
4 minute read
DXB Direct
Een trip met drie vrienden die dezelfde passie delen. Een reis die zorgvuldig gepland moet worden. Een avontuur waar ik meer van wilde weten, dus ging ik in gesprek met Ronald Joosse, Rinke Pels en Ross Gordeev.

Advertisement
Waarom deze trip, was mijn eerste vraag aan het trio dat in totaal 5800 km, deels off road, maar merendeel over de weg heeft gereden. Alle drie zijn het fanatieke offroadrüders die toe waren aan een nieuwe uitdaging. Via een Whatsapp groep bleken een aantal gelijkgezinden een Saoedi-trip wel te willen gaan maken. Saoedi-Arabië stond hoog op het verlanglijstje. Niet zo zeer om de woestijn in te gaan, nee juist niet de woestijn in, maar de andere kant van Saoedi leren kennen, de westkant, dat was de insteek. Het enorme land heeft zoveel meer te bieden dan alleen de woestijn dus het werd tijd dit avontuur aan te gaan. Ross omschreef het als volgt: “We wilden met eigen ogen zien wat de advertenties ons lieten zien.”
Dit naast de verwachting dat de komende jaren het toerisme in Saoedi sterk zal toenemen waardoor dit soort reizen dan niet meer zo makkelijk te maken zijn. Van een vriend die een vergelijkbaar avontuur al een keer heeft gedaan, kregen de drie een presentatie en roadbook ter beschikking. Aangevuld met hun eigen wensen werd een goede basis gelegd voor een meer dan geslaagde reis.
De voorbereiding
Oorspronkelijk zouden er nog een man en een vrouw meegaan maar door mechanische pech en gezondheid konden die op het laatste moment niet mee. De voorbereiding is goed geweest en een voorwaarde voor een veilige reis. Doordat iedereen resident in Dubai is en een auto bezit op eigen naam, waren de administratieve voorbereidingen zoals Visa snel geregeld. Met name Rinke heeft veel tijd en geld gestoken in het optimaal voorbereiden van zijn Jeep uit de negentiger jaren. Hij heeft niets aan het toeval overgelaten en reserve onderdelen bij zich. De drie vrienden besluiten de reis hardcore te gaan beleven. Alleen de eerste overnachting in een hotel, de rest gewoon in een tentje slapen en iedere dag koud douchen in een mobiele douche.

Zorgen voor voldoende brandstof aan boord was een belangrijke voorbereiding, wat met name voor Rinke met zijn relatief kleine tank af en toe billenknijpen was. Toch hebben al die voorbereidingen zijn vruchten afgeworpen, want Rinke heeft totaal geen problemen gehad. Terwijl de auto’s het af en toe zwaar hebben gehad op wegen die het gevoel gaven alsof je op een wasbord aan het rijden was. Maar niemand heeft pech gehad of heeft vastgezeten.

De reis
Ze waren van plan om alleen overdag met daglicht te rijden en niet in het donker, wat bijna altijd is gelukt. Ze hebben de trip gereden van 24 november 2023 t/m 6 december 2023. Het doel was om met name de westkant van Saoedi te gaan ontdekken. Bij Al Ghuwaifet de grens over, en via Rixach en Hail richting Al Ula/Hegra, Van daaruit via Magnificent Rocks richting Tabuk en het prachtig mooie Snake, Gorge, dan richting Shiak om Al Shad (“de grand canxon” van Saoedi) te zien, Wadi Disah, Khaybar Volcanoes en als laatste bezienswaardigheid the Edge of World. Via Rixadh en Al Hofuf weer terug naar Dubai
Van de totaal 5800 km die is gereden zijn er op de eerste dag in 11 uur tijd zo’n 1100 km afgelegd, wat door de mannen wel als pittig is ervaren. Tegen het einde van iedere dag als het tijd werd om te overnachten, werd de omgeving goed verkend. Omdat het in die periode veel geregend heeft was de kans op kleine overstromingen vrij groot en je wilt voorkomen dat de overstroming ‘s nachts dwars door je tent zijn weg vervolgt. Ross bepaalde ‘s avonds vaak de route voor de volgende dag. Doordat er soms door afgelegen gebieden werd gereden was mobiel bereik, ondanks dat Ross een Saoedi- simkaart had, niet altijd aanwezig.

Het land en de mensen
Superlatieven komen de mannen tekort als ik ze vraag over hoe het land en de mensen waren. Een prachtig land is het eerste wat op tafel komt. Ze hebben alleen maar mooi weer gehad en hebben meerdere keren de totale stilte mogen ervaren. Contact met de bevolking was zeer positief, zelfs toen ze per toeval in contact kwamen met de Special Forces van Saoedi die aan het oefenen waren. Enorme verschillen tussen de steden en het platteland is wel tekenend voor het land. Riad is funky, modern en de jeugd kleedt zich modern. Maar ben je een half uur buiten de stad, dan is alles weer zeer traditioneel zoals Dubai 20 jaar geleden was. Over het algemeen kun je zeggen dat de steden rijk zijn en het platteland niet. Maar iedereen was zeer gastvrii en de mannen voelden zich overal welkom. De indruk bestond dat de lokale bevolking het leuk vindt dat buitenlanders interesse voor hun land hebben.

De ervaringen
Als je twee weken in een land rondrijdt maak je natuurlijk aparte dingen mee. Naast een encounter met Special Forces, waren ze minder positief over het welkom in Medina, een heilige stad voor moslims. Ze werden naar hun gevoel daar weggekeken dus lang zijn ze niet in Medina gebleven. Saoedi is een politiestaat en dat merk je aan de vele militaire checkRoints, die overigens niet voor problemen hebben gezorgd. Op vele, vaak drukke rotondes in het land staat ook politie, waarschijnlijk omdat er zoveel ongelukken gebeuren, dan kun je er maar net zo goed blijven staan zal het motto zijn.
En onderweg blijkt de verkeersveiligheid er niet zo belangrijk te zijn. Aan de verkeerde kant van de weg rijden met een of twee kapotte koplampen is helaas geen uitzondering gebleken. Overstekende honden en kamelen zijn er zo veel dat je hier echt rekening mee moet houden. Zo ook met de verkeersborden moet je rekening houden, maar die zijn in het Arabisch, dus...
Een hachelijk moment ontstond toen de drie mannen het lumineuze idee hadden om een keer in je leven in een vulkaan te douchen. Die gelegenheid deed zich op een gegeven moment voor, maar ja een vulkaan moet je eerst op zien te komen, dan met de auto over de rand de krater in en er dan ook nog heel uit zien te komen. Met name dat laatste was een uitdaging wat uiteindelijk wel is gelukt.
Of het voor herhaling vatbaar is vraag ik ze: “Absoluut, eind 2024 gaan we weer, inshallah!”