INTERVIEW provinciaal overste van Scheut te worden met verblijf in de hoofdstad. Met die job had ik gedaan op 1juli1988 en ik ben dan op 7 augustus met verlof vertrokken naar hier in Hoogstraten om nu op 12 november terug te keren naar Cobân. Hoewel ik in Cobin heel hard heb moeten werken en altijd veel miserie heb moeten aanzien en een spannende tijd heb moeten meemaken (1979-1985), beschouw ik die tijd toch als de gelukkigste jaren van mijn priesterschap, de jaren van de grootste voldoening.
DHM: Levend in een comfortabel landje als België is het moeilijk uw leven voor te stellen van de voorbije jaren in Coban. Vertel ons wat meer over het land en het Indiaanse volk en uw verblijf daar. FR: In Guatemala heb ik altijd gewerkt, tot einde 1985, in het bisdom Verapaz, een overwegend Indiaans gebied met drie verschillende Indiaanse talen binnen éénzelfde bisdom. Het is een bergstreek met een zeer koud en nat klimaat, tenminste in de streek van Co-
Na enkele jaren heb ik een grote zaal kunnen bouwen op een bestaande ruïne naast de pastorij. De bedoeling was tweevoudig: voor de catechese en als slaapzaal. Doch de zusters die instonden voor de catchese wilden de zaal niet gebruiken omdat ze te veel schrik hadden van de vlooien die natuurlijk door dearme mensen werden achtergelaten. Ik moest ook een speciale conciërge betalen om alles te onderhouden en vooral om de aparte toiletten proper te houden.
DHM: De burgerlijke stand was naar het schijnt ook een probleem! FR: Een probleem, waar alle parochies met een overwegend Indiaanse bevolking, mee te kampen hebben en dat zeer accuut was en nog is in Coban, is dat van de doop- en geboorteakten. Een geboorteakte heeft men daar voortdurend nodig, onder andere ook om een identiteitsboekje of 'cédula' te bekomen. De meeste Indianen van de gemeente Cobân, vooral zij die in de bergen woonden, hadden geen geboorteakte of afschrift en dus ook geen cédula, in de tijd dat iemand zonder
1. Janssens p.v.b.a. HOUT- EN PLATENHANDEL PLASTIEK EN ISOLATIE Alle werkdagen open ook op zaterdagvoormiddag
Tel 031314.70.96 Loenhoutseweg 91, Hoogstraten tie moeilijk maakt, vooral wanneer men be denkt dat er in Cobân duizenden mensen de familienaam Caal hebben, en er in één boek wel een tiental kinderen staan die Maria Caal heten, dochter van Christina Caal. Een probleem eigen aan Cobn is, dat gedurende tientallen jaren de persoon belast met het inschrijven van de geboorten Octavio Revolorio, zaliger gedachtenis, halfdoof was en vele gegevens verkeerd verstond. Het meisje dat er nu mee belast is, kent geen Indiaans en heeft de neiging om het geslacht verkeerd te noteren. Kortom, in de burgerlijke stand kon men de meeste geboorteakten niet terugvinden en werden de mensen naar de parochie gezonden met de hoop dat men daar de doopakte zou kunnen vinden en dus ook de geboortedatum. Maar de indexen van de doopboeken waren ook niet foutloos, hoewel beter dan die van de burgerlijke stand. Mijn eerste werk was dan ook met de hulp van secretaressen volledig alfabetische indexen van de doopboeken te maken met ook meer gegevens zoals
Ere-mis in Hoogstraten, v.l.n.r. vader, Fred, Fons, Karel, grootvader Rigouts, Mou in mander Pelckmans. bân en omgeving. Van Cobân zegt men dat het er dertien maanden in een jaar regent De kathedraal, in het centrum van Cobân gelegen, bood speciale omstandigheden die wel verschillen van de meeste andere parochies. Hei is voortl een 'devotiekerk' waar vele missen moeten opgedragen worden, waar bijna alle lijkdiensten plaats hebben, waar de meeste kinderen worden gedoopt, zo'n 1600 per jaar. Op enkele meters van de markt en van de terminal van de bussen gelegen, is het ook een aantrekkingspunt voor allerhande arme mensen, reizigers, kleine markthandelaars, enz.
Een tehuis voor daklozen Vanaf het begin heb ik de pastorij opengezet voor allerlei sukkelaars die geen familie, huis of inkomen hadden en ook voor vele mensen van buiten Coban die om nachtverblijf vroegen. Een vijftigtal mensen woonden permanent op de pastorij en elke avond kwamen er nog een honderdtal mensen slapen.
identiteitspapieren ervan verdacin n Ln J nu errillero te zijn en gemakkelijk gcurrcnc-id werd of nog erger: het was een kwestie van leven of dood! De burgerlijke stand had geen bruikbare in dexen of alfabetische inhoudslijsten van de geboortenboeken. Van de andere kant wisten de meeste Indianen, die ongeletterd zijn, zelfs niet bij benadering wanneer ze geboren waren of hoe oud ze waren. Daarbij komt nog het probleem dat velen niet weten met welke voornamen of familienamen ze bij de geboorte ingeschreven werden. Velen werden ingeschreven door andere personen dan de ouders. Velen staan met verkeerde namen ingeschreven. Er zijn gevallen van jongens die als meisje opgeschreven staan en omgekeerd. Daarbij komt nog dat veruit de meeste kinderen geboren worden in families waarvan de ouders niet getrouwd zijn en de naam van de vader dan gewoonlijk ook niet in de geboorteakte voorkomt, en het kind heeft alleen de familienaam van de moeder, wat de identifica-
l-ns Rigoiit.s aan zijn hu,'eau in Cv ban (Guatemala)