Barne%20buletina 171031 euskaraz

2017ko urriaren 31a

barne buletina

AURKIBIDEA GERTAKARIAK.............................................................................................................................................................................................1

KATALUNIAKO INDEPENDENTISMOAREN ERRONKA BERRIAK..................................................................................................1

LARUNBATEAN SARTUKO DUTE ALFREDO REMIREZ TXIOLARIA ESPETXEAN................................................................... 3

EKINTZA POLITIKOA................................................................................................................................................................................ 3

ESTRATEGIA INDEPENDENTISTA-ERALDATZAILEA........................................................................................................................ 3 Erabakitzeko Eskubidearen eta demokraziaren aldeko ildo mobilizatzailea........................................................................3

1917-2017... Gora Herria! Bost gogoeta.................................................................................................................................................3

GATAZKAREN ONDORIOEN KONPONBIDEA.................................................................................................................................... 3 Frantziako Gobernuarekin ireki den lan esparruaz..........................................................................................................................3

Errepresioari Autodefentsa auzia............................................................................................................................................................ 4

Ibon Iparragirre eta gaixo larriak dauden presoak Kalera............................................................................................................5 SORTU..........................................................................................................................................................................................................6

PLAN POLITIKOARI EKARPENAK EGITEKO AUKERA PARTEHARTU PLATAFORMAN.........................................................6 NAZIOARTEA..............................................................................................................................................................................................6

TXINA, 2050EKO ESTRATEGIA: ETXEA ATONDU, MUNDUAN INDARTSU IBILTZEKO.........................................................6.

JUSTIZIA SANTIAGO MALDONADORENTZAT...................................................................................................................................7 AGENDA......................................................................................................................................................................................................8

GERTAKARIAK kataluniako independentismoaren erronka berriak Ostiral 27an burutu da independentziaren proklamazioa Parlamentuan bozketa bidez.

Badugu Errepublika Katalana. Aurreko egunean gertatutakoak urrun ematen du dagoeneko, baina gertatutako gorabeherak oso esanguratsuak izan ziren Puigdemontek jasan zituen presioak kontutan hartzeko. Presio horiek denetarikoak izan ziren, baina besteak beste Urkullurenak azpimarratu behar dira, honek bitartekaritza paperatik urrun, Rajoyren morroi gisa jokatu baitzuen presidenteak independentzia aldarrika ez zezan konbentzituz

lehenengo eta baita beldurtuz ere bai. Osteguneko egoera berbideratu zen azkeneko momentuan baina agerian utzi zuen procĂŠs-aren gidaritzan dagoen inprobisazio maila.

Parlamentuak burututako independentzia adierazpenari 155.aren aplikazioaz erantzun zaio Madriletik. Oraindik goiz bada ere efektuak zeintzuk izango diren ikusteko, agerikoa da itxuraz aplikazio soft baten aurrean gaudela; aurretiaz iragarri zen eraginetik urrun: hezkuntzan eta medioetan interbentziorik ez, eta agintearen ordezkapen fisikorik ez Catalunyan bertan. Pentsa liteke gobernuak erabaki duela interbentzio mugatua burutzea ikusita benetako erresistentziak izango zituela bestelako eskusartze zorrotzagorik egitekotan. Eta jakina, hau egiten da hauteskundeak arte izango diren bi hilabeteen epean bakarrik. Esan

barnebuletina beharrik ere ez dago nazioarteko aitortzen bidea logika betean zaildu egiten dela hauteskunde epean.

Hauteskunde deia gauzak lehenbailehen birbideratzeko Rajoyren apustuaren baitan egin da. Operazioari barniz demokratikoa ematen dio, hauteskundeek azkenean hitza ematen baitiote gizarteari, inork ezin du esan interbentzioa mugagabea dela edota ez demokratikoa. Ikusteko dago oraindik neurri bereziren bat hartuko ote den alderdi independentistei partehartzea eragozteko, baina argi dago behintzat gobernuak deskolokatuta harrapatu nahi izan dituela independentistak hauteskundeetarako horren epe txikia utzita.

Independentistei lapurtu nahi die diskurtso demokratikoa (votarem) eta kontraesan handi baten aurrean kokatu ditu: nola onartuko dute errepublika berriaren zilegitasunean sinesten dutenek Madrilek hauteskundeak deitu ahal izatea Catalunyan? Egoera horretan hauteskunde horietan parte hartuko al dute?

Independentismoak orain bi erronka erraldoi dauzka: bata, errepublika berria “janztea”, herriari sinestaraztea, eta horretarako erresistentzia jarrerak beharrezkoak dira 155. aplikazioaren aurrean. Puigdemontek eta bere gobernukide batzuek Belgikara eman duten jauzia logika horretan kokatzen da: erresistentzia, Espainiaren jarrera ez demokratikoaren salaketa eta arazoaren nazioartekotzea. Hau guztia behar den sendotasunaz egitea derrigorrezkoa izango da hurrengo pantailara (edozein dela) indarrez pasatzeko. Eta bigarrenik: tentu handiz aztertu behar da Espainiako gobernuak deitutako hauteskundeekin zer egin. Hauteskunde horien zilegitasun faltaren diskurtso logikoa ez da nahikoa boikotari zuzenean ekiteko. Ongi neurtu behar dira aldeko eta kontrako elementuak; eta batez ere, erabakia edozein dela Errepublikari leialak direnen batasuna zaindu beharko da berez den altxorraren tamainan. Honezkero, hauteskundeetara aurkeztearen aldeko jarrera hartu dute PDCatek eta ERCek, eta CUPek ez du inongo aukerarik itxi.

Puigdemontek berak errokari heldu dio Bruselatik eta hauteskundeetako emaitzak errespetatzeko deia egin dio Espainiako Gobernuari. Independentistek kanpaina honetan zer formatori helduko dioten erabaki beharko dute aukera desberdinak daudelako (bloke bakarra, PDCAT & ERC batetik eta CUP bestetik, independentisten zerrenda herritarra) baina jokoan dagoena ikusita, ahalik eta emaitzarik hoberena lortzean jarri behar da begia; bozka %50etik gora pasatzea hain zuzen, eta CEOk publiko egindako azken inkestak norabide onean doazela dio.

Badirudi unionismoa bete-betean sartuko dela

2017ko urriaren 31a

2

kanpainan eta hil ala biziko apustua egingo duela.

Ez du ematen kohesio nahikorik daukatenik PSC, PP eta C’s-en arteko hautes-bloke bakarra eman dadin –nahiz eta ezin den aukera hori alboratu-, baina unionismoak ahaleginak eta bi egingo ditu abenduaren 21eko hauteskundeetan inoizko partehartze datarik altuena eman dadin eta independentismoak gehiengoa galdu dezan. Asko da jokoan dagoena eta ziur egon gaitezke, bai Estatu espainolaren zein Europar Batasunaren bitarteko guztiak eskura izango dituzte unionistek helburu horiek lortzeko. Bi hilabete hauetan, guri 2001eko hauteskundeetan “maleten diskurtsoarekin” egin ziguten bezala, beldurra areagotzera doaz; enpresen deslokalizazioaren ildoa sakondu egingo dute, eta errepresioaren mehatxua ere erabiliko dute.

Edozein kasutan, esan bezala aste honetan bertan erakutsi behar da independentismoa gai dela egoera kudeatzeko eta lehen aipatutako bi erronka horiei eman behar zaie irteera: erresistentzia 155.ari eta bigarrenik, nola kudeatu hauteskunde deia; hautesepeak estuak dira eta azaroaren 7a da koalizioak erregistratzeko data-muga, alderdiak erregistratzekoa 10 egun beranduago delarik.

GERTAKARIAK

Larunbatean sartuko dute Alfredo REmirez txiolaria espetxean

Espainiako Erregimenak adierazpen askatasunaren aurkako gurutzadan kateatuta jarraitzen du.

Larunbatean, hilaren 4an, Alfredo Remirez txiolari amurrioarra kartzelaratuko dute. Sare sozialetan iritzia emateagatik Espainiako Erresumak espetxeratuko duen lehen pertsona izango da.

SORTUk gogor salatzen du Espainiako Erresumaren sorgin-ehiza eta elkartasuna erakutsi nahi dio Alfredo Remirezi.

2005ean Amurrioko jaietan presoen aldeko panpin bat aterata dispertsio politika salatu zuen Remirezek.

Horrexegatik urtebeteko kartzela zigorra ezarri zion Auzitegi Nazionalak. 2017ko otsailean berriz epaitu zuten Remirez, Twitter sare sozialean “terrorismoa goraipatzea” leporatuta. Txiolariaren defentsak akordioa onartu zuen, urte eta erdiko zigorra bere gain hartuta. Horrekin batera 14 urte eta erdiko inhabilitazioa onartu zuen kartzelaratzea saihesteko.

Epaitegien arabera, berrerorlea (reinzidentea) da Remirez. Presoen aldeko zenbait txio erabat inhabilitatuta zegoenean egin zituela argudiatuta, urtebeteko zigorra betearaziko diote. Azken batean iritzi delitu bategatik sartuko dute preso. Txio horietan eta Amurrioko jaietan sakabanaketa salatu eta giza eskubideak aldarrikatu zituen.

barnebuletina

EKINTZA POLITIKOA ESTRATEGIA INDEPENDENTISTA ERALDATZAILEA

erabakitzeko eskubidea eta demokraziaren aldeko ildo mobilizatzailea

Azken asteotan Kataluinako gertakarien abiadura dela eta, informazio saturazioaren ondorioz perspektiba galzeko edo eztabaida antzuetan erortzeko arriskua izaten dugu. Inportantea da bi gakoak argi izatea: • Kataluinan bizitzen ari dena prozesu bat da, ilusionantea eta indartsua, baina prozesu logika ezin dugu begi bistatik galdu. Bide bat bere gorabehereekin, eta bide horretan katalenei tokatzen zaie bere erabakiekin prozesua itzuliezina izatea, Kataluinako Errepublika kontsolidatzeko. • Kataluinarekin elkartasun ekimenez gain, gure prozesu independentista disenatzen eta artikulatzen joan behar dugu.

Bi oinarri hauek kontutan hartuta, herri bezala une honetan zer dugun jokoan ulertu behar dugu eta horrek konpromisoa eta eragiteko lana exijitzen digu.

Aste honetan bi hitzordu handi ditugu esku artean, biak Azaroaren 4an. Batetik goizean EH Bilbduk Bilbon ospatuko duen Ez Ohiko Batzar Nagusia, Kataluniako Euskal Herrian izaten ari den eraginaren inguruko azterketa eta gogoeta aurreratzeko. Beraz ahal den jende gehiena joatea lortu behar dugu.

Eta noski Bilbon bertan arratsaldeko 17:00etan egingo den manifestazio nazionala. Oso inportantea izango da egun hauetan iniziatiba hartzea; inoren zain egon gabe jendearekin egotea, kartelak ziurtatzea eta autobusak antolatzea, Bilbo bete behar dugu eta.

2017ko urriaren 31a

3

Kapitalismo neoliberalak alternatiba eza bilakatu nahi izan du gure garaiko esanahi komun. Jendarte aldaketaren ikuspegi estrategikoa ezabatu nahi dute, iraganeko eraldaketa esperientzien emankortasuna bazter dezagun eta aldaketarik gabeko etorkizunaren sinesmenean murgil gaitezen.

Horregatik mendeurrena lehia esparru bilakatu da eta lehia honetan jardun beharra dago, 1917ko iraultzak zerumuga berria ireki baitzuen ibilbide historikoan, indar oroz itxi nahi izan dutena, eragile eraldatzaileak indargabetzeko. Errotiko aldaketaren zerumuga gaurkotzea eta zabaltzea da gure garaiko indar askatzaileon erronka nagusia, beraz, eta horretarako iraultzaren erreferentzia aldarrikatzea guziz beharrezkoa da.

Mendeurrenaren harira, bost gogoeta formulatu ditu Iratzar Fundazioak era laburrean, eztabaida eta hausnarketa kolektiboa sustatzeko asmoz.

Testu eskematikoa da, gure asmoa ez baita idazki borobila formulatzea, ideien arteko elkartrukaketa ahalbideratzea baizik. Buletinarekin atxikitako dokumentuan dituzu bost gogoetak.

Azkenik, azaroaren 12an SORTUk ekitaldia egingo du ezker abertzalearen izenean, 100. urteurrena gogoratu eta egungo erronka iraultzaileak azaltzeko.

GAZTAKAREN ONDORIOEN KONPONBIDEA Frantziako gobernuarekin ireki den lan esparruaz

Aieteko Konferentziaren Adierazpenean bi estatuetako gobernuek egindako deiari muzin egin ondoren Euskal Herrian konponbiderako marko propioa eraikitzeari ekin zitzaion. Bi abiaduretan (HEHn eta IEHn errealitate ezberdinak ditugu) garatzen ari den estrategia honen emaitza da IEH eta Parisen artean ireki den lan esparrua.

Bestetik, hurrengo asteetan jakin araziko ditugun epe ertainera begirako dinamika eta ildoak ere lantzen ari gara.

Gobernu berriaren jokabidea ezagutzea zen lehen egitekoa eta urriaren 19ko bileran jakitera eman da.

Urrats oso positiboa da bi aldeen arteko lan esparrua abian jarri izana.

ESTRATEGIA INDEPENDENTISTA ERALDATZAILEA

Beraz, armagabetze prozesua arrakastaz itxi ondoren frantziar Estatua presoen eremuan urratsak egitera eramateko aukera ireki da. Eta bide hori egiteko triangelua eratu da, hau da; eragile sozialak gehi instituzioak alde batetik (horien baitakoa da IEHko mintzaidetza), EPPK bigarren erpinean eta hirugarrenean Frantziako gobernuaren mintzaidetza.

1917-2017... Gora herria! Bost gogoeta 1917ko iraultzaren oroimena beharrezko eta emankorra da, keinu nostalgiko edo melankolia tentaldiak alde batera utzirik, errealitatea errotik aldatzea eta bide alternatiboak irekitzea egingarria dela gogoratzeko.

Abian jarri den lan esparruan ondoko ardatz hauek

barnebuletina uztartzen dira: • Justizia ministerioaren ordezkaritzak izaera ofiziala du.

• Presoen aferari aurre egiteko neurri guztiak legalitatearen eta garapen indibidualizatuaren baitan egitea planteatzen du frantziar ordezkaritzak.

• Ordezkaritzak esandakoaren arabera frantziar gobernuaren asmoen jakitun da espainiar gobernua.

• Lan esparrua publiko egitea onartu da.

• Lan esparruan jorratuko de agendan EPPKk interbentzio zuzena izatea onartu da. IEHko ordezkaritzari EPPKren mintzaideekin harreman iraunkorra izatea erraztuko zaio.

• Frantziar ordezkaritza ETAren disoluzioaren beharraren logikan kokatzen da eta zentzu horretan lan esparruaren garapena testuinguru horren eraginaren pean egon daiteke.

Elementu guzti horiek biltzen dira ireki den lan esparruaren baitan. Urrats handia da esparrua ireki izana, besteak beste, aldebiko dinamikara eramaten dugulako frantziar gobernua eta ondorioen konponbidean espektatiba berria irekitzen dugulako, baina une berean presente izan behar dugu frantziarrek beren interesen baita jokatuko dutela. Eta interes horretan koste politiko txikiena izatea sartzen da.

Gobernu frantziarra presoen aferan urratsak egitera eramateak gobernu espainiarraren jokabide itxia oraindik ageriagoan utziko du. Palanka gisara garrantzia handia du.

Ireki den aukerak izan dezakeen garapenean eragin zuzena izango du presoen aferaren konponbidearen alde gorpuzten den indar harremanak. Etengabe sendotu behar den indar harreman horretarako flujoa aktibazio sozialetik, eremu politiko eta instituzionaleko ekimenetatik eta harreman gehi diplomazi sarearen eraginetik etorriko da. Norabide horretan kokatzen da azaroko bira eta batez ere abenduaren 9ko mobilizazioa.

Gure helburua ireki den aukera urrats zehatzetan gauzatzea da eta hori eman dadin gure estrategiaren ardatzak aipatutako hiru eremu horiek (aktibazio soziala, interbentzio politiko-instituzionala eta diplomazia) era iraunkorrean jorratzea eta indartzea izan behar du.

2017ko urriaren 31a

4

GAZTAKAREN ONDORIOEN KONPONBIDEA ERREPRESIOARI AUTODEFENTSA AUZIA

TESTUINGURUA Martxoaren 11ean Iruñean eman ziren istiluen ondorioz, egunean bertan Oreretako 4 gazte atxilotu zituzten. Horietako bat adin txikikoa berehala baldintzapean aske geratu zen. Beste hiruak berriz espetxeratuak izan ziren, egun espetxean jarraitzen dute.

Kasua hasiera batean Nafarroako auzitegitik eraman bazen ere, kasuak hartu zuen oihartzun mediatikoaren ondorioz eta Altsasuko aurrekaria hor egonda, terrorismoa zelakoan Auzitegi Nazionalak bereganatu zuen. Auzitegi Nazionaleko epailearen aginduz, Polizia Nazionalak istiluak ikertzen jarraitu zuen.

Polizia espainolak egindako ikerketaren ondorioz, beste hamazazpi gazte izan dira auziperatuak, horien artean bost adin txikiko. Adin nagusikoak, Urriaren 30ean Auzitegi Nazionalera deitu dituzte deklaratzera. Bertan edozer gauza espero daiteke.

Hau da, baldintzapean aske geratzetik, baldintzarik gabe espetxeratuak izateraino.

POSIZIONAMENDUA Errepresioari autodefentsa dinamikatik, Ezker Abertzalearen egungo estrategiarekin bat egiten ez duen “Ekintza-Errepresio-Ekintza” dinamika garatzen saiatu dira.

Eskenatoki honekin argi dugu, Ezker Abertzaleari kontraesanak eragin nahi dizkiotela, gehienbat gazte esparruan, bere esparru soziala zabaldu asmoz. Hau izan baita Martxoaren 11 geroztik, dinamika hori bultzatu zuten hainbat subjekturen jokamoldea.

Egoera honen aurrean Sorturen posizioa argia izan da; mota honetako ekimenek, ez dute laguntzen egun Euskal Herrian garatu nahi dugun burujabetza prozesuan. Ezker abertzaleak garbi du zeintzuk diren estrategia eraginkorrak eta zeintzuk ez, ez bakarrik Estatuaren errepresioari aurre egiteko, estatu propioa eraikitzeko ere baizik, hori baita herri- eta langile-klaseek behar dugun tresna gizartea eraldatzeko. Katalunian bezalaxe, gizarteko sektore zabalen atxikimendua jaso ditzaketenak dira estrategia eraginkorrak, eta ez erantzun erabat minoritarioak, Estatuaren posizioak eta interesak indartu baino ez dituztenak egiten, independentismo osoaren kriminalizazioa erraztu ez ezik burujabetzaprozesu benetan emantzipatzaile eta eraldatzailea artikulatzea ere oztopatzen baitute.

Kontutan eduki behar dugu gainera zer kontestu

barnebuletina politikoan gauden. Kataluinako auzia puri purian Estaturi bigarren frontea irekitzeko erronka dugu, eta gure herria berriz Estatutik zein beste sektore konkretu batzuetatik errepresioaren blokeora eramateko eta Ezker Abertzaleari kontraesanak areagotuko dizkien eskenatokiak eraikitzeko tentaldia egon daiteke berriro.

Honen aurrean eta ikusita Estatuaren inboluzioa eta errepresiboa datorrela, egoera honen aurrean gure salaketa politikoak argia izan behar du, parametro hauetan: Estatuaren autoritarismoa salatzea.

Inputazioen gehiegikeria , Iruñeako gertakizunak terrorismo bezala izendatzeak iraganeko eskemei erantzuteaz gain, zigor askoz handiagoak eta auzia Auzitegi Nazionalean epaitzea baitakar.

Auziperatuen eskubide zibiletan oinarritua, Askatasun demokratikoen falta salatzea. Gure herria eta gure gazteriaren etorkizunari begira, babes humanoa eskaintzea, eta beraz egin daitezkeen konbokatoria zabal eta anitzei gure babesa eta laguntza eskeiniko diegu.

GAZTAKAREN ONDORIOEN KONPONBIDEA Ibon Iparragirre eta gaixo larriak dauden presoak KALERA

Ibon Iparragirreren kasua espetxe politika kriminalaren paradigma bilakatzen ari da.

Izan ere, Espainiako Gobernua eta judikatura espetxe politikaren arloan erakusten ari diren gizagabetasunaren eta krudelkeriaren adierazlerik nabariena da.

Zigor Kodearen arabera, preso bat oso gaixorik dagoenean, aukera dago zigorraren betearazpena eteteko, baldintzapeko askatasuna emateko edo espetxealdi arindua ezartzeko, zigorra etxean bete dezan. Neurri horiek gaitz larriak nahiz gaixotasun sendaezinak dituzten presoentzat aurreikusita daude eta hainbat bider aplikatu dira azken hamarkadetan.

Azken kasuak Oier Gomezena eta Juan Mari Mariezkurrenarena izan dira: neurri horiek aplikatuz, zigorra eten zieten biei (Frantziako estatuan lehenari eta Espainiako estatuan bigarrenari).

Hala ere, aspaldi honetan, administrazioak emore eman du biktima elkarte eta hedabide ultrakontserbadore jakin batzuen presioaren aurrean.

Hain zuzen ere, bere garaian, elkarte eta hedabide horiek lobby lana egin zuten Iosu Uribetxeberria askatzearen aurka. Horrelako erabakiak gidatu behar dituzten printzipio medikoetatik urruti, Gobernuak eta judikaturak albo batera utzi dute “gizatasun printzipioa”, eta “alarma soziala” ekiditen saiatzea helburu nagusitzat daukan espetxe politika

2017ko urriaren 31a

5

bat aplikatzeari ekin diote, “alarma sozial” hori beraiek sortu duten arren. Horri dagokionez, aski da gogoratzea Barne ministroak urte hasieran egindako adierazpenak edo Barne Ministerioaren menpeko Espetxe Zuzendaritzak otsailaren 17an zabaldutako agiria, non esaten baitzen preso gaixoak soilik geratu ahalko direla aske “beraien heriotza, ziurtasunez, oso epe motzera” aurreikusten bada.

Gaur egun, 21 dira gaixotasun larriak dituzten euskal preso politikoak. Haietako hamarren izenak publikoak dira, eta gainerakoenak ezezagunak jendearentzat (beraiek hala nahi izan dutelako) baina ez Espetxe Zuzendaritzarentzat, ezin hobeto baitaki zein diren haien koadro klinikoak eta pairatzen dituzten gaixotasun larriak. Noizean behin, alarma pizten da preso horietakoren baten egoeraren inguruan. Gaur egun, Txus Martin eta Aitzol Gogorza dira beren osasun egoera kezkagarriaren ondorioz Euskal Herrian espetxeraturik dauden preso gaixo bakarrak. Hala ere, kasurik gordinena eta larriena Ibon Iparragirrerena da.

Ibonek hiesa zuen atxilotua izan baino lehen, baina, hala ere, medikuen gomendio guztien kontra, Sevillako espetxera urrundu zuten eta han karga birala 8 aldiz handiagoa bilakatu zitzaion. 2011ko abuztuan, bere osasun egoera txarraren ondorioz, espetxe araudiko 100.2 artikulua aplikatu zioten: haren gaixotasuna oso larria zela kontuan izanik, etxeko espetxealdi arindua ezarri zioten. 2014ko martxoan, ordea, Auzitegi Nazionaleko Concepcion Espejel epaileak espetxealdi arindua kendu zion eta, arbitrarioki, berriz espetxeratzeko agindu zuen, haren osasun egoera oso txarra zela jakin arren.

Orduz geroztik, askotan piztu da alarma preso ondarrutarraren egoera larriaren ondorioz. Azken larrialdia soilik aipatzearren, maiatzean urgentziaz ospitaleratu zuten Madrilen, pneumoniak jota.

Hilean behin egiten dizkioten analitikek adieratzen dutenez, udaz geroztik Ibonen egoerak okerrera egin du etengabe. Iraileko analitikaren arabera, Ibonen CD4 zelulen kopurua 20 besterik ez da (pertsona osasuntsu baten kopurua 723 eta 1.234 bitartekoa izaten da). Gaur egun Ibon hilzorian dago eta, gainera, pairatzen ari den krudelkeria nazioarteko estandarretan tratu anker, umiliagarri eta gizagabetzat jotzen denaren parekoa da.

Botereen eta burokrazia politiko, judizial, penitentziario eta medikoaren ankerkeria, arduragabekeria eta utzikeria oso kezkagarriak dira. Edozein unetan, Ibon izan daiteke Espainiako espetxe politika kriminalak mahai gainean jartzen duen hurrengo hilotza. Medikuen esanetan, “orain, neguaren atarian, katarrorik txikienak ere heriotza

barnebuletina eragin diezaioke”, oso defentsa gutxi dituelako.

Ibon Iparragirreren kasuaren amaiera oso hurbil dago, epaitegien aurreko kontzentrazioei eta Ondarrun astero egindako mobilizazioei esker, baina, batez ere, haren defentsak hiru frontetan garatu duen ekimen judizialaren eraginez, Ibonen aldeko presio handia egin baita estamentu mediko profesionaletatik, estatu osoko hiesaren aurkako batzordeetatik, Euskal Herriko hainbat erakunde eta instituziotatik eta Madrilgo nahiz Bruselako hainbat diputatu eta parlamentariren aldetik.

Orain arte, Justizia Administrazioa, espetxe medikuak eta Espetxe Zaintzako epaitegi zentrala pilota elkarri pasatzen aritu dira, baina dagoeneko ezin dute beren erantzukizuna saihestu. Auzi medikuen azken txostena ezin kezkagarriagoa da eta espetxeak berak beste txosten bat egin du. Bi txostenak ministerio fiskalari eta epaileari bidali zaizkie, dagozkion erabakiak har ditzaten. Ez dago jakiterik zer erabakiko duten, baina, zantzu guztien arabera, auzia laster ebatziko da.

Estatuaren krudelkeria bere gordintasun osoan ageri da gaixorik dauden euskal preso politiko guztiekin daraman jokabidean eta, bereziki, Ibon azkenaldi honetan pairatzen ari den tratuan.

2017ko urriaren 31a

sutsuki aipatzen diren giza eskubideen izenean, Euskal Herrian inork ezin ditu zuritu Ibonen gaixotasunean adituak diren ehunka medikuren aholkuak aintzat hartzen ez dituztenak, gaixotasun larri eta sendaezinak dituzten presoak aske utzi behar direla esanez Osasunaren Mundu Erakundeak emandako irizpideak nahita betetzen ez dituztenak eta mendeku grinak bultzaturik heriotza zigorra aplikatzen dutenak.

SORTU PLAN POLITIKOARI EKARPENAK EGITEKO AUKERA PARTEHARTU PLATAFORMAN Pasa den irailaren 23ko Konferentzia Politikoan, datozen bi urteetarako plan politikoaren zertzelada nagusiak aurkeztu ziren. www.partehartu.sortu.eus plataforman ireki dugu Ekarpenen Foroan dokumentuz dokumentu, eduki horren guztiaren zehaztapena dago.

Pasa den urriaren 2tik datorren azaroaren 10a bitarte, edukiei buruzko ekarpen-iritziak emateko aukera duzu.

Ibon Iparragirrek gaixotasun larri eta sendaezina du, haren egoera immunologikoa gero eta txarragoa da eta edozein unetan hil daiteke.

NAZIOARTEA

Ibonen gaixotasuna bateraezina da kartzelan egotearekin, eta haren egoera heriotzaren korridorean bukaera zorigaiztoko eta behin betiko baten zain dagoenaren antzekoa da.

TXINA, 2050Eko estrategia: Etxea atondu, Munduan indartsu ibiltzeko

Ibonen eta gaixotasun larriak dituzten gainerako presoen egoeraren aurrean, Estatua eta haren espetxe politika kriminala biluztu behar ditugu eremu guztietan.

Ziur aski, Ibonen egoerari buruzko auto judiziala laster iritsiko da. Espetxean jarraitu behar duela ebatziko balu, bestelako bide guztiak agortuta, epe labur eta ertainean Ibonen bizitzaren aldeko mobilizazioak bultzatu eta areagotu beharko dira, auto horrek ezkutuko heriotza zigorra berretsiko bailuke (adi egon behar dugu azaroaren 9an, 11n, 15ean eta 26an gerta daitekeenari).

Ibon Iparragirre aske uztea justizia kontua da, baina, batez ere, gizatasun kontua. Espainiako estatuak eta gobernuak ezin dute inolako onespenik edota laguntzarik jaso Euskal Herriko ezein eragile politikoren aldetik. Beste kasu batzuetan hain

6

TESTUINGURUA Txinak duen populazioak- 1.376.049. 000 biztanle-, bigarren ekonomia izateak eta mundu- sistema ulertzeko duen moduak aktore nabarmen izatea ahalbidetu dio nazioarteko testuinguruan.

Bere ekintzek eta jokabideek oso helburu argiak zehaztu dituzte: • Mundu-sistemaren barruko erreformak aldarrikatzea: MMA/OMC-n, MDF/FMIn, edo BMean.

• Bere eragin eta presentzia handiagoa eskatzea: Nazio Batuetan edota OSCE-ko erabakitzeko gunetan.

• Gobernantzako instituzioak berritzeko asmoz nahiz mundu gobernantzan orekak eta botere harremanak aldatzeko xedeaz, erakunde berriei aupada ematea BRICS bezalako plataforma adibidez.

Munduko bigarren potentziak

badaki gaur

barnebuletina

2017ko urriaren 31a

7

gaurkoz, bere eredu ekonomikoa, politikoa zein kulturala ez direla esportagarriak, bere arkitektura sozialak pitzadurak dituela- bere biztanleen arteko ezberdintasun sozialak bai eta eskualdeen artekoak- edota ez duela behar baldintza militarrik arlo honetan hegemonia lehiatzeko, ez eta dolarra erreserba moneta bezala yuan eta renminbirekin1 ordezteko ere.

ekonomikoekin – teknologi berriak, berrikuntzasegitu du Txinak. Gainera ingurugiroarekin errespetagarria izango den hazkunde modelo baten aldeko apustua egin du Asiako potentziak. Eta era berean nabarmena da ustelkeriaren kontrako “tolerantzia 0” kanpaina, zeinen bidez Alderdi Komunistak 1,4 miloi funtzionariori zigorrak ezarri baitizkio.

Baina Txinak badaki jakin ere, garapenean dauden herrientzako erreferentzia izan daitekeela. Ildo honetan, bere eragin ekonomiko eta finantzieroa gero eta zabalagoa izaten ari da Afrikan eta Latinoamerikan, bai eta Europan ere, Greziako portua horren adibidea. Dena dela esaten ari garenaren adibiderik garrantzitsuena “ XXI.mendeko Itsas Zetaren pasabidea” da edota korridore ekonomiko txinatar pakistandarra. Honek barne garapenean eta eskala globalean proiekzio handiagoa eskuratzeko bidea eman diezaiokeelako, Asiako eskualdean eragin ekonomikoa baina baita ere geopolitikoa lortze aldera. Eta badirudi lortzen ari dela.

Halere eta pentsa daitekeenaren kontra, Txinak ez ditu kimera liberalak garatu. Lider txinatarrak parte ideologikoaren garrantzia azpimarratu du eta alderdi barruko fakzionalismo eta klientelismoaren kontra borrokatzera deitu du, bere hitzetan alderdia indartzeak, herriaren lidergoa indartuko baitu eta xede horrekin marxismoaren permanentziaren beharra azpimarratu du.

Xi Jinpingek argi utzi du XXI. mendearen erdirako Txina herri sozialista handi eta modernoa duela helburu.

ALDERDI KOMUNISTAREN XIX. KONGRESUA Testuinguru honetan, Urriaren 18tik 24 bitartean Txinako alderdi komunistako XIX. Kongresua burutu zen. 89 miloi txinatar ordezkatu zuten 2287 delegatuk, gobernuko, armadako eta alderdiko goi mailako buruzagiekin batera parte hartu zuten bertan. Kongresu honen garrantzia azpimarragarria da bi etapa izango dituen plan estrategiko bat zehazten delako bertan (“2050. plan estrategikoa”).

Suposatzen da denbora honetan Txinaren modernizazioa burutuko dela eta eraldaketa horrek, mundu sistemako arlo guzietan kokapen hegemonikoa jokatzera eramango duela. Garai berri baten hasiera dator beraz!

Are gehiago, bigarren aldiz lehendakaria izendatu ondoren, Xi Jinping-ek 25 kide osatzen duten bulego politikoarekin batera eta 7 kideek osatzen duten Batzorde Iraunkorrarekin batera lau betebehar nagusi izango ditu: • jendartearen arteko ezberdintasunekin bukatzea, • erreforma estrukturalei ekitea, • zuzenbide estatuaren egonkortzea • alderdiaren barne kohesioa Gauzak horrela, kanpo kapitalak erakartzeko asmoz, finantza erreformekin batera erreforma 1Renminbi (RMB) Txinatar dibisaren izena da. Alderdi komunistak sartu zuen eta izenaren esanahia zera da “herriaren moneta”.Yuan ordea, renminbiren unitatea da, oinarrizko moneta eta gauzen prezioa zehazteko erabiltzen da. Dolar, libra edota euroaren parekoa da.

Modu grafikoz esan dezakegu, Alderdi komunistaren kongresu ezberdinetan, kontraesan nagusia identifikatu eta soluziobidea bilatzeari ekin diotela. Oraingo kontraesan nagusia bi elementuen artean kokatzen da: batetik, herritarren eskaera bizitza hobeago baten alde eta bestetik, Txinako garapen sozialak islatu duen garapen desorekatuan.

Kontraesana identifikatu eta gero, herriaren beharrei erantzun eta bizi duin eta hobeago baten aldeko apustua egin du alderdi komunistak eta aipaturiko 2050ko estrategiak eta bere inguruan osatuko diren politikek helburu horri ekinen diote.

NAZIOARTEA

Justizia Santiago Maldonadorentzat

Santiago Maldonado, 28 urteko gazte argentinarra, abuztuaren 1ean desagertu zen Chubut errekako inguruetan, maputxek antolaturiko Benetton transnazionalaren kontrako protesta batean parte hartzen zegoela. Jendarmeriak protesta modu basatian desegin ostean ikusi zuten Santiago azkenekoz bizirik.

Gobernuak, presidenteak eta ministroek, eta jendarmeriak ere, lehenengo momentutik ezeztatu dute gertakarietan parte hartu izana, Gobernuaren gertuko medioek Santiago Txilen bizirik zegoela iragartzera ailegatu ziren.

Kontran Argentinako herria mobilizazio jendetsuak egin ditu gertatutakoa argitu eta Santiago Maldonado bizirik agertu zedin eskatzeko. Milaka pertsona mobilizatu dira hiru hilabete hauetan eta berriak

barnebuletina

2017ko urriaren 31a

mugak gainditu ditu, nazioarteko oihartzun handia izan duelarik. Sortuk irailaren bukaeran Bilboko Benetton baten aurrean protesta ekimena burutu zuen.

Urriaren 18an Santiagoren gorpua Chubut errekan topatu zuten, azkenekoz ikusi zuten tokitik gertu, aurretiaz toki berbera beste hirutan miatua zuten.

Zer gertatu da Santiago Maldonadorekin? Hipotesi ezberdinak daude, baina argi dago desagerpen hau ezin dela zigorgabe gelditu. Milaka desagertu, torturatu eta hildako eragin zituen diktadura gogorra pairatu zuen herri batek, ezin du horrelako gertakariak errepikatzea onartu. Biziki garrantzitsua da gertaturikoa argitzea eta Santiago Maldonadorentzat eta bere senideentzat justizia lortzea.

Gertatua argitu Maldonadorentzat!

dadila.

Justizia

Santiago

AGENDA •

Azaroak 2, Gasteiz: Abenduaren 9ko mobilizaziaren aurkezpena Bake Artisauen, Sareren eta Foro Sozialaren eskutik. 19:00etan Villasuso Jauregian.

• Azaroak 3, Amurrio: Alfredo Ramirez @erreharria-rekiko elkartasun manifestazioa 19:30etan.

• Azaroak 4, Bilbo: EH Bilduren ez ohiko Batzar Nagusia.

• Azaroak 4, Bilbo: “155.aren aurka. Demokrazia eta Erabakitzeko eskubidea” manifestazioa.

17:00etan La Casillatik.

• Azaroak 4 Berriozar: Sorturen Nafarroako Batzarra, 10:00etan Berriozarko Musika Eskolan.

• Azaroak 4, Bilbo: “Emakumeok ahots propioz” tailerra.

• Azaorak 5: Erabakitzeko eskubidearen aldeko herri galdeketak Andoain, Areatza, Atxondo, Beizama, Berango, Erandio, Elantxobe, Galdakao, Getxo, Mundaka, Ibarrangelu, Leioa eta Otxandion.

• Azaroak 7, Bilbo: Abenduaren 9ko mobilizaziaren aurkezpena Bake Artisauen, Sareren eta Foro Sozialaren eskutik. 19:30etan La Bolsan.

• Azaroak 10: Memoriaren Eguna.

• Azaroak 11, Basauri: Ibon Iparragirreren eskubideen alde giza katea, Sarek deituta.

• Azaroak 11, Iruñea: “Sí al tren, no al TAV. Herriak Erabaki” manifestazioa, 17:00etan

•

Gaztelu Plazatik.

Azaroak 12: Sobietar iraultzaren mendeurrena dela-eta, Sorturen ekitaldia. Tokia zehazteke.

8