Fig 63. Illustratie van de kookpuntsverhoging en vriespuntsverlaging bij een oplossing. Het vriespunt van pekelwater ligt lager dan dat van zuiver water. Dit is de reden dat men in de winter zout op de wegen strooit om ijsvorming tegen te gaan. Het is gebleken dat niet alleen zout en suiker, maar alle stoffen die in water oplossen (alcohol, glycol = antivries,‌) het vriespunt van water verlagen. Osmose Osmose is het verschijnsel waarbij een transport van vloeistof is van de minst geconcentreerde oplossing naar de meest geconcentreerde oplossing door een semipermeabele wand. Een stof die opgelost is in water, vormt hiermee een soort binding (hydratatie), waardoor het omgeven is door een watermantel. Deze watermantel speelt een rol bij het osmotisch effect. Osmose is een belangrijk proces in de natuur. In de natuur zijn membranen in plantencellen te vergelijken met een semipermeabele wand, ook in de celwanden in ons lichaam kunnen hiermee vergeleken worden. Water kan vrij in en uit de cel bewegen, maar zouten, eiwitten en andere moleculen kunnen dat niet. Osmotische effecten zijn van belang bij wateropname door de wortels in planten, voor de druk in cellen. Ook in ons lichaam speelt osmose een belangrijke rol in de waterbalans in onze cellen.
9.1.3 Oplosbaarheid van zuren, basen en zouten in water Zuren, basen en zouten kunnen in water ionen vormen. Oplossingen hiervan geleiden de elektrische stroom. Sterke zuren en basen ioniseren geheel in water. Zwakke zuren en hydroxiden van zware metalen zijn slecht oplosbaar evenals zouten van zwakke basen of zwakke zuren. Daarom worden in water wel hoge concentraties van ionen afkomstig van sterke zuren, sterke basen of van beide afgeleide zouten terug gevonden, maar is de concentratie van ionen afkomstig van zware metalen of van zwakke zuren in de natuur meestal gering. In onderstaande tabel staan de ionen van zouten die goed oplosbaar zijn in water.
AGROCHEMIE
139
