CEIP OTERO PEDRAIO.Rﾃ。ADE.LUGO
EDITORIAL Ola a todos/as ! Este ano a nosa revista “As verbas do Miño” cambia de formato e pasa a ser dixital. Pensamos que as novas tecnoloxías e a internet metéronse xa nas nosas casas e polo tanto temos que adaptarnos aos tempos actuais. A revista está disponible na páxina Web do Centro, onde poderá ser consultada cantas veces se desexe, sendo posible imprimir toda a revista ou parte dela. Queremos ofrecervos unha mostra do traballo que fixemos entre todos/as durante o curso que agora remata: información, excursións, contos, debuxos, pasatempos… Tamén nos toca despedir outra promoción de 6º, ós que lles desexamos moitos éxitos e moita sorte no instituto e na vida e, xa sabedes que o colexio segue aberto para vós se queredes visitarnos. Vivimos moito xuntos… é o momento de recoller froitos do voso traballo, reflexionar sobre os resultados e disfrutar das merecidas vacacións… Desexámosvos un feliz verán a todos/as, aproveitade cada momento ao máximo, porque a volta ao cole non está tan lonxe como parece.
O EQUIPO DE NORMALIZACIÓN LINGÜÍSTICA.
VALENTÍN PAZ ANDRADE Valentín Paz Andrade naceu o 23 de abril de 1898 en Lérez (Pontevedra) e morreu en Vigo o 19 de maio de 1987. Está enterrado no seu Lérez natal. Escolarizouse en Pontevedra e posteriormente
estudiou
a
carreira de Dereito en Santiago. Colabora en diferentes revistas como Grial, Outeiro ou O Ensino. Nos seus artigos aborda temas de lingua e literatura, dedicándolle unha especial atención á figura de Castelao, ó que coñece nesa época. Dirixe en Vigo o xornal Galicia que foi pechado pola dictadura de Primo de Rivera. Poeta da Xeración de 1925, iníciase na literatura en 1921 coa publicación da novela Soldado da morte. En 1955 aborda o eido da poesía con Pranto matricial, no que evoca a morte de Castelao. Continuará esa liña en Sementeira do vento (1968), libro no que canta á paisaxe, ás xentes, ó exilio e ós poetas galegos. Cen
chaves
de
sombra
(1979)
e
Cartafol
de
homenaxe a Ramón Otero Pedrayo (1986) son as dúas últimas obras poéticas. Ademais das múltiples contribucións a libros e publicacións periódicas, é autor tamén dos ensaios Galicia como tarea (1959), La anunciación de ValleInclán (1976), La marginación de Galicia (1970), A galeguidade na obra de Guimarães Rosa (1978) e Castelao na luz e na sombra (1982), unha das máis completas biografías do autor de Rianxo. Nenos e nenas de 6º
EDUCACIÓN INFANTIL
EDUCACIÓN INFANTIL
EDUCACIÓN INFANTIL
EDUCACIÓN INFANTIL
EDUCACIÓN INFANTIL
ESCOLAS VIAXEIRAS No mes de Novembro de 2011, os nenos/as de 6º fixemos unha viaxe a Toledo dentro do programa das escolas viaxeiras. Partimos de Rábade o día 8 pola mañá. No camiño fixemos dúas paradiñas para descansar un pouco da longa viaxe. Ao chegar a Toledo fomos recibidos polo monitor ( Pablo) que nos ía acompañar todos os días de estancia . Presentámonos e mentras agardábamos polos nenos e nenas dos outros dous colexios estivemos xogando ó fútbol.
Cando os nenos e nenas de Sevilla e Tordesillas chegaron, presentámonos, fíxose o reparto de habitacións e fomos cear. Ao rematamos de cea, tivemos unha reunión co monitor para decirnos o que íamos facer durante toda a semana. O segundo día pola mañá fomos ver o cadro do Greco “O Enterro do Conde Orgaz”, despois visitamos o Monasterio de San Xoán dos Reis e a Igrexa de Sta María a Blanca. De regreso ao albergue ceamos , fixemos unha posta en común sobre o que víramos durante o día e fomos a durmir. Nos días sucesivos visitamos o Parque de Naturaza “ El Borril”, onde vimos animais e fixemos actividades interesantes.
Visitamos Consuegra, e alí estivemos nun castelo e nos muiños famosos por aparecen no libro do Quixote; entramos nun deles. Tamén estivemos no Parque arqueolóxico de Carranque e visitamos Esquivias ( pobo no que viviu Cervantes). Aquí chamounos a atención os túneles que comunicaban a casa donde viviu Cervantes co resto do pobo. O sexto día de estancia visitamos Toledo. Fomos Sinagoga de Tránsito e a Catedral de Toledo.
a unha Mesquita ,
a
O último día , preparamos todo para emprender a viaxe de regreso ás nosas casas. Fixémolo con moita pena porque o pasamos moi ben e deixamos moi bos amigos de Sevilla e Tordesillas. Foi unha semana estupenda. ¡¡¡¡Volveríamos repetir!!!!
Nenos e nenas de 6º
VIAXE A MADRID Os días 9,10 e 11 de Maio os alumnos/as de 6º nivel fomos de viaxe fin de curso a Madrid. Acompañáronnos Chus, Reme e Mª José. Saímos de Rábade o día 9 de Maio ás 6 da mañá. Ás 12,30 chegamos a Madrid e fomos visitar o Monasterio do Escorial. Fixemos una visita guiada por todo o Monasterio , donde nos contaron cousas moi interesantes sobre el. Cando saímos do Escorial fomos comer e despois, levamos a equipaxe ao hotel para seguir o percorrido visitando a Almudena e o Palacio Real. Chegamos moi cansados ao hotel, pero aínda tivemos folgos par ir dar una volta á Praza Maior coas nosas profes despois de cear.
O segundo día, madrugamos e despois de almorzar, fomos a Estación de Atocha, visitamos o monumento ás víctimas do 11M e tamén a estación do AVE. Saímos de alí con dirección ao Retiro e, no camino fixemos una paradiña diante do estadio Santiago Bernabeu , para que os madridistas fixeran a foto. Tamén estivemos na Porta de Alcalá e seguidamente fomos
ó parque do Retiro. Alí visitamos o palacio de Velázquez e o Palacio de Cristal. Despois de percorrer o Retiro fomos xantar. Pola tarde, mercamos os regalos para a nosa familia antes de facer a visita ao Museo do
Prado.
De
camiño ao Museo do Prado vimos o Congreso
dos
Diputados. Cando saímos do museo atopámonos
coa
chegada
do
Equipo de fútbol do
Atlético
Madrid
que
de se
achegaba á fonte de Neptuno para saúdar á súa aficción despois de conseguir o título da Champions. Aproveitamos, e tamés compartimos esta celebración.Ao rematar fomos cenar para despoir ir ao hotel a descansar porque estábamos cansadísimos de tanto camiñar.
O terceiro día
saímos
dez
da
ás
mañá
hacia o parque de
atraccións
Warner.
De
camino, fixemos unha diante
parada do
estadio do Atlético de Madrid. Chegamos ao parque e alí estivemos todo o día, subimos a un montón de atraccións e as cinco , iniciamos a viaxe de regreso a Rábade. Fixemos dúas paradas, unha para merendar e outra para cear antes de chegar sobre as 12,30 horas da noite a Rábade , donde nos estaban agardando os nosos país.
Nenos e nenas de 6º
FIXEMOS UNHA…. CURTAMETRAXE
2º
INVESTIGAMOS Longametraxe
=
película
=
filme.- Película cinematográfica que ten una duración superior a una hora. Curtametraxe Película máis pequeña que a anterior. Presentámosvos a nosa: CURTAMETRAXE.- A GUERRA DOS NÚMEROS
Guión: Trata do número un, ao que naide lle facía caso porque era moi pequeño… (ó final soluciona o seu problema). Fran Moreno-Aarón Podedes vela no blog: Vamos a hablarnos y nos entenderemos, http://oprabade.blogspot.com.es É una curta moi divertida, foi moi fácil de facer, os personaxes fixéronse con plastilina e coas regletas que utilizamos nas Matemáticas . Xiana Seijas
O un é fantástico porque fai a obra fantástica, coma os ceros. Alejandra Vilasuso. A película é para que aprendan os nenos pequenos, porque aprenden os números e é moi divertida e ademáis está feita con plastilina. Rafa Jimenez.
ACOMPAÑAMENTO SONORO
Os únicos instrumentos musicais utilizados foron un órgano e unha frauta de xoguete. A guerra dos números empeza coas notas de Noite de Paz, pero ó revés...curioso non .? Os demais sons que se poden escoitar foron decididos entre nós.
2º
O primeiro son, o da presentación, levouno a cabo Alejandra. O tambor de Rafa chegou con retraso, utilizamos a silla para facer o seguinte son, na escea do solitario un… A garganta de Antonio deu vida musical á chegada do REI MENOS. José María púxolle ritmo ao camiñar dos uns cara aos planos. A visión do primeiro signo menos está anunciada co movimiento duns dados dentro dun bote. Duna, saltando logrou motivar a construcción de máis e máis signos menos. Aarón, Xiana e Antonio musicalizaron as esceas dos combates. Sabela co seu turutututu, turutututu!! anunciou a fin dos combates e a proclamación do MENOS como a mellor arma destructora. Ao final da guerra, cando non queda nada, séntese un vento asubiante (feito por Adrián, Marcos, Xiana, Andrea M., Andrea F., Kevyn…por iso saiu tan forte !!!!! Os suspiros de desdicha…medo…sorpresa, na secuencia en que retorna o Rei Menos foron feitos por Xiana, Julia, Adrián, Kevyn, Andrea F. e Marcos. A trompeta de Kevyn convocou á tropa. As cadeas que ataban aos ceros tamén eran de Kevyn; soaban ¡xenial! sobre o cerebro do ordenador. Xiana acompañou, na desgracia, aos ceros prisioneiros. As cadeas foron rotas cun golpe seco de bote de lata. Finalizou Alejandra coa música exitosa do triunfo. A nave do rei menos foi feita cun cartón do leite, para o que non o sepa, ese resplandor está…¡¡¡ pola parte interior!!!. Cando gravabamos, para facer silencio, tiñamos unha consigna:
¡¡¡ QUE
SE
PARE
O
MUNDO!!
3º curso
TÁBOA DO 2
TÁBOA DO 3
TÁBOA DO 4
2 x 1= 2 miro a Lúa, teatro,
3 x 1= 3 vin un cempés,
4 x 1= 4 gústame o
2 x 2= 4 teño un can fraco, biscoito,
3 x 2= 6 puxen un xersei,
4 x 2= 8 almorcei
2 x 3= 6 estudei as leis, doce,
3 x 3= 9 móllome porque chove,
4 x 3= 12 preparei un
2 x 4= 8 quérote moito, toneis,
3 x 4=12 falaron en Morse,
4 x 4= 16 bebemos dos
2 x 5= 10 pícanme os pés,
3 x 5= 15 contáronme un chiste,
4 x 5= 20 mirei e vinte,
2 x 6= 12 gústame o doce, garabato,
3 x 6= 18 sementei un froito,
4 x 6= 24 fixen un
2 x 7= 14 paseo polos montes, nun croio,
3 x 7= 21 pesquei un atún,
4 x 7= 28 manqueime
2 x 8= 16 puxen a camisa beis, cantou,
3 x 8= 24 durmo no meu cuarto,
4 x 8= 32 ela non
2 x 9= 18 púxose de loito, papeis,
3 x 9= 27 monto en patinete,
4 x 9= 36 escribín nuns
2 x 10= 20 o touro embiste, rentas. TÁBOA DO 5
3 x 10= 30 muxín a vaca pinta,
4 x 10= 40 non vivo de
TÁBOA DO 6
TÁBOA DO 7
5 x 1= 5 eu chámome Quico, chupete,
6 x 1= 6 ateino con cordeis,
7 x 1= 7 o bebé ten
5 x 2= 10 que bo está o mel! orde,
6 x 2= 12 vén despois do once,
7 x 2= 14 cumprín a
5 x 3= 15 fixen un esguince, Cancún,
6 x 3= 18 vou ser piloto,
7 x 3= 21 viaxarei a
5 x 4= 20 vaia despiste!, un tolo,
6 x 4= 24 pintei un cadro,
7 x 4= 28 berra como
5 x 5= 25 comín un pouquiño, brinco,
6 x 5= 30 no pelo teño unha cinta,
7 x 5= 35 pegade un
5 x 6= 30 máis dez son corenta, uvas,
6 x 6= 36 vivides como reis,
7 x 6= 42 de postre hai
5 x 7= 35 eu pinto, volve,
6 x 7= 42 pinto as uñas,
7 x 7= 49 o pasado non
5 x 8= 40 teño un chicle de menta, Monterrey,
6 x 8= 48 asústanme os terremotos,
7 x 8= 56 son de
5 x 9= 45 el é moi listo, Moisés,
6 x 9= 54 perdín un zapato,
7 x 9= 63 na Biblia vén
5 x 10= 50 sempre está atenta. ferramenta.
TÁBOA DO 8
6 x 10= 60 pobre Cenicienta.
TÁBOA DO 9
7 x 10= 70 non atopa a
8 x 1= 8 xa dei o meu voto,
9 x 1= 9 escondinme nun moble,
8 x 2= 16 comín moitos pasteis
9 x 2= 18 saín moi ben na foto,
8 x 3= 24 é moi barato,
9 x 3= 27 comín un filete,
8 x 4= 32 puxen as luvas,
9 x 4= 36 son amigo do rei,
8 x 5= 40 sempre está contenta,
9 x 5= 45 o rei é rico,
8 x 6= 48 mira que es porco,
9 x 6= 54 fíxenche un retrato,
8 x 7=56 chamei os albaneis,
9 x 7= 63 o meu can chámase Rex,
8 x 8= 64 fágoche un trato,
9 x 8= 72 o ourizo ten púas,
8 x 9= 72 paseo polas rúas,
9 x 9= 81 díxomo ao tuntún.
8 x 10= 80 boteille pimenta.
9 x 10= 90 colleuno a tormenta.
EDUCACIÓN INFANTIL
EDUCACIÓN INFANTIL
PREMIOS EXÉRCITO 2012 Os alumnos de quinto de Primaria do CEIP OTERO PEDRAYO de Rábade lanzámonos á aventura militar pero con arte e literatura. O noso traballo foi recoñecido e resultamos os campeones Galegos nos Premios Exército 2012. Fixemos un original traballo, sempre supervisado pola nosa titora Chus Espiño, basado nos Himnos de cada exército das Forzas Armadas. Sobre cada Himno elaboramos un libro: un, con forma de tanque para o Exército de Terra, outro, en forma de avión para o Exército de Aire, outro, en forma de barco para o Exército da Marina e outro, en forma de cabra en representación de Lexión e Corpos Especiais. E, en cada un, unha explicación sobre o significado do himno. O premio consistiu nun diploma que foi entregado o longo dunha xornada no Campo de maniobras e tiro de Parga. Fomos recibidos polo teniente coronel José Miguel Gamazo, comandante militar de Lugo, que fixo moi ben de anfitrión. Disfrutamos dunha visita guiada ás instalacións cunha demostración de material por parte dun batallón de Pontevedra. Fomos convidados a un almorzó e deixáronnos manipular todo o material do exército, foi moi enriquecedor. Na seguinte fase nacional non tivemos sorte, pero non nos desanimamos e xa estamos pensando no que faremos para o concurso do ano 2013. Recibimos tamén felicitacións do resto dos profesores do Centro, da presidenta da AMPA e da Delegada en Lugo de Educación.
ENTREVISTA FALAMOS CON: Dona Conchita, mestra do C.E.I.P. Otero Pedrayo dende hai 5 anos. Bos días profesora, os alumnos/as de 5º queremos facerlle unhas preguntas para a nosa revista escolar. Sabela- De pequena pensou algunha vez en ser profesora? Conchita- Si, sempre me gustou o trato cos nenos/as. Jennifer- Cando era estudante, cal era a asignatura que máis lle gustaba? Conchita- Tal vez as matemáticas. Alessandra- Na súa escola cantos nenos e nenas había ? Conchita- Eu estudei no CEIP Anexa de Lugo e ata 8º de E.X.B. só había nenas nas aulas, en 8º pasou a ser mixto. Ruth- En que colexios traballou antes de vir ó noso? Conchita- Pola zona de Lalín, en Lousada (Guntín), 9 anos en Curtis ( A Coruña), na Piringalla, na Anexa, un ano no CEE Santa María de Lugo e no noso querido colexio CEIP Otero Pedrayo. Gergana- Cantos anos leva adicados á ensinanza? Conchita- Sobre 20 anos. Sofía F.- Por que decidiu vir o C.E.I.P. Otero Pedrayo? Conchita- Por cercanía a Lugo. Iván- Por que elixiu a especialidade de Educación Física? Conchita- Porque é moi gratificante ver sempre os nenos e nenas contentos, e tamén porque había máis plazas na oposición cando me presentei. Susana- Con que cursos se encontra mellor no seu traballo? Conchita- Quizá con 3º, 4º, e 5º Andrea- A que colexio vai destinada?
Conchita- Ó CEIP Sagrado Corazón de Lugo. Adrián- Que asignaturas vai impartir? Conchita- Ata que comece o curso non o sei pero algunhas clases de E.F si. Raúl- Formou parte algunha vez do equipo directivo dun centro? Conchita- Fun sete anos secretaria en Curtis. Francisco- Sentíuse a gusto no noso Colexio? Conchita- Moito, sempre recordarei o cole de Rábade con moito cariño. Sofía P.- Arrepinteuse nalgún momento de adicarse a ensinanza? Conchita- En ningún momento. Hugo- Pensa vir visitarnos algunha vez? Conchita- Por suposto. Ainhoa- Cales son as súas afeccións preferidas? Conchita- Ler, pasear......... pero teño pouco tempo. José A.- No tempo libre a que se adica? Conchita- A maior parte do tempo libre dedícollo ó meu fillo, que por certo é da vosa idade. Uxío- Profe, sinceramente, por que se vai? Conchita- Sinceramente, penseino moito antes de tomar a decisión, pero voume exclusivamente polo horario, xa que en Lugo teño xornada única; pero compañeiros/as e alumnos/as coma istos non se atopan en todas partes. GRAZAS A TODOS.
Moitas grazas profe pola súa colaboración. Desexámoslle o mellor no seu novo colexio. Que sexa moi feliz e que todo lle saia ben.
¡Ai Conchita Conchita! Para nós sempre miras. ¡Ai Conchita Conchita!
Arriba e abaixo, sobre una perna, sobre a outra. Eu nunca me canso.
Ti para Lugo vas. Nós en Rábade quedamos E esperamos que pronto Veñas visitarnos
Eres a miña profesora Educación Física dasme con ela teño vantaxe.
Contigo ximnasia fixemos e tamén plástica aprendemos así que sólo nos queda decirche: Gracias por todo o que sabemos.
Quérote moito profesora querida botareite de menos toda a miña vida.
Sofía Pérez
Adrián González
Para empezar deporte imos practicar. Sen decatarnos empezamos a xogar. Conchita o silbato empeza a tocar e todos xuntos imos saltar. Xenial ímolo pasar o primeiro día empezounos a gustar á ximnasia queremos voltar para máis deporte practicar. Con Conchita non voltaremos a xogar de menos habémola botar todos xuntos querémola bicar e sempre habémola recordar. Sabela Barcia Pernas
Ti, Conchita, sempre tan bonitiña coma una raíña camiñas, cando te vaias nos nosos corazóns só quedará morriña.
Nós en Rábade quedamos, Ti para Lugo irás, outra profesora virá. Pero nos nosos corazóns,ti quedarás. Andrea Gil
Chega o novo día e cando está Conchita o meu día é de alegría. Na clase de ximnasia Conchi mandábanos saltar E con moita alegría Ha de mandarnos parar. Non sei como hei facer Para traballar alí, Moito hei de perder Por pensar en ti. Recordo todos estes momentos Que pasaches con nós Pero de todos modos Para min foron bos. Jennifer Carracedo
RECORDOS…EN FOTOS
RECORDOS…EN FOTOS