Οι εναλλακτικοί - Τεύχος 4 - Μάρτιος 2023

Καλημέρα Ελλάς! Η φετινή ομάδα των «Εναλλακτικών» σας αποχαιρετάει προσφέροντάς σας

το τελευταίο, και καλύτερο τεύχος του περιοδικού μας! Περιέχει πολύ ενδιαφέροντα θέματα όπως: Θεματική

ενότητα για την ημέρα της γυναίκας, την ημέρα σχολικού εκφοβισμού, συνέντευξη με τον ποιητή Τόλη Νικηφόρου και πολλά άλλα. Καλή ανάγνωση!

Αρχισυντάκτης: Τοζίδης Γεώργιος

Συντελεστές: Αγοραστού Παναγιώτα, Βασιλακάκης Άγγελος, Βαφόπουλος Ιωάννης, Γαλανοπούλου Νεφέλη, Γαργάλα Εβελίνα, Δερμιτζόγλου Ανδριάννα, Λάσκος Κωνσταντίνος, Μουτσάκη Δήμητρα, Ντινίδου Αρετή, Ντοντίδου Mιχαέλα, Πέτσα Ελισάβετ, Πλαστράκης

Θεολόγος, Τσιαρτσιάφη Θεοδώρα, Φούκας Ιωάννης, Χατσιούλης Ιωάννης

Ζωγραφιές: Κούσιος Σωτήρης, Κατσώρας Άγγελος

Τα Μέσα Κοινωνικής

Γράφει η Πέτσα Ελισάβετ

οδηγεί σε ανήσυχο ύπνο

και έλλειψη συγκέντρωσης

που γίνεται φανερή στο

σχολείο. Τα μέσα

κοινωνικής δικτύωσης

μπορούν ακόμα να

παραπληροφορήσουν και

να χρησιμοποιηθούν για

εκφοβισμό. Γι' αυτό οι

ειδικοί συμβουλεύουν τα παρακάτω:

Καταρχάς δεν πρέπει να

χρησιμοποιούμε το κινητό

και τον υπολογιστή

περισσότερο από 3 ώρες

την ημέρα. Πρέπει να

υπάρχει προσοχή στην

επικοινωνία με αγνώστους

που μας παρουσιάζονται

σαν φίλοι και δεν είναι

υγιές να κοιμόμαστε κοντά

Τα μέσα κοινωνικής

δικτύωσης ή αλλιώς τα social media, έχουν μπει

αναμφίβολα στην ζωή μας.

Είναι πολύ διασκεδαστικά,

αλλά κρύβουν και

κινδύνους.

Τα Μέσα Κοινωνικής

Δικτύωσης αποτελούν την

κοινωνική διάδραση

μεταξύ ανθρώπων που

δημιουργούν, μοιράζονται

ή ανταλλάσσουν

πληροφορίες και ιδέες

μέσα σε εικονικές

κοινότητες και δίκτυα. Τα

κοινωνικά δίκτυα σήμερα

θεωρείται ότι αποτελούν

κυρίαρχο κομμάτι της

καθημερινότητας των

σύγχρονων ανθρώπων κι

εμφανίζονται σε διάφορες

μορφές όπως π.χ. το

Facebook, το Twitter, το

Τικ Τοκ, το Ιnstagram κ.α.

Με τα social media

μπορούμε να μιλήσουμε

με τους φίλους μας και με

τους γνωστούς μας,

μπορούμε να ακούσουμε

μουσική, να ενημερωνόμαστε, να διασκεδάσουμε ή να «φλεξάρουμε» στους άλλους. Επίσης αποκτάμε

αυτονομία και σημαντικότερα, γνώσεις.

Όσον αφορά τους

κινδύνους τώρα, ο πιο απλός είναι φυσικά η

πολύωρη επαφή με τον

υπολογιστή ή με το

κινητό τηλέφωνο.

Δημιουργείται πρόβλημα

στα μάτια και μείωση

της φυσικής άσκησης.

Συχνά η υπερένταση

στο κινητό, διότι το μυαλό μας χρειάζεται ξεκούραση.

Θα ήταν καλό να το απενεργοποιούμε. Τέλος, ιδανική είναι η δραστηριοποίηση, οι βόλτες με φίλους μας, το περπάτημα, η ασχολία με κάποιο άθλημα και γενικώς οτιδήποτε διαφορετικό μπορεί να μας ευχαριστήσει

Συνεπώς, τα social media είναι ένα κομμάτι της

εποχής μας που πρέπει να το χρησιμοποιούμε χωρίς όμως να κάνουμε κατάχρηση.

Δικτύωσης

με τον

Ο Τόλης Νικηφόρου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1938.

Οι γονείς του ήταν πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία και την Ανατολική Ρωµυλία. Σπούδασε διοίκηση επιχειρήσεων

και εργάστηκε ως σύμβουλος οργάνωσης επιχειρήσεων

στη Θεσσαλονίκη, Αθήνα,το Λονδίνο και ταξίδεψε σε πολλές χώρες. Ως τώρα έχουν εκδοθεί 46 βιβλία του, 30

ποιητικά και 16 πεζογραφίας. Ποιήματά του έχουν

μεταφραστεί σε 10 ευρωπαϊκές γλώσσες κι έχουν

περιληφθεί σε ελληνικές και ξένες ανθολογίες και στα

Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας στην Ελλάδα και την Κύπρο.

Γιατί γράφετε ποίηση;

Γράφω ποίηση γιατί

ανακάλυψα στα πρώτα

εφηβικά μου χρόνια ότι

αυτός είναι ο προορισμός

μου στη ζωή. Να γράφω, δηλαδή, μυθιστορήματα,

διηγήματα και κυρίως

ποιήματα, ταξιδεύοντας

στον κόσμο. Και το

ανακάλυψα, όταν μπήκα

στη μεγάλη βιβλιοθήκη

του Ανατόλια και άρχισα

να ξεφυλλίζω τα βιβλία.

Είχα βρει την πατρίδα

μου! Τότε αποφάσισα να

διαβάσω όλα τα βιβλία της

βιβλιοθήκης και μετά να

γράψω εγώ ένα ράφι βιβλία. Και το έκανα. Δεν

διάβασα βέβαια όλα τα

βιβλία εκείνης της

βιβλιοθήκης, αλλά

σίγουρα έχω διαβάσει μια

βιβλιοθήκη βιβλία! Και

κοντά στα 50 βιβλία που

έχω γράψει είναι σίγουρα

ένα ράφι βιβλία. Και

συνεχίζω. Ο καθένας μας

πρέπει να ανακαλύψει στα

εφηβικά του χρόνια τι

είναι αυτό που τον

φλογίζει, την όποια δωρεά

του, το ταλέντο του, την

κλίση του, τον προορισμό

του. Και να αφιερώσει

μετά τη ζωή του σ' αυτό.

Συνέντευξη

ποιητή Τόλη Νικηφόρου

Ποιο ήταν το πρώτο σας

ποίημα και από πού το

εμπνευστήκατε;

Δεν είμαι απόλυτα

σίγουρος. Πάντως έγραψα

ένα ποίημα στα 16-17 μου

για τον Κυπριακό αγώνα

και το διάβασα μετά σε

συγκέντρωση ολόκληρου

του σχολείου. Σίγουρα

δοκίμαζα να γράψω από

πιο νωρίς αλλά δίσταζα να

τα δείξω σε κάποιον.

Ποιες είναι οι βασικές

πηγές έμπνευσής σας;

Οι βασικές πηγές

έμπνευσης μου είναι ο

έρωτας και η αγάπη, η

παιδική αθωότητα, το φως, η κατάσταση του

ανθρώπου και οι

κοινωνικοί αγώνες. Αλλά

και τα δραματικά παιδικά

μου χρόνια και η

διαλυμένη οικογένεια μας.

Ποιοι ποιητές επηρέασαν

το έργο σας;

Αγάπησα πολλούς ποιητές, Έλληνες και ξένους.

Ξεχωρίζω τον Τ.Σ. Ελιοτ

και τον Βλαντιμίρ

Μαγιακόφσκι από τους

ξένους, τον Γιώργο

Θέμελη και τον Γιώργο

Σεφέρη από τους Έλληνες,

αν και έτσι αδικώ τους

άλλους αγαπημένους μου.

Κανένας όμως δεν με έχει

επηρεάσει άμεσα. Τα

διαβάσματα μου και οι

λογοτεχνικές αγάπες μου

έχουν γίνει ένα χαρμάνι

Τεύχος 4, Μάρτιος 2023

φτάσουν τα 80-100,

επιλέγω 32-34, συνθέτω τη

νέα συλλογή και τη

στέλνω για έκδοση. Η

διάρκεια από την αρχική

γραφή ως το βιβλίο μπορεί

να είναι από μερικούς

μήνες ως μερικά χρόνια.

Η έμπνευση ή η δουλειά

παίζει το σημαντικότερο

ρόλο για την επιτυχία;

Τόσο η έμπνευση όσο και δουλειά (επεξεργασία)

είναι απαραίτητες. Την

έμπνευση όμως δεν την

ελέγχεις. Έρχεται «από το

τίποτα σαν θαύμα

ξαφνικά», όπως είναι ο

τίτλος ενός σχετικά

μέσα μου για να αναδυθεί

η δική μου φωνή.

Πώς εργάζεται ένας

ποιητής για να

τελειοποιήσει ένα

ποιητικό έργο;

Όταν μου έρθει η αστραπή

της έμπνευσης, γράφω το

ποίημα με το μολύβι στο

χαρτί. Το βλέπω και το

ξαναβλέπω και μετά το

περνάω στον υπολογιστή

και το τυπώνω. Το αφήνω

πλάι μου μερικές μέρες και

μετά το ξαναβλέπω και το

οριστικοποιώ σε πρώτη

φάση. Το βάζω σε ένα

κλασέρ με τα εκκρεμή

ποιήματα και κάνω

ανασκόπηση και

προσαρμογές, αλλαγές

κάθε μήνα. Μετά αυτές τις

αλλεπάλληλες

επεξεργασίες και όταν τα

εκκρεμή ποιήματα

πρόσφατου βιβλίου μου, στο οποίο περιγράφω τις συνθήκες κάτω από τις οποίες γράφτηκαν μερικά

ποιήματα μου. Βλέπω το ποίημα σαν ένα

ακατέργαστο διαμάντι που

πρέπει μετά να υποστεί επεξεργασία για να

προσλάβει τη λάμψη και την ομορφιά του. Έτσι, δίνω την έμφαση στην επεξεργασία!

Ποιο είναι το αγαπημένο σας ποίημα ή η αγαπημένη σας ποιητική συλλογή;

Έχω γράψει περί τα 700 ποιήματα, όλα από τα πάθη, τα λάθη, τις

εμπειρίες της ζωής μου. Οι συλλογές μου στάζουν

αίμα! Πώς να διακρίνω κάποια από αυτές; Πώς να διαλέξει κανείς ανάμεσα

στα παιδιά του;

εναλλακτικοί Τεύχος 4, Μάρτιος 2023

Πόσο εύκολο είναι να

γίνει κάποιος ποιητής

στις μέρες μας; Υπάρχει

ανταγωνισμός μεταξύ

των ποιητών;

Είναι πιο εύκολο από ό,τι

σε άλλες εποχές με τα

σημερινά μέσα

δημοσιότητας (έντυπα και

ηλεκτρονικά) και την

πληθώρα των εκδοτικών

οίκων. Δεν ξέρω όμως αν

όλοι όσοι εκδίδουν

ποιητικές συλλογές είναι

πράγματι ποιητές. Μέσα

στον καταιγισμό των

εκδόσεων, είναι δύσκολο

να επισημάνεις τα

πραγματικά καλό βιβλίο.

Σίγουρα γράφουν καλά

σήμερα πολλοί

περισσότεροι απ' εκείνους

προηγουμένων εποχών.

Και βέβαια υπάρχει

ανταγωνισμός! Και

έντιμος, θεμιτός και

ανέντιμος! Π.χ. οι ποιητές

της Αθήνας

προβάλλονται,

βραβεύονται και γενιά

βρίσκονται στο προσκήνιο

πολύ περισσότερα από

τους ποιητές της

υπόλοιπης Ελλάδας. Οι

της Θεσσαλονίκης δεν

αγνοούνται αλλά

βρίσκονται γενικά σε

δεύτερη μοίρα. Και

αλίμονο στους ποιητές των

μικρότερων πόλεων.

Σπάνια να τους δώσουν

την πρέπουσα σημασία.

Πολύ χαρακτηριστικό

είναι αυτό που μου είχε πει

μια Αθηναία ποιήτρια της

δικής μου γενιάς.

«Η ποίηση είναι υπόθεση

τριών-τεσσάρων δρόμων

στο κέντρο της Αθήνας»

Τη συνέντευξη πραγματοποίησαν οι μαθητές της Γ

Γυμνασίου: Πλαστράκης Θεολόγος Τοζίδης Γιώργος Τσιαρτσιάφη Θεοδώρα

Γράφει η Αγοραστού Παναγιώτα

Ποτέ κανείς δεν έχει

αδικηθεί πιο πολύ από

έναν ανήλικο μαθητή.

Απλά και μόνο επειδή

είναι «μικρός», κανείς δεν

τον παίρνει στα σοβαρά.

Ο καθηγητής δε

συμφωνεί μαζί σου

Αγαπητέ συμμαθητή, αν η

γνώμη σου δεν ταιριάζει

με εκείνη του καθηγητή

σου, δεν πρόκειται να την

δεχτεί. Δεν έχει να κάνει

με το αν είναι σωστή ή όχι.

Η προσωπική γνώμη του

καθενός, αντιπροσωπεύει

την κοσμοθεωρία του και

πρέπει να γίνεται

αποδεκτή. Όμως ο

καθηγητής έχει αυτήν την

άρρωστη μανία να θέλει

να είναι πάντα σωστός και

να έχει δίκιο. Συνεπώς δεν

είναι όλοι τέλειοι, όλοι

κάνουν λάθη. Το

σημαντικό και σωστό

είναι να το

παραδεχόμαστε! Οι

καθηγητές πρέπει να

έρθουν αντιμέτωποι με το

γεγονός της αποδοχής ότι

δεν υπάρχει λάθος

απάντηση.

Πηγαίνουμε στο σχολείο

κάθε μέρα, γεμάτοι

διάθεση και μας

τρομοκρατούν με την ιδέα

ότι υπάρχει μόνο μια

σωστή απάντηση. Είναι

ένα μεγάλο ψέμα!

Υπάρχουν πολλές

απαντήσεις για ένα

ερώτημα και αυτό δεν

σημαίνει ότι είναι

λανθασμένες.

Η φωνή του μαθητή

Η φωνή του μαθητή πρέπει

να ακούγεται Κανένας δεν

πρέπει να εμποδίζει τον

άνθρωπο να διεκδικεί το

δίκιο του. Όλοι έχουμε

άποψη και πρέπει να τη

λέμε. Φυσικά και δεν

ενθαρρύνω να πετάγεται ο

μαθητής και να λέει

βλακείες Πρέπει να λέει

ήρεμα την άποψη του και

να είναι ικανός να την

στηρίξει κάπου, και

φυσικά το ίδιο ισχύει και

για τον καθηγητή.

Μύθος. Η ελευθερία λόγου

δεν υφίσταται μέσα σε μία

τάξη. Από προσωπική

εμπειρία, θεωρώ, ότι

υπάρχει μία κόντρα μεταξύ

του καθηγητή και του

μαθητή και οι υπόλοιποι

συμβουλεύουν τον μαθητή

ως μικρότερο να τη

σταματήσει και να κάνει

πίσω. Τελικά, είναι

αλήθεια αυτό που θέλουν

οι μεγάλοι για τα ίδια τους

τα παιδιά; Να μείνουν

σιωπηλοί και αδικημένοι,

να μην εκφράζουν τις

απορίες και τις

αντιρρήσεις τους;

Προσπαθώ να θέσω το

θέμα όσο πιο ρεαλιστικά

γίνεται, γιατί η κοινωνία

μας σε μια παρεξήγηση ή

πρόβλημα το δίκιο θα το

δώσει στον καθηγητή

χωρίς καν να γνωρίζει την

κατάσταση. Η δικαιολογία

όλων τους, φυσικά, είναι

ότι πρέπει ο μαθητής να

σέβεται τον καθηγητή του, γιατί είναι μεγαλύτερος, πιο μορφωμένος κι έχει περισσότερη πείρα.

Λυπάμαι, αλλά δεν

Ελευθερία λόγου.

μαθητές έχουν δικαιώματα

εναλλακτικοί Τεύχος 4, Μάρτιος 2023

υπάρχει κανένα πρέπει.

Φυσικά και θα τον

σεβαστώ ως καθηγητή, εφόσον με σέβεται κι αυτός.

Τον σεβασμό δεν τον

απαιτείς, τον

καλλιεργείς!

Να σημειωθεί, ότι δεν

προσπαθώ να

συκοφαντήσω κανέναν

ούτε να εστιάσω στην

κακή πλευρά των

καθηγητών. Δεν μιλάω για

τους μαθητές που δεν

σέβονται ούτε τους

συμμαθητές τους ούτε για

όλους τους καθηγητές.

Φυσικά υπάρχουν πολλοί

λογικοί καθηγητές που

έχουν αντίληψη των

καταστάσεων και ξέρουν

να τις χειρίζονται.

Καλό θα ήταν κάποιοι να

λάβουν υπόψη τους πως

και οι μαθητές έχουν

δικαιώματα και δεν είναι

σωστό κανείς να τα

καταπατάει, αλλά να τους

ακούει, να τους δίνει την

ευκαιρία να τεκμηριώνουν

την άποψή τους και να

αντιδρά με ενσυναίσθηση.

Το μικρό ραδιόφωνο – του Ευριπίδη Ευριπίδου

03/10/2021

Το 1964, στο χωριό

μου, δεν υπήρχε ακόμα

ηλεκτρικό ρεύμα στα

σπίτια. Τα ραδιόφωνα

έμοιαζαν με μεγάλα

κουτιά και υπήρχαν λίγα, στα καφενεία και σε

ελάχιστα σπίτια. Έτσι,

όταν ο μεγάλος μου

αδελφός γύρισε από την

Αμερική, όπου πήγε για

ένα χρόνο με υποτροφία

για τη Β’ Λυκείου και

έφερε μαζί του το μικρό

ραδιόφωνο, ήταν κάτι

σαν θαύμα. Ένα μικρό

κουτάκι, με διαστάσεις

δεκαπέντε, επί οκτώ, επί

δύο εκατοστά, σε μια

δερμάτινη, καφετιά θήκη,

που έκανε ό,τι και τα

μεγάλα ραδιόφωνα-

κουτιά. Ειδήσεις, μουσική,

τραγούδια, θέατρο,

ραδιοφωνικές σειρές. Και

χωρίς να περιμένεις να

ζεσταθεί, όπως τα μεγάλα.

Μόλις το άνοιγες, ο ήχος

ξεχυνόταν από μέσα.

Για την παγκόσμια μέρα ραδιοφώνου, 13 Φεβρουαρίου

Στην αρχή όλοι απόρησαν.

Πώς δούλευε; Πού ήταν η μπαταρία του; Τότε, ανακάλυψαν το δεύτερο θαύμα. Το ραδιοφωνάκι

δούλευε με δύο μικροσκοπικές μπαταρίες, σε ειδική θέση, καλυπτόμενη, στην πίσω πλευρά του. Απίστευτο!

Όλο αυτό το θαύμα, στηριζόταν σε μια μαγική, άγνωστη σε όλους λέξη, «τρανζίστορ». Η μάνα μου το έπαιρνε μαζί της στο αμπέλι, δούλευε με το ραδιόφωνο ανοιχτό. Ανοιχτό και στο σπίτι. Εκεί άκουγε τις πρώτες ελληνικές ραδιοφωνικές

εναλλακτικοί Τεύχος 4, Μάρτιος 2023

σειρές. Δεν έχασε ούτε

επεισόδιο από Το Σπίτι

των Ανέμων, τον Λαμπίρη

και την Τζοβάνα. Εκεί και

την Πριγκίπισσα Ιζαμπώ.

Τα χρόνια πέρασαν, εμφανίστηκαν και άλλα

ραδιοφωνάκια στο χωριό,

η θήκη ξέφτισε και

μισοέλιωσε, η απόδοσή

του έπεσε, αλλά δεν ήθελε

με τίποτα να το

αποχωριστεί. Δεν ήθελε

καινούργιο, όπως της

προτείναμε, ήθελε αυτό.

Ίσως, γιατί ο αδελφός μου

είχε γυρίσει στην Αμερική

και αυτή τη φορά μόνιμα.

Από τα μέσα της δεκαετίας

του ’90, μαζί με τον

πατέρα μου, έμεναν στην

αυτήν το Αλτσχάιμερ και

το ραδιοφωνάκι

ξεχάστηκε, μαζί με το

σπίτι στο χωριό, που

εγκαταλείφθηκε. Οι πόρτες

και τα παράθυρα

ξεθώριασαν, ο κήπος, η

αυλή και το χτήμα στην

πίσω πλευρά πνίγηκαν στα

αγριόχορτα που έφτασαν

το ενάμισι μέτρο. Ένα

βράδυ, κάποιοι έσπασαν

το παράθυρο της κουζίνας, μισογκρέμισαν τον τοίχο

και πήραν ό,τι πολύτιμο

υπήρχε στο σπίτι. Χωρίς

να τους πάρει είδηση

κανείς. Άλλωστε, το σπίτι

ήταν στην άκρη του

χωριού και στο χωριό δεν

κατοικούσαν πια ούτε

πενήντα γέροι. Η μεγάλη

στην Κύπρο, επισκέφθηκα

και το χωριό. Το σπίτι

ήταν σε άγρια κατάσταση.

Κατάφερα με δυσκολία να

ανοίξω την καγκελόπορτα

και να πλησιάσω κοντά.

Το πρόχειρο κλείσιμο της

κουζίνας, είχε σχεδόν

καταστραφεί, και έχασκε

ένα άνοιγμα στον τοίχο.

Προσπάθησα να ανοίξω με

το κλειδί την κεντρική

πόρτα, αλλά δεν τα

κατάφερα. Έτσι, μπήκα

από το άνοιγμα στον τοίχο

και άνοιξα από μέσα. Το

σπίτι ήταν γεμάτο σκόνη

και αράχνες. Μερικές

παλιές καρέκλες, ένα

τραπέζι, μια βιτρίνα με

λίγα πιατικά, μερικά

βιβλία και ένα άλμπουμ

φωτογραφιών, παρέμεναν

ακόμα στη θέση τους, προφανώς γιατί δεν είχαν

αξία για τους κλέφτες.

Ανοίγοντας τη βιτρίνα, σε σημείο που δεν φαινόταν

απ’ έξω, το είδα μπροστά

μου. Το μικρό ραδιοφωνάκι. Ίδιο και απαράλλακτο, πενήντα

χρόνια μετά. Έτοιμο να

εκπέμψει και πάλι. Αυτή τη φορά μέσα στο ίδιο το σπίτι των ανέμων. Το πήρα

πόλη, στη μεγάλη μου

αδελφή. Το ραδιοφωνάκι,

έμεινε στο σπίτι του

χωριού. Κάθε φορά που

πήγαινε στο χωριό, ένα

από τα πρώτα πράγματα

που έκανε, ήταν να το

ανοίξει. Μετά, όμως, τον

θάνατο του πατέρα μου, οι

επισκέψεις στο χωριό

αραίωσαν, τη βρήκε και

μου αδελφή και

ιδιοκτήτρια πια του

σπιτιού, πήγε στο χωριό, άνοιξε, είδε τι κλέψανε και

έκλεισε τον τοίχο με πρόχειρο τρόπο, αφού

φόβος για νέα διάρρηξη

δεν υπήρχε πια.

Τρία χρόνια μετά, σε μια σύντομη επίσκεψή μου

στα χέρια μου με

συγκίνηση. Άγγιξα τα κουμπιά του. Και τότε, από το χρόνια παρατημένο ραδιοφωνάκι, ακούστηκε η φωνή του Μπιθικώτση να

τραγουδά

Στείλε ουρανέ μου ένα

πουλί

Να πάει στη μάνα υπομονή

Γράφει ο Πλαστράκης Θεολόγος

Την Πέμπτη 16/2/2023 στο

πλαίσιο εκδρομής, με τα

παιδιά της εφημερίδας μας

τους «Εναλλακτικούς»,

επισκεφθήκαμε τον χώρο

στον οποίο συντάσσεται η

τοπική εφημερίδα της

Κοζάνης «Ο ΧΡΟΝΟΣ».

Επικεφαλής της

καθημερινής αυτής

εφημερίδας, είναι οι

δημοσιογράφοι Γιάννης

Κωσταρέλλας και

Σωκράτης Μουτίδης. Ο

κύριος Μουτίδης μας

υποδέχτηκε θερμά και μας

έδωσε πληροφορίες

σχετικά με την ποικιλία

των θεμάτων του

«Χρόνου», μας σύστησε

στους 11 υπαλλήλους

(δημοσιογραφία, σύνταξη , διανομή) με τους οποίους

συνεργάζεται και μας

μίλησε για τον ιδρυτή της, Νίκο Κωσταρέλλα, ο οποίος, απεβίωσε

δυστυχώς πριν από 2

χρόνια. Το πρώτο τεύχος

συντάχθηκε στις 27 Οκτωβρίου το 1980.

Μάθαμε πως, με τον καιρό, υπήρξε σμίκρυνση στο μέγεθος της εφημερίδας, ότι τυπώνονται περίπου 500 εφημερίδες κάθε μέρα και κάθε εφημερίδα περιέχει συνήθως 24 φύλλα. Επιπλέον, μας έδειξε τα πιεστήρια, και παλιά και εξελιγμένα, στα οποία τυπώνονται τα φύλλα. Το βασικό μηχάνημα διαθέτει 3 συρτάρια. Στο πρώτο, μπαίνουν τα λευκά φύλλα

χαρτιού τα

οποία, στο

δεύτερο

συρτάρι, βγαίνουν

ασπρόμαυρα

ενώ στο τρίτο

έγχρωμα. Σε

αυτό το

σημείο, ο

αρχισυντάκτης,

επιλέγει πόσα

Η ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΊΔΑ ΤΗΣ

ΚΟΖΑΝΗΣ «ΧΡΟΝΟΣ» ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΌ «TOGETHER»

αντίτυπα θα τυπωθούν.

Ακολουθεί η διαδικασία

της αντιγραφής και η

εφημερίδα είναι έτοιμη,

διπλωμένη. Τέλος, άξιο

αναφοράς αποτελεί το

κόστος κάθε φύλλου, 70

λεπτά, και οι πολλοί

συνδρομητές. Η εφημερίδα

συνεργάζεται με την ΕΡΤ

3 και συχνά ο κ. Μουτίδης

επισκέπτεται το

Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

για να φέρει τα ευρωπαϊκά

νέα για τη σχετική στήλη

της εφημερίδας. Αφού ο

δημοσιογράφος έλυσε τις

απορίες μας, βγάλαμε

κάποιες αναμνηστικές

φωτογραφίες,

επιβιβαστήκαμε στο

λεωφορείο μας και

προχωρήσαμε προς το

κέντρο της Κοζάνης, όπου

μας περίμενε μια όμορφη

έκπληξη, η δημοσιογράφος

Κέλλυ Γρηγοριάδου,

εκδότρια του free-press

περιοδικού «Together». Η

κυρία Γρηγοριάδου μας

μοίρασε τεύχη του καλαίσθητου, μηνιαίου

περιοδικού με την ποικίλη

θεματολογία, μας εξήγησε τι σημαίνει «freepress», δηλαδή περιοδικό που

διανέμεται δωρεάν σε

διάφορες γωνιές της πόλης

(έχει έσοδα εξ’ ολοκλήρου

από τη διαφήμιση),

άκουσε τις απορίες μας, μας έδωσε συγχαρητήρια

για τη δική μας εφημερίδα

και αποχωρήσαμε από

τους δημοσιογράφους της

Κοζάνης γεμάτοι

πρωτόγνωρες εμπειρίες! Η

αλήθεια είναι ότι πρώτη

φορά είδαμε

επαγγελματίες

δημοσιογράφους στο χώρο

της εργασίας τους και

συζητήσαμε μαζί τους για

την επικαιρότητα, αλλά

και τις δυσκολίες του

επαγγέλματος. Μείναμε

όλοι πολύ ευχαριστημένοι!

ΠΟΙΗΜΑΤΑ

Τι πάει να πει γυναίκα; Γιατί υποτιμάται;

Όταν τη χρειάζεσαι, προστρέχεις

σε αυτήν

Όταν όμως βρεις την ευκαιρία, τη βυθίζεις στη θλίψη.

Το φύλο προσδιορίζει τη ζωή της

Το ρόλο της

Τις ευκαιρίες που της δίνονται

Το μέλλον της Τεράστια αδικία!

Μουτσάκη Δήμητρα

Μια γυναίκα μόνη

Σκεφτική και προβληματισμένη

Φοράει σκούρα ρούχα

και ζει μια άθλια ζωή

Έτσι συνηθίζεται στο Ιράν

Δεν μπορεί να εκφραστεί

Δεν μπορεί να ζήσει

Φοβάται!

Ντοντίδου

Μιχαέλα

Γεννήθηκες από το πλευρό του Αδάμ

κι έκτοτε επωμίστηκες το στίγμα της ευθύνης

Έγινες Ιφιγένεια, Αντιγόνη

Ηρωίδα τραγωδίας

Πρόσφερες το κορμί σου στο βωμό

θυσία στον ούριο άνεμο μιας ουτοπίας

Όρθωσες ανάστημα στους Κρέοντες

υπηρετώντας ληξιπρόθεσμα χρέη

Κι απόμεινες πουκάμισο αδειανό

Σύμβολο μιας αιώνιας

αυταπάτης

Διαμαντοπούλου Αφροδίτη

Εσύ που έγινες ηρωίδα, έμπνευση

για τον Όμηρο, το Σοφοκλή, τον Ευριπίδη

Η Ιστορία εκθείασε την προσφορά σου

στους αγώνες της οικουμένης

Και οι καλλιτέχνες στόλισαν με σένα τα έργα τους.

Κι όμως, ακόμα, παλεύεις για το δίκιο σου

και μια θέση στον ήλιο..

Λάσκος Κωνσταντίνος

Η ημέρα αυτή είναι

αφιερωμένη στη γυναίκα η

8η Μαρτίου, σε ανάμνηση

μιας μεγάλης εκδήλωσης

διαμαρτυρίας που έγινε

στις 8 Μαρτίου του 1857

από εργάτριες

κλωστοϋφαντουργίας στη

Νέα Υόρκη, οι οποίες

ζητούσαν καλύτερες

συνθήκες εργασίας.

Λίγους αιώνες πριν, οι

γυναίκες άρχισαν να

διεκδικούν τα δικαιώματά

τους. Ήδη όπως

διαβάσαμε στην Ιστορία

μας, το 1793 εκτελέσθηκε

στην γκιλοτίνα, η Ολυμπία

ντε Γκουζ, μια από τις

μαχητικότερες

αγωνίστριες της γαλλικής

επανάστασης, επειδή

άσκησε αυστηρή κριτική

στους συντάκτες της

διακήρυξης των

δικαιωμάτων του

ανθρώπου, καθώς

αγνόησαν τις γυναίκες. Το

1908 παρέλασαν 15.000

γυναίκες στους δρόμους

της Νέας Υόρκης

ζητώντας λιγότερες ώρες

εργασίας, καλύτερους

μισθούς και δικαίωμα

ψήφου. Υιοθέτησαν το

σύνθημα «Ψωμί και

τριαντάφυλλα», με το

ψωμί να συμβολίζει την

οικονομική ασφάλεια και

τα τριαντάφυλλα την

Γράφουν οι Γαλανοπούλου Νεφέλη και Δερμιτζόγλου Ανδριάννα

χάσμα μεταξύ των φύλων

διευρύνθηκε λόγω της

κρίσης του κορονοϊού και

η δυσκολία εύρεσης

ισορροπίας μεταξύ

επαγγελματικής και

οικογενειακής ζωής ,έχει

επιβαρύνει σημαντικά την

ψυχική υγεία των

γυναικών. Ο εγκλεισμός

στο σπίτι λόγω της

πανδημίας και η

τηλεργασία έχουν

καλύτερη ποιότητα ζωής. Ωστόσο οι γυναίκες

άρχισαν να αποκτούν

δικαιώματα ουσιαστικά, όταν στον πρώτο

παγκόσμιο πόλεμο

άρχισαν να εργάζονται στα εργοστάσια τα οποία είχαν

εγκαταλειφθεί από τους άνδρες, οι οποίοι πολεμούσαν.

Το 1977 και μετά από τη

γιγάντωση του

φεμινιστικού κινήματος η

8η Μαρτίου ορίστηκε από

τον Οργανισμό Ηνωμένων

Εθνών ως Παγκόσμια

Ημέρα για τη Γυναίκα και τη Διεθνή Ειρήνη. Παρόλα

αυτά, η γυναίκα αποτελεί

ακόμη το τμήμα του

πληθυσμού που πλήττεται

περισσότερο όταν

υπάρχουν κρίσεις όπως για

παράδειγμα η οικονομική

κρίση μετά το 2010 καθώς

και η περίοδος του covid.

Σύμφωνα με την Ε.Ε το

οδηγήσει σε συγκρούσεις μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής. Οι γυναίκες εξακολουθούν να επωμίζονται το μεγαλύτερο βάρος της μη αμειβόμενης εργασίας, συμπεριλαμβανομένης της φροντίδας παιδιών και ηλικιωμένων μελών της οικογένειας. Οι γυναίκες, εξάλλου, υπερεκπροσωπούνται μεταξύ των χαμηλόμισθων στα περισσότερα κράτη μέλη και στον τομέα υγειονομικής περίθαλψης, ο οποίος έχει υποστεί ιδιαίτερη πίεση.

Άρα, δεν αρκούν οι αναφορές στους αγώνες των γυναικών και την πρόοδο που έχει γίνει, αλλά χρειάζεται συνεχή εγρήγορση και αγώνας, ώστε οι γυναίκες να απολαμβάνουν δικαιώματα καθώς ο κόσμος και οι συνθήκες μεταβάλλονται

Ημέρα της Γυναίκας

Γράφει ο Βαφόπουλος Ιωάννης

Τα νεανικά της χρόνια

Η Μαρί Κιουρί γεννήθηκε

το 1867 στη Βαρσοβία,

μέλος μιας ευκατάστατης

οικογένειας. Από μικρή

ξεχώριζε για τις

ικανότητες της στο

σχολείο, κυρίως όμως στα

μαθηματικά και στη

φυσική. Παρόλα αυτά η

δυστυχία χτύπησε την

πόρτα της οικογένειας της.

Η μητέρα της και η

αδερφή της πέθαναν από

σοβαρές ασθένειες, ενώ ο

πατέρας της έχασε μεγάλο

μέρος του μισθού του,

εξαιτίας κυβερνητικής

δυσμένειας. Παρόλα αυτά,

αποφοίτησε με επιτυχία το

γυμνάσιο και το λύκειο.

Κάτι που ποθούσε η

Κιουρί ήταν να φοιτήσει

σε ένα πανεπιστήμιο.

Δυστυχώς για αυτήν, η

γυναικεία παρουσία σε

Πολωνικά πανεπιστήμια

απαγορεύονταν και σαν να

μην έφτανε αυτό , ο πατέρας της δεν είχε

χρήματα για να φοιτήσει η Κιουρί στο εξωτερικό.

Παράλληλα, για να φέρνει

χρήματα στο σπίτι, αναγκάστηκε να διδάξει

φυσική και χημεία σε πολλά παιδιά πλούσιων

οικογενειών της εποχής.

Οι σπουδές στο Παρίσι

Το 1891, σε ηλικία 24 ετών, μετακόμισε στο

σπίτι της μεγαλύτερης

αδελφής της, στο Παρίσι

για να παρακολουθήσει

μαθήματα στη σχολή

Θετικών επιστημών του

πανεπιστημίου της

Σορβόνης. Τα φοιτητικά

της χρόνια ήταν δύσκολα

λόγω των οικονομικών

δυσκολιών που Μάλιστα

κατά τη διάρκεια της

διαμονής της στο Καρτιέ

Λατέν περιόρισε σε τόσο

μεγάλο βαθμό τα γεύματα

της, ώστε λιποθύμησε και

αναγκάστηκε να

επιστρέψει, στο σπίτι της αδελφής της. Αφού

ανάρρωσε, επέστρεψε στο δικό της διαμέρισμα.

Σημαντική οικονομική

ενίσχυση για τη συνέχιση

των σπουδών της έλαβε

από ένα πολωνικό ίδρυμα, το οποίο της παραχώρησε

υποτροφία 600 ρουβλιών.

Η καθημερινή της ζωή

περιλάμβανε διάβασμα και λίγες ώρες ύπνου, ενώ

απέφευγε να κάνει παρέα

με Γάλλους και

διατηρούσε επαφές μόνο με λιγοστούς Πολωνούς

φοιτητές και επιστήμονες.

Τελικά η Μαρία

Σκουοντόφσκα

ΜαρίΚιουρί:Ηιστορίαενόςθρύλου

εναλλακτικοί Τεύχος 4, Μάρτιος 2023

αποφοίτησε από το

πανεπιστήμιο της

Σορβόννης με τα πτυχία

των μαθηματικών, της

χημείας και της φυσικής.

Το επιστημονικό της

έργο

Η Μαρία Κιουρί έγινε

γνωστή για την

ανακάλυψη του ραδίου και

τις μελέτες για τη

ραδιενέργεια. Για την

πρόοδο των ερευνών της, το πανεπιστήμιο της

Σορβόννης τής

παραχώρησε μια υπόγεια

αποθήκη με στοιχειώδη

εξοπλισμό. Παρ' όλες τις

κακές συνθήκες που

επικρατούσαν στο

εργαστήριο, η Μαρία

Κιουρί απέδειξε ότι η

εκπομπή των ακτινών ήταν

μια ιδιότητα των ατόμων

του ουρανίου και ότι η

ένταση της ακτινοβολίας

που παραγόταν από το

ουράνιο ήταν ανάλογη της

ποσότητας. Η πιο

σημαντική όμως

παρατήρηση ήταν ότι

μερικά ορυκτά ουρανίου

παρουσίαζαν πολύ πιο

ισχυρή ραδιενέργεια από

το ουράνιο. Στις 18

Ιουλίου του 1898 η Κιουρί

ανακοινώνει στην

επιστημονική κοινότητα

την ανακάλυψη ενός νέου

στοιχείου, του πολωνίου,

που ονομάστηκε έτσι προς

τιμήν της πατρίδας της

Μαρίας Κιουρί. Στις 26

Δεκεμβρίου του ίδιου

έτους αναγγέλλεται από τη

Μαρί Κιουρί η ανακάλυψη του ραδίου. Τα συγκεκριμένα στοιχεία

είχαν ανιχνευθεί με τη βοήθεια της ραδιενέργειας.

Επιπλέον, μίλησε πολύ για

την Ραδιοθεραπεία και για

το μεταλλικό ράδιο. Τέλος,

δημοσίευσε το 1906 ένα

έργο σχετικά με την ραδιενέργεια.

Τίτλοι και διακρίσεις

Το 1903 η Μαρία Κιουρί

έλαβε τον τίτλο του

διδάκτορα του

Πανεπιστημίου της

Σορβόννης με βαθμό

Άριστα. Τον ίδιο χρόνο το ζεύγος Κιουρί βραβεύθηκε

με το Νόμπελ Φυσικής, ένα βραβείο ξεχωριστό για

κάθε επιστήμονα. Το 1906

η Μαρία Κιουρί γινόταν η

πρώτη γυναίκα στη Γαλλία

που της δινόταν έδρα

πανεπιστημίου, ενώ ήταν

επίσης η πρώτη γυναίκα

που έδωσε διάλεξη στο

πανεπιστήμιο της

Σορβόννης. Το 1911

βραβεύθηκε με το Νόμπελ

Χημείας από τη Σουηδική

Ακαδημία Επιστημών. Ως

εκ τούτου, είναι η πρώτη

γυναίκα που κέρδισε

βραβείο Νόμπελ, ο πρώτος

άνθρωπος που κέρδισε δύο

βραβεία Νόμπελ και ο

πρώτος άνθρωπος που κέρδισε βραβεία Νόμπελ

σε δύο διαφορετικές

επιστήμες.

Η Κιουρί επισκέφτηκε την Πολωνία για τελευταία

φορά στις αρχές του 1934. Λίγους μήνες αργότερα, στις 4 Ιουλίου 1934, πέθανε στο σανατόριο στο Πασί, στην Άνω Σαβοΐα, από απλαστική αναιμία που πιστευόταν ότι είχε προκληθεί από τη μακρόχρονη έκθεσή της στην ακτινοβολία.

Η Μαρί Κιουρί πρέπει να γίνει ένα παράδειγμα για

όλους μας, καθώς όντας

γυναίκα κι έχοντας να

αντιμετωπίσει τόσες

δυσκολίες μπόρεσε να

κάνει το όνειρό της

πραγματικότητα και να

γράψει το όνομα της στην

λίστα των κορυφαίων

επιστημόνων της

ανθρωπότητας.

Γράφει ο Πλαστρακης Θεολόγος

όπου διεξάγονται

λογοτεχνικοί διαγωνισμοί

και παρουσιάσεις βιβλίων

νέων λογοτεχνών. Στη

συνεχεία, μεταφερθήκαμε

στον πέμπτο όροφο για να

δούμε πώς δομείται η

βιβλιοθήκη και πώς

βρίσκουμε τα βιβλία με

βάση το σύστημα

Dewey.Τα παιδιά, με τη

βοήθεια των υπολογιστών,

έψαξαν διάφορες

Την Τετάρτη 8

Φεβρουαρίου, τα παιδιά

που συμμετέχουμε στην

εφημερίδα του σχολείου

μας, επισκεφθήκαμε την

Κεντρική Βιβλιοθήκη του

Δήμου Θεσσαλονίκης, με

σκοπό να ξεναγηθούμε

στους χώρους της και να

μελετήσουμε την ιστορία

της πόλης μας μέσα από το

αρχείο των εφημερίδων

που υπάρχει εκεί. Αρχικά, η υπεύθυνη της

βιβλιοθήκης, κυρία

Τσιτσιμίκλη, μας

συγκέντρωσε στην

αίθουσα εκδηλώσεων,

κατηγορίες βιβλίων και

ανάμεσα στους 150.000

τίτλους που διαθέτει η

βιβλιοθήκη, ανακάλυψαν

τα ράφια με τα βιβλία που

τους ενδιέφεραν: ελληνικά

μυθιστορήματα και ξένα, αλλά και βιβλία από

επιστήμες όπως η φυσική, η χημεία, τα μαθηματικά

κ.ά. Αναμφίβολα, υπάρχει

τεράστια ποικιλία από θεατρικά έργα, ποίηση, λογοτεχνία και βεβαίως αρχαίο δράμα π.χ. ο

Φιλοκτήτης του Σοφοκλή, η Μήδεια του Ευριπίδη κτλ.

Κατεβαίνοντας στον

τέταρτο όροφο, αντικρίσαμε ένα πολύ ενδιαφέρον θέαμα, το οποίο ήταν η συμπύκνωση πολλών περιοδικών σε ένα βιβλίο. Πιο αναλυτικά ήταν μία εκδοχή για να δει κανείς τα περιοδικά που τον ενδιέφεραν μαζεμένα σε έναν τόμο!

Προχωρώντας στο υπόγειο, μας περίμενε μια ακόμη μεγαλύτερη

έκπληξη! Ο υπεύθυνος του Εκπαιδευτικού Προγράμματος, μας ενημέρωσε πώς μπορούμε, μέσω υπολογιστή, να βρούμε το θέμα κάποιας

εφημερίδας απ’ τις παλιές

Επίσκεψη στην Κεντρική Βιβλιοθήκη Θεσσαλονίκης

εναλλακτικοί Τεύχος 4, Μάρτιος 2023

που μας ενδιαφέρει, γιατί

υπάρχουν εκεί

ψηφιοποιημένες

εφημερίδες από το 1880.

Ακόμη είχαμε τη χαρά να

πιάσουμε στα χέρια μας

φύλλα εφημερίδων από το 1940, το 1950, το 1967, 1970,1974 κ.ο.κ.

Διαβάσαμε από τις πηγές

για τον πόλεμο, το

βασιλιά, τη χούντα και το

τέλος της, είδαμε τις

διαφημίσεις της εποχής, τα

ρεπορτάζ για τον

αθλητισμό. Υπέροχη

εμπειρία! Τέλος, για να

κλείσει όμορφα η μέρα

αυτή, κατηφορίσαμε προς

τον Λευκό Πύργο και την

Παραλία όπου βγήκαμε

και κάποιες αναμνηστικές

φωτογραφίες! Ήταν μια

ξεχωριστή μέρα για τους

Εναλλακτικούς!

Γράφει η Γαργάλα Εβελίνα

Η 6η Μαρτίου έχει

καθιερωθεί από το

Υπουργείο Παιδείας ως

Πανελλήνια Ημέρα κατά

της σχολικής βίας και του

εκφοβισμού. Ο όρος

«εκφοβισμός και βία στο

σχολείο» (school bullying)

είναι ένα φαινόμενο

νεανικής παραβατικότητας

που εμφανίζεται σε πολλές

χώρες του κόσμου. Ο

σχολικός εκφοβισμός

αναφέρεται στην

εσκεμμένη, απρόκλητη,

συστηματική και

επαναλαμβανόμενη χρήση

βίας μεταξύ μαθητών ή

συνομήλικων παιδιών,

εντός και εκτός σχολείου,

με στόχο την επιβολή, και

την πρόκληση σωματικού

και ψυχικού πόνου ή

αναστάτωσης. Η

ενδοσχολική βία είναι

ομαδικό φαινόμενο, καθώς

δεν αφορά μόνο τον θύτη

και το θύμα, αλλά και

όσους είναι παρόντες ή

γνωρίζουν την ύπαρξή του,

δηλαδή τους παρατηρητές,

οι οποίοι μπορεί να είναι

είτε μαθητές είτε ενήλικες.

Ο σχολικός εκφοβισμός

έχει αρνητικές συνέπειες

στο κλίμα του σχολείου, στην κοινωνικοποίηση των παιδιών, στην επικοινωνία

στην εκπαιδευτική

κοινότητα, αλλά και στην μετέπειτα ομαλή

ενσωμάτωση στην κοινωνία.

Ο εκφοβισμός μπορεί να πάρει διάφορες μορφές:

1. Σωματικός: άσκηση φυσικής βίας (χτυπήματα, τσιμπήματα, δαγκωνιές,

σπρωξίματα)

2. Λεκτικός: χρησιμοποίηση υβριστικών ή περιπαικτικών εκφράσεων, απειλών και εκβιασμού (πειράγματα, παρατσούκλια, κοροϊδία, διακρίσεις, ντροπιαστικά σχόλια)

3. Έμμεσος ή Κοινωνικός: εσκεμμένος ή συχνός αποκλεισμός μαθητών από κοινωνικές δραστηριότητες, κοινωνική απομόνωση, διάδοση κακοηθών και ψευδών φημών, επιδιωκόμενη απομάκρυνση των φίλων, κλοπές ή ζημιές στα προσωπικά αντικείμενα του θύματος

4. Ηλεκτρονικός (cyberbullying): η επαναλαμβανόμενη και εκ προθέσεων βλάβη που προκαλείται διαμέσου της χρήσης ηλεκτρονικών υπολογιστών, κινητών τηλεφώνων και άλλων ηλεκτρονικών συσκευών

6η Μαρτίου: Παγκόσμια Ημέρα κατά της σχολικής βίας και του εκφοβισμού

εναλλακτικοί Τεύχος 4, Μάρτιος 2023

5. Ρατσιστικός: υβριστικές

ή περιπαικτικές εκφράσεις

για τη φυλή, την

εθνικότητα, τη θρησκεία, την ταυτότητα αναπηρίας, τη σεξουαλική ταυτότητα

του θύματος.

εντός του σχολικού

περιβάλλοντος με συχνότητα δύο ως τρεις

φορές το μήνα ή και

περισσότερο. Τα αγόρια

είναι πιο συχνά θύτες και

θύματα εκφοβιστικής

και παρουσιάζουν

συμπτώματα σχολικής

φοβίας. Μπορεί επίσης να

γίνουν επιθετικά και

νευρικά, ενώ δεν είναι

λίγες οι περιπτώσεις όπου

τα ίδια τα παιδιά – θύματα

6. Σεξουαλικός.

Με βάση τα αποτελέσματα

μιας μελέτης που

πραγματοποίησε η

Εταιρεία Ψυχοκοινωνικής

Υγείας του Παιδιού και

του Εφήβου σε

συνεργασία με την

Παιδαγωγική σχολή του

Α.Π.Θ., το 29% των

μαθητών έχει υποστεί

κάποια μορφή εκφοβισμού

συμπεριφοράς, που

εμφανίζεται κυρίως στο σχολικό περιβάλλον σε χώρους χωρίς επίβλεψη

από τους εκπαιδευτικούς, όπως η αυλή, ο διάδρομος

και η τάξη κατά τη

διάρκεια του διαλείμματος. Η

κατάσταση αυτή μπορεί να επηρεάσει την ψυχική

υγεία, την αυτοεκτίμηση

των παιδιών και τη

διαδικασία της μάθησης.

Πιο συγκεκριμένα, τα παιδιά που γίνονται

θύματα σχολικού

εκφοβισμού, νιώθουν ανασφάλεια, φόβο, απόγνωση και παρουσιάζουν τάσεις

φυγής. Αισθάνονται ότι απειλούνται, τρομάζουν, αρνούνται να πάνε σχολείο

μπορούν να γίνουν θύτες

σε άλλα παιδιά ή στα

αδέρφια τους στο σπίτι.

Επειδή, λοιπόν, το σχολείο

αποτελεί μία μικρογραφία

της κοινωνίας πρέπει να

ληφθούν όλα τα

απαραίτητα μέτρα για την εξάλειψη αυτού του

φαινομένου από τα

σχολεία αλλά και από την κοινωνία στο σύνολο της.

Η πρόληψη και η

αντιμετώπιση της

σχολικής βίας και του

εκφοβισμού απαιτεί την

ενημέρωση, ευαισθητοποίηση, αξιοποίηση και ανάπτυξη

κοινών δράσεων από το

σύνολο όλων των

εμπλεκομένων, δηλαδή

του σχολείου, της

οικογένειας και της

τοπικής κοινωνίας. Κάθε

μέλος της σχολικής

κοινότητας έχει ρόλο και

ευθύνη για την πρόληψη

και την αντιμετώπιση του

σχολικού εκφοβισμού.

Πιο συγκεκριμένα: Οι

γονείς οφείλουν να

αποτελούν παράδειγμα και

να μαθαίνουν στα παιδιά

την έννοια της

διαφορετικότητας και της

ισότητας. Όλοι είμαστε

ίσοι αλλά όχι ίδιοι. Αν

εντοπίσουν κάποιο από τα

προαναφερθέντα

συμπτώματα και

υποψιάζονται ότι το παιδί

τους έχει πέσει θύμα

εκφοβισμού κρίνεται

αναγκαίο να προσεγγίσουν

το παιδί και να

αντιδράσουν

απευθυνόμενοι αρχικά

στους εκπαιδευτικούς και

στις Διευθύνσεις των

σχολείων. Είναι ιδιαίτερα

σημαντικό το παιδί να

αισθανθεί ότι έχει

στήριγμα τους γονείς του

και το σχολείο.

Στο σχολείο οι

εκπαιδευτικοί να

αφιερώνουν διδακτικές

ώρες για να ενημερώσουν

τα παιδιά, να είναι κοντά

τους για να νιώθουν

ασφάλεια να μιλήσουν για

οτιδήποτε και να δοθεί

βάση στην αναγκαιότητα

συστηματικής

επιμόρφωσης της

εκπαιδευτικής κοινότητας

και στην ανάπτυξη

συνεργασίας του σχολείου

με τις κοινωνικές

υπηρεσίες .

Τα ΜΜΕ και το διαδίκτυο

αφού έχουν εισχωρήσει

στη ζωή μας και

αποτελούν αναπόσπαστο

κομμάτι της

καθημερινότητας μας ας

χρησιμοποιούνται για

καλό για να προβάλουν

ιστορίες εκφοβισμού, να παρέχουν συμβουλές και υποστήριξη.

Σε επίπεδο κοινωνίας θα πρέπει να γίνουν

συστηματικές προσπάθειες

για την ενδυνάμωση των

ανθρωπίνων δικαιωμάτων

και την ενίσχυση των

αξιών του σεβασμού, της

ισότητας και της

αλληλεγγύης. Ενώ θα ήταν

βοηθητικό να έχουν όλοι

πρόσβαση για συμβουλές

από δημόσιους

κοινωνικούς λειτουργούς

και ψυχολόγους.

Τα παιδιά δικαιούνται να

ζουν και να εργάζονται σε

ένα σχολικό περιβάλλον

που τους παρέχει

ασφάλεια, ηρεμία και

σεβασμό, γιατί η

παραβίαση των

δικαιωμάτων ακόμη κι όταν γίνεται από συνομήλικους, προκαλεί μεγάλη ψυχική οδύνη. Είναι σημαντικό να στοχεύσουμε στη δημιουργία μιας κοινωνίας όπου η ποικιλομορφία και η διαφορετικότητα είναι σεβαστές και η αξιοπρέπεια του ανθρώπου εκτιμάται και ενθαρρύνεται.

Ο

Γράφει ο ΒασιλακάκηςΆγγελος

Ας πάρουμε τα πράγματα

από την αρχή. Το 179, ο

Τόμας Έντισον

κατοχύρωσε την πατέντα

του λαμπτήρα

πυρακτώσεως,

δημιουργώντας μια μικρή

επανάσταση και γύρω από

την εφεύρεσή του έστησε

σταδιακά δίκτυα συνεχούς

ρεύματος, με σκοπό να

ηλεκτροδοτήσει τις πόλεις.

Το 1884 το πρώτο

εργοστάσιο παραγωγής

ηλεκτρικής ενέργειας στην

Pearl Street της Νέας

Υόρκης είναι γεγονός και

τροφοδότησε με

ηλεκτρισμό τη Νέα

Υόρκη. Ο Έντισον για να

πείσει τον κόσμο να δεχτεί

το ηλεκτρικό ρεύμα

επιστρατεύει στην

καινοτόμα για την εποχή

προσπάθεια του την λέξη

«Ασφάλεια» η οποία

γίνεται και το μότο αυτής

της δράσης. Έτσι, λοιπόν,

για να αποφύγει πιθανά

ατυχήματα, πρώτον θάβει τα καλώδια, και διανέμει το ρεύμα σε χαμηλή τάση.

Ωστόσο, το συνεχές ρεύμα

του Έντισον, είχε και συγκεκριμένες αδυναμίες, με σημαντικότερη την πτώση της τάσης του

ρεύματος κατά τη

μεταφορά του σε

αποστάσεις άνω των δύο

χιλιομέτρων.

Το πρόβλημα αυτό έρχεται

να λύσει ο 28χρονος

Σέρβος εφευρέτης Νίκολα

Τέσλα, ο οποίος

εργάστηκε για λίγο καιρό

με την ομάδα του

΄Εντισον. Όταν

αποχώρησε από την

ομάδα, καταπιάστηκε με

το πρόβλημα της

μετάδοσης του ρεύματος

σε μακρινές αποστάσεις. Η

λύση του Τέσλα

περιλάμβανε τη χρήση

ενός νέου τύπου ρεύματος, το λεγόμενο εναλλασσόμενο. Με μια

μεγάλη τάση μπορούσε να μεταδώσει το ρεύμα σε

κάθε σπίτι απλά βάζοντας

έναν μετασχηματιστή που

θα μειώνει την τάση

προκειμένου να είναι πιο ασφαλής η χρήση του. Το 1886 εμφανίστηκε στο προσκήνιο ο εφευρέτης και επιχειρηματίας Τζορτζ Γουεστινγκχάουζ με την εταιρεία Westinghouse Electric Company, προτείνοντας την αντικατάσταση του συνεχούς ρεύματος με εναλλασσόμενο. Ο Γουέστινγκχαουζ είχε στο

πόλεμος των ρευμάτων: Νίκολα Τέσλα vs Τόμας Έντισον

πλευρό του τον Σέρβο

εφευρέτη, στον οποίο του

προσέφερε 60.000

δολάρια, παίρνοντας

10.000 δολάρια σε

μετρητά και 150 μετοχές

για τις πατέντες του και

2,5$ για κάθε ένα ίππο

ηλεκτρικής ενέργειας που

θα παρήγαγαν οι μηχανές

του. Μέσα σε έναν χρόνο

η εταιρεία του

Γουέστινγκχαουζ είχε

κερδίσει πάνω από το ένα

τέταρτο της αμερικανικής

αγοράς και η επικράτησή

του θα ήταν ολοκληρωτική

αν δεν δεχόταν έναν

εξαντλητικό

επικοινωνιακό πόλεμο από

τον Έντισον, ο οποίος είχε

δώσει πολύ χρόνο και

χρήμα και δεν ήταν

διατεθειμένος να τα

πετάξει όλα τόσο εύκολα.

Mε βασικό επιχείρημα ότι

το ρεύμα του είναι όντως

πιο ασφαλές, ο Έντισον

πολέμησε το αντίπαλο

στρατόπεδο με κάθε

θεμιτό η αθέμιτο μέσο που

είχε στην διάθεσή του και

επιστρατεύοντας τον

μηχανικό Χ. Π. Μπράουν

αρχίζει τον “πόλεμο των

ρευμάτων” την πιο ακραία

και βρόμικη διαφημιστική

καμπάνια όλων τον

εποχών. Έτσι λοιπόν για

τους επόμενους μήνες ο

Μπράουν εκμεταλλεύεται

την φυσική φοβία που έχει

ο άνθρωπος απέναντι σε

νέα πράγματα και

δαιμονοποιεί τους

κινδύνους του εναλλασσόμενου

ρεύματος. Οργάνωνε δημόσιες ομιλίες όπου καταφέρονταν εναντίον του εναλλασσόμενου ρεύματος με αποκορύφωμα την 4η Ιανουαρίου 1903, όταν ο Έντισον και ο Μπράουν

εκτέλεσαν με αυτό έναν

ελέφαντα. Στις 21 Μαΐου

του 1891 ο Τέσλα απέδειξε

ότι το εναλλασσόμενο

ρεύμα μπορεί να είναι ασφαλές. Άναψε ένα πηνίο Τέσλα, ηλέκτρισε ένα

δωμάτιο και χωρίς να

βάλει κανένα ίχνος

προστασίας κάθισε μέσα

στο δωμάτιο και διάβασε

ένα βιβλίο, αφήνοντας να

περάσει μέσα από το κορμί του εναλλασσόμενο ρεύμα

εντάσεως 250.000 βολτ, κάνοντας μάλιστα τα

ρούχα του να λαμπυρίζουν

από το στατικό ηλεκτρισμό. Έτσι, ο πόλεμος των ρευμάτων

λήγει, νικητής είναι ο Τέσλα. Μετά από αυτό, η ιστορία του ηλεκτρισμού άλλαξε για πάντα.

Καθημερινά ακούμε για

ψυχολογικά προβλήματα

μαθητών, για

ψυχαναγκασμούς,

καταθλίψεις έως και

αυτοκτονίες λόγω του

άγχους των μαθημάτων.

Ποια είναι η πραγματική

αιτία του άγχους;

Οι περισσότεροι μαθητές

είναι στρεσαρισμένοι λόγω

της υπερβολικής

προσπάθειας για να έχουν

τους τέλειους βαθμούς.

Μερικοί μπορεί να μην

διαβάζουν για το σχολείο

και να έχουν πολλές

εξωσχολικές

δραστηριότητες . Το

σίγουρο είναι πως κανείς

δεν μπορεί να αρνηθεί το

βαρύ πρόγραμμα ενός

μαθητή όπως επίσης και

τις δυσκολίες που

δημιουργεί η εφηβεία

καθώς τα παιδιά

προσπαθούν να

προσαρμοστούν στις

αλλαγές που συμβαίνουν

στον οργανισμό τους

Υπάρχουν, βέβαια, και

αρκετοί γονείς, που

θέλουν τα ‘τέλεια παιδιά’,

λες και είναι τα παιδιά

τους ρομπότ που απλά

τους φορτώνεις τις

επιθυμητές πληροφορίες

που θέλεις να

συγκρατήσουν στη μνήμη

τους. Δεν είναι, όμως, έτσι

τα πράγματα και γι’ αυτό

οι γονείς είναι ένας

σημαντικός παράγοντας

που πολλές φορές

επιβαρύνει το άγχος των παιδιών.

Ένας ακόμη λόγος που

δυσκολεύει την

κατάσταση, είναι οι

καθηγητές των σχολείων.

Πολλοί από αυτούς

επιλέγουν να έχουν ένα

αυστηρό προφίλ απέναντι

στα παιδιά με αποτέλεσμα

κάθε φορά που θα τα

βρουν αδιάβαστα, να

δημιουργείται μια ένταση

στη σχέση τους.

Επιπρόσθετα, αρκετοί

καθηγητές μπορεί να

έχουν καλή συμπεριφορά,

αλλά ο τρόπος

διδασκαλίας τους να είναι

αρκετά απαιτητικός, με

αποτέλεσμα για πολλούς

μαθητές, να γίνονται

ανεπιθύμητοι. Κανείς δε

γνωρίζει τι μπορεί να

περνά ένα παιδί στο σπίτι του και συνεπώς δεν

πρέπει να κρίνει τα παιδιά με αυστηρότητα.

Τα συμπτώματα του άγχους μπορεί να είναι πολλά:

1. Κρίση πανικού

2. Τρέμουλο

3. Ζαλάδα

4. Κόπωση

5. Δυσκολία συγκέντρωσης

6. Δυσκολίες στονύπνο

7. Κοινωνική απομόνωση

8. Φοβίες

9. Προβλήματα πέψης Αλλαγές στην όρεξη

10. Πονοκέφαλοι

11. Πόνος στο στήθος και ταχυπαλμία

12. Τριχόπτωση

13. Ερεθισμοί του δέρματος

Ποια είναι η λύση;

Η μόνη λύση για να μην έχει κάποιος μαθητής

άγχος, είναι η αποδοχή του

ότι δεν είναι τέλειος. ΚΑΝΕΊΣ ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΤΈΛΕΙΟΣ. Ο καθένας έχει

την προσωπικότητά του, τα προτερήματα και

μειονεκτήματά του. Γι’

αυτό και πρέπει να είναι

πιο ελαστικοί και οι γονείς

και οι καθηγητές, για να

μπορούν τα παιδιά να ζουν

τη ζωή τους κανονικά

χωρίς ένα βάρος στην

πλάτη τους, το ΆΓΧΟΣ.

Το άγχος των μαθητών

Γράφει η Τσιαρτσιάφη Θεοδώρα

ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ Γράφει ο Πλαστράκης Θεολόγος

Επειδή μόλις κλείσαμε τα

100 χρόνια από τη

Μικρασιατική

καταστροφή, καλό θα ήταν

να μάθουμε τι συνέβη

τότε. Ο όρος

Μικρασιατική

Καταστροφή είναι όρος

που έχει υιοθετηθεί από

την ελληνική

ιστοριογραφία για να

περιγράψει τα

αποτελέσματα της

Μικρασιατικής

Εκστρατείας στην Ελλάδα

και στον ελληνισμό

γενικότερα.

Συγκεκριμένα αναφέρεται

στο τέλος του

ελληνοτουρκικού πολέμου

του 1919-22, τη φυγή από

την Τουρκία της ελληνικής

διοίκησης, που είχε

εγκατασταθεί στα δυτικά μικρασιατικά παράλια, κατά τη Συνθήκη των Σεβρών, όπως και τη

σχεδόν άτακτη υποχώρηση

του ελληνικού στρατού

μετά την κατάρρευση του μετώπου και τη γενικευμένη πλέον εκδίωξη και εξόντωση μεγάλου μέρους του ελληνικού και χριστιανικού πληθυσμού της Μικράς Ασίας. Συνολικά, το φθινόπωρο του 1922 έφθασαν στην Ελλάδα περίπου 900.000 Μικρασιάτες πρόσφυγες.

Ο πλήρης απολογισμός της καταστροφής αυτής που συντελέσθηκε ιστορικά σε δύο περιόδους, (αμφότερες τετραετίες), 1914-1918 και 1920-1924 είναι πράγματι πολύ δύσκολος. Οι αρπαγές και οι λεηλασίες

σπιτιών και περιουσιών, οι

γεωργικές και

κτηνοτροφικές

καταστροφές, το

γκρέμισμα σχολείων, ναών

και άλλων ευαγών

ιδρυμάτων, η καταστροφή

βιοτεχνικών και

βιομηχανικών

επιχειρήσεων, με τον

παράλληλο ευτελισμό

κάθε ανθρώπινης

αξιοπρέπειας στον οποίο

περιλαμβάνονταν

βασανισμοί αιχμαλώτων, ακρωτηριασμοί, θανάτωση

βρεφών, βιασμοί, η οδύνη

υπό το κλίμα του τρόμου

και της απειλής του

θανάτου, αλλά και

ατέλειωτες πορείες στα

περιώνυμα "τάγματα

εργασίας", με άγνωστο

αριθμό ανθρώπων που

χάθηκαν σ' αυτά, οι

απαγχονισμοί, τα δημόσια

λυντσαρίσματα, καθώς και

οι εκτελέσεις με

αποφάσεις των τουρκικών

Δικαστηρίων της Ανεξαρτησίας δεν έχουν μέχρι σήμερα ερευνηθεί πλήρως.

Η εκστρατεία στη Μικρά Ασία

Σημαντικό ρόλο στην

εξέλιξη της Μικρασιατικής

εκστρατείας έπαιξαν οι

εκλογές του 1920. Το

αποτέλεσμα των εκλογών, μέσα σε συνθήκες Εθνικού

Διχασμού και

δυσαρέσκειας για τις

αυθαιρεσίες της

βενιζελικής διοίκησης και

την παρουσία των

ελληνικών στρατευμάτων

στη Μικρά Ασία (βασική

πολιτική της

αντιβενιζελικής παράταξης

από την έκρηξη του

παγκοσμίου πολέμου ήταν

η μη απόβαση στη Μικρά Ασία), ήταν καθοριστικό

για τις μετέπειτα εξελίξεις.

Ο Ελευθέριος Βενιζέλος

ηττήθηκε στις εκλογές από

την Ηνωμένη

Αντιπολίτευση του

Δημήτρη Γούναρη. Μόλις

ένα μήνα πριν, ο φίλα

προσκείμενος στις

συμμαχικές δυνάμεις

Βασιλιάς Αλέξανδρος, σε

αντίθεση με τον

φιλογερμανό πατέρα του,

πέθανε αιφνιδίως από

δάγκωμα μαϊμούς.

Το Δεκέμβριο του 1920, ο

Κωνσταντίνος Α΄

επέστρεψε στο θρόνο

ύστερα από Δημοψήφισμα.

Ο Κωνσταντίνος ήταν

εξαιρετικά αντιπαθής στις

δυνάμεις της Αντάντ -οι

οποίες ήδη ήταν πολύ

διστακτικές ως προς τη

προέλαση του ελληνικού

στρατού στην ενδοχώρα-

για την ουδετερότητα που

προσπάθησε να κρατήσει

στον Α΄ Παγκόσμιο

Πόλεμο. Αγγλία, Γαλλία

και Ιταλία, οι οποίες είχαν

προειδοποιήσει τη νέα

κυβέρνηση για το τι θα

σήμαινε μια πιθανή

επιστροφή του

Κωνσταντίνου στις

σχέσεις τους με αυτή,

βρήκαν το πρόσχημα που

χρειάζονταν για να

απαγκιστρωθούν από την

εκστρατεία (ιδίως Γαλλία

και Ιταλία) και παρέδωσαν

διακοινώσεις με τις οποίες

δεν αναγνώριζαν τον

Κωνσταντίνο ως αρχηγό

του κράτους, ενώ πάγωσαν

όλα τα δάνεια που είχανε

δρομολογηθεί προς την

Ελλάδα και την εξόφληση

των πολεμικών

αποζημιώσεων για τις

επιτάξεις στο μέτωπο της

Θεσσαλονίκης. Μόνο η

Αγγλία συνέχισε πλέον, αν

και μόνο σε διπλωματικό

επίπεδο, να υποστηρίζει

την Ελλάδα στον

ελληνοτουρκικό πόλεμο.

Μερικούς μήνες αργότερα

το σκηνικό αλλάζει ριζικά.

Η Τουρκία με ηγέτη τον

Κεμάλ Ατατούρκ

καταφέρνει να

συμφωνήσει με Γαλλία και

Ιταλία και να επιτύχει την

προμήθεια του τουρκικού

στρατού με πολεμικό

υλικό από τις προαναφερόμενες χώρες.

Την άνοιξη του 1921, ο Ελληνικός στρατός,

ύστερα από στρατιωτικό συμβούλιο, αποφάσισε

προέλαση προς την

Άγκυρα και κατέλαβε

καίρια στρατηγικά σημεία

(Εσκί-Σεχίρ & ΑφιόνΚαραχισάρ), χωρίς όμως

να καταφέρει να εξαλείψει

την τουρκική απειλή. Με

το πέρασμα του χρόνου η

εκστρατεία εξελίχθηκε

οικονομικά δυσβάσταχτη

για το Ελληνικό κράτος

αφού κόστιζε 8.000.000

δραχμές ημερησίως.

Ο

Κεμάλ ως

αρχιστράτηγος του

τουρκικού στρατού με

μυστική συμφωνία με τους

Γάλλους (Συνθήκη της

Άγκυρας, 20 Οκτωβρίου

του 1921) ακύρωσε τη

συνθήκη των Σεβρών, ενώ

παράλληλα οι Γάλλοι εγκατέλειψαν την Κιλικία αφήνοντας άφθονο πολεμικό υλικό στα χέρια των Τούρκων. Στις 5 Απριλίου 1922 η Ιταλία εκκένωσε την περιοχή της Εφέσου, την οποία και κατέλαβε ο ελληνικός στρατός.

Χοιρινές

Γράφει ο Χατσιούλης Ιωάννης

Ένα απολαυστικό και

απλό πιάτο, με μια τριάδα

υλικών-χοιρινό, μουστάρδα μέλι που

κάνουν πολύ ταιριαστή

παρέα. Μπορείτε άνετα να

το συνοδεύσετε με μια

δροσερή σαλάτα ή με μια

τραγανή τηγανιά πατάτες.

Διαβάστε τη συνταγή για

τις χοιρινές μπριζόλες στο

τηγάνι με μέλι και

μουστάρδα του Ηλία

Μαμαλάκη:

Μερίδες : 2

Χρόνος προετοιμασίας : 5m

Χρόνος μαγειρέματος : 25m

Έτοιμο σε : 30m

Υλικά συνταγής:

• 2 χοιρινές μπριζόλες

λαιμού

• ελαιόλαδο

• 1 κρεμμύδι ξυσμένο

• 1 σκελίδα σκόρδο

λιωμένο

• 1 κουτ. σούπας μέλι

• 2-3 κουτ. σούπας

μουστάρδα

• κρασί λευκό ξηρό

Εκτέλεση:

Βήμα 1

Σε ένα τηγάνι ζεσταίνετε

το ελαιόλαδο και σοτάρετε

τη σκελίδα σκόρδο μέχρι

να μαραθεί και να βγάλει

τα αρώματά της. Στο

μεταξύ, ετοιμάζετε τη

γαρνιτούρα σας.

Βήμα 2:

Βγάζετε το σκόρδο από το

τηγάνι και βάζετε τις

μπριζόλες. Μόλις

ροδίσουν και από τις 2

πλευρές σβήνετε με το

κρασί, τις αλατίζετε και τις αφήνετε να ψηθούν. Περίπου 10 λεπτά πριν ολοκληρώσετε το μαγείρεμα, προσθέτετε το κρεμμύδι, το μέλι και τη μουστάρδα. Μόλις η

σάλτσα δέσει , αποσύρετε το τηγάνι από τη φωτιά.

Σερβίρετε τις μπριζόλες σε

πιάτα ζεστές με μια δροσερή σαλάτα ή τηγανητές πατάτες.

μπριζόλες στο τηγάνι με μέλι και μουστάρδα

Γράφουν οι Ντοντίδου Μιχαέλα, Ντινίδου Αρετή

Σίγουρα οι περισσότεροι

από εμάς έχουμε μια

δυσκολία να αντισταθούμε

σε ένα λαχταριστό γλυκό,

πόσο μάλλον όταν

πρόκειται για μια

σοκολατένια λιχουδιά..

όπως αυτή που ακολουθεί.

Υλικά

3 πακέτα μπισκότα oreo

300 gr κουβερτούρα

950 ml κρέμα γάλακτος

Εκτέλεση

Ξεκινάμε την συνταγή

σπάζοντας τα μπισκότα σε

έναν πολυκόφτη.

Αφού τα σπάσουμε τα

αφήνουμε στην άκρη.

Συνεχίζουμε κόβοντας με

ένα μαχαίρι 300gr

κουβερτούρα και αφού την

κόψουμε την βάζουμε σε μπεν μαρί μαζί με 150 ml κρέμα γάλακτος.

Ανακατεύουμε καλά και

μόλις λιώσει τελείως η

κουβερτούρα την

αφήνουμε στην άκρη να κρυώσει.

Χτυπάμε 400 ml κρύα

κρέμα γάλακτος και την

ενσωματώνουμε μαζί με την κουβερτούρα.

Σε ένα άλλο μπολ χτυπάμε

μέχρι να γίνει σαντιγύ τα

άλλα 400 ml κρέμα γάλακτος

Βάζουμε και τις δύο

παρασκευές σε 2

διαφορετικά κορνέ και

αρχίζουμε να τα στήνουμε

σε ποτήρι. Πρώτα το

τριμμένο μπισκότο μετά

την μους σοκολάτας μετά

ξανά μπισκότο, την

σαντιγί, το μπισκότο, την

μους σοκολάτας και στην

επιφάνεια το μπισκότο

Τα βάζουμε στο ψυγείο για 1 ώρα.

Μόλις περάσει η μία ώρα

ο παράδεισος σοκολάτας

που παρασκευάσατε είναι έτοιμος να τον απολαύσετε!

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

Γράφουν οι Μαρία Θεοδώρου, Κυριακή Λαζαρίδου

Η μόλυνση του

περιβάλλοντος είναι μια

μορφή περιβαλλοντικής

ρύπανσης που

χαρακτηρίζεται

αποκλειστικά από την

παρουσία παθογόνων

μικροοργανισμών στο

περιβάλλον ή δεικτών που

υποδηλώνουν την

πιθανότητα παρουσίας

τέτοιων οργανισμών.

Το περιβάλλον είναι

απαραίτητο για την

επιβίωση του ανθρώπινου

είδους διότι χωρίς τα

δέντρα δε θα υπήρχε

οξυγόνο και έτσι όχι μόνο

ο άνθρωπος αλλά και η

ζωτική αλυσίδα θα

κατέρρεε και θα εξαφανιζόταν.

βιολογικών ειδών , η όξινη βροχή κλπ.

Τι είναι η κλιματική

αλλαγή;

Η ανθρώπινη

δραστηριότητα

επηρεάζει σταδιακά το

κλίμα της γης, προσθέτοντας τεράστιες

ποσότητες αερίων του

θερμοκηπίου σε εκείνες

που απαντώνται

φυσιολογικά στην

ατμόσφαιρα.

Αυτά τα επιπλέον αέρια

του θερμοκηπίου

προέρχονται κυρίως από

την καύση ορυκτών

καυσίμων για την

παραγωγή ενέργειας,

καθώς και από άλλες

κυριότερο αέριο του

θερμοκηπίου που παράγεται από ανθρώπινες

δραστηριότητες.

Έτσι θα πρέπει να

προστατεύουμε το

περιβάλλον από τις

βλαβερές ουσίες, δηλαδή

να ελαττώσουμε τα

καυσαέρια, να παίρνουμε

μέτρα για την προστασία

των δασών, τη βελτίωση

των συνθηκών στη

γεωργία και την

κτηνοτροφία και να

δίνονται κονδύλια από τα

πλούσια κράτη που έχουν

και τη μεγαλύτερη

συμμετοχή στη ρύπανση

του περιβάλλοντος για να

αντισταθμίσουν την

καταστροφή που

προκαλούν Για να ζούμε

Στα περιβαλλοντικά

προβλήματα

συγκαταλέγονται η

περιβαλλοντική ρύπανση, η κλιματική αλλαγή, η

τρύπα του όζοντος, η

ερημοποίηση, η εξαφάνιση

ανθρώπινες

δραστηριότητες, όπως η

αποψίλωση των τροπικών

δασών, η γεωργία, η

κτηνοτροφία και η

παραγωγή χημικών

ουσιών. Το διοξείδιο του

άνθρακα (CO2) είναι το

όλοι μας μια ζωή με

ποιότητα.

ΑΓΑΠΑΜΕ ΤΟ

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ!

Σκίτσο: Κατσώρας Άγγελος