Kieszeń Vincenta Vincent’s Pocket
Pamięć kamienia Założenie koncepcyjne Kamień, jako element przyrody nieożywionej, jest niemym obserwatorem tego świata od samych jego początków – najpewniej nosi w sobie nieopisaną mądrość płynącą z doświadczenia, ale i niezwykłe historie, których był świadkiem. Jeśli przesterować dziecięcą percepcję na kreatywne myślenie w tych kategoriach, może się okazać, że kamień dla dziecka jest jak dziadek dla wnuków – spotykamy się z nim, by usłyszeć wszystkie niebywałe historie i przygody, które przeżył. Niestety pamięć „dziadka kamienia”, tak jak i pamięć naszych dziadków, bywa zwyczajnie zawodna – rozmywa się i umyka w czasie. Zadaniem dzieci jest wydobycie pamięci z kamienia oraz stworzenie nowych, wspólnych historii poprzez interakcję z kamieniem w przestrzeni. Cele - uruchomienie dziecięcej wyobraźni – włożenie pamięci/wspomnień oraz dostrzeżenie jej w miejscach i obiektach, które na pozór jej nie mają - wprowadzenie w „magiczny” i abstrakcyjny świat animizacji obiektów, które nas otaczają - pogłębienie relacji z otaczającą naturą, której częścią jesteśmy (kamień – członkiem rodziny) Etap 1 Trening wyobrażeniowy. Razem z dziećmi wchodzimy w magiczny świat kamieni, które stają się naszymi dziadkami. Opowiadamy dzieciom historię o tym, jak kamień, który leżał w parku od wielu lat, był świadkiem wielu niespodziewanych, zaskakujących, czasem wzruszających historii. Że był tutaj najpewniej, nim park stał się parkiem. Może przyjaźni się ze starym klonem, w którego korzeniach leży? Może złości się na młode listki, które jesienią opadają na niego, całkiem go zakrywając? Może stokrotki z rabatek po prawej były kiedyś jego sąsiadkami, nim któregoś dnia go przeniesiono? Wprowadzamy dziecko w historie ich wybranego kamienia, ale i zachęcamy do stworzenia swoich własnych poprzez interakcję z kamieniem. Jak kamień tworzy pamięć? Poprzez dotyk, poprzez wzrok, poprzez wspólne przebywanie? Etap 2 Tworzenie wspólnej historii. Ta część warsztatu stanowi szereg aktywności dzieci w ramach przestrzeni parku. - przenoszenie go do miejsc, w których dotąd nie był, a chcielibyśmy, by je zapamiętał - turlanie go/toczenie po fakturach (np. ziemia, trawa, piasek, kora…), które przypomnieć mają mu dawne zdarzenia - „spotkanie z dawnym przyjacielem” – wizyta w miejscu, w którym kamień niegdyś mieszkał, „rozmowa” z kumplem jesionem - zebranie po drodze drobnych skarbów (np. listków, patyków, szyszek…), by następnie stworzyć z nich dla kamienia niezapomnianą mapę wspomnień. Etap 3 Mapa wspomnień. Na dostarczonych kołach z folii lustrzanej dzieci układają historie, których doświadczyły z kamieniem oraz te, które on ma zapamiętać. - wybieramy miejsce, w którym kamień ma mieszkać i tworzyć wspomnienia - sytuujemy kamień na środku koła z folii, w ten sposób wybieramy to, co w odbiciu będzie widział kamień (np. odbicie nieba, część korony wybranego drzewa, niewielki krzak…) - układamy mapę wspomnień kamienia z elementów wcześniej zebranych przez dzieci Etap 4 Mój dzień z dziadkiem kamieniem. W tej części dzieci opowiadają o tym, jakie historie stworzyły z kamieniem, o których on ma pamiętać. Jakie niezwykłe historie opowiedział im kamień, kiedy sobie o nich
25
