Lef mei 2021

Jaargang 21 NR 1

Lef

Samen met Lef onderweg versterkt welzijn

Nieuwsbrief mei 2021

Voorwoord Beste lezer, De lente wil voorlopig maar niet volledig openbloeien. Na meer dan een jaar corona-ellende, willen we jullie verblijden met een nieuwe Lef. Je weet wel... onze interne nieuwsbrief. Onze deels vernieuwde communicatieploeg had er duidelijk zin in!

Ella, Lorraine, Ilene en Carolien zetten hun beste beentje voor en brengen ons weer een sprankelende mix van gesprekken en artikels over CAW De Kempen en zijn/haar medewerkers.

We zien het ook als een soort generale repetitie voor een extern gericht blad. Immers willen we als CAW de erkenning krijgen die we verdienen. Dan moeten we niet alleen hard werken voor en met onze cliënten en partners. We zullen ook tijd en energie moeten steken om dit kenbaar en zichtbaar te maken voor een groter publiek!

Mag ik jullie dan ook uitnodigen om mee te denken over en mee te werken aan deze communicatie? Is er een werking, collega, team,... waarvan je vindt dat deze best wel wat te bieden heeft: laat het ons weten!

Veel leesgenot!

Frans Heylen, directeur

2

Inhoudstafel 4

Team communicatie

6

Interview Julie Van De Putte

10

CAW De Kempen wil voortrekker zijn op vlak van duurzaamheid

12

Wie is Lieven Stoefs, stafmedewerker ‘bouwprojecten’? Dit is zijn verhaal...

14

Leuke ideeën om in verbinding te blijven met je collega’s

16

Thuis werken doen jullie zo...

18

Vrijwilliger aan het woord: maak kennis met Mike Maerevoet

22

Wanneer je bang bent om ‘in je kot’ te blijven

Aangenaam! Wij zijn Carolien, Ella, Ilene en Lorraine en vormen samen team Communicatie.

Lorraine

Ella

4

Ilene

Carolien

Carolien kennen velen onder jullie waarschijnlijk wel. Ze werkt al zeven jaar voor het CAW en neemt alle taken rond lay-out en drukwerk voor haar rekening.

Ella en Lorraine vervoegden het team in 2020, Lorraine als stafmedewerker en Ella als stafondersteuner. Alle uitvoerende taken rond social media, intranet, website, persteksten... staan op haar to-do lijst.

Ilene nam tijdens Ella’s zwangerschapsrust verschillende communicatietaken over, en zij doet dat vrijwillig! Met een diploma Schoolpsychologie op zak en studerend voor een Master Communicatiewetenschappen, zocht en vond zij bij ons een ideale plek om communicatie-ervaring op te doen.

Het heeft eventjes op zich laten wachten, maar... wij zijn heel blij dat we Lef 2.0 aan jullie kunnen voorstellen! Vanaf nu kunnen jullie vier keer per jaar een interne nieuwsbrief verwachten, boordevol interessante verhalen over projecten, werkingen, medewerkers en vrijwilligers van CAW De Kempen. Later dit jaar plannen we ook nog de lancering van een externe nieuwsbrief, meer daarover later!

Hopelijk genieten jullie van deze LEF-editie, laat zeker weten wat jullie ervan vinden! Via communicatie@cawdekempen.be kan je al je feedback, nieuwe ideeën voor volgende edities of gewoon een los brainstorm idee bij ons droppen.

Voor al je communicatievragen kan je sowieso bij ons terecht.

5

Intervieuw Julie Van De Putte BIO: Julie Van de Putte 24 jaar - Kasterlee Studie: Criminologie Team: Gezin, dader en slachtofferhulp Functie: Medewerker Onthaal & Slachtofferhulp

“Al tijdens mijn studies, wist ik dat ik bij Slachtofferhulp wilde werken.”

Levensmotto:

“Het leven is als een curryworst, je moet het zelf speciaal maken.”

In deze coronatijden is het niet zo evident om CAW-collega’s beter te leren kennen. Zeker niet als ze in andere teams werken en we massaal vanuit ons kot aan het werken zijn. Op een druilerige donderdag maakten we via een videocall kennis met Julie Van de Putte. Sinds begin oktober is zij aan de slag als medewerkster bij het Onthaalteam en Slachtofferhulp. Maar blijkbaar was ze al lang geen onbekende meer voor het CAW...

Dag Julie. Proficiat! Je bent onze eerste gast in de nieuwe editie van LEF. Laten we meteen met de deur in huis vallen: wie is Julie en wat moeten onze lezers weten over jou?

“Ik ben Julie, 24 jaar en ik woon in Kasterlee. Ik heb een visuele beperking en heb een blindengeleidehond, Marnie, die mij heel goed helpt en mijn beste maatje is. In mijn vrije tijd doe ik vrijwilligerswerk met kinderen en jongeren. Ik knutsel graag en verder hou ik van lezen, films en series kijken en ter afwisseling ga ik graag naar buiten om te wandelen met de honden. We hebben er twee thuis: Marnie, een zwarte labrador en Odette, een maltezer.

Ik kan ook erg genieten van een dagje winkelen, uit eten gaan of iets gaan drinken. Als er geen lockdown is tenminste...”

Achter zo’n bezige bij, kan niet anders dan een geweldig levensmotto schuilen?

“Ik heb twee motto’s in het leven. De eerste is: ‘Het leven is als een curryworst, je moet het zelf speciaal maken.’ Ik vind het belangrijk om van normale dingen iets speciaal te maken. Zo verwen ik mezelf bijvoorbeeld graag met een uitgebreid bad. Waarom ik dit motto zo belangrijk vind, heeft vooral met mijn oogaandoening te maken. Daardoor kan ik alles beter relativeren en ben ik me erg bewust van de dingen die ik wél kan

doen en ervaren. Ik denk dat ik beter kan genieten van de kleine dingen in het leven dan een doorsnee persoon.

Mijn tweede motto is dan ook

‘Pluk de dag’: van elk moment het beste maken, daar ga ik elke dag voor.”

Kan je wat meer over je visuele beperking vertellen?

“Sinds mijn geboorte heb ik een erfelijke netvliesaandoening, waardoor mijn zicht steeds achteruit gaat. Vooral sinds de puberteit zijn mijn ogen erg achteruit gegaan. Nu zie ik een beetje, maar ik kan geen onderscheid maken tussen bijvoorbeeld een paal of een persoon.

Gelukkig heb ik Marnie, door haar ben ik erg zelfstandig en kan ik op het werk bijvoorbeeld zelf naar de refter of gesprekslokalen gaan. Marnie kent haar weg in het CAW erg goed! Ik heb ook geluk dat ik voor mijn werk zo veel moet luisteren, dat doe ik graag en kan ik ook perfect doen ondanks mijn visuele beperking.

Ik apprecieer enorm de moeite die het CAW gedaan heeft om mij de nodige ondersteuning in mijn job te bieden.

Naast de aanwezigheid van Marnie op de werkvloer, werk ik ook met spraaksoftware. Heel wat mensen hebben mee gezocht naar oplossingen, het doet mij veel deugd dat deze extra inspanning gebeurd is. Ik voel me enorm welkom hier!”

7

Dat is geweldig! Heb je nog extra tips voor andere CAWmedewerkers?

“Ik vind het heel fijn dat mensen zich voorstellen als ik hen ontmoet. Een simpele “Hallo, ik ben...” volstaat voor mij, zo weet ik tenminste tegen wie ik aan het praten ben. Ik heb ook graag dat collega’s goed met Marnie omgaan. Maar wanneer ze een geel harnasje draagt, mag je haar niet afleiden of tegen haar praten. Op dat moment is ze mij aan het helpen. Draagt ze het harnasje niet, is ze net zoals een huishond, en mag je haar wel aaien of roepen.”

Tijd om het over je werk bij het CAW te hebben. Hoe ben je hier terecht gekomen?

“Tijdens mijn opleiding Criminologie wist ik heel snel dat ik met slachtoffers wilde werken. Ik ging op zoek naar een stageplaats voor 10 weken en droomde van een stage bij Slachtofferhulp. Mijn aanvraag bij CAW De Kempen werd goedgekeurd en ik startte deels als onthaalmedewerker en deels voor Slachtofferhulp. Dit was een hele mooie tijd uit mijn studieloopbaan, het was echt de kers op de taart! Na mijn stage

“Ik ging op zoek naar een stageplaats voor 10 weken en droomde van een stage bij Slachtofferhulp.”

8

deed ik hier nog een tijdje vakantie- en vrijwilligerswerk en meteen nadat ik afgestudeerd was, kwam er een vacature vrij. Sinds 1 oktober vorig jaar werk ik deeltijds als medewerker onthaal en slachtofferhulp.”

Ook zorg ik mee voor de juridische en praktische ondersteuning, bijvoorbeeld voor het indienen van een klacht of het zoeken van een advocaat. Voor de rest beantwoord ik soms ook mails van het onthaal en volg ik teamvergaderingen.”

Zo te horen ben je echt op je plek terechtgekomen. Wat zijn je concrete taken?

In deze moeilijke tijd is verbinding erg belangrijk.

Welke positieve, verbindende boodschap heb jij voor je collega’s?

“Eén dag per week doe ik permanentie en beantwoord ik in de voormiddag alle inkomende telefoons voor het onthaal.

In de namiddag bel ik alle slachtoffers die bij ons zijn aangemeld, soms door de politie of door familieleden die ons zelf contacteren. Soms gebeurt het ook dat slachtoffers zelf initiatief nemen om met ons in contact te komen. Dat gaat over slachtoffers van misdrijven, dodelijke of ernstige ongevallen, arbeidsongevallen met dodelijke afloop, nabestaanden van zelfdoding en ook nabestaanden die iemand zijn verloren door corona.

Verder doe ik telefonische, fysieke of videogesprekken met slachtoffers. In die gesprekken ondersteunen we de slachtoffers emotioneel, we volgen het verloop van hun verwerking op, we gaan na hoe (on)veilig ze zich voelen, hoe het lukt om na het slachtofferschap in het leven te staan en bekijken we wat we daarin kunnen betekenen.

“Corona heeft ons enerzijds geleerd hoe belangrijk het is om elkaar via telefoon of video te spreken. Even horen hoe het gaat, ik hoop dat we dat na deze crisis ook blijven doen!

Dat geldt voor iedereen, ook voor je collega’s, het is voor niemand een fijne tijd. Anderzijds zijn er heel wat fijne initiatieven ontstaan, ik hoop dat deze niet verdwijnen. Zo organiseren we binnen ons team een online ‘apero time’.

Ook stuurt elke dag een collega in de Whatsappgroep een liedje door vanop een cd die zij met het eerste zakgeld heeft gekocht. Zo leren we elkaar op een andere manier kennen. Hoe leuk is dat?

Ook vind ik de vele wandelingen een enorm pluspunt. En de lege agenda: het doet me deugd om eens niets te doen!”

Met deze wijze lessen beëindigen we dit fijne gesprek.

9

CAW De Kempen wil voortrekker zijn op vlak van duurzaamheid

De klimaatcrisis is voelbaar en zal de context waarin we leven en werken de komende jaren sterk bepalen. Dat geldt dichtbij huis, denk maar aan dreigende watertekorten en steeds hevigere hittegolven. Evengoed is deze crisis al erg zichtbaar in andere delen van de wereld: het Verenigd Koninkrijk kampt al jaren met zware overstromingen tijdens natte winters, in Australië verwoesten bosbranden steeds verder de natuurlijke omgeving terwijl in Sub-Sahara Afrika de aanhoudende droogte voor hongersnood zorgt na een zoveelste mislukte oogst. De crisis is volop bezig en zal de komende jaren een versnelling hoger schakelen, daar is geen twijfel meer over. De vraag is, wat gaan we er aan doen? Wat doe jij, wat doe ik en - vooral - welk verschil maken we als organisatie?

Als CAW hebben we besloten om van deze acute noodtoestand een prioriteit in ons denken en handelen te maken.

Het is een individuele, maar evengoed een collectieve verantwoordelijkheid om als organisatie nu acties te ondernemen.

Een crisis kan beangstigend zijn, maar is tegelijk een kans om sommige zaken heel anders aan te pakken. Ons vertrekpunt is eenvoudig: ecologische duurzaamheid en sociale rechtvaardigheid kunnen niet zonder elkaar. Het zijn namelijk onze kwetsbaarste cliënten voor wie elektriciteit en water onbetaalbaar zijn, die wonen in wijken met het meeste fijn stof, voor wie een airco geen optie is tijdens een snikhete zomer en waarvoor gezond lokaal geproduceerd voedsel kopen, geen financiële optie is. Sociale maatregelen dienen duurzaam te zijn, en vice versa.

De komende jaren willen we een voortrekker worden op vlak van duurzaamheid. Om die reden werd de volgende krachtlijn in het beleidsplan

10

2020-2024 opgenomen: ‘We zijn een duurzame organisatie en nemen onze verantwoordelijkheid op in de klimaatcrisis.’ De werkgroep hiervoor bestaat uit Annemie Van Bussel (teamverantwoordelijke ontmoeting), Maja De Belder (teamverantwoordelijke sociale opvang), Lieven Stoefs (stafmedewerker bouwprojecten) en Lorraine Bancken (stafmedewerker communicatie).

Denk je graag met ons mee?

Geef dan een seintje aan iemand van de werkgroep, je bent van harte welkom.

Samen zetten we nieuwe initiatieven op die sociaal werk en duurzaamheid verbinden. Zo zoeken we naar creatieve en effectieve antwoorden op de klimaatcrisis. “Grote gebeurtenissen maken kleine handelingen niet overbodig”, aldus de Egyptische schrijver Nagieb Mahfoez, en daar geloven we ook in.

We willen deze opdracht realiseren door op vier grote pijlers in te zetten.

Aan de hand van een reeks acties willen we bewustwording creëren bij onze medewerkers en cliënten over het belang van (ecologische) duurzaamheid en de impact van de klimaatcrisis op het sociale weefsel van onze maatschappij. Er zal een vaste katern in Lef opgenomen worden met informatie, acties en vragen omtrent deze crisis. De socio-economische gevolgen van de klimaatcrisis voor onze doelgroepen in kaart brengen en hierin onze signaalfunctie opnemen, vormt de tweede pijler.

Daarnaast gaan we aan de slag om duurzame keuzes te maken op het gebied van gebouwbeheer en personeelsbeleid. Denk maar aan bouwtechnische ingrepen, recyclage, verduurzamen van mobiliteit, enz.

Tot slot zullen we ook innovatieve projecten opzetten die als voorbeeld kunnen dienen. Zo bereiden we De Groene Plek voor op de Welzijnscampus Turnhout, daar gaan we met bewoners, vrijwilligers en lokale partners onze tuin verduurzamen. Zo bouwen we een groene buitengespreksruimte en gaan we een geveltuin laten groeien tegen het gebouw van de sociale opvang.

Mocht jij na het lezen van dit artikel goesting hebben om je schouders mee te zetten onder een van deze pijlers, of heb je zelf nog geweldige ideeën om mee aan de slag te gaan? Spreek gerust een van bovenstaande collega’s aan.

Er is tevens ook een vacature verschenen voor de beleidsgroep. We zijn namelijk als collectief nog op zoek naar gemotiveerde vertegenwoordigers uit de toekomst, meer bepaald uit het jaar 2060. Ben je benieuwd wat er verwacht wordt van deze nieuwe CAWmedewerker? Check dan zeker intranet en/of stel je vraag via maja.debelder@cawdekempen.be.

In de volgende editie staan we alvast uitgebreider stil bij het initiatief De Groene Plek!

11

Wie is Lieven Stoefs, stafmedewerker ‘bouwprojecten’?

Dit is zijn verhaal...

Privé “Ik ben 38 jaar en samen met mijn vriendin Elte heb ik drie kinderen: Isaac, Imme en Ada. Ik ben afgestudeerd als burgerlijk ingenieur en heb eerst zo’n tien jaar in de industrie rond energiebesparing gewerkt.”

Taken?

“Sinds een jaar of zeven werk ik bij het CAW. Mijn collega’s bij de staf richten zich op inhoudelijke thema’s, ik focus me op het vlotte verloop van de nieuwbouwprojecten. Concreet houdt het o.a. in: de wensen van de teams proberen te begrijpen om hiermee

12

de architecten aan te sturen, de werf opvolgen, zorgen dat we binnen het bouwbudget blijven, de inhoudelijke voorbereiding voor de betrokken teams, afstemming met bouwpartners, bouwsubsidiedossiers opvolgen… Erg uiteenlopend en dat vind ik fijn!”

Projecten?

“De voorbije jaren bouwden we de Welzijnscampus in Turnhout, dat blijft een bijzonder project voor mij. Dat heeft bloed, zweet en tranen (al dan niet figuurlijk) gekost, maar ik blijf er zeker tevreden over. Ik probeer altijd aandacht te hebben voor zaken die beter kunnen (bv. problemen met deuren of

brandalarmen). Zo kan de nieuwbouw in Geel hopelijk nog beter! Het CAW is steeds in verandering en dus volgen er regelmatig kleinere verbouwingen, die probeer ik ook in goede banen te leiden.”

teams die zich vol engagement inzetten voor onze cliënten. Voor mij is dat voortaan een professionele zekerheid: als ingenieur wil ik meewerken aan maatschappelijk zinvolle projecten.”

Sociaal engagement

Yoga en mime

“Ik heb een aantal jaren geleden bewust gekozen om bij een sociale organisatie te komen werken. Ik vind het erg verrijkend om meer over onze werkingen te weten te komen. Bij deze een oproep: ik kom graag eens kijken hoe jullie team werkt en welke infrastructuur nodig is om goed te kunnen werken! Ik heb met aannemers heel technische besprekingen, en tegelijk contact met

“Naarmate de ingebruikname van een gebouw dichterbij komt, stijgt de spanning. Ik neem me voor goed uitgeslapen aan de eindspurt voor de Welzijnscampus Geel te beginnen, in de lente van 2022. Voor de eindfase van de Welzijnscampus Turnhout ben ik met yoga begonnen, ik ben benieuwd welke nieuwe hobby de bouw in Geel me zal opleveren (mime lijkt me wel wat).”

13

Leuke ideeën om in verbinding te blijven met je collega’s

Wij missen het vast en zeker wel, en jullie misschien ook: de gezellige babbels met collega’s aan het koffieapparaat of spontane ontmoetingen in de gang. Om de verbondenheid en de warme contacten met elkaar te versterken in deze barre coronatijden, hebben we enkele creatieve ideeën opgelijst.

Met dank aan heel wat CAW-collega’s, die deze leuke tips al gebruiken sinds lockdown 1!

14



Voor de kunstzinnige collega’s onder ons kan een spelletje digitale Pictionary soelaas bieden. Op www.skribbl.io kan je met je team een eigen ruimte creëren om samen naar hartenlust te tekenen.



Misschien zijn speeddates meer jullie ding? Neem dan eens een kijkje op www.joinglimpse.com of gooi de namen van het team door elkaar in break-out rooms op Google.



Samen ontbijten, lunchen of aperitieven met collega’s kan ook heel erg ontspannend zijn. Echte bourgondiërs zullen dit zeker beamen!



Liever iets traditioneel zoals een tof spelletje Bingo? De bingokaarten kunnen jullie alvast vinden op www.qquest.nl/development/quarantaine-bingo/



Een quiz organiseren om de kennis van je collega’s te testen kan een leuk initiatief zijn voor de bollebozen van het CAW.



Als jullie de schrijfkriebels voelen: stuur eens een kaartje naar een collega uit je team en maak hem of haar blij met een leuke boodschap.



Een gepersonaliseerd bedankkaartje maken kan ook via de website www.dezorgsamen.be/dankje/!

Ook werden er al heel wat originele initiatieven ondernomen binnen ons CAW. Laat je inspireren en hou de moed erin! 

Er werd een WhatsApp-groepje opgericht waarin leuke opdrachten verschenen voor de teamgenoten: een grappig filmpje van de dag maken, de juiste kinderfoto bij de juiste collega plaatsen, raden naar de eerste plaat of cd die je collega ooit kocht…

 Een groep laten ontsnappen uit een

virtuele badkamer: een aantal collega’s maakten

een heuse online escape room voor hun teamgenoten. 

Er werd zelfs een missverkiezing georganiseerd.

De collega die de meeste vragen over het onthaalteam juist kon beantwoorden, werd gekroond tot Miss Onthaalteam!



De nieuwjaarsreceptie werd in buitenbubbels van vier georganiseerd. Na een fikse wandeling in aparte groepjes, klonk iedereen online op het nieuwe jaar met het hele onthaalteam.



Samen lunchen en aperitieven blijkt ook populair te zijn onder collega’s. Er werden zelfs aperitiefpakketjes voorzien om tijdens de online babbel te degusteren.

 Ook worden er nog steeds online

koffiekletsmomentjes in elkaars agenda gepland,

alsof iedereen gezellig samen aan de koffiekar staat.

Laat dat creatieve brein dus maar malen en hou ons op de hoogte van alle initiatieven die jullie als team ondernemen via communicatie@cawdekempen.be.

Zo kunnen we elkaar blijven aansporen om onze band te versterken!

15

Thuis werken doen jullie zo...

Wij ontvingen deze leuke foto's van enkele thuiswerkende collega's.

16

17

Vrijwilliger aan het woord: maak kennis met Mike Maerevoet

Intervieuw Mike Maerevoet BIO: Michael - Mike - Maerevoet 49 jaar - Turnhout Studie: Technische schilderkunsten & een opleiding intercultureel medewerker Job: Zelfstandige in de bouw Team: Vrijwilliger Brug Binnen Buiten – Justitieel Welzijn Turnhout Levensmotto:

“Success is the best revenge.”

18

Dag Mike! Wat moeten onze lezers eerst en vooral weten over jou?

“Mijn naam is Mike, ik ben bijna 50 jaar, en geboren en getogen in het Antwerpse.

Ik woon ondertussen meer dan 25 jaar in de Noorderkempen. Ik ben een ervaringsdrager en sinds dit jaar werk ik als zelfstandig schilder. Ik sta al 30 jaar in de bouw, maar ik heb ook een ruw nachtleven achter de rug.

Mijn familie had nachtclubs in Antwerpen waardoor ik op jonge leeftijd in het nachtleven verzeild ben geraakt. Op zondag werkte ik eerst als dj, daarna werd ik barman en portier dankzij de gevechtssport die ik volgde. Zo heb ik veel miserie gezien, maar ook vreugde gekend en werd ik drugsverslaafd. Vandaar dat ik nu een ervaringsdrager ben geworden.

Ik durf heel open te praten over mijn druggebruik en het criminele milieu waar ik in terecht ben gekomen. Ik heb vier keer in de gevangenis verbleven omwille van het gebruik van en de handel in drugs en wapens. Ik ben verplicht naar een ontwenningskliniek gegaan, maar afkicken is niet vanaf dag één gelukt. Toen de laatste keer de deur van de gevangenis dichtsloeg, heb ik mijn druggebruik na vallen en opstaan kunnen afsluiten.

Ik heb in die periode altijd gewerkt en heb ook veel ondersteuning van thuis gekregen. Ik ben namelijk geadopteerd door een arbeidersgezin omdat mijn biologische moeder nog maar 17 jaar oud was toen ik geboren ben. Ik ben op

dit moment gelukkig gehuwd en heb vier kinderen. Mijn vrouw is me altijd blijven steunen, ook al maakte ik soms de verkeerde keuzes. We zijn nu 34 jaar samen en daar ben ik nog altijd heel blij mee!”

Wat maakt dat je graag als vrijwilliger aan de slag wilde gaan?

“Eigenlijk is dat heel simpel: ik wil van mijn negatieve ervaringen iets positiefs maken. Dankzij mijn empathie en mijn inlevingsvermogen kan ik tegen cliënten zeggen: “ik versta u”. Ik sta ook vol tatoeages, wat me heel toegankelijk maakt voor de mensen in dit project.

Wat ik het liefst van al wilde worden, was straathoekwerker. Toen ik afstudeerde in 2019 is dat in Antwerpen een beetje van de tafel geveegd omdat men daar besliste straathoekwerkers letterlijk van straat te vegen.”

Jammer, dat wist ik niet! Hoe ben je uiteindelijk toch bij het CAW terecht gekomen?

“Ik zag een advertentie voorbijkomen dankzij een klein netwerkje dat ik tijdens mijn studie voor intercultureel medewerker had uitgebouwd. Het CAW in Turnhout zocht naar vrijwilligers die ex-gedetineerden wilden begeleiden.

Ik heb dan gewoon op die advertentie gereageerd en zo ben ik aan de praat geraakt met Tine van het CAW. Ondertussen zijn we al een jaar verder, want het project is gestart in maart 2020, net voor de lockdown.”

19

Heeft die lockdown een impact gehad op je werk als vrijwilliger?

“Enorm! De moeilijkheid is dat je mensen als buddy wil begeleiden, helpen en doorverwijzen, maar dat je daarnaast ook samen aan sport kan doen, gaan wandelen of iets kan gaan drinken. De coronacrisis heeft ervoor gezorgd dat onze cliënten vast blijven zitten in het doorverwijssysteem. Het digitale aspect maakt het er ook niet makkelijker op.

Persoonlijke gesprekken werken beter dan online gesprekken. Als hulpverlener moet je op zoek gaan naar oplossingen om zo bereikbaar mogelijk te zijn, maar aan de andere kant moet je je cliënten zelf ook kunnen bereiken. Er wordt op dit moment dus veel gechat, geappt en getelefoneerd.”

Persoonlijk contact is inderdaad nodig om dicht bij cliënten te kunnen staan.

Mogen we nog weten wat je concrete taken als vrijwilliger zijn?

“Mijn concrete taken zijn ondersteuning bieden en overzicht houden over het opgestelde plan. In het begin is er een gesprek samen met de coördinator van het project, eventueel met een andere organisatie erbij, en dan wordt er een concreet actieplan opgesteld.

We kijken dan naar wat we met de cliënten willen bereiken, wat de gestelde voorwaarden zijn en wat de cliënt zelf graag wil doen. Daarnaast neem ik ook de administratieve taken op mij, en moet de cliënt wegwijs gemaakt worden in het sociaal landschap. Sommige cliënten zij ook niet zo geletterd of geschoold en hebben het moeilijk om ‘het systeem’ door te krijgen, maar ik probeer hen toch te motiveren om te blijven volhouden.”

Als ik het goed begrijp help jij je cliënten dus om opnieuw goed in onze maatschappij te kunnen functioneren?

“Zo goed als dat kan, ja (lacht). We doen ons uiterste best, maar het is wel de bedoeling dat ze kunnen meedraaien in onze maatschappij, dat ze een sociaal netwerk uitbouwen en dat ze werk vinden om hun financiële situatie te verbeteren. Werken aan hun verslaving is ook een must en iets dat veel inzet vraagt van onze cliënten.

We volgen de cliënten zo’n zestal maanden op. Het kan altijd zijn dat een begeleiding langer doorloopt of vroeger stopt als er weinig medewerking is. Er moet in ieder geval echt iets bereikt worden.”

20

Hoe kan je die intensieve begeleiding combineren met een job in de bouw?

“Vanuit het project matchen ze ons met een cliënt die bij ons past. Mijn match zal dus vooral ’s avonds bereikbaar zijn. De opvolging is vooral intensief wanneer we in een crisis terechtkomen.

Als iemand hervalt, zijn woonst verlaat, uit zijn woonst gezet wordt of in een opvangcentrum zit waar het niet goed loopt, dan laat ik alles vallen.

Als zelfstandige kan ik daar zelf over beslissen. Het is al eens voorgevallen en dan moet je toch direct een paar versnellingen hoger kunnen schakelen.”

gelukt om iemand te motiveren om zich bij ons aan te sluiten, maar helaas heeft hij op het laatste moment afgehaakt.

Op dit moment is ons team voltallig dus ik probeer mensen uit mijn omgeving mee te geven dat ik ex-gedetineerden help. Iedereen heeft daar een mening over, maar ik ga dat altijd blijven verdedigen.

Iedereen verdient meerdere kansen. Onze cliënten moeten die kans grijpen en daar zijn wij voor!”

Dat vind ik een hele mooie boodschap om mee af te sluiten! Heel erg bedankt!

Als laatste zou ik jou nog willen vragen hoe jij vrijwilligerswerk bij het CAW zou promoten?

“Amai (lacht)! Ik heb dat in het begin al gedaan door te praten met mensen in probleemsituaties die lange tijd niet konden werken. Ik probeerde hen te stimuleren om samen in team te werken aan een mooi project. Het is me toen

21

Wanneer je bang bent om ‘in je kot’ te blijven

22

Ondertussen is het meer dan een jaar geleden dat we te maken kregen met de coronapandemie, voor veel mensen een moeilijke en onzekere periode. We zitten nog steeds ‘in ons kot’ en sociale contacten worden virtueel, of helemaal niet, beleefd.

Spanningen binnen gezinnen nemen toe, waardoor het risico op huiselijk geweld steeds groter wordt.

Het CAW in actie Het hulpaanbod van het CAW rond Intrafamiliaal Geweld (IFG) werd daarom tijdens het afgelopen jaar maximaal toegankelijk gemaakt. Zo kwam er een IFG-permanentie, een team van professionele medewerkers dat elke dag telefonisch bereikbaar is. Mannen, vrouwen en kinderen kunnen hier nog steeds terecht met al hun vragen over huiselijk geweld. Ook alle hulpverleners van het CAW kunnen gebruik maken van deze permanentie en gezinnen doorverwijzen.

Veilige opvang Toch is telefonisch contact niet altijd genoeg. Vele mensen, meestal vrouwen en kinderen, zijn niet veilig in hun thuissituatie en hebben nood aan een veilige opvangplaats. Het CAW zoekt daarom samen met hen een tijdelijk safehouse, waarvan het adres geheim gehouden wordt.

In het afgelopen jaar verdubbelde de vraag naar zo’n safehouse. Het CAW ontving daarom extra middelen van de overheid, waarmee tijdelijke opvangplaatsen ingericht werden.

Toch is er op dit moment nog steeds niet voldoende ruimte voor iedereen.

Vrouwen en kinderen staan op een wachtlijst om hun onveilige thuissituatie tijdelijk te kunnen verlaten.

Toekomstplannen Het verblijf op een veilige plek zorgt ervoor dat alle gezinsleden tot rust kunnen komen. Daarna bekijken de hulpverleners welke ondersteuning er verder nodig is. Ieder gezinslid kan aangeven hoe ze de toekomst zien, of ze samen verder willen of niet, hoe ze zich veilig kunnen voelen… Een gezin moet namelijk een plaats zijn waar iedereen in rust en vertrouwen kan samenleven, niet alleen ‘in hun kot’, maar ook daarbuiten.

23

Zo... dat was het alweer! Heb je genoten van de boeiende mensen en verhalen in deze Lef? Vind je de lay-out geslaagd? Gaat het kriebelen om jouw project of verhaal in de kijker te zetten?

Wij zijn dan ook razend benieuwd naar je reactie. Laat zeker iets weten via communicatie@cawdekempen.be

WWW.CAW.BE

CAW De Kempen vzw | Hofkwartier 23 | 2200 Herentals | 0800 13 500

V.U.: Frans Heylen. Maatschappelijk zetel CAW De Kempen vzw, Hofkwartier 23, 2200 Herentals

Ook zullen we je nog enkele vragen versturen via Google Forms. Je feedback en suggesties vinden wij enorm belangrijk. Want Lef maken wij niet alleen, wij doen dat allemaal SAMEN!