Praesidiumschacht

Ik begin dit artikel alvast met een korte definitie:

Praesidiumschacht ~ Een schacht die door corona en alle bijhorende maatregelen de kans niet heeft gekregen om zich te laten ontgroenen in zijn schachtenjaar, en zich daardoor als schacht kandidaat heeft kunnen stellen en ook verkozen werd op de verkiezingen van het nieuwe praesidium. Een schacht die ook in het bezit is van een praesidiumlint of een lid van het praesidium dat zijn kiel nog niet heeft mogen ontvangen.

Nu corona opnieuw de bovenhand probeert te nemen, doet dit mij terugdenken aan hoe heel het Chemica avontuur voor mij begon…

Mijn eerste academiejaar was een lang jaar vol online lessen, slechts enkele on campus practica, online spelletjesavonden met Chemica, bingo-opdrachten die we individueel en vaak thuis konden uitvoeren en online cantussen. Ik wens geen enkele toekomstige feut een online cantus toe als eerste cantus. Op zich geen slecht idee in coronatijden, maar voor een domme, onwetende feut die geen flauw idee heeft wat een cantus inhoudt, waren die online cantussen toch redelijk vaag… ik heb mij dan ook gigantisch geamuseerd op mijn eerste échte cantus afgelopen zomer.

Tom probeert op zijn handen te staan om zo een pint te drinken tijdens een online cantus

Anyway, ik was alleszins euforisch toen er tegen het einde van het academiejaar in onze schachtengroep op Facebook een aankondiging verscheen dat we eindelijk gedoopt konden worden. Ondanks dat het geen doop was zoals in een normaal jaar, en onze volledige groep verdeeld werd in 3 afzonderlijke subgroepen, heb ik van elke seconde genoten (zelfs op het moment dat ik lag te kotsen van de look), en dit is ongetwijfeld ook zo voor alle schachten die samen met mij gedoopt zijn.

Het was dan ook zeker een klein beetje een sprong in het onbekende om ons op 12 mei kandidaat te stellen voor een praesidiumfunctie. Ikzelf had op dat moment een groot deel van het praesidium nog nooit in real life gezien. Spijt van mijn keuze heb ik alleszins niet, integendeel!

Nu waren we op dit moment eigenlijk zelfs nog niet eens volwaardige schachten: we zijn dit semester namelijk pas verkocht kunnen worden (samen met een lading nieuwe feuten, die ondertussen ook al omgedoopt zijn tot schacht). Onder de sombrero van señor Juanito Lopez zat dus eigenlijk nog iets anders dan een ‘gewone’ praesidiumschacht. May I present: een praesidium-feut-schacht, of hoe je het ook zou willen noemen…

Maar goed, op dit moment ben ik dus effectief een praesidiumschacht. We zijn in totaal nog met 5: Lore en Raya (onze cursussen), Ayla (PR-intern), Sjarel (sportje) en ik (scriptor). Onze praesidiumschachten van vorig jaar, zijn bij mijn weten ondertussen allemaal ontgroend afgelopen zomer of in het begin van het academiejaar, en zijn daardoor nu volwaardige leden van Chemica en het praesidium, zij zijn ontsnapt uit onze schachtenbak.

Ik ben alleszins dankbaar dat ik als schacht al de kans kreeg om deel uit te maken van het praesidium, maar ik wil toch ook even wat struggles weergeven waarmee een praesidiumschacht zoal mee te maken krijgt: volgende quotes uit onze praesidium groepschat maken volgens mij al veel duidelijk…

“Hoe zit da nu voor de cantus, schrijven praesidiumschachten zich in als schacht?”

“Alright verse praesidiumschachten, voor de cantus morgen: tis toch de bedoeling dat je jouw dik lint draagt maar dan gewoon over de linkerschouder, zal er wat raar uitzien but it is what it is. ”

“Mogen praesidiumschachten feuten kopen?”

“@praesidiumschachten, jullie worden verwacht om je schachtenlint aan te doen op elk doopgerelateerde activiteit, vnvnd inclusief. ”

“Praesiumschachten dragen praesidiumlint rechts op Beiaardcantus. ”

Je merkt het direct: voor elke activiteit moeten we wel eens vragen of het nu de bedoeling is dat we ons dun schachtenlint of ons dik praesidiumlint dragen…

Ook omtrent ontbossingen zijn er zelfs nieuwe regels ontstaan door het bestaan van praesidiumschachten, zoals je kon lezen op pagina 6. Wij kunnen er dus zelf voor zorgen dat medepreasidiumleden ontbost worden, terwijl wij zelf ook kans maken op een ontbossing door een ‘gewone’ schacht.

Tot slot wil ik nog meedelen dat ik (en ongetwijfeld ook andere schachten) toch al serieus uitkijk naar mijn ontgroening. Mijn generatie heeft ondertussen al zijn tweede duo schachtentemmers leren kennen. Na een stevige aanpak van Anso en PJ, moet ik toegeven dat Robbe en Keone zeker waardige opvolgers zijn.

Hopelijk kunnen we volgend semester dus weer volop cantussen en moet onze ontgroening niet nog een jaar uitgesteld worden. Hopelijk is het begrip praesidiumschacht nadien dan ook voor altijd verleden tijd.

Tot in het nawoord!

Jamez

Op dat we in het tweede semester opnieuw volop kunnen cantussen!