werden in de nacht van 4 op 5 maart tegenover de kerk en aan het Seminarie verschillende ‘gekende koppen’ beschadigd of gestolen. Wie doet zoiets? Wie moet op zo’n negatieve manier om aandacht vragen? Wie is zijn kinderen vergeten op te voeden?

Gelukkig zijn er ook mensen met een meer constructieve geest, zoals bijvoorbeeld Mon Rigouts, die de ganse reeks fotografeerde en op zijn site plaatste. Zodat we er ook nu de tentoonstelling is afgelopen, nog van kunnen genieten. Neem zeker eens een kijkje op http://users.telenet.be/monrigouts. Bedankt Mon, en doe zo voort!

Tot verdriet (en woede) van velen werden heel wat kunstwerkjes beschadigd. Gelukkig kunnen we de meeste nog bekijken op de mooie site van Mon Rigouts.

dit woord voor Scrabble) Jef Versmissen – door mama Hartmann ‘Jefke’ genoemd – was terecht trots op al wie meewerkte. Alleen jammer van dat éne leugentje … want mama Hartmann vertelde ons bij de verwelkoming dat we geen perfectie mochten verwachten, maar die hebben we dus wel gekregen! Want wat een voorstelling! Wat een prestatie! En wat een herinnering, die door de kinderen nog jaren gekoesterd zal worden!

Proficiat! (tekst: dh, foto’s: Gemeenteschool.

Wie wil kan ook nagenieten op de website van de school, waar een uitgebreid fotoverslag te vinden is.)

Bezoek aan de Sint-Pauluskerk HOOGSTRATEN - Samen met de afdeling Rijkevorsel, brengt ons Davidsfonds op 29 april een bezoek aan de Antwerpse St.-Pauluskerk, gelegen aan de Veemarkt. Deze voormalige kloosterkerk (van de Dominicanen) verving vanaf 1517 een gebouw dat er al sinds 1276 had gestaan. De huidige kerk is grotendeels gebouwd in laatgotische stijl, met renaissancekenmerken.

De barokke torens werden toegevoegd na de brand in 1769. Ook het interieur is grotendeels barok. Er vallen nog heel wat kunstwerken te bewonderen, wat grotendeels te danken is aan de koelbloedige buurtbewoners, die deze bij een brand in 1968 mee naar buiten hielpen dragen.

Het Davidsfonds vertrekt om 12.45 aan de Pax. De verplaatsing geschiedt per carpooling en vervolgens met tram 3. Het aantal deelnemers is beperkt. Niet-leden betalen 10 euro, voor leden zijn het er maar 7.

Meer info bij Joos Croes (03/314.49.24 of joos_ croes@telenet.be).

31

HOOGSTRATEN

Lagere school Klein Seminarie start met kleuterafdeling HOOGSTRATEN - De lagere school van het Klein Seminarie wordt vanaf 1 september een volwaardige basisschool. Dat betekent dus dat er gestart wordt met een kleuterafdeling voor kleuters vanaf twee en een half jaar oud. De voorbereidingen daarvoor zijn ondertussen al volop aan de gang. Zowel op pedagogisch vlak als inzake infrastructuur werd er al heel wat denken doewerk verricht. “Wij hebben er enkele jaren voor moeten ijveren en zijn dus heel blij dat we eindelijk definitief de toelating hebben gekregen om van start te gaan met kleuters. We gaan er nu natuurlijk volop voor om de lagere school om te bouwen tot een volwaardige basisschool,” aldus directeur Jef Verboven.

De reden waarom de lagere school nu deze stap wilde zetten, is dat ouders zich bij de schoolkeuze onder andere laten leiden door praktische bedenkingen. Doorslaggevend blijkt dikwijls of broer en zus van de leerling ook terecht zullen kunnen in dezelfde school. Doordat alle lagere scholen (net zoals de secundaire scholen) gemengd zijn, opteert men er dus vaak voor om de oudere broer of zus in dezelfde school te houden als de jongere kleuter. Dat maakt dat een lagere school vandaag de dag dus nood heeft aan een goede onderbouw.

Binnen het katholiek onderwijs bestaat er een overeenkomst om voor de oprichting van een nieuwe school of schoolonderdeel de toestemming te vragen van de DPCC, de diocesane plannings- en coördinatiecomissie. Dit overlegorgaan probeert de belangen van alle scholen zo goed mogelijk te bewaken. Indien scholen of scholengemeenschappen om welke reden ook onderling geen overeenstemming bereiken, hakt de DPCC de knoop door. Dat is wat nu dus gebeurd is.

Concrete plannen

Ondertussen maakt de school werk van de concrete uitvoering van de plannen. Directeur Jef Verboven: “Een eerste prioriteit was het uitwerken van een pedagogisch project voor de kleuterafdeling van 2,5 jarigen tot en met de 5-6 jarigen. Dat is al een heel eind gevorderd. Voor de infrastructuur werd er tijdig contact opgenomen met een architect, zodat die nu al een maquette kon presenteren voor een nieuw gebouw dat er in 2007 zal komen. Voor het eerstkomende schooljaar is er al een planning voor een degelijke en goed onderbouwde tussenoplossing. Gelukkig kunnen we bij dit alles rekenen op vele helpende handen. Ik heb er alle vertrouwen in dat de mensen echt wel zullen kunnen zien dat we geen half werk afleveren.”

Om effectief de deuren te openen, zijn er het eerste jaar zestien kleuters nodig. Op dit moment zijn er al verscheidene kleuters ingeschreven, zodat Jef Verboven er donder op durft te zeggen

32

dat het minimumaantal gehaald zal worden. Een van de eerste inschrijvers licht toe waarom ze voor de nieuwe kleuterschool koos: “Omdat ik hier al een zoontje heb zitten, ben ik vertrouwd met de manier van werken. Ik merk dat bij jullie grote en kleine kinderen leren samenwerken.

Mijn zoon uit het eerste leerjaar heeft mij onlangs leren schaken, schitterend. Ik geloof in het project van de kleuterschool en ben reuze benieuwd naar de start.”

Toch weet Jef dat er nog drukke en spannende weken en maanden voor de boeg zijn. “Uiteraard breekt voor het hele schoolteam een drukke periode aan. Gelukkig is dit een vorm van wat ik gezonde stress wil noemen, want iedereen kijkt met grote belangstelling uit naar de veranderingen die gaan plaatsvinden. Eén ding staat al vast: op onze opendeurdag van 7 mei zal iedereen hier ter plekke al kunnen zien hoe onze kleuterklas-

sen er volgend jaar gaan uitzien. Ik wil iedereen hierbij dan ook erg nieuwsgierig maken en ben niet bang om te hoge verwachtingen te creëren.

Wij zullen er staan! Onze deuren staan wagenwijd open voor al wie interesse heeft en meer te weten wil komen over dit nieuwe project binnen het Klein Seminarie.”

Reacties

De lagere schoolkinderen zien een en ander blijkbaar wel zitten. Ze denken luidop mee, zo blijkt uit hun reacties. “Ik vind het een heel goed idee, want dan kan mijn zusje ook mee. Het is heel gemakkelijk, want dan kunnen grote en kleine broers en zussen samen naar dezelfde school.”

Een medeleerling ziet al meteen praktische oplossingen: “Mag ik hen dan ook helpen met naar het wc gaan? En ik wil tijdens de voorleesweek wel gaan voorlezen bij de kleuters, hoor…” Over

HOOGSTRATEN de speelplaatsactiviteiten is er toch wel enige bezorgdheid: “Kunnen we dan samen spelen op de speelplaats?” “Nee joh, de kleuters moeten een aparte speelplaats hebben want tussen de grote kinderen die voetballen of bezig zijn met tikspelen, lopen we die kleintjes zo omver!” Verder ziet het jonge grut ook onverhoopte kansen in de geplande uitbreiding: “Komen er dan nieuwe speeltuigen…?”

Ook leerkracht Luc Rombouts klinkt alvast enthousiast over de vooruitzichten: “De toelating om van start te gaan met een kleuterafdeling is voor ons een erkenning van onze inzet. Wij hebben een enthousiaste ploeg die met veel zorg de leerlingen begeleidt in hun groei van kind naar jongvolwassene. Wij proberen als school altijd oog te hebben voor de volledige ontplooiing van de mogelijkheden van het kind.”

Of de leerkrachten dan niet ook met een bang hart opkijken tegen de nieuwe uitdaging? “Toch niet. We hebben een goede ploeg die al heel wat ervaring heeft opgebouwd met allerlei recente vernieuwingen. Zo zijn er de hoeken- en contractwerkprojecten. In de namiddagen worden w.o.-projecten per graad uitgewerkt met de nodige aandacht voor muzische vorming. Verder geven we veel aandacht aan het bevorderen van leesplezier in ons leeseiland. Tijdens middagspeeltijden kunnen leerlingen vrijblijvend komen luisteren naar leerkrachten die verhalen vertellen. Op datzelfde moment kunnen andere

leerlingen elders leren schaken. Het zijn maar enkele voorbeelden van wat onze ploeg leerkrachten hier de laatste jaren al uit de grond gestampt heeft, en die toch wel heel erg aanslaan bij onze kinderen. Wanneer wij met eenzelfde enthousiasme werk maken van de kleuterafde-

ling, dan geloof ik echt wel dat de kleuters zich bij ons als vissen in het water zullen kunnen voelen…” Lachend voegt hij er aan toe dat “de oudste visjes dan in ons schoolzwembad alvast ook wel terecht zullen kunnen voor watergewenning.” (mdl)

aan de hand van praktijkoefeningen een beter inzicht krijgen in wat het technisch onderwijs te bieden heeft. Vito Hoogstraten kent zo al heel wat jaren zijn Doe-dagen voor het lager onderwijs. Gedurende een tweetal weken passeerden onlangs weer een 20-tal scholen met in totaal zo’n 630 leerlingen de praktijklokalen van de afdelingen Bouw, Hout, Elektriciteit en Elek-

tronica, Land- en Tuinbouw, Metaal, alsook het Labo Wetenschappen.

Metselen, vogelkastjes timmeren, plantjes stekken, haargel maken, … het boeide hen allemaal.

Nu alleen nog de keuze maken. En ook al wordt het klassieke humaniora, een kijk op wat er in een technische school gebeurt, is altijd meegenomen. (jh)

Later word ik metser?

HOOGSTRATEN - Op het einde van dit schooljaar moeten weer honderden kinderen uit het laatste jaar van de basisschool hun keuze maken voor het secundair onderwijs. Voor velen geen simpele keuze.

Daarom richten sommige technische scholen naast de traditionele opendeurdag ook andere kennismakingsdagen in, waarbij de leerlingen

De leerlingen van de Gemeentelijke Basisschool van Hoogstraten voelden zich al even volwaardige metsers.

33

HOOGSTRATEN

Feir Pleej op schattentocht HOOGSTRATEN - Onlangs organiseerde de jeugdvereniging Feir Pleej een weekendje. Hier volgt een klein verslagje.

Donderdagmorgen. Met kleine oogjes vertrekt de begeleiding naar het huisje in Viersel. Alles werd in gereedheid gebracht, want snel zouden de kinderen aankomen. Eventjes onwennig kennismaken, maar al snel staan de mondjes niet meer stil. Tijd voor een actief spel buiten in het bos: kampen werden gebouwd, strategieën uitgedacht. Maar het duurde niet lang voor we verlangden naar het warme stoofje waar we onze verkleumde voeten konden verwarmen.

Nog even werden de verfborstels bovengehaald en het werd duidelijk dat niet alleen Picasso talent had.

Dan was het hoogtijd om de hongerige maagjes te vullen: een groot bord spaghetti werd met veel smaak naar binnen gespeeld. Eventjes later klonk er een onbekende stem door de walkietalkie: “Hallo, ik ben de graaf van Viersel. Ik weet waar de schat verstopt is en ik zal jullie helpen op jullie tocht.” Handschoenen en mutsen werden bovengehaald om de sneeuw te trotseren. Met de walkietalkie op zak werd de schattentocht ingezet. Maar de vraag bleef: ‘Wie is die mysterieuze man?’. Hier werd gretig over gespeculeerd en de graaf werd meermaals lastig gevallen met moeilijke vragen. Tips werden ontvangen, schat gevonden…, missie geslaagd! Nog een lekkere warme kop chocomelk en dan was het tijd om de bedjes op te zoeken.

De evergreen ‘Goeiemorgen, morgen’ van Nicole en Hugo klonk door de boxen, tijd om op te staan.

Snel ontbijten zodat we klaar staan voor het volgende spel. Een springestafette waar iedereen het zelfs buiten lekker warm van kreeg. Na het middageten meldde de graaf van Viersel zich weer aan door de walkietalkie. Hij had slecht nieuws: “Vannacht werd er een moord gepleegd. Ik heb de opdracht gekregen deze op te lossen. Kunnen jullie mij helpen?” Onze speurneuzen vertrokken

34

en al snel bleek dat Plons, de gekke kikker de moord gepleegd had. Omdat Spring en Xink niet tot in Viersel geraakten, moesten we zelf voor entertainment zorgen. Er werd hevig gerepeteerd, dansjes werden aangeleerd, stemmen gesmeerd en toen kwam het moment suprême: de muziekavond ging van start en iedereen gaf het beste van zichzelf. Op het ritme van Oya lélé werden de tandjes gepoetst, de schmink verwijderd en werd het tijd om naar bed te gaan.

wat adressen uitwisselen en dan was het tijd om huiswaarts te keren.

Zin om ook eens een schattentocht te maken, een botenrace te houden of in de voetsporen van Picasso te treden? Misschien is het zomerkamp, georganiseerd door Feir Pleej dan wel iets voor jou!

Dit kamp voor 6 tot 12 jarigen heeft plaats in de Hoge Rielen van 16 tot 21 juli. Meer informatie vind je op onze website www.jnet.be/feirpleej en je kan ons steeds bereiken via de jeugddienst van Hoogstraten en via mail. (feirpleej@hotmail. com) We hebben nu al een toffe begeleidingsgroep, maar deze zou nog completer zijn met een paar nieuwe, enthousiaste krachten. Voel je je geroepen, twijfel niet en stuur ons een mailtje.

(Feir Pleej)

We stonden vrolijk op, maar al snel bleek dat dit de laatste dag was. De laatste chocopops werden opgegeten, de chocopot zorgvuldig uitgekuist.

We waren helemaal klaar om de wetenschappelijke vraag van de dag op te lossen: ‘Wat drijft en wat zinkt?’. Misschien was u vroeger niet haantje-de-voorste als het over wetenschap ging, maar ik kan je verzekeren dat deze kinderen ontzettend enthousiast waren. De opdracht luidde ‘knutsel een boot die mooi en creatief is en die enorme snelheden haalt.’ De stemming werd gehouden, de mooiste boot bekroond. Tijd om naar het kanaal te trekken voor een heuse botenrace. De bootjes werden terug uit het water gevist, om daarna zorgvuldig te worden ingepakt als mooie herinnering.

Zo, de valiezen stonEr werd veel plezier gemaakt tijdens de schattentocht van Feir den klaar, nog snel Pleej.

HOOGSTRATEN

De Ronde van Vlaanderen in Hoogstraten?

HOOGSTRATEN - Jawel! Tenminste toch de prachtige fotoreeks over deze koers, gemaakt door fotograaf Dominique Van Huffel. “Als de 1ste ploegsneden nog blinken in de voorjaarszon, is het hoogdag in Vlaanderen. Het volk maakt zich op, ongeacht het weer. Erbij zijn, erover mee kunnen praten, dat is van het grootste belang. De verafgoding van onze Flandriens, de helden op kasseien en Vlaamsche bergen. De geur van bier en hamburgers onderdrukt deze van ingesmeerde kuiten. Helikopters kondigen aan, radio’s tegen de oren gedrukt, de massa dringt zich op tegen de hekken. Het circus is in aantocht, de acrobaten op velo’s rijden door een zee van mensen.

Vlaamse leeuwen aan vlaggenstokken, overal.�

Wie de fotografie van Van Huffel (Hoogstraten, °1962) kent, zou dit nooit verwachten. Hij was eerder de fotograaf die het humane, het biotoop van de andere volkeren fotografeerde. Denken we maar aan zwart Afrika, India, China en het voormalige Oost-Europa. Of dichter bij huis: de vreugde van de feestenden mens tijdens het ‘carnaval’.

Niets is minder waar! Hij houdt net zoals zovele anderen van de Ronde en zijn volk. Hij doet hier niets anders dan hij al jaren doet: het fotograferen van mensen en dingen die hem boeien. En het ‘teruggeven van beelden aan het publiek waartoe ze behoren’, ĂŠĂŠn van zijn belangrijkste principes. Vandaar ook deze locatie, met de sprekende naam “De VĂŠloâ€?

In het cafĂŠ kunt u genieten van deze prachtige tentoonstelling, waarin Van Huffel op speelse manier het verloop van de Ronde, maar ook de omgeving, het volk en de renners in beeld brengt. Wij kennen dit allemaal. De wielerkoers behoort tot onze cultuur. De Ronde maakt van onze renners helden voor het leven, gedragen door het volk!

Van 17 maart tot en met 30 april in CafĂŠ De Velo, Peperstraat 2.

Dagelijks geopend vanaf 14 uur, alleen ’s woensdags gesloten.

7K76 @Vciddg

L;HIC?II;D

@7DII;DI <gVk^c :a^hVWZi]aVVc , '('% =dd\higViZc

L;HP;A;H?D=;D 9;DJ;7#87DA B;D?D=;D L^_ WZodZ`Zc J cV iZaZ[dc^hX]Z V[hegVV` IZa# %( (&) (, -- " ;Vm %( (&) ,) &) lll#kZghb^hhZc_VchhZch#WZ kZghb^hhZc_VchhZch5edgi^bV#WZ

35

HOOGSTRATEN

Opbrengst 1ste aardbeien naar Wistik HOOGSTRATEN/MEERSEL-DREEF Woensdag 8 maart was het de laatste keer dat Adriaan Van Boxel en Mit Van Bergen uit Meersel-Dreef de 1ste aardbeien aan de Veiling leverden. Tijdens de voorbije 16 jaar gingen zij liefst 15 keer met deze primeur aan de haal, maar nu gaan de gekende aardbeitelers met pensioen. “Ik heb het altijd graag gedaan,” zegt Adriaan in Gazet van Antwerpen. “Mijn vader Frans teelde al aardbeien. Toen wij trouwden, zijn ook wij gestart met aardbeien. In bijberoep, want in het dagelijks leven was ik heftruckchauffeur in de Veiling. In 1968 bouwde we onze eerste serre, en toen ging alles plots heel snel.” In 1983 startte Adriaan als eerste met hydrocultuur. Een revolutionair systeem, dat echter niet het gewenste resultaat leverde, waardoor de teler later overschakelde naar substraatteelt.

De verkoop van de 1ste aardbeien vond plaats op 8 maart en zoals vanouds ging de opbrengst naar een goed doel. Dit jaar was dat de vzw Wistik, die instaat voor aanvullende hulp bij kanker en die sinds kort haar zetel heeft in het Hoogstraats Begijnhof. De aanwezigen werden verwelkomd door Veiling directeur Gaston Opdekamp, door

Gert Verheyen overhandigt namens Supermarktketen Delhaize en Veiling Hoogstraten een check van 8.000 euro aan vzw Wistik. (foto’s: Jef Floren) Veilingvoorzitter Vermeiren en door de Ghesellen van de Aardbei. Het voorbereiden van de elektronische simultaanverkoop – zodat ook vanuit andere veilingen geboden kon worden – vergde wat tijd: men moest checken of de verbindingen in orde was en of men met iedereen contact had. Maar de verkoop zelf ging erg snel.

Na enkele seconden was het hoogste bod binnen.

Supermarktketen Delhaize had de vruchten via een online bieding gekocht voor de prijs van 500 euro per 200 gram, hetgeen voor de ganse kist op 4.000 euro kwam. Een mooie som, die echter door de Veiling nog werd verdubbeld tot 8.000 euro.

Adriaan en Mit Van Boxel leverden voor het laatste jaar de 1ste aardbeien van het seizoen.

Terwijl men de check voor de vzw Wistik prepareerde, werden Adriaan en Mit alvast uitgebreid in de bloemen gezet. Daarvoor had de Veiling Club Bruggespits Gert Verheyen uitgenodigd, die vlakbij de Veiling opgroeide. Verheyen overhandigde daarna ook het bedrag aan een afvaardiging van de vzw, die duidelijk blij waren met het mooie resultaat.

‘Theater Het Gevolg’ zoekt muzikanten/figuranten...

Het Gevolg uit Turnhout is een professionele theaterwerkplaats die al jaren theater maakt voor zowel kinderen als volwassenen. Momenteel werkt Don Verboven er aan een uniek project. ‘Paradijs voor Futlozen’ wordt een voorstelling die op locatie in Wortel-kolonie zal gespeeld worden en zal gaan over landloperij en de gevolgen van de afschaffing ervan in 1993.

De regie is in handen van eerdergenoemde Don Verboven (dat is er ene af Meer).

Florejan Verschueren (eveneens Hoogstratenaar) componeert de muziek. Bruno Van

36

den Broecke en Nico Sturm zijn de acteurs.

In deze voorstelling speelt een fanfare een niet onbelangrijke rol. Hiervoor is Het Gevolg nog op zoek naar muzikanten/figuranten. We willen het liefst van al speciaal voor deze theaterproductie een fanfare samenstellen.

Ben je creatief, speel je een blaasinstrument en heb je zin om mee te figureren in ‘Paradijs voor futlozen’? Ben je bovendien regelmatig vrij in augustus (repetities) en in september (avondvoorstellingen)?

Meld je dan aan bij Het Gevolg, meer bepaald Bram Verschueren (bram@hetgevolg.be). Wij nemen vervolgens contact met je op voor verdere afspraken (omdat heel wat mensen niet kunnen op de eerder aangekondigde auditie op 30 april zal de auditiedatum afhangen van jullie agenda’s).

De repetities zullen doorgaan in Hoogstraten, de voorstellingen - uiteraard - in Wortel.

Ook voor meer informatie kan je altijd mailen naar bram@hetgevolg.be, of bellen met Het Gevolg: 014/426327. (bv)

HOOGSTRATEN

Directiewissel op 1 april 2006

Wally Wagtmans verlaat Kärcher HOOGSTRATEN - Binnen het Hoogstraatse bedrijfsleven mogen we Kärcher zeker tot de vaste waarden rekenen. We schrijven 1 maart 1978 wanneer Wally Wagtmans een Belgische vestiging van het Duitse bedrijf Kärcher opricht, aan de Lodewijk De Konincklaan in Hoogstraten. Daar huurt hij de oude garage van Servaes, vlakbij Hubo. Een ruimte van amper 300 m2.

Vader Wagtmans is Wally’s 1ste medewerker; zijn huidige vrouw Rit Van Opstal vervoegt de zaak korte tijd nadien en zal er ruim 16 jaar aan de slag blijven. 2 jaar later werken er al 20 mensen en in 1981 verhuizen ze dan ook naar industriezone De Kluis, waar het bedrijf nog steeds gevestigd is.

Op minder dan 3 decennia weet Wagtmans het bedrijf uit te bouwen tot de absolute marktleider in de Benelux. Tegelijkertijd wordt het één van de grotere werkgevers van de stad. In 1985 werken er al 60 mensen en in 2005 gaan ze over de 100. Ook de omzet van Kärcher Benelux neemt spectaculair toe: met 0,75 miljoen euro in 1978, 25 miljoen euro in 1985 en 62 miljoen euro in 2005. Een begrijpelijke evolutie, als je naar het aantal verkochte producten van de Hoogstraatse vestiging kijkt: 6.000 in 1978, 40.000 in 1985 en 390.000 in 2005! Het gamma Kärcherproducten bestaat in oorsprong vooral uit hogedrukreinigers voor garages en landbouwbedrijven. Momenteel wordt een veel uitgebreider pakket aan reinigingsproducten aangeboden, met waterstofzuigers, schrob- en dweilautomaten, veegmachines en dergelijke meer. 50% wordt verkocht aan gewone consumenten; de andere 50% is voor de industrie. Maar alles wordt verkocht via handelaars; niets rechtstreeks.

Maar zopas raakte dus bekend dat Wally Wagtmans zijn mandaten als Gedelegeerd Bestuurder van Kärcher NV (België) en Directeur van Kärcher BV (Nederland) met ingang van 1 april zal overdragen aan zijn broer Kees. Kees Wagtmans heeft er al een carrière van 25 jaar opzitten bin-

nen het bedrijf, waarbij hij verschillende managementfuncties bekleed heeft. Dat de directieraad van Kärcher Winnenden (Duitsland) hem voor de opvolging voordroeg is dan ook geen verrassing. Kärcher zal voortaan bestuurd worden door een 2manschap, want Erik Wauters blijft de functie van Financieel en Administratief directeur waarnemen, een functie die hij al 3 jaar met succes vervult.

Eén van hun doelstellingen is om de jaaromzet tegen 2010 te verhogen tot 100 miljoen euro.

Voor Wally zal stilVan links naar rechts: Erik Wauters (Administratief en Financieel zitten er echter nog Directeur), Kees Wagtmans (Gedelegeerd Bestuurder vanaf april) niet direct bij zijn. en Wally Wagtmans (afscheidnemend Gedelegeerd Bestuurder).

Want vanaf april zal hij als zelfstandige gaan werken voor ‘Future Tech’, een subdivisie en haar burgemeesters, zowel Sprangers als Van van Kärcher. Future Tech is vooral bezig met Aperen, is altijd aangenaam verlopen. Daarnaast reiniging en filtering van water en met het teis hij vooral de vele werknemers dankbaar. Want rugwinnen van water. Binnenkort introduceren zij zijn er mee verantwoordelijk voor dat Kärcher ze bijvoorbeeld kleine waterzuiveringsstations staat waar het nu staat. Wagtmans heeft altijd gevoor particuliere woningen. Daarnaast is Future probeerd op gelijke voet met hen te werken. Geen Tech ook vaste leverancier voor het Belgisch en manager in een ivoren toren, maar een “meewerhet Nederlands leger. Ze leveren veldkeukens kende patroon”, een uitdrukking die hij onthoumaar ook dekontamineringsproducten, om de den heeft van het moment dat hij zich in België omgeving zuiver te maken na biologische of vestigde. Maar op 30 maart zal Wally Wagtmans nucleaire aanvallen. ‘zijn’ Kärcher Hoogstraten dus verlaten. Die dag Wagtmans kijkt met een goed gevoel terug op de zal hij ook uitgebreid gevierd worden door het voorbije periode. De samenwerking met de stad personeel van de vestiging. (dh)

Kärcher Benelux, sinds 1981 gevestigd op industriezone De Kluis.

37

MEER

40 jaar KWB-lid MEER - Lid zijn van de KWB en dit al 40 jaar is een zeer lange tijd, daarom vonden de KWB’ers het tijd om Jan Jansen en Jef Vinckx eens extra in de “bloemetjes” te zetten.

Zo geschiedde op zaterdag 4 maart. De twee betrokken personen waren van niets op de hoogte want hun vrouwtjes hadden niks verteld en een “etentje met z’n vieren” geregeld.

Groot was dus ook hun verwondering toen ze thuis opgehaald werden en naar Radio Valencia gevoerd werden. Daar aangekomen waren ze helemaal het noorden kwijt, want vele bekenden stonden hen op te wachten: KWB-leden van de ganse gemeente, de secretaris van het verbond Antwerpen (Guy Verreyt) en de nationale voorzitter (Koen Steel) en natuurlijk de bestuursleden van de plaatselijke KWB uit Meer. Dat het feest tot de vroege uurtjes zou doorgaan was overduidelijk want de KWB is een plezante vereniging; anders blijf je ook geen 40 jaar lid! Op naar de 50 jaar zou ik zeggen. (re)

MEER – Jan Jansen omarmt Jef Vinckx. Beiden worden ter gelegenheid van hun 40-jarig KWB lidmaatschap door de kameraden in de bloemetjes gezet. (ma)

Jogging

MEER – Deze joggers en jogsters deden vorig jaar mee met de jogging. En u wellicht dit jaar? (ma) MEER - Fit zijn is gezond. Onderzoeken wijzen uit dat wie op regelmatige basis aan sport doet, meer kans heeft om langer gezond te blijven. Daarom joggen maar. Voor deze jogging is een professioneel schema opgesteld waarbij mensen na 10 weken in staat zijn om 5 km te kunnen lopen. Buiten dit professioneel trainingsschema worden concrete tips gegeven voor een goede opwarming en kledij. Indien je deelneemt gaat je conditie en je gezondheid erop vooruit.

De start van deze jogging-reeks zal door Guy Oomen gegeven worden op dinsdag 4 april en de 9 daarop volgende weken zal het joggen ook telkens doorgaan op dinsdagavond.

Bij de KWB staat deze joggingreeks open voor het hele gezin (mannen, vrouwen, jeugd +12) De kostprijs bedraagt slechts 10 voor leden, 13 voor niet-leden (u kunt ook lid worden).

Om de voorbereiding en de verzekering tijdig in orde te brengen, verwachten KWB dat geïnteresseerden de inschrijvingen zo snel mogelijk binnen brengen bij Guy Oomen, Donckstraat 1, tel. 03/315.84.31. (ma).

38

Mussenakker strikt Kamagurka MEER - De qua zonnestralen minst bedeelde februari ooit, regen en sneeuwbuien in maart, slecht humeur, libidodegressie en wintercolère alom, maar geen paniek Hoogstraten, want hier is de Mussenakker met de remedie: humor van het hoogste schavot, absurditeit van indrukwekkend allooi, fantasie uit een gestoorde dimensie of kortweg: Kamagurka.

De Gentse cartoonist/ comedian slentert al MEER – Kamagurka treedt binnenkort op geruime tijd rond door in Leuven Stadsschouwburg, Nijmegen Thehet BV-wereldje. Niet ater Lux, Antwerpen Arenbergschouwburg, begrepen door somGent Minaschouwburg en... de Meerse pamigen, gelouterd en rochiezaal. (ma) geprezen door de rest.

Denk op gebied van cartoons maar aan Raketman, Kamagurkistan, Bert en Bobje, enz. Denk op gebied van televisie maar aan Lava of gastrollen in De Laatste Show. Denk op gebied van muziek maar aan Kamagurka en de ridders van de Apocalyps. Het zal u niet verbazen dat deze media-omnivoor jaarlijks steevast zijn plekje heeft in menig Pop Poll-lijstje.

‘Ontoerekeningsvatbaar,’ is terecht de titel van de nieuwe zaalshow waar Kama vandaag mee door de Nederlandstalige contreien trekt en de absurditeit eert. Met onderwerpen als handtransplantaties terwijl de betreffende hand de deurklink nog vastklemt, hoe mannen zonder vrouw toch bedrogen kunnen worden en ook controversiële thema’s niet schuwend, komt hij op zaterdag 15 april naar de parochiezaal in Meer. De cultuurminnende, goedlachse Mussenakker is gastheer van dienst en biedt kaarten aan in voorverkoop in het jeugdhuis zelf en op volgend nummer: 0478 434469 (Raf Laurijssen). Reserveren kan ook e-mail: raf_laurijssen@hotmail.com Voor meer informatie kunt u natuurlijk terecht op www.mussenakker.be (wd)

MEER

Het trolletje van ’t Heidebloempje MEER – De telefoon van het boeiende ‘Lifeline’ is amper opgelegd of ’t Heidebloempje staat alweer klaar om deze keer de Meerse kinderen de kans te geven hun toneeltalenten te ontplooien. Wie anders dan professor Spritz, de zelfverklaarde pr-man van de toneelkring, kan ons daarbij beter uitleg verschaffen?

DHM: U ziet er tevreden uit.

Spritz: Dat zou ik geloven. Hoe kan het anders na twee uiterst succesvolle stukken met het volwassenentoneel?

DHM: Maar nu is het dus aan de kinderen?

Spritz: Inderdaad. We zijn heel blij dat we het kindertoneel terug hebben kunnen opstarten. Een traditie van vroeger is daarmee in ere hersteld.

DHM: Wie is daarvoor verantwoordelijk?

Spritz: Vooral Fonne Brosens en Jos Cools. Zij hebben de algemene leiding en doen ook de regie, wat niet eenvoudig is met zo’n bende dolenthousiaste kinderen.

DHM: Wat gaan ze spelen?

Spritz: Een sprookje, voor kinderen bestaat er niet veel anders. De titel is ‘Het kleine, stoute trolletje’, naar een boek van Leen Van Marcke.

DHM: Kan je iets vertellen over de inhoud?

Spritz: De inhoud is vrij klassiek. Vader en moeder Trol hebben veel werk met de opvoeding van hun trolletje. Op een dag maakt die het echt te bont. Ze laat het vuur uitgaan en verknoeit de pap.

De trollen sturen daarom het kleintje het hol uit.

Mijnheer de Wind neemt haar mee naar Kaatje van de molenaar. Zal zij erin slagen van de kleine stouterik een braaf trolletje te maken?

DHM: Mag ik raden?

Spritz: Nee, laat maar. Het is een kinderstuk, akkoord?

DHM: Natuurlijk. Wanneer zijn de opvoeringen?

Spritz: Op vrijdag 14 en zaterdag 15 april om 20 uur in de zaal Voor Kunst en Volk. Dat is dus in het paasweekeinde.

DHM: Wie mogen we allemaal op het podium verwachten?

Spritz: Ik zal u de rolverdeling geven: Het trolletje Hylke Huybrechts (foto), Kaatje van de molenaar Ellis van Buysterveld/Gitte Adams, molenaar Dieter Jacobs, vader Trol Jasper Adriaensen, moeder Trol Ellen Stes, mijnheer de Wind Gijs Kenis, schooljuffrouw Binaka Roefs, burgemeester Oscar Rommens, Stinus de knecht Wouter Van Gils, Maantje Jef Michielsen, het kwade willetje Cedric Aerts, het goede hartje Lien Bosmans, Kobe de hond Domien Cools, schooljeugd Ellen Brosens, Kelly Herrijgers, Jas-

Antiek- en vlooienmarkt MEER - Ten voordele van de fanfare De Eendracht wordt in de parochiezaal, Donckstraat, een Antiek- en Vlooienmarkt georganiseerd. Op zaterdag 22 april van 14 tot 18 uur en op zondag 23 april van 9 tot 12 uur is er gelegenheid tot bezichtiging van de antiek- en vlooienmarkt.

In voorverkoop worden dan overigens geprijsde artikelen reeds te koop aangeboden. Op zondag 23 april om 13.30 uur begint dan de verkoop per opbod in de parochiezaal.

Heeft u nog materiaal staan voor de vlooienmarkt? Laat het dan alleszins weten aan één van volgende personen: Frans Van Bladel, Gestelsestraat 4, tel. 03.315.77.76, Fons Stes, Terbeeksestraat 58, tel. 03.315.73.12, Louis Sterkens, John Lijsenstraat 41, tel. 03.315.00.96 of Jos Oomen, Driehoekstraat 4, tel. 03.315.93.53.

Ook in de loop van het jaar is alles welkom. Alvast dank bij voorbaat en tot in de parochiezaal.

Het loont zeker en vast de moeite om eens te komen zien! (ma)

Frans Bauer komt!

per Vriends, Charlotte Havermans, Kirsten Van Looveren, Nikki Arnouts en Ellen Adams.

DHM: Da’s inderdaad een bende. Eerlijk gezegd, ik benijd Fonne en Jos niet.

Spritz: Ik ook niet. Gelukkig krijgen ze een goede back-up van een uitgebreide technische ploeg. Ik denk hier aan Rosita Fockaert, Mie Van Opstal, Saskia Van Ostayen, May Braspenning, Els Van Gestel, Stan Strybos, Chris Verbist, Jan Roos, Karel Martens en Jos Godrie.

DHM: Het zal kwestie zijn van op tijd plaatsen te reserveren met zoveel volk.

Spritz: Zeker en vast. Voor kinderen tot 12 jaar is de prijs 3 euro en voor de anderen 5 euro per kaart, die zoals steeds vooraf te koop zijn bij Stan en Emilie Strybos-Kerstens, Meerdorp 49, tel. 03 315 83 44 vanaf maandag 3 april. Belangrijk bij het reserveren is ervoor te zorgen dat de kleine kinderen beter in de voorste helft van de zaal geplaatst worden, terwijl de volwassenen de achterste helft best innemen. Dan kan iedereen zo goed mogelijk zien.

DHM: Toneel voor het hele gezin dus?

Spritz: Is dat niet mooi?

DHM: Zo is dat.

VAN HUFFEL VASTGOED Voor al uw vastgoedtransacties.

U wenst uw eigendom te verkopen of te verhuren?

Vraag vrijblijvend inlichtingen!!

Vrijheid 72 2320 HOOGSTRATEN Tel. 03/314.16.99 www.vanhuffelvastgoed.com info@vanhuffelvastgoed.com

MEER - In het weekend van 18–20 februari was het 25 jaar geleden dat Radio Valencia startte met de eerste uitzending en dat weekend is niet ongemerkt voorbij gegaan: twee tv-stations uit Nederland en de pers hebben er uitgebreid aandacht aan geschonken.

Toen al was er door het bestuur beslist dat ze dit jaar extra inspanningen gingen doen voor de luisteraars en er staat nu al vast dat op 25 augustus de Nederlandse zanger Frans Bauer live met zijn orkest naar Meer komt naar de super grote feesttent bij Radio Valencia, Gaarshof 5. De kaarten zijn nu reeds verkrijgbaar aan 27,50 euro bij de Mick shop, Meerdorp 1, 03/315 82 56, café Disco ’t Fortuin, Meerdorp 13, 03/315 71 53 en Radio Valencia, Gaarshof 5, 03/315 96 65.

Maar dat is nog niet alles, ook het weekend van 19-20-21 augustus moet je al noteren in je agenda want dan zijn het de jaarlijkse Valenciafeesten en de volgende personen hebben reeds toegezegd: Laura Lynn, Eric & Sanne, Henk Wijngaard (op verzoek van de luisteraars), Rene Schuurmans en nog een 30-tal andere lokale artiesten staan op het lijstje. Deze drie dagen is de inkom gratis.

Voor meer informatie: stem af op 105.0 fm of www.radiovalencia.net (ma).

DE HOOGSTRAATSE MAAND Ken uw buren, uw dorp, uw gemeente, uw streek....

Lees De Hoogstraatse Maand, uw maandblad.

185

39

MEER

Winnaars sportquiz

MEER – Zij wonnen de sportquiz van de Mussenakker

Eenzame opruimers

MEER – Bij de jaarlijkse opruimaktie wordt hier de sloot ter hoogte van de Driehoeksstraat op professionele wijze vrijgemaakt van afval door Staf Laurijssen en Erik Jansen. (ma)

Herinrichting Terbeeksestraat

MEER – In maart startten de werkzaamheden aan de Terbeeksestraat. Het is de laaste rechte lijn alvorens de nieuwe kleuterschool, naar verluidt, nog dit schooljaar wordt ingebruik genomen. (ma) 40

Chiro viert weer!

MEER - Jaarlijks viert de Chiro haar verjaardag in de paasvakantie. Vorig jaar was dat een jubileumjaar met 35 lentes, dit jaar volgt logischerwijs het 36e jaar met een feest.

Een heel weekend kan u komen meefeesten aan het klooster in Meer van vrijdag 7 tot zondag 9 april. Speciaal voor u werkten de jongens en meisjes van Chiro Meer een veelzijdig programma uit.

Vrijdagavond starten de feestelijkheden met een wandeltocht door het Hoogstraatse landschap.

Anders dan vorig jaar voorzien ze dit jaar niet één, maar twee tochten van verschillende lengte. Er is een ‘geanimeerde’ tocht van 5 km die mikt op een publiek met kinderen en andere nieuwsgierigen.

Daarnaast is er een ‘serieuzere’ tocht van 10 km die de nadruk meer legt op het wandelen dan de randactiviteiten. Voor ieder wat wils dus.

Inschrijven doe je ter plaatse (tent op het plein aan het klooster in Meer) tussen 19 en 20 uur en betalen doe je voor de wandeltocht (én de aanwezigheidstombola én drie drankbonnetjes) 5 euro.

Zaterdag staan ze in de eucharistieviering van 17.45 uur speciaal even stil bij de Chiro. Als die gedaan is, zijn ze klaar om de kinderfuif in gang te draaien in de tent aan het klooster. Alle kinderen zijn hier zeer welkom om een dansje te komen wagen of iets fris te komen drinken tot 21 uur.

Zaterdagavond vieren ze met iedereen die naar de tent afzakt feest tot in de vroege uurtjes. Uiteraard met een frisse pint en muziek door DJ Paranoya en DJ Skinnie! Shake That IJs! Een vaste waarde en grote publiekstrekker is de zondag. Dit jaar eens te meer de moeite omdat dit het eerste weekend van het jaar zal zijn dat het weer toelaat buiten te komen.

Mits inschrijving (op chiroweekend@hotmail. com ) kan je zondagmiddag ¼ of ½ kip en friet komen eten met heel de familie.

Die zonnige zondagnamiddag is er de spektakelnamiddag waaraan je per ploeg van ongeveer 6 personen kan deelnemen. Inschrijven hiervoor ook weer op chiroweekend@hotmail.com en best voor 6 april (verzekerings- en prijskwestie).

Een ideale gelegenheid om die andere jeugdbeweging of de familie waarmee je al jarenlang in vete leeft eens uit te dagen.

Chiro Meer staat nu al klaar om u met een lach en veel dankbaarheid op te vangen tijdens het weekend van 7, 8 en 9 april aan het klooster in Meer. (jw)

MINDERHOUT

Kinderkarnaval

Verdraai de Wereld

Minderhout. Net voor de vakantie begon vierden de kinderen van de school Scharrel karnaval. Op woensdag waren de kleintjes die het heel plezant maar ook heel koud vonden.

Even later in de parochiezaal was de ergste koude vlug voorbij.

De daaropvolgende vrijdagmiddag trokken de grotere kinderen op pad. Ook zij waren allen om ter mooist. Na een tocht doorheen Minderhout konden ook zij genieten van een drankje en overheerlijke pannenkoeken in de parochiezaal.

Ploegwedstrijd Op zondag 23 april richten de trekpaardenvrienden een ploegwedstrijd in die doorgaat op het terrein van de gebroeders Stoffels, in de Minderhoutsestraat gelegen op de hoek met het Engeleven. Omstreeks 11.00 uur beginnen de deelnemers, het einde is voorzien omstreeks 16.00 uur.

Paaseieren Minderhout.Op zaterdag 1 april vanaf 9.00 uur ’s morgens komt de KSJ weer langs met overheerlijke paaseieren. Voor een democratische prijs van 3 euro kan u deze plaatselijke vereniging steunen door een zakje witte, bruine of gemengde eieren te kopen.

Treslong

Verdraaid, zegden de winkeliers en zelfstandigen in Minderhout. Verdraaid nog aan toe, waarom mogen onze klanten niet parkeren op zaterdag 11, zondag 12 en maandag 13 maart? Op zondag 13 maart heeft er op het dorpsplein te Minderhout de slothappening plaatsgevonden van Verdraai de Wereld van 13.00 tot 17.00 uur. Maar waarom je dan zaterdag en maandag niet mocht parkeren was niemand duidelijk.

JAMA Webcreations DOMEINNAAM

- registratie van alle domeinnamen -

WEBDESIGN

- ontwerpen van nieuwe websites -

RESTYLING

- aanpassen van verouderde websites -

HOSTING

- website hosting op onze supersnelle server -

Minderhout. Enige tijd geleden werden de bouwrijpe kavels verkocht op de Treslong, je weet wel (of niet) die nieuwe straat gelegen aan de Hoge Weg . . Naar verluidt werden toen alle bouwplaatsen toegewezen. Deze mensen zijn als eerste daadwerkelijk begonnen om hun droomhuis neer te zetten. Binnenkort zullen er nog anderen volgen want toen wij deze foto namen waren er nog twee bouwen “uitgeslagen”. Op deze manier bouwen jonge mensen aan de toekomst van henzelf en ook aan de toekomst van Minderhout.

Vrijheid 34c - 2320 Hoogstraten T 03 315 99 56 - F 03 315 99 57 info@jama.be

www.jama.be 41

MINDERHOUT

De Slinger zoekt sponsors De Slinger is gegroeid uit de Katholieke Vereniging van Gehandicapten binnen Hoogstraten en spant zich speciaal in voor de jongeren met een handicap. Sinds kort beschikken zij over een eigen speel- en vergaderruimte op Wortel Kolonie.

Voor het zover is dat de jongeren van deze unieke locatie kunnen genieten zal er echter nog heel wat water naar de zee vloeien. Op zondagnamiddag 12 maart gingen een aantal kinderen, ouders en sympathisanten van De Slinger de toegezegde lokalen bekijken. Werk, veel werk ligt hier te wachten. Het was verheugend vast te stellen dat er vele vrijwilligers bereid zijn om hier heel veel vrije tijd aan op te offeren. Ook de Stad Hoogstraten beloofde haar medewerking al moeten hierrond nog nadere afspraken gemaakt worden.

Neemt niet weg dat De Slinger een drukke tijd gaat kennen; een dak aanpassen, voor de muren is een opkuisbeurt broodnodig, plafond en welfsels zijn versleten, electriciteit en waterleiding

moeten aan de noden van vandaag aangepast worden. En als alle kap- en breekwerken voorbij zijn dan komt de afwerking, verwarming, chape, vloer, aangepast toilet, …

Hoewel alles gebeurt in de beste verstandhouding met vele vrijwilligers die ieder “stielmannen” op zich zijn, kost dat alles geld, veel geld.

De vereniging hoopt dan ook dat zij op diverse firma’s en personen beroep mag en kan doen in de vorm van sponsoring, hetzij in geld, hetzij in materialen of misschien ook wel in mankracht.

Voor meer info bel je met Marleen Bastiaansen op het nummer 03-315.86.19 of schenk je je financiële steun op het nummer 733-0337243-04.

Giften vanaf 30 euro zijn fiscaal aftrekbaar.

Lenteconcert DE MARCKEZONEN Minderhout - Een reis doorheen de tijd. Dat is het thema van het lenteconcert van fanfare De Marckezonen van Minderhout. Dit concert zal doorgaan in de parochiezaal op vrijdag 21 en zaterdag 22 april 2006. De avonden starten telkens om half acht en beginnen met het optreden van de groep Notenleer. Daarna is het de beurt aan het jeugdensemble en vervolgens brengt het instaporkest enkele mooi nummers ten gehore.

De drumband zal aansluitend een heftig optre-

den verzorgen. Met een tiental muziekstukken zal daarna de fanfare u doorheen de tijd loodsen.

Deze begint met de “Big Bang” en eindigt met een hedendaagse hit. Enkele verrassende nummers zullen bij velen nostalgie naar boven halen.

Alle muziekliefhebbers en sympathisanten zijn van harte welkom op één van deze avonden. De inkom is zoals altijd gratis, dus dit kan alvast geen belemmering zijn. Niet te missen, de afwezigen zullen ongelijk hebben!!

PAASTOCHT Minderhout - De Katholieke Vereniging voor Gehandicapten richt een midweek Paastocht in op donderdag 6 april 2006. Inschrijving is voorzien in het KBG lokaal gelegen aan de Schoolstraat te Minderhout. Liga leden betalen een inleg van 1 euro, niet aangeslotenen 1,50 euro.

Er wordt gewandeld over verschillende afstanden; 5 – 7 en 15 kilometer. De afstand van 5 kilometer is aangepast voor rolstoelgebruikers.

In de verschillende afstanden zijn ook twee lussen voorzien; een eerste lus brengt je doorheen het rustige Hoogstraten langs de trage wegen, de oude voetpaden die in ere zijn hersteld. Een tweede lus vertrekt vanuit het KBG lokaal naar het Nederlandse Castelré en maakt een klein gedeelte gebruik van het bestaande Laarzenpad.

Inschrijven kan je op donderdag 6 april vanaf 9.00 uur tot 15.00 uur. De laatste aankomst is voorzien te 17.00 uur.

De opbrengst van deze dag gaat volledig naar De Slinger, de jeugdwerking van de KVG, die met een bouwproject beginnen om bestaande lokalen volledig aan te passen aan de noden van de minder-valide medemensen onder ons. Mocht je dus niet van wandelen houden dan kan je zelfs aan zeer democratische prijzen van een hapje en een drankje genieten in het KBG lokaal om het bouwproject te steunen.

Voor meer informatie over de wandeltocht bel je met Jef Adams op het nummer 0495/52.39.42. Voor informatie aangaande de bouwwerken neem je contact op met Marleen Bastiaansen op het nummer 03/315 86 19

Fanfare Minderhout

190

42

MINDERHOUT

Trekpaarden slepen bomen

Viergeslacht in Minderhout

Minderhout.Op zondag 19 maart werden er bomen uit het bos gesleept, maar dan wel puur door middel van paardenkracht. De Trekpaardenvrienden toonden hoe dit vroeger in zijn werk ging. Jef De Meyer vertelt: In een aangenaam voorjaarszonnetje begonnen de werkzaamheden omstreeks 11.00 uur, in het bos van de gebroeders Stoffels gelegen aan het vroegere klooster van Minderhout. Reeds verschillende bomen lagen in het bos nog te wachten op transport. Enkele Belgische trekpaarden worden opgetuigd en beginnen aan het zware werk. In het bos pikt de voerder één of meer bomen aan de ketting en dan begint het paard de bomen naar een afgesproken plek te slepen. Voorwaar een niet zo eenvoudig karwei waarbij het paard toch nogal wat kracht nodig heeft.

Wanneer de boom te zwaar is schakelt men voor het transport een (h?) oerds in. Een soort van hefboom wat het vervoer over de smalle boswegel een stuk gemakkelijker maakt. Zo worden ook de zwaarste exemplaren naar één en dezelfde plaats gesleept. Daar korten andere mensen met motorzagen de bomen in op lengte van één meter. Een vrachtwagen laad alles “meterse” lengte om waarna het naar de houtfabriek gaat voor verdere verwerking.

Trekker-Trek MinderhoutVorig jaar organiseerde Minderhout VV zijn tweede Trekker-Trek-wedstrijd. Zij mochten meer dan 170 tractoren verwelkomen om deel te nemen aan deze wedstrijd. Een enorm succes. Naast een aantal “professionals” die bijna wekelijks deelnemen aan deze trekwedstrijden, deden ook een honderdtal streekgenoten mee in de diverse categorieën voor landbouwtractoren.

Voor diegenen die er bij waren een onvergetelijke ervaring.

Daarom organiseert Minderhout VV in samenwerking met de Nederlandse vereniging “Hypropullers” op zondag 14 mei 2006 voor de derde maal een Trekker-Trek-wedstrijd. Voor de deelnemers komt het er op aan om de “sleepwagen” zo ver mogelijk te trekken op een speciaal daarvoor aangelegde, honderd meter lange piste. De wedstrijdtractoren zullen opnieuw van de partij zijn, maar vanzelfsprekend komen ook de landbouwtractoren dit keer uitgebreid aan bod. In de voormiddag is er de mogelijkheid om een “proeftrek” te doen, kwestie van de baan te leren kennen, in de namiddag volgen dan de echte wedstrijden. Spektakel gegarandeerd. De winnaars in elke categorie ontvangen een mooie beker als aandenken.

Op vrijdag 7 april starten we met de inschrijvingen. Men kan terecht in onze kantine aan de Hoge Weg vanaf 19h00. Deelnemen kost 15,00 euro per tractor en per categorie. Enkel indien er nadien nog plaatsen vrij zijn kan er nog ingeschreven worden op het nummer 0473 314 552

Bij de familie Janssen-Verschueren werd op 15 april 2005 Stephanie geboren, en zo werd dan ook een viergeslacht gevormd. De trotse familie op de foto is: moemoe Elisabeth Cleymans, mama Sylvie Verschueren, moeke Mariette Van Den Langenbergh en de kleine Stephanie Janssen.

Schoolfeest in de Scharrel Minderhout. Naar jaarlijkse gewoonte vindt op zondag 23 april in en om de gebouwen van de school aan de Witherenweg te Minderhout het schoolfeest van Vrije Basisschool SCHARREL plaats. Traditiegetrouw mogen de kleuters de spektakelnamiddag openen waarna de leerlingen van de lagere school aan de beurt zijn. Eerst met heel de klas en daarna met enkele vriendjes in een wervelende playbackshow. Ondertussen draait de spelletjesmarkt al op volle toeren. Voor een prikje hebben de kinderen toegang tot allerhande spelletjes. Ieder vindt hier wel iets naar zijn gading en iedereen wint een leuke prijs.

Voor de allerkleinsten staat een reuzengroot ballenbad opgesteld waarin het dolle pret is.

Natuurlijk hoort bij een feest spijs en drank en het spreekt voor zich dat hieraan de nodige aandacht besteed wordt. Behalve frieten en hotdogs kan je ook gebak eten wat door de Minderhoutse ouders zelf werd gebakken. Het schoolfeest van Vrije Basisschool SCHARREL is steeds één van de topevenementen in Minderhout en of u nu kinderen heeft op onze school of niet, het is zeker een bezoekje waard.

Tot op 23 april!

Inleefreis Sri Lanka Minderhout.Op 31 maart 2006 vertrekt Marjolein Van Bavel uit Minderhout, samen met 9 andere jongeren, op inleefreis naar Sri Lanka.

Dit met de organisatie Jeugd en Vrede vzw. Het project kreeg de naam Jamasee.

Drie nieuwsbrieven -einde maart, april en augustus- zullen ons op de hoogte houden van hun gebeurtenissen ginder en tegelijkertijd is het de bedoeling om te werken aan sensibilisatie.

In deze nieuwsbrieven geven zij informatie mee over Sri Lanka, de doelstellingen van het project, de gevolgen van de tsunami, de verwachtingen van de deelnemers, een reisverslag, een bijdrage van de bekende peter van het project (Mathias Coppens), foto’s en dergelijke meer.

De reis zal afgerond worden met een presentatienamiddag die in september georganiseerd wordt.

Surf naar www.jeugdenvrede.be voor meer informatie over Jamasee.

43

MEERLE

Wandeldag te Meerle MEERLE – De lente is in het land. De zon schijnt en ik zag vandaag twee kievitten in de wei. Spijtig dat een snijdende oostenwind de zaak komt verknoeien, het is amper 5 graden. Maar het gaat warmer worden en dan is het echt lente, dat kan niet anders. Met een weertje om te gaan wandelen, zonder dikke jas, muts en handschoenen. De wandeldag van KWB in Meerle komt dan ook geen dag te vroeg.

De Bernarduskapel van Ulicoten te ver en dus gingen ze maar naar de kerk in Meerle in België. Om de mensen van Ulicoten een beetje te helpen had een boer die een klein stukje Belgische grond had vlak bij Ulicoten in een schuurtje een beeldje neergezet van Bernardus. Een paar keer per jaar mocht dan bij dat schuurtje een mis worden gelezen.

Pas na de tweede wereldoorlog is er op de plaats van dat schuurtje een kapelletje gebouwd door een Belgische aannemer, Fons Van Tongerloo. Hij heeft de kapel gebouwd uit het puin van de kerk die in de oorlog volledig was verwoest.

In het kader van het verbondelijk wandelcriterium organiseert de plaatselijke KWB afdeling op zondag 2 april 2006 de Meerlese editie, de “8ste grenswandeling”. De afstanden zijn te kiezen uit 7, 12, 17 of 25 km. De inschrijvingskosten zijn als overal, namelijk 1 euro per persoon, verzekering inbegrepen.

Na de aardbeienserre van vorig jaar, passert de wandeling dit jaar door een bloemenserre en langs de St Bernarduskapel; een Nederlandse kapel op Belgisch grondgebied (zie kader) Zoals gewoonlijk kom je met deze wandeling door privaat domein waar je anders niet in mag. Een buitenkansje dus. Nieuw ook dit jaar is de speciaal uitgestippelde toer van ongeveer 6 km voor rolstoelgebruikers, voor mensen met een buggy of met de bolderkar.

Onderweg is er één of tweemaal een sanitaire stop voorzien, waar je ook iets kan drinken en eten . Vertrek aan de parochiezaal van Meerle aan het Gemeenteplein, tussen 7.30 uur en 15 uur. Iedereen is welkom.

De geschiedenis van de Bernarduskapel gaat heel ver terug. In eerste instantie stond er helemaal geen kapel. In Ulicoten stond niet eens een kerk. Als de mensen van Ulicoten naar de kerk wilden moesten ze helemaal naar BaarleNassau. Dat vonden de meeste mensen veel

De kruisweg staat op Nederlands grondgebied.

Hij is gebouwd na WO II. Ook aan deze kruisweg hangt weer een mooi verhaal. De kruisweg is gezet in de jaren 50. Ten tijde van de crisis in Nederlands India. De toenmalige pastoor had niet genoeg geld om de kruisweg te bouwen.

Een statie kostte maar liefst 75 gulden. Hij is toen de families langs gegaan die een zoon hadden die in Nederlands India zat. Hij vertelde hen dat, als zij een statie zouden bekostigen, hun zoon zeker behouden zou terug keren. Op die manier zijn 8 staties bekostigd. Helaas zijn toch nog twee jongens gesneuveld.

Voor meer inlichtingen kan men steeds terecht bij Marcel Van Bavel, Heimeulenstraat 15, Meerle (tel. 03.315.80.55) of Jef Wouters, Heimeulenstraat 25, Meerle (tel. 03.315.86.64) - E-mail jos-van-bavel@skynet.be (jaf)

Leren skeeleren MEERLE – Op schoenen met wieltjes gaan staan en sierlijk over het beton glijden, het lijkt gemakkelijk. Maar het is niet iedereen gegeven zomaar van start te gaan. Blauwe plekken en pijnlijke schaafwonden zijn eerder deel voor hen die zonder voorbereiding de baan op gaan.

Nu daar kan iets aan gedaan worden. Voor iedereen die graag wil leren skeeleren of voor de gevorderden die hun techniek nog willen bijschaven, organiseert KWB Meerle in april een reeks van 5 lessen van telkens een uur. De lessen gaan van start in de eerste week van april, telkens op een avond in de week van 19.30 tot 20.30 uur op het plein achter de school. De dagen waarop de lessen plaatsvinden hangt af van de voorkeur van de gegadigden. Voor de jeugd zijn er lessen op zaterdagochtend van 9.00 tot 10.00 uur.

De kosten voor deze 5 lessen zijn 5 euro voor KWB-leden en 7 euro voor niet leden.

Voor uw eigen veiligheid zijn helm en polsbeschermers verplicht, zonder deze beschermings-

44

middelen is deelname niet mogelijk. Kniebeschermers zijn vrijblijvend.

Met deze initiatie ben je helemaal klaar voor de jaarlijkse skeeler-tourtocht, die dit jaar zal plaatsvinden op zaterdag 24 juni, start vanaf 18.00 uur, vertrek en aankomst aan de parochiezaal te Meerle. Afstanden ± 10 km en 20 km.

Hieromtrent wordt U tegen die tijd uitvoerig geïnformeerd.

Mocht je nog met vragen zitten kan je terecht bij uw toekomstige skeelerinstructeur op het volgende emailadres hvanvree@skynet.be.

Snel aanmelden is de boodschap, en dat kan je best doen op een van volgende emailadressen: hvanvree@skynet.be of edwintanja@skynet. be

MEERLE

Aspirock 2006, chirolokalen Meerle MEERLE – Na het overweldigende succes van de voorgaande jaren, organiseren de aspiranten van de jongenschiro van Meerle dit jaar opnieuw Aspirock, een avond vol fantastische optredens van grote en minder grote rockbands. Ook dit jaar, zaterdag 22 april, hebben we weer geprobeerd om een mix van plaatselijk talent en meer bekendere bands samen te stellen.

Om 18.30 uur gaan we van start met The Greens, een zeer beloftevolle en talentvolle groep uit Meer, die zijn thuisbasis heeft in jeugdhuis de Mussenakker. Vorig jaar wonnen ze nog the Akkerpop-contest en gaven op Akkerpop zelf een geweldig optreden.

Daarna is het de beurt aan Point of View, point of view is een 5 koppige formatie die verder gegroeid is uit de groep epos. De vijf willen met deze band iets creatiefs en eigenzinnigs doen op het gebied van hardcore. Ze bestaan nu nog maar een jaar en hebben zich bezig gehouden met het schrijven van nummers en zijn nu klaar om naar buiten te treden met wat ze gemaakt hebben. Maak je klaar voor een mooie kruising tussen old school hardcore en metalcore, met een positieve boodschap.

Rond half 9 is het de beurt aan Kinsman, een krachtig trio uit Wuustwezel die naar eigen zeggen een geweldige mengeling van Rock, Emo en Stoner brengt, maar de criticasters beschrijven het eerder als pop-rock. Na het succes van hun laatste demo eind vorig jaar, wordt eind dit jaar hun eerste full-cd verwacht. Kinsman speelt eigen nummers die met veel lef op het publiek losgelaten worden, net als hun grote voorbeelden: the Foo Fighters en Jimmy eat World. Een echte aanrader dus.

Daarna is het de beurt aan The Money, een groep uit Antwerpen die stevige blues-rock speelt. Hun laatste demo, van november 2005, werd overal op goede commentaren onthaald. Dit jaar speelden ze nog op Humo’s rock rally, dus dat belooft.

Rond half 11 wordt het stevig rocken met To The Bone, een punk-rockband uit Antwerpen, gebouwd op de fundamenten van Beangoose.

Nog steeds worden ze geïnspireerd door punkbands van eind jaren 70 en begin jaren 80 als The Dead Kennedys en The Stooges. Verwacht je aan een energiek optreden met een mix van eigen nummers en covers van Jimmy Hendrix

en ZZtop, wat hen een geweldige live-reputatie heeft opgeleverd.

Als headliner voor deze editie van Aspirock zijn we het gaan zoeken bij onze Noorderburen.

The Apers, een punkrockband uit Rotterdam, begonnen in 1996, zijn ondertussen uitgegroeid tot Nederlandse top met optredens aan de zijde van The Hives en Peter Pan Speedrock! In de zomer touren ze doorheen de Benelux, maar daarna gaan ze helemaal voor het grotere werk: een tour doorheen gans Europa en de USA! Vorig jaar brachten ze hun laatste CD uit met daarop zowel punk, rock als pop, maar de nadruk ligt toch vooral op stevige, energieke punkrock. Op 6 april spelen ze samen met de Heideroosjes en Therapy?! nog in de Paradiso, de grootste concertzaal van Amsterdam, 2 weken later zullen ze heel Meerle platspelen!!!

Het belooft dus weer een geweldige avond te worden, zoals de traditie het wil natuurlijk. In voorverkoop betaalt u 5 Euro, aan de kassa 7 Euro, geen geld voor wat een fantastische avond met vlijmscherpe gitaren, stevige baslijnen en pompende drumbeats gaat worden. Aspirock, 22 april 2006, chirolokalen Meerle: BE THERE OR BE SQUARE! (frank hendrickx)

Een (h)eerlijk maal MEERLE – Bijna 150 eters schoven op zaterdag 18 maart aan voor een heerlijk en eerlijk maal in de Meerlese parochiezaal. Vele vrijwillers van de Hoogstraatse Wereldwinkel hadden de zaal omgetoverd in een stemmig restaurant en de kookploeg had naar ieders tand wat lekkers klaargemaakt. Met de eerlijke producten van de Wereldwinkel en verse ingrediënten uit eigen streek. En Broederlijk delen vaart er wel bij. Veel dorpsgenoten ben ik in het WW-restaurant niet tegengekomen. Spijtig, want zij die er waren vonden dat ze heel lekker gegeten hadden. De afwezigen hadden zoals dikwijls weer ongelijk (jaf)

Met toewijding gemaakt ….

... met smaak verorberd!

45

MEERSEL-DREEF

Jong geleerd is oud gedaan

MEERSEL-DREEF – Ook de kinderen van onze lagere school ’t Dreefke leven zich elk jaar uit met carnaval. Ze trekken dan verkleed in stoet over de Dreef. Met een stop bij Rien “Bij de Paters” voor een pannenkoek en bij Martens voor chips en cola.

Citroenen & appelsienen

Timmeren aan de weg

MEERSEL-DREEF – Vanaf maart wordt er hard gewerkt aan de weg in Meersel-Dreef, een nieuwe betonstrook op het Heieinde, Meersel, Kapelweg en Oude Tramweg. En een nieuwe laag asfalt op Groot Eyssel, de Dreef en de Nieuw Dreef. Ook de klinkernaden op de Dreef staan nog op het programma. Het was en is een drukte van jewelste, met allerlei omleidingen maar daarna zitten we er weer netjes bij.

Opruimactie

MEERSEL-DREEF – Wie dacht dat die alleen maar groeiden in Spanje, heeft het danig mis. Bij Jan en Lilian Deckers kan men een paar van die exemplaren bewonderen. Jan baat al enkele jaren een serre uit met aardbeien op Klein Eyssel. Voor de grap stekte hij een paar plantjes en intussen zijn ze uitgegroeid tot een flinke appelsien- en citroenboom met een massa vruchten aan de takken. De voeding wordt verkregen door het draineerwater van de aardbeien. En deze vruchten smaken gewoon heerlijk. Zo zie je maar dat er nog toekomst is voor meer verscheidenheid in onze tuinbouw. (TC) 46

MEERSEL-DREEF – Op zaterdag 11 maart 2006, werd er duchtig opgeruimd in de gemeente door verschillende verenigingen. In Meersel-Dreef zorgden enkele leden van de Hoogstraatse Sportvissers voor het opruimen van het zwerfvuil aan de Mark en op de Dreef. Een tiental zakken plastiek, blikjes, flessen, piepschuim e.d. werden uit de kant geplukt. Daarmee hopen de vissers dat hun stekken er weer een jaar netjes bij zullen liggen.

MEERSEL-DREEF

Maerkrattenland

MEERSEL-DREEF/GALDER/STRIJBEEK – Carnaval was weer een heel bijzonder feest, letterlijk op en over de grens. De grote optocht op zondagnamiddag trok veel deelnemers en opvallend veel jongeren met prachtige wagens.

Zo een wagen bouwen is niet simpel. Heel de winter zijn ze er mee bezig, veel kou lijden maar ook met veel plezier. Na maanden bouwen, lassen, gazen, plakken en schilderen is er dan eindelijk de grote dag dat de wagen kan getoond worden aan het publiek.

Carnavalsvereniging De Leutemeute haalde de publieksprijs met hun prachtige wagen met een grote skiër vooraan op het dak, een sneeuwman en een skihut achter op de wagen en het motto was ‘mej gemak al skiënd ut uns dak’. Meer info en foto’s vind je bij www. cvdeleutemeute.be . (W. St.)

Veel Meersel-Dreveniers in de carnavalsstoet MEERSEL-DREEF – Dit jaar liepen er vast een recordaantal aan MeerselDreveniers als deelnemers in de carnavalsstoet van Meersel-Dreef, Galder en Strijbeek. Ze sloten zich aan bij verschillende groepen.

De wagens mochten gezien worden. Nee carnaval is hier nog niet dood.

Carnaval MEERSEL-DREEF/GALDER/STRIJBEEK – De uitslag van de optocht in het Maerkrattenland. 1ste prijzen: individuele deelnemer - Derk Gommers, duo’s - Wij lijûh niks, groepen - cv Kleioke, wagens - cv de Suckelaers & kinderoptocht: 1ste prijs - wagen van cv Wa mottuh we ermeej. De publieksprijs voor de kinderen is gewonnen door cv De Maote en de publieksprijs voor de grote optocht is gewonnen door cv de Leutemeute.

KLJ-Meersel-Dreef 75 jaar jong MEERSEL-DREEF – Vorige maand kon u lezen hoe de KLJ op 8 april haar 75-jarig bestaan wil vieren, met al de oud-leiding, oud-leden, leden en sympathisanten. Op woensdag 5 april, openen ze hun feestelijkheden met een viering in de paterskerk om 19u. Waartoe iedereen van harte wordt uitgenodigd.

Zonnebankcenter

Ipatinga

Kom je kleurtje nog eens halen

Gelmelstraat 30 - Hoogstraten (03)314.47.66 - www.ipatinga.be

Open van 9.00 tot 13.30 en van 15.00 tot 21.00 uur Zaterdag van 9.00 tot 18.00 uur. Zondag en maandag gesloten 206

47

WORTEL

Drie Hoogstraatse jongeren in de prijzen op Kunstbende Hoogstraten/Wortel - In Cultureel Centrum de Warande in Turnhout werd op de laatste zondag van de Krokusvakantie een kakelverse regiovoorronde van Kunstbende 2006 georganiseerd. Kunstbende is een landelijk initiatief om jongeren in contact te laten komen met allerlei kunstdisciplines. Op deze dag mag iedereen die wil tussen de 13 en de 19 jaar zijn of haar ding doen in verschillende kunsttakken: je kan een tekst schrijven, je kan deze ook nog ‘performen on stage’, je kan muziek maken, ontwerpen, fotograferen, videoclips of websites ontwerpen en dansen. Per categorie wordt op het einde van de dag door een jury bekend gemaakt wie in de top drie eindigen. De winnaars van elke categorie mogen door naar de landelijke finale.

In de categorie performance, zeg maar “Vlot Vlaams” voor alles wat je ook maar op een podium kan doen, van stand up-comedy, toneel, impro-theater, cabaret tot musical, deden drie jonge mensen uit onze gemeente mee. Deborah Dirven uit Hoogstraten waagde voor de eerste keer haar kans, onder het pseudoniem Strega Maddalena, met een prachtige zelfgeschreven monoloog die ze in haar eentje op het podium

Van l. naar r.: Deborah, Kelly en Jolan

vertelde. De jury kon haar gedurfde solopoging wel waarderen en beloonde Deborah met een fraaie derde plaats.

Kelly De Beuckelaer en Jolan Standaert uit Wortel speelden een korte improvisatiesketch. Ze vertelden het korte verhaaltje van de prins van Sneeuwwitje die verliefd wordt op Barbie. Voor hun liefde waarheid wordt, moet de prins eerst breken met Sneeuwwitje en moet Ken worden geëlimineerd. Daarna kunnen de twee tortelduifjes te paard vertrekken richting ondergaande zon. Het publiek kon kiezen in welke stijlen deze sketch opnieuw werd opgevoerd: op z’n Teletubbie’s, in Westernstijl, als Thriller, Romantisch of in de Soapversie. De act van Kelly en Jolan had blijkbaar succes, want na een derde plaats twee jaar geleden wonnen ze nu in hun categorie. Ze mogen dus door naar de finale op 29 april as. in de Warande in Turnhout, waar ze met alle finalisten uit de andere Vlaamse regio’s opnieuw een gooi doen naar winst en eeuwige roem. Allen daarheen om te supporteren! (ms) Meer info op www.kunstbende.be en op www. warande.be.

Schrijn- en timmerwerken

Karel JANSEN PVC RAMEN en DEUREN PVC RAMEN en DEUREN Kömmerling Wij leveren en plaatsen alle schrijn- en timmerwerk.

Daken, ramen, deuren, plafonds, binnendeuren.

Hoogeind 49 2321 Hoogstraten-Meer Tel. 03/315 75 66

189

JOGGEN VOOR BEGINNERS Wortel. Ook dit jaar organiseer de KWB een lessenreeks joggen voor beginners. Er wordt gestart op maandag 3 april om 19u aan het voetbalveld van VNA . Het doel is om na 10 weken een afstand van 5km te joggen, bijvoorbeeld tijdens de Kapellekensloop in Minderhout. Er is dit jaar ook een training voor gevorderden. De begeleiding wordt verzorgd door onze plaatselijke marathonloopster Brigitte Wendrickx en Han Joosen.

De deelnameprijzen zijn dit jaar verhoogd omwille van de verplichte sportverzekering voor alle deelnemers. Deze verzekering dekt de ongevallen tijdens de activiteiten in groep, alsook onderweg van en naar de acitiviteit. KWB-Wortel doet echter een eigen duit in het zakje: leden betalen voor 10 weken begeleiding 12 euro, niet-leden 20 euro. Hier bovenop komt nog een bijdrage van CM waardoor leden achteraf tot 10 euro inschrijvingsgeld kunnen recupereren. Al met al vallen de kosten dus erg mee.

De beginners krijgen van CM een veiligheidsvestje en kinesist Bert Provoost komt op de startavond nog uitleg geven over stretchen.

Voor meer info kan je terecht bij Han Joosen, Kerkveld 7; tel.O3 314 93 83

Bredaseweg 56 - 2322 Minderhout Tel./Fax 03-315 75 36 Maandag gesloten

Keuken open 11.30-21.30 u - Zondag van 11.30-21.00 u.

210

48

WORTEL

Schaatsen en wandelen

WORTEL – Schaatsen met de Gezinsbond kon op maandag 27 februari. Een cursus nordic walking ging door tijdens februari en maart. Maar op paasmaandag 17 april organiseert de Gezinsbond een gezinswandeling voor groot en klein van 4,5 km in de Schoorse Heide. Men vertrekt om 14 uur aan café In Holland te Castelré bij Jos en Carine Snoeys.

JONGEREN LEREN MUZIEK

De Wortelse Brassband speelt een aardig stukje muziek. Onder de muzikanten zijn er verschillende jongeren (ook meisjes) die flink hun mannetje (of vrouwtje) staan. De brassband heeft niet zoveel muzikanten en daarom wordt er veel aandacht besteed aan de jeugd. In september brengen leerlingen van het 5de en 6de leerjaar een bezoek om kennis te maken met de instrumenten en de werking van een brassband. Zij kunnen hun naam opgeven en zo volledig gratis muziek gaan lerern.

Onder de kundige leiding van de jonge dirigent Arne Adriaensens krijgen ze notenleer en terzelvertijd leren zij een instrument bespelen. Leerboeken en instrument krijgen ze gratis. De brassband heeft momenteel 4 leerlingen (3 meisjes en 1 jongen) die hun tweede jaar bezig zijn en dit jaar zijn er weer een viertal nieuwe leerlingen begonnen.

Muziek leren en een instrument bespelen vraagt inspanningen maar als je met grote muzikanten kan meespelen, wordt het echt plezant.

Wie graag muziek speelt, kan nog altijd aansluiten. De lessen zijn op zaterdag in de parochiezaal en je kan daar gewoon binnenlopen; iedereen is welkom.

49

WORTEL

DIAMANT IN WORTEL Jos Snoeys en Madeleine Van Heyst Dankbaar ondanks veel verdriet Wortel/Hoogstraten. Jos en Madeleine Snoeys – Van Heyst van Wortel verblijven sinds juni 2003 in het rusthuis te Hoogstraten.

In het begin was het even wennen, maar ze vonden er al vlug hun nieuwe ‘thuis’. Nu genieten ze van een welverdiende rust, na een leven dat hen niet gespaard heeft.

Op 2 maart 2006 waren Jos en Madeleine precies 60 jaar getrouwd. Een ‘Diamanten’ bruiloft. Een feest dat ze samen met hun kinderen, kleinkinderen, een groot aantal kennissen en de bewoners van het rusthuis vierden.

Zoon van een aspergeteler Jos werd op 16 april 1921 aan het ‘Boereneind’ in Hoogstraten geboren. Vader Jef Snoeys en moeder Rosalie Van Den Heuvel woonden met hun zeven kinderen juist voorbij de molen van Theeuwes, waar nu Highstreet is.

Jef Snoeys was aspergeteler, een heel bijzonder bedrijf. Door een verwarmingssysteem in de grond werden er ’s winters en ‘s zomers asperges geoogst, die verkocht werden aan de betere restaurants in Antwerpen en Brussel.

Jos leerde voor schrijnwerker, maar bleef in de aspergekweek werken tot vader het bedrijf in 1943 stil legde, bij gebrek aan kolen door de oorlog. Jos was toen 21 jaar en ging als gevangenbewaarder werken.

De dochter van de boswachter Madeleine werd op 16 september 1926 in Wortelkolonie geboren. Vader Willem Van Heyst was boswachter in Wortel-, Merksplas- en Hoogstraten kolonie. Willem was getrouwd met Rosalie Van Rillaer, die kookte op communies, bruiloften en teerfeesten.

Madeleine was de jongste dochter van Willem en Rosalie. Haar zus Paula is 16 maanden ouder, terwijl twee andere kinderen, grote Madeleine en Jos, al gestorven waren.

Na de lagere school bij juffrouw Marie Huet ging Madeleine op internaat bij de nonnekens in Duffel. Daar volgde ze drie jaar middelbaar onderwijs tot moeder Rosalie haar arm brak en Madeleine thuis moest blijven om te helpen..

Later ging ze dienen bij ‘madame Gillis’. Ze moest de vrouw van de notaris gezelschap houden en zou er blijven werken tot haar huwelijk met Jos. Intussen, in 1943, verhuisde het gezin Van Heyst van de kolonie naar de Langenberg, in het huis naast de woning die Jos en Madeleine er later zouden bouwen.

Jos en Madeleine op 2 maart 1946

Onnoemelijk veel sneeuw Op 2 maart 1946, drie jaar nadat ze elkaar leerden kennen, trouwden ze. Die dag lag er zoveel sneeuw dat de getuigen veel te laat kwamen opdagen. De bruiloft werd, zoals dat toen gebruikelijk was, thuis gevierd. Een groot feest met een menu waaraan geen einde kwam. Het feest duurde lang, want niemand kon naar huis met al die sneeuw.

Jos en Madeleine zorgden voor een groot gezin.

De vreugde om de geboorte van hun eerste kindje was van korte duur: Michel was slechts vijf maanden oud toen hij stierf. Gelukkig kwamen er nog meer kinderen: Brigitte, Gerda, Suzanne, Monique, Marc en Dirk.

Ondertussen waren ze aan het bouwen op de Langenberg in Wortel. Ondanks de drukte van het groot gezin vonden Jos en Madeleine nog de tijd om zich in te zetten in het verenigingsleven. Madeleine was in 1973 medestichter van de K.A.V., ze was trouw lid van de K.V.L.V. en later van de Bond van Gepensioneerden.

Jos maakte zich verdienstelijk als lid van de Biegilde en bij de gepensioneerden was hij even actief als Madeleine. De grote passie van Jos was echter het voetbal, vooral dan als supporter van H.V.V.

Vreugde en veel verdriet

Nu, zestig jaar later, is het rusthuis hun nieuwe thuis.

50

Sinds hun pensioen zijn Jos en Madeleine meer gaan genieten. Ze maakten verschillende reizen naar Duitsland, Oostenrijk, Spanje en gingen elk jaar veertien dagen naar zee.

WORTEL Maar Jos en Madeleine bleven niet van verdriet gespaard. Een ongelukkig kopduel op het voetbalveld had voor hun zoon Marc fatale gevolgen. Op 4 oktober 1991 is Marc overleden. Het verdriet van dit verlies was nog niet verwerkt of er volgde al een nieuwe klap: hun schoonzoon Louis, de man van Gerda, verloor het gevecht tegen een ongeneeslijke longkanker.

En nog niet zo lang geleden, op 9 juli 2005, overleed hun oudste dochter Brigitte. Meer dan anderhalf jaar heeft ze moedig gevochten tegen de kanker, maar ook zij verloor de strijd tegen die vreselijke ziekte. Het verlies van kinderen komt heel hard aan en het vraagt heel veel tijd om het te verwerken. Misschien verwerk je het nooit, het zijn wonden die niet helen.

Bemoedigende woorden, een goed gesprek, meeleven en meevoelen: het helpt de pijn verzachten maar het echte leed moeten ze samen verwerken.

Het bezoek van hun kinderen en kleinkinderen, met Gerda en Suzanne die het voorbeeld geven, geeft kleur aan hun dagen en waar het kan nemen ze deel aan de momenten van ontspanning in het rusthuis.

Maar op 2 maart was het tijd om te feesten bij hun diamanten bruiloft. Het personeel van het rusthuis hadden een prachtige show ingestudeerd. Zij inspireerden zelfs de burgemeester en de schepenen, die met felgekleurde pruiken binnen stapten.

SOFTCOMPUTER

SOFT

COMPUTER REVA BVBA

COMPUTERS - TELEFONIE SOFTWARE - KANTOORMEUBILAIR

reva bvba Meerseweg 80b 2322 Hoogstraten tel 03/315.09.09 info@softcomputer.be

Beveiliging en observatie

Observeer en bewaak uw eigendom Toegang via het internet, waar u ook bent.

Oplossing met 4, 8, 16, 32â&#x20AC;Ś cameraâ&#x20AC;&#x2122;s met multi-locatie.

Vraag een demo: info@softcomputer.be 03 /315.09.09

Het personeel van het rusthuis zorgde voor de nodige animatie tijdens het diamanten bruiloftsfeest.

VAN HEMELEN

BVBA

ELECTRICITEIT CENTRALE VERWARMING SANITAIR TANKCONTROLE NIEUWBOUW & RENOVATIE

Van Aertselaerstraat 21 - 2320 Hoogstraten Tel./Fax: 03 314 37 67 GSM: 0496 22 57 67 www.vanhemelenbvba.be

www.softcomputer.be 197

p

51

sport Sportnieuws: René Laurijssen, Desmedtstraat 22, Minderhout

Tel.: 03-314.66.28

Email: rene.laurijssen@belgacom.net

Ruitersport

Ilse Schrauwen provinciaal kampioen in de Queens-Cup MINDERHOUT - Het provinciaal kampioenschap, ingericht door LRV gewest Hoogstraten, voor pony’s en paarden lokte een massa toeschouwers naar de manège in de Blauwbossen, een voltreffer voor de organisatie is dan ook wel het minste wat je kan zeggen. De mindervalidenwedstrijd met 28 enthousiaste deelnemers die een onvergetelijke dag meemaakten kreeg enorm veel bijval. Een dikke pluim voor hen, de begeleiders en de helpers. Bij de pony’s zette Stephanie Verreydt uit Westerlo een prachtprestatie neer en pakte op haar eentje drie titels. In de Breederscup met 28 équipes kwamen de beste paarden van stammerrie Holiday van Dirk Brosens uit Wortel. In de Queens-cup, een barema A-wedstrijd met twee barrages, toonde Ilse Schrauwen uit Meer zich de sterkste uit een lot van 60 amazones en veroverde alzo voor de tweede maal op rij de titel.

Uitslagen

Pony’s jumping Klasse B-licht: 1) Mertens Gert (Oostmalle); 2) Nick Bossaerts (Broechem); 3) Pieter Kenis (Beerse) Klasse C-licht: 1) Elke Vermeiren (MeerleDreef); 2) Nele Vermeiren (Wuustwezel); 3) Nathalie Aernouts (Kalmthout-Achterbroek) Klasse D –licht: 1) Pieter Kenis met Asterix (Beerse); 2) Pieter Kenis met Rocky (beerse); 3)Jessie Nicasi (Oostmalle) Klasse C-midden: 1) Charlotte Mathyssen (Wuustwezel); 3) Nathalie Aertsen (Wuustwezel); 3) Carl Aerts (Hoogstraten)

Klasse D-midden: 1) Stephanie Verreydt (Westerlo); 2) Pieter-Jan Mertens (Wuustwezel); 3) Cis Snels (Loenhout) Intergewestelijke wedstrijd: 1) Essen; 2) Brecht; 3) Hoogstraten

Pony’s Stijlspringen Klasse B-licht: 1) Nathalie Aernouts (Kalmthout-Achterbroek); 2) Britt Goris (Tielen); 3) Pieter Kenis (Beerse) Klasse C-licht: 1) Evelien Verelst (Beerse); 2) Nathalie Aernouts (Kalmthout-Achterbroek); 3) Dorien Van Olmen (Broechem) Klasse D-licht:1) Yana Enckels (Kalmthout-

Achterbroek); 2) Jeroen Van den Eynde (Turnhout); 3) Jef Lauwers (Kontich) Klasse C-midden: 1) Stephanie Verreydt (Westerlo); 2) Charlotte Matthyssen (Wuustwezel); 3) Jorn Havermans (Bevel) Klasse D-midden: 1) Stephanie Verreydt (Westerlo); 2) Calle Poelmans (Vorselaar); 3) PieterJan Mertens (Wuustwezel)

Paarden dressuur Klasse midden 2: 1) Ellen Bouwens (Olmen); 2) Walter Van Dyck (Broechem); 3)Eva Luyten (Weelde-Ravels) Klasse zwaar 1: 1) Marielle Jonkers (Arendonk); 2) Raf Kooremans (Merksplas); 3) Sabine Van den Eynde (Turnhout) Klasse zwaar 2: 1) Wilfried Mondelaers (Vorst); 2) Marinus Hosewol (Schilde); 3) Marc Gybels (Vorst)

Paarden jumping Licht:1) Bart Anthonissen (Beerse); 2) Kurt Van de Voorde (Heist-op-den-Berg); 3) Andy Jacobs (Schilde) Midden:1) Joris Van Dyck (Broechem); 2) Wim Mertens (Zondereigen); 3) Bob Janssens (Meerhout) Zwaar: 1) Patrick Spits (Heist-op-den-Berg); 2) Bob Janssens (Meerhout); 3) Bart Anthonissen (Beerse) Uitslag intergewesten: 1) gewest Zandhoven; 2) gewest Turnhout; 3) gewest Herentals; 4) gewest Mol Breederscup ( 28 équipes): 1) stammerie Holiday van Dirk Brosens (Wortel); 2) stammerrie Noblesse van Frans Van den Buys (Essen); 3) stammerrie Gunte van Staf Brosens (Meerle) Queenscup (60 amazones): 1) Ilse Schrauwen (Meer); 2) Karin Donckers (Minderhout); 3) Inge Adriaensen (Essen)

Ilse Schrauwen met Pandora van het Vliethof 52

SPORT

Hoogstraten VV in moeilijke papieren Na een schitterende periode in februari, met overwinningen tegen koplopers als Lyra en Veldwezelt en gelijke spelen tegen Zwarte Leeuw en Heist, had iedereen de vaste overtuiging dat HVV probleemloos aan de eindmeet zou geraken.

Niets is echter minder waar. Drie opeenvolgende nederlagen tegen wat men zou kunnen noemen minder sterke ploegen, brachten HVV in de degradatiezone.Tegen Olen werd het 0-1 doch toen waren de nieuwe spelers niet speelgerechtigd. Op Lichtaart ging roodwit met dezelfde 1-0 score de boot in en toen ook nog de zespuntenmatch tegen Patro Eisden met 1-2 werd verloren, zagen we de bui hangen. HVV heeft het lot nu in eigen handen. Er zijn nog 21 punten te verdienen en er is niet veel nodig om de vlam in de pan te doen slaan. Met de uitwedstrijd naar Millen, gevolgd door de thuismatch tegen Aarschot, kan er veel gebeurd zijn binnen de veertien dagen. (Als je dit leest zijn deze matchen gespeeld en weten we meer!) Toch zou het jammer zijn dat na 42 seizoenen nationaal voetbal HVV hieruit zou verdwijnen. (JoJe)

Wedstrijden

Zaterdag 25 maart 20.00 uur Hoogstraten VV – Aarschot Zaterdag 1 april 20.00 uur Spouwen – Hoogstraten VV Zaterdag 8 april 20.00 uur Hoogstraten VV – Meerhout Zondag 23 april 15.00 uur Olen – Hoogstraten VV Zondag 30 april 15.00 uur Hoogstraten VV – Tessenderlo Zondag 7 mei 15.00 uur Bree – Hoogstraten VV

Weinig vreugde bij KFC Meerle

Dirk Van Bavel nog altijd een vaste waarde bij KFC Meerle Net als voor buur KFC Meer zal het voor KFC Meerle volgend seizoen een kaartje derde provinciale worden. Met dit beeld was men in de groenwitte rangen al langer verzoend. Teveel gekwetsten en geschorsten heeft het elftal zeker de das omgedaan.

Met een zeker vertrouwen trok groenwit op verplaatsing naar St.-Jozef, alhoewel de jongens van ’t sas traditiegetrouw een zware tegenstrever betekenen. De thuisploeg nam al vlug het initiatief in handen en Meerle had het moeilijk om de bal in eigen rangen te houden. St.-Jozef kreeg de kansen en liep nog voor de rust uit tot 2-0. Nog niets verloren, maar na de herneming bleek duidelijk dat het niet de dag van de bezoekers was.

Geen echt uitgespeelde kansen en…de gastheren liepen verder uit tot 3-0. Captain Pauwels milderde nog wel tot 3-1. Een kleine opflakkering, maar verder zonder resultaat. Op counter werd het dan nog 4-1 en konden de boeken gesloten worden.

Zwaneven, aan een sterke reeks zonder nederlaag bezig, werd de volgende tegenstander en weer moest met een hele serie afwezigen rekening gehouden worden. Toch werd behoorlijk stand gehouden en dit bewees de brilscore bij de rust. Na de tweede start onmiddellijk een koude douche, 1-0 in de 46ste minuut. Meerle had het moeilijk en net als men uit de omknelling kon losgeraken viel de 2-0. Groenwit repliceerde terstond en Wilfried Pauwels knikte de 2-1 binnen; Hoop binnen de rangen, maar die smolt als sneeuw voor de zon wanneer thuisspits Van Der Schoot een derde keer raak mikte.

Zonder een tiental kernspelers de kersverse kampioen Oud-Turnhout bekampen, leek op voorhand al een verloren zaak. De bezoekers, die de kampioenstitel al duchtig gevierd hadden, speelden in de beginfase zonder inspiratie, hadden wel het meeste balbezit en kwamen ook op voorsprong. De thuisploeg liet zich niet overdonderen en de gelijkmaker hing geruime tijd in de lucht. Enkele wissels na de rust en een heel verjongde ploeg brachten geen soelaas. Vooral in de eindfase toonden de kampioenen hun productiviteit. Eindstand: 0-5!

Op Lentezon Beerse, een middenmoter, wilde KFC de voorbije nederlagen uitwissen en het toonde zich aanvankelijk het gevaarlijkst, maar scoren blijft moeilijk. Voor de thuisploeg liep het vlotter en aan de rust stonden de gasten weliswaar onverdiend met 2-0 in het krijt. Bij aanvang van de tweede helft een zegedriftig KFC op de mat en kansen kwamen er, maar de rechte lijn naar doel werd niet gevonden. Lentezon kwam terug opzetten en maakte het zaakje met 3-0 af! (rel)

Wedstrijden

Zondag 9 april 15.00 uur KFC Meerle – Beekhoek Zondag 23 april 15.00 uur KFC Meerle – RH Sportief Zondag 30 april 15.00 uur KFC Meerle – Veerle Sport

180

53

SPORT worden. Onder druk van enkele buurtbewoners (Wens, Michielsen, De Waele) weigeren de twee eigenaars (Oostvogels, Joosen) deze af te staan zodat het stadsbestuur verplicht wordt om tot een beperkte onteigening over te gaan. Op 28 februari verscheen in het Belgisch Staatsblad het “Ministerieel Besluit tot onteigening bij hoogdringendheid”, zodat de vrederechter deze zaak zal voorgeschoteld krijgen.

Minderhout VV Dat Minderhout net als zijn noorderburen Meer en Meerle tot degradatie gedoemd is, was reeds langer een vaststaand feit en daar wordt ook niet echt om getreurd. De resterende wedstrijden hebben voor het klassement geen enkel nut meer, maar die rode lantaarn wil men toch pertinent vermijden.

Netezonen,in de topvijf van het klassement, heeft de puntjes zeker niet op een presenteerblaadje aangeboden gekregen. MVV speelde een voortreffelijke pot voetbal en vocht voor elke bal met een groot hart.Aan de thuisploeg liet MVV het veldoverwicht en balbezit, maar MVV scoorde toch onverwacht in de 17de minuut langs Geert Mertens. Rond het halfuur ging keeper Hans Jacobs onder de bal door en 1-1. Een fout die hij daarna met twee prachtige saves deed vergeten. De tweede helft kwam langzaam op gang, het zware veld had immers heel wat krachten gevergd. De thuisploeg voerde de druk op, MVV loerde op de counter maar kwam telkens iets te kort. Een ultiem slotoffensief van de thuisploeg leverde dan nog de volle winst op, doch een puntje had het moedige MVV toch wel verdiend!

In de heenwedstrijd liet Kasterlee geruime tijd MVV alle hoeken van het veld bewonderen, maar die zou nu zeker niet gebeuren. Een zwakke eerste helft van beide teams: Kasterlee nam wel het initiatief zonder de defensie in moeilijkheden te brengen en MVV kwam niet in de rechthoek van de tegenstrever. De tweede helft startte veelbelovend , Nick Wilmsen miste van een haar en de thuisploeg beet zijn tanden stuk op Roel Hermans, die in de grote rechthoek heerste. Naargelang de wedstrijd vorderde kwam er meer ruimte en tien minuten voor tijd moest Hans Jacobs wel degelijk de handen uit de mouwen steken om de nul op het bord te houden. In de slotfase liet Jan De Roover dé kansop de drie punten liggen, maar het 0-0 gelijkspel was wel een terechte weergave van de partij.

Larum kwam aan de Hoge Weg op een goedkope manier aan een 0-2 voorsprong tijdens de eerste helft waarin MVV weer geen voet aan de grond kreeg! Geen kansen, geen gewonnen duels!Wel een totaal andere tweede helft en het was nu Larum dat op zijn beurt op de eigen speelhelft teruggedrongen werd. Tot scoren kwam MVV niet! Integendeel, het waren de bezoekers die de 0-3 eindstand op het bord prikten.

De allerlaatste in het klassement en de meest gepasseerde verdediging, Poederlee, maakte van het MVV-geklungel gebruik om voor de rust tot 2-0 uit te lopen. MVV bakte er helemaal niets van en dat zou in de tweede vijfenveertig minuten moeten veranderen wilde men geen blamage oplopen. Roel Hermans lukte met het hoofd dan toch de aansluitingstreffer en twintig voor tijd zorgde Geert Mertens voor de 2-2 eindstand. (rel)

54

Nood aan terreinen groeit

Roel Hermans, de rots in de defensie, kopbalsterk en regelmatig scorend bij MVV

Wedstrijden

Zondag 9 april 15.00 uur Minderhout VV – White Star Zondag 23 april 15.00 uur Zammel – Minderhout VV Zondag 30 april 15.00 uur Minderhout VV – St.-Dimpna

Minderhout VV snakt naar nieuwe terreinen!

Met de voorbereidingen voor het volgend seizoen is MVV reeds volop bezig. Zo maar eventjes 18 ploegen zullen waarschijnlijk ingeschreven worden voor het nieuwe seizoen 2006-2007, inclusief een dameselftal. Daarenboven zijn vrouwelijke scheidsrechters voor de jeugdwedstrijden al lang geen uitzondering meer. Aangezien de komende jaren enkel Hoogstraten en Minderhout woonuitbreidingsgebied zijn, ziet het er naar uit dat het aantal ploegen verder zal blijven groeien, en… MVV beschikt als enige Hoogstraatse club slechts over één terrein. Alle spelers, jongens en meisjes, moeten opgevangen worden in twee verouderde kleedkamers en één te klein scheidsrechterslokaal. Dit alles vraagt vanwege het bestuur een perfecte organisatie: momenteel kunnen alle matchen nog gespeeld worden en dit de ganse zaterdag en zondagvoormiddag. Maar 18 teams is het absolute maximum.

Meer kan echt niet!

Duim omhoog Dient het nog gezegd dat alle Minderhoutse spelers, bestuur en supporters duimen voor een goede afloop en hopen maar dat de vrederechter het sociaal belang laat primeren boven het eigenbelang van enkele buurtbewoners. (J.H.)

MINDERHOUT - Hoe lang nog blijft het aanmodderen (letterlijk) voor MVV aan de Hoge Weg? Meer dan 10 jaar is het reeds geleden dat de MVV-bestuursleden aanklopten bij het stadsbestuur met het verzoek om op zoek te gaan naar een nieuwe en vanzelfsprekend ook grotere locatie. Het terrein en de accommodatie aan de Hoge Weg voldoet helemaal niet meer aan de behoeften. In de Heistraat werd in 1994 een stuk grond aangekocht van ongeveer 4 ha en dit zou de nieuwe thuishaven worden, maar dit was zonder de waard gerekend, namelijk een aantal inwoners uit de buurt. Iedereen ging er mee akkoord dat MVV in hoge nood verkeerde, maar niemand wilde dit op zijn eigen grond. Na heel wat gepalaver, heen en weer geschrijf, klachten, werd in 2004 de toelating verkregen om drie voetbalvelden, een kantine en kleedkamers te bouwen.

Maar een klein stukje grond werd de struikelblok en wacht nog altijd op onteigening!

Vrederechter Ondanks een wettige en geldige bouwvergunning (klachten van de buren werden recentelijk door de Raad van State verworpen) zit MVV momenteel vast. Een deel van de te bouwen kleedkamers, kantine en de noodzakelijke toegangsweg voor o.a. de hulpdiensten ligt immers op de gronden die alsnog dienen aangekocht te

MVV- jeugd vol ongeduld wachtend op de verhuis naar de Heistraat

SPORT

KFC Meer met veel vertrouwen Degraderen naar derde provinciale doet KFC Meer zeker maar in de laatste fase van de competitie is het een te duchten tegenstander geworden voor elk team uit de reeks.

Voor de rust leidde de KFC tegen RH Sportief met 2-0 na doelpunten van Roy Muesen en Koen Koyen. De bezoekers lieten zich zo maar niet naar de slachtbank leiden en Wes Lauryssen en zijn defensie hadden bij momenten de handen meer dan vol. Na de pauze even mazzel voor de thuisploeg wanneer Koen Koyen de 3-0 binnentrapte via het been van een bezoekend verdediger.

Meer op rozen dacht men. RH kwam echter sterk terug tot 3-2 en de gelijkmaker bleef tot aan het einde dreigend in de lucht hangen. Voor de rust legde KFC de basis voor deze zege, maar het bleef knokken tot de finish om de drie punten thuis te houden. Een collectief sterk Meer dat 9 op 9 liet optekenen.

St.-Jozef kwam op bezoek en zette onmiddellijk druk in het eerste kwartier, maar zonder positief resultaat. Meer herstelde het evenwicht, kansen wisselden mekaar af en het bleef een brilscore tot aan de rust. Na de thee een offensieve thuisploeg en Koen Koyen ramde de 1-0 binnen. Een scherpe counter op het uur liet Nick Jansen toe de 2-0 binnen te leggen. Tim Van Dun en Ringo Jacobs hadden de 3-0 aan de voet, maar de bezoekende keeper speelde een voortreffelijke partij.

Toch lukte Meer een derde doelpunt na alweer een counter die door Dirk Boeren onberispelijk afgewerkt werd. Ringo Jacobs zorgde nog voor de 4-0 en daar bleef het bij. Een ruim verdiende zege voor de Meerse elf die daarmee viermaal op rij de drie punten binnen haalden.

Op het veld van Oosthoven nam Meer het grootste deel van de eerste helft voor zijn rekening , maar tot scoren kwam het niet alhoewel de thuis-

ploeg een slappe indruk liet. Na de rust pakte Meer de match terug in handen en Nick Jansen legde de 0-1 tegen de touwen. De thuisploeg was even van slag, maar sloeg terug in de 58ste minuut. Een enthousiast meer ging voluit voor de zege, in de 86ste min. kopte Nick Jansen de 1-2 binnen, maar in de allerlaatste seconden van de blessuretijd stelde de thuisploeg nog gelijk. Meer was duidelijk de bestspelende ploeg en dat ene puntje was duidelijk te weinig.

Vosselaar VV op bezoek en een vrij evenwichtige eerste helft met een 0-0 stand aan de pauze. In de tweede helft viel de 0-1 bij de eerste scherpe aanval van de bezoekers, Meer kon in de achtervolging en de kansen bleven niet uit.

Koen Koyen werkte de gelijkmaker tegen het net en Meer nam de match volledig in handen.

De bezoekende spitsen counterden sterk, maar Ringo Jacobs zorgde voor de 2-1. Na 96 minuten het verlossende eindsignaal. Zo haalt de KFC 16 op 18 en springt van de 15de naar de 13 de plaats. (rel)

Haest mocht een tweede strafschop omzetten.

Vorst kon nog de eer redden en na mooi samenspel met Wim Braspenning kan Pieter Donckers de 1-4 eindcijfers vastleggen.

Thuis verloren de blauw-witten met 1-3 van Hezewijk. Dave Verschueren kon via strafschop de eindcijfers vastleggen. Onze spelers slikten drie gemakkelijke doelpunten. Zelf hadden ze minstens evenveel kansen om te scoren.

Wedstrijden

Thuis tegen HIH Turnhout acteerden onze spelers tijdens de eerste speelhelft ondermaats (0-2).

Daarbij werd onze kapitein Dave Verschueren met een rode kaart van het veld gestuurd. Na de rust waren we met goed veldspel de betere ploeg maar de afwerking was niet in verhouding.

Zondag 9 april 15.00 uur Merksplas – KFC Meer Zondag 23 april 15.00 uur KFC Meer – VB.Balen Zondag 30 april 15.00 uur Retie – KFC Meer

KVNA Wortel In Vorst konden de blauw-witten enkele malen dreigen tot een verdediger van de thuisploeg na 30 minuten met een achterwaartse trekbal van op dertig meter zonder een tegenstrever in de buurt zijn eigen doelman verschalkte. Direct hierna zette Kurt Haest een strafschop om na al even dom handspel. Na de rust was Wortel vooral via Pieter Donckers gevaarlijk. Een speler van de thuisploeg kreeg voor de tweede maal geel. Kurt

Dit scenario zou zich nog herhalen. In Schoor moesten we in het begin zeker driemaal gedoeld hebben maar de thuisploeg ging wel met 2-0 rusten. Direct na de pauze was er weer hoop wanneer Wim Vermeiren zich knap vrij speelde en Pieter Donckers de gelegenheid gaf om van dichtbij te scoren. Deze opflakkering was van korte duur want na geharwar werd het vlug 3-1. Onze spelers kregen nog kansen maar ze werden gemist of strandden op de paal of lat. In deze nochtans rustige wedstrijd werden nog twee thuisspelers van het veld gestuurd.

We beleven een raar seizoen met veel gekwetste spelers, zodat er tijdens de wedstrijden dikwijls moest aangepast worden. Ook werden de doelkansen te weinig verzilverd. Vooral thuis werden er weinig punten gepakt.

Wedstrijden

Zondag 9 april 15 u. KVNA Wortel-Alberta Zondag 23 april 15 u. Achter-Olen-KVNA Wortel Zondag 30 april 15 u. KVNA Wortel-Molenkring

55

SPORT

Touwtrekken

Gespierde mannen en vrouwen in de Blauwbossen MINDERHOUT – De laatste winterwedstrijd touwtrekken, georganiseerd door de Mertensmannen in de manège aan de Blauwbossen, zit er op! Op zondag 12 maart traden er in de voormiddag acht jeugdteams in het strijdperk en de Boerekes uit Pulderbos pronkten met de sterkste kuitspieren. De Berketrekkers uit Merksplas en de Mertensmannen kwamen een spiertje te kort.

Vanaf het middaguur was het de beurt aan de herenteams en met vier touwen tegelijk verliep de wedstrijd erg vlot. In ruim drie uur tijd werd de piste omgewoeld en herschapen in een waar slagveld. Een manègebodem leent zich goed om eens lekker diep (bijna tot aan de knieën) in de zavel te wroeten. Veertien teams bekampten mekaar en lieten zich zo maar niet een handomdraai ringeloren. Het Nederlandse Touwtje (720) en de Fam. Janssens uit Retie bleven de meeste keren aan de winst terwijl Mertensmannen (640) een tweede en Mertensmannen (680) een derde plaats in hun categorie naar zich toetrokken. Ook de recreanten , acht heren-, drie jeugd- en twee

damesteams, lieten zich niet onbetuigd in deze krachtpatserij. De dames namen het op tegen de jeugd, maar tegen dit jonge geweld waren ze nog niet opgewassen, alhoewel ze zich verdedigden tot de laatste morzel grond. Hijgende jongens en rode hoofden waren duidelijke bewijzen van krachtinspanning. Uiteindelijk trokken de Boerekes zich naar de eerste plaats voor CV-Ketel 2 en Mertensmannen-Chiro bij de jeugd en bij de dames namen De Joliekes de overhand op de Mofri’s. Het zwaar gehijg en gekreun mocht wel op rekening geschreven worden van de heren recreanten, maar de aanmoedigingen van de uitgelaten supporters overstemden echter alles.

Bij touwtrekken komt er echter heel wat meer kijken dan hard roepen en tieren. De 4 T’s: teamwork, techniek, tactiek, training! De uitslag bij de heren: 1) De Mookers; 2)’t Parochiebladje; 3) De Witte Nol; 4) Rodeo’s; 5) Team Lenaerts; 6) Biezekes; 7) Corsica en Antwerp Warriors.

(Mertensmannen/rel)

Ook de meisjes toonden hun spieren en lieten zich niet onbetuigd

Gelvoc

Eindelijk …

“Beter laat dan nooit”, “het begin is gemaakt”, “alles kan nog” … allemaal clichés om maar even mee te geven dat Heren 1 z’n eerste overwinning beet heeft. Op zaterdag 25 februari werd Eisden resoluut verslagen met 3-1. Weliswaar toch een set afgegeven, maar aangezien de laatste set 2511 was, mogen we toch spreken van een overtuigende overwinning. Onze eerste ploeg staat op het ogenblik van dit schrijven nog steeds laatste, met 8 punten, en hebben op datzelfde Eisden nog 6 punten goed te maken. Maar opvallend is dat de hoop terug uitgesproken is van niet te degraderen. De nabije toekomst zal uitwijzen of dit

56

valse hoop is, maar het belangrijkste is dat men opnieuw dat goede gevoel te pakken heeft en dat men er weer in gelooft ! De volgende vijf matchen gaan dus cruciaal zijn.

Spannend wordt het ook voor Heren 2. Ook zij staan in de kelder van het klassement, maar hun situatie ziet er iets rooskleuriger uit. Op dezelfde dag als de overwinning van onze eerste ploeg, hebben ook zij een (zeldzame) overwinning geboekt : 3-1 tegen middenmoter Ranst. In hun reeks komt het nu eigenlijk op 3 ploegen aan. Onderaan vinden we Geel met 5 punten, dan Gelvoc Hoogstraten 2 met 9 punten en Arvoc Arendonk

met 10 punten. Daarvoor vinden we nog Beerse met 17 punten, een ploeg die redelijk veilig staat, maar toch een haalbare kaart moet zijn voor die andere drie ploegen. De persoon die de kalender heeft opgesteld, moet in de toekomst hebben kunnen kijken, want in de resterende matchen moeten deze vier ploegen allemaal nog tegen elkaar. Het kan dus nog alle kanten uit.

Dames 1 heeft zich na een overwinning op Boechout steviger op de 5e plaats genesteld; met de 3e plaats nog binnen bereik. Makkelijk was die zege niet echt. Onze dames moesten eerst nog wakker geschud worden en de eerste set werd dan ook prijsgegeven met 12-25. Maar de rangschikking spreekt meestal de waarheid en al vlug werd orde op zaken gesteld door de volgende drie sets te winnen.

Sponsordag Het seizoen zit er bijna op : met op 1 en 2 april nog uitmatchen en op 8 en 9 april de laatste matchen thuis. Maar van uitbollen is niet echt sprake. De maand april gonst nog van de activiteit.

Zo begint de sponsordag stilaan een traditie te worden. Tijdens dit laatste weekend willen we immers onze sponsors een beetje in de watten leggen met een hapje en een drankje, als dank voor alles wat ze voor ons gedaan hebben. En ook langs deze weg wil ik de middenstand van Hoogstraten nog eens extra bedanken ! Sport is belangrijk, maar sport kost ook geld. Zelfs in een modelstaat als België zijn de subsidies niet toereikend en moet een club terugvallen op andere inkomsten. Ik speel al meer dan 20 jaar volleybal (je zou het niet zeggen als je mij ziet spelen) en ik besef maar al te goed dat dit voor een groot deel komt door de continue steun van onze lokale cafés, warenhuizen, zelfstandigen, banken en industrie ! Hartelijk dank daarvoor.

De week daarna vindt het jaarlijkse familietoernooi weer plaats. Een ideale gelegenheid om je achter-achter-achternicht nog eens te contacteren, nadat je haar zo lang al niet meer gezien hebt, of die schoonbroer van de tante van je moeder, die vroeger zo goed kon volleyballen.

Je merkt het al, de term “familie” nemen we niet zo nauw. Het is voornamelijk een gelegenheid om een gezellig toernooi volleybal te spelen en om de familie nog eens bij elkaar te krijgen.

Als het weer een beetje mee zit, is het zalig om tussen twee matchen door buiten van de eerste lentezon te genieten. Het is niet te laat om nog in te schrijven ! Hiervoor, en voor bijkomende informatie, kun je terecht bij ondergetekende : paul.doms@eds.com. (Paul Doms)

Wedstrijden

Zaterdag 1 april : 20:30: VC Geel – Dames 1 20:30 : VC Racing Genk – Heren 1 Zaterdag 8 april : 15:00 : Meisjes B1 – Arvoc 1 17:00 : Heren 2 – VC Geel 2 19:00 : Dames 1 – VC Mortsel 20:30 : Heren 1 – VC Hevoc Hees Sponsors zijn uitgenodigd voor een hapje en een drankje vanaf 18u.

gildenleven & schuttersnieuws Frans Snijders, tel. 03/314.49.03, email: franssnijders@tiscalinet.be

Kamp AKV - Kempen

Zes meter kampioenschap 2005-2006

Als afsluiting van het seizoen 2005-2006 heeft de jaarlijkse wedstrijd plaatsgevonden tussen het Antwerps Kruisboog Verbond en de Kempen, zijnde de schutters aangesloten bij het Verbond van Sint-Jorisgilden. Eens te meer waren de Kempense schutters te sterk.

Deze wedstrijd, op een afstand van zes meter, brengt 16 schutters tegen elkaar uit van elk verbond. Reeds vanaf het begin waren de Kempense schutters te sterk. André Bols uit Wortel begon ijzersterk met 100 op 100. Daartegenover stond éénmaal 98 punten. In de verdere kamp werd er nog éénmaal 98 behaald maar dat waren dan ook de twee topscore’s van het Antwerps Verbond.

De Kempen legde vanaf de eerste ronde beslag op de zege. André Bols uit Wortel begon met 100 op 100, later nog gevolgd door Jan Roeffen uit Minderhout en Jan Gijsbregts uit Meerle.

Wanneer dan ook in de verdere wedstrijd Johan Van Dijck uit Loenhout en Vicky Rombouts uit Meer 99 punten behaalden was de zege al binnen bereik. Toen ook Mil Van Beeck uit Hoogstraten, Wim Hendrickx uit Minderhout en Jan Rombouts uit Meer eindigden op 98 was het hek al helemaal van den dam.

Het Antwerps Verbond behaalde een totaal van 1522 punten. De Kempen, eens te meer sterk, eindigden op 1560 punten. Volgend jaar zal de gilde uit Loenhout gastheer zijn om deze kamp te betwisten.

Op 3 maart 2006 werd het seizoen van de zes meter, in het Verbond van Sint-Jorisgilden, afgesloten met de prijsuitreiking die doorging in het lokaal van de gilde te Castelré. Tussendoor werd er in drietalvorm geschoten voor de zes meter wintertrofee.

Voorzitter Frans Tackx uit Minderhout heette iedereen welkom op deze prijsuitreiking. Frans gaf een overzicht van het voorbije seizoen waaruit hoofdzakelijk bleek dat er 222 verschillende schutters hebben deelgenomen aan de schietingen. Gemiddelde deelname bedroeg 186 schutters, net evenveel als verleden jaar. Na dit algemeen overzicht ging de voorzitter over tot de prijsuitreiking waarbij hij begon met De zestalschieting: De enige zestalschieting werd gewonnen door Minderhout met 584 punten gevolgd door Meerle op één punt. Meer werd derde met 581 punten voor Castelré en Loenhout beiden met 575 punten. Wortel behaalde 570 punten voor Sprundel met 567 en Hoogstraten met 566 punten.

Per ploeg was Meerle de sterkste met 4126 voor Minderhout met 4105 en Meer met 4095.

Loenhout sloot af op 4079 voor Castelré 4075, Wortel 4068, Hoogstraten 4061 en Sprundel met 3998 punten.

Jeugdcategorie Kampioen Glenn Brosens uit Meer schoot 572 punten voor Nele Bastijns, ook uit Meer, met 566 punten. De derde plaats werd behaald door Brian Koenen uit Sprundel met 564 punten.

Senioren Frans Tackx uit Minderhout behaalde de kampioenstitel met 586 punten voor Mil Van Beeck uit Hoogstraten met 583 en Robert Martens, ook uit Hoogstraten met 578 punten.

Individueel Voor de individuele eindstand moest een kamp-

schot de beslissing forceren. André Bols uit Wortel schoot een iets betere roos dan Jan Gijsbregts uit Meerle. Beiden sloten hun seizoen af op 591 punten. Jan Rombouts uit Meer behaalde 590 punten voor Gust Tobé uit Castelré met 589 punten. Rob Van Loenhout uit Meerle en ploegmaat Adri Vermeiren waren aan elkaar gewaagd met 588 punten. Gery Dockx uit Meer besloot op 587 punten voor Frans Tackx uit Minderhout, Wim Hendrickx ook uit Minderhout en Johan Van Dijck uit Loenhout. Alle drie deze schutters eindigden op 586 punten.

Beker AKV – Kempen

Frans Tackx kampioen senioren

André Bols algemeen kampioen

Glenn Brosens jeugdkampioen Op deze avond werd er ook een drietalschieting betwist. Daarin behaalde de schutters uit Sprundel de zege met de uitzonderlijke score van 3 maal 99 punten.

Persoonlijke ereprijzen werden er die avond geschoten door David Koenen uit Sprundel in de reeks van de min 25-jarigen. Van de 25 naar de 50-jarigen mocht Frie Konings, ook uit Sprundel, deze ereprijs in ontvangst nemen. De beste schutter boven de 50 jaar werd Gust Tobé uit Castelré.

57

SCHUTTERSGILDEN

Minderhout wint nipt Acht gilden, aangesloten bij het Verbond der Sint-Jorisgilden, komen tegen elkaar uit in de wintercompetitie op zes meter. Na een spannende strijd kon Minderhout beslag leggen op de zege met het kleinste verschil.

=*")'1"33"*&,)& ",<")3,J'1"&,)3"*,"K*1

In de eerste ronde begon Minderhout, door Jan Roeffen, ijzersterk.

Jan liet geen enkel punt liggen en eindigde met 100 op 100. Sprundel met David Koenen en Meer met Vicky Rombouts schoten heel verdienstelijk 99 op 100. In de tweede ronde bracht Peter Franken Meerle op het voorplan door te eindigen op 98 punten. De jonge Glenn Brosens uit Meer kon hier 97 tegenover zetten. In de derde ronde bepaalden Meerle met Adri Vermeiren en Wortel met Juul Peeters de kop van deze reeks met 98 punten. Halfweg wedstrijd stond Meer aan de leiding met 293 punten. De naaste belagers waren Meerle en Minderhout die telkens maar één punt moesten prijsgeven.

;<43&1/"=%.**(%,"%("'/*

In de vierde ronde schoten Jef Hendrickx voor Minderhout en Johan Van Dijck voor Loenhout beiden 98 punten. Meer en Meerle moesten punten prijsgeven tegenover Minderhout. In de vijfde ronde bleef Loenhout, door Hans Van Hasselt (L) bevestigen met 98 punten. Meerle met Diane Verheyen en Minderhout door Frans Tackx schoten 97 punten. Tijdens de zesde ronde werd er schot per schot mee geteld door de aanwezigen. Underdog Wortel eindigde met André Bols met 100 op 100. Meerle met Jan Gijsbregts en Meer met Gery Dockx eindigden op 99 punten. Hoe sterk deze ultieme aanval ook was Minderhout won deze ploegenwedstrijd met één puntje verschil.

>"(,"%'"#"()$/"%1/#,1%?@AB% /#%-"$%4"#$(&5%.)#%C**'1$()$"#

L00"&1$$*3")&/"H()<T 3*")'U&$-&%0(11,"% O"*-&,)&6;5;;;&%0"K*")& +()&!$11&V(,)31 W((2'"G$*(3,"T& #$))"I"*,)<& ")&+0$"*/"%0"',)<

Minderhout won met 584 punten gevolgd door Meerle met 583 en Meer met 581. Een gedeelde vierde plaats was er voor de gilden van Castelré en Loenhout met 575 gevolgd door Wortel met 570.

Sprundel sloot af op 567 voor Hoogstraten met 566 punten.

De zes winnende schutters van Minderhout waren: Jan Roeffen (100), Peter Van Den Broek (95), Jan Stoffels (97), Jef Hendrickx (98), Frans Tackx (97) en Wim Hendrickx (97).

!"#$%&%'())'%*+%,"%-**'$"%.)#%,"%#/"&01$" 23"&("#4*56/#)$/"17%8"#1$%&%23"&((/92"%$/+1 .**(%,"%9&/1$"%1)5"#1$"33/#'%.)#%&0%/#$"(/"&(7 !"#$"%&'()&#"%"*&"")&+()&$)#"&,)-$. (+$)'")&$-&/"0&$)1&+$$*&2""*&,)-$*2(3,":

LLM!NOPQNM>

R$*%1H$S1&$S&(()+*((< I,"))3%.**(%'(*"+"#%.)#%?J%$*$%?K%+"(1*#"#:% D E)#3"("#%.)#%."(14-/33"#,"%."(=$"4-#/"2"#: D C*"%5))2%/2%.)#%""#%*&,%2)1$9"%""#%$("#,F% 5"&6"37G%"#H:::

Het winnende zestal van Minderhout; Jef Hendrickx, Frans Tackx, Jan Stoffels, Peter Van Den Broek, Wim Hendrickx en Jan Roeffen

45&!0$"'0(()&677.688&9 6:6;&4$$<13*(3") ="0>&;:?:@A&B6&7C&9&D(E>&;:?:@A&CC&;6 ".2(,0>&,)-$F2"*3")1.1GH,0'"*I"*%")5/" 194

58

JONG GEZEGD

DEBORAH ZEGT Deborah Dirven (15) is vierdejaarsleerling op het Seminarie. Ze volgt er Handel -Talen. Als volwassene in wording filosofeert en fantaseert ze soms zelfs over de kleine en grotere dingen van het leven.

Geluk zit in de kleine dingen van het leven. Ik denk dat iedereen wel met me mee kan spreken als ik praat over een poes die ligt te spinnen op haar kussentje. Gezellig zitten met wat vrienden op de zetel thuis. De eerste zonnestralen die door de ramen schijnen en weerkaatsen op de spiegel zodat je huid een zachtere en mooiere glans vertoont. Zo kan iedereen wel wegdromen bij deze gedachten.

Er is een dag waarop alles goed gaat. Je krijgt goede punten op school (of een extra premie op je werk), je loopt op straat en een leuke persoon fluit je achterna, in de klas of op je werk krijg je alle aandacht van je medemensen omdat je goed werk geleverd hebt, ... . ’s Avond plof je op je luie sofa neer en je hoopt dat de volgende dag ook zo wordt en de volgende dag en de volgende dag…

Laatst zat ik bij Godsdienst te piekeren over wat ik nu eens zou schrijven in de Hoogstraatse Maand. En de les ging over geluk. De leraar vroeg: ”Als er nu eens een soort van geluksmachine bestaat, wat zal hij dan moeten produce-

ren?” Ik hoorde allerlei antwoorden die rond zijn oren vlogen. Geld, gezondheid, liefde, alles moet meezitten, geen pech,…

Toen werd ik wakker.(Want ik zat totaal ergens anders met mijn gedachten.)

Hoe zou het leven werkelijk zijn als er nu eens niets misliep? Alles loopt op wieltjes. Volgens mij zal alles dan ongelooflijk saai zijn. En hoe kan je in hemelsnaam het geluk ervaren als je het ongeluk nooit hebt gekend? Je kan dit met een makkelijker voorbeeldje duidelijk maken. Hoe weet je de waarde van geld als je nooit arm bent geweest? Hoe weet je wat de definitie van klein is als je niks kent dat groter is?

Dit onderwerp sprak mij heel erg aan en ik begon eens verder over deze uitspraak na te denken. Al gauw kwam ik bij het jing-jang principe. Is er al een lichtje dat brandt? Ken je die cirkel niet waarbij de ene kant zwart is en de andere kant wit? En in het witte gedeelte bevindt zich een zwart bolletje en in het zwarte gedeelte bevindt zich een wit bolletje. Dit geeft aan dat het één niet eens bestaat zonder het ánder. Maar dan gaan we alles wel heel erg ver zoeken. Bijvoorbeeld,

Vrede zou niet bestaan zonder oorlog, sterk zou weer niet bestaan zonder zwak.

Sterker nog, twee personen die totaal verschillend zijn of helemaal het tegengestelde zijn van elkaar kunnen stiekem niet zonder elkaar. Het is heel vaak dat mensen zeggen dat tegenpolen elkaar aantrekken. In principe is hier niets filosofisch aan want een magneet werkt op precies dezelfde manier. Bij mij moeten jongens niet met het smoesje aankomen dat we gewoon te verschillend zijn, dan zit er daadwerkelijk een luchtje aan!

Natuurlijk hou ik me ook nog met andere dingen bezig. Mensen observeren en hun verleden achterhalen. Zo zat ik een tijdje geleden met Kenneth in de Bottel en er zat een doodgewone man aan de bar. Maar doodgewoon bestaat niet in mijn ogen. Ik maak het eventjes stil om de spanning op te bouwen en dan laat ik mijn fantasie de vrije loop. Ik zei: “Kenneth, eigenlijk is dat gewoon een FBI-agent!” En het kwam er op neer dat de sigaar die hij in zijn mond had een zendertje bevatte waarmee hij kon communiceren met andere agenten. En onder zijn hoed had hij het allermachtigste wapen verstopt. Zijn aktetas bestond uit verschillende lagen die hij in één handomdraai kon veranderen in zijn zwarte, leren pak dat iedereen de stuipen op het lijf zou jagen. Ach ja, soms mag je wel eens je controle verliezen over je fantasie als je je nog midden in de adolescentie bevindt!(dd)

Na een drietal maanden lijkt het gegeven van dit fotospel stilaan ingeburgerd.

In eerste instantie komt diegene die zich in het cirkeltje op de foto herkent in aanmerking voor een boekenbon van 12,5 euro geschonken door Standaard boekhandel-Hoogstraten maar ook de herkenners van het kopje komen bij lottrekking in aanmerking voor een dergelijke boekenbon.

Meer zelfs als het kopje zichzelf niet kenbaar maakt wordt de ganse pot van 25 euro verloot onder deze herkenners.

Dus wie wil meespelen: Geeft de naam van het kopje en zijn naam en adres door voor de 10de van de maand, hetzij via een briefkaart aan DHM – Loenhoutseweg 34, 2320 Hoogstraten of via een e-mail: redactie@demaand.be. Zie ook www.demaand.be.

De uitslag van de vorige maand: Dat men in Wortel pannenkoeken, wafels en smoutebollen kan bakken is reeds langer geweten. De dames op de foto, allemaal lid van de gepensioneerdenbond kwijten zich al jaren van deze taak. En of ze lekker zijn. Geheel toevallig trokken wij een rondeke rond het hoofd van Melia Donckers-Sterckens, wonende in de Zandstraat 11 te Wortel. Zijzelf herkende zich op de valreep door ons te bellen en mag dus toch een boekenbon verwachten. De tweede bon gaat deze maand naar

één van de zeven (een achtste sloeg de bal mis) die haar ook herkenden. De spreekwoordelijke onschuldige hand liet het lot vallen op: Victor Snijers, Gelmelstraat 87/3 te 2320 Hoogstraten. Hij zal dan ook een tweede boekenbon van 12,5 euro in zijn bus krijgen.

Terug een grabbel in de oude doos. Wij denken 1949. De klassen van toen zagen er heel anders uit dan de klassen van nu. De meesters keken ook veel strenger. Maar de kinderen blijven lijken op de belhamels van nu.

Wie herkent wie hier nog van? (pdn)

Toelichting bij de opgave van deze maand:

Met medewerking van Standaard Boekhandel - Hoogstraten 59

April 1956

60

Nacht van de Duisternis

Na Steenbreek, nu Klimop!

Tien weekends hebben we met de vrijwilligers van Natuurpunt Markvallei gewerkt om heel de binnenruimte van een gedeelte van de boerderij in Wortel-Kolonie te ontmantelen. In het totaal kwamen een dertigtal verschillende mensen hun hulp aanbieden. We hebben er gretig gebruik van gemaakt, en nu wordt het tijd om aan de opbouw te beginnen. Het natuur.huis zal vanaf nu stilaan vorm krijgen.

Aan het uitzicht van het gebouw verandert Natuurpunt Markvallei niets. De herstelling en renovatie van de buitenkant van het gebouw wordt trouwens uitgevoerd door het stadsbestuur van Hoogstraten. Binnenin het gebouw wordt gestreefd naar een zo functioneel mogelijke indeling: twee museumlokalen voor het Jan Spannenburgmuseum en thematentoonstellingen, een ontmoetings/vergaderruimte, een polyvalente ruimte voor lezingen, diavoorstellingen, lessen, cursussen, vergaderingen, … Het is duidelijk dat Natuurpunt Markvallei werk wil maken van het natuur.huis en zo een stukje van de vroegere boerderij een nieuwe, nuttige bestemming geeft.

ken, nog heel veel centen gebruiken. De vrijwilligers van de vereniging verdienen de steun.

Uiteindelijk zetten zij zich in voor de lokale gemeenschap, de natuur en het vrijwaren van het patrimonium.

Help Natuurpunt WORTEL schieten!

OPROEP: Zijn er personen of bedrijven die ons logistiek of financieel willen steunen? We kunnen nog allerhande materialen gebruiken. Alle hulp is welkom! Tel: 03-315 02 45 of mail drej. oomen@pandora.be

Natuurpunt Markvallei kan om het project te realiseren en zo goed en mooi mogelijk te ma-

Voor de herinrichting van het gedeelte van de landloperboerderij heeft Natuurpunt een projectnummer. Op die manier kan Natuurpunt Markvallei schenkers een fiscaal attest bezorgen. Giften mogen gestort worden op 001-0671118-51, van Natuurpunt vzw, met vermelding “gift project 1750 Markvallei”.

Giften vanaf 30 zijn fiscaal aftrekbaar.

Natuurpunt Markvallei ging graag in op de uitnodiging van het Stadsbestuur van Hoogstraten om een activiteit te organiseren naar aanleiding van de “Nacht van de Duisternis.” Duisternis ervaren kan je in onze gemeente niet echt meer. Maar in Wortel-Kolonie kan je de mensen wel een idee geven van wat duisternis precies inhoudt. Vijftig deelnemers maakten een duistere tocht en streken nadien neer in het natuur.huis in opbouw.

Ze genoten er na bij een warme glühwein en enkele telescopen (normaal om vogels waar te nemen) stonden opgesteld om de sterren en de maan te begluren.

Plantenwandelingen

Vanaf 20 april start Natuurpunt Markvallei opnieuw met tien wekelijkse plantenwandelingen, telkens op donderdagavond. De deelnemers bezoeken elke week een interessant biotoop in de eigen streek en gaan er op zoek naar plantjes.

Het is de ideale manier om meer te leren over alles wat er bloeit en groeit. De achtergrondverhalen, de tips om de planten te herkennen, geneeskrachtig of giftig, … het komt allemaal aan bod tijdens deze boeiende wandelingen. De specialisten van de afdeling geven graag een woordje uitleg. Tegelijkertijd beoogt Natuurpunt Markvallei de opmaak van een inventaris. Door jaarlijks de verschillende biotopen te bezoeken, krijgen de onderzoekers een beeld van de evolutie van deze biotopen en kunnen zij eventueel de beheersmaatregelen aanpassen. Wil je deze plantenwandelingen meemaken, neem dan contact op met de plantenwerkgroep. Jack Govaerts: 03-315 71 85.

Zondagswandeling

De zondagswandeling wordt deze maand op 23 april georganiseerd. En toevallig of niet, maar de wandeling start om 9.00 uur aan het toekomstige natuur.huis in Wortel-Kolonie. Natuurpunt is dus echt Wortel aan het schieten. De tocht duurt tot aan het middaguur. Stevig schoeisel en bij regenweer laarzen zijn geen overbodige luxe.

Gids Jack Govaerts geeft uitleg bij de waarnemingen en put uit zijn rijke historische kennis van de regio om het gebied van Wortel-Kolonie een beetje te kunnen situeren. Uiteraard kan je ook even een kijkje nemen in het toekomstige natuur.huis om de vorderingen bij de werkzaamheden te keuren.

Info: Jack Govaerts: 03-315 71 85

Texel Natuurpunt krijgt heel veel steun van Jos Martens. Zijn ervaring en kennis komen goed van pas.

Op 29 en 30 april en 1 mei maakt Natuurpunt Markvallei een driedaagse excursie naar het eiland Texel. Met een groep van een dertigtal leden gaan we op zoek naar de uitzonderlijk mooie natuur op het eiland.

61

AGENDA

HOOGSTRATEN T/m vrijdag 31 maart JEUGDLEESPROJECT in de bibliotheek.

Donderdag 6 april MIDWEEK – wandeltocht, org. KVG. Vanaf vrijdag 7 april JOGGEN, terrein van het Klein Seminarie, org.

KWB.

ZIE OOK: WWW.FLAPUIT.BE

LAERMOLEN

Maandag 10 april JAZZCONCERT in zaal St.-Cecilia, org. The Marckriver Jazzclub.

Dinsdag 11 april PAASFEEST in zaal Pax, org. Ziekenzorg.

200

Zondag 16 april PASEN

MEERLE

Maandag 17 april BENECUP 2006, terrein HVV, org. Jeugdcomité HVV. Zaterdag 22 april GEHANDICAPTENDAG in het Klein Seminarie.

Zondag 23 april TOERISME – opening van het toeristisch seizoen, org. Toerisme Hoogstraten.

OPENDEURDAG Spijker, org. vzw Spijker.

WEGRIT België-Holland, vertrek café De Gelmel, org. Hoogstraatse Wielertoeristen.

Donderdag 27 april LENTE-Coopertest, terrein Klein Seminarie, org. AVN.

198

MEER Zaterdag 22 en zondag 23 april. Parochiezaal Meer. VLOOIENMARKT. Organisatie Fanfare de Eendracht. (Zie artikel) Woensdag 29 maart BLOEDGEVEN in de school, Terbeeksestraat, van 17.30 uur tot 20 uur, org. Rode Kruis.

Vanaf maandag 3 april JOGGEN aan de Mosten, org. KWB. 7, 8, 9 april: Aan het klooster in Meer. CHIROWEEKEND Zaterdag 15 april: Parochiezaal in Meer. KAMAGURKA. Kaarten in het jeugdhuis 0478 434469 of e-mail: raf_laurijssen@hotmail. com.

Vrijdag 14 april en zaterdag 15 april: ‘Heidebloempje speelt HET KLEINE STOUTE TROLLETJE om 20 u in de Zaal voor Kunst en Volk.

Zaterdag 15 en zondag 16 april WIELERWEDSTRIJD in de Mosten, org. fietsclub De Vlinders.

Zaterdag 22 en zondag 23 april ANTIEK- & VLOOIENMARKT in de parochiezaal, org. fanfare De Eendracht.

62

De Laermolen aan de Molenstraat in Hoogstraten kan men in werking zien op zondag 9 en 23 april én op dinsdag 11 en 25 april.

De toegang is gratis. Org. vzw De Laermolen, 0494 91 87 63.

T/m vrijdag 31 maart TENTOONSTELLING in kunstgalerie De Laro.

Zondag 2 april: 8STE GRENSWANDELING; Vertrek aan de parochiezaal tussen 7.30u en 15u. Org.KWB Zaterdag 22 april: ASPIROCK in de lokalen van de Chiro. Org. Chiro-Meerle

Bredaseweg 56 - 2322 Minderhout Tel./Fax 03-315 75 36 Maandag gesloten

Keuken open 11.30-21.30 u - Zondag van 11.30-21.00 u.

210

MEERSEL-DREEF Woensdag 5 april: MISVIERING t.g.v. het 75jaar bestaan van de KLJ van Meersel-Dreef, om 19u in de paterskerk.

Vrijdag en zaterdag 7 en 8 april: CONCERT van de fanfare “Voor Eer en Deugd” in de zaal “bij de Paters”, telkens om 20u.

Zaterdag 22 april VORMSELVIERING in de kerk bij de paters kapucijnen.

AGENDA

WORTEL

Nieuw in Hoogstraten:

BOEKHOUDING & BELASTINGADVIES

Vanaf maandag 3 april JOGGEN op het voetbalplein, org. KWB.

ANSOMS ACCOUNTING Gravin Elisabethlaan 1 bus 6 - 2320 Hoogstraten Tel. +32 (0)3 366 65 11 - Fax +32 (0)3 366 65 12 Gsm +32 (0)496 10 36 74

0175

Zaterdag 8 april MUZIEKAVOND in de parochiezaal, org. K.F. Brassband.

Zondag 9 april OPENDEUR tennisclub, org. TC De Langenberg.

199

Zaterdag 15 en zondag 16 april VTRACTOREN-demonstratie, terrein Kolonie, org. De Gloeikoppers.

Maandag 27 april: GEZINSWANDELING in de Schoorse hei. Vertrek om 14u. aan Café in Holland. Org. Gezinsbond.

Vanaf zaterdag 29 april TENNISTORNOOI open enkel, org. TC De Langenberg.

MINDERHOUT Vanaf woensdag 29 maart JOGGING aan het voetbalplein om 19.15 uur, org. KWB. Zaterdag 1 april PAASEIEREN VERKOOP KSJ Minderhout vanaf 9.00 uur Donderdag 6 april WANDELING gehandicapten KBG lokaal vanaf 9 tot 15.00 uur Vrijdag 7 april TREKKER-TREK inschrijving kantine voetbal vanaf 19.00 uur Zaterdag 8 en zondag 9 april MOTORCROSS – terrein Bergen, org. MC Black & White.

Zondag 9 april PALMZONDAG – gezinsviering in de kerk.

Vrijdag 21 april LENTECONCERT fanfare De Marckezonen parochiezaal 19.30 uur

Di. & woe. gesloten Tot ziens An en Fran

218

Wandelen rond gevangenis MERKSPLAS – De gegidste wandelingen rond de gevangenis van Merksplas hebben succes.

In het voorbije jaar mocht de gidsengroep van Merksplas meer dan vijftig groepen begeleiden; in totaal meer dan duizend personen. Zo’n gegidste wandeling is ook wel iets bijzonders, want daar hangt steeds spanning in de lucht. In de strafinrichting en het centrum voor illegalen samen, verblijven bijna duizend mensen achter de tralies. Terwijl buiten de vogels vrij en vrolijk rondvliegen. Hier zijn het dus niet de vogels die in een kooitje zitten, maar de mannekens…

Terwijl men vrij wandelt rond de gevangenis, het centrum voor illegalen en de mooie groene natuur daar rond, vertelt de gids over de evolutie en betekenis van de gevangenis en het centrum,

over de sociale aspecten van de vroegere en de huidige ‘bewoners’ en het personeel.

Wenst u een gegidste wandeling voor een groep, op een moment dat voor u best past, dan kan u hiervoor een afspraak maken met VVVToerisme Merksplas, tel. 014 63 94 77 of via toerismemerksplas@skynet.be .

Of u kunt gewoon aansluiten bij een groep met gids, elke tweede zondag van de maand – van maart tot oktober – om 14 uur met vertrek aan de voormalige gevangeniskapel van Merksplas Kolonie. Op die dag is ook de tentoonstelling ‘In Verzekerde Bewaring’ toegankelijk in de kelders van deze kapel. Inkom 3 euro per persoon mét gratis drankbon en kinderen -12 jaar gratis. Meer info bij Karel Govaerts, tel. 014 63 36 24.

Zaterdag 22 april LENTECONCERT fanfare De Marckezonen parochiezaal 19.30 uur Zondag 23 april SCHOOLFEEST Basisschool Scharrel Zondag 23 april PLOEGWEDSTRIJD De Trekpaardenvrienden terrein hoek Minderhoutsestraat en Engelenven van 11.00 tot 16.00 uur

63

TANDARTSEN Wachtdienst Kempen Uitsluitend zaterdagen, zondagen en feestdagen van 11 tot 12 uur en van 18 tot 19 uur.

Tel.nr. 090 556 259 (0,50 euro per oproep).

HUISARTSEN Als u beroep wilt doen op de wachtdienst, dient u het centraal oproepnummer te bellen: 03.314.28.18 en dit vanaf zaterdagmorgen 8u tot maandagmorgen 8u.

APOTHEKERS

THUISVERPLEGING WIT-GELE KRUIS, 24 uur op 24. Voor Hoogstraten en alle deelgemeenten: tel. 014/61.48.02.

DE VOORZORG, 24u/24u, tel. 014 40 92 44.

Zelfstandige verpleegkundigen: HEIDI VAN OTTEN (0486.37.45.27 03.314.10.18), LIA GEERTS (03/314.81.63) en HEIDI JANSSEN (03/314.11.29) JORIS BUYLE (03/314.13.08) LOU VAN BOUWEL (03/314.41.50) en ILSE VAN BOUWEL (03/314.80.68) VERA HAEST (03/314.38.39), MAY VAN DONINCK (03/314.30.48) en MAY VERMEIREN (03/315.75.48) KRIS SAENEN (03/314.24.39) JOHAN ADAMS (03/314.17.31) en ANJA KROLS (014/70.42.72) LIEVE ROOS (03/314.58.76 - 0474/67.73.50), SONJA VERHEYEN (0476/31.14.41) en NADIA BENKIRANE (03/314.17.31 0474/32.28.10).

64

Van 24 tot 31 maart: APOTHEEK ROMBOUTS, Worteldorp 11, Wortel, tel. 03 314 38 68.

Van 31 maart tot 7 april: APOTHEEK LUYTEN, Minderhoutdorp 40, Minderhout, tel. 03 314 40 74.

Zaterdagvoormiddag 1 april: APOTHEEK LUYTEN, Minderhoutdorp 40, Minderhout, tel. 03 314 40 74.

Van 7 tot 14 april: APOTHEEK BIOPHARM, Schuttershofstraat 9, Merksplas, tel. 014 63 33 83.

Zaterdagvoormiddag 8 april: APOTHEEK ADRIPHARMA, Meerledorp 46, Meerle, tel. 03 315 73 75.

Van 14 tot 21 april: APOTHEEK HORSTEN, Vrijheid 98, Hoogstraten, tel. 03 314 57 24.

Zaterdagvoormiddag 15 april: APOTHEEK HORSTEN, Vrijheid 98, Hoogstraten, tel. 03 314 57 24.

Van 21 tot 24 april APOTHEEK SCHEVELENBOS, Tienpondstraat 2, Loenhout, tel. 03 669 64 24.

Zaterdagvoormiddag 22 april: APOTHEEK DE MEESTER, Vrijheid 230, Hoogstraten, tel. 03 314 51 50.

Van 24 tot 28 april: APOTHEEK BROSENS, Meerdorp 61, Meer, tel. 03 315 77 73.

Van 28 april tot 5 mei: APOTHEEK ADRIPHARMA, Meerledorp 46, Meerle, tel. 03 315 73 75.

Zaterdagvoormiddag 29 april: APOTHEEK ADRIPHARMA, Meerledorp 46, Meerle, tel. 03 315 73 75.

Kopij Het volgende nummer van De Hoogstraatse Maand verschijnt op woensdag 26 april. Alle kopij voor deze editie verwachten wij ten laatste op woensdag 12 april. Tot zondag 16 april kan u het sport- en dorpsnieuws nog binnenbrengen.

Martens tuinen

tuinaanleg en onderhoud beregening en bestrating Pyperpad 15 - 2320 MEER - 03 315 43 13 www.martens-tuinen.be

handwerken - naaigerei - breiwol alle verstelwerken Desmedtstraat 5, 2322 Minderhout Tel./Fax: 03 / 314.71.34 203

Uitgeverij DE HOOGSTRAATSE PERS bvba Loenhoutseweg 34 2320 Hoogstraten tel. & fax: 03 314 55 04 e-mail: jozef.schellekens@skynet.be Redactie: tel. 03 314 55 04 Administratie: tel. 03 314 51 03 Verantwoordelijke uitgever: F. Brosens, Begijnhof 27, 2320 Hoogstraten