september 2022 - De Hoogstraatse Maand

Meneer Bonami

De schoolpoorten gaan weer open. Voor de vakantie was er heel wat te doen over onderwijs: dalend niveau, lerarentekort, eindtermen onder vuur… We zijn er in ons trotse Vlaanderen dan ook een behoorlijk stinkend potje van aan het maken.

In een niet zo ver verleden waren we wereldtop met een onderwijssysteem dat op veel vlakken cum laude slaagde. Leerkrachten konden trots zijn op hun werk, werkvoldoening lag voor het rapen. Directies moesten zich niet in allerlei bochten wringen voor een pak administratieve verplichtingen. Leerlingen voelden zich thuis op hun school en kregen de aandacht waarop ze recht hadden. Ouders bleven op een afstand, hun interactie met leerproces en evaluatie was miniem.

Men stapte evenwel af van het systeem dat jarenlang zijn deugdelijkheid bewezen had. Iedereen bemoeide zich met onderwijs, geen oren meer naar de spreuk dat schoenmakers best bij hun leest blijven. Het werd een niet te stoppen afdaling naar reddeloosheid. Vooral de leerling is het kind van de rekening. Want plezant is het niet om naar een school te gaan waar iedereen op de tippen van de tenen loopt. Je zal er maar moeten zitten als

plezier mijlenver verwijderd is van de klaspraktijk! Nochtans staat dat in schril contrast met het credo van de onderwijsspecialisten: het moest toch “leuk” zijn voor de leerling? Leuk?

Vroeger maakten de leerkrachten het niet plezant. Dat was niet hun taak. Zij moesten onderwijzen en er voor zorgen dat we kennis vergaarden opdat we het zouden kunnen maken in de samenleving. Opvoeden was de taak van de ouders. Gehoorzamen hoorde er wel bij, soms tot in het absurde. Bij het belteken in de rij, tweede belteken zwijgen en rij per rij in stilte naar de klas. In de klas achter je stoel staan. Na het gebed en het teken van de leerkracht gaan zitten.

Geen theorie over leervormen, vooral doceren. Zoals mijn wiskundeleraar, meneer Bonami, gekleed in een zwartleren jas die hij nooit uitdeed, donkere bril, in de rechterhand een krijtje, in de linker een bordveger. En hij schreef en hij veegde, in een simultane beweging. Als leerling ving je een glimp op van kalkstof dat even bleef hangen. Zonder cursus, alleen een schrift en een vulpen - de balpen was des duivels! Boeken waren er wel. Afgaand op sporen van voorafgaande gebrui-

Ruth tekent

kers, was hen een lang leven beschoren. Een rumoerige klas stil krijgen was niet moeilijk. Als de leerkracht doceerde, kon je niet anders dan de inhoud neerpennen. Leerstof kwam als een sneltrein voorbij. Je moest stil zijn. Anders verstond niemand wat er gezegd werd, kon je niet noteren en had je geen tekst om te studeren. Toch hadden wij respect voor die leraars, roemde de OESO ons onderwijs, en… vonden wij het ook plezant.

Daar zorgden we zelf wel voor, op onze eigen rebelse manier. We maakten gebruik van de kleine zwakheden van de leerkracht. Als we wisten wat naast lesgeven diens passie was, legden we het subtiel aan boord om het lesonderwerp daar naar om te buigen. Een kleine glooiing in de mondhoeken verraadde dat hij het wel door had. Toch nam hij ons mee in verhalen die niets met de les te maken hadden. We hingen aan zijn lippen.

Dat lukte bijna altijd. Alleen wanneer hij in tijdsnood dreigde te geraken om ons de nodige kennis bij te brengen, werd dat abrupt afgebroken.

Misschien moet het onderwijs gewoon onderwijzen in rebellie? Lang leve meneer Bonami! (ao)

Florejan Verschueren Muzikale duizendpoot vindt zijn weg

HOOGSTRATEN - Als ik de woning nader, valt me op hoe de natuur hier op haar best is. Bij het betreden van de tuin overvalt me de kracht van een met rustgelaten flora. Grote sterke groeiers tegen de schoonheid van kleine gewassen en kruiden. Hier vormt de natuur een inspiratiebron. Het lijkt als het ware op een duet van hoge en lage noten op een toonladder die uitgroeien tot een symfonie. Ik ben dan ook te gast bij Florejan Verschueren. Muzikaal wonderkind die in snel tempo beschouwd mag worden als gevestigde waarde in de instrumentale pianomuziek. Het mag je niet verwonderen dat we veel over muziek praten met Florejan.

Florejan is de zoon van Flor Verschueren en Marleen Franssen. Hij woont met Magali Dejonckheere in Hoogstraten. Samen hebben ze vier kinderen: Victor, Sibella, Lorelei en Castor.

DHM: Hoe zen word je als je in deze groene oase opstaat ’s morgens?

Florejan Verschueren: Ik ben niet zo esoterisch aangelegd maar ik heb deze omgeving wel nodig. Voor mij is het zelfs levensnoodzakelijk te leven in het groen. Na mijn studies ben ik een tijdlang in Antwerpen blijven hangen, maar na enkele jaren had ik echt nood aan gras en bomen. Ik was dus heel blij om terug in Hoogstraten te gaan wonen, terug naar de roots. Ik kan enorm genieten om dingen te zien groeien. En om dingen een kans te geven. Een klein boompje in wording in de schaduw van zijn grote broer. Ik ga die dan mee soigneren. Een duwtje in de rug geven. Dat is wat ik probeer te doen.

DHM: Door alle seizoenen heen? Inderdaad, het is heerlijk om de natuur door

alle seizoenen heen te zien komen en gaan. Soms moet ik wel ingrijpen als er een overwoekering dreigt. Dat komt op een andere manier ook terug in mijn professioneel leven. Als ik pianobegeleiding geef in het conservatorium dan zal ik ervoor zorgen dat de studenten op hun best kunnen presteren. Ik moet ervoor zorgen dat die jonge mensen in een situatie komen dat ze gerust zijn, dat ze kunnen zingen wat ze willen zingen zonder dat ze belemmerd worden door hun begeleider. Ik doe mijn uiterste best om dat te ondersteunen. Het is misschien gek, maar eigenlijk probeer ik dat ook te doen met vele elementen in de tuin.

Schuifjes

DHM: Je bent enorm veelzijdig als artiest. Componist, muzikant, je speelt klassiek en popmuziek, verder doe je nog wat voor theater en musicals. Heel erg hybride allemaal. Is dat een must in deze tijd? Een moeilijke vraag. Voor sommigen zal dat een must zijn, misschien voor mij ook wel voor een stuk hoor. Ik doe dat allemaal omdat ik al die dingen ook in mij heb. Ik doe dat zeker niet om financiële redenen, want dan zou ik beter fulltime gaan lesgeven op het conservatorium. Maar ik kies hiervoor omdat ik dit gewoon graag doe. Ik vind het fantastisch dat ik dat allemaal mag en kan doen. Tegelijkertijd is die zegen ook een vloek omdat je niet in één ding gaat excelleren. Daar worstel ik soms wel mee.

Steekkaart

Geboren in de zomer van 1978

Opleiding:

- lagere school en muziekschool in Hoogstraten

- eerste graad middelbaar in Turnhout

- vanaf derde middelbaar naar Kunsthumaniora in Brussel (klassieke piano)

- conservatoria in Antwerpen en Rotterdam (jazz piano)

Muzikaal leider en componist bij Tutti Fratelli (sociaal-artistiek theater)

Live-muzikant bij:

- Spring (2003-2008)

- Els de Schepper (2007-2015)

- Cookies&Cream (2001-2022) - Cleymans & Van Geel

- occasioneel bij muziekensembles zoals Olla Vogala, Sun Sun Sun Orchestra, Antwerp Symphonic Orchestra,.. Sessiemuzikant voor: - Klara Radio (tunes en jingles) - Geike Arnaert - Helmut Lotti - Wigbert

Componist voor: - Het Geluidshuis

- Verschillende theaterhuizen: Het Paleis, Theater Antigone, Het Gevolg,… - Diverse musicals (1814, Tot Morgen, A Musical life, Fabel, Wie we zijn)

DHM: Dan moet je ingrijpen, zoals je dat ook in je tuin doet… Misschien (lacht). Ik heb heel veel schuifjes op halverwege staan waarvan er niet één of twee echt de hoogte in gaan. Soms mis ik dat wel om een keer voor ‘iets’ te gaan, iets groots, iets buitengewoons. Op dit ogenblik zijn al die schuifjes nog wel aan het stijgen, er zit nog altijd wel groei in, maar ik zou heel

(In het najaar verschijnt bij het Geluidshuis in de serie van Heerlijke Hoorspelen de vertelling van Roodkapje. Met de stemmen van Warre Borgmans, Daphne Wellens, Gène Bervoets, Camilia Blereau, Robrecht Vanden Thoren, Lucas Lelie. En de muziek is van Florejan Verschueren.)

TV: - pianist voor Sing That Song - muzikaal medewerker en muzikant voor Eurosong - muziek- en orkestleider bij SteracteurSterartiest

Ik heb heel veel schuifjes op halverwege staan

graag met mijn eigen muziek een niveautje hoger willen gaan. Dat is natuurlijk heel moeilijk om te forceren. Dat heeft niet alleen met de muziek te maken, ook met de muziekindustrie. Het is echt niet eenvoudig. Dat niveau bereik je ook niet alleen, daar moet een team achter zitten… en daar ben ik nog niet.

Langs de andere kant mag ik echt niet klagen hoor. Ik doe nog altijd leuke dingen zoals bijvoorbeeld de begintunes die je al gans het jaar hoort op radio Klara. Die heb ik allemaal ingespeeld. Het is natuurlijk erg leuk dat ik mezelf elke dag kan horen op radio Klara. Uiteindelijk vind ik het wel erg bijzonder om heel breed te kunnen werken. En popmuziek, én klassiek, én Tutti Fratelli, wat iets helemaal anders is, en verder dan ook nog studenten kunnen begeleiden in hun opleiding.

DHM: Hoe belangrijk was je vader in je vorming als muzikant?

Mijn vader Flor had voor zichzelf uitgemaakt dat niet hijzelf maar iemand anders pianolessen aan mij ging geven. Hij heeft me op een gegeven moment naar zijn oude pianolerares gestuurd, juffrouw Denis. Zij was verbonden aan de muziekschool, maar ik ben daar een half jaar voor ik naar de muziekschool mocht gaan al op studie geweest. Op dat ogenblik was zij een eind in de zeventig en al op pensioen. Van haar heb ik dus pianoles gekregen. Mijn vader heeft mij altijd gesteund en de situatie zo voorzien dat het voor mij opportuun was om te groeien. Er was bij ons een heel goeie piano in huis, dat nodigde uit om al vroeg te kiezen voor dit instrument. Ik heb dan heel snel de beslissing gemaakt: dit is wat ik wil, dit is wat ik kan. Het was voor mij nooit een optie om bijvoorbeeld iets anders te studeren. Daarom was ik al vrij snel in de tweede graad van het secundair ingeschreven in een kunsthumaniora te Brussel. Ik heb er vier jaar op internaat gezeten, kon daar groeien en me echt muzikaal ontplooien. Dat was achteraf gezien geen slechte keuze.

In die tijd schreef mijn vader veel muziek voor theater en dus ben ik dat ook beginnen doen. Als hij een première had met theater Stap dan had ik diezelfde avond ook een stuk gemaakt om aan hem te laten horen. Eigenlijk was ik daar vanaf mijn tiende al mee bezig. Kleine stukjes muziek componeren, zo is het allemaal begonnen.

Het gezin voor hun huis in het groen: “Lorelei (14) zit op de grond samen met Tonto, onze hond (helemaal links), daarnaast staat Sibella (17) en dan ikzelf, met Castor (11) voor me. Naast mij staat dan Magali en Victor (19).”

ders toen hij 18 werd en naar het Lemmensinstituut ging. In feite ging zijn hart uit naar een ander muziekinstrument, namelijk de accordeon. Maar in die tijd kon hij met een accordeon geen studies aanvangen in het ‘Lemmens’. Dus is hij orgel gaan studeren en kreeg hij thuis een piano om te oefenen.

Het is een piano van een uitzonderlijke kwaliteit: een Steinway. Mijn vader was enig kind en zijn ouders wilden hun enige zoon de beste piano geven die er bestond. Dat moet voor mijn grootouders een fortuin gekost hebben. Ik schat dat die piano eind jaren zestig een prijskaartje had van meer dan 180.000 Belgische frank. Een soortgelijke piano vandaag de dag kost ongeveer 60.000 euro. Een bom geld om uw zoon te laten studeren, niet?

gezin en heb de piano mee overgenomen. Op dat ogenblik was die piano ook aan restauratie toe. Dat was enorm duur maar noodzakelijk. Ik bezit nu echt een top-piano hier in huis. En dat is wel de moeite, zeker voor een pianist die daar dagelijks professioneel mee bezig is. Voor mij is deze piano geen overbodige luxe.

Toppiano

DHM: Ik weet dat je piano een echt familiestuk is, niet?

De piano die hier staat is de oude piano van mijn vader. Het was een geschenk van zijn ou-

Toen mijn vader trouwde, werd de piano meegesjouwd naar de nieuwe woonst. Daar is de piano blijven staan, ook toen mijn ouders verhuisden naar een kleinere woonst. Ik ben dus in mijn ouderlijk huis gaan wonen met mijn

DHM: Ik zie hier nog een piano staan… Ja, en deze Bechstein is nog ouder, van 1889, maar ook van een uitzonderlijke kwaliteit. Het is echt wel een heel andere piano, klinkt ook anders dan de Steinway. Iets meer pianoforte dan een moderne piano. De Steinway heeft al echt een meer moderne klank. Er blijkt veel gebeurd in de piano-evolutie tussen 1880 en 1950. Maar ik vind het erg aangenaam om beide ‘klankkleuren’ te hebben en te vergelijken. Als ik vast zit in een bepaalde compositie, dan speel ik het eens op de andere piano. Dat zijn andere kleuren waar andere ideeën uit kunnen groeien. Het kan me echt inspireren.

De beste piano die er bestond

De luisteraar moet helemaal niets

Componeren

DHM: Wat moet de luisteraar ervaren als hij luistert naar de muziek van Florejan? De luisteraar moet helemaal niets. Zij of hij beslist zelf om al dan niet te luisteren, of dit voor haar of hem ontspannend is. Eigenlijk geef ik dit helemaal in handen van de luisteraar. Ik kan het alleen maar aanbieden. Ik heb voor mezelf wel een specifiek verhaal dat aan elk stukje vast hangt. Maar dat wil niet zeggen dat dit ook zo moet zijn voor de luisteraar. Ik probeer de gedachten over mijn muziek te delen op mijn website maar ik ben daar absoluut niet strikt in. Als de luisteraar iets anders hoort of ervaart, laat ik dat volledig vrij. Ieder maakt zijn eigen verhaal. Dat is wat muziek misschien wel moet doen. Het is niet nodig voor een componist om iets op te leggen, dat wil ik althans niet doen. Zo voelt dat toch aan voor mij.

DHM: Komen de composities vanzelf of begin je met een leeg blad?

Ideeën ontstaan op verschillende manieren. Soms zit ik gewoon aan de piano te improviseren en ineens kom je op een ideetje. Dat kan dan iets zijn voor een popsong, of iets meer klassiek voor een pianostukje, of een thema voor een musical, ik noem maar wat. En dan ga ik ermee aan de slag: ik kan het zo benaderen of nog anders. Dan wordt het ook belangrijk waar het voor gaat dienen. Voor een pianostuk? Dan ga ik ervoor zorgen dat het een mooi geheel kan vormen voor piano. Ga ik voor een lied, dan is de piano niet meer zo belangrijk, want dan is de melodie van het lied heel belangrijk. Maar of het nu begeleid wordt door een piano of door een harmonie orkest, dat is een keuze voor later. Ik moet wel zeggen dat het bij een pianostukje wel sneller

tot een finale fase komt. Maar eigenlijk wijst het zichzelf wel uit, het groeit meestal organisch.

Theatermoeder

DHM: Een artiest is voor een groot deel van de dag ook on the road. Hoe ziet jouw dag er dan uit?

Dat varieert van periode tot periode. Nu, tijdens de zomer, ben ik veel aan het spelen met Cleymans & Van Geel. Dat zijn ongeveer 2 à 3 optredens per week in gans Vlaanderen. Ik vertrek dan meestal rond 16u thuis. Bij aankomst doen we dan een soundcheck en nadien eten we nog een klein hapje. Meestal begint het concert rond 20u maar het kan ook zijn zoals op de Gentse Feesten dat het optreden pas start om 23u30 en ja, dan ben je pas terug thuis rond 3 u ’s nachts.

Met Cleymans & Van Geel spelen we eigen nummers maar vroeger was het wel een coverband. Trouwens, wist je dat deze band in Hoogstraten is ontstaan? De groep heette toen ‘Mannen op de Baan’. Wij repeteerden in Meer. Het eerste optreden was hier in ‘De Gelmel’. Dat was nog met een heel jonge Jelle Cleymans en Jonas Van Geel. Het succes bleef maar groeien en er is toen beslist om de naam van de groep aan te passen naar Cleymans & Van Geel. Dat was vooral omdat Jelle en Jonas ondertussen zo bekend waren geworden van hun TV-optredens en acteerwerk. Als coverband hebben we veel en lang getoerd, maar op een gegeven ogenblik werd ik die covers wel wat beu en ben ik er mee gestopt.

Anderhalf jaar geleden lieten ze weten dat ze alleen nog eigen nummers gingen brengen. Er stond ook nog een plaatopname gepland en zo ben ik er terug ingestapt. Voor mij waren die eigen nummers een heel andere inbreng dan de covers. Ondertussen is er al een tweede

Zeven op zeven

1. Welke muziek vind je geweldig op dit ogenblik?

Wat Mark Ronson de laatste jaren maakt, vind ik meestal héél goed.

2. Wat is je favoriete album aller tijden? ‘Tournée’ van Paolo Conte, een livealbum waar ik vaak naar luister.

3. Welk was de eerste LP of CD die je kocht en waar heb je die gekocht? ‘Graceland’ van Paul Simon, gekocht door mijn meter bij Danny Brosens in Hoogstraten.

4. Welke muzikant heb je altijd willen zijn?

Dominic Miller is een muzikant die ik erg bewonder. Hij is geen pianist, maar ik hou enorm van zijn fijngevoeligheid.

5. Wat zing je onder de douche?

Mijn eigen liedjes op teksten van oude Engelse dichters (Shelley, Donne, Hardy,…)

6. Wat is je favoriete zaterdagavon plaat?

Ik ben geen fuifbeest maar ik kan wel genieten van topschijven als ‘Nighttime in the Switching Yard’ van Warren Zevon of ‘Slippery People’ van Talking Heads.

7. En je favoriete zondagochten plaat?

De Goldbergvariaties van Bach door Glenn Gould of Erik Satie gespeeld door Anne Queffélec.

plaat uit en ik verwacht echt dat deze mannen een schone toekomst tegemoet gaan. Los van de band doen zij ook hun eigen ding, maar met hun twee op het podium geeft dit toch wel een bepaalde chemie. In de zomerperiode doen we veel buitenoptredens en festivals, terwijl de nadruk in de winterperiode meer ligt op de theatershows. Dat laatste is minder hectisch en is een welgekomen afwisseling in mijn jaaragenda.

DHM: Ik herinner me dat jij ook deel uitmaakte van Cookies & Cream?

Dat is wel een hele goeie coverband. Die spelen echt alles plat. Zij hebben ook een waanzinnig tourschema in binnen- en buitenland. London, Parijs, Moskou, New York, Dubai en Abu Dhabi. Ongelooflijk waar we met deze band allemaal hebben opgetreden. Dat heb ik heel wat jaren gedaan. En ik ben echt blij dat ik dat allemaal heb mogen meemaken. Maar dit jaar heb ik even op de pauzeknop gedrukt, een sabbatjaar zeg maar. Het werd voor mij ook allemaal teveel. Ik heb dit jaar echt een

dip gehad na de dood van Reinhilde. Haar overlijden heeft zeker meegespeeld in het stopzetten van mijn medewerking aan Cookies & Cream.

DHM: Je bedoelt Reinhilde Decleir?

Inderdaad, zij was zowat mijn theatermoeder. Met haar heb ik heel veel producties gedaan bij Tutti Fratelli. Wij kenden elkaar al vrij lang. Reinhilde heeft mij van in het begin betrokken bij Tutti Fratelli als muzikaal leider en creatieve compagnon. Ze was ernstig ziek, leed aan kanker, maar hoopte toch dat alles goed ging komen. Ze was heel strijdvaardig. Zo was ze als mens. Een groot verlies voor de Vlaamse theaterwereld.

aan het voorbereiden bent voor de nieuwe Hoogstraatse musical?

De musical zal gaan over de kolonie van Wortel door de eeuwen heen. We nemen dus niet één specifieke periode, eigenlijk is het de geschiedenis van dit mooi stukje Unesco werelderfgoed. Jos Dom, die ook al bij de vorige producties betrokken was, heeft een verhaal geschreven rond de landloperij. De teksten zijn klaar en hiermee ben ik aan de slag gegaan. Het is geen recyclage van oud materiaal, want dat werkt niet bij mij. Ik vertrek van de tekst en dan bekijk ik welke melodie daar bij past.

DHM: Dus er is een scenario met daarin liedjesteksten die jij dan op muziek zet?

klassiek pianostuk?

Elk genre heeft zijn eigen taal. Dat vind ik juist zo boeiend. Ik vind het fijn om me niet te moeten vastpinnen op één soort muziek. Zo heeft klassieke muziek een heel andere insteek dan een musical of een eenvoudig lied. Ik probeer te achterhalen welke toon past bij het stuk muziek dat ik dan schrijf. Ik hoop dat deze musical hetzelfde gemeenschapsgevoel gaat teweegbrengen in Hoogstraten als de vorige producties, ook al gaan we minder grote massascénes hebben. Laat ons hopen dat we hierin slagen, dat we opnieuw half Hoogstraten kunnen mobiliseren naar één bepaald punt om daar een voorstelling te spelen. Dat is het allerbelangrijkste. (PM)

Ondertussen heeft Nico Sturm het roer overgenomen. Toevallig ken ik Nico ook al erg lang. Ik heb nog muziek gemaakt voor zijn eindwerk in Studio Herman Teirlinck. Dus dat schept al een band. In die laatste maanden voor haar dood heeft Reinhilde aan Nico gevraagd om de leiding over te nemen van Tutti Fratelli. Een goede keuze. Er is niemand meer geschikt dan Nico om dit theatergezelschap te leiden.

Musical

DHM: Ik vermoed dat jij je ondertussen

Ja, zo gaat dat. Ik voel aan hoe de tekst aansluit bij de muziek. Dat durft soms al eens te veranderen. Als ik een belangrijke frase opmerk in het lied en dat gaat muzikaal ergens anders naartoe dan zeg ik dat tegen Jos en dan maakt hij een andere tekst daarop. In het begin zijn dat zaken die nog kunnen veranderen tot we bij de eindtekst komen. Ik vind het wel een uitdaging om daar zo weinig mogelijk aan te veranderen, maar soms moet dat gewoon. Je maakt dan wat liedjes en daarna begin je te kijken van: daar moet nog een muziekje tussen voor een scène-overgang en daar is nog een underscore nodig. Eigenlijk is het zoals een puzzel leggen. Je begint eerst met de belangrijke stukken, de rand eerst en dan vul je dat verder in.

DHM: Toch een heel ander genre dan een

Discografie

Piano Piano (2019)

Le Départ (2019)

Winterwals (2019)

Unending (2019)

Watching Clouds Disappear (2020)

With the Sun (Came Summer) (2020)

When the World Stood Still (2020)

Poor Man’s Paradise (2020)

The Second Fall (2021)

Je kan de muziek van Florejan vinden op Apple Music, Spotify, Deezer, Tidal,.. Of kopen in een webwinkel of via www.florejan.be

IJ’ is één vakje.

Mail het woord uiterlijk dinsdag 13 september door naar redactie@demaand.be en maak kans op een cadeaubon van Hoogstraten voor de waarde van 20 euro. Of stuur naar: De DE HOOGSTRAATSE MAAND, Begijnhof 26, 2320 Hoogstraten. Vergeet niet uw naam en adres te vermelden.

W O O R D V A N D E M A A N D (17)

Een nieuwe productie door vzw LA:CH in de zomer van 2023

Het Groot Circus van het Klein Verdriet

HOOGSTRATEN - In de zomer van 2023 komt er opnieuw een grote voorstelling van vzw LA:CH met de veelbelovende titel “Het groot circus van het klein verdriet” over een door en door Hoogstraats onderwerp. LA:CH bestaat ruim 12 jaar. In november 2010 kwamen ze voor het eerst naar buiten met “Gelmel, de musical” en in november 2014 met “1814, De vergeten Veldslag”. In mei 2017 maakten ze de muziektheaterproductie “Blauw”, tussendoor organiseerden ze allerlei kleinere culturele evenementen en werkten ze mee aan producties van bevriende verenigingen. Nu staat er dus een gloednieuwe productie in de steigers. Hoog tijd voor een babbeltje met Ann Leemans, Magali Dejonckheere, Maarten Leemans, Hans Casteleyn en Florejan Verschueren.

DHM: Er komt dus een nieuwe voorstelling?

Ann Leemans: Ja, het mag nu geweten zijn. Wij komen met een nieuwe productie in de zomer van 2023. Net zoals de vorige producties wordt het weer een gloednieuwe voorstelling die speciaal voor Hoogstraten geschreven is. We zijn er in gedachten al mee bezig sinds 2017 eigenlijk, meteen na Blauw. Maar in 2020 is Jos (Dom, tekstschrijver en regisseur nvdr) tijdens de lockdown echt helemaal in de literatuur gedoken en heeft hij zijn tekst afgewerkt.

We hebben van bij het begin van het proces ook contact gezocht met Toon Horsten en Frans Horsten, zij hebben de tekst kritisch nagelezen wat betreft historische juistheid en respect voor de site en haar vroegere bewo-

ners. Waar nodig kon dan nog één en ander worden bijgestuurd.

Florejan Verschueren: En intussen ben ik een heel eind opgeschoten met de muziek. De liedjes zijn zo goed als klaar. Ik werk nu aan de underscores, dat is de muziek die bijvoorbeeld onder dialogen, acts of wissels moet komen.

Kolonie

DHM: En waarover gaat het? Is het weer een Hoogstraats verhaal zoals bij Gelmel en 1814?

Hans Casteleyn: Het thema dat we gekozen hebben is Wortel Kolonie, onze recente Unesco-site. Echt Hoogstraats dus ook weer. In een theatervoorstelling in 7 bedrijven be-

lichten we evenveel periodes uit de geschiedenis van de Kolonie. Jos heeft een heel originele manier gevonden om het publiek mee te nemen in deze verhalen. Met tekst, zang, dans, muziek en ook een vleugje circus.

Magali Dejonckheere: Bij de Kolonie denken wij meestal aan de landlopers, maar de site heeft nog heel wat andere functies gehad, bijvoorbeeld tijdens de oorlogsperiodes. Meer daarover kom je uiteraard te weten tijdens de voorstelling. En een belangrijk zijtraject dat we in de voorstelling gaan belichten is de confrontatie van het heden met de verhalen uit de geschiedenis. Ook dat zal later nog wel duidelijk en zichtbaar worden.

DHM: Ik hoorde zojuist het woord circus...?

Maarten Leemans: Inderdaad, onze droom is om een circustent en een backstagetent op te bouwen op een wei in de buurt van de Kolonie. De locatie is zo krachtig en kan ons verhaal zoveel meerwaarde geven. De gesprekken met de eigenaars, boswachter, onroerend erfgoed en met de verhuurbedrijven zijn volop bezig.

Een tent met minstens 1200 plaatsen kunnen we niet vinden in België. We zijn dus elders in Europa moeten gaan zoeken. We beginnen op die weide helemaal van nul. In de Veiling (Coöperatie Hoogstraten) hadden we een dak boven het hoofd en stroom ter beschikking.

Ann Leemans, Jos Dom, Florejan Verschueren en Hans Casteleyn.(foto’s Victor Verschueren)

Daar in de wei moeten we die voorzieningen ook zelf organiseren. We zullen daarvoor zeker nog eens ons licht opstreken bij de organisatoren van de Antilliaanse Feesten.

Subsidie

DHM: Dat klinkt als een grote organisatie, nog groter dan 1814. Ook financieel?

Magali: Het financiële plaatje is inderdaad nog een pak hoger dan bij 1814. Dat heeft vooral te maken met de grote technische uitdagingen. De tenten, stroom, techniek, inrichting, … dat loopt allemaal op.

Ann: We hebben in mei 2021 een uitgebreid dossier ingediend bij de Vlaamse Gemeenschap in het kader van bovenlokale cultuursubsidies. Ons dossier werd afgewezen. We hebben het dan grondig herwerkt tegen november en afgelopen april kwam het bericht dat minister Jambon ons een subsidie had toegekend. Het toegekende bedrag is echter maar de helft van wat werd aangevraagd.

Dat is dus nog een heel grote uitdaging nu. We moeten met privé-geld van investeerders proberen om onze begroting in evenwicht te krijgen. Daar hebben we nu nog een klein half jaar voor. Hoe meer sponsors we vinden, hoe goedkoper we de tickets voor de bezoekers kunnen houden.

DHM: En qua deelnemers? Mag iedereen weer meedoen?

Florejan: Het stuk is zo geschreven dat er eigenlijk maar één grote hoofdrol is. Voor die rol hebben we al iemand gecast. En verder zijn er veel kleine rollen, lang niet allemaal ‘met naam’. Afhankelijk van hoeveel kandidaten zich opgeven, zullen de scènes ingevuld worden met acteurs/zangers/dansers/figuranten. Er staat niet echt een getal op. En er is

plaats voor deelnemers van alle leeftijden!

Hans: Wat het orkest betreft, gaan we het deze keer wel anders doen. Bij Gelmel en 1814 was er telkens een groot harmonieorkest van ongeveer 50 personen. Maar in de tent kunnen we zo’n groot orkest niet wegzetten. We kiezen nu voor een kleiner theaterorkest van ongeveer 20 muzikanten.

Deelnemers

DHM: Wanneer wordt er een oproep gedaan voor deelnemers?

Magali: In de loop van september plaatsen we een oproep op onze website. De audities/castings hebben plaats in de maand februari en we starten de repetities in maart. Dan repeteren we tot een eindje in juli, we houden een zomerstop van een drietal weken en vanaf begin augustus zijn dan de grote repetities, generale repetities en voorstellingen. Anders dan bij Gelmel en 1814 staan de zeven bedrijven op zichzelf. Qua repetitietijd kunnen we alles dus beter concentreren zonder dat er veel gewacht moet worden. We gaan ervan uit dat elke deelnemer zich engageert voor twee scènes maar als iemand vreest minder tijd te hebben, kan die ook kiezen om maar in één scène mee te doen.

Maarten: Misschien nog wel even vermelden dat omwille van de GDPR-wetgeving (gegevensbescherming wegens privacy nvdr) onze databank met contacten vernietigd is. Die stond op een beveiligde online databank maar omdat we die tijdens Corona een jaar lang niet hadden geopend of geüpdated is ze helemaal weg.

Wie zeker wil zijn om op de hoogte gehouden te worden kan zich via www.vzw-lach.be op-

geven en kan zich abonneren op de facebookpagina van vzw LA:CH. Sponsors mogen zich uiteraard ook melden. Dat kan via info@vzw-lach.be.

DHM: En wanneer kunnen we komen kijken?

Ann: De voorstellingen zijn gepland op 2526-27 augustus en 1-2-3 september 2023. Noteer het alvast in je agenda! (AL/fh)

Maarten Leemans.

VANUIT HET STADHUIS

Is het sociaal woonbeleid in Hoogstraten failliet?

Niet verkochte sociale kavels terug naar projectontwikkelaar

HOOGSTRATEN - Al bijna 20 jaar worden in Hoogstraten in een nieuwe verkaveling de helft van de bouwpercelen aan een ‘sociale prijs’ verkocht. Nu er voorlopig minder kandidaten opdagen voor een sociaal perceel vraagt de projectontwikkelaar via een dading deze gronden terug. In ruil stort hij 30 % van de geschatte waarde in het grondfonds van de stad. En daarmee worden alle bouwgronden in Hoogstraten wellicht terug even duur. Is dit het failliet van het sociale woonbeleid in Hoogstraten of het begin van een nieuwe start?

Dure gemeente

Iedereen die in Hoogstraten op zoek is naar een bouwgrond, een woning of een appartement beseft maar al te goed dat er hier geen solden te rapen vallen. Het ‘dorpje met smaak’ kent wel iets van prijzen en dat is al langer zo. In het verleden boomden ook al de prijzen van de bouwgronden door kapitaalkrachtige Nederlanders die om fiscale redenen graag even de grens overwipten om hier hun stulp(je) weg te plaatsen. Vaak tot spijt of ergernis van vele jongeren die hierdoor de kans zagen ontglippen om in eigen dorp nog te kunnen bouwen.

Maar ook vandaag, lang na deze Nederlandse invasie blijven de prijzen in Hoogstraten hoog. Het vaak gebruikte argument “Hoe meer kavels er op de markt komen, hoe meer de prijzen zullen dalen” bleek een loze redenering te zijn. Met de afbakening van het kleinstedelijk gebied werden alleen nog in

Hoogstraten en Minderhout nieuwe verkavelingen toegelaten. De overige dorpen zouden het met de nog beschikbare bouwgronden moeten doen. Dit verhoogde nog eens extra de druk in Hoogstraten centrum waar de ene verkaveling na de andere volgde.

Meer kavels leidden niet naar lagere prijzen

ACW

Einde jaren ’90 waren het vooral ACW (Algemeen Christelijk Werknemersverbond, het huidige Beweging.net.) en KWB die fel werkten rond betaalbaar en sociaal wonen. De vraag naar betaalbare bouwkavels was groot want de prijzen rezen ook toen in Hoogstraten de pan uit. In vroegere legislaturen pleitte wijlen raadslid Juul Verhulst van Groen! er meer-

maals voor dat de gemeente zelf het initiatief zou nemen voor goedkope bouwgronden. De gemeente zou zelf gronden kunnen opkopen en verkavelen en daarna de gronden aan een betaalbare prijs of aan kostprijs kunnen aanbieden aan zijn inwoners. Dit voorstel vond evenwel nooit een meerderheid.

Pas begin jaren 2000 kreeg een ander idee onder impuls van ACW en KWB meer voet aan de grond. En dit heeft tot op vandaag stand gehouden. Op 17 november 2003 keurde de gemeenteraad immers een overeenkomst goed waarbij elke nieuwe verkaveling een deel sociale kavels moest bevatten. Deze overeenkomst bepaalt tot vandaag dat bij elke niet ontsloten nieuwe verkaveling minstens 50 % van de kavels aan een sociaal tarief moeten verkocht worden. Sociaal betekent hier dat een kandidaat het perceel kan aankopen aan de geschatte waarde min 20 %. Voor dit initiatief ontving de stad Hoogstraten in 2004 de Waarderingsprijs van ACW.

Voorwaarden

Voor deze sociale kavels kunnen kandidaat kopers zich inschrijven bij de stad. De bouwgronden worden vervolgens toegewezen bij loting volgens een aantal strikte voorwaarden. Deze hebben te maken met de leeftijd, de gezinstoestand, het al dan niet reeds bezitten van een eigendom en volgens een aantal voorrangsregels waarbij de band met Hoogstraten een belangrijke plaats inneemt.

De verkavelaar van zijn kant verbindt er zich ook toe om bijkomend 10 % van deze schattingsprijs in een grondfonds te storten. Met deze gelden zou de stad dan andere sociale wooninitiatieven kunnen opzetten. Enkele jaren later bleek dit grondfonds echter nog steeds een lege doos. In de gemeenteraadszitting van januari 2009 haalde schepen Tine Rombouts fel uit naar het voormalige gemeentebestuur. ”Met dit grondfonds zullen we momenteel niet veel kunnen uitvoeren

In de verkaveling Zuid Oost Centrum liggen nog heel wat bouwgronden te koop. Twaalf van de 21 sociale kavels raken zelfs na een tweede inschrijvingsronde niet verkocht.

VANUIT HET STADHUIS

sociale bouwgronden nog steeds veel te duur? Opmerkelijk is dat de gewone duurdere privékavels dan wel hun weg vinden naar de kopers. Velen stellen zich dan ook vragen bij het ‘sociaal’ tarief van deze bouwgronden.

En plots is daar een kreet naar het gemeentebestuur. Geen kreet van inwoners die niet aan hun trekken komen, maar een kreet vanuit de immobiliënsector. Het is geen geheim dat het merendeel van de verkavelingen in Hoogstraten leidt naar één bekend immobiliënkantoor of projectontwikkelaar. Deze projectontwikkelaar, Vastgoed CW, richt zich nu tot het stadsbestuur met een oplossing voor deze niet verkochte sociale bouwpercelen. Zij wil deze sociale kavels graag terug om ze aan een gewone prijs te verkopen en wil hiervoor de stad compenseren. Het stadsbestuur, bij monde van het college van Burgemeester en Schepenen heeft hier wel oren naar. Zij legde deze vraag ter stemming voor aan het gemeentebestuur en er volgde een boeiende discussie.

Geblokkeerd kapitaal

Alternatieven?

Raadslid Baets (CD&V) kan de redenering van de schepen volgen dat het een probleem is om die gronden op relatief korte termijn aan de man te brengen. Toch mist hij dat de schepen geen alternatieven aanbiedt. Graag had hij van het bestuur wat concrete acties gezien om mensen die het moeilijk hebben om gronden aan te schaffen beter te bedienen.

Zijn partijgenoot Marc Haseldonckx vraagt van het college wat meer creativiteit. “Waarom zou de stad deze niet verkochte percelen niet zelf opkopen met de gelden van het grondfonds? Waarom werden deze gronden nu niet verkocht? Ligt het aan de prijszetting of aan de onzekerheid van mogelijke kopers in deze economische crisis? Vroeger hebben we toch ook al eens lang moeten wachten tot de gronden verkocht werden?”

want dat is gewoon leeg. Het vorige bestuur heeft er voor gekozen om die gelden te boeken bij de algemene inkomsten in plaats van in het grondfonds te stoppen. Wij zijn wel degelijk van plan dit fonds te realiseren en correct te beheren.”

Sputteren

Nadien bleek dit systeem van sociale bouwgronden toch vlot te werken en de sociale kavels vonden telkens gemakkelijk hun weg naar de kandidaat kopers. Hoewel de bouwgronden, zelfs als sociale kavels, in Hoogstraten nog erg duur bleken, konden heel wat jonge gezinnen er gebruik van maken en hun droomhuis verwezenlijken. Maar plots begon dit systeem te sputteren. Minder kandidaten dienen zich momenteel aan en heel wat sociale kavels blijven onaangeroerd achter.

Schepen van Woonzorg Roger Van Aperen (N-VA) schetste vooraf de situatie. “Het systeem van de sociale kavels heeft in het verleden steeds perfect gefunctioneerd. Dikwijls waren er veel meer kandidaten dan dat er kavels waren. De eerste keer dat dit niet meer lukte was bij de verkaveling Capucienebosschen in Meersel-Dreef waar vorig jaar pas het laatste perceel werd toegewezen. Nadien kregen we in de Korenstraat in Minderhout hetzelfde verhaal en daarna ook op Poeleinde in Wortel. Nu zien we dat in de verkaveling Zuid-Oost-Centrum in de periode 2020-2021 slechts 9 loten verkocht werden van de 21 kavels. In de ronde van december voor de periode 2021-2022 waren er zelfs geen kandidaten. Op Poeleinde is dat gelijkaardig.

De eerste haperingen deden zich voor bij de toewijzing van de sociale kavels in de Capucienebosschen in Meersel-Dreef. Maar recent geraken heel wat nieuwe sociale kavels in de projectzone Zuid Oost Centrum (de zone aan de Heilig Bloedstraat, 12 resterend) en op Poeleinde in Wortel (4 resterend) niet toegewezen bij gebrek aan kandidaten. Wat is er aan de hand? Is de markt oververzadigd ? Zijn de voorwaarden te streng? Of zijn ook deze

De vraag is hoe we nu verder moeten. In het verleden hebben we die kavels langer open gesteld zodanig dat men er constant kon op inschrijven. Dat liep soms jaren aan vooraleer ze toegewezen waren. Dat is niet zo evident voor een ontwikkelaar die hierdoor met heel wat geblokkeerd kapitaal zit. Deze vraagt nu via een dading om die gronden zelf te verkopen en hij zal in ruil hiervoor 30 % (20% sociale korting en 10% voor grondfonds) van de geschatte waarde in de stadskas storten. Dit bedrag gaat in het grondfonds dat jaren geleden werd opgericht om in de toekomst te kunnen gebruiken voor sociale wooninitiatieven. Wij zijn momenteel bezig om een degelijk reglement op te stellen om die gelden te gebruiken om sociaal minderen daarvan te laten genieten.”

Raadslid Marc Haseldonckx (CD&V): “Door de economische crisis hebben heel wat mensen het financieel moeilijk. Waarom zou de stad deze gronden niet zelf opkopen met het geld van het grondfonds?”

CD&V zal zich bij de stemming over het voorstel van het bestuur onthouden. Raadslid Jos Matthé, voormalig OCMW-voorzitter, stemt evenwel tegen.

Niet schikken

Raadslid Fons Jacobs (Anders) is niet te spreken over dit voorstel van het college. Voor de oppositiepartij Anders moet het huidige reglement, ook al is dit volgens haar niet ideaal, zeker gehandhaafd blijven en moet het stadsbestuur zich eens ernstig bezinnen of er geen verkavelingsstop moet komen tot er een de-

Schepen van Woonzorg Roger Van Aperen (NVA): “Het is voor de verkavelaar niet evident als deze sociale kavels niet verkocht worden want hierdoor zit hij met heel wat geblokkeerd kapitaal.”

Zijn ook sociale bouwgronden veel te duur?

VANUIT HET STADHUIS

gelijke visie ontwikkeld is over wonen in Hoogstraten. Het stadsbestuur mag zich in geen geval schikken naar de wil van een verkavelaar.

Verkavelaars verdienden veel, heel veel geld Fons Jacobs

“Nu de verkavelaar bij deze verkaveling echter zelf moet vaststellen dat het overaanbod en de dure kostprijs van bouwgronden, waar hijzelf de grootste oorzaak van is, hem pijn zouden kunnen doen, vraagt hij éénzijdig om de overeenkomst betreffende het realiseren van sociale kavels te beëindigen. Heel veel jaren hebben verkavelaars in Hoogstraten veel geld, heel veel geld, verdiend met het verkavelen en volbouwen van Hoogstraten, onder het goedkeurende oog van het stadsbestuur, maar als het nu wat moeilijk wordt, komen ze uithuilen bij het stadsbestuur om aub de overeenkomst te mogen beëindigen. Want, zegt de toelichting in dit dossier: “het niet verkopen van enkele sociale kavels heeft immers een zware financiële impact op Vastgoed CW omdat ze een groot deel aan liquiditeiten als het ware bevroren ziet”. Als stadsbestuur hebben wij er geen enkel, maar dan ook geen enkel voordeel bij om dit reglement stop te zetten.”

Pasmunt

Volgens Jacobs is er in de overeenkomst van 2003 ook geen enkele mogelijkheid voorzien om deze overeenkomst op te zeggen. Het argument van de verkavelaar dat het niet verkopen van deze sociale kavels “uiteraard een zware financiële impact heeft op Vastgoed CW”, mag voor het stadsbestuur geen reden zijn om mee te werken aan de beëindiging van deze overeenkomst. ”Het hele verkavelingsopzet is een privé-initiatief van de verkavelaar, waardoor ook de risico’s voor hem zijn. Als de stad elk privé-initiatief waar het bij betrokken is, op welk domein dan ook, moet gaan ondersteunen als het economisch wat moeilijk gaat, zou het einde zoek zijn.” En Jacobs vervolgt: ”Indien de verkavelaar de gewone markt laat spelen, moet hij vaststellen dat zijn vraagprijs te hoog is. Door de verkoopprijs te doen zakken, zullen er ongetwijfeld/vermoedelijk wel kandidaat kopers opduiken. De verkavelaar is er immers niet toe verplicht zich te houden aan de schattingsprijs, die enkel opgevraagd werd om het sociale tarief toe te passen.”

Misschien spelen in de houding van het college om deze verkavelaar ter wille te zijn nog wel andere argumenten mee, oppert raadslid Jacobs tot slot. “Wij veronderstellen, en dit kunnen we op dit ogenblik niet hard maken, dat de stad op deze manier parkeerplaatsen tracht te realiseren bij projecten van de BVBA Vastgoed CW5. De stad is immers naarstig op zoek naar parkeerplaatsen in en rond Hoogstraten, en zal hiervoor ook beroep moeten doen op privépersonen en privéfirma’s zoals verkavelaars en projectontwikkelaars. De toekomst zal mogelijk uitwijzen of ons vermoeden bewaarheid wordt.”

1,6 miljoen

In zijn repliek aan raadslid Baets wijst schepen Roger Van Aperen er nog eens op dat er druk gewerkt wordt aan een reglement om het geld van het grondfonds te besteden.” Er zit momenteel 1,6 miljoen euro in dit fonds en er zal snel wat bijkomen als we dit voorstel goedkeuren. Hierdoor komen we wellicht boven 2 miljoen euro. Wij zullen dit zeker in de gemeenteraad brengen hoe we deze gelden uit het grondfonds kunnen besteden.”

Op de kritiek van raadslid Jacobs reageert de schepen dat het college de onderhandelingen over de dading met de verkavelaar gevoerd heeft, maar dat het uiteindelijk de gemeenteraad is die de beslissing moet nemen. Verder vindt hij de gemaakte insinuatie met de te realiseren parkings niet terecht. “Wij hebben aan alle inwoners van de vier kwadranten ge-

vraagd of ze willen meedoen in de zoektocht naar parkingpockets. Elke inwoner is vrij om hier op in te gaan of niet. De bewuste man (verwijst naar de projectontwikkelaar Vastgoed CW, jh) heeft, zoals wij allen weten hier links en rechts wel mogelijkheden om hier op in te schrijven. Maar om nu op voorhand te zeggen dat er een koppeling is tussen die twee zaken? Voor mij zijn dat twee aparte dossiers. Als dat er later toch zou komen, is het gemakkelijk om met de vinger te wijzen, maar dat is niet terecht want tot op vandaag is er nog geen enkele offerte over die parkingpockets.”

Einde?

“Is dit nu het einde van de sociale verkaveling?”, werpt de schepen van Woonzorg op. “Ik zeg daarop duidelijk: Nee! Het beëindigen van de sociale kavels is maar alleen omdat na x-aantal oproepen er onvoldoende kandidaten zijn, en die aanvragen komen bij het stadsbestuur binnen, en niet bij de verkavelaar. Als die verkavelaar dat op deze manier wil terug nemen, dan ga ik er van uit dat hij op zeker moment wel kandidaten zal hebben. Wij weten in ieder geval wat we mettertijd met het geld zullen doen.”

Door het opheffen van deze sociale kavels, ziet het er naar uit dat alle bouwgronden in Hoogstraten erg duur zullen worden, wat uiteraard consequenties zal hebben voor de bevolking. Welk publiek wil de stad in Hoogstraten in de toekomst nog aantrekken? Het leven wordt steeds duurder en de kloof tussen arm en rijk altijd maar groter. In oktober 2020 presenteerde studiebureau Why5 Research de resultaten uit een onderzoek naar woonintenties in Hoogstraten. Deze studie gebeurde in opdracht van ICN Development, waarvan de belangrijkste partners in deze vastgoedontwikkeling Immo Noord, en CW Vastgoed zijn. Vastgoed CW is een samenwerking tussen de families Coenegrachts en Woestenborghs.

Uit dit onderzoek kwam toen naar voor dat 27.000 gezinnen in de ruime regio het zouden overwegen om mogelijk binnen de vier jaar in Hoogstraten te komen wonen. In het verslag over deze voorstelling in DHM nr 419 van november 2020 wierp De Hoogstraatse Maand al eens de vraag op welke visie het stadsbestuur wil uitbouwen voor de toekomst. “Stapt zij blindelings mee in de weg van pro-

Raadslid Jacobs (Anders): “Het systeem van sociale kavels moet gehandhaafd blijven. Het stadsbestuur mag zich niet schikken naar de wil van de verkavelaar.”

Is dit het einde van de sociale verkaveling?

Roger Van Aperen

jectontwikkelaars of legt zij eigen klemtonen en prioriteiten?” Het stadsbestuur gaf toen evenwel te kennen dat ze zich in haar beleidsplan Ruimte wil laten adviseren door onafhankelijke instanties om een duurzame, kwaliteitsvolle en betaalbare woonomgeving te creëren. Critici stelden toen al de vraag of het plan Ruimte ooit tijdig klaar zal zijn vooraleer Hoogstraten helemaal volgebouwd is. “Stop de bouwwoede” - zo luidde de covertitel van DHM in december 2021.

Wat nu?

Alles wijst er op dat het stadsbestuur zich een zware maar dwingende taak op de schouders geladen heeft om het woonbeleid in Hoogstraten in goede banen te leiden. Door de sociale kavels op deze manier uit handen te geven zullen alvast de prijzen van de bouwgronden niet zakken, tot spijt of ergernis van vooral veel jonge inwoners uit Hoogstraten. Geeft de stad hiermee het laatste stukje controle weg of zorgt zij integendeel voor een nieuw begin gebaseerd op een stevige visie op lange termijn? Zorgt zij met de gelden van het grondfonds voor zinvolle sociale projecten? Zet zij een rem op nieuwe verkavelingen en op wat critici van het Hoogstraats woonbeleid een wildgroei aan appartementen noemen ? Opteert zij echt voor een leefbaar Hoogstraten?

Uit een studie van ICN Development uit 2020 bleek dat er heel wat gezinnen uit de ruime regio zouden overwegen om mogelijks binnen de vier jaar te bouwen in Hoogstraten.

Jansen gelooft er wel in: “Wij zijn bezig met het beleidsplan Ruimte waarin mobiliteit, luchtkwaliteit, en al die andere elementen inbegrepen zijn. Het is een proces van lange duur omdat we ook werken met participatierondes, informatierondes, enz. Het is nog niet klaar, maar we zijn er sterk aan bezig.”

Déjà vu

Want zoals de oppositie terecht aanhaalt: het gaat hier niet alleen over wonen. Het gaat ook over de gevolgen hiervan op mobiliteit, op open ruimte, op voldoende kinderopvang en onderwijsplaatsen, op voldoende zorgverlening, op vrije tijd en mogelijkheden tot ontspanning, op voldoende ouderenzorg , … kortom, op het welzijn en welbevinden van iedereen. De geschiedenis zal haar hier zeker op afrekenen. Voormalig schepen van Ruimtelijke Ordening en huidig raadslid Michel

De huidige vraag van de verkavelaar doet ons spontaan terugdenken aan een andere discussie uit 2012. Na een omstreden schatting van de waarde van bouwgronden tussen de Leemstraat en de ’s Boschstraat besliste de toenmalige meerderheid (CD&V-KVB) op 26 september 2011 om de verkavelaar 145.000 euro die hij moest storten in het grondfonds, kwijt te schelden. In oorsprong werd de grond zeer hoog geschat op 355 euro /m² wat betekende dat de sociale verkoopprijs (-20%) toch nog 284 euro/ m² zou zijn. Nadat de kopers reeds toegezegd hadden en reeds een voorschot betaald hadden zette de projectontwikkelaar het stadsbestuur onder druk om 145.000 euro minder te moeten betalen in het grondfonds. Het stadsbestuur gaf toe en de oppositie diende klacht in bij de gouverneur. De gouverneur aanvaardde de klacht van de oppositie en vernietigde deze beslissing van het stadsbestuur. “Het verminderen van de verplichte bijdrage van bvba Vastgoed CW2

www.het-slot.be

28, wortel

in het gemeentelijk grondfonds stemt niet overeen met de doelstelling van het grondfonds.” Aldus de gouverneur. Maar enkele maanden later, op 30 januari 2012, nam de meerderheid in de gemeenteraad dezelfde beslissing en schold zij de verkavelaar deze 145.000 euro toch kwijt. Oppositielid Jacobs wees er toen ook op dat dit grondfonds dient om nieuwe sociale verkavelingen mogelijk te maken en niet om de verkavelaar te compenseren. Ook toenmalig raadslid Roger Van Aperen, oorspronkelijk lid van de ploeg van burgemeester Arnold Van Aperen, maar toen in een oppositierol, was op dat moment niet mals voor het college. “Door deze beslissing wordt het gemeentelijk reglement zo uitgehold dat het in de toekomst nog nul waarde heeft.” Vandaag de dag stemt hij volmondig de sociale kavels naar de geschiedenisboeken.

Afwachten welk nieuw hoofdstuk er binnenkort met het grondfonds geschreven zal worden. (jh)

Ken je LBC?

Een opleiding ‘Wijnkenner’ doet spontaan denken aan hele leuke lesavonden. En dat zijn ze ook. Al mag je de kennis en technieken die in de opleiding aan bod komen niet onderschatten. Het is dan ook niet de eerste de beste leraar die onze cursisten in Hoogstraten (regio Turnhout) opleidt in de wijnkunde. Hans Van Nyen is een gerenommeerd oenoloog (wijndeskundige). Met zijn adviesbureau Oenoconsult begeleidt hij 10 Belgische wijnbouwers van druif tot vermarkte wijn. Hij werkt daarnaast voltijds voor Rabotvins uit Gent, die maar liefst 5 kastelen bezitten in de wijnstreek Bordeaux.

Opleiding Wijnkenner

Inhoud van de cursus

De cursus bestaat uit een reeks van 4 halfjaarlijkse modules.

In september starten we een nieuwe reeks met module 1: Algemene wijnkennis. Je leert de technische kanten kennen zoals de geografische en geologische kenmerken van wijnen en hoe ze gemaakt worden. De focus ligt in module 1 op Franse wijnen.

verschillende achtergronden samenbrengen rond dat mooie vak dat wijnkenner heet.

Een les bestaat uit een theoretisch deel en, jawel, een degustatiedeel. Vergis je niet: degusteren moet je leren. Geen poëtische bloemlezingen, maar de technische kwaliteiten van wijn leren herkennen en beschrijven. Doel is om niet zomaar op de grote namen af te gaan, maar objectief te proeven en te oordelen. Het gaat niet om het etiket, maar om wat er in de fles zit. En, voor wie dit nog niet wist, je drinkt de wijn niet op, maar spuwt hem weer uit. Hans weet dat iedereen kan leren degusteren, mits voldoende kennis, begeleiding en … veel oefenen.

Een misverstand is dat wijnkunde eerder iets voor een eliteclubje is. Fout. De groepen cursisten zijn een echte mix van mannen en vrouwen, gepensioneerden en twintigers, arbeider en advocaat. Dat spoort met de opzet van Hans waarin inclusie belangrijk is. Mensen van

De meeste cursisten volgen de opleiding ‘Wijnkenner’ als hobby, maar er zijn ook mensen uit de horeca die via de opleiding hun kennis willen verbreden en uitdiepen. Hetzelfde geldt voor wijnhandelaars die hun vakkennis willen versterken en Hans inspireerde zelfs een aantal hobbyisten om van het importeren van wijn hun bijberoep te maken.

Bij een opleiding ‘Wijnkenner’ moet je natuurlijk op excursie. In België bezoekt Hans met zijn cursisten enkele wijnboeren en de wijnreizen leiden hen jaarlijks ook naar het buitenland. Klassiekers zijn de Moezel en de Elzas.

O f de cursisten nuchter naar huis gaan na de les in Hoogstraten?

Dat wilden Hans en zijn cursisten ook wel eens weten. Je spuwt de wijn uit, maar betekent dit dat er geen alcohol in je bloed terechtkomt?

Als je het alcoholgehalte in het cursistenbloed wil testen is het handig als je een politiecom-

Vervolgens kan je naar keuze de modules 2, 3 en 4 volgen. Franse wijnen zijn ook onderwerp van verdere studie in module 2. In module 3 leer je meer over Europese wijnen: Italië, Spanje, Portugal, Duitsland, Oostenrijk. In module 4 maak je kennis en degusteer je wereldwijnen: Chili, Argentinië, Californië, Australië, Nieuw-Zeeland en Zuid-Afrika.

missaris in de klasgroep hebt die toegang heeft tot alcoholtesten. Het resultaat van het experiment: iedereen bleek flink onder de limiet behalve twee cursisten. Eentje had niet gegeten tussen het werk en de les waardoor hij positief blies. De andere cursist, de vrouw van de politiecommissaris, was aangesteld als controle-proefpersoon. Nadat zij bij het degustatiedeel alle wijn had ingeslikt die normaal wordt uitgespuwd, haalde ze een recordhoogte bij de alcoholtest. Ze hebben het wijselijk bij dit ene experiment gehouden.

De meest gestelde vraag over deze opleiding is "Hoe zit dat met dat proeven?"

Rustig wonen, maar een ellende voor hulpdiensten en koeriers

KLEINE PLAATS

De Kleine Plaats… drie straten voor de prijs van een

WORTEL - De Kleine Plaats in Wortel vormt de verbinding tussen Worteldorp en de Grote Plaats. Eenmaal ter plaatse, is van die rechtstreekse verbinding geen sprake, draagt de weg waaraan we dachten drie verschillende namen en is het eerder een verbinding tussen Worteldorp en de Sint-Janstraat… of ook weer niet.

Lang voor er sprake was van de verbinding tussen de plaats waar nu apotheek Swaenen is en café De Nieuwe Buiten, was er een voetpad tussen de Rooimans en de Grote Plaats. Dat wordt duidelijk op de Ferrariskaart gemaakt rond 1750. In het verleden was er al veel discussie over het private of publieke karakter van die (voet)weg. Hoe dan ook, vandaag is het gedeelte van de Rooimans tot Worteldorp privaat ingenomen als gevolg van een gerechtelijke uitspraak. De eigendomsstructuur van het verdere gedeelte van wat ooit de voetweg was, is ook nu nog ingewikkeld.

We komen van Hoogstraten en rijden aan de plaatselijke frituur links de Kleine Plaats in. Onze eerste halte is bij de weliswaar grondig verbouwde woning waar ooit Mieke Koyen woonde. Het was vele jaren het enige huis langs een karspoor, vandaag is het centraal gelegen tussen de 15 woningen die we tellen.

Paul Voet en Karin Keustermans

Het is een bloedhete augustusavond, men doet er alles aan om de warmte buiten te houden en alleen aan de auto’s op de oprit zie je waar er iemand thuis is. Het duurt een tijdje voor de bewoners de deur openen. Paul Voet en Karin Keustermans werken in de tuin. “Het is het ideale moment om het zwembad grondig te kuisen”, zegt Paul, “het water dat er uit komt is zalig voor het gras en de planten.”

Paul en Karin namen 30 jaar geleden iets verderop in de straat de garage van vader Frans Keustermans over. Ze kochten het huis in 1993, na de dood van Mieke Koyen. “Mieke woonde hier met meer dan tien kinderen Strijbos,” weet Karin. “Vader Strijbos was vrij jong gestorven. We hebben het huis grondig verbouwd op dezelfde fundamenten en dan moet je weten dat maar de helft van de oppervlakte hun woning was. De rest was een stal met daarboven een duivenkot. Onvoorstelbaar. Toen we hier pas woonden; moest ik onze dochter met botten aan naar school brengen, anders geraakte ik er niet door.” weet Karin nog goed.

“Het is hier Worteldorp 37,” zegt Paul, “dat weet je toch? Het mag dan wel één straat lijken, in feite spreek je hier van drie straten. Er staan

vijf woningen langs de Kleine Plaats, drie en onze garage in Worteldorp, en zeven in de Sint-Janstraat.”.

“De Kleine Plaats is publiek domein, Worteldorp is of zou een private weg zijn en is om die reden dan ook iets voor de Grote Plaats aan Matthé afgesloten,” vervolgt Karin. “Naast die private weg is een nieuwe straat aangelegd, die dan weer Sint-Janstraat heet en waar je langs hier met de auto niet in kan. Ooit moesten we de politie bellen omdat er hier een verdacht voertuig stond. Die konden ons simpelweg niet vinden…”

“Die konden ons simpelweg niet vinden”

Grote plaats

Rooimans

Voetpad

Langenberg

“Voor de rust en de ligging”

Aan de overzijde van de straat, dus ook Worteldorp, wordt een huis gebouwd of verbouwd. “Juist”, zegt Tim Van Looverbosch, “we kochten het huis dat eigendom was van de 2006 overleden Jan Strijbos die dus tegenover het ouderlijk huis woonde. We passen het aan de normen van deze tijd aan en breiden het achteraan uit met een keuken en daarboven slaapkamers.”

Tim is van Hoogstraten. Hij is bio-ingenieur en werkt als onderzoeker aan de Universiteit Antwerpen. Maria-Pauliina is van Merksplas, ze werkt als orthopedagoog voor het CLB in Geel. Momenteel wonen ze bij haar ouders.

“We hebben zowat overal gezocht en uiteindelijk voor deze straat gekozen”, zegt Tim. “Een ligging dicht bij elk van onze ouders, de rust van wat je een speelstraat mag noemen en een aangename tuin.”

“Na de verbouwing, die we zoveel mogelijk zelf doen, moeten we wel alle twee een eindje rijden naar ons werk. Maar wie weet kan ik ooit in het CLB in Turnhout of Hoogstraten terecht,” besluit Maria-Pauliina.

Willy en Jacqueline Suiskens

“

We willen niet meer terug”

We lopen iets verderop. Een draad maakt de scheiding en ons duidelijk dat we in een ander straatdeel lopen, de Sint-Janstraat. Daar wordt onze aandacht getrokken door een wagen met daarop het logo van ‘Magic Faces’.

We maken er kennis met Jacqueline Suiskens. Haar echte achteraan is Ooteman, maar zoals in Nederland gebruikelijk is draagt ze de naam van haar man. “Wij komen oorspronkelijk uit Nederland, wonen hier al zestien jaar en willen niet meer terug,” zegt Jacqueline.

Haar man ontwerpt en verkoopt aluminium constructies. Jacqueline werkte tot voor corona voltijds in haar zaak ‘Magic Faces’. Ze verzorgt alles wat niet-permanente bodyart is, dus geen tattoos. Wel make-up voor speciale gelegenheden, zoals het bruidje dat we zien vertrekken, kindergrime en bodypainting. Maar ook muurschilderingen en al wat met decoratief schilderen te maken heeft.

Tijdens corona viel alles echter stil. Nu combineert ze het creatieve werk deeltijds met de opvang van een zwaar autistisch kind. “Het voordeel is dat ik nu met ‘Magic Faces’ enkel die zaken kan aannemen die me echt boeien.”

Annick Peeters en Luc Van de Walle

“Ideaal voor opgroeiende kinderen”

In het licht van deze bijdrage moeten we ook kennis maken met authentieke bewoners van de Kleine Plaats, een of enkele van de vijf gezinnen dus die deze plaatsnaam effectief mogen gebruiken. We kiezen voor huisnummer 1 en bellen aan bij Annick Peeters.

Als dochter van Chat Peeters is zij een rasechte Wortelse. Haar man is van Sint-Antonius Zoersel en werkt als vertegenwoordiger. Annick zelf is stafmedeweker voor Familiehulp voor de provincie Antwerpen.

“Wij wonen hier nu 20 jaar en kozen voor Wortel omwille van het landelijke, nog dorpse karakter en de rust van deze straat. En goede geburen, allemaal ongeveer van dezelfde leeftijd, zodat onze vier kinderen in ideale omstandigheden konden opgroeien.”

Tim Van de Looverbosch en Maria-Pauliina Jones

Jacqueline Suiskens

Annick Peeters

De laatste halte is wellicht bij het meest recent gebouwde huis. Daar woont Debby Sprangers, afkomstig van Meerle en Jan Mertens van Minderhout. “De keuze voor Wortel werd bepaald door ’t Slot, omdat ik daar altijd ben uitgegaan en omdat ik Wortel een mooi dorp vindt. Zo eenvoudig kan het zijn!” zegt Debby.

Zelf is ze nagelstyliste, haar man werkt als manager voor Indaver Antwerpen. Samen hebben ze twee kinderen, een van 14 en een van 12. “We zijn hier in 2007 komen wonen. We konden hier de laatste bouwplaats kopen

De familie Strijbos

en meteen waren de opgroeiende kinderen hun speelterrein kwijt. Maar dat was geen probleem. Enkel goede geburen hier!”, besluit Debby. (fh)

Boven v.l.n.r Rina (44), Jeef (46)(w), Lies (55)(w), Els (38), May (45)(w), Hilda (36), An (50) en René (42). Onderaan: Louis (49)(w), Fons (51)(w), Neel (56)(w), moeder Mieke Koyen (80)(w), Jos (37), Gust (47)(w), Jan (54)(w) en Frans (53)(w)

De familie Strijbos, die jarenlang in de straat woonde, telde 16 kinderen. Daar moet men anno 2022 doorgaans minstens 6 tot 7 gezinnen voor samen brengen. De foto werd genomen in 1983 bij de 80-ste verjaardag van moeder Mieke Koyen. Vader Jaak Strijbos was 28 jaar vroeger, in 1955 al op 55-jarige leeftijd overleden.

Mieke ‘kocht’ haar eerste kind Neel in 1927. Ze was toen 24 jaar oud. Twintig jaar en vier maanden later, in 1947 werd Hilda, haar jongste kind geboren. Als je de eerste zwangerschap van Neel er bij telt, was Mieke in een periode van 253 maanden, maar liefst 144 maanden zwanger en 109 maanden niet zwanger. Gemiddeld was Mieke tussen elke zwangerschap van 9 maanden 7,2 maanden niet zwanger.

Op de foto Mieke en 15 van haar 16 kinderen. Julia was in 1943, vier maanden na haar geboorte gestorven. Op de foto de namen en de ouderdom van elk van de kinderen bij de viering van de 80ste verjaardag van moeder. Vijf van hen zijn nog in leven. (fh)

Vooraan de Kleine ¨Plaats en verder Worteldorp, een private weg die achteraan, net voor de Grote Plaats afgesloten is.

Debby Sprangers en Jan Mertens “Het heeft alles te maken met ’t Slot”

Links De Sint-Janstraat met draad, en gescheiden van Worteldorp rechts.

De Westelijke Omleidingsweg Hoogstraten werd nooit aangelegd

Kiezen tussen een ring of een afrit…

HOOGSTRATEN - Op het ogenblik dat dit verschijnt komen de discussies omtrent het nieuwe ‘Mobiliteitsplan Hoogstraten’ eraan, misschien zijn ze al volop losgebarsten. Het is het zoveelste mobiliteitsplan van ons bestuur sedert de fusie in 1977. Veel studiewerk, veel plannen vol goede intenties, maar na bijna een halve eeuw oogt het resultaat mager. De mobiliteit in ons stadje is in die tijd alleen maar problematischer geworden. Met de constante groei van het aantal inwoners, vooral in het kleinstedelijk gebied Hoogstraten-Minderhout, slibden Vrijheid en de straten die er op uitkomen steeds meer dicht. Ooit werd veel hoop gesteld op de realisatie van een westelijke ringweg rond Hoogstraten, dé Ring rond Hoogstraten die ook goed en wel op papier stond. Maar waar een wil is, is geen weg, zo blijkt, wel achterkamerpolitiek en neveneffecten. Tijd om nog eens om te kijken hoe dat weer juist in mekaar zat.

E10 en expresweg

De mobiliteitsplannen dateren van net na de fusie. Voor de ringweg moeten we echter nog vroeger terug in de tijd. In 1967 maakten de ministeries van Verkeerswezen en Openbare Werken plannen voor de autoweg naar Nederland, toen nog de E10, nu de E19. Deze Europese weg loopt van Amsterdam naar Parijs en is een belangrijke noord-zuidverbinding. Hoewel er toen heel wat te doen was over het tracé, koos de regering destijds voor het huidige traject via Meer. In het oorspronkelijke plan was er een afrit voorzien in Brecht, de volgende zou in Meer zijn, de laatste voor de grens. Dus geen op- en afrit Hoogstraten/Loenhout.

Tezelfdertijd lag er een plan op tafel voor een snelle verbinding Mechelen - Breda, toen “Rijksweg 51”, nu de N14. Een gewestweg van 62 km die door heel wat dorpskernen passeert, waaronder die van Hoogstraten en Minderhout. Maar in de gouden jaren ’60 - het geloof in de auto was ongekend - zag men het groot en dus tekende men een type expresweg: twee rijvakken in elke richting met een brede groene middenberm. In de dorpskernen was dat natuurlijk niet mogelijk. Daarom voorzag men een ringweg rond Hoogstraten en Minderhout. Komende van Rijkevorsel zou de N14 net voor Hoogstraten afbuigen, achter de molen (Highstreet) doorkruisen met de Sint-Lenaartseweg, dan al 2 x 2 rijvakken zonder middenberm, en na de kruising met de Loenhoutseweg op volle breedte, mét middenberm, achter Hoogstraten en Minderhout door tot aan Maes. Daar zou de ringweg aansluiten op de bestaande weg naar Meerle en Ulvenhout.

Fantoomweg

Dit traject werd daadwerkelijk ook ingetekend op het Gewestplan dat toen opgesteld werd. In een poging om een einde te maken aan de ruimtelijke wanorde in ons land, werd op verzoek van Theo Lefèvre in 1962 via de "Wet op de Stedebouw" beslist tot de opmaak van een nationaal plan, de gewestplannen. Dat gewestplan werd bij KB dd. 28/12/1972 van kracht. Het Gewestplan Turnhout, met de bepalingen voor Hoogstraten, werd vastgelegd door het KB van 30/09/1977. Van dan af stond een reservatiestrook voor de “Ring rond Hoogstraten” op het gewestplan ingetekend, wat gevolgen had voor de eigenaars van de percelen waarover die reservatiestrook getekend stond. In principe konden daarop niet gebouwd worden of andere constructies worden opgericht.

Tot een daadwerkelijke aanleg van die brede expresweg en van de westelijke ringweg rond Hoogstraten kwam het nooit. Op het hele traject van de N14 tussen Mechelen en Breda is slechts een beperkte strook van enkele kilometers ooit werkelijk aangelegd, nl. tussen Zoersel en

Zandhoven. Wie die weg kent, kan zich dus een beeld vormen van wat openbare werken in gedachten had voor de ring van Hoogstraten. Op de rest van het traject is het een fantoom gebleven. De redenen waarom het nooit tot aanleg is gekomen zijn legio en voor een groot deel omhuld door de nevelen van de tijd. Want ondanks het wettelijk verordenend karakter van het gewestplan werd er op de reservatiestrook toch gebouwd en volop constructies opgericht.

Bij de vaststelling van de “Afbakening van de stedelijke gebieden” van het Ruimtelijk Structuurplan Vlaanderen van 23 september 1997 en de bindende bepaling nr. 42 van het daaruit voortvloeiende Provinciaal Ruimtelijk Structuurplan Antwerpen, definitief vastgesteld bij ministerieel besluit van 10/7/2001, werd de reservatiestrook geschrapt. Letterlijk staat er: ‘Het reservatiedienstbaarheidsgebied (stedenbouwkundig voorschrift art. 7.3. bij het vastgesteld gewestplan Turnhout KB 30/9/77 met als inhoud: ‘De reservatiedienstbaarheidsgebieden zijn die waar perken kunnen worden opgesteld aan de handelingen en

Het tracé van de westelijke ringweg rond Hoogstraten

werken, ten einde de nodige ruimten te reserveren voor de uitvoering van werken van openbaar nut, of om deze werken te beschermen of in stand te houden.’) wordt opgeheven voor die gebieden aangeduid op het bestemmingsplan.’. Vaarwel ringweg.

Waarom?

Het definitieve einde van de ringweg wordt bevestigd in het Provinciaal Ruimtelijk Structuurplan Antwerpen (PRUP), goedgekeurd door de provincieraad op 15 februari 2007 en bekrachtigd bij Ministerieel Besluit van 15 mei 2007. In de “Memorie van Toelichting”’ lezen we volgende motivatie: ‘Het tracé van de reservatie loopt grotendeels door landbouwgebied; in het noorden (omgeving Engelenven) en zuiden (achter veiling en aan de ‘westelijke afwerkingszone’) doorheen het stedelijk gebied. De op te heffen reservatiestrook betreft het gedeelte van kruispunt Meerseweg/Desmedtstraat tot Sint-Lenaartseweg. Een volledige westelijke omleidingsweg omheen Hoogstraten/Minderhout - zoals voorzien in het gewestplan d.m.v. een reservatiestrook - is geen optie meer.’

Waarom dit niet langer een optie was? ‘Immers de functie van dergelijke omleiding wordt volledig overgenomen door de E19oprit Loenhout/Hoogstraten - N144 (verder via westelijke omleiding voor regionaal verkeer of via Loenhoutseweg voor bestemmingsverkeer naar het stedelijk gebied). Bovendien wordt de directe en ruimere omgeving van het stedelijk gebied Hoogstraten gekenmerkt door structurele landbouwgebieden en belangrijke groengebieden. Bijkomende doorsnijding van deze gebiedenbv. voor nieuwe omleidingswegen - moet zoveel mogelijk vermeden worden.’

Liever een afrit

In deze motivatie wordt op diplomatische wijze verwezen naar de eigenlijke oorzaak van de niet uitvoering van de ringweg. Dat was immers het op- en afrittencomplex van de E19 Loenhout/Hoogstraten. Toen ons gemeentebestuur in 1967 de plannen voor de E19 onder ogen kreeg, vielen ze naar verluidt haast van hun stoel. ‘Geen afrit voor Hoogstraten? Dat kan toch niet!’. Volgens het ministerie van Openbare Werken zou deze oprit veel te dicht bij deze van Brecht en Meer liggen. België staat ervoor bekend dat de afritten dicht bij mekaar liggen, veel dichter dan in onze buurlanden. Misschien lobbywerk van lokale besturen bij ministers met dezelfde partijkaart?

Dus toog ook onze toenmalige burgemeester Henri Brosens (CVP) - mogelijk daarin aangepord door de lokale middenstand - naar het kabinet van zijn partijgenoot minister De Saeger in Brussel. Daar werd hem fijntjes diets gemaakt dat het Hoogstraatse bestuur moest kiezen tussen een afrit of een ringweg. Als doekje voor het bloeden, bleef de reservatiestrook voor de ringweg wel op het gewestplan behouden. Na ampel overleg koos Hoogstraten voor de afrit. Over realisatie van de ringweg werd vervolgens heel lang gezwegen. Ligt hier de oorzaak dat toch vergunningen werden afgeleverd voor constructies op percelen in deze reservatiestrook?

Het vastleggen van de reservatiestrook voor de ringweg had ook niet verwachte effecten. Een opmerkelijk feit is dat bij de bouw van het administratieve gebouw van de Veiling de hoofdingang georiënteerd was naar de ringweg die er zou komen. Doordat die er echter nooit kwam, was die hoofdingang eerder raar gelegen ten opzichte van de toegangswegen.

Neveneffecten

Andere en ernstiger gevolgen ondervonden Jef Schellekens (gewezen hoofdredacteur van dit blad) en zijn latere buurman Jozef Van Laer. Zij waren in 1965 de trotse eigenaars geworden van een perceel bouwgrond op de Loenhoutseweg. Jef: ‘Dat waren gronden van de toenmalige boerderij van de C.O.O. (OCMW), waar nu het WZC Stedeakkers en de Wingerd staan. Het OCMW stopte de uitbating van de boerderij en de aan de straat liggende gronden werden verkaveld en openbaar verkocht. De achterliggende gronden en deze aan de andere kant van de Katelijnestraat werden als landbouwgrond verpacht. De opbrengst was bedoeld voor de bouw van bejaardenwoningen achter het toenmalige rusthuis.’

Het gaat om de percelen waarop nu de woningen Loenhoutseweg 32 en 34 staan. Maar er wachtte de nieuwe eigenaars een onprettige verrassing. ‘Groot was onze ontzetting toen wij in februari 1967 van het gemeentebestuur een brief ontvingen met daarbij een afschrift van een beslissing van het ministerie van Openbare Werken tot de “Voorlopige onteigening” van ons perceel en dat van onze buurman. De reden was de geplande omlegging van de Katelijnestraat (die door het ministerie hardnekkig de St.-Catharinastraat genoemd werd) om verkeerstechnische redenen.’

Letterlijk staat er in deze brief: “Door het Bestuur der Wegen werd een omlegging uitgewerkt voor Rijksweg 51 Rijkevorsel-Minderhout. Op de plaats waar die ontworpen weg de Loenhoutsebaan kruist (Rijksweg 244) ligt de bestaande St.-Catharinastraat. Het ligt voor de hand dat die straat dan ook moet worden verlegd om verkeerstechnische redenen: het gaat immers niet op plaatselijk verkeer te laten samenlopen op een kruispunt van rijkswegen. De as van de St.-Catharinastraat werd daarop verlegd naar de grensscheiding van het oorspronkelijke perceel van de C.O.O. (perceel 244t) met het perceel 242c.”

De lange weg

‘Wij vielen van onze stoel en de angst sloeg ons om het hart. Wij hadden voor de aankoop van de grond een hypothecaire lening afgesloten en betaalden die netjes af. We zouden er binnen enkele jaren ons huis gaan bouwen. Hoe moest het met onze lening als we zouden onteigend worden? Zou de vergoeding de kostprijs dekken? En hoelang moesten we wachten? Zolang het besluit van de voorlopige onteigening van kracht bleef, konden we met de grond niets aanvangen…’

Jef Schellekens wilde zich echter niet zomaar bij deze beslissing neerleggen en kroop meteen in zijn pen. Hij en zijn buurman vroegen

Zo zou de ring rond Hoogstraten eruitgezien hebben in de hoofden van de ingenieurs van het toenmalige Bestuur van Bruggen en Wegen. (Foto = Langestraat, Zandhoven)

zich immers af waarom de wegverlegging van de Katelijnestraat net over hun percelen moest lopen en waarom het OCMW hen anderhalf jaar eerder nog deze percelen had verkocht. Van het stadbestuur kregen ze nul uitleg en dus begon Jef aan zijn lange en hardnekkige weg langs de ministeries.

‘Brieven aan het bestuur der Wegen, aan het kabinet van de minister, bezoeken bij het bestuur der Wegen Antwerpen en Brussel. Het viel me daarbij op dat beide besturen niet op dezelfde lijn zaten, ze leefden blijkbaar in onmin met mekaar. Ik heb ook onmiddellijk ons toenmalig parlementslid professor Frans Van Mechelen (CVP) ingelicht en die heeft de zaak bij het kabinet van de minister Jos De Saeger aangekaart. Ook bij de Centrale Kas voor Landbouwkrediet van de Boerenbond heb ik aangeklopt om hun invloed aan te wenden, zij hadden ons de lening voor de grondaankoop verleend. Zij lieten me vriendelijk weten daarin niet te kunnen tussenkomen.’

Eind goed, al goed

Jef vervolgt: ‘In de loop van deze lange weg heb ik nooit een formeel antwoord gekregen op mijn vragen, vooral de vraag waarom net dit traject voor de verlegging van de Katelijnestraat gekozen werd. Intussen was ik door een gunstige wind in het bezit gekomen van

een schets waarop drie trajecten waren uitgetekend. Eén ervan liep over onze percelen. Daaruit bleek o.a. de verschillende standpunten van de besturen in Antwerpen en Brussel.

Om een lang verhaal kort te maken: na vele brieven, meerdere bezoeken aan het bestuur der Wegen in Brussel en in Antwerpen en aan het kabinet van de minister, kreeg ik op 7 mei 1968 van het gemeentebestuur van Hoogstra-

ten de volgende mededeling, ondertekend door H. Brosens, burgemeester: “Ik heb de eer u te melden dat wij een schrijven ontvingen van de Heer Hoofdingenieur-Directeur van Bruggen en Wegen, waarin hij ons laat weten dat de Heer Minister beslist heeft het oorspronkelijke ontwerp van de wegverlegging van de Katelijnestraat, evenwijdig met de as van de hoofdweg, te behouden. Bijgevolg kan de goedgekeurde verkaveling nr. 051/003 eveneens behouden blijven”.

Gods wegen zijn ondoorgrondelijk, die van het ministerie blijkbaar ook, want ‘hoe deze beslissing juist tot stand was gekomen, is me nooit duidelijk geworden. Al is het me wel eens door het hoofd gegaan dat het te maken had met de démarches van het gemeentebestuur om een oprit Hoogstraten te krijgen, waardoor men wellicht al wist dat die westelijke ringweg nooit zou gerealiseerd worden. En een verlegging van de Katelijnestraat dus niet nodig zou zijn. Het latere verloop van de kwestie van die ringweg heeft mijn vermoeden alleen maar versterkt. Hoe dan ook, enkele jaren later hebben wij onze woning kunnen bouwen aan de Loenhoutseweg en daar hebben we met ons gezin gedurende vele jaren gelukkig gewoond. Maar ik ben wel content dat ik destijds die voor ons onbegrijpelijke beslissing met hand en tand bestreden heb!’ (jaf)

Jef Schellekens heeft de omvangrijke briefwisseling over de ‘Voorlopige onteigening’ van zijn destijdse bouwgrond netjes bewaard. Een schat aan informatie. De drie tracés van de verlegging van de Katelijnestraat

Hoogstraten half september opnieuw in Groenten & Bloemen

Hoe zou het nog zijn met Tom De Houwer?

HOOGSTRATEN - Na drie jaar wordt van zaterdag 17 tot en met maandag 19 september de 21ste editie van ‘Hoogstraten in Groenten & Bloemen’ georganiseerd. Wanneer we met ontwerper Tom De Houwer afspreken met de vraag hoe hij na de coronajaren de draad terug opnam, blijkt dat hij door een diep en donker dal is gegaan. We spreken uiteraard over het bloemenproject, maar eigenlijk over veel meer: over de keuzes en de toevalligheden van het leven, over vallen en opstaan, over de kracht van mensen, over schoonheid die mensen raakt…

We spreken af op vrijdag 6 augustus. Tom is de dag voordien uit Portugal aangekomen van wat hij ‘een retraite’ noemt en vertrekt op maandag terug tot 18 augustus. Hij verblijft er in ‘New Life Portugal’, een omgeving waar mensen in of na een depressie, een relatiebreuk, het verlies van een partner, een burnout, een verslaving… een donkere tijd achter zich laten.

Kiezen

Coronatijd was voor bepaalde mensen wellicht een verademing. Het leven verstilde en er kwam voor mensen tijd en rust om andere zaken te ontdekken naast hun normale ‘nine to five’ job. “Voor andere mensen, en ik behoor tot die groep, was dat anders,” zo zegt Tom, “ik heb nooit een job maar zingeving gezocht. In 2018 heb ik mijn bloemenzaak in Beerse dicht gedaan om op internationaal niveau masterclasses te organiseren. Ik koos ervoor om het artistieke in mij meer naar buiten te laten komen en mensen samen te brengen rond bloemen.

Het was toen het juiste momentum: mijn agenda was gevuld met projecten die mijn hart deden zingen. Projecten in Frankrijk, En-

geland, België, USA en masterclasses in Nieuw-Zeeland, Amerika, China, België en Zuid-Korea. Aan de voorbereiding van die masterclasses had ik twee jaar gewerkt, want iets kunnen is nog iets anders dan die kennis overbrengen. Ik moest mijn kennis in een programma verwerken en in de markt zetten voor een internationaal publiek. Dat vraagt veel tijd, energie en ook middelen.”

Maar met succes, zo bleek. “In februari 2020 gaf ik mijn eerste masterclass met zeer tevreden en enthousiaste deelnemers uit Italië, Turkije, Roemenië, Zuid-Afrika, België en Mexico. In normale omstandigheden was dat mijn doorbraak, maar toen deed corona alles dicht. In mijn plannen had ik met alle mogelijkheden rekening gehouden, maar met een volledige STOP door een pandemie uiteraard niet.”

Burn-out

“Voor veel mensen veranderde hun werksituatie, maar ik verloor mijn zingeving. Plots was ik geen full-artist, geen teacher of mentor meer. Op hetzelfde moment komt er een relatiebreuk en kan ik omwille van corona zelfs mijn enige dochter, die moeder wordt niet

gaan bezoeken. En, omdat ook de inkomsten wegvallen ben ik verplicht om mijn woning, de ouderlijke hoeve in het centrum van Beerse, in alles behalve ideale omstandigheden te verkopen.

En reken maar, een gebouw met culturele en familiale waarde los laten is pijnlijk. In die periode pleegt een kennis zelfmoord, word ik geconfronteerd met nog enkele overlijdens… het was voor mij een ongelooflijk zware periode waar ik nog altijd van aan het bekomen ben. Er zijn mensen die er na een relatiebreuk onderdoor gaan, maar voor mij was alles samen echt te veel.

Ik verloor mijn identiteit, stortte me in het werk om nog te redden wat kon, maar belandde in een burn-out en een daaraan gelinkte depressie. Vroeger was er voor alles altijd wel een oplossing en plots was die er niet meer. Ik werd, ook financieel terug in de tijd gekatapulteerd en durf eerlijk zeggen dat ik op een bepaald moment bezig was met de voorbereiding van mijn begrafenis…”

Veerkracht

Gelukkig kwam er een kentering ten goede. “Wat me uiteindelijk tot andere gedachten bracht was het moment dat ik me visueel voorstelde dat ik in die kerk zat en dat ik al die mensen zag zitten, waaronder ook de vrijwilligers uit Hoogstraten. Dat heeft me doen inzien dat er, ondanks alles, nog moois is om voor te leven. Ik moest al wat er gebeurde en gebeurt, leren zien als een momentopname. Je moet en mag niets minimaliseren, maar het is goed om de dingen te herkaderen en opnieuw perspectief te geven aan jezelf. En dat moet je zelf doen, want ook al willen mensen je helpen, je moet je veerkracht zelf herwinnen en dat blijft ook nu nog een hobbelig parcours met ups en downs. Maar ik kan zeggen met een vooral opwaartse beweging.

De editie 2021 kreeg ik niet rond. Ontwerpen was geen probleem, maar de verdere uitwerking ervan kon ik niet aan. Gelukkig krijg ik voor deze editie veel hulp van Ann Leemans, die ook zaken overneemt die Louis (Geerts) vroeger deed.”

Tom De Houwer (foto Jorge Uribe)

Het is dan ook vooruitkijken naar de nieuwe editie van Groenten & Bloemen die in de steigers staat. “Dit jaar komen er 30 florale creaties, 12 ontwerpen van mij en de overige van studenten van mij uit Mexico, Canada, USA, Frankrijk, Roemenië, België en Italië. Enkele van hen komen naar hier om hun creaties mee aan te sturen.

Ik stel me de vraag hoe ik het ooit aankon om 40 eigen creaties rond te krijgen. Louis zijn ondersteuning zat daar zeker voor iets tussen. Door zoals nu samen te werken met jonge talenten uit verschillende landen, krijgen jongeren kansen en komt Hoogstraten in Groenten & Bloemen ook op de internationale kaart.

Ik had en heb er ook nu alle vertrouwen in dat het goed komt en dat heeft alles te maken met de inzet, de drive van de vrijwilligers hier in Hoogstraten. De aan vechtlust grenzende inzet van een groep mensen van een gemiddelde leeftijd waarvan je dat niet meteen zou verwachten. De energie, de gedrevenheid en de passie die elk van de hen opbrengt is enorm!”

De grootste familie

Zijn bewondering voor die grote groep vrijwilligers klinkt heel erg oprecht. “In die zin komt er dit jaar een groot werk bij WZC Stede Akkers. Het heeft te maken met de slogan ‘de grootste familie’ van Radio 2, een slogan die ook kan verwijzen naar de vrijwilligers hier. Het werk is een design dat ik oorspronkelijk plande voor een wedstrijd in Cordoba. Door omstandigheden heb ik last minute een ander design met dezelfde werktitel moeten uitwerken. De titel was ‘the force from within’ (de kracht van binnenuit), zoals die van de familie vrijwilligers hier. Daarmee won ik trouwens ook een prijs.

Voor de realisatie van het werk in Cordoba had ik twee sterk technische mensen nodig en heb ik Louis en Gust Goetschalckx meegenomen. Het was een voorwaarde die ik stelde om deel te nemen.”

Het sterkt hem in het vertrouwen dat alles ook nu weer op het goede spoor zit. “Wat deze editie en de toekomst van ‘Groenten & Bloemen’ betreft, zit de organisatie goed. Met de hulp van anderen, zoals Ann Leemans, wordt de structuur die ik aanbracht de afgelopen jaren verfijnd maar vooral ook bewaakt en consequent geïmplementeerd. Dat is en was nodig omdat de tijden veranderen, alles meer bureaucratisch wordt en medewerkers van het eerste uur - zoals Louis- vroeg of laat weg vallen. Een goede structuur en inbreng van derden is nodig. Vooral omdat ikzelf als creatieveling, een ‘bedenker’ ben, niet iemand die van nature continueert of implementeert.”

Mensen raken

“Door wat achter me ligt, zoals de verkoop van mijn huis en zoveel meer, heb ik nu ook voldoende ruimte, rust en middelen om mijn masterclasses verder te zetten en daarnaast een team samen te stellen om projecten zoals hier verder te zetten. Ik wil vooral liefst grote werken realiseren om mensen te raken. De schaal waarin je werkt, is belangrijk en kan daarbij helpen. Denk maar aan een aantal ontwerpen die de afgelopen jaren in de Sint-Katharinakerk stonden en die door hun volume een extra dimensie geven aan de beleving. Het daagt me bovendien ook meer uit.”

Is het toeval dat de titel van het werk dat in 2019 in de Sint-Katharinakerk stond de titel ‘de verrijzenis’ droeg? Tom verblijft nu een kleine maand in ‘New Life Portugal’, naar eigen zeggen een retraitecentrum, waar hij deelneemt aan het programma ‘Resilience Path’ (het pad van de weerstand).

“Het is een prachtig gelegen verblijf op een bergwand in een natuurgebied, dat door een Belg is opgericht. Een man die in zijn jeugd zware traumatische pijn heeft doorgemaakt en via een Dalai Lama community zijn situatie heeft kunnen verwerken. Daarna richtte hij in Thailand en Portugal eigen centra op. De basis is meditatie, ademhalingstechnieken, mindfulness enz. Er komen mensen naartoe die nood hebben aan zelfzorg en om een en ander op een rij te zetten of dichter bij zichzelf te komen. Mensen die begrip en voeling hebben voor de situatie van anderen, ook al is die anders.”

Schoonheid

“Het is ook een plaats waar je nooit op onbegrip stuit,” vervolgt hij. “Enkele dagen gele-

Helpende handen

Wil jij deel uitmaken van dit prachtige project en je steentje bijdragen aan de realisatie van de kunstwerken in Groenten & Bloemen? Geef je naam dan op bij Visit Hoogstraten. Iedereen is welkom!

Of je nu ervaring hebt in bloemschikken of gewoon graag met je handen bezig bent. Of je wat ervaring hebt in klussen of je maakt leuke foto’s en tekstjes. Er is voor iedereen beslist wel een werkje te vinden en veel handen maken licht werk!

De werkdagen zijn op 13-14-15 september in een loods bij Coöperatie Hoogstraten (de veiling). De opruim gebeurt op 20 september.

den moest ik er mezelf en mijn werk voorstellen. Na mijn presentatie komt er een vrouw naar me toe en zegt dat ik haar een enorm geschenk had gegeven. Voor het eerst was er iets gebeurd dat haar man had kunnen overtuigen dat kunst iets te weeg kan brengen. Het is dat wat ik, in het beste geval, met mijn kunst wil bereiken. Dat mensen kunst kunnen voelen, ook al is het niet noodzakelijk dat ze het met hun verstand kunnen begrijpen. Kunst die voorbij de ratio gaat. Kunst die de universele waarheid van schoonheid aanspreekt, over de culturen heen.

In 80% van de gevallen zal dat niet lukken, maar soms kan kunst die snaar raken. Kunst die je aanvoelt, al kan je ze niet begrijpen. Kunst die je raakt zonder dat je het verhaal er achter kent. Dat verhaal kan de kers op de taart zijn, maar het is niet essentieel om er van te kunnen genieten…” (fh)

‘The force from within’, een creatie van Tom in het Spaanse Bilbao

Met deze QR-code zie je een filmpje over het werk in Cordoba.

Van boer naar bord in de Hemelrijksestraat

Vers van de Boerenmarkt

HOOGSTRATEN - De korte keten - van boer naar bord - is flink in opmars. Een open deur, zo groot als een schuurpoort, is daarmee ingestampt. En toch. Als we tijdens de maanden juli en augustus een wekelijkse Boerenmarkt in de gebouwen van VITO langs de Hemelrijksestraat naast de deur hebben, eist dat onze aandacht. Te meer omdat bedoelde ‘overdekte’ markt de eerste is in de provincie Antwerpen waar verschillende voedingsproducten door de producenten rechtstreeks aan de consument worden verkocht. Reden genoeg om er een kijkje te gaan nemen en om een praatje te maken met verkopers en bezoekers. In een vorig nummer maakten we al kennis met Sjack en Martine van ’t Wilaardenhof, in onze verdere nummers zullen we ook andere producenten afzonderlijk aan het woord laten om hun zeg te doen over de markt en over hun bedrijf. Al is die Boerenmarkt er na de zomermaanden niet meer wekelijks en krijgt ze dan opnieuw een pop-up karakter bij evenementen.

Spotlight

Op initiatief van Ferm, de vroegere KVLV, had de eerste Boerenmarkt van start moeten gaan op 20 maart 2020, maar toen kreeg men een week van tevoren te horen dat het feest niet kon doorgaan. Je mag tweemaal raden waarom, juist, corona. Alles was in kannen en kruiken, 16 deelnemende boeren en boerinnen hadden toegezegd, niks aan te doen. Aanvankelijk uitstel tot 14 juni, later tot in september, en nog later de eigen beslissing om het in 2021 opnieuw te wagen. En met succes, want na de evaluatie werd de aanvankelijke sluitingsdatum eind augustus verschoven naar het jaareinde 2021.

Begin 2022 kwam er een verandering in de organisatie en uitbating, beiden werden in handen genomen door de vaste standhouders.

Zij het in zeer nauwe samenwerking met de vrijwilligers van Ferm die naast het mee opbouwen en afbreken ook instaan voor de bar en voor hulp bij de evenementen die aan de markt zijn gekoppeld. Waarbij bepaalde producten op een meer feestelijke manier in de spotlights worden gezet. Bijvoorbeeld met een barbecue, een cocktailmiddag…

Ferm had tot eind 2021 de steun van ELFPO (Europees Subsidieprogramma voor Plattelandslandsontwikkeling). Daarna diende de organisatie op een andere leest te worden geschoeid. Wat niet wil zeggen dat er niet meer gesteund wordt. De stad Hoogstraten ziet de organisatie kaderen in haar lokale voedselstrategie via het platform OogstStraten, met dank aan de VITO, afdeling Land- en Tuinbouw, die haar accommodatie ter beschikking

stelt en de Coöperatie Hoogstraten, zeg maar de veiling, die de te winnen ballonvaart sponsort en de markt promoot.

Pop up

Ferm wil met zijn inkomsten uit de bar, we citeren: “De komende binnen de vereniging de Markt het evenement verder uitbouwen tot een festiviteit van lokale, streekgebonden producten in een feestelijk jasje waar men lokale producten kan ontdekken en men kan winkelen in een ontspannen sfeer. Waarin onze producenten en hun producten centraal staan en de klanten onze gasten zijn.”

Wie hier graag verkoper wordt, kan zich best inschrijven via de facebookgroep van de Markt. De deelnameprijs bedraagt 10 euro als bijdrage voor de verzekering en andere kos-

ten. In de prijs inbegrepen het gebruik van een stalletje. Die verkoopstandjes werden destijds eigenhandig door Ferm gemaakt. Nadien werden ze door de stad overgekocht en worden ze thans ter beschikking gesteld aan de organisatie.

De kandidaat-standhouders dienen zich akkoord te verklaren met het reglement en moeten uiteraard kraakverse producten aanbieden die passen binnen de aanbodfilosofie. Te weten de verkoop binnen een gamma van lokale en seizoensgebonden producten zoals: groenten en fruit, sappen, kazen, zuivel, eieren, honing, vlees, confituur, desembrood, ijs,… De kandidatuur wordt beoordeeld door een stuurgroep, waarna men vaste standhouder wordt of eenmalig deelneemt. Het gaat immers om een pop-upboerenmarkt.

De Boerenmarkt is er elke vrijdag van de maanden juli en augustus van 15 tot 18 uur in de VITO lokalen in Hemelrijksestraat 7, een zijstraat van de Katelijnestraat. Voor de verstokte autorijders is er voldoende parking voorzien op het naastgelegen voetbalveld.

De bezoekers

De Hoogstraatse Tinne Van Loock met dochter en kleinkinderen is vooral geïnteresseerd in de verse producten, de appelsapjes, de confituren, de groenten. Het is de eerste keer dat ze de Markt bezoekt, maar ze gaat zeker nog terugkomen en wil een regelmatige bezoeker worden. Haar kleinkinderen delen in het plezier.

De Wuustwezelse Fin Jacobs volgt het evenement op facebook en “had op ’t moment niks te doen. ’t Was goei weer en waarom dan geen fietstochtje naar Hoogstraten?” Ze heeft nog niks gekocht want ze moet eerst nog eens rondkijken. Op haar vraag “of het toch zeker niet in De Whoogstrotse Gazet komt” hebben wij geantwoord dat het zeker in De Whoogstrotse Gazet komt. Nu dus.

Zoals gezegd zullen we later de standhouders afzonderlijk aan het woord laten, maar Fin Jacobs stond bij de stand van De Mekkerhoek van Kurt Tilburgs. Die al een woordeke had meegeklapt en zodoende quasi automatisch in ons verhaal is gerold. Kurt is afkomstig van Meer, zijn taal laat daarover geen twijfel bestaan, en heeft vroeger op de VITO ‘gezeten’. Kurt heeft met zijn vrouw Liesje Van Loon een hoeve met 1600 toepasselijk mekkerende geiten en bijhorende boerderijwinkel in Essen. Hij neemt voor de eerste keer deel aan de Markt met zijn van de geiten afgeleide producten. Zijn deelname werd hem ingegeven door het feit dat hij eigenlijk af Meer afkomstig is, dat zijn broer beenhouwerij Den Boer-

gondiër uitbaat in Meerle en via Mariëlle van ’t Kakelhof, ook al in Meer. Zijn verkoop gaat vrij vlot waar hij eigenlijk van verschiet. Hij denkt er dan ook aan om het volgende jaar allicht terug mee te doen. Dit jaar heeft hij geen tijd meer. Hij vindt de markt een zeer mooi initiatief dat op meer plekken plaats zou moeten kunnen vinden. Al was het maar omdat er naar zijn zeggen veel mensen omwille van zijn deelname naar de Markt zijn gekomen. Tenminste, zo zeggen ze toch. Kurt heeft geen website, wel een facebookpagina.

We raken vervolgens aan de praat met de Mjeelse Annie van Loon en Jef Tilburgs, de ouders van Mekkerhoekse Kurt en zoon Kris Tilburgs met zijn beenhouwerij-traiteurbedrijf Den Boergondiër in Meerle. Ook Annie en Jef bezoeken de Markt voor de eerste keer. Maar Annie is lange tijd bestuurslid van Ferm ge-

Tinne van Loock met haar kleinkinderen Febe, Lorisa, Celina en Alissa

De Wuustwezelse Fin Jacobs

Kurt Tilburgs met zijn bevallige dochter Amelia van De Mekkerhoeve

weest en wilde wel eens poolshoogte komen nemen. Ze vindt de Markt een best leuke bedoening maar weet dat veel geïnteresseerde boeren niet de tijd hebben om op de Markt te komen staan. Annie was naar eigen zeggen zo stom geweest om geen netzak mee te brengen om koopwaar te bergen, een euvel dat, naar wij denken, ter plekke wel een oplossing zal vinden.

De hoogste tijd om toch ook eens bezoekers te vinden die de Markt al meermaals bezochten. Gevonden, in de personen van Meerlenaar Paul Dirkx en de Sassenheimse Hannie Wiering, weliswaar wonende in Hoogstraten. Ze komen in eerste instantie eens ‘rondkijken’, kennen nogal wat exposanten en zullen uiteindelijk zeker inkopen. Waarna het gesprek nog uitgebreid verder kabbelt - eigen aan alle markten - via de gekende koetjes en kalfjes, de onvermijdelijke kinderen en het feit dat we er ondanks onze ouderdom toch nog goed uitzien. Vooral wij zeer tevreden.

Tenslotte stoten we op Wim De Cordt, wel van Beerse maar leraar landbouwtechnieken aan het VITO. Die uit sympathie een kijkje komt nemen maar toch ook een volle fietstas koopwaar inslaat. Wim is dus met de fiets,

“altijd met de fiets ook in het schooljaar”, en erop drukkend niet elektrisch. Wim voelt dit jaar meer animo dan in 2021 en is ervan overtuigd dat de Markt nog zal groeien. Hij drukt op “de absolute noodzaak om de kloof tussen producent en consument dicht te rijden. Mensen zien land- en tuinbouw nog te veel als een hinderlijke factor, leggen te weinig de onvermijdelijke link tussen productie en consumptie.” Hij verzekert ons dat o.a. om die reden VITO er alles aan doet om de zaak te ondersteunen, maar erkent de onmogelijkheid om de accommodatie binnen het schooljaar ter beschikking te stellen wegens het gebruik van het leslokaal. De Markt legt onder meer beslag op de ruimte waar de leerlingen planten verpotten en ingewijd worden in de kennis van het afstellen van de verschillende landbouwmachines. Vandaar. (nad/jaf, met dank aan Mariëlle Schalk van ’t Kakelhof)

Annie Van Loon en Jef Tilburgs en kleindochters Emma en Lissa

Paul Dirkx en Hannie Wiering

VITO-leraar Wim De Cordt met Ilse Vanthillo van het Meerse varkensbedrijf BeckToPuur

Kringloopeconomie kent een blijvend succes Kringwinkel in gloednieuw pand aan de Meerseweg

MEER - Na ruim 18 jaar in het gekende gebouw aan de Meerseweg verhuisde de kringwinkel naar een nieuw pand enkele honderden meters verder. Een ruimere winkel en magazijn waren nodig door het steeds grotere succes van de kringwinkel. Op vrijdag 24 juni werd de mooie winkel met een feestelijke receptie voor alle medewerkers, pers en genodigden ingehuldigd. Een dag later was ook het publiek er welkom. Enkele dagen daarna gingen ook wij er rondneuzen en spraken er met medewerkers en klanten.

Nieuwe huisstijl

Het was een tevreden Bart Wuyts, algemeen directeur van Werkervaringsbedrijven Kempen of kortweg WEB Kempen en Blenders die de opening van de nieuwe winkel mocht aankondigen. Hij gaf eerst en vooral een dik compliment aan de medewerkers en sprak zijn dank uit: “In een goede week tijd zijn ze er in geslaagd zijn alles te verhuizen en de nieuwe winkel zo mooi in te richten. Een huzarenstukje. Maar ik ben er van overtuigd dat deze mooie werkplek zal bijdragen aan de arbeidsvreugde.”

Aan onze burgemeester zei hij met een knipoog dat Hoogstraten best wel fier mag zijn op de tweede winkel in Vlaanderen die de

nieuwe huisstijl uitdraagt. Een woord van dank en waardering ook voor de familie Van der Velden, de eigenaars van de site. “We hebben heel fijn samengewerkt om dit project te realiseren; een winkel en magazijn die mee naar onze wensen en ons design zijn gebouwd. Waarmee een lange samenwerking weer voor vele jaren bestendigd wordt.” Een warm applaus volgde voor de zichtbaar aangedane familieleden.

Succes

De Kringwinkel in Hoogstraten is er al van 2004. Toen waren er 12 medewerkers. Nu houden er 32 medewerkers de winkel draaiende. “Onze organisaties Web en Blenders noemen we ‘impactondernemingen’ (zie

kader). We streven een positieve impact na op heel het maatschappelijke en economische leven. Systematisch en ingebakken in onze werkwijze.

De Kringwinkel is daarin een belangrijke activiteit en dat doen we al heel lang. Stimuleren dat we producten gaan hergebruiken is mede daardoor een ‘state of mind’ geworden. Veel mensen vinden het ondertussen vanzelfsprekend dat als ze iets nodig hebben eerst eens in de kringwinkel gaan kijken. Daarom is dit vandaag een moderne, hedendaagse winkel, waar het fijn is om in rond te neuzen. Tweedehandskleding, meubelen en huisraad zijn hip én goedkoop. We willen dus absoluut weg van het minder fraaie imago dat we ooit hadden. Daar investeren we in. Ga ook eens een

De voltallige groep medewerkers bij de opening van de nieuwe winkel

kijkje nemen in onze prachtige conceptstore Kontoer in Turnhout. Bistro, foodshop en kledingshop onder één dak, vlak bij de Grote Markt. Je zal versteld staan.”

Stiekem verliefd

Namens het gemeentebestuur bevestigde burgemeester Marc Van Aperen dat Hoogstraten inderdaad fier is op de aanwezigheid van de Kringwinkel en heel blij is met het nieuwe pand én de nieuwe huisstijl. “De Kringwinkel is hier al lang en de mensen kennen de weg ernaar. Niet alleen de Hoogstratenaren, maar ook van verder weg en van over de grens. Het is er altijd druk en deze nieuwe winkel met een grotere parking zal dat alleen maar versterken. De gemeente is blij met de tewerkstelling, sociale ondernemingen maken deel uit van het economisch weefsel in onze stad.”

De burgemeester gaf een dikke pluim aan alle medewerkers, waarvan de meeste in onze gemeente wonen en waarvan hij er heel wat kent. “Ik zal hier een bekentenis doen: een van de eerste werkneemsters van De Kringwinkel was in onze jonge jaren vriendin met mijn zus en ik was toen stiekem verliefd op haar!” Een spontane ontboezeming die een hartelijke lach door de winkel liet gaan!

“We zijn er zeker van dat de mensen graag naar deze winkel zullen blijven komen: om spullen te kopen, spullen te brengen, om hier te werken of gewoon om eens rond te neuzen. Hoogstraten en ook IOK zullen met plezier blijven samenwerken: het past in de circulaire economie en dus ook in het duurzaam beleid van de stad. Wij zijn alvast overtuigd van het succes.”

Mondiaal

Tot slot nam ook Gorik Ooms het woord. Gorik was lange tijd actief als coördinator en directeur bij Artsen Zonder Grenzen en do-

ceerde aan de London School of Hygiene and Tropical Medicine. In 2019 liet hij dat achter zich om sociaal adviseur te worden bij HERW!N, het collectief van sociale circulaire ondernemers in Vlaanderen. Die bouwen aan een economie waarin het aanboren en ontginnen van nieuwe grondstoffen zoveel mogelijk wordt beperkt, en waarin maximaal wordt ingezet op herwinnen en hergebruiken. Ze werken aan een betekeniseconomie: een economie waarin menselijke talenten worden ingezet, maar niet worden uitgeput.

Zijn grootste beweegreden voor de overstap was dat hij in zijn eerdere activiteiten als coördinator van AZG in Mozambique - na grote overstromingen - en Congo - bij de uitbraak van het Ebola-virus - tot de vaststelling

was gekomen dat niet alleen hulp belangrijk is bij de dergelijke grote rampen.

“Solidariteit bij rampen is belangrijk, maar de onderliggende oorzaken van deze rampen liggen elders. De overstromingen vinden hun oorzaak in de klimaatverandering. De omvang van de Ebola-crisis is een gevolg van een niet functionerende gezondheidszorg omdat milities strijden om de controle op de ontginning van zeldzame grondstoffen die het westen gebruikt.

We moeten erkennen dat het onbeperkt aanboren en ontginnen van de grondstoffen van onze planeet een veel grotere ‘kost’ meebrengt dan de kost die wordt meegerekend in de verkoopprijs van afgewerkte goederen op de wereldmarkt. Het zuiden zit niet te wachten op hulp, maar op samenwerking. En ze willen dat de klimaatverandering aangepakt wordt. Kringwinkels zoals deze mooie winkel dragen daar aan bij en doen dat al 25 jaar. Zij hebben alvast een steen in de rivier verlegd!” (jaf)

Impac tondernemingen

Blenders

In 1987 richtten een aantal ‘captains of society’ het ‘Samenwerkingsverband Strategisch Plan Kempen’ (SPK) op. Het werd een pionierende regionale ontwikkelingsorganisatie in het Vlaamse landschap. In de loop der jaren vloeiden er heel wat waardevolle initiatieven uit voort die een duidelijke positieve impact genereerden in de regio.

Later ontstond in de Kempen een Streekplatform, dat in 2005 transformeerde tot RESOC (REgionaal Sociaal-economisch OverlegComité). In die periode veranderde SPK een eerste keer van naam en werd het de Strategische Projectenorganisatie Kempen.

In 2016 vormde het Kempense RESOC zich om tot Streekplatform Kempen. Toen er een advies volgde om SPK te ontmantelen, vreesden directie, medewerkers, bestuurders en vele stakeholders dat met zo’n scenario ook een belangrijke innovatie-katalysator zou verdwijnen. Dus werd een alternatief scenario onderzocht, dat resulteerde in een doorstart onder de nieuwe naam Blenders.

In de loop der jaren zijn verschillende andere organisaties uit de schoot van SPK/Blenders ontsproten, zoals WEB, Natuurwerk (Duurzaam natuur- en landschapsbeheer), Kikoen (Kinderopvang), OMC (Open Manufacturing Campus),

Bart Wuyts, algemeen directeur Blenders en Web

De familie Van der Velden: Jan, Renilde, Dominique en Charlotte

Corridor (Natuurstudiebureau) en Waterstofnet (Duurzame waterstof). Digidak, KIKO en Hop Up (speelplezier voor 3 tot 12jarigen) bevinden zich momenteel nog onder Blenders' paraplu.

WEB

WEB kwam er in 1992 op initiatief van het Strategisch Plan Kempen. De organisatie kent een sterke inbedding binnen de Kempense organisaties en onderwijsinstellingen. In het bestuur zetelen vertegenwoordigers van het ABVV, het ACV, de Kempense Kamer voor Handel en Nijverheid, Unizo, Thomas More Kempen, de Strategische Projectorganisatie Kempen, Welzijnszorg Kempen, Ethion en IOK.

Samen met de opstart van verschillende initiatieven kregen ze ook meer vestigingen, verspreid over de hele Kempen. De maatschappelijke zetel ligt in Turnhout. Alle initiatieven staan in functie van de missie en het doel van WEB: duurzaam werk voor iedereen binnen een inclusieve arbeidsmarkt.

Positieve impac t

WEB & Blenders zijn impactondernemingen. Dat zijn sociale ondernemers die een positieve impact willen hebben op de sa-

menleving. Met bijvoorbeeld als maatschappelijke missie om afval tegen te gaan of mensen met een beperking aan werk te helpen. Ze willen systematisch maatschappelijke impact creëren en dat vooral op twee grote domeinen.

In de eerste plaats op sociaal vlak: kansen geven aan mensen die om allerlei redenen minder kansen gekregen hebben. Bij impactondernemingen krijgen alle mensen kansen; iedereen heeft talenten en passies die zij/hij moet kunnen ontplooien. Ze zijn al lang in de weer om wie op zoek is naar werk te begeleiden om een voor hen geschikte werkplek te zoeken. Voor die begeleiding en coaching staat een team van een 80 tal mensen paraat. In 2021-2022 hebben ze 2300 mensen begeleid in een traject; 432 mensen hebben ze een vaste werkplek kunnen bezorgen.

Ze zetten ook gericht in op e-inclusie (iedereen mee met de digitale wereld), o.a. via Digidak. De vraag is hier nauwelijks bij te houden. KIKO en Hop-Up zet kinderen en jongeren centraal, door het vormen, trainen, coachen en adviseren van opvoeders, begeleiders en organisatoren in onderwijs, opvang en vrije tijd van kinderen. Hiermee richten ze zich op de krachten, talenten en

interesses van kinderen en jongeren, via activiteiten - ook buiten de school - hun creativiteit en fantasie stimuleren.

Een tweede domein is het sluiten van materiaalstromen, het circulaire denken. De WEB-Kringwinkel is een belangrijke activiteit en dat doen ze al lang. Via hergebruik de afvalberg verkleinen door tweedehands spullen een tweede, derde of zelfs vierde leven te geven. Duurzaamheid staat centraal. Het WEB-kringwinkelcentrum bestaat uit 3 winkels.

Niet alles wat aangeboden wordt, kan meteen in de winkel. Naast de winkels is er een hergebruikcentrum, textielsortering en een houtatelier, ResourceLab. Zij creëren duurzame meubels en richten interieurs duurzaam in met recuperatiehout. Dankzij de nauwe samenwerking met een netwerk van kringwinkels in onze regio beschikken ze permanent over voldoende ‘grondstoffen’ voor het creëren van unieke ecodesign meubels. Deze verwerken ze ambachtelijk in het houtatelier tot unieke losse meubels op maat en maatmeubilair voor inrichtingsprojecten.

De kringwinkel is een spiegel van de wereld

MEER - We spreken met Carolien Vermeiren, al acht jaar werkleider van de Kringwinkel in Meer. Ze vat mooi samen wat de Kringwinkel betekent voor de medewerkers, de klanten en onze maatschappij. “De Kringwinkel is een spiegel van de wereld. Medewerkers en klanten zijn zeer verscheiden. Ze komen uit alle lagen van de bevolking en soms van verre landen zoals Afghanistan, Syrië of Senegal. Ook wat we verkopen is zeer verscheiden en geeft een beeld van de wereld. Bovendien dragen we bij aan een van de grote problemen van onze tijd: de overconsumptie en de eindigheid van onze grondstofvoorraden.”

DHM: Carolien, je hebt je roots in Hoogstraten. Kan je je even voorstellen?

Er staan 36 jaar op mijn teller. Ik ben opgegroeid in Meerle, mijn ouders, Eddy Vermei-

ren en Emma Schrauwen, hadden er een tuinbouwbedrijf. Na de lagere school volgde ik 6 jaar Sociale en Technische Wetenschappen aan het VTI Spijker. Daarna ging ik voor een Bachelor Orthopedagogie. Toen wist ik al dat ik graag met mensen, voor mensen of toch alleszins in een maatschappelijk relevante context zou willen werken.

Ik ben altijd heel sportief geweest en heb vooral fanatiek gevoetbald bij HVV. Ook bij de Chiro was ik vele zondagen aanwezig. Thuis werkte ik vaak mee in het bedrijf van mijn ouders. Ondertussen woon ik samen met Tim Willekens in Minderhout met onze drie zoontjes, Toon van 6 jaar, Rik van 4 jaar en Roel van 1 jaar.

DHM: Anderen zullen je kennen van het

Jongeren Advies Centrum.

Na mijn stage bij JAC Turnhout kon ik onmiddellijk bij hen aan de slag. Ik kreeg de kans om het JAC in Hoogstraten uit de grond te stampen in samenwerking met de scholen en het jeugdwerk. Die samenwerking en het netwerk dat we uitbouwden, hebben me veel voldoening gegeven, maar na vijf jaar zocht ik voor mezelf een nieuwe uitdaging. Ik kreeg de kans om als werkleider aan de slag te gaan in de Kringwinkel in Meer en intussen werk ik er 8 jaar.

Een bedrijf runnen

DHM: Wat houdt de job precies in? Ik ben gestart als werkleider winkel. Mijn taak is de winkel economisch rendabel maken en onze mensen begeleiden. Samen met de

Carolien Vermeiren is werkleider in de Meerse kringwinkel

medewerkers proberen we de herbruikbare spullen zo net en aantrekkelijk mogelijk te presenteren om de verkoop te stimuleren. Een Kringwinkel ontvangt weliswaar subsidies maar die volstaan lang niet om alle medewerkers te betalen.

Onze omzet volstaat om 50% van de personeelskost te dragen. Om dit te kunnen realiseren moeten we als team goed samenwerken en alle facetten van de werking op elkaar afstemmen. We werken met mensen met een rugzakje en dat vraagt veel om alles efficiënt te laten verlopen, maar het geeft ook veel voldoening.

DHM: Wie zitten er naast jou dan nog in dat team?

Acht jaar geleden waren er twee werkleiders: één voor het magazijn en één voor de winkel. Intussen werken we met een team van drie personen omdat Lize en ik minder uren zijn gaan werken en de werking is gegroeid. Als werkleider Kringwinkel ben ik zoals gezegd verantwoordelijk voor de verkoop. Daarnaast zijn er Lize, de werkleider magazijn, vrachtwagen en afvalstromen en Lobke, de werkleider sortering die samen met de medewerkers alle spullen winkelklaar maakt.

DHM: Hoe gebeuren de sortering en het winkelklaar maken?

Wij halen bij de mensen thuis en op het containerpark spullen op, of mensen leveren die zelf af in ons magazijn. Vier keer per jaar is er ook onze huis-aan-huis textiel-ophaling, als je dan je kleding in zakken aan de straatkant zet, komen wij ze gratis ophalen. We aanvaarden zoveel mogelijk, maar niet alles. Op de website vind je per Kringwinkel wat er aanvaard wordt en wat niet.

Kleding, fietsen en elektro gaan bij ons onmiddellijk naar het hoofdmagazijn in Turnhout voor nazicht en eventuele reparatie. Daar plaatsen wij bestellingen voor die artikels voor onze winkel. Lize en haar team poetsen meubels en herstellen kleine mankementen. Ze breken ook af als ze niet verkocht geraken. Wat rest, voeren ze zorgvuldig gescheiden af. Lobke en de medewerkers die in het werkrooster staan ingepland voor sortering, kijken bijvoorbeeld na of het speelgoed volledig is. Zij wassen alles af en prijzen ook de artikels volgens een vast systeem.

Maatwerkbedrijf

DHM: Wij zijn regelmatige bezoeker en wat ons opvalt is dat een aantal mensen hier al heel lang werkt. Dat klopt. Karin werkt hier bijvoorbeeld al 27 jaar en gaat binnenkort met pensioen. Vroeger moest je 5 jaar werkloos zijn en niet in het bezit zijn van een hoger diploma, dan kon je tot je pensioen bij ons blijven werken tenzij

je doorstroomde naar de reguliere arbeidsmarkt.

Nu zijn we een maatwerkbedrijf en al onze doelgroepmedewerkers ondergaan een indicering en krijgen een WerkOndersteuningsPakket. (Indicering is het onderzoek dat nagaat of iemand erkend wordt als persoon met een arbeidsbeperking en die op basis hiervan adviezen kan krijgen, nvdr.) Aan de hand van een aantal criteria bepaalt VDAB of ze tot de doelgroep van maatwerkbedrijven behoren en kunnen ze bij ons aan de slag voor een periode van 5 jaar. Die cyclus kan herhaald worden zolang er nog sprake is van deze criteria. Niet al onze medewerkers vallen al onder het nieuwe systeem.

Nu werken we nog met een wat oudere groep met een grote verscheidenheid aan onderliggende problemen, dit kan zowel psychologisch als fysiek zijn. Een kleine meerderheid zijn vrouwen. In de toekomst zullen we door de krapte op de arbeidsmarkt en de concurrentie van gewone bedrijven voor de inschakeling van maatwerkers met een meer kwetsbare doelgroep te maken krijgen. De toeleiding gebeurt door VDAB. Naast de mensen die een indicering doorlopen hebben, versterken ook andere doelgroepen de werkvloeren, waaronder artikel 60’ers tewerkgesteld door het OCMW, vrijwilligers, stagiaires, werkgestraften, mensen vanuit het herstelfonds.

DHM: Hoe verloopt de begeleiding? De medewerkers krijgen eerst een contract van bepaalde duur. Tijdens die periode proberen we zicht te krijgen op hun capaciteiten en de grenzen van hun kunnen. We starten met instaptaken zoals het reinigen van bloempotten en wassen en schikken van glazen. We kijken hoe zorgvuldig en zelfstandig ze dit doen en gaan dan geleidelijk over naar het samen prijzen.

Voor iedere medewerker is dit traject anders. Als begeleider moet je als het ware een kameleon zijn. Wat voor de ene werkt doet het daarom niet bij de andere. Humor is een krachtig wapen. Je moet je zelf ook kwetsbaar durven opstellen en fouten kunnen toegeven en bespreekbaar maken. We werken met een permanente evaluatie. Iedere medewerker krijgt jaarlijks een functionerings- en opvolggesprek. Het verslag wordt ook naar VDAB gestuurd. Zij bepalen, op basis hiervan en een hele vragenlijst die wij samen met de medewerker invullen, de verdere indicering van de medewerker.

DHM: Doel is de doorstroming naar het regulier arbeidscircuit. In hoeverre lukt dit? Gedurende die 8 jaar dat ik hier werk heb ik een 5-tal medewerkers weten doorstromen en daar zijn we heel blij mee. In die periode lag

de focus daar ook niet zo sterk op. Met het nieuwe beleid rond maatwerkbedrijven zal daar sterker op worden gefocust en onder andere daarvoor krijgen onze medewerkers ook begeleiding van vzw WEB. Indien medewerkers niet verder geïndiceerd worden en dus moeten doorstromen, krijgen ze 6 tot 9 maanden begeleiding voor het zoeken naar werk op de reguliere arbeidsmarkt.

DHM: Wie zijn in deze winkel je medewerkers?

Om de winkel draaiende te houden zijn er naast de werkleiders 27 werknemers in dienst met verschillende achtergronden en statuten. Achttien van hen hebben een vast contract, weliswaar met de voorwaarde dat hun indicering verlengd wordt. Er is één vrijwilliger aan het werk, zeven ‘artikel 60-ers’ (een vorm van arbeidsovereenkomst die het OCMW in staat stelt om werk aan te bieden aan een persoon die nog nooit actief was op de arbeidsmarkt of die ervan is afgedwaald, nvdr) en één stagiair. We hebben ook regelmatig mensen vanuit het herstelfonds en tijdelijke medewerkers die werkstraffen moeten uitvoeren.

Op dit ogenblik werken er zeven anderstaligen waaronder Syriërs, Afghanen en recent ook een Oekraïense. In een werking als de onze zijn er altijd taken die niet zoveel taalbeheersing vragen. Door in groep te werken met Nederlandstaligen leren ze onze taal echter veel sneller dan wanneer ze bijvoorbeeld met landgenoten op één werkplek staan.

Het personeel...

Na dit gesprek trekken we de winkel en het magazijn in en stellen met plezier enkele mensen voor, eerst de oudgedienden en dan de nieuwkomers.

Karin houdt van de afwisseling

Karin Krols af Meer is met haar 27 jaar dienst

de werknemer met de hoogste anciënniteit. Ze heeft eerst tien jaar in Turnhout gewerkt als camionchauffeur. Bij de overplaatsing naar Meer vroeg ze ander werk omdat het sjouwen dat onvermijdelijk bij het vrachtwagenvervoer hoorde, te zwaar werd. Nu is ze manusje van alles maar het speelgoed geniet toch haar voorkeur. “Ik kijk het binnen gebrachte speelgoed na op echtheid en volledigheid. Voor merken als Lego, Duplo, Knex of Playmobil kan je meer geld vragen dan voor namaak.” Aan de boeken moeten ze haar niet zetten.

Ze houdt van de afwisseling in het werk en kent intussen de vaste klanten. “Er is ruimte voor een korte buurt maar net als elders moet je daar niet in overdrijven.” Karin kan op 1 mei 2025 met pensioen gaan. Maar dat houdt haar nu nog niet bezig. “Ik ben heel tevreden met mijn deeltijdse job, maar als ik een verbeterpuntje mag geven aan de leidinggevenden, dan is het dat ik de voorkeur geef aan vorming op de werkvloer in Meer in plaats van in Turnhout.”

Intussen heeft ze een hechte band met de collega’s en vertrouwde klanten. Dat gaat ze missen als ze binnen een half jaar op pensioen gaat. Nu krijgt ze waardering. Ze is een enthousiaste moederfiguur en het luisterend oor voor anderen. “Ik heb zelf ook moeilijke tijden doorgemaakt met het dementeren van mijn moeder, overlijden van mijn vader, mijn eigen echtscheiding. Hoewel ik eerder mijn verhaal deed aan de werkleiders dan aan collega’s.”

Ze heeft schrik van het zwarte gat en vertelt over een pas gepensioneerde, slecht horende en moeizaam sprekende collega die lijdt onder de eenzaamheid. Hij mist de warme geborgenheid van gelijkgestemde zielen. Zijn bescheiden inkomen zet ook een rem op het vrijwilligersengagement dat hij kan opnemen. Kilometers worden vaak niet vergoed.

Marianne wapent zich nu al door op te sommen wat ze allemaal gaat doen. “Daarbij staan alle kermissen en festivals hoog op de agenda. Ik weet dat ik op zoek moet gaan naar activiteiten die het alleen wonen en alleen-zijn ondervangen. Praten tegen de kat doe ik al,” zegt ze lachend, maar ze weet dat er meer nodig is. Zoals zij nu het zonneke is van de Kringwinkel zijn wij ervan overtuigd dat iedere vrijwilligersorganisatie haar met open armen zal ontvangen.

Beste maatjes Linda en Greet

Linda Suykerbuyck uit Minderhout is 63 jaar oud en heeft er nu 11 jaar dienst op zitten. Ook zij staat dicht bij haar pensioen. “Maar met 8 kleinkinderen heb ik geen schrik om in een zwart gat te vallen.” Ze kan met iedereen goed opschieten, maar Greet is haar beste maatje. Ze willen graag samen op de foto.

Ali en Chawkat fier op hun job

Marianne Van Opstal is al 19 jaar in dienst. Ze startte in Turnhout. Na een half jaar kon ze beginnen in de nieuwe winkel in Meer. Als we haar vragen om een foto te maken op haar favoriete werkplek troont ze ons mee naar de afdeling kleding. Wie haar kent zal dit niet verwonderen. Ze spreekt met veel enthousiasme over de werking en de omgang met haar collega’s. “Toch is dit niet altijd zo geweest. In het begin aarzelde ik, het spreekwoordelijke rugzakje van de mensen schrok me af.”

De overstap naar het reguliere arbeidscircuit zat er voor haar niet meer in. “Ik had altijd gewerkt in winkels, tot ik op een bepaald moment werkloos werd. Bij de sollicitaties kreeg ik steevast te horen dat ik veel ervaring had maar te dik was. Heel frusterend.”

Greet Aerts is met haar 37 lentes één van de jongere medewerkers. Na een stage in 2017 werkt ze er nu als vrijwilliger. “Als ik sta ingepland bij de boeken kan mijn geluk niet op,” klinkt het. Je ziet het onmiddellijk aan de ervaren wijze waarop ze de boeken vastpakt, de rug bekijkt en dan de voor- en achterflap…

Ook de twee Koerden die hier werken gaan graag op de foto. Ze zijn beiden fier op hun job.

Ali Aliko is Koerdisch Syriër uit Maabatli, ook bekend als Mabeta, een stad in het noorden van Syrië, gelegen ten noordwesten van Aleppo. Hij woont in Wortel en heeft er al heel wat vrijwilligerswerk opzitten. Zijn integratie werd bemoeilijkt door Corona. Hij deed uiteenlopend vrijwilligerswerk bij ’t Verzetje, de Rolmobiel Geel en in het dienstencentrum en het woonzorgcentrum. Sinds kort is hij halftijds aan het werk in de Kringwinkel als Art 60.

Ook Chawkat Hourik is een Koerdische Syriër die samen met zijn gezin vanuituit Aleppo

Marianne, het zonneke in huis

Ali

Chawkat

via Libanon naar België is gevlucht. Hij is 45 jaar oud en woont samen met zijn vrouw en vier kinderen in Minderhout. De jongste werd op 7 april geboren. Hourik volgde Nederlands op niveau 1 en 2, gaat naar Praatpunt en leert veel bij op de werkvloer. Hij deed 1,5 jaar vrijwillige stage en werkt 1,5 jaar als art 60-er.

Sinds kort heeft hij een vast contract en hij zou niet willen ruilen. In Syrië reed hij met bus, tractor of vrachtwagen. Met zijn rijbewijs B mag hij hier in België een vrachtwagen minder dan 3,5 ton besturen en staat hij mee ingeroosterd als chauffeur. Hij ervaart veel goodwill van collega’s en dat niet enkel voor het leren van de taal.

… en (enkele van de vele) klanten?

Er loopt aardig wat volk rond in de nieuwe winkel. Terwijl het personeel zich nog volop aan het organiseren is in het nieuwe magazijn en de winkel moeten ze door de drukte volop inzetten op het aanvullen van de rekken. Vooral kleding is erg in trek. Het is hip om veel stijlen te combineren.

Tijdens het openingsweekend werden op één dag liefst 1.600 stuks kledij en textiel verkocht. Het publiek is zeer verscheiden en beperkt zich zeker niet tot mensen met een bescheiden inkomen. Legoblokken zijn bijvoorbeeld een artikel dat door iedereen is gegeerd. Er zijn zelfs mensen die dagelijks één tot twee keer langskomen. In de grenstreek komen ook heel wat Nederlanders over de vloer. We laten graag enkele klanten aan het woord.

klant van de Kringwinkel. Hij springt wekelijks één tot twee keer binnen. “Ik ben vooral op zoek naar leuke hebbedingen zoals originele kopjes. Ik kom hier niet enkel om te snuisteren en te kopen maar lever ook regelmatig spullen in.”

Als zijn zus Astrid uit Breda op bezoek is, lopen ze ook steevast langs. “Ik snuister graag tussen de tweedehandskleding en heb ook nu weer een paar koopjes gedaan,” zegt ze. Beiden geven de voorkeur aan de kringwinkels in België boven die van Nederland. Dat er nu hier nog meer ruimte is, bevestigt hen in hun voorkeur. “Wij raden iedereen dan ook van harte aan een bezoek te brengen aan de Meerse Kringwinkel en te kiezen voor hergebruik van materialen!”

Bea weet wat moeder goed staat

Bea Snels uit Wortel is een eerder toevallige

klant. Haar moeder en tantes zijn echter echte kringloopfanaten. Bea heeft twee dieprode hemdjes uitgekozen voor haar moeder Josee, jarenlang redactiemedewerker van ons blad.

We kennen haar dus goed en Bea weet wat haar moeder goed staat. Enkele dagen later zien we Josee op het terras van de Guld dan ook schitteren in haar nieuwe outfit. (hr)

Voor je agenda

Ben je nog niet overtuigd dat ook jij je gading zal vinden in de kringwinkel, dan kunnen de volgende activiteiten jou misschien overtuigen.

Zondag 2 oktober

Openbedrijvendag:

Kunst of Kitsch

Heb jij thuis voorwerpen staan waarvan je je afvraagt welke waarde ze hebben, noteer dan deze datum al in je agenda. Op 2 oktober komt een professionele taxeerder langs in de Kringwinkel. De medewerker van het Nederlandse programma Kunst of Kitsch schat de waarde van jouw ‘schat op zolder’. Jij beslist of je het voorwerp achterlaat in de winkel, het mee terug naar huis neemt of het elders te gelde maakt.

Naast de taxatie van goederen, is de winkel open en kan je een kijkje nemen achter de schermen. In Turnhout zullen de Kringwinkel, vzw WEB en Blenders je op 2 oktober ook met open armen ontvangen.

Van

15 tot 22 oktober

Week van de kringwinkel: Stripfestival

Tijdens de Week van De Kringwinkel van zaterdag 15 tot 22 oktober zet iedere Kringwinkel in op een thema. Vorig jaar waren dit games. Dit jaar organiseert de winkel van Meer een stripfestival. Stripfanaten noteren deze datum best nu al in hun agenda. Er zullen ongetwijfeld pareltjes in het aanbod zitten. In Turnhout kan je die week dan weer terecht voor handwerk en hobbymateriaal en in Retie voor muziekinstrumenten. Om de winkels in te kleden voor deze themaweek zullen ze vrijdag 14 oktober uitzonderlijk al sluiten om 14 uur. (hr)

Vaste klanten Paul en Astrid Paul Kuijpers uit Minderhout is een vaste

Jan Bartholomeeusen werkt als cameraman in de entertainmentsector

“Ik ben echt wel gek op mijn baan…”

HOOGSTRATEN/MINDERHOUT - Jan Bartholomeeusen, afkomstig uit Hoogstraten, is cameraman en werkt mee aan verschillende populaire programma’s. Zelf in beeld komen, dat vindt Jan niet zo belangrijk. Al heb je dat natuurlijk niet altijd in de hand. Onze aandacht voor het werk van Jan werd gewekt door een aantal merkwaardige videobeelden op het internet. Cameramensen en geluidstechnici lijken alsmaar meer betrokken te geraken in de dynamiek van de programma’s waarvoor ze werken, ook Jan ontsnapt niet helemaal aan die trend. Op zijn palmares staan alvast bekende televisieprogramma’s en films - zoals ‘Gert Late Night’, ‘Peking Express’ en ‘Love Island’.

“Om begrijpelijke reden vonden ze thuis al die snelle switches niet zo fijn.”, vertelt Jan. “Van mijn ouders kreeg ik echter alle kansen om me verder te ontwikkelen. Narafi was voor mij een zalige periode. Ik bloeide helemaal open en amuseerde me met de medestudenten. Creativiteit was niet mijn sterkste kant en mijn eerste filmpje op de filmschool was niet bepaald een topper. Ik moest het vooral hebben van mijn inzet en kon veel compenseren omdat ik op technisch vlak goed bleek te zijn. Ik wilde me ook echt bewijzen. Door die attitude ben ik er uiteindelijk geraakt en daar ben ik trots op.”

Beautyshots

Jan is de jongste zoon van Willy Bartholomeeusen en Vera Van Loock. Samen met zijn broer Tim en zus An groeiden ze op in Minderhout. Later verhuisden ze met hun gezin naar Hoogstraten.

“Als jonge gast wist ik maar niet wat ik wilde worden. In het totaal studeerde ik acht jaar. Ik begon met informatica in Mechelen, het kotleven beviel me wel. Maar het besef dat ik niet in de juiste richting zat, groeide ook. Toen ik stage deed in mijn laatste jaar werd duidelijk dat ik die job niet mijn hele leven zou willen doen. Ik vond het toen saai en de dagen duurden te lang. Ik wilde dus iets anders gaan doen, maar had geen idee welke richting ik uit wilde. Een familielid werkte als lichttechnicus op fictiesets als ‘Aspe’, ‘Matroesjka’s’. Op één of andere manier trok me dat aan, een onbekende wereld waar veel te ontdekken was!”

Leien dakje

“Omdat het me intrigeerde begon ik op het internet te zoeken naar studierichtingen. Het idee om cameraman te worden liet me niet meer los en ik vertrok naar het Rits: een bekende filmschool in Brussel. Maar dat liep niet van een leien dakje. Na twee weken fysica in een grote aula had ik al het gevoel niet meer te kunnen volgen. Bovendien begreep ik niet waarom het zo belangrijk was als cameraman om te weten hoe een atoom werkt. (Tot op de dag van vandaag heb ik dat trouwens nog nooit ergens moeten toepassen!)”

Jan maakte al na enkele weken de overstap naar de andere filmschool Narafi, waar hij in het eerste jaar al met een camera de straat op mocht! Hij regelde dat op eigen houtje en heeft daarbij veel geluk gehad. Net die dag bleek iemand gestopt te zijn met de opleiding en kwam er dus een plaats vrij. Alleen moest hij thuis nog goedkeuring krijgen en dus vragen om weer te sponsoren.

Die trots wordt ook gedeeld door de familie van Jan. “Ik herinner me nog heel goed het moment dat ik op de Antilliaanse feesten aan het filmen was. Ik stond met mijn camera op het podium en op een bepaald moment keek ik naar mijn vader in het publiek. Ik zag hem glunderen terwijl hij naar mij aan het kijken was. Dat moment zal ik nooit vergeten.”

Jan werkt ondertussen tien jaar bij EMG (het vroegere Videohouse). “Ik begon met stages op fictiesets van Studio 100. Ik werkte mee aan de films ‘Plop wordt kabouterkoning’ en ook ‘Mega Mindy en de snoepbaron’. Het was een supertoffe tijd. Ik moest hard werken maar we hebben daar zoveel moeten lachen, de sfeer met de collega’s zat echt goed. Het was vooral ook heel leerrijk. Nadien was ik een tijd cameraman bij ATV en werkte ik even als nieuwscameraman bij de VRT.”

Als we Jan contacteren keert hij net terug van Gran Canaria. “Voor het werk uiteraard. Dat ligt nooit stil. Mijn baan is ook niet te vergelijken met een “nine to five”-job. Ik ben net terug van de opnames voor het programma ‘Love Island’. Ik maakte daar vooral de beautyshots van

Jan Bartholomeeusen

Aan ‘Gert Late Night’ houdt Jan de leukste herinneringen over. Deze opname werd in Blankenberge gemaakt.

de mannen en de vrouwen, de dronebeelden van de villa waar ze verbleven en de dates. Ik filmde dus vooral veel schoon volk,” lacht Jan.

Toverwoord

Het is ook een job waarbij je in contact komt met veel verschillende mensen. Geen dag is identiek. “ Elke keer zie ik andere collega’s, werk ik met andere camera’s. Het toverwoord in ons metier is flexibiliteit. Cameramensen moeten snel kunnen denken en fit zijn. Dat vergt ook heel wat van je lichaam. Bovendien zijn camera’s meestal heel zwaar. Ik doe vooral veel schoudercamerawerk. Meestal moet je mensen op ooghoogte filmen, dat is dus voor mij niet zo vanzelfsprekend. Omwille van mijn lengte ga ik dan vaak in een spreidstand staan, wat dus wel een grappig beeld moet zijn, denk ik!”

“In de voorbije tien jaren heb ik aan interessante programma’s mogen meewerken. Het spannendste programma was voor mij Peking Express. Het was één van mijn eerste buitenlandse opdrachten. Gedropt worden in Vietnam, om dan samen met een duo zo snel mogelijk tot Cambodja te reizen, zorgde toch voor wat stress. Vooral omdat ik me zorgen maakte of ik met mijn lengte wel mee kon met mijn duo! Ik had zo veel schrik dat ik vertraging zou veroorzaken bij het vervoer met de auto’s. Ik zat vooraan in de auto omgekeerd om de kandidaten te filmen. Mijn voeten zaten vaak gewrongen ter hoogte van de versnellingspook, maar door mijn charmes vonden de chauffeurs dat meestal niet erg.”

Aan ‘Gert Late Night’ houdt Jan de leukste herinneringen over. “Een week lang moesten we aan boord van de boot Evanna opnames

maken met de gasten in de hoofdrol. Opstaan om 5u30, naar de boot vertrekken en daar aan de bedden van de bv’s staan om te filmen hoe ze wakker werden. Of filmen hoe Wendy Van Wanten ‘s nachts in het bed van Viktor duikt op het appartement van Gert. Niets was gek genoeg daar!”

Hotsebotsend

“Het opmerkelijkste moment uit mijn carrière was een ochtend filmen op de boot. Voor mij betekende dat twee uren op een krukje zitten om het ontbijt met de BV’s in beeld te brengen. Alleen was er die ochtend geen kruk te zien, dus nam ik 2 kubusjes die in de buurt stonden. Maar die bleken niet stevig genoeg te zijn en het liep faliekant af. De hele constructie begaf het en ik kwam als cameraman hotsebotsend pal op de salontafel terecht.”

Het hele voorval werd breed uitgesmeerd in het programma en via social media. Je vindt het fragment nog altijd terug op de site van GoPlay (cameraman valt omver). “Ze doen hier hun stunts zelf”, waren toen de gevatte woorden van Gert.” Deze beelden zijn de aanleiding geworden voor het interview met Jan.

“In ‘Gert Late Night’ werd niets of weinig geknipt in de opnames. Achteraf gezien zorgde die spontaniteit ook voor de nodige animo. Het was ook aangenaam dat James en Gert mijn naam kenden, wat niet altijd vanzelfsprekend is. Dat lag ook niet zozeer aan die ene blooper, maar vooral omdat ik er altijd voor wil gaan. Er zijn zelden momenten dat ik die drive niet heb.”

Naast de vele positieve kanten heeft de job volgens Jan ook een belangrijke keerzijde. “Het is een heel onregelmatige job. Ik maak dikwijls lange dagen en ik werk veel in week-

ends. Het is de laatste tijd enorm druk waardoor ik soms door het bos de bomen niet meer zie. Maar ik ben echt wel gek op mijn baan. Als ik een week niet heb gewerkt, mis ik het…”

Voor de wind

Als we Jan vragen voor welke productie hij nog eens graag camerawerk zou doen, moet hij niet lang nadenken. “Het filmen van ‘De Mol’ lijkt me echt cool, dat zou ik echt graag een keer doen. Een andere specialiteit die ik verder wil uitbouwen is het filmen met FPV drone. Dat is een sport drone waarmee je snel door gebouwen heen kunt vliegen. Die techniek biedt veel mogelijkheden en wordt bv al toegepast in de immobiliënsector. Het is niet te vergelijken met gewoon dronen. Dat doe ik al jaren en is veel gemakkelijker dan FPV. Met een VR bril op lijkt het dan alsof ik zelf in de drone zit en ik door de ruimtes heen vlieg. Het is niet gemakkelijk te besturen, maar het geeft een heel vrij gevoel.”

Op professioneel vlak vergaat het Jan goed. Maar ook in zijn privéleven gaat het hem voor de wind. Sinds een jaar is hij samen met Claudia Nelen. Zij is natuurkapper en heeft haar zaak in Essen-Wildert. “Ik ben heel fier op haar en op wat ze heeft opgebouwd. Ik bewonder haar gedrevenheid. Ze is mijn klankbord en heeft het hart op de juiste plaats. Maar ik besef nu ook dat ik liever meer thuis ben en meer nood heb aan regelmaat. De passie voor onze job hebben we echt wel gemeen.”

Waar of wat het werk Jan nog zal brengen, weet hij niet. “Ik weet ook niet hoe lang ik deze job nog kan doen, maar het zal ongetwijfeld altijd boeiend blijven. Op dit moment kan ik mij eigenlijk geen andere job voorstellen!” (ao)

“Bij opnames voor Gert Late Night moest ik een simulatie filmen van een reddingsactie op zee. Op de boot zitten ook nog een geluidsman, een regisseur, nog een andere cameraman, Gert Verhulst, James, Tourist LeMC. Iedereen werd toen zeeziek, behalve James en ik. ”

“Ik doe vooral veel schoudercamerawerk, en de camera’s zijn best wel zwaar.”

SOLIDARITEIT

Een jaar later terug naar de vallei van de Vesder 2328Helpt118… en hoe!

MEERLE - Iets meer dan een jaar geleden trok een ongeziene zondvloed over België. Op veel plaatsen veroorzaakten watermassa's overstromingen in rivieren en beken, grote materiële schade, gewonden en doden. De beelden werden, voor zover ze niet op je netvlies gebrand stonden, een jaar na de ramp op alle media herhaald. Ze blijven overweldigend. Zeer zwaar getroffen was het dal van de Vesder met plaatsen als Verviers, Pepinster en Chaudfontaine, waar veel slachtoffers vielen, huizen, wegen en bruggen werden weggespoeld en velen dagenlang op hulp moesten wachten. Karel De Swart trok zich toen samen met een Meerlese groep vrijwilligers het lot aan van een zwaar getroffen vrouw. Een jaar later trokken we met Karel terug naar de vallei van de Vesder om te kijken wat ze gedaan hebben en hoe het met de mensen daar gesteld is.

De ramp bracht in Vlaanderen en een grote golf van solidariteit teweeg. Veel mensen gingen helpen om de enorme rotzooi op te ruimen en om getroffenen bij te staan bij het herstellen van hun huis. Ook in Meerle was er zulke groep vrijwilligers, bezield door Karel De Swart, die zich specifiek tot doel had gesteld het zwaar getroffen huis van een alleenstaande zieke vrouw met opgroeiende dochter in Prayon (Trooz) te herstellen. Het is niet bij dat ene project gebleven.

De overheid?

Ze oogt mooi, de vallei van de Vesder, tussen de woonkernen vanaf Pepinster. Rustig kabbelende rivier, mooie groene weiden tussen de beboste hoogten. Niets laat vermoeden dat op die weiden en de wegen waarover je rijdt in juli vorig jaar het water soms metershoog stond. Vele oevers zijn sindsdien opgeruimd, o.a. met de hulp van Natuurpunt Markvallei en jeugdbewegingen uit het Turnhoutse.

Anders wordt het in de dorpskernen. Aan heel veel woningen is nog niets gedaan en ze zijn dus nog onbewoond. Een aantal is gerenoveerd en terug bewoond, bij andere zijn de werken nog volop aan de gang. Ook de infrastructuur is verre van hersteld. Wegen liggen meer dan een jaar later nog steeds open, voorlopige nutsleidingen liggen op de stoepen. Een aantal bruggen is nog half weggespoeld en nog steeds niet hersteld. We waren hier al een keer in maart 2022 en zien eigenlijk amper dat er enige vooruitgang is. Waar is hier de overheid?

Karel stelde zich die vraag ook: ‘Je merkt hier aan alles dat het een achtergesteld gebied is. Kleine oude huizen, aftandse infrastructuur, vervallen industriële gebouwen. En daar is na de ramp geen verbetering in gekomen. Integendeel, het is duidelijk dat deze streek niet hoog op de agenda staat van de Waalse overheid.’

2328Helpt118

De belofte aan Vanessa, de bewoonster van de woning nr.118, om haar huis terug in orde te brengen had Karel in een opwelling gedaan. Maar wel in de overtuiging dat hij voor het elkaar zou krijgen, met de hulp van zijn ruime netwerk van vrienden en dorpsgenoten. Om alles in goede banen te leiden en ook om wat fondsen te verzamelen richtte hij de feitelijke vereniging 2328Helpt118 op en togen ze aan het werk.

‘Aan enthousiasme geen gebrek’ vertelt Karel, ‘en we zijn ook snel begonnen met het leegmaken van het huis en het afkappen van de bezetting. We hadden eigenlijk een strakke planning om verder te gaan, maar dan botsten we op moeilijkheden die niets met het werk op zich te maken hadden. De verzekering die de schade dekte, maar wel eiste dat met geregistreerde aannemers gewerkt werd. Voor een aantal zaken was dat ook nodig, omdat het voor ons te moeilijk was. Maar die aannemers lieten op zich wachten.

Er waren ook tegenstrijdige visies. Voor de verwarming, vroeger op stookolie, koos Vanessa nu voor gas. Maar die moest nog binnengebracht worden. Wij hadden voorgesteld de brander op zolder te zetten, maar zij verkoos de kelder, iets wat in Vlaanderen niet meer mag. Maar een installateur had haar overtuigd. Zo bleef onze bijdrage daarbij beperkt tot het leggen van enkele leidingen. Idem voor sanitair in de badkamer. Voor de rest wachten op de aannemer. Zelfde verhaal voor gyprocwerken: de aannemer kon het beter. Nu achteraf blijkt dat niet zo te zijn…’ Het maakte een en ander er niet makkelijker op. ‘Door al deze beslommeringen was het moeilijk het werk te organiseren. Meerdere keren stonden we klaar om te gaan werken, maar werden we op het laatste moment afgezegd omdat de aannemer niet was komen opdagen of vertraging had. Of we konden maar enkele uren werken en moesten dan terugkeren omdat we niet verder konden.

Om een lang verhaal kort te maken: we hebben goed kunnen helpen, hebben veel werken kunnen doen waarvoor geen aannemer te vinden was. Muren afkappen en zuiver maken, gezandstraalde natuurstenen muur terug opgevoegd, de trap hersteld, de kelder, die doordrongen was door de stookolie, volledig opnieuw bezet. Ondanks de moeilijke werkomstandigheden zijn we tevreden met wat we hebben kunnen doen.’

Heel tevreden

Vanessa en Marie wachten ons op aan deur van nr. 118 en begroeten Karel hartelijk, met een kus zoals dat in Wallonië gaat. Ook zij zijn heel tevreden, want einde augustus kunnen ze terug in een geheel vernieuwde woning.: ‘Het was een heel zwaar jaar, maar nu is er toch eindelijk weer wat licht aan het einde van de tunnel. We hadden het vorig jaar rond deze tijd niet durven hopen. Het was een

Marie en mama Vanessa in de deur van nr. 118

traumatische ervaring en we waren alles kwijt: ons huis, onze meubels, onze dierbare spullen en foto’s. Die zijn voorgoed weg, maar het huis dat we nu terug krijgen is wel beter dan het vorige,’ zo klinkt het.

Vanessa is Karel en zijn kompanen bijzonder dankbaar: ‘Zonder hen zouden we hier niet staan. We weten ook dat het niet gemakkelijk werken was, maar het was ook voor ons mentaal heel zwaar. Met de overstroming, met mijn ziekte (nvdr - Vanessa is ongeneeslijk ziek, maar gelukkig stabiel momenteel). In die omstandigheden zat de moraal dikwijls heel laag, was het moeilijk om beslissingen te nemen, keuzes te maken, te onderhandelen met verzekeringen en aannemers. We kijken vooral vooruit nu. Er is nog werk, schilderen vooral. Maar de “éclairs” (vrijwilligers uit Ham) komen daarbij helpen. En kijk naar de tuin, dat zal voor volgend voorjaar zijn. Eerst tot rust komen en proberen gezond te worden’.

Ze proberen dus weer vooruit te kijken. Marie vat in september haar studies psychologie aan in de universiteit en Vanessa hoopt beter te worden zodat ze terug aan de slag kan op het gemeentehuis.

Christian

Een triest verhaal is dat van Christian uit Pepinster. Hij woont met zijn gezin in een oude woning net in een bocht van de Vesder, in een wat verloren stukje naast de spoorweg. Vanuit zijn huis kon hij op de dag van de ramp de mensen op de daken zien zitten aan de overkant van de rivier. Beelden die de wereld rondgingen. In zijn woning steeg het water in geen tijd tot aan de zoldering van de eerste verdieping. Hij en zijn gezin konden vluchten via het raam van de eerste verdieping. De voorzijde van de woning ligt hoger dan de

achterzijde aan de rivier. Ze vonden tijdelijk onderdak bij familie en later in een gehuurde woning.

De ravage was groot toen hij een week na de ramp voor de eerst keer zijn woning kon betreden. Op het gelijkvloers was alles verwoest. De hogere verdiepingen waren min of meer gespaard. Maar de mazouttank met 1200 liter stookolie die in de achterbouw op het gelijkvloers stond, was leeggelopen in het water. Dat vervuilde water is maar heel langzaam weggetrokken, zodat heel het huis doordrongen was van een sterke en allesoverheersende mazoutgeur.

Onder druk

Christian was behoorlijk verzekerd en over de herstelwerken op het gelijkvloers was er snel overeenstemming. Al was het een zenuwslopende onderhandeling: ‘Eerst kwam er een expert om de schade te begroten, dan een tweede expert die de begroting moest controleren en bevestigen en tenslotte nog een financiële man van de verzekeraar die zijn zegen moest geven over de bedragen. En telkens weer discussies, en telkens weer wat minder. Zo zetten ze ons onder druk om een akkoord te tekenen. Want we wilden graag zo snel mogelijk met de werken beginnen.

Begin dit jaar was het gelijkvloers hersteld en konden we terug in ons huis. Maar de muren op de etages waren ondertussen aangetast door opstijgend vocht en mazout. Daar is tot vandaag een strijd over met de verzekeringen. Zij willen meter bij meter de bezetting laten afkappen om te zien tot waar de aantasting juist zit. Geen 10 cm verder. Ook in de badkamer mogen de tegels verwijderd worden tot waar er aantasting is. Dat dezelfde tegels nu niet meer te krijgen zijn, is niet hun probleem

zeggen ze. Die badkamer is meer dan 20 jaar oud. Waarom kunnen we niet meteen de muren degelijk vernieuwen en nieuwe tegels plaatsen?

En dan moeten we nog beginnen praten over de bovenste etage, waar twee slaapkamers zijn. Ook daar is de geur van vocht en mazout constant aanwezig. Eindeloze discussies die ons echt totaal uitputten. Tot je akkoord gaat met minder dan wat nodig is en waar we recht op hebben. Maar wij staan zwak en dat buiten ze volledig uit. We zijn mentaal op en slapen heel slecht, ook meer dan een jaar na de ramp.’

Garage weggespoeld

En dan is er nog de kwestie van de garage van Christian. Die stond pal aan de oever van de Vesder en is volledig weggespoeld, alleen de fundering is nog te zien. Voor de wederopbouw had hij de hulp van het team van Karel ingeroepen, want daar was in de verzekering geen budget voor voorzien. 1000Helpende Handen hadden hem met Karel in contact gebracht.

Karel: ‘We wilden graag zijn garage, die vooral dient om zijn materiaal en gereedschap op te bergen, herbouwen en hadden daar snel de nodige helpers voor klaar. Maar vooraleer aan deze toch redelijk omvangrijke klus te beginnen, wilden we graag duidelijkheid over de vergunning. Christian schermde met de boodschap van de Waalse regering dat alle constructies die er voor de overstromingen stonden zonder meer herbouwd mochten worden.

Bij navraag bij de dienst Ruimtelijke ordening van de gemeente bleek het helaas niet zo simpel. Eerst een plannetje laten maken door een

Van de garage van Christian zijn de funderingen al wat rest.

Christian uit Pepinster

architect en een vergunning vragen. Karel: ‘Via 1000Helpende Handen kregen we het adres van een behulpzame architect. Ondertussen had het gemeentebestuur zelf een infoavond georganiseerd over dergelijke problemen. Daar bleek, pijnlijk maar helaas waar, dat Christian zijn garage helemaal niet mag herbouwen. Het Waalse gewest heeft beslist dat alle vernietigde of zwaar beschadigde constructies die pal op de oever stonden niet terug mogen opgericht worden. Terug naar af voor Christian.’

Aan het lijntje gehouden

Christian kreeg tijdelijk beschikking over een kleine garage in de buurt van zijn huis, eigendom van de sociale woningbouwmaatschappij. Christian: ‘De woning waarbij ze hoorde is door de maatschappij onlangs teruggekocht van de eigenaar. Ze is nog maar net leeggehaald. Ik wil de garage graag kopen en ze dan vernieuwen en vergroten. Maar ook hier word ik weer aan het lijntje gehouden. Ik zou drie weken terug al een antwoord gehad hebben, maar ondanks aandringen nog niets. “De raad moet nog een beslissing nemen” krijg ik steeds te horen. Het is zo deprimerend... Als het van mij had afgehangen had ik hier alles verkocht en me elders, verder van de rivier, gevestigd. Maar mijn echtgenote wil hier niet weg. Ze is hier geboren en opgegroeid. Dus houden we vol.’

Hij heeft van Karel de toezegging dat ze hem komen helpen met zijn garage zodra hij de toezegging heeft. Christian is heel blij met het engagement van de Vlamingen die hij in zijn dorp aan het werk heeft gezien. ‘Die solidariteit is hartverwarmend, ze hebben veel mensen geholpen. Zonder hen was er veel minder gebeurd.’

Laurence en Nico

Het laatste adres dat we op onze toer aandoen is dat van Laurence en Nico en hun kinderen Camille en Manon. Hun huis staat in Goffontaine in een open weidegebied, maar wel vlak naast de Vesder. Het is er mooi wonen. En tot vorig jaar hadden ze nog nooit wateroverlast gehad. Maar toen stond het water plots twee meter hoog in hun woning die ze de jaren ervoor gerenoveerd hadden.

Laurence: ‘Het was wel schrikken toen we na onze vakantie hier aankwamen. Alles op de gelijkvloerse verdieping was vernietigd. Maar omdat we tijdens de ramp niet hier waren, zijn

we veel minder getraumatiseerd dan zij die het meemaakten. Veel schade, dat wel. Maar we waren gelukkig goed verzekerd en hebben geluk gehad dat we daarin ook konden rekenen op een onafhankelijk expert. Die heeft voor ons de onderhandelingen met de verzekering gevoerd. Daar waar zij bijvoorbeeld afkwamen met de stelling dat de bezetting maar tot op de hoogte van het water moest verwijderd worden en dat aan het plafond niets moest gedaan worden, heeft onze expert het been stijf gehouden. Alles werd vernieuwd. We kregen ook een budget om een jaar elders een woning te huren.’

Het belette niet dat er moeilijkheden kwamen. De aannemer die de massieve open trap moest herstellen had deze gezandstraald, maar een deel van de leuning bleek plots een andere kleur te hebben. “Had iets met de houtsoort te maken, daar kon hij niets aan doen” zei hij. Ook was de trap een beetje verzakt en ook dat kon hij niet herstellen.

Laurence: ‘Karel en zijn kompaan Cor hebben een nieuw stuk leuning gemaakt en de trap deftig verankerd. Ze hebben ook aangeboden het dakgebinte van een bijgebouwtje te herstellen, maar de aannemer die dit werk had aangenomen, wil er niet van afzien. Ondertussen houdt hij ons al wel 10 maanden aan het lijntje. Gelukkig hebben we die ruimte nu niet nodig.’

De woning is wel klaar en als we er zijn, zijn Laurence en Nico aan het verhuizen. Iets meer dan een jaar na de ramp kunnen ze terug in hun woning. ‘Er is nog wel wat af te werken, maar dat doen we als we hier wonen. We zijn nog jong!’ zeggen ze lachend. Of ze geen schrik hebben, de rivier blijft vlakbij? ‘Neen, niet echt. We hebben nooit last gehad voor de overstroming. Al kijken we wel eens sneller naar buiten als het eens hevig regent. Maar dat is ondertussen al lang geleden!’

Gemengde gevoelens

Er is nog een adres waar de groep 2328Help118 gewerkt heeft. De bezetting afkappen en alles proper maken bij Guiseppe in Chenée. Maar hij is op de dag van onze toer met vakantie. ‘Guiseppe is een echte positivo,’ zegt Karel, ‘dat komt wel goed. We hebben afgesproken mekaar na zijn vakantie te zien. Hij laat weten dat zijn huis dan zo goed als klaar zal zijn. Ik kijk er naar uit hem terug te zien.’

Hoe kijken de helpers terug op het voorbije jaar? ‘Met gemengde gevoelens. We hadden meer kunnen doen en vooral veel sneller kunnen gaan, maar werden gehinderd door allerlei beslommeringen van de betrokken bewoners. Hun soms eindeloze discussies met verzekeringen, met de overheden, met de maatschappijen voor de nutsvoorzieningen.

De jeugdlokalen, eigendom van de gemeente Pepinster, naast het huis van Christian. Hier is de restauratie nog niet begonnen.

Laurence en Nico

Bovendien verliep de communicatie heel moeilijk. En dat kwam niet alleen door de taalbarrière, maar ook door de mentale toestand van de getroffenen. Hun moraal was dikwijls heel laag en nadat we hier heel wat keren gepasseerd zijn, begrijpen we dat maar al te goed. De mensen zijn zwaar getraumatiseerd door de gebeurtenissen tijdens de rampdagen, maar ook door de machteloosheid tegenover de bureaucratie, de afwezigheid van de overheden, de harde houding van verzekeraars… Je zou voor veel minder depressief zijn.’

Gelukkig was er een keerzijde. ‘Anderzijds was het ook een heel positieve ervaring. Mensen helpen geeft zo veel voldoening, beter dan zelf hulp nodig hebben. En we hebben van nabij kennis gemaakt met een andere kant van ons land. En dan bedoel ik niet alleen in een ander landsgedeelte. Maar ook de andere kant van het maatschappelijk landschap. Het is een totaal andere wereld waar we niet zo gemakkelijk bij stil staan, omdat we die hier in ons welvarende Hoogstraten en Meerle niet zien.’

Fijn team

Gelukkig deden Karel en zijn vrienden dat wel. Hij kon rekenen op de werkers: in Chênée was hij samen met Jan Brosens, Peer Gee-

nen en Stanny Verschueren; in Trooz met Jan Verheyen, Jos Matthé, Swa Elst en Luc Govaerts; en met Cor Hermans werkte hij in Goffontaine. De kosten voor transport, eten en verblijf betaalden ze uit eigen portemonnee.

Daarnaast was er materiële en financiële steun van het thuisfront en van de gemeente. Bij onze toer mocht Karel in naam van het ge-

meentebestuur aan zijn vrienden aan de Vesder een geschenkbox met streekproducten uit Hoogstraten afgeven. Zelf deed hij daar een bakje verse aardbeien uit Meerle bij. ‘Da’s goed voor de moraal,’ lacht hij. Het werd door de Waalse vrienden alvast zeer gewaardeerd. En wij, wij doen heel gemeend onze pet af voor het hart en de werkkracht van Karel en zijn vrienden! (jaf)

Guiseppe was te zien in een reportage van de NOS, net toen Karel er co aan het werk waren. Nog terug te zien via https://nos.nl/artikel/2410801

Rode Kruis zoekt meer ‘brugfiguren’ om kinderen te begeleiden

HOOGSTRATEN - Het Rode Kruis zoekt vrijwilligers om kinderen met een leer- en taalachterstand te begeleiden. Vorig jaar waren er 21 vrijwilligers voor 27 kinderen. Voor het nieuwe schooljaar gaat het evenwel om 43 kinderen. Er is dus nood aan een 15-tal nieuwe vrijwilligers. Op maandag 5 september om 19.30 uur organiseren RK en stadsbestuur een infomoment.

Kansarmoede

Het project ‘Kinderen Eerst’ bestrijdt kinderkansarmoede. Daarbij wordt te vaak gedacht aan financiële armoede, maar de werkelijkheid is veel complexer. Het gaat over het krijgen van minder kansen om mee te doen in onze maatschappij. Een taalbarrière is een belangrijke reden waardoor kinderen niet mee kunnen in de klas en het ‘er niet bij horen’ op de speelplaats. Door hier aandacht aan te geven, krijgen deze kinderen meer kansen en geraken ze beter geïntegreerd.

Het brugfigurenproject van het Rode KruisHoogstraten vormt een belangrijke schakel in deze bredere thematiek die ook in onze gemeente heel relevant is. Steeds meer anderstaligen vestigen zich hier, waaronder gezinnen met jonge kinderen. Hun succesvolle integratie start best bij de toekomstige generaties.

Taalachterstand

Fons Gieles, voorzitter van het Rode KruisHoogstraten, signaleert dat op de speelplaatsen van scholen te vaak de Poolse kindjes spelen met Poolse, Portugese met Portugese en zo verder. Als er wat gedaan wordt aan hun taalachterstand, krijgen ze makkelijker contacten met anderen. “Thuis spreken deze kinderen al geen Nederlands en we mogen van de scholen niet verwachten dat zij het probleem van een oplopende taalachterstand maar even oplossen”, zegt hij. Het brugfigurenproject is een belangrijke schakel daarvoor.

Kristel Vereecke is van in het begin in 2012 coördinator van het project: “In die tijd waren we met 5 brugfiguren op zoek naar onze plaats in het aanbod van scholing en begeleiding, nu is onze werking behoorlijk gekend en is de vraag groot. De scholen en het LBC verwachten dat we dit schooljaar maar liefst

43 kinderen begeleiden. Dat maakt dat we dringend op zoek zijn naar mensen met een hart voor kinderen die mee willen werken aan een fijner Hoogstraten voor onze jongste inwoners!”

Interesse?

Of dit ook echt helpt? “Mijn brugkindje bloeide helemaal open tijdens mijn begeleiding. Eerst durfde hij niet te spreken en was hij heel introvert. Maar aan het einde van de begeleiding was hij heel enthousiast”, reageert brugfiguur Erna op de vraag wat zij merkt van de huiswerkbegeleiding die zij wekelijks geeft.

Ook haar collega-brugfiguren Hilde en Resy hebben diezelfde ervaring. “Leren wordt een plezier in de plaats van een must,” zo getuigen ze. En dat is broodnodig om deze kinderen goed op weg te helpen in onze maatschappij. Heel veel wordt er niet gevraagd van de

“brugfiguren”. Het Nederlands goed beheersen en een uurtje in de week tijd hebben om spelenderwijs een kind te helpen - meer is er niet voor nodig om een impact te hebben op de toekomst van deze kinderen

Interesse? Neem voor meer informatie contact op met Kristel of Fons via info@hoogstraten.rodekruis.be of kom naar het infomoment op 5 september om 19.30 uur in het stadhuis van Hoogstraten. (fh)

Begijnhof 26, 2320 Hoogstraten - 0495 25 25 05 - redactie@demaand.be

Een uurtje per week huiswerkbegeleiding geven, kan voor een kind een wereld van verschil uitmaken…

Deze brugfiguren hopen alvast dat hun gezelschap flink uitgebreid wordt: v.l.n.r.: Lie Van Hest, Kristel Vereecke, Suzanne Hermus, Hanneke Vesters, Ria Geysen, Resy Aertsen en Louisa Stoffels.

Open Monumentendag en het stadhuis voordat de toren viel

HOOGSTRATEN - Open Monumentendag schenkt op 11 september in de eerste plaats aandacht aan de muurschilderingen van Karel Boom, die het stadhuis sierden voordat dit vernield werd door brokstukken van de in 1944 gedynamiteerde Sint-Katharinakerk. Maar je kan ook het recent gerestaureerde portret van Nikolaas Leopold van Salm-Salm bewonderen. Het schilderij hangt in de raadszaal, de restauratie maakt een lang verdwenen detail weer zichtbaar.

Ellende

In 1525 gaf Antoon de Lalaing aan bouwmeester Rombout II Keldermans de opdracht voor de bouw van het Hoogstraatse stadhuis. Bijna vier eeuwen later, in 1902 gaf het toenmalig gemeentebestuur aan Karel Boom, die opgroeide in het café De Welgezinde naast het stadhuis, de opdracht om historisch geïnspireerde muurschilderingen aan te brengen op de wanden van de belangrijkste lokalen van het stadhuis. Maar helaas, bij de aftocht van het Duitse leger in 1944 werden de gedecoreerde muren van het stadhuis vernield. Kleinere niet beschadigde fragmenten van de op doek geschilderde taferelen werden als schilderijen ingekaderd.

In 2007 kon het stadsbestuur vijf voorstudies in aquarel van de vernietigde wanddecoraties kopen. Deze studies zijn van onschatbare waarde omdat ze de verloren gegane glorie in beeld brengen. Maar de ellende was nog niet

Thuiszorgwinkelbus komt langs

HOOGSTRATEN - Op woensdag 14 september kan je van 13 tot 17 uur terecht in de GOED-thuiszorgwinkelbus. Deze bus staat dan op de esplanade aan ’t Gastenhuys. Je kan er terecht voor advies en zorgoplossingen op maat voor mensen die niet naar een thuiszorgwinkel kunnen komen.

In de Goed-bus beantwoorden productspecialisten je vragen. Ze luisteren naar elk individueel verhaal en zoeken mee naar de juiste oplossing, geven advies aan jou, je mantelzorger of begeleider. Je kan er ook kennis maken met het ruime aanbod gezondheids- en zorgoplossingen zoals loophulpen en wandelstokken, incontinentiemateriaal, comfortschoenen en steunkousen, praktische hulpmiddelen voor dagelijks gebruik in de woonkamer, keuken, badkamer enz.

Meer info op 03 340 19 15 of via mail lien.vandenbergh@hoogstraten.be. (fh)

voorbij. In 2017 brak er een waterleiding waardoor de nog aanwezige taferelen opnieuw beschadigd werden. Ze werden in 2018 vakkundig gerestaureerd en zijn nu opnieuw in hun volle glorie te bewonderen.

Veldslag

Ook het portret van Niklaas-Leopold van Salm Salm dat al jaren in de raadszaal hangt, kreeg een restauratiebeurt. In maart werd het schilderij opgehaald door restauratieatelier

Hoe behoud je je levenskwaliteit?

MEER - Op donderdag 15 september om 13 uur geeft microbioloog Alfred Coninx in het lokaal dienstencentrum (de voormalige parochiezaal) op de Kloostersite in Meer een lezing over het behoud van levenskwaliteit.

Met de jaren krijgt iedereen langzaam te maken met allerlei leeftijdskwaaltjes. Deze brengen meer en meer ongemakken met zich mee. Coninx legt met vele beelden uit hoe je die ongemakken zoveel mogelijk kan beperken met voldoende beweging, juiste voeding en een gezonde levenswijze

Deze lezing is een samenwerking tussen Lokaal Dienstencentrum en OKRA Meer met steun van Avansa Kempen. Deelname kost 5 euro.

Het aantal plaatsen is beperkt, tijdig inschrijven dus via 03 340 16 30 of dienstencentrum@hoogstraten.be. (fh)

Artecura uit Herentals. Het keert nu volledig gereinigd en hersteld terug. Door het verwijderen van vele lagen vuil kwam een prachtig detail tevoorschijn: voor het eerst kan je de veldslag ontdekken die verstopt zat onder de rechterarm van de hertog.

Naast een bezoek aan het stadhuis kan je op zondag 11 september van 10 tot 17 uur ook een bezoek brengen aan de Sint-Katharinakerk in restauratie en zet ook de Laermolen de deuren open. (fh)

Tinello

brengt

‘De Voorname Kamer’

HOOGSTRATEN - Toneelgezelschap Tinello brengt in oktober de voorstelling ‘De Voorname Kamer’, een bewerking van ‘Le Dieu du Carnage’ van Yasmina Reza. Twee koppels komen bij elkaar op bezoek om een incident tussen hun beide zoons te bespreken. We zien vier mensen die trachten de kunst van het samenleven hoog te houden, om beleefd te blijven en zo mogelijk de plooien glad te strijken.

Op de planken staan Laure Meyvis, Marjolein Fransen, Sander De Bruyn en Florian Christiaensen. Bewerking en regie zijn van Michiel Van Opstal.

De speeldata in zaal CeCilia zijn 6, 7, 8, 13, 14, 15, 20, 21, 22 oktober. Elke voorstelling start om 20 uur.

Succesvolle digitale cadeaubon met 115 Hoogstraatse handelszaken

2021 bracht VisitHoogstraten al 4174 bonnen aan de man. Dat is goed voor een omzet van 239.500 euro. Met de verkoop via de webshop erbij, zitten we bijna aan de hogergenoemde 300.000 euro.

“Als we weten dat de omzet van de papieren cadeaubon in het laatste representatieve jaar, namelijk 2019, een dikke 355.000 euro was, is dat enorm veelbelovend. Een nieuw product moet altijd op gang komen, de lancering van de digitale cadeaubon gebeurde in volle corona-periode in juli 2021. En dan moet de feestmaand bij uitstek nog komen want in december haalden we in 2019 ruim 100.000 euro omzet. Dat betekent dat we voor onze digitale cadeaubon de verwachting mogen hebben dat de omzet over 2022 hoger zal uitkomen dan die van 2019, en daar ben ik best blij om”, besluit de schepen.

Cadeau

Ook schepen van Toerisme Arnold Wittenberg sluit zich aan bij de ingeloste verwachtingen. Hij wijst op de voordelen van de digitale cadeaubon. “Het is eigenlijk heel simpel: de cadeaubon is een zeer handig en gemakkelijk betaalmiddel dat je bij onze lokale handelaars kan verzilveren. Op de cadeaubon wordt een bedrag naar eigen keuze geladen, waarmee je bij meer dan 100 Hoogstraatse handelaars kan shoppen.”

Het beste van twee werelden, lijkt het wel: “Het is een instrument dat het leven van onze burgers makkelijker maakt en dat bovendien aan onze ondernemers extra kansen biedt. Zulke cadeaubon is dan ook een fantastisch cadeau. Koop je die via de webshop, dan kan je ervoor kiezen om de cadeaubon direct in de mailbox van de gelukkige ontvanger te droppen. Die kan dan meteen aan de slag met de QR-code op de bon. Geef je liever een cadeaubon in bankkaartformaat, dan kan je die ook gaan kopen in het kantoor van VisitHoogstraten en dan krijg je hem in fraaie geschenkverpakking.”

Tevreden

HOOGSTRATEN - De oude papieren Hoogstraatse cadeaubon werd sinds 11 juli definitief naar de prullenmand verwezen. Tijd voor een evaluatievergadering van de nieuwe versie. Eind juni kwamen alle betrokken partners samen voor een evaluatie, en het bleek dat deze digitale cadeaubon alle verwachtingen overtreft.

Efficiënt

“Een nieuw product met succes lanceren in een corona-jaar is niet vanzelfsprekend, maar met de nieuwe digitale cadeaubon slagen we hier toch met glans in”, aldus een tevreden burgemeester Marc Van Aperen. “Het eerste jaar hebben we een omzet gemaakt van bijna 300.000 euro. En dat verdient een applaus voor alle medewerkers en deelnemers”.

Katrien Brosens stond als schepen van Economie en Middenstand mee aan de vernieuwing van de cadeaubon. “Om te beginnen ben ik verheugd dat er vandaag al meer deelnemende handelszaken zijn aan de digitale cadeaubon dan ooit voordien. Ik vind dit een zeer belangrijk signaal omdat dit aantoont dat ondernemers echt wel geloven in deze vorm van betalen en in de efficiëntie die er aan gekoppeld is.”

Omzet

De cijfers spreken voor zich. Op dit moment zijn er 115 deelnemende handelszaken. Sinds de lancering van de digitale cadeaubonnen in

Ook middenstand en horeca zijn tevreden. Kathy Joosen, van ontbijten lunchbar Toast: “Eén van de vele voordelen is dat er veel minder administratie komt kijken bij dit systeem. Ik kan het alleen maar sterk aanbevelen. En bovendien krijgen we ook veel sneller ons geld op de rekening. Verder moeten we niet meer elke week hollen naar het kantoor van VisitHoogstraten om onze cadeaubonnen in te leveren.”

Carolien Wouters van MC Fashion klinkt al even positief: “Als vertegenwoordiger van Unizo Hoogstraten geeft het bestuur haar volledige steun aan de digitale cadeaubon. Ik wil het stadsbestuur danken voor de vlekkeloze overgang van het oude naar het nieuwe systeem. Vergeleken met de vorige cadeaubon is er nu een grotere transparantie mogelijk, is dit kostenbesparend en werkt alles veel efficiënter. Alleen maar voordelen dus…” (pm)

De digitale cadeaubon startte onder een stralende zon…

Kathy Joosen (Toast) en Carolien Wouters (MC Fashion) zien heel wat voordelen in de digitale cadeaubon.

Drukke nazomer voor Natuurpunt

WORTEL - Heel wat activiteiten op de agenda van Natuurpunt Markvallei in de eerstkomende weken. Zo is er op 26 augustus de nacht van de vleermuis, op 28 augustus een foto-excursie, een dagfietstocht op 3 september en op 8 september de eerste les van de cursus landschappelijk erfgoed. Vaste prik zijn het fotocafé van 16 september en de Koloniewandeling op 18 september. Met de paddenstoelenwandeling van 2 oktober is de herfst wel heel dichtbij…

Vleermuizen

Voor de Nacht van de Vleermuis op vrijdag 26 augustus wordt uitgeweken naar Sint-Jozef Rijkevorsel, waar gidsen om 21 uur in het Gemeenschapscentrum (Kerkdreef 61) eerst uitleg geven over het leven van de twintig vleermuizensoorten in ons land, om aansluitend een wandeling in en rond het centrum van Sint Jozef te maken. Batdetectoren en warmtecamera’s zorgen voor nog betere waarnemingen.

Natuurfoto’s

Ook de fotowerkgroep trekt op zondag 28 augustus naar Rijkevorsel. De fotografen worden om 7 uur aan Brug 8 verwacht (Rijkevorsel, brug 8, Oostmalsesteenweg 271) voor een uitstap in De Bonte Klepper. De leden van de fotowerkgroep zoeken in het natuurgebied naar mooie foto-objecten en brengen die op een zo goed en zo mooi mogelijke manier in beeld. Fototoestel meebrengen dus. Meer info: fotowerkgroep@natuurpuntmarkvallei.be.

Op 16 september is er een fotocafé in de Klapekster om 20 uur. Het thema is deze keer ‘duo’s’. Deelnemers sturen vooraf vijf foto’s over dit thema en vijf andere natuurfoto’s naar verschraegen.wim@telenet.be of brengen die mee op een stick. Deze worden bekeken en besproken.

Nieuwe natuur

Naar jaarlijkse gewoonte voert een dagfietstocht langs de nieuw verworven stukken natuur. Je maakt kennis met de gebieden en leren wat de meerwaarde is voor de werking. Deze verkenningsfietstocht vertrekt op zaterdag 3 september om 9 uur aan Bezoekerscentrum De Klapekster. Terug rond 15 uur.

Landschappelijk Erfgoed

Dit voorjaar kende de cursus "Erfgoed, landschap en natuur in de Markvallei" zoveel bijval dat deze herhaald wordt. Op 8 september heeft de eerste les plaats. Specialisten belichten de ontstaansgeschiedenis van onze streek

Een van de excursies bestaat uit een fietstocht in de regio Heerle. Gids Veerle Beernaert geeft hier tekst en uitleg bij de ontstaansgeschiedenis van dit landbouwgehucht.

en landschap, en de rol van de mens daarin. Excursies geven inzicht in specifieke onderwerpen.

Er zijn vijf theorielessen, telkens van 19.30 tot 22 uur, aangevuld met zes excursies, van september tot en met november 2022. De excursies in de regio vinden telkens plaats van 9 tot ongeveer 12.30 uur. Deelnemen kost € 150 voor leden en € 180 voor niet-leden. Er is ook een sociaal tarief van €100. Inschrijven via de website van Natuurpunt Markvallei of telefonisch via De Klapekster. Ondertussen zag een werkgroep "Landschappelijk Erfgoed" het levenslicht. Geïnteresseerden nemen daarvoor contact op met Drej Oomen (drej.oomen@gmail.com). De eerstvolgende vergadering heeft plaats op 21 september om 19.30 uur in de Klapekster.

Wandelingen

Op zondag 18 september is er de maandelijkse koloniewandeling. Gidsen geven meer uitleg over de geschiedenis en de natuur in Wortel Kolonie. Starten om 14 uur bij De Klapekster.

Ook de paddenstoelenwandeling vertrekt daar op 2 oktober om 14 uur. Enkele soorten paddenstoelen worden van nabij bekeken, hun kenmerken, leefwijze, omgeving en andere weetjes komen aan bod. Ook kinderen zijn meer dan welkom!

Behalve waar anders vermeld, zijn al deze activiteiten gratis. Je vindt meer info op info@natuurpuntmarkvallei.be. (ao)

De fietsuitstap is een jaarlijkse traditie geworden. De deelnemers bezoeken nieuw aangekochte natuurgebieden in de Markvallei

God gaf aan mij de legkaart van mijn leven Als stukjes speelgoed in een kinderhand. De doos met het voorbeeld heeft hij niet gegeven. Ik vind niet meer dan de hoekjes en de rand Daar binnen in zie ik alleen maar kleuren

Deuren open op de dag van de landbouw

MINDERHOUT - Op zondag 18 september 2022 van 10 tot 17 uur organiseren de Landelijke Gilde en Ferm Minderhout samen de Dag van de Landbouw. Een goede bedrijfsvoering en nieuwe technologie bieden toekomstperspectieven voor de moderne land- en tuinbouw. Bloemisterij Mertens en veehouderij Mertens - De Boel stellen daarom hun bedrijven open voor het brede publiek. Beide

locaties zijn naast mekaar gelegen aan de Blauwbossen 18-20 te Minderhout.

Het melkveebedrijf toont je de nieuwste technologieën inzake bedrijfsvoering en management. Alle aspecten van de veehouderij worden toegelicht worden tijdens geleide rondgangen. Op de bloemisterij zal het publiek getoond worden hoe divers het aanbod

is en hoe een goede planning en kwalitatief plantmateriaal centraal staan.

Er is ook animatie voor jong en oud. Kinderen maken een ritje met de tractor, er is een springkasteel en een klimtoren met strobalen, evenals een kinderboerderij. (fh)

Iedereen is

een unieke kans om een stapje dichter bij de landbouw te komen.

Verdwenen of vergeten?

HOOGSTRATEN - In de tentoonstelling “Verdwenen! Vergeten?” in het Stedelijk Museum kan je van 11 september tot en met 23 december stukjes van ons materieel en immaterieel erfgoed komen (her)ontdekken. Daarin staan oude objecten en gebruiken centraal die ooit als volkomen normaal werden beschouwd, maar die nu volledig verdwenen zijn. Sommige dingen behoren misschien nog tot het collectieve geheugen, andere lijken volledig vergeten.

Heb je je al ooit afgevraagd hoe mannen vroe-

ger koffie dronken zonder hun snor vies te maken… of waar een Sint-Hubertussleutel voor diende? Misschien weet je nog wat een klepperman deed en welke liedjes hij zong tijdens zijn rondes? Het zijn maar enkele van de vragen waarop deze tentoonstelling een antwoord geeft.

Het Stedelijk Museum Hoogstraten is geopend van woensdag tot en met zondag, telkens van 14 tot 17 uur. De toegang is gratis. (fh)

Schilderijen van Jonaz Heyninckx in Expo 38

HOOGSTRATEN - In het weekend van 2 tot 4 en van 9 tot 11 september van 13 tot 18 uur loopt er een tentoonstelling met schilderijen van Jonaz Heyninckx in Expo 38 in het begijnhof.

Jonaz Heyninckx begon zelf te tekenen en schilderen geïnspireerd door bezoeken aan

galerijen en musea. Van 1980 tot 1985 volgde hij een opleiding in de academie van Wilrijk. Aanvankelijk werkte hij met pastelkrijt, nadien acryl. Hij voelt zich aangetrokken tot de Cobra kunst. Fantasiefiguren en abstracte vormen zijn telkens het vertrekpunt voor nieuw werk. (fh)

op 18 september welkom op het melkveebedrijf van Jan en Heidi Mertens-De Boel en bij bloemisterij Mertens. Voor veel mensen

“Vers geperst” Davidsfonds programma

HOOGSTRATEN - Ook in 2023 zorgt Davidsfonds Hoogstraten voor een gevarieerd programma. Gewoontegetrouw kan je er mee kennismaken op de opendeurdagen “Vers geperst” op 17 en 18 september in de begijnhofkerk. Het bestuur ontvangt er de bezoekers

met een hapje en een drankje

Het lidmaatschap blijkt vereenvoudigd, verder is er een voorsmaakje van het programma. Leden kunnen deelnemen aan de activiteiten, ontvangen een maandelijkse nieuwsbrief en

Drukte van belang voor DF zoektocht

HOOGSTRATEN - Nog tot 21 september kan je deelnemen aan een zoektocht georganiseerd door het Davidsfonds nationaal. Die lokt heel wat deelnemers vanuit heel Vlaanderen naar Hoogstraten, Baarle-Hertog enNassau en Merksplas Die komen meer dan éénmaal naar de regio of blijven hier overnachten, want de volledige zoektocht op één dag afwerken is haast onmogelijk. De zoektocht bestaat uit drie wandel- of fietstochten. Een eerste van Hoogstraten naar Baarle-Hertog (19 km), een tweede van Baarle naar Merksplas (23 km) en de derde van Merksplas naar Hoogstraten (10 km). Tijdens elke tocht wordt er verwacht dat je 15 tot 20 vragen oplost en negen foto’s in de juiste volgorde plaatst.

Vorige edities klokten af op 15 tot 20.000 wandelaars of fietsers. Deelnemen kost 27 euro, een behoorlijk bedrag, maar je ontvangt ook het boekje waarin bekende figuren de regio voorstellen: Guido Belcanto is lyrisch over Wortel, Lieven Van Gils over de kolonies, Thibault Christiaensen over het begijnhof en Paul Stoffels en Katelijne Bruurs over de Sint-Katharinakerk.

De routebeschrijving en het boek kan je kopen bij Visit Hoogstraten. (fh)

het tijdschrift Aksent, en genieten (groeps) kortingen op culturele bezoeken

Meer info op www.facebook.com/DavidsfondsHoogstraten en de vernieuwde website. (mdl)

Op het DF programma stond eerder dit jaar een stadsbezoek aan Mechelen gepland.

Gratis leren programmeren bij CoderDojo

HOOGSTRATEN - Vanaf 10 september staat CoderDojo Hoogstraten weer in de startblokken. Elke tweede zaterdag van de maand kun je in de bibliotheek gratis komen leren programmeren.

Zelf een alarmsysteem maken voor je kamer, robots laten doen wat jij wil, een geheime en gecodeerde chatapp maken of een digitale dobbelsteen? Zoveel dingen die we vandaag gebruiken zijn geprogrammeerd - denk maar aan verkeerslichten, een winkelkassa of zelfrijdende auto’s.

CoderDojo is bedoeld voor jongeren tussen 7 jaar en 18 jaar. Maar wie ouder dan 18 is en nieuwsgierig naar technologie en programmeren, kan zich ook aanmelden om de basics te leren en mee te doen als coach. Alle informatie en het inschrijvingsformulier vind je op https://hoogstraten.coderdojobelgium.be (wdl/ma)

De stilstaande beweging van Paul Versmissen

HOOGSTRATEN - Na vijf jaar opleiding fotografie aan het IKO, nam Paul Versmissen zich voor om in de twee daaropvolgende specialisatiejaren te werken rond kunst in de natuur. In zijn zoektocht naar interessante beelden, kwam hij dikwijls bij foto's met waterpartijen uit. Zo heeft hij zijn onderwerp verkleind naar water en later naar de zee. Een van zijn eerste zeefoto’s maakte hij in Oostende en heeft de sfeer van een impressionistisch schilderij.

HOOGSTRATEN / MEER / MEERLE -Vanaf 5 september kan je in het buurtloket van de Lokale dienstencentra in Hoogstraten, Meer en Meerle terecht met je zorg- en welzijnsvragen. In dit aanspreekpunt kan je zonder afspraak terecht met uiteenlopende zorg- en welzijnsvragen, zoals poetshulp, mantelzorgpremie, aangepast vervoer, thuisverpleging, nieuwe inwoners, ouderenmis(be)handeling, eenzaamheid, nalezen van een brief die per post aangekomen is, enz.

Misschien krijgen niet alle vragen rechtstreeks een antwoord, dan helpt een medewerker van het lokaal dienstencentrum of van de thuiszorgdiensten je wel op weg in je zoektocht of verwijst door naar wie dat wel kan. Je mag voor alle vragen rekenen op de nodige discretie

Op termijn wil men hetzelfde aanbod aanbieden in alle deeldorpen. Nu kan je al terecht in het buurtloket in het LDC in Hoogstraten (Stede Akkers) op maandag tot en met donderdag telkens van 10 tot 12 uur; in Meer (Klooster) op dinsdag en donderdag van 10 tot 12 uur en in Meerle (Raadhuis) op woensdag va 10 tot 12 uur.

Voor meer info: LDC Hoogstraten, tel 03 340 16 30 of email dienstencentrum@hoogstraten.be. (fh)

Hier werkte hij op verder. Ook stranden, rivieren, oevers, vennen en vijvers... fotografeerde hij op zo veel mogelijke verschillende manieren. Daarbij gebruikte hij allerlei technieken, zoals lange sluitertijd en beweging. Het resultaat waren soms foto’s met onmiddellijk het juiste beeld en de juiste kleuren en contrasten. Was dit niet het geval, dan bewerkte hij de foto’s met Lightroom of Photoshop. De bedoeling is dan ook niet om een realistische, maar wel een esthetische foto te maken.

Dat alles leidde naar een fotoboek met op de cover een foto van de Schelde, waarvan de vuile bruine kleur van het water nu frisgroen oogt. Samen met het boek stelt hij zijn foto’s tentoon in het weekend van 16 tot 18 september (Hoogstraten in Groenten en bloemen) en van 23 tot 25 september in galerie “Expo 38” in het begijnhof. (fh)

Steven Vroman over hoe ook wij kunnen veranderen

SINT LENAARTS - Op donderdag 22 september om 20 uur organiseert Velt Noorderkempen samen met de gemeente Brecht een lezing door Steven Vroman in OC ’t Centrum , Dorpsstraat 73 in Sint-Lenaarts. ‘Low impact’ man StevenVroman is een rasecht entertainer, die met kennis van zaken vertelt en zijn publiek aan het denken zet. Hij gaat dieper in op de psychologie van verandering. Hoe kunnen we kloof tussen intentie en gedrag overbruggen? Waarom negeren we feiten die strijdig zijn met ons wereldbeeld? Zijn we in staat tot echte verandering in crisistijden?

Zonder doemdenken en gebaseerd op wetenschappelijke kennis, vertelt hij hoe we het roer kunnen omslaan. Want onze keuzes van vandaag bepalen de toekomst.

Prijs: 6 euro. Inschrijven/info: Ann Aertsen, 03 313 01 33 of info.noorderkempen@velt.nu (fh)

Het lokaal buurtloket geeft antwoord op zorg- en welzijnsvragen

www.demaand.be

REDACTIE

Frans Horsten

Begijnhof 26, 2320 Hoogstraten tel. 0495 25 25 05 redactie@demaand.be

DORPSNIEU WS

w Hoo g straten :

Frans Horsten tel. 0495 25 25 05 hoogstraten@demaand.be

w Meer : Marcel Adriaensen tel. 03 315 90 40 meer@demaand.be

w Meerle : Jan Fret tel. 03 315 88 54 meerle@demaand.be w Meersel-Dreef : Jef Jacobs tel. 03 315 73 64 meersel-dreef@demaand.be

w M i nderhou t : tel.0495 25 25 05 minderhout@demaand.be w Wortel : Frans Horsten tel. 0495 25 25 05 wortel@demaand.be

SPORTNIEUWS

Rob Brosens tel. 03 314 43 39 sport@demaand.be

Niet alle beeldmateriaal wordt ons met auteursgegevens overgemaakt. Neem contact op met de redactie voor eventuele rechten.

ADVERTENTIES

Jan Croes tel. 0477 66 11 60 advertenties@demaand.be

SECRETARIAAT/DRUKWERKEN

Emilia Horsten

Begijnhof 27 2320 Hoogstraten tel. 03 314 51 03 abonnementen@demaand.be administratie@demaand.be

Verantwoordelijke uitgever: F. Brosens, Begijnhof 27 2320 Hoogstraten

Zomerschool voor Oekraïense kinderen

HOOGSTRATEN - Van 8 tot en met 19 augustus organiseerde het stadbestuur, naast de reeds langer bestaande taalkampen voor anderstalige kinderen, een veertiendaagse zomerschool voor Oekraïense kinderen.

“Op dit moment verblijven er een 60-tal vluchtelingen uit Oekraïne, waaronder een 20-tal kinderen, in Hoogstraten. Aanvankelijk verbleven die als noodopvang voor een korte periode bij gastgezinnen”, zegt An Verhasselt, medewerker van de dienst integratie en inburgering van de stad Hoogstraten. “Op dit moment hebben we voor alle gezinnen die bij particulieren verbleven elders opvang gevonden. Dat gaat van enkele appartementen van De Noorderkempen in de Mouterijstraat, de conciërgewoning bij de brandweer en het Seminarie, binnen afzienbare tijd ook in de pastorij in Meer enz.

De opvangplaatsen moeten kwalitatief bewoonbaar en gemeubileerd zijn. Daarbij kunnen we rekenen op hulp van ’t Ver-Zet-je. De gezinnen krijgen er onderdak zo lang ze hier onder een beschermd statuut verblijven. Eenmaal die periode voorbij, gaan ze ofwel terug naar hun land of moeten ze een asielprocedure opstarten.”

De zomerschool wordt georganiseerd in samenwerking met de vzw Oscarcrew en wordt

gesubsidieerd door het ministerie van Onderwijs van de Vlaamse overheid. Frans Maes, afkomstig uit Schoten, begeleidt de kinderen gedurende veertien dagen en wordt afwisselend bijgestaan door leerkrachten Gitte of Eveline.

“Het zijn kinderen van de lagere school en het eerste jaar middelbaar. Ze kennen behoorlijk wat woorden, maar daar zinnen mee maken is moeilijker,” zegt Frans. “We brengen hen de Nederlandse taal op een ontspannen, speelse manier bij, maar wel in een schoolse structuur. Het is en blijft tenslotte vakantie. Tijdens de pauzes krijgen de leerlingen kans om even hun moedertaal te spreken.”

Naast de zomerschool organiseerde de stad ook dit jaar taalkampen voor anderstalige kinderen van vijf tot twaalf jaar. Hiervoor waren 37 kinderen van verschillende nationaliteiten, hoofdzakelijk Roemeense kinderen ingeschreven.

Verder is er nog een taalbad voor anderstalige volwassenen van verschillende nationaliteiten. Dat heeft plaats in het zaaltje boven de bibliotheek en brengt hen basistaal bij, zodat ze zich voor de meest noodzakelijke zaken verstaanbaar kunnen maken. (fh)

Leerkracht Frans Maes en schepen Faye Van Impe zien hoe de 16 Oekraïense kinderen van de woorden die ze kennen, steeds meer zinnen kunnen maken.

Cipier Laura Rombouts gaat voor het kroontje van Miss België

HOOGSTRATEN - “Uiteraard ga ik er voor de volle 100% voor, zo ben ik nu eenmaal. En met mijn deelname aan Miss België wil ik ook mijn beroep als cipier in de kijker zetten en bovendien geld inzamelen voor onder andere de Stichting Pelicano, een vzw die zich inzet tegen kinderarmoede in België.” Aan het woord is Laura Rombouts, een enthousiaste jonge vrouw van 24 jaar, geboren en getogen in Hoogstraten.

Uitdaging

“Na een oproep van de huidige Miss België in de Cooke & Verhulst Show, daagde mijn vriend me uit om mee te doen door te zeggen dat ik me niet durfde inschrijven. En precies dat moet je niet tegen mij zeggen,” klinkt het gedreven.

“Ik schreef me in en na een positief antwoord ben ik nu, samen met een 20-tal andere meisjes van de provincie Antwerpen, midden in het af te leggen parcours. Er was al een fotoshoot, de affiches en flyers zijn gedrukt, er zijn al leuke groepsactiviteiten geweest. Nu ben ik nog op zoek naar extra sponsors en voer ik campagne om stemmen binnen te halen. Eerst volgt de provinciale verkiezing (18 september) om dan hopelijk door te stoten naar het nationale niveau.”

Laura werkt als cipier in de gevangenis van Hoogstraten. “Ik studeerde STW in het VTI Spijker en daarna seniorenconsulent, dat is een soort maatschappelijk werk dat me ook nu in mijn job goed van pas komt. Ik werkte eerst een dik half jaar in het woonzorgcentrum Stede Akkers, maar koos vervolgens met volle overtuiging voor werk met gedetineer-

Zin in een partijtje petanque?

HOOGSTRATEN - Geen probleem. Dan ben je bij Okra Hoogstraten op de juiste plaats. Iedere woensdag om 13.30 uur verzamelen ze aan het Woonzorgcentrum en na enkele wedstrijden is er een pauze in de gezellige cafetaria daar. Iedereen is er van harte welkom.

Een aantal petanquespelers van Okra, v.l.n.r.: Marie Van Gestel, John Van Uffelen, Maria De Backer, Jos Verschueren, Ferdinand Van Halewijn, Jeanne Snoeys, Edmond Vermeiren, Jan Van Bavel, Flor Huysegems, Louis Tilburgs, René Smouts en Louisa De Rijk. (fh)

den. De gevangenis van Hoogstraten heeft een goede, menswaardige aanpak waar ik me goed in kan vinden. Ik werk er in een continue systeem met vroege, late en soms ook nachtshiften, zowel in de mannen- als de vrouwenafdeling... Je staat er in voor orde en veiligheid, zowel voor jezelf als voor de gedetineerden, die we op hun pad naar buiten, naar de vrijheid begeleiden.”

Sponsoren en stemmen

“Werken met mannelijke of vrouwelijke gedetineerden is totaal verschillend, maar mede daardoor blijft het werk boeiend,” vervolgt ze. “Mijn opleiding als seniorenconsulent komt me daarbij goed van pas. Als gevangenbewaarder moet je kunnen luisteren naar gedetineerden, een gesprek aangaan of hen indien nodig doorverwijzen. Je bent de eerste persoon bij wie ze terecht kunnen als er iets is. Het is echt mijn ding en zou echt geen ander werk willen. Er komen steeds meer vrouwelijke cipiers in beeld. Het gaat er niet om hoe

stoer of sterk je bent, de verbale aanpak en uw ‘manneke’ staan is het belangrijkst.”

Iets wat haar ook goed van pas kan komen in de strijd voor het kroontje van Miss België. “Een missverkiezing is veel meer dan het enkel je uiterlijk en in die zin wil ik ook het stereotiepe beeld dat leeft van een Miss België doorbreken. Je kan trouwens op verschillende manieren van het provinciaal naar het nationaal niveau doorstoten, door goed te scoren in één of meerdere van de wedstrijdonderdelen.

Er is ‘Miss Charity’, waarvoor je zoveel mogelijk sponsorgeld voor het goede doel probeert te verzamelen. Het goede doel gaat overigens altijd over kinderen. Er is ‘Miss Talent’, door te scoren in iets waar je goed in bent, dat kan gaan van zingen of dansen tot het brengen van een verhaal. Ik ga het verhaal van detentie brengen. En dan is er nog ‘Miss Publiek’. Daarvoor tellen de door het publiek uitgebrachte stemmen. Het komt er dus op aan om zoveel mogelijk sponsors voor het goede doel en stemmen van het publiek te verzamelen. Je mag zelfs meer dan eenmaal op me stemmen. Hoe meer, hoe beter en hoe sneller dat ik in de volgende ronde zal belanden…”

In heel dit avontuur spelen sociale media een grote rol. Je kan Laura volgen op Instagram ‘romboutslaura’, of op de Facebookpagina ‘Miss Antwerpen 2023 kandidate 11 Laura Rombouts’. Voor Laura stemmen kan via sms: MA11 naar 6665 of via de site missbelgium.be. Wij supporteren alvast! (fh)

Miel Van Beeck 60 jaar verdienstelijk voor de kruisboogsport

HOOGSTRATEN - Op vrijdag 8 juli werd Miel Van Beeck gevierd voor 60 jaar lidmaatschap van de Sint-Jorisgilde Hoogstraten. Maar zijn verdienste voor de kruisboogsport reikt veel verder. Zijn kennis en vaardigheden als bouwer van de perfecte kruisboog werd zelfs erkend als Vlaams Immaterieel Cultureel Erfgoed.

De schuttersverenigingen, ontstaan in de middeleeuwen, stonden aanvankelijk in voor de verdediging van steden en dorpen. Later, nadat de overheid die taak overnam, evolueerde de kruisboogsport tot een vrijetijdsbesteding. Wil de kruisboogsport en het maken van bogen blijven bestaan dan zijn de kennis en vaardigheden van Miel Van Beeck van onschatbare waarde.

In balans

Als leraar aan de ‘vakschool’ (VITO) beschikte hij over de nodige vaktechnische kennis en machines om als beginnend gildelid een boog voor zichzelf te bouwen. Zo ontwikkelde Miel vanaf 1975 in zijn vrije tijd een volledig nieuw type balansboog. Anders dan bij andere bogen of wapens in het algemeen, rust een balansboog boven op de schouder en wordt hij bij het schieten achteraan met een

zwaar tegengewicht in ‘balans’ gehouden. Kenmerkend en vernieuwend is de hoge kwaliteit van de ijzeren of stalen onderdelen in de boog: het slot en de minutieus gefreesde stalen ‘latten’, die professioneel worden gehard. Voeg daarbij de aangepaste, ergonomische vorm die steeds verfijnder werd en je hebt de perfecte en meest veilige boog, zoals Miel er zovele maakte.

Miel heeft al zijn kennis tot in het kleinste detail op papier gezet om die over te dragen aan de volgende generaties. Hopelijk staat er iemand recht om in zijn voetsporen te treden.

Schutterstalent

Naast de verdienste van Miel voor de kruisboogsport in het algemeen, zou je zijn kwaliteiten als schutter haast vergeten. Al relativeert Miel die zelf. “Ik heb nooit aanleg gehad om goed te schieten”, klonk het enkele dagen voor de viering. Dan onderschat hij zich toch wel…

Zo werd hij drie keer kampioen in de Ere categorie. In andere categorieën kreeg hij nooit de kans om kampioen te schieten omdat hij omwille van zijn schutterstalent altijd in de hoogste reeks moest uitkomen. Tel daarbij een

berg tinnen bordjes van wel een meter hoog, die getuigen van de vele rozenprijzen die hij schoot, dan weet je dat Miel bij de beste schutters van Het Verbond hoorde en nog hoort. (fh)

Ferm herneemt workshop Drums Fit Proeverij met lokale producten in de Brouwerijstraat

HOOGSTRATEN - Voor corona organiseerde het ‘Comité de Zelfvoorzienigheid’, een geesteskind van Zjos Vinckx al twee jaar een Boerenmarkt in de Brouwerijstraat. Op zondag 11 september van 11 tot 15 uur neemt het comité de draad weer op voor een derde activiteit. Dit keer wordt het een eerste proeverij van bier, kaas en wijn met allemaal lokale producten. De markt wordt muzikaal opgeluisterd door Tristan. (fh)

HOOGSTRATEN - Ferm herneemt de sportieve workshop Drums Fit. Er zijn alvast sessies op woensdagen 5, 19 en 26 oktober. Deze hebben plaats in de turnzaal van het Klein Seminarie, telkens van 20 tot 21 uur.

van de school. Voor de zitbal, bassin en drumsticks wordt gezorgd. Wel opletten voor de sportschoenen: geen zwarte zolen! Je kan eventueel een drankje meebrengen.

Deelnemen kost 10 euro per avond voor Ferm leden, 13 euro voor niet-leden. Inschrijven per avond is mogelijk. Inschrijven via Fermhoogstraten@hotmail.com. Betalen vooraf door overschrijving op de Ferm rekening BE72 7333 1810 0416 met vermelding naam + Drums Fit. (fh)

Drums Fit is een fitnessles waarbij je op het ritme van de muziek allerlei pasjes uitoefent en intussen met drumsticks op een zitbal trommelt. Naarmate de les vordert, voer je de intensiteit en de snelheid van de oefeningen op. Drums Fit is geschikt voor alle leeftijden. De turnzaal van het Klein Seminarie is bereikbaar via de sportvelden aan de achterzijde

David Vermander over de lange weg naar een kort(e)film

HOOGSTRATEN - Na twee jaren uitstel omwille van corona en de restauratie van de kerk, draaide David Vermander de laatste week van augustus de kortfilm ‘Oldtown’ op het begijnhof.

David Vermander is afkomstig van Meer, hij is de zoon van dokter Luc Vermander (w). Na de humaniora in het Klein Seminarie ging hij film studeren aan het RITCS in Brussel. Na enkele jobs in de sector startte David twee eigen productiehuizen: met ‘Who killed Joe?’ maakt hij reclamespots en met ‘Cartouche’ fictie. Zo was er o.a. de serie ‘Glad ijs’, een reeks waarin alles draait rond ijsfabrikant Philip Druyts alias Phil Frisco met o.a. Lucas Van den Eynde en Koen De Bouw, die in het voorjaar uitgezonden werd op VTM. Zijn twee bedrijven zijn gevestigd in Brussel maar David woont zelf in Gent.

“In tegenstelling tot fictie en publiciteit, worden kortfilms voornamelijk op eigen initiatief gemaakt,” licht David toe. “Het eerste jaar na de productie reist zo’n film gans de wereld rond naar allerlei festivals, in de hoop dat hij geselecteerd wordt. Daarna komt hij online of op TV in kortfilmprogramma’s.”

Oldtown

“Zo’n productie in eigen beheer is niet vanzelfsprekend. Als je weet dat we voor ‘Oldtown’, een film van hooguit 14 minuten, meer dan een jaar aan de voorbereiding bezig zijn, dat we werken met een crew van 35 personen, met 25 acteurs en een 40-tal figuranten, dan is het een moeilijke oefening om zulke film gefinancierd te krijgen. We leggen de lat ook zeer hoog en werken enkel met topacteurs zoals o.a. Dirk Van Dijck, Leah Thijs, Marilou Mermans, Fred Van Kuyck, Daan Hugaert, Francois Beukelaers en anderen.

De productie krijgt wel subsidies van het Vlaams Audiovisueel Fonds,

van Taks Shelter - een initiatief van de overheid dat firma’s stimuleert om kunst te sponsoren. Logistiek kunnen we rekenen op de stad Hoog straten en de bewoners van het begijnhof.”

‘Oldtown’ vertelt het verhaal van een rusthuis - vakantieoord. Een plein met allemaal dezelfde huisjes en achteraan een kerk, een plek waar er voluit genoten wordt van het leven. De bewoners, allemaal 65+ houden er een liederlijk leven op na. Enig nadeel is dat er af en toe iemand sterft zodat men afscheid moet nemen van een medebewoner. Tot er een pil op de markt komt waarmee men de veroudering kan stoppen, al is het nog wel 4 tot 6 maanden wachten voor die er is. De bewoners ruilen hun liederlijk leventje in voor een gezonde levensstijl om die deadline te halen. Maar wat daarna? Hoe moet het verder als de bewuste deadline bereikt is? (fh)

De Kolonies van Weldadigheid in de eeuwfeestkapel van het Seminarie

HOOGSTRATEN - Op zaterdag 17 en zondag 18 september, het weekend van Hoogstraten in Groenten & bloemen, loopt er van 10 tot 17 uur in de eeuwfeestkapel van het Klein Seminarie een tentoonstelling over de Kolonies van Weldadigheid in de Noorderkempen.

Je ontdekt er de geschiedenis van het kasteel van Hoogstraten als landbouwkolonie en het verhaal van 200 jaar Wortel- en Merkplas-Kolonie. Wie interesse heeft in erfgoed en architectuur kan meteen ook de beschermde kapel bezichtigen. (fh)

De gevolgen van een kus

HOOGSTRATEN - In samenwerking met Avanse organiseert Femma een ludieke lezing met als titel ‘De geschiedenis van de kus en alle gevolgen van dien’. Met veel beeldmateriaal en vrolijke, soms triestige maar altijd zedige anekdotes geeft Ilse Landuyt een steelse blik op de geschiedenis van de liefde en het huwelijk en wat daar zoal van komt.

Deze ontspannende avond is voor iedereen toegankelijk, ook mannen en niet leden zijn welkom op deze lezing die plaats heeft op dinsdag 13 september om 19.30 uur in zaal Pax. Inkom 4 euro, inschrijven langs annita.verholen@telenet.be of sms 0478 22 28 21. (fh)

David Vermander, regisseur van Oldtown

Tweemaal een viergeslacht

HOOGSTRATEN - Pipa Van Dyck geboren op 18 januari 2022 en Lowis De Caluwé geboren op 17 juni 2022 zorgen elk voor een viergeslacht voor de trotse 86-jarige Wis Snels, de weduwe van schrijnwerker Jos Brosens in de Sint-Lenaartseweg in Hoogstraten.

MEER - Een hele zomer overhangende takken over het fietspad, dat is op z’n zachtst gezegd niet leuk voor fietsers in de John Lijsenstraat richting Zundert. Wie denkt dat aan zulke hindernissen snel iets kan gedaan worden is er aan voor de moeite.

Op de foto herkennen we Moeke Moeke, overgrootmoeder Wis Snels en haar 57-jarige dochter Moeke Lies Brosens. En uiteraard ook de twee jonge achterkleinkinderen: Pipa Van Dyck, dochtertje van Nele Sips en Mathias Van Dyck,die in de Hinnenboomstraat wonen, en Lowis De Caluwé, het dochtertje van Lore Sips & Roel De Caluwé, Gravin Elisabethlaan te Hoogstraten. (fh)

Een ferme vlag voor Ferm-Meer

MEER - Op het te Deum ter ere van de nationale feestdag kon Ferm uitpakken met hun nieuwe vlag. An van Aelst, Gerda Pluym en Rita van Bergen tonen met enige fierheid hun nieuwe aanwinst. Veel succes ermee. (ma)

Dit fenomeen keert namelijk jaarlijks terug. Ook op het Hoogeind stelden we hetzelfde euvel vast. Is het de gemeente die hier iets aan moet doen? Of is het de eigenaar rechts? En kan een toezicht hierop niet opgenomen worden in de onderhoudsroutine van de fietspaden? Wat jaarlijks terugkomt, kan je geen verrassing meer noemen.

Hoe kan iets wat voorspelbaar is en eigenlijk eenvoudig te voorkomen of te verhelpen lijkt, toch zo moeilijk zijn? (ma)

Alles kits op het chirokamp

MEER - Op de vraag hoe het kamp van de Chiro verlopen was, kregen we enkele foto’s, evenals een enthousiast antwoord. “Alles prima verlopen!”, klonk het. “We zijn dit jaar naar Heist-op-den Berg geweest. Het was een super kamp en een geweldige kampplaats. Overigens willen we ook alle vrijwilligers even bedanken. Zo zijn er 4 superkoks meegeweest en 2 top VB’s. En nu even rusten om binnenkort weer te beginnen…” Als u het ons vraagt: de Chiro is goed bezig! (ma)

De kampkoks van dienst:

Willy Delcroix, Ad Kustermans, Miriam Gommers, en Rit Tilburgs

…en hun mannelijke collega’s waren eveneens van de partij in de zuiderkempen.

De chiromeisjes maakten er in Heist-op-den Berg een fantastisch kamp van…

Hoog-Beekse feesten voor herhaling vatbaar

MEER - Hoog-Beek? Voor wie het nog niet zou weten - we meldden het een aantal jaren geleden al - Hoogbeek is de kant rechts van de Meerseweg als je richting Hoogstraten fietst. Enkele jaren geleden pakten de 'jonge gasten' van deze buurt uit met een buurtfeest. Zijstraten werden uitgenodigd. Volksspelen, een plonsbad voor de kinderen en een luchtkasteel, het was er allemaal. En natuurlijk ook goed, zelfs heet weer. Gelukkig ook veel schaduwplekken.

Ook dit jaar was er trouwens weer een goede opkomst: bijna iedereen was er. Dan doet het goed als buren om elkaar nog eens uitgebreid te kunnen spreken, volksspelletjes te doen en lekker te barbequen.

Speciaal dit keer was wel het afscheid van goede buren Frans (Sus) van Opstal en Julia Adams. Deze krasse 80-ers verhuisden in april voorgoed naar een service flat in Hoogstraten. Sus was tevreden: “Het doet goed nog eens op Beek te komen, maar het is de laatste keer want ik woon niet meer hier.” En Julia: “Ik heb mijn hele leven op Beek gewoond. Geboren en getogen. Het doet wel raar om

Sus van Opstal gooit zijn vijzen in de klompen. Dat is niet gemakkelijk, maar Julia (rechts) supportert aandachtig mee.

niet meer hier te wonen, maar de serviceflat valt best mee. Ach ja, het went wel…” Toch blij dat ze er nog eens bij konden zijn.

Met de buren werd er gespeeld en gebabbeld tot middernacht. En iedereen vond dat het goed was, zeker voor herhaling vatbaar. (ma)

Bloemen voor moederdag vanwege de Brassband

MEER - Nu de bloemenwinkel van Hesco is gesloten konden de mensen van Meer toch nog aan bloemen geraken voor moederdag. Daarvoor hoefden ze zelfs niet verder dan anders te lopen. De mensen van Brassband Rosalia vulden namelijk het spreekwoordelijke 'gat in de markt' en organiseerden een moederdagactie. Poserend tussen de plukverse ruikers de bloemenmensen van dienst: Liesbeth Brosens en Ann Rombouts, en Jacques Verboven. (ma)

Anja en Dorien fietsen voor het goede doel

MEER - Twee Meirse sportieve dames, Anja Fockaert en Dorien Van der Velden, sprongen twee jaar geleden mee op de kar voor het goede doel. In drie etappes fietsen ze naar Compostella. Om fondsen te werven daarvoor

organiseren ze op 25 september een fietstocht voor wielertoeristen en voor gezinnen.

“Think Pink is een organisatie ten voordele van de strijd tegen borstkanker. Daar beide

mama's hiermee zijn geconfronteerd, sprak het ons aan om hier een steentje voor bij te dragen. Dat gebeurt met de fiets. 'Bike for Think Pink Camino ' moet ons in drie etappes, verdeeld over drie jaren, in Compostella brengen. In augustus 2021 deden we onze eerste etappe van Oudenaarde naar Poitiers in Frankrijk. Dit jaar in mei volgde de tweede van Poitiers naar Pamplona in Spanje.”

Hoe dit geld in het laatje van het goede doel brengt? “Voor elke editie wordt er per persoon een fondsenbedrag van 1000 euro verwacht. Om onze laatste etappe in mei 2023 af te kunnen ronden, organiseren we nu zondag 25 september een uitgestippelde fietsroute van ongeveer 80 km voor wielertoeristen. Daarnaast is er voor gezinnen een fietstocht van zo’n 25 km.”

Vertrekpunt is zaal Victoria, Meerleseweg 4 in Meer. Deelname kost 10 euro / persoon, met na afloop 1 gratis pannenkoek, voor kinderen onder de 12 jaar is dat 5 euro met na afloop een mooie attentie Vertrekken vanaf 8 tot 11 uur. Voor meer info tel. 0494/11 01 83.

Dorien en Anja poserend in fietstenue voor de goede zaak. Bij hun fietstocht op 25 september kan iedereen meedoen.

De Snelvlucht Meer 1921 - 2020

MEER - Het zou zowaar de hoofding van het overlijdensbericht voor ‘den duivenbond van Meer’ kunnen zijn. Maar niets is minder waar: de Snelvlucht bestaat 100 jaar. Gezond en wel. Door de gekende beperkingen in 2020 was het wachten tot het voorjaar van 2022 eer de vereniging het 100-jarig bestaan kon vieren. Omwille van het uitstel gebeurde dat iets meer bescheiden.

Maar van uitstel kwam geen afstel en nu de duivenvluchten weer begonnen zijn, organiseerde het bestuur voor de leden en hun partner een gezellig samenzijn. Daarbij werd lekker gegeten en gedronken, de kampioenen van 2020 en 2021werden gehuldigd en er werden attenties uitgereikt aan de degenen die ervoor zorgen dat men de duivensport dicht bij huis kan blijven beoefenen. Dank aan de familie van Aperen dus.

De avond werd afgesloten met een kleine quiz waarna men kon terugkijken op een geslaagde jubileumviering. Het bestuur van De Snelvlucht Meer is dankbaar aan iedereen die de afgelopen 100 jaar iets, hoe klein dan ook, heeft betekend voor de duivensport in hun gemeente. (fh)

Wij wensen Anja en Dorien alvast een grote opkomst en veel sportief succes toe. (ma)

Arnold Van Aperen, Rene Van Aperen, Arnold wittenberg, Gusta Van Aperen en Rik Martens werden gehuldigd voor hun inzet voor De Snelduif Meer (Jan Meyvis en Jef Van Aperen ontbreken op de foto).

Muziekfeesten van De Eendracht op 24 september

MEER - Op zaterdag 24 september richt Fanfare ‘De Eendracht’ in de refter van de Meerse lagere school ‘De Meerpaal’ weer muziekfeesten in. De afgelopen twee jaar konden de feesten niet plaatsvinden door corona, dit jaar bevestigden heel wat muziekverenigingen uit de streek dat ze van de partij zullen zijn. De aanvang van de concerten is voorzien om 15 uur, het einde omstreeks 22.30 uur. De inkom is gratis.

Op het programma:

15 uur: Drumsectie en instaporkest Fanfare ‘De Eendracht’ - Meer

16 uur: Kon. Harmonie ‘Takjes worden Boomen’ - Schilde

17 uur: Kon. Accordeonvereniging ‘Hoger Streven’ - Essen

18 uur: Kon. Fanfare ‘De Heidegalm’ Schoonbroek

19 uur: Kon Fanfare ‘Vermaak en Kunst’ Lille

20 uur: Vrolijke afsluiter met Duo ‘Jos en Rudi’ (accordeon en drums) (lvb/ma)

Laatstejaars van Kiekeboe en de Meerpaal zwaaiden af

MEER - De maxi's van kleuterschool Kiekeboe waren helemaal klaar om naar het eerste leerjaar over te stappen. En de kinderen van het zesde leerjaar van de Meerpaal vertrokken ondertussen naar het secundair onderwijs. Dit blijven belangrijke momenten in ieders leven,

en dus was het tijd voor een afscheidsfeestje. In beide scholen werd het jaar afgesloten met een heuse proclamatie, waarbij alle leerlingen het beste van zichzelf gaven met dansjes en spelletjes. Waarna iedereen zijn diploma mocht afhalen, en bij die van het zesde vlogen

de petjes in het rond.

Voor de directrice, Juf Heidi, was het ook wel een bijzonder moment. Want zij ging met welverdiend pensioen na een mooie carrière in het onderwijs. (ma)

Directrice, juf Heidi, neemt het woord bij de Maxi’s. Voor haar was dit ook het einde van een schoolloopbaan.

Muzikale afspraak op 24 september in de refter van de lagere school in de Terbeeksestraat.

Afzwaai van L6, en dus zouden de petjes in het rond vliegen…

Laurijssen Minderhout Uw speciaalzaak voor tuin, dier, paarden- en hengelsport Uw Tuin en Dier www.uwtuinendier.com

Proefmarkt smaakte naar meer

MEER - Een hete zondag, 7 augustus. Al vroeg in de ochtend installeren de eerste marktkramers zich. Die trouwe die-hards willen immers hun vaste plek in de Donckstraat. Maar er zijn ook nieuwe dingen dit keer. Voor het eerst mag het Kloosterplein, de vroegere koer met de grote bomen benut worden. Die kans heeft het Markcomité niet aan zich laten voorbij gaan.

Gewoontegetrouw werd in augustus weer de proefmarkt gehouden, met kaas, wijn, bier, paëlla, en ander lekkers. De proefglazen met de opdruk van Meermarkt vonden weer gretig afname. Er leek een gevoel van opluchting te zijn. Iedereen was blij elkaar weer te mogen ontmoeten. De trouwe gezichten die je een paar jaar door de omstandigheden niet meer zag, waren weer van de partij.

Ook de kloosterwerkgroep moet tevreden geweest zijn, want het plein was één en al gezelligheid. De mooie gebouwen, de lindebomen en de live muziek vormden een prachtig decor. Dat we voor het eerst het kloosterplein zo konden gebruiken, is een beloning voor jarenlang hard werken van o.a. de vrijwilligers van de werkgroep.

September is er dan weer een gewone markt. Ferm zal aanwezig zijn met streekproducten. We hebben wel wat heimwee naar de boerenmarkt van weleer, maar streekproducten zijn wel van de partij. Ook goed natuurlijk. (ma)

Actief met turnkring 'Vrij en Lenig'

MEER - Het programma van turnkring ‘Vrij en Lenig’ heeft voor iedereen wel wat in petto. Alle reden dus om te komen sporten en bewegen in de sporthal te Meer.

Kleuters (vanaf 3 jaar) sporten samen elke zaterdag vanaf 3 september 2022 tot eind mei 2023 van 09.30 - 10.30 uur (uitgezonderd schoolvakanties). Het inschrijvingsgeld is

€ 45 (inclusief verzekering). Actief bewegen voor iedereen is er elke woensdag vanaf 7 september 2022 tot eind mei 2023 van 19 tot 20 uur. Het inschrijvingsgeld bedraagt € 55 (inclusief verzekering).

De eerste reeks Zumba is er elke woensdag vanaf 7 september 2022 tot eind december 2022 van 20 tot 21uur. Het inschrijvingsgeld

hiervoor is € 50 per reeks (inclusief verzekering). In januari 2023 start een tweede reeks. Alle lessen hebben plaats in de sporthal aan de Terbeeksestraat 6 te Meer. Inschrijven kan vóór de lessen. De eerste les is een proefles. Inlichtingen kan je krijgen bij An Van Aelst: anvanaelst62@gmail.com of 0478 34 64 28. De turnkring is ook te volgen op: facebook.com/TurnkringVrijEnLenig. (ma)

De turnkring is al lang actief in Meer. Zo vonden we deze foto van december 2006. Genomen tijdens een opendeurdag. Herken jij deze actievelingen nog? Laat het ons gerust weten.

De kloosterwerkgroep geniet met volle teugen, terwijl anderen zich her en der achter een kraampje nuttig maken. Na jaren van hard werk moet het wel een enorme voldoening zijn voor Frans Brosens en Xavier Delcourt dat hier weer activiteiten kunnen plaatsvinden.

Goed gevuld kermisprogramma in Meerle

MEERLE - Is het nog steeds knaldrang na een al heel drukke zomer met festivals, zomerbars, optredens allerhand in onze gemeente? Te zien aan het programma voor de kermis in Meerle zeker en vast. Wie er vanaf de eerste avond wil meedoen en niets wil missen, zal in goede vorm moeten zijn…

Op deze pagina’s hebben we te weinig ruimte om alles in detail te geven. We geven u graag de headliners. De details vind je in onze kalender ‘Op stap in Meerle’ op onze website en via FaceBook.

Druk programma

Het jeugdhuis Den Dorpel serveert op vrijdag 9 september al Peter en de Botsotto’s aan hun lokaal in de voormalige jongensschool. Naar goede gewoonte is er op zaterdag 10 september in de tent er bij de Jongenschiro aan de Ulicotenseweg de traditionele Kermisfuif. Vooraf worden de jongste feestvierders verwacht voor de Kinderdisco.

Café Buurman&Buurman heeft vanaf donderdag 8 september tot en met de nakermis op zondag 18 september een goed gevuld programma met als hoofdacts La La Blues op maandagavond en Stiletto op dinsdagavond. En zeker ook de moeite om eens te komen luisteren: Thijs Brosens, onze blikjesdirecteur komt zondagnamiddag zijn accordeonkunsten laten zien aan Meerle. Cis belooft nog enkele special acts , maar die verklappen ze juist

voor de kermis begint.

Bij De Posthoorn speelt op zondag 11 september de Hoogstraatse band ‘t Verzet en kan je ‘Back to the 90’s’ gaan met Hammertime. Op maandag serveren ze voor de start van de volksspelen Spek en Ei. ’s Avonds speelt de coverband Frituur Paula.

Op dinsdag 12 september kan je na de volksspelen aanschuiven voor een Ribbetjesfestijn (vooraf inschrijven) en daarna feesten met De Mjeelse Primitieven en de Partyband Uncle Phil.

Volksspelen

En dan uiteraard enige aandacht voor de traditionele Volksspelen op maandag 11 en dinsdag 12 september. Het Meerlese Kermiscomité probeert er elke keer iets moois van te maken. Op maandag start het bij de Posthoorn met Meelzakjes Gooien en daarna Klakwerpen bij Buurman en Buurman. Inschrijven om 13.00 uur bij De Posthoorn.

Op dinsdag Vogelpik per Fiets bij Buurman&Buurman en Baldarten bij de Posthoorn. Inschrijven om 13.00 uur bij Buurman&Buurman.

Met de nakermis op zondag 18 september is zoals steeds het koers in Meerle. Start en aankomst aan café Buurman&Buurman in de Kerkstraat. VIP Bar aan de overzijde. Inschrijven vooraf is gewenst.

Opendeurdag bij Doorgeefluik

MEERLE - VZW Doorgeefluik Hoogstraten Noord is een initiatief van Hervé Hellemans, dat in 2018 werd opgericht met als doel armoedebestrijding in het noordelijke deel van onze gemeente, nl. Meer, Meerle en Meersel-Dreef. Ze doen dat door voeding en kleding te geven aan kansarme gezinnen vanuit hun lokalen in O-L-Vrouwestraat in Meerle, in de gebouwen van de voormalige Herdico.

Tot voor kort beschikten ze daar over een ruimte van 150 m2. Maar dit zat overvol. Eind juni kregen ze de beschikking over een grotere ruimte van ca. 250 m2. Die is nu ook volledig ingericht en dat willen ze graag aan het grote publiek tonen. Daarom is er op zaterdag 17 en zondag 18 september een opendeurdag, telkens van 10 tot 18 uur in hun pand aan O.L-Vrouwestraat 5 in Meerle.

Iedereen van harte welkom! (jaf)

En uiteraard staan er de verwachte kermisattracties voor jong en oud. Tijdens de kermis is de Kerkstraat verkeersvrij. Nu alleen nog wat goed weer. We hebben nog veel liters regen nodig om de zomerdroogte te compenseren, maar als het kan toch liever niet met de Mjeelse kermisdagen.

Rest alleen nog een aanbeveling: tijdig gehakt halen voor frikadellen met krieken. Fijne kermis voor iedereen! (jaf)

Isaura zorgt voor viergeslacht

MEERLE - Op 26 maart 2022 werd Isaura Verboven geboren en zorgde zo voor een viergeslacht binnen de familie. Op de foto overgrootmoeder Rosa Lochten van Meerle, moeke Karine Sprangers van Meer en mama Jolien Verschueren van Minderhout, met in haar armen de kleine Isaura. (jaf)

St.-Joris Meerle wint feesteditie

MEERLE - Op zondag 7 augustus won de SintJorisgilde van Meerle de feestelijke zestalschieting naar aanleiding van 100 jaar Beker Dupret.

Wanneer senator Marcel Dupret op 16 september 1919 koning schiet van de gilde van Meerle, neemt hij het initiatief om in 1920 een bekerschieting te organiseren. Hij schenkt een prachtige beker en de Beker Dupret is een feit. De wedstrijd wordt sindsdien elk jaar betwist tussen ploegen van zes schutters van de negen gilden van het Verbond van Sint-Jorisgilden. Een gilde die de wisselbeker driemaal na elkaar kan winnen, wordt eigenaar van het kunstwerk dat de familie Dupret schenkt.

Na Marcel Dupret zette zijn zoon GeorgesHenri Dupret die traditie verder, op haar beurt gaat ook mevrouw Ludovica Dupret - Maes met de traditie verder. En in 2011 houdt ook Marie-Louise Dupret, gehuwd met M. Van der Haegen eraan om het engagement van de familie verder te zetten.

Een behoorlijk grote afvaardiging van de familie Dupret uit binnen- en buitenland was bij de jubileumschieting op 7 augustus aanwezig.

Beker Dupret

Zij waren er dus getuige van hoe Meerle in haar eigen vernieuwde schietstand de Beker won voor Sprundel, Minderhout, Meer, Loenhout, Hoogstraten, Wortel, Castelré en Rijs-

Klimtoren wuift Gerd Tilburgs uit

MEERLE - Gerd was 33 jaar lang de secretaresse bij de Vrije Basisschool De Klimtoren. Vanaf 1 september gaat Gerd Tilburgs met pensioen en geeft ze de fakkel door aan Sanne Van Haaren en Ruth De Meester.

Haar taak hield echter veel meer in dan het gewone secretariaatswerk. Ze bleef ook bij de zieke kinderen, want naast haar bureau was het EHBO-lokaal. Ze moest dan ook regelmatig kinderen verzorgen en ze een pleister of een ijszak geven. Verder deed ze regelmatig een bewaking op de speelplaats, de kinderen kenden haar beslist allemaal.

Eind juni werd ze gevierd op de school met liedjes en dansjes. Gerd zit bij de volksdansgroep Shilshoel in Meerle en een volksdans mocht natuurlijk niet ontbreken. De kinderen en leerkrachten van de lagere school dansten en zongen op 't Smidje van Laïs. Ze kreeg ook een nieuwskrantje over zichzelf omdat ze elke week voor de nieuwsbrief zorgde. Elk klas en leerkracht maakte iets voor in het krantje. Zo zorgde de Klimtoren voor een hopelijk onvergetelijke dag en vormt het krantje een leuk aandenken.

“Bedankt (juf) Gerd al die jaren dat we op jou konden rekenen. We gaan je missen. Geniet

bergen. Individueel was Gery Dockx van Meer de beste voor twee plaatselijke schutters, Harry Vanderhenst en Jan Gijsbregts. (fh)

Het winnende zestal v.l.n.r.: Harry Vanderhenst, Lars Van Bavel, John Van Aperen, Jan Gijsbregts, August Brosens en Adri Vermeiren.

van je welverdiende pensioen! Een dikke kus en knuffel van alle kinderen en de personeels-

leden van de Klimtoren.” Dat hadden we niet beter kunnen zeggen! (svdo/red)

Natuurlijk werd Gerd ook in de bloemetjes gezet.

Haaientanden op het fietspad langs de Mark

MEERSEL-DREEEF - Bij het schilderen van dubbele fietsstroken tussen het kruispunt Dreef-Kapelweg en het kruispunt Klein Eyssel-Groot Eyssel, werden tevens haaientanden geschilderd op het fietspad langs de Mark bij de watermolen. Het moet nu voor altijd duidelijk zijn dat fietsers op het fietspad geen voorrang hebben op het wegverkeer. Of niet? Want het verkeersbord ‘omgekeerde driehoek’ ontbreekt, alleen een blauw waarschuwingsbord ‘Opgepast fietsers afstappen’ geeft een indicatie van een gevaarlijke oversteek.

Jzomeravond

zilveren kinderstemmen achter in de tuin gerinkel van glas iemand dekt de tafel er is geschater, gezang: wie zal er lang leven? dan plots een duik in het zwembad klinkt daar viool? Vivaldi misschien? en veel later - bij valavondde merel met zijn allerlaatste lied marleen

DICH TERL IJKE VRIJ HEID

Maar dit zorgt wel bijkomend voor extra verwarring bij het fietskruispunt met de Markweg, gelegen buiten de dorpskern en de oude Markweg (nu Dreef), gelegen binnen de dorpskern. Hier ontbreken deze duidelijke wegmarkeringen van haaientanden. Misschien moet de stad hier eenvormigheid en duidelijkheid creëren voor het volledige fietstraject tot in Meer?

Dat dit drukbereden toeristische fietspad niet zonder gevaar is, blijkt wel uit het feit dat enkele jaren geleden op het kruispunt van de Nederlandse Markweg met het fietspad een fietser dodelijk verongelukte. Het spreekt dat dit te allen tijde moet worden voorkomen, dus een reactie van de stad zou hier beslist op zijn plaats zijn. (JJ)

Altijd al goudsmid willen worden?

MEERLE - Het oude postkantoor te Meerle herbergt sedert 16 jaar het Juweelatelier. Deze winkel annex werkplaats wordt gerund door edelsmid en juweelontwerper Talke Sietsma. In de maand september organiseert Talke Sietsma een workshopmaand en wordt het authentieke goudsmidatelier omgetoverd tot een heuse opleidingswerkplaats. Een gedroomde gelegenheid om al doende kennis te maken met het ambacht van de goudsmid.

Talke Sietsma is goudsmid sinds 1996 en al 17 jaar docent Edelsmeden aan de Nieuwe Veste in Breda. Zij studeerde aan de Vakschool Schoon-

hoven en voltooide de kunstacademie KASKA Juweelontwerp en Edelsmeedkunst.

Talke begeleidt 8 verschillende workshops, telkens met een verschillende edelsmeedtechniek. Een unieke mogelijkheid om in de wereld van een edelsmid te stappen, het ambacht te beleven en een eigen zilveren juweel te maken. Hoe gaat het maken van een zilveren ring eigenlijk? Hoe bepaal je een ringmaat? Hoe maak je van een plaatje zilver een mooie ronde ring?

Je hoeft geen ervaring te hebben in het solderen, smeden en polijsten. Onder begeleiding van Talke maak je een juweel waar je heel lang plezier van hebt. Er is plaats voor maximaal 8 personen. Wie wil deelnemen, boekt tijdig een workshop via de website van het Juweelatelier: www.juweelatelier.com/workshops (jaf)

Fanfare bezoekt ’t Dreefke

MEERSEL-DREEEF - De vakantie zat er aan te komen. Op 29 juni bezocht de fanfare Voor Eer en Deugd de basisschool 't Dreefke. Muzikanten speelden enkele muziekstukken, waarna de kinderen natuurlijk zelf ook eens een instrument mochten bespelen. Er was genoeg om uit te kiezen: trompet, bugel, saxo-

Sponsorloop en muziek voor Reik mij de Hand

foon, schuiftrombone, hoorn en nog veel meer. De kinderen van het tweede tot en met het zesde leerjaar konden zo op een speelse manier kennis maken met de muziek en de instrumenten. Het was een leerzame en gezellige ochtend voor iedereen. Misschien waren er zelfs kinderen die ontdekten dat ze graag

een instrument zouden willen leren bespelen. Er zijn in ieder geval binnenkort weer lessen in het opleidingsorkest. Informatie hierover vind je onder de hoofding ‘Over de fanfare/Jeugd’ op de website www.vooreerendeugd.be. (NdG/JJ)

Schoolomgeving veiliger

MEERSEL-DREEEF - De organisatie Reik mij de Hand houdt een internationale solidariteitsactie van deelgemeenten Meersel-Dreef (B), Galder en Strijbeek (NL) voor diverse goede doelen in Congo, Guatemala, Pakistan en Kenia. In het derde weekend van september is speeltuin De Zevenster bij het Klooster opnieuw het decor hiervoor.

Op zaterdag 17 september wordt om 9.30 uur een sponsorloop gehouden voor kinderen van de drie deelgemeenten Meersel-Dreef, Galder en Strijbeek.

Op zondag 18 september zijn er vanaf 12.15 uur optredens van diverse muziekgezelschappen, om 13 uur hijsen de burgermeesters de vlaggen van België en Nederland. Aansluitend is er een tombola met waardevolle prijzen, zoals een fiets, een luchtdoop, een ballonvaart, enz.

Verder zijn er lekkere pannenkoeken en kinderanimatie, dit alles bij het gezellige buitenterras van de speeltuin. Iedereen is natuurlijk van harte welkom.

Voor meer informatie kan u terecht bij Frans Verheijen tel. +31.76.5614.612 en +31.618.99.65.32 of e-mail reikmijdehand@gmail.com. (JJ)

MEERSEL-DREEEF - De veiligheid van de schoolomgeving staat nu hoog in het vaandel bij de stad Hoogstraten. Na jarenlang een afwachtende houding te hebben aangenomen, wordt er nu echt een einde gemaakt aan een gevaarlijke verkeerssituatie. In deze zomervakantie werden eindelijk grote straatschilderingen aangebracht die de nabijheid van de school moeten accentueren, evenals kleine en grote beschilderde totems. Aan de nieuwe signalisaties zal het niet meer liggen, alleen een zware voet en de ontkenning van voorrangregels zorgen er voortaan voor dat in het bijzonder de zwakke voetgangers en fietsers extra moeten blijven opletten. (JJ)

Kermisspelen profiteren van het goeie weer

MEERSEL-DREEEF - De weersomstandigheden om kermis te vieren waren top, zoals ook de organisatie o.l.v. Joeri Jansen en de leden van de kermisjury, die ondertussen ook al jaren op post zijn. ’s Maandags ging de overwinning naar het gebuurte Heieinde en dinsdag naar het gebuurte Dreef Midden.

Ook het gebuurte Moleneinde maakte een doorstart, weliswaar een kleine, maar dit geeft hoop dat volgend jaar opnieuw de vijf gebuurten zullen aantreden. Jurylid Karin Teuns van het gebuurte Heieinde werd nog eens extra in de bloemetjes gezet voor haar 20jarig jubileum. (JJ)

Straatbarbecue in Capuciene Bos

MEERSEL-DREEEF - De huidige en toekomstige bewoners van de nieuwe IOK-verkaveling Capuciene Bos, zijstraat van de Jan de Wysestraat, hebben al een straatbarbecue met de nodige drankjes gehouden. Dat gebeurde op vrijdag 12 augustus met een vuurkorf. Het was geeneens koud en het was ook nog eens code rood. Jammer dat ze er geen mooie groepsfoto bij gemaakt hebben… Volgende keer beter? (JJ)

Fietsenstalling aan de Elsakker

MEERSEL-DREEEF - Het Agentschap Natuur en Bos heeft in het begin van de Polderdreef van het domein De Elsakker zowel op Strijbeek als op de Chaamseweg enkele houten fietsstallingen geplaatst waaraan u uw fiets met een slot kan vastmaken. Dit voorkomt eventueel gemakkelijke fietsdiefstallen door opnemen en meenemen van fietsen, in het bijzonder van de kostelijke e-bikes. Op deze manier kan u nog meer genieten van de purperen heide, de stilte en misschien zelfs van passerende reeën. (JJ)

Ferm op fietstweedaagse

MEERSEL-DREEEF - De fietstweedaagse van Ferm Meersel-Dreef stond al gepland voor corona, maar op 10 en 11 augustus was het dan eindelijk zover. Prachtig weer, eigenlijk iets te warm, maar vol frisse moed vertrokken de 13 dames op woensdag naar Kinderdijk in Nederland, met een overnachting in hotel De Witte Brug in Lekkerkerk. Ze fietsten een totale afstand van 166 km, goed voor twee dagen plezier en een boel prettige herinneringen! (JJ)

Op maandag behaalden die van Heieinde een mooie overwinning.

Dreef Midden was de winnaar op dinsdag.

MINDERHOUT - Jef Van Maldeghem en Maria Van Bergen woonden jaren in de Witherenweg 33 te Hoogstraten, tot ze in 2015 naar ‘de 44’, iets verderop in dezelfde straat verhuisden en daardoor nu in Minderhout wonen. Op 21 juli vierden ze er hun 60 jarige huwelijksverjaardag.

Maria is een echte Hoogstraatse. Ze werd er als dochter van een schrijnwerker geboren op 11 augustus 1937. Enkele jaren voor de oorlog dus en samen met gans het gezin ontsnapte Maria als bij wonder aan de dood bij een zwaar bombardement.

Jef is enkele maanden jonger. Hij werd op 20 april 1938 geboren op het landgoed ‘De Hees’ in Rijkevorsel. Dit uitgestrekte in stervorm aangelegd domein met een landhuis werd in een ver verleden aangelegd door Nicolas Leopold van SalmSalm, de eerste hertog van Hoogstraten. Jefs vader, die afkomstig was van het Oost-Vlaamse Maldeghem-Kleit en zijn naam dus niet gestolen heeft, was er boswachter.

Vonk

Jef studeerde LO aan ’t Sportkot in Leuven. Als student en lid van Forsala, de studentenclub van Rijkevorsel, leerde hij Maria kennen. Maar de vonk sprong pas echt over op een Wortelkermis en op 21 juli 1962 huwde het jonge paar. Ze woonden nog even in De Hees.

Ondertussen gaf Jef les aan het revalidatiecentrum in Pulderbos en werkte hiji daarna als verantwoordelijke van het instructiezwembad van het sportcentrum in Edegem, terwijl Maria voor het huishouden zorgde.

Jef was 30 jaar aangesloten bij het gebuurtevoetbal. Het koppel was jarenlang lid van wandelclub 'De Noorderkempen'. Hun mooiste wandelavontuur was in Lummen, waar een prachtige eik van meer dan duizend jaar oud een onvergetelijke indruk maakte. Ook tuinieren was en is een van hun hobby’s. Zo maakten ze na hun pensioen de tuin van ‘den 33’, waar nu een kleindochter woont, tot een ware parel.

Maar de tijd vliegt en op 21 juli vierden ze dus hun 60-jarige huwelijksverjaardag. Tijd om vooral nog te genieten van de tijd die hen nog rest. Het is hen van harte gegund…! (fh)

DIAMANT IN MINDERHOUT

Jef Van Maldeghem en Maria Van Bergen

Het diamanten paar had met de 3-jarige Feline Goris al een achterkleinkind, maar kon zich geen mooier geschenk bedenken dan de geboorte van nog twee kleinkinderen op vijf dagen tijd, die elk voor een viergeslacht zorgden.

Op de foto herkennen we v.l.n.r: de 33-jarige Kathleen Geets, mama van Otta Olea Bastias geboren op 27 oktober 2021. Daarnaast de 58-jarige Lutgarde van Maldeghem, de moeder van Nathalie en Kathleen Geets. Centraal op de foto de 85-jarige jubilaris Maria van Bergen, de mama van Christine, Lutgarde en Marleen van Maldeghem, met naast haar de 35-jarige Nathalie Geets, mama van de 3-jarige Feline en de op 2 november 2021 geboren Emilie Goris. (foto Felipe Olea Bastias)

Een familiefoto na een natuurwandeling (foto Felipe Olea Bastias)

St. Joris huldigt drie verdienstelijke schutters

MINDERHOUT - Het Verbond van Sint-Jorisgilden huldigt elk jaar haar verdienstelijke leden. Omdat ook het gildeleven door corona twee jaar stil viel, huldigde de Minderhoutse gilde dit jaar maar liefst drie verdienstelijke leden: Frans Tackx, Robert Meyers en Marcel Floren.

Frans Tackx is al 60 jaar een van betere schutters van de gilde. Dat hij van 1965 tot 2010 onafgebroken in de hoogste categorie schoot en maar liefst zeven maal 36 of het maximum der punten liet optekenen, zegt genoeg. Daarnaast was Frans jarenlang actief in de dansgroep. Toen de gilde in 1985 het statuut van een vzw aannam, werd hij voor vier jaar tot voorzitter gekozen… en is dat 37 jaar later nog. Zijn grootste verdienste is wellicht dat hij medeoprichter en voorzitter van de wintercompetitie op 6 meter is. Hiermee overbruggen de gilden de winter en deze wedstrijden zijn vaak een opstap voor jongeren naar het zwaardere kruisboogwerk.

Robert Meyers nam in 1962 voor het eerst deel aan een bondschieting en is dus al 60 jaar lang lid. Jarenlang kwam hij als een van de betere schutters uit in de hoogste reeks. Ook het gildedansen ligt hem na aan het hart. Kort na de oprichting van de dansgroep in 1970 werden Robert en zijn vrouw Rosa er lid van. Hij werd er een van de drijvende krachten en kan terug kijken op succesvolle optredens in eigen land en elders in Europa. Bij de bouw van het nieuwe gildelokaal in 1985 kon de

gilde beroep doen op zijn bouwtechnische kennis en werd hij bestuurder van de vzw.

Marcel Floren is 50 jaar lid en sinds 2006 hoofdman. Hoewel men toen besliste om die functie voor vier jaar toe te kennen, werd hij sindsdien telkens herkozen en draagt de titel nu dus al 16 jaar lang. Na zijn pensioen kon hij vanaf 1999 nog meer tijd vrij maken voor

de gilde, blies de dansgroep nieuw leven in, en behaalde bij het gildedansen nog mooie prijzen. Op sportief vlak hoort hij eerder bij de middenmoot. Drie jaar na zijn intrede behaalde hij de eerste van 6 rozenprijzen en schoot hij zich tot kampioen in de B-reeks. Zijn slogan was en blijft evenwel dat meedoen belangrijker is dan winnen. Dat siert hem zonder meer. (fh)

MINDERHOUT - De KLJ organiseert op zondag 29 september haar jaarlijks dorpsfeest. De jeugdbeweging wil er een feest van maken voor alle inwoners van Minderhout. Op het dorpsplein is er een groot springkastelenfestijn, er is een heerlijke BBQ, er zijn clowns en uiteraard kan je genieten van een lekker drankje.

Inschrijven kan online via de KLJ-facebookpagina of door het inschrijvingsformulier dat de inwoners van Minderhout in de bus krijgen. Uiteraard zijn inwoners van andere deeldorpen eveneens welkom. (fh)

Een feest voor heel het dorp

Frans Tackx, Robert Meyers en hoofdman Marcel Floren

Een Ferm gevulde septembermaand

MINDERHOUT - In september start Ferm opnieuw met een jaar vol activiteiten. In augustus zat het bestuur al rond de tafel om een en ander uit te werken. Het derde weekend van september is alvast veelbelovend. Op vrijdag 16 september is er een daguitstap naar de Biesbosch in Nederland, met stadswandeling, boottocht met lunch en een bezoek aan een bakkerijmuseum.

Op zaterdagvoormiddag 17 september verkopen Ferm leden vanaf 9 uur vinden in de kuip van Minderhout azalea’s ten voordele van Kom Op Tegen Kanker. Daarna verhuizen ze naar de Blauwbossen, waar alles klaar gezet wordt voor de Dag van de Landbouw op zondag 18 september. Ferm steekt er de Landelijke Gilde een handje toe. Een melkveebedrijf en een bloemenserre zetten de deuren open voor geïnteresseerden. De maand wordt afgesloten met een planningsvergadering en de herfstvergadering.

Tegen dan loopt de zomer zowat op zijn einde. In de zomermaanden werd er druk gefietst in en rond Minderhout, en waren er een fiets-tweedaagse naar het Nederlandse Oss en een tocht naar Scherpenheuvel. Het weer zat

Er werd heel wat gefietst tijdens de zomer, deze Ferm dames trokken op fietstweedaagse naar Oss.

mee, geen kapotte banden. Sindsdien is de nieuwe vlag al getoond tijdens het Te Deum. Men blijft de KVLV vlag ook nog koesteren,

De Slinger da’s voor iedereen…!

WORTEL - ‘De Slinger’ is een kleinschalige jeugdbeweging voor kinderen en jongeren met of zonder een beperking. Ook de broers en/of zussen van die kinderen zijn meer dan welkom.

Elke tweede zondag van de maand van 13 tot 16.30 uur beleven ze samen een fijne tijd. De kinderen ravotten, maken speurtochten, trekken er samen op uit, springen in het ballenbad. Gewoon wat alle jeugdbewegingen doen, met soms een extra steuntje in de rug, al blijft hun missie: de Slinger da’s voor iedereen.

De activiteiten gaan meestal door in hun eigen lokaal Kolonie 41A te Wortel. Ben je benieuwd of de Slinger iets voor jou is, ga dan zeker eens vrijblijvend meedoen! Contact: tel. 0476 58 49 63 e-mail deslinger@live.be. Je kan hen ook volgen op hun facebookpagina. (fh)

die zal beslist nog wel eens tevoorschijn komen bij activiteiten. Op naar een Ferme nazomer! (fh)

Jan Brosens wandelde zijn 42ste dodentocht

WORTEL - De 76-jarige Jan Brosens vertrok op vrijdagavond 12 augustus in Bornem in de 42ste dodentocht waaraan hij deelnam. Die tocht was voor het eerst in het 53-jarige bestaan geen 100, maar omwille van de hoge temperaturen ‘slechts’ 65 km lang. Zaterdagvoormiddag kwam hij om 10.30 uur binnen, dat betekent dat hij 4,7 km per uur aflegde.

Jan heeft geen kritiek op de beslissing om de tocht dit jaar in te korten, ook al draait hij zijn hand niet om voor 100 km wandelen. Het mag zelfs meer zijn, zoals we vernemen wanneer hij zijn verhaal doet.

“De eerste van de 53 dodentochten heb ik gemist”, zegt Jan, “het was in die dagen niet zo eenvoudig om in Bornem te geraken en bovendien kostte de deelname toen 800 frank. Dat bedrag konden we als pas getrouwd koppel wel voor iets beters gebruiken.”

Tijltoer

Bij onze Turnhoutse buren bestond toen nog de ondertussen ter ziele gegane Algemene Wandel- en Sportvereniging. “Ik was lid van AWSV. Die club wou in 1975, met voorzitter Karel Jespers voorop, ook in Turnhout een 100 km tocht organiseren. Om te weten waaraan we begonnen, gingen we eerst eens deelnemen in Bornem en zo leerde ik de dodentocht kennen.

In Turnhout werd 34 jaar op rij de Tijltocht, ook van 100 km gewandeld, maar die kende nooit het succes zoals in Bornem. Het parcours langs Retie, Kasterlee, Baarle-Hertog enz. was te groot, waardoor er langs de weg nooit het enthousiasme en de sfeer was, zoals in Bornem wel het geval is. Er waren ook te weinig deelnemers met in de beste dagen een 300-tal inschrijvingen. Turnhout was niet verkeersvrij waardoor de mensen niet wisten wat er gaande was. Het verhaal eindigde met… twee deelnemers: ikzelf en een wandelaar uit Etten-Leur.

Het was niet alleen de zwanenzang van de Tijltocht, maar ook van de club. Toen er een nieuwe voorzitter moest gekozen worden, ontstond er onenigheid en werd hier, onder impuls van Wim Verhoeven en enkele andere mensen Wandelclub De Noorderkempen opgericht. De leden doen regelmatig afstanden tot 30 km in gans Vlaanderen.”

Bornem boven

“Maar ik nam in de loop der jaren ook aan nog langere wandelingen deel, zoals de 110 km van Zeewolde en De Nacht van Vlaanderen in Torhout waaraan ik 7 maal deelnam.

En dan waren er ook nog de meerdaagse tochten. Ik nam 13 maal deel aan de tocht van het Noord-Duitse Sleeswijk naar Viborg in Denemarken, met 7 dagen na elkaar elke dag 50 km. Of aan Parijs - Tubize, een tocht van 4 dagen met telkens 80 km per dag, maar dat werd bij gebrek aan recuperatie te zwaar…

Hoe dan ook spreekt de dodentocht het meest tot de verbeelding. De sfeer in Bornem is enorm, daar kan geen enkele organisatie aan tippen. Begonnen met 150 deelnemers, staat er nu een maximum van 13.000 wandelaars of lopers op.

Aanvankelijk waren het ook grote toeren, maar daar is men van afgestapt. Men gaf soms een prijs aan de club die met het grootst aantal wandelaars deelnam. En omdat er tussen de wandelaars volgwagens konden rijden, stapte er links of rechts wel eens iemand in een auto tot aan de volgende controlepost. Die wandelaar was dan soms ondanks de regen niet nat. En dat viel op.

Al vlug schakelde men over op rondes van ongeveer 11 km, waarbij men elke keer door het centrum komt, waar de supporters rijen dik staan. Feesten en barbecues, een en al ambiance. Nu worden de deelnemers als controle gescand en je weet niet waar die scans staan.”

Hart

Jan was niet de enige deelnemer uit Wortel die naar Bornem afzake. “Dit jaar waren er verschillende, zoals Steven Snels, Etienne Sprangers en zijn zoon Tim, Jef Geypen en wie weet vergeet ik er nog.”

Dat hij dit zelf nog altijd kan doen, is trouwens niet zo evident. “In 2017 kwam mijn deelname in gevaar. In april werd ik toen geopereerd omwille van een gescheurde hartklep. De dokter in Turnhout zei ‘Vergeet het wandelen maar’. In Leuven klonk het anders. Daar zei de specialist dat ik mits een zeer doorgedreven revalidatie misschien nog zou kunnen starten. Het werd dus langzaam terug opbouwen nadien, en het is me gelukt.

Vorig jaar in 2021 kreeg ik een hartinfarct, maar omdat de dodentocht omwille van corona toen niet doorging, had ik tijd om te recupereren en was ik er ook dit jaar toch weer klaar voor.

Voor de start werd er een foto gemaakt van +30 club. Dat was een groep van 130 wandelaars die ooit meer dan 30 maal aan de tocht deelnamen, ook wandelaars die ondertussen gestopt zijn.

Hoe lang ik zo’n wandelingen nog aankan, weet ik niet. Ik hoopte op 40 deelnames. Inmiddels zijn het er 42. We zien wel wat er op ons afkomt!” (fh)

Frans Roelen 50 jaar schutter

WORTEL - Al op zijn veertiende begon Frans Roelen handboog te schieten, aanvankelijk enkel in familieverband, tot hij in 1970 lid werd van De Eendracht. Het stond dan ook in de sterren geschreven dat Frans, geboren in 1950 in een gezin waar handboogschieten met de paplepel werd ingegeven, op 13 augustus 2022 kon worden gehuldigd voor zijn 50 jaar lidmaatschap van handboogvereniging De Eendracht in Castelré.

Dat hij een echte schutter is, bewees hij door

in 1976 en 1977 keizer te schieten van het verbond ‘De Kempen’. En omdat Frans echt begaan was met de handboogsport en zijn club, maakte hij van 1982 tot 2003 deel uit van het bestuur om vervolgens tot 2019 voorzitter te worden. Daarnaast was hij 29 jaar bestuurslid van de ‘Grensschutters’ en 17 jaar secretaris van ‘De Noorderbond’, twee koepelverenigingen. Redenen genoeg dus voor een welverdiende viering, die de club hem aanbood. (fh)

Familiedag in de Bonte Beestenboel

WORTEL - Op zondag 11 september organiseren Dog coach en het Spiegelend Paard een eerste familiedag in De Bonte Beestenboel in Wortel-Kolonie. Op het programma onder andere een hondenwandeling door de dreven en wandelpaden, een pop-up markt

met verschillende standjes, live demonstraties met o.a. Dog coach en Baarlese africhters (Nationaal verbond dienst en verdediging hond), een demonstratie schapen drijven. Zoals het hoort op een familiedag is er voor de kinderen nog een en ander te beleven: springkasteel, kindergrime, een ballonartiest, volksspelen (olv KSA Hoogstraten), turndemonstraties (’t Spagaatje) en uiteraard zijn

Verdwalen in een mega maïsdoolhof

WORTEL - Tot eind september kan je nog verdwalen en genieten van een maïsdoolhof van bijna 5 ha groot in Wortel-Kolonie. Het is een initiatief van vzw De Bonte Beestenboel en Dorpsgemeenschap Widar. Hierin je weg zoeken staat garant voor een tweetal uren pret voor klein en groot.

bezoekt de praalwagens van de bloemencorso

Het doolhof is geopend op maandag, woensdag, vrijdag (inschrijven bij Widar Kolonie 28) en op zaterdag en zondag (inschrijven in De Bonte Beestenboel) van 10 tot 17 uur (inschrijven tot 16 uur). Een bezoek kost 7,50 euro voor volwassenen en 6,50 euro voor kinderen jonger dan 12 jaar, een drankje na af-

er de dieren op de Bonte Beestenboel. De familiedag begint om 11 uur. Volwassenen betalen 10 euro per persoon, voor kinderen tot 16 jaar is het gratis. De hondenwandeling begint al om 10 uur, deelname kost 5 euro (kinderen gratis). Voor de eerste 150 deelnemers is er een goodybag. (fh)

WORTEL - Op maandag 12 september organiseert Samana een uitstap naar de Bloemencorso in Loenhout. Op die dag kan men de prachtig versierde praalwagens bekijken op het tentoonstellingsterrein. Meer dan de moeite, als je weet dat deze corso uitgroeide tot een van de grootste en mooiste van ons land!

Vertrek om 10 uur met auto’s op het Vagebondplein. Rond 10.15 uur volgen de rondleiding en het bekijken van de praalwagens, gevolgd door koffie en gebak aangeboden door Samana. Om 12.30 uur is er voor de groep een warme maaltijd in het WZC te Hoogstraten, waar de bouwwerken en een kameropstelling bekeken worden. Rond13.30 uur gaat het dan terug naar Wortel.

Deelnemen kost 10 euro per persoon. Inschrijven via de ziekenbezoek(st)er of bij Herman Verlinden (03 314 68 57) en dit ten laatste op maandag 5 september. (fh)

Samen 200 jaar jong

WORTEL - Op zaterdag 13 augustus was het groot feest in zaal Lunike in Loenhout. En met reden. Een viergeslacht komt wel vaker voor, maar het feit dat de vier vrouwen nu samen precies 200 jaar oud zijn is wel heel speciaal en dat moest gevierd worden. Een feest met meer dan 100 genodigden… familie, buren en vrienden

V.l.n.r.: Moeke Elisa Van Dijck is 60 jaar oud, mama Carine Sterkens is er 40, Yenthe Jochems telt 14 lentes en moemoe Maria Vermeiren is 86 jaar oud. Juist dus samen 200 jaar. Het is een hechte familie, zeker als je weet dat moemoe in Polder 8 woont en de anderen daarnaast, samen in Polder 10. (fh)

loop inbegrepen. Vooraf inschrijven is niet verplicht, maar kan op het nummer 0468 25 66 22. (fh)

SEPTEMBER 1972

Nationaal voetbal

Patrick Van den Bogaert hoopt dat HVV bovenal financieel gezond blijft

“Met de instelling van vorig seizoen blijft HVV in 1ste Nationale”

HOOGSTRATEN - Voetbal is in de families

Van den Bogaert en Roos met de paplepel ingegeven. Patrick Van den Bogaert, de nieuwe gerechtigd correspondent van HVV, heeft zonder twijfel een rood-wit hart. Al heel zijn leven is hij verbonden met de club. Wij vroegen Patrick naar zijn taken van GC, zijn voetbalcarrière en zijn zoektocht naar de geschiedenis van HVV. We polsten ook naar wat hij verwacht van het eerste elftal in dit eerste seizoen in de hoogste reeks Amateur. Hoogstratenaar Patrick Van den Bogaert werd begin juli 57. Hij is getrouwd met Linda Janssen, werkt als zelfstandig aannemer voegwerken. Op sportief gebied kan hij terugblikken op een spelerscarrière bij Hoogstraten VV, de club van zijn hart.

Helpende hand

DHM: Vorig jaar nam je de taak als gerechtigd correspondent over van Fons Van den Broeck. Wat houdt dat in?

Patrick: Klopt, sinds 1 juli 2022 ben ik officieel GC. Ik volgde Fons op die me de voorbije jaren heeft opgeleid. Toen het vorige bestuur stopte, gaf ook hij aan dat hij een opvolger zocht. Dit moest, mijns inziens, iemand zijn met een hart voor HVV en een binding met HVV, dus heb ik me kandidaat gesteld.

Als GC van de club heb je heel wat taken: nieuwe spelers aansluiten, wedstrijden aanvragen en soms verplaatsen, ongevallen indienen, de ticketing aansturen, enz. Het is te veel om allemaal op te noemen. Omdat de meeste dingen digitaal kunnen, kan ik dit na mijn werk doen. Gelukkig mag ik ook altijd terugvallen op de ervaring van Fons.

DHM: Bovendien doe je nog vele andere dingen voor HVV, niet?

De taken die ik eerder al deed, blijf ik zo veel mogelijk aanhouden. Ik ben voorzitter van het feestcomité, fotograaf en archivaris. Het echte IT-gebeuren is voor jongelingen Stef Wuyts en Toon Roos, maar ik help bij het updaten van de website en van de social media. Bij thuiswedstrijden zorg ik voor het invullen van

het wedstrijdblad voor pers en supporters en ik ben een helpende hand waar dit nodig is en mogelijk is.

Doos

DHM: Fotograaf en archivaris?

In het seizoen ‘12-‘13 speelde HVV kampioen en ontdekte ik Facebook. Ik kocht mezelf een fototoestel en maakte een pagina aan voor HVV. Momenteel is dit de officiële HVV facebookpagina. Ik postte mijn zelfgemaakte foto’s. Nadien volgde ook transferen trainingsnieuws, voor- en nabeschouwingen bij wedstrijden, foto’s uit de oude doos, ditjes en datjes…

De band met HVV zit in de familie. Mijn grootouders (Roos) en hun kinderen baatten, voor mijn tijd, de vroegere kantine op de Thijsakker uit, evenals het toenmalige supporterslokaal Bonanza. Alle familieleden waren ook lid van supportersclub De Rooikens. Mijn vader was oud-speler van HVV, hij zetelde een tijdje in het HVV-bestuur en was bestuurslid van de supportersclub. Samen met mijn moeder, de latere socio-barmoeder Hilda, baatte hij ook de kantine op de Thijsakker uit, tot hij onverwachts overleed in augustus 1988.

Na zijn overlijden heb ik ‘zijn doos’ op zolder meegenomen, boordevol boekjes met uitslagen en rangschikkingen uit vervlogen HVVtijden. Mijn interesse was gewekt om alle eindklassementen van HVV op te zoeken, van het ontstaan in 1936 tot 1987. Velen heb ik via-via teruggevonden, de ontbrekende (de oorlogsjaren) ben ik gaan opzoeken bij de KBVB in Brussel. Via Marcel Leunen en zijn boek over Hoogstraten heb ik me verder verdiept in de geschiedenis van het Hoogstraatse voetbal met als climax het ontstaan van HVV en zijn verloop tot op heden.

FB en websites waren een zegen voor mij. Wat ben je met dat archief als het thuis in de kast staat of op mijn pc, wanneer niemand er mee van kan genieten. Dus deel ik het nu met al wie het wil lezen. Op de huidige HVV-website staat dus nu een heuse rubriek ‘Geschiedenis’, een naslagwerk dat door velen geapprecieerd wordt.

Genieten

DHM: En de geschiedenis van je eigen voetbalcarrière?

Op 9-jarige leeftijd ging ik me bij toenmalig secretaris John Jespers thuis aansluiten bij HVV, samen met Eddy Van Huffel, Peter Diels en Johan Oostvogels. Indertijd kon je pas spelen vanaf de miniemen: je moest toen 10 zijn, maar wij mochten met ons vieren toch meedoen, doordat HVV onze geboortedata ‘vervalste’.

Ik deed alle jeugdreeksen en op mijn 19de zat ik in de A-kern, maar was eerder een bankzitter. In 1987 ben ik, op eigen verzoek, getransfereerd naar tweede provincialer Dosko, was er vaste waarde, maar hield het er bij de winterstop al voor bekeken. Ik ging liever naar HVV kijken. Mijn hart bleek té rood-wit. Vanaf dan heb ik jaren zaalvoetbal gespeeld met oud-HVV-spelers en -vrienden.

DHM: Het voorbije seizoen met een promotie naar 1ste Amateur was misschien wel het mooiste ooit. Hoe heb jij dat beleefd?

Sportnieuws: Rob Brosens - Alfred Oststraat 3, 2320 Hoogstraten, 03 314 43 39 - sport@demaand.be

Patrick Van den Bogaert

(Er volgt een kort antwoord dat weliswaar boekdelen spreekt.) Het was als rood-wit-supporter simpelweg met één woord te zeggen: genieten!

DHM: En hoe kijk je naar het nieuwe siezoen? 3 van de 4 spitsen die het mooie weer maakten bij het eerste elftal verlieten om verschillende redenen de club. Is deze leemte opgevuld en kan deze ploeg een goed figuur slaan in de hoogste amateurafdeling?

Met topschutter Fallou Fall is vooral de trefzekerheid nog in de ploeg aanwezig. Inkomende transfers Yannick Bevers, Stéphane Odimboleko en Robin Lauwers zijn degelijke vervangers van Voca, Naqqadi en Kuijlaars, maar vooral Voca zal toch wel gemist worden. Mits dezelfde attitude van vorig seizoen, waarbij we talent koppelen aan werkkracht, zie ik HVV toch langer in 1ste Nationale blijven dan in Tweede Klasse in 2014, toen we meteen een ticketje retour kregen. Onze verdediging bleef quasi intact, ons centraal duo Tilburgs-Havermans is onvermurwbaar en we hebben een klassedoelman in huis gehaald. En het belangrijkste: onze beloften speelden vorig seizoen ook kampioen, dus daar zit talent in dat vroeg of laat zal doorstoten!

Voorspellen

DHM: Dit seizoen zijn er 20 ploegen in de reeks en 38 competitiewedstrijden. Er

wordt gespeeld tegen beloftenploegen als Jong AA Gent, Zébra Elites Sporting Charleroi, OH Leuven 23 en Young Reds Antwerp FC…

Doordat de profploegen hun beloften persé in competitieverband bij de amateurs willen zien rijpen, krijgen wij een overmatig gevulde kalender. KBVB en Voetbal Vlaanderen gaan hier blijkbaar in mee, amateurclubs hebben weinig in de pap te brokken. Profvoetbal en amateurvoetbal is al een tijdje van elkaar gescheiden (1A en 1B), leg amateurclubs dan ook geen verplichtingen op van profclubs!

Door die 38 wedstrijden moeten er moeten meer busverplaatsingen ingepland worden, de kern moet breder zijn, er is het probleem van de veiligheid, enz. Het kost allemaal nóg meer geld. Veel tegenstrevers in 1ste Nationale hebben profspelers onder contract. HVV moeten zal - werken met een klein budget in vergelijking met vele andere clubs. Ik denk dat HVV in deze reeks de grootste amateur gaat zijn, als je begrijpt wat ik bedoel.

DHM: Hoe moeilijk het ook is om een voorspelling te doen, we vragen het toch: waar hoop je op in deze totaal onbekende, sterkere reeks met een bijna volledig nieuwe voorlinie en een lange competitie? Ik denk niet dat we onmiddellijk terug zullen dalen zoals in 2014. Met dezelfde instelling als vorig seizoen moet behoud mogelijk zijn. Na de reguliere competitie zakken de laatste

drie uit de eindklassering naar de 2e Afdeling VV. De vierde laatste uit het klassement moet een eindronde spelen, dus durf ik mikken op plaats 15, 16 in deze reeks met 20 ploegen. Als dit toch niet zou lukken, dan wacht ons het seizoen daarop opnieuw een (mooi) seizoen in het mooie, gezellige en vooral Vlaamse Tweede Amateur. Maar dit is mijn persoonlijke mening, welteverstaan.

DHM: Nog andere bedenkingen bij de clubwerking?

Ik vind het hoopvol dat een aantal van onze eigen jeugdspelers op de poort kloppen. Maro Budts, Nick Bastiaensen, Ian Simons en anderen doen hun uiterste best om, net als Jouk Vermeeren vorig seizoen, de stap te zetten naar het eerste elftal. Dit is enkel maar goed voor HVV.

En dan is er de eigenlijke werking van de club. HVV zoekt nog diverse vrijwilligers. Jammer genoeg is dat een uitstervend ras, dat blijkt in meerdere verenigingen zo te zijn.

Tot slot hoop ik dat Sportsite Wereldakker snel voltooid zal zijn en dat we terug op alle velden kunnen trainen en spelen, want dit project heeft echt al vele belemmeringen met zich meegebracht. Stad Hoogstraten wou een sportpark, HVV is nooit vragende partij geweest, al zal het uiteindelijk wel een prachtsite worden. (rob)

Nieuws van het HVV transferfront

Dries Ceulemans is een 19-jarige middenvelder. Hij komt over van R. Antwerp FC

De 27-jarige aanvaller Mukanya Kabobola Etienne was eerder actief bij Bonner SC, een Duitse vierdeklasser. Daarvoor speelde hij ook bij Olympic Charleroi en AFC Tubize.

De 26-jarige aanvaller Stéphane

speelde in SK Londerzeel. Hij woont in Hoogstraten.

Ten slotte is er nog Jörgen de Almeida Vitória Gomes, een 24-jarige verdediger die transfervrij was.

Hopelijk kunnen eigen spelers zoals Maro Budts, Nick Bastiaensen en Ian Simons vroeg of laat hun kansen grijpen in het eerste elftal.

Na doelman Wim Kustermans (Dessel Sport), Yannick Bevers (SintLenaerts), Daan Driesen (KVC Westerlo) en Robin Lauwers zijn er nog meer nieuwe gezichten bij HVV. Lowie Rombouts is een 18-jarige doelman die overkomt van KFC Turnhout. Hij woont in Zoersel.

Odimboleko

Competitie begint met een nederlaag, Croky Cup geen hoofddoel

De loting voor de Croky Cup was voor HVV niet gunstig. De Rooikens moeten in geval van winst tot driemaal toe op verplaatsing en mogelijk zijn dit verre verplaatsingen.

Op zondag 14 augustus moest het voor de eerste wedstrijd maar liefst 185 km de bus in naar de provincie Luxemburg, nabij Durbuy

om er R.R.C. Mormont te bekampen, een ploeg van 3de Amateur ACFF. Die wedstrijd werd met 0-1 gewonnen, waarna een verplaatsing naar Tubize volgde.

Hoe dan ook weinig interessante affiches met verre verplaatsingen. Omdat de competitie prioritair is en deze al begon met midweek-

wedstrijden vanaf woensdag 17 augustus, lijkt het bekeravontuur van HVV dit seizoen van ondergeschikt belang. De eerste competitiewedstrijd van het nieuwe seizoen was meteen een uitwedstrijd. Tegen OH Leuven U23 werd nipt met 1 - 0 verloren.

Zondag

Zaterdag

Z

De eerste elftallen van KFC Meerle, VNA Wortel, VV Minderhout en KFC Meer speelden opnieuw voor de wisselbeker Arnold Van Aperen. Op dinsdag 2 september won Minderhout van Meer via strafschoppen, Wortel versloeg Meerle met 6 - 4. De finalewedstrij-

den werden gespeeld op dinsdag 9 september. Wortel mocht de trofee in de lucht steken. De Hoogstraatse ploegen hebben nog enkele bekerwedstrijden voor de boeg en stomen zich klaar voor de competitie.

Uitslagen

Meer - Minderhout 0 - 0

Wortel - Meerle 6 - 4

Meerle - Meer 1 - 1 (3 - 5)

Wortel - Minderhout 2 - 0

MVV speelde de eerste competitie op het nieuwe kunstgrasveld

Christian Vissers maakt de overstap van Meerle naar Minderhout? waar hij allesbehalve een onbekende is. Hij was er eerder al speler en trainer. Top 6 moet volgens hem haalbaar zijn.

DHM: Na jouw avontuur bij Meerle ga je aan de slag bij MVV in 3de provinciale. Is het voor jou een beetje thuiskomen in Minderhout?

Christian: Echt weggeweest bij de club ben ik niet, ook tijdens het jaar als T1 in Meerle was ik nog verbonden aan Minderhout als jeugdtrainer van de U7. Dit seizoen zal dat de U8 zijn in combinatie met het eerste elftal. Minderhout is gewoon een heeL warme club, waar ik me heel welkom voel. Ik denk dat het een club is waar veel mensen zich thuis voelen…

DHM: Zijn er nog veranderingen in de technische staf van MVV?

Zoals ik maakte ook keepertrainer Kim van Vugt de overstap van Meerle naar Minderhout. Onze samenwerking gaat dus verder en daar ben ik zeer blij om.

De reserven zullen worden gecoacht door Jo Donckers die al een half seizoen die taak ver-

vulde. Hij zal mij ook bijstaan waar nodig, Jo en ik delen grotendeels dezelfde visie, dus ook hier heb ik een zeer goed gevoel bij.

DHM: In de reeksindeling mag je wel spelen tegen Meer maar niet tegen Wortel. Wat vind je daar van? Ook in de beker is er geen onderling duel.

Dat is vooral erg jammer voor iedereen die bij deze clubs betrokken is. Leuke derby’s met gekende spelers, supporters die elkaar kennen, volle kantines, enz. Jammer dat deze derby er niet bij zal zijn dit seizoen.

DHM: Is de ploeg gewijzigd, versterkt tegenover vorig jaar?

Ik spreek niet in termen als versterkt of verzwakt. Het is altijd afwachten of de mayonaise pakt en er zijn veel factoren die van invloed kunnen zijn. Gewijzigd is de kern wel. Jan Jochems en Maarten Sas hingen de schoenen aan de haak. Daarnaast vertrokken Jason Domen (Zandvliet), Kenzo van Hooydonck (Wuustwezel) en Mitch van der Ven (NL). Er werden 2 gerichte transfers gedaan, Jelle Adriaensen kwam over van Merksplas en Gracia Kadima vanuit Meer. Ook schuiven er 5 spelers door vanuit de U21 naar de kern.

KFC Meer mikt op de top 5

Kris Van De Sande is de nieuwe trainer van KFC Meer. Vele ploegen in de reeks zijn nieuw voor hem maar gaat vol vertrouwen om de vooropgestelde doelen te bereiken.

DHM: Hoe ben je bij KFC Meer beland of hoe is de club bij jou uitgekomen?

Kris: Ik heb goede contacten met de vorige T1 Filip Pelckmans. Toen hij zijn contract had getekend bij KFC Flandria, had hij me aangeraden om contact op te nemen met Meer.

Zo GING de bal aan het rollen en zijn we er heel snel uitgekomen. Mede door de constructieve samenwerking met de mensen van het bestuur was alles snel in kannen en kruiken. Het was vrij snel duidelijk dat we op dezelfde golflengte zaten.

DHM: Met wie werk je samen in de technische staf? Hoe waren de voorbereidingen tot nu?

T2 is Sven Van der Auwera, Frans Boon traint de keepers en Danny Jansen is afgevaardigde. De voorbereiding is tot nu voorspoedig verlopen. De trainingen worden stelselmatig opgebouwd in een kader van periodisering. De manier van werken en spelen is wel nieuw voor de spelers, maar ze pakken alles snel op.

Ze hebben een positieve ingesteldheid en dat zorgt voor een vlotte samenwerking. We beschikken immers over een ideaal complex zodat de spelers in de beste omstandigheden kunnen presteren. Alvast mijn complimenten aan alle mensen die de velden etc. onderhouden.

DHM: Zijn er veel wijzigingen in de ploeg? Rik Gielen, Marouane Lamoune en Aaron Pabifio zijn nieuwe spelers. Gracia en Er hebben de club verlaten.

DHM: Wat zijn de verwachtingen van de club voor dit nieuwe seizoen?

De club zou graag binnen de top 5 spelen, wat volgens mij wel haalbaar is. We zitten waarschijnlijk in een heel zware reeks met 4 ploegen die afgezakt zijn uit 2de provinciale, maar ik heb alle vertrouwen in de spelers om deze doelen te halen. De kern heeft heel wat kwaliteit en de neuzen staan allemaal in dezelfde richting. Voor mij zijn vele tegenstanders nieuw en er zal dus wel wat scoutingswerk aan te pas komen. Aanpassen aan de tegenstanders doe ik niet. We gaan uit van onze eigen kracht.

DHM: Minderhout speelde de laatste 5 seizoenen 4 keer in 2de provinciale. In 19-20 zorgde het in 3de onmiddellijk voor promotie. Na 2 seizoenen in 2de moet het opnieuw aan de slag in 3de. Is de titel opnieuw de doelstelling?

Volgens mij is het niet zo dat je als je uit 2de degradeert, je zomaar bovenaan meedoet in 3de. Als ik lees en hoor welke transfers sommige ploegen allemaal deden, denk ik soms dat ze een pot goud gevonden hebben aan het einde van de regenboog. Maar ik vind wel dat je altijd ambitieus moet zijn en dus gaan we proberen om een plek in de top 6 te bemachtigen. Doelstellingen zijn er om bij te stellen indien nodig. We zullen zien hoe het seizoen evolueert.

DHM: Zijn er nog evenementen bij het begin van het seizoen?

Het is zeker wel leuk om te vertellen dat het nieuwe kunstgrasveld klaar is en dat we er de eerste 2 thuiswedstrijden in de competitie op spelen om 19u30 op zaterdagavond. Dus ook de wedstrijd tijdens Minderhout kermis. Allen daarheen, zou ik zeggen.

Kris Van De Sande

• 35 jaar

• Alleenstaande

• Vader van 2 kinderen

• Woont in Beerse

• Studies: Hoger Secundair Sint-Victor Turnhout

• Werkt als veiligheids-assistent coördinator in Illegalencentrum te Merksplas

• Spelerscarrière: tot zijn 22ste bij KFC Lentezon Beerse, 4 jaar KFC Wechelderzande, een seizoen bij Vlimmeren Sport, terug bij KFC Wechelderzande

• Trainerscarrière: 5 jaar jeugd KFC Lentezon, 1 jaar T2 in Sint-Jozef Rijkevorsel en 1 jaar T1 Vlimmeren port

KVNA Wortel mikt op de linkerkolom

Glenn Verhoeven is al 10 jaar actief bij KVNA Wortel. Eerst als speler van het eerste elftal, nu al voor het derde jaar als T2. Hij kent de club dus heel goed en is prima geplaatst om vooruit te blikken naar een seizoen in derde provinciale C met veel onbekende ploegen als tegenstander.

DHM: Drie provinciale ploegen van Hoogstraten en geen enkele derby. Wortel speelt in derde provinciale C, Minderhout en Meer in de A-reeks. In de beker van Antwerpen zitten de drie ploegen wel in dezelfde groep, maar ook daar geen derby! Glenn: Klopt. We hebben hiervoor in overleg met Meer en Minderhout bezwaar ingediend bij de voetbalbond. Guy (Donckers) is naar Strombeek geweest om het pleidooi van de 3 ploegen over te brengen. Helaas werd er geen gevolg aan gegeven en zullen er dit jaar geen derby’s zijn voor Wortel. In de spelersgroep en de technische staf is dit momenteel geen item meer. Maar we begrijpen natuurlijk wel dat dit voor de club zelf een gemis van opbrengsten zal zijn.

DHM: Veel wijzigingen in de spelersgroep? De ploeg is niet zo hard gewijzigd. Onze vaste

linksachter Van Erck is gestopt en we proberen dit op te vangen met enkele jonge gasten. We gaan ook meer en meer de jeugd proberen hun kans te geven als ze deze verdienen. Getuige hiervan is ook dat een 5-tal jonge gasten doorgeschoven werden vanuit onze U21.

DHM: Wat moet het nieuwe seizoen brengen?

Ik denk dat voor onze club de linkerkolom wel een mooie en gezonde ambitie is en wie weet zit er nog wel iets meer in.

DHM: Is Wortel ingedeeld in een sterke reeks?

Deze reeks is voor Wortel eigenlijk een onbekend gegeven. Enkele ploegen kwamen we in het verleden al wel eens tegen zoals Mol, Flandria en Kasterlee, maar het merendeel van de ploegen is ons niet gekend. Tegen ploegen als Balen, Bouwel en Noordstar hebben we nog nooit gespeeld. Dit geldt natuurlijk ook voor hen. Wortel is voor deze ploegen ook een onbekende tegenstander. Het is moeilijk in te schatten of dit al dan niet een sterke reeks is. Uiteindelijk proberen we toch in eerste instantie naar onszelf te kijken.

DHM: Is er voor de rest nog veel gewijzigd

Glenn Verhoeven

• Geboren op 6/4/1990 te Turnhout

• Getrouwd met Sandra van der Hoofden

• Heeft een dochter van 1 jaar, Amelie

• Woont in Hoogstraten

• Beroep: Dossierbeheerder CM

• Spelersarrière: jeugdopleiding bij Hoogstaten VV tot zijn 18 jaar, 2 seizoenen bij Wuustwezel en 1 seizoen bij Lentezon, Wortel tot en met seizoen 2019-2020.

• Trainerscarrière: Trainde bij Wortel enkele jeugdploegen, vanaf seizoen 2020 -2021 trainer van de reserven A en T2 bij de eerste ploeg.

in de club - aantal ploegen, damesploegen, trainers, bestuur, …?

Elk jaar probeert de club in zoveel mogelijke jeugdreeksen een ploeg in te schrijven. Dit is telkens een gepuzzel met het jeugdbestuur. Qua aantal ploegen zal dit ongeveer hetzelfde zijn als de afgelopen jaren. Maar net als bij vele clubs zijn wij ook nog steeds op zoek naar jeugdtrainers. Die zijn jammer genoeg zeer moeilijk te vinden.

KFC Meerle mikt op eigen jeugd en een evenwichtig seizoen

Met Wil Lavrijsen heeft KFC Meerle veel ervaring in huis gehaald. Hij is al 27 jaar actief als trainer, zowel bij Nederlandse als bij Belgische clubs.

DHM: Hoe belandde je bij KFC Meerle?

Wil: Een bestuurslid van Meerle heeft mij vorig seizoen benaderd. Doordat ik allang werkzaam ben in België heb je enige bekendheid.

DHM: Met wie werk je samen in de technische staf?

Mijn hulptrainer is Ad Janssen, die al bij

Uitslagen

Beker van Antwerpen

Zaterdag 6 augustus

KFC Lentezon B - K Minderhout VV 1 - 3

KVNA Wortel - KFC Flandria 4 - 3

K Meerle FC - Dessel Sport B 2 - 2

KFC Meer - KFC De Kempen B 2 - 0

Zaterdag 13 augustus

K Minderhout VV - KSK Oosthoven 4 - 4

KFC Halle - KVNA Wortel 2 - 2

KFCH Pulderbos - KFC Meer 0 - 2

KV Westmalle - K Meerle FC 5 - 0

Meerle aanwezig was.

DHM: Is de ploeg gewijzigd, versterkt tegenover vorig jaar?

Er zijn enkele spelers vertrokken maar ook weer enkele spelers erbij gekomen.

DHM: Wat zijn de verwachtingen van de club voor dit nieuwe seizoen?

We verwachten een evenwichtig seizoen te kunnen draaien en de jeugd daarin te betrekken. De club streeft een cultuur na om de eigen spelers een kans te geven en zodoende iedereen te behouden. (rob)

Kalender

Zaterdag 3 september 19:30

KFC Meer - KFC Berendrecht

Zondag 4 september 15 uur

K Minderhout VV - Oxford Hemiksem

KFC Beekhoek - KVNA Wortel

KFC Antonia B - K Meerle FC

Zaterdag 10 september 18:15

K Meerle FC - SK Brecht

Zondag 11 september 15 uur

KVC Wijnegem - K Minderhout VV

FC Ekeren - KFC Meer

KVNA Wortel - KFC Mol

Wil Lavrijsen

• Woont in Reusel, is getrouwd

• Heeft 2 kinderen en 4 kleinkinderen

• Werkte 43 jaar in de Zoetwarenindustrie als meewerkend voorman

• Hij voetbalde tot zijn 36ste bij verschillende clubs, de laatste 13 seizoenen in België, o.a. Retie en White Star

• Trainerscarrière met 27 jaar ervaring, bij 2 verenigingen in Nederland en 5 in België

Zaterdag 17 september 19:30

KFC Meer - KVC Wijnegem

K Heibos SV - K Meerle FC

Zondag 18 september 15 uur

K Minderhout VV - FC Merksem

KFC Beekhoek - KVNA Wortel

Zaterdag 24 september 19:30

RVC Hoboken B - K Minderhout VV

K Nieuwmoer FC - KFC Meer

Zondag 25 september 15 uur

KVNA Wortel - KFC Mol

K Meerle FC - KSV Wildert

HOOGSTRATEN - In september organiseert Sport Vlaanderen in samenwerking met de sportdiensten, de Vlaamse Sportfederaties en het Netwerk Lokaal Sportbeleid “de maand van de sportclub”. Ook in Hoogstraten zullen verschillende sportclubs activiteiten organiseren zowel voor jeugd als voor volwassenen. Ideaal om uit te proberen welke sport en club het best

bij je past. Je vindt het gedetailleerde programma op www.hoogstraten.be/maandvandesportclub. Ook de sportdienst tel. 03 340 19 26, digitaal sport@hoogstraten.be zullen je graag mee op weg helpen. Alle algemene info op sport.vlaanderen/sportersbelevenmeer. (rob)

HOOGSTRATEN - Voorzitter Joeri Fransen vindt het bijzonder jammer dat de herenploeg in Promo verdwijnt. Gelukkig is er een recreatieve herenploeg bijgekomen. En wat meer is: het damesvolleybal floreert als nooit tevoren, met nu al 8 damesteams en een resem jeugdploegen.

DHM: Wanneer we op de website kijken naar de ingeschreven ploegen, zien we bijna uitsluitend damesploegen. Enkel Heren Gervvot, in recreatief 3. Joeri Fransen: Dit klopt. We zijn dit jaar opnieuw uitgebreid met een extra damesploeg. Zo hebben we nu al 6 damesploegen in Promo en Gewest en nog eens 2 extra dames ploegen die recreatief spelen. Deze laatste 2 spelen in de week in de Gervvot competitie en niet op zaterdag.

Onze club kent gelukkig een heel vlotte instroom van meisjes, zelfs al vanaf 6, 7 jaar. Zo kunnen gedurende de maand september meisjes van alle leeftijden en jongens tot en met 10 jaar eens komen kennismaken met volleybal. Via de scholen en de gemeente krijgen ze in het begin van het schooljaar hierover een brief mee.

We hebben inderdaad spijtig genoeg afscheid moeten nemen van onze mannenploeg in Promo (reeksindelingen voor provinciale ploegen). Gelukkig krijgen we er een tweede heren Gervvotploeg bij. Enkele spelers van onze herenploeg vormen samen met enkele ex-spelers van ‘t Slot 1 en (ex-)trainers van Gelvoc nu onze eerste Gervvot herenploeg in de hoogste reeks van die competitie. Zij spelen op donderdagavond om 21 uur hun uiten thuismatchen, afwisselend met de andere Gervvot herenploeg, die ondertussen al in reeks 2 van Gervvot speelt. Gervvot is dan wel een recreatieve competitie maar er wordt in de hogere reeksen heel knap volleybal gespeeld.

DHM: Hoe erg is het dat de herenploeg verdwenen is en dat er totaal geen opvolging is voor het mannenvolleybal?

Heel spijtig. Hoewel we als club, net als in vele andere clubs van volley Vlaanderen, al lang aan het evolueren waren/zijn naar voor-

namelijk een meisjes/dames club, bleef onze herenploeg het meeste supporters trekken. De instroom van jongens in het volleybal ligt echter al jaren erg laag in heel Vlaanderen. Al zie je bij de recreatieve competities en bij beachvolleybalcompetities wel regelmatig nieuwe ploegen ontstaan uit groepjes vrienden, oud-voetballers,…

We voelden samen met de spelers en trainers al een paar jaar dat onze laatste competitieve herenploeg het niet lang meer ging trekken. Leeftijd, kwetsuren, gezin, werk en geen instroom van jeugd speelden allemaal een rol. Bijna was er een samenwerking ontstaan met een andere club maar dit bleek praktisch niet haalbaar. Enkele spelers zijn volledig gestopt, anderen gaan gelukkig wel nog verder bij andere ploegen zoals Rijkevoc, Loenhout en Gervvot en zoals reeds gezegd vormen enkelen nu samen onze nieuwe Gelvoc 1 de Gervvot herenploeg.

DHM: Wat wordt er verwacht van de Damesploeg in Promo 2 en van de ploeg in 1ste Gewest? Wat zijn de ambities? Onze dames A komen opnieuw uit in promo 2. Het blijft een heel jonge ploeg in hun reeks ondanks enkele kleine verschuivingen tussen onze A en B ploegen. Frie Van Bavel en

Marthe Vervoort komen hen versterken vanuit de jeugd. Dries (Helsen, red.) volgde hen al langer en hoopt met hen erbij verder te kunnen bouwen zodat we over een paar jaar nog hoger spelen.

Onze B ploeg werd vorig seizoen vlot kampioen. In een hogere reeks worden ze extra uitgedaagd zodat ze mooi verder kunnen groeien. Ook onze D ploeg is vlot kampioen geworden, zodat er stilaan een bredere kern ontstaat met een betere aansluiting bij het niveau van onze A ploeg.

DHM: Blijft Dries Helsen de trainer van beide ploegen?

Dries blijft ook dit seizoen de hoofdcoach van zowel dames A als B en ondersteunt ons opkomend talent.

DHM: Zijn er naast de kennismakingsdagen in september nog evenementen bij Gelvoc?

Op zaterdag 19 november ‘s middags en ‘s avonds en op zondag 20 november ’s middags, is iedereen weer welkom op ons spaghettiweekend. Het zijn ideale momenten om onze ploegen te komen aanmoedigen en te genieten van de vers gemaakte, superlekkere spaghetti in onze kantine in de grote sportzaal van het Klein Seminarie.

In het voorjaar 2023 organiseren we normaal gezien opnieuw een bedrijventornooi. Men kan alvast beginnen met het samenstellen van de ploegjes. En uiteraard is iedereen elk weekend welkom op onze thuiswedstrijden om te supporteren voor al onze jeugd- en seniorenploegen.

Alle info over Gelvoc vind je online op www.gelvoc.be of de facebookpagina www.facebook.com/gelvoc (rob)

Wielrennen Jeff Snyers blikt tevreden terug op Antwerp Cycling Tour

HOOGSTRATEN - De Antwerp Cycling Tour is een driedaagse wedstrijd voor aspiranten van 12, 13 en 14 jaar. De eerste wedstrijd was een tijdrit in Hoogstraten op 29 juli. De tweede en derde wedstrijd werden gereden in Merksplas en Rijkevorsel. Voorzitter Jeff Snyers van de organiserende Bicycle Club van Hoogstraten zag dat het goed was... Volgend jaar staat het BK voor nieuwelingen op de clubkalender, en voor die wedstrijd is men al naarstig op zoek naar seingevers.

DHM: De tijdritten in Hoogstraten moesten worden georganiseerd op een volledig gesloten omloop. Tevreden daarmee?

Jeff Snyers: Een wedstrijd organiseren op een gesloten omloop is niet eenvoudig. De omloop ging van de Gravin Elisabethlaan tot aan de Hinneboomstraat. Vele straten in de buurt werden volledig afgesloten. Dan is het niet gemakkelijk om alle betrokkenen tevreden te houden en zeker niet op een vrijdagnamiddag. Maar zowel wij als de organisatie van de Antwerp Cycling Tour mogen tevreden zijn met de gezamenlijke organisatie, met de opkomst van ongeveer 170 rennertjes, alsook met de weersomstandigheden.

DHM: Waren er Hoogstratense rennertjes bij die een mooie prestatie leverden?

Bij mijn weten hadden we één rennertje uit groot Hoogstraten die was geselecteerd door het WAC-team, namelijk Reinout Meeusen. Hij werd 31ste in Hoogstraten, 31ste in Merksplas en 16de in Rijkevorsel. In een reeks van 50 deelnemers is dat dus een mooie middenmoter.

DHM: Staat er nog een evenement op het programma voor Hoogstraten?

Met de Bicycle Club Hoogstraten hebben we dit jaar geen evenement meer gepland. We organiseren enkel nog, indien Covid het ons toelaat, onze jaarlijkse "Karel Versmissen dag" op de eerste zaterdag van december. Op deze dag doet het bestuur samen met enkele leden en onze fanfare wat horecagelegenheden aan onder het motto "het is de kracht van de glazen die de muzikant doet blazen", om dan ‘s avonds met een etentje af te sluiten.

BK Nieuwelingen op de weg

DHM: Volgend jaar staat er weer een BK op de kalender, niet?

Dat klopt. Volgend jaar op zondag 30 juli organiseren we samen met de Hoogstraatse Spurters het Belgisch Kampioenschap op de

weg voor Nieuwelingen.

Die dag zal er in drie wedstrijden (op een open omloop) gestreden worden om de driekleur, namelijk meisjes eerste- en tweedejaars, jongens eerstejaars en we sluiten af met jongens tweedejaars.

Mag ik bij deze al een oproep lanceren naar seingevers/medewerkers?! We ondervinden steeds meer moeilijkheden om voornamelijk seingevers te vinden. De omloop voor de nieuwelingen zal ongeveer het dubbele zijn dan die van de aspiranten van vorig jaar. Ik schat dat we al snel minimum 50 seingevers zullen nodig hebben. Dus alle hulp is meer dan welkom! (rob)

Zwemmen Liefst 18 medailles op jeugdkampioenschappen

HOOGSTRATEN - HOZT (Hoogstratens Zwem Team) nam in juli deel aan 3 wedstrijden, het Vlaams Zomercriterium, de Belgische jeugdkampioenschappen en tot slot de Belgische Kampioenschappen. Hoofdtrainer Olivier Pingnet hoopte bij de jeugdkampioenschappen op 5 tot 8 podiumplaatsen, maar de Hoogstraatse zwemmers leverden indrukwekkende prestaties en kwamen naar huis met liefst 18 medailles.

DHM: Zoveel medailles op de Belgische jeugdkampioenschappen zwemmen had je niet verwacht voor de jonge en kleine Hoogstraatse club, wel?

Olivier Pingnet: In September 2016 zijn we met een duidelijke missie gestart. We wilden vanuit plezierbeleving en met focus op tech-

niek het beste uit elke zwemmer halen en zo met zowel onze recreatieve als competitieve afdeling de beste club van de regio worden. We kozen hierbij bewust om uit te gaan van eigen sterkte en investeerden veel tijd en moeite in het opleiden van eigen jeugdzwemmertjes. Met onze competitieafdeling gingen we meteen van start met dagelijkse zwemtrainingen met focus op basisvaardigheden en techniek. Zonder hard te trainen wilden we van zwemmen een dagelijkse gewoonte maken.

Tijdens de coronaperiode hebben we heel wat tijd en moeite geïnvesteerd om de zwemmers zinvol en gemotiveerd bezig te houden. Dankzij de inzet en medewerking van zwemmers en ouders zijn de zwemmers sterker uit die periode gekomen. Daarna waren de zwemba-

den redelijk snel open. Heel wat andere zaken konden toen nog niet, waardoor plots alle zwemmers 100% van de trainingen aanwezig waren - ze trainen 6 à 7 maal per week en moeten minimum 85% aanwezigheid halen. Hierdoor konden we dit seizoen aanvangen met een zeer sterke basis. We maakten vorig, maar ook dit seizoen dan ook een mooie sprong voorwaarts met al onze zwemmers en zijn eigenlijk een niveautje hoger gaan zwemmen.

DHM: Vanwaar komen deze successen? Ongeveer 5 jaar lang dagelijkse inzet van zwemmers, ouders en bestuur, maar ook door een mooie omkadering, een team van trainers, kinesist Nieke Vets en sportpsycholoog Kim Semadeni.

Ik had dus wel heel goeie resultaten verwacht, maar we veroverden meer dan dubbel zoveel medailles dan we vooraf voor mogelijk hielden. Dat een klein jong clubje uit Hoogstraten zo veel medailles haalt, is zeker ongezien. Vooral de manier waarop, met technisch sterk zwemmen, leverde ons heel wat deugddoende felicitaties en erkenning uit de zwemwereld op.

Na een heel leuke zwemstage in Spanje en nog enkele weken thuis tweemaal per dag trainen en rusten, stonden de zwemmers in topvorm aan de start, waarbij ze allemaal boven zichzelf uitstegen en beter presteerden dan ooit. We mogen daarom heel trots zijn op onszelf en we hopen nu op dit niveau verder te blijven presteren met onze competitieafdeling.

Winnaars

DHM: Kan je iets meer vertellen over de medaillewinnaars?

Elina van de Cloot is onze jongste medaillewinnaar, met 5 titels en 1 zilveren medaille staat ze ook in de club bekend als een alleskunner. Met een verfijnde techniek en een heleboel talent lijkt ze over het water te zweven. Een klein fijn meisje uit Malle dat vele grotere en sterkere zwemmers schijnbaar moeiteloos achter zich laat.

Ayla Willaert wist verschillende keren net niet de Belgische titel te veroveren, maar met haar 5 medailles bewijst ze dat ze wel van alle markten thuis is veel meer in haar mars heeft dan dat ze zelf gelooft. Ze bedankte vorig schooljaar voor haar selectie voor de topsportschool, maar bewees bij ons in de club de nodige stappen voorwaarts te kunnen zetten in combinatie met het eerste jaar middel-

baar in het Seminarie.

Joseph Van Wellen was voor corona al de grootste Hoogstraatse zwembelofte, met o.a. een Vlaamse titel op de 800m vrije slag en een heleboel 4de plaatsen op de laatste Belgische kampioenschappen. Het deed dan ook enorm deugd om dit keer eindelijk die titel binnen te halen op de 200m schoolslag. Maar met daarbij medailles op de 200m rugslag, 200m wisselslag en 100m schoolslag bewees hij ook een alleskunner te zijn.

Sam de Bont verraste tijdens de Vlaamse Kampioenschappen in februari nog met een bronzen medaille op de 200m schoolslag, maar maakte meer progressie dan de rest en veroverde de zilveren medaille op diezelfde afstand op de Belgische kampioenschappen. Ook op de snellere 100m schoolslag was ze dit keer goed voor brons.

Jil Graham, met haar 16 jaar voorlopig de ouderdomsdeken van de competitieafdeling,

In het midden met de gouden medaille in de aflossing 4x100m mixed medley relay 11-12 jaar: Elina Van De Cloot, Lard Keustermans, Sofie de Letter en Max van der Spank (Foto Jos Aerden).

De Hoogstraatse deelnemers aan de Belgische Kampioenschappen 15+. Het is de eerste Hoogstraatse mixed relay ploeg die op dit niveau meedoet, vlnr Jil Graham, Mirte Keustermans, Ryan Ost en Arne Keustermans.

wist op de Vlaamse kampioenschappen de bronzen medaille te behalen op de 800m vrije slag, maar zette ook nu een enorme stap voorwaarts met een bronzen medaille op de 400m en 800m vrije slag en een zilveren medaille op de 400m wisselslag bij de 16 jarigen. Dit zijn zowat de langste en zwaarste nummers

Vlaams Zomercriterium

die op haar leeftijd bevochten worden. Een mooie beloning voor haar harde werk

DHM: Daarna was er ook het Belgisch Kampioenschap 15+ in Antwerpen Hoe is dit verlopen? Dat we met 4 zwemmers mochten deelnemen

De jonge en kleine club uit Hoogstraten leverde uitzonderlijke prestaties in wedstrijden voor zwemmers die geen of niet alle limieten haalden voor de Belgische Kampioenschappen. Met 11 deelnemers behaalden ze 14 podiumplaatsen en een tweede plaats in de clubranking. Ze moesten enkel de grote fusieclub BRABO uit Antwerpen voor zich dulden. Louise Aerts behaalde 3 gouden medailles (200m schoolslag, 100m schoolslag en 200m wisselslag). Ook Arne Keustermans (100m schoolslag), Mirte Keustermans (50m rugslag), Sofie de Letter (100m schoolslag), Max Van der Spank (100m vrije slag) en Mille Cornelis (200m rugslag) zwommen naar het goud.

Belgische jeugdkampioenschappen

Met tien geselecteerde zwemmers trok het team daarna richting het SportinGenk Zwembad voor de Belgische jeugdkampioenschappen, die twee jaar niet konden doorgaan. Lore Adriaensen, Max van der Spank, Louise Verschueren, Sofie de Letter, Ayla Willaert, Elina Van De Cloot, Sam De Bont, Lard Keustermans, Joseph Van Wellen en Louise Aerts konden zich tijdens voorafgaande

was op zich al een prestatie voor de 15 plussers. Ryan Ost, Mirte Keustermans, Arne Keustermans en Jill Graham mochten mee naar het Antwerpse Wezenberg. Alle vier zorgden ze voor mooie prestaties, maar met drie finaleplaatsen was het vooral Jill Graham die zich toonde. (rob)

wedstrijden plaatsen voor het BJK door de limieten te zwemmen die door de Koninklijke Belgische Zwembond zijn vastgelegd. Alle zwemmers samen zwommen op de jeugdkampioenschappen achttien medailles naar huis. De meeste waren voor Elina Van De Cloot, die zes podiumplaatsen veroverde. Maar ook Ayla Willaert deed het met vijf medailles fantastisch, net als Joseph Van Wellen en Sam De Bont die respectievelijk vier en twee keer op het podium stonden. Elina Van De Cloot, Lard Keustermans, Sofie de Letter en Max van der Spank wonnen goud in de aflossing (4x100m mixed medley relay 11-12 jaar) . Daarbij werd de club 4de in het clubklassement met 87 clubs.

Belgische kampioenschappen

Voor het eerst in de geschiedenis kon HOZT zich ook met vier zwemmers plaatsen voor de Belgische Kampioenschappen Zwemmen voor 15+ en ook hier werden bijzonder knappe prestaties geleverd. Ryan Ost, Mirte Keustermans, Arne Keustermans en Jill Graham mochten mee naar het Antwerpse Wezenberg. Alle vier zorgden ze voor mooie prestaties, maar met drie finaleplaatsen was het vooral Jill Graham die zich toonde. (rob)

Vechtsport Zeven medailles voor Renzo Gracie Belgium

HOOGSTRATEN - Olivier De Pryck is coach en hoofdinstructeur van Renzo Gracie. Hij is megatrots op de prestaties van zijn Hoogstraatse vechtclub die niet minder dan 7 medailles won op de Pan European Championship BJJ. Guy Lemmens won 2 gouden medailles, Kensho Lemmens won goud en zilver, Manon De Pryck, Dylan Bloomer en Dominique Deschoemaker behaalden elk een gouden medaille en Lionth Fallas behaalde brons. Manon De Pryck droeg haar gouden medaille op aan haar recent overleden peter, Dominique De Pryck.

Martial arts

Olivier De Pryck is al meer dan 35 jaar actief in martial arts. Naast een zwarte band BJJ heeft hij zwarte band 4de dan Karate, zwarte band 1ste dan Jiu-jitsu, zwarte band 1ste dan Kobudo en is hij instructeur geweldbeheersing bij de politie. Op de provinciale politieschool Campus Vesta te Emblem geeft hij les in handboeitechnieken, wapenstok, zelfverdediging, grondvechten en boksen.

“Bij Renzo Gracie Belgium kan je BJJ doen, maar ook Muay Thai (kickboxing) en Kids Martial Arts (vanaf 8 jaar)”, licht hij toe.

“Sportiviteit, respect en plezier staan centraal. Wij vormen als club een chapter van Renzo Gracie Holland en de Renzo Gracie Academy

van New York.”

Misschien toch een en ander verduidelijken?

“Braziliaans jiu-jitsu (BJJ) is een vechtsport

De deelnemers van Renzo Gracie, vlnr. River Van Den Heyning, Olivier De Pryck, Bart Marinus, Kensho Lemmens, Manon De Pryck, Guy Lemmens, Ciara Lawrenson, Dylan Bloomer, Lionth Fallas en Alessio Dundas.

die zich richt op grappling en waarbij de klemtoon ligt op grondvechten. Eigenlijk is het doel van BJJ om ook als kleinere, zwakkere persoon de juiste technieken en bewegingen aan te leren om het hoofd te kunnen bieden aan in principe grotere en sterkere personen. De effectiviteit ervan werd bewezen begin jaren 90 toen BJJ de andere vechtsporten domineerde in de eerste kooigevechten waar zo goed als geen regels waren. Sindsdien is dit één van de snelst groeiende sporten ter wereld.”

Medailles

“Op 25 juni namen we met onze club deel aan de allereerste editie van de Pan European Championship BJJ in de ULB in Brussel. Er deden 500 sporters uit 50 verschillende landen mee. Onze leden van Renzo Gracie Belgium uit Hoogstraten behaalden niet minder dan 7 medailles zowel in gi (met jiu-jitsupak) als grappling (t-shirt en korte broek).”

De club bewijst daarmee dat ze aardig wat talent in haar rangen heeft. Guy Lemmens uit Minderhout behaalde tweemaal goud. Guy is 52 jaar en moest het telkens opnemen tegen veertigers. Hij is de muay thai leraar van de club en geeft les op VITO. Kensho Lemmens won een gouden en een zilveren medaille, Manon De Pryck en Dylan Bloomer behaalden ook een gouden plak net als Dominique Deschoemaeker. Deze laatste is afkomstig van Gent en komt wekelijks hier trainen. Lionth Fallas uit Meer tenslotte behaalde brons. “Als coach kan je dan alleen maar bijzonder trots zijn. En ook als papa ben ik bijzonder fier op mijn dochter Manon. Na het behalen van haar gouden medaille droeg ze haar eremetaal op aan Dominique. Dat was haar peter die op 6 april op 44-jarige leeftijd overleed na een korte maar hevige strijd tegen kanker.”

Meer nieuws

“Op 31 mei 2022 beleefden we met Renzo

Gracie Belgium nog een hoogtepunt, want we kregen niemand minder dan Hannette Staack op bezoek tijdens een seminar. Hannette wordt beschouwd als hét voorbeeld in deze sporttak. Zij verzamelde in haar carrière verschillende wereldtitels in meerdere disciplines.”

Op professioneel vlak gaf Olivier in april, samen met Chris Van Boom, het grootste BJJ politieseminar ooit in de Benelux. “De BJJ technieken zorgen ervoor dat de politie een verdachte kan domineren zonder te slaan of te schoppen. Door het dominant positiespel kan je de opponent de handboeien aandoen.” Al in 2013 schreef hij hierover een boek dat werd goedgekeurd als officieel lesmateriaal voor de Belgische politie. Hij is eveneens lesgever op de Provinciale politieschool Campus Vesta. Het geld dat het seminar opleverde, ging overigens naar goede doelen, de helft ervan naar ‘Kom op tegen kanker’. (rob)

Touwtrekken Brons voor Wim Broeckx, Luc en Raf Mertens

HOOGSTRATEN - De Belgische mannen hebben brons veroverd in het touwtrekken (tug of war) op de Wereldspelen in Birmingham (VS). De Belgen versloegen in de kleine finale Duitsland met 3 - 0 in de klasse tot 640 kilogram. Na hun gouden medaille in de open clubcompetitie in Spaans Baskenland vorig jaar waren het voor Wim Broeckx, Luc Mertens en Raf Mertens opnieuw onvergetelijke momenten. Dat hun exploot niet onopgemerkt bleef, bewijst o.m. dat ze Kim Gevaert uitgenodigd werden om deel te nemen aan de parade van de Memorial Van Damme op 2 september. Samen met de andere medaillewinnaars worden ze er gevierd in het Koning Boudewijnstadion.

Afvallen

De Wereldspelen zijn een kampioenschap voor niet-Olympische sporten. Het Belgische team bestond uit 11 leden: Wim Broeckx en Luc en Raf Mertens (Hoogstraten), Wim De Schutter (Retie), Jan Hendrickx en Ief Smets (Dessel), Joeri Janssens (Nijlen), Wouter Raeymaekers (Mol), Johny Schuermans (Merksplas), Dries Vermeiren (Sint-Lenaarts) en Joris Vermeiren (Wuustwezel). De acht die aan de wedstrijd deelnemen, mogen samen de 640 kg niet overschrijden. Luc: “Wim heeft de avond voor de weging nog 50 minuten in een heet bad van 45 graden gezeten om de overige 2 kg nog kwijt te spelen.” Opdracht geslaagd.

Strijd

In de tug of war-competitie moesten er eerst 5 voorrondeduels afgewerkt worden. De Belgen begonnen met een 1-1-gelijkspel tegen Italië, tegen Groot-Brittannië werd met 3-0 verloren, daarna volgden een 1-1 tegen Duitsland, een 3-0-zege tegen Nederland en 3-0verlies tegen dé topfavoriet Zwitserland.

De top 4 mocht voor de medailles kampen. België mocht als 4e tegen nummer 1 Zwitserland in de halve finale. Het werd andermaal 3-0. Zwitserland, dat al zijn duels in Birmingham won, is een referentieland in deze sport met nu al 6 titels op de Wereldspelen (1989, 1993, 2005, 2009, 2013, 2022).

Deelnemers aan het seminar met Hannette Staack. De leden van de kidsles die er net aan voorafging, mochten mee op de foto in de turnzaal van VITO.

België mocht vervolgens nog kampen om het brons tegen Duitsland en won met 3 - 0. Zwitserland won de gouden medaille tegen GrootBrittannië. De beelden zijn overigens nog terug te vinden op Sporza.

“Het was een geweldige ervaring, om nooit te vergeten. We gingen met het volledige touwtrekteam supporteren voor de andere sporten van de Belgische delegatie en zagen deze knap presteren en verschillende gouden medailles winnen. Acrogym, kickboxen, muurklimmen, duathlon, biljart, squash, ... stuk voor stuk sporten die echt indrukwekkend zijn op dit niveau.”

Overwinningscola

Geen grote sportcompetitie zonder dopingcontroles. Zo ook deze Wereldspelen. Luc: “Ik moest naar de dopingcontrole. Ik had al gehoord dat er iemand van de dopingcontrole aan m'n kamerdeur was geweest. Daar hadden ze gezegd dat ik aan de ontbijttafel zat.

Daarop is de controleur meteen naar de eetzaal gegaan, en mij (en ook Johny) in de gaten beginnen houden. Toen ik nagenoeg klaar was werd ik gevraagd om mee te komen. Wel mocht ik m'n tas koffie nog opdrinken, maar ook nu werd ik voortdurend gadegeslagen. Ter plaatse moesten er eerst paperassen worden ingevuld. Daarna kwam het verzoek om minimaal 90cl te vullen. Het probleem was echter dat we juist de weging gedaan hadden. Dit is zoals bij de boksers, zo droog en zo laag mogelijk. Ik zat dus al met een laag vochtgehalte, en het moment dat ik dacht dat het wel zou lukken, kon ik maar 85cc geven. Terug gaan zitten en bij drinken. De tweede poging was wel goed.”

Wim: “In Birmingham Alabama was het gemiddeld 35° en heel vochtig. Binnen was er overal airco maar telkens je buiten kwam leek het alsof er een heteluchtkanon op je blies. Ter plaatse hadden we een ‘volunteer’, die geboren en getogen was in Birmingham. Hij gaf goede raad. Drink geen cola, het is hier zo warm dat de suikers je nog verder zullen uitdrogen. Drink enkel water of isotopen. Raf, die draait op cola, moest dus extra op z'n tanden bijten. Gelukkig wonnen we de bronzen medaille waarna de overwinningscola dubbel zoet smaakte.”

Luc: ”Raf vond het een geweldige ervaring maar hij was toch ook blij dat hij terug thuis was zodat hij terug hagen kon gaan snoeien...”

Hoogst haalbare

Wim: “Bij thuiskomst was er normaal een feest voorzien met 150 koffiekoeken, maar wegens vertraging op de eerste vlucht hadden we de vlucht naar België gemist en moesten

we ons opsplitsen. Wij 3 (Raf, Luc en Wim) samen met 3 anderen namen een vlucht naar München om pas daarna naar België te vliegen. De andere 5 waaronder Johnny uit Merksplas bleven overnachten in Chicago en konden pas 12u later vertrekken. Dat feestje werd dus voorlopig afgelast.”

Luc: “De medaille die we behaalden is voor ons net als een olympische medaille het hoogst haalbare in onze sport. Deze eerste medaille met de nationale ploeg krijgt zeker een speciale plek bij ons thuis. We hebben België voorgoed op de kaart gezet in de touwtrekwereld en onze tegenstrevers gaan voortaan met de nodige schrik tegen ons starten.”

Wim: “Niet alleen in de touwtrekwereld, maar ook bij de rest van de Belgische delegatie zijn we vanaf nu bekend als de enthousiaste Kempenaars die overal kwamen supporteren en de nodige sfeer brachten bij de andere sporten. Ook bij onze wedstrijden waren er vele Belgische atleten present om ons naar de bronzen medaille te roepen. Het geeft een zalig gevoel en je kan dan toch net dat tikkeltje meer.”

Raf: “Enkele leden van het BOIC kwamen zelfs mee op het veld gelopen om onze medaille te vieren, dus echt iedereen leefde mee. Net als wij bij andere sporten waren overigens veel atleten onder de indruk van het touwtrekken. Dit is zo'n pure eerlijke sport, wat is dat spannend en ik ben hees van het roepen, ... allemaal gehoord.”

Luc: “Dit geeft een overweldigend gevoel. Na een aarzelende start ging het hoe langer hoe beter. Brons halen is subliem. En we kunnen in de toekomst nog hoger mikken!" (rob)

Johny Schuermans uit Merksplas, Jan Hendrickx uit Dessel, Luc Mertens uit Hoogstraten, Raf Mertens uit Wortel, Joris Vermeiren uit Wuustwezel, Dries Vermeiren uit Sint Lenaarts, Wim De Schutter uit Retie, Wim Broeckx uit Wortel, Wouter Raeymaekers uit Mol, coach Ief Smets uit Dessel en Joeri Janssens uit Nijlen

Luc Mertens trekt een selfie op de sluitingsceremonie. Achter hem een deel van de Belgische delegatie die bestond uit 75 mensen. Op de achtergrond een bomvol stadion.

Fotoshoot op het BOIC in Brussel, met bovenaan:Wim Broeckx uit Wortel, links Raf Mertens uit Wortel, rechts Luc Mertens uit Hoogstraten en onderaan Joeri Janssens uit Nijlen.

SAM VAN DIJCK

Aan & Verkoop van antiek en vintage-design Opkoop van volledige inboedels Leegmaken van huizen, zolders, kelders,... +(32) 485 67 01 49

Ook via WHATSAPP bereikbaar samvdijck@gmail.com www.samvandijck.be

Antiek - Brocante - Verzamelobjecten - Snuisterijen

“Kris Voeten”

Koekhoven 5 Gsm. 0495 57 48 52 2310 Rijkevorsel Tel. 03 314 09 04 www.krisvoeten.be info@krisvoeten.be

ook inkoop antiek - meubelen - kleingoed - lusters - zilver, enz... Open: donderdag, vrijdag, zaterdag: 10 - 12u en 14 - 17u zondag: 10 - 12u / ma, di, wo en feestdagen gesloten

THUISVERPLEGING

WIT-GELE KRUIS, 24 op 24 uur.

Voor Hoogstraten en deelgemeenten: tel. 014 61 48 02

DE VOORZORG, 24/24 uur: 014 40 92 44

WACHTDIENST

Zelfstandige Thuisverpleegkundige Noorderkempen, 24/24 uur:tel 014 40 50 13

Zelfstandige verpleegkundigen

Adams Lieve 0479 43 53 89

Aernouts Anke 0479 34 68 03

Bartholomeeusen Liesbeth 0474 38 25 23

Bastijns Tine 0472 73 16 05

Bevers Lena 0493 15 16 65

Christianen Anke 0472 57 07 81

Christianen Sofie 0472 37 83 85

De Busser Edith 0477 17 58 06 de Jong Pascalle 0473 31 15 79

Dirks Els 0474 36 08 84

Geerts Inge 0478 64 81 61

Geerts Lia 0498 64 53 80

Jansen Laura 0474 60 89 06

Koyen Els 0476 43 07 55

Krols Anja 0495 23 02 43

Lambregts Linda 0476 94 31 15

Leys Nele 0499 29 77 86

Machielsen Kim 0477 81 27 61

Roefs Bianca 0493 02 04 19

Rombouts Kristel 0474 26 14 41

Rombouts Kristien 0477 04 41 40

Segers Nele 0494 92 32 27

Sempels Sabrina 0499 16 92 56

Spannenburg Anke 0478 38 96 94

Tomby Hella 0478 42 08 13

van Bavel Bowy 0497 15 92 09

Van Der Eycken Inne 0478 23 52 89

Van Gastel Katrien 0468 12 64 26

Van Leuven Leen 0479 50 98 05

Van Loon Hanne 0476 24 98 66

Van Otten Heidi 0486 37 45 27

Verheyen Kathleen 0474 29 33 09

Zelfstandige vroedvrouwen

Christiaensen Nathalie 0494 86 93 84

N OOD N UMMER 112

Ongeval / Brand / Ziekenwagen Administratie Brandweer 03 314 32 11

POLITIE 101

Noorderkempen 03 340 88 00 Wijkpost MEER 03 315 71 66

www.demaand.be

REDACTIE

Begijnhof 26, 2320 Hoogstraten 0495 25 25 05 redactie@demaand.be

DORPSNIEUWS Zie blz. 48 SPORTNIEUWS 03 314 43 39 sport@demaand.be ADVERTENTIES 0477 66 11 60 advertenties@demaand.be ABONNEMENTEN 03 314 51 03 abonnementen@demaand.be

INHOUD SEPTEM B ER

Column 2

Florejan Verschueren, muzikale duizendpoot 3 Woord van De Maand 7 Het Groot Circus van het Klein Verdriet 8 Vanuit het stadhuis 10 Opleiding wijnkenner 14 De Kleine Plaats, straat in De Maand 15 Kiezen tussen een ring of een afrit 19 Hoe zou het nog zijn met Tom De Houwer 22 Vers van de Boerenmarkt 25 De Kringwinkel in een nieuw pand . . . . . . . . . 28 Cameraman Jan Bartholomeeusen . . . . . . . . . 34

Een jaar later in de vallei van de Vesder . . . . . 36

DEZE MAAND . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 40

DORPSNIEUWS - Hoogstraten . . . . . . . . . . . . . . 48

DORPSNIEUWS - Meer . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 52

DORPSNIEUWS - Meerle . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 58

DORPSNIEUWS - Meersel-Dreef . . . . . . . . . . . . . 60

DORPSNIEUWS - Minderhout 63

DORPSNIEUWS - Wortel 66

Een halve eeuw geleden 68 SPORT 69 Wachtdiensten 80

De volgende uitgave van de DE HOOGSTRAATSE MAAND verschijnt op donderdag 29 september Voor volgende editie alle KOPIJ ten laatste op DINSDAG 13 SEPTEMBER redactie@demaand.be De redactie behoudt zich het recht voor om ingezonden teksten in te korten