Onze mobiliteit scoort matig
Fusie van parochies en kerkfabrieken
Meer veiligheid, minder turbines in Meer
Wat maken ze in RKW Hyplast?
De mouterij van brouwerij Brosens Maak kennis met de sportlaureaten 2022
Facelift voor Hoogstraten Feest!
Afscheid van meester Vanhaute
Hoe gevaarlijk is het verkeer? Het is de meest risicovolle activiteit waar elke burger aan deelneemt. Ongevallencijfers liegen niet, de meest recente op de federale en Vlaamse websites zijn die van het nog verkeersluwe 2021. Op Hoogstraats grondgebied waren er 71 ongevallen (8% meer dan in coronajaar 2020), met 89 slachtoffers (13% meer), waarvan 77 licht-, 11 zwaargewonden, 1 dodelijk. In 40 (44,9%) gevallen waren er personenwagens betrokken, in 23 (25,8%) fietsers, 10 (11,2%) andere, 9 (10,1%) moto, 7 (7,9%) voetgangers. In 1 op de 3 gevallen betaalde de zwakke weggebruiker de verkeerstol.
In Vlaanderen gebeurt 92% van de ongevallen op gemeente- of gewestwegen; 8% op autosnelwegen (die nochtans 44% van het aantal gereden km tellen). Hoogstraten bleek gevaarlijker dan onze buurgemeenten: hier waren er 3,3 ongevallen met doden per 1000 inwoners - in Wuustwezel was dat 3,2; in Brecht 2,5; in Rijkevorsel 2,4 en in Merksplas 2,9.
Elk ongeval is er een te veel, dat spreekt. Elk ongeval waar een zwakke weggebruiker bij betrokken is, is een schande. Onze landelijke gemeente trekt dagelijks duizenden kinderen te voet of per fiets aan. Na de destijdse acties van Fietspaden Nu werden ve-
le “moordkantjes” op de gewestwegen vervangen door (deels) vrijliggende fietspaden. Sindsdien rust onze overheid op z’n lauweren, op de pleisters van enkele fietsstraten en een schaarse zone 30 na - overigens op zich zinvolle initiatieven. Globaal regeert Koning Auto, voor het bestuur primeren doorstroming en parkeren.
Ik bedenk mij al lang dat dit alleen maar verandert wanneer we alle beleidsmakers verplichten om zoals de fietsende scholier al hun lokale en regionale verplaatsingen te voet of per fiets te doen. Alleen dan krijgen ze hun zitpenningen. Zo komen ze er vanzelf bij uit wat er schort aan veilige infrastructuur, hoe gevaarlijk het is om zich als fietser in de verkeersstroom te wagen.
Neem de situatie in Hoogstraten centrum. De fysieke breedte van fiets en fietser (vermeerderd met de zgn. vetergang, de beweging die een fietser maakt om zich in balans te houden) is 1 m. In de normen van het Agentschap Wegen en Verkeer geldt een breedte van 2 m dan ook voor een éénrichtingsfietspad (je moet immers kunnen voorbijsteken). Daar komt ook de schuwafstand bij: als fietser hou je 25 cm tot een opstaande rand; 50 cm tot obstakels zoals verkeersborden, leuningen, verlichtingspalen, groenaanplanting;
75 cm tot aan een doorlopende muur, terras, schuilhokje, een geparkeerd voertuig.
Welnu, op de drukste verkeersader dwars door het centrum vind je geen fietspad dat hieraan voldoet. Niet overal in de Vrijheid is er zelfs een aanliggend fietspad. Fiets maar eens nabij het Van Aertselaarplein, of op de suggestiestrook nabij het politiekantoor, of pal in het centrum met alle zijstraten, parkeerplaatsen en terrassen pal tegen de fietsrand. Fiets maar eens voorbij het nieuwe cashpunt met geparkeerde auto’s tot tegen of op het fietspad, openslaande portieren rechts, en links op minder dan armafstand tientonners, beerkarren, tractoren met grond, optrekkende auto’s. Binnen de bebouwde kom moet een passerend voertuig 1 m zijdelingse afstand laten tot de fietser. O ja?!?
Net voor een actie van Fietspaden Nu (we gingen met bussen naar Brussel om te betogen bij het kabinet) kregen wij hier destijds thuis het bezoek van twee leden van de B.O.B. Ze kwamen poolshoogte nemen over onze bedoelingen. We hadden er een vriendelijke babbel mee. De staatsgevaarlijke burgers moesten ze niet bij ons komen zoeken, misschien wèl bij de beleidsmakers die als geïndoctrineerde onderdanen al decennia de weg banen voor Koning Auto. (mdl)
BEDRIJF “Als ik aan mensen zou hebben gevraagd wat ze wilden, dan zouden ze hebben gezegd: ’Een sneller paard.’’ Het is een uitspraak van Henry Ford, oprichter van Ford. Zijn antwoord was een populaire auto en vooral hoe die te bouwen, op een wijze die strikt genomen bijna een eeuw later nog steeds gangbaar is. Hij is wat men een ‘innovator’ noemt: iemand die met eigenzinnige ideeën komt, en die ook uitwerkt tot algemeen bruikbare producten of systemen.
De wereld is vol van dergelijke bezige breinen en handen, we maken dagelijks gebruik van wat ze allemaal onwikkelden en nog steeds ontwikkelen. De wereld is groot en ons blad is klein en bescheiden, wat ons niet belet ogen en oren te gebruiken om te kijken of we dergelijke innovators niet in eigen streek kunnen ontdekken. Er is immers geen enkel objectief criterium om te denken dat ze enkel in plaatsen als Silicon Valley, Oxford of Cambridge zouden gedijen.
Zonder ver te moeten zoeken vonden we drie op hun terrein heel innovatieve ondernemingen waar mensen uit onze gemeente aan de kar trekken om zaken en systemen te ontwikkelen die de term ‘innovatief’ verdienen. Die bezig zijn met zaken die misschien nu nog in de kinderschoenen staan, maar het potentieel hebben belangrijk te zijn in de toekomst.
En mocht je na lezing denken dat ze geen kans op slagen hebben, doen we er graag nog een citaat van de grote wetenschapper Albert Einstein bovenop: “Als het idee aanvankelijk niet absurd lijkt, dan zal het weinig kans van slagen hebben.”
We laten onze lezers dus graag kennis maken met enkele gedreven innovators. We zijn er ons van bewust dat er nog andere mensen en ondernemingen in onze gemeente zijn die het etiket ‘innovator’ verdienen. We kozen er drie uit geheel verschillende domeinen: communicatie, technologie en biotechnologie. (jaf)
BEDRIJF OPLEIDINGEN Talent Tracks traint bedrijven in communicatie, marketing en sales. Pas een jaar geleden startten Geert Van den Eijnden en Koen van Dun hun bedrijf op. Met een simpel doel: groeibedrijven klaarstomen voor morgen met een strategische leercultuur. Naast structurele trainingen bij klanten als Coca-Cola, Voka en Agoria, bouwt Talent Tracks video- en podcaststudio’s. “Want elk bedrijf wordt een video- en podcastbedrijf”, zegt Geert. Daarvoor maken ze gebruik van de diensten van gevestigde namen als Mark Uytterhoeven. “Met zulke trainer zit je zo bijvoorbeeld meteen goed voor de camera…”
Ook hun visie is helder. “Leren stopt nooit”, vertelt Koen: “Groeibedrijven weten dat. We willen er voor zorgen dat partners getalenteerde medewerkers aantrekken. Met groeikansen voor iedereen in een bedrijf dat voorloopt en mee wil zijn met de nieuwste ontwikkelingen.”
Even wat historie. Koen Van Dun (37) woonde lang in Minderhout en studeerde aan het Klein Seminarie in Hoogstraten. Nadien studeerde hij aan de Hogeschool SDO HBO Bedrijfskunde en Real Estate aan de Hogeschool Gent. Vorig jaar verhuisde hij naar Wortel, in februari werd hij vader van een tweede dochter.
Koen werkte 10 jaar in de banksector, bij Rabobank en KBC. Nadien was hij 5 jaar zelfstandig sales en marketing consulent. Bij TalentTracks staat hij vooral in voor het maken van offertes en de verkoop, het geven van opleidingen, bijvoorbeeld “sales voor niet-sales” en het bouwen van video- en podcast studio’s bij klanten.
Ook Geert Van den Eijnden (39) woont in Wortel en volgde les in het Klein Seminarie, maar daar heeft hij Koen nooit echt gesproken. Aan de universiteit van Antwerpen volgde hij Engelse en Nederlandse literatuur en taal. Nadien kwam daar nog een master in communicatie en academisch onderwijs bij. Door regelmatig 5 km te gaan lopen in de omgeving van de kolonie, kan hij stoom afblazen
en tegelijkertijd nieuwe ideeën opdoen, want “lopen in de vrije natuur doet wonderen…”
Geert gaf 15 jaar les aan de Hogeschool Thomas More in Mechelen. Daarnaast gaf hij in bijberoep ook 10 jaar bedrijfsopleidingen, vooral over presenteren en schrijven. Ook werkte hij als eindredacteur bij De Standaard. In 2014 werd zijn boek ‘Presenteren met impact: van intro tot applaus’ initieel uitgegeven. Ondertussen zijn er al 4 herwerkte versies. Geert staat bij Talent Tracks vooral in voor alles wat met trainingen te maken heeft.
“Wij zijn heel complementair en voelen elkaar ook goed aan. In maart vorig jaar kwamen
”Elk bedrijf wordt een video- en podcastbedrijf”
wij elkaar tegen in het enige tankstation van Wortel. Daar zijn we dan beginnen praten en voor dat we het wisten hadden we samen een bedrijf opgestart.” Koen: “Het tankstation is de schuldige!”
“Vooralsnog komen de meeste contacten via ons eigen netwerk. LinkedIn blijkt hierbij het meest waardevol. We posten regelmatig content en krijgen zo meer en meer vragen binnen. Heel fijn!”, zegt Geert. Het is een effectieve manier om contacten te leggen. Zo kreeg Geert 30.000 views toen hij aankondigde dat hij Thomas More zou verlaten. “Iedereen is dan benieuwd naar wat je in de toekomst zou gaan doen en daar krijg je dan allerlei vragen over.”
Onder hun klanten vinden we al klinkende namen. “Voka werd zowat onze eerste klant. Het bleek dat zij ook nadachten om zelf een video- en podcaststudio aan te kopen maar vonden de prijs een struikelblok. Daar zijn wij dan handig op ingesprongen met een heel competitief aanbod. Al snel kwam ook de vraag naar opleidingen, en mochten we samen zeven trainingen ontwikkelen met hen, plus een audio branding. Een nieuw geluid dus voor events, podcasts, webinars, … . Dit gaat in heel Vlaanderen uitgerold worden.”
Hoe kwam multinational Coca Cola bij hen uit? “Dat verliep via een oud-student van Geert. Zij namen met ons contact op, wij hielpen hen mee in een coaching-traject dat leidde
naar presentaties met impact tijdens hun grote sales kick-off in de Brabanthal van Leuven voor 1200 mensen.”
Op dit moment bouwt Talent Tracks haar eigen video- en podcaststudio bij Kempus, het hoofdkwartier van IT-specialist VanRoey.be aan de Turnhoutse ring. “We werken ook 1 dag per week structureel samen met VanRoey. be. In Kempus kunnen we open opleidingen geven in een knap kader. We hebben er net ook onze video- en podcaststudio gezet, die te huur is voor Kempense ondernemers. Video is bijvoorbeeld overal. Denk maar aan visuele vacatures, sociale media posts, interviews,
enz. Bij ons kan je dat professioneel in beeld brengen. Of we bouwen de studio bij jou en trainen je in 2 dagen, zodat je het zelf kan.”
De gedrevenheid en de spirit van Geert en Koen zijn onmiskenbaar. “Bij Talent Tracks is het glas altijd voor 3/4de gevuld en zo stappen wij ook in een gesprek, met een positieve mind-set. Wij willen impact maken en ondernemers voelen dit blijkbaar ook zo aan, zodat in vele gevallen de vraag al snel komt naar wat wij samen zouden kunnen doen.
Onze grote klanten, zoals Coca-Cola, AGORIA en Voka zijn allemaal in de regio Brussel gevestigd. Maar wij wonen wel in de Noorderkempen. Vandaar dat we ons in de toekomst meer zullen focussen op de Kempen en ook wel Nederland, want wij wonen hier amper enkele kilometers van de grens. De volgende stap is zelf actief gaan adverteren, zodat mensen die niet tot ons eigen netwerk behoren toch onze boodschap ontdekken. Koen heeft een achtergrond van marketing en verkoop en weet hoe hij dit moet aanpakken.”
Die lokale verankering wordt ook actief ingezet. “Wortel met het UNESCO-label gebruiken we als eye-opener voor veel van onze klanten. Soms nodigen we hen uit naar hier om een wandeling te komen maken in de weelderige natuur die de kolonie rijk is. Of we stellen een training voor in het prachtige kader van Zouterover. Want een lokaal ecosysteem, waar we hier onze creatieve mensen samenbrengen, is heel belangrijk.”
En het duo ziet heel wat groeikansen, zelfs al op korte termijn. “Vanaf maart 2023 zal elk bedrijf met meer dan 20 werknemers verplicht worden om een arbeidsdeal te sluiten met daaraan gekoppeld een opleidingsplan. Hierdoor zal elk groeibedrijf of grotere KMO in de Kempen een budget moeten voorzien voor opleiding en vorming voor haar werknemers. Dit zal ons zeker helpen om nog meer werkgevers uit onze regio te bereiken.
Hoe langer hoe minder mensen komen met de juiste kwalificaties op de arbeidsmarkt, want de leerplannen zijn veel te weinig afgestemd op de actuele noden van onze werkgevers. Daarom trekken we naar bedrijven die zelf de druk voelen om talent aan te trekken. Veel bedrijven willen groeien, maar door de krapte op de arbeidsmarkt is het moeilijk om de juiste mensen aan te trekken. Deze bedrijven willen de boodschap geven dat investeren in mensen, hen blijvend opleiden en hen groeikansen geven heel belangrijk is. Want leren stopt nooit. Starters hebben her- of bijscholing nodig, liefst met veel praktische oefeningen.
Ook meedenken met de klant is iets wat niet op de schoolbanken wordt aangeleerd. Wij benadrukken hoe belangrijk het is dat iedereen een verkoopsrol opneemt in het bedrijf.”
Het is voor een onderneming belangrijker dan ooit om de visual skills en tools te ontwikkelen. “Het zijn andere en nieuwe vaardigheden die belangrijk worden. Je moet vertrouwd zijn met videogebruik, spreken voor de camera, enz. Hierbij kunnen wij bedrijven helpen en ondersteunen. Of zij nu een visuele vacature, een belangrijke videomeeting of een YouTube-kanaal willen starten, met een eigen studio lopen wij voor en dat is wat onze klanten willen.
Initieel hadden wij 15 fantastische freelance lesgevers in dienst, waaronder bekende namen zoals Mark Uytterhoeven, één van de creatiefste mannen in België en Anne Van Opstal uit Hoogstraten, die onder meer in musicals zingt. Ondertussen is dat aantal al gegroeid tot 24. En elke week bieden er zich spontaan nieuwe lesgevers aan.
De zes actuele thema’s waarrond wij trainingen geven zijn: Leadership, Storytelling, Trends, Actions, Tools en Empathy. Dit alles in samenspraak met en op maat van de groeibedrijven.”
Het concept slaat aan. “Talent Tracks bestaat nu bijna 9 maanden en het bedrijf behaalde al een omzet van net geen €400.000. Dat is boven verwachting goed, want we hadden een jaaromzet vooropgesteld van €450.000. Wij hadden zelf nooit gedacht dat we na 100 dagen al training zouden geven aan de brand mana-
gers van Coca-Cola. En natuurlijk zijn we ook fier op onze eerste video- en podcaststudio bij Voka, wat toch een heel groot merk is en gekend bij veel mensen. Zij hebben heel wat bedrijven waar ze zelf al mee samenwerken en vertrouwen in stellen - en toch hebben zij ons gevraagd!”
“Voor volgend boekjaar durven we de lat hoger leggen. Ook al moeten we dat niet per se halen, onze leuze is ‘dat elke dag een mooie dag moet zijn’ en zo zijn we ook aan dit avontuur begonnen. Ons DNA is fun, feedback en frictie. ‘Een dag niet gelachen, …’
We blijven dromen, er zijn Learning & Development bedrijven met 250 werknemers in België. Wij werken momenteel maar met twee, maar we hebben wel een freelance model. De volgende vijf jaar willen wij zowel onze omzet, winst als personeelsaantal gezond laten groeien. Het is goed dat we nu met twee bedrijfsleiders zijn, zo is er altijd feedback van elkaar over ideeën en plannen.
Wij hopen dan zeker 50 tevreden partners te hebben, ook in de eigen regio. Misschien geven we dan wel trainingen aan Stad Hoogstraten. Als we op 10 verschillende plaatsen tegelijkertijd onze trainers kunnen laten les geven, dan zijn we pas echt een bedrijf!”
Heel wat ambitie dus. We hebben alvast een afspraak gemaakt om elkaar binnen vijf Jaar nog eens te spreken. En als goed begonnen half gewonnen is, dan heeft Talent Tracks alles om een blijvend zeker succesverhaal te worden. Benieuwd? Neem zeker een kijkje op: www.talenttracks.be. (jl)
BEDRIJF TECHNOLOGIE Wie het over innoverende bedrijven in Hoogstraten wil hebben, kan niet voorbij AntarctiQ. De naam verwijst naar Antarctica, de Zuidpool, waar het bedrijf zijn roots in het poolijs boorde door het ontwerp en de bouw van specifieke vervoersmiddelen en wetenschappelijk instrumentarium. Bij uitbreiding ligt de focus nu evenzeer op innoverende technieken voor o.a. de industrie, land- en tuinbouw en de ruimtevaart. AntarctiQ is gevestigd op de voormalige site van Van der Velden Beton in Meer.
Van der Velden Beton had sinds jaren zijn stek aan de Meerseweg, maar centraliseerde zijn betonactiviteiten in Grobbendonk onder de naam Anders Beton. Ruimte dus voor AntarctiQ om er zich te vestigen. We spraken er met de AntarctiQ-vennoten Johan Berte en Dominique van der Velden die na een toevallige ontmoeting de handen in mekaar sloegen voor het ontwikkelen van toptechnologie op Meerse bodem. Johan Berte, is master Productontwikkeling (UA), Dominique van der Velden, kleinzoon van…, is master Toegepaste Economische Wetenschappen (KUL).
Voor een beter begrip van de AntarctiQ-bedrijfsgeschiedenis moeten we teruggaan naar Adrien de Gerlache die eind de 19de eeuw zijn expeditie naar Antarctica leidde. In 1898 vroor hij met zijn schip de Belgica vast in het pakijs en overwinterde op de Zuidpool met zijn gezelschap als eerste in de geschiedenis. Erbij verteld dat hiermee het tijdperk van de moderne studies in deze regio was ingeluid en voor ons land de basis werd gelegd voor een langdurige en uitstekende reputatie in polaire kringen.
Zijn zoon Gaston de Gerlache zette een tweede expeditie op en liet er de Koning Boude-
wijnbasis bouwen, die in bedrijf bleef van juli 1957 tot januari 1961. Als medeoprichter (samen met 11 andere landen) van het ‘Antarctic Treaty’, het Antarctisch Verdragssysteem (ATS - december 1959) dat de internationale betrekkingen inzake Antarctica in een overeenkomst verankerde, had België het recht verworven om er een basis op te richten.
Om diverse redenen trok de Belgische overheid haar steun in, in 1961 werd de Koning Bouwewijnbasis gesloten en viel het Belgische leven op Antarctica volledig stil. Gaston de Gerlache zette evenwel zoveel druk op de regering dat deze het Zuidpoolonderzoek een nieuwe impuls gunde. Het was 21 januari 1964 toen de eerste Belgisch-Nederlandse expeditie (de financiële deelname van een ander land was een voorwaarde van de regering) op de Koning Boudewijnbasis aankwam. Tenminste op hetgeen er nog van over was gebleven na 3 jaar zonder bemanning en het daaraan verbonden verval.
Op een boogscheut van de Boudewijnbasis werd een nieuwe gebouwd, waar gewerkt werd tot in 1966 toen de Nederlandse overheid niet langer subsidies toeschoof. De Belgische staat zag het niet zitten om in zijn eentje nog langer te investeren zodat de basis in 1967 definitief werd ontruimd.
Alain Hubert, soulmate en compagnon de route van de betreurde Dirk (Dixie) Dansercoer, richtte in 2002 samen met klimaatwetenschapper André Berger en glacioloog Hugo Decleir de International Polar Foundation (IPF) op. Een NGO die wil inzetten op bewustwording voor klimaatverandering door educatie en die besluit een initiatief te starten met als einddoel de bouw van een nieuwe Belgische onderzoeksbasis. Hierdoor zou België trouwens zijn engagement in het ‘Antarctica Treaty’ verdrag terug vervullen.
Johan Berte is in 2004 werkzaam in de ruimtevaart bij Qinetic Space in Kruibeke. Omwille van zijn kennis en expertise met exceptionele ontwerpen vraagt Alain Hubert hem als ontwerper en projectleider van de nieuwe basis. Zijn doorgedreven studie van de terreincondities zal resulteren in de gewaagde visie om een ‘zero-emission’ gebouw te creëren en Antarctica te zien als een plek van opportuniteiten eerder dan, zoals traditioneel, een vijandige omgeving.
Koppig doorzettingsvermogen, het verwerven van hoofdzakelijk (genoeg) particuliere sponsors en donaties aangevuld met overheidssubsidies en de inzet van een deskun-
van de wetenschappelijke expedi-
Door een toeval komen Dominique van der Velden en Johan Berte in de zomer van 2020 tijdens de coronacrisis met elkaar in contact. Door corona lagen de meeste projecten op Antarctica stil en ging Johan op zoek naar nieuwe uitdagingen. Dominique van zijn kant zocht naar nieuwe activiteiten voor de site in Meer nadat de productie van betonelementen gecentraliseerd was in Grobbendonk.
Nadat de samenwerking geconcretiseerd was, start AntarctiQ haar activiteiten in Meer vanaf januari 2021. Met de voortzetting van haar polaire bedrijvigheden, maar ook om met haar vaardigheden en expertise een grote meerwaarde te bieden aan innovatieve projecten van andere industrieën. Dat gebeurt in een interactieve samenwerking, met de nadruk op conceptvorming vanuit een 360° benadering om tot een uitgebalanceerd resultaat te komen.
dig team, hebben ertoe geleid dat de wetenschappelijke Prinses Elisabethbasis officieel kon worden geopend op 15 februari 2009. De basis ligt op een rots in Utsteinen Koningin Maudland (71°57’ ZB - 23°20’ OL). Na een lang verhaal van beslommeringen, uitvindingen en onderzoeken ter plaatse… Te veel om hier verder op in te gaan.
Vanaf 2009 wordt deze door Berte ontworpen Prinses Elisabethbasis beheerd door de Belgische overheid via een beheersovereenkomst en een nieuw ‘Poolsecretariaat’. De IPF, de ‘International Polar Foundation’ van Alain Hubert wordt de geprivilegieerde operator van het station. Maar de samenwerking loopt stroef en leidt tot aanhoudende conflicten tussen de IPF en de opeenvolgende staatssecretarissen verantwoordelijk voor dit dossier. De situatie escaleert in 2015 wanneer staatssecretaris Sleurs (N-VA) uiteindelijk de wet verandert en de facto IPF ontslaat uit zijn rol van operator. Vanaf nu zou het beheer van het station in handen komen van Defensie.
Johan Berte richt dan AntarctiQ BV op met als doelstelling zijn passie en ervaring te kunnen verderzetten in het ontwikkelen van nieuwe projecten. Al snel werkt AntarcticQ voor klanten in binnen- en buitenland.
In de loop van 2015 meldt Defensie dat ze het beheer van de basis enkel kan uitvoeren als er technische ondersteuning komt van een private partner met kennis van zaken. Gezien de hoogdringendheid van de situatie werd AntarctiQ gevraagd om de overheid voor het lopende Antarctisch seizoen te depanneren.
Het voert o.m. naar het materialiseren en testen van prototypes die niet alleen op papier maar ook op het terrein worden gevalideerd. Er is daarbij een uitgesproken focus, vooral voor ongerepte gebieden met extreme omgevingsfactoren, op de veiligheid van mens en milieu, en het efficiënt gebruik van middelen en energie. Het is een bedrijfscultuur die vandaag maatschappelijk gezien meer dan ooit relevant is.
Een eerste mooie referentie werd gerealiseerd in samenwerking met het Noorse Poolinstituut. Door hun basis op 300 km van de kust en de grote Noorse aanwezigheid op Antarctica is er veel behoefte aan transportcapaciteit. Door de ontwikkeling van een nieuw type slede voor 20 voet-containers kon AntarctiQ het brandstofverbruik van de zware sneeuwtractoren verminderen met een forse 28%. Met de wetenschap dat polaire diesel op Antarctica bijzonder duur is, besloten de Noren op basis
Onderzoeksschip van BAS (Britisch Antarctic Survey) met experimentele lage energie data-zendapparatuur getest op de Noordpool en ontwikkeld door AntarctiQ. Een project gesponsord door ESA.
van de praktijkresultaten hun ganse vloot sledes over een periode van 5 jaar te vernieuwen. Best indrukwekkend - surf naar “AntarctiQ Cargo Sledge” en bekijk de YouTube-video voor uitgebreidere informatie.
AntarctiQ is alvast van plan om via de Hoogstraatse scholen en lokale bedrijven op zoek te gaan naar een interactieve verbreding. Op dit moment is men langs de Meerseweg nog in volle opbouw. Maar al tegen de zomer hoopt men opendeur te houden voor het Antarctisch cliënteel en het Hoogstraatse publiek. Johan Berte heeft toegezegd om tijdens een voordracht informatie te geven over de uitdagingen die AntarctiQ dagelijks aangaat. (nad)
BEDRIJF BIOTECHNOLOGIE Microben, de meeste mensen zullen het van nature associëren met ziekten. We weten gelukkig al lang dat dat een grove misvatting is. Die ziekteverwekkende microben (pathogenen) vormen slechts een deel van de micro-organismen.
Microben worden daarnaast, omwille van hun brede biochemische eigenschappen, sedert mensenheugenis gebruikt voor bijvoorbeeld gisten bij het bierbrouwen en het bereiden van brood. En hoe langer hoe meer ook in andere toepassingen, microbiële processen, zoals in de milieutechnologie en in de voedingsindustrie.
Het is in dat deel van de biotechnologie dat Stijn Boeren (afkomstig uit Meerle) en zijn onderneming Avecom (gevestigd in Wondelgem) actief zijn met hoogtechnologische en innovatieve ontwikkelingen die een belangrijke rol zullen vervullen voor een duurzame aarde en het voeden van de mensen die er op wonen.
proefhal voor het opschalen van microbiële processen. Avecom werkt steeds nauw samen met industriële bedrijven en de academische wereld voor toegepast onderzoek en ontwikkeling van nieuwe producten en processen.
Naast de verkoop van deze zelf ontwikkelde producten voor microbiële processen (zoals afbreken van vervuiling) geeft het bedrijf advies aan anderen voor toepassing ervan en de ondersteuning van de technologie. Deze activiteiten genereren ca. 90% van de omzet, wat de onderneming een stevige basis geeft voor de continuïteit van onderzoek en ontwikkelingen, zonder daarvoor enkel afhankelijk te zijn van subsidies voor onderzoeksopdrachten.
Onze gesprekspartner is Stijn Boeren. Hij werkt al langer deeltijds in Avecom, sinds vorig jaar is hij er ook mede-eigenaar van.
dit proces op te schalen tot grote volumes.”
Avecom ontwikkelde gepatenteerde processen die de reststromen opwaarderen tot microbiële eiwitten in bioreactoren. De volgende stap is het oogsten en drogen van de eiwitrijke biomassa. Bij Agristo, een grote producent van aardappelproducten, heeft een demo-installatie met de Avecom technologie met succes gedraaid. Het Vlaamse Lambers-Seghers, een producent van dierenvoeding, heeft er al testen mee gedaan als vismeelvervanger in toepassingen zoals aquacultuur.
Avecom is in 1995 door professor Willy Verstraete opgericht als spin-off van de faculteit Bio-Ingenieurswetenschappen van de Universiteit Gent. In de beginjaren spitste het zich erg toe op het toen sterk opkomende domein van de milieutechnologie en ontwikkelde verschillende producten en processen voor het optimaliseren van waterzuiveringsinstallaties, vergisters en bodem- en grondwatersanering.
Vandaag telt het bedrijf 12 medewerkers, waarvan de meeste ingenieurs, en beschikt het over een eigen bedrijfspand in Wondelgem. Je vindt er volledig uitgeruste analytische en microbiële laboratoria en een recent uitgebreide
De laatste jaren legt het bedrijf sterk de klemtoon op het verbreden van haar activiteiten door de toepassing van haar microbiële kennis en expertise in andere domeinen. Dat is ook het onderzoek waar de meeste van de medewerkers aan werken. Dit wordt grotendeels gefinancierd door subsidies van de Vlaamse en Europese overheid, vaak in internationale samenwerking met andere bedrijven en universiteiten.
“Plantaardige eiwitten zijn al langer in opmars als alternatief voor dierlijke. Maar ook die hebben grond, water en bemesting nodig. Nochtans beschikken heel wat industriële bedrijven vandaag de dag over nuttige reststromen die nu als een afvalstroom worden verwijderd. Denk aan de voedingsnijverheid (bv aardappelverwerkers). Wij gaan op zoek naar mogelijke industriële samenwerkingsverbanden, waarbij wij kennis en onderzoek leveren en de industriële partner de capaciteit heeft om
De duurzame productie van deze eiwitten vergt een veel lager gebruik in landbouwoppervlakte, zoet water en energie. Avecom ziet in de eerste plaats toepassingen voor zijn bacteriële eiwit in vis- en veevoer. “Door microbieel eiwit in diervoeder te gebruiken, boeken we een aanzienlijke milieuwinst. Samen met een internationaal team onderzoekers becijferden we dat wanneer we in 2050 10 à 20 procent van het eiwit in veevoeder zouden kunnen vervangen, er ongeveer 6 procent van de wereldwijde landbouwoppervlakte zou vrijkomen, ongeveer de grootte van China”.
Ook zijn er toepassingen mogelijk als biopolymeer (bijvoorbeeld voor de productie van bioplastics) of als hoogwaardige organische meststof.
Waarom zou een mens een bacterieburger eten? “Omdat we onze eiwitten dringend op een milieuvriendelijkere manier moeten produceren. Microbieel eiwit is nog geen vleesvervanger, het is niet waar wij momenteel eindigen. Maar is wel een eiwitvervanger, als duurzaam ingrediënt. Het is aan voedingstechnologen om hier lekkere producten mee te maken, zoals verwerking in vegetarische burgers, nuggets en worsten … Maar het gaat nooit een steak worden. Dat hoeft ook niet. Er zijn genoeg mogelijke toepassingen waardoor het we het gebruik van plantaardige en dierlijke eiwitten kunnen verminderen en de voedselproductie aanzienlijk duurzamer kan worden..
De aquacultuur is zeker een mogelijke afzetmarkt. Waar de kweekvissen nu vooral ge-
Stijn Boeren werd in 1978 in Gent geboren, waar zijn vader, Dr. Corneel Boeren, toen nog studeerde. In 1980 verhuisden ze naar Meerle. Stijn doorliep er de kleuter- en lagere school. Voor zijn middelbare studies trok hij naar het Klein Seminarie in Hoogstraten en volgde er de richting Latijn-Wiskunde.
In Meerle was hij actief bij Chiro en de fanfare. Tot vandaag is hij de drummer van de in de regio wereldberoemde band Peter en z’n Botsottos. Eén van de redenen dat hij nog regelmatig in het Hoogstraatse gespot wordt.
Na het middelbaar ging hij naar de KU Leuven om voor bio-ingenieur te studeren, specialisatie milieutechnologie. “Ik mikte uit interesse op een wetenschappelijke vorming, waar je praktisch iets mee kon én die een positieve impact heeft op de aarde. Mijn affiniteit met de wetenschappen koppelen aan praktijk op het terrein. Mijn major was ‘milieutechnologie’ (waterconservering) en de minor ‘levensmiddelentechnologie’. Natuurlijk toen zonder het minste vermoeden dat het later wonderwel zou samenkomen in wat ik nu doe”.
Na zijn studies ging hij aan de slag in de milieutechnologie. Bij studiebureau Tractebel (uitvoeren van audits en opstellen van vergunningaanvragen), daarna als projectleider bij TPF, een studiebureau actief in de bouw, onderhoud en exploitatie van waterzuiveringen, o.m. voor grote bedrijven als ArcelorMittal in Frankrijk. Vervolgens bij Christeyns, een familiebedrijf dat detergen-
voed worden met soja en vismeel (afkomstig van gevangen en vermalen vissen) kunnen ze gevoed worden met microbiële eiwitten. Het eiwit heeft een chemische samenstelling vergelijkbaar met die van het gecontesteerde vismeel. En in ons poeder zit meer dan eiwitten. De celwand van bacteriën bevat stoffen die dieren resistenter maken tegen de boze buitenwereld. Gooi garnalen in een bak, bestook ze met ziektekiemen en met onze voeding zullen er meer overleven dan met klassiek voeder. Dan is minder antibiotica nodig en kunnen we een hogere prijs krijgen. Onze volumes stellen op wereldschaal nog niet zo veel voor, maar het economische plaatje klopt wel.”
“Een groot voordeel van micro-organismen is dat ze met uiteenlopende voedselbronnen uit de voeten kunnen. Noem iets, en er is
wel een microscopisch klein beestje dat het opvreet. Sommigen zijn in staat de koolstof die ze nodig hebben om te kunnen groeien uit CO2 te halen, en waterstofgas als energiebron te gebruiken.”
Ook Avecom produceert op die manier eiwit. “Met hernieuwbare energie zetten we water via elektrolyse om in waterstof en zuurstof, dat we in een reactor samenvoegen met CO2. We kunnen al kleine hoeveelheden eiwitten produceren met dat ‘power to protein’-proces, dat we nu verder willen opschalen.”
Avecom onderzoekt dat samen met Clarys Food Ingredients, dat ingrediënten levert voor koekjes, pistolets, sauzen, kant- en klare maaltijden en vleesbereidingen. ‘We produceren met CO2 al een kilo eiwit per dag”, zegt Stijn “en voor 1 kilo eiwit is 2 kilo CO2 nodig”. In de toekomst zou zo’n eiwitfabriek op overtollige stroom van wind- of zonneparken kun-
ten produceert vooral voor grotere bedrijven (industriële wasserijen). Daarna ging hij als zelfstandige consultant aan de slag en in die hoedanigheid kwam ook Avecom in beeld.
Tijdens zijn studies leert hij Kim Windey kennen en eerder toevallig werken ze samen hun eindwerk af bij Seghers. Ze werden er ook een koppel. Ze wonen in Waasmunster en hebben ze 3 kinderen: Kaat, Lotte en Wout.
COO Kim Windey
Net als Stijn studeerde Kim in 2001 af als bio-ingenieur en kon aan de slag aan de UGent bij het labo van Prof. Verstraete, het huidige CMET ofwel “Center for Microbial Ecology and Technology”. In eerste instantie voor het afwerken van een onderzoeksproject dat nog 2 jaar zou vergen. Daarna kon ze starten bij de spin-off Avecom, dat toen nog huisde binnen de muren van de faculteit. Het ging Avecom voor de wind, Kim bleef aan boord en werd er later aandeelhouder.
Op zelfstandige basis kwam ook Stijn in 2019 tijdelijk deeltijds bij Avecom werken. Maar toen er zich een opportuniteit voordeed om eveneens een participatie te verwerven, is hij volledig in het bedrijf gestapt. In 2022 gaf prof. Verstraete, tot dan toe CEO, aan dat hij de leiding van het bedrijf wenste over te geven en verkocht hij al zijn aandelen aan Stijn en Kim, waardoor ze eigenaar werden van het bedrijf. Sedertdien is Stijn CEO, belast met het overkoepelend en commercieel beleid, Kim is COO en verant-
woordelijk voor de operationele werking en de coördinatie van de onderzoeksprojecten. Prof. Verstraete ondersteunt hen nog steeds als wetenschappelijk adviseur.
Prof. dr. ir. Willy Verstraete studeerde in 1968 af aan de Universiteit Gent als bio-ingenieur. Van 1971 tot 2011 werkte hij aan de Universiteit Gent. Hij is een wereldwijde autoriteit op gebied van drinkwaterproductie-installaties en afvalwaterbehandeling, bioremediatieprocessen van bodems en sedimenten. Hij heeft ook ervaring opgedaan met verschillende aspecten van pre- en probiotica die worden gebruikt in menselijke en dierlijke voeding en in systemen die dit laatste simuleren.
De laatste tijd richt zijn werk zich op het terugwinnen van hulpbronnen in het algemeen en de productie van eencellige eiwitten in het bijzonder. Hij speelde een belangrijke rol bij de totstandkoming van verschillende succesvolle spin-offs op het gebied van toegepaste microbiële ecologie (milieutechnologie; gezondheid; diervoeders en voeding).
Hij is voorzitter van het Fonds voor Wetenschappelijk Onderzoek, dat de fondsen voor onderzoek aan de universiteiten coördineert. Zijn lijst van wetenschappelijke publicaties en wereldwijde onderscheidingen is indrukwekkend en in maart wacht hem een eredoctoraat van de universiteit van Wageningen.
nen draaien, in de buurt van industrie die de CO2 levert. Of het ooit zover komt, zal onder meer afhangen van de beschikbaarheid en de prijs van groene stroom en waterstof.
Hoe we door microbiële eiwitten bijdragen aan een betere wereld?
“Nu halen we de eiwitten grotendeels uit dierlijke producten, met alle gevolgen van dien. De landbouwsector (incl. veehouderij) is volgens het ILVO verantwoordelijk voor ongeveer 10% van de totale broeikasgasemissies in Vlaanderen. De intensieve landbouw en veehouderij heeft dus een belangrijk aandeel in milieu- en klimaatproblemen, door het hoge land- en watergebruik, bodemerosie, de problematiek van vermesting en de achteruitgang van de biodiversiteit.
Een microbe is een micro-organisme dat te klein is om met het blote oog gezien te worden. Hieronder vallen alle eencelligen zoals bacteriën, protozoa (waaronder de amoeben), eencellige algen en schimmels (waaronder de gisten) maar ook kleine meercellige organismen, zoals kleine soorten rond- en platwormen. Veel micro-organismen gebruiken restanten van andere organismen als voedsel. Men spreekt van ’microbieel’ als iets betrekking heeft op, of veroorzaakt wordt door, micro-organismen.
Microbieel eiwitpoeder dat kan dienen als veevoeder of als basis voor vlees.
Voor de productie van microbiële eiwitten gebruiken we reststromen van industriële processen en zoals het er nu uit ziet ook CO2. De reststromen, tot voor kort afval, zetten we via microbiologische processen om in hoogwaardige eiwitten, bouwstoffen voor onze voeding. Rechtstreeks als grondstof voor vleesvervangers, onrechtstreeks voor veevoer of voor bemesting van gewassenteelten, en dus de verdere verduurzaming van onze landbouw. Voordeel is dat we meer mensen zullen kunnen voeden (in 2050 moeten 10 miljard mensen gevoed worden) zonder de planeet verder aan te tasten. Het Amazonewoud kan je maar één keer kappen om er soja te kweken!”.
Waarmee Stijn Boeren met zijn bezigheden dicht bij het doel komt dat ooit zijn studiekeuze bepaalde: “Iets doen met wetenschappen waar je praktisch iets mee kon en dat een positieve impact heeft op de aarde”. (jaf)
GEMEENTEBELEID Hoewel de gemeenteraadsagenda van februari op het eerste gezicht weinig wereldschokkende punten bevatte, werd er toch stevig gedebatteerd. Het ging enerzijds over een vrij abstract dossier dat op termijn toch best wat lokale impact zou kunnen krijgen, nl. het beleidsplan ruimte van de provincie Antwerpen; en anderzijds over een heel concreet dossier vlakbij huis, de aanstelling van een architect voor de nieuwe brandweerkazerne. Daarnaast pikte de oppositie een aantal discussies terug op die al eerder gevoerd werden, over de manier waarop het bestuur invulling wil geven aan Praatpunt en over de kinderopvang in ‘t Gastenhuys. Beide kanten van de tafel verdedigden hun standpunt van tijd tot tijd met forse bewoordingen, wat doet vermoeden dat we na de verschillende coronagolven stilaan de eerste tekenen zien van verkiezingskoorts voor 2024.
heeft, maar niet multimodaal bereikbaar is. We hebben nu eenmaal geen kanaal, geen station, en ook wat busverbindingen betreft, zitten we in een uithoek. Het stadsbestuur vraagt de provincie om de ontwikkelingsmogelijkheden van Hoogstraten wel open te houden, en tegelijkertijd mee te bekijken hoe we die bereikbaarheid kunnen verbeteren. Mochten de mogelijkheden toch beperkt worden, dan is de vraag welke compensatie daarvoor wordt voorzien. Intussen groeit het aantal Hoogstraatse huishoudens veel sneller dan de provincie lijkt te voorzien: kloppen de cijfers niet of groeien we echt te snel?
Het provinciale beleidsplan vind je integraal op de website van de provincie.
De Hoogstraatse gemeenteraad mocht net als de 68 andere gemeenten van onze provincie een advies formuleren over het nieuwe provinciale beleidsplan ruimte, een lijvig dossier dat in totaal goed is voor 511 pagina’s. Voor alle details verwijzen we graag naar de 8 documenten op de website van de provincie Antwerpen, een beknopte samenvatting vind je in het kaderstuk achteraan dit artikel.
Het advies waarover de gemeenteraad zich buigt, is door het college samengesteld vanuit een analyse door de dienst ruimtelijke ordening en bijkomend advies van de IOK. Het belangrijkste aandachtspunt is de typering van Hoogstraten in het beleidsplan als een plaats die weliswaar regionale invloed
Daarnaast stelt het bestuur zich de vraag hoe lang de provincie innames van de open ruimte nog wil toelaten en wie welke rol zal opnemen om ongewenste bebouwing in de open ruimte te verwijderen. Het beleidsplan schetst immers een toekomstbeeld waarin de open ruimte gevrijwaard is van ‘sluipverkeer, vertuining, verpaarding, versnipperde bebouwing, residentialisering, verrommeling en groeiende bedrijven’, maar geeft niet aan hoe dat moet gebeuren. De bouwshift, de keuze om slecht gelegen gronden niet te ontwikkelen, zal een moeilijke opgave worden, ook financieel.
Heel specifiek vraagt de stad ook om een oplossing voor grootschalige ruimtevragers zoals grondwerkers, die door hun schaal en activiteit niet juist zitten op een bedrijventerrein maar waarvoor het ook niet duidelijk is of ze volgens het beleidsplan een plek krijgen in de open ruimte.
Ook raadsleden Jacobs, Baets en Hasel-
donckx hebben de moeite genomen om de teksten grondig door te lezen. Ward Baets (CD&V) noemt het beleidsplan heel belangrijke materie, maar klaagt aan dat er erg weinig tijd is geweest om de documenten te bestuderen. “Dit is nergens besproken, er werd geen commissie Ruimtelijke ordening en milieu georganiseerd om het beleidsplan en het advies toe te lichten en te bespreken. In het dossier vind ik ook geen aftoetsing van dit plan met het beleidsplan ruimte van Hoogstraten, waaraan het bestuur toch al heel lang werkt. En pas vrijdag, een weekend vóór de gemeenteraad, krijgen de raadsleden dan nog een e-mail met een aangepaste adviestekst. Ik moet eerlijk zeggen dat ik die zelfs niet heb kunnen bekijken.” Toch blijkt Baets wel degelijk met de kam door het beleidsplan ruimte van de provincie te zijn gegaan. Een kwartier lang geeft hij een opsomming waar de teksten en schema’s volgens hem tegen-
Voormalig schepen van ruimtelijke ordening Ward Baets ging met de kam door de 511 pagina’s van het provinciale beleidsplan
De mobiliteit is vervolgens nog onderwerp van discussie tussen schepen Jef Vissers (N-VA) en zijn voorganger Marc Haseldonckx (CD&V). Vissers legt uit dat er behalve dit beleidsplan ruimte ook wordt gewerkt aan een plan voor de vervoersregio Kempen. Daar komt niet enkel het openbaar vervoer aan bod: het ook nog steeds de bedoeling om zwaar vervoer uit de dorpskernen weg te halen. Hij gelooft echter dat Hoogstraten toch vooral zelf invulling zal moeten geven aan de ruimte en mobiliteit. Dat zal deels gebeuren via het gemeentelijke mobiliteitsplan, waarin fietsvriendelijkheid het uitgangspunt zal vormen. Het bestuur zal de adviesraden dan telkens nog raadplegen over de concrete ingrepen. Voor Haseldonckx gaat de opmerking over de “lage multimodale bereikbaarheid” in het advies echter niet ver genoeg. Hij vindt dat Hoogstraten altijd al stiefmoederlijk behandeld is op vlak van openbaar vervoer en wil de afspraken die met de verschillende gemeenten van de Noorderkempen werden gemaakt toch graag terugzien in het advies.
strijdig, onduidelijk of onvolledig zijn.
Partijgenoot Marc Haseldonckx kaart aan dat het provinciale beleidsplan ruimte ook vaag blijft over het aspect mobiliteit. “Hoogstraten is een stedelijke kern met regionale rol en een lage multimodale bereikbaarheid,” leest hij. “Maar wat betekent dat voor onze mobiliteit? De vorige twee legislaturen ben ik daarover als schepen 12 jaar in overleg geweest met andere gemeenten. Onder begeleiding van de provincie ontwikkelden we een mobiliteitsstudie voor de Noorderkempen waarin een aantal punten stonden die voor Hoogstraten heel belangrijk waren en die ook door de provincie werden erkend. Wat betekent dit vage beleidsplan ruimte voor die afspraken, bijvoorbeeld voor de randweg die aan de westkant van Rijkevorsel werd voorzien en het idee om het vrachtverkeer van de Sint-Lenaartseweg via een aangepaste Houtelweg af te leiden, of het idee van een fiets-o-strade van het station in Brecht tot de industriezone Hazeldonk? In welke mate worden die zaken bevestigd of gehypothekeerd door dit plan?”
Fons Jacobs (Anders) sluit zich aan bij de bemerkingen van CD&V. Ook hij begrijpt niet waarom de raadsleden zo laat geïnformeerd zijn, zeker omdat het openbaar onderzoek al sinds 16 december loopt en de teksten dus al lang ter beschikking zijn. “Waarom is de administratie enkel bij IOK te rade gegaan en niet bij onze eigen adviesraden zoals de GECORO of de mobiliteitsraad?” In de tekst leest hij veel doelstellingen en omschrijvingen, maar weinig concrete zaken om mee
aan de slag te gaan. “‘Hoe zorgen we ervoor dat er in 2050 nog voldoende ruimte is om op een duurzame en kwaliteitsvolle manier te wonen, te werken en te leven?’, staat er aan het begin van het beleidsplan. Maar het antwoord vinden we er niet in terug. En hoe staat het intussen trouwens in Hoogstraten, met ons eigen beleidsplan ruimte? Ook wij moeten zorgen dat er in 2050 nog voldoende, duurzame en kwaliteitsvolle ruimte is. Durven wij verder te gaan dan dit weinig zeggende plan en wel antwoorden te geven?”
Schepen van ruimtelijke ordening Piet Van Bavel (Hoogstraten Leeft) geeft toe dat de tekst van het gemeentelijke advies erg laat kwam en belooft intern te laten onderzoeken waar dat is fout gelopen. “Maar de tussenkomsten vertalen ook mijn eigen bezorgdheden en die hebben we opgenomen in het advies van de stad: dit beleidsplan ruimte van de provincie Antwerpen blijft vaag en algemeen, het biedt vooral een kader. De uitdaging zal zijn om het te verfijnen in ons eigen beleidsplan ruimte. Het is overigens niet zo dat wij daarvoor gewacht hebben op dit provinciale plan.”
Wanneer raadslid Ward Baets vraagt hoe het bestuur nu verder zal omgaan met de opmerkingen van de oppositiepartijen, antwoordt voorzitter Gert Van den Bogaert dat het gezien de timing van het advies niet mogelijk is om de tekst die de stad had voorbereid nog verder aan te vullen. Hij stelt voor om dus daar dus gewoon over te stemmen. De oppositiepartijen gaan echter niet akkoord. “De gemeenteraad wordt om advies gevraagd, maar de tekst van het college is te nemen of te laten?” vraagt raadslid Haseldonckx. Zijn collega Baets stelt ontgoocheld vast dat de fracties dan voor niks de moeite hebben gedaan om het beleidsplan te bestuderen en te bespreken. “Weinig transparant, én frustrerend”, noemt hij dat.
Raadslid Tinne Rombouts (CD&V) treedt hem daarin bij: “Ik ga ervanuit dat ik u mag aanspreken als voorzitter van álle raadsleden en als iemand die de democratie hoog in het vaandel draagt. We hebben geen mogelijkheden gehad om inspraak te hebben in dit advies, niet via adviesraden waarin we vertegenwoordigd zijn, niet via een commissie, er is zelfs geen informatiemoment geweest. Onze teksten staan op papier en de gemeenteraad kan wel degelijk haar beslissingen zelf bepalen.” Ook raadslid Fons Jacobs (Anders)
Hoogstraten moet zorgen dat er in 2050 nog voldoende ruimte is Fons Jacobs (Anders)Files zijn zoals in nagenoeg alle dorps- en stadskernen een vertrouwd beeld. Hoogstraten wordt op provinciaal niveau omschreven als “een minder goed gelegen en ontsloten buitenbeentje.”
sluit zich daarbij aan. “De argumenten zijn geformuleerd en er zijn nog twee weken om dit advies in te dienen: zet de diensten aan het werk. Dat is perfect mogelijk als er de politieke wil is bij de meerderheid.”
Schepen Jef Vissers (N-VA) mengt zich in de discussie. “Ik heb eigenlijk niemand gehoord over het advies zelf,” stelt hij vast. “De fracties hebben hun eigen opmerkingen geformuleerd op het beleidsplan ruimte, maar over het voorgestelde advies heb ik weinig gehoord.” Jacobs is het daar niet mee eens. “Ik heb gezegd dat het te vrijblijvend is, wij vinden het een slecht advies,” reageert hij.
Daarop vraagt de fractie CD&V om de vergadering te onderbreken voor onderling overleg. Tien minuten later hebben ook de meerderheidspartijen met elkaar gesproken en doet schepen Piet Van Bavel (Hoogstraten Leeft) een voorstel: de tekst van het advies blijft ongewijzigd, maar de bemerkingen van de oppositie zullen apart worden overgemaakt aan de provincie. Met dat voorstel had CD&V dan weer geen rekening gehouden. Nadat ze zich nog eens teruggetrokken hebben voor overleg geeft raadslid Ward Baets het standpunt van de fractie mee: zij stemmen tegen, niet omwille van de inhoud - er zitten goede elementen in het advies - maar vooral omwille van de ongelukkige manier waarop het advies tot stand is gekomen. Ook Anders stemt tegen.
Een kleine twee jaar geleden was de kogel door de kerk: er zou een nieuwe brandweerkazerne gebouwd worden bij de kruising Desmedtstraat-Meerseweg-Bredaseweg, die de huidige kazernes in de Sint-Lenaartseweg en in Meerle zou vervangen. De centrale ligging en de inzet van meer beroepskrachten zou de gemiddelde aanrijtijden voor het grondgebied Hoogstraten sterk moeten verbeteren. De stad staat in voor de bouw van de kazerne en zal ze verhuren aan de hulpverleningszone Taxandria. Daarvoor kocht ze alvast twee percelen grond: dat van de voormalige zoutopslag en het veld ten westen daarvan, samen goed voor net geen 4000 m². De gemeenteraad van februari moest beslissen over de overheidsopdracht om een architect aan te stellen. Dat gaf meteen ook een inkijkje in de eisen waaraan zo’n kazerne tegenwoordig moet voldoen.
De kazerne moet volgens het dossier de nodige plaats bieden voor interventies van brandweer en ziekenwagen, onderhoud van materiaal en voertuigen, de wachtdienst tijdens de dag en de nacht, administratie, oefeningen, sport en ontspanning. Dat vraagt onder meer een stelplaats voor de 17 voertuigen en 6 tot 8 containers, kleedruimtes en lockers voor 82 vrouw- en manschappen, een nachtverblijf voor 12 tot 14 personen, 35 parkeerplaatsen en fietsenstalling. Het gebouw moet zo ont-
worpen zijn dat interventies snel en veilig kunnen verlopen: er moet een vlotte circulatie zijn bij het toekomen van de manschappen en het vertrek van de interventievoertuigen. Als er een crisis is, moet de kazerne ook dienst kunnen doen als zenuwcentrum. Verder blijken een aantal specifieke lokalen vereist te zijn, zoals een ‘duivelskamer’ voor de opslag van gevaarlijke stoffen, een ademluchtlokaal en een ‘bottenwas’ om de laarzen te reinigen. En, niet te vergeten, een polyvalente zaal of leslokaal, inclusief toog, koelvoorziening en “plaats voor een biljart”. De vrijwilligers moeten ook gesoigneerd worden, uiteraard. De stad voorziet 9 miljoen euro voor het gebouw en 810.000 euro (9%) voor het ontwerp. De bouwwerken zouden halfweg 2024 moeten starten.
Bij de bespreking van het agendapunt herhaalt raadslid Tinne Rombouts (CD&V) de bezorgdheid of de kazerne wel op de voorziene locatie geplaatst kan worden. Uit de documentatie blijkt dat er bijna 4000 m² nodig is op het gelijkvloers, terwijl de twee aangekochte percelen maar die grootte hebben en niet volledig bebouwd mogen worden. “Omdat enkel die percelen vermeld zijn in de opdracht, geef je de architect eigenlijk een onmogelijke opdracht. Moet die zelf bekijken wat erin kan en wat niet? Of gaat het bestuur schrappen in de lijst van vereisten? Het lijkt ons niet wijs om nu al een architect aan het werk te zetten. Wie zal er inschrijven op deze opdracht? En als het bestuur toch nog een derde perceel verwerft, kan je dat niet zomaar toevoegen aan de gegunde opdracht zonder problemen te krijgen met architecten die de uitdaging aan zich hebben laten voorbijgaan.”
Tinne Rombouts (CD&V)
Volgens het dossier ligt de bouwlijn op 17 meter van de as van de weg en in de voortuinstrook moet een groenzone voorzien worden. Minstens 30% van het perceel moet onverhard blijven. De hoogte van het gebouw is beperkt tot 2 of 3 bouwlagen. Er moet minstens 4 meter afstand gehouden worden van de perceelsgrenzen als het gebouw daar 7 meter hoog is; voor elke meter dat het gebouw hoger wordt, komt er ook een meter afstand bij. Langs de waterloop in het noorden van het perceel moet 5 meter vrijgehouden worden voor de ruiming.
Burgemeester Marc Van Aperen (Hoogstraten Leeft) geeft aan dat de gesprekken over het derde perceel nog lopen. “Zelfs als de onderhandelingen niets zouden opleveren, ga ik ervan uit dat het programma met een creatieve ontwerper toch uitgevoerd zal kunnen worden, bijvoorbeeld door in de hoogte te werken.” De burgemeester betwist overigens dat binnen deze opdracht een derde perceel niet opgenomen zou kunnen worden.
Rombouts mist ook adviezen in het dossier en vraagt zich af of het programma van eisen op het college of de raad van de hulpverleningszone besproken en goedgekeurd zijn, waarop de burgemeester antwoordt dat het programma wel degelijk realistisch is en dat het meermaals is besproken binnen de stuurgroep.
zal z’n verstand
Marc Van Aperen (Hoogstraten Leeft)
Raadslid Haseldonckx (CD&V) herhaalt zijn bezorgdheid over de verkeersveiligheid van de locatie, omdat de inrit vlakbij de bocht Desmedtstraat - Meerseweg zou komen te liggen. “Heeft het Agentschap Wegen en Verkeer al bevestigd dat er verkeerslichten zullen komen?” De burgemeester antwoordt dat dat besproken is maar dat er nog geen uitsluitsel over gegeven werd. Hij gaat er wel van uit “dat AWV z’n verstand zal gebruiken”.
In het dossier lezen we: “De op- en afritten moeten door de ontwerper nog besproken worden met het Agentschap Wegen en Verkeer. AWV vermeldt zelf: “Er kan normaal gezien slechts één toegang van 7 meter toegestaan worden voor zulke activiteiten. Maar, op basis van een duidelijke motivatie, kan er een verbrede toegang toegestaan worden afhankelijk van de draaicirkels die de brandweer nodig heeft. Ook het opsplitsen van een in- en uitrit is een mogelijkheid, als aangetoond kan worden dat dit een positieve impact heeft op de verkeersveiligheid langs de gewestweg.”
CD&V bezorgde in de week voor de gemeenteraad een aantal vragen, die volgens de burgemeester deels, maar nog niet allemaal beantwoord konden worden. Deze gaan onder andere over de dekkingsgraad van de ambulancedienst over de hulpverleningszones heen. Het antwoord van de zonecommandant dat zij zich daar niet over kunnen uitspreken, doet Rombouts vermoeden dat er beslist is over de verhuis naar de nieuwe locatie zonder de federale overheid om advies te vragen over de effecten.
Ze haalt aan dat de dekkingsgraad door de brandweer in het algemeen weliswaar verbetert, vooral overdag door ook beroepskrachten in te zetten, maar dat door de sluiting van de post in Meerle de dekkingsgraad daar en in Meersel-Dreef er wel degelijk op achteruit gaan. Als burgemeester Van Aperen aanhaalt dat daarover ook afspraken gemaakt zijn met Nederland, antwoordt Rombouts dat het wel heel cynisch is om een post waar materiaal en manschappen zijn te sluiten, en dan te re-
kenen op het buitenland om ‘s nachts betere bescherming te hebben.
Er waren ook nog vragen over de aantallen vrijwilligers die nodig zijn op de nieuwe kazerne, maar intussen verhardt de toon van het gesprek tussen Rombouts en Van Aperen. “Ik zal de informatie opzoeken en bezorgen, maar dat is niet het onderwerp van het agendapunt vandaag,” brengt de burgemeester in herinnering. “De zoneraad heeft al in 2019 unaniem beslist om de twee posten te integreren op één locatie tussen Hoogstraten-centrum en de Meerseweg. Dat zijn beslissingen die in de vorige legislatuur niet zijn genomen, wij hebben wel het lef gehad
Marc Van Aperen (Hoogstraten Leeft)
om dat te doen. Ik weet dat jij het daar niet mee eens bent en dat je daarover aan stemmingmakerij doet in Meerle, maar je komt altijd weer met dezelfde argumenten.” Tinne Rombouts ontkent stellig dat ze in Meerle mensen zou ‘opstoken’ en benadrukt dat ze het jammer vindt “dat er op de man wordt gespeeld, als het niet op inhoud te halen valt”. Ook raadslid Fons Jacobs (Anders) herhaalt de bezorgdheden over de bereikbaarheid, de oppervlakte en de veiligheid van de locatie en vraagt dat het dossier terug te nemen tot er meer zekerheid is over het derde perceel. Burgemeester Van Aperen zegt er echter alle vertrouwen in te hebben dat het goed komt. De opdracht om een architect aan te stellen wordt goedgekeurd door Hoogstraten Leeft en N-VA, CD&V stemt tegen en Anders onthoudt zich.
Ook over een aantal andere agendapunten werden in februari discussies uit vorige raadsvergaderingen herhaald of voortgezet. Zo liet CD&V een bijkomend agendapunt agenderen over Kreatief vzw, de organisatie die al jaren de drijvende kracht was achter Praatpunt, het initiatief dat anderstaligen kansen biedt om Nederlands te oefenen. De stad zette de samenwerking met Kreatief echter eind 2022 stop en verschoof het budget naar andere initiatieven rond integratie en inburgering. Voor raadslid Tinne Rombouts, die tien jaar geleden vanuit het toenmalige bestuur de samenwerking met Kreatief mee opstartte, blijft het onbegrijpelijk dat zo’n goed werkend initiatief met vrijwilligers
Kinderopvang De Vlindertjes nam haar intrek in ’t Gastenhuys, waardoor hier geen extra opvangplaatsen kunnen gecreëerd worden.
werd stopgezet om een relatief klein bedrag te besparen.
Schepen Faye Van Impe (N-VA) legt uit dat de stopzetting niet enkel om budgettaire redenen gebeurde. Al in het bestuursakkoord van 2019 was er de intentie om een ruimer integratieloket op te starten en vanuit een bevraging bij de doelgroep is beslist om met verschillende formules en locaties te werken om op een informele manier Nederlands te oefenen. Zo is er nu ook een aanbod in het lokaal dienstencentrum in Meer en zijn er bijvoorbeeld voorleesouders op het speelplein en bij mensen thuis. Na nog heel wat vragen en bedenkingen over en weer besluit de voorzitter de discussie om over te gaan naar het volgende punt.
Oppositiepartij Anders greep de agendapunten over de samenwerkings- en huurovereenkomst met Ferm Kinderopvang voor ‘t Gastenhuys aan om terug te komen op de kinderopvang van de Vlindertjes (zie ons januarinummer). Omdat er geen onthaalouders gevonden werden om de kinderopvang in ‘t Gastenhuys in te vullen, nam de opvang van De Vlindertjes daar intussen haar intrek. De stad kwam tot vorig jaar tussen in de huurkosten die De Vlindertjes betaalden aan het Spijker voor de locatie in de Gelmelstraat, in ruil voor een aantal gereserveerde plaatsen voor opvang vanuit OCMW-cliënten. Die ondersteuning werd vorig jaar echter stopgezet ten voordele van een ander subsidiesysteem, waarvan alle Hoogstraatse opvangini-
tiatieven gebruik kunnen maken. Mirho, als overkoepelend orgaan boven het Spijker, kon gezien de hoge energieprijzen niet ingaan op de vraag van De Vlindertjes om de huurprijs voor De Vlindertjes te verlagen, waardoor de toekomst van hun kinderopvang op losse schroeven kwam te staan. Tot de stad dus het aanbod deed om de opvang in het Gastenhuys uit te baten.
Raadslid Maarten Leemans (Anders) haalt tijdens de vergadering aan dat Mirho nu zelf van plan zou zijn om de oude villa te gebruiken voor kinderopvang. Wanneer hij zegt te vermoeden ‘dat er meer aan de hand is’ en de opeenvolging van gebeurtenissen ‘een bijzonder groot toeval’ noemt, schiet dit bij schepen Faye Van Impe in het verkeerde keelgat. Ze licht uitgebreid toe dat het bestuur zich altijd constructief heeft opgesteld
om oplossingen te vinden, zowel voor het probleem dat er geen onthaalouders gevonden werden, als voor het probleem waarmee De Vlindertjes werden geconfronteerd. “Voor mij is dit ook geen ideaal scenario. Ik had ook liever gehad dat de Vlindertjes konden blijven waar ze waren en dat we dus geen verhuis, maar extra opvangplaatsen hadden gerealiseerd in ‘t Gastenhuys. De zorg van ouders die geen opvang vinden is ook onze zorg. We bekijken nog steeds hoe we extra plaatsen kunnen realiseren in Hoogstraten.” Intussen stellen de onthaalouders en de kinderen in ‘t Gastenhuys het heel goed, aldus burgemeester Van Aperen, die er dezelfde dag nog een kijkje ging nemen.
Ik had ook liever extra opvangplaatsen gerealiseerd
Faye Van Impe (N-VA)
Raadslid Joël Adams (CD&V) is lid van het beheersorgaan van het gemeenschapscentrum en heeft opgevangen dat er knopen doorgehakt zouden zijn om de geplande werken op de site van de Pax on hold te zetten en in plaats te investeren in optimalisatie van de huidige Rabboenizaal.
Schepen Arnold Wittenberg (Hoogstraten Leeft) verduidelijkt dat er het nieuwe gemeenschapscentrum zeker niet on hold staat. Het Spijker heeft echter Vlaamse subsidies ontvangen die het waarschijnlijk zal gebruiken om de Rabboenizaal in de loop van 2024 te moderniseren volgens de behoeften van de school. Zodra duidelijk is of dat inderdaad doorgaat, nemen ze contact met de stad om de tijdelijke impact op de werking van het gemeenschapscentrum te bespreken. (twi)
Schrijf dan € 18,50 over en ontvang de 7 resterende nummers in 2023
Doe dit vóór 10 april mét vermelding van je naam en volledig adres naar: BE34 7512 0801 1890 t.a.v. De Hoogstraatse Pers bvba, Begijnhof 27, 2320 Hoogstraten
En wij doen de rest, tot het eind van ‘t jaar!
Voor meer info: www.demaand.be/abonneren
Het ruimtelijk beleidsplan is een nieuw instrument dat het ruimtelijk structuurplan vervangt en overheden moet toelaten strategischer, flexibeler en meer realisatiegericht te werken. Het heeft geen verordenende kracht, en bestaat uit een strategische visie en één of meer beleidskaders, die samen het kader aangeven voor de gewenste ruimtelijke ontwikkeling.
Wat bevat dit beleidsplan? De provincie ziet verschillende maatschappelijke trends en uitdagingen die zorgen voor een druk op de ruimte en conflicten tussen verschillende functies. De grote uitdaging bestaat erin om de toenemende vraag naar ruimte te beantwoorden zonder bijkomend te bebouwen en verharden. We zullen op een zuinige, toekomstgerichte en flexibele manier moeten omgaan met de ruimte en daarbij inzetten op nabijheid en bereikbaarheid, met respect voor het lokale karakter van elke plaats.
Daarvoor beschrijft het provinciale beleidsplan ruimte zeven ‘ruimtelijke strategieën’:
• Offensieve open ruimte: zowel het ecologische netwerk als het netwerk van aaneengesloten landbouwgebieden versterken én functies zoals natuur, landbouw, duurzaam waterbeheer en recreatie met elkaar verweven;
• Samenhangend ecologisch netwerk: belangrijke natuurgebieden en de samenhang ervan in één netwerk doorheen de bebouwde en open ruimte versterken, herstellen en beheren;
• Van versnippering naar bundeling: versnipperde bebouwing tegengaan en zelfs terugdraaien door functies te bundelen op goed gelegen en ontsloten plekken, en die dan intensiever maar op een kwalitatieve manier gebruiken;
• Ruimtelijke multimodale knopen: de goed gelegen plekken via verschillende vervoerswijzen met elkaar verbinden;
• Sluitend locatiebeleid voor (hoog)dynamische functies: enerzijds in de goed bereikbare kernen de functies verweven die daar passen, zoals wonen en winkelen, anderzijds de functies die daar niet pas-
sen inplanten buiten de kernen op goed bereikbare plaatsen;
• Levendige kernen: wonen, werken en ontspannen in dorps- en stadskernen die elk hun eigen karakter en hun eigen rol hebben die bepalend is voor de ontwikkeling die er mogelijk is;
• Energietransitie: energieverbruik voorkomen door de ruimte efficiënt in te delen (zie de goed bereikbare plaatsen en de verweving) en de overgang naar duurzame energiebronnen stimuleren.
Het beleidsplan maakt die strategieën concreter in een aantal thematische beleidskaders. Het beleidsplan ruimte bevat er momenteel drie.
Het beleidskader ‘Levendige kernen’ gaat ervan uit dat plaatsen die op verschillende manieren bereikbaar zijn en waar veel voorzieningen zijn, beter geschikt zijn om bijkomende voorzieningen of woningen op te vangen. Men wil de juiste functies op goed gelegen plaatsen in en buiten de woonkernen verweven. Wonen buiten de kernen wordt niet gestimuleerd. De provincie werkte voor elke woonkern een typering uit, onder meer op basis van schaal, bereikbaarheid, voorzieningen en samenhang met andere kernen. De typering bepaalt dan welke rol en ontwikkelingsmogelijkheden men voor die kern ziet.
Volgens die indeling is Minderhout een‘stedelijke dorpskern’, Wortel, Meer en Meerle zijn gewone ‘dorpskernen’ (niet geschikt voor bijkomende groei), Meersel-Dreef een ‘kleine dorpskern’. Speciaal voor Hoogstraten wordt echter een aparte categorie in het leven geroepen: het is een ‘stedelijke kern met regionale rol, maar met een beperkte multimodale bereikbaarheid’, lees: niet voldoende bereikbaar op verschillende manieren. “Hoogstraten heeft onvoldoende knoopwaarde om op hetzelfde niveau te staan als de overige kernen met regionale rol. Ze bezit echter wel de voorzieningen, gebruikersintensiteit en de (zij het beperkte) invloed ten opzichte van zijn nabije omgeving.” Stedelijke kernen met regionale rol kunnen ook in de toekomst bijkomende voorzieningen, werkplekken en bijkomende gezinnen opvangen, maar Hoogstraten wordt daar dus toch gezien
als een minder goed gelegen en ontsloten buitenbeentje. Wat dat precies betekent voor de ontwikkelingskansen, maakt het beleidskader niet meteen duidelijk.
Het beleidskader ‘Verdichten en ontdichten van de ruimte’ wil inzetten op efficiënt ruimtegebruik. In de bebouwde ruimte kan dat door te verdichten (de ruimte efficiënter gebruiken), tegelijkertijd te ontdichten (ontharden, infiltratie, dak- en gevelgroen voorzien) en functies te verweven (de juiste functie op de juiste plaats, voorzieningen delen). In de open ruimte kan men functies ook verweven, maar moet ontdichten ook mogelijk zijn door bestaande bebouwing of verharding te verwijderen. Er is bijvoorbeeld plaats voor nieuwe landbouwinfrastructuur, maar ongebruikte gebouwen zouden ook gesloopt moeten worden. Waar mogelijk zou men open ruimte die een ‘harde bestemming’ heeft maar nog niet bebouwd is, moeten beschermen en omvormen.
Het beleidskader ‘Sterke netwerken: ruimte en mobiliteit’ stelt voor om bovenlokaal kijken waar intensieve functies zoals wonen, economische activiteiten en voorzieningen zich kunnen ontwikkelen. Het uitgangspunt is dat de ontsluiting mee de draagkracht van een plek bepaalt: functies die veel verplaatsingen genereren worden het liefst ingeplant op plaatsen waar er verschillende vervoerswijzen zijn. De provincie wil dergelijke ‘regionale en interregionale ruimtelijke multimodale knopen voor personen- en goederenvervoer’ verder versterken. Zoals ook al bleek in het beleidskader ‘Levendige kernen’, wordt Hoogstraten gezien als een kern met een hoge plaatswaarde, maar een lage knoopwaarde. Lees: veel voorzieningen, maar weinig vervoersmogelijkheden. (twi)
WONEN ERFGOED Tot de afschaffing van de wet op de landloperij in 1993 was de Wortel-Kolonie van en voor de landlopers, hun bewakers en een zeldzame wandelaar. Nu 30 jaar later is het domein als landschap beschermd, staat het op de lijst van Unesco Werelderfgoed en is het één van de negen erkende stiltegebieden in Vlaanderen… al is er van stilte haast geen sprake meer.
Het drevenpatroon van de Kolonie werd in 1822 door landmeter Bogaerts uit Turnhout getekend in opdracht van de Nederlandse generaal Johannes van den Bosch. Die wou er, naar het voorbeeld van Frederiksoord in het noorden van de Verenigde Nederlanden, een project starten om armoede te bestrijden. De keuze voor Wortel had alles te maken met de nabijheid van het door Napoleon opgerichte bedelaarsoord in het kasteel van Hoogstraten.
Het gemeentebestuur van Wortel, dat de woeste gronden verhuurde aan plaatselijke boeren, was daar alles behalve gelukkig mee. Er was dan ook een koninklijk besluit, zeg maar een onteigening, nodig om Wortel te verplichten om 303 ha grond af te staan. De overige 213 ha werden gekocht van de hertog van SalmSalm en van grootgrondbezitter-bankier Hennesy uit Brussel, die hun gronden wat graag verkochten aan 16 gulden per ha.
Van den Bosch liet er 250 kleine hoevetjes bouwen, waarin steden en gemeenten be-
Op deze kaart van 1895 zijn de percelen van de boerderijtjes uit de Nederlandse periode nog duidelijk zichtbaar.
delaars en verpauperde gezinnen konden plaatsen. Door goede leefomstandigheden en landarbeid zouden ze werkbekwame lieden worden. Maar dat was een utopie. De meesten hadden geen notie van landbouw en de problemen die zich in de ‘normale’ maatschappij voordeden, werden in de kolonie nog uitvergroot.
Na de Belgische onafhankelijkheid bleef het project in Nederlands beheer tot het in 1842 failliet ging en privaat eigendom werd van de koning van Nederland, de grootste schuldeiser. In 1847 werden de laatste gezinnen uit de koloniehuizen gezet. Het domein werd een niemandsland en wat er overbleef van de huizen lag voor het grijpen en kreeg voor de inwoners van Wortel een voor hen betere bestemming…
Bedelaars en daklozen werden opnieuw opgesloten in een van de per provincie opgerichte bedelaarsoorden, maar die kunnen de toevloed niet aan.
Maar armoede is van alle tijden. In 1870 koopt de Belgische regering de kolonie aan, op dat moment eigendom van vier notarissen uit West-Vlaanderen. Daarbij speelt senator en grootgrondbezitter Eduard Jacquemyns een belangrijke rol. Hij ontgint meer dan 2.000 ha grond in Meerle en Minderhout en kan zijn collega’s senatoren overtuigen dat de Kempense grond wel geschikt is voor ontginning. Op die plaats opnieuw daklozen opvangen en hen de grond laten bewerken kan zeker, op voorwaarde dat men die ontginning beter aanpakt dan de Nederlanders het deden.
Bestuurlijk blijft Wortel-Kolonie onder Hoogstraten en/of Merksplas. In Wortel verblijven naast bedelaars andere groepen uit de maatschappij waar men geen blijf mee weet: zwakzinnigen, Joden, Russische soldaten enz., tot Wortel-Kolonie in 1955 een eigen bestuur krijgt en nog enkel gebruikt wordt voor de opvang van landlopers.
Maar men mag mensen niet opsluiten omwille van armoede, zo groeit het besef, en in 1993 komt hier een einde aan. De daklozen worden als het ware op straat gezet.
Om in de euro te kunnen stappen moet de regering De Haene voldoen aan de Maastrichtnorm en dus de begroting op orde hebben. De federale regering wil de kolonie op de markt brengen, maar plaatselijke actiegroepen steken daar een stokje voor en overtuigen de Vlaamse overheid dat ze de kolonie moet kopen.
En met succes, want in 1996 maakt minister Kelchtermans, bevoegd voor landschapszorg, geld vrij voor de aankoop. Op 17 december 1997 wordt de Vlaamse Landmaatschappij (VLM) eigenaar van de kolonie voor 243 miljoen BEF (6.023.827 euro).
Op uitzondering van de strafinrichting en de veiligheidszone er rond, die federaal blijven, veranderen zo 430 ha van het 516 ha grote domein van eigenaar. Alles moet in volle eigendom van de overheid blijven, slechts delen ervan mogen worden overgedragen in erfpacht. Dat is zo voor de gronden, maar ook voor de woningen.
Drie directiewoningen en het voormalige schooltje blijven eigendom van de Regie der Gebouwen, maar op 1 juni 1998 beslist de Hoogstraatse gemeenteraad unaniem om de vrijgekomen cipierswoningen te kopen voor een bedrag van 33 miljoen BEF (818.000 euro). Het gaat om 16 woningen gebouwd ca 1893, wellicht ook naar een ontwerp van architect Chambert, de ontwerper van de ‘kazerne’ (later het Casino).
De gemeente zal die woningen in een vestzak-broekzak operatie in erfpacht geven. Het bestuur hoeft er dus geen winst op te maken. De bewakers / bewoners krijgen voorrang, vervolgens gelden de voorwaarden zoals die gebruikelijk worden bij de toekenning van sociale woningen.
Sommige woningen zijn in goede staat, andere veel minder. Het is dus onmogelijk om de waarde van elke woning afzonderlijk te bepalen. Om die reden stelt de administratie van de stad een lastenkohier op, dat bepaalt hoe de woningen er na tien jaar erfpacht, moeten bij staan. Bewoners die in hun goedkope huurwoning reeds werken hebben uitgevoerd komen er goed vanaf. Anderen die de kat uit de boom keken, staan voor zware kosten.
Op 20 december 2000 ondertekenen 13 bewakers een contract van erfpacht. Ze betalen elk 2.300.000 BEF (57.000 euro). Voor woning nr. 3, die sterk vervallen is er geen kandidaat en gaat men verder op zoek. Voor de dubbelwoning tegenover het Casino zijn er gesprekken gaande met Widar.
Paul Daems en Ria Craane
We maken het niet moeilijk en houden eerst halt bij woning Kolonie 1, een honderdtal meter voorbij de plaats waar de straatnaam Boulevard plots Kolonie wordt. Daar wonnen sinds 1978 Paul en Ria Daems, alle twee afkomstig van Turnhout.
“Ik werkte op dat moment nog in Antwerpen en moest in het kader van een opleiding verschillende strafinrichtingen gaan bezoeken”, zegt Paul, “Directeur Matthijs prees zijn kolonie en wees erop dat er een 7-tal woningen leeg stonden. Dit huis stond op dat moment 9 jaar leeg en was totaal vervallen. Ria was echter de drukte van Turnhout gewoon en zag hier komen wonen helemaal niet zitten, tot we een woning bezochten die aangepast en bewoond was en ik samen met haar vader Ria kon overtuigen. Zeven jaar nadat we hier woonden werd ik naar Wortel overgeplaatst.
In het begin moesten we 340 BEF (8,43 Euro) en op het einde 800 BEF (20 euro) huur betalen. Ik was toen 28 jaar en omdat we hier tot mijn pensioen konden blijven wonen, beslisten we om te huren en te investeren zodat we hier jarenlang goed konden wonen.
Toen we de woning in 2000 in erfpacht namen, lagen de zwaarste investeringen achter ons en moesten we geen echt grote kosten meer doen om aan het lastenkohier, dat het stadsbestuur had opgemaakt, te voldoen. De manier waarop de stad de woningen in erfpacht gaf was de enig mogelijke, want de huizen waren zo verschillend van kwaliteit dat het onmogelijk was om voor elk huis een erfpachtvergoeding te bepalen.”
“We wonen hier zeer graag en willen hier oud worden”, zegt Ria, “Onze twee kinderen, Kim en Nick, groeiden hier op, maar voor hen was en is het hier te afgelegen. Maar we denken nog vaak terug aan de tijd dat de kolonie door de landlopers onderhouden werd. Elke landloper had
“Vroeger een park, nu bijna een wildernis
zijn vaste job. Zo was er de ‘vliegende ploeg’. Een van hen stond voor de het onderhoud van den Boulevard, een andere moest zorgen dat de weg van het kruispunt tot De Diept proper stond en ga zo maar door. Als hij geld genoeg had om eens op verlof naar ‘de miekes’ te gaan, bleef zijn werk op hem te wachten tot hij terug was. Nu worden de bermen niet meer onderhouden en kan het water niet meer weg. Vroeger was de kolonie een park, nu bijna een wildernis…”
Yorinda Schoenmakers
zoon Alek en haar 20-jarige dochter Esmee. Yorinda is maatschappelijk assistent en werkt in opdracht van het ‘t Zwart Goor in Amanis in Malle, een half open en gesloten instelling voor mensen met een beperking, vaak in combinatie met zware gedragsstoornissen. Haar dochter Esmee zit op kot; Alek is industrieel ingenieur en werkt bij Bogaerts in Hoogstraten. Met een vorm van autisme is hij graag alleen en geniet dus van de rustige plaatsen in de kolonie. Omdat hij het ouderlijk huis niet vlug zal verlaten heeft hij in het huis zijn eigen zit- en slaapruimte.
Theo De Houwer en Denise Janssen “Nu is
De 68-jarige Theo De Houwer werkte meer dan 30 jaar voor Justitie. Vanaf zijn 14de ging hij op verschillende plaatsen werken: bij Van Roey, in het slachthuis en als chauffeur bij Vorselmans, tot hij eind jaren ’70 een examen deed voor bewaker. Hij was geslaagd, maar het zou nog negen jaar duren vooraleer hij in Wortel kon beginnen, na dienstjaren in Brussel, Antwerpen en Hoogstraten.
“Toen er sprake kwam van erfpacht was Willy van Springel, de bewoner van nr. 5, niet geïnteresseerd,” verduidelijkt Theo, “zo kon ik samen met mijn vrouw Denise Janssen dit huis huren, omdat ik van de bewaarders het meest aantal dienstjaren had. Het huis was bewoonbaar, maar we hebben toch flink moeten investeren om aan de voorwaarden van het lastenkohier van de stad te voldoen.
Ronny Verbert
Bij de toewijzing van de woningen in erfpacht in 2000 was er geen kandidaat bewaker voor woning nr. 3. Daarom zette de gemeente het huis in de markt volgens de procedure die gebruikt wordt bij de toewijzing van sociale woningen. Kandidaten moesten vijf jaar in Hoogstraten wonen en vervolgens telde het aantal kinderen en hun leeftijd.
Yorinda, toen samen met Christoph Swaegers, stelde zich kandidaat op de geboortedag van hun tweede kindje Esmee en kwam zo bovenaan de lijst te staan. “Ik heb iets gekocht, zei ik tegen Christoph, maar ik weet niet waar en wat,” doet ze haar verhaal, “Het huis waarvoor we ons inschreven was onzichtbaar vanaf de straat. Het stond verborgen achter een wilde begroeiing. We moesten op ontdekkingstocht en kwamen uit bij een totaal vervallen krot. Er stonden geen ramen of deuren meer in. We moesten de woning haast heropbouwen. De buitenzijde naar het voorbeeld van de andere woningen en van binnen met een open eigentijds interieur.”
Maar 15 jaar geleden liep de relatie spaak en sindsdien woont Yorinda er met haar 22-jarige
Toen was het hier nog rustig. Nu is het hier soms een autostrade. Wandelaars willen blijkbaar heel vlug op hun vertrekplaats zijn als je ziet hoe snel er hier gereden wordt!”
Van de oorspronkelijke erfpachtnemers zijn enkel Ronny Verbert en Luc Simons nog werkzaam in de strafinrichting. Ronny huurt huis nr. 15 vanaf 1995, toen het al eigendom was van de Regie der Gebouwen en betaalde toen 7.200 BEF (180 euro).
“Ik heb het huis voor en na de erfpacht volledig in orde gebracht en dat heeft me wellicht zoveel als een nieuwbouw gekost,” zegt hij nu. “Toen ik het huurde was het een ruïne, maar ik was er meteen verliefd op. De eekhorentjes liepen binnen en buiten. Maar ik was er zeker van, dit wordt mijn huis, hier wil ik niet meer weg. Men zal me hier tussen zes planken moeten buitendragen.
Ik ben nu 53 jaar oud en werk hier al 29 jaar. Ik heb mijn dochter van 19 en zoon van 15 hier zien opgroeien, maar zit nu midden in een echtscheiding. In principe kan ik binnen drie jaar met pensioen, maar ik ga langer werken, wie weet tot mijn 61 of 64 jaar. Ik doe mijn werk graag. Als dienstdoend adjudant kan ik mijn werk voor een groot deel zelf beredderen en wat kan ik hier alleen zitten doen?
k heb nog jaren met de landlopers gewerkt. Het is een schande hoe men die op straat heeft gezet. Ik was in die dagen portier en je kan je niet voorstellen hoeveel telefoons ik gekregen heb van daklozen die smeekten om terug te mogen komen. Huilend aan de telefoon. Zelfs nu, bij de gedetineerden, zijn er die liefst hier zouden blijven. Een aantal weet dat het buiten niet zal lukken en voelt dat het hier hun plaats is. We zullen ze buiten moeten duwen…
Als men morgen de deuren voor daklozen terug opent, staan ze in rijen aan te schuiven. Men had de boerderij binnen het departement
“We wisten niet wat we kochten”
het hier soms een autostrade”
“Buiten het domein parkeren, met deelfietsen verder”
Welzijnszaken moeten inrichten voor die hier perfect functioneren, maar buiten niet. Nu is het hier verderop Vlaamse kermis.
Toen ik voor corona en de erkenning als Werelderfgoed van het werk kwam, zag ik alleen een verdwaalde mus. Nu is het ’s zondags soms drukker dan op de Meir in Antwerpen. Ik moet opzij springen voor de auto’s. Let op. Men mag of moet het terrein open stellen en goed georganiseerd toerisme moet kunnen. Als men het stiltegebied respecteert, moet men hier plaatselijk verkeer invoeren en parkeerplaatsen aanleggen aan de buitenzijde van het domein. Plaats daar deelfietsen zodat de wandelaars naar het stiltegebied kunnen rijden om in alle rust te wandelen en van de kolonie te genieten.”
de ‘Donkerdreef’ noemen. Hier horen alleen wagens thuis die in de strafinrichting moeten zijn. Men zou die dreef beter afsluiten en een badge geven aan wie er echt moet zijn. Nu hoor je daar ’s avonds wel eens auto’s snel komen en gaan. Dan weet je dat men spullen over de draad komt werpen”
Het mag dan wel de Donkerdreef genoemd worden, Tom en Sigrid hebben wel last van de enorme ledverlichting rond de strafinrichting. “Die verlichting weerkaatst tegen de gebouwen en het is er dus nooit echt donker. Dat was er in 2016 toen we het huis kochten nog niet.”
En het gebuurte? “Het gebuurte organiseert de kerststal en met de opbrengst daarvan enkele activiteiten. Als je daar meer over wil weten moet je bij Jan Tilburgs zijn…”
Jan Tilburgs en Carina Craane
met de jammerlijk overleden Leon Mertens hebben we het voorstel concreet gemaakt. Hoe het precies is verlopen weet Steve Poppe, die verder in nr. 21 woont. Hij zorgt voor het papierwerk.”
Van de 13 woningen die in 2.000 aan bewakers in erfpacht werden overgedragen, zijn er inmiddels vier verkocht. Zo’n verkoop was contractueel mogelijk tien jaar na de ondertekening van het contract en op voorwaarde dat aan alle uit te voeren werken voldaan was.
Tom Hoeymans (broer van boswachter Bart) en Sigrid Van Veltom kochten in 2016 het huis dat aanvankelijk van Rik en later van zijn zoon Jef Braspenning was. Tom werkt als metser bij Guy Sprangers, Sigrid werkt bij De Lijn als personeelsplanner. Samen hebben ze twee dochters: Elin wordt 20 jaar en Yara wordt 17.
“We woonden vooraan in de Karel Boomstraat, maar omdat daar zoveel overlast was van cafés op de Vrijheid gingen we op zoek naar meer rust,“ vertelt Sigrid. “Dit huis stond tussen andere woningen te koop. Toen we wisten dat het erfpacht was zijn we ons goed gaan informeren. De rust en de tuin van deze woning stonden ons direct aan. Het is hier zalig wonen, ook al wonen we tegen wat we hier
Jan Tilburgs werkt sinds 1978 in de kolonie. Na zijn huwelijk met Carina Craane in 1985 huurde het jonge koppel het huis waar ze nu nog wonen. “Toen we het huis in erfpacht namen, hadden we het al min of meer in orde gebracht, al hebben we na 2000 nog wel wat aanpassingen gedaan. Het is hier zeer goed wonen, al wordt het steeds drukker. Vooral in de weekends”, zegt Jan. “Maar ja, dat zal er bij horen zeker, wat kan je daar van zeggen. Op Den Boulevard zal het misschien nog drukker zijn omdat daar een bordje ‘alle richtingen’ staat. Mensen die de weg hier niet kennen rijden langs daar naar Merksplas en zo verder. Jan Keustermans en Anja Van Oerle, die op de hoek woonden, hebben omwille van de toenemende drukte hun huis verkocht en wonen nu opnieuw rustig ergens bij de Blauwbossen.
Er is hier een goed werkend buurtcomité, voor zij die dat wensen. Iedereen is vrij om daar al dan niet aan deel te nemen, dat spreekt voor zich. Men zegt dat ik daar de voortrekker van ben, maar het is groepswerk. Het is begonnen met de bouw van de kerststal. Ik denk dat het in 2002 was. Het idee was van toenmalig aalmoezenier Rob Van der Veken en samen
“Ik ben een West-Vlaming, “ zegt Steve, al had zijn accent dat al duidelijk gemaakt. “Ik ben nu 51 jaar oud en heb 40 jaar in Oostende gewoond. Sinds mijn 30ste werk ik bij justitie. Eerst in Brussel en nadien in Brugge in een opleidingscentrum. Mijn eerste huwelijk liep op de klippen en in het opleidingscentrum maakte ik kennis met Annemie Hofkens, die toen in Merksplas-Kolonie werkte. Van het een kwam het ander en nu werken en wonen we samen in de strafinrichting. Eerst vroeg ik mijn overplaatsing naar Wortel. Annemie deed hetzelfde in 2016 na de zware opstand in Merksplas-Kolonie in de afdeling waar zij werkte.
Omdat ik adjudant ben, kunnen wij hier blijven wonen tot aan mijn pensioen. Dan zullen we terug in de bewoonde wereld moeten gaan wonen en dat zal, na de kolonie, niet evident zijn. We wonen hier zeer graag en zijn goed ingeburgerd. Men heeft me zelfs tot penningmeester van het gebuurte gebombardeerd. We plaatsen elk jaar een kerststal en met de opbrengst organiseren we een barbecue, gaan eens eten in café In Holland enz.
Nu wonen we hier in een veel te grote woning. We hebben elk twee kinderen, maar die zijn inmiddels het huis uitgevlogen. Deze woning is ‘verbonden aan mijn ambt’, zoals men dat noemt en is dus eigendom van de Regie der Gebouwen. In totaal zijn er nog vier woningen van de Regie: ons huis (nr 21), Kolonie nr 22, Schooldreef nr. 22 en de leegstaande woning aan de overkant van de straat. Er zijn al langer plannen om die laatste af te breken omdat ze zonevreemd is en niet past in het geheel. En dan is er nog de vervallen woning in de Schooldreef. Die is eigendom van de stad, die op zoek is naar een restauratie en herbestemming.” (fh).
Tom Hoeymans en Sigrid Van Veltom “Wonen tegen de Donkerdreef”
“Er is hier een goed werkend buurtcomité”
Steve Poppe en Annemie Hofkens
“Verbonden aan mijn ambt”
NOORD-ZUID Van 13 tot 25 februari namen Agnes Adams (Meer) en Helma Hulsbosch (Meerle) met nog 13 andere leden van Ferm deel aan een reis naar Guatemala met ngo Trias. Dit is een verlengstuk van eerdere activiteiten waarbij mensen uit het project ‘Vrouwen van de Wereld’ naar hier kwamen en Agnes en Helma als gastgezinnen optraden. De reis maakte behoorlijk wat indruk, zo blijkt.
“Hoewel vele Guatemalteken verspaanst zijn, is er ook nog veel Maya cultuur overgebleven. Deze Maya’s worden regelrecht gediscrimineerd. Door leiderschapstrainingen van o.a. Trias proberen ze de vrouwen sterker te maken. In de praktijk hebben de Maja vrouwen immers geen rechten.
De reis ging vooral naar dorpen waar nog veel Maya cultuur is. Ze wonen er heel geïsoleerd, vervoer gaat alleen maar met de pick-up en de brommer. De lavagrond is wel vruchtbaar maar de veldjes zijn erg klein omwille van de bergachtige omgeving. Ze produceren o.m. koffie, organisaties steunen de koffieproductie en geven daar een vaste prijs voor.”
Agnes: “13 dagen lang werden we ondergedompeld in de Guatemalteekse cultuur en in
de thema’s gender en inclusie. Het hoogtepunt van de reis was het tweedaagse verblijf bij Guatemalteekse gastgezinnen. Daar zag ik de dagdagelijkse realiteit van de gezinnen. De mannen proberen werk te vinden in Amerika, van waaruit ze het gezin financieel ondersteunen. De vrouwen werken op het land, ze telen koffie om een beperkt inkomen te verwerven.
Het eten was wennen. Het ochtendeten was een complete maaltijd. Met veel koffie, maar niet gezet zoals wij dat gewend waren. De hele dag op het vuur, veel suiker erin. Zo zetten wij thuis geen koffie…”
Ondertussen verbleef Helma in een ander gastgezin. “Er werd ontzettend veel gebouwd. De mensen wonen en leven er doorgaans heel armoedig. Wie een familielid in Amerika heeft, kan zich wat meer veroorloven, zoals het bouwen van een groter huis.
Dat staat vaak leeg, wachtend op het moment dat de man terugkomt. Want als de man niet terugkomt, van wie is dan dat huis? Een vrouw mag immers geen huis bezitten. Zo was er op een gegeven moment in ons dorp vuurwerk. Toen ik vroeg wat er gaande was, vertelde men mij dat van een bepaalde familie een gezinslid in Amerika aangekomen was. De tocht was geslaagd. Dus feest!
De vrouw wordt verteld dat ze minderwaardig werk doet. Maar wij zagen dat de vrouw heel de dag in de weer was, terwijl de man wel eens naar het dorp ging om voetbal te kijken. En de vrouw ondertussen koffiebonen drogen, het huishouden doen… De man komt na een tijd weer thuis en… kijkt verder tv.”
“Wij zouden ons geen toeristen noemen,”
zeggen Agnes en Helma. “Dat is niet het doel van Trias. We waren dicht bij de mensen. We deden samen met hen workshops en verbleven bij hen, dat geeft een band. En we leren hun situatie beter kennen.
In theorie hebben de Maya’s rechten. Maar in de praktijk komt daar niet veel van in huis. Zo worden nabij het regenwoud in het Noorden nog mensen verdreven die daar al eeuwen wonen. Zij moeten de bergen invluchten voor een of ander toeristisch project. Gelukkig zijn er ngo’s en andere verenigingen die zulke wantoestanden helpen aanklagen.
We hebben toch heel wat opgestoken van deze reis. Armoe blijkt overal hetzelfde - geen scholing, eenzijdige voeding, weinig vlees. Uitzichtloosheid eigenlijk. De zorg van de
staat is afwezig, zo is gezondheidszorg een zaak van weldoeners. Dat brengt mensen weer in de schulden. Niet verwonderlijk dat er ook veel kindersterfte is.
Het is nochtans een prachtig land, met meer dan 40 vulkanen en bloemen overal. Het klimaat heeft een grote invloed op de natuur, het is er heel droog. En de mensen zijn zich daar van bewust.”
“Wij hebben vooral geleerd dat je met veel minder kunt toekomen dan wij gewend zijn. Welvaart is voor ons vanzelfsprekend, maar daar is dat helemaal niet het geval,” besluiten
ze. “En wij zijn hier zo individualistisch ingesteld. Mensen doen daar veel meer in groep. Want samen sta je sterk.”
Agnes en Helma hebben nog lang niet alles verteld, merken we. Zij werken nu aan een presentatie die ze in het najaar gaan geven. “Via Trias kunnen verenigingen ons boeken om ons verhaal te vertellen. Dat doen we voor een kleine compensatie!”
Een vereniging die hier wel oren naar heeft, kan alle info vinden op https://www.trias.ngo/ nl/wereldwijd/centraal-amerika. De oprechte overtuiging en het enthousiasme van beide dames maken dat zonder meer de moeite waard. Van harte aanbevolen dus! (ma)
Kom langs en samen creëren we het interieur van je dromen met de mooiste raamdecoratie!
GORDIJNEN
BINNENZONWERING
BEHANG & KLEURADVIES
VLOERBEKLEDING
PVC-VLOEREN
BOXSPRINGS & BEDLINNEN
KAPELSTRAAT 6
BAARLE-HERTOG
T 014 69 90 02
WWW VANDERSLUIS BE
BOUWPROJECT De restauratie en herbestemming van de voormalige mouterij Brosens is de eerste stap in de ontwikkeling van een samengevoegde eigendom van het brouwershuis langs de Vrijheid, de mouterij en het daarbij gelegen binnengebied, uitgebreid met percelen die uitgeven in de Tinnenpotstraat. Na de molensite en het Bloemenhof is dit het derde grote bouwproject dat op stapel staat in Hoogstraten centrum.
In het grote geheel, eigendom van Brew2320 - zeg maar Coenegrachts, Van Wellen en Huet - zijn het brouwershuis en de mouterij twee als monument beschermde gebouwen. Het volledige projectgebied van de erfgoedsite is 2299 m² groot, de mouterij en brouwerij hebben een oppervlakte van 611,75 m².
Er werden reeds twee bouwaanvragen ingediend. Een eerste voor de restauratie van de mouterij en een tweede voor het bouwen van 68 appartementen. De eerste aanvraag werd ontvankelijk verklaard, maar de tweede werd on-hold gezet omdat de administratie nog bijkomende informatie wil over het al of niet behouden van waardevolle bomen.
Voor het woonhuis langs de Vrijheid is er voorlopig nog geen bestemming. Naar we vernemen zijn de projectontwikkelaars op zoek naar een kandidaat koper - investeerder. Dit betekent echter niet dat men de restauratie
van beide monumenten niet ernstig aanpakt. Integendeel.
De eigenaars gaven aan Monumenta, een bureau uit Antwerpen, de opdracht om een historische nota op te maken. Het werd een bijzonder kwaliteitsvolle studie van meer van 350 bladzijden waarin elk detail, hoe klein ook, minutieus beschreven en gefotografeerd werd. Het Agentschap Onroerend Erfgoed (M&L) is opgetogen met deze studie. En, al staat het woonhuis er slordig bij, er werden reeds dakwerken uitgevoerd om verder verval te voorkomen en een kleuronderzoek om de oorspronkelijke kleuren van de voorgevel bloot te leggen.
De voormalige mouterij/brouwerij is voorlopig enkel te bereiken langs een doorgang naast krantenwinkel Kiosk, maar zal later aansluiten bij de appartementen bereikbaar langs de Tinnenpotstraat.
Het gebouw bestaat uit een 25 meter hoge mouttoren uit 1890. De toren telt vijf verdiepingen. Beneden wordt er gestookt en de vloeren die er boven liggen bestaan uit een fijnmazige constructie waar de warmte net wel, maar de graankorrels niet doorkunnen. Naast de mouttoren is er het moutgebouw met drie bouwlagen voor de bewerking en het drogen van mout. Tenslotte is er de brouwerij, die in 1950 omgebouwd werd tot limonadefabriek.
Na het verwijderen van de meer recente bouwvolumes (o.m. garage en berging) die geen erfgoedwaarde hebben, komt er in plaats van de garages een glazen uitbouw. Die ‘serre’ wordt betrokken bij een horeca-ruimte op het gelijkvloers waar tot 140 personen kunnen plaatsnemen. Als uitbreiding van het horecagedeelte is er op de eerste verdieping nog plaats voor maximum 68 personen en nog een verdieping hoger is nog een kleine ruimte voor 12 personen. Om een link te leggen met het verleden wordt de horeca gecombineerd met een micro-brouwerij.
Verder worden er, in de overige lokalen, verspreid over vier verdiepingen, nog 6 kantoorunits met gemeenschappelijke voorzieningen ingericht. De grootte van die kantoorruimtes varieert van 11 tot 34 personen. Daarmee wil men plaats bieden aan voornamelijk lokale bedrijven en kleinschalige en of jonge ondernemers of zelfstandigen. (fh)
SCHOOL “Begin al maar te lopen,” zei de begeleider tegen enkele jongens ter hoogte van ‘de statie’ in Hoogstraten. En weg was Fons. Een lange sprint over het voetpad om even later thuis aan de bel te trekken. Snel even goeiedag zeggen, want het was maar kort. Daar kwam immers de lange rij van honderden internen van het Seminarie over de Vrijheid al aangewandeld en er moest terug aangesloten worden. We zijn einde jaren ’50 en zo verging het keer op keer voor de Hoogstraatse leerlingen die op het Klein Seminarie noodgedwongen intern waren. Zelfs al stond het ouderlijk huis amper 200 meter van de school, een andere keuze was er op dat moment niet. Het zou duren tot 1960 wanneer de poorten werden opgezet voor externen. Intussen is er heel wat veranderd in het onderwijs en ook de internaten zijn hierbij niet achtergebleven. Enkele jaren geleden werden beide internaten gemengd. Een nieuwe stap kondigt zich nu aan: de internaten van Spijker en Klein Seminarie gaan vanaf volgend schooljaar in fusie.
We kijken even terug in de geschiedenis en stellen vast dat het internaat en het Seminarie al altijd met elkaar verweven waren sinds het ontstaan van de school in 1835. Hetzelfde geldt voor het internaat van het Spijker. Toen in 1832 de Ursulinen in Hoogstraten met onderwijs begonnen was dit tegelijkertijd de start van een meisjespensionaat. Het eerste schooljaar startte er met zes leerlingen. Op het Klein Seminarie kwamen ze met 15 aan de start. Na een geleidelijke groei kwam er hier rond 1875 een serieuze doorstart naar meer dan 500 internen.
Wanneer in het schooljaar 1959-1960 de poorten open gezet werden voor het externaat, telde het internaat nog 600 kostgangers. De hoogdagen van het internaat straalden in Hoogstraten vooral af op de jaarlijkse Heilig Bloedprocessies waar men voor elke intern wel een plaatsje zocht. In die periode ging de processie zelfs drie keer uit, de gekende twee zondagen maar ook nog op donderdag, de zogenaamde Sacramentsdag. Met de invoering van het externaat zakte het aantal internen sterk. Toch werd in 1984 nog een gloednieuw internaatsgebouw in gebruik genomen.
Het Instituut Spijker vernieuwde haar internaatsgebouwen in 1986. Toen waren er hier 209 meisjes intern. Aanvankelijk was er ook een internaat op VTI spijker maar dit werd later opgenomen in wat het huidige Spijkerinternaat is.
Met de jaren werden de Hoogstraatse secundaire scholen gemengd. De internaten volgden schoorvoetend deze tendens. In 2016 was het gemengd internaat in Hoogstraten een feit, en dit zowel op het Spijker als in het Klein Seminarie.
Wanneer in september 2016 de beide internaten hun deuren open zetten voor zowel jongens als meisjes tellen we hier in totaal 150 leerlingen uit de vier secundaire scholen. Het Spijker huisvest dan 57 jongeren waarvan 17 jongens. Op het Klein Seminarie zijn er dan 95 internen waarvan 19 meisjes. Het totaal aantal internen op beide locaties zal tot vandaag schommelen tussen 145 (2020) en 155 (2022).
Het internaat van het Klein Seminarie blijft de grootste aantrekkingspool tot er in september 2020 een terugval is in het Klein Seminarie (-10) en een forse stijging in het Spijker (+10). De beide internaten zijn dan praktisch even groot tot het internaat van het Klein Semi-
narie, dat intussen al enkele jaren de naam Home@school heeft aangenomen, in september 2022 haar verloren schapen terug vindt en groeit naar een aantal van 86. Op dit ogenblik zijn dat er nog 85 tegenover 61 op het Spijker.
Intussen kwam er met MirHo een eengemaakt schoolbestuur in Hoogstraten, waaronder ook de internaten vallen. Dit bestuur heeft nu in samenspraak met de internaatdirecteurs een drastische maatregel genomen. Vanaf volgend schooljaar smelten de twee Hoogstraatse internaten samen tot één internaat op één locatie. Het wordt voortaan MirHo-home@school en dit internaat zal gehuisvest worden op het Klein Seminarie.
Het Departement Onderwijs van de Vlaamse overheid heeft immers andere regels opgesteld voor de internaten waarbij de financiering anders geregeld zal worden. Om autonoom te blijven bestaan moet een internaat voortaan minstens 65 internen tellen. Zo wil de overheid ervoor zorgen dat kleine internaten gaan samenwerken of samensmelten. Voor het internaat van het Spijker zou er wellicht geen andere mogelijkheid zijn dan samensmelten of de deuren sluiten.
De betrokkenen zijn er van overtuigd dat op die manier de beschikbare financiële middelen efficiënter kunnen worden gebruikt, maar ook dat de toezichten en begeleiding beter georganiseerd kunnen worden. Ten eerste kan de studiebegeleiding meer op elke individuele intern worden afgestemd. Zo is de studietijd voor leerlingen van de A-stroom anders dan die van de B-stroom. De opvoeders kunnen meer begeleiding geven bij het studeren. Er komt een studiecoach die kan helpen bij het schoolwerk, het maken van de boekentas of die lessen “leren leren” geeft.
Daarnaast krijgen de opvoeders ruimte om meer en gevarieerdere ontspanningsactiviteiten uit te werken voor de internen. In de vrije tijd is er voortaan voor elk wat wils: crea, sport, cultuur… Er komt ook een zorgcoach die de internen, in samenwerking met de ouders, helpt groeien in zelfstandigheid. En alles kost tegenwoordig veel geld, zeker als er gebouwen moeten onderhouden worden. Door op één locatie te werken, kan het
bestuur ook in de toekomst garant staan voor nette kamers, comfortabel sanitair, goede studiezalen en aangename ontspanningsruimtes.
De opvoeders, de internaatdirecteurs en het bestuur zullen de volgende maanden heel wat praktische afspraken moeten maken om het daadwerkelijk samenvoegen van de twee internaten voor te bereiden. Ook voor de internen en hun ouders betekent deze fusie een grote verandering: de internen van Spijker verblijven vanaf september op een andere
plaats. Maar voor de internen van Klein Seminarie zullen sommige dingen ook anders worden.
De directie en de opvoeders zullen er werk van maken opdat alle internen en ouders zich snel thuis kunnen voelen in “Mirho - home@ school”. Zo is er op woensdag 19 april al een speelse en informatieve ontmoetingsdag. Alle internen en ouders kunnen dan kennismaken met elkaar, met de gebouwen van campus Klein Seminarie, met de opvoeders en de directieleden. Het worden nog intensieve maanden tot 1 september 2023. (jh)
MUSICAL Vzw LA:CH pakt eind augustus, begin september uit met hun derde musical. Na ‘Gelmel’ in 2010, in het kader van 800 jaar Hoogstraten en ‘1814, de Vergeten veldslag’ in 2014, telkens in de veilinghallen, wijkt men uit naar Wortel-Kolonie. Logisch als je weet dat ‘Het Groot Circus van het Klein Verdriet’ gaat over 200 jaar armoedebestrijding. Audities en de eerste repetities zijn al achter de rug. Wij maakten alvast kennis met enkele van de spelers en betrokkenen.
Het eerste overleg had al plaats in 2017, meteen na ‘Blauw’, een kleinere productie van LA:CH. Maar het was wachten tot in 2020 toen Jos Dom, tekstschrijver en regisseur, tijdens de lockdown echt in de literatuur dook en aan het script werkte. Hij gebruikte alle beschikbare info om er een toegankelijke en originele familievoorstelling van te maken. Componist Florejan Verschueren volgde de vorderingen van nabij en zorgde voor de muziek. Ann Leemans, hoofd van de productie, stelde een professionele ploeg samen, die eind vorig jaar een reek audities organiseerde en meer dan 200 vrijwilligers acteurs selecteerden. Als je daarbij de medewerkers aan het decor, de kostuums en backstage hulp telt komt men in totaal aan een 400-tal medewerkers.
Omdat de aanpak van armoede in 200 jaar sterk evolueerde, vertaalde Jos het grote verhaal in zeven hoofdstukken, gebaseerd op de zeven werken van barmhartigheid, elk verbonden aan een van een bepaalde tijdsperiode: de dorstigen laven (1810-1815), de naakten kleden (1818-1822), de doden begraven (1828-1865), de vreemdelingen herbergen (1870-1918), de zieken verzorgen (19181955), de hongerigen spijzen (1955-1993) en de gevangenen bezoeken (1993-vandaag).
De productieploeg koos uitdrukkelijk voor Wortel-Kolonie als locatie, omdat die plek ook het onderwerp van de voorstelling is. Logistiek is dit nog een grotere uitdaging dan bij de twee eerdere musicals in de Veilinghallen. In de kolonie op een weide achter de boerderij wordt een tent van 45x45 meter gebouwd. Die tent, van een Duitse firma, wordt vanaf 3 augustus geplaatst. Het tentzeil wordt gedragen door vier masten van 11,5 meter hoogte. In het midden tussen de vier masten is nog een vrije hoogte van 9 meter.
Centraal is er een piste van 16 meter doormeter. Daar worden, na een intro, de zeven hoofdstukken voorgesteld. De ‘ceremoniemeester’ blijft als enige acteur de volledige voorstelling op de piste.
Rond de piste wordt een tribune van 6 meter hoog voorzien, waarop plaats is voor 1.100 genummerde zitplaatsen. De foyer is voorzien in de Bonte Beestenboel en Zouterover.
Op de startdag op 5 februari leerden de deelnemers elkaar kennen, ook al waren er een aantal bij die reeds deelnamen aan een of beide musicals van LA:CH. Zondag 5 februari was meteen de start van maandenlang repeteren, elk weekend op vrijdagavond, zaterdag en zondag en soms tegelijk op meer dan een locatie zoals zaal Pax, de turnzaal van de gemeenteschool, Den Dijk, de sporthal van het Spijker, de muziekacademie en de Rabboenizaal.
Tot aan een zomerstop van 9 juli tot 3 augustus worden elk van de 7 hoofdstukken afzonderlijk ingeoefend en repeteren het 15-koppig koor en de 21 muzikanten los van elkaar. Na
de zomerstop komen er meer en meer repetities waarbij alle 200 deelnemers de ganse voorstelling inoefenen.
Wij woonden een repetitie bij van hoofdstuk 1 tijdens het weekend van 10 tot 12 maart. Bij zo’n repetitie is het belangrijk dat alle acteurs aanwezig zijn. Dat hoort bij het engagement om deel te nemen aan het project. Voor dit ‘hoofdstuk’ betekent dit zowel de 22 zogenaamde ‘spreekrollen’ als de 40 figuranten, hoe groot of klein hun aandeel ook is. Elk detail, elke beweging en gelaatsuitdrukking is belangrijk.
Regisseur Jos Dom waakt vooral over de teksten die elke deelnemer vlot moet kennen en in de juiste tonnatie moet uitspreken. Choreografe Ingrid Coppieters let op elke beweging van elke acteurs afzonderlijk en hun plaats in het geheel van de scene. Elk fragment wordt opnieuw en opnieuw ingeoefend tot alles vlot verloopt. Zondagnamiddag wordt het ‘hoofdstuk’ in zijn geheel opgevoerd, uiteraard zonder decorstukken en de historische kledij.
Nog voor de eigenlijke audities begonnen werd er al gezocht naar de ‘ceremoniemeester’, de man die het verhaal doet en de verschillende hoofdstuk aan elkaar praat. Tijdens een van de vergaderingen werd daarvoor de naam van Jef Martens genoemd, al vroeg men zich af of die wel eenvoudig te regisseren is.
Na een aantal gesprekken van Jos Dom met Jef Martens, groeide het vertrouwen. “Het is enorm veel werk, heel boeiend, maar voor mij totaal nieuw,” vertelt Jef Martens, “Het is totaal anders dan wat ik ooit op een podium deed. Zo maar wat improviseren op het podium is er niet bij. Ik moet een pak teksten feilloos van buiten leren en me daar ook minutieus aan houden en dat is dus nieuw voor mij. Ik kan en mag niet gaan freewheelen. Al wat ik zeg en doe, moet passen in het ritme dat aangegeven wordt door de muziek. Het is teksten blokken in de week en elk weekend oefenen omdat ik bij elke scene betrokken ben. Maar het is zalig werken met zo’n team en je leert een massa mensen kennen. Tot midden augustus zal alles in het teken van de musical staan. Maar zowel Frie als ikzelf zien dat 100 % zitten.”
Hilt Willemsense is van Rijkevorsel en neemt voor het eerst deel aan een musical van LA:CH. “Ik leerde de organisatie kennen via kennissen van Tinello en speel ook al jaren mee in het Veussels Toneel, “zegt Hild. “Zo’n productie is gewoonweg overweldigend. En al is zo’n weekend repeteren vermoeiend, het is en blijft zeer plezant. Ik speel een volksvrouw in de eerste scene en ben verder nog figurant in andere hoofstukken.”
Ook Jordi Van Opstal uit Wuustwezel is een nieuwkomer. “Ik ken
het initiatief langs Vialta, het Hoogstraats koor waar ik deel van uit maak,“ legt hij uit, “een aantal onder de koorleden had al deelgenomen aan vroegere producties en ik zag dat meteen zitten. Maar, al ben ik lid van een koor, in deze productie speel ik een rol in twee hoofdstukken. Vandaag ben ik een ‘Gard civic’ en in het tweede hoofdstuk ben ik Benjamin van den Bosch, de directeur van de kolonie. En dan ben ik nog figurant in een paar andere scenes. Ja, het zijn stevige weekends…”
Gert Boeckx heeft al aan de musical 1814 meegewerkt. “Je kan je niet voorstellen hoeveel energie en plezier zo’n productie met zich brengt. Het wordt een grote familie. In deze voorstelling speel ik verschillende rollen. In een van de hoofdstukken ben ik een clown en in een ander hoofdstuk maak ik deel uit van een groep Russische soldaten die na de Tweede Wereldoorlog in de kolonie verbleven. Maar de meest aangename rol heb ik in het hoofdstuk waarin de landlopers zijn zoals we ze gekend hebben. Komen en gaan van de kolonie naar de oorden van plezier en terug.”
Maar wellicht de meest opmerkelijke rol in het eerste hoofdstuk is weggelegd voor de 4-jarige Charlotte Cornelissen van Rijkevorsel. Ze is in de musical het jongste dochtertje van Lynn Van Loenhout, die de moederrol vertolkt in een gezin waar het zevende kindje geboren wordt. “Mijn moeder, “zegt Lynn, “is bevriend met de moeder van Charlotte. Toen ze hoorde dat in aan de audities ging deelnemen, merkte ze op dat het echt iets voor haar 4-jarig dochtertje zou zijn. Nu ben ik dus de musicalmoeder van Charlotte en die is hier echt helemaal in haar sas!”
De voorstellingen zijn op voorzien op 25, 26 en 27 augustus en op 1, 2 en 3 september 2023 om 20 uur. Op 27 augustus en 3 september zijn er ook voorstellingen om 14 uur. Tickets kunnen vanaf eind april online besteld worden via www.vzw-lach.bede. (fh)
Evangelist
PAROCHIEFUSIE Men moet de realiteit onder ogen zien: mensen zijn misschien meer dan ooit op zoek naar spiritualiteit en zingeving, maar hebben daar blijkbaar de kerk niet meer voor nodig. Niet enkel het aantal kerkgangers loopt sterk terug, er zijn ook steeds minder voorgangers en mensen die zich nog voor het pastorale of de parochie willen inzetten. Samenwerken is niet meer voldoende, er zullen fusies komen op pastoraal vlak. Ook het beheer van de kerkgebouwen zal veranderen.
Op 8 maart 2022 was er een eerste ‘open beraad’ in de Sint-Clemenskerk in Minderhout. Daar kwam vooral een mogelijke herbestemming van die kerk ter sprake, maar werd ook beslist om aan de bisschop de toelating te vragen om de procedure om de fusie van de parochies van Minderhout, Hoogstraten en Wortel op te starten.
Het initiatief tot samenvoeging kan door verschillende partners genomen worden. Op vraag van de pastoor, op vraag van parochies die zoveel samenwerken dat een fusie logisch is. Het kan ook op vraag van een kerkfabriek. Indien men geen vijf mensen meer vindt die het burgerlijk beheer van de kerk op zich willen nemen, kan men geen beslissingen meer nemen en moet de betrokken parochie van die kerkfabriek samengevoegd worden met een andere.
Het samenvoegen van parochies begint met een kerkelijke procedure waarin uiteindelijk de bisschop beslist op basis van overleg met en advies van een groot aantal betrokkenen. Eenmaal die beslissing genomen is, komt de burgerlijke procedure op gang en worden de kerkbesturen, de gemeente en de provincie erbij betrokken. Uiteindelijk is het de Vlaamse regering die de samenvoeging van de parochies moet goedkeuren. Voor alle duidelijkheid: het samenvoegen van parochies heeft op zich niets te maken met het sluiten van kerken. Dat is een totaal ander verhaal.
Vorig jaar in Minderhout was er nog sprake van een procedure die enkele jaren zou kunnen duren, maar die termijn is blijkbaar achterhaald. De bisschop heeft nu al het licht op groen gezet en adjunct-vicaris Steven De Schamphelaere als procesbegeleider aangesteld. Hij verwacht dat de kerkelijke en de burgerlijke procedure elk 6 maanden tot 1 jaar zullen duren.
Voor men de parochies samenvoegt, wordt eerst elk van betrokken parochies als het ware
doorgelicht. Hoe ziet die parochie er uit, hoeveel inwoners zijn er, hoeveel kerkgangers, hoeveel huwelijken enz. Nadat er zo van elke parochie een individueel beeld is, verwacht men een beschrijving van de visie na de samenvoeging. Dat moet een beeld geven van de organisatie, het hoe, wat en waar van de gefusioneerde parochie.
Ook de kerkfabrieken die tot fusie overgaan, moeten een inventaris maken van hun bezittingen, zowel financieel als wat hun eigendommen betreft. Dit is wellicht een moeilijke, soms emotionele operatie. De ene kerkfabriek zit er al beter voor dan de andere en vaak heeft men eigendommen of gelden ontvangen via schenkingen of legaten.
Op basis van al de ingewonnen informatie neemt de bisschop een beslissing en gaan de kerkfabrieken die fusioneren in lopende zaken. In zekere zin wordt de toestand bevroren. Er kunnen geen grote beslissingen meer genomen worden en geen investeringen meer gedaan worden, tenzij in geval van hoogdringendheid. De bestaande kerkraden houden op te bestaan en alles wordt aan een nieuwe kerkfabriek overgedragen.
De drie parochies van Minderhout, Wortel en Hoogstraten worden dus één parochie met vier kerken omdat de kerk van het begijnhof deel uitmaakt van de parochie Sint-Katharina. De naam zal waarschijnlijk ook Sint-Kathari-
na zijn of zeker een naam van een bestaande parochie. Een nieuwe naam voor de eengemaakte parochie is haast onmogelijk omwille van een zeer omslachtige procedure die dat met zich brengt.
De nieuw op te richten kerkraad bestaat, net zoals de nu nog bestaande, uit vijf personen. Die leden worden niet meer verkozen zoals nu het geval is, maar aangeduid. De taak en de verantwoordelijkheid van die vijf personen wordt dan behoorlijk groot, het zal wel financieel mogelijk zijn om een betaalde kracht aan te werven.
De 40 aanwezigen op het open beraad, op uitzondering van vier raadsleden hoofdzakelijk medewerkers van de drie parochies en leden van de vier kerkfabrieken, kregen de kans om vragen te stellen. Vanuit Hoogstraten weerklonk er weinig bezorgdheid, wel vanuit de twee andere parochies.
Hoe zal het er aan toe gaan in Sint-Clemens Minderhout? In de veronderstelling dat de kerk van Minderhout een herbestemming krijgt, kunnen of mogen er geen kerkelijke begrafenissen meer doorgaan, ook niet in de parochiezaal. De bisschop is daar duidelijk in. Op het moment dat men met een ondergebruik van de kerkgebouwen zit, is het uitgesloten dat men uitvaartdiensten of andere kerkelijke rituelen zou organiseren in een herbestemde kerk of een parochiezaal. Burgerlijke uitvaartdiensten mogen in de toekomst wel in de parochiezaal van Minderhout. Wat dat betreft, is
Voor de drie parochies die reeds samenwerkten in de Pastorale eenheid Sint-Franciscus is de fusie bijna logisch.
Het samenbrengen van mogelijk vier kerkfabrieken, die elk jarenlang zorg droegen voor het financieel en materieel beleid van hun patrimonium, is in een fusie een ingrijpende verplichting.
Een parochie is een gemeenschap van Christelijke gelovigen. Al is het vandaag moeilijk te definiëren wie daar toe behoort of wil behoren. Een parochie heeft geen rechtspersoonlijkheid en beheert zelf haar eerder beperkte goederen en financiële middelen. Daarmee kan ze de kosten (helpen) dragen die verbonden zijn aan de pastorale activiteiten. Een parochie kan als privé initiatief geen beroep doen op steun van de overheid.
De kerkfabriek is een openbare instelling met rechtspersoonlijkheid. Kerkfabrieken
er blijkbaar al een akkoord met de pastorale eenheid en met het stadsbestuur. De samenwerking met Dela is zo goed als rond. Voor een kerkelijke uitvaart zullen de inwoners van Minderhout naar de Sint-Katharinakerk moeten uitwijken.
En wat met Sint-Jan Baptist Wortel? Op dit moment is de kerk van Wortel in medegebruik door de Roemeens Orthodoxe zusterkerk. Dat kan zo blijven, tenzij de katholieke kerk die kerk loslaat en de Roemeense geloofsgemeen-
zijn ontstaan na Napoleon en worden geleid door een kerkraad die bestaat uit vijf personen. De organisatie en de werking van een kerkfabriek en het beheer van het patrimonium zijn vastgelegd in een decreet van de Vlaamse regering.
De kerkfabrieken moeten de uitvoering van de eredienst mogelijk maken. Ze moeten zorg dragen voor het onderhoud en de bewaring van de kerk(en) van de parochie, en de goederen en gelden beheren die haar eigendom zijn. Het Bisdom, de provincie en de gemeente houden toezicht op de werking van de kerkfabrieken. Gemeenten zijn wettelijk verplicht om eventuele tekorten bij te passen. (fh)
schap erkend is. In dat geval kan het hun kerk en kerkfabriek worden. Maar omdat hun werkingsgebied groter is dan Hoogstraten moet hun kerkfabriek niet, zoals de andere, rapporteren aan de gemeente maar rechtstreeks aan de provincie. Het wordt dan een Roemeense orthodoxe kerk met medegebruik door de katholieke kerk, zodat er nog christelijke diensten kunnen doorgaan. Het kerkhof is, zoals alle begraafplaatsen, een bevoegdheid van de gemeente. Begraven bij de kerk van Wortel zal dus mogelijk blijven, tenzij de gemeente
er anders over beslist, maar dat is haast niet denkbaar.
Wellicht vraagt u zich af waarom de parochies van Meer en Meerle niet bij de fusie betrokken worden. Dat heeft alles te maken met het aantal functies - pastoors, diakens enz. - die door de overheid betaald worden. Dat is nog steeds een gevolg van de overdracht van de kerkelijke goederen na Napoleon. De parochies Meer en Meerle behouden, heeft dus financiële voordelen.
Niet dat we een glazen bol hebben, maar we proberen toch al eens in de parochiale toekomst te kijken. Alhoewel niet expliciet zo uitgesproken, maar terugdenkend aan het overleg van vorig jaar in Minderhout, wijst alles erop dat Sint-Katharina de zondags- of hoofdkerk wordt. De kerk van Minderhout zou een herbestemming krijgen, terwijl de kapel van O.L.Vrouw van den Akker bij de parochie blijft behoren. Die kapel zal dan wellicht gebruikt worden voor doopsels en begrafenissen in beperkte kring. De begijnhofkerk zou de huwelijkskerk kunnen worden en de kerk van Wortel zal, zoals het nu al is, het meest gebruikt worden door de Roemeens Orthodoxe Kerk, met medegebruik door de katholieke kerk. (fh)
Vanuit hun woonplaats in Minderhout bieden Ellen en Raf al enkele jaren een bijzondere Funbike beleving aan. In april openen ze aan de Bredaseweg in Minderhout een nieuwe concept store. Naast het uitgebreide huuraanbod (met toeristische routes), verkopen ze er ook diverse e-bikes.
Fietsen en toerisme: uit de kinderdromen van Ellen en Raf ontstond Velofun, met aan de basis ervan hun levensmotto ‘Dream it, Wish it, Do it’. “Als fanatieke sportievelingen kwamen we enkele jaren geleden voor de eerste keer in contact met de Elliptigo, al snel besloten we om deze crosstrainer te verhuren voor sport en revalidatie. De combinatie van lopen, fietsen en crosstrainen biedt een aparte beleving.”
In 2021 kwam daar de Lopifit bij, een combinatie van wandelen en fietsen. Met deze loopbandfiets krijgt jouw stapbeweging een elektrische ondersteuning waardoor je een snelheid kan halen tot max. 25 per uur. Ondertussen is het gamma funbikes uitgebreid met de Kickbike E-Cruiser (een luxueuze elektrische step) en de E-Fatbike van Baysigri. Met deze laatste kunnen ook de kinderen mee op stap.
Velofun wil nog verder op kinderen focussen met Monkey(tail) bikes. “Ideaal voor jonge gezinnen die het vervoeren van hun kinderen per fiets graag combineren met bagage of boodschappen. Dit kan op uiterst veilig
met opstapjes en andere voorzieningen op kindermaat. En de fun is absoluut verzekerd!”
“Met de Lopifit gooiden we het in 2021 over een andere boeg. Naast het sportieve zetten we ook de toeristische mogelijkheden in de kijker. Het is fantastisch om onze eigen streek te promoten met een toffe uitstap. Door de grote vraag naar kidsproof uitjes kochten we ook enkele Baysigri Fatbikes aan. Zo kan je kinderen vanaf 9 maanden mee op pad nemen.”
Ellen en Raf stippelden al verschillende routes uit, waaronder een kidsproof route. Ze voeren langs vele mooie plekjes van onze gemeente. “We maken met plezier een route op wens van de klant. Natuur, cultuur en horeca staan centraal, de klant kiest zelf hoe vaak en hoe lang hij stopt. Die heeft alleen een smartphone nodig om de app en route te downloaden bij vertrek.”
Je kan dit combineren met de culinaire geneugten van onze streek - een ontbijtroute, een picknick-, brunch-, lunch of high tea route, een hap en tap route met vier horeca stops. Voor groepen of voor teambuilding (bv. stand-up paddle of klimpark) is er een extra aanbod.”
Naast de verhuur van funbikes richt Velofun zich met de nieuwe winkel ook op de verkoop. “Je kan de Baysigri Fatbikes en de Monkey Bikes bij ons aankopen. We verhuren en verkopen ook elektrische (mountain) bikes. Twijfel je om een e-Bike te kopen en wil je
hem eerst een dagje testen? Dat kan perfect bij Velofun. Zowel voor verhuur als verkoop kan je heel de week op afspraak terecht, elke klant mag rekenen op een unieke service!”
Wil je het aanbod van Velofun graag van nabij bekijken, de toeristische rondritten ontdekken, kennismaken met de funbikes en met Raf en Ellen? Dat kan alvast op het openingsweekend van de Velofun Concept Store aan de Bredaseweg 3A in Minderhout: vrijdag 14 april van 16 tot 20 uur, zaterdag 15 en zondag 16 april telkens van 14 tot 18 uur.
Aarzel niet, ga een kijkje nemen!
Bredaseweg 3A, 2322 Minderhout
www.velofun.be
Info@velofun.be
SPORT Kiezen is verliezen - zeker wanneer er echt wel vele sportkampioenen zijn! De sportraad moest bijvoorbeeld een winnaar aanduiden die de titel verdiende van sportploeg van het jaar. Liefst 15 ploegen waren kandidaat - daarbij het eerste voetbalelftal van HVV dat op een buitengewone manier kampioen speelde en promoveerde naar de hoogste klasse amateurs, de touwtrekkers die een bronzen medaille behaalden op het WK in Holten, en een interclub tennisploeg dat zich wist te kronen tot Belgisch kampioen. Wordt voor die ene ploeg gekozen, dan zijn de andere ploegen verliezers, jammer maar onvermijdelijk.
Uiteindelijk gingen de individuele titels naar Merel Braspenning als sportvrouw, Jorn Van Bergen sportman en Joseph Van Wellen sporttiener. De dames van Noord Tennis Padel kroonden zich tot sportploeg, HVV tot sportvereniging en touwtrekkers Luc Mertens, Wim Broeckx en Raf Mertens kregen de trofee van sportverdienste.
Het waren niet enkel de winnaars van de titels die het podium beklommen in de feestzaal van het Seminarie op zaterdag 18 maart. Alle sporters van alle disciplines die Vlaamse of Belgische podiumplaatsen behaalden, internationale of buitengewone prestaties leverden werden gelauwerd. En dat waren er in 2022 zeer veel, zelfs te veel om deze allemaal hier te vermelden.
Merel Braspenning (Paardenvrienden Wortel) en haar pony Parco zijn op korte tijd gegroeid van regionaal niveau (110 cm) naar een interna-
tionale topper (130 cm), met deelnames aan nationale en internationale wedstrijden waaronder de Wereldbeker Trophy en deelname aan een EK, het hoogst haalbare voor een ponyruiter. Zij is een volhouder en een doorbijter, met veel discipline voor school en paardensport. De sporttiener van vorig jaar bewees dat 2021 geen toevalstreffer was, want zij deed het in 2022 zowaar zelfs nog beter op internationale wedstrijden.
In voorbereiding op haar Europees Kampioenschap te Strzegom won zij met de Belgische ploeg de Nations Cup in Fontainebleau en werden zij 2de op de Nations Cup in Zwolle. Zij behaalde er het beste Belgische resultaat.
Met België behaalde Merel een mooie 7de plaats op het EK, binnen deze landenprijs was Merel de beste Belgische combinatie. Ze wordt door de Belgische bondscoach Jean Jacques Mathijssen bovendien omschreven als een echte teamplayer.
In de individuele competitie stond Merel na 2 kwalificaties in de top 5 en deed nog volop mee voor de medailles. De laatste dag had zij pech, want haar Parco gleed uit net voor een hindernis, waardoor ze een cruciale balk miste en zo zakte ze naar een toch nog mooie 11de plaats van de 60 beste deelnemers uit Europa.
Ondertussen maakte Merel de overstap naar de paarden en ook daar liet zij al enkele mooie resultaten zien.
Merel haalde het van Karin Donckers van LRV Sint-Clemens en van Anne-Sophie Bremans van AVN. Ook Hanne Cools van LRV Hoogstraten en Bette Leys van stal Bette Leys waren geduchte kandidaten.
Jorn Van Bergen (Meetria) leverde een uitzonderlijke prestatie op de Ironman in Hawaï. Mogen deelnemen aan die wedstrijd is op zich al uniek, maar zijn prestatie op wat men het WK triatlon noemt was bijzonder. De wedstrijden binnen het Ironmancircuit gaan altijd over de klassieke afstanden: 3,86 km zwemmen; 180,2 km wielrennen; 42,195 km hardlopen. Jorn werd op 8 oktober in Kona, HawaÏ in leeftijdscategorie Mannen 30-34 jaar 55ste op 346 deelnemers met een tijd van 9uur 24 minuten 33 seconden. Hij werd ook 273ste van 4694 triatleten.
Een deelname aan het WK Ironman in Hawaii is enkel mogelijk door de kwalificatie in een andere Ironman wedstrijd. Jorn deed dit op 5
september 2021 in Thun, Zwitserland. Daarna kon hij zich voorbereiden op zijn droom met gerichte trainingen in voorjaar en zomer 2022. Voeding, hitte, zout water, oceaan, hoogtemeters, het zijn allemaal factoren die deze wedstrijd nog zwaarder maken.
In opbouw naar de Ironman nam hij deel aan kortere triatlonwedstrijden. In de halve triatlons in Almere, Nederland en Geraardsbergen behaalde hij zilver in zijn leeftijdscategorie. Ook van de wedstrijden in Meer (triathlon) en Hoogstraten (stratenloop) maakte hij trainingsmomenten.
“Ik ben ongelooflijk trots op mijn prestatie,” klonk het na zijn Ironman, “finishen was het belangrijkste doel, 9u24min33 had ik niet durven dromen! Vele trainingsuren heb ik afgewerkt het voorbije jaar, het was het allemaal waard.”
Voltijds werkend, trainde de amateursporter in aanloop van de wedstrijd dagelijks en per week zo ‘n 10 tot 15 uren. Kort na zijn prestatie was ‘bezige bij’ Jorn al bezig met het voorbereiden van de Urban Run in Hoogstraten. Hij viel dus niet in het figuurlijke zwarte gat.
Joseph Van Wellen (HoZT) behaalde een gouden medaille op 200 meter schoolslag op het Belgisch Kampioenschap. Daar won hij ook
zilver op de 200m wisselslag en de 100m schoolslag en brons op de 200m rugslag.
Op het Vlaams niveau behaalde hij een zilveren medaille op de 200m wisselslag. Op het Provinciaal Kampioenschap behaalde Joseph maar liefst 7x goud, namelijk voor de 200m vrije slag, de 200m schoolslag, de 400m wisselslag, de 400m vrije slag, de 100m schoolslag, de 200m wisselslag en de 1500m vrije slag. Daarnaast zijn er ook de vele officiële wedstrijden waar hij telkens medailles behaalde.
De tegenkandidate van Joseph was Dieuwke Van Den Bogerd van de Marckeruiters Meerle / Meersel-Dreef
Tennis Padel
De dames interclubploeg van Noord Tennis Padel heeft afgelopen seizoen voor een unieke prestatie gezorgd door Provinciaal en Belgisch kampioen te worden in de intergewestelijke competitie in de reeks 25/3 (tot 75 punten). Het was de eerste keer in 15 jaar dat dit lukte.
Hiervoor moesten ze in het tennisseizoen een heel aantal ontmoetingen met andere clubteams winnend afsluiten. Het gaat daarbij telkens over 4 enkelwedstrijden en 2 dubbelwedstrijden naar 2 winnende sets. De
dames wonnen alle 5 ontmoetingen in een provinciale poule, stoomden door naar de provinciale eindronde die dan met rechtstreekse uitschakeling verder loopt. Ze wonnen de kwartfinale, de halve finale en uiteindelijk de finale tegen een team van Azua tennisclub uit Wilrijk. Het leverde hen de provinciale titel op.
De kampioenen van alle Belgische provincies komen tegen mekaar uit in de nationale eindronde. Achtereenvolgens versloegen ze de Oostvlaamse kampioenen van TC78 uit Hamme, de Waals-Brabantse kampioenen van TC1310 La Hulpe en in de halve finale de dames van Luikse kampioenen van TC Cheval Blanc uit Verviers. In een spannende finale tegen Tennis SDI uit Dilbeek werd dan eind september de Belgische titel binnengehaald.
Het team dat deze unieke prestatie heeft verwezenlijkt bestond uit kapitein Claudine Delafaille, Cindy Hannibals, Yvonne van Dijk, Lidi Van Meir, Els Jansen, Elke Aerts en Agnes Van Velzen. Zij konden ook enkele keren rekenen op invallers Katrien Lauryssen en Karin Hofmans
De tenniskampioenen wonnen het van 14 andere kampioensploegen.
WWDe Mertensmannen presteren al verschillende jaren op een heel hoog niveau. Vorig jaar heeft een combinatie van Mertensmannen en Jansen goud behaald op het WK. Dit jaar hebben de Mertensmannen met de hulp van 2 extra spelers hun eerste eigen medaille kunnen pakken. Op het WK 580 kg in Holten, Nederland, behaalden ze de bronzen medaille.
Raf Mertens, Luc Mertens en Wim Broeckx werden ook geselecteerd bij de nationale ploeg en behaalden met de Belgische Pull Bulls brons op de World Games. Door deze prestatie mochten ze op audiëntie bij de
koning en nu mochten ze in Hoogstraten dus ook de trofee van sportverdienste in ontvangst nemen.
Hoogstraten VV beleefde een jaar als nooit tevoren. Het 1ste elftal speelde kampioen op een fantastische manier en promoveert naar de hoogste klasse Amateur. Ook de beloften (reserveploeg), de interprovinciale U19 en de gewestelijke U17 speelden kampioen.
Er kwam in 2022 een nieuw bestuur o.l.v. Dominiek Van den Bosch. Daardoor kwam er ook een vernieuwd jeugdbestuur dat er prat op gaat dat er opnieuw een 3-sterrenlabel werd
behaald dat de kwaliteit van de jeugdopleiding beoordeelt.
De vereniging werkte actief mee in de realisatie van sportcomplex Wereldakker waardoor het weliswaar organisatorisch een bijzonder moeilijk en uitdagend jaar werd, vooral door de verminderde trainingsmogelijkheden.
De vereniging telt 30 ploegen met meer dan 400 leden en meer dan 100 medewerkers (trainers, afgevaardigden, verzorgers, coördinators, bestuur, enz…). Na dit boerenjaar kon de titel van sportvereniging moeilijk uitblijven…
Ook het Hoogstratens Zwem Team was deen stevige kandidaat voor deze titel. (rob)
INDUSTRIE Vraagt u zich ook elke keer af wanneer u in de Sint-Lenaartseweg passeert, wat ze eigenlijk maken in de imposante torens van RKW (lang gekend onder de naam Hyplast)? Iets met plastic, dat weet zowat iedereen. Maar waarom kan dat niet in een gewone fabriekshal op de begane grond, zo groot zijn rollen plastic toch niet? En waarom weten we van één van de oudste industriële bedrijven in onze gemeente eigenlijk niet wat ze er allemaal maken en al zeker niet hoe dat gebeurt? Maar één manier om er achter te komen: we gingen het vragen - en kregen van Paul Goos alle antwoorden. We mochten het ter plekke ook bekijken en waren behoorlijk onder de indruk. Een gevoel dat we graag delen met onze lezers…
Hyplast is opgericht in Hoogstraten op 6 augustus 1975 door de broers Jan en Leo de Klerk onder de naam Lejaplast. Later veranderde de naam in Hyplast. De onderneming groeit o.a. door overnames en de oprichting van bijkomende vestigingen in Frankrijk (Hyplast France) en de USA (KPPM in South Carolina). Het hoofdkantoor was gevestigd in Noordwijkerhout (NL).
Later stapt de familie de Klerk uit het bedrijf en zit Hyplast onder de vleugels van Ginegar uit Israel. In 2014 komt het bedrijf in handen van RKW (Rheinische KunststoffWerke), een internationaal Duits familiebedrijf - opgericht in 1956 - van de familie Müller. Ook vandaag is RKW nog steeds een familiebedrijf en is het uitgegroeid tot een multinational met een 17tal vestigingen over heel de wereld met meer dan 3.000 werknemers. De groep is actief in 3 productsegmenten: ‘Hygiene, Packaging & Industrial en Agriculture’. De RKW-groep produceert elk jaar +/- 360.000 ton folie. Om
je een idee te geven: dat zijn 50 vrachtwagens die per dag onderweg zijn met een lading van RKW.
RKW/Hyplast is producent van polyethyleen folies, zowel monolaag als meerlagige extrusie-folies (tot 7 laags) voor diverse toepassingen voor de doelmarkten land- en tuinbouw. Paul Goos: “De productiecapaciteit bedraagt 40.000 ton. Naast de ‘kritische massa’ om de productiecapaciteit voldoende te benutten, worden in Hoogstraten een aantal premiumproducten gemaakt met een hoge techniciteit. Een hoge toegevoegde waarde qua knowhow en techniciteit is sowieso een van de sleutels om in deze branche succesvol te kunnen zijn. Dus ligt de focus op de specifieke vraag van de klant, hoge kwaliteit, vernieuwende producten en de nieuwste productiemethodes.”
De producten vinden hun weg naar verschil-
lende domeinen. “De divisie Hygiëne maakt folies voor gebruik in o.a. luiers en voor toepassingen in de medische wereld. Packaging en Industrial (P&I) staat voor allerhande folies voor verpakkingen: wikkel- en krimpfolies
De grondstof: granulaat, korreltjes ter grootte van hagelbolletjes
voor paletten, krimpfolie voor drankentrays, draagtassen, huisvuilzakken, grondstofzakken, custom-made verpakkingsoplossingen. Naast commodities biedt RKW ook een hele rist speciale en zelfs unieke folies aan voor zeer specifieke toepassingen.
Het gaat dan o.a. om folies met een zeer hoge zuurstof barrière die ervoor zorgen dat bepaalde producten veel langer bewaard kunnen worden en/of tijdens het transport hun eigenschappen behouden. Bijvoorbeeld: cacaobonen die vanuit Ghana of Ivoorkust massaal verscheept worden, worden in een speciale grote zak (containerliner) in een zeecontainer gestouwd. Hetzelfde concept wordt gebruikt voor het transport van wijn in bulk vanuit Nieuw-Zeeland, Zuid-Afrika, Chili, Californië. De folie houdt zuurstof en vocht tegen. Resultaat: de producten behouden hun intrinsieke eigenschappen qua geur, smaak, etc.
De divisie Landbouw staat in voor de productie van een heel groot gamma van producten voor de landbouw (silofolies, silobags en netten voor ronde balen) en tuinbouw (serrefolie,
Het productieproces van granulaatfolie schematisch voorgesteld. Voor de brede folies is de installatie meer dan 35 meter hoog. Het zit in de imposante torens die mee de skyline van Hoogstraten bepalen.
mulch, perfofolie. RKW/Hyplast en de vestiging in Michelstadt (Duitsland) zijn de productiesites van de agridivisie van de RKW-Groep.”
“Met geavanceerde productiemethodes worden folies tot heel brede afmetingen (tot 20 m breed) in verschillende vouwwijzes geproduceerd. Co-extrusie gaat van 3 tot 7 lagen,” licht Goos verder toe. “De basisgrondstof is polyethyleen. De oorsprong daarvan is etheen, verkregen door het fragmenteren (kraken) van nafta, een derivaat van aardolie. Door polymerisatie van etheen in een reactor (temperatuur, druk en katalysator) wordt polyethyleen gevormd. De in de folieproductie gebruikte vorm is LDPE- granulaat (Low Density Poly Ethyleen).
Dat granulaat (korreltjes ter grootte van hagelbolletjes) wordt naar een extruder gevoerd, onder invloed van druk en temperatuur vloeibaar gemaakt, en vervolgens in een matrijs geduwd en opgeblazen tot een grote ballon die zo snel mogelijk gekoeld wordt. Boven aan die ballon, hoog in de torens, staan aftrekwalsen die de folie naar een wikkelmachine leiden. Resultaat: een rol folie op een koker gewikkeld.
De breedte van de folie wordt bepaald door de matrijs. Per productielijn is een range van breedtes mogelijk. Bij RKW-Hyplast kan men heel brede folies aan, o.m. voor silofolies en silobags. De grootste matrijs laat toe om folies tot een breedte van 20 m te extruderen. Bij co-extrusie ‘voeden’ verschillende extruders één matrijs. Dat kan tot 7 lagen, afhankelijk van de eigenschappen die de folie uiteindelijk moet krijgen voor een bepaalde toepassing. Mechanische bewerkingen zoals het aanbrengen van perforaties en het vouwen van de folie, gebeuren na het aftrekken van de folie na het extruderen en voor het oprollen. Dat gebeurt allemaal in een continue lijn. Op het einde wacht zo een afgewerkte rol die meestal automatisch verpakt wordt en klaar is voor transport naar een klant.”
“Het productieproces wordt doorlopend en volautomatisch gemonitord zodat alles geproduceerd wordt volgens de vooraf ingestelde specificaties en klanteneisen. Het lab test de mechanische, optische, en alle andere relevante eigenschappen vooraleer het productielot wordt vrijgegeven.
RKW investeert voortdurend in research & development om haar klanten te helpen anticiperen op markttrends en te voldoen aan toekomstige eisen, om specifieke oplossingen te vinden en te ontwikkelen voor de vereisten van haar klanten. Onderzoek en ontwikkeling is een constant
proces met diverse stakeholders: klanten, leveranciers, het bedrijf zelf én externe onderzoeksinstituten.”
Een onderneming die ‘plastics’ produceert met ‘grondstoffen uit aardolie’ weet meteen dat het op gebied van duurzaamheid met een grote loep bekeken wordt. “Daar zijn wij ons ten volle van bewust, RKW heeft een duurzaamheidsstrategie die gebaseerd is op de VN Duurzame Ontwikkelingsdoelstellingen (Sustainable Development Goals). Jaarlijks maken we de voortgang naar het bereiken van die doelen bekend in een duurzaamheidsrapport.
Als toonaangevende fabrikant van folies
‘Director Sales - Americas and APAC’ , zo luidt de officiële titel van onze gesprekspartner Paul Goos. Zijn titel is veel exotischer dan hijzelf.
“Ik ben geboren in Hoogstraten, groeide op in de veilige groene luwte van de Blauwbossen in Minderhout, verkaste voor 6 jaar naar het internaat (een aanrader) van het Klein Seminarie in Hoogstraten en studeerde daarna verder richting marketing met daarna nog een extra focus op vreemde talen. Die zouden me zeker van pas komen omdat mijn interesse eerder in een meer internationale en multiculturele sfeer ligt.
Via enkele professionele omzwervingen in de regio Antwerpen kwam ergens medio jaren 90 Hyplast in Hoogstraten op de radar. Gezocht: commerciële veelvraat, exportgericht, talenkennis, etc. Zoals wel vaker gaat men op zoek naar een witte raaf, een soort commerciële duizendpoot, behangen met alle talenten voor iemand in die functie. Ik was zeker niet die witte raaf, er zaten nogal wat tinten grijs tussen. Maar ik kon toch aan de slag en mij commercieel beginnen uitleven. Het was niet meteen de bedoeling om hier zo lang te blijven. Ik zag het eerder als een tussenstation naar weer iets anders, een kans om wat extra ervaring in die rugzak te proppen en verder te trekken naar de volgende uitdaging. Ben ik dan toch zo’n typische honkvaste Kempenzoon die de Kempense grond niet kan loslaten…?”
“Eind jaren 90 was RKW/Hyplast nog niet erg actief in de exportlanden buiten onze klassieke buurlanden en dat werd dus meteen een commercieel aandachtspunt: het bedrijf meer op de kaart zetten in het Middellandse Zeegebied, Afrika en Zuid-Amerika.
Ondertussen ben ik al 28 jaar onder de pannen bij RKW/Hyplast, ik had dat niet durven voorspellen en het was in ieder geval niet mijn stoutste droom. Maar ik mag terugkijken op vele mooie jaren met tal van commerciële en andere uitdagingen, met veel variatie en kansen. Veel landen en regio’s wereldwijd hebben sindsdien mijn pad gekruist De laatste jaren ligt mijn focus op Noord- en Zuid-Amerika en de APAC landen (landen rond de Pacific = Australië, Nieuw-Zeeland, Japan, China). Ik kijk niet langer vol verlangen uit naar de vele uren in een vliegtuig en dagen hoppen van het ene naar het andere hotel om klanten te bezoeken of te vinden. Maar zolang Elon Musk of een andere visionair niet met een geweldig alternatief komt, is dat de enige optie.
Saai is het overigens nooit. Je probeert samen met het hele team doelstellingen te halen, opportuniteiten te grijpen en strategieën concreet vorm te geven. Als je dat steeds opnieuw mag en kan doen, staat de deur naar professioneel geluk en voldoening ver open. Ook daar wordt een mens gelukkig van.” (jaf)
neemt ons bedrijf ook de verantwoordelijkheid voor een bewoonbare omgeving. Daarom is duurzaamheid een kerncomponent in het bedrijfsbeleid en de bedrijfsmissie. Twee in het oog springende doelstellingen zijn het verhogen van het gebruik van gerecycleerde, hernieuwbare en biologisch afbreekbare materialen tot 15% (basis 2017) en verminderen van het CO2-emissies (directe en indirecte) met 50% (basis 2017) tegen 2025.”
Paul Goos wijst er op dat het nogal simpel is om naar de kwalijke kanten van plastics en grondstoffen te wijzen. “Kan jij je leven nog indenken zonder kunststoffen? Dan stopt het leven dat we kennen want in zowat alles wat we gebruiken zit kunststof. Er wordt dan ook intensief gezocht naar alternatieve grondstoffen zoals Polyethyleen op basis van suikerriet ipv aardolie.”
En de afvalproblematiek? “Heeft iemand ooit
gezegd dat je gebruikt plastic moet weggooien? In principe kan je dat recycleren tot nieuwe grondstoffen, en door nieuwe ontwikkelingen voor steeds hoogwaardigere toepassingen.” Moet plastic toch niet gebannen worden om de plastic soep in de oceanen tegen te gaan?
“Wat stelt men vast? Drie miljard mensen op de aarde hebben geen toegang tot fatsoenlijke manieren om van hun plastic afval af te
geraken. 95 % van het plastic in de oceanen wordt aangevoerd door 10 rivieren (de Gele Rivier,de Ganges, de Indus, de Mekong, de Nijl, de Niger….) Als je afval in het stroomgebied van die rivieren kan aanpakken, kom je al een heel eind.
Plastic verpakking van groenten en fruit moet weg, zegt men. Maar een komkommer met een stukje folie rond blijft 14 dagen goed, zonder is hij na 3 tot 4 dagen klaar voor de GFT-container. Voedsel moeten weggooien... is dat duurzaam? Het verhaal ‘afval is grondstof’ gaat nog niet zo lang mee en er worden echt wel grote stappen gezet. De consument wordt duidelijk gemaakt hoe hij kan bijdragen om zijn afval te valoriseren. Scheiden is een complex gegeven, maar daar zijn enorme stappen in gezet. Kwalitatief recycleren is in volle ontwikkeling.”
“Trouwens, meer en meer klanten stellen ondertussen eisen m.b.t. de recycleerbaarheid van onze producten of het aandeel van gerecycleerd materiaal in de folies die we voor hen produceren,” klinkt het gedreven. “Dit is niet alleen het gevolg van een grotere bewustwording die organisch is gegroeid, maar wordt ook gedragen en gestut door nieuwe en stren-
gere wetgeving en voorschriften. Dat is een constante wisselwerking tussen alle spelers.
Een nieuwe ontwikkeling is chemisch recyclen, d.w.z. een product afbreken tot zijn oorspronkelijke componenten en die opnieuw in het productieproces gebruiken. Dat kunnen we niet zelf, maar wij verlenen onze medewerking aan firma’s die aan dat concept sleutelen. RKW/Hyplast heeft wel een eigen recyclage afdeling met een capaciteit van +/- 8000 ton per jaar. Er worden niet alleen eigen productie uitvallen gerecycleerd maar ook zuiver afval van externe leveranciers. In de recyclage afdeling werken nu al een 20-tal mensen.”
RKW/Hyplast is een groot bedrijf in de Hoogstraatse industrie. De bedrijfsoppervlakte bedraagt ca. 70.000m2. Ongeveer 170 werknemers gaan er dagelijks aan de slag. “Een mooi en uitdagend bedrijf om voor te werken, met topproducten voor klanten uit alle windstreken van deze aardbol,” aldus Paul Goos. En na ons bedrijfsbezoek zijn ook wij daar echt wel van overtuigd! (jaf)
Voor extra informatie over toepassingen en het productgamma van RWK verwijzen we graag naar de website: www.rkw-group.com.
Begijnhof 27, 2320 Hoogstraten - redactie@demaand.be
MARKT ERFGOEDDAG OPTREDENS Er staat heel wat te gebeuren in het weekend van 21, 22 en 23 april. Het stadsbestuur heeft heel wat ‘voorjaarsklassiekers’ bijeengebracht in dat ene weekend eind april. Niet alleen de opening van het toeristisch seizoen, maar het is ook erfgoeddag, braderij, een verlichte avondmarkt, beiaardcantus en boerenmarkt. We overlopen het erg drukke programma even voor onze lezers.
Vanaf 17 uur wordt het stuk tussen de Gelmelstraat en de Gustaaf Segersstraat verkeersvrij en afgesloten voor de verlichte avondmarkt. Zalig kuieren langs de verschillende marktkramers, een terrasje en enkele leuke optredens. Peter en de Botsotto’s staan alvast paraat. Een muzikale rock’n roll-golf uit Meerle zal als een tsunami over de avondmarkt rollen. Toegang is gratis.
Zaterdag 22 april vanaf 19 uur:
Na de restauratie van de Sint-Katharinatoren schittert deze als nooit tevoren. Hoog tijd om eens iets speciaals te doen voor ons Katrien, dacht Beleef Hoogstraten. En speciaal wordt het zeker: maak je klaar voor de eerste Hoogstraatse beiaardcantus. Stadsbeiaardier Luc Dockx brengt een uitgebreid repertoire van volkse en studentikoze meezingers. Rechtstreeks vanuit de toren tot aan de parking van IKO.
Een smakelijke pint of frisdrank en gesmeerde stembanden zijn aan te bevelen voor jong en oud. Jef Martens komt enkele overbekende Spilzakken-liedjes zingen en samen met beiaardier Luc Dockx componeerde het duo het eerste Hoogstraatse beiaardlied. Elke deelnemer krijgt een liedjesboek met alle teksten. Tickets kosten 20€ en zijn verkrijgbaar op de website van www.beleefhoogstraten.be en bij de toeristische dienst.
Zondag 23 april vanaf 11 uur:
Als de weergoden meezitten zal zondag een erg drukke dag worden voor Hoogstraten. Zo druk dat je allicht zal moeten kiezen waar je naartoe wil.
Om 11 uur gaat de braderij van start. De burgemeester start de ochtend met het ‘dopen’ van de kerk met een grote chocolade begijn, tevens de start van een feestelijke dag. Het publiek krijgt ook wat lekkers
toegestopt. Heel wat winkels zullen open zijn. De Vrijheid zal ruiken naar suikerspinnen, smoutebollen en andere zoetigheden. Terrasjes, animatie voor jong en oud, optredens, straattheater. Het zal allemaal aanwezig zijn. Een echt kermisgevoel.
De boerenbelevingsmarkt zal groter zijn dan andere jaren met een aanbod aan verse en lokale producten. Op het begijnhof zullen er heel wat kiekens rondlopen. Het thema van de erfgoeddag is dan ook ‘beestig goe geamuseerd’. Zeg niet zo maar ‘kiekens’, want het historische Kempense ras ‘Campine’ heeft zich in de loop der jaren volledig aangepast aan de omstandigheden van de Kempen.
Vandaag ook de start van het toeristisch seizoen. Je kan met de huifkar naar de Laermolen trekken waar ook een heel programma is uitgewerkt.
In de begijnhofkerk vinden een aantal mooie concerten plaats. Van 13.30 tot 17 uur treden daar op: What Sarah Said, Dimitri Versmissen en Jenne Decleir. Een echt zonen en dochter-concert.
What Sarah Said (zie DHM 445), of Sarah de Wilde, 36 jaar, woont te Antwerpen, is beeldend kunstenaar, actrice en singer-songwriter. Het werk deed Sarah verhuizen van Hoogstraten naar Antwerpen. Met gitaar, piano en stem als verfborstels schildert ze een poëtisch, intiem portret. Beeld wordt muziek en omgekeerd. Dromerige, melancholische indie pop, intuïtief geserveerd. Een ode aan kwetsbaarheid en de zoektocht naar verbinding.
Dimitri Versmissen kreeg de muzikale pap al vroeg binnen gelepeld. Dimitri is de zoon van Guido Belcanto. Momenteel toeren vader en zoon door Vlaanderen met een heel scala aan levensliederen uit hun mooie repertoire. Maar ook alleen staat Dimitri zijn mannetje. Als je Dimitri hoort is zijn vader nooit ver weg.
Jenne Decleir is niet alleen acteur maar ook muzikant. Deze zoon van Jan Decleir speelde mee in heel wat TV-producties en speelfilms. Daarnaast was hij ook actief op het toneel. Als zanger was Decleir actief in Louis, een concertreeks als ode aan Louis Neefs, en in Ramses, een hommage aan Ramses Shaffy. Verder had hij een eigen groep Hotel Amigo, een reggae- en rock-’n-rollband. In 2012 en 2013 schreef Decleir het muziekstuk Liefste Ellendeling, een poëtisch rockconcert naar een tekst van Hugo Claus. Hij werkte hiervoor samen met zangeres Mira.
VERENIGING NATUUR Voor natuurbeleving en -educatie moet je bij Natuurpunt Markvallei zijn. Bij de lente-activiteiten noteren we alvast een wandeling in de laars van Baarle, een fietstocht langs de Mark, een tentoonstelling op de schelft van de Klapekster en een lezing over insecten.
Op zondag 2 april organiseert Natuurpunt Markvallei een verkennende wandeling in de ”laars” van Baarle. De grens van Baarle ’Nassau en Hertog’ kent een grillig verloop. Dat heeft niet alleen te maken met de 30 enclaves, ook met een stukje België dat bijna helemaal omgeven is door Nederland en slechts met een heel smalle strook verbonden is met Minderhout. Het gaat om de Halsche Beemden waar Natuurpunt Markvallei de laatste jaren heel wat grond kon verwerven. Bedoeling is om hier opnieuw natte beemden te maken of te behouden, ideaal voor CO² opslag. De gids wacht de deelnemers op om 9 uur aan de parking van Staatsbosbeheer, langs de Hoogstratensebaan. Info: info@natuurpuntmarkvallei.be
Aan de pastorie van het begijnhof brengt ‘Theater Pas geverfd’ een exclusieve kunstexpo; beeldende kunst met een bizar karakter en nooit geziene thematiek. Het gaat om een zevental ambitieuze kunstenaars, die zich bevinden aan de rand van de grote doorbraak! Op het terras van de pastorij, kan de toeschouwer ook een terraske doen en de kunstenaars ontmoeten. De opbrengst hiervan gaat naar mensen die leven in kansarmoede. Locatie: terras pastorij en de Vrijheid aan het Begijnhof, doorlopend van 13 uur tot 17 uur.
De ballenregen uit vroegere jaren is weer terug. Kom vooral kijken met je kroost wanneer 1000 ballen naar beneden vallen. Vergis je evenwel niet van toren, want anders dan vroeger vindt deze ballenregen plaats aan de toren van het Klein Seminarie om 17 uur. (pm)
Op zaterdag 15 april is er een fietstocht met gids Veerle Beernaert door erfgoed en natuur. De 20 kilometer lange tocht gaat langs de Mark naar Meersel-Dreef: grenspalen en poosplaatsen vertellen een verhaal over mensen en lang vergeten conflicten: een kapel, een klooster en een grot getuigen van volkse devotie; meanders, vistrappen en sluizen doen je kijken naar het landschap met beemden. Start om 9u aan de Sluis bij de Zandbergstraat. Deelnemen kost €5 voor leden en €7 voor
niet-leden. Iedereen zorgt natuurlijk zelf voor een fiets. Info: info@ natuurpuntmarkvallei.be
Naar aanleiding van de Erfgoeddag is er op 23 april een beleefexpo in de Klapekster. Op de schelft (hooizolder) wordt de collectie van Jan Spannenburg in de schijnwerpers gezet. Deze vogelringer was een van de pioniers van de natuurvereniging in Hoogstraten. Zijn uitgebreide collectie opgezette dieren en vogels wordt nu beheerd door Natuurpunt. De ‘Schelft van Jan’ wordt helemaal ingericht in de stijl van de jaren zestig en zeventig een decor dat vooral nostalgie zal uitstralen. Open op zondag 23 april en nadien tijdens de openingsuren van het bezoekerscentrum.
De werkgroep ”Landschappelijk Erfgoed” maakt ook werk van het digitaliseren van de collectie. Alle objecten, opgezette dieren en verzamelingen werden één voor één ingevoerd en gefotografeerd. Alle foto’s moeten ook nog geüpload worden en online geplaatst. Een aantal van de opgezette vogels heeft z’n beste tijd inmiddels gehad. Nu wordt de collectie voor iedereen toegankelijk.
Insecten vormen het onderwerp van een lezing op vrijdag 28 april. Deze superhelden van de natuur bestuiven onze planten, zijn voedsel voor andere dieren. Toch slinkt hun aantal zienderogen, op 20 jaar tijd zijn we de helft kwijtgespeeld. Joeri Cortens toont macrofoto’s en vertelt daarbij over deze kleine dieren met hun diversiteit aan kleuren, vormen, levensstrategieën. Locatie is de Klapekster, start om 20 uur. Leden betalen € 9, niet leden € 11. Info: info@natuurpuntmarkvallei. be. (ao)
THEATER Op 7 april, de eerste vrijdag van de paasvakantie, kan je om 15 uur naar een bijzondere familievoorstelling gaan kijken: “Kom Hier” (6+) van Ultima Thule.
Met weinig woorden maar des te meer met pakkende beelden vertelt Ultima Thule tijdloze verhalen voor kinderen, jongeren en andere jeugdige geesten. Dit Gentse theatergezelschap tast de grenzen van het visueel theater af met poëtische en speelse voorstel-
lingen die ontroeren, bevragen, confronteren, verbinden, verwonderen. Een genereuze uitnodiging aan ieders verbeelding.
Ook “Kom Hier” is zo’n voorstelling: via objecten, figuren, licht, schaduw en geluid volgen we een personage doorheen imaginaire werelden, die toch refereren aan onze alledaagse leefwereld. Hiervoor lieten de makers zich inspireren door “De Onzichtbare Steden” van Italo Calvino. In dit verhaal ver-
telt Marco Polo zijn gastheer, keizer Kublai Khan, over zijn reizen naar de verschillende steden van zijn immense rijk. De keizer zelf heeft deze steden nooit met eigen ogen kunnen zien. Zij bestaan dus alleen door de beschrijvingen van Marco Polo. Bestaan deze steden wel echt? Wat is werkelijkheid en wat is fictie?
Wat deze voorstelling nog meer bijzonder maakt, is dat ze gespeeld wordt in een unieke constructie die doet denken aan een tent. Daardoor word je als toeschouwer mee in de werelden gezogen en zit je van heel dichtbij op het verbluffende spel van de spelers, poppen en objecten te kijken. Er kunnen dan ook maar weinig mensen is, snel zijn is dus de boodschap!
Kinderen kunnen deze voorstelling combineren met een workshop poppen maken. Hiervoor moet je even surfen naar https://www. hoogstraten.be/Vlieg-Uit-Paasvakantie om je in te schrijven. Een topcombinatie voor een verloren vakantiedag!
“Kom Hier” is een familievoorstelling voor iedereen vanaf 6 jaar oud. Kinderen zijn dus héél welkom, maar onder begeleiding van een volwassene. Meer info en tickets vind je op: www.gchoogstraten.be (fh)
”Kom Hier” is een bijzondere familievoorstelling…
LEZING Op woensdag 3 mei geeft Steven Vromman een lezing met als titel “Zeven generaties verder”. Steven Vroman (1960) is bekend geworden met zijn Low Impact-project. In een bekroonde documentairereeks van Canvas kon het publiek volgen hoe Steven zijn leven drastisch omgooide om zijn ecologische voetafdruk te minimaliseren. Ondertussen is hij een van de meest gevraagde sprekers in het land en bedacht hij de ‘eco-comedy’, een originele vorm van Infotainment
In deze voorstelling gaat hij op zoek naar mogelijke scenario’s voor deze eeuw. Meer dan ooit staan we op een kantelpunt waarbij steeds nieuwe bedreigingen opduiken. Van virussen tot artificiële intelligentie, van falende staten tot klimaatchaos. De toekomst voorspellen is niet mogelijk maar nadenken over mogelijke scenario’s kan wel. Met de nodige humor en interactie laat hij een hele reeks vragen de revue passeren. Welke scenario’s zijn het meest waarschijnlijk de volgende 10 jaar? Hoe ontwikkelen we de nodige veerkracht? Hoe je voorbereiden op het onverwachte? Welke kleinschalige initiatieven helpen ons op weg naar een leefbare wereld? Wat kunnen we zelf doen om de toekomst mee te bepalen?
Daarbij maak je kennis met het ‘Rad der Onfortuin’, in de ‘grote veerkrachttest’ ga je de eigen schokbestendigheid na, en je krijgt praktische instructies voor de spannende tijden die eraan komen.
het bos verzet zich
zet zich schrap
takken zwiepen tandenknarsend
een tak scheurt zich kreunend los,
los van wat ooit deel van hem was
langzaam glijdt hij vermoeid tegen de grond bijna onhoorbaar is er een zucht
de plots opgekomen voorjaarsstorm
gaat terug liggen de roes van een overwinnaar
marleen
Praktisch: ‘Zeven generaties verder’, lezing door Steven Vromman op woensdag 3 mei om 19.30 uur in zaal de Welgezinde in het administratief centrum. Inschrijvingen/info: Ann Aertsen 03 313 01 33 of info.noorderkempen@velt.nu (fh)
CONCERT Op vrijdag 12 mei organiseert Theater Pas Geverfd een optreden van ‘De Turnhoutse Snaar’ (www.turnhoutsesnaar.be) in de Sint-Clemenskerk in Minderhout.
Dit orkest werd in 2001 opgericht. Het 20-koppige strijkersensemble, bestaande uit violen, altviolen, cello’s en contrabas, specialiseert zich tegenwoordig in populaire filmmuziek zoals ‘Concerto d’ amore’ en ‘Welcome to the Oscars’. Het dompelt de muziekliefhebber onder in de wereld van de klassieke en moderne filmmuziek in concerten vol actie, emotie en ontroering. Sinds 2017 geeft de Turnhoutse snaar concerten met deze programma’s voor
internationaal publiek in concertzalen in Vlaanderen en Nederland. De artistieke leiding is in handen van Eva Vermeeren, professioneel violiste uit Vlimmeren. Ze is specialiste in kamermuziek en heeft verschillende eigen ensembles waaronder Donnacorda Strijkkwartet & Ensemble en ClaverDuo. Daarnaast treedt zij ook op met o.m. Niels de Stadsbader, Clouseau, Eregalerij en Musichall. Ze is actief in de studio voor opnames van filmmuziek en geeft vioolles
aan de kunsthumaniora StART Heilig-Graf in Turnhout.
Praktisch: De Turnhoutse Snaar op vrijdag 12 mei om 19 uur in de Sint-Clemenskerk te Minderhout. Tickets VVK 12 euro of kassa 15 euro. Bij Toerisme Hoogstraten of via zjosfinks@gmail.com. (fh)
BLOEDAFNAMES
_____
HOOGSTRATEN Rode Kruislokaal, Slommershof 18
17.00 - 21.00 uur
12/5 en 17/5
4/8 en 9/8
24/11 en 29/11
_____
MEER
Gemeentelijke basisschool De Meerpaal, Terbeeksestraat 6
17.30 - 20.30 uur
31/5 - 27/9 - 27/12
_____
MEERLE
Parchiezaal Ons Thuis, Gemeenteplein 2
17.30-20.30 uur
5/6 - 4/9 - 4/1
REDACTIEADRES
Begijnhof 27, 2320 Hoogstraten tel. 0472 97 12 87 redactie@demaand.be
DORPSNIEUWS
� Hoogstraten: Patrick Melis 0497 41 40 29 hoogstraten@demaand.be
� Meer: Marcel Adriaensen tel. 03 315 90 40 meer@demaand.be
� Meerle: Jan Fret tel. 03 315 88 54 meerle@demaand.be
� Meersel-Dreef: Jef Jacobs tel. 03 315 73 64 meersel-dreef@demaand.be
� Minderhout: minderhout@demaand.be
� Wortel: wortel@demaand.be
SPORTNIEUWS
Rob Brosens tel. 03 314 43 39 sport@demaand.be
Niet alle beeldmateriaal wordt ons met auteursgegevens overgemaakt. Neem contact op met de redactie voor eventuele rechten.
ADVERTENTIES
Jan Croes
tel. 0477 66 11 60 advertenties@demaand.be
SECRETARIAAT/DRUKWERKEN
Emilia Horsten
Begijnhof 27 2320 Hoogstraten tel. 03 314 51 03 abonnementen@demaand.be administratie@demaand.be
Verantwoordelijke uitgever: F. Brosens, Begijnhof 27 2320 Hoogstraten
ORIËNTATIELOOP BRANDWEER Op zondag 23 april 2023 organiseert TROL Orienteering club het Vlaams Kampioenschap Sprint. In samenwerking met brandweerpost Hoogstraten organiseren ze voor het allereerst ook een Vlaams Kampioenschap Brandweer oriëntatielopen. Zin in een uitdaging? Benieuwd of jij met een kaart al lopend de weg vindt?
Stad Hoogstraten is het mooie decor voor deze uitdagende city run. Bij deze city run moet je zo snel mogelijk een aantal controlepunten passeren door te navigeren aan de hand van een speciale kaart. De grote uitdaging is de juiste route bepalen om vervolgens elke checkpoint te passeren. Spanning en plezier verzekerd.
Wie wil wel eens kennismaken met oriëntatielopen schrijft zich in voor de Start-to-Orientatielopen City Run. Ideaal om alleen, met je gezin of vrienden te doen. Je kan het parcours volledig op je eigen tempo afleggen. Als brandweerman of brandweervrouw kan je daarnaast deelnemen aan het VK Brandweer Oriëntatielopen. Deze wedstrijd staat open voor lopers van alle niveaus. Welke
brandweerman en brandweervrouw gaan met een beker naar huis?
VK Brandweer - 4 km City Run - 40 jaar; VK Brandweer - 3 km City Run + 40 jaar; 3 km Start-to-Orientatielopen. Inschrijven via de website van hvztaxandria.be. Voorinschrijving: € 7; -18j: € 4,5. Graag overschrijven nadat je bent ingeschreven, ten laatste 16 april, op rekeningnummer BE29 4146 0527 3164 van Vriendenkring Brandweer Hoogstraten vzw, met vermelding van je volledige naam + ’deelname VK orientatielopen’. Daginschrijving: € 9.
Locatie: VTI Spijker, Gelmelstraat 62, 2320 Hoogstraten. Vanaf 9u30: ophalen sportident (registratiechip); starten tussen 10 en 12 uur. Er zijn kleedkamers voorzien. (jaf)
CONCERT Dirigent Dries Raes en de muzikanten van Koninklijke Fanfare Sint Catharina dompelen op 22 april de Rabboenizaal in Keltische sferen met hun ‘Celtic Night’. De luisteraar waant zich een avond lang in een Ierse pub of de Schotse hooglanden, proeven van een kwaliteitsbier uit Ierland doet de rest...
Muzikaal wordt het een gevarieerd programma. Typisch Keltische instrumenten zoals harp en de doedelzak mogen daarbij niet ontbreken. Hiervoor werkt de fanfare samen met ‘Pagus Wasia Pipes en Drums’ en met harpiste Christel Brughmans, die haar opleiding bij de academie van Hoogstraten kreeg.
Het concert start om 19.30 uur met een optreden van JoCatHo (ism Brasskids Wortel en Heideroosjes uit Meer), het jeugdorkest onder leiding van Cindy Kranen. Deuren open om 19 uur. Inkom 12 euro (gratis onder 18
NIEUWJAARSZINGEN De opbrengst van ’Drie koningen en ene koningin’ in Hoogstraten op 6 en 9 januari bedroeg liefst 5.800 euro, het hoogste bedrag ooit in 9 edities. Ze overhandigden de check aan De Slinger in Wortel, een jeugdbeweging voor kinderen met een beperking. Die willen het bedrag benutten voor het aankopen van spel-
materiaal en voor een brandtrap zodat ze ook het bovenste gedeelte van hun gebouw kunnen gebruiken.
Volgend jaar staat de tiende editie op het programma. Marleen De Vrij is alvast van plan daar een knaleditie van te maken. (red)
VERENIGINGSLEVEN Dinsdag 14 maart overhandigde Neos-voorzitter Els Dereymaeker een cheque van € 1.000 aan ’t Ver-zet-je. “Elk jaar steunen wij met Neos-Hoogstraten een goed doel. Dit jaar hebben we voor ’t Verzet-je gekozen. Wat een voortreffelijk werk wordt hier geleverd. Met het overhandigen van deze cheque willen we onze leden ook gevoelig maken voor de problematiek rond kansarmoede in Hoogstraten. De duizend euro die we nu kunnen schenken is het resultaat van onze jaarlijkse wandeling, gevolgd door een broodmaaltijd. De opbrengst schenken we volledig aan het goede doel. Wij allen zijn blij dat we dit lokale project kunnen steunen.” Neos Hoogstraten is een vereniging van en voor actieve senioren uit Hoogstraten en omgeving. Iedereen die zijn vrije tijd graag op een leuke en zinvolle manier wil doorbrengen, is er welkom. Meer info: www.neosvzw. be (pm)
SCHOOL Zowat 300 leerlingen volgen les in de Academie voor Muziek en Woord in Hoogstraten. Om de jongste leerlingen op te vangen, is er op de meeste lestijden toezicht. Voor het volgende schooljaar is de academie op zoek naar een nieuwe toezichter.
Sinds 2005 nam Sylvia Van Dongen, kortweg Sil, deze taak waar. Ze biedt een luisterend oor voor wie iets te vertellen heeft, steekt een hand uit de mouwen tijdens optredens of evenementen. Na dit schooljaar geniet ze van een welverdiend pensioen.
De job omvat toezicht op lesdagen (maandag tot vrijdag in de vooravond, woensdagnamiddag, zaterdagvoormiddag), aanspreek-
punt zijn voor ouders en leerlingen, evenals tussenschakel tussen directie en administratie in hoofdvestiging Baarle-Hertog en vestigingsplaats Hoogstraten. Iedereen wegwijs maken, er een oogje in het zeil houden, de personeelsleden ontvangen in de leraarskamer (koffie en thee zetten, een kleine afwas doen) en een handje toesteken bij optredens en bij administratieve taakjes.
Je wordt vergoed via een vrijwilligersovereenkomst (€ 4,10/u). In overleg kunnen reiskosten worden vergoed.
Wie interesse heeft, contacteert de academie via www.amwn.be, info@amwn.be of 014 69 95 39. (red)
CONCERT Het Davidsfonds brengt een bijzonder kamerrecital op zaterdag 15 april om 15.30 uur. Voor de muziek zorgt de 14-jarige Lars Oneto, kleinzoon van Jan en Marie-Jeanne Brosens uit Minderhout, zoon van Veerle Brosens en Alejandro Oneto. Hij speelt al zes jaar piano en volgt les aan het SLAC-conservatorium in Leuven. Voor hem is het de eerste keer dat hij optreedt voor een écht publiek. De
55-jarige stadsdichter Monique Bol neemt het poëtische deel voor haar rekening. Afkomstig uit Hoogstraten, wonend in Kapellen, maar nog altijd verbonden met haar familie in Wortel hier.
Toezichter Sil, steun en toeverlaat in de Hoogstraatse academie, omringd door enkele leerlingen van het eerste leerjaar Muziekatelier (foto: Jef Vleugels).
De matineevoorstelling vindt plaats op zaterdag 15 april om 15u30, ten huize van Carine Sledsens, Achtelsetraat, Hoogstraten. Inkomprijs: leden €15, niet-leden €17. Inschrijven kan tel. bij Joos Croes 0472 64 27 82 of via e-mail hoogstraten.davidsfonds@telenet.be (red)
Eerste naam voor Internationaal Folklorefestival bekend
FESTIVAL Het Internationaal Folklorefestival heeft zijn eerste buitenlandse groep aangekondigd: de Duitse Volkstanzgruppe Süssen. Deze groep komt uit het zuiden van Duitsland, van het stadje Süssen in de deelstaat Baden-Württemberg. De volksdansgroep
heeft al vele internationale festivals op hun palmares staan, waaronder Brazilië, Canada, Mexico, Peru en Portugal. Zelf organiseren ze jaarlijks ook hun eigen folklorefestival, het Süssen Hahnentanzfest.
De groep bestaat sinds 1977 en heeft tussen
de 35 en 40 actieve dansers en muzikanten tussen de 15 en 45 jaar. De volksdansmuzikanten bespelen verschillende instrumenten, waaronder de viool, accordeon, fluit, klarinetpijp, doedelzak, gitaar, tuba en klarinet. Hun feestelijke danskledij is gemaakt volgens originele sjablonen van de 19de eeuw, telkens op maat gemaakt.
Ze brengen vooral de dans- en zangcultuur uit Baden-Württemberg, maar ook andere traditionele dansen en liederen uit Duitsland staan op hun repertoire.
Zin gekregen om deze dansgroep mee te ontvangen en gastgezin te zijn? Contacteer dan zeker de Gelmelzwaaiers via hun sociale media of via gastgezin@gelmelzwaaiers.be.
De Gelmelzwaaiers zijn nog in gesprek met verschillende andere buitenlandse groepen. Volg hun sociale media voor de laatste stand van zaken. (red)
God gaf aan mij de legkaart van mijn leven Als stukjes speelgoed in een kinderhand.
De doos met het voorbeeld heeft hij niet gegeven.
Ik vind niet meer dan de hoekjes en de rand
Daar binnen in zie ik alleen maar kleuren
Ook stukjes zwart, en stukjes wolken wit.
DORPSRAAD PARTICIPATIE Meer kwam op woensdag 8 maart als eerste aan de beurt in het jaarlijkse rondje dorpsraadcafés. Voorzitter Marcel Adriaensen wees er bij aanvang met enige fierheid op dat de dorpsraad haar 30ste verjaardag viert. De belangstelling was overigens groot met meer dan 80 aanwezigen. Ruim op voorhand waren de vragen voor het schepencollege ingediend, dat kon dus goed voorbereid aan de slag.
Burgemeester Van Aperen maakte een balans op van de verwezenlijkingen van het afgelopen jaar in zowel groot Hoogstraten als in Meer zelf. Daarbij vernoemde hij o.a. het
Gastenhuys, de offertes voor een ‘cultuur- en educatiecampus’, sportcampus Wereldakker en de beslissing voor de bouw van een nieuwe brandweerkazerne in Minderhout.
Voor Meer zelf was de kloostersite met het lokaal dienstencentrum en de bibliotheek veruit de voornaamste realisatie. Ook voorstellingen van het gemeenschapscentrum en de uitnodiging van alleenstaande 75+ers in het kader van Lichtpunt werden genoemd.
Het mobiliteitsplan staat al langer op de agenda. Volgens schepen Jef Vissers is dit helaas nog maar in de fase van een mobiliteitskader, waar al wel doelstellingen en principes in zijn opgenomen, maar nog geen concrete maatre-
gelen. Eens deze zijn goedgekeurd, worden ze gefaseerd ingevoerd via proefopstellingen met nadien een evaluatie.
De dorpsraad vond het terecht belangrijk om enkele families van allochtone herkomst die in Meer hun thuis hebben gevonden aan het woord te laten. Deana, Jana, Mirrek, Mariana en Rolf kregen de kans om zich daarom voor te stellen. Spreken met is immers veel beter dan spreken over…
De dorpsraad lijstte de eigen prioriteiten op. Vooreerst benadrukt hij dat de Meerse kinderen veilig naar school kunnen. Vandaar dat hij
ook al lang ijvert om het Pyperpad regelmatig te onderhouden en het Wolfstraatje te verlichten. Volgens de gemeente gaat het hier om trage wegen en daarvan is pas een inventaris opgemaakt. Deze wegen worden niet verhard en ook niet verlicht, maar wel onderhouden. Hiervoor is een budget voorzien van 50.000 euro.
De fietsverbinding met de Driehoekstraat en het Victoriaplein blijft een belangrijk punt. Het stadsbestuur is zeker gewonnen om zo’n veilige voet- en fietsverbinding aan te leggen, maar omdat het traject hier over privé-gronden gaat, zal dit een langdurig proces worden. Vandaar een oproep om een werkgroep hierrond op te richten om met de eigenaars naar een haalbare oplossing te zoeken en om samen een plan uit te werken.
De Donkakker maakt volgens schepen Van Impe deel uit van een project voor kindvriendelijke publieke ruimte, zodat de gemeente daar misschien subsidie voor kan krijgen. Op basis van een enquête bij de bewoners, zal later een beslissing genomen worden i.v.m. de herinrichting.
De vraag om van het Bijltje ook een fietspad te maken, als uitbreiding van de Donckstraat, wordt door de gemeente als een weinig zinvolle ingreep aanzien, omdat het grotendeels om schoolverkeer gaat dat al begeleid wordt. Ze heeft met de school wel twee alternatieve voorstellen uitgewerkt, maar helaas is hiervoor in deze legislatuur geen budget voorzien.
De oude postschool, waar vroeger de bib was, is een geklasseerd gebouw, maar staat al geruime tijd leeg. De gemeente zegt dat het de bedoeling is om dit gebouw in erfpacht te
geven. Er zouden al 4 kandidaten interesse hebben getoond.
Tijdens de pauze was er een welgekomen optreden van Dave Bertels, die met ‘Platteland’ een ode bracht aan zijn dorp Meer.
Vervolgens kwamen de vragen van de dorpsraad aan bod. De vroegere parochiezaal zou een andere definitieve naam moeten krijgen. Het stadsbestuur stelt zelf enkele namen voor, maar vraagt hierover officieel advies van de dorpsraad zelf.
Via het participatieplatform https://denkmee-hoogstraten.be krijgen zowel bewoners van de kermiszone als de andere Merenaren de kans om te laten weten of ze al dan niet tevreden zijn over de kermisorganisatie. Afgelopen jaar werd deze voor het eerst ingekort naar 4 dagen, om zo de overlast tot een minimum te beperken. Het stadsbestuur ontving al heel wat spontane suggesties. Op basis hiervan zal een beslissing worden genomen.
Schepen Arnold Wittenberg meldt dat er een toegankelijkheidsplan in de maak is voor De Mosten, met als bedoeling conflicten tussen de gebruikers van bv. wandel-, fiets- of paardenpaden te vermijden. Na afloop van het zomerseizoen zal dit worden ingevoerd.
Er waren heel wat vragen i.v.m. snelheid en verkeer, ook vanuit de zaal. Het stadsbestuur zegt dat de lokale politie recent nog controles op snelheid, drugs, etc. deed. Ze is ook voorstander van meer trajectcontroles, maar de goedkeuring daarvan vraagt veel tijd.
De aanvang van de werken aan het fietspad en de riolering in De Mosten zijn uitgesteld van 2024 naar 2026. Ondertussen zijn er al wel 18 innames verworven en zijn er 5 waarover een akkoord met de eigenaars werd gesloten. Indien er na de onderhandelingstermijn van 9
maanden nog geen minnelijke schikking met de andere eigenaren kan worden gevonden, wordt een gerechtelijke procedure opgestart.
Sluikstorten ligt blijkbaar heel gevoelig bij heel wat aanwezigen. Gelukkig zijn er vrijwilligers die die het zwerfvuil opruimen en verzamelen in zakken, die dan later door Natuurwerk of de gemeente worden opgehaald. Het stadsbestuur vindt dit uiteraard een fantastisch initiatief en stelt speciaal gekleurde zakken hiervoor ter beschikking op het gemeentehuis. Burgemeester van Aperen engageerde zich om een gesprek te hebben met enkele aanwezigen die duidelijk veel hinder ondervinden van sigarettenpeuken.
Ook de vele windturbines op het Meerse grondgebied geven aanleiding tot heel wat ongenoegen bij de buurtbewoners. Het stadsbestuur is voor alle duidelijkheid een fervent voorstander van windenergie (en zonnepanelen), het is evenwel de provincie die beslist over de goedkeuring van een omgevingsvergunning voor windturbines. Het provinciebestuur is het blijkbaar niet eens met enkele ruimtelijke principes van het stadsbestuur. Hierdoor werden een aantal negatieve adviezen niet gevolgd en werden er toch vergunningen voor afgeleverd.
Het stadsbestuur ijvert voor het verbeteren
van de lucht- en waterkwaliteit, waarbij het klimaatactieplan van de stad de leidraad vormt. Dit stelt een aantal klimaatdoelstellingen voorop die tegen 2030 zouden moeten worden gehaald. Hiervoor is zowel een hemelwaterplan als een stikstofplan goedgekeurd. En Hoogstraten is ook aangesloten bij het burgemeester-convenant van de Kempische gemeenten.
Toen een tevreden voorzitter de aanwezigen en de gasten bedankte voor de geslaagde avond, was het al half elf. Communicatieambtenaar Guy Muësen kreeg een extra pluim voor de informatie die hij voor iedereen netjes had gestructureerd.
FANFARE MARKT Het is een jaarlijkse traditie geworden: de antiek- en vlooienmarkt ten voordele van Fanfare ’De Eendracht’ in de refter van de lagere school, Terbeeksestraat 6 in Meer. In het paasweekend van zaterdag 8 april van 14 tot 18 uur en op zondag 9 april van 9 tot 12 uur kun je de markt bezoeken, met de voorverkoop van de dan reeds geprijsde voorwerpen.
Op zondag 9 april om 13.30 uur begint in de refter de verkoop per opbod van alle stukken die vooraf genummerd werden. Eén voor één gaan ze onder de hamer. De biedingen en de verkopen zijn overigens leuk om volgen. Wie nog materiaal voor de vlooienmarkt heeft, laat dit best weten aan René Van Bladel, Gestelsestraat 4, tel. 0473.13.96.18; Louis Sterkens, John Lijsenstraat 41, 03/315.00.96 of Peter Stes, Terbeeksestraat 58a, tel. 0496/18.03.72.
En de markt? Altijd de moeite om langs te komen... misschien wel iets op de kop te tikken waar je al lange tijd naar op zoek bent! (ma)
GARAGEVERKOOP Een prima oplossing voor de dingen die je niet langer gebruikt: zet je spullen te koop in je garage of tuin en neem deel aan de garageverkoop van KWB Meer op zondag 30 april van 9 tot 16 uur. Vooraf inschrijven is verplicht, dat kan uiterlijk tot 16 april bij Miriam Gommers of Roger Embrechts. Deelname kost 3 euro voor leden en 5 euro voor niet-leden. De KWB zorgt voor de nodige promotie via allerlei kanalen. De deelnemers ontvangen een week op voorhand een brief met alle uitleg en materiaal.
Alle info en inschrijvingen: Roger Embrechts, Lokbosstraat 16, tel. 03 315.02.98 en mail roger.embrechts@telenet.be; Miriam Gommers, Meerleseweg 25a, tel. 03 315 94 79, mail paul.rombouts@skynet.be.
KWB Meer organiseert overigens heel wat activiteiten zoals infoavonden, koken voor mannen, sporten (wandelen, fietsen, volleybal), gezinsactiviteiten. Je vindt hun jaarprogramma op https://www.kwb.be/meer. (ma)
De meesten aanwezigen zetten ook dan nog hun discussies verder op deze geanimeerde avond. Vrijwilligers van de Wereldwinkel zorgden daarbij voor drank; de dorpsraad had puik werk geleverd met een goede organisatie. En allicht hield iedereen er een voldoende goed gevoel aan over om weer een jaar de handen uit de mouwen te steken... (jl)
TONEEL Met vier keer een uitverkochte zaal was het toneelstuk ”Met volle goesting” van toneelkring ’t Heidebloempje een groot succes. Maar wat kan je anders verwachten als deze talenten op de foto in actie
schieten op het podium van zaal voor Kunst en Volk? Het publiek, aan de reacties te zien, heeft er super van genoten. En er wordt al meteen een afspraak gemaakt voor een volgende voorstelling in het najaar. (ma)
TONEEL De Mussenakker bestaat dit jaar 50 jaar. En dat willen ze dit jaar geweten hebben. Geheel toevallig, maar het komt wel goed uit, kan de nieuwe bontenavond, waarvan de geesten al een aantal jaren gerijpt zijn, opgevoerd worden. En wel in Zaal voor Kunst en Volk – waar het gros, zo niet alle Meerse toneelvoorstellingen plaats vinden. Een prima decor voor de opvoering van de bontenavond, en ongetwijfeld een stuk culturele geschiedenis die geschreven gaat worden. Een plek ook waar de jeugd wel thuis hoort, zoals ongetwijfeld zal blijken uit het stuk, “de gouden LP”.
Ingewijden kijken al lang uit naar “de Gouden LP”, dat al enkele jaren geleden had kunnen
opgevoerd worden. Ondertussen is het enthousiasme alleen maar gerijpt. Allicht zal al wie vroeger de bontenavonden meemaakte, samen met heel wat verse kijkers een opvoe-
ring willen meepikken. Dat kan vier keer: 28 en 29 april; en 5 en 6 mei. Voor de tickets kan je op www.mussenakker.be terecht, vanaf 1 april. En dat is geen grap. (ma)
SAMANA Op dinsdag 21 februari namen 62 leden deel aan de bingonamiddag van Samana Meer. Carnavalstijd, en dus droegen sommigen een leuk hoofddeksel of hadden ze zich verkleed. Jos Sterkens leidde het spel met Agnes en Marcel. Na drie spelrondes werden de aanwezigen getrakteerd op pannenkoeken met koffie of thee. Een leuke afsluiter voor wie nadien ook voor thuis nog iets lekkers mee kreeg. (avh)
1. Volgens Paul Goos is je leven zonder dit niet in te denken
2. Voor de 33ste keer voor jong én oud in Meerle
3. Jaarlijkse vergadering in elke deelgemeente in samenwerking met het schepencollege
4. Smaakvol gebeuren volgens de Marckezonen
5. Je moet er zien uit te geraken in het Kwakhuis
6. Met deze drie moeten onze kerkfabrieken het samen zien te rooien in de toekomst
7. De ’blikkendirecteur’ van Meerle
8. Volgens Tinne Rombouts moet de architect zelf verzinnen wat er in dit gebouw past
9. Deze Steven kijkt zeven generaties verder
10. Voornaam van onze sportvrouw van het jaar
11. Zijn uniek in Wortel en dromen al van de titel
12. Op schoot hebben deze vier het best naar hun zin
13. Hoeveel dagen waren de ’Ferm(e)’ dames ondergedompeld in de Guatemalteekse cultuur?
UITGAANSLEVEN Op 20 februari kwamen we deze donkere bende tegen. We konden niet precies achterhalen van welke abdij ze kwamen. Wie allemaal onder de donkere pij verscholen ging konden we pas vermoeden nadat we enkel gerichte vragen mochten stellen. Waar gaan jullie naartoe? ’t Fortuin! Waar zijn jullie naar op zoek? Donkere trappist. Doen jullie dat vaker? Ja, maar niet altijd in pij. Na een groepsfoto trokken ze verder. En of het nog gezellig werd, dat laat zich raden. (ma)
14. Na de molensite en het Bloemenhof staat dit derde bouwproject op stapel in Hoogstraten (jc)
IJ’ is één vakje.
Mail het woord uiterlijk dinsdag 11 april door naar redactie@demaand.be en maak kans op een cadeaubon van Hoogstraten voor de waarde van 20 euro. Of stuur naar: De DE HOOGSTRAATSE
MAAND, Begijnhof 26, 2320 Hoogstraten. Vergeet niet uw naam en adres te vermelden.
De cadeaubon van € 20 gaat naar: ¨Peeters Juul, St. Janstraat 8, Wortel
SCHOOL Dit schooljaar staat de werking van de Meerpaal-Kiekeboe in het teken van het jaarthema “ik + jij = wij”. Op 3 maart werd er heel de namiddag dan ook met gemengde groepen rond vriendschap gewerkt. Na een rock-optreden van ‘Masterclass’ (meesters als rocksterren) waren er opdrachten zoals een klapdans, een volksdans, een knutselopdracht en een vriendschapslied. Voor ieder wat wils.
Het werd een hartverwarmende namiddag, afgesloten met een volksdans door heel de lagere school. Meer vriendschapsnieuws en foto’s vind je op website https://www.hoogstraten. be/de-meerpaal-kiekeboe . (JR/JJ)
CONCERT Al voor de 33ste keer organiseren de Aspiranten van Chiro St. Jan Meerle op zaterdag 6 mei hun Aspirock. Naar goede gewoonte een avond vol steengoede live muziek voor jong en oud.
De avond wordt om 20.30 uur geopend door de goede vrienden uit Merksplas en Arendonk, Janneke Vogel en de Patschijters, om 22 uur gevolgd door Lebowski. Twee bands die de beste rock/punk covers van de 90’s en de 00’s brengen. Rond middernacht is het tijd voor Blue Thrill, die met een mix van pop, rock, schlagers, walskes,.. voor stevige ambiance zorgen. DJ Ward zal de nacht afsluiten.
Dit alles op de jongenschiro van Meerle (Ulicotenseweg 2). Vanaf 20 uur gaan de deuren open. Kaarten in voorverkoop zijn verkrijgbaar voor 5€ bij de aspiranten zelf of hun leiding (of stuur een berichtje via de facebookpa-
NATUUR BODEMVONDSTEN De werkgroep landschappelijk erfgoed van Natuurpunt Markvallei maakt werk van de digitalisering van de Jan Spannenburgcollectie (elders leest u daar meer over). Eerder hield deze werkgroep zich bezig met het vergaren van informatie over de natuurgebieden Den Rooy en Smisselbergen in Meerle. In Smisselbergen gingen ze ook op onderzoek.
Een redelijk brede depressie in het landschap trekt al enige tijd hun aandacht. Door onder-
zoek met metaaldetectoren hoopte men antwoorden te vinden. De eerste onderzoeksdag leverde enkel een oude pot en shrapnels van bommen op. Maar dat was meer dan verhoopt. Enkele weken later verscheen in de Hoogstraatse Maand (de editie van maart) een verhaal over gevechten in die regio. Mogelijk zijn het dus restanten van dat treffen op het einde van de Tweede Wereldoorlog. Ons landschap vertelt dus niet alleen het verhaal van onze natuur, ook de invloed die de mens er op heeft gehad doorheen de tijd. (ao)
gina). Aan de kassa betaal je 7€. Happy hour van 20 tot 21 uur.
Meer info op de Facebook van Chiro DSt Jan. (jaf)
VERENIGING De lokale groepen van Ferm verzamelden van september 2022 tot begin januari 2023 een 150 tal zakken vol blikjes. De mama van Thijs was een zeer actieve vrijwilliger bij Ferm, met een groot hart voor haar omgeving. Het project van Thijs, om blikjes te verzamelen voor projecten waarin kwetsbare kinderen centraal staan, raakt bij velen een gevoelige snaar.
Sommige vrijwilligers deden al mee met Thijs, hun enthousiasme zette ook andere groepen in beweging, met meerdere laagdrempelige inzamelpunten als gevolg. Onder de inzamelpunten ook het regiokantoor in Geel waar alle diensten samen zitten, én het kantoor van Ferm Huishoudhulp in Hoogstraten. De kinderen en begeleiders van Ferm Kinderopvang in Meerle brachten zelf een aantal volle zakken tot bij Thijs. De verschillende diensten zorgden ook voor promo op hun digitale kanalen.
Alle partners van Ferm ondertekenden onlangs een inclusiecharter: “We gaan voor een samenleving waaraan iedereen ten volle kan deelnemen”, klinkt het. “Zo zijn kinderen met een specifieke ondersteuning-
Einde februari gingen de kinderen van de Meerlese kinderopvang op bezoek om te kijken hoe de blikkendirecteur Thijs met zijn pers de verzamelde blikjes tot een blok samenperst, zodat papa Jan ze gemakkelijker kan vervoeren naar de metaalhandel. Bij die gelegenheid overhandigde Thijs een check van 1.000 euro aan Toon Verheijen voor “De Kleine Strijders”.
snood welkom in onze inclusieve kinderopvang en werken we in de regio samen met Onbeperkt Jobstudent en Zorg voor Werk. Ferm Huishoudhulp zet in op duurzame tewerkstelling, waarbij taal, achtergrond, ervaring of diploma geen struikelblokken zijn om aan de slag te gaan. In de zorgopleiding die Ferm Thuiszorg organiseert, helpt een taalcoach cursisten om vlot met cliënten en collega’s te communiceren.”
En Thijs heeft nog een hobby: hij verzamelt ouderwetse bierkruiken, liefst steen of porselein Hij is erg trots op zijn verzameling en zou die maar al te graag nog uitbreiden. Wie er dus nog heeft staan: je mag ze altijd naar Meerledorp 12 brengen.
VIERGESLACHT Op 31 januari werden
Shannen Jochems (Meerle) en Jeroen Coertjens (Hoogstraten) de trotse ouders van een dochtertje Noa. Als jongste kleinkind meldt Shannen heel blij en trots dat haar grootmoeder, Rit Verheijen, weduwe van Jef Lochten, uit Meerle hiermee haar negende achterkleinkind mocht verwelkomen. Meteen ook een viergeslacht.
Op de foto vlnr Shannen Jochems (28 jaar) en de kleine Noa Coertjens, Rit Verheijen (90 jaar) en Ingrid Lochten (57 jaar). (jaf)
Wil je Thijs zelf aan het werk zien, noteer dan alvast zondag 26 april in je agenda. Op Erfgoeddag is het bij Jan zoals vroeger open deur en kan je naast Blikkendirecteur Thuis ook allerhande boerenalaam bekijken en een echte ouderwetse dorsmachine in werking zien. (red)
https://www.demaand.be/adverteren/
PARTICIPATIE De jaarvergadering van de dorpsraad, in samenwerking met het Schepencollege van Hoogstraten, zal doorgaan als dorpscafé op maandag 8 mei om 20 uur, zoals eerder al gemeld. De locatie is gewijzigd: niet in zaal Bij de Paters dit keer, wel in de refter van de lagere school. Een mini-uitgave van de Stuw met uitnodiging voor deze jaarvergadering, zal nog tijdig huis aan huis worden gepost door leden van de dorpsraad. (JJ)
JEUGDBEWEGING Bestaat KLJ Meersel-Dreef
nog? Het is een vraag die in het dorp bij sommige mensen toch de ronde doet. Het antwoord is volmondig ‘Ja!’. Minder levend dan 5 jaar geleden, maar nog steeds actief, zij het op een lager pitje. Door een gebrek aan jeugdige leiding draait de KLJ al een paar jaar op oud-leiding en enkele bereidwillige ouders die de jeugdbeweging in stand houden. Elke maand staan ze klaar om een activiteit te voorzien voor de jeugd van Meersel-Dreef. Momenteel zijn er in totaal 55 leden (bijna heel de lagere school), een toch wel mooi aantal. De leiding slinkt echter elk jaar. Er zullen volgend werkjaar zeker nieuwe mensen bij moeten komen om de vereniging in stand te blijven houden.
Een warme oproep dus: voel je je geroepen en hou je graag mee KLJ Meersel-Dreef in leven? Meld je dan zeker aan via mail, kljmeerseldreef@hotmail.com . (JJ/JJ)
VIERGESLACHT Anneke Van Dun (85) woonde tot 2016 in Meersel-Dreef. Toen verhuisde ze eerst naar De Linde in Hoogstraten en in 2019 is zij ‘overgestoken’ naar Stede Akkers.
Op 11 augustus 2022 werd haar achterkleindochter Zoë geboren, dochter van de trotse ouders Erika (32) en Richard van Holsteijn-Laurijssen en kleindochter van Marian (60) Laurijssen-Kox. Ouders en oma wonen in Dordrecht (Nl). Overgrootoma Anneke is trots en heel blij
CONCERT De fanfare ‘Voor Eer en Deugd’ van Meersel-Dreef, Galder en Strijbeek geeft een Lenteconcert op zaterdag 22 april in zaal ‘Bij de Paters’, Dreef 42 te Meersel-Dreef. Om 19.30 uur speelt ‘Voor Eer en Jeugd’ het voorprogramma, de fanfare blaast de eerste noten om 20 uur. De deuren gaan evenwel al open om 19 uur zodat je voor het concert al
een drankje kan bestellen. De toegang is 5 euro per persoon. Bestel je kaartjes tijdig door het geld over te maken op BE16 7310 3452 2574 ten name van Fanfare Voor Eer en Deugd, met vermelding van je naam en Lenteconcert 2023, en het aantal personen. Na betaling staat je naam op de aanwezigheidslijst. Aan de deur op de avond kan
je overigens ook nog een kaartje kopen. De fanfare maakt er een mooie muziekavond van met een mooie mix van nummers op het programma. (JJ)
nieuwe en 2e handswagens
ERKENDE CARROSSERIE alle merken
Erkend hersteller I Verhuur I eigen takeldienst
BEDANKT voor uw vertrouwen!
PAROCHIE MARIAKAPEL De parochiale kerngroep Meersel-Dreef lanceerde een oproep voor de bewoners van het gebuurte Heieinde om, in het kader van de herwaardering van de Mariakapelletjes in Meersel-Dreef, een nagenoeg verloren gegane traditie terug op te pakken.
Mariakapelletjes her en der in het landschap zijn niet alleen een mooi erfgoed, maar ook een plaats waar mensen als gebuurte elkaar kunnen ontmoeten, om even stil te worden, om te zingen en te bidden.
De kerngroep is voornemens om elk jaar een Mei-moment te houden aan een Mariakapel, telkens bij een andere gebuurte.
Dit jaar gebeurt dat op vrijdag 12 mei om 19 uur aan de kapel op het Heieinde. De kinderen mogen een bloem meebrengen. Heeft u een intentie waarvoor er gebeden kan worden, dan kan u deze opschrijven en in de grote brievenbus steken bij de Paters. Pater Kenny zal de
viering bij de kapel voorgaan en met de aanwezigen samen voor de gevraagde intenties bidden. Iedereen is bij deze van harte welkom.
Dit herdenkingskapelletje werd opgericht door de dankbare bevolking van het gebuurte Heieinde aan O.L. Vrouw Middelares (zij bemiddelt bij Jezus en bij God). De kapel werd in 1941 tijdens de oorlog opgericht door Charel van den Broek, een metser-aannemer van de Dreef, voor het bedrag van 35 Belgische frank.
In de meimaanden waren er vroeger altijd rozenkransen. De gelden van het offerblok werden gebruikt om herdenkingsmissen te houden bij de paters voor de overledenen van het Heieinde. Dit offerblok werd uiteindelijk door naaste gebuur Jaak Snijders dicht gemetst omdat deze te regelmatig werd opengebroken door minder dankbaren. (JJ)
KAARKENSPROCESSIE Op zaterdag 29 april 2023 om 20 uur is er voor de 38ste keer een bedevaart in Meersel-Dreef voor de leden van K.L.J., Ferm, de Landelijke Gilden en hun familie, vrienden en alle geïnteresseerden. Deze viering wordt voorgegaan door onze Bisschop, Mgr. Johan Bonny, gevolgd door een kaarskensprocessie door het Mariapark.
Alle afdelingen brengen hun vlag mee (zoals op de archieffoto uit 2018 bij dit artikel). Iedereen is van harte welkom om aan de viering en aan de processie deel te nemen. (JJ)
BEDEVAART Bisschop Johan Bonny nodigt eenieder uit om op woensdag 24 mei om 14 uur in het Mariapark deel te nemen aan de bedevaart van het bisdom, ter ere van Maria als Moeder van Geloof. De bisschop gaat voor in de concelebratie met vicaris, dekens, medepriesters en diakens. Wie dat wenst, kan de ziekenzalving ontvangen. Na de viering wordt er een drankje aangeboden en is er gelegenheid om elkaar te ontmoeten. Het einde van deze bedevaart is voorzien rond 17 uur. Informatie en inschrijven via tel.nr. 03 500 00 18 of vicariaat. kempen@bisdomantwerpen.be. Een opname van de viering zal achteraf beschikbaar komen.
Via www.bisdomantwerpen.be vind je steeds de meest actuele informatie over deze bedevaart. (JJ)
SCHOOL Na een paar jaar onderbreking door corona organiseert basisschool Scharrel eindelijk weer een spetterend schoolfeest op 21 april. Kinderen kunnen de leukste prijzen winnen op de spelletjesmarkt, dansen in de kinderdisco of het beste van zichzelf geven tijdens het vrij podium. Wie graag als prinses of stoere piraat rondloopt, laat z’n gezicht een dagje omtoveren door de schmink-
sters. De ouderraad zorgt voor eten en drinken, een gezellig terras, picknickdekentjes én een ijskarretje.
Het schoolfeest heeft plaats op vrijdag 21 april, van 15.15 tot 22 uur in Scharrel, Witherenweg 2 .in Minderhout. (twi)
SCHOOL Op woensdag 1 maart gingen de leerlingen van het 4de leerjaar van basisschool Scharrel een halve dag meehelpen op verschillende land- en tuinbouwbedrijven. Dat gebeurde vanuit het ‘Van boer tot bord!’ van ‘Oriëntatie op de wereld’.In groepjes van 4 tot 6 kinderen gingen ze elk naar een andere boerderij. De 3 juffen volgden de groepjes op en kozen uit elke klas een verslag met een foto of tekening, die we onze lezers niet willen onthouden.
Onder de titel “Meehelpen op de boerderij” schreven Mats, Vik V, Madalina, Samantha, Tobias en Kiomey:
“We zijn met de fiets naar boerderij Mertens - De Boel gefietst. Toen we aankwamen mochten we ons voorstellen. Toen gingen we de kalfjes eten en drinken geven. De kalfjes drinken water en melk en eten brokjes. En dan gingen we naar de kleuter/ peutertjes koeien. We mochten de bedjes proper maken. We mochten de poep weg vegen en zaagsel op de bedjes strooien. We maakten hun bedjes terug netjes. Toen mochten we in een echte tractor zitten. Daarna hebben we met een machientje gereden. Dit machientje duwde het eten naar de hekken van de koeien. We moesten de koeien lokken. Dan hebben we koeien gemolken. We moesten met een mega machine de koeien melken. En dan moesten we ze ontsmetten. En op het laatste kregen we ook nog verse melk. Het was een super leuke dag! Dankjewel dat we mochten komen.”
Giel, Nand, Thijs en Victor trokken naar Varkensbedrijf PPS:
“Op woensdag 1 maart zijn we naar de varkensboerderij PPS gegaan met de auto. Als we aankwamen moesten we douchen. Na het douchen mochten we een stukje met de tractor meerijden over de akker. Na het meerijden met de tractor, hebben we geleerd over mest. Daarna hebben we een rondleiding gekregen bij de varkens.
Wat hebben we geleerd bij de varkens: Hoeveel weegt een varken? Mama varken: 300 kilo, papa: 350 kilo, een biggetje 1 kilo, slachtvarkens 120 kilo. Hoeveel biggetjes krijgt 1 varken gemiddeld? 16 biggetjes.
Na de rondleiding hebben we cake en frisdrank gegeten en gedronken. Daarna zijn we naar de biggetjes geweest en hebben ze eten gegeven. Daar hebben we nog een interview gedaan bij Pieter Peeraer. Toen moesten we gaan douchen. Dan hebben we 10 minuten gespeeld #voetbal. Toen zijn we met de auto naar school gegaan. En we hadden een super leuke dag!”
“Ons avontuur op de boerderij”, zo klinkt het van Elise, Julles, Lukas en Mette:
“Wij waren op de boerderij van Gust Van Gestel. Op de boerderij van Gust zijn er 95 koeien en 8 kalfjes. Helaas kan een koe maar 5-6 jaar oud worden.
Gust is een hele lieve man. Van Gust moch-
ten wij de koeien bieten geven. Toen zagen we dat koeien bieten heel lekker vonden. Wij vroegen ook hoeveel een koe weegt en hij zei dat de koeien 650 kg zwaar kunnen worden. Gust zei ook dat koeien 20-30 km snel per uur kunnen lopen.
Wij mochten ook in de tractor van Gust zitten. Hij zei dat hij om 6 uur moest opstaan om te werken.
Toen namen we een pauze en aten we koekjes en dronken chocomelk. Daarna gingen we een paar vragen stellen. De eerste vraag die we stelden was hoelang een zwangerschap van een koe duurt. Hij zei dat een koe 9 maanden het kalf in de buik draagt. Toen vroegen we ook hoeveel kalfjes een koe kan krijgen. Hij zei dat een koe elk jaar 1 kalf krijgt.
Toen gingen we nog even buiten spelen maar toen moesten we spijtig genoeg al naar huis. Toen gaven we Gust nog een groepsknuffel en vertrokken we. Dat was ons avontuur op de boerderij van Gust!” (red)
VERENIGINGSLEVEN
In samenwerking met Aveve organiseerde Ferm een pannenkoekenbak met 12 deelnemers uit Minderhout en Meer. Dat gebeurde in een workshop waarin de deelnemers vooral veel mochten doen, allerlei te weten kwamen over zoete en hartige pannenkoeken en bijpassende toppings. Met Lichtmis gingen ze thuis allicht al aan de slag met deeg en pannen…
De traditionele startavond werd een kaas- en wijn avond, waarin iedereen rustig kon bijbabbelen. Voor een bezoek aan de huishoudbeurs werden alle gereserveerde plaatsen ingenomen. Goed voor een dag snuisteren tussen de kraampjes en nieuwe dingen te ontdekken. Op de 55+ activiteit gaf dit keer een spreker van Avansa een lezing over hoe je je levenskwaliteit kan behouden. Het zaaltje was goed gevuld. 18 deelnemers gingen dan weer richting Breda voor een gezellig avondje bowling. Tussen de babbels door, de bowling bal juist over de baan proberen te loodsen.
En het vervolg van de activiteiten? Nu is het uitkijken naar het Paasfeest, een daguitstap
naar Biesbosch en een bloesemwandeling met ontbijt. (red)
CONCERT Op 10 en 11 maart bracht de Minderhoutse fanfare De Marckezonen haar lenteconcert. Het werd een themaconcert ’Met smaak!’. Niet verwonderlijk dus dat zowel de meer dan 40 jeugdleden als de muzikanten van de fanfaregroep mooie, smaakvolle muziek
brachten onder leiding van dirigent Kevin Absillis. Zaal ‘t Markenhof was gevuld met lachende gezichten, de sfeer was top, enkel de lentetemperaturen lieten nog even op zich wachten... (red)
JOGGING De opbrengst van landlopersjogging, die elk jaar op de laatste vrijdag van augustus georganiseerd wordt, gaat dit jaar naar een initiatief van Wortel 2320. Zij willen met de opbrengst een rustbank of zitelementen plaatsen in De Boomkens. Een goed doel waar dit keer niet zozeer een vereniging, als wel elke inwoner of bezoeker van Wortel van kan genieten.
Het (voor)ontwerp is klaar en voor de realisatie wil men aankloppen bij Wortelse stielmannen zoals de timmermannen Pieter Donckers, Joël Adams en Bjorn Verheyden. Voor laswerken kan men terecht bij Ton van der Westen en zagerij Van Erck kan het hout leveren.
Van de vereniging die de opbrengst van de jogging krijgt, wordt verwacht dat ze de avond van de jogging een aantal helpers leveren. Het is geen zwaar en gevarieerd werk, dus iedereen jong of oud kan wel ergens helpen - tappen, bonnen verkopen, de tombola organiseren enz. Wil je als echte Wortelaar helpen, neem dan contact op via wortel2030@gmail. com. (fh)
ESCAPEROOM Met een belevingshuis is er nu ook een (her)bestemming voor het hoekhuis van de boerderij van Wortel-Kolonie. Initiatiefnemer is Dave Verschueren. Hij woont in Meerle en is gehuwd met Miranda Stoffels. In de woning, die hij de naam ‘Kwakhuis’ gaf, is er een escaperoom. Het is ook het vertrekpunt van andere initiatieven waarmee hij de landloperij en het unieke domein op verschillende manieren recreatief wil ontsluiten voor een ruim publiek. Op korte termijn is er nood aan een masterplan en afspraken mbt het gebruik van het domein.
Beneden ontvangt hij zijn gasten, nadat ze erin gelukt zijn om uit de escaperoom boven te ontsnappen. In het verhaal worden er een zestal landlopers, deelnemers aan het spel, opgepakt. Die worden voor een nacht opgesloten in een kamer boven om de dag nadien naar de kolonie zelf te verhuizen. Dat is niet naar hun zin en de deelnemers moeten samenwerken om te ontsnappen.
“Over details van het spel kan ik uiteraard niets prijs geven, dan is de lol voor de deelnemers eraf,” zegt Dave. “Maar wees gerust, er is inhoudelijk hard aan gewerkt. Daarvoor deed ik een beroep op ‘Cachet’ een firma van Harm De Gruyter en Joren Van Bergen uit Meer, die wat dat betreft veel ervaring hebben.”
De escaperoom is al klaar, maar er ligt nog meer in de pan. Nog voor het paasverlof wil Dave klaar zijn met een escapetocht door de kolonie. De deelnemers gaan op pad met Ipad voor een educatieve wandeling. De Ipad brengt hen naar verschillende locaties in de kolonie waar ze telkens een opdracht tot een goed einde moeten brengen. Als alle puz-
zelstukken gelegd zijn komen de deelnemers, groepen tot een 40-tal personen, terug aan bij het Kwakhuis
Vanaf Pasen kan men bij Kwakhuis ook vier elektrische steps en een achttal elektrische scooters huren om zo de kolonie geruisloos te verkennen. Op iets langere termijn wordt de tuin ingericht en daar zou tegen de zomer een petanquebaan liggen. De volgende stap is een aantal volksspelen.
De boerderij van Wortel-Kolonie wordt nu door vijf partners en Widar gebruikt. Terwijl voor de herbestemming van de boerderij van Merksplas-Kolonie eerst een globaal masterplan werd opgemaakt, liep de boerderij in Wortel druppelsgewijs vol. In die mate zelfs dat het Agentschap Onroerend Erfgoed (M&L) aan het stadsbestuur en de betrokken partners vraagt om voor het einde van mei een masterplan en afspraken rond het gedeeld gebruik van het binnenplein ter goedkeuring voor te leggen. (fh)
‘Meester en verteller’ lezen we op het rouwbericht van Leo Vanhaute. Beter kan men hem niet omschrijven. Hij behoorde tot de laatste generatie onderwijzers die nog respectvol ‘meester’ of hooguit ‘meester Vanhaute’ werd genoemd. Ook buiten de schoolmuren en zelfs nu nog, 33 jaar nadat hij de schooldeur achter zich dicht trok.
Hij droeg Wortel in zijn hart en zat destijds niet op een fusie van gemeenten te wachten. Maar het feit dat die fusie gemengd onderwijs mee bracht en elk leerjaar een eigen lokaal kreeg, was een verademing. Dat maakte veel goed. Het waren de mooiste jaren voor de klas tot zijn pensioen in 1992. Om de eigenheid van Wortel zoveel als mogelijk te behouden, werd Leo secretaris van de dorpsraad en zette hij zich zo jarenlang in voor het dorp.
Zijn inzet voor KVNA Wortel was wellicht nog groter. Niet als voetballer, maar vanaf 1960 tot 1995 als secretaris, toen men nog bij café Den Nieuwen Buiten speelde. In die periode heeft hij de ploeg alleen maar zien groeien, aanvankelijk speelde men maar met twee ploegen, later ook met meer dan tien jeugdploegen.
Epelteer 27 - 2320 Hoogstraten
0495 24 24 11
wm.installatiebedrijf@telenet.be
wm-installatiebedrijf.be
Als secretaris heeft hij in 1966 onderhandeld over de transfer van Herman Houben naar Beerschot. Onderhandelingen die niet eenvoudig waren, maar de club 1 miljoen frank opbrachten, in die dagen een enorm bedrag. Leo is altijd fier gebleven over het feit dat men met dat geld geen zotte dingen heeft gedaan, maar dat de ploeg investeerde in de aankoop van een plein en de bouw van een kantine.
Nadat hij binnen het bestuur kansen gaf aan jongere bestuursleden, bleef hij een trouw supporter van zijn ploeg. Hij dook in de archieven en schreef een boek over KVNA naar aanleiding van haar 75 jarig bestaan.
Tot zijn laatste dagen bleef hij een trouw supporter en was haast bij elke wedstrijd van de partij, zeker bij de thuiswedstrijden. Uit dank en eerbied voor wat hij betekende voor de club hielden de spelers van KVNA een minuut stilte en droegen tijdens de wedstrijd na zijn overlijden een zwarte armband.
Hij was ook jarenlang lid van het kerkkoor, dat inmiddels niet meer bestaat. Het feit dat dat het koor tijdens de dankviering nog eenmaal samen kwam en de mis zong, is ook een teken van dankbaarheid.
Eenmaal op pensioen maakte Leo vele reizen die hem naar alle windrichtingen brachten. Een wegwijzer in de tuin die alle vakantiebestemmingen aangeeft, herinnert daaraan. Het zegt veel over Leo die als wereldreiziger zo gehecht bleef aan het kleine dorp in de Kempen met, zoals hij ooit zelf schreef ‘de kathedraal van de heide’.
We zullen Leo herinneren als de man die met passie en veel liefde over zijn dorp vertelde voor verenigingen en in het Woonzorgcentrum. Leo heeft nooit rechtstreeks aan ons maandblad meegewerkt, maar in De Guld vertelde hij honderduit over het Wortel van vroeger en nu en bezorgde hij ons ideeën en informatie over onderwerpen waarover we schreven. Ook daar zijn wij hem dankbaar voor. (fh)
CARNAVAL De jubileumeditie van het carnaval in Wortel kreeg eindelijk zijn beslag. Op zaterdagmiddag waren er verschillende huldigingen volgens Raad-Van-Elf-traditie tijdens het drukbezochte kinderfeest in de tent. Nadat op zondag de spreekwoordelijke sleutel door de burgemeester werd overhandigd, vertrok de stoet rond 14.30 uur met een bonte mengeling van carnavalswagens.
Het (kinder-)feest in de zaal kon op veel oudere jongeren en gezinnen met jonge kinderen rekenen. De jeugd amuseerde zich dan weer volop in de tent op het Vagebondplein. Ook Jeugdhuis ’t Slot vierde carnaval. Een ‘vakjury’ verkoos Sam Van Den Bergh en Louka Luquili tot hun eigen prins en prinses. Daarnaast organiseerden ze een wedstrijd ‘Schaar – Steen – Blad, gewonnen door Sien Van Dijck, Jinthe Snels en Aukje Van Bavel.
Speciale melding mag gemaakt worden van het dweilorkest dat Kinderdisco Stoffel even kwam ontlasten, en de kerels van CV De Rederijkers uit Rijkevorsel die talrijk aanwezig waren en niet vies waren van een polonaise meer of minder. Een geslaagde 50ste editie dus! (SK)
PARTICIPATIE Wat men vroeger de Dorpsraad noemde, wordt nu als Dorpscafé aan de man gebracht. Het is het moment dat het schepencollege naar de deeldorpen komt en tekst en uitleg geeft bij beleidszaken die het dorp aanbelangen. Na enkele jaren onderbreking, mede door corona, gaat het Dorpscafé door op dinsdag 4 april om 20 uur in de refter van De Wijsneus langs het Kerkpad.
Volgende zaken komen alvast aan bod: Wortel 2030, de herinrichting van Wortel-centrum, project ’t Slot, de toekomst van De Boomkens, de toekomst van de kerk in Wortel en de visie op mobiliteit van het stadsbestuur. (fh)
NATIONAAL VOETBAL Met 7 op 9 maakte HVV een sprongetje in de rangschikking en laat het 3 ploegen achter zich. Maar zelfs de 15de is niet zeker van behoud en het blijft dus nog een hele klus om zich te redden. Niet degraderen in deze sterke reeks zou een enorme prestatie zijn, die in september weinigen verwacht hadden...
DHM: Mooie resultaten in de voorbije maand. Het begon met een ruime overwinning op het veld van Ninove. Nochtans kwam HVV eerst op achterstand.
Frank Belmans: Door het plotselinge overlijden van de voorzitter en hoofdsponsor van Ninove hing er uiteraard een ‘speciaal’ sfeertje voor aanvang van de wedstrijd. Na een mooi eerbetoon begon de thuisploeg als een wervelwind aan de partij en bij hun eerste schot op goal verdween de bal enig mooi in de bovenhoek en konden we met een 1 - 0 achterstand aan de match beginnen. Tegen de gang van het spel in kwamen we na een half uur via een mooi afstandsschot op gelijke hoogte en na een prachtige aanval over meerdere stations kwamen we net voor de rust op een 1 - 2 voorsprong. Toen we na de rust al snel de 1 - 3
konden scoren hebben we uiteindelijk redelijk ‘gemakkelijk’ de match kunnen uitspelen en de drie punten mee naar Hoogstraten kunnen brengen.
DHM: Normaal gezien moet je bij de profs in Patro Eisden de punten niet gaan halen, maar het werd toch een gelijkspel. Je stelde zelfs een 17-jarige op in de defensie. Op verplaatsing bij de absolute leider een puntje gaan halen is uiteraard top. Iedereen heeft in deze match tactisch zijn taken perfect uitgevoerd. Als je dan ook nog een achterstand kan ophalen, geeft dat een boost en stap je met een voldaan gevoel de bus op. Zelfs al levert het maar één puntje op waar we in de rangschikking niet veel mee opschieten. Op het einde van de opwarming vertrapt Jouk Vermeeren zich waardoor we 5 minuten voor aanvang van de match nog moesten schuiven. De meest logische wissel was youngster Sem
Druyts brengen. Gelukkig voor hem had hij geen tijd om zenuwachtig te worden en heeft de rest van het team hem prachtig ondersteund bij zijn debuut.
DHM: Door de winst in de degradatiewedstrijd tegen Mandel maakt de ploeg een sprongetje in de rangschikking. De thuiswedstrijd tegen Mandel moest gewonnen worden en die hebben we gelukkig ook gewonnen. Wel met het kleinste verschil maar door die drie punten maakten we de ploegen onderaan de rangschikking serieus terug zenuwachtig. Enkel de zware kwetsuren van Maro Budts in Ninove, Jouk Vermeeren in Patro en Fallou Fall tegen Mandel zijn uiteraard heel jammer. Vooral voor Fallou die zijn achillespees afscheurde wacht een heel lange revalidatie.
DHM: In Charleroi werd verloren met het
kleinste verschil.
Omdat we Charleroi hadden ingehaald in het klassement en we de pech hadden dat hun A-ploeg op vrijdagavond had gespeeld, kregen we een heel sterk Charleroi B te bekampen. Nog slechts 2 spelers van het basiselftal van de heenmatch stonden nu in deze ploeg. De rest werd aangevuld met vooral spelers uit hun A-kern. We moesten dan ook de volledige eerste helft de wet van de sterkste ondergaan. Na rust kregen we meer voet aan de grond maar een wereldgoal van hun beste speler betekende ook meteen de 1 - 0 eindstand.
DHM: Hoogstraten laat in de huidige rangschikking op dit ogenblik,3 ploegen achter zich. Behoud in deze sterke reeks zal zeker nog een hele klus worden. Wat verwacht je van de volgende wedstrijden?
We moeten inderdaad realistisch zijn, het behoud realiseren zou een straffe stunt zijn. Mandel en Ninove (dat geen licentie zou aanvragen) gaan we achter ons houden. Maar dan gaan we nog (liefst) 2 teams achter ons moeten houden, dus gaan we regelmatig nog wat punten moeten pakken. Door de kwetsuren de laatste weken is onze kern uiteraard heel klein geworden. We gaan dus iedereen heel hard nodig hebben de laatste 10 matchen. En zeker ook onze 12de man.
KVK Ninove - Hoogstraten VV 1 - 4
De zespuntenwedstrijd begon slecht. Ninove nam onmiddellijk het initiatief en kwam al snel op voorsprong. Ook nadien nam de thuisploeg het meeste initiatief tot de wedstrijd keerde nadat Verheyen de gelijkmaker scoorde tegen de gang van het spel in. Bastiaensen kon HVV op voorsprong brengen net voor de rust. Lauwers maakte in de 2de helft de klus af met 2 treffers. In het laatste halfuur kwam Hoogstraten niet meer in de problemen.
Pa. Eisd. Maasmech. - Hoogstr. VV 1 - 1 Sem Druyts (17 jaar) moest/mocht aantreden als linksachter in een fel gehavend Hoogstraten, dat een muur optrok bij koploper Patro Eisden. Livio Milts mocht niet spelen tegen Patro, dat hem verhuurt aan Hoogstraten, Yannick Bevers was ziek en Maro Budts en Jouk Vermeeren waren geblesseerd. De vervangers deden het uitstekend en net na de pauze, toen de thuisploeg op voorsprong was gekomen gingen de kopjes niet naar beneden. HVV lukte zelfs de gelijkmaker via Fall die mooi binnenkopte. Met vereende krachten werd een onverhoopt punt behaald.
Hoogstraten VV - FC Mandel Unit. 1 - 0 Mandel stond voor de wedstrijd van de laatste kans en pakte die onverwacht zeer verdedigend aan. Hoogstraten nam het initiatief maar vond moeilijk een gaatje in de defensie van Mandel. Dat lukte pas in de 2de helft toen Havermans een corner verlengde en Bastiaensen simpel binnentikte. HVV behield de controle
over de wedstrijd. De bezoekers kregen slechts 1 mogelijkheid om nog tegen te scoren maar Mujangi Bia (ex-Standard, Wolverhampton, Charleroi, e.a.) schoot de bal hoog over.
Zébra Elites Charleroi - Hoogstr. VV 1 - 0 Met een 7 op 9 vertrok HVV vol vertrouwen naar het verre Charleroi voor een duel met de U23 van de Zebra’s, ofwel een match tussen de 15de en de 17de in stand. Toch kwam Hoogstraten er in de eerste helft helemaal niet aan te pas. Dank zij doelman Kustermans kon het gaan rusten zonder tegendoelpunt. Hetzelfde spelbeeld na de rust totdat Bongiovani de bal onhoudbaar in het kruis trapte, een wereldgoal. Nadien probeerde Hoogstraten de bakens te verzetten, maar het moest zijn meerdere erkennen in de versterkte ploeg van de Carolos. (rob)
Zaterdag 1 april 20.00
KSK Heist - Hoogstraten VV
Zaterdag 9 april 20.00
Hoogstraten VV - Jong AA Gent
Zondag 16 april 15.00
Winkel Sport - Hoogstraten VV
Zaterdag 29 april 20.00
Hoogstraten VV - URSL Visé
NATIONAAL VOETBAL Vorig seizoen mocht Sem Druyts al eens proeven van het grote werk toen hij 10 minuten voor tijd mocht invallen in de wedstrijd op Pepingen-Halle. Hij zat eerder al 7 maal in de selectie en door het uitvallen van Jouk Vermeeren mocht de 17-jarige voor het eerst starten in de basis. Hij voerde zijn taken goed uit. Twee minuten voor tijd werd hij afgelost door nog een jongeling, ook Robbe Aerts deed het voortreffelijk. Samen brachten ze een onverhoopt punt mee van de leider in de competitie.
Ook in de daaropvolgende wedstrijden, tegen Mandel United en Zébra Elites Charleroi stond Sem aan de aftrap. Het lopende contract van jeugdproduct Sem Druyts is met een jaar verlengd.
De 28-jarige polyvalente middenvelder Niels Van de Vel zal overkomen van de buren van Zwarte Leeuw. Hij speelde voordien bij Vosselaar en Turnhout. Niels, woonachtig in Westmalle, tekende een overeenkomst voor 1 seizoen. (rob)
PROVINCIAAL VOETBAL Wortel begint met 4 punten voorsprong en een wedstrijd minder gespeeld aan zijn laatste 7 wedstrijden. Meer springt weer over Minderhout en in Meerle hoopt trainer Lavrijsen dat hij binnenkort opnieuw over alle spelers kan beschikken.
PROVINCIAAL VOETBAL Na een periode van 5 overwinningen op rij sprokkelde Minderhout slechts 1 punt tegen 3 moeilijke tegenstanders.
DHM: Na de 15 op 15 ontmoette Minderhout 3 sterke tegenstanders. Tegen leider Berchem werd mooi gelijkgespeeld.
Christian Vissers: Tegen leider Berchem hebben we ons voor het eerst echt tactisch aangepast aan een tegenstander. De uitvoering van mijn groep was van een hoog niveau en daarnaast was de mentaliteit top en het vertrouwen groot na de 5 overwinningen op rij. We gaven werkelijk niks weg en kregen zelfs de betere kansen. Een licht toegekende penalty zorgde toch voor een achterstand maar we rechtten onze
rug en bleven de co-leider onder druk zetten. Een tweede mentale tik kregen we door zelf een penalty te missen. Maar ook die tik kreeg ons niet klein. De mee opgerukte linksachter Emiel de Bruyn scoorde de gelijkmaker. Tot driemaal toe kwamen we nog dicht bij de verdiende zege, maar uiteindelijk moesten we genoegen nemen met een gelijkspel.
DHM: Na het gelijkspel volgden 2 nederlagen. Zat er meer in?
Op Merksem kwam er een einde aan onze knappe reeks. Na een sterk eerste kwart stond Merksem verdiend voor. We knokten ons daarna terug in de match. Peeraer lukte de gelijkmaker en Geysen zag de voorsprong uit doel geranseld worden. Een perfecte counter van Merksem net na de rust zorgde plots voor de 2 - 1. We probeerden de bakens te verzetten en 3 discutabele fases leverden geen
PROVINCIAAL VOETBAL Tom Adams is Minderhout VV altijd trouwgebleven, wat uitzonderlijk mag worden genoemd in deze tijden. Hij maakte zijn debuut in het seizoen 2007/2008 toen hij 5 keer geselecteerd werd op 17-jarige leeftijd. Ondertussen komt hij met liefst 350 wedstrijden op de 3e plaats van recordhouders met het aantal wedstrijden in het eerste elftal van Minderhout. Enkel Karel Koyen (517) en Paul van Erck (404) gaan
hem voor.
Tom is de kapitein van de ploeg, is 32, partner van Veerle van den Broek en papa van Tess en Vince. Hij vormde jarenlang het hart van de verdediging met broer Wim die trouwens ook meer dan 300 wedstrijden speelde in het elftal van MVV. Diens carrière eindigde voortijdig doordat de competitie werd stilgelegd wegens corona.
Thuis tegen Nieuwmoer verloren we met 0 - 1. Een nipte nederlaag, maar de eerlijkheid gebiedt ons te zeggen dat deze uitslag correct was, al kregen we vlak voor tijd nog een grote kans on een puntje te stelen.
DHM: De ambitie om top 8 te spelen blijft zeker overeind. In de subtop staan alle ploegen allemaal dicht bij elkaar. Hemiksem en Essen blijven toch moeilijke tegenstanders. Top 8 is en blijft een gezonde en realistische doelstelling. Nog 6 wedstrijden te gaan en we staan nu op een degelijke 7e plek. Met Hemiksem en Essen krijgen we nu de nummers 5 en 8 op ons bord, wederom 2 stugge tegenstanders. Gemakkelijk zal het niet worden maar een 4 op 6 zou een goeie oogst zijn in dit tweeluik.
PROVINCIAAL VOETBAL Trainer van de Sande wil op een mooie manier afscheid nemen van de mooie club die KFC Meer is. Hij gelooft nog in het behalen van de eindronde. Met de mooie resultaten in de laatste weken staat het op een zucht van de 3de plaats.
DHM: Meer behaalt 13 punten in zijn laatste 5 wedstrijden. Je moet een tevreden trainer zijn.
Kris Van De Sande: Ik ben een heel tevreden trainer. Niet alleen door de positieve resultaten, maar ook door de manier waarop er gespeeld wordt. Veel druk naar voor, veel beleving en een prachtige mentaliteit. Ik voel ook dat de spelers erin geloven dat er misschien wel eens iets uit de bus kan vallen op het einde van het seizoen. We hebben een zeer sterke kern en dat vertaalt zich ook naar de knappe 1ste plek van onze A-reserven. Ik kan tijdens een wedstrijd wisselen zonder teveel in te boeten op kwaliteit.
DHM: 6 - 2 winst thuis tegen de laatste uit de reeks. De supporters werden opnieuw verwend?
Hoboken had de week voordien een nipte nederlaag geleden thuis tegen Ekeren. Ze hadden 2 keer kunnen scoren tegen de 1ste in het klassement. Daarom was het zo belangrijk om direct te tonen dat we baas zijn op ons eigen veld. Zo stonden we na 20 minuten al op een veilige 3 - 0 voorsprong. Het enige waar de groep nog aan moet werken is het niveau hoog houden gedurende de volle 90 minuten. We hebben elke wedstrijd wel een kleine inzin-
king en daardoor kon Hoboken ook 2 maal scoren. Het positieve is na de winst dat er geen geschorsten zijn voor komende zondag en dat de bankspelers voldoende minuten hebben kunnen maken.
DHM: Winst in de 2 volgende wedstrijden betekent dat je op de 3de plaats komt te staan. Wat verwacht je ervan?
Je zou van een trainer verwachten dat hij zegt dat we het match per match bekijken. Nu ik probeer de spelers naar het geheel te laten kijken. We hebben alles zelf in handen
PROVINCIAAL VOETBAL De supporters van KVNA Wortel zullen alvast dromen van de titel. Ze steunen de spelers op een buitengewone manier, zelfs op verplaatsing. Wanneer Wortel de achterstallige wedstrijd wint, staat het 7 punten voor met dan nog 6 wedstrijden te spelen. Trainer Van Bavel wil de spelers nog met de voetjes op de grond houden.
DHM: Na enkele gelijkspelen opnieuw 2 overwinningen. Zelfs bij de kampioen van de 1ste periode werd gewonnen met 0 - 2. Piet Van Bavel: Ondanks het enorme belang van de wedstrijd op Balen hebben we deze wedstrijd vanaf het begin met open vizier en zonder schrik aangepakt. Toen de 0 - 1 viel hadden wij reeds diverse uitgespeelde kansen de nek omgewrongen. De zege was oververdiend. Maar ik moet toegeven dat ook onze tegenstander diverse open kansen creëerde. In deze schakelmomenten konden wij rekenen op onze sterke doelman. Wat de laatste 2 overwinningen extra bijzonder maakt is dat we veel spelers moesten missen door blessures en familiale omstandigheden. De jonge gasten die moesten invallen deden dit zonder complexen en pikten het niveau dankzij focus en concentratie op. Dat is niet te onderschatten op dit moment, aangezien er
toch wel wat druk is.
DHM: Nog 7 wedstrijden en 4 punten voorsprong in de rangschikking met een wedstrijd minder gespeeld dan de directe achtervolgers. De supporters beginnen alvast te dromen, niet?
De supporters bij Wortel is een hoofdstuk apart. Ondanks de verre verplaatsing naar Balen waren er meer supporters van Wortel dan van de thuisploeg. Het leek wel thuismatch voor ons. De sfeer die zij brengen, overstijgt het provinciale niveau. Dat tilt het gehalte van onze ploeg ook zeker mee omhoog. Dit zie je werkelijk nergens. Hoe vaak ik door onze fantastische aanhang al met kippenvel op mijn armen heb staan coachen is niet meer te tellen. Ongetwijfeld zullen zij stilaan van het onmogelijke beginnen dromen.
DHM: In de komende wedstrijden zijn Vorst, Mol en Beekhoek de tegenstrevers. Wat verwacht je ervan?
De enige taak die ik nu heb is om iedereen bij de les te houden en de voeten stevig op de grond te houden. Ik verwacht geen enkele gemakkelijke wedstrijd meer de komende weken. We rijden al meer dan een halve competitie op kop maar krijgen onze achtervolgers er niet afgeschud. We zullen er elke wedstrijd 100% moeten staan.
om een plekje in de eindronde af te dwingen. Is het niet via de eindronde dan wel via het eindklassement. Dat gaat natuurlijk een zeer moeilijke opdracht worden, maar als je er zo kort bij bent, moet je jezelf als speler kunnen overtreffen. Het geloof is er, maar we zullen er elke week nu voor de volle 100% voor moeten gaan. Onze rechtstreekse tegenstanders houden ons immers iets meer in de gaten nu. Zoveel mogelijk punten halen en hopelijk nog eens verrassen tegen Ekeren. Het zou voor mij een heel mooi afscheid zijn van deze mooie club.
PROVINCIAAL VOETBAL Met een 7 op 9 in de laatste 3 matchen doet Meerle een goede zaak. Het moet nu bevestigen tegen sterkere tegenstanders.
DHM: Meerle behaalt opnieuw overwinningen. Met een 7 op 9 ben je ongetwijfeld tevreden?
Wil Lavrijsen: Inderdaad. En we hebben de punten zeker niet gestolen. Op Wildert werden ons 2 punten ontnomen door de scheidsrechter. We hebben daar laten zien dat we met een juiste instelling veel kunnen bereiken.
Thuis tegen Maria-ter-Heide was onze prestatie in de 1ste helft beneden peil, maar dat hebben we de 2de helft gelukkig rechtgezet. In Sint Lenaarts was de 1 - 1 na de 1ste helft terecht. In de 2de helft hebben we gedomineerd en met een schitterende goal van Voeten behaalden we daar een verdiende overwinning. 2 - 3 was een mooie uitslag.
DHM: Ziet de ziekenboeg er ondertussen beter uit?
Qua blessures ziet het er iets beter uit maar de spelers die hersteld zijn hebben nog een trainingsachterstand en zijn nog niet volledig inzetbaar. Hopelijk kunnen ze snel aanpikken. Voor het einde van de competitie is dit wel een positieve ontwikkeling.
DHM: In de volgende wedstrijden moet Meerle telkens aantreden tegen ploegen die hoger gerangschikt staan? Wat verwacht je ervan?
Doordat we de laatste wedstrijden goede resultaten hebben behaald is het vertrouwen wel gegroeid. Daarom kunnen wij er met volle overtuiging tegenaan gaan. Wij hebben niets te verliezen, maar desalniettemin hoop ik dat we de stijgende lijn kunnen voortzetten. (rob)
In de Balense kleedkamer na de overwinning van de topper
19 februari
KVNA Wortel - KSK Kasterlee 2 - 2
Putte SK - K Meerle FC 2 - 1
25 en 26 februari
K Minderhout VV - Berchem Sport 1 - 1
KFC Meer - FC Merksem 2 - 2
KFC Ezaart - KVNA Wortel 0 - 0
KSV Wildert - K Meerle FC 2 - 2
4 en 5 maart
FC Merksem - K Minderhout VV 2 - 1
KFC Berendrecht - KFC Meer 0 - 3
KVNA Wortel - SKS Herentals 4 - 1
K Meerle FC - Maria-ter-Heide 2 - 0
11 en 12 maart
K Minderh. VV - K Nieuwmoer FC 0 - 1
KFC Meer - RVC Hoboken 6 - 2
Verbr. Balen - KVNA Wortel 0 - 2
KFC Sint Lenaarts - K Meerle FC 2 - 3
Zaterdag 1 april 19.30
K Gooreind VV - KFC Meer
K Sint Job FC - K Meerle FC
Zondag 2 april 15.00
KVNA Wortel - KFC Beekhoek
KFC Berendrecht - K Minderhout VV
Woensdag 5 april 18.30
KVNA Wortel - Exc. Bouwel
Zaterdag 15 april
19.30 KFC Meer - FC Ekeren
20.00 K Brecht SK - K Meerle FC
Zondag 16 april 15.00
K Minderhout VV - KVC Wijnegem
Blauwvoet Oevel - KVNA Wortel
Zondag 23 april 15.00
K Meerle FC - KFC Antonia
FC De Kempen - KVNA Wortel
Oxford Hemiksem - KFC Meer
FC Turk Sport - K Minderhout VV
Zondag 30 april 15.00
K Minderhout VV - FC Ekeren
KVNA Wortel - KFC Poppel
KFC Meer - K Achterbroek VV
SV Noorse - K Meerle FC
VOLLEYBAL Na enkele nederlagen tegen sterke tegenstanders knoopte dames A opnieuw aan met een overwinning tegen Ekeren. In de rangschikking kan plaats 4 nog, maar met nog slechts 3 wedstrijden te spelen weet men bij Gelvoc hun plaats in de eindrangschikking.
DHM: Na enkele nederlagen opnieuw een mooie overwinning tegen Ekeren. Dries Helsen: Het was nochtans niet zo gemakkelijk. Ekeren kwam veel sterker voor de dag dan in de heenronde en heeft het ons behoorlijk lastig gemaakt. In de 1ste set hebben constant 2 tot 4 punten achter gestaan, we haalden pas op de laatste moment die set binnen met 27 – 25. Hadden we die verloren dan had er misschien heel anders uit kunnen zien in het verdere verloop van de wedstrijd. Maar het fijne was wel dat de ploeg is blijven vechten en zich niet wilde neerleggen bij een 4de nederlaag. In de 3de set werden wat veel wissels in 1 keer gemaakt en duurde het even voor de ploeg opnieuw zijn draai vond waardoor die set verloren werd. Wel jammer eigenlijk want in de 2de helft van die set waren we weer de betere ploeg maar de achterstand bleek te groot. De 4de set wonnen we opnieuw vlot zodat het een mooie overwinning werd.
DHM: De 2 vorige wedstrijden werden niet gewonnen, maar Gelvoc speelde tegen sterke tegenstanders. Zat er meer in? Zowel tegen Lint als tegen Amigos speelden
we niet onze beste wedstrijd. Zelfs met ons beste volleybal is winst tegen beide sterke teams nog altijd moeilijk. Wanneer je dan zelf niet in de wedstrijd zit, lijkt het soms wel dat het verschil groot is en dat is achteraf gezien spijtig. Ik weet niet of er qua uitslagen veel meer in zat omdat het in volleybal vaak om details draait. Een set extra zou ons toch moeten lukken als we top zijn.
DHM: Nog 3 wedstrijden te gaan en dames A staat middenin de rangschikking op de 5de plaats. Top 3 zit er niet meer in, degraderen zeker niet. Worden het nog 3 ontspannen wedstrijden dan?
Toch niet. We gaan in elk van die 3 wedstrijden weer vol voor de overwinning. Het blijft een wedstrijd... en een wedstrijd moet je toch proberen te winnen. Een van die wedstrijden is nog tegen de nummer 3. Dus gemakkelijk zal het zeker niet worden. We eindigen naar alle waarschijnlijkheid op plaats 5. Plaats 4 of plaats 6 is mathematisch ook nog mogelijk, maar het geeft toch een heel ander gevoel als je het seizoen afsluit met enkele overwinningen tegenover enkele nederlagen. We gaan ons dus zeker nog dubbelplooien. (rob)
Boven: Trainer Dries Helsen, Gitte Verschueren, Sarah Clymans, Evelyne Laurijssen, Sara Van Aperen, Onder: Frie Van Bavel, Hannah Groenendijk, Marthe Vervoort, Hanne Van Opstal, Renée Groenendijk.
De meisjes van Gelvoc verwerken een smash van Ekeren.
ATLETIEK AVN gaat stilaan het eerste zomerseizoen op de nieuwe atletiekpiste op de Wereldakker tegemoet. Als voorbereiding hierop heeft AVN een fors bedrag geïnvesteerd in nieuw trainings- en wedstrijdmateriaal. Het gaat over de grootste investering uit de geschiedenis van de club.
De levering van het trainingsmateriaal zal rond eind maart volledig rond zijn en zal een meer kwaliteitsvolle training toelaten zodat de wedstrijdatleten zich beter kunnen voorbereiden op het nieuwe seizoen.
“Ook aan de kwaliteit van onze trainers werd deze winter gewerkt”, vertelt voorzitter Jan Vlamings, “enkele van onze eigen doorgegroeide jeugdleden behaalden hun eerste trainersdiploma. Onlangs werd ook de atle-
KRUISBOOG Op 7 en 8 januari werd in zaal Victoria in Meer gestreden om de 14de wisselbeker Arnold van Aperen, met de kruisboog op een afstand van 6 meter. De organisatie was in handen van de Verenigde Vrienden uit Meer. Uiteindelijk werden er aan 6 winnende verenigingen wisselbekers uitgereikt. In volgorde waren dat Sint-Joris Meer, Sint Joris Minderhout, De Verenigde Vrienden Meer, Sint Joris Rijkevorsel, Sint Joris Wortel en ten slotte St. Sebastiaan Gooreind. (rob)
tiekpiste goedgekeurd als wedstrijdterrein. Dit betekent dat we op termijn ook officiële atletiekwedstrijden, zowel in KAVVV (Antwerpse vriendenclubs) als VAL (Vlaamse Atletiek Liga) verband) mogen inrichten.
We denken er verder ook aan om het aantal trainingssessies op te voeren. Nieuwe leden
zowel jeugd als volwassenen zijn steeds welkom. De eerste training is gratis als kennismaking.”
Op zondag 30 april organiseert AVN samen met de Noordloper opnieuw zijn Vagebondjogging in de Kolonie van Wortel. De lopers kunnen kiezen tussen afstanden van 5, 10 en 15 kilometer. Er is ook een ‘Trail’ van 25 kilometer.
Inschrijven in ’t Vagebondje, Kolonie 35 kost 5 euro (10 euro trail). Vrije start van 8.30 tot 10.30 uur (Trail tot 9.30 uur). Meer info: Info@avn-atletiek.be (rob)
TURNEN Donderdag 10 en vrijdag 11 maart waren de Belgische top van junioren en senioren gymnastiek dames en enkele Nederlandse gymnasten te gast in de gymhal bij ’t Spagatje. Donderdag werd er getraind om kennis te maken met de toestellen. Vrijdag stond er een selectietest op het programma. Olympische kampioenen Nina Derwael en Sanne Wevers waren erbij, samen met diverse Belgische en Nederlandse topturnsters.
“Elk merk toestellen voelt een beetje anders aan, heeft een andere vering, het oppervlak is een beetje stroever, enz.”, vertelt May Van Aert van ’t Spagaatje. “De volgende grote kampioenschappen worden op het type toestellen geturnd die in de turnhal bij ’t Spagaatje zijn opgesteld.”
In de ochtend turnden de junioren om zich te selecteren voor het wereldkampioenschap juniores in Antalya, Turkije dat eind maart plaatsvindt. In de namiddag kwamen de senioren aan de beurt. Hun wedstrijd was een selectie voor het Europees kampioenschap dat ook plaatsvindt in Antalya van 11 tot 1 april. Niemand minder dan wereld- en olympische kampioene Nina Derwael, samen met o.a. Lisa Vaelen, Jutta Verkest, Maeyllise Brassart waren van de partij. Ook Nederlandse topturnsters Sanne Wevers (Olympisch kampioene balk in Rio) en Naomi Vissers turnden mee.
May van Aert: “Omdat het geen publiekelijk evenement was, werden enkel de wedstrijdgymnasten van ’t Spagaatje toegelaten. De Gymnastiek Federatie Vlaanderen en ’t Spagaatje zagen dit als een opleidingsmoment voor de gymnasten van de club. Ze hebben
dan ook genoten om deze toppers te zien turnen in ‘hun turnzaal’.”
“Tijd om lang na te genieten was er evenwel niet. Er diende geoefend te worden. De turnsters waren wat fier dat ze hun groepsoefening konden trainen onder het goedkeurend oog van verschillende nationale trainers. Zaterdag 11 en zondag 12 maart stond immers het jaarlijkse gymnastiek- en dansspektakel op het programma.”
En dat werd op zaterdag en zondag een spetterende show met gymnastiek en dans door deelnemers van klein tot groot. Voor de pauze waren er 13 optredens, na de pauze nog eens 14. De ene choreografie was nog mooier dan de andere. Naar het einde toe zagen we optredens van een steeds hogere kwaliteit en tot slot kwam er een voorstelling met alle docenten. Zij brachten “samen uit, samen thuis” op de muziek van ‘We go together’ uit de film Grease. (rob)
HANDBOOG Tijdens het weekend van 25 en 26 februari gaven boogschutters van De Noordervrienden uit Minderhout het beste van zichzelf tijdens het BK indoor te Wuustwezel. Ook eind januari op het
provinciaal kampioenschap in Rumst en op het Vlaams kampioenschap in Herentals werden mooie resultaten geboekt. (rob)
Op het Belgisch jeugdkampioenschap in Wuustwezel was er een 3de plaats voor Sophie Coeckelbergs bij jeugd U15
Op het Belgisch kampioenschap in Wuustwezel behaalde Reginald Kools een 2de plaats bij Seniors Heren, bij Seniors Dames won Lena Meyne Degryse en Eline Pemen behaalde de 3de plaats, Jos Verbaeten won zijn wedstrijden bij Heren 60+
Ook op het provinciaal kampioenschap in Rumst behaalde Sophie Coeckelbergs de 3de plaats bij jeugd U15.
Op het Vlaams kampioenschap in Herentals was er een 1ste plaats voor Reginald Kools bij Seniors Heren, een 1st Plaats voor Lena Meynen Degryse bij seniors Dames, een 1st Plaats voor Jos Verbaeten bij Heren 60+ en een 4de plaats Eline Pemen Seniors Dames.
Kip aan ‘t spit
Heimeulenstraat 20 - 2328 MEERLE Tel. 03 315 70 16
Open: di-do-vrij van 9.00 tot 18.00u woe: 9.00 - 12.00 u / zat: 9.00 - 17.00 u
Gesloten: zondag en maandag
Antiek - Brocante - Verzamelobjecten - Snuisterijen
Koekhoven 5 Gsm. 0495 57 48 52 2310 Rijkevorsel Tel. 03 314 09 04 www.krisvoeten.be info@krisvoeten.be
ook inkoop antiek - meubelen - kleingoed - lusters - zilver, enz...
Open: donderdag, vrijdag, zaterdag: 10 - 12u en 14 - 17u zondag t/m woensdag en op feestdagen gesloten
Ongeval / Brand / Ziekenwagen
Administratie Brandweer 03 314 32 11
Noorderkempen 03 340 88 00
Wijkpost MEER 03 315 71 66
bvba
Pyperpad 15 - 2321 MEER - 03 315 43 13
www.martens-tuinen.be
WIT-GELE
vanaf 18 uur tot 8 uur ’s morgens én tijdens het weekend 014 410 410
zaterdagen, zondagen en feestdagen 090 33 99 69
090 39 90 00 (1.50 euro per minuut) www.apotheek.be
www.demaand.be
REDACTIE
Begijnhof 27, 2320 Hoogstraten 0472 97 12 87 redactie@demaand.be
DORPSNIEUWS
Zie blz 45
SPORTNIEUWS 03 314 43 39 sport@demaand.be
ADVERTENTIES 0477 66 11 60 advertenties@demaand.be
ABONNEMENTEN 03 314 51 03 abonnementen@demaand.be
Aan & Verkoop van antiek en vintage-design Opkoop van volledige inboedels Leegmaken van huizen, zolders, kelders,... +(32) 485 67 01 49 Ook via WHATSAPP bereikbaar samvdijck@gmail.com
www.samvandijck.be
De volgende uitgave van de DE HOOGSTRAATSE MAAND verschijnt op donderdag 27 april
Voor volgende editie alle KOPIJ ten laatste op DINSDAG 11 APRIL
redactie@demaand.be
De redactie behoudt zich het recht voor om ingezonden teksten in te korten
