MAN IN DE MAAND verzoening op te lossen. Nu is de wetgeving veel ingewikkelder, de mensen streven minder naar verzoening maar meer naar gelijk krijgen, lopen dus ook veel vlugger naar een advokaat. De erelonen zijn volledig vrij en een advokaat kan nu enorm veel geld verdienen. Nu postuleren veel goede elementen pas op latere leeftijd. Dat lag vroeger wel anders. Hoe sterk is de politieke invloed bij benoemingen? De politieke dosering bij de benoemingen is een feit. Maar tegenwoordig wordt hoe langer hoe meer afgemeten hoeveel er van elke kleur mogen zijn. Als er tien plaatsen te begeven zijn tijdens een CVP-SP-regering dan krijgen zes CVP'ers en vier SP'ers een kans en bij een CVP-PVV-regering zal dat zeven voor de CVP en drie voor de PVV zijn. Het wordt afgewogen naargelang het belang van de partij. Zeker wanneer de provincieraad andere kandidaten steunt dan het beroepshof, speelt de politieke invloed een grote rol. Nu de Volksunie in de regering zit zal die ook hier en daar een kandidaat benoemd krijgen. In ons arrondissement is dat niet anders dan elders. We hebben dat onlangs nog gezien bij de benoeming van de nieuwe voorzitter van de rechtbank van eerste aanleg, van de vrederechter in Westerlo, mijn opvolger en zelfs voor de plaats van hoofdgriffier. Ervaring, anciënniteit en huidige plaats zijn niet altijd een waarborg bij benoemingen. Hoe bent u vrederechter geworden in Hoogstraten? Na het Klein Seminarie van Hoogstraten ben ik .naar de Katholieke Universiteit van Leuven gegaan. Waarom ik toen voor advokaat ben gegaan, weet ik nu nog niet. Ik was de enige van mijn retorica buiten de pastoors die geen wetenschappelijke richting koos. Tijdens de oorlog reed ik dan met de fiets van Merksplas naar Leuven. In augustus 1944 behaalde ik het diploma van 'doctor in de rechten'. Onmiddellijk na de bevrijding ben ik ingeschreven bij de balie (rechtbank) in 'lurnhout en begon mijn stage bij advokaat Schuermans in Turnhout. Ik woonde toen nog in Merksplas. Ik heb bij Mr. Schuermans, onmiddellijk na de Tweede Wereldoorlog, hard gewerkt en veel geleerd. Als enige vaste stagiair van het arrondissement kreeg ik al de 'Pro Deo's' op mijne nek. Dat waren veel zaken voor de krijgsraad, ontkenningen van vaderschap door Duitse en Engelse soldaten, enz. In 1947 zegde Schuermans mij: 'Advokaat William De Wilde, zoon van de oude vrederechter De Wilde in Hoogstraten, is gestor-
-
1-let gezin op stap in de /l,'dennen: t'a(ler zl e/'!5 //loc(/L'r ;tIa,,'daIetia 1 un kat'ciotcrii, dochter Marleen, nu gehuwd met dokter Jan Vandeweerdi (Rijkevorsel) en dochter Greet, gehuwd met kinesist Edward Blommaert (Hoogstraten).
ven in Duitsland; een Vredegerecht brengt altijd wat zaken aan en Hoogstraten is nog een niemandsiand. Ge moet als advokaat in Hoogstraten beginnen en ik zal u in het begin wel helpen met zaken van mensen uit het Hoogstraatse.' Zo werd ik advokaat in Hoogstraten, jong, ongetrouwd, in juli 1947 met ccn bureau in de Vrijheid 138. De 3de augustus 1948 ben ik gehuwd. Dan heb ik het huis nr. 170 in de Vrijheid gehuurd van Marie Van Dongen. En ook nog even in de politiek gezeten? Onmiddellijk na de bevrijding, ik was pas afgestudeerd en nog geen 23 jaar, werd in Merksplas de CVP opgericht. Men vroeg mij als jonge advokaat om voorzitter te worden. Dan ben ik daar geweest tot we gehuwd zijn. In Hoogstraten was toen Aloïs Bruurs voor zitter van de CVP. Hij vroeg me of ik, nâ mijn huwelijk, hier in Hoogstraten voorzitter van de CVP wilde worden. Ik heb dat toen
1 1111 111
v v*od 90
)-fOGR ~XAFC -flIROfl OLYPU
aanvaard op voorwaarde dat ik nooit lid zou moeten worden van de gemeenteraad. Dat was in de tijd van burgemeester Thirion. Toen was 't al CVP wat de klok sloeg, er was zelfs geen oppositie. De mensen zegden toen: die wordt schepen en later burgemeester. Maar ik heb altijd hevig en heilig gezworen dat ik dat nooit zou doen. Toen vroeg het CVP-bestuur of ik toch lid zou willen worden van de provincieraad. Provincieraad, dat was vis noch vlees, dat heeft niks om 't lijf, dus was ik akkoord om bij op de lijst te staan bij notaris Aloïs Rommens van Meer. Ik heb dan twee jaar voor de CVP in de provincieraad van Antwerpen gezeten. Het was de tijd van de koningskwestie en de volstrekte meerderheid van de CVP. Ik heb er niet veel werk mee gehad maar ik heb wel achter de schermen van de politiek kunnen kijken. Ik was blij dat ik er vanaf was, ik had er niet alleen mijn buik van vol, maar het zat me tot hier (wijst boven zijn hoofd). Ik was niet geschikt voor de politiek. Het einde van die tijd was voor mij een grote opluchting. Geen advokaat meer, ook geen notaris geworden, maar wel vrederechter! De 7de april 1948 stierf vrederechter Alfred De Wilde, vader van de naar Duitsland weggevoerde jonge advokaat William, in zijn rechtszetel, acht dagen na zijn 70ste verjaardag. Hij stierf in actieve dienst. De plaats bleef lang openstaan. Notaris Rommens en ik waren de 'suppléanten'. Wij hebben toen enorm veel vagebonden gehad en verzoeningen gedaan. In oktober 1948 werd Mr. Van Beveren, advokaat en burgemeester van Borgerhout, tot vrederechter van Hoogstraten benoemd. Hij was 59 jaar en o.a. lid van het hoofdbestuur van de Belgische voetbalbond. Op zekere dag, toen hij van Brussel kwam, reed hij met zijn auto tegen een boom in St.-