september 2005 - De Hoogstraatse Maand

MAANDBLAD JAARGANG 21 NR. 245 SEPTEMBER 2005 PRIJS: 2 € AFGIFTEKANTOOR: 2320 HOOGSTRATEN

UITGEVERIJ DE HOOGSTRAATSE PERS B.V.B.A., Loenhoutseweg 34, 2320 HOOGSTRATEN

HOOGSTRATEN EN 175 JAAR BELGIË

www.demaand.be

Ze zaaien en ze maaien...

JONG geZEGD

ESCHER in het STEDELIJK MUSEUM

Daar komen de loonwerkers

COLUMN

Appartement

Nu weet ik wel wat een appartement (voor de Vlamingen) of een flat (voor de Nederlanders) is. Maar ik kan me niet herinneren ooit het woord appartement te hebben gehoord tijdens mijn kindertijd hier op het platteland. Ik was waarschijnlijk al een tiener toen ik voor de eerste keer echte appartementen zag; vermoedelijk tijdens een bezoek bij vrienden die in de buurt van de Luchtbal (Antwerpen) woonden.

Nog geen halve eeuw geleden hadden we een beetje medelijden met de gezinnen die in een appartement woonden. We dachten: jammer dat ze geen echt huis hebben en op zo een beperkte oppervlakte moeten wonen. Maar ja, in de stad is er natuurlijk minder plaats. In een appartement wonen was iets van de stad; dat bestond natuurlijk niet op ‘den buiten’. Het leek bijna het ergste wat je kon overkomen: zo weinig ruimte hebben!

Na de wederopbouw van het land (na de Tweede Wereldoorlog) in de tweede helft van de jaren vijftig, groeit de economie en er komt stilaan meer welstand voor grote groepen van de bevolking. Aan de rand van de grote steden ontstaan er tuinwijken met mooie bungalows in het groen.

Wie wat meer geld heeft, koopt een mooi perceel bouwgrond en bouwt een villa. De stedelingen willen nu weg uit hun appartementen en eindelijk ook eens genieten van de rust en de natuur

Sint-Lenaartseweg

2

even buiten de stad. Wie het niet zo breed heeft, kan nog altijd een caravan in een bos zetten of een simpel bouwwerkje langs het water waar de familie dan toch tijdens het weekend wat kan genieten van het buitenleven.

Waar is de tijd?

Wie een kwart eeuw geleden zou gezegd hebben dat ze hier in de dorpen van de Noorderkempen ook appartementen gingen bouwen, werd zeker voor gek verklaard. Wie wil er in een appartement gaan wonen als het ook anders kan? De gedachte was al even absurd als de vraag of je in de stad wil gaan wonen. Je ziet niet veel mensen meer die ’s avonds met een stoel op de stoep voor hun huis gaan zitten, maar mensen van het platteland willen wel in hun tuin kunnen zitten.

Ze hebben graag wat ruimte en bewegingsvrijheid, ook buiten.

Maar gewoonten kunnen dus heel snel veranderen. Het aantal woningen in Hoogstraten en de andere dorpen van de gemeente is de voorbije jaren sterk gestegen. In elke plaats zijn er nieuwe woonwijken gekomen én ook de appartementen.

In het begin dacht je nog: dat blijft wel beperkt tot Hoogstraten zelf. Maar nee hoor! Ook in de andere dorpen worden nu ijverig appartementen gebouwd. Als je de oudste appartementen nu vergelijkt met de jongste bouwwerken, merk je

al een hele evolutie. De wooneenheden worden groter, chiquer en vooral duurder. Waar enkele jaren geleden nog geploegd werd of koeien liepen, staan nu appartementsgebouwen.

Soms hoor je wel zeggen: ‘Wie koopt of huurt nu al die appartementen? Waar blijven de kandidaten van komen?’ In het begin waren het inderdaad vooral mensen van buiten de gemeente, o.a. inwijkelingen vanuit Nederland en elders.

Maar zo nu en dan viel er ook al een bekende naam of familie. ‘Heb je het al gehoord? Ze hebben hun huis verkocht. Ze gaan op een appartement wonen.’ Vandaag is de instroom niet meer te stuiten. Veel jonge zestigers stoppen met werken. Het (grote) huis onderhouden kost veel tijd en geld en de tuin is te groot: te veel werk en te weinig tijd om te genieten! ‘Als we onze eigendom verkopen kunnen we een mooi appartement kopen en misschien blijft er nog wat over waarmee we ons pensioen kunnen aanvullen’, redeneert men. Maar dat valt soms wel tegen. Er worden appartementen aangeboden die zoveel kosten als een flink burgerhuis. Dat lijkt mij toch niet echt logisch. Ik denk dat er veel geld wordt verdiend met die nieuwe mode: wonen in een appartement.

Staat jouw huis nog niet te koop? Pas maar op, straks is het te laat! (js)

20 augustus

OMSLAGVERHAAL

Loonwerk in de landbouw “En de boer hij ploegde voort”. Normaal een zin om een verhaal te beëindigen, maar nu eens toepasbaar in het begin ervan. Maar is dat gezegde nog wel waar? Ploegt de boer van vandaag nog wel zijn land? We willen het even met u onderzoeken. In onze kindertijd zongen wij liedjes zoals: “Hoog op de gele wagen reden wij door berg en dal”. Ook dat is allemaal nostalgie geworden en enkel nog in Bokrijk of tijdens verre reizen te beleven. Hoog op de gele (of rode) tractor van de loonwerker is vandaag van toepassing. De situatie in Hoogstraten is niet anders dan elders en meerdere loonwerkers zijn in de gemeente actief. De komende weken gaan we hen, iets meer dan in de andere weken van het jaar, door het straatbeeld zien passeren. Op weg van het ene maïsveld naar het andere want de oogst moet immers binnen. We stapten bij valavond af bij Dré Bellens aan de Achtelsestraat. Net terug van een opdracht, wil hij ons te woord staan om zijn verhaal over loonarbeid in de landbouw te doen.

Mijn paard voor een tractor Dré Bellens vierde dit jaar zijn vijftigste verjaardag en hij was er nog net niet bij toen zijn ouders in 1952 de aanzet gaven tot het opstarten van het loonwerkbedrijf: “Bellens en zonen bvba”. Daarom laten we even zijn moeder Maria Jochems aan het woord. “In 1952 waren we ruim en jaar getrouwd en de oudste dochter Ria was net geboren.

We boerden in het klein met 1 paard, 8 koeien, enkele kalveren en wat varkens. Mijn man Denis was bij smid Jef Servaes langs geweest en had daar een tractor van 12 pk gezien.

Denis werd verleid door smid Servaes want die had gezegd dat hij dan twee koeien in de plaats van het paard kon zetten. Het paard werd met spijt in het hart van de hand gedaan en de tractor kwam op het erf te staan. De buren hadden vlug in de gaten dat al het werk met de tractor veel vlugger ging dan met een paard. Al snel werd

gevraagd of Denis ook eens niet bij hen kon komen maaien of ploegen en de kleine tractor van 12 pk werd geruild voor één van 20 pk. De twee zonen, Flor en Dré, hadden ondertussen het gezin compleet gemaakt en van kleins-af-aan groeiden zij mee op in het loonwerk. In het begin mochten zij meerijden maar later mochten zij ook als eens, onder toezicht, de tractor besturen. Het werd zo een echt familiebedrijfje. Eens de kinderen wat groter, werden de koeien en de varkens verkocht.

Om die te verzorgen was er immers geen tijd meer over. Het loonwerk slorpte stilaan alle aandacht op. De taken werden steeds maar uitgebreider: hooi persen, maïs zetten, gras hakselen tot zelfs een graafmachine om gras in te kuilen. Dat laatste heb ik zelf jaren lang gedaan. Onze dochter Ria deed ondertussen, naast haar eigen zaak als kapster, nog de telefoon en de boekhouding van het bedrijf. Onze jongste zoon André heeft dan in 1992 de zaak over genomen.”

Voor ‘spek en eieren’ moet men niet bij Dré Bellens zijn, wel om allerlei machines uit de loonarbeid te bewonderen.

Van klein naar steeds maar groter en meer De eerste vorm van loonarbeid welke wij in onze streken kenden waren de loondorsers. Zij trokken met hun machines van erf tot erf om er het graan te dorsen. Wij hebben dat soort werk nooit gedaan, vertelde Dré ons. Het was immers een niet al te gezonde bezigheid. Bij het dorsen komt immers veel stof vrij wat niet zo gunstig is voor de luchtwegen. Wanneer vader Denis in 1987 stopte werd het bedrijf overgenomen door de twee zonen Dré en Flor. Na enkele jaren koos Flor een andere weg en sedertdien runt Dré het bedrijf samen met zijn vrouw. Deze laatste is vooral bezig met de administratie en de boekhouding.

Ondertussen werken ook hun kinderen reeds naarstig mee naast een vijftal vaste arbeiders. Op de piekmomenten wordt die ploeg nog aangevuld met een aantal zelfstandig landbouwers die toch nog enkele weken het echte contact met het land willen hebben. Voortdurend moet ook zwaar geinvesteerd worden in het machinepark.

Om een idee te geven. Voor de aankoop van een maïshakselaar moet men om en bij de 250.000 euro neertellen en voor een moderne tractor van 160 pk moet men 100.000 euro over hebben. Als je dan ziet wat er op het erf staat en in de hangars kan men zich inbeelden dat het loonwerk niet voor bange wezels is die schrik hebben van investeringen. Het bedrijf van Dré ligt achteraan in de Achtelsestraat en een fraai uithangbord dat tevens reclame maakt voor de jongste toeristische fietsroute “De spek en eierenroute” geeft een idee van de machines die in het dagelijkse loonwerk gebruikt worden.

Het jaar rond Kinderen van het 5de leerjaar, samen met de juffrouw op bezoek, vol bewondering voor de grote machines.

Meer dan iedere andere activiteit is de landbouw gebonden aan seizoenen. Aan die wetmatigheid kan niet worden getornd. Ook de loonarbeid is

3

LOONWERK hieraan gebonden. Dit maakt dat men zijn drukke en zijn kalme periodes heeft. Samen met Dré overlopen wij aan de hand van enkele cijfers (die voor ons tot de verbeelding spreken) het werkjaar. In de maand maart moet het land zaairijp gemaakt worden. Dit wil zeggen: er moet geploegd worden. In het totaal legt de firma zo om en bij de 400 ha om. Daarna wordt in de maand april vooral de maïs ingezaaid. Reken even mee hoeveel zaadjes in de grond gestopt worden.

Er worden ongeveer 650 ha aangeplant en per hectare zijn er 100.000 zaden nodig of zoals zij het zelf uitdrukken: 2 dosissen. De aard van het zaad, er zijn verschillende variëteiten, wordt door de boer zelf gekozen. Mei en juni zijn vooral de grasmaanden. Waar er vroeger slechts een tweetal maal gemaaid werd, gebeurd dit nu tot vier à vijfmaal toe. De huidige grassoorten zijn zo geselecteerd dat het sneller groeit en toch nog de nodige kwaliteit oplevert. Het tijdstip van maaien en ophalen is eveneens belangrijker geworden. Gemaaid gras kan onder invloed van weersomstandigheden, nat of droog, snel aan voedingskwaliteit verliezen. Op die manier staat de loonwerker onder druk van de boer/opdrachtgever om er toch voor te zorgen dat “zijn gras” op tijd wordt gemaaid en binnengehaald.

Gras hakselen gaat aan een snelheid van om en bij de 5 à 8 hectaren per uur. Jaarlijks wordt zo een 28.000 ton gras opgehaald.

De zomermaanden zijn in de landbouw traditioneel stille maanden. De gewassen hebben dan de zon nodig om te groeien. Toch moet er in die periode als eens gesproeid worden om ziekten aan de gewassen te voorkomen of te bestrijden.

Dit sproeien vraagt kennis en vaardigheid welke de loonarbeider telkens opnieuw moet bewijzen.

Om dit werk te mogen doen, moeten de nodige attesten en brevetten behaald worden. Het is ook een secuur werk: niet te veel en niet te weinig, is de boodschap bij het sproeien. Boeren laten daarom het sproeien liever over aan een kundige loonwerker.

4

In de maand oktober begint dan het maïsseizoen.

Van ’s morgens vroeg tot een kot in de nacht zit de loonwerker dan op de hakselaar of op de tractor.

In die weken is de druk het grootst.

Weersomstandigheden of de toestand van het terrein beïnvloeden dan het werk in sterke mate.

Normaal levert een hectare maïs 50 ton op en kan een hakselaar 2 à 3 hectare per uur klein krijgen.

Per dag jaagt zulk een machine er dan wel 1000 liter mazout door.

Het injecteren van drijfmest is wat we sommige weken van het jaar al wel eens ruiken. Meer dan bij het andere werk wordt deze activiteit de laatste jaren in de kijker geplaatst maar anderzijds ook streng gecontroleerd. Bij wijze van spreken moet er van iedere liter mest welke in de grond wordt gespoten een papier worden voorgelegd.

Naast de controle van de mestbank is het zelfs een taak van de plaatselijke politie om hierop controles uit te oefenen.

De overige maanden van het jaar is het stil in de landbouw. Om de wagens en tractoren maximaal te laten renderen en om toch wat om handen te hebben, worden andere bijkomende activiteiten gezocht. Zo is men ook actief in de wegenbouw en bij grondwerken.

Natuurlijk is de firma Bellens niet de enige in Hoogstraten. Ook andere bedrijven zijn hier actief. In de loonarbeid speelt dus de eenvoudige doch strenge wet van vraag en aanbod en moet ieder bedrijf aan kwaliteitsbewaking doen. De boer, die zelf geen tijd meer heeft om het land te bewerken, is immers vragende partij.

Boer is koning Zolang de klant koning is, is de boer koning in de loonarbeid. De moderne boer heeft enerzijds niet meer de financiële mogelijkheid om zelf alle landbouwmachines aan te kopen om het land te bewerken. Kijk maar eens naar bovenstaande prijzen. Anderzijds heeft hij er ook niet de tijd voor. De combinatie dieren en grond kan niet meer gespeeld worden. De hedendaagse boer

heeft meer dan ooit zijn tijd nodig om zoveel mogelijk melk en vlees uit zijn koeien te persen.

Het houden van een melkveebedrijf is meer dan ooit een bedrijf dat van minuut tot minuut in het oog moet worden gehouden. Om daarnaast dan nog op het land te zijn, schiet er over. De boer laat dit liever over aan de loonarbeider. Doch niet zomaar. De boer van vroeger keek eens rond en zag dat zijn buur aan het ploegen, zaaien of oogsten was en dacht er dan aan om ook zelf maar eens te beginnen. Veel meer dan de vlucht van de kraaien over het veld of de weerspreuken van de scheurkalender waren er niet om te bepalen wanneer de tijd rijp was. Vandaag zijn er allerlei computerprogramma’s, tabellen en accurate weersvoorspellingen die van een plaatselijke bui juist kunnen bepalen waar die gaat vallen. Op basis van die wetenschap gaat de boer zijn eisen stellen naar de loonwerker toe. Als je vandaag niet kan komen, lopen ze wel op een ander, stelt onze gesprekspartner. Toch blijven de meeste trouwe klant, maar het is ook niet leuk om bij het communiefeest heel de dag op de tractor te moeten zitten. Het is dan ook op sommige dagen passen en meten om iedereen op vraag te bedienen. Er mag dan ook niet teveel mislopen met de mechaniek van de machines. Tractoren en dorsers staan met elkaar via de radio in verbinding en wisselen hun gegevens uit om zo snel en zoveel mogelijk arbeid te kunnen leveren. In de echte drukke periode zit de loonwerker van voor zonsopgang tot ver na zonsondergang op zijn machine en zien wij hen van het ene veld naar het andere razen.

Vervaarlijk maar veilig Wanneer wij Dré confronteren met onze bedenking dat wij dat allemaal nogal gevaarlijk vinden, countert hij ons met de stelling dat landbouwmachines allemaal gelimiteerd zijn tot maximaal 40 km per uur en dat er dus heus niet te snel gereden kan worden. Anderzijds zit de bestuurder hoog en heeft hij een goed overzicht over het verkeer.

LOONWERK

Vader Denis Bellens met zijn eerste hooi-inpakmachine.

Komt daarbij nog dat de remafstand van zulke machines zeer kort, veel korter dan deze van een personenwagen, is. Het ziet er daarom allemaal heel vervaarlijk uit maar toch veilig. Anders is het met de toestand en uitrusting van onze wegen. De kronkelende smalle landbouwwegen en andere wegen met versmallingen en drempels zijn niet geschikt om met moderne landbouwmachines te rijden. Vaak komt er aardig wat stuurmanskunst bij kijken om er door te geraken en dikwijls moet er ergens aangebeld worden met de vraag de wagen even te verzetten. Natuurlijk is er ook de werkdruk voor de bestuurder die ook maakt dat men al eens gehaast is.

Opleiding en kennis Voor de loonarbeid bestaat er geen specifieke opleiding. In de landbouwschool wordt wel geleerd hoe moet worden omgegaan met een tractor maar eens in de praktijk is men aangewezen op zichzelf. Voortdurend moeten nieuwe evoluties gevolgd worden, zowel in de ontwikkeling van machines als in de automatisering die steeds meer en meer aan belang wint.

Zo zijn er nu al machines in Amerika die via satellietbesturing volledig zelfstandig over het land rijden. Om dat hier in ons landje toe te passen, is het areaal wat te klein. Toch is de evolutie niet te stuiten. Ook op het vlak van bijvoorbeeld het besproeien moet de actualiteit gevolgd worden.

Ook daar komen er telkens nieuwe en strengere normen waarin de loonarbeider zich moet bewijzen. Tot slot is er ook de verandering in de gewassen. Zaden worden uitgeselecteerd om betere opbrengsten te hebben. Zo zal in de toekomst de maïs niet meer zo hoog groeien maar eerder meerdere kolven hebben wat de voedingswaarde alleen maar doet stijgen. Kortom, loonarbeid is een vak waarin men zich voortdurend moet bijscholen wil men niet voorbij gestoken worden.

Moeder Maria Jochems op de eerste tractor samen met de kroost; toen reeds door het virus gebeten.

meer gesofisticeerde en grotere machines worden door hemzelf en de zonen uitvoerig becommentarieerd en vergeleken. Op de computer is www. loonwerkersinbelgie.be dé internet startpagina.

De site waarin een loonwerker, in hart en nieren, alleen maar kan wegdromen. Dromen van nog groter en zwaarder. Toch is het volgens Dré een stresserende job, die men alleen maar kan volhouden als men het echt graag doet. Voortdurend moet men inspelen op de veranderingen in de sector. Vrije tijd schiet er echt niet veel over. In die zeldzame momenten klimt Dré op zijn motor en gaat wat rondtoeren. Eénmaal per week wordt toch tijd vrij gemaakt om naar de repetitie van De Gelmelzwaaiers te gaan. Dré is sedert een vijftal jaren actief als trommelaar bij deze vereniging en het is dus nog een vrij nieuwe hobby.

Toch zijn de wekelijkse repetities, de optredens, de uitstappen en reizen die hij zodoende al heeft mogen beleven, voor hem een verademing in de drukte van het werk. De boog kan immers niet altijd gespannen staan.

Tot slot In de loop van het gesprek heeft de jongste zoon al een aantal keren duidelijk laten merken dat hij nog honger heeft en ook Dré beaamt dat hij sedert deze middag niets meer achter de kiezen heeft gehad. Zullen het frieten worden of spaghetti?

De jongste mag kiezen. De telefoon werd ook al herhaalde malen beantwoord met een beleefd: “Ik zal straks wel even terugbellen”. Kortom, men heeft het druk en daarbij nog honger. Wij besluiten dan ook om maar een einde aan het gesprek te maken want onze vragen zijn immers op. Wanneer we buiten komen merken we dat de duisternis al is gevallen maar in de hangar brandt nog volop licht. Heel duidelijk wordt daar nog gesleuteld aan één of andere machine, moet nog een stuk vervangen worden of moeten de messen nog geslepen worden want morgenvroeg voor dag en dauw moet alles weer op scherp staan. De boer van vandaag houdt immers niet van wachten en voor de loonwerker heeft ook de morgenstond goud in de mond. (pdn )

De trots en de passie Het is voor ons altijd hartverwarmend verhalen te mogen noteren van mensen die gedreven en passioneel met hun werk of hobby bezig zijn. Dit mochten wij ook weer bij Dré Bellens ervaren.

Zijn bureel staat vol met miniatuur landbouwmachines. Vaktijdschriften worden driftig gelezen maar vooral ook bekeken. De foto’s van steeds

180

5

LOONWERK

Loon naar werken … op andermans land

Mest injecteren op het veld

Gras maaien

Gras hakselen

Maïs zaaien

De maïs verhakselen

Verhakselde maïs opslaan

6

LOONWERK

Jan en Louis Voeten

De maïs kwam, zag en overwon MINDERHOUT – De tijd van boer, kar, paard en ploeg en een babbel slaan met soortgenoten bij het toevallig passeren onderweg, begint in de jaren zestig op een anachronisme te lijken.Een vooruitstrevende landbouwer richt zijn bewonderende blikken naar meer gesofisticeerd materieel en de tractor doet op schuchtere wijze zijn intrede in onze agrarische wereld. Voor machines, om graan te dorsen bijvoorbeeld, is het niet veroorloofd om diep in de geldbeugel te tasten; men gebruikt die jaarlijks maar éénmaal en die investeringen zijn dan ook zinloos te noemen. De loonwerker doet zijn intrede. Ploegen, hooi- of strobalen persen, dorsen, mest rijden…! De gebroeders Voeten uit de Beemden stelden zich met hun machinepark van 1961 tot 1971 ten dienste van de landbouwers en Jan kan nog met veel liefde vertellen over de tijd van toen.

“Veel stoebber gefret!”

Mijn broer Louis werkte gedurende drie jaar bij Jaak Goetschalckx aan de Meersesteenweg, daar waar nu het bedrijf van Maes gevestigd is.

Jaak had een garage voor landbouwwerktuigen en deed ook loonwerk. Ikzelf heb er ook twee winters gewerkt, helpen dorsen. Op zeker moment stelde hij ons voor een moeilijke keuze.

Jaak wilde stoppen met loonwerk en polste naar onze interesse om de zaak over te nemen.

Wij kenden de stiel! Zo gezegd, zo gedaan! Na heel wat rekenwerk en geprakkezeer hapten we toe in 1961.

Drie tractors, twee dorsmachines en we konden de baan op. Ons eerste werk was de weg die naar de Mosten leidde, toen nog een aardeweg, om te ploegen en te egaliseren. En zo waren we vertrokken. In de zomer bestond het werk o.a. hooi persen, maaien, kuilen stoppen, met de pikbinder werken…! ’s Winters was het dorsen geblazen. In de schuur of buiten aan de mijt! Stoebber gefret met hopen, wel ongezond werk eigenlijk. Vooral bij een slecht oogstjaar kreeg men geen al te best materiaal in de schuur en bij het dorsen deed zich dat wel gevoelen. Wolken stof! Het was hard werken: van half acht ’s morgens tot ’s avonds laat.

Ooit hebben we doorgedorst tot drie uur ’s nachts.

Eigenlijk was heel die dorsgeschiedenis wel een sociaal gebeuren. Ik zorgde dat het materieel ter plaatse was, controleerde de machines en de boer moest voor volk zorgen. Geburen en familieleden staken de handen mee uit de mouwen, soms wel tien man. De schoven werden in de machine gegooid, het graan werd opgevangen in zakken en stro verscheen aan het uiteinde netjes verpakt.

Wij werkten van Meersel-Dreef tot in Turnhout en werden per uur betaald. De tijd onderweg en het opstellen telde niet mee. Op het moment dat de machines draaiden begon de teller te lopen. We waren ook niet de enige loonwerkers in de streek: de gebroeders Joosen (Minderhoutsestraat), Piet Hoogeloon (Meersel-Dreef) en Renders (Engelenven) waren ook actief!

kraan, een vrachtwagen, een pikbinder, een opraapwagen voor gras, een maaidorser, twee dorsmachines. Een hele investering! Accidenten hebben ze tijdens die tienjarige activiteiten nooit meegemaakt. “Mijn horloge is er ooit wel eens mee doorgedraaid en soms was er wel eens een verdwaalde kat het slachtoffer. Gewoonlijk werd de dorsmachine de avond van te voren naar de boer gebracht zodat we ’s anderdaags op tijd konden beginnen. Katten kropen dan ’s nachts in en op de machine. ’s Morgens bij het opstarten stoven die dan naar alle kanten, maar nu en dan gebeurde het dat er eentje niet op tijd zijn biezen pakte en die werd dan extra uit zijn pels geschud. Ooit heb ik bij het mest rijden een farce meegemaakt, waar je na dertig jaar wel mee kan lachen, maar toen zeker niet. Bij Jef Laurijssen in de Desmedtstraat moesten we kippenmest ophalen en die werd dan uitgestrooid daar waar nu het voetbalveld van Minderhout VV zich bevindt.

Midden in ’t dorp eigenlijk. Ik had de pech dat

Jan Voeten, zonder maaimachine, maar terug met de oude vertrouwde zeis. er oostenwind stond en dat het drie weken aan een stuk heet weer werd. Kippenmest en droog weer! Een stank die door ’t dorp walmde! Niet om uit te houden. Ik had natuurlijk de boter gegeten, heb alle goden gesmeekt om regen die er uiteindelijk na drie weken kwam. Tot in 1971 hebben we ons bedrijf gerund en dan zijn we gestopt. De grote schuldige: de maïs. Op twee jaar tijd verdrong de mais het graan en dat zou voor ons een hele omschakeling betekenen. Nieuwe investeringen of stoppen! Mijn broer was ondertussen getrouwd en woonde in Schilde. Hij gaf er de brui aan en ik zag het ook niet zitten om me zwaar in de schulden te steken. We verkochten het hele boeltje en ons loonwerkleven behoorde tot het verleden!“ (rel)

VAN HUFFEL VASTGOED Voor al uw vastgoedtransacties.

U wenst uw eigendom te verkopen of te verhuren?

Vraag vrijblijvend inlichtingen!!

Vrijheid 72 2320 HOOGSTRATEN Tel. 03/314.16.99 www.vanhuffelvastgoed.com info@vanhuffelvastgoed.com

185

Boekhoudbureau

Profisk cvba [ Boekhouding en administratie [ B.T.W. - advies / aangiften / formaliteiten [ Fiscaliteit - advies / aangiften / formaliteiten [ Administratie en advies i.v.m. oprichting en wijzigingen van vennootschappen [ Advies sociale wetgeving

Opmars van de maïs

Industrieweg, 13 B 2320 Hoogstraten

Op een gegeven moment bestond het machinepark uit drie hooipersen, vier tractors, een

www.profisk.be info@profisk.be

E

Ondernemingsnr. 0438.340.228 Tel. 03.235.03.23 Fax. 03.235.03.24 GSM. 0478.32.76.35

7

LOONWERK

35 jaar loon- en grondwerken

Marcel en Bart Sprangers HOOGSTRATEN - Zondag 31 juli waren we te gast op het Loon- en Grondwerkenbedrijf van de familie Sprangers, achteraan in de Loenhoutseweg.

Daarbij waren we sterk onder de indruk van de imposante reeks tractoren, karren, kranen en andere machines. Allemaal netjes opgepoetst en sierlijk uitgestald tussen de 2 loodsen, werden ze bewonderd door vele tientallen, misschien zelfs enkele honderden mensen. Reden van deze indrukwekkende opendeurdag was het 35-jarig bestaan van de firma, gesticht door Marcel Sprangers en sinds 1996 geleid door zoon Bart en diens vrouw Bianca Goetschalckx.

Het was vast een drukke periode voor de familie Sprangers. Want niet alleen de opendeurdag moest voorbereid worden, ook aan het feest voor de klanten op de avond voordien, ging heel wat werk vooraf. En ook toen was het een hele begankenis, met liefst 235 feestvierders die deelnamen. Omdat Bart en Bianca hun handen dat weekend meer dan vol hadden, beloofden we voor het interview later nog eens langs te komen. Dan zouden ze het wel wat rustiger hebben, dachten we …

Maar niets bleek minder waar. Toen we 17 augustus het bedrijf binnenreden, was Bart een tractor aan het klaarmaken, om zo snel mogelijk na het interview aan de slag te kunnen. Hij leek daarbij geholpen te worden door zijn 2 zonen, Bert (6) en Tim (4). De ene zat aan de werkbank, de andere lag onder de tractorkar, met een Engelse sleutel in de hand. De opvolging lijkt voorzien, dachten we meteen … “Als ze zo enthousiast blijven, dan worden het 2 echte,” reageert moeder Bianca, “maar je weet het nooit, dat zal de toekomst uitwijzen.”

De andere werknemers van het bedrijf waren al lang vertrokken. “Wat wil je,” aldus Bart, “voor het eerst in augustus is het 2 dagen mooi weer en vrijdag is ’t schijnt al weer minder, dus dan moet al het gras tegen dan binnengehaald zijn.”

DHM: Wat zijn zo de voornaamste veranderingen in jullie sector?

Bart: De druk is toch wel toegenomen. Alles lijkt nu op een veel kortere periode te moeten gebeuren. Als het zoals nu eens enkele dagen goed is buiten, dan moeten we bij wijze van spreken overal tegelijk zijn. Vroeger waren de zomers merkbaar standvastiger, waardoor het werk meer verspreid kon gebeuren. Natuurlijk is ook de wetgeving veranderd. Bepaalde zaken - zoals mest voeren - mag nog maar gedurende bepaalde periodes. Terwijl we vroeger 3 machines hadden, die bijna het ganse jaar door konden rijden.

DHM: Welke werken voeren jullie zoal uit voor de landbouw?

Bart: Dat is heel wat: ploegen, zaaien, oogsten, hakselen, inkuilen en mest rijden (spreiden, injecteren of inwerken).

DHM: In welke periode gebeurt dat vooral?

Bart: Van eind maart tot eind mei is het erg druk

8

DHM: Aan jullie machinepark te zien, werkt hier wel wat volk, niet?

Bart: Met vader bijgeteld, hebben we momenteel 8 mensen in dienst. Goede krachten. Daarnaast doet Bianca de boekhouding en helpt ze met de planning op momenten dat ik er niet ben.

Bianca: Maar het grootste deel van de planning doet Bart zelf. Overdag is hij vaak zelf op pad en als hij thuiskomt begint hij aan de voorbereiding van de volgende dagen: het werk plannen, volk bijeen zoeken, de klanten bellen en proberen hen tevreden te stellen.

DHM: Wie onderhoudt de machines?

Bart: Alleen bij grote stukken doen we de machines elders binnen. Al het overige onderhoud doen we zelf, hier in het bedrijf. Al vergen de moderne machines natuurlijk steeds minder onderhoud, er blijft toch nog heel wat te doen: smeren, messen slijpen, kleine herstellingen allerhande …

Van links naar rechts: vader Marcel Sprangers, echtgenote Maria Schrijvers, schoondochter Bianca Goetschalckx en Bart Sprangers zelf. in de landbouw en dus ook bij ons. Wat het vooral zwaar maakt, is dat we al deze taken dan moeten combineren. In die zin is de maïsoogst eenvoudiger, omdat we dan bij één en hetzelfde soort werk kunnen blijven. Wat niet wegneemt dat het dan extra lange dagen zijn, dikwijls van 5 uur ’s morgens tot 11, 12 uur ’s avonds. Doordat men nu grotere machines gebruikt, is de maïsperiode tegenwoordig wel korter dan vroeger. Ongeveer 1 maand in plaats van 2, te beginnen rond half september.

DHM: Werken jullie enkel en alleen voor de landbouw?

Bianca: Nee, we werken het meest voor de landbouw, maar doen daarbuiten ook nog wel andere werken. In opdracht van aannemers en particulieren graven we heel wat bouwputten uit en spitten we heel wat tuinen om. En in de winter rijdt één van onze vrachtwagens in het district Brecht met strooizout rond. Want je moet de kalmere winterperiode natuurlijk wel kunnen overbruggen.

In de drukke periodes is dat vooral werk voor ’s avonds, wanneer de machines om 11, 12 uur zijn binnengekomen. En dan is het soms 3, 4 uur tegen dat je klaar bent. In de maïstijd proberen we daarna ook de machines voor de volgende dag nog klaar te zetten.

Als je nu de pech hebt dat er eens echt stukken zijn, dan kan het overigens wel gebeuren dat er een nachtje doorgedaan moet worden. In dat geval probeer ik wel – eens de mannen vertrokken zijn – even te gaan rusten, want anders houd je het gewoon niet vol. Om het onderhoud te vergemakkelijken, hebben we vorig jaar één van onze loodsen uitgebreid en ineens laten voorzien van een smeerput.

DHM: Hoe is de relatie met de andere loonwerkers. Spreken jullie van collega’s of van concurrenten?

Bart: Eigenlijk zijn het bijna allemaal collega’s.

Het gebeurt regelmatig dat we elkaar voorthelpen of dat we zelfs samenwerken. We komen eigenlijk goed overeen.

LOONWERK

Het mooie bedrijf van de familie Sprangers.

Toch zou het niet slecht zijn het beroep te beschermen. Want de laatste jaren kan iedereen zomaar met loon- en grondwerken beginnen. Vaak met een hoop oude machines, die kwestie van veiligheid niet meer voldoen en die vaak mindere kwaliteit afleveren. Vaak kunnen zij onder de prijs werken en bieden ze op die manier valse concurrentie. Want in tijden dat het ook in de landbouw wel eens wat minder gaat, valt het te begrijpen dat men wel eens voor de goedkoopste durft kiezen. Maar gelukkig weten de meeste landbouwers kwaliteit te waarderen en blijven ze bij de bedrijven die wel in orde zijn.

DHM: Maar er wordt vast flink geïnvesteerd om bij te blijven. Er staan hier een hele hoop machines, die het waarschijnlijk vaak hard te verduren krijgen …

Bart: Op dit moment hebben we 13 tractoren. We proberen daar uiteraard zo lang mogelijk mee te doen. Maar van de meest gebruikte is het beste er na een jaar of 7, 8 wel af. Andere tractoren, die enkel tijdens het drukke seizoen gebruikt worden, houden we gemakkelijk tot ze een jaar of 14 oud zijn. Onze machines blijven in dienst zolang we er blindelings op kunnen vertrouwen.

Naast onze tractoren hebben we nog 2 hakselaars, 2 bulldozers, 5 kranen en een stuk of 11 karren. En een hele hoop toebehoren natuurlijk. Eigenlijk gaat er geen jaar voorbij zonder dat je in nieuw materiaal moet investeren.

Bianca: En om dat steeds grotere materiaal te kunnen stallen, moeten ook de gebouwen bij de tijd blijven. Zo hebben we in 2001 onze grote loods gezet en vorige winter hebben we de andere loods fiks uitgebreid. Op dat vlak hopen we nu wel even voort te kunnen.

Bart: Om terug te komen op de eerste vraag: misschien is dat ook nog één van de belangrijke verschillen met vroeger: de toegenomen kosten. De machines, de mazout, de verzekering, de loonkost, … alles is duurder geworden. Als je dan bedenkt dat er steeds minder boeren zijn en dat de seizoenen waarin alles moet gebeuren dus steeds korter worden, dan begrijp je dat we grond- en loonwerken zeker niet mogen onderschatten. (dh)

9

Business Centre XXI Century Op de grens met België en Nederland TE HUUR: zeer luxe kantoorruimtes met centrale receptie Alle kantoren zijn gestoffeerd en voorzien van airconditioning, centrale verwarming en telefoonaansluiting.

Nog enkele kantoren te huur met aansluitend een eigen aparte ruimte voorzien van douche, toilet en keukenunit.

Op 7 autominuten van Breda en 20 autominuten vanaf Antwerpen en met volop eigen, gratis parkeerruimte !

Geopend voor al onze huurders: 24 uur per dag, zeven dagen in de week !

Bij ons vindt u diverse mogelijkheden tegen uitermate vriendelijke voorwaarden. Onze formule “ acceptabele “ prijzen per m2 en flexibele huurtermijnen biedt u de mogelijkheid voor korte, lange of onbepaalde tijd de ruimte te huren die u wenst.

Vanaf 22 m2 tot tientallen meters en allemaal voor onze vriendelijke prijzen en zonder langlopende verplichtingen !

Voorbeeld: Uw eigen ruime kantoor van 22 m2 v.v. airconditioning, centrale verwarming, telefoon etc. etc. heeft u al voor :

€ 165,= per maand ! ( exclusief servicekosten ) Verdere Informatie en reservering:

WWW.XXI.NU telefoon ( NL ) 0031765040250 telefoon ( BE ) 003236644721 of mobiel 0031640745592 LET OP ! NU OOK DIVERSE RUIMTES ONDER DEZELFDE CONDITIES IN BREDA EN ETTEN-LEUR

Business Centre XXI Century - Luxemburgstraat 2 - 2321 Meer / Hoogstraten 10

y

e

ng.

en,

ze

LOONWERK

Een woordje historie Terugkijkend naar vroeger willen we nog even stilstaan bij het ontstaan van het bedrijf Sprangers. Hiervoor maakten we onder meer gebruik van de mooie tekst, gemaakt door May Schrijvers, echtgenote van Marcel Sprangers en moeder van Bart.

Eigenlijk begon het al bij (groot)vader Jaak Sprangers. In zijn jonge jaren trok deze met het paard van thuis – eens de kermisweek achter de rug was – barakken van foorkramers van het ene dorp naar het andere. Daarnaast heeft hij samen met moeder Fien, vele jaren patatten gezet en gerooid, die dan bij de mensen thuis afgeleverd werden, tot in de kelder toe. Eigenlijk was dat ook al een vorm van loonwerk.

Eens de zonen Sprangers – waaronder Marcel – van school mochten thuisblijven, werden ze in het bedrijf ingeschakeld. Maar eigenlijk was er niet voor iedereen werk en moest men een activiteit erbij zoeken. Er werd een eerste tractor aangekocht en ook een maaimachine en dan gingen de jongens bij iedereen die het vroeg maaien. Later kwam daar nog het mestvervoer en het inkuilen van gras bij. Nog met de blauwe riek, achteraan de tractor. Op den duur reden ze bijna dag en nacht. Ze losten elkaar gewoon af.

In 1970 lieten Marcel en May – pas getrouwd – een ligboxenstal bouwen voor 16 koeien. Door de moderne melkinstallatie was er ook daar eigenlijk te weinig werk voor 2. Omdat Marcel van jongs af geïnteresseerd was in machines en mechaniek, werd besloten een eerste tractor aan

te kopen. Een tweedehandse van 50 PK, om te gaan ploegen, maaien en persen bij boeren uit de streek. Amper een jaar later kochten ze een op vier wielen aangedreven International tractor, echt een kolos voor die tijd.

Nog een jaar later werd gestart met de maïsoogst.

Eerst met een éénrijige hakselaar, het jaar daarop met een tweerijige en later met een drierijige zelfrijder. En het machinepark bleef uitbreiden …

Zo werd in de gloriedagen zelfs met 3 zelfrijders gereden, waar dan nog eens de nodige wagens en materiaal bij hoorden. En daarbovenop kwamen later nog mengmesttanks, frezen, maïszaaimachines, opraapwagens, een kalkstrooier, een

bietenrooier, een zelfrijdende sproeimachine van 27 meter en nog veel meer!

Het spreekt voor zich dat zij ondertussen al mensen in dienst hadden. Meestal boerenzonen, die al iets van het werk op het land kenden. Later kwam ook zoon Bart in de zaak. Marcel zelf was steeds minder op de tractor te vinden. Hij maakte de afspraken, organiseerde de werken, deed herstellingen en zorgde ’s avonds dat de machines klaarstonden voor de volgende dag.

Tot op de dag van vandaag hebben Marcel en May er deugd van dat ze voor zo’n dankbare generatie landbouwers hebben mogen werken.

Maar vooral zijn ze fier dat ze hun bedrijf – hun levenswerk – in handen mochten geven van hun zoon Bart en zijn vrouw Bianca. En dat de zaak draait als nooit tevoren. (dh)

De opendeurdag van 31 juli kende een massale belangstelling.

DE WERELD VAN

er

UR

n 11

vanuit het stadhuis...

Ruimtelijke ordening onder vuur:

Grenzen aan de Vrijheid?

De Vrijheid de hoogte in?

Het gemeentebestuur heeft principieel groen licht gegeven om de bouwhoogte aan te passen voor de hoek Vrijheid -Gravin Elisabethlaan. Op vraag van de huidige eigenaar van het voormalige café Roma, frituur Roma en het Danstheater geeft het bestuur zijn goedkeuring om de stedenbouwkundige voorschriften aan te passen. De bouwhoogte zal wellicht met een aantal meters de hoogte ingaan. De vraag werd ingediend door (mede)eigenaar Yves Hoskens voor deze hoek maar volgens leden uit het college zouden meerdere panden hierbij kunnen betrokken worden. Het ziet er daarom wel naar uit dat binnen afzienbare tijd gans deze hoek dezelfde hoogte zal krijgen als de voormalige rijkswachtkazerne. Er doen immers al langer geruchten de ronde dat ook De Berrie zich opmaakt om drastische verbouwingen door te voeren.

Verscheidene oppositieleden maken zich daarom ook ongerust over het toekomstige uitzicht van de Vrijheid. Zeker de recentste nieuwbouw recht tegenover het stadhuis is al meerdere malen sterk bekritiseerd in de raad. Vele inwoners vrezen dat ook de rest van de Vrijheid in een

monotone eenheidsworst zal veranderen. Marc Haseldonckx kan het college nog volgen wat betreft de bouwhoogte maar hij waarschuwt toch dat het esthetische moet gewaarborgd blijven.

Het mag zeker niet ontaarden zoals “hierover”, waarmee hij verwijst naar de nieuwbouw van de

Kredietbank. “Wij moeten de Vrijheid bewoonbaar houden”.

May Joris is eveneens van mening dat het uitzicht van de Vrijheid gevaar loopt en begrijpt niet waarom het college zo een drastische wijziging wil doorvoeren, uitsluitend op vraag van één persoon. “Bovendien zet ge de deur open voor de nieuwe bouwhoogtes voor de rest van de Vrijheid en later van andere gebieden. Het uitzicht van de Vrijheid ondergaat opnieuw een forse verandering. In dit tempo blijft er binnen enkele jaren van de historische Vrijheid alleen nog de kerk, het stadhuis, het begijnhof en De Gulden Coppe over. Er mag wel zorgvuldiger omgesprongen worden met het historische erfgoed.”

Buurtbewoners Vito gerustgesteld Al geruime tijd was er heel wat onrust onder de buurtbewoners van Vito in de Karel Boomstraat, de Gravin Elisabethlaan, de Culemborglaan en de Kathelijnestraat. De Vrije Gewestelijke Vakschool vzw. had aan het gemeentebestuur de vraag gesteld om de bestemming van de gronden rond Vito te wijzigen in functie van mogelijke latere uitbreidingen van de school. Dit leidde al snel tot ongerustheid bij de buurtbewoners die niet alleen vreesden voor waardevermindering

De plannen voor het nieuwe gebouw met aangepaste hoogte. De totale hoogte bedraagt hier 13,50 meter.

De hoek Vrijheid-Gravin Elisabethlaan zoals het vandaag nog is.

12

GEMEENTERAAD van hun eigendom maar ook voor de nog resterende bouwgronden. Voor Vito zou een wijziging van het BPA enkel een tijd- en geldbesparing zijn bij een mogelijke latere uitbreiding. Door de bestemmingswijziging zouden deze gronden voortaan woongebied blijven met nabestemming een gebied voor gemeenschapsvoorzieningen.

Door de felle reactie van de buurtbewoners en de oppositie in de raadszitting van einde juni werd deze zaak verdaagd om verdere contacten met de school en de bewoners mogelijk te maken. Het college kwam uiteindelijk met de betrokkenen overeen om enkel de percelen eigendom van de Vakschool in de wijziging te betrekken alsook een aanpalend perceel teneinde die bouwstrook van dat perceel te verschuiven. Ook de raad kon zich in deze aanpassing vinden. Toch vindt raadslid Joris dat de straat niet geschikt is om zo hoog te bouwen. De huidige bouw is eigenlijk al te hoog voor de buren aan de overzijde.

Sluipverkeer in Wortel?

Ook in Wortel roeren buurtbewoners zich. De nieuwe plannen van een verkaveling voor 25 woningen tussen de parochiezaal, Poeleinde en ‘de witte wijk’ roept bij de bewoners van deze wijk heel wat vragen maar vooral wrevel op. Niet de verkaveling op zich maar wel de ontsluiting naar deze verkaveling. Het idee van het stadsbestuur om de toegangsweg via de witte wijk te plannen en enkel een voetpad/fietspad te voorzien langs Poeleinde, werd door raadslid Verlinden in de gemeenteraad fel op de korrel genomen.

Poeleinde grenst nu eenmaal aan deze nieuwe verkaveling en geeft rechtstreeks toegang tot de baan Wortel – Hoogstraten.

“Ik vrees dat jullie de voeling met de mensen van Wortel verloren hebben. Daarom wil ik jullie waarschuwen want dit leeft wel in Wortel. Als er geen ontsluiting is naar Poeleinde, wat gebeurt er dan bij een brand of een andere ramp waarbij de hulpdiensten moeten ingrijpen? Ge gaat toch niet dezelfde stommiteit begaan als vroeger met de Heilig Bloedstraat waar er nog steeds geen ontsluiting langs achter is gemaakt.”

Schepen Sprangers vindt het echter wat ab-

surd om een verkaveling van 25 woningen te gaan vergelijken met die van de Heilig Bloedstraat. “Wij willen op de eerste plaats geen sluipverkeer doorheen de wijk en daarom komt er volgens ons best geen ontsluiting voor autoverkeer. Ook al was er vroeger door de IOK een weg voorzien, de visie op verkavelingen is in de loop der jaren sterk geëvolueerd.”

Intussen circuleerde onderstaande brief in de wijk waarin de bewoners attent gemaakt wordt op de komende plannen. Wij lezen even mee.

De nieuwe verkaveling telt 25 bouwpercelen en is gelegen tussen

“Beste geburen, parochiezaal, het voetbalveld, Poeleinde en ‘de witte wijk’; met In stilte wordt in Woruitzicht op de kerk van Wortel. tel gewerkt aan een redelijk ingrijpende verkaveling in het midden laten maken (bijna 500 m!). Driekwart van de van het dorp. In de weide tussen het voetbalveld, mensen moeten immers met de wagen richting de parochiezaal, Poeleinde en de “witte wijk” Hoogstraten. wordt door een collectief van eigenaars gewerkt Van gezond verstand en respect voor een fatsoenaan een commerciële verkaveling van ongeveer lijke ruimtelijke ordening gesproken?

25 kavels. Een prima initiatief ware het niet Een veel simpeler oplossing, die bovendien veel dat de kwaliteit van de verkaveling niet groot minder onnodig autoverkeer meebrengt voor de is momenteel. De verkaveling creëert redelijk omliggende straten in het dorp: Pater Schrijkleine percelen voor gesloten bebouwing. Maar versstraat, Pastoor van der Voortstraat, Jan daarover kan men nog van mening verschillen.

Huetstraat, Pater Declerckstraat, Prinsenweg, Tenslotte is bouwgrond momenteel veel te duur Sint-Jansstraat, Kerkveld, Grote Plaats en vooral in Hoogstraten.

Pastorijstraat, is een rechtstreekse ontsluiting Wat veel erger is, is het feit dat men zinnens is naar Poeleinde. Er zijn daar voldoende plaats om de toegang van deze verkaveling te maken via en mogelijkheden voor een ruime, gemakkelijke de Pater Schrijversstraat? Men zit op een paar doorgang voor auto’s. meter van Poeleinde (met rechtstreekse toegang De Witte wijk kan men dan via een smalle voettot de grote baan) en toch is men zinnens om de pad/fietsersdoorgang ook een ontsluiting geven toekomstige bewoners van deze verkaveling te richting kerk, parochiezaal en Hoogstraten.” verplichten om met de auto doorheen allemaal rustige woonstraten, een onnodige omweg te Het laatste woord is hier duidelijk nog niet over

Als er geen ontsluiting komt van de nieuwe verkaveling via Poeleinde vrezen de bewoners van de witte wijk voor de rust in hun straten.

13

GEMEENTERAAD gezegd. Later komt dit dossier op de gemeenteraad voor de goedkeuring over het tracé der wegen maar de betrokkenen vrezen dat dan het kalf al zal verdronken zijn.

Trillingen weldra opgelost?

Terwijl de kraan in de Gelmelstraat nog altijd hoog torent boven de nieuwbouw van het kinderdagverblijf, het verkeer tijdens de daguren vrolijk de Gustaaf Segerstraat indondert en in het weekend aanschuift in de file aan het verkeerslicht, ging het gemeentebestuur zoals beloofd op zoek naar mogelijke oplossingen op lange termijn.

Volgens burgemeester Van Aperen is het resultaat van het onderzoek binnengebracht en ligt nu de keuze bij het gemeentebestuur. ”Wij hebben de keuze om de klinkers uit te breken om hieronder een noppenfolie aan te brengen, of we kunnen de klinkers gewoonweg vervangen door asfalt.

Wij opteren voor dit laatste en dat hebben we nu aangevraagd bij Monumenten en Landschappen.

Wij baseren ons ook op de ervaringen in Meerle.

Als we alle oneffenheden wegwerken zullen er al niet veel trillingen meer overblijven.”

Raadslid Marc Haseldonckx heeft hierover zijn bedenkingen en vindt het spijtig dat de raadsleden niet de kans gekregen hebben om de conclusies in te zien die uit de gegevens van de studie blijken. ”Eigenlijk zijn we geen stap verder”, meent hij. “Ge hebt geen enkele zekerheid dat de trillingen volledig zullen wegblijven met deze asfalt. Gooi a.u.b. eens iets op tafel waarmee ge 100 % zeker bent dat het probleem opgelost is.”

Volgens raadslid Tackx blijkt uit de studie dat de trillingen onder de norm zitten voor wat de gebouwen betreft. “De gebouwen lijden er niet onder. De trillingen worden vooral door de mensen zelf negatief ervaren.”

Op welke termijn er een definitieve oplossing uit de bus zal komen blijft momenteel koffiedik kijken. Voorlopig zullen we toch ook nog een hele tijd rekening moeten houden met moeizaam

Deze kraan zal nog wel een tijdje het straatbeeld en de gesprekken bepalen. verkeer in de Gelmelstraat en de Gustaaf Segersstraat. De werken aan het kinderdagverblijf zijn nog lang niet voltooid. Het wordt weer dubbel zo goed uitkijken voor de talrijke schoolkinderen die vanaf 1 september weer de neus richting school zetten.

Restauratie vredegerecht en meisjesschool De oude meisjesschool en het voormalige vredegerecht in de Gelmelstraat zullen in de loop van de volgende jaren gerestaureerd worden. Dit gebouw, dat één geheel vormt, is eigendom van de vzw Vrije Gewestelijke Vakschool en wordt al heel wat jaren gebruikt door het Deeltijds Onderwijs van Vito. Vóór de aankoop door deze vzw was het geheel eigendom van de gemeente en lange tijd de vestigingsplaats van het IKO, de Hoogstraatse “tekenschool”. In de tuin van de school langs de zijde van de Lindendreef bouwde de stad

Nu de restauratiepremies vastgelegd zijn is het enkel nog wachten op de eigenlijke werken.

14

Hoogstraten haar bibliotheek. Nadien werd het gebouw in de Gelmelstraat verkocht voor de som van 12.950.000 oude Belgische franken aan de Vrije Gewestelijke Vakschool. Deze vzw kocht nadien ook het naastgelegen postgebouw aan. Dit gebouw is intussen afgebroken en wellicht zullen hier in de loop van het komende schooljaar de werkzaamheden voor een nieuw gebouw starten.

Voor de mooie gevel van de school en het vredegerecht werd een restauratiedossier opgesteld en het Ministerie van de Vlaamse Gemeenschap, Afdeling Monumenten en Landschappen, heeft hiervoor nu een restauratiepremie toegekend.

De werken worden geraamd op 728.549,33 euro waarvan 712.986,79 euro in aanmerking komt voor de berekening van de restauratiepremie. De gemeente Hoogstraten is bij wet verplicht 15 % voor haar rekening te nemen. Dit betekent een bedrag van 99.761,10 euro.

Erfpacht boerderij Wortel-kolonie De erfpachtovereenkomsten met Natuurpunt en met de Slinger werden unaniem goedgekeurd in de Hoogstraatse gemeenteraad. De boerderij is eigendom van de Stichting Kempens Landschap, maar de stad Hoogstraten heeft het beheer van de linkervleugel ervan in erfpacht overgenomen van de Stichting. Nu geeft de stad dit gedeelte in ondererfpacht door aan twee verenigingen, namelijk Natuurpunt Markvallei en De Slinger.

De Slinger is een plaatselijke vereniging voor jonge minder-validen. Het is nu nog wachten op de goedkeuring van de Stichting. De leden van Natuurpunt staan intussen al te trappelen om er in te vliegen, want er is nog veel werk aan de winkel vooraleer het gebouw gebruiksklaar zal zijn. Intussen zijn de werkzaamheden in de rechtervleugel al enkele maanden aan de gang en hopen de initiatiefnemers (zusters Somers) in de lente hun deuren te kunnen openstellen voor schoolkampen op de boerderij.

TENTOONSTELLING

Variaties op de werkelijkheid

M.C.Escher in het Stedelijk museum Ook dit jaar brengt het Stedelijk museum werk van een bekend kunstenaar naar Hoogstraten. Na Käthe Kollwitz, vorig jaar, toont het museum dit jaar werk van M.C. Escher. Een veertigtal werken geven een overzicht van de evolutie in zijn grafisch werk dat blijft boeien omdat het verrassend omgaat met de werkelijkheid.

Een publieksonderzoek, uitgevoerd in opdracht van de Vlaamse gemeenschap, toonde aan dat de bezoekers het beleid van het Stedelijk museum, waarin plaats is voor erfgoed en een grote diversiteit aan kunstvormen, bijzonder op prijs stellen.

Landschappen uit Italie Die waardering zal er zeker zijn voor de volgende tentoonstelling. Van 13 augustus tot 18 december 2005 toont het Stedelijk museum werk van de wereldberoemde Nederlandse graficus M.C. Escher .

Geboren in Leeuwarden in 1898, verhuist Escher op zijn 24ste naar Italië waar hij tot 1937 verblijft. In die dagen tekent hij de Italiaanse landschappen, ook al gaat zijn aandacht dan al meer naar de structuur van de landschappen, dan naar een pittoreske natuurgetrouwe weergave.

Na een kort verblijf in Zwitserland en België keert hij in 1937 definitief terug naar Nederland.

Hij blijft met zijn gezin in Baarn wonen tot aan

zijn dood in 1971. Tussen 1937 en 1945 ontstaan zijn metamorfoses en vlakvullingen. Escher zoekt naar de perfecte beheersing van de verdeling van het vlak en tekent de spanning tussen twee en drie dimensies.

Onmogelijke werkelijkheid Zijn zoektocht naar de mogelijkheden van het tekenen gaat steeds verder. In de jaren ‘50 en ‘60 worden de grenzen van het perspectieftekenen verlegd. Ongewone standpunten en een zoektocht naar eigenaardigheden in perspectieven vormen het onderwerp van zijn prenten uit deze periode. Iedereen kent allicht zijn onmogelijke tekeningen zoals “ Klimmen en dalen”, “ Belvédère”, “Waterval” en zoveel andere meer.

Vanaf 1956 gaat M.C. Escher op zoek naar de oneindigheid. Die stelt hij voor in prenten waarop de afbeeldingen steeds kleiner en kleiner worden.

Het Stedelijk museum toont een veertigtal werken van M.C. Escher, die een goed overzicht geven van het oeuvre van de kunstenaar. Naast

een aantal werken uit zijn Italiaanse periode die zelden getoond werden, zijn er ook de gekende vlakvullingen en zijn meest gekende perspectieven. Het Stedelijk museum kon daarbij rekenen op de medewerking van het Prentenkabinet Plantin Moretus van Antwerpen, het Prentenkabinet van de universiteit van Leiden en de M.C Escher Foundation uit Baarn.

Grafiek van M.C. Escher, tot 18 december 2005 in het Stedelijk museum, Begijnhof 9 te Hoogstraten. Het Stedelijk museum is geopend van woensdag tot en met zondag van 14.00 tot 17.00 uur en na afspraak. Info: 03 314 65 88 museum@hoogstraten.be (FH)

15

ERFGOED

Zondag 11 september – Open Monumentendag

Kempense schuren in de kijker Op zondag 11 september 2005 is het de jaarlijkse Open Monumentendag. Dit jaar staat alles in het teken van “Hout – Grondstof & stof tot nadenken”. Hiermee sluit OMD het drieluik over materialen af. In 2001 startte dit met “metaal” en in 2003 was er aandacht voor “steen”, om dit jaar te eindigen met “hout”.

Het Lokaal comité Hoogstraten werkt dit jaar samen met Merksplas en Baarle-Hertog. De drie gemeenten stellen samen een vijftiental typische Kempense schuren open voor het publiek. In Hoogstraten zelf is er ook aandacht voor de koorbanken van de St.-Katharinakerk en kan u een bezoek brengen aan de watermolen van Meersel-Dreef.

Terug naar een ver verleden

ng volledig

In de Kempen is hout zeer lang het bouwmateriaal bij uitstek geweest en gebleven. Verschillende opgravingen hebben aangetoond dat hier in de ijzertijd, de Romeinse tijd en in de vroege Middeleeuwen al een goed ontwikkelde bouwtechniek in hout werd toegepast. Dit werd onlangs nog bevestigd bij opgravingen langs het traject van de HSL. Men vond er paalgaten, sporen van weggerotte stijlen, constructie-elementen van één- en driebeukige gebouwen. Men veronderstelt dat de oudste constructies geen zijwanden hadden en de dakconstructie tot op de grond kwam. Later werd het dak gedragen door balken die de wanden gingen vormen.

Gelet op deze voorgeschiedenis sprak men lang over de “Frankische” boerderij, al gebruikt men nu liever de benaming “lang gestrekte boerderij” of “langgevel hoeve”.

Hout door de eeuwen heen In de vroege Middeleeuwen waren er nog voldoende bossen om aan de bouwbehoeften van de bevolking te voldoen. Uitgestrekte bossen werden gerooid en maakten plaats voor landbouw-

gronden en heidevelden. Het hout, bestemd voor balken, planken, spanten en pennen, werd op steeds meer verfijnde en deskundige wijze verwerkt. Bij een houtschaarste, vanaf de 14de tot de 18de eeuw, werden er reglementen uitgevaardigd om het houtverbruik onder controle te krijgen.

Er werd ook groot bouwhout ingevoerd, via Antwerpen, Breda en andere havens. Aan planmatig herbebossen deed men nog niet, waardoor er in de Kempen grote heidevlakten ontstonden. De gevolgen bleven niet uit. Vanaf de 18de eeuw ging men minder duurzaam hout gebruiken, ging men zoveel mogelijk hout recupereren en ging men meer baksteen gebruiken. De “Hees” is een voorbeeld van een planmatig herbebossen in onze streek. De hertog van Hoogstraten zorgde daarvoor, rond de jaren 1750.

Als het even kan… eik Men gebruikte in de Middeleeuwen tot in de 18de eeuw bij voorkeur eik voor het maken van houten gebouwen. In bepaalde gebieden werd ook olm of abeel en later werd ook dennenhout gebruikt. Eik is veruit de beste houtsoort bij het bouwen. Kort na het vellen is eik goed te bewerken en nadien wordt het zeer hard.

Een reconstructie van zo een boerderij zoals ze in de Romeinse tijd gebouwd werd.

16

Tusssen 10.00 en 18.00 uur kan u veertien prachtige Kempische monumentale gebinten bewonderen. Op verschillende plaatsen wordt er voor animatie gezorgd..

Volgende schuren worden opengesteld voor het publiek.

Hoogstraten: Hoeve Van De Mierop, Poeleinde 38 te Wortel.

De St.-Katelijnehoeve, Moerstraat 64 te Hoogstraten De Laermolen, Molenstraat te Hoogstraten.

Merksplas: de schuur van Merksplas-kolonie, de ’s Gravenhoeve, Hazenpad 2 Hoeve Verheyen, Geheul 2 te Merksplas.

Baarle-Hertog en -Nassau: Hoeve Nooyens, Maaikant 20 te Ulicoten.

Hoeve Caspani, Groeske 5 te Castellré.

Hoeve van Steen, Hooiberg 3 te Castelré., Hoeve Voet, Zondereigen 96 te Zondereigen.

Hoeve Raeymaekers, Driehuis 5 te BaarleNassau Hoeve Havermans Loveren, 36 te BaarleNassau.

Hoeve Tuytelaars, Oordeelsestraat 9 te Baarle-Nassau, Hoeve Schoenmakers, Tommel 6 te BaarleHertog.

Bij de Stedelijke dienst voor toerisme, in het Stedelijk museum én in elk van de schuren kan u zich een uitgebreide brochure aanschaffen Olm is ook goed te verwerken maar is, net zoals beuk, gevoelig voor houtworm. Dennenhout werd vooral in de 18de en 19de eeuw gebruikt, als gevolg van een tekort aan eikenhout. Maar, voor alle constructief belangrijke delen, zoals de gebinten van een gebouw, werd als het enigszins mogelijk was eik gebruikt.

Bij de wanden in vakwerk had men ook hout nodig. Tussen de stijlen en de regels van de houten constructie bracht men een vlechtwerk van dunne twijgen aan. Het geheel werd bestreken met een mengsel van klei, stro, mest en verrijkte leem.

Bomen werden in de herfst of in de winter geveld en getransporteerd en ‘groen’ bewerkt. Men liet de boom slechts een tweetal jaar drogen. Volgens andere getuigenissen werden de bomen enkele jaren ‘gewaterd’ in stromend water met de onderkant ‘stroomopwaarts’. Zo werd het looizuur uit

Minderhout, Hoeve Halschoor, in vroegere tijden. Het woonstalhuis dateert van 1678. We zien hier nog prachtige linde tussen huis en schob.

ERFGOED

De koorbanken van de St.-Katharinakerk Met ‘hout’ als thema is het meer dan normaal dat het plaatselijk comité aandacht vraagt voor de unieke koorbanken van de St.-Katharinakerk.

Het ankerbalkgebint komt zeer veel voor. Bij de Laermolen is dit goed zichtbaar aan de buitenzijde van het gebouw. het hout geloogd. Het hout kromp lichtjes bij het drogen en werd kort nadien verwerkt. Omdat het na verwerking verder kromp, verhardde het hout en werden verbindingen nog steviger.

Geen vijzen of spijkers De oude gebinten zijn echte kunstwerken. Men gebruikte geen spijkers, nagels of schroeven.

Daar waren verschillende redenen voor. Spijkers waren dure dingen en waren dikwijls te zacht, zodat men ze niet kon gebruiken in het harde hout.

Andere constructietechnieken, zoals het gebruik van houten pennen, waren steviger en preciezer.

Op die manier was het ook mogelijk om een constructie in het atelier in elkaar te zetten en, als alles klaar was, het geheel te demonteren om het in delen naar de bouwplaats te brengen.

De timmerlieden waren zowel architecten, houthakkers, werfleiders, als techniekers. Op de bouwplaats werd de constructie opnieuw in elkaar gestoken. Om dit te vergemakkelijken

werd elk stuk voorzien van een telmerk. Zo’n telmerk gelijkt op een Romeinse cijfer, het zijn meestal streepjes, maar soms gebruikte men ook cirkeltjes of blokjes.

Met Open Monumentendag krijgt u de kans om de houten kunstwerken van nabij te bekijken.

Eeuwen lang maakten de Kempische hoeven en schuren, met hun typische gebinten, deel uit van ons landschap. En nu worden ze zeldzaam.

De langgevel hoeven en de schuren passen niet meer in de moderne bedrijfsvoering en het hedendaagse wooncomfort.

Nieuwe bedrijfsopvattingen en ontwikkelingen in de landbouw zorgden ervoor dat, op enkele tientallen jaren tijd, deze prachtige boerderijen niet meer passen in de harde realiteit van de landbouw, zoals we die nu kennen. Na de historische hertogelijke hoeven dreigen nu ook de schuren die er staan in onbruik en verval te geraken. En dan is het gevaar groot dat ze verdwijnen. (DB/FH)

Het kleine gestoelte in de noorderkruisbeuk is een kunstwerk uit de 15de eeuw, afkomstig uit de oudere kerk. Het laatgotische groot gestoelte werd tussen 1532 en 1548 door Albrecht Gelmers vervaardigd voor de nieuwe kerk. We overdrijven niet als we zeggen dat de koorbanken van de St.-Katharinakerk tot ver buiten de landsgrenzen gekend zijn, omwille van de spreuken op de zogenaamde ‘zitterkens’.

Tijdens de Open Monumentendag zijn er twee rondleidingen voorzien, een eerste om 14.00 uur, een tweede om 16.00 uur.

Info: 03 340 19 55

Garage

F. GEUDENS bvba Meerseweg 8 2321 Meer Tel. 03 / 315.71.76 * Ford concessiehouder personen- en bedrijfswagens * Tweedehandswagens * Erkende carrosserie

Tekening van Joshua Grave uit 1681. De tekening laat zien dat een brabantse schuur oorspronkelijk enkel uit natuurmateriaal bestond.

FORD ‘VEILIGHEID EERST...’ www.geudens.be

188

17

JONG GEZEGD

KAAT ZEGT Kaat Haest (17 jaar) is zesdejaarsleerling aan het Spijker. Ze volgt er Grieks-Wiskunde. Ze is leidsterlid van de KSJ Hoogstraten.

Dan maar op kamp…

‘Zomer’ betekent voor mensen die actief zijn in een of andere jeugdbeweging meestal evenveel als ‘kamp’. Misschien hebt u zich wel eens afgevraagd wat die leid(st)ers bezielt om met heel hun hebben en houwen voor een week of twee te verhuizen naar de andere kant van België (of nog verder) en misschien hebben sommigen dan wel geantwoord dat “dat enorm plezant is”.

Welnu, beste lezer, dat dacht ik ook. Tot ik zelf leidster werd. In mijn jeugdbeweging is de realiteit spijtig genoeg iets minder romantisch. Sta mij toe u de echte redenen te vertellen achter het fenomeen “jeugdbewegingkamp”.

Ik richt mij hiervoor op een niet nader genoemde maar - voor mij - ondertussen vrij bekende jeugdbeweging uit het Hoogstraatse. Even situeren: deze groep beschikt voor een 250-tal leden en een 30-tal leiders over één eigen ruimte met zolder en verder de-

18

len ze met een paar andere jeugdbewegingen een plein en één ‘groot’ lokaal. Wanneer je als kind of ouder aan het begin van een nieuw werkjaar kennismaakt met deze omvangrijke groep, lijkt het dan ook alsof deze tamelijk fatsoenlijk gehuisvest is. Maar schijn durft wel eens bedriegen en - helaas speculaas - zo ook hier.

Wanneer de herfst zich nog maar net over de Noorderkempen heeft verspreid, duiken de eerste problemen al op. Weet u misschien hoe 250 kindjes, verdeeld over 7 leeftijdsgroepen, op een regenachtige zaterdagnamiddag in één klein en één groot lokaal passen? Awel, gewoonweg nie. Er rest ons dan ook niets anders dan te improviseren: onderhandelen met andere groepen wie wanneer binnen mag zitten (“Sèg, wij hebben vorige keer al in de regen gezeten, zenne!”), de o zo nauwgezette voorbereiding ter plekke omgooien en vooral… een paar leiders naar de winkel sturen om melk en cacaopoeder, zodat we onze doornatte kindjes toch tenminste kunnen belonen met een beker warme chocomelk!

“Nu ja, laat die winter maar komen!”, denken we dan - gehard als we intussen zijn. Daarbij hebben we natuurlijk geen rekening gehouden met wat dit seizoen (buiten koude en regen) nog allemaal met zich meebrengt.

De kerstboomverbranding, bijvoorbeeld. Zeer lekker en warm, fijn ook om het Hoogstraatse volkje samengetroept als een bende pyromaantjes met

glazige oogjes (jenever??) naar brandende kerstbomen te zien staren. Zij het niet dat wij, als jeugdbeweging, het hele jaar kunnen ‘genieten’ van de restanten van dit volksfestijn: ons veld ligt bezaaid met kroonkurkjes (pijnlijk!), soms zelfs glas (gevaarlijk!) en in het midden van ons veld prijkt een stukje naakte grond, dat onder invloed van het weer al snel verandert in een modderpoeltje (is een stukje rolgazon hier een optie?).

“Haha”, mompelt u nu, “dat zal het wel geweest zijn, het wordt nu toch lente, gedaan met de miserie…” Maar u vergist zich, want wanneer het weer beter wordt en wij denken dat we eindelijk kunnen genieten van ons grasgroene veld-met-een-‘plek’-in-hetmidden, komt ook de volwassen helft van de Hoogstraatse bevolking in actie: de arbeidersbeweging waagt zich aan een potje paapgooien en de senioren storten zich vol overgave op hun volksspelen. Dat alles, wat dacht u, achter de P*x, het paapgooien zelfs ook op zaterdagnamiddag. Het wordt dan wel héél erg druk, dus gebeurt het regelmatig dat wij genoodzaakt zijn met onze kinders andere oorden op te zoeken.

En als het dan eindelijk zomer is, dan zijn we het gedoe rond die lokalen en dat plein zo beu, dat we het gewoon afbollen. We huren een kampterrein (he-le-maal voor ons alleen, na!), we verhuizen ons ‘hebben en houwen’ voor een week of twee naar de andere kant van België (of nog verder), nemen onze kindertjes en een stelletje fantastische koks mee, zetten een paar tientallen tentjes recht en… we hossen door de bossen als verschrikkelijke boemannen of we zijn een roversbende in nood (help, help!) of we zingen liedjes met gitaar of we spelen originele spelletjes (met dank aan de senioren met hun volksspelen voor de inspiratie) of…. Ach, we vluchten op kamp uit miserie, maar - dat moet ik toegeven - eens daar, zijn we imméns gelukkig. Zucht. (kh)

HISTORIE

In de voetsporen van Elisabeth

Een bezoek aan Culemborg Op zondag 16 oktober organiseert Erfgoed Hoogstraten, voor alle belangstellenden – leden en niet leden - een uitstap naar Culemborg. Mevrouw Yvonne Jakobs, Voorzitter van het Historisch Genootschap, geeft er deskundige uitleg bij een aantal monumenten die Hoogstraten en Culemborg binden. Op de eerste plaats dankzij Elisabeth van Culemborg. Een niet te missen uitstap… schrijf dus maar vlug in.

Elisabeth van Culemborg

Het programma

Oude prentkaart van het marktplein van Culemborg.

Elisabeth van Culemborg werd, naar alle waarschijnlijkheid in het slot te Hoogstraten, geboren op 30 maart 1475. Ze was de eerstgeborene uit het huwelijk Jasper van Culemborg en Johanna van Bourgondië. Haar jeugdjaren bracht ze door in Hoogstraten en in Culemborg, waar haar bejaarde grootvader Gerard van Culemborg over de stad regeerde.

In 1501 huwt ze met Jan van Luxemburg, de eerste kamerheer van Philips de Schone. Na de dood van haar vader Jasper, aanvaarden Elisabeth en haar gemaal het bewind over Culemborg, Hoogstraten en nog andere aan hen nagelaten bezittingen.

Elisabeth verblijft maar weinig in Culemborg.

Zeker niet nadat haar man in 1508 overleden is en ze één jaar later hertrouwt met zijn boezemvriend Antoon de Lalaing. Ze verblijven in Hoogstraten, maar ook in Mechelen of Brussel waar ze ook een eigen paleis bezitten.

Elisabeth wordt een “grande dame” uit de naaste kring van Keizer Karel en zijn familie. Ze geeft de opdracht voor de bouw van een groot aantal monumentale bouwsels, denken we maar aan de St.-Katharinakerk in Hoogstraten en het stadhuis van Culemborg, om er maar twee te noemen.

Maar Elisabeth heeft ook aandacht voor de behoeftigen. In het kasteel van Culemborg worden dagelijks twee maaltijden verstrekt aan 14 armen en melaatsen.

Maar er is meer. Omstreeks 1520 neemt ze het initiatief om in Culemborg het St.-Elisabethcollege op te richten. Aanvankelijk is het een instelling voor de huisvesting van onbemiddelde studenten, maar in 1532 wordt het uitgebreid en verblijven er arme lieden.

In 1540 sterft haar tweede echtgenoot, na een huwelijk dat kinderloos bleef. Nog in het zelfde jaar sterft ook Erard van Pallandt, de zoon van haar oudste zus, die voorbestemd was om Culemborg te beheren. Van dat ogenblik verblijft Elisabeth steeds meer in Culemborg, in het voorvaderlijk kasteel. Ze sterft er op 9 december 1555. In haar testament zijn middelen voorzien voor de bouw van een weeshuis, zowel in Hoogstraten als in Culemborg.

Elisabeth is de laatste uit het oude geslacht van Culemborg, die over de stad en de heerlijkheid Culemborg heerst. De voorvaderen van Elisabeth hebben Culemborg gesticht, uitgebreid en verfraaid. Zij hebben Culemborg gemaakt, maar Elisabeth heeft Culemborg afgewerkt.

De kosten voor deelname aan de uitstap bedragen 38 euro voor leden van Erfgoed Hoogstraten of 40 euro voor niet leden. In die prijs is alles, ook de lunch, inbegrepen.

Zo spoedig mogelijk inschrijven bij Patrick Melis, (03 3143906), Piet Van Deun, (0474 521748) of Jef Schellekens, (03 3145504). (fh)

9.00 uur Vertrek aan de St.-Katharinakerk 10.30 uur Ontvangst in Museum Elisabeth Weeshuis met koffie en gebak 11.00 uur Rondleiding in het museum 12.00 uur Bezoek aan het stadhuis 13.00 uur Lunch in Restaurant ‘Op de Haven’ 14.30 uur Stadswandeling en bezoek aan de N.H. Barbarakerk.

16.00 uur Bezoek aan de kasteeltuinen en bezichtiging tentoonstelling.

17.00 uur Vertrek naar Hoogstraten

Schrijn- en timmerwerken

Karel JANSEN PVC RAMEN en DEUREN PVC RAMEN en DEUREN Kömmerling Wij leveren en plaatsen alle schrijn- en timmerwerk.

Daken, ramen, deuren, plafonds, binnendeuren.

Hoogeind 49 2321 Hoogstraten-Meer Tel. 03/315 75 66

189

19

OUD GOED

De oude voetwegen van Hoogstraten

Een paadje zonder eind?

GROOT-HOOGSTRATEN - Onder de kop ‘Voetwegen zijn geen voetvegen’, publiceerden we in mei nog een artikel over het wel en wee van oude paden in het Land van Hoogstraten. U maakte er kennis met de Werkgroep Erfgoedprojecten en hun voetwegeninventaris. U las er over de heraanleg van het eeuwenoude Stip Stappenpad, dat een aantal jaar eerder radicaal werd ‘weggeploegd’.

Op het einde van het artikel stuurden we u op pad met een gemeend “wordt vervolgd”. Afgelopen maand legden we ons oor daarom andermaal te luisteren bij de werkgroep.

Zit er al schot in de zaak?

Momenteel is de Werkgroep Erfgoedprojecten bezig met 2 oude voetwegen. In Hoogstratencentrum gaat het om het zuidelijkste deel van het Kasteelbeekpad. Jarenlang kon je via oude voetwegen van de Peperstraat tot in de Heilig Bloedstraat geraken, zonder over de drukke Vrijheid te moeten. Momenteel geraak je nog altijd tot in de Achtelsestraat, maar de verdere verbinding met de Heilig Bloedstraat werd door aangelanden afgesloten. Nochtans zou dit pad een belangrijke rol kunnen vervullen, omdat je zo de gevaarlijke ‘flessenhals’ op het einde van de Heilig Bloedstraat kunt omzeilen.

Daarnaast wil men ook verder met het Stip Stappenpad. Goed anderhalf jaar terug nam de werkgroep het initiatief om het 1ste deel van deze voetweg opnieuw te openen. De gevangenisdirectie (als eigenaar van de grond) stemde vrijwel meteen in, wat zeker geholpen heeft om ook het stadsbestuur te overtuigen. Aanvankelijk toonde de stad zich overigens van haar ijverigste kant, want enkele weken na de goedkeuring werd de heraanleg al aangevat door de technische dienst.

Ondertussen is de voetweg ruim een jaar open en tot grote vreugde van de werkgroep wordt hij goed gebruikt.

Maar nu wil men dus verder. Want in oorsprong liep het Stip Stappenpad (voetweg 20) nog een eind verder door de wei, om daar af te draaien richting Klinketbrug.

Waar het Stip Stappenpad ‘afdraaide’, kon je echter ook rechtdoor, waar het Als het Stip Stappenpad verlengd zou worden tot in Wortel, krijKasteelpad (voetweg gen we er een toeristische topper bij. Opgeteld bij de grote kerk, 25) verder liep. Dit het Begijnhof en de Kolonie kan deze wandeling er voor zorgen pad zou uitkomen op dat Hoogstraten eindelijk plaats kan nemen tussen échte erfgoedhet punt waar nu één plaatsjes als Damme, Ename of Alden Biesen. van karrensporen uit de Bosuil kruist met het karrenspoor dat van de Klinketbrug naar paden een korte én veilige verbinding zouden Poeleinde loopt. In de Atlas van de Buurtwegen vormen tussen Wortel en Minderhout. Daarnaast staan deze voetwegen 20 en 25 nog altijd verbenadrukken ze vooral de toeristisch-recreatieve meld, maar in de praktijk zijn ze al enige tijd mogelijkheden. Door het Stip Stappenpad verder verdwenen. door te trekken creëer je een fenomenale wandeling, dwars door de Markvallei. Een monumenMaar waarom wenst de werkgroep nu een hertenlijn die loopt van de kerk van Minderhout, opening? Om te beginnen vermelden ze dat deze langs het kapelletje, het Withof, de gerestaureerde watermolen en het kasteel tot in Wortel. Een wandeling ook, die een ongekend uitzicht biedt op de mooie achterkant van het kasteel. Tot slot wil de werkgroep ook een puur historische reden aanhalen. Eeuwenlang verplaatsten Kempenaars zich langs deze gerichte wegen om hun doel te bereiken. Als we deze voetwegen roekeloos afschaffen, waarom breken we dan niet meteen de resterende Romeinse heirbanen uit?

Een heropening van de voetwegen 20 en 25 zou een prachtige wandeling rond het historische kasteel opleveren.

20

Voor zowel het Kasteelbeekpad als het Stip Stappenpad nam de werkgroep de afgelopen maanden meermaals contact op met het stadsbestuur, die eindverantwoordelijke is voor het onderhoud en het openhouden van de voetwegen. Mogelijk heeft men het te druk gehad op het stadhuis of heeft de vakantieperiode roet in het eten gegooid, maar feit is dat zowel de brief, als de mail, als de telefoongesprekken zonder reactie zijn gebleven. De leden van de werkgroep beseffen dat een stadsbestuur nog andere katten te geselen heeft, maar stilaan worden ze toch wel ongeduldig.

OUD GOED

Zaterdag 17 september

Het Kasteelbeekpad eindigt op een haag, enkele meters voor onze ‘eindbestemming’ in de Heilig Bloedstraat.

Maar van opgeven willen ze niet weten. Want er is ook goed nieuws. Zo krijgt de werkgroep steeds meer respons van de mensen, die er deugd van hebben dat ze het Stip Stappenpad weer kunnen bewandelen. En die gerust zijn dat er over hun voetwegen gewaakt wordt. Ook de pers begint aandacht te tonen voor de Hoogstraatse paden. Recent verscheen er een artikel in Gazet van Antwerpen en binnenkort volgt er nog één in Het Laatste Nieuws. Daarnaast wijdde ook vzw Trage Wegen een artikel aan Hoogstraten, in hun toonaangevende digitale nieuwsbrief.

Voor de werkroep in ieder geval een stimulans om er mee door te gaan.

Na de vakantie nemen ze opnieuw contact op met het stadsbestuur, om verder te werken aan de 2 besproken paden. En daarna willen ze onder meer bekijken wat er nog mogelijk is voor het Neervensche pad (voetweg 21), dat van de Rooimans in Wortel tot aan de Papenvoortse Brug loopt.

Hierover werden onlangs al gesprekken gevoerd met de mensen van de Ruilverkaveling.

Voor de lente van 2006 denkt de werkgroep aan een grote studiedag rond oude voetwegen in het algemeen en in Hoogstraten in het bijzonder. Hierover werd een projectvoorstel ingediend bij het Contactforum voor Monumentenverenigingen, waardoor de kans bestaat dat deze dag met Vlaams geld gesubsidieerd wordt. Uiteindelijk moet het ganse project ‘Oude Voetwegen’ uitmonden in de redactie van een heus Buurtwegenplan voor heel de gemeente, een officiële en aangevulde versie van de gemaakte voetwegeninventaris. (dh)

Festival van Vlaanderen in de begijnhofkerk In het kader van het Festival van Vlaanderen organiseert de IOK en het stadsbestuur van Hoogstraten op zaterdag 17 september om 20.00 uur een concert van het pianotrio Narziss und Goldmund.

Dit pianotrio werd in september 1999 opgericht. De naam is geïnspireerd op een boek van Herman Hesse waarin Narziss, de denker, een ascetisch leven leidt in het klooster terwijl Goldmund, de gevoelsmens, de wijde wereld intrekt en kunstenaar wordt. Ondanks de grote tegenstellingen tussen de personages, ontstaat er tussen hen een bijzondere vriendschapsband.

Wietse Beels (viool), Mieke De Lauré (cello) en Piet Kuijken (piano), leden van het trio, vinden elkaar in de klassieker van Herman Hesse en streven naar een evenwichtige benadering in de muziek waarbij emotie en intellect hand in hand gaan.

Op het programma: Joseph Haydn, Pianotrio Hob XV:24 Wolfgang Amadeus Mozart, Trio in mi groot KV 542 Ludwig van Beethoven, Trio in mi groot opus 70 nr. 2 Een prachtig historisch kader, een trio gelijk aan de som van drie individueel uitmuntende musici en muziek van drie Weense grootmeesters waar elke klassieke muziekliefhebber voor valt, kortom alle ingredienten zijn hier aanwezig om het publiek te bekoren.

Toegangsprijzen: kassa: 15 EUR, voorverkoop 14 EUR, -26 jaar 10 EUR. Info en kaartverkoop: Secretariaat Festival van Vlaanderen-Mechelen-Kempen,p/a IOK, Antwerpseweg 1, 2440 Geel. Tel. 014-56 27 74 – fax 014-58 97 22. Email: fvvkempen@iok.be Kaarten kunnen ook via website www.iok.be besteld worden. (fh)

21

175 JAAR BELGIË

175 jaar België (deel I)

Hoogstraten en de revolutie van 1830 Het Land van Hoogstraten heeft bij dit alles geen grote rol gespeeld. Het is echter wel interessant om het gebeuren in het meest noordelijke stukje van België in die tijd eens te bekijken. Hoe zat het hier aan de grenzen?

Welke mening waren de mensen bij ons toegedaan? In een eerste deel gaan we even kijken naar wat vooraf ging.

Het verenigde Koninkrijk der Nederlanden Willem I legde op 21 september 1815 in Brussel de eed op de grondwet af en werd daarmee de eerste koning van de verenigde noordelijke en zuidelijke Nederlanden. Op papier leek het prachtig. De Franse tijd had op de twee landsdelen echter een heel andere stempel gedrukt. Het Noorden had zijn kolonies en zijn handelsgeest, het Zuiden pronkte met een beginnende industrie.

De ‘Hollanders’ deden hier vaak schimpend over.

Willem I was die mening echter niet toegedaan.

Hij ondersteunde deze ontluikende industrie waar hij kon.

Grote misnoegdheid, ook bij ons We weten dat in heel de Zuidelijke Nederlanden de grote misnoegdheid over het regeringsbeleid

van koning Willem I bij de bevolking van jaar tot jaar steeg, ook bij de Kempense bevolking. Het begon al met de bijzonder conservatieve grondwet die de koning alle macht toewees.

Willem was een wat stroef man in de omgang, een harde werker, maar ook autoritair. In het Zuiden werd hij dan ook voor stijfkop uitgemaakt. Hij was een typisch verlichte alleenheerser, die graag buiten de volksvertegenwoordiging om regeerde door koninklijke besluiten en de financiën aan het toezicht van de Staten-Generaal onttrok. Hij beschouwde zijn ministers als nauwelijks meer dan dienaren, voor wie hij geen enkel respect had.

Het was allemaal zijn verantwoordelijkheid. Hij was verbaasd als er protest kwam. Vrijheid van vereniging, drukpers en petitie (verzoekschrift) werden zoveel mogelijk beperkt. Iets wat in radicale tegenspraak was met het toen overal opkomende liberalisme na de Franse Revolutie. De verlichte alleenheerschappij lag uit de gratie, ook in Frankrijk, Engeland en vele andere landen in Europa. De strijd voor meer persvrijheid was een Europees fenomeen.

Enkele positieve punten

Het Koninkrijk der Nederlanden zoals dat in 1815 tot stand kwam.

Koning Willem I kreeg een gebied met twee godsdiensten, twee talen en twee verschillende economische systemen, als ook twee verschillende politieke en culturele visies. Het was een korte droom die niemand echt tevreden stelde.

22

Wi l l e m s p o l i t i e k droeg nochtans bij om een degelijke administratie uit te bouwen, het scholennet uit te breiden, de bloei van de industrie te ondersteunen en een Maatschappij voor Weldadigheid werd (voor het Zuiden in 1822) opgericht. Het onderwijs was in de Franse tijd bij ons gewoonweg miserabel en helemaal in verval.

Maar in de Nederlandse tijd zakte het analfabetisme daarentegen tot onder de vijftig procent. Deze

In 1827 lanceerde men het motto “Eendracht maakt macht” of “L’union fait la force”. Alleen samen kan men de ‘Hollanders’ overhalen om de rechten van de Belgen in het Koninkrijk der Nederlanden te vrijwaren. weldaden werden door vele echter niet gezien.

Ook het Nederlands wilde hij tot taal van de natie maken, niet het Frans. Slechts 20% van de bevolking was immers Franstalig. Ook al zorgde het regime van Willem I voor rust in het land en een oplevende economie, toch bleven de Belgen hun grieven naar Den Haag sturen. Die klachten waren vaak terecht.

De grote struikelblokken Op 15 september 1819 viel het Taalbesluit. Dit besluit van koning Willem I bepaalde dat vanaf 1823 in de Vlaamse provincies, waaronder Antwerpen, uitsluitend Nederlands gevoerd mocht worden. Iets waar we nu blij mee zouden zijn, maar toen was men het niet. In de zuidelijke provincies waren na twintig jaar Franse bezetting (1794-1814) de taal en de cultuur van Parijs stevig ingeburgerd. Dit leidde mede tot een brede oppositiebeweging in het zuiden. Door de taalpolitiek verraadde Willem I zijn ambitie om de zuidelijke provincies los te weken uit de Franse invloedsfeer en ze in een groot Nederland te integreren. Ze schokte tegelijk de verfranste Vlaamse bourgeoisie, de katholieke clerus die bang was dat een vernederlandsing slechts de voorbode zou zijn van een opdringen van het protestantisme en ook onze Vlaamse bevolking in het algemeen, voor wie het Nederlands uit het noorden een vreemde taal was.

De grieven betroffen ook de gelijke vertegenwoordiging in de kamer: 55 leden voor het Noorden en 55 leden voor het Zuiden - terwijl de Belgen toen numeriek sterk in de meerderheid waren. Het verdelen van de schulden: Nederland had 1800 miljoen florijnen schuld en België slechts 27 miljoen. Toch moest het Zuiden de helft opbrengen. Verder betrof het nog de achterstelling van Zuid-Nederlanders in staatsambten en in het officierenkorps; de belastingen op het malen van graan en het slachten van dieren.

Voorts verzette de katholieke geestelijkheid

175 JAAR BELGIË Een jaar later verenigden de Belgische katholieken en liberalen zich in ‘Het Verbond van de Rode en de Vierkante Muts’; in de volksmond ‘het Monsterverbond’ genoemd. De aanhangers waren nog niet uit op onafhankelijkheid of aansluiting bij Frankrijk, maar wilden staatsrechtelijke hervormingen. Het was zeker nog geen revolutie. Hun gemeenschappelijk program was: vrijheid van onderwijs en drukpers, afschaffing van de belasting op gemaal en geslacht en invoering van de ministeriële verantwoordelijkheid.

Het woord “vrijheid” stond centraal.

In 1829 organiseerde men massale petities voor dit gemeenschappelijk programma. Het succes van de petitiebeweging was een teken van algemeen ongenoegen. Het ging ook over het indirecte belastingstelsel, waaronder het maalrecht en het slachten van vee. Dit waren belastingen aangaande de eerste levensbehoeften, die iedereen direct voelde in zijn portemonnee.

Koning Willem I. We zien ook de grondwet van 1815 van het Koninkrijk der Nederlanden en op de achtergrond herken je de spreuk “je maintiendrai”. zich tegen overheidsmaatregelen aangaande de seminaries en het onderwijs in het algemeen. In 1825 ging de regering over tot het sluiten van de klein seminaries en katholieke colleges. De kerk had steeds het recht op het organiseren van middelbaar onderwijs zeer belangrijk gevonden en bekeek alle staatsinitiatieven op dit gebied met veel argwaan.

De Belgische liberalen eisten de uitbouw van het parlementaire stelsel, ministeriële verantwoordelijkheid en bovenal een onbeperkte persvrijheid.

Het Monsterverbond In 1827 lanceert Paul Devaux het motto “L’union fait la force” of “Eendracht maakt macht”. Hij bepleit de eenheid tussen katholieken en liberalen. Alleen samen kunnen zij de ‘Hollanders’ overhalen om de rechten van de Belgen in het Koninkrijk der Nederlanden te vrijwaren.

De petitiebeweging bij ons Sinds het begin van 1829 hebben de tegenstanders van de koning handtekeningen verzameld tegen zijn beleid. Het initiatief ging uit van de

katholieken. De petitielijst vroeg om de vrijheid van onderwijs. De liberalen hebben smeekschriften neergelegd voor persvrijheid. Verder waren er nog voor de uitvoering van het concordaat, de vrijheid om het Frans te gebruiken, enz …

Kortom, voor de vrijheid in het algemeen.

In Hoogstraten schenen de politieke meningen nogal verdeeld. Wel hadden in november 1829 al 100 inwoners de petitie ondertekend om aan koning Willem hervormingen te vragen. Uit een verslag van 28 november 1829 blijkt dat heel de geestelijkheid aan het hoofd stond van de petitiebeweging. Zelfs E.H. Lauwers, pastoor van het Bedelaarswerkhuis, had zich erbij aangesloten, niettegenstaande de heer Bausart, directeur, er tegen gekant was. Ook vier leden van het gemeentebestuur, de leden van het kerk- en het armbestuur, dr. Mercelis en de notaris hadden de petitie ondertekend, evenals vele aanzienlijke inwoners. De burgemeester echter met zijn twee schepenen, waaronder de beruchte Bausart, alsook de vrederechter, waren onder dit alles koel gebleven en wezen de petitie af. Bijna gans de bevolking was tegen de regering gekant; alleen de ambtenaren bleven omwille van hun functie de regering trouw. Vooral de Fransman Bausart genoot blijkbaar geen goede naam.

Op 8 december 1829 verscheen een brief van een petitie-ondertekenaar in ‘De Antwerpenaer’. Hij schreef o.a.: “De regeringsgezinden van de Vrijheid zijn bij dit alles niet werkeloos gebleven. Ze hebben een kluchtspel opgevoerd.

Zodra men vernomen had dat ook Pastoor Cauwenbergh had getekend, is de wachthet vuur bij de Munt- meester van de mare-

De Stomme van Portici steekt de lont aan schouwburg in Brussel op 26 augustus 1830.

23

175 JAAR BELGIË chaussee naar hem gegaan en heeft hem gevraagd of het waar was dat hij had getekend en anderen ertoe had aangespoord. Hij voegde er bij dat hij gelast was dit alles over te brieven, …”.

In de omliggende dorpen genoot de petitie voor de afschaffing van de taks op het malen van graan en het slachten van vee, alsook voor de vrijheid van godsdienst algemene instemming.

Zo ondertekende te Meer heel de gemeente, met de pastoor, de onderpastoor, de burgemeester, leden van het gemeentebestuur, enz. Slechts de ontvanger weigerde zijn handtekening! “Al wie voor de vrijheid niet petitioneert, zei men te Meer, petitioneert tegen de vrijheid!” Te Wortel stond de pastoor bovenaan op de lijst en zijn voorbeeld werd door velen gevolgd. Zo ging het ook te Minderhout waar men 75 handtekeningen inzamelde.

ten meer dan 350.000 kleine Vlaamse mensen met hun handtekening, vaak niet meer dan een kruisje, duidelijk dat ze voorstander waren van een vrijheid van pers die ze (zelf) niet lazen, een onderwijs, dat ze niet volgden en een taal (Frans) die ze niet begrepen.” Ook dat is een deel van de waarheid. Iets of wat pijnlijk. Het laat zien dat het eigenlijk geen strijd was van de gewone eenvoudige Kempenaar maar wel van de burgerij. Alhoewel! Zij hadden in elk geval niet het grootste belang bij dit alles. Het Frans was de taal van de elite, ook in Antwerpen. De Belgische staat werd gelijkgesteld met de taal van de elite; met alle problemen die België daar later mee zou krijgen.

Wortel Kolonie In 1822 werd door de Maatschappij voor Welda-

Bij de ingang van het park in Brussel wordt slag geleverd tussen het Nederlandse leger en Belgische opstandelingen eind september 1830.

Hoe het te Meerle was, weten we niet, maar we kunnen wel iets afleiden uit een later manifest.

In het begin betreurden de Meerlese landbouwers en deze van Meersel-Dreef de afscheiding van het Noorden omdat zij veel dichter bij de stad Breda zaten dan bij Turnhout. Met de sluiting van de grenzen konden zij geen handel meer met Breda drijven. Zij moesten hun waren nu naar Turnhout, de arrondissementsplaats, voeren. Dit was ver en de goederen gingen er veel goedkoper van de hand. Maar al spoedig zetten ook zij zich achter het nieuwe België.

Te Merksplas verleende naast de pastoor en de onderpastoor, ook de aalmoezenier van de kolonie en de burgemeester met heel zijn gemeenteraad en voorts alwie schrijven kon aan de petitie zijn goedkeuring. Te Rijkevorsel bracht men 285 namen op de petitie, zelfs de naam van pastoor van Diessen die nochtans uit Etten afkomstig was. Slechts de burgemeester durfde zich niet vrij voor het vaderland uitspreken. Waarschijnlijk omwille van zijn functie. In sommige dorpen verroerde men echter niet, omdat de inwoners er door de burgemeester met allerlei bedreigingen werden afgeschrikt!

E.H. Kossmann schreef in De Lage Landen 17801940. Anderhalve eeuw Nederland en België: “Van december 1829 tot februari 1830 maak-

24

digheid gestart met een vrije kolonie te Wortel waar noodlijdende families werden opgenomen in kleine boerderijen. In 1826 telde de kolonie 125 boerderijtjes. De eerste families te Wortel waren stadsfamilies die niets afwisten van landarbeid. De meeste bedelaarhuizen stuurden, uit protest tegen dit vreemde Nederlandse initiatief, zwakzinnigen, weeskinderen en (kleine) criminelen. In de Hollandse tijd kon de Maatschappij zich nog beredderen dankzij de steun van de koning. Met de omwenteling van 1830 kon de toestand niet anders dan verslechteren. In 1842 kwam dan ook het algemeen faillissement.

1830, een slecht jaar In 1829 mislukt de oogst en de bevoorrading komt in het gedrang. Er wordt honger geleden in Europa en er is onrust. Na die eerste algemene opwelling van verzet tegen de regering bleef het in de eerste maanden van 1830 te Hoogstraten stil. De bevolking, onder de bezielende leiding van pastoor Cauwenbergh, stelde alle pogingen in het werk om de 450e verjaardag ter ere van het H. Bloed zo plechtig mogelijk te vieren.

Toen in juli in Parijs een revolutie uitbrak, sloeg de onrust over op de lagere klassen in België.

Op 25 augustus is er te Brussel in de Munt de uitvoering van ‘La muette de Portici’ of ‘De

stomme van Portici’, een toen erg populaire opera. Deze opera, waarin de vrijheidsstrijd van de Napolitanen tegen de Spaanse overheersers wordt bezongen, werd onder meer aangegrepen als protestuiting tegen de strakke perswetten.

Na afloop trekken enkele heethoofden naar het huis van een oranjegezinde journalist. Dat wordt kort en klein geslagen en geplunderd. De politie grijpt niet in! Op dat ogenblik zijn dat maar een vijftiental jongeren, maar het nieuws dat de politie niets doet, gaat als een lopend vuurtje rond in de volksbuurten. Tegen de ochtend zijn alle huizen van vooraanstaande oranjegezinden geplunderd, is de toestand totaal uit de hand gelopen en helpt er geen politieoptreden meer. Het gezag zakt weg. Ondertussen heeft de burgerij de opstand overgenomen.

De notabelen van Brussel nemen de feitelijke macht over en eisen een bijeenkomst van de Staten-Generaal. Men eist een democratische uitvoering van de grondwet en het herstel van de eerder geformuleerde grieven over o.a. de persvrijheid, het taalbesluit en het onderwijs.

Overleg leidde niet tot een oplossing.

De wortels van de Belgische Revolutie lagen niet alleen in de politieke eisen van de burgerij van wie de welvaart met de dag toenam en die de economische politiek van Willem I steunde.

Het ging de lagere klassen veel minder voor de wind. Vele arbeiders waren werkloos. De Belgische Revolutie was ook een sociale opstand die, toen hij nog moeilijk was in te tomen, door de burgerij werd gekanaliseerd om haar doelstellingen te realiseren.

De leiders van de burgerwacht vroegen op 1 september aan prins Willem van Oranje, zoon en opvolger van Willem I, die in Vilvoorde was gelegerd, om bij zijn vader te bemiddelen over een ‘administratieve’ scheiding tussen Noord en Zuid. Willem I voelde zich gechanteerd en weigerde toe te geven.

Vrijwilligers De onlusten nemen uitbreiding en van overal in België stromen vrijwilligers toe om de opstand te steunen. De burgerwacht verliest haar controle op de gebeurtenissen.

Het duurt een maand, tot eind september, eer koning Willem I een leger stuurt onder leiding van zijn zoon. Dit veroorzaakte een verzoening tussen alle strekkingen bij de vrijwilligers en ze keerden zich gezamenlijk tegen de Nederlandse troepen. De leiding van de burgerwacht en enkele revolutionairen vormden een comité dat erin slaagde de acties van de vrijwilligers te coördineren.

Prins Frederik aarzelt om zijn leger de Brusselse volkswijken in te sturen en een bloedbad aan te richten. Zijn leger bestond voor een groot deel uit Zuid-Nederlanders en zelfs uit Brusselaars die nauwelijks te porren waren om aan te vallen.

Op 27 september, na vier dagen hevige strijd, trekken de Hollandse troepen zich terug in Antwerpen. Andere steden zullen Brussel in de komende dagen volgen.

De Europese mogendheden zijn geschokt. Opstand in dit deel van Europa! Ze willen ingrijpen, maar het gebeurt niet. (DB) - Wordt vervolgd

ZO WAS HET

Meersel-Dreef, ruim zeventig jaar geleden

ZO IS HET

en nu

25

dorpsleven Contactpunten – DORPSNIEUWS Hoogstraten: Dries Horsten, Vrijheid 98, tel. 03 314 57 24, horstendries@hotmail.com Meer: Marcel Adriaensen, Venneweg 2, tel. 03 315 90 40, marcel.adriaensen@skynet.be Meerle: Jan Fret, Mgr. Eestermansstraat 7, tel. 03 315 88 54, jan.fret@pandora.be Meersel-Dreef: Toon Verleye, Dreef 97, tel. 03 315 71 86, toon.verleye@pandora.be Minderhout: Frans Snijders, St.-Clemensstraat 25, tel. 03 314 49 03, franssnijders@tiscalinet.be Wortel: Maartje Siebelink, Kerkveld 13, tel. 03 314 67 09, dhmwortel@hotmail.com FOTO’s: Jef Floren, Dorp 39/2, 2310 Rijkevorsel, tel. 03 314 57 54.

Frans Snijders, St.-Clemensstraat 25, 2322 Minderhout, tel. 03 314 49 03.

SPORTNIEUWS: René Laurijssen, Desmedtstraat 22, Minderhout, tel. 03 314 66 28, rene.laurijssen@belgacom.net GILDEN- & SCHUTTERSNIEUWS Frans Snijders, St.-Clemensstraat 25, Minderhout, tel. + fax 03 314 49 03, franssnijders@tiscalinet.be ABONNEMENTEN/ADVERTENTIES Emilia Horsten, Begijnhof 27, 2320 Hoogstraten, tel. 03 314 51 03, abonnementen@demaand.be administratie@demaand.be SECRETARIAAT/DRUKWERKEN Jozef Schellekens, Loenhoutseweg 34, 2320 Hoogstraten, tel.&fax: 03 314 55 04 info@demaand.be

www.demaand.be 26

Streektheatertournee NOORDERKEMPEN – Zondag 4 september kunt u genieten van de 13de Streektheatertournee met De Lepe Hoek, McC en Koen Bossuyt op de terrassen van Den Zuuten Bek in De Mosten om 14 uur, Jeugdhuis ZigZag in Merksplas om 15 uur, Sanseveria in de Spiegeltent te Sint-Jozef om 16 uur, café De Gelmel in Hoogstraten om 17 uur en ten huize van De Lepe Hoek om 18 uur in de Karel Boomstraat te Hoogstraten. De toegang is overal gratis.

Drie groepen, dus telkens drie optredens van een kwartier. De Lepe Hoek speelt AntwerpenTurnhout en er spelen meer dan tien acteurs in deze productie. McC, al gekend in onze streek, met Guy Martens, Jan en Flup Croes; ze zingen dat de stukken eraf vliegen. Koen Bossuyt, een professionele goochelaar uit Ieper, moet je zeker gezien hebben maar kom niet té dicht bij. Je hoeft geen West-Vlaams te verstaan maar wel van humor en onmogelijke dingen houden.

“Vrouwen en Co” GROOT-HOOGSTRATEN - In samenwerking met de Mondiale Raad en Vormingplus Kempen organiseert de Hoogstraatse bibliotheek in het najaar een serie lezingen en tentoonstellingen over vrouwen. Het inkomgeld voor de lezingen bedraagt 2,5 euro per persoon. De tentoonstellingen zijn gratis te bezoeken, tijdens de openingsuren van de bib.

Lezingen: - donderdag 22/09 om 20 uur: “Vrouw”, door Betty Melaerts. Zij brengt ons het verhaal van 10 bekende vrouwen. De lezing verwijst naar een eerder verschenen boek met foto’s van Lieve Blanquaert.

- donderdag 13/10 om 20 uur: “Vrouwen op de vlucht” door Jennie Vanlerbergen. Zij spreekt over het fenomeen van vrouwen die mondiaal vluchten voor oorlog en geweld. De spreker publiceerde hierover onlangs nog een boek.

- donderdag 17/11 om 20 uur: “De schrik en de schaamte, goesting en genot” door Diane De Keyzer. Zij behandelt de seksualiteitsbeleving bij verschillende generaties vrouwen in de 20ste eeuw.

Tentoonstellingen: - 15/09 tot en met 31/10: fototentoonstelling 3 rond het thema “Vrouwen” door Wendy Marijnissen (Hoogstraatse vrouwen in beeld).

Studenten fotografie van het IKO zullen ook Hoogstraatse lezeressen fotograferen.

- 14/11 tot en met 30/12: fototentoonstelling 4 rond het thema “Vrouwen” door Tineke D’Haese (foto’s van vrouwen in Afrika en Zuid-Amerika).

Najaarsverkoop bibliotheekboeken GROOT-HOOGSTRATEN - Een openbare bibliotheek heeft de taak actuele collecties aan te bieden aan de bevolking. Vandaar dat er jaarlijks in de stock ‘gewied’ wordt, zowel in de hoofdpost als in de deeldorpen. Iedereen die wil kan in de afvoer gaan snuisteren in Zaal De Welgezinde in het nieuwe stadhuis, op vrijdag 23 september (15-18 uur) en op zaterdag 24 september (10-13 uur). Er worden duizenden boeken aangeboden aan de spotprijs van 1 euro per stuk!

Gezocht: vrijwilliges 11 11 11 GROOT-HOOGSTRATEN - Ben je creatief of heb je overredingskracht, ben je goed in het begeleiden van groepen, zit je er niet mee om regen en wind te trotseren, … Maar bovenal, laat het onrecht in de wereld jouw niet onberoerd, dan bent jij misschien de man of vrouw die we zoeken voor 11 11 11. Want om de jaarlijkse campagne tot een succes te maken hebben we nog vrijwilligers nodig die enkele uren of een langere periode willen meewerken. Je kan kiezen uit een waaier van taken: huis aan huisactie voor geldinzameling, begeleiding van scholen en verenigingen, ludieke acties, contacten met politici, … Voor meer info, bel 03/340.19.52 of mail senior@hoogstraten.be.

HOOGSTRATEN

Geslaagde Vlaamse Orgeldagen GROOT-HOOGSTRATEN - Vrijdag 12 en zaterdag 13 augustus was het hier verzamelen geblazen voor de alle orgelkenners en –liefhebbers. Want Hoogstraten fungeerde die dagen als gastheer voor het 7de orgelweekend, een organisatie van vzw ‘Het Orgel in Vlaanderen’. Al was het niet altijd goedkoop om deel te nemen, het aanbod was echt wel in orde. De vzw had dan ook getracht voor elk wat wils te voorzien. Zo waren er initiaties voor orgelbouw, orgelspel en beiaardspel. Verder een meestercursus voor gevorderden o.l.v. Theo Hellema, een kleine orgeltentoonstelling en een orgelwedstrijd voor zowel beginners als gevorderden. Voor de wedstrijden werden vooral de orgels van de Katharinakerk gebruikt. Maar op zaterdag werden ook het Merklin-orgel (1853) van Meer en het Vermeerschorgel (1858) van Minderhout bespeeld. De vrijdagavond werd afgesloten in de Begijnhofkerk op het Delhaye-orgel (1833) met een concert door Theo Hellema. Zaterdagavond schitterde Bart Jacobs met een indrukwekkend concert op het koororgel van de Katharinakerk. Nadien werden de orgeldagen afgerond in het stadhuis, met onder meer de prijsuitreiking en een receptie. Jeroen Follon mocht huiswaarts keren met de 1ste prijs in de categorie ‘beginners’. Gert Amerlinck kaapte de prijs bij de ‘gevorderden’ weg.

De organisatoren kunnen tevreden op de festiviteiten terugblikken en ook onze eigen orgelspecialist Jos Bruurs was in de wolken: “Heerlijk toch als er 2 dagen lang zulke prachtige muziek uit onze orgels weerklinkt.”

Dat de organisatoren hun oog precies op Hoog-

De laureaten van de orgelwedstrijd (foto Frans Horsten)

straten lieten vallen mag eigenlijk niet verbazen, want er zijn weinig gemeenten die zich over zo’n rijk orgelpatrimonium kunnen buigen. Want naast de 3 genoemde historische orgels mogen we ook het imposante Pels-orgel (1961) en het knappe Thomas-orgel (2004) uit de St.-Katharinakerk niet vergeten. Als binnenkort ook de orgels van Wortel en van Meerle nog een nieuw leven krijgen en dat van het Seminarie hersteld wordt, dan is het plaatje (bijna) compleet.

Onze eigen stadsbeiaardier leidde de beiaardinitiatie in goede banen.

Een enthousiaste Bart Wuilmus verzorgde de initiatie orgelbouw.

0178

27

HOOGSTRATEN

GOUD IN HOOGSTRATEN Alex Verschueren en Maria Van Bergen

Zien dat de mensen content en gelukkig zijn…

HOOGSTRATEN - De dagen zijn te kort als je gepensioneerd bent, zo zegt het cliché het wel eens. In het geval van Lex Verschueren en May Van Bergen uit het ‘Boonenstraatje’ is dat echter blijkbaar meer dan waar. ‘Ons mannen zegden, ma en pa, dat gaat ge nu toch niet doen, zeker, om ook op uw huwelijksverjaardag nog heel de dag op de kegelbaan te gaan werken… En gelijk hebben ze,’ weet May, ‘ge moet af en toe toch ook eens een dagske rustig thuis kunnen blijven en genieten.’ Niet dat ze overigens al veel weten wat de drie kinderen tijdens die dagen voor hen in petto hebben, ‘al zijn die precies wel vanalles aan ‘t arrangeren…’

Lex en May zijn rasechte Hoogstratenaars. Zij was van de Achtelsestraat, hij van de Vossengang.

Van z’n veertiende ging het voor hem van de schoolbanken recht naar de pottenbakkerij van Van Dongen. Voor haar lag er naaiwerk in het verschiet: ze was als naaister afgestudeerd in Borgerhout en ging helpen bij May Roos. ‘En als ik dan passeerde langs de Vossengang, dan stond Lex daar dikwijls buiten,’ herinnert ze zich.

‘Waarschijnlijk zal ik dan wel eens gepinkt hebben of zo, ge weet toch hoe dat gaat,’ vult Lex met pretoogjes aan. ‘Van het een kwam het ander, zodat wij op 6 september 1955 getrouwd zijn. Daar heb ik nooit geen seconde spijt van gehad.’ Waarop May prompt met een glimlach reageert: ‘Is ‘t echt?’

Het jonge koppel trok voor een korte tijd in bij de familie Verschueren, om dan al gauw te verhuizen naar een klein huurhuis in de Karel Boomstraat. Zo’n halve eeuw later kunnen ze alleen maar vaststellen dat ze ‘na een druk leven weer beland zijn in hetzelfde Boonenstraatje waar het toen allemaal begon…’

Ondertussen gebeurde er echter heel wat. Zo werd er verschillende keren verhuisd - naar

Minderhout, naar een woning in de Buizelstraat die Lex eigenhandig had gebouwd - wijnkelder inbegrepen. Hij ging werken als schilder bij Oomen ‘waar later de winkel zou komen’, om dan gedurende een jaar de kruisweg op het begijnhof te restaureren voor het bisdom, en dan nog als onderhoudsman voor de Boerenbond.

May bleef thuis nadat het eerste kind er gekomen was, werkte dan een tijdlang als zelfstandige naaister.

Seminarie Uiteindelijk zou hun leven flink verstrengeld geraken met het Klein Seminarie, waar Lex van 1959 tot december ‘92 werkte als onderhoudsman. Hij liep er in de sporen van zijn vader, zoals ook zijn eigen zoon dat later zou doen.

May kwam er enkele jaren nadien in dienst, ze stond in voor het onderhoud van de kamers van de ‘Heren’, de toen nog erg talrijke inwonende priesters. ‘Omdat een onderhoudsman dag en nacht beschikbaar moest zijn, werd ook verwacht dat we introkken in het huis vlak naast de school, waar nu een schoenwinkel gevestigd is.

Daar hebben we dus lang gewoond, tot dat helemaal uitgeleefd was eigenlijk. Het rammelde daar precies van alle kanten.’

‘De electriciteitsvoorziening van de school met haar 600 internen werd van daaruit geregeld, de generatoren en dieselmotoren bleven er ralenti draaien om de electriciteit over te nemen van zodra de voorziening uitviel - wat in de tijd van bovengrondse leidingen echt om de haverklap kon gebeuren. Zo’n school is eigenlijk een klein dorp, daar is er dus echt altijd wel wat te onderhouden, herstellen, schoon te maken, en noem maar op.

We hebben daar altijd ons handen meer dan vol gehad. Maar altijd ook heel graag gedaan, nooit een dag tegen de goesting gaan werken. Als ge dan ziet dat de mensen content en gelukkig zijn, dan hebt ge er met plezier iets voor over…’

Kegelen Het huwelijksleven werd gezegend met drie kin-

28

deren: Lydie, ondertussen getrouwd met Ludo; Eddy met Vera; Christel met Jan. Samen zorgden die er voor dat er vijf kleinkinderen kwamen.

“En die zie ik eigenlijk veel meer dan dat ik m’n eigen kinderen gezien heb,’ zegt Lex. ‘Niet te verwonderen, want hij is altijd druk bezig geweest met van alles en nog wat. Nog altijd trouwens, want hij zegt toch altijd ja als er weer ergens iets moest gebeuren…’

De voorbije jaren werden zo onder andere gevuld met ettelijke activiteiten voor de bond van gepensioneerden: de sport, fietsen, dansen en kegelen. Vooral de laatste twee slorpen nog altijd veel tijd op. ‘Tien jaar lang hebben we hier in Hoogstraten dansles gegeven, sinds anderhalf jaar doen we dat nog wel in Turnhout maar niet meer hier. Want het werd eigenlijk wel wat te veel op de duur.’

Elke dinsdag is er nog wel het kegelen in de Pax op de baan die Lex zelf in mekaar knutselde, zodat het paar wel gedoemd lijkt om er week na week te staan. Lex voor het onderhoud van de automatische baan, het bijhouden en verwerken van de uitslagen en standen voor de 30 tot 50 spelers; May voor het werk aan de toog. Altijd samen trouw op post - ‘En dan protesteren de mensen nog als ge eens komt te zeggen dat ge er een keer niet kunt zijn,’ halen ze lachend aan.

‘Voor zo lang als dat allemaal gaat is dat goed en wel. Maar er komt een tijd dat anderen het van ons zullen moeten overnemen. Onherroepelijk.

Van zolang dat we bij de bond zijn hebben we er zo zelf al veel zien wegvallen van de groep - omdat ze niet meer goed te been waren, ziek werden of gestorven zijn… Tja, zo is dat in het leven…

Het lijkt bovendien wel dat er tegenwoordig minder jonggepensioneerden bij de groep komen.

Die doen minder in groep en meer apart op hun eigen, een beetje jammer toch wel.’

Het belet allemaal niet dat het koppel zichtbaar geniet van hun leven, en blij zijn met de dankbaarheid die ze mogen ondervinden voor hun jarenlange inzet. We wensen hen dan ook met alle graagte nog verschillende van zulke drukke, plezante en voldoening schenkende jaren toe! (mdl)

HOOGSTRATEN

Al leek het soms herfst …

Toch een geslaagde beiaardzomer!

HOOGSTRATEN - Eeuwenlang diende klokkengelui om mensen attent te maken op belangrijke evenementen. Sinds dit jaar liet men dus ook de zomerconcerten voor beiaard door zulk gelui voorafgaan. Hiermee sloten de beiaardvrienden aan bij een gewoonte die in de andere grote beiaardsteden al langer bestaat. En het was de moeite!

Evenzeer de moeite was de beiaardprogrammatie, die zeker tot één van de beste van de afgelopen jaren gerekend mag worden. Tom Van

Peer, An Lommelen, Elena Sadina, Kristiaan Van Ingelgem en onze eigen Luc Dockx. 5 bekwame beiaardiers die ons elk op hun eigen wijze wisten te imponeren.

Alleen … wat jammer van dat ‘echt Belgisch weer’! Want verschillende maandagen was het te koud, te winderig en soms zelfs te nat om op het terras te zitten, wat vooral voor het naprogramma in de Peperstraat nadelig was. Een enkele keer werd het optreden er zelfs voor afgelast, een andere keer werd er binnen gemusi-

Ondanks het belabberde weer toch nog best wat belangstelling voor de beiaardconcerten.

ceerd. Natuurlijk is dat nooit ideaal, want de ene komt puur voor de muziek, terwijl de andere al eens iets wil zeggen en als je dan samen in één ruimte moet zitten … Maar çoit, de muzikanten van dienst wisten ons telkens weer te overtuigen en zorgden toch weer voor mooie muzikale maandagen. Laat ons hopen dat de organisatoren – respectievelijk de Beiaardvrienden en Café De Velo – zich niet laten ontmoedigen, voortaan eieren naar de Clarissen brengen en er nog jaren mee doorgaan!

Op moederdag mochten we na het concert van de Russische Elena Sadina genieten van de mooie stem van Geert Standaert. Op het einde nam cafébaas annex organisator Luc Meyvis achter zijn drumstel plaats, om een aantal nummers mee te spelen.

Op stap voor Jezus

HOOGSTRATEN – De Katholieke Charismatische Vernieuwing vierde tijdens de ‘geloofsdagen’ van maandag 18 juli tot vrijdag 22 juli ‘ 20 jaar samen geloof vieren in Hoogstraten ‘. Een hoogtepunt was zeker de ‘Mars voor Jezus’ op woensdagmiddag in het centrum.

Bij de deelnemers was er zelfs een groepje protestanten uit Oost-Vlaanderen, gespecialiseerd in religieus straattheater. Tot in de jaren negentig waren er soms 600 à 700 inschrijvingen voor deze geloofsdagen. Maar is het voor veel leden van de Charismatische Beweging te duur geworden of worden ze te oud? Dit jaar waren ze met 320, waaronder tenminste één Hoogstratenaar. Niet iedereen schrijft in voor vijf dagen. Er zijn ook deelnemers die één dag of een paar dagen komen; ook uit Nederland. En zeker niet iedereen volgt elke dag het ganse programma. Je ziet ze ook tijdens de dag in winkels en op terrassen en daar blijkbaar genieten van een leuke vakantie in de Vrijheid. De volwassenen komen elk jaar naar Hoogstraten en de jongeren gaan naar Ossendrecht (NL). Voor de afsluitende eucharistieviering op vrijdag in de Sint-Catharinakerk komen ook de jongeren (70 à 80) naar Hoogstraten. En volgend jaar komen ze weer terug.

De Rabboenizaal van het Spijker is al besproken. Voor meer informatie: Katholieke Charismatische Vernieuwing (KCV), De Knod 36, 2980 Zoersel, tel. 03 383 58 46. (js) 29

HOOGSTRATEN

Straatbarbecue Deken Lauwerysstraat

HOOGSTRATEN - De Deken Lauwerysstraat. Een rustige, doodlopende straat met mooie huizen in verschillende stijlen. Maar ook een gezellige straat, waar het aangenaam wonen is en waar buren vaak ook vrienden zijn. Dat werd nog maar eens bevestigd door de 10de editie van hun straatbarbecue, die onlangs plaatsvond. Een lekker aperitief ging de speech vooraf, waarna men de benen onder tafel schoof voor een smakelijke barbecue. En de daarmee opgedane calorieën kon men er meteen weer afswingen op de dansvloer. Overigens had elke bewoner zijn steentje bijgedragen tot het welslagen van deze dag. Want of het nu om klaarzetten, opruimen, tappen, bakken of groenten kuisen ging, alles werd door de straatbewoners zelf opgeknapt. Proficiat … en dat er nog veel feesten mogen volgen.

En hoe zou het nu zijn met …

Het Heilig Bloed – Rozenkranspark?

HOOGSTRATEN - Het rustige parkje achter zaal Pax lag er een decennium terug, eerder verwaarloosd bij. Tot het een paar jaar geleden mooi werd opgeknapt. De paadjes werden vernieuwd, het monument van Dr. Versmissen werd proper opgekuist en de wildernis aan struiken onderging een grondige snoeibeurt. Maar nu wezen enkele lezers ons erop dat dit charmante groene longblaasje stilaan weer aan het inslapen is. Sommige paden zijn al helemaal overwoekerd. En het is er niet altijd even proper. Is het omwille van de enigszins verdoken ligging, dat men het park wel eens uit het oog verliest? Of is het momenteel gewoon te druk bij de onderhoudsploeg? Wat de reden ook mag zijn, laat ons hopen dat op het korte termijn weer allemaal in orde komt.

30

Toen waren ze nog met 8, 7, 6, …

HOOGSTRATEN - Dat menig Hoogstratenaar zich wel thuis voelt op een barkruk zal niemand verbazen. Maar sommigen blinken hier toch extra in uit. Zo begon een 8-tal klanten van Tapperij Anders op zaterdag 30 juli een recordpoging krukzitten. De jonge man op de foto was de langste volhouder, die er tot de volgende dag, en stuk in de namiddag heeft gezeten. (foto: Mon Rigouts)

HOOGSTRATEN

Fenomenaal folklorefestival !

HOOGSTRATEN - De 6de editie van het Internationaal Folklorefestival zit er weeral op.

De Gelmelzwaaiers mogen op een knap feestweekend terugkijken. De Rabboenizaal zat bomvol op zowel vrijdag- als zaterdagavond.

Zondagnamiddag zou men normaal gezien voor het stadhuis hebben opgetreden, maar door het Belgische weer werd ook dan naar het Spijker getrokken. Even vreesde men dat het publiek niet mee zou verhuizen, maar niets bleek minder waar. Want opnieuw mocht men voor een volle zaal spelen.

Van bij de start voelden de organisatoren ‘dat het goed zat’. Dat had onder meer te maken met de groepen, die samen een grote variëteit aan muziekstijlen en dans tentoon spreidden.

Groepen die erg enthousiast waren, en die dat enthousiasme ook op het publiek konden overbrengen. De jonge groep ‘KLEK’ uit Kroatië telde 8 muzikanten en liefst 27 dansers, allemaal uitgedost in typische en zeer kleurrijke klederdracht. Pologrodzianie is de naam van de Poolse groep die optrad. Deze volksdansgroep werd in 1973 gestart als studentengroep van de Technische Universiteit van Poznan en bestaat ondertussen al uit een 100-tal leden en een 14-tal begeleiders, waarvan uiteraard slechts een deel aanwezig kon zijn. De prachtige kostuums waren bijna allemaal handgemaakt. The Körös Dance Ensemble uit Gyula (Hongarije) bestaat al sinds 1950 en telt momenteel een 30-tal dansers tussen 16 en 24 jaar. Met veel overtuiging proberen zij de Hongaarse danstradities en volkskunst voort te zetten, een zaak waarvoor zij in Hoogstraten alvast op veel sympathie konden rekenen. Ook de Siciliaanse groep zal men niet snel vergeten.

Zij voerden een knappe musical op, waarin het volkse leven van de Siciliaanse vissers uit de 18de eeuw werd beschreven. Het prepareren van de netten en de touwen, het afscheid van de vrouwen, … Alles werd mooi uitgebeeld en begeleid door 4 uitstekende muzikanten. In de grootsteden betaal je voor een optreden van dit niveau op zijn minst 50 euro.

De Italiaanse gasten voerden een musical op om U tegen te zeggen. kennen dan door er mee samen te leven? En dat de gasten het wel konden vinden in hun ‘gezin’, werd onder meer gemerkt bij de Italianen, die op verschillende plaatsen voor hun gastheren en –vrouwen hebben gekookt, in een enkel geval zelfs voor heel de buurt.

Wie denkt dat de vendeliers het na een festival als dit een tijdje rustiger aan zouden doen, heeft het trouwens helemaal mis. Want amper 2 weken later - van 14 tot 21 augustus - trokken ze

met een serieuze delegatie naar Gyula, Hongarije, waar ze zelf te gast waren op een festival van de Körös dansgroep. Dat ze daar zo goed werden ontvangen, had misschien ook wel te maken met de rondleiding die de Hongaren in onze Katharinakerk hadden gekregen. Dat ‘hun’ Elisabeth Van Hongarije hier op zowel de oude wandtapijten als op een glasraam stond afgebeeld, vonden ze wel heel bijzonder. (tekst dh, foto’s Frans Snijders)

Rusthuis

Natuurlijk lieten ook onze eigen vendeliers van zich horen. Niet alleen wisten ze de binnen- en buitenlandse aanwezigen te charmeren met hun traditionele acts, ze lieten hen ook meegenieten van een heuse primeur. Want speciaal voor het festival en met steun van de Veiling had men nieuwe vlaggen aangekocht. En om deze vlaggen te introduceren had men een nieuwe act ingestudeerd op basis van één van de aardbeiliederen van de Spilzakken.

Het mag duidelijk zijn dat het weerom een hele krachttoer geweest moet zijn om dit festivalweekend in elkaar te boksen. De vendeliers waren dan ook erg blij dat ze op de steun konden rekenen van meer dan 60 (!) gastgezinnen, om de in totaal 125 gasten te herbergen. Het verblijf in de gastgezinnen is trouwens één van de belangrijkste aspecten om tot een echte verbroedering te komen, want hoe leert me de ander beter

HOOGSTRATEN - Op vrijdag 29 juli heerste er een ongekende drukte in het rusthuis.

Een aantal Italiaanse gasten hadden daar eerst het middagmaal genoten vooraleer er in de refter een spetterend optreden te verzorgen. Dit optreden - vol passie en vuur - zal nog lang in het geheugen van onze bejaarden blijven hangen. Op die manier genoten ook zij van het Internationaal Folklorefestival welke onze Gelmelzwaaiers op touw zette op 29, 30 en 31 juli.

31

HOOGSTRATEN

Knap kinderspektakel!

’t Was Begijntjes Laat Besluit, …

Kempense dans uitvoerde, zijn de toneeltjes van tegenwoordig dikwijls actualiteitsgebonden. De keuze van het verhaal speelt trouwens mee in het bepalen van de winnaar. Daarnaast zijn ook de stoet, de kostuums en het totaalbeeld van belang.

En al was het dit jaar – met zoveel knappe stukjes – wel heel moeilijk voor de jury, ze kwamen toch tot een consensus. De ‘wisselezel’ oftewel de prijs van de kinderjury, gaat voor een jaar naar het gebuurte Houvast. (Deze houten ezel werd gemaakt door Pol Verbeeck.) De ‘wisselbegijn’ – dit is de prijs van de ‘grote jury’ – bestaat sinds 1967 en komt net als vorig jaar in handen van gebuurte Lindendreef, dat hoge ogen gooide met een nummer rond het 175-jarig bestaan van België. Zij mogen de mooie begijnenpop, gemaakt door mevr. Croes, voor één jaar onderdak geven.

Het vaandel van het Convent, waarmee o.a. de humor en de ‘contente uitstraling’ worden beloond, was voor de Westhoek.

Proficiat voor al de gebuurten, voor de organisatoren en natuurlijk ook voor de Koninklijke Toon- en Toneelmaatschappij St.-Cecilia, die het kinderfestijn vooraf liet gaan door een prachtig concert!

De ramen van de Thijsakkerwagen boden een mooi perspectief op de binnenkoer.

De deelnemende gebuurten

HOOGSTRATEN - “Opgepast, zingende kinderen!” lazen we 21 augustus aan de invalswegen van onze gemeente. Een buitenstaander stelt zich mogelijk vragen bij het waarom van deze waarschuwing. Bijten ze misschien, die zingende kinderen? Nee hoor, een beetje Hoogstratenaar weet dat men enkel wat oplettendheid (en vrijgevigheid) vraagt van de passerende autobestuurders. Want zij worden mogelijk tegengehouden door de kinderen van de buurten, die al zingend geld inzamelen om hun jaarlijkse kinderhoogdag

Lindendreef – 34 kinderen – De Lindendreef in blijde verwachting Westhoek – 32 kinderen – Op kamp!

Thijsakker – 20 kinderen – De geheimen van het Gelmelslot Statie – 20 kinderen – Helpen kruiden bloemen?

Houvast – 50 kinderen – ’t Zit vanbinnen Buizelhoek – 45 kinderen – Buizelhoek is boring … alhoewel Boereneinde – 30 kinderen – Een verboden vriendschap

Jeugdvendeliers

Met deze jeugdvendeliers lijkt de toekomst van de Gelmelzwaaiers verzekerd.

32

– Begijntjes Laat Besluit – te kunnen vieren.

En wat was het naar jaarlijkse gewoonte weer knap! Zowel de kindertoneeltjes, als de crêpepapieren kostuums, als de wagens, als de decorstukken, … Dit moet ongetwijfeld vele weken voorbereiding hebben gekost, van zowel de kinderen als hun ouders. In veel steden en gemeenten moet men zich het hoofd breken over hoe men een buurt samen dingen kan laten doen, maar in Hoogstraten is dat al jaren vanzelfsprekend.

Waar men in illo tempore meestal één of andere

Huwelijk

HOOGSTRATEN - Terwijl de huwelijksinzegening van Jef en Marleen voltrokken werd in de Sint-Catharinakerk verzamelden de chauffeurs van vader Paul Van Loon zich aan het postkantoor. Luid toeterend kwamen zij precies op het juiste moment de Vrijheid opgereden. De verrassing voor het jonge paar was compleet!

HOOGSTRATEN

Van vrijdagavond 16 t/m maandag 19 september

de wilde architect (4)

Hoogstraten in Groenten en Bloemen HOOGSTRATEN - Al voor het 7de jaar op rij wordt het toeristisch seizoen afgesloten met de gekende openluchttentoonstelling ‘Hoogstraten in Groenten en Bloemen’. Ook dit jaar vertrok ontwerper Etienne Van Nijen van het basisthema ‘De vruchten van het land’. Over ruim 1 kilometer worden gevels, gebouwen en stoepen in de Vrijheid versierd met groenten-, fruit- en bloemencreaties. In totaal gaat het om 40 grote composities bestaande uit een 110-tal stukken.

Soms zijn het figuratieve voorstellingen, maar meestal werkt Etienne Van Nijen met geometrische figuren. De meeste creaties zijn dan ook eerder abstract. De eigenlijke realisatie gebeurt door een 100-tal vrijwilligers, die er ruim 5 dagen met man en macht aan werken. Hiervoor stelt de Veiling speciaal een grote hal met koelcellen ter beschikking. Bij het opsteken van de bloemen worden alle bestaande bloemschiktechnieken gebruikt, wat het voor echte kenners en bloemschikkers natuurlijk extra interessant maakt. De praktische coördinatie en de plaatsing van de stukken staan onder toezicht van Louis Geerts, het hoofd van de groendienst. En gezien de grote afmetingen van de bloemencreaties, wordt er meestal gebruik gemaakt van metalen frames die door de technische diensten van de gemeente werden gemaakt.

Er werd een wandelparcours uitgestippeld dat

de hele Vrijheid aandoet. De combinatie van de mooie groencreaties en de oude lindebomen, zal van de breedste winkelstraat van de Kempen ook even de groenste maken. En misschien ook de drukste, als je bedenkt dat de plaatselijke middenstand tijdens datzelfde weekend ook haar jaarlijkse herfstopendeurdag houdt. De deelnemende winkeliers heten hun klanten dan overigens extra welkom met een smakelijke traktatie. En op vrijdag houden ze speciaal voor de gelegenheid open tot 21 uur! De creaties worden ’s avonds overigens feestelijk verlicht.

Op zondag zal men de Vrijheid van 12.30 tot 19 uur autovrij maken, en wordt er gezorgd voor muzikale animatie. Uiteraard worden dan ook de Hoogstraatse aardbeien op de voorgrond geplaatst. Zo zal er de ganse zondag een aardbeienkraam aan het stadhuis staan, waar men niet alleen de vruchten zelf kan kopen, maar ook een fles heerlijke aardbeienwijn of aardbeienlikeur.

In een kraam van de bakkers worden ter plaatse ‘Eirbizzemkes’ gebakken en verkocht.

Programmaboekjes zijn te verkrijgen bij de deelnemende winkeliers en op het Toeristisch Infokantoor. Voor meer info kunt u terecht bij Toerisme Hoogstraten, 03/340.19.55, toerisme@hoogstraten.be of www.hoogstraten. be.

HOOGSTRATEN - In tijden waar afbraak zegeviert, willen wij de Vrijheid verkopen!

Niet letterlijk, we willen ze u gewoon weer graag doen zien … Daartoe brengen we elke maand een detail in beeld dat u en ons charmeert. De titel van deze rubriek werd genoemd naar onze 1ste foto, een detail uit de gevel van Annie’s Boetiek.

Deze maand presenteren we u een fragment uit de gevel van De Berrie. Deze woning werd rond 1928 herbouwd volgens een ontwerp van architect Marcel Rosiers, naar het 17de-eeuws origineel. Vele jaren was het de ouderlijke woning van de familie Huet-Bellens. Het pand is officieel geen monument, maar het is één van die gebouwen die de Vrijheid het elan geeft dat zoveel mensen naar ons stadje lokt.

Moedeloos

Menig bloemschikker begint al te watertanden als ‘Groenten & Bloemen’ nadert.

HOOGSTRATEN - Naast de Sint-Catharinakerk zijn er enkele parkeerplaatsen voorzien voor de minder-validen onder ons. Dankzij een speciale blauwe kaart is dat per voertuig mogelijk. Alleen is het rekenen op de medewerking van de andere mensen. Hopeloos sta je, zoals nu, te wachten totdat de bestuurder van deze auto opdaagt. Misschien kunnen bevoegde personen een oogje in het zeil houden?

33

HOOGSTRATEN

GOUD IN HOOGSTRATEN

Jaak van Opstal en Maria Diels Jaak werd op het Heieinde in Meersel-Dreef geboren in 1932 als tweede van twaalf kinderen.

Na de lagere school kon hij als veertienjarige meteen de handen uit de mouwen steken in de plaatselijke borstelfabriek en kort daarna in de wagenmakerij te Chaam.

Op zijn zestiende kwam hij terecht bij bakkerij Schrijvers in Hoogstraten. Daar heeft hij zeven jaar lang zeven dagen op zeven gewerkt. Toch is dat zijn geluk geweest want met zijn ‘bakkerstoer’ kwam hij ook bij Felix Diels en dochter Maria zag hij wel zitten. Tijdens een bal in zaal Sint-Cecilia zijn ze dan beginnen verkeren en op 7 september 1955 trouwden ze.

Toen vond Jaak het bakkersleven welletjes en ging bij ‘de Volt’ (Philips) in Tilburg werken om dan een jaar later brouwersgast bij Brouwerij Brosens te worden. Hij heeft zo 32 jaar lang ‘de burgerij’ van drank voorzien. Daarna dook hij het nachtleven in als uitbater van de cafetaria in sporthal De Zevensprong van hotelschool Spijker.

Daar heeft Jaak zijn ware roeping gevonden: een smakelijke pint tappen voor zijn klanten. In 1999 volgde Jaak als gepensioneerde nog een tapcursus en heeft hij succesvol examen afgelegd bij de Belgische Dienst voor de Serveerkunst van het Bier. Hij kan het nog steeds niet laten en dus vind je Jaak nog regelmatig achter de tapkraan in de kantine van de Hoogstraatse Tennisclub.

Buiten het werken voor de dagelijkse kost, vond Jaak ook nog tijd om op andere terreinen actief te zijn. Zo is hij medestichter, ex-bestuurslid en ex-speler van het Hoogstraatse gebuurtevoetbal en maakte hij jarenlang deel uit van het bestuur van het gebuurte Luizenmarkt. Ook biljarten ging hem goed af en ooit zat hij op de fiets met de wielertoeristen.

Maria werd een jaartje later, in 1933, als middelste van drie geboren in het geboortehuis van Lodewijk de Koninck op de hoek van de Gelmelstraat en de Gustaaf Segersstraat. Na de lagere school ging ze naar de naaischool in Maris Stella te Oostmalle. Daarna heeft ze net als Jaak een tijdlang gewerkt bij ‘de Volt’ in Tilburg en toen heeft ook zij het heft in eigen handen genomen en besloot ze naar de kappersschool in Antwerpen te gaan. In de buurt van de voormalige rijkswachtkazerne aan de Vrijheid opende Maria dan een zelfstandig kapsalon. Met de verschillende cursussen en bijscholingen her en der ging er een nieuwe wereld voor haar open.

Later verhuisde het kapsalon naar een pand tegenover het begijnhof waar nu de krantenwinkel Kiosk gevestigd is. Intussen trouwde dochter Annemie met Karel Martens en werd hun enige kleinzoon Kris geboren.

Momenteel wonen Maria en Jaak in de Tinnenpotstraat naast het kapsalon van Annemie waar Maria nog graag een handje toesteekt. Want ook zij kan het, net als Jaak, niet laten om onder de mensen te komen. Af en toe genieten beiden samen met vrienden van een gastronomisch weekend of een citytrip. Op 10 september vieren Maria en Jaak samen met vrienden en familie hun gouden huwelijksjubileum. We wensen hen nog veel fijne momenten toe hier onder de mensen, in het kapsalon, achter de tapkraan of op reis!

Sarah in de Warande

Als een tweede moeder blijft Jeannine van de Warande te Hoogstraten haar klanten verzorgen. Al meer dan tien jaar staat zij daar achter de toog, terwijl al die jaren op haar geen vat lijken te hebben. Iedereen wenste haar dan ook welgemeend een gelukkige verjaardag en hoopte nog lang te kunnen komen.

34

HOOGSTRATEN - Jong en oud was er welgekomen om terug in de tijd te dromen.

Jeannine werd 50 jaar en al haar stamgasten waren daar.

Een avond vol opdrachten was het gevolg.

Tien verschillende merken van sigaretten zoeken, het herkennen van dranken op smaak, dat was al beter raak.

Bij puzzelstukjes te zoeken, zat ze menigmaal in andermans broeken.

Ook al waren de opdrachten niet zo simpel, Jeannine slaagde met vlag en wimpel.

Een café houden, al meer dan tien jaar, tegenover het rusthuis, ja daar, lost moe café alle problemen op, heel gezwind, tussen de bekende pot en pint.

Met Jeannine op reis is het steeds prijs.

Met moe café op zwier doet ieder steeds veel plezier.

In de Warande op de hoek was het een open doek.

Daar moest je naartoe gaan, om op de foto te staan. En waar sta jij?

WORTEL

Vrijwilligers gezocht

Boerenarbeiderswoningen bedreigd

Handicar Het OCMW krijgt veel aanvragen voor vervoer met de nieuwe handicar en is daarom dringend op zoek naar mensen die het team van elf enthousiaste vrijwilligers willen versterken. Beschikbaarheid is volledig vrij en bespreekbaar. Overtuig u zelf door eens een chauffeur te vergezellen tijdens een rit. Het wordt alvast een unieke ervaring waarvoor men u dankbaar zal zijn. Meer info: ocmw – 03 340 21 52 (tijdens kantooruren) - info@ocmwhoogstraten.be

Rusthuis Het ocmw-rusthuis van Hoogstraten kan rekenen op de gewaardeerde medewerking van een groep actieve vrijwilligers. Zij zoeken nieuwe medewerkers. Voelt u wel iets voor deze vorm van zinvolle vrijetijdsbesteding? Vrijwilligers kunnen zich aanmelden bij Frans Simons, Els Timmermans of Peggy Van Dijck. Meer info - Frans Simons (voorzitter vrijwilligersgroep), Witherenweg 23 b, 2320 Hoogstraten, tel. 03 314 87 19 of frans.simons@belgacom. net of els.timmermans@publilink.be of peggy. vandijck@publilink.be

Avondlessen vreemde talen HOOGSTRATEN - Op dinsdag 13 september om 20 uur hervatten de avondlessen Engels, Frans, Duits, Italiaans en Spaans voor beginners en gevorderden. Bij voldoende inschrijvingen worden er van elke taal verschillende niveaus voorzien. De nadruk bij deze cursussen ligt op het inoefenen van de dagelijkse woordenschat en op de spreekvaardigheid. Om negen uur is er een korte koffiepauze. Er worden op het einde van de lessenreeks geen examens afgenomen. De lessenreeks duurt 22 dinsdagavonden van 20 tot 22 uur. De deelnamekosten bedragen slechts 85 € (leerlingen 75 €). Op het einde van de eerste kennismakingsles kunnen de inschrijvingskosten aan de klastitularis worden voldaan. Tijdens de schoolvakanties zijn er geen lessen. De cursus eindigt op 14 maart. Samenkomst en info op 13 september vanaf 19.45 uur in de cafetaria van de Rabboenizaal van het Instituut Spijker Humaniora, A. de Lalaingstraat , Hoogstraten. De lessen starten om 20 uur in de leslokalen van de school.

Meer inlichtingen kunt u ook verkrijgen bij Lions Club Hoogstraten – Markland via tel./fax: 03 314 56 64 of via e-mail tvdh@yucom.be

WORTEL – Aannemer Ludo Van Calster uit Wortel heeft bij de gemeente Hoogstraten een bouwaanvraag ingediend om aan de Rooimans negen appartementen en tien garages neer te zetten. Wat minder is, is dat deze appartementen moeten komen in de plaats van de twee boerenarbeiderswoningen tegenover de lagere school, gelegen op nummer 16 en 18. Voor deze twee werd dan ook een sloopvergunning aangevraagd.

De vraag of een landelijk dorp als Wortel echt wel zit te wachten op het zoveelste appartementenblok dat zijn rustieke karakter verder aantast moet ieder maar voor zich stellen. Maar of deze twee oude huisjes zomaar tegen de vlakte zouden mogen is een andere vraag. Toeval wil namelijk dat het hier niet zomaar om twee oude en verkrotte huisjes gaat. In het boek ‘Bouwen door de eeuwen heen, Kanton Hoogstraten’ uitgegeven door de dienst Monumenten en Landschappen, staat een inventaris van alle waardevol erfgoed dat elke gemeente of deelgemeente in dit kanton heeft, zo ook van Wortel. En op pagina 291 van dit boek vinden we de twee boerenarbeiderswoningen terug. We lezen: “Nrs. 16 -018. Twee aan elkaar palende boerenarbeiderswoningen van één bouwlaag met aansluitende stal en schuur onder gemeenschappelijk zadeldak uit eind 19de eeuw…”.

Anno 2005 zijn deze huisjes stilaan twee van de laatste getuigen geworden van het eens zo

w w w. fo n s m a r t e n s p l a n ke nv l o e r e n . b e

EIKEN PLANKENVLOER

Internet voor senioren GROOT-HOOGSTRATEN - In de bibliotheek worden opnieuw internetcursussen voor senioren (55+, jawel) georganiseerd. Voor beginners gaan de lessen door op dinsdag 22 en dinsdag 29 november en op donderdag 1 december, telkens in de voormiddag. Gevorderden kunnen er ook op donderdag 1 december terecht, maar dan in de namiddag. Inschrijven doe je aan de balie van de bibliotheek in Hoogstraten.

eenvoudige typische uitzicht van de Rooimans.

Het zou dan ook eeuwige zonde zijn mochten deze twee voorgoed verdwijnen. Want eenmaal de slopershamer er op is gezet, is er geen weg meer terug. Wie eventueel bezwaar zou willen indienen tegen deze aanvraag kan per brief terecht bij het College van burgemeester en schepenen, en dit tot 11 september.

Eigen fabrikaat en plaatsingsdienst Ook voor de doe-het-zelvers Toonzaal open: Donderdag en zondag GESLOTEN

VEROUDERDE VLOEREN NATUURLIJKE LOOK LEGKLAAR Groot Eyssel 39a, Meerle (België) baan Meerle-Meer Telefoon: 03.315.84.32 Fax: 03.315.03.99

0177

MAANDAG, DINSDAG, WOENSDAG, VRIJDAG ................... 08.00-12.00 / 13.00-17.00 uur zaterdag .................................................................................. 09.00-12.00 / 13.00-16.00 uur

35

WORTEL

Bewonersoverleg nieuwe verkaveling WORTEL – Het rommelt in de straten in en rond de Witte Wijk en het Poeleinde. De bewoners ervan zijn niet opgezet met de ontsluiting van de nieuwe verkaveling die er zal komen.

Deze verkaveling is een privé initiatief van enkele Wortelse ondernemers en de Kerkfabriek.

Dit alles kwam al een keer ter sprake een maand geleden op de gemeenteraad eind juli, zoals u ook in het artikel ‘Vanuit het stadhuis’ vooraan in dit blad kan lezen.

Drie bewoners uit de Pater Schrijversstraat, de straat die het meeste last van het verkeer uit de nieuwe wijk zal ondervinden, besloten om tot actie over te gaan. Ze belegden een bewonersoverleg op 19 augustus in de voetbalkantine van Wortel. Op dit overleg werden alle omwonenden uitgenodigd uit de omliggende straten van de nieuwe verkaveling. Zij kregen er een woordje uitleg over de plannen zelf en over het protest van de bewoners, net als hun voorstel om tot actie over te gaan. Men kon een petitie tekenen tegen de ontsluiting voor auto’s aan de kant van de Witte Wijk met als voorstel het alternatief: een autoontsluiting aan de zijde van het Poeleinde.

Onder de ruim 40 aanwezigen op vrijdagavond bevonden zich ook dorpsraadvoorzitter René Van Opstal, schepenen René Sprangers en Staf Peerlinck en gemeenteraadslid Herman Verlinden. Nadat er nog even door de laatste 3 heen en weer werd gediscussieerd over de bewuste gemeenteraad van eind juli, zegden de twee Wortelse schepenen uiteindelijk toch toe om het alternatief van de buurtactie te steunen, mocht het alternatief terug aan het schepencollege worden voorgelegd. Mede initiatiefnemer Jos Matthé riep de aanwezigen op om de petitie te ondertekenen en om niet-aanwezige buren te motiveren hetzelfde te doen: “We moeten nu iets doen. Het is op dit moment vijf voor twaalf. Wanneer het voorstel zoals het nu bestaat op de gemeenteraad komt, is het vijf na twaalf.” Bij de aanwezigen bleek er tenslotte een opvallende eensgezindheid te zijn over het probleem en de mogelijke oplossing ervan. Positief besluit van de avond dat zo’n samenhorigheidsgevoel nog eens wordt aangewakkerd in deze tijd van individualisme. Maar wat de aanwezigen nog het meeste hekelden was wederom de laattijdigheid waarmee de omwonenden waren ingelicht. Of zoals een bewoonster van de Pater Schrijversstraat het passend zei: “Moeten wij dan altijd pas reageren als het te laat is?”. Wordt ongetwijfeld vervolgd.

36

Ruim 40 mensen uit de Pater Schrijversstraat, Jan Huetstraat, Pater Declercstraat, Pastoor Van der Voortstraat, Kerkveld en Pastorijstraat kwamen naar het bewonersoverleg op 19 augustus.

Het schepencollege besliste al om het bestaande plan goed te keuren en door te schuiven naar de gemeenteraad. Op dit plan wordt de nieuwe wijk, gelegen tussen het Poeleinde, het voetbalveld en de Pater Schrijversstraat voor gemotoriseerd verkeer ontsloten langs de Witte Wijk. Enkel fietsers en voetgangers kunnen via een paadje naar het Poeleinde.

Niet enkel een strop in geval van brand of een zwaar ongeval, zo meent raadslid Herman Verlinden, maar vooral een enorme verkeerstoename in de anders zo rustige Witte Wijk, zo vindt het actiecomité. Vandaar het alternatief van de bewoners van de Witte Wijk: een toegangsweg voor auto’s lang het Poeleinde (het zwarte balkje op het plan) en een fiets- en voetpaadje naar de Pater Schrijversstraat. “De ontwikkelaars van de verkaveling hebben zich laten bedotten. Ze hebben een stuk grond gekocht om een wijk op te bouwen en zich pas nadien gerealiseerd dat deze ook goed ontsloten moet worden. Het is alsof iemand naar de garage gaat om een auto te kopen en pas twee weken later beseft dat er geen wielen onder staan.”, zo legt het actiecomité de mistoestand uit.

WORTEL

SOFTCOMPUTER GOUD IN WORTEL

Jan Vermeiren en Philomena Jansens

reva BVBA

SOFT

COMPUTER REVA

BVBA

COMPUTERS - TELEFONIE SOFTWARE - KANTOORMEUBILAIR

Meerseweg 80b 2322 Hoogstraten tel 03/315.09.09 info@softcomputer.be www.softcomputer.be

- Verkoop - Installaties - Opleidingen - Advies - Herstellingen - Interventies

WORTEL – Op 2 augustus 1955 trouwden Jan Vermeiren met Philomena Jansens in Weelde. Hij was afkomstig van Wortel, zij kwam uit Weelde.

Vijftig jaar later vierden ze hun gouden huwelijksfeest samen met hun drie kinderen en vier kleinkinderen, te midden van familie en vrienden. Hoewel het koppel de traditie heeft om bij iedere mijlpaal in hun huwelijksleven op twee augustus mooi weer te bestellen, hadden ze toch geluk dit jaar tijdens het feest op 30 juli. Het regende wanneer de feestgangers binnen waren terwijl de zon scheen als ze buiten moesten zijn. Jan en Philonema wonen nog steeds in Worteldorp. Wij wensen hen daar nog vele mooie jaren toe.

VAN HEMELEN

BVBA

ELECTRICITEIT CENTRALE VERWARMING SANITAIR TANKCONTROLE NIEUWBOUW & RENOVATIE

Van Aertselaerstraat 21 - 2320 Hoogstraten Tel./Fax: 03 314 37 67 GSM: 0496 22 57 67 www.vanhemelenbvba.be

- Servers, PC’s - Printers - Wireless - GPS - Telefooncentrales - Observatiesystemen Erkende opleidingsen adviesinstantie !

197

37

MINDERHOUT

Op kamp MINDERHOUT - Multicultureel kamp voor jongeren. Een hele mond vol in onze IK-maatschappij. Benieuwd als ik was hoe ze dat invullen, ging ik kijken bij Arnica. Deze organisatie was met een 25-tal jongeren op kamp in Minderhout.

Hilde is daar een naam als een klok. En toch, gezien haar jonge leeftijd kon Hilde moeilijk moeder zijn van de meeste aanwezige jongeren.

Graag trok ze tijd uit voor een gesprek maar ze gaf me intussen ook de gelegenheid om een workshop mee te beleven.

Kermisprogramma lende landen waar uiteraard verschillende culturen heersen. Denk maar aan werk-, eet- en slaapgewoonten. Toch is zo’n meerdaagse samenkomst voor dergelijke jongeren een ultieme ervaring. Allen hebben de gruwel aan de lijve ondervonden en proberen nu toch het goede in de evenmens te ontdekken. Daarom dat er ook veel gepraat wordt op zo’n kamp. Sommigen bloeien open en kunnen de opgedane negatieve ervaringen van het leven opzij zetten en hoopvol vooruit kijken. Anderen zijn meer gesloten en hebben hiervoor meer tijd nodig. Eén ding hebben allen gemeen, ze zijn jong en staan midden

MINDERHOUT - Op donderdag 1 september begint de school terug. Een herademing voor vele ouders. De jongeren kijken echter meer uit naar de kermis. Ook dat neemt op donderdag 1 september een aanvang. Een overzicht van de feestelijkheden.

Donderdag 1 september - ’t Withofke: uitbetaling spaarkas, discotheek; Papillon: uitbetaling spaarkas, discotheek; The Rising: dicotheek.

Vrijdag 2 september - Papillon: let’s get loud; The Rising: discotheek; ’t Withofke: crazy night party; tent fanfare: bal met discotheek.

Zaterdag 3 september - Kindervolksspelen op de straat; tent fanfare: bal met discotheek; The Rising: Catholic Girls (coverband in Schotse kilt); ’t Withofke: Temptation night (een zwoele avond); Papillon: 2nd-Degree +Catch Up. Zondag 4 september - The Rising: Karaoke met bekende Minderhoutenaren; ’t Withofke: luchtkasteel met grimeuse, summer party met Splendits en AC-Quo; Papillon: Crazy Sunday met Peter en zen botsottos.

Maandag 5 september - Volksspelen om 13 uur inschrijven bij ’t Withofke en ’s avonds: ‘tWithofke: Nonkel Neys rythem and blues band; Papillon: Fast Forward (Jef Broes) en The Rising: discotheek.

Muziek verzacht de zeden, multicultureel in de praktijk gebracht te Minderhout.

De jongeren aanwezig op dit kamp hebben allen hetzelfde verhaal. Door levensbedreigend geweld in hun vaderland zijn ze moeten vluchten.

Soms moederziel alleen kwamen ze in België terecht. En dan begin je maar. Multicultureel is voor vele mensen, ook Belgen, een onbekend woord. Een stempel op iemand drukken wegens zijn huidskleur is veel gemakkelijker.

Dit kamp brengt jongeren samen uit verschil-

in het leven. Ze moeten er het beste van maken, een andere keuze hebben ze niet.

Tijdens mijn bezoek was er een workshop bezig met muziek. Misschien dat de jonge mensen die daar aanwezig waren eens muziek konden spelen voor onze wereldleiders? En als we de leiders (zwijgend) eens een aantal dagen laten meedraaien in dergelijk kamp? Misschien dat ze dan beseffen dat de naaste gelijk is aan jezelf?

Wijzigingen in Desmedtstraat Het schepencollege van Hoogstraten gaat akkoord met het voorstel om de bebouwde kom in de Desmedtstraat uit te breiden tot aan het kruispunt Meer/Meerle. Ze heeft ook haar akkoord gegeven om de bushalte aan de Meerseweg te verplaatsen naar de Desmedtstraat ter hoogte van de zoutsilo’s van AWV. Bij de nieuwe bushalte (richting Turnhout of Antwerpen) zullen een wacht-/schuilhuisje, fietsrekken, vuilbak en een paal voor rijwiel van gehandicapte geplaatst worden.

Hilde Stockman 38

Vlaaien- en wafelverkoop MINDERHOUT - Net zoals de voorbije jaren organiseert de ouderraad, in samenwerking met de directie, de leerkrachten en de leerlingen van basisschool Scharrel, ook dit jaar weer een vlaaien- en wafelverkoop. Zoals gewoonlijk komt de opbrengst van deze vlaaien- en wafelverkoop volledig ten goede aan onze leerlingen. Er kan gekozen worden uit rijstvlaai, appelvlaai, pruimenvlaai, abrikozenvlaai, kriekenvlaai, nougatinevlaai of een wafelpakket. De prijs per stuk, afhankelijk van wat u kiest, bedraagt tussen 4,50 en 5,00. Bij de gezinnen die geen kinderen hebben op de school zullen de leerlingen van het 6de leerjaar aan de deur langskomen gedurende de periode van 14 september tot 23 september om eventueel uw bestelling te noteren. Indien u niet thuis bent terwijl de kinderen langskomen, kan u, indien u wenst, uw bestelling ook doorgeven aan Gert Van den Bogaert, Desmedtstraat 51, Minderhout (tel 03/314.09.59). Vanaf 15 september kan u ook een bestelformulier afhalen van de website http://www.scharrelouders.be.

De vlaaien en/of wafels worden thuis geleverd op zaterdag 8 oktober tussen 10 uur en 12 uur.

MINDERHOUT

KWB-Minderhout vierde Abraham

Zondag 14 augustus zal ongetwijfeld met stip aangeduid blijven in de annalen van de grootste KWB-afdeling van de provincie Antwerpen. In 1955 gestart met 10 mensen is ze momenteel aangegroeid tot 415 eenheden en deze groei schijnt vooralsnog niet te stoppen. 50 jaar KWB! Dat goud moest gevierd worden en dat heeft KWB met stijl gedaan. Een sfeervolle eucharistieviering, gevolgd door een receptie waarop iedereen werd uitgenodigd, 250 mensen genoten van de barbecue en het duo “Teggennennoam”. Hulde werd gebracht aan de stichters en de eerste groep wijkmeesters. Die bestond uit Jan Geenen, August Van den Broeck, Stan Verlinden, Rik Martens, Harrie Godrie, Louis Peeters, Karel Meyvis en Jef Van den Bogerd, de enige nog in levende zijnde medestichter. Een hartverwarmend en langdurig applaus viel deze pionier te beurt en Jef genoot zichtbaar. Het eerste zaadje was in die tijd in goede aarde gevallen en een stevige plant heeft zich ontwikkeld tot een bloeiende vereniging. Dit dank zij een groot aantal wijkmeesters, een goede mix van jong en oud en vrijwilligers, die zich volledig en belangeloos inzetten bij het besturen van de vereniging en het organiseren van een veelvoud aan activiteiten. Huidig voorzitter Marc Verschueren drukte zijn dankbaarheid uit om met zo’n groep te mogen werken.

Een speciale attentie ook voor Fons Muesen en Juul Verhulst die reeds vanaf 1971 de dienst uitmaken in het bestuur. Zo’n 115 leden werden bedacht met een speciale attentie van de hand van de Minderhoutse kunstenaar Paul Verbeeck, als dank voor hun jarenlange trouw. Buiten het parochiecentrum gonsde het op het go-cartcircuit, een drukte van jewelste in het springkasteel, de ballonnenclown huppelde vrolijk rond en goochelaar Ivo zorgde voor de amusante act. KWBMinderhout, top! (rel)

Meer dan 50 jaar lid van KWB: (v.l.n.r.) Frans Jochems, Jan Martens, René De Vrij, Jozef Hoet, Jan Donckers, Jan Braspennings, Jef Van Den Bogerd, Rinus Vervoort, Jozef Adriaensen

Meer dan 25 jaar in dienst van KWB: v.l.n.r. (boven) Jan Krijnen, Petrus Van den Bogerd, Ad Van Dun, Bert Peeters, Juul Verhulst (onder) Johan Van Dun, Louis Van Bavel, Jef Michiels, Fons Muesen.

Jef Van den Bogerd omringd door een deel van het huidig bestuur.

39

MEERLE

KWB-Wielertoeristen fietsen naar Praag MEERLE – De wielertoeristen van KWB-Meerle draaien hun hand niet om voor een stevige rit en als het vakantie is, doen ze daar graag een schepje boven op. Dit jaar stond een fietstocht naar Praag op het programma. Op zes dagen zouden ze de ruim 1.100 km van Meerle tot Praag overbruggen. Ziehier een verslag van hun trip.

“Na een intense voorbereiding in groep of apart gingen een 15 tal KWB-wielertoeristen, waaronder ook een tandem met een slechtziende wielertoerist, met de fiets naar Praag. Ze werden bijgestaan door twee begeleiders die hen volgden langsheen het parkoers. Op dinsdag 19 juli om 6 uur ’s morgens werd het startschot gegeven voor de eerste dagtocht.

Dag 1 - Meerle – Spich/Troisdorf - 220 km Na een vlugge afscheidszoen en het maken van groepsfoto’s kon de tocht beginnen. De wind van achter en maar rijden; wel moesten we even onze ogen goed open doen. We zagen een veld met aardbeien waar zeker een honderdtal plukkers bezig waren en twee opleggers klaar stonden om te laden: van massaproductie gesproken! Dan weer maar doorfietsen om tijdig aan de overzet van de Rijn te geraken waar ons dan nog 10 km wachten om in Spich/Troisdorf te overnachten (Duitsland).

Dag 2 - Spich/Troisdorf – Biedenkopf - 179 km Na enkele km door de stad gereden te hebben, reden we ongeveer 130 km ononderbroken door

40

de vallei van de Sieg via de Sieg-Ferienstrasse en de laatste 30 km door de Lahnvallei. We reden door de streek van Rheinland en Hessen (bekend om zijn kuuroorden). Van de eerste klimmetjes mochten we ook al een beetje proeven: dat belooft voor de komende dagen.

Dag 3 - Biedenkopf - Eisenach/Stockhausen - 185 km We reden 30 km door de vallei van de rivier de Lahn, daarna 50 km door het dal van de Ohm om via Neustadt en Bad Hersfeld de laatste 50 km door het vroegere Oost-Duitsland te fietsen langs de rivieren Werra en Suhl en de Erlebnisstrasse der Deutschen Einheit en Deutsche Alleenstrasse. Waar we onderweg een grote witte berg passeerde, allemaal van zout. Een rit zonder noemenswaardige moeilijkheden; enkel wat druk autoverkeer rond enkele steden. We kwamen tijdig in ons hotel in Stockhausen waar we na het douchen een lekkere Thuringenspecialiteit maaltijd voorgeschoteld kregen.

Dag 4 -Eisenach/Stockhausen - Hof - 192 km Behoudens de laatste 10 km reden we heel de dag door Oost-Duitsland, meer bepaald door de streek van Thüringen, waarvan we een flink gedeelte langs een grote weg via de Klassikerstrasse, Bier- und Burgenstrasse en Deutsche Alleenstrasse Hof onze slaapplaats tijdig bereikten.

Het was een golvend parcours met soms nogal wat klim- en daalwerk.

Dag 5 - Hof (Duitsland) - Pilzen (Tsjechië) - 175 km

Langs de Porzellanstrasse en door het natuurpark van het “Fichtelgebirge” bereikten we na 45 km de Tsjechische grens waar we ons paspoort aan de Duitse en Tsjechische douane moesten tonen, maar iedereen mocht het land binnen. We reden door de streek van de “Bohemen” .We passeerden Marianske Lazne (Mariënbad), een gekend kuuroord met prachtige gerestaureerde gebouwen waar we een rondrit door de prachtige stad deden; echt mooi en dan toch even een terrasje gedaan. En dan verder naar Pilzen, een grote stad, onder meer gekend om zijn pilsbier en zijn prachtig centrum. Na het avondeten hebben we de stad nog even bezocht, die ons een prachtig uitzicht bood.

Dag 6 - Pilzen - Beroun/Praag - 140 km De kortste rit van de zes dagen: we reden langs Roky Cany, Mirosov, Vesin, Pribam waar we onze middagstop hadden en in een restaurant iets gingen eten en drinken (maar de prijs valt daar nog mee hoor). Langs Hostomice, Revnice en Karlstein (bekend om zijn kristallen - veel winkels). Dit was een trip die ons een idee gaf hoe het leven er op de buiten in Tsjechië uitziet. In Beroun stonden de busreizigers ons op te wachten.

Het was een prachtige zesdaagse rit met maar een drietal platte banden en er viel geen enkele valpartij te noteren. Een fijne ervaring, mede dank zij het puike voorbereidende werk van de initiatiefnemers.” (JVB)

MEER

Fietsdag voor onze parochielzaal MEERLE - Op zondag 4 september houdt het zaalcomité weer een fietsdag ten voordele van de parochiezaal. Wat mag je verwachten?

Van 13 uur tot 14 uur kan je inschrijven voor een tocht van 25 km of 50 km, af te leggen op eigen tempo. Onderweg wordt een verfrissing en een versnapering aangeboden. Meedoen kost slechts 1 euro. Onder de deelnemers worden een 20-tal aanwezigheidsprijzen verloot, de trekking heeft rond 17.50 uur plaats. Na het fietsen kan je in en om de zaal nog lekkere pannenkoeken eten of iets drinken. Om 17 uur wordt de uitslag bekendgemaakt en heeft de prijsuitreiking plaats van de vierde vakantie-fotofietszoektocht.

Het comité wil langs deze weg alvast alle deelnemers bedanken die aan deze fietszoektocht hebben deelgenomen en zo de parochiezaal van Meerle hebben gesteund. Het geld is goed besteed. Vorige winterperiode werd de elektriciteit onder handen genomen en aangepast aan de normen van deze tijd. Ook dit jaar wil men voortgaan met de renovatie van de parochiezaal, maar dat kan alleen als er wat geld in de kas komt. Indien voldoende middelen beschikbaar zijn, wordt dit jaar het sanitaire gedeelte aangepakt. Daarom, doe mee aan deze gezonde activiteit. Je steunt er nog een goed doel mee.

Mensen die graag een handje willen helpen, zijn van harte welkom, maar graag een seintje vooraf zodat we alles goed kunnen plannen. Voor meer inlichtingen kan men steeds terecht bij Jos Van Bavel, Heimeulenstraat 41, tel. 03/315.92.09, email Jos-van-bavel@skynet.be (JVB)

Volkdans met Shilshoel MEERLE – Shilshoel (Israëlisch voor regenworm) is een groep enthousiaste volksdansliefhebbers. In deze amateurgroep staan gezelligheid en ontspanning centraal. Het is een gezonde lichaamsbeweging op internationale folkloremuziek uit o.a. de Balkanlanden, Armenië, Turkije …. Om de liefhebbers die graag willen aansluiten, maar dat niet goed durven wegens te veel achterstand op de geoefende dansers over te halen, start Shilshoel met een beginnersgroep. Je hebt geen danspartner nodig en zowel mannen als vrouwen zijn welkom.

De start van de beginnersgroep is voorzien op 26 september, elke maandagavond van 19.30 uur tot 20.30 uur in de Voorthoeve, Voort 10, Meerle. Het jaarlijkse cursusgeld bedraagt 50 euro, verzekering inbegrepen.

Ben je ook gebeten door een dansduiveltje en wil je de enthousiaste ploeg versterken? Kom dan eens op verkenning tijdens de volgende infoavond op maandag 19 september, om 20 uur in de Voorthoeve. Shilshoel verwacht je! (jaf)

www.totaalgarage.be

193

190

41

MEER

Pater Pio-dag MEERSEL-DREEF – Het succes van vorig jaar, de vele positieve geluiden en de tevreden reacties nadien, gaven de aanzet voor een vervolg in 2005. Meer dan 500-mensen, schreven zich in voor de volledige dag, nog vele anderen waren ook present. Pater Pio, de in 2002 Heilig verklaarde Italiaanse Kapucijn heeft veel aanhangers, ook in België en Nederland.

Om 10 uur werden de mensen verwelkomd, vervolgens was er een eucharistieviering, gevolgd door een maaltijd. In de namiddag kon men kennis maken met elkaar, een video bekijken over het leven van pater Pio, een tentoonstelling bezoeken en wandelen in het Mariapark. Er was dan nog gezamenlijk een gebedsmoment aan de grot en een processie en bloemenhulde naar het beeld van pater Pio. Daarna werd de dag besloten met koffie en een appelflap. Het weer werkte voor één keer bijzonder mee en dit gaf alles samen een bijzondere sfeer. (tv)

De viering ter ere van de heilige Pater Pio, werd voorgegaan door acht paters Kapucijnen.

Wereldwinkel organiseert

DJEMBE-cursus in de gemeenteschool in Hoogstraten.

Inschrijven voor 28 september.

Tel: 03-3148955 of 03-3143920 of erik.smith@scarlet.be De data van de lessen zijn als volgt: Donderdag 29 september, 6, 13, 20, 27 oktober, 10, 17, 24 november, 1, 8 december 2005.

Ons Mariapark biedt een uitzonderlijke sfeer en rust. Dat dachten vast ook de vele Pioaanhangers tijdens de stemmige Eucharistieviering.

Frans Jacobs 80 jaar MEERSEL-DREEF – Op zaterdag 23 juli, trok de fanfare uit om een serenade te brengen bij Frans Jacobs. Die werd deze dag 80 jaar en was dit aan het vieren met zijn familie in het patronaat “Bij de Paters” op Dreef.

Frans is erebestuurslid van de fanfare en kreeg voor z’n vele verdiensten een cadeau overhandigd met de nodige muziek. Frans was buiten een trouw en goed bugelspeler ook nog vele jaren bestuurslid, archivaris en bezieler van de Dreefse rommelmarkt.

Je zou voor minder iemand in de bloemen zetten. (tv)

42

MEER

Worden de graanschuren weer gevuld?

MEERSEL-DREEF – Het is weer eens wat anders dan de enorme maïsvelden, eerlijke tarwe, dit jaar te zien in Meersel-Dreef. Het eindproduct ging rechtstreeks van de producent naar een veehouder die het gebruikt als veevoeder voor z’n varkens. Met één machine werd de klus geklaard. Ook het landschap wint er mee. (tc,tv)

Reik Mij de Hand editie 2005 MEERSEL-DREEF – Het jaarlijkse missiefeest Reik Mij de Hand in de speeltuin “Bij de Paters” te Meersel-Dreef, is hier niet meer weg te denken. Jaarlijks lokt het een massa volk naar de speeltuin. De optredens van de diverse muziekkapellen maken het goed toeven op het grote terras maar eens rond lopen loont ook de moeite. U wint vast een prijs op de tombola’s of u eet uw buikje rond met pannenkoeken en ander lekkers of u en uw kinderen doen mee aan de ballonwedstrijd.

Natuurlijk kan uw kroost zich ook best amuseren in de speeltuin. Wat zegt U? Niet zo’n gek idee!

Dat dacht ik ook. Voor de rommelliefhebbers is er dan nog de grote rommelmarkt in de zaal en in de speeltuin. Ook worden er na de kerkdiensten bloemen verkocht aan de kerkdeur. Neem alvast uw agenda erbij en noteer zaterdag en zondag 17 en 18 september. De rommelmarkt opent telkens vanaf 10uur en het feest op zondag start om 13uur.

Van harte welkom en allemaal voor het goede doel. Moet ik meer zeggen? (tv)

Verbouwing lagere school MEERSEL-DREEF – Door het nijpende lokalentekort in onze lagere school ’t Dreefke, wordt momenteel de zolder van het schoolgebouw ingericht. Dit zou de eerste nood moeten verlichten in afwachting van een bijkomend nieuw schoolgebouw. Er was al jaren sprake van om de zolder aan te passen. Heel wat deskundigen klommen in de voorbije jaren de trap op om de mogelijkheden te bestuderen. Onder impuls van de huidige schepen van openbare werken Jos Martens is het er dan toch van gekomen. Het dak werd volledig vernieuwd en geïsoleerd en van dakramen voorzien. De ruimte werd ingedeeld in drie lokalen en een gang. De lokalen zijn ruim en licht. En om het geheel bereikbaar te maken werd er een nieuwe trap geïnstalleerd. De werken schieten goed op, het is de bedoeling dat ze tegen 1 september in gebruik kunnen worden genomen. Dat is goed nieuws voor Meersel-Dreef en onze kinderen.

Er gaat toch niets boven “naar school in eigen dorp”. (Thérèse Coppens, tv)

Van de vakantie werd geprofiteerd om de grootste werken uit te voeren om het dak van het schoolgebouw te vervangen.

Een kroost zwanen op de Leiloop MEERSEL-DREEF – Sinds enige tijd hebben moeder en vader zwaan, met hun kroost een vaste stek gevonden op de Leiloop. Later flaneren ze dan ook over de Mark en bezorgen ze menige wandelaar een mooi tafereel om naar te kijken. (tc,tv)

43

MEER

Sinte-Rosalia start nieuwe werkjaar MEER - De leden van brassband en percussie-ensemble Sinte-Rosalia hebben er een welverdiende zomervakantie in hun jubeljaar – de vereniging bestaat 125 jaar- opzitten en starten hun nieuwe werkjaar.

De afsluiter van het vorige seizoen mocht er zijn.

Vijf moedige wandelaars bereikten Scherpenheuvel te voet, een twintigtal fietsers arriveerden er even later en samen met een hele groep Merenaars werd in de Mariahal de eucharistieviering, voorgegaan door E.H. Van Deyck en muzikaal opgeluisterd door de brassband o.l.v. Bart Van Ossel en organist Luc Dockx, bijgewoond. Deze twintigste editie was een succes en wordt beslist geen eindpunt.

De laatste vrijdagrepetitie van augustus werd vervangen door een grote familiebarbeque. Op deze feestelijke avond werden zes nieuwe instrumenten in gebruik genomen. Het instrumentenpark van Sinte-Rosalia komt zo stilaan op orde.

Maar een en ander kost natuurlijk heel veel geld en daarom is de steun van de leden-symphatisanten enorm belangrijk. In de loop van de maand start de ophaling van de bijdragen.

Antiek- en Vlooienmarkt Een andere belangrijke bron van inkomsten voor de vereniging is de jaarlijkse antiek- en vlooienmarkt. Deze vindt zaterdag 24 en zondag 25 september plaats in en om zaal Voor Kunst en Volk.

Zaterdag van 13.30 uur tot 17.30 uur en zondag vanaf 9 uur kunnen de voorwerpen bezichtigd worden en wordt een hele reeks van geprijsde artikels te koop aangeboden. Zondag om 13.30 uur start de verkoop per opbod van een goede 300 € kopen. Alle uitgestalde voorwerpen worden opgeroepen en verkocht. Ondertussen blijft de kraampjesmarkt met geprijsde artikelen ook open voor bezoekers.

De jeugd aan het vissen MEER – Vissen blijft een populaire vrijetijdsbesteding en ook onze jeugd kent de weg naar de waterkant. De oefennamiddagen die ingericht werden door de Hoogstraatse Sportvissers in het kader van Grabbelpas waren weer een succes.

Het was aandoenlijk om de enthousiaste jeugd bezig te zien aan de waterkant van de wedstrijdvijver in de Mosten. De vele kreten wanneer er een vis aan de haak werd geslagen, gaven een mooi beeld van de opwinding en de sensatie die dit kan teweeg brengen. De jeugdige kandidaten werden door de vereniging voorzien van een hengel, steun, aas en een lijntje zodat ze direct aan de slag konden. Al bijna tien jaar verzorgen de Hoogstraatse Sportvissers lessen en oefennamiddagen voor de jeugd. Dit gebeurt dan aan de wateren van Altijd Beet in de Mosten Meer, of in de visvijver van de Schepzak aan Den Desta in Minderhout. Mooie wateren voor vissers jong en oud. Niet iedereen blijft gebeten door de vismicrobe maar het was voor de initiatiefnemers een heuglijk feit dat de beginnende vissertjes dit jaar bijna uitsluitend werden begeleid door jeugdvissers, die ooit zelf deze hengelinitiaties volgden. Verder richtte Visclub Altijd Beet een jeugdwedstrijd in op zondag 14 augustus in de Mosten. Vijfentwintig vissers tussen 7 en 17 jaar namen deel. De beginners visten op stuks en de meer gevorderden op gewicht. Bij de beginners werden de eerste drie plaatsen ingenomen door Olivier Mannaerts (28 stuks), Pals Tijmen en Nick Van Weijnsbergt (beiden met 10 stuks), bij de gevorderden waren dat Thomas Aerts (19,65kg), Steven Leemans (15,1kg) en Tom Cox (14,55kg). Visvergunningen en info kun je verkrijgen in de kantine van Altijd Beet en voor de Schepzak bij dierenspeciaalzaak Laurijssen in Minderhout. Bekijk ook de website van Altijd Beet eens met o.a. de wedstrijduitslagen op http://users.pandora.be/altijdbeet/ foto’s van de oefennamiddagen van 2004 en 2005, vind je op: http://users.pandora.be/toon.verleye/ (tv)

Als u nog meer informatie wil, kan u terecht bij de bestuursleden Ad Godrie (03 315 04 70) en Wim Van Mook (03 315 09 96). Misschien hebt u nog wel zaken waarvan u denkt:”Ikzelf doe er eigenlijk niks meer mee, maar misschien vindt iemand anders het wel leuk…” U kan dan een seintje geven aan deze twee mensen.

Bij het begin van het nieuwe jaar gaat ook weer een nieuwe lessenreeks notenleer voor jongens en meisjes van het derde en vierde leerjaar van start. Wilt u daarover meer weten dan kan u terecht bij Jos Brosens (03 315 90 79) of Jacques Verboven (03 315 01 78).

Trots als een echte visser poseert Daan met z’n gevangen vis. Een brasem, net voordien had deze vis z’n hengel flink krom getrokken.

44

Meerse boerenmarkt sluit seizoen af De dertiende jaargang bracht de Meerse Markt zeker geen ongeluk: het weer was goed tot zeer goed en zowel standhouders als bezoekers kwamen massaal opdagen. Het is hartverwarmend om te zien hoe het marktcomité met een kleine groep mensen en beperkte middelen er telkens in slaagt om een mooi marktaanbod samen te stellen. We kunnen alleen maar hopen dat de Meerse Markt op deze manier nog lang blijft bestaan.

De Boerenmarkt vormt op zondag 4 september de traditionele afsluiter van het seizoen. Met de Landelijke Gilde als drijvende kracht komen zeker de liefhebbers van groenten, fruit, vlees en zuivelproducten aan hun trekken. Geruggesteund door de Aardbeikring, met om 11 uur de prijsuitreiking van de ballonwedstrijd voor kinderen door de Bloemenvrienden met zelfgemaakte bloemstukjes en door de Ponyclub met leuke ritjes voor de kleinsten, bepaalt de Landelijke Gilde voor een groot stuk het uitzicht van deze markt. Op het grasveld aan het klooster plaatst ze een grote tent voor de verkoop van drank en spijs en daarnaast biedt ze flink wat animatie aan: ambachtendemonstraties, imkers, radio Valencia, fanfaremuziek, volksdansen, een springkasteel, enz…

Aan de Donckstraat en de kloosterdreef blijven natuurlijk de gratis standplaatsen beschikbaar voor iedereen die iets wil komen verkopen of ruilen. De markt loopt van 9 uur tot 12.30 uur, maar wie een goede plaats wil, komt best wat vroeger.

Voor meer informatie over deze Boerenmarkt, kan u terecht bij Jan Van Dun ( 03/3158451 ) of Jan Dufraing ( 03/3158680 ). Of u kunt eens kijken op de eigen website: www.meermarkt.be waar trouwens mooie foto’s van de vorige markten te vinden zijn.

Tweedehandsbeurs MEER – De Gezinsbond organiseert een tweedehandsbeurs kinderartikelen (kleding,baby- en kinderartikelen tot 16 jaar, ook speelgoed) op zondag 16 oktober van 10 uur tot 12 uur in de parochiezaal (Donckstraat 13) bij de kleuterschool Kiekeboe. Iedereen is welkom.

Je wil kopen? Je kan terecht in de parochiezaal voor goede kinderartikelen aan zachte prijzen.

De te koop gestelde artikelen worden geschikt in diverse overzichtelijke standen. Gekochte artikelen worden afgerekend aan een centrale kassa.

Toegang gratis.

Je wil laten verkopen? Je moet vooraf inschrijven vanaf 19 september tot uitputting van de lijsten bij: Ilse Herijgers, Bergenstraat 27, tel.

03/315.99.70. Hier krijg je alle informatie en het reglement. Inschrijven kost 2,5 € voor leden en 4 € voor niet-leden (lidkaart meebrengen). Op de dag zelf hoef je de artikelen enkel te brengen (tussen 8.30 uur en 9.30 uur) en op te halen (tussen 13 uur en 13.30 uur). Wij verzorgen de verkoop.

Mest- en afvalverwerking in Raamloopstraat?

MEER – Bewoners van de Achteraard, Beekakker, Meerseweg en Venneweg buigen zich over de vergunningsaanvraag die lanbouwbedrijf Joosen in de Raamloopstraat indiende. Wat is de bedoeling? Wat gaat het voor ons betekenen? Gaat dit wel fatsoenlijk gebeuren?

Mestvergisting Een kijkje in het dossier dat in de gemeente ter inzage ligt leert ons het volgende: Het zou gaan om 16000 ton dierlijke mest, 15000 ton afvalstoffen en 18800 ton energiegewassen en secundaire grondstoffen. Wat deze afvalstoffen betreft zou het gaan om allerlei producten zoals GFT, slib van waterzuivering, afval van bierbrouwerijen, frisdrankensector, veilingsector, koffie en cichorei, olie- en vettensector. Daarnaast zou er een staanplaats voor 60 bedrijfsvoertuigen moeten komen...(deze lijst is verre van volledig). De bedoeling is van het afval te vergisten tot gas waarmee dan elektriciteit opgewekt wordt en organische mest en VLACO eindproduct geleverd.

het niet om een mestverwerking van een eigen bedrijf gaat maar wel over het verwerken van grote hoeveelheden industrieel afval. Er valt bij zo een bedrijf toch ook veel hinder te verwachten op gebied van verkeer. De Raamloopstraat ligt er nu al kapotgereden bij en menig voorbijganger moet er rechtsomkeer maken omdat de straat vaak overspoeld is met modder en slijk of ze wordt door zware machines versperd. En wat met andere hinder zoals stankhinder en watervervuiling? Er is immers een grote lijst met uitzonderingen in de aanvraag om van het milieureglement VLAREM II te mogen afwijken.

Zoals het niet moeten afdekken van het afval, het niet aangeven van de openingstijden enz.

MEER Industrieterrein of plaatselijk?

Voor een centraal afvalvergistingsbedrijf zou er nog geen plaats zijn op een Hoogstraats industrieterrein of in een ambachtelijke zone. Maar daar zou, naar verluidt, binnen enkele jaren verandering in kunnen komen. Ondertussen draait de mestverwerking als dusdanig in Hoogstraten al wel op volle toeren. Ze wordt in het Hoogstraatse, onder andere, al toegepast bij varkensbedrijven Vanthillo, Lenaerts, Vermeiren en Snels.

Telkens gaat het hier over verwerking van eigen mest op het eigen bedrijf. Afwachten dus welke kant het opgaat met deze aanvraag want tijd om uw opmerkingen te geven is er nu niet meer.

Eind augustus wordt het openbaar onderzoek immers afgesloten.

Hinder?

De vraag die bewoners zich stellen is of zoiets niet in een industriezone thuishoort aangezien

Omwonenden stellen zich de vraag: Komt hier een afvalverwerking of niet?

De nieuwe Honda Versamow ÂŽ-techniek De eerste 4 in 1 grasmaaier kan: 1. Vangen 2. Uitwerpen 3. Mulchen 4. Bladversnipperen

186

234

45

MEER

Muziekfeesten fanfare De Eendracht MEER - Op zaterdag 17 september richt fanfare ‘De Eendracht’ in de parochiezaal aan de Donckstraat weer haar jaarlijkse muziekfeesten in. Ook dit jaar hebben weer heel wat muziekverenigingen uit de streek hun deelname bevestigd zodat opnieuw een schitterend programma kan worden voorgeschoteld. De aanvang van de optredens is voorzien om 14.30 uur. Hieronder vindt u het programma, waarin u vast en zeker uw gading zult vinden : 14.30 uur: Kon. Accordeonclub ‘De Harmonikavrienden’ - Arendonk 15.15 uur: Accordeonorkest ‘De Verenigde Vrienden’ - Kasterlee 16.00 uur: Fanfare ‘Broederband’ - Wechelderzande 17.00 uur: Drumband ‘De Kunstvrienden’ Merksplas 17.30 uur: Kon. Harmonie ‘De Kunstvrienden’ - Merksplas 18.30 uur: Kon. Fanfare ‘De Heidegalm’ Schoonbroek 19.30 uur: Accordeonclub ‘De Vrije Kunst’ Beerse 20.30 uur: Kon. Fanfare ‘De Kermpenzonen’ – Pulderbos.

Iedereen is welkom op de muziekfeesten en de inkom is gratis.

Verder worden de muzikanten van ‘De Eendracht’ nog verwacht voor een concert op de laatste Meerse markt van het seizoen, namelijk de Boerenmarkt op zondag 4 september. Ook op het muziekfestival van zondag 25 september bij Kon. Fanfare ‘Nut en Vermaak’ in Ravels zal de fanfare een optreden verzorgen. (ma)

46

Minder Meer

MEER - Halverwege de zomer werden aan de Meerleseweg de nummers 12 en 14 afgebroken. Een mooie boerenarbeiderswoning uit de 2de helft van de 19de eeuw. Al was één van de ramen in de loop der jaren wel verbouwd en al verkeerde het gebouwtje in een ver van okselfrisse staat, toch had het nog wel iets van dat authentieke Meer, waarvan er nu dus weer wat minder is. Oké, het zal de gang van zaken wel weer zijn, maar wat blijft er op den duur nog over van onze dorpskernen? (dh)

MEER

Regen teisterde Ipenrooi kermis MEER - Op vrijdag 29 juli ging de 9de editie van Ipenrooi Kermis van start. De voorbereiding was prima verlopen maar rond 21 uur brak er boven de Ipenrooise weide (en niet alleen daar) een kleine wolkbreuk uit. Ondanks dit gebeuren wisten toch een 500-tal dapperen de weg naar de tent te vinden, al dan niet met natte voeten. Het JOE2 optreden werd door de meeste aanwezigen erg gesmaakt en zij gingen dan ook tevreden terug naar hun auto. Een attente en behulpzame Kurt Tilburgs stond steeds klaar met de tractor om auto’s van het terrein te helpen.

Op zaterdag waren de verwachtingen hooggespannen met de komst van Ron Van den Beuken.

Er was geweten dat hij rond 18 uur zou landen in Düsseldorf en van daaruit met de auto naar Ipenrooi komen. Zoals gepland landde hij op tijd. Echter, het belangrijkste deel van de bagage, zijn CD-koffers, bleken niet meegekomen te zijn.

Een DJ zonder CD’s is als een slager zonder mes en dus geen Ron Van den Beuken. Wel kon hij nog overhaald worden om zijn gezicht te laten zien. Ron zakte dus af naar Ipenrooi, deelde wat gesigneerde singles uit en dat was het dan. De andere DJ’s, Philip Cortez, de Maxx Brothers en Steve Schrijvers vulde de opgekomen ruimte in onder hun drieën en de aanwezigen genoten met volle teugen.

Op zondag was er het klassieke penaltytornooi.

Ondanks het mindere weer, waren er toch nog 27 inschrijvingen. En gelijk hadden ze. Doordat de goalen alle drie in de tent stonden, hadden de voetballers geen last van het weer. Winnaars werden De Pelikanen uit Meerle (40 euro en 25 consumpties) voor “De Titelverdedigers ondanks de local” en op de derde plaats eindigde de Mussenakker.

In vergelijking met vorig jaar, toen een bijzonder succesvolle editie met o.a. Gorki, een iets mindere editie. Echter vol goede moed en boordevol plannen kijken de organisatoren uit naar volgend jaar wanneer we op 28, 29 en 30 juli een feestelijke tiende editie van Ipenrooi Kermis vieren. (ma)

Die van Ipenrooi lieten zich door het slechte weer niet tegenhouden en deden hun penaltytornooi in de tent.

Valencia feesten met de Havenzangers

WEET Het grootste genoegen dat ik ken, is in stilte een goede daad verricht te hebben, die bij toeval uitkomt.

Charles Lamb (1775 - 1834)

WEET Een lafaard is een held met een vrouw, kinderen en een hypotheek.

Kitman

WEET Zij die lezen weten veel, zij die kijken weten soms nog meer.

Alexandre Dumas Fils (1824 - 1895)

47

MEER

Chiro haalt eindstreep Dodentocht MEER - Het begon als een stomme bevlieging: drie Chiroleiders, Jef Voeten, Bart Buyens en Jelle Willebrords, dachten zonder enige voorbereiding de internationale Dodentocht van Bornem, goed voor 100 km wandelen, te kunnen uitdoen.

Het werd in de loop der tijd alsmaar moeilijker die uitdaging niet aan te gaan, aangezien hun omgeving al lang op de hoogte was van hun plannen. Gelukkig zagen ze het zelf ook nog zitten om die 100 km te wandelen.

Midden juli, net voor hun Chirokamp, werd het officieel: ze hebben zich ingeschreven voor de 36ste editie van de internationale Dodentocht van Bornem. Geen weg meer terug. Hiermee werd het dan ook hoog tijd om zich te voorzien van de nodige wandelschoenen en –sokken en na te denken over de haalbaarheid van de hele zaak.

Er werd nagedacht over allerlei manieren om de finish over te steken: al kruipend, de laatste 10 km lopend, al koprollend… en de dagtocht werd aanzien als een prima voorbereiding: amper 25 km wandelen…

Meer en meer mensen werden op de hoogte gesteld van de zaak en alsmaar meer mensen verklaarden hen gek.

Enkele weken later was het zover: de start van de Dodentocht. De bedoeling ervan komt hierop neer: je vertrekt om 21 uur in Bornem en wandelt 100 km in meer dan 10 uur en minder dan 24 uur tijd met onderweg verschillende controleposten.

Eerst de nacht in, dan nog een dagje stappen en terug in Bornem aankomen voor half tien ’s avonds. Ondertussen stroomde de adrenaline rijkelijk en hadden ze een perfecte voorbereiding: er was nagedacht over de wijze waarop!

Vrijdagavond, 12 augustus 21 uur: Jef, Bart en Jelle staan klaar in vak 4 en genieten voorlopig nog van het hele gebeuren. De eerste twee uren

na het vertrek kunnen ze niet anders dan blokstappen. Er is geen doorkomen aan en het tempo ligt vrij laag. Naarmate de tijd vordert, wordt de groep uit elkaar getrokken en gerekt, zodat er plaats komt om in te halen.

Na een nachtje goed doorstappen, eten en drinken, komen ze om 6.20 uur een bordje tegen: nog 50 km! Goed humeur en grappige momenten maken stilaan plaats voor eeuwigdurende stiltes en opkomende pijnen. Net brouwerij Duvel gepasseerd en brouwerij Palm in het zicht, moeilijke momenten voor veel deelnemers. Het wordt hoe langer hoe stiller, maar misschien moet de oorzaak daarvan gezocht worden in het feit dat nu de zon terug schijnt en er kan genoten worden van de wondermooie omgeving. De tijd dat Jelle dacht aan opgeven, tussen 30 en 50 km, is definitief voorbij. Verse sokken en zonneschijn geven moed!

Nu ze over de helft zijn, begint de vermoeidheid parten te spelen en staan ze zichzelf toe bij de tussenstops waar de scanning gebeurt even uit te rusten. Spieren verzuren en voeten doen pijn, wat maakt dat het vertrek na een tijdje gezeten te hebben enorm moeizaam verloopt.

Ondertussen is het zaterdagmiddag en onze avonturiers hebben nog 25 km te gaan. Ze zien het weer volledig zitten: “Als we al zover gekomen zijn, dan gaan we door ook, tot het einde!” Maar 25 km wandelen is wel goed voor een tochtje van minstens vijf uur, zeker aan het tempo waar ze nu zijn aanbeland. Het voorbijsteken gaat iets minder vlot, maar zelf voorbijgestoken worden zit er gelukkig nog altijd niet in. Ze beseffen wel dat de eerste ‘lopers’ al om zeven uur ’s morgens aangekomen zijn in Bornem…

De laatste 20 km zijn een echte hel: alles onder het middel doet pijn, ze zijn mentaal volledig uitgeput en het is vrij warm buiten. Het enige wat hen nu nog bezig houdt is zwijgen, naar de grond staren en blijven wandelen met het verstand onder nul. Afzien zoals ze nog nooit hebben afgezien en dat is meermaals gezegd. Er wordt nu gewandeld van tussenstop tot tussenstop, telkens

Chiroleiders Jef Voeten, Bart Buyens en Jelle Willebrords overleefden gezamenlijk de dodentocht. een tochtje van 5 km waarna wordt uitgerust en geëvalueerd.

Onder het motto ‘pijn is fijn’ halen onze helden om 18.16 uur de eindstreep na een zenuwslopende en vooral vermoeiende en pijnlijke strijd tegen asfalt en zandweggetjes in een mooi parcours van 100 km. Wat houden ze nu over van die Dodentocht? Een medaille en diploma, een ananas en Bornemse Tripel, stijve benen en zere voeten, een massage door het Rode Kruis en de herinnering aan een enorm zware en vermoeiende 100 km.

De Dodentocht is voor gekken en áls (en wel degelijk áls) ze volgend jaar terug mee zouden doen, dan is het zeker voor een goed doel! Chiro Meer deed het weer! (ma)

Heldenbal

MEER - Het café-voetbalseizoen is weer begonnen en dat wordt door de Mussen-B altijd gevierd met barbecue en een keigoed optreden.

Nonkel Ney zorgde op het late uur voor de ambiance.

48

sport Sportnieuws: René Laurijssen, Desmedtstraat 22, Minderhout

Tel.: 03-314.66.28

Email: rene.laurijssen@belgacom.net

Hoogstraten VV op de drempel van een nieuw, hopelijk goed, seizoen Na een seizoen met hoogten en laagten, liet HVV een aantal spelers vertrekken. De leeggekomen plaatsen werden opgevuld met enkele gevestigde waarden. Jurgen Bastiaensen, een lang omstreden figuur bij KV Turnhout, werd aangetrokken als afwerker. Door een kwetsuur miste hij wel een belangrijk deel van de voorbereiding, doch in september zal hij er staan en hij zal voor HVV enorm belangrijk zijn. Omdat Thijs Schrauwen de kans kreeg om hogerop te voetballen en de verwachtingen schijnt in te lossen, moest HVV op zoek naar een valabel alternatief. Thijs werd vervangen door Ricardo Smits, een 23-jarige Nederlander die bij Willem II niet meer in aanmerking kwam voor een profcontract. Stef Van den Putte, één van de jongens die met Lichtaart naar bevordering promoveerde, is aardig op weg om zich in de basisploeg te spelen. Mathieu Clae-

Minderhout VV

sen, middenvelder bij Kermt en beroepshalve een halve Hoogstratenaar (Veiling), is al aardig ingeburgerd evenals Dave Van Puym, een middelvelder van Kapellen. Ben Rombouts, 19 jaar en woonachtig in Brecht, ruilde Verbroedering Geel voor HVV. Cedric Haverhals, ex-Zandhoven SK, wil zich bij HVV in de kijker spelen.

Dries Neefs, 21 jaar en ex-KV Turnhout, solliciteert naar een vaste stek in de defensie. Bruno Boeckx, 21 jaar en ex-Wechelderzande, wil zich bij HVV bewijzen. Roel Van Breda, ex-Zwarte Leeuw, moet van zeer ver terugkomen na een zware blessure. Op de valreep kwam een derde doelman naar HVV. Samir Amourachi, ex-GBA en 19 jaar wil zich bij HVV ontwikkelen. Verder kwam uit eigen jeugd Mattias Van der Linden, die in de voorbereiding heel wat speelminuten kreeg. Het bekeravontuur eindigde na de derde

KFC Meer

ronde. 0 – 0 tegen Diegem was goed, doch met 4 – 5 (strafschoppen)ging Diegem naar de volgende ronde. (JoJe)

Wedstrijden Zaterdag 3 september 20.00 uur Hoogstraten VV – Berkenbos Heusden Zaterdag 10 september 20.00 uur Racing Mol Wezel – Hoogstraten VV Zaterdag 17 september 20.00 uur Hoogstraten VV – Heist Vrijdag 23 september 20.30 uur Veldwezelt – Hoogstraten VV Zaterdag 1 oktober 20.00 uur Hoogstraten VV – Lyra

KFC Meerle

Wedstrijden

Wedstrijden

Wedstrijden

Zaterdag 3 september 19.30 uur Rauw- Minderhout VV Zondag 11 september 15.00 uur Minderhout VV – Berg en Dal Zondag 18 september 15.00 uur Wechelderzande – Minderhout VV Zondag 25 september 15.00 uur Minderhout VV – Ezaart Zondag 2 oktober 15.00 uur Exc.Vorst – Minderhout VV

Zondag 4 september 15.00 uur KFC Meer – KFC Meerle Zondag 11 september 15.00 uur Zwaneven – KFC Meer Zondag 18 september 15.00 uur KFC Meer – Oud-Turnhout Zondag 25 september 15.00 uur Lentezon – KFC Meer Zondag 2 oktober 15.00 uur KFC Meer – Vrij Arendonk

Zondag 4 september 15.00 uur KFC Meer – KFC Meerle Zondag 11 september 15.00 uur KFC Meerle – Oosthoven Zondag 18 september 15.00 uur Vosselaar – KFC Meerle Zondag 25 september 15.00 uur KFC Meerle – Poppel Zondag 2 oktober 15.00 uur Retie – KFC Meerle

49

SPORT

Met Hoogstraten in een glansrol

Druk bezochte ENECO-tour HOOGSTRATEN - Er heerste toch wel wat spanning op dinsdag 9 augustus in Hoogstraten. De voorbije dagen was er al één en ander misgelopen met de ritten van de ENECO-tour en zou dat hier met rit 6 wel anders zijn? Want de organisatie van deze aankomst had de voorbije maanden best wat energie en wellicht ook wel wat geld gekost. En dan wil je toch dat het in orde is.

Zeker omdat die ENECO-tour niet de eerste de beste wielerwedstrijd is, maar een onderdeel vormt van de UCI-PRO-tour, de hoogste competitie van de Internationale Wielerbond, waaraan de 23 beste profploegen deelnamen.

Nu lag de eigenlijke organisatie weliswaar in handen van de firma OctagonCIS, de gemeenten die als vertrek- of aankomstplaats fungeerden, bleven verantwoordelijk voor de logistieke aanpak en de promotie ter plaatse.

Op dit gigantische scherm kon je eerst de koers volgen en daarna genieten van prachtige helikopterbeelden.

De 6de rit, St.-Truiden Hoogstraten

Niet alleen de burgemeester en de schepen maar gans Hoogstraten kwam goed in beeld. (foto: Leo Sprangers)

Zo ingepakt door de commentatoren dat we bijna de koers zelf zouden vergeten! En het was nochtans een spannende rit, over liefst 196 km. Al na 20 km sprongen 19 renners weg uit de groep.

Een 4-tal renners zou enige tijd later uitzakken, waardoor een kopgroep van 15 overbleef. Met daarin bekende namen als Hammond, Wauters, Omloop, Dockx (Retie), Ongarato, Haselbacher en Knaven (Meerle). Onder impuls van de jagende sprintersploegen zou de kopgroep eerst verder uitdunnen, om uiteindelijk terug gegrepen te worden, waardoor het toch nog op een massasprint uitdraaide. Davitamon-Lotto knapte veel kopwerk op voor Steels, maar die viel net als de dag tevoren te vroeg stil waardoor hij vrede moest nemen met een 4de plaats. De Nederlander Stefan Van Dijk haalde het uiteindelijk voor zijn landgenoot Van Heeswijk. De Italiaan Cadamuro werd 3de.

De Sjanzelizéj Nu, als we de commentator ter plaatse mochten geloven, dan was het hier gewoon in orde. Deze charmante Nederlander gooide dan ook kwistig met complimenten, waardoor menig Hoogstratenaar een hemdsknoopje meer moest openzetten.

Zo sprak hij over de leuke winkels, de mooie monumenten als het Begijnhof en over de prachtige Vrijheid, die hij zelfs de Champs Elysées van het noorden durfde noemen. De televisiecommentatoren deden eigenlijk niet veel onder voor deze man, want ook daar niets dan lof. Én het uitdrukkelijk verzoek nog eens terug te komen om de gezellige winkels te bezoeken. En voor wie dan nog niet overtuigd was, volgden er nog enkele prachtige helikopterbeelden van onder meer het kasteel en het Begijnhof. “Een promotie om U tegen te zeggen,” weet schepen van sport Roger Van Aperen, “zeker als je weet dat deze beelden in verschillende landen werden getoond.”

50

Het 1ste deel van de Gelmelstraat stond volgestouwd met tv- en radiowagens.

SPORT

Aan een duizelingwekkende snelheid van 70 km/u suisden de renners door de plaatselijke omloop.

Ruim 150 coureurs, enkele honderden medewerkers en enkele duizenden toeschouwers waren van de partij.

Voor wie geïnteresseerd is in het eindklassement: Bobby Julich (VS) eindigde 1ste, op 21 seconden voor de Nederlander Erik Dekker, die in Meerle woont. De Australiër Allen Davis eindigde bovenaan het puntenklassement. De Amerikaan Christian Vandeveld won het bergklassement en de prijs van het jongerenklassement ging naar onze noorderbuur Thomas Dekker.

genomen door tv- en radiowagens. En voor het stadhuis stond een indrukwekkend tv-scherm waarop je de koers kon volgen en waar op het einde ook de prachtige luchtzichten op te bewonderen waren. Daarnaast zag je het podium, een eretribune, een hele rits cabines voor de pers en een sjieke glazen ‘woonwagen’ voor de organisatoren. Aan de overkant werd een heus Vip-dorp uitgebouwd, waar je op voorhand een toegangskaart voor kon kopen. De Vrijheid zelf was over verschillende kilometers met nadarhekken afgebakend. Men had er zelfs in de buurgemeenten moeten gaan lenen!

Waard om zien !

Dat een koers van dit kaliber veel volk op de been brengt spreekt voor zich. Volgens de organisatoren ging om verschillende duizenden toeschouwers en dat zou best wel eens kunnen kloppen. Een groot deel kwam wellicht voor de ENECO-tour zelf, toch waren heel wat anderen in de 1ste plaats geïnteresseerd in de infrastructuur, de gezellige drukte en de algemene sfeer die rond de koers hing. Er was dan ook heel wat zien! Zo werd de helft van de Gelmelstraat in-

Met dank aan …

Voor het goede verloop van dit alles mogen we o.a. wel eens wijzen op de inzet van de sportdienst, het stadspersoneel en het stadsbestuur.

We spraken al over de maandenlange voorbereidingen, maar vooral de dag zelf was het in-

Een poepsjieke uitschuifwoonwagen voor de organisatie van de ENECO-tour.

drukwekkend om zien hoe zowel de technische als de administratieve diensten in hun geheel werden ingeschakeld. Bij het klaarzetten, bij het opruimen, als seingever, enzovoort.

Buiten het eigen personeel kon de stad daarenboven nog rekenen op de steun van enkele tientallen vrijwilligers. En last but definitely not least op de knowhow en de onuitputtelijke inzet van de Lustige Wielrijders, o.l.v. hun energieke voorzitter Paul Van Merode. Ook de erevoorzitter van deze véloclub – meester Karel Versmissen – zal trouwens in zijn nopjes zijn geweest. In de 1ste plaats omdat Hoogstraten zo’n wielerhoogdag mocht beleven. Daarnaast ook voor het mooie compliment. Want het moet toch deugd doen wanneer de commentator ter plaatse je na ruim 60 jaar inzet - in het bijzijn van enkele duizenden aanwezigen - als “de paus van de Kempense wielersport” omschrijft. (dh)

Een hoogdag voor ‘wielerpaus’ Karel Versmissen.

51

SPORT

KVNA Wortel De beker- en oefenwedstrijden werden met wisselend succes afgewerkt. Hopelijk heeft de trainer tegen 4 september een goed ingespeeld elftal op het veld staan.

Wedstrijden Zondag 4 september: 15 u VNA Wortel - Netegalm Zondag 11 september: 15 u Heibloem Zittaard - VNA Wortel Zondag 18 september: 15 u VNA Wortel - Olmen Zondag 25 september: 15 u Gierle - VNA Wortel (frbr)

Gelvoc

Met de jeugd op kamp HOOGSTRATEN – Donderdag 4 augustus!

Gepakt en gezakt, de neuzen richting Oostmalle, Provinciaal Vormingscentrum, gedraaid. Een uurtje rijden met de fiets en de plaats van bestemming lag reeds in het gezichtsveld. Vier dagen zou de Gelvoc-volleybaljeugd hier vertoeven om in kampgeest te wedijveren, spelen en trainen. Eens de slaapkamers voor open verklaard, de fit-o-meter getest, enkele leuke spelletjes, een training en een stevig middagmaal, voelden de jongens en meisjes zich al vlug thuis op hun kampplaats en na een leuke dvd-avond sloot men de boeken voor de eerste dag.

Ciclo Morello wint Vlaams kampioenschap tijdrijden per ploeg voor wielertoeristen Op zaterdag 20 augustus organiseerden vzw De Gammelse Wielervrienden in Hoogstraten dit wielerspektakel. En ja, we kunnen zeker spreken van een spektakel want vanaf de start zat er al meteen de juiste sfeer in. Er waren vooral deelnemende ploegen uit onze regio met natuurlijk een flinke schare aan supporters, maar ook vanuit Oost-Vlaanderen, Limburg en Vlaams-Brabant kwamen er ploegen opdagen.

In de aanloop naar de wedstrijd was er één ploeg die zowat door alle deelnemers als de grote favoriet naar voor werd geschoven, namelijk Ciclo Morello uit Hoogstraten. Maar toen om ongeveer 13 uur de Gentse Silver Gym ploeg haar materiaal begon uit te pakken, waren er al veel die van gedacht veranderde. Met echt super professioneel en peperduur materiaal dachten ook zijzelf dat ze dat Kempische varkentje wel eens vlug zouden komen wassen.

In het eerste startblok van 5 ploegen zette de Hoogstaatse Wielertoeristen 2, met 41,964 km/u al direct een toch wel redelijk scherpe tijd neer.

In het tweede blok verbeterde De Meerse Wielervrienden deze prestatie met 43,21 km/u.

In het derde starblok al direct meer vuurwerk, De Vlinders (Minderhout) haalden maar liefst een gemiddelde snelheid van 44,677 km/u. Maar

in hetzelfde blok, flitste de Ciclo Morello boys niet alleen de 3 minuten voor hen gestarte ploeg uit Lier voorbij, maar ook de 6 minuten vroeger gestarte mannen van ‘t Trapke uit Brecht moesten er aan geloven. Dat moest dus wel een erg snelle tijd zijn en een gemiddelde van meer dan 45 km/u dat liegt er echt niet om.

De beslissing moest dan maar vallen in de laatste startreeks met de Silver Gym ploeg als allerlaatste van start. Maar met een elfde eindtijd, kwam deze ploeg zo maar pover uit de verf.

Mogen we ook nog even aanhalen dat alle ploegen uit de Hoogstraatse deelgemeenten het erg goed deden, zij behaalden allemaal een gemiddelde van meer dan 40 km/u.

Hun uitslag, eindtijd(afgerond) en gemiddelde over 22,2 km: 1° Ciclo Morello 29 min 23 sec, 45,327 km/u 2° De Vlinders 29.48, 44,677 3° De Meerse Wielervrienden 30.49, 43,210 5° De Zwaantjes 31.29, 42,290 6° Hoogstraatse Wielertoeristen 2 31.44, 41,964 10° De Pieretrappers 32.15, 41,287 13° Hoogstraatse Wielertoeristen 1 32.46, 40,648

Ploegentijdrit voor wielertoeristen

De volgende morgen opstaan met de kippen en hanengekraai te acht uur, een flink ontbijt, daarna training voor de jongsten en graffitispel voor de anderen. De voormiddag vloog om en de namiddag werd gevuld met trainen, quizzen en ladderspel. Tegen de avond verscheen Johan Vermeeren op het appel voor een denderend bosspel. Een dag die alweer veel te vlug voorbij vloog. Zaterdag verschenen Gretl en Martha Michielsen van de F-jeugd voor een bezoekje en heel de voormiddag werd besteed aan training. Daarna zwemmen geblazen in Beerse en ’s avonds het glitterpak aangetrokken voor een spetterend swingpaleis.

Na veel zingen, hossen en bossen kwamen de meisjes als grote winnaars op het podium en rond middernacht vielen de laatste vermoeiende ogen dicht. De vertrekdag brak aan: bagage inpakken, de kamers ontruimen en trainen tot de middag.

Een spectaculaire “Eén tegen allen” werd het orgelpunt! Leden tegen leiding! Deze laatste dolf na een spannende strijd het onderspit en kreeg een flinke laag schmink aangesmeerd.

Stilaan naderde het uur van vertrek: de fiets op en naar… Hoogstraten! Moe maar gelukkig!

Volleybalkamp 2005 een hoogvlieger! (Hanne Vermeiren, Evi van der Heyden, rel)

52

HOOGSTRATEN – Zaterdag 20 augustus werd de ploegentijdrit voor wielertoeristen gewonnen door de tijdrit-ploeg van fietswinkel Ciclo Morello. De Vlaamse kampioenen zijn (v.l.n.r.) Luc Verheyen, Luc Snels, Leo Quirijnen, Paul Snels, Eddy Peeters en Luc Verheyen 2, allen uit Groot-Hoogstraten. Proficiat mannen!

SPORT

Bridge, een kaartspel als denksport Iedereen die graag kaart speelt, kent het gevoel wel. Je hebt een ganse avond goed gekaart en toch verloren. Want de tegenspelers hadden goeie kaarten en jij hebt de godganse avond niets dan ‘rommel’ in je handen gekregen.

Wie van dat gevoel definitief af wil, moet dringend bridge leren spelen.

Bridge is een spannend en boeiend kaartspel waaraan je veel plezier kunt beleven. Het spel stamt van het oeroude “whist” dat ongeveer vier eeuwen geleden in Engeland ontstond. Whist is in Vlaanderen bekend onder namen als wiezen en kleurenwies. Bij bridge speel je samen met een vaste partner die tegenover je zit, tegen twee tegenstanders. Op elk spel probeer je met je partner meer slagen te maken dan de tegenstanders. Dit doe je door te anticiperen op de ontwikkelingen tijdens het spel. Dit klinkt moeilijker dan het in werkelijkheid is. Want iedereen kan bridge leren. Elk spel duurt ongeveer tien minuten. In de Hoogstraatse bridgeclub spelen we meestal 28 spellen per avond. En elk paar speelt dezelfde 28 spellen. Op die manier is je eindresultaat niet meer afhankelijk van het krijgen van goede of slechte kaarten. Want ook met ‘slechte’ kaarten moet je met je partner zoveel mogelijk slagen zien te halen. Ook al heb je er bv. maar vier van de dertien gehaald, dan nog kan het een topscore opleveren. Want de andere paren hebben misschien slechts drie slagen gehaald!

Bridge leren is niet moeilijk. Het wordt net als rikken of wiesen met 52 kaarten gespeeld. De hoogste kaart is de aas, de laagste de twee. De hoogste kleur is schoppen, dan harten, ruiten en klaveren. En zonder troef spelen kan ook. Het bieden is bij bridge anders dan bij andere kaartspelen. Je zoekt samen met je kaartpartner de juiste troefkleur én je tracht het aantal slagen te bieden dat je maximaal denkt te zullen halen. Dat moet, want tien slagen bieden én maken levert een hogere score op dan er slechts acht bieden en twee overslagen te halen. Juist omdat er steeds zo hoog mogelijk geboden wordt, hebben de tegenspelers bijna altijd de kans er voor te zorgen dat het bod niet gehaald wordt. Leren correct bieden verdient wel de nodige degelijke uitleg. Dat is de reden waarom er bridgelessen gegeven worden.

Maar wees gerust. De lessen zijn geen saaie theoretische boel. Al vanaf les één zit je al met de kaarten in de hand en leer je het spel spelenderwijs.

Wil je dit spel leren beheersen, kom dan naar de 10 wekelijkse lessen, ingericht door de Hoogstraatse Bridge Club. Deelname aan de eerste les is gratis en verplicht tot niets. De eerste les wordt gegeven op dinsdag 4 oktober om 19.30 uur in HVV-socioclub. De volledige lessenreeks kost € 30. Daarin zijn inbegrepen de lessen en het lesboek. Voor meer inlichtingen en inschrijvingen kan je terecht op tel. 03/314 41 05.

Wilt u eens zien hoe het er bij een wedstrijd aan toegaat, dan kan u komen kijken iedere dinsdag om 20 uur in de socioclub en - iets losser - iedere donderdag om 13.30 uur in café De Gelmel.

Bridge lessen Reeks van 10 lessen vanaf dinsdag 4 oktober om 19.30 uur in de Socioclub van HVV. Eerste les: gratis, verplicht tot niets. De volledige lessenreeks kost 30 euro, het lesboek is inbegrepen. De lessen worden ingericht door De Hoogstraatse Bridgeclub. Voor meer inlichtingen en inschrijving kan je terecht op tel. 03/314 41 05.

Rallycross

Jos Sterkens sterk in Scandinavië Na vier wedstrijden in Zuid- en Oost-Europa trok Jos Sterkens naar Scandinavië om daar zijn geluk te beproeven. Eerste halte in Noorwegen waar de rallyrijders een nieuw circuit voor de wielen geschoven werd. Qua ervaring en circuitkennis gelijke kansen voor iedereen. Na drie heats stond Jos als vierde gerangschikt in de B-finale. Tijdens de grote finale slaagde hij er niet in zijn positie te verbeteren en eindigde zo negende in het algemeen klassement. In Zweden een leuk circuit met hindernissen. Trainingen en heats verliepen zonder veel problemen en weer eindigde hij op de vierde plaats in de B-finale. In de start duw- en stootwerk zodat enkele rijders naast de baan terecht kwamen en Jos een mooie tweede plaats veroverde, waardoor hij knap als zevende in het algemeen klassement afgevlagd werd. (PeSter)

Trendsetter in eigentijdse interieurs

Exclusief voor de regio

Derde generatie sinds 1947 in het centrum van Hoogstraten

Alle soorten behang, trendy of klassiek Verf in 20.000 kleuren van Boss Paints Raamdecoratie, zonnewering en vloerbekleding

Bent u graag op de hoogte van de nieuwste kleurencombinaties? Wenst u kleurrijke tips voor de juiste samenstelling van uw interieur?

Bezoek dan zeker een van onze infoavonden of bel ons voor meer informatie.

AANBEVOLEN:

Workshops op aanvraag Ideaal voor groepen van 10 tot 16 personen.

Aanleren van verschillende verftechnieken.

Hoe maak ik van een oud kastje een trendy meubel?, enz...

H. Bloedlaan 277-299 2320 Hoogstraten Tel: 03/314 52 78 Fax: 03/314 88 02 e-mail: info@mertens-schilderwerken.be 194

53

SPORT

Ganzenvenloop GALDER - De 11e Ganzenvenloop krijgt een heel nieuwe uitvoering. De eerste tien edities kenden een loop op zondagmiddag en een parcours dat liep langs de Galderse meren en gedeeltelijk door het bos. Dit wordt nu vervangen door een loop op zaterdagmiddag én een geheel nieuwe parcours dat loopt door het schitterende Markdal. De loop vindt plaats op zaterdagmiddag 10 september. Het uitgestippelde parcours leidt door de mooie contouren van het dorp Galder waarbij dit jaar het natuurgebied van het Markdal wordt aangedaan. De start en finish vinden in het centrum van het dorp op het grasveld achter ontmoetingscentrum De Leeuwerik plaats. De lopers lopen over een autovrij parcours waarvan het overgrote deel verhard is.

Het principe van de loop blijft onverkort hetzelfde. Dit wil zeggen dat het een prestatieloop is waarbij meedoen belangrijker is dan winnen.

De afstanden van de loop zijn eveneens gewijzigd. Voor de kinderen gelden de afstanden 1 of 2 kilometer en de volwassenen kunnen nu kiezen uit drie afstanden: 5, 10 of 15 kilometer.

De dames starten vanaf dit jaar gelijktijdig met de heren.

Gezien de grote belangstelling en de lovende reacties van de vorige edities met betrekking tot het parcours en de organisatie van dit evenement wordt er dit jaar weer een grote opkomst van deelnemers verwacht in Galder.

De organisatie zorgt wederom voor extra sfeer-

activiteiten voor de toeschouwers en kinderen.

Daarnaast is er voor de lopers een centrale warming-up. Voor zowel de kinderen als de volwassenen is er de mogelijkheid om onder professionele begeleiding op de maat van muziek de warming-up te doen.

Het programma ziet er als volgt uit: Het eerste startschot wordt gelost door Kees van der Made, directeur van de Matteusschool.

Dit gebeurt om 15 uur met de start van de kinderloop met de afstand 1 km. Vervolgens geeft Kees om 15.20 uur het startschot voor de kinderen die twee kilometer lopen. Daarna starten om 16 uur vervolgens de senioren voor de 5, 10 of 15 kilometer.

Het inschrijfgeld bedraagt voor de kinderen € 2 en voor de overige deelnemers € 4. Voorinschrijven kan tot 7 september door aanmelding bij het

secretariaat van de Stichting Ganzenvenloop, Sint-Jacobsstraat 8, NL – 4855 AL Galder, email: Ganzenvenloop@wanadoo.nl Het bankrekeningnummer is 1867.01.497. Meer informatie kunt u eventueel vinden op de website: www. ganzenvenloop.nl Bij De Leeuwerik in de Sint-Jacobstraat is douche- en kleedruimte aanwezig. Hier is tevens het secretariaat waar het startnummer afgehaald kan worden en de na-inschrijving plaatsvindt.

Op het parcours zijn er EHBO- en drinkposten.

Na het finishen van de laatste loper/loopster worden er bloemen uitgereikt aan de nummer 1 in elke categorie. Tevens is er voor iedere loper een herinnering. Kortom het wordt dus weer een spektakel op 10 september in Galder. U bent als deelnemer of als toeschouwer op deze dag van harte welkom.

Lauryssen Electronics Hoogstraten (Minderhout) 54

195

SPORT

Duivenuitslagen De Noordhoek GROOT-HOOGSTRATEN - De Blauwe Duif bezorgde ons de 1ste prijswinnaars per categorie voor de maanden juni en juli. (dh) Op 5 juni: - Oude duiven, Quievrain, 696 duiven: Eddy en May Poels uit Hoogstraten - Jaarduiven, Quievrain, 367 duiven: Jozef Haest uit Wortel - Jonge duiven, Quievrain, 1171 duiven: Jos Leuris uit Meer - Oude duiven, Noyon, 587 duiven: Jansen – Van Ginneken uit Meerle - Jaarduiven, Noyon, 347 duiven: Gino Geets uit Minderhout - Jonge duiven, Noyon, 448 duiven: Freddy Aerts uit Hoogstraten Op 12 juni: - Oude duiven, Quievrain, 722 duiven: Adriaan Sprangers uit Hoogstraten - Jaarduiven, Quievrain, 392 duiven: Adriaan Sprangers uit Hoogstraten - Jonge duiven, Quievrain, 1321 duiven: Jaak Janssens uit Meer - Oude duiven, Noyon, 583 duiven: Antoon en Dirk Brosens uit Meerle - Jaarduiven, Noyon, 341 duiven: Antoon en Dirk Brosens uit Meerle - Jonge duiven, Noyon, 527 duiven: Antoon en Dirk Brosens uit Meerle Op 19 juni: - Oude duiven, Quievrain, 678 duiven: Marcel Schrauwen uit Meerle - Jaarduiven, Quievrain, 357 duiven: Corneel Leemans uit Meer - Jonge duiven, Quievrain, 1191 duiven: Karel Aerts uit Minderhout - Oude duiven, Noyon, 514 duiven: Constant Smans uit Minderhout - Jaarduiven, Noyon, 294 duiven: August Goetschalckx en zoon uit Meer - Jonge duiven, Noyon, 479 duiven: Jef Rombouts uit Meer Op 26 juni: - Oude duiven, Quievrain, 601 duiven: Jozef Haest uit Wortel - Jaarduiven, Quievrain, 273 duiven: Stanny Laurijssen uit Hoogstraten - Jonge duiven, Quievrain, 452 duiven: August Michiels uit Minderhout - Oude duiven, Noyon, 601 duiven: Jozef Haest uit Wortel - Jaarduiven, Noyon, 315 duiven: Walter Coertjens uit Hoogstraten - Jonge duiven, Noyon, 1225 duiven: Petrus Brosens uit Minderhout Op 3 juli: - Oude duiven, Quievrain, 605 duiven: Marcel Kinschots uit Meer - Jaarduiven, Quievrain, 308 duiven: Marcel Kinschots uit Meer - Jonge duiven, Quievrain, 1284 duiven: Marcl Kinschots uit Meer - Oude duiven, Noyon, 451 duiven: Francis Jansen uit Minderhout

- Jaarduiven, Noyon, 259 duiven: Louis Van Dijck uit Meerle - Jonge duiven, Noyon, 489 duiven: Louis Van Dijck uit Meerle Op 10 juli: - Oude duiven, Quievrain, 538 duiven: Henri Pemen uit Meer - Jaarduiven, Quievrain, 273 duiven: Henri Pemen uit Meer - Jonge duiven, Quievrain, 1215 duiven: Roel Brosens uit Meer - Oude duiven, Noyon, 403 duiven: Stanny Laurijssen uit Hoogstraten - Jaarduiven, Noyon, 228 duiven: Jan Goris uit Hoogstraten - Jonge duiven, Noyon, 446 duiven: Willy Mertens uit Meerle Op 17 juli: - Oude duiven, Quievrain, 484 duiven: Eddy en May Poels uit Hoogstraten - Jaarduiven, Quievrain, 253 duiven: Eddy en May Poels uit Hoogstraten - Jonge duiven, Quievrain, 1104 duiven: August Goetschalckx en zoon uit Meer - Oude duiven, Noyon, 332 duiven: Stanny Laurijssen uit Hoogstraten - Jaarduiven, Noyon, 185 duiven: Stanny Laurijssen uit Hoogstraten

- Jonge duiven, Noyon, 358 duiven: Harry en Wim Jansen uit Meerle Op 24 juli: - Oude duiven, Quievrain, 442 duiven: Eddy en May Poels uit Hoogstraten - Jaarduiven, Quievrain, 231 duiven: Gerard Herrijgers uit Meerle - Jonge duiven, Quievrain, 1092 duiven: Rien Dekkers uit Meer - Oude duiven, Noyon, 317 duiven: Louis Van Dijck uit Meerle - Jaarduiven, Noyon, 177 duiven: Louis Van Dijck uit Meerle - Jonge duiven, Noyon, 310 duiven: Jozef Haest uit Wortel Op 31 juli: - Oude duiven, Quievrain, 431 duiven: Karel Aerts uit Minderhout - Jaarduiven, Quievrain, 215 duiven: Stanny Laurijssen uit Hoogstraten - Jonge duiven, Quievrain, 1129 duiven: Albert Godrie uit Meer - Oude duiven, Noyon, 321 duiven: Francis Jansen uit Minderhout - Jaarduiven, Noyon, 176 duiven: Stanny Laurijssen uit Hoogstraten - Jonge duiven, Noyon, 325 duiven: Jozef Haest uit Wortel

Kinderduathlon

In de categorie 6- en 7-jarigen van de Mad Max Kinderduatlon op zondag 14 augustus werd het podium gevuld door drie duiveltjes van de KFC Meer. Ze zijn dus al in prima conditie voor het nieuwe voetbalseizoen en waren natuurlijk apentrots dat ze onder het goedkeurende oog van Marc het erepodium mochten bestijgen. Proficiat aan winnaar Tijl Pauwels, tweede Ward Brosens en derde John Sprangers. (foto: Carla Van Aert) 55

SPORT

Lustig wielrijden …

HOOGSTRATEN - Na verschillende decennia lijkt er nog geen sleet te zitten op de jaarlijkse fietstocht van veloclub De Lustige Wielrijders.

Met een groep van 54 reden ze op 20 augustus via Achtel en Gammel naar St.-Lenaarts, om dan via Malle en Rijkevorsel terug te keren. Dit alles over mooie en rustige wegen waar men naar hartelust de natuur (en álle bijhorende aroma’s) kon opsnuiven. De temperatuur was goed en er was geen wind. En al zagen de donkere wolken

er bij wijlen dreigend uit, er viel hooguit een 3tal druppels naar beneden.

Zoals het een veloclub past werd ook de Bourgondische zijde van het evenement niet verwaarloosd. Naast een aantal ‘gewone’ drankjes’ kregen de deelnemers onderweg nog een heerlijk ijsje van de firma IJsklokje én een borrel Tequila (u weet wel, waarbij u eerst citroen en zout op uw pols moet doen, dit vervolgens moet oplikken, waarna u uw glas in één teug ledigt). Na afloop

54 wielrijders namen deel aan de jaarlijkse fietstocht van de veloclub.

van de rit kon men nog in café De Velo terecht, waar men voor een klein prijsje kon genieten van een overheerlijk bord paella, bereid door Marthe Huet en haar vriend Joan. Onderweg kregen de wielrijders ook een prijsvraag voorgeschoteld waarbij ze 13 Hoogstraatse straatnamen op de juiste plaats op een kaart moesten zetten. Deze wedstrijd werd glansrijk gewonnen door Willy Scheyltjens, die daardoor gratis mocht aanschuiven voor de slotmaaltijd. (dh)

Heerlijk paella als beloning voor de inspanningen!

Dansschool Bevers OPEN DEURDAGEN Terbeeksestraat 42 A te Meer

Zaterdag 10 en 17 september (vanaf 20.00 u)

!!!

NIEUcW ursus

Kor te Foxtrot en g, Disco-swin g en Vlugge swin ls Weense Wa

56

Wilt u ook graag dansen op uw volgend feestje?

Wij leren u vlot dansen op een gezellige en ontspannen manier. Kom vrijblijvend kijken en informeren.

TOEGANG GRATIS! Inlichtingen en inschrijvingen voor danslessen tijden de Open-deurdagen of tel.: 03 / 3157682 of 03 / 3855492

gi l de n lev en & sch u t t er sn i eu ws Frans Snijders, tel. 03/314.49.03, email: franssnijders@tiscalinet.be

MEER – 25 en 26 juni

Kempens Landjuweel Enkele woorden na een groot verhaal De grootse feestelijkheden rond het 16de Landjuweel der Kempische Schuttersgilden 2005 -ingericht door de Meerse Sint-Jorisgilde - zijn voorbij, maar er zal zeker nog lang worden over nagesproken. Bezoekers, deelnemers en bestuur waren vol lof over de afgelopen dagen.

Zonder twijfel een groot succes over de ganse lijn. Alle onderdelen van dit vijfjaarlijks feestelijk evenement kregen van zo goed als iedereen het cijfer 10!

Zwoegen en zweten Net zoals het gildenfeest in 2001 had de SintJorisgilde drie duidelijke doelen vooropgesteld: een stijlvol verbroederingsfeest voor de Kempische gilden; een aangename kennismaking van de bezoekers met het rijke gildenleven in de Kempen; Meerse mensen en alle bezoekers met warm hart ontvangen op dit uniek volksfeest en aan elk van hen een onvergetelijke dag bezorgen.

Een evenement als dit landjuweel vraagt een voldoende groot feestterrein want er moest worden gezorgd dat alles en iedereen een plekje onder de zon kreeg. En zon was er… in overvloed! In de brandende hitte werd dagenlang hard gezwoegd en gezweet door een gedreven ploeg medewerkers welke van aanpakken weten. Om het vol te houden werd geregeld een frisse pint getapt.

Vrijdagavond was de zaak geklaard: schutters, dansers, vendelaars en roffelaars hadden elk hun plek. De enorme tent stond recht, de schuttersterreinen lagen er klaar voor, animatie voor kinderen was voorzien. De togen werden maximaal gevuld… spijs en drank naar keuze in overvloed.

Kortom, met zulke voorbereiding kon het niet meer mislopen.

Weer een geslaagd evenement dankzij… het weer en Meer Twee uiterst belangrijke factoren maakten dit gildenfeest tot een weergaloos gebeuren: het prachtige weer en de vele helpende handen vanuit eigen gilden en Meerse verenigingen. En de inzet werd beloond! Op zondag, de grote dag, hadden we het weer opnieuw mee. Dat geschenk uit de hemel zorgde voor de goede luim van alle deelnemers, een vlotte afwerking van alle geplande activiteiten in een gezellige feestelijke sfeer.

De feestelijkheden startten met een sfeervolle gildenmis gevolgd door een stijlvolle academische zitting voor de genodigden, een kleurrijke optocht van de talrijk opgekomen gilden door de dorpskom en een wervelende show van gil-

dendisciplines op het feestterrein waar het krioelde van het volk. Een massa volk dat snakte naar drank.

Vooral de verenigingen van Meer hebben ons enorm gesteund. Dankzij hen verliep de hele organisatie zo goed als vlekkeloos. Lovende woorden alom over hun massale aanwezigheid en hun gedreven inzet.

En de winnaar is…Koninklijke Sint-Sebastiaansgilde van Vlimmeren.

Wat haast onmogelijk leek, is dan toch gebeurd.

Met slechts 53,60 punten verschil moest eeuwige rivaal Nieuwmoer na 10 jaar de duimen leggen voor Vlimmeren. Deze gilde stond de laatste jaren lichtjes onder druk. Voor Vlimmeren liep het mis in Essen… een derde plaats. In 2001 grepen ze weer nipt naast de overwinning.

In 2005 mocht het echt niet meer misgaan. De puntenvoorsprong was zeer nipt. Op zaterdag kregen ze een steuntje in de rug door het behalen van de rozenprijs en liepen 80 punten uit, welke ze op zondag nog nodig zouden hebben. En het lukte… de beer was eindelijk geschoten. De Sint-Sebastiaansgilde van Vlimmeren won het prestigieuze Landjuweel der Kempense Gilden 2005. Aan hen nu de moeilijke opdracht het volgende Landjuweel te organiseren. We twijfelen er niet aan dat deze zeer actieve gilde ook deze uitdaging tot een goed eind zal brengen. Op onze steun kan ze alvast rekenen.

Samen nagenieten.

De volgende maandagavond kwamen tientallen helpers samen voor een gezellig en smakelijk etentje in de feesttent. Nog altijd schitterend weer. Allemaal overgelukkige vrienden welke plezier hadden beleefd aan de geleverde prestaties. Het goede gevoel een steentje te hebben bijgedragen aan iets dat heel de dorpsgemeen-

schap ten goede komt was duidelijk aanwezig.

Idealisme op zijn best!

Een woord van dank Het feest is voorbij. De Sint-Jorisgilde heeft haar nek uitgestoken en is er best trots op dat het allemaal zo fantastisch en vlot is verlopen. Zoals iedereen zich heeft ingezet was ongelofelijk mooi om mee te maken. Al deze mensen verdienen een groot en verdiend compliment. Zonder hen was het nooit gelukt. Dat we van zoveel mensen zoveel lof krijgen doet ons natuurlijk goed maar wat voor onszelf het belangrijkste is, is het gevoel dat wij als Meerse gemeenschap onder elkaar zijn verbroederd. Dat is voor ons de grootste winst… een heerlijk gevoel!

Xavier Delcourt, Hoofdman Sint-Jorisgilde Karin met Palmyra Meer.

Koningsschieting te Meerle Op zaterdag 17 september organiseert de SintJorisgilde uit Meerle haar zesjaarlijkse koningsschieting. De schieting begint stipt om 13.30 uur met het voorlezen van het reglement. Deze gebeurtenis zal plaatsvinden op het domein Den Rooy, gelegen aan de Ulicotenseweg 54. Na afloop zal ook daar de huldiging plaatsvinden van de nieuwe koning.

Zonnebankcenter

Ipatinga

Kom je kleurtje nog eens halen Gelmelstraat 30 - Hoogstraten (03)314.47.66 - www.ipatinga.be Open van 9.00 tot 21.00 uur zondag en maandag gesloten

206

Keizer viert goud Jos Van Ginkel en Maria Van Dijck, woonachtig in Sint-Lenaarts, vierden onlangs hun gouden bruiloft. Samen hebben ze drie kinderen, twee kleinkinderen en één achterkleinkind. Maria werd door de Hoge Gildenraad der Kempen onlangs onderscheiden in de Gouden Orde van Trouw.

Jos bezit de Gouden Plaat en is intussen reeds 25 jaar keizer van de Sint-Jorisgilde uit Sint-Lenaarts.

57

KALENDER

HOOGSTRATEN Tot 18 december TENTOONSTELLING M.C. Escher in het stedelijk museum, begijnhof, woe. t/m zon., 14-17 uur.

199

ZIE OOK: WWW.FLAPUIT.BE

Tot 30 september FIETSZOEKTOCHTEN, formulieren & info, dienst toerisme, Vrijheid 149.

Vrijdag 16 september CAHIER WEEKEND Soirée_DB_20: Hits Night met … - gratis inkom.

Zondag 4 september STREEKTHEATERTOURNEE diverse cafés en terrassen, 14-18 uur, org. Tejater De Lepe Hoek.

RUITERTORNOOI aan de Vlamingstraat, 9-17 uur, org. LRV.

Zaterdag 17 september CONCERT in de begijnhofkerk om 20 uur door het trio Narziss und Goldmund, org. Festival van Vlaanderen.

CAHIER WEEKEND Muziekquiz, inschrijven in groepjes van 4 bij peter@cahier.be – gratis deelname.

Maandag 5 september EHBO start cursussen in het Rode Kruis lokaal, org. Rode Kruis.

Vrijdag 9 september FAMILIEBARBECUE in het stadion van Hoogstraten VV. OPTREDEN van Stijn en Steven Kolacny in de Rabboenizaal, org. Huize Monnikenheide.

Zaterdag 10 september OPENDEUR & Inschrijfdag ’t Spagaatje, sporthal Spijker Humaniora, 9 uur tot 12.30 uur.

Zondag 11 september OPEN MONUMENTENDAG, Kempense schuren en koorbanken, 10-18 uur, info: stedelijk museum.

Zondag 11 en 25 september LAERMOLEN ‘in werking’, Molenstraat 19, 14-16 uur, org. vzw De Laermolen.

Dinsdag 13 september AVONDLESSEN vreemde talen, info vanaf 19.45 uur in de Rabboenizaal Spijker, org. Lionsclub.

Dinsdag 13 en 27 september LAERMOLEN ‘in werking’, Molenstraat 19, 19.30 – 21.30 uur, org. vzw De Laermolen.

Donderdag 15 september FOTOGRAFIEOPDRACHT ‘Vrouwen & Co’, Wendy Marijnissen - in de bibliotheek tijdens de openingsuren tot eind oktober.

MEER Zondag 4 september STREEKTHEATERTOURNEE diverse cafés en terrassen, 14-18 uur, org. Tejater De Lepe Hoek.

Zaterdag 17 en zondag 18 september HERFSTOPENDEURDAG winkeliers in het centrum, 10-18 uur, org. Unizo.

BOERENMARKT aan de Donckstraat, 9 – 12.30 uur, org. Meerse Marktcomité.

Zaterdag 17 t/m maandag 19 september GROENTEN & BLOEMEN in de Vrijheid, 1018 uur, org. Dienst Toerisme.

Zaterdag 10 september MOSTENTRIATLON aan het recreatiedomein, vanaf 12.30 uur.

Zondag 18 september DAG van de LANDBOUW, org. Landelijke Raad.

PONYTORNOOI provinciaal, aan de Vlamingstraat, 9-17 uur, org. LRV. KWB trakteert met pistolets in de Noorderkempen.

Zaterdag 17 september MUZIEKFEESTEN in de parochiezaal, vanaf 14.30 uur, org. fanfare De Eendracht.

Zaterdag 24 en zondag 25 september ANTIEK- & VLOOIENMARKT, zaal Voor Kunst en Volk, za. 13.30 u. tot 17.30 u., zo. 9 en 13.30 u., org. brassband Ste.-Rosalia.

Dinsdag 20 september MARKT in de Vrijheid, 8 – 12.30 uur.

Donderdag 22 september ONTMOETINGEN MET VROUWEN – Betty Mellaerts om 20 uur in de bibliotheek.

Vrijdag 23 en zaterdag 24 september VERKOOP oude collecties in de bibliotheek: vrij. 15-18 uur en zat. 10-13 uur.

200

Zaterdag 24 september DAG van de KLANT, 10-18 uur, org. Unizo.

Zondag 25 en maandag 26 september MISSIEFEEST in parochiecentrum Pax, 14-21 uur, org. Missiekring.

Donderdag 29 september 4DE SPILZAKKENTOCHT, vertrek zaal Pax tussen 10 en 14 uur, org. wandelclub De Noorderkempen.

DJEMBE-cursus Afrikaanse percussie in de gemeentelijke basisschool vanaf 19 uur, org.

Wereldwinkel.

58

202

198

Nieuw in Hoogstraten:

BOEKHOUDING & BELASTINGADVIES ANSOMS ACCOUNTING Gravin Elisabethlaan 1 bus 6 - 2320 Hoogstraten Tel. +32 (0)3 366 65 11 - Fax +32 (0)3 366 65 12 Gsm +32 (0)496 10 36 74

0175

KALENDER

MEERLE

Antilliaanse Feesten Bijna driehonderd lezers stuurden een formulier via onze website of zonden ons een briefkaart voor de 10 gratis toegangskaarten die onze redactie kon uitdelen. De gelukkigen waren: August Mertens (Wortel), Annemie Van den Heuvel (Minderhout), Haana Van der Linden (Hoogstraten), Sonja Goossens (Wuustwezel), Katrijn Stoffels (Hoogstraten), Anja Krols (Turnhout), Bram Jansen (Minderhout), José Van Dun (Ulicoten), Liesbeth Van den Bogerd (Minderhout) en Amaoko Florence (Hoogstraten).

NAJAARSTENTOONSTELLING, kunstgalerie De Laro, Lage Rooy 14, vrij., zat. en zon., 14-17 uur.

Zondag 4 september FIETSDAG voor de PAROCHIEZAAL, inschrijven 13-14 uur, 17 uur prijsuitreiking fotofietszoektocht.

Zondag 11 t/m dinsdag 13 september KERMIS aan het Gemeenteplein in het dorp.

Zondag 18 september WIELERWEDSTRIJD, org. Wieler- en supportersclub.

Maandag 19 september KIJK- & INFO-avond volksdansgroep Shilshoel vanaf 20 uur in De Voorthoeve.

WORTEL Zaterdag 27 augustus t/m zondag 4 september OPEN DUBBEL TORNOOI van TC De Langenberg.

Di. & woe. gesloten Tot ziens An en Fran

218

MINDERHOUT Vrijdag 2 t/m maandag 5 september KERMIS in het dorp, vanaf 13 uur, org. Kermiscomité.

Zaterdag 10 en zondag 11 september 4 x 4 EVENEMENT op de terreinen van Desta, org. vzw Rotary Hoogstraten-Kempen.

MEERSEL-DREEF Elke zondag: ROMMELMARKT Dreef (Geiteneinde), van 8 tot 16 uur, org. fanfare Voor Eer en Deugd.

Zondag 4 september OPENDEURDAG St.-Luciakapel, Meersel 24, 14-18 uur, org. St.-Luciacomité.

Zondag 4 en 11 september WATERMOLEN ‘open deur’, 10-17 uur, Dreef 2.

Zaterdag 17 en zondag 18 september MISSIEFEEST ‘Reik Mij de Hand’, rommelmarkt vanaf 10 uur, feest op zondag vanaf 13 uur in de speeltuin ‘Bij de Paters’.

Zondag 25 september KINDERVIERING in de kerk bij de paters om 10.30 uur, org. Franciscaanse zonnetjes.

Bredaseweg 56 - 2322 Minderhout Tel./Fax 03-315 75 36 Maandag gesloten Keuken open 11.30-22.00 u - Zondag van 11.30-21.30 u.

210

GALDER Zaterdag 10 september GANZENVENLOOP vertrek aan ontmoetingscentrum De Leeuwerik, vanaf 15 uur.

LOENHOUT Zondag 11 september BLOEMENCORSO om 14 uur in het dorp.

Bloemencorso LOENHOUT - Dit jaarlijkse evenement, nu al het 54ste, blijft maar groeien. Op zondag 11 september zullen meer dan 30 praalwagens, ingedeeld in drie categorieën, langs het parcours schrijden. De grootste wagens - 13 in het totaal - zijn tot 10 meter hoog en meer dan 15 meter lang en getooid met meer dan 350.000 dahliabloemen. Naast de praalstoet die start om 14 uur, is er al van ’s morgens de kermis voor de kleinsten, een rommelmarkt voor de snuisteraars, de feesttent voor de dorstigen en allerlei attracties waaronder straattoneel. Alle lagere-school kinderen komen er gratis in, de anderen betalen 7 €. Wie een dag pracht en praal wil bewonderen gemaakt door sympathieke dorpelingen moet op 11 september zeker te Loenhout zijn. Info: www.bloemencorsoloenhout.be gsm 0495/79.29.55 (Hans Segers).

59

TANDARTSEN Wachtdienst Kempen Uitsluitend zaterdagen, zondagen en feestdagen van 11 tot 12 uur en van 18 tot 19 uur.

Tel.nr. 090 556 259 (0,50 euro per oproep).

HUISARTSEN Als u beroep wilt doen op de wachtdienst, dient u het centraal oproepnummer te bellen: 03.314.28.18 en dit vanaf zaterdagmorgen 8u tot maandagmorgen 8u.

APOTHEKERS

handwerken - naaigerei - breiwol alle verstelwerken Desmedtstraat 5, 2322 Minderhout Tel./Fax: 03 / 314.71.34 203

THUISVERPLEGING WIT-GELE KRUIS, 24 uur op 24. Voor Hoogstraten en alle deelgemeenten: tel. 014/61.48.02.

DE VOORZORG, 24u/24u, tel. 014 40 92 44.

Zelfstandige verpleegkundigen: HEIDI VAN OTTEN (0486.37.45.27 03.314.10.18) en LIA GEERTS (03/314.81.63) JORIS BUYLE (03/314.13.08) LOU VAN BOUWEL (03/314.41.50) en ILSE VAN BOUWEL (03/314.80.68) VERA HAEST (03/314.38.39), MAY VAN DONINCK (03/314.30.48) en MAY VERMEIREN (03/315.75.48) KRIS SAENEN (03/314.24.39) JOHAN ADAMS (03/314.17.31) en ANJA KROLS (03/314.85.17) LIEVE ROOS (03/314.58.76)

60

Van 26 augustus tot 2 september: APOTHEEK ROMBOUTS, Worteldorp 11, Wortel, tel. 03 314 38 68.

Van 2 tot 9 september: APOTHEEK DE MARCK, Leopoldstraat 7, Merksplas, tel. 014 63 31 66.

Zaterdagvoormiddag 3 september: APOTHEEK FRANSEN, Vrijheid 160, Hoogstraten, tel. 03 314 60 04.

Van 9 tot 12 september: APOTHEEK BROSENS, Meerdorp 61, Meer, tel. 03 315 77 73.

Zaterdagvoormiddag 10 september: APOTHEEK BROSENS, Meerdorp 61, Meer, tel. 03 315 77 73.

Van 12 tot 16 september: APOTHEEK SCHEVELENBOS, Tienpondstraat 2, Loenhout, tel. 03 669 64 24.

Van 16 tot 23 september: APOTHEEK LIECKENS, Dorp 26, Rijkevorsel, tel. 03 314 60 38.

Zaterdagvoormiddag 17 september: APOTHEEK DE MEESTER, Vrijheid 230, Hoogstraten, tel. 03 314 51 50.

Van 23 tot 30 september: APOTHEEK DERVEAUX, Kerkdreef 20, St.Jozef Rijkevorsel, tel. 03 312 12 20.

Zaterdagvoormiddag 24 september: APOTHEEK LUYTEN, Minderhoutdorp 40, Minderhout, tel. 03 314 40 74.

Van 30 september tot 3 oktober: APOTHEEK SCHEVELENBOS, Tienpondstraat 2, Loenhout, tel. 03 669 64 24.

Kopij Het volgende nummer van De Hoogstraatse Maand verschijnt op woensdag 28 september. Alle kopij voor deze editie verwachten wij ten laatste op woensdag 14 september.

Tot zondag 18 september kan u het sport- en dorpsnieuws nog binnenbrengen.

Uw maat in je tuin!!!

Tuinaanleg-onderhoud/Beregening en bestrating

Pyperpad 15 - 2321 Meer - tel. 03/315.43.13

Uitgeverij DE HOOGSTRAATSE PERS bvba Loenhoutseweg 34 2320 Hoogstraten tel. & fax: 03 314 55 04 e-mail: jozef.schellekens@skynet.be

H.R.T. 44.797 B.T.W. 419.121.756 BANK 733-3243117-49 Redactie: tel. 03 314 55 04 Administratie: tel. 03 314 51 03 Lid van de Unie van Uitgevers van de Periodieke Pers Verantwoordelijke uitgever: F. Brosens, Begijnhof 27, 2320 Hoogstraten

204