BUITENBAND
DAG VRIEND VAN DE CHIRO
Ik ben Marte, sinds dit jaar de beroepskracht die het netwerk Vrienden van de Chiro mee ondersteunt. Zelf ben ik grootgebracht bij Chiro Jokido in Gentbrugge, waar ik ontdekte hoe sterk de band tussen oud-leiding, VB’s en sympathisanten kan zijn. Zalig dat ik nu vanuit Chirojeugd Vlaanderen mijn steentje mag bijdragen aan dat warme netwerk dat onze beweging een warm hart blijft toedragen.
In deze editie van Buitenband duiken we in het jaarthema, want Chiro, da’s lekker! We zetten twee toppers in de bloemetjes die op Chiropensioen gaan, maken kennis met de nieuwe voorzitters van Chirojeugd Vlaanderen én leren verbond Limburg beter kennen.
Terwijl we de Buitenband openslaan, lonkt ook een nieuw jaar – een bijzonder zelfs. Want in 2026 is er Krinkel. Mijn wens voor het nieuwe jaar? Nog meer Vrienden die aansluiten bij ons netwerk, samen met enthousiaste Chirovrijwilligers het netwerk verder vormgeven en natuurlijk: elkaar ontmoeten op Krinkel om samen te vieren dat de Chiro leeft als nooit tevoren.
Veel leesplezier en tot snel!
Marte
Buitenband verschijnt halfjaarlijks. Jaargang 2025-2026, Nummer 36
V.U. | Bartelt Van Meerbeek, Kipdorp 30, 2000 Antwerpen
E-mail | vriendenvandechiro@chiro.be
Eindredactie | Michiel Heps
Redactie | Marte Vandenbergh, Michiel Heps, Paulien Van Overmeire, Jan Vanhee, Nette Vrancken, Hanne Vaernewyck, Emilie De Clerck, Els Van Doren
Taalcorrectie | Bart Boone
Vormgeving | Valerie Vanderlooy
Foto cover | Jan Sneyers
Druk | Partners in Print, Olmen
Giften | Giften via www.chiro.be/gift
“EEN MOOIE KANS OM DE CHIRO OP EEN ANDERE MANIER TE LEREN KENNEN”
Twee nieuwe Chirovoorzitters, dat roept om een korte introductie. Een dubbelinterview over hobby’s, kansen, dromen en vriendschap!
Buitenband: Stel elkaar eens voor!
Jolan: Oh, dat is meteen een test! Jente Watté is 25, onlangs gestart als voorzitter, heeft lang bij Internationaal gezeten en zit nog altijd bij Zone Gent. Jente is iemand die heel snel mee is en nu als voorzitter al interessante input geeft. Zeker vanuit haar werk
als vrijwilliger bij Zone Gent kan ze vernieuwende perspectieven bieden, want dat verschilt van een verbond of een gewest. Dus zeker een compliment naar Jente! Ze is recent begonnen als leerkracht in het buitengewoon onderwijs, waar ze werkt met slechtziende en -horende kinderen. Ze wordt dus stil-
aan een echte pro in de Vlaamse Gebarentaal. Ik weet niet of ze naast Chiro nog hobby’s heeft?
Jente: Kan dat nog? (lacht)
Jolan: Chiro is de enige hobby die je echt nodig hebt, en Jente weet dat al. (lacht) Ben ik verder nog dingen vergeten?
Emilie De Clerck
Jente: Nog een leuk weetje: ik ben afkomstig uit Lokeren, Chiromeisjes Sint-Anna, en dus van verbond Reinaert, maar door de stadswerking in Gent ben ik bij Roeland terechtgekomen.
Naast mij zit die andere kersverse voorzitter. Jolan Sprengers – beter bekend als Mozes – is 23 jaar oud. Vroeger had hij lang haar, maar enkele maanden geleden heeft hij er de schaar in gezet. Mozes woont in Heist-op-den-Berg, een gehucht in de provincie Antwerpen. Hij is lang een vaste waarde geweest in de themagroep Samen Leven, waar hij trekker was. Mozes is de jongste voorzitter, maar zijn blik vanuit Samen Leven op beleidsvlak biedt een mooie aanvulling op de ploeg die er nu is. Ik denk dat zijn aanwezigheid verfrissend kan zijn. Mozes kookt regelmatig voor een vergadering en ik ben altijd fan! Niet onbelangrijk: hij werkt in Antwerpen voor 1 Gezin 1 Plan bij CAW. Ten slotte is hij heel inventief met vervoersmiddelen, want hij geraakt overal zonder auto. Hobby’s buiten de Chiro? Dat weet ik ook niet.
Jolan: Zumba en rolschaatsen! Ik wil toch een aanpassing doen: Heist-op-den Berg is geen gehucht!
Buitenband: Waarom hebben jullie gekozen voor het voorzitterschap?
Jente: Mij leek het een heel mooie kans om de Chiro op een andere
manier te leren kennen, om te zien wat Chiro nog is en hoe wij als vrijwilliger mee de visie kunnen uitdragen. Een stem zijn voor andere vrijwilligers, dat is waardevol.
Jolan: Ik sluit me daar volledig bij aan. Het beleidsmatige sprak me enorm aan om te kijken waar we als Chiro al heel sterk in zijn en waar we kunnen groeien. Ook omdat de vrijwillige insteek voorop blijft staan: onze core is en blijft ‘voor en door vrijwilligers’.
Jente: Inderdaad, we voelen echt welke meerwaarde Chiro heeft in de ontwikkeling van kinderen, jongeren en leiding. Daar moeten we op blijven inzetten en ook op de ruimere rol van jeugdwerk in de maatschappij.
Buitenband: We houden ervan om te dromen in de Chiro. Waar dromen jullie van over vijf jaar? Wat wil je als voorzitter bereiken?
Jente: Dat we nog meer jongeren kunnen motiveren om bij ons te komen, dat we nog meer werk maken van het vrijwilligersbeleid en dat we weten wat alle vrijwilligers in de Chiro nodig hebben. We willen een klankbord zijn voor wat er leeft in de samenleving.
Jolan: Ik droom ervan dat de Chiro een plek is waar alle kinderen en jongeren écht kind kunnen zijn en zorgeloos kunnen genieten. Dat we met het kader de lokale groepen goed ondersteunen, zodat we die plek blijven bieden.
Buitenband: Nemen jullie dingen mee naar het werk die je leerde in de Chiro?
Jente: Het efficiënte vergaderen bij de Chiro. Door een methodiek te gebruiken, gaat het goed vooruit en worden droge onderwerpen toch nog speels. Met de jongeren op het werk gebruik ik spel ook om te leren, door concrete oefeningen te koppelen aan een spel.
Jolan: Het is leuk om dat van jou te horen, Jente! Dat efficiënte vergaderen probeer ik ook op mijn werk toe te passen. Waar we bij de Chiro ook werk van maken en wat ik integreer in mijn job zijn de kleine momenten van verbinding. Even je tijd nemen voor elkaar en een gezellige babbel doen.
Buitenband: Wat willen jullie nog vertellen aan de Vrienden van de Chiro?
Jente: We zijn ongelofelijk blij dat ze er zijn. Ik geloof heel sterk dat Chiro voor altijd is. Het feit dat er zo’n groot netwerk is van mensen die Vriend willen blijven van de Chiro is iets waardevols en daar moeten we dankbaar voor zijn.
Jolan: Ik zou graag dank je wel zeggen tegen de Vrienden, omdat zij er rechtstreeks of onrechtstreeks voor gezorgd hebben dat de Chiro is hoe het nu is. Ik wil ook nog zeggen dat we heel graag een babbeltje doen als jullie ons tegenkomen in Chiroland. Spreek ons gerust aan!
SAMEN ETEN, SAMEN CHIRO
CHIRO, DA’S LEKKER!
Het jaarthema van 2025–2026 is om van te smullen: Chiro, da’s lekker! Want in de Chiro is eten nooit zomaar eten. Het is een vieruurtje na een modderig spel, een chocoladevulkaan op leidingsweekend of die vijfde maaltijd op kamp waarbij je even kan uitblazen. Eten brengt ons samen en maakt van gewone momenten iets bijzonders. Of je nu ribbel bent of oud-leiding, iedereen herinnert zich wel een maaltijd die méér was dan gewoon eten.
EIDWARD & MIREILLE:
TWEE EITJES, ÉÉN MISSIE
Maak kennis met Eidward en Mireille, de vrolijke figuurtjes van het jaarthema. Ze zijn al jaren beste vrienden, koken graag samen en staan symbool voor gezelligheid, plezier en verbondenheid. Ze duiken op in spelletjes, sociale media en de opnaaier. Hun boodschap is eenvoudig: samen eten is samen genieten. Ze nodigen uit tot creativiteit, humor en een flinke portie samenhorigheid.
WAT KUNNEN VRIENDEN VAN DE CHIRO
MET HET JAARTHEMA DOEN?
Ook buiten de lokalen kan je het jaarthema laten leven. Organiseer een Chirobrunch met oud-leiding, deel je favoriete kamprecepten of maak een ‘vieruurtjeskalender’ voor je gezin. Herinner je kinderen (of jezelf) aan die keer dat de pudding plotseling was verdwenen en niemand dat durfde opbiechten. Laat je inspireren door de zotste snacks van vroeger: een salsavijver met nachostrand, een spaghettiwedstrijd met blinddoek of gewoon die legendarische chocomelk die altijd nét iets te zwaar was. Zo geef je de Chirosmaak door, letterlijk én figuurlijk.
EEN THEMA DAT VERBINDT
‘Chiro, da’s lekker!’ nodigt uit om samen te koken, samen te proeven en samen te lachen. Misschien is het een aanleiding om nog eens af te spreken met je oude leidingsploeg. Of om die ene kampklassieker opnieuw te maken. Zelfs een simpele picknick in het park kan plots weer aanvoelen als een bivakdag. Eten roept herinneringen op, maar creëert ook nieuwe. En net zoals in de Chiro hoeft het niet perfect te zijn – als het maar samen is.
LEKKER ÉN BEWUST
Eten is een thema om bij stil te staan. Wat doe je met restjes na een weekend? Kan je ze verwerken tot soep of doorgeven aan een andere afdeling? En hoe ga je om met leden die iets niet lusten, intoleranties hebben of een specifieke voorkeur zoals vegetarisch of halal? Door daar met je groep bewust mee om te gaan, maak je van eten een verbindende kracht in plaats van een drempel. Ook thuis kan je dat doortrekken: minder verspillen, creatief omgaan met overschotjes, en samen nadenken over wat er op tafel komt. Want lekker is ook zorgzaam.
Zin om mee te smullen?
De Chiro is op zoek naar groepen of personen die hun eetmomenten willen delen via Instagram. Organiseer jij een eetdag om de kas te spijzen, een kookwedstrijd onder oud-leiding of bak je pannenkoeken op een zelfgemaakt vuur met je gezin? Stuur dan een mailtje naar jaarthema@chiro.be en wie weet inspireer jij de volgende generatie met jouw smaakvolle Chiromoment!
NETWERK VRIENDEN VAN DE CHIRO: EEN NIEUW HOOFDSTUK
SAMEN ZORG DRAGEN VOOR DE ERFENIS VAN DE CHIRO
Vrienden van de Chiro is een netwerk van iedereen die de Chiro een warm hart toedraagt. Het netwerk wil de organisatie een duwtje in de rug geven waar dat nodig en wenselijk is. Het richt zich tot oud-leiding, oudkaderleden, oud-leden, kookploegen en sympathisanten. Iedereen die zich verbonden blijft voelen, ook al liggen hun actieve Chirojaren intussen achter hen.
Het idee ontstond eind de jaren tachtig en groeide sindsdien langzaam maar gestaag. Buitenband, het magazine voor Vrienden van de Chiro, verscheen inmiddels 36 keer, er werden tal van activiteiten georganiseerd en via (fiscaal aftrekbare) giften werden belangrijke initiatieven ondersteund. Vandaag telt het netwerk meer dan 5000 leden. Een hoogtepunt was ongetwijfeld de viering van 90 jaar Chiro in het Sportpaleis.
EEN NIEUW HOOFDSTUK
Niet alleen de wereld raakte uit balans, ook de Chiro kwam in woelige wateren terecht. Tijden veranderen en onze jeugdbeweging staat voor nieuwe uitdagingen. Daarom kwam een groep geëngageerde vrijwilligers samen om het netwerk te evalueren, te herdenken en te vernieuwen. Vier zaterdagen lang werkten ze aan een frisse visie die beter aansluit bij de noden, interesses en dromen van vandaag. Hun conclusie: het netwerk moet niet langer enkel in de ‘buitenbaan’ functioneren, maar een volwaardige plaats krijgen binnen de Groep Chiro.
WAAROM EEN NETWERK?
Generaties leiding, kaderleden en leden volgden elkaar de voorbije 90 jaar op. Honderdduizenden jongeren hebben plezier en levenslessen gehaald uit hun tijd bij de Chiro. Voor velen was de Chiro ‘de universiteit van het leven’.
Met het netwerk Vrienden van de Chiro willen we die waardevolle erfenis levend houden. Het netwerk informeert over de actuele werking, versterkt de band tussen oud en jong, en biedt waar mogelijk morele, logistieke en praktische steun.
Of zoals Vriend van de Chiro Pieter Wouters het verwoordt: “We willen een netwerk zijn van mensen die hun vroegere jeugdbeweging een warm hart toedragen en – wanneer nodig – een duwtje in de rug geven met hun kennis en kunde.”
AANWEZIGE EXPERTISE
ACTIVEREN EN INZETTEN
De komende jaren willen we het netwerk beter in kaart brengen: de aanwezige kennis en expertise vastleggen, activeren en inzetten, samenkomsten faciliteren van oud-leiding op regionaal en nationaal niveau, vieringen van jubilea, thematische samenkomsten, enz. Daarom bouwen we aan een actuele
en betrouwbare databank, zodat we iedereen beter kunnen bereiken en verbinden.
We bouwen aan een wendbare structuur met een kerngroep en thematische subgroepen (bv. denksporen naar een eeuw Chiro) die inspelen op actuele noden. Zo dragen we samen zorg voor de erfenis van Chiro en werken we aan een duurzaam draagvlak voor de toekomst.
DOE MEE
Wie zich aansluit als Vriend krijgt regelmatig nieuws via Buitenband, wordt uitgenodigd voor netwerkinitiatieven en kan actief meebouwen aan projecten of deel uitmaken van een subgroep.
VOORUITBLIK
Wat al op onze radar staat:
➤ Krinkel van 21 tot 26 augustus 2026 in de Landloperskolonie in Merksplas
➤ Het patrimonium van de Chiro aanpakken en renoveren
➤ Redactieleden zoeken voor Buitenband
➤ Vrijwillige weekendresidenten voor onze jeugdverblijfcentra
➤ Vrijwilligers om mee te helpen het netwerk in kaart te brengen, financiële middelen te verzamelen en acties te organiseren
➤ Vrijwilligers om mee vorm en inhoud te geven aan het netwerk door actieve deelname aan de kerngroep of een van de vele subgroepen
➤ 100 jaar Chiro voorbereiden: historiek verleden én heden, (digitaal) archief, erfgoednetwerk en dimensie, het aantonen én borgen van onze relevantie, enz.
Om er maar enkele te noemen. Buitenband houdt je alvast op de hoogte!
DAG VAN DE JEUGDBEWEGING 2025
Onze lievelingsdag van het jaar?
Dag van de Jeugdbeweging!
Dit jaar blies die feestdag 25 kaarsjes uit. Reden te meer om extra hard te vieren. Onder andere in Antwerpen, Gent en Brussel kwamen kinderen en jongeren massaal op straat met hun Chirokleren.
ANTWERPEN
Alleen maar blije gezichten op het ontbijt in Antwerpen.
Bij een feestdag hoort uiteraard een héérlijke taart.
De Chiroredactie is ook vroeg uit de veren.
BRUSSEL
Ontbijt van de Jeugdbeweging in Brussel = chocomelk drinken.
De vroege Chirovogels!
Niets beter dan pannenkoeken.verse
In de Chiro is er altijd tijd voor een spelletje.
De Gentse beentjes worden al vroeg losgegooid.
Reclame maken voor Chigant!
De boterhammen zijn getest en goedgekeurd.
Bruno Filip
KRINKEL 2026
Elke vier jaar registreren seismografen ongewoon veel trillingen in de bodem van Merksplas. En ook in 2026 zal de grond er weer daveren, want van 21 tot 26 augustus komen we met z’n allen samen op de Landloperskolonie in Merksplas voor Krinkel 2026! Duizenden Chiromensen zullen een week lang de grootste, zotste en warmste Chiromomenten van hun leven ervaren.
Wat is Krinkel?
Krinkel is een massabivak voor alle leiding, aspi’s en VB’s van Chirojeugd Vlaanderen. Denk aan gigantische spelen, massamomenten die je kippenvel geven, gezang dat nog weken in je hoofd blijft hangen, enz. Het is een tentenkamp georganiseerd voor en door vrijwilligers. Leiding kan zich nog een keertje uitleven en zelfs oudleiding of Chirosympathisanten kunnen van Krinkel genieten door mee de handen uit de mouwen te steken als leefgroepbegeleiding of medewerk.st.er. Kortom: Krinkel is een plek waar iedereen Chiroliefde kan komen tanken.
Hoe ziet een gewone dag eruit op Krinkel?
De deelnemers slapen en eten op de kampgrond van hun verbond. Overdag spelen ze samen met hun leefgroep: een gezellige bende leiding en aspi’s van overal. Ze leren niet alleen Chirogroepen uit hun buurt kennen, maar leggen connecties over heel Vlaanderen en Brussel. Ze doen mee aan grotere spelen met hun hele verbond of zelfs een massaspel met alle Krinkeldeelnemers. Samen genieten ze van shows en spektakels met heel wat ambiance. Hebben ze wat tijd vrij? Dan kunnen ze snuisteren op de Chiromarkt of even bekomen je even van de drukke dag. ‘s Avonds zetten ze zich neer en praten ze bij met hun beste vrienden.
Yoko Van Opstal
Wat kan je doen als Vriend van de Chiro?
Misschien krijg je een overweldigend gevoel van nostalgie als we spreken over Krinkel. Je hebt er misschien wel de mooiste momenten van je Chirocarrière beleefd. Ook jullie zijn nog altijd welkom. Vrienden van de Chiro zullen uitgenodigd worden op een netwerkmoment tijdens Krinkel.
Kan ik nog meewerken aan Krinkel?
Krinkel is een unieke kans om achter de schermen te zien hoe groots de Chiro kan zijn. Heb je tijd en zin om mee te werken? Natuurlijk kan dat! Als helper op Krinkel zorg je er mee voor dat duizenden leiders, leidsters, aspi’s en VB’s een onvergetelijke ervaring hebben. En ook jij zal niet in de kou blijven staan: geniet van de dankbaarheid, het plezier en de voldoening dat je écht hebt bijgedragen aan iets groters dan jezelf.
Op krinkel.be/vacatures vind je een handig overzicht met alle manieren waarop je kan bijdragen aan Krinkel. Van logistieke ploegen of creatieve breinen voor de inkleding tot specifieke taken zoals camions besturen of tenten opzetten: voor iedereen is er een geschikt taakje. Samen maken we er een bivak van waar nog jaren over nagepraat zal worden.
Ben jij erbij?
Nog wat extra goesting krijgen in Krinkel?
Deze geweldige foto’s van de vorige editie zullen daar ongetwijfeld voor zorgen!
LEZERSBRIEF
Mijn Chirohart, dat klopt al vele jaren. Van Chirolid naar Chiroleiding, gewest, verbond, beroepskracht en later als vrijwilliger in de beheersgroep van De Banier en weekendresident in Heibrand.
Het zal je niet verbazen dat ik ook mijn man in de Chiro leerde kennen. Ondertussen ben ik mama van twee Chirodochters. De oudste bij de kwiks, de jongste bij de ribbels van Chiro Paragon (MolGompel).
verkleedkleren zoeken, enz. Zo leuk!
Uiteraard gaf ik haar veel te veel kleren mee, hoewel ik vroeger zelf genoeg had aan één rok voor tien dagen.
De valies voorbereiden was één ding, mezelf voorbereiden op het moment dat je je kind echt ziet vertrekken op kamp is iets anders. Als leiding kon ik toen niet helemaal inschatten wat het betekent om als ouder je kind zeven of tien dagen mee te geven.
Nog voor hun eerste Chirozondag maakten ze al een Krinkel en heel wat weekendjes op Heibrand mee.
Trots maar met de nodige spanning brachten we Liesl (mijn oudste dochter) naar de startdag van Chiro Paragon. Enkele uren later kwam ze megaenthousiast weer thuis, haar Chiroavontuur was gestart!
Elke zondag opnieuw paraat en in de zomer helemaal klaar voor het eerste kamp. Over heimwee dacht ze niet na. Zeven dagen plezier, daar keek ze heel hard naar uit. Samen de valies inpakken voor het kamp: het kampboekje lezen,
Maar de fantastische leidingsploeg in Gompel zorgde voor veel vertrouwen. Toen we haar zeven nachtjes later weer gingen ophalen, leek ze wel een jaar ouder geworden. Op kamp leerde ze veel bij. Ook het groepsgevoel op kamp had ze helemaal te pakken, ze straalde: “Kijk mama, ik hoor hierbij, hé.”
Voor de start van haar vierde
Chirokamp kreeg Liesl veel heimwee en dus twijfelde ze om mee te gaan. Met wat overtuigingskracht van haar leidsters en vriendinnen werd toch de valies gepakt, maar het vertrek ging gepaard met veel
traantjes. De VB’s hielden ons op de hoogte en we hoorden dat ook de eerste dagen op kamp echt moeilijk waren. Daar als ouder mee omgaan was heel lastig. Hoe ver gaan we, wanneer ga je ze toch terughalen op kamp, enz.? De groep zorgde heel goed voor haar: iedereen ging een babbeltje met haar doen, motiveerde haar voor de spelletjes, een leidster vertelde over haar eigen ervaringen met heimwee. Zo kon Liesl in haar hoofd de klik maken en werd het een superleuk kamp. Achteraf was ze megatrots dat ze dit had gedaan. Ondertussen maakt ze alweer plannen voor het volgende kamp. Zelf denk je terug aan hoe het was toen je vroeger zelf heimwee had en besef je: amai, Liesl gaat daar sterker mee om dan ikzelf toen.
Ida, onze jongste dochter, begon twee jaar na Liesl aan haar Chiroavontuur. De grote zus was zo trots dat ze haar kleine zus kon meenemen. Op voorhand vertelde ze haar alle goede verstopplekjes, leerde ze haar ‘de alewiejo’ en legde ze uit wie de leidsters waren. Ook wij waren supertrots op onze twee Chirodames.
“Mama, ik vind het niet meer leuk in de Chiro”, zei Ida in de loop van het tweede jaar. Eerst probeer
Door Leen Van Vaerenbergh
je haar te overtuigen, maar dan bedenk je: het is niet omdat wij dat als ouders leuk vonden, dat zij dat ook leuk moet vinden.
Na een half jaar zonder Chiro vroeg ze in september om nog eens te gaan kijken. De leidster van Ida kwam vragen of ze misschien eventjes wilde meedoen. Sindsdien weer elke zondag twee vrolijke Chirodames!
Je dochters die hun eigen Chiroavontuur beleven, het is zo mooi om te zien. Het groepsgevoel, leren opkomen voor zichzelf, zorgen voor de anderen, winnen en soms verliezen, opkijken naar de leidsters, voor elkaar zorgen bij heimwee, hard spelen tot de kleren niet meer proper raken en vrienden maken voor het leven.
Dat avontuur, dat Chirogevoel, dat overstijgt de generaties. Elke generatie heeft haar eigenheid maar waar het in de Chiro echt om gaat, daar staat geen leeftijd op.
Ik wens hen nog een supermooie Chirotijd!
VRIENDEN VAN KRINKEL
Op zaterdag 22 augustus zijn de Vrienden van de Chiro welkom om een vleugje Krinkel mee te pikken. Er wordt achter de schermen nog hard gewerkt, dus weten we nu nog niet exact wat er op het programma zal staan die dag. Sowieso een rondleiding op het Krinkelterrein, waarschijnlijk ook wel een lekker stukje taart en wie weet nog veel meer. We houden jullie op de hoogte over de inschrijvingen en wat er te beleven valt. Maar 22 augustus mogen jullie dus al met fluo markeren in jullie agenda!
GASTGEZINNEN GEZOCHT
Een vleugje avontuur, een snuifje vriendschap en een schep magie: Krinkel is in aantocht! Van 20 tot 26 augustus verandert Merksplas in een bruisend kampterrein waar leiding, aspi’s en internationals van over de hele wereld samen een onvergetelijk avontuur beleven. Op onze internationale kampgrond ontmoeten culturen elkaar en ontstaat er vriendschap zonder grenzen.
Sommige van onze internationale Chirovrienden kunnen niet exact op de Krinkeldagen reizen. Daarom zoeken we gastgezinnen die hen een paar dagen voor of na Krinkel willen ontvangen.
Krinkel Internationaal start al op 20 augustus. Door hen thuis op te vangen, geef je hen de kans om het dagelijks leven in België te ontdekken.
Heb jij zin om je deur én hart open te zetten voor een stukje internationale Chiro bij jou thuis? Laat van je horen en word gastgezin!
Neem contact op met de internationale Krinkeltrekkers:
Febe Deherder (0471 99 46 69) en Anne Wemers (0489 42 50 97) of mail naar internationaal@chiro.be.
VERBOND DOORGROND
Verbonden zijn de ruggengraat van de Chiro. Ze vormen de brug tussen ‘de grote Chiro’ en de lokale groepen en gewesten. Ze hebben een onvoorwaardelijke inzet en liefde voor onze jeugdbeweging, en daarnaast zijn het superplezante bendes. In deze editie maken jullie kennis met de vrolijke vrienden van verbond Limburg!
Staf, Daan, Quinten, Mathijs, Dieter, Eveline, Arne, Lara, Ellen W., Robin, Valerie, Julie, Cathy, Ellen T. en Clara
Het sjikste verbond met de gezelligste vrijwilligers! <3
Sprankel Kaboetsjistan
Mejoge Kluts
Kroïnjel Limburg Langeman
VERBOND LIMBURG
Wij zijn een ploeg van vijftien geëngageerde vrijwilligers verspreid over heel Limburg (bekijk onze snoetjes zeker eens goed op de vorige pagina).
Samen zetten wij onze schouders onder de Chirowerking in Limburg (lokale groepen, gewesten en het verbond).
Huh? Een verbond?
Wel, we doen samen met de gewesten ontspannende activiteiten, bespreken inhoudelijke documenten om de werking in Limburg te verbeteren, organiseren cursussen en helpen bij nationale evenementen.
Dit werkjaar is dankzij Krinkel extra speciaal. Wij nodigen bij deze alle Vrienden van de Chiro uit om eens een bezoekje te brengen aan de gezelligste kampgrond. Wedden dat je niet meer naar huis wil?
Team Limburg for the win!
Wij zijn een zeer open ploeg, iedereen is meer dan welkom en kan helemaal zichzelf zijn. We doen veel moeite om het gezellig te maken: teambuilding, spontane uitstapjes, iets drinken na een vergadering, het organiseren van etentjes, housewarmings, enz. En we zien elkaar vaak tijdens de vergaderingen, maar nog liever erbuiten!
Bij ons is er altijd tijd en ruimte voor plezier, zelfs tijdens serieuze vergaderingen. Een mopje hier of een grappige opmerking daar: een lach is nooit ver weg als je bij Limburg bent. Wij zijn niet voor niets ‘het gezelligste verbond’. Op die manier proberen wij het luchtig en fijn te houden voor iedereen.
WIST JE DAT
... ons prachtige Chirohuis De Kalei nog op zoek is naar vrijwilligers? ‘t Is echt het tofste en mooiste Chirohuis dat er bestaat, met de beste huisverantwoordelijke: onze geliefde Marc.
... enkele verbonders afgelopen zomer van Hasselt naar Sankt Vith (de verst gelegen Limburgse Chirogroep) zijn gewandeld? Een zotte ervaring, maar wij zijn megatrots op de verbonders die dat deden!
... het verbond vorig jaar een feest gaf voor hun 80+2e verjaardag? We nodigden iedereen die ooit in het verbond zat uit voor een lekkere barbecue en een gezellig kampvuur. Verder maakten we een museum met foto’s, vergaderverslagen, anekdotes ... Het was een zalige avond met veel mooie herinneringen. Weetje: met onze 80+2 jaar zijn wij trouwens het oudste verbond.
... de vrijwilligers van Chirolink officieel bij verbond Limburg horen? Megatrots!
... onze place to be boven De Banier in Hasselt is? De Vaartstraat, zoals we het altijd noemen, is onze tweede thuis. Afgelopen jaar kleedden wij die mooie locatie nog wat mooier in: we zetten een geel laagje verf op de muur, hingen foto’s van verbonders en een verjaardagskalender op en schilderden ons logo in het groot op de muur. Het is hier nu nog gezelliger!
... wij een documentje bijhouden met al onze versprekingen? Dat zorgt voor ludieke momentjes!
... wij de ‘sjikste’, coolste, beste, liefste en mooiste beroepskracht van heel Chiroland hebben? Ilkan!
Onze gewesten
Als verbond maken wij werk van een goede samenwerking met onze gewesten. Dat vinden wij als ploeg belangrijk. Wij doen dat onder andere door aan elk gewest een meter of peter toe te kennen én door de werkgroep LimBrug op te starten.
Onze tien fantastische gewesten: Hey, Kaboetsjistan, In ‘t Sant, Snorkel, Sprankel, Mejoge, Langeman, Kroïnjel, Kluts en Raffifant.
LimBrug
Een werkgroep die letterlijk de brug vormt tussen iedereen binnen Limburg. Daar zitten verbonders in en van elk gewest minstens één vrijwilliger. Die personen organiseren samen informatieve (bv. een uitwisselingsmoment tussen de gewesten) en ontspannende activiteiten (bv. een kampvuuravond of een leuke spelnamiddag) voor alle Limburgse kadervrijwilligers.
Volg ons zeker op Instagram: instagram.com/Chirolimburg!
DE LAATSTE RIT VAN FRANK EN
ALOIS: “VOOR ONS WAREN DAT ALTIJD FEESTDAGEN”
Je hebt Samson en Gert, Luigi en Mario, Suzanne en Freek, enz. Maar in Meerle spreken ze maar over één duo: Alois en Frank. Zij gingen onlangs op Chiropensioen na vele jaren dienst als vrachtwagenchauffeurs voor de lokale groepen. Buitenband belde hen op voor een afscheidsinterview.
Buitenband: Dag Alois en Frank! Stel jullie zelf eens voor.
Alois: Mijn naam is Alois Broekmans, 70 jaar oud en 59 jaar geleden ben ik voor het eerst naar de Chiro gegaan. In 1980 ben ik dan gestopt, maar loslaten heb ik nooit gedaan, want nadien ben ik voor Chiro Sint-Jan en Chiro Sint-Lutgard met de vrachtwagen beginnen rijden om al het materiaal van en naar het kamp te vervoeren. En dat doe ik met Frank ondertussen al 35 jaar.
Frank: Dat klopt! Ik ben Frank Jespers en ben 64 jaar. Als zesjarige ben ik bij de speelclub gegaan en heb daarna alle afdelingen doorlopen. Grappig weetje: Alois is mijn leider
geweest bij de aspi’s. Al mijn kinderen hebben in de Chiro gezeten, dus je kan wel zeggen dat Chiro zeer aanwezig is in mijn leven.
Buitenband: Hoe zijn jullie 35 jaar geleden achter het stuur van de vrachtwagen beland?
Frank: Wij kwamen de VB’s van de Chiromeisjes tegen op ons wijkfeest en zij waren een beetje in paniek. Ze hadden nog niemand gevonden die met al het materiaal
naar de kampplaats wilde rijden en toen hebben wij ons kandidaat gesteld. Ik had nog wat connecties in de transportwereld en vond uiteindelijk iemand die gratis een vrachtwagen ter beschikking wilde stellen. Daar zijn wij trouwens heel dankbaar voor, dat er zoveel behulpzame bedrijven waren in de afgelopen 35 jaar!
Buitenband: Zijn jullie dan na al die tijd een geoliede machine geworden?
Frank: Wij hebben een heel systeem uitgebouwd in de loop der jaren. Eerst gooiden we alles los in de laadbak, daarna gebruikten we karren van de post. Maar dat was allebei geen succes. We hebben het nog geprobeerd met vleesbakken van de slager – uitgespoeld uiteraard – maar het succesrecept bleken appelboxen van de veiling. Daar zetten we dan de namen van de afdelingen op, zodat het snel duidelijk was wat waar hoorde.
Wij hebben daar altijd veel plezier in gehad. Dat was voor ons echt een tweedaagse uitstap waar we lang naar uitkeken. Ook omdat we elkaar niet elke week zagen, maar dat was ons moment.
Frank: Alois zorgde dan altijd voor eten en drank. Geen boterhammen en water, maar koffiekoeken en chocomelk. Normaal drink ik dat niet, maar dan wel.
Buitenband: Engagement is één ding, maar met een vrachtwagen kunnen rijden is iets anders. Konden jullie dat al?
Frank: Tijdens mijn verplichte legerdienst heb ik al wat achter het stuur van een vrachtwagen gezeten. En ook in mijn latere jobs kwam er altijd wel een aan te pas.
Ik verzamel miniaturen van vrachtwagens, dus je kan wel zeggen dat de liefde groot is.
Alois: Ik heb 15 jaar lang met de vrachtwagen gereden. Dan ben ik verhuisd en postbode geworden.
Buitenband: Twee ervaren rotten die samenwerken met jonge leidingsploegen. Hoe verliep dat?
Alois: Heel goed. Wij reden zowel voor de jongens- als voor de meisjesgroep. Dat was nooit een probleem.
Frank: Het zat ‘m in de kleine dingen. De meisjes gingen eens in een cirkel zitten voor het vieruurtje en opeens kwam er een klein meisje naar ons. Ze gaf ons een snoepje, wat ik heel lief vond.
Buitenband: Zijn er zo van die verhalen die jullie nooit meer zullen vergeten?
Alois: Eigenlijk hebben wij weinig brokken gemaakt in al die jaren. En die keer dat jij bijna van een bergje bent gereden.
Frank: Juist, dat was in Geraardsbergen. We moesten een smal weggetje nemen en zakten wat weg. Ik heb toen vol op het gaspedaal moeten staan om ons eruit te trekken. Maar meestal waren we zo goed voorbereid dat er niet veel kon mislopen. Ik ging altijd al eens op verkenning en kon zo goed inschatten wat we nodig hadden om alles veilig te laten verlopen.
Buitenband: En nu komt er dan een einde aan het verhaal?
Alois: Normaal gezien wel.
Buitenband: Normaal gezien?
Frank: Eigenlijk was het onze laatste rit, maar ik doe de deur niet helemaal dicht. Mijn zoon werkt in de transportwereld en stiekem hoop ik dat hij mijn taak overneemt. Als hij dat wil doen, ga ik hem zeker wegwijs maken.
Alois: En waarschijnlijk gaan we toch nog eens een kijkje nemen als de vrachtwagen ingeladen wordt.
Frank: Ik ga het wel heel erg missen.
Alois: Ik ook. Dat waren echt onze feestdagen van het jaar.
Frank: Ik kreeg altijd tranen in mijn ogen als de kinderen dan uiteindelijk vertrokken, ook al waren het de mijne niet.
Buitenband: Ik moet dus niet vragen of jullie het allemaal opnieuw zouden doen?
Frank: Zonder enige twijfel!
Alois: Direct.
PRIKBORD
We zijn een oud-leidingsgroep van de jongensleiding van Chiro Don Bosco (Putte-Grens), beter bekend als Preut. Die naam staat voor Puts Recreatief, Educatief, Universeel Team. Met Preut gaan we jaarlijks op weekend om samen iets bijzonders te beleven en de band onder elkaar sterk te houden.
Zelf zit ik nu drie jaar in de groep, maar in die tijd hebben we al heel uiteenlopende dingen meegemaakt. Zo sliepen we eens op een boot in het Willemdok in hartje Antwerpen. Een unieke ervaring waarbij we wakker werden met zicht op de stad en zo onze vishengel konden uitgooien, om vervolgens een rumtasting te doen. Het jaar erop trokken we naar de Brink in Herentals, van waaruit we de stad gingen verkennen en samen cultuur opsnoven om te eindigen in een zeer goed Grieks restaurantje.
Dit jaar koos de organisatie opnieuw voor iets helemaal anders: een kanotrektocht in Nationaal Park De Biesbosch in Nederland. Daar peddelden we met al ons kampeermateriaal van de ene kampeerplek naar de andere, volledig omringd door natuur en water.
Wat mij persoonlijk opvalt, is dat elk weekend compleet anders was, maar telkens een onvergetelijke ervaring. Het is net die variatie en samenhorigheid die Preut voor mij zo bijzonder maakt.
Groetjes
Ben
Chiro Radium Meisjes blaast dit jaar 75 kaarsjes uit en dat hebben we gevierd met een wondermooie reünie! Oud-leidsters van alle generaties kwamen samen voor een dag vol vriendschap, plezier en nostalgie. We zongen oude klassiekers en dansten alsof er geen tijd verstreken was. En één ding werd opnieuw duidelijk: Chiro laat ons nooit meer los.
Groetjes
Emma Sciaens
Tijdens ons zomerbezoek aan de tentoonstelling ‘100 jaar KAJ’ in de Onze-Lieve-Vrouwekerk in Laken. Een mooie sobere terugblik op het werk van Jozef Cardijn en de blijvende actualiteit van zijn boodschap over waardigheid en sociale rechtvaardigheid.
Groetjes
Guido en Jan
Bernard bereikte deze zomer een bijzondere mijlpaal: hij ging voor de 50e keer mee op kamp. Al die jaren stond Bernard klaar als ruggensteun, luisterend oor en bruggenbouwer tussen leiding, ouders en de buurt. Bernard zag al talloze leidingsploegen komen en gaan, maar slaagde er telkens in om hen te motiveren, te ondersteunen en het Chirovuur brandend te houden.
De groep vierde het jubileum met een bedankingsfeest en een luid applaus. Want vijftig keer mee op kamp, dat is meer dan een cijfer. Het is een engagement vol enthousiasme, mooie herinneringen en een groot hart voor de Chiro.
Groetjes
Chiro Wistik Tof
Samen met Jacotte Brokken testte Chiro Overal welke invloed een fluohesje heeft in het verkeer. Aan de hand van een aantal testen kwamen we tot de conclusie dat reflectiestrepen op een fluohesje of een reflectievest het beste was. Vergeet dus zeker je fluohesje niet als je naar de Chiro fietst!
“IK WIL ERVOOR ZORGEN DAT DE KARMEL EVEN MAGISCH VOELT ALS HET VOOR ONS WAS”
De Chiro draait op vrijwilligers, op elk niveau: van wekelijks leiding geven tot nationale kaderploegen. Een groep vrijwilligers die je misschien nog niet kende, zijn de residenten: zij zorgen ervoor dat iedereen zich in een Chirohuis thuis voelt.
Residentenploegen zijn vaak groepen Chiroleiding die na hun engagement als leiding nog iets samen willen doen. Maar wist je dat het residentenleven ook kan worden doorgegeven van vader op zoon, moeder op dochter? Dat is toch het geval bij de Hinnekens: een echte residentenfamilie. Laurence is de kleindochter van Anton en Josian en nichtje van Marian en An. Naast een familienaam hebben ze nog iets gemeen: allemaal zitten ze in een residentenploeg van Chirohuis De Karmel in Brugge.
Marian en haar zus begonnen als resident toen ze zelf nog in het
verbond zaten. Later gingen ze elk met hun eigen gezin en kinderen resideren én staken ze zelfs hun ouders aan, die op hun beurt met een bevriend koppel een ploeg vormden.
Hoe komt het dat jullie met zo veel mensen in één familie resident zijn?
Marian: Chiro, dat kruipt in jou, hé!
Josian: ‘t Was hier allemaal Chiro, in de familie!
Marian: Chiro is een manier van leven en dat zet zich door. Van lid tot resident, het is leuk dat je Chiro kan verderzetten, zowel op professioneel niveau als in je privé.
Door Emelie
An: En da’s leuk dat je op meerdere vlakken ervaring opdoet. Onze gasten vinden dat tof omdat we doorgeven wat we zelf meekregen.
Laurence: Voor mij is het begonnen door gewoon eens mee te gaan. Tante Marian vroeg of ik zin had om mee te gaan naar De Karmel om te helpen koken. De magie van De Karmel voel je meteen, de herinneringen van hier als kind te zijn.
An: Je ziet ook de evolutie, de grote veranderingen op het terrein. En je denkt terug als je foto’s ziet: toen stond die boom daar, of je denkt aan alle spelletjes die je ooit hebt gespeeld.
Laurence, jij bent als kind dus regelmatig met je familie mee geweest naar De Karmel?
Laurence: Ja! Als kinderen speelden we daar vaak
verstoppertje. Elke keer als ik terugkom op het domein met die sleutelbos in mijn handen, de verantwoordelijkheid die je krijgt, dat doet wel iets. Je bent verantwoordelijk voor iets dat voor jou als kind zeer magisch was. Zo’n gebouw. Zo’n domein. En dan wil je ervoor zorgen dat dat voor kinderen die daar nu komen ook zo magisch is.
Marian: Met vrienden van de kookploeg gingen we ook naar De Karmel, en hun kinderen kennen De Karmel als ‘het kasteel van Marian’. Als ik praat over De Karmel is ‘t meteen: “Aah, uw kasteel.” Magisch hé!
Laurence: En het zit in zeer kleine dingen. Zelfs het eten opscheppen als klein meisje was zoiets speciaals!
Hebben jullie een favoriete herinnering?
Marian: Ik had een gesprek in de keuken met een vriendin die op dat moment al twee kindjes had. Het ging over een extra kindje of niet, met een lijstje vol pro’s en contra’s. Hun derde kindje is daar toen beslist. En met de zussen in de keuken Hints spelen. We moesten dan de kookvoorbereidingen doen, maar speelden altijd spelletjes tussendoor.
An: Een andere keer toen we er waren, was het Zoës zesde verjaardagsfeestje. Het thema van haar feestje was toepasselijk: prinsessen in het kasteel. Ze mocht als jonkvrouw aankomen en spelen over het hele domein!
Marian: We hebben eens met de familie verstoppertje gespeeld met iedereen. Iemand had toen de kast met glazen helemaal leeggehaald en was erin gekropen. Maar verstoppertje hebben we veel gedaan, er was plaats genoeg. Gangen, luikjes en deurtjes waarvan je niet wist hoe of waar je ging uitkomen.
Laurence: Een van mijn leukste herinneringen is toen we met de familie gingen. Dan mochten we kiezen in welke kamer we sliepen. Mama en papa sliepen in een kamer en met de drie kinderen mochten we alleen slapen. We hadden toen de verste en grootste kamer gekozen, helemaal op het einde van de gang. Met z’n drieën, terwijl er zeker twintig bedden stonden. “En welk bed ga je kiezen?” Uiteindelijk lagen we gewoon alle drie naast elkaar. De mooiste herinneringen blijven als kind, de magie. Je kwam dat nergens tegen op die leeftijd.
FAQ
Wat doet een resident?
Het is de bedoeling dat je de verblijvende groepen een zo goed mogelijk verblijf geeft. Dat betekent: koken als er gekookt moet worden. Je krijgt uitgeschreven menu’s en alle benodigdheden worden geleverd op voorhand of de dag zelf. Verder ben je verantwoordelijk voor het domein en de verblijvende groepen als er zich incidenten voordoen. Deels conciërge, deels kookploeg en deels aanspreekpunt. Het leuke is dat je dat kan combineren met vrienden en familie en dat je tijd hebt voor elkaar.
Met hoeveel resideer je?
Dat hangt af van de grootte van de groep die komt. Soms gewoon met het gezin en de kinderen. Veel hangt ook af van het praktische werk, zo zwaar is het niet. Het wordt ons wel makkelijk gemaakt, bv. door geschilde aardappelen aan te kopen. Het lastigste zijn de brandalarmen die afgaan door rookmachines, kaarsen of fondues. En soms is er eens een groep die meer hulp nodig heeft. Dan moet je al eens een monitor opvangen, maar dat kunnen we ook wel. We kunnen altijd op onze familie rekenen als we met te weinig zijn!
DE NIEUWE HUISVERANTWOORDELIJKE VAN
DE HAGAARD: INGRID
Hoe ben je bij de Chirohuizen terechtgekomen?
Deze job is een combinatie van al mijn vorige. Ik heb vijf jaar in een restaurant gewerkt en ben daarna bij DHL begonnen. Daar ben ik dertien jaar blijven plakken op de aankoopafdeling. Na DHL heb ik twee jaar voor een lokaal bedrijf gewerkt dat in grondwerken deed om dan uiteindelijk bij Veolia te belanden, een groot bedrijf gespecialiseerd in grondsaneringen. En nu combineer ik de ervaring van al die jobs bij De Hagaard. Dat is ook meteen waarom ik het zo graag wilde doen.
TAEYMANS
(48)
ook voor gezorgd dat ik al wat beter voorbereid was.
Wat zou je graag bereiken als huisverantwoordelijke van De Hagaard?
Het grote doel is om de bezetting omhoog te krijgen. Daar zijn we al volop mee bezig door mails en enquêtes uit te sturen.
Welke soort groep ontvang je het liefst hier?
Jeugdbewegingen! Zij hangen altijd heel erg aan elkaar en dat brengt veel sfeer in de eetzaal.
De eerste weken of maanden op een nieuwe job kunnen best spannend zijn. Hoe was dat voor jou?
Ik heb hier snel mijn draai gevonden, al stond ik in mijn eerste weekend wel voor een vuurdoop. Er kwam een groep van 110 mensen op bezoek en ik had nog nooit in een grootkeuken gewerkt. Maar alles is goed verlopen en zo leerde ik het snel.
Voordat ik hier startte, ben ik bij de andere Chirohuizen langsgegaan. Ik kreeg veel tips van collega’s en werd goed geholpen. Dat heeft er
Wat is volgens jou de grootste troef van De Hagaard?
Het nieuwe gebouw en de open omgeving.
Heel veel succes!
Zelf resident worden?
Contacteer een Chirohuis in jouw buurt of zoek het iets verder. Contactgegevens en zoveel meer vind je op de website van de Chirohuizen. Tot snel in het betere jeugdverblijf!
SPELEN IS NOODZAKELIJK
Bestaat er Chiro in Gaza? De vraag lijkt onwezenlijk, maar het antwoord is ja. Via mijn contacten met Caritas Jerusalem en het Latijns Patriarchaat in Jeruzalem kwam ik in contact met de sociale media van de enige parochie in Gaza-Stad. Voor 2020 woonden er nog zo’n drieduizend christenen in Gaza, vandaag is dat aantal gedaald tot 450, die bij het schrijven van dit artikel toevlucht hadden gezocht in de gemeenschap rond de Heilige-Familiekerk. Er is een continue lijn tussen de eerste christenen en deze mensen.
Groot was mijn verbazing toen op Facebook beelden en filmpjes opdoken van spelende kinderen en jongeren in een setting die ik alleen maar kon omschrijven als Chiro. Het bleek het Oratorium Mar Youssef (Sint-Jozef).
Sommigen herinneren zich dat
onze Fimcap-partners in Italië de oratoria in Milaan, Brescia en Bergamo waren/zijn. De werking lijkt op Chiro, maar verschilt lichtjes: het religieuze element is er nog altijd heel sterk. Laten we zeggen dat ze gebaseerd zijn op de driehoek spelpleziergemeenschap-geloofsopvoeding. Dat was ook de oorspronkelijke basis van Chiro. Michel Sabbah, later patriarch van Jeruzalem, leerde de werking kennen in Italië in 1964 en introduceerde de methode in parochies in Palestina. Tijdens mijn periode in de Fimcap had ik evenwel nooit contact met hen ...
Kijk zelf maar, ze spelen spelletjes die ook bij ons populair zijn. In groep, met leeftijdsgenoten, met leiding die je vertrouwt ... De omgeving is anders. Ze komen samen voor het portaal van de
kerk, in de veilige omheining. Mensen brengen hun kinderen onder in het kerkgebouw, omdat het leger de opdracht kreeg het te sparen. Pastoor Gabriel Romanelli zegt in een van zijn Facebook-posts dat het voor de kinderen uitermate belangrijk is om zelfs meer dan wekelijks bij elkaar te komen. ‘Spelen is noodzakelijk’, zegt hij met veel wijsheid. Wie zien we op de foto’s? Jongeren die ons tegemoet lachen, en spelen. Er is altijd hoop.
Erik De Smet, nationaal vrijgestelde Kipdorp (1992-2000), nadien Chiro Dolfijn, nu journalist Otheo/K&L
IN HET NIEUWS CHIRO
In Chiroland gebeurt er altijd wat. Grote evenementen of kleine gebaren, achter elk initiatief zit een verhaal. Wij staken onze neus in verschillende kranten op zoek naar de meest opvallende.
Chiro Itegem zoekt oud-leiding en kookouders voor uniek stickerboek:
Een
70-jarig bestaan moet worden gevierd. En bij Chiro Itegem doen ze dat op een wel heel originele manier. Met een stickerboek van alle leden, leiding, oud-leiding, kookouders en VB’s willen ze hun jubileum extra speciaal maken. “Op deze manier brengen we generaties samen en creëren we een leuk aandenken”, zegt Tess Van der Heyden, groepsleidster van Chiro Itegem.
“Samen met de plaatselijke Delhaize maken we een stickerboek”, gaat Tess verder. “Het idee ontstond in de aanloop naar het 70-jarig bestaan van de Chirogroep.” En na enkele fotomomenten en heel wat vergaderingen is het boek bijna klaar. “Het was veel meer werk dan we oorspronkelijk dachten. Eerst moesten we de leden infor-
“Hoe meer mensen, hoe mooier en vollediger het wordt”
meren en om toestemming vragen, daarna zoveel mogelijk mensen uit het verleden van onze Chirogroep bereiken en dan nog de fotoshoots in goede banen leiden.”
Door een oproep te doen in hun Facebookgroep zorgde Chiro Itegem dat de bal aan het rollen ging. “Oud-leiding bracht elkaar dan op de hoogte en zo is er wel wat gehoor gegeven aan onze oproep. Zeker wanneer we ook nog eens met ons idee in HLN verschenen.”
De fotoshoots waren niet alleen leuk voor de leden, ook oudere generaties hadden veel plezier. “Er kwamen spontaan grappige verhalen bovendrijven, iedereen begon te vertellen en deelde zo hun herinneringen aan Chiro Itegem.”
Alle leden zullen een boek krijgen met hun eigen sticker en dan is het de bedoeling dat ze de anderen verzamelen in de plaatselijke Delhaize. Ook als je niet in de Chiro zit, krijg je dus de kans om mee te doen. “Het is een grappig idee dat foto’s met onze hoofden verkrijgbaar zullen zijn in een winkel”, lacht Tess.
Bron: HLN
Twee Turnhoutse Chiro’s geven elkaar het ‘ja-woord’ en fuseren:
“Steeds moeilijker om leden te vinden”
Eentrouw in Chiroland is al lang niet meer uniek, eentje tussen twee Chirogroepen is dat wel. In Turnhout stapten Chiro Jopi en de Groene Chiro samen in het huwelijksbootje, een fusie zeg maar. Het resultaat? Een gloednieuwe groep: Chiro Bink. “In onze stad zijn er veel jeugdbewegingen voor weinig jongeren, dus we wilden de krachten bundelen”, aldus Brent Noyens, groepsleider van Chiro Bink.
Met een plechtig huwelijk op het stadhuis van Turnhout bezegelden Chiro Jopi en de Groene Chiro hun liefde. Niet voor het fiscale voordeel, maar wel om voortaan samen te werken. “We waren twee kleine Chirogroepen, dus het leek ons beter om samen te gaan”, zegt
Brent. “We doen dat vanaf nu onder de naam Chiro Bink. En het leek ons wel geestig om dat met een trouw op het stadhuis te doen.”
Veel overtuiging hadden ze bij de stad niet nodig. Het jawoord werd gegeven zoals het hoort: onder begeleiding van een schepen en met een stampvolle trouwzaal. “De schepen zei tegen ons dat hij nog nooit zoveel volk gezien had op een trouw. Ouders, leden, oud-
leiding, enz. Er kon niemand meer bij.”
Twee Chirogroepen die één worden, betekent natuurlijk ook afscheid nemen van heel wat dingen. “Je lokalen en heel wat herinneringen achterlaten, doet pijn”, vertelt Brent. “Daarnaast zijn er heel wat zaken die anders verliepen bij beide groepen. Dus we moeten onze werking lichtjes bijsturen. Maar in de zomer hebben we al heel wat zaken samen gedaan en zo leer je elkaar wel beter kennen. Rome is ook niet op één dag gebouwd.”
Het idee achter de fusie was om een kwalitatievere werking op te zetten. En daar zien ze bij Chiro Bink op korte termijn al resultaat van: “Onze jongste groep had op de eerste zondag al meteen 14 leden, dus dat was fijn om te zien.”
En de naam ‘Bink’? “Turnhoutenaren worden soms ‘binken’ genoemd, dus dat leek ons wel gepast.”
Bron: VRT NWS
IN MEMORIAM
Paul Van De Poel
(10 oktober 1934 – 7 augustus 2024)
Paul Van De Poel was verbondsleider van verbond Antwerpen en stond mee aan de wieg van de VvdC. Hij was de huisarchitect voor De Banier, Kipdorp en Heibrand. Hij zorgde met veel vakmanschap voor ons patrimonium en bleef herhalen dat we onze fierheid moeten vertalen in een goede vormgeving.
Hij was in de jaren 60 en 70 lid van de Nationale Leiding, de Beheerraad van vzw Chirojeugd (BAM) en de Kerelscommissie (KWG).
Pieter Wouters
Jeff Dufour (19 maart 1939 – 22 augustus 2024)
Jeff Dufour was spil en bezieler van Chirojongens De Belhamel in Dadizele. Hij speelde een belangrijke rol in verbond West-Vlaanderen. Jeff was jarenlang lid van de Nationale Knapencommissie en werkte tussen 1964 en 1970 mee aan de transformatie van de knapen- naar de topperswerking.
Jan Van Den Audenaerde
Dirk Nuyts (20 maart 1952 – 19 november 2024)
11 november 2024, met 20.000 enthousiastelingen in het Sportpaleis om 90 jaar Chiro te vieren. Dirk, lang van tevoren wist je dat zo’n feestje voor jou te veel zou zijn. Wij gingen zonder jou en we misten je toen al. Vandaag, 30 november, staan we hier om afscheid te nemen.
Dirk, met je enorme geheugen, je passie voor de Chiro en je grappige anekdotes: “Weten jullie nog, tijdens die verbondsraad toen? Ik weet nog goed, Mia, toen in Heibrand ...” Neen, Dirk, wij wisten het allemaal niet meer, maar jij wél!
Na ons laatste etentje in Halle besloot je: “Ik babbel te veel, volgende keer ga ik zwijgen –beloofd!” Dit drastische zwijgen, Dirk, dat hadden we niet zien aankomen; maar jouw verhalen en jouw stem zullen ons altijd bijblijven.
In grote dankbaarheid om zijn leven,
Rob Devlieghere – Mariosa Casaer –Renild Van den Plas – Luce Stappaerts – Mia Gys
Mippe De Meyer (23 augustus 1942 – 4 december 2024) Mippe was een zeer toegewijde, hardwerkende bediende op Kipdorp. Ze werkte op de boekhouding samen met Arie Peeters en Tienne Brijs. Na verloop van tijd werd ze hoofd boekhouding voor De Banier en vzw Chirojeugd. Ze deed dat gedreven en nauwgezet. Ze had een hartelijk contact met de verkoopsters in de De Banierwinkels.
Pieter Wouters
Jef Limpens
(13 januari 1929 – 1 januari 2025)
Jef was geliefd als parochiepriester, als proost van Chirogroepen en in de structuren van de Oost-Vlaamse Chiro. Zijn bijdragen op vergaderingen waren zonder grote woorden, maar getuigden van een diepe bekommernis voor kleine groepen en voor groepen die het moeilijk hadden. Hij had een groot geloof in wat leiding kan betekenen in het leven van kinderen en jongeren. In vergaderingen was hij to the point en zijn wiskundig doorzicht was een godsgeschenk wanneer er financiële beslissingen genomen moesten worden. Jef was een levensnabije priester en een innig goede proost met een heel groot hart voor de Chiro.
Freddy Robberecht
Fred Botterman
(25 september 1942 – 25 juni 2025)
Fred was een Chiroproost in hart en ziel, van zijn Roeselaarse groep tot Chirojeugd Vlaanderen en Fimcap. Samen met Jeff Dufour maakte hij van Merelzang een warm Chirohuis. Fred kon als geen ander mensen samenbrengen, inspireren, enthousiasmeren en luisteren met grote mildheid. Inhoud en speelsheid waren zijn troeven. Met zijn sterk geloof in de Chiromethodiek en zijn onnavolgbare humor was hij inspirator en bindmiddel in de West-Vlaamse verbondsploeg.
Bernadette Vanpoucke
Paul Verheijen
(29 augustus 1939 – 7 augustus 2025)
Pols wieg stond in Neeroeteren, aan de Maaskant. Hij is er vele jaren Chiroleider geweest en werd nadien gewestleider en verbondsleider. In Hasselt leerde hij Maggy kennen. Ze zijn meer dan 60 jaar gelukkig getrouwd geweest en samen met Katleen en Bert vormden ze een gelukkig gezin. Ook na hun huwelijk nam Pol nog verantwoordelijkheid op in de Chiro. Samen met Maggy werkte hij mee aan de uitbouw van een degelijke structuur waarop tot vandaag verder kon gebouwd worden. Pol bleef altijd rustig: hij volgde alles, luisterde altijd goed, oordeelde niet en hielp als er een vraag kwam.
Vorig jaar zijn we in november nog samen naar Antwerpen geweest om 90 jaar Chiro te vieren. Ook daar konden we samen met Pol en Maggy echt van genieten. Niets liet ons vermoeden dat het onze laatste uitstap zou zijn.
We zijn bedroefd om zijn afscheid. Dank je wel, Pol, voor wie je was en wat je voor ons betekend hebt. We zullen je nooit vergeten!
Lut Ulburghs
IN MOEILIJKE TIJDEN LEERT MEN ZIJN VRIENDEN KENNEN!
Ongeveer een jaar geleden moesten we met pijn in het hart drie Chirowinkels sluiten: De Banier in Brugge, Turnhout en SintNiklaas. Tijdens de zomer onderging De Banier Hasselt een transformatie tot een Chirowinkel met beperkte openingsdagen – enkel op woensdag en zaterdag – en een assortiment dat zich specifiek richt op Chirogroepen. Intussen is ook beslist om eind dit jaar de winkel in Aalst te sluiten.
Het zijn moeilijke en pijnlijke beslissingen, met een grote menselijke impact. Trouwe klanten zijn teleurgesteld, Chirogroepen krijgen minder service, en bovenal: geëngageerde medewerkers met een Chirohart moesten afscheid nemen. Uiteraard kregen we veel reacties van onze Vrienden van de Chiro: van ongeloof en medeleven tot begrip en kritische vragen. Daarom geven we graag wat meer uitleg.
De oorzaak ligt bij de financiële moeilijkheden bij De Banier, en bij uitbreiding de Groep Chiro. Drie externe factoren speelden daarin een grote rol:
➤ De coronaperiode veranderde het winkelgedrag ingrijpend. Vlaanderen ontdekte het gemak van online shoppen, terwijl stadswinkels leegliepen. De concurrentie van prijsbrekers als Action werd steeds heviger. Veel fysieke winkels moesten de deuren sluiten – een trend die we helaas ook bij De Banier zagen.
➤ De oorlog aan de Europese grens zorgde voor een sterke stijging van energieprijzen, gevolgd door hogere huur- en loonkosten. De automatische loonindexering is een sociale verworvenheid, maar stijgingen tot 10% op één jaar tijd brachten veel ondernemingen in zwaar weer – ook de detailhandel.
➤ Het fluctuerende ledenaantal van jeugdbewegingen. Tijdens corona steeg het aantal leden spectaculair, maar na de crisis daalde het opnieuw. Dat had een directe impact op de verkoop van Chirokleren, nog versterkt door een bloeiende tweedehandsmarkt.
Maar de Chiro zou de Chiro niet zijn als we bij de pakken bleven zitten. Met nieuwe energie en vastberadenheid smeedden we plannen om het tij te keren:
➤ We zetten in op belevingswinkels met een Maakba(a)r: inspirerende plekken die aanzetten tot spelen, creëren en doen.
➤ Onze webshop kreeg een frisse look, en we versterken onze aanwezigheid op sociale media.
➤ Het assortiment werd herbekeken, gesaneerd en heroriënteerd, met kinderen, jongeren en Chirogroepen als centrale doelgroep.
Mogen wij op onze Vrienden rekenen in de pakjesperiode? In deze Buitenband kun je alvast leuke tips vinden. Of haal onze inspirerende folder in een De Banier-winkel.
€ 15
Vrolijke wandelsok maat 27 - 48 ThrueBlue Chirorugzak
€ 30 ipv € 39,95
Kendama Krom POP LOL
€ 20 ipv € 24,95
Chirosjaal met opdruk € 29,95 Chirobadjas
Knutsel, speel, klik & tag! Laat ons jouw creatie zien via:
de.banier DeBanierCreatief ChirowinkelsDeBanier
VAN HET BOSUILSTADION TOT IN HET SPORTPALEIS
Er zijn zo van die onvergetelijke momenten in een Chiroleven. Voor Magda Vanderwegen – mijn mama – waren dat
Top 64 en 90 jaar Chiro. Ik ging bij haar op de koffie voor een nostalgische terugblik op haar Chiroleven en ontdekte welke indruk die momenten op haar maakten.
Dag mama! Vorig jaar genoot jij in het Sportpaleis van 90 jaar Chiro, maar lang geleden was je er ook al bij. Hoe heb jij Top 64 beleefd?
Magda: We gingen toen met de bus naar het Bosuilstadion. En wij niet alleen. Er waren toen zoveel bussen en een massa volk. Heel indrukwekkend voor een twaalfjarige. Er werden heel wat speeches gegeven, afgewisseld met muziek van de aanwezige muziekkapellen. In de toespraken werd nadruk gelegd op het belang van een aspiwerking en om lang in de Chiro te blijven, want zo bleef je op het rechte pad. We keken onze ogen uit op de choreografieën en het volksdansen; zoiets hadden we nog niet gezien. Dat was nieuw én inspirerend voor ons. In onze latere zondagse werking hebben we heel veel gevolksdanst.
Er was opgeroepen om de Burchtgravin (een beeld van Moeder Maria, red.) mee te brengen, om die te laten zegenen. We hadden zo’n heel grote – die viel en was kapot. Drama! Een anonieme weldoener schonk gelukkig duizend frank (= 25 euro) om een nieuwe te kopen.
Vandaag zijn er voor- en tegenstanders van volksdansen. Er zijn niet veel Chirogroepen die dat nog doen, anderzijds
Door Els Van Doren, nationaal proost van Chirojeugd Vlaanderen
trekken dergelijke workshops op Ambriage of Krinkel veel enthousiastelingen. Hoe ging dat er in de jaren 60 aan toe?
Magda: Volksdansen werd dus een belangrijk deel van onze werking. Dat vroeg een hele organisatie: we hadden de parochiezaal nodig en elektriciteit voor de bandopnemer, die we mochten lenen van de jongens.
In die periode verzeilde onze groep in een moeilijke situatie. Op zo’n volksdansavond werd er al eens een pintje geschonken en dat was tegen de zin van pastoor Donders, die in 1966 de Chirowerking opdoekte. De leiding kwam dan in het geheim samen in de schuur van mijn ouders en zette zo hun werking verder. Zelf mocht ik gelukkig mee op bivak met Chiro Malderen, waar mijn broer proost was. Later kwam er een doorstart van zowel de jongens- als de meisjesgroep. Eerst in het geniep, later kwamen er enkele salesianen van Don Bosco de werking ondersteunen. Vanuit het gewest werden er weekends ingericht om de aspileiding zonder Chiroverleden klaar te stomen.
Hoe zag zo’n zondagnamiddag er verder uit bij jullie, toen?
Magda: De Chironamiddag was meer dan eens op verplaatsing. Met de kroonmeisjes (nu tippers) gingen we te voet vanuit Bertem naar Don Bosco in Oud-Heverlee, voor een spelnamiddag. Of met de leden uit het vijfde leerjaar heel het dorp rond om de tweedejaars ‘kronen’ proficiat te gaan wensen met hun plechtige communie. Om alle afdelingen de ruimte te geven om te spelen, gingen de oudere jongensafdelingen vaak naar het bos en trokken wij naar de speelplaats van de vrije meisjesschool. In de winter werd er meer geknutseld en kreeg de aankleding van het lokaal aandacht.
Als zestienjarige kristimeisjes hadden we ongeveer allemaal een fiets en gingen we soms al fietsend op uitstap. We zorgden er dan voor dat we rond half twee weg waren, want om twee uur begon de Chiro met de opening en groet aan de vlag, het gebed en naar het lof gaan (gebedsmoment in de kerk, red.). We fietsten dan naar de spelnamiddag van een andere Chirogroep in de buurt, om te verbroederen. Zeker bij Don
Bosco of bij Missiehuis De Jacht waren we, samen met andere Chirogroepen, heel welkom. Later, toen we leiding waren en naar de gewestactiviteiten gingen, kwamen we dezelfde mensen tegen. Sommigen van ons mochten – nog – niet uitgaan, dus zo’n gewestavond waar we nieuwe volksdansen leerden, was een leuk alternatief.
Dansen deden we ook massaal in het Sportpaleis. Hoe herinner jij je de avond van 90 jaar Chiro?
Magda: Bij het verlaten van het Sportpaleis dacht ik: de Chiro is na 90 jaar nog springlevend. Heel leuk dat er zoveel energie was om zo’n show op poten te zetten. Bij de samenzang was het fijn dat er liedjes van vroeger tussen zaten. Dat hadden er best meer mogen zijn.
De verschillende dimensies van Chiro kwamen aan bod: een spelnamiddag herbeleven, op tocht gaan en een prachtig kampvuur. Het bracht veel herinneringen naar boven, want Chiro is voor altijd!
Robin Bastaens
SPEELHOEK
TECTONIC
Vul de vakjes van elk dik omrand blok met de getallen 1, 2, 3, 4, 5 (net zoveel als er vakjes zijn).
Vul 1 in bij een blokje met één vakje, 1 en 2 bij een blokje met twee vakjes enz. Vakjes met gelijke getallen mogen elkaar niet raken; ook niet schuin.
IKURA
Plaats de cijfers 1 tot en met 9 op zo’n manier dat de optelsom in zowel de rij als de kolom klopt. Elk cijfer mag maar één keer gebruikt worden. Naast het diagram staan de cijfers die nog geplaatst moeten worden.
WOORDZOEKER
BADMINTON
BLIKLOPEN
DROPPING
DYNAMISCH
ELASTIEKEN
GIETERTJE
GLIJBAAN GRAS
HOEPELEN
MOUNTAINBIKE
PARK PLEIN
PLEINTJE
PLEZIER
RUGBYBAL
SPEELKLEED
SPOORZOEKEN
SPORTVELD
STEP TEAMS TEIL
TENNISSEN
TOLLEN
TRAMPOLINE
TRAPVELDJE
VOETBALLEN
De oplossingen kan je hier vinden:
BELGIE(N) - BELGIQUE
Dubbelpunt magazine tweemaandelijks magazine (verschijnt niet in augustus) - Jaargang 2025-2026 nr.004
Erkenningsnummer: P409362 Afgiftekantoor: Gent X - Afzender: Chirojeugd Vlaanderen - Kipdorp 30 - 2000 Antwerpen
Is deze Dubbelpunt niet voor jou bestemd? Laat het ons weten via info@chiro.be of 03-231 07 95.
VANAF 40 EURO PER JAAR
DOE EEN GIFT
EN STEUN DE CHIRO
Met jouw bijdrage, groot of klein, maak je mee het verschil.
Dankzij de steun van Vrienden van de Chiro konden we het afgelopen jaar:
➤ het sociaal tarief aanbieden aan heel wat kinderen en jongeren.
➤ het geliefde Chiromagazine Dubbelpunt bezorgen aan leiding en hen informeren en inspireren.
➤ lokale Chirogroepen ondersteunen met interessante workshops en vormingen om hun engagement extra te versterken.
Doe je gift via chiro.be/gift of scan de QR-code!
jan sneyers