geraken we nooit meer kwijt" Aan de vooravond van Kerstmis, op 23 december, wordt Hoogstraten even het centrum van de internationale wielerwereld. Aan de Mosten wordt die dag de zevende Herdenkingsprijs Wim Lambrechts gereden. Een wedstrijd die voor het eerst deel uitmaakt van de Superprestige, samen met de wereldbeker het belangrijkste regelmatigheidscriterium voor veldrijders. Wielerliefhebbers pur sang Marc Van Gestel en Jef Moelans, die in het dagelijks leven alletwee deel uitmaken van de Hoogstraatse rijkswachtbrigade, zijn de drijvende krachten achter het evenement. eigen cross. En zo zijn we dan overgestapt naar een A-cross. Marc Van Gistl: Het is mcn allcmaal cre snel gegaan.
Tijdrit DHM: Als een organisatie zo snel groeit, heb je dan nooit even de neiging om op de rem te gaan staan. Marc Van Gestel: Je hebt geen tijd om daar bij stil te staan. Je bent daar mce bezig, je organiseert die cross. Er zijn dan twee mogelijkheden: je doet er mee door ofje stopt ermee Tijd om over de dingen na te denken is er niet. Elk jaar dat we een A-cross gegeven hebben, hebben we er iets speciaals van gemaakt Hei provinciaal kampioenschap, het Belgisch kampioenschap, een wedstrijd voor mountainbikers. We hebben ooit zelfs een tijdrit in het veld gegeven. Jef Moelans: Dat was iets unieks, het was nooit ergens anders vertoond.
JefMoelans: Wij zijnde wielerwercid binnengerold langs Wim Lamhrechts. Aanvankelijk supporterden wij voor twee renners: Wim en ook Louis Leemans uit Minderhout. Ook Louis had veel talent, maar is gestopt met fietsen. Wim is doorgegaan, en heeft dan carrière gemaakt. De supporters verzamelden aan De Statie, vooral in De Wachtzaal. Daar is het eigenlijk allemaal begonnen.
Marc Van Geste!: Toen had vrijwel elke renner nog een supportersclub, met een eigen lokaal. Het ging meestal om mensen die toch naar de wedstrijden gingen, en zich samen organiseerden. Op ons hoogtepunt had onze supportersclub een paar honderd leden. Op een bepaald moment hebben we zelfs met meer dan tweehonderd man geteerd. Vier keer per jaar legden we een bus in naar belangrijke, verderop gelegen wedstrijden: dc Belgische kampioenschappen, de wereldkampioenschappen en de veldritten in Gieten en Harnes. Gevolg was ook dat de meeste organisatoren Wim graag zagen starten, want hij bracht veel supporters mee. We droegen ook allemaal een truitje van Wim, en waren dus ook duidelijk herkenbaar.
DHM: Wat hield dat verder nog in, zo'n supportersciub? Jef Moelans: Het was in de eerste plaats de bedoeling de renners financieel te ondersteunen. We organiseerden wat activiteiten, die dan geld in het laatje brachten. Een teerfeest, een cross,... Of we gingen bijvoorbeeld tappen bij een concert van Cardo Saxi. En af en toe konden wij die renners dan wat geven.
DHM: Over welke periode spreken we nu? Marc Van Geste!: Wim werd geboren in '67. dus dat moet omstreeks '82-'83 geweest zijn. Toen was het zo dat haast elke renner een eigen cross had in zijn eigen dorp. In Merksplas was er een wedstrijd, aan de Boskant in Minderhout ook. En zo zijn wij begonnen. Eerst op kleine schaal, met B-, C- en D-crossen. Tot Wim dan op een bepaald moment is doorgebroken.
DHM: Jullie zijn echt meegegroeid met de carrière van Wim Lambrechts... Jef Moelans: Ja, dat mag je zo wel stellen. Toen Wim prof werd, mocht hij op een bepaald moment niet meer aan de start komen van zijn
DHM: Hoeveel A-crossen hebben jullie nog georganiseerd mét Wim Lambrechts aan de start? Marc Van Gestel: Wim is gestorven in '92, hij heeft - geloof ik - nog twee keer bij ons aan de start gestaan.
DHM: Wat waren zijn voornaamste kwaliteiten? Marc Van Geste!: Wim behoorde al gauw tot de beste veldrijders van België. Hij kon alles aan, behalve door het slijk rijden. Enje mag niet vergeten dat de tegenstand in die tijd erg groot was. Wim reed in de tijd van Lihoton en Stamsnijder. Toen hij prof werd moest hij het tegen die mannen opnemen. Later kwam dan Danny De Bie. Twintig jaar was Wim, en in Overijse werd hij al tweede. Na Liboton, maar voor Stamsnijdcr.
Harnes DHM: Als je terugkijkt, wat waren dan zijn beste resultaten? Jef Moelans: in dc eerste plaats natuurlijk zijn overwinning in de Superprestige-cross in Harnes in '91 en de nationale titel bij dejuniores in '86. Maar zijn mooiste prestatie was wellicht zijn vijfde plaats in het wereldkampioenschap.