Baaz
Eindbaaz
veranderd. Ik denk ook niet dat er iemand was die me echt had kunnen adviseren. De enigen die echt snappen waar je mee bezig bent zijn je concurrenten en die gaan je echt geen goed advies geven.’
EIGEN LEERMEESTER
DE BEDRIJVEN VAN DIRK BREVÉ Op dit moment heeft Dirk nog twee Darteldome-vestigingen (kinderspeelhallen) onder zijn vleugels, één in Kerkrade en één in Sittard. Naast de fitness/tenniscentra in Wijdewormer en het Amsterdamse Kadoelen die Dirk met zijn kinderen bestuurt, verhuurt hij ook nog andere sportcentra verspreid over Nederland.
Het begon allemaal eind jaren vijftig toen de nog jonge Dirk voor het eerst een gat in de markt bespeurde. ‘Er was een gebrek aan stoffeerders in die tijd en ik begon hier en daar wat tapijten te leggen. Of iets wat daar voor doorging, want echt tapijt bestond toen nog niet. Iedereen bleek dat spul te willen en zo kon ik elke avond wel ergens aan de slag. Op een gegeven moment ging een scheepsstoffeerder failliet en kon ik zijn bedrijf overnemen. Ineens zat ik in een branche waar ik helemaal geen verstand van had want tapijten leggen bij mensen thuis is wel wat anders dan het stofferen van een schip. Aan de oude eigenaar kon ik ook niets vragen want die was meteen vertrokken. Kortom: de eerste klussen die ik deed gingen faliekant mis, maar ik leerde mezelf het vak en werd uiteindelijk heel succesvol. Sindsdien weet ik dat je je vak het beste leert door het te doen, fouten te maken en door te gaan.’ Dat laatste is wel essen tieel, denkt Dirk. Wanneer je als ondernemer zonder advies van buitenaf alles eigenhandig opbouwt, kun je het je niet
12 | BAAZ MAGAZINE
veroorloven om bij de pakken neer te zitten als het even niet gaat. ‘Ik mag dan veel succes hebben gehad, de mislukkingen waren er zeker ook’, vertelt Dirk eerlijk. ‘Ik ben geen goede ondernemer omdat ik nooit fouten heb gemaakt, wat mij denk ik succesvol maakt is dat ik altijd heb doorgezet. Het beste voorbeeld is een enorme hal die ik in 1978 in Zaandam bouwde. Dat deed ik in eerste instantie voor mijn scheepstofferingsbedrijf, maar omdat ik inmiddels doorhad dat die markt op het punt van omvallen stond, zorgde ik dat je er ook in kon tennissen. Zelf tenniste ik graag en vond ik dat een mooie invulling van de hal, maar de gemeente vond binnen tennis iets elitairs en geen activiteit waar het een bestemmingsplan voor wilde wijzigen. Na jarenlang gedreig en gedoe moest ik mijn hal sluiten. Dat kostte me zo’n 800.000 gulden en ik was ridder te voet. Maar ik zette door en bouwde een nieuw tenniscentrum in Amsterdam. Deze keer zorgde ik natuurlijk wel voor een juist bestemmingsplan.’
ALTIJD DE EERSTE De sluiting van de scheepswerf ADM en de NDSMwerf – twee belangrijke klanten van Dirk – betekende voor Dirk het begin van een succesvolle carrière als sportondernemer. ‘Die branche bestond in de jaren zeventig nog nauwelijks’, blikt hij terug. ‘Nu is Nederland tot de nok toe gevuld met fitnessmogelijkheden,
maar toen stonden sportscholen in een kwaad daglicht. Het waren plekken waar bodybuilders spieren kweekten, geen centra waar een zakenman aan zijn gezondheid werkte.’ Geen fijne markt om aan de slag te gaan, maar zoals het een echte ondernemer betaamt zag Dirk kansen waar anderen alleen belemmeringen zagen. ‘Hoe ik wist dat het succes zou hebben? Ik probeerde het uit met een kleine fitnessruimte in mijn tennishal in