Sjógvur & Fólk — #4

Page 1

SJOGVURogFOLK.com

#4 • DESEMBER 2017

Kunningar- og kjakblað um fisk og sjóvinnu.

Til øll húski og allar postsmogur hjá virkjum og stovnum.

Toska- og hýsustovnar undir Føroyum ferðast óvæntað út um landgrunnin og ‘hvørva’ fyri síðani at koma afturíaftur, og eru nú við at venda aftur eins og í 1993—ein møguleiki ið Eyðun Hansen vil hava fiskifrøðingar at umhugsa.

Rokna nú við roki Les á síðu 39

Tema: • Fiskivinnuskipan • Útlendskur kapitalur Tvøroyri: Varðin Pelagic skjótt uppi aftur 3 Anfinn Olsen um millumtjóða samstarv 4-5 Hollendingar vístu vegin fyri uppsjóvarvinnu í Føroyum 6-8 Góður fiskur í Leirvík 10-11

MARIA OLSEN

So nógvur kapitalur krevst til at reka og menna upp­sjóvar­vinnu Við fiskirættindum einans galdandi í styttri tíð verður uppsjóvarflotin hvørki endur­ nýggjaður ella mentur—og uttan framkomin skip fæst hvørki hægsta vørudygd ella hægsta útflutnings­v irði, sigur Tórheðin Jensen. Búi Tyril & Edmund Jacobsen

F

ØROYINGAR eru vítt og breitt samdir um at okk­ a ra fiskatilfeingi, ikki minst makrel­ u r og annar upp­sjóvarfisk­u r, skal virkast

í Føroyum og seljast fyri so høg­an prís sum til ber fyri at skapa størst møgu­liga virði fyri samfelagið. Men eitt er flott­ar og mergjaðar orðingar, eitt annað praksis—hvussu tann føroyska uppsjóvar­v inn­

MARIA OLSEN

an, skip og virkir, megnar at gera henda málsetning til veru­leika. ĺ hesum høpi eru mong ør­k ymlað av ymiskum pør­ um av verandi uppskoti hjá Lands­stýrinum til nýggjan fiski­v innu­p olitikk—har er nevni­l iga eingin viður­k enn­ ing av tí týdningi sum góð og fram­komin skip hava fyri dygd­ina á fiskinum og har­ við fyri søluvirðið á veiðini og teimum fiskavørum sum koma burtur úr henni. Tann nýggi politikkurin setir ístað­ in forðingar í vegin, og fer tí sann­líkt at óbeinleiðis ella bein­leiðis mótvirka málsetn­ ing­in­um um at fáa besta virðið úr tilfeinginum.

“Fleiri ymiskir tættir gera seg galdandi í sambandi við stýr­ing av vørudygd,” segði Tór­heðin Jensen, um­sit­i ng­ ar­leið­a ri á Varðanum. “Men fyrst av øllum eru tað skip­ini sum fiska, og fólkið sum er við, ið eru avgerandi. Tá ið tað snýr seg um at fáa best hugs­ andi prís fyri eitt nú makrel­in, so hava vit staðfest við okk­ ara royndum at góður prísur stendur og fellur við góðum og nýmótans skipum. Skipini mugu tískil vera so nýggj og góð sum møguligt, og inn­ rættað og útgjørd soleiðis at høvuðsfokus er á høga vøru­ dygd; eisini er umráðandi at fisk­urin verður veiddur rætta tíð á árinum soleiðis at góðsk­

Faroe Ship kollvelti farmaflutningin 12-13 ‘Vónin verður verandi Vonin’ 20-23 FAS skal mennast enn meira 32, 33 Sjóvinna: Veldigir møguleikar 32-33 an kan vera optimal. Hetta er grund­leggjandi fyri at virkini á landi yvirhøvur kunnu fáa fyrsta­floks rávøru, sum aftur er ein fortreyt fyri at út­flutn­ ings­ vør­ a n kann fáa góðan prís.” FÍGGING MÁ TIL Framkomin køliútgerð um­ borð—og manning við bæði før­ l eika og servitan til at hand­fara útgerðina—spælir her ein avgerandi leiklut, legði Tór­heðin Jensen afturat. “Royndir hjá Varðanum Pelagic á Tvøroyri vísa at tey skip sum landa tann besta fisk­in eru tey nýggjastu og størru, nýmótans skipini við tí nýgg j­ (Framhald á s. 38)


2

SJÓGVUR & FÓLK — #4

VÆLKOMIN, HER ER SJÓGVUR & FÓLK við fjórðu útgávu! Tá vit framleiddu tað fyrsta nummarið, sum kom út í november 2014, var nýskipan av fiskivinnuni eitt heitt evni og ein høvuðsorsøk til at vit fóru í holt við blaðið. Hetta var undir tí landsstýri sum sat undan núverandi, og longu tá var fitt av orðaskifti um eina nýggja lóg um vinnuligan fiskiskap. ĺdag, trý ár seinni, er spurningurin framvegis óloystur, tó við tí muni at núverandi landsstýrissamgonga hevur lagt eitt lógaruppskot fram; kortini bendir mangt á at uppskotið má ígjøgnum munandi broytingar áðrenn tað vinnur nóg mikið av undirtøku til at verða samtykt. Tí eru vit stolt av at kunna leggja fram, í hesari útgávuni, eitt fleirtal av greinum um evnið, sum tilsamans geva eina rættiliga grundiga analysu av problematikkinum. Hetta fevnir víða, frá diskussiónum fyri og ímóti lykla hugtøkunum og elementunum í uppskotum sum hava verið frammi, til eina søguliga samanfating við støði í tí sum á eingilskum verður kallað ‘political economy’—also tað politiska valdið kring fiskivinnuna, íroknað hvussu frásøgnin, diskursurin, hevur flutt seg gjøgnum árini, og hvussu talan ikki sjáldan hevur verið, og framvegis er, um politiskt maktspæl og royndir at kanna sær so stórar bitar sum møguligt av tí fæi og peningi sum streymar gjøgnum Føroyar. Eins og Jógvan Mørkøre samfelagsfrøðingur ávarar um inni í blaðnum, so kunnu lættar inntøkur vera turvelvandi fyri samfelagsbólkar, og enda ofta við lítið hugaligari turrlegging tá karusellin einaferð steðgar upp. Meðan tað fyri ikki so mongum árum síðani snúði seg um at súgva sum mest av studningi úr landskassanum, er byttan nú vend á høvdið: ein bólgnandi politisk umsiting umboðandi alsamt størri lutfall av teimum sum annars skulu rinda skattin, hevur fingið smakk fyri einum nýggjum, rúsandi rensli av pengum úr vinnuni inn í landskassan. Magni Laksáfoss búskaparfrøðingur greiðir eisini frá hvussu uppboðssøla av fiskirættindum vísir seg at fáa fyritøkur í fiskivinnuni til at brúka ov nógvar pengar upp á at tryggja sær hesi rættindi, og soleiðis gera av við tann vinning sum tær annars mugu hava fyri at kunna standa seg og mennast. Hvat viðvíkur sjóvinnu í breiðari merking, vísir stjórin á Sjóvinnu­stýrinum, Hans Johannes á Brúgv, á at sera stórir møguleikar liggja í handilsskipavinnuni. “Kanska hugsa vit ov smátt,” sigur hann í samrøðu inni í blaðnum. “Tað vísir seg ofta at vera striltið at hava annað enn fisk í huganum í sambandi við vinnuligt virksemi á sjónum. Kortini er tað greitt at fiskivinnan hevur sínar avmarkingar tá ið tað snýr seg um vøkstur. Tí er tað natúrligt fyri okkum at fara meira miðvíst inn í altjóða handilsskipavinnu—har eru stórir møguleikar innan farmasigling og alskyns onnur sløg av shippingvinnu.” Handilsskipavinna—ella ‘merchant shipping’ á eingilskum— umfatar ein heilan hóp av ymiskum tænastum og veitingum, herundir chartering, technical management, crewing og annað. Vit hava í Føroyum fingið fleiri og fleiri fyritøkur ið virka innan hesi økir; men nógv meira kann gerast her heima við hesa vinnu, ið so mangir føroyingar annars sum arbeiða uttanlands kenna so væl til. Eingin ivi er um at tað føroyska vinnulívið kann fáa nógv burturúr at hyggja nærri at teimum stóru altjóða møguleikum sum finnast í hesum høpi.   []

. S J O G V U R o g F O L K . c o m Útgáva: GlobalOne Press Ltd, Elevator Busieness Centre, Admiral Court, Aberdeen AB11 5QX, United Kingdom +44 (0)845 053 1842 • www.nordixis.com Ritstjórn: Búi Tyril (ábyrgd) • bui.tyril@nordixis.com Maria Olsen (fotoredaktørur) • maria.olsen@nordixis.com Edmund Jacobsen • pressecentrum@mac.com Gestir: Bjarni Arnason, Osmund Justinussen, Magni Laksáfoss, Jógvan Mørkøre, Stefan í Skorini Design, framleiðsla: Nordixis Media AB • gothenburg@nordixis.com Lýsingar: +298 449627 Nordixis Media AB • torshavn@nordixis.com w w w

Takk til lýsarar og stuðlar: Atlantic Airways, Bergfrost, Faroe Ship, Framherji, Fuglafjarðar Havn, Føroya Fiskamarknaður, Føroya Fiskimannafelag, Føroya Reiðarafelag, HiddenFjord, JFK, JT Electric, KJ, Klaksvíkar Sleipistøð, MEST, Nema, NUMO, Pelagos, Samskip, Sjóvinnustýrið, Smyril Line Cargo, Varðin, Vinnuháskúlin, Vónin.

MARIA OLSEN

Tíð til at hugsa størri í og úr Føroyum

Wilhelm E. Petersen, stjóri á Vinnuháskúlanum.

Vinnuháskúlin: Nútímansgerð partur av umfatandi uppstiging Vinnuháskúlin leggur nú eisini maskinmeistara útbúgvingina um til aspirantskipan, við byrjan á sumri í 2018—aftan á umfatandi uppstiging av útbúgvingum og útgerð, íroknað m.a. nútímansgerð av navigatør útbúgvingini. Búi Tyril

E

IN ASPIR ANTskipan fyri maskin­meistarar er nú klár at seta í verk kom­andi summ­ar á Vinnuháskúlanum, upp­l ýs­i r stjórin á út­b úgv­ ing­a r­s tovn­i num, Wilhelm E. Pet­er­sen. Skipanin kemur sum eitt nýtt alternativ aftur at verandi maskinmeistara út­ búgv­ing, sum er ein handverk­ ara útbúgving. “Vit eru klár at taka teir fyrstu maskin­meist­a ra aspir­ antarnar á sumri 2018,” sigur Wil­helm E. Petersen við Sjógv & Fólk. “Harafturat eru vit við at vera klár at sjóseta ein bach­ elor yvirbygning til maskin­ meist­ a ra útbúgvingina, og seinni skal eis­ini arbeiðast við bachelor yvirbygningi til nav­ i­gatør útbúgvingina.” Royndirnar frá at nútíman­ sgera nav ­i gat­ør út­búgv ­i ng­ ina hava verið góðar sambært stjóran, sum frá fyrsta degi hevur arbeitt við at uppstiga og dagføra Vinnuháskúlan, bæði hvat viðvíkur út­búgv­ing­ unum og hvat viðvíkur simu­

latorum og tekniskari útgerð annars. Wilhelm E. Petersen tók við sum stjóri á Vinnu­ h á­ skúl­an­u m fyri umleið fýra árum síðan. Hann greiðir frá: “Vit fing­u frá byrjan møgu­ leika at dagføra og uppstiga útbúgving­a r og skeið tøkni­ liga—navig­a t­i­ó n, maskin, trygd, heils­u—og gagnnýttu hann fult út. Vit fingu fitt av inn­tøku frá skeiðsvirksemi, og síð­a ni vóru eisini uttanhýsis part­ar, eitt nú Statoil, ið stuðl­ aðu við munandi upphæddum; alt hetta gjørdi tað møguligt at modernisera og dagføra út­ búgv­ingarnar.” Ein umfatandi uppstig­ ing av skúlanum kom í lag, í slíkan mun at skúlin ídag kann rokn­ast sum tøkni­liga ein tann mest framkomni í Norð­urhøv­um. Arbeiðið at designa eina dagførda navigatør útbúgv­ ing kom skjótt í gongd, og í 2015 varð kunngerðin lýst um aspir­ant­skipanir; nú bar til at taka útbúgving sum skipsfør­ ari við siglingartíð upp á ein­ ans 12 mánaðir—eins væl og

Sum yrkisfólk gera vit okkara besta fyri at lýsa mál og faktuell viðurskifti rætt og endur­geva keldur neyvt. Vit taka tó fyrivarni móti møguligum prent­villum og øðrum feil­um ið kunnu koma fyri av misgáum, mis­ skiljingum ella øðrum orsøkum. Hendan útgávan er ikki ætlað sum íløguráðgeving; hvørki ritstjóri,

eftir tí gamla leistinum, har 36 mánaðir á sjónum krevjast. “Teir fyrstu aspirantar komu inn í 2015 og eru longu lidnir sum skipsførarar í 2018,” stað­ festi stjórin. “Hendan nýggja skipanin ger út­búgv­ ing­ina meira attraktiva fyri fleiri, og vit vænta at so við og við fara fleiri konufólk eis­ini at vísa áhuga. Hetta er tradition­ elt ein út­búgv­ing sum mann­ fólk mestsum burturav hava nom­ið sær; men tað er eingin sum sigur at hetta ikki kann broytast í framtíðini. Nú er tað í øllum førum meira høgligt enn fyrr fyri tey flestu at fara undir hesa útbúgvingina—at sigl­ing­a r ­t íðin er stytt niður í ein triðing av hvat hon var fer sannlíkt at hava eina stóra ávirkan í mun til eftirspurning og ymiskt annað, helst eis­ini kynsbýtið.” GÓÐKENNAST KRING HEIMIN Ein munur á tí nýggju aspir­ ant­skip­anini og tí gomlu skip­ an­ini er at meðan tað fyrr tók trý ára sigling umframt skúla at nema sær prógv sum navi­ gatørur, tekur tað nú skúla og

medarbeiðarar ella aðrir persónar viðvirkandi ella nevndir í hesari útgávu, ei heldur lýsarar ella stuðlar, kunnu ábyrgdast vegna møguligan búskapar­ligan ella annan skaða sum so ella so hevði kunnað, bein­ leið­is ella óbeinleiðis, verðið knýttur at avgerðum grundaðar á innihald í hesari útgávu.


3

SJÓGVUR & FÓLK — #4

Endurbyggingin av Varðanum Pelagic birtir nýggjar vónir á Tvøroyri hóast stórar avleiðingar av eldsbruna Suðuroyggin hevur verið hart rakt á fleiri økjum eftir tann vanlukkuliga eldsbrunan sum í juni legði Varðan Pelagic í oyði; havnarstjórin á Tvøroyri fegnast nú yvir at síggja tann nýggja virkisbygningin reisa seg úr øskuni.

H

TVØROYRAR HAVN TVØROYRAR HAVN

bara eitt ára sigling— tað er, sigling meira beinleiðis sam­ skipað við skúlapartin av út­ búgvingini. “Siglingin er skipað sum praktik­pláss og er nú ein in­ te­g rer­aður partur av sjálvari út­b úgv­i ngini, við tættari sam­skipan ímillum skúlan og skip­ið ið aspiranturin hevur sína siglingartíð við.”

Wilhelm E. Petersen legði afturat at dagføringin av nav­ ig­at­ø r útbúgvingini hevur ging­ið væl. “Tað er heilt greitt at hetta hevur eydnast væl,” segði hann. “Talan er um eina sera góða út­búgv­ing sum nú er meira altjóðagjørd og tíð­ar­ hósk­andi. Vit hava samstund­ is lagað út­búgv ­ing­ina neyvt eftir tí donsku, sum er við­ur­

hevur havt nógv størri av­ leiðingar fyri vinnulívið í oynni enn tey flestu munnu ímynda sær. Tann beinleiðis avskipanin av fiski frá upp­ sjóv­a r ­v irk ­in­u m hevði stórar positivar ring ­v irkn­aðir, sum rukku út í all­ar krókar. “Gamaní at farmaskipini fyrst av øllum komu eftir fisk ­i n­u m,” segði Jón Bogi Gutte­s en. “Men tað gjørdi tað eisini lættari fyri aðrar fyri­tøkur í Suðuroynni bæði at inn­flyta og útflyta farm. Tað var lætt at fáa farm beinleiðis frá europeiska megin­land­­in­ um—og samstundis var tað ikki neyðugt at avskipa farm um­vegis Tórshavn til útlandið. Alt hettar avleidda virksemið er púra steðgað upp.” Havnarstjórin legði afturat at verður vørugjald, havnar­ gjald, bryggjugjald og aðrar inn­tøkur lagdar afturat, so er eing­in ivi um at eldsbrunin fer at síggjast aftur í ársrokn­skap­ inum hjá Tvøroyrar Havn.

MARIA OLSEN

stjórin uttan neyvari grein­ing­ ar ásanna at Tvøroyrar Havn AR VAR einki at taka og fleiri virkir og fyritøkur feil av. Tann tjúkki, stóðu til at missa stóran part svarti roykurin, sum nærum av sínum inntøkugrundarlag. fjaldi Tvøroyri hin 9. juni í “Avleiðingarnar av elds­ ár bar boð um eina vanlukku brun­a n­u m hava verið sera sum fór at fáa stórar avleið­ing­ stór­a r—fyri havnina, fyri ar fyri býin. Uppsjóvarvirkið fyri­tøkur og fyri Tvøroyri og Varð­in Pelagic stóð í ljósum Suð­ur­oynna sum heild,” segði loga, og tað var týðiligt fyri Jón Bogi Guttesen. “Varðin ein og hvønn at har fór einki Pelagic var uttan samanber­ virk­semi at verða í langa tíð ing nógv tann størsti aktør­ fram­y vir. ur­in á havnar­lagnum, og tí Eisini stjórin fyri Tvør­oyr­ hava fylgj­urn­ar breitt seg. Tá ar Havn, Jón Bogi Gutte­sen, ið ongin fiskur kemur upp á kom til hesa niðurstøðu. Væl land, so er onki at avskipa; og vit­a ndi um tann ovurhonds tá koma farmaskipini heldur stóra týdning sum Varð­ i n ikki inn á Tvøroyri.” Pelagic hevði fyri havn­ina, Bara tann sannroynd at Tvøroyri sum lokalsam­felag farma­ skip fyri tíðina ikki og alla Suðuroynna, so kundi long­u r leggja at á Tvøroyri, Edmund Jacobsen

Jón Bogi Guttesen, havnarstjóri.

Guttesen seg nú yvir at síggja ein nýggjan snotuligan bygn­ ing reisast úr øskuni. Talvan er viskað rein, og ístaðin fyri at húsast í fleiri gomlum, saman­ bygd­um hølum, kann Varðin PRÝÐILIGUR BYGNINGUR Pel­agic nú skjótt húsast í ein­ Men sum flest øll onnur á um nútímans bygningi og Tvøroyri, so frøir Jón Bogi har­v ið framleiða enn effektiv­ ari enn áður. “Samstundis er tað jú gleði­ ligt at tann nýggi bygningurin Ein triðingur av stál­skrokk­inum verð­ur arkitektoniskt prýðilig­ í tí nýggju fram­leiðslu­høllini ur,” segði Jón Bogi Guttesen. var komin upp í oktober 2017. “Fabrikk­ir eru sjáldan vakrar, Tann nýggja høllin, sum skal men tær tekningar eg havi sæð standa liðug í vár, verður 150 av tí nýggja virkinum vísa ein metur long og 50m breið, 10m flott­an bygning, har ið nógv er breiðari enn tann høllin sum gjørt burturúr útsjóndini.” brendi í grund. Tann nýggi Onkur hevur verið framm­i bygningurin verður nakað við tí áskoðan, at eitt tílíkt hægri enn tann gamli, og tann virki kanska ikki átti at ligið samlaða gól­v­víddin 11.400m2.

so miðskeiðis í býnum, og at trygd­in hevði verið hægri um bygn­ing­ur­in hevði staðið long­ri burtur frá bygdum øki. Til hetta svaraði havnar­ stjór­in: “Eg kann bara stað­ festa at føroyskar bygdir sum heild hava ofta breitt seg kring eitt flakarvirki ella eina kai. Og um Varðin Pelagic skuldi flutt burtur frá núverandi øki, so hevði íløgan gjørst nógv størri; møguliga so stór at tað ikki hevði loyst seg at bygt upp av nýggjum.” “Fyritøkan trívist her ár Tvør­oyri,” staðfesti hann, “og øll oyggin fegnast um at Varð­ in Pelagic framhaldandi fer at virka her. Tað gevur arbeiðs­ pláss og góð ringárin til alla Suð­ur­oynna.”   []

kend víða og gevur møguleika til starv kring all­an heimin.” Tað er við hesum erfaring­ um at Vinnu­há­skúl­in nú eisini hevur tilevnað eitt program við støði í tí donsku aspirantskip­ anini fyri maskinmenn, í sam­ starvi við vinnuna á sjógvi og land­i um­f ramt avvarðandi myndug­leik­a r. Tann gamla maskinmeistara útbúgvingin

útbúgvingina. Bachelor yvir­ bygningurin til útbúgvingina verður skipaður í samstarvi við Fróð­skap­ar­set­rið. “Hetta skal eisini kunna góðkennast av uni­vers­itet ­um úti í heiminum,” viðmerkti Wilhelm E. Petersen, sum sjálvur hevur eina PhD í fram­ leiðslutøkni frá Danmarks Tekniske Uni­vers­itet.   []

hevur sum so onga siglingstíð, men tann nýgg­ ja skipanin inniheld­u r ein eitt ára verk­ staðsskúli, harav helvtin av tíðini er praktipláss umborð á skipi; verkstaðs­skúl­in fer fram á teknisku breyt­ini undir miðnáms útbúgving­a r­stovn­ inum Glasir, ið eisini hevur verið í verk­ætl­an­ini at menna ta dagførdu maskinmeist­a ra


4

SJÓGVUR & FÓLK — #4

Framherji: Væl skipað millumtjóða     Samstarv millum føroyskar og útlendskar fyritøkur í fiskivinnuni hevur við sær fleiri fyrimunir enn vansar, sigur Anfinn Olsen, stjóri og partaeigari í Framherja, ið leingi hevur arbeitt saman við íslendska felagnum Samherji. Búi Tyril & Edmund Jacobsen

E

R TAÐ nakar sum hev­ur bæði inn­lit og sann­føring til at greiða frá hví sam­starv mill­um før­oysk­ar og út­lendsk­ ar fyritøkur innan vinnu­ligan fiski­skap er ofta neyðugt og skilagott, so má tað vera An­ finn Olsen, stjóri og stórur parta­eigari í Framherja við høvuðs­sæti í Fugla­firði. Hansara drúgvu royndir ser­liga við Framherja, geva An­finn Olsen ta vitanartyngd ið er neyðug til at leggja fram tank­ a r og meiningar um vinnu­ l igan fiskiskap av al­ skyns slag, bæði í Føroyum og í grannalondum. Bæði hann og kona hansara, Elisabeth Olsen, eru útbúgvin á master­ stigi innan fiskivinnutøkni í Tromsø, og útgera kjarnan í ein­um sera sterkum toymi. Tann íslendska fyritøkan Sam­herji eigur fjórðingin av parta­brøvunum í Framherja. Hetta hevur givið høvi til tætt sam­starv millum fyritøkurnar á fleiri týðandi økjum innan vinnu ­l ig­a n fiskiskap. Fram­ herji hevur við árunum ment seg til ein leiðandi aktør innan før­oyska fiskivinnu, og hevur virk­s emi innan upp­s jóvar­

vinn­u na, botnfisk í Barents­ hav­in­um, og línuveiði undir Før­oy ­um. Sum minniluta­eig­ ari í Faroe Origin í Runavík og Pel­agos í Fuglafirði er felagið eis­ini virkið innan upsaveiði í før­oysk­um sjógvi við par ­trol­ ar­um umframt fiskavirking á landi. Sambært Anfinn Olsen hev­u r samstarv við út­lendsk­ ar fyritøkur í fleiri ár havt við sær avgerandi fyrimunir fyri ta føroysku fiskivinnuna— bæði tá tað kemur til starvs­ fólk, útbúgving og tøkni, og tá tað snýr seg um fígging, marknaðarføring og sølu. “Útlendsk luttøka innan før­ o yska f iskivinnu eigur ikki at vera bannlýst sum so, og heldur ikki at lýsast sum ein mótsetningur til føroysk áhuga­mál,” sigur Anfinn Ol­ sen. “Tætt samstarv ímillum lond ið hava somu sløg av fiski­skapi, skipum og tøkn­i, er púra náttúrligt. Hetta er meira galdandi ídag enn nakr­ an­tíð fyrr, av tí at bú­skap­ur og vinnu­lív eru vorðin alsamt meira altjóðagjørd. Og hett­ ar hevur stóran týdn­ing fyri okk­u m í Føroyum, serstak­ liga tá ið talan er um samstarv við Nor­ e g og Ísland, men

eisini Dan­mark, Grønland, Stóra­bret­land og onnur lond. Hes­in týdningur gerst bara enn meir­a opinlýsur, um hugt verð­u r eftir tí søguligu bak­ grund­ini. Tað var umvegis sam­starv við Stórabretland at før­oy ­ingar bygdu upp egnan fiski­flota og lærdu fiskivinnu at kenna, og at brúka tíðar­

hósk­andi reiðskap og nýggja tøkni annars. Hettar hevur ver­ið lykilin til at ment okkara nú­verandi sterku støðu innan fiski­skap og fiskivinnu.”

mælt í seinastuni og viðhvørt eitt sindur einsporað. “Vit eiga at eggja til skyn­ samt og nyttugt samstarv við út­lend­i ngar,” sigur Anfinn Olsen. “Tað merkir sjálvandi FØROYINGAR BESTEMMA ikki at allur ótti fyri útlendsk­ Kjakið um útlendskan ogn­ ari lut­tøku í okkara fiskivinnu ar­skap og ávirkan á før­oyska er fullkomiliga ógrundaður. fiskivinnu hevur verið harð­ Men verandi lógarkarmar

Gloym antitrust og loyv størri útlendskum ognarskapi— Kappingareftirlitið í hoyringsskrivi til politikararnar Miðsavnan kann vera góð fyri vinnu og samfelag, og vit eiga eisini at loyva størri útlendskum ognarluti í fiskivinnuni, sigur Kappingareftirlitið við politikararnar í hoyringsskrivi til uppskotið um fiskivinnunýskipan. upp­skotið hjá Landsstýrinum til ‘Fyrisiting av sjófeingi’. LEPP ØLLUM ætlanum ĺ tveimum hoyringsskriv­ um antitrust-reglur í tí um til Vinnunevnd Løgtings­ nýgg ­ja fiskivinnupolitikk ­i n­ ins sigur Terje Sigurðsson um, og lat útlendingar eiga deild­ar­stjóri millum annað at upp til 49 prosent av føroysk­ mið­savning og samanlegging­ um fiskireiðaríum. So ljóðar ar í mongum førum hava ein tað frá Kappingareftirlitinum pos­itiv­an virknað yvirhøvur á í sambandi við orðaskiftið um vinnu­ligt avkast, búskaparliga Edmund Jacobsen

S

menn­ing og ta samfelagsligu gongd­ina. “Spurningurin er tí um ikki tað hevði verið gagnligt fyri fiskivinnuna og føroyska sam­felagið sum heild, um anti-trust reglurnar vórðu av­ tikn­a r soleiðis at ein natúrlig miðsavning kundi farið fram í vinnuni,” skrivar Terje Sig­

urðs­son. “Fær vinn­a n møgu­ leika at leggja saman í størri eindir, eru eisini størri sann­ lík­indi fyri at endamálið í lóg­ini um størri virðisøking verð­ur rokkið.” At monopol og ov lítið av kapping innan vinnulívið ikki er ynskiligt, munu flest øll vera samd um. Dømini, kansk­a

ser­liga uttan úr heimi, um fyri­t økur sum hava misnýtt eina­r áðandi støðu á einum markn­að eru mong, og eisini eru mong dømi um at lóg­gev­ andi myndugleikar hava sæð til at fyritøkur sum dominera ov nógv á marknaðinum, verða sundur­lið­aðar í smærri eindir fyri at fáa í lag kapping. Und­


5

SJÓGVUR & FÓLK — #4

samstarv er neyðugt í fiskivinnuni fá­u m árum síðani arbeiddu okk­a ra myndugleikar annars íðu­liga fyri at birta upp undir og stimbra útlendskar íløgur í føroyskt vinnulív og ídnað, eis­ini í føroyska fiskivinnu.” Anfinn Olsen leggur aft­ ur­ at: “Um vit í Føroyum halda at okkara lóggáva ikki er nóg væl fylgd á hesum øki, so er tað eitt mál sum okkara mynd­ug­leik ­a r og tilhoyr­andi al­mennu stovn­a r eiga at við­ gera og taka støðu til. Tað kann væl vera at lóggávan átti at verð­ið styrkt, so vit kundu slopp­ið und­an misskiljingum. Møgu­l iga áttu vit at hugt nærri at hvussu gjørt verður í Nor­egi tá ið tað snýr seg um at eftir­litið við at lógin verður hild­in sum hon skal. Harvið ikki sagt at vit skulu bara blint kop­i­era ta norsku skipanina, men vit eiga undir øllum um­ støð­u m at inn­r ætta okkara lóg­gávu skynsamt og við støði í teimum avbjóðingum sum vit hava í Føroyum.” Eitt sjónarmið sum hevur ver­ið at hoyrt alment, er at MARIA OLSEN ein og hvør útlendskur eig­ ara­skap­ur av føroyskum fiski­ á­s eta týðilig mørk fyri út­ prosent, og í Íslandi 25. Há­ skip­um skal síggjast sum ein lendsk­­­u m áhugamálum og markið fyri útlendskan ogn­ bein­leiðis mótsetningur til ta eig­a ra­skapi—eingin útlend­ ar­skap er nakað ið okkara parla­mentarisku yvirlýsingina ing­ur sleppur undir føroyskum pol­it­iski myndugleiki hevur um tann fiskur sum svimur í lóg­ar­øki at eiga meira enn ein ásett í lóggávuni. Um verandi før­oysk­um sjógvi er ‘ogn Før­ trið­ i ng av partabrøvunum há­mark skal varðveitast ella oya fólks’—ein orðing ið fleiri ella kapitalinum innan nakað broyt­ast er upp til Løgtingið, lóg­a r­k øn hava mett sum lóg­ slag av vinnuligum fiskiskapi. og ikki upp til útlendskar ar­liga veika og ógreiða. “Eg haldi tað er neyðugt at Í Noregi er hetta hámark 40 per­sónar ella fyritøkur. Fyri

ir einum hevur hettar verið nevnt antitrust—eitt hugtak sum uppstóð í USA seint í 1800-talinum. OFTA AV TÍ GÓÐA Reglurnar um miðsavning í upp­skotinum um fiskivinnu­ pol­itikk eru ætlaðar at trygg­ja tveir faktorar: At borga fyri eff­ekt ­i v­a ri vinnu gjøgn­u m kapp­ing, og samstundis forða fyri at valdið innan fiski­v inn­ una verður savnað á ov fá­um hond­um. Men sambært Kapp­ ing­a r­eftir­l itið eru regl­u rn­a r um antitrust illa um­hugs­að­ar, uttan støði í veruligum við­ur­ skift­um, og fara hartil at hava umfatandi negativ árin á fiski­ vinn­una.

ĺ øðrum skrivinum, frá 23. oktob­er í ár, sigur Terje Sig­urðs­son: “Okkara royndir við sam­a n­legg­ing ­u m vísa at mørk­ini í galdandi fiskivinnu­ lóg­gávu og mørkini í hesum upp­skoti sannlíkt forða fyri fleiri samanleggingum sum kundu givið eitt pos­ i­ t ivt í­k ast til sam­fel­a g­ið. Ser­l iga tá mørk­ini eru so lág sum tey eru.” Og í hinum skriv­in­um, dagfest 20. juni í ár: “Mørk­ini eru ikki sett við støði í teim­ um roynd­um man hevur havt í sam­bandi við fyrisitingina av fiski­v innuni, og okkum kunn­ igt liggur heldur ikki nøk­u r bú­skap­a r­l ig greining hand­ an mørk­ini. Mørkini eru sett pol­it­iskt.”

Kappingareftirlitið arbeið­ ir eftir einum heilt øðrum lei­ sti, greiðir Terje Sigurðsson frá—stovnurin hevði ikki sýtt fyri samanlegging grund­ að einans á marknaðarpart ella hvussu miðsavnaður ein marknaður er. Í teimum før­ um har marknaðarpartur ella mið­s avning geva ábending um kappingarligar trupul­ leik­a r, hinvegin, setir Kapp­ ing­a r­eft­ir­l it­ið størri kanning í verk fyri at fáa staðfest um sam­a n­leggingin skal sýtast, góð­kennast, ella góðkennast við treytum. “Havast skal í huga at tá ið føroyskar fiskavørur koma til endabrúkaran er prísurin fleir­fald­aður. Tað hevur týdn­

greina hesa orðing eitt sindur bet­u r,” sigur Anfinn Olsen. “Aðal­reglan um ‘ogn Føroya fólks’ hevur fyrst og fremst til endamáls at tryggja at vit før­oy­ingar altíð eiga tað av­ ger­andi orðið í sambandi við hvussu vit velja at gagnnýta okk­ara natúrliga tilfeingi— og at fólkið í Føroyum fær sín rætta og hóskandi lut í tí vinn­ ingi sum hendan gagnýtsla gev ­u r. Hettar er jú ikki ann­ að enn rímiligt. Men tað er mein­ings­leyst at banna øllum út­lendsk­u m áhugamálum í ing at vit í Føroyum hava reið­ arí sum megna meira enn bara veiði. Verður loyvt størri mið­ savn­ing verða feløgini betur før fyri at átaka sær størri part av virðisketuni.” UPP TIL 49 PS ÚTLENDSKT Í uppskotinum hjá Lands­stýr­ in­um verður ásett útlending­ar skulu einki eiga í føroyskari fiski­v innu—ein herðing í mun til verandi lóg, ið loyvir at ein trið­ingur av partabrøvunum í ein­um fiskireiðaríi kann vera á út­lendskum hondum. “Tað er sjálvsagt viðkom­ andi at avkastið av fiski­til­feing­ in­um kemur samfelagnum til góð­a r, og at ognar­skap­u r­i n yv­ir tilfeinginum verð­ur verð­ andi á føroyskum hondum,” skriv­a r Kappingareftirlitið. “Spurn­ing­u r­in er tó um ikki hesi viðurskifti er nøktandi tryggj­að í øðrum ásetingum í lógaruppskotinum. Tað er á­sett í lógini at tilfeingið er ogn føroya fólks, og at rætt­ ind­ i ni eru tíðaravmarkað brúks­rætt­indi. Tað er somu­ leið­is ásett at øll avhendan av veiði­rætt­ind­um skal umvegis al­menna sølu ella almenna upp­boðssølu, og at tann part­ ur av rættindunum sum ikki verð­ur seldur á uppboði, skal á ­leggj­ast tilfeingisgjald. Tað vil siga at lógin hevur áset­ing­ ar sum tryggja føroyska sam­ fel­agn­um eitt avkast. Hartil kem­u r at føroysk partafeløg rinda føroyskan felagaskatt utt­an mun til um útlendingar eiga partapeningin.” Og víðari: “Okkum kunn­ igt hevur hvørki Fiski­mála­ ráð­ið ella nakar stovnur undir

MARIA OLSEN

'Fagraberg' og 'Høgaberg' við bryggju í Fuglafirði; Góðskueftirlit við makreli á Pelagos (høgrumegin).

sam­bandi við fiskivinnuna. Tað er sjálvandi Løgtingið ið má avgera í hvønn mun út­ lend­ing­a r kunnu luttaka inn­ an okkara fiskivinnu, hvussu nógv­an vinning teir kunnu fáa í sín lut, og hvussu annars fiski­ v innan verður skipað ábyrgd­a r­f ult og burðardygt— vist­frøðiliga, sosialt og vinnu­ liga.”   [] Fiski­m ála­r áðnum staðfest at nakrir trupulleikar eru við útlendskum ognarskapi í fiskivinnu. Tað er tí undrun­ ar­ v ert at ásetingin um út­ lendsk­ a n ognarksap verður herd nú, tá ið hugsað verður um at partar av flotanum eru fíggj­ar­liga illa fyri.” “Tað eru f leiri meinbog­ ar við at herða ásetingina,” stað­fest­i r deildarstjórin. “At­ gongd­in hjá føroyskum fel­ øg­u m til annan kapital enn láns­k ap­ital verður avmarkað, og kann hetta hava við sær at kap­ital­k ostn­a ð­u r­i n hækk­a r. Enda­mál­i ni í lógar­upp­skot­ in­u m um størri virðis­øk­ing verða eisini tor­før­ari at gjøgn­ um­føra uttan møguleika fyri út­lendsk­um ognarskapi.” “Tað er hinvegin ov einfalt at síggja útlendskan ognar­ skap í føroysku fiskivinnuni bara sum eina fíggjarkeldu,” held­ur hann fram. “Út­lendsk­ ur ognarskapur kann eisini geva føroysku fiskivinnuni know-how, betri atgongd til sølu­lið v.m.” “Tá hvørki Fiskimálaráðið ella nakar annar myndugleiki hev­ur staðfest trupulleikar av útlendskum ognarskapi í før­ oysku fiskivinnuni, og hav­ andi í huga teir fyri­mun­ir sum út­lendskar íløgur í fiski­v inn­ una geva, og hav­andi í huga hvussu fíggj­a r­l iga støðan er í pørt­um av flot­anum, hevði ver­i ð betri um ætl­a n­i rn­ ar um at sýta út­ lendskum ogn­a r ­skapi vórðu slept­a r og verandi avmarking varð broytt frá 33 til 49 prosent,” skriv­a r Terje Sig ­u rðs­s on vegna Kappingar­eftir­litið.  []


6

SJÓGVUR & FÓLK — #4

Búi Tyril

P

&P ER ÍDAG ein væl kend og etablerað fiski­ vinnu­f yri­tøka, við høvuðssæti í Katwijk á hollendsku vestur­ strond­ i ni. Fyritøkan varð stovn­að í 1949 undir sera smá­ um korum, av trimum vin­ monn­um, Dirk Parlevliet og brøð­urn­ir Dirk og Jan van der Plas, upprunaliga sum rull­ andi fiskahandil við egnum last­bili, og 10 ár seinni við sín­u m fyrsta egna fiskiskipi. Menn­ingin hevur verið stór síð­ani tá, og felagið hevur nú ein fiskiflota sum telur 32 trol­ar­ar, harav 8 uppsjóvarskip við verksmiðju umborð. P&P verð­ u r roknað sum størsti lut­tak­a ri í tí europeisku upp­ sjóv­a r ­v inn­u ni, og til­sam­a ns starv­ast umleið 6.000 fólk hjá fel­agn­um. Felagið hevur lagt seg eftir at veita proteinríkar fiska­vørur fyri lágar prísir til fólk kring allan heimin, ikki minst í Afrika. Áðrenn P&P komu og yvir­tóku frystivirkið í Kolla­ firði við árslok í 2009, var eing­ i n framleiðsla av upp­ sjóv­ar­fiski til matnað á landi í Før­oy­um. Fyri at eydnast við ein­um tílíkum virki—fyri at tað skal loysa seg hjá skipum at landa uppsjóvarfisk har— má framleiðsluorkan vera høg og arbeiðið væl skipað. Tíðin

er nevniliga dýr í hesum høpi, og landingin má ikki vera ov drúgv, tí talan er um veldigar nøgd­ir av feskum fiski sum verður virkaður og frystur á virk ­i n­u m samstundis sum hann verður pumpaður í land av skipinum. Einki av hesum varð gjørt í Føroyum, og skipini landaðu í Noreg og aðrastaðni. Men aft­aná at P&P Faroe Pelagic høvdu víst í verki at tað ber væl til at reka eitt sovorðið virki í Føroyum, bæði tekniskt við yvirskoti, var vent í holuni: fá ár seinni komu tvey líkn­andi virkir afturat, eitt á Tvør­oyri og eitt í Fuglafirði, og føroy­ ingar stóðu sjálvir fyri hes­um, við íslendskari hjálp. Nú var ikki longur nakar ivi um at stór frystivirkir fyri upp­sjóv­ ar­fisk kunnu rekast í Føroyum, við vinningi. Og tær veldigu nøgd­irn­a r av serliga makreli sum føroyingar vóru farnir at veiða—alt meðan ES og Noreg boy­k ott­a ðu okkum orsak­að av ósemju um kvot­ ur—gjørdu eis­ini at tørvur var á minst einum líknandi virki afturat, kanska tveim­ um, eisini fyri at so nógv sum møguligt av hes­um fiski kund­i landast til matn­að held­ ur enn ídnað. Les samrøður við: Diek Parlevliet (niðanfyri), Ton Frissen (á næstu síðu). JENS KRISTIAN VANG

Interview við Diek Parlevliet Diek Parlevliet, forstjóri og partaeigari í Parlevliet & Van der Plas, størsta aktøri í tí europeisku uppsjóvarvinnuni, um samstarvið við føroyingar, hvussu P&P Faroe Pelagic bleiv til, og hví P&P sær seg sum fiskimanna- og familjufyritøku. BÚI Tyril, ritstjóri á Sjógvur & Fólk, hevði í oktober sam­ røðu við forstjóran í P&P, Diek Parlevliet, sum er med­ eig­a ri í fyritøkuni og sonur ein av stovnarunum, Dirk Parlevliet. Her eru nøkur brot úr samrøðuni. BT: Hvat fekk tykkum at

MARIA OLSEN

fara undir samstarv við før­oy­ ing­ar? DP: Eg kendi eitt sind­ur til Føroyar og stjóran í JFK, Ha­ nus Hansen, umveg­is norð­ mannin Kjell Inge Røkke. Um tað mundið tá ið Røkke tók seg úr sur­imi verkætlan­ini við frysti­t rolaran­u m Navig­

ator, vendi Hanus sær til okk­ um fyri at finna ein nýggj­an sam­stavsfelaga. Av tí at vit hava drúgvar royndir og góða vitan innan upp­sjóvar­f iski­ skap og fysting um­borð, lá tað rætti­liga natúrligt fyri hjá okk­um at umhugsa møgu­leik­ an. Eitt tað fyrsta vit gjørdu so var at fara til Før­oya á vitjan—vit vildu læra meira um tað føroyska sam­felagið og tryggja okkum at vit vóru væl­komin, um vit skuldu farið inn í ta føroysku vinn­ u na. Har skal sigast at vit vórðu sera væl móttikin, ikki minst av Lands­stýrinum, bæði Jac­ ob Vester­g aard, sum tá var fiskimálaráðharri, og Johan Dahl, sum var vinnu­mála­ráð­ harri. Vit møttu stórari væl­ vild og vórðu ynskt vælkomin sum íleggjarar, samstundis

sum vit fingu greitt at vita at lóg­in einans loyvdi út­lendsk­ um eigaraskapi í fiskivinnuni á sjónum í avmarkaðan mun, og at vit sum útlendskt felag ikki kundu eiga meira enn ein trið­ing í nøkrum føroyskum fiski­skipi. Hetta tóku vit sjálv­ andi til eftirtektar og mettu at vit kunnu liva við tí. Tá vit so komu ásamt við Røkke um yvir ­t øku av hans­a ra parti í Nav­igat­or, var klárt hjá okk­ um at fara undir samstarv við Han­us Hansen. BT: Men tað bleiv til meir­a enn samstarv um Navigator. DP: Meðan vit vóru í Før­ oy­um, vildi Hanus hava okk­ um at hyggja upp á virkið í Kolla ­f irði, sum hevði ligið stilt so leingi. Vit skiltu at fleiri høvdu roynt at fáa gongd á virkið uttan tó at veruliga

eydn­ a st við tí. Í byrjanini vóru vit ikki serliga áhugaðir, tí vit høvdu frammanundan eina verksmiðju í Hollandi og eina í Týsklandi og høvdu ikki serliga stóran áhuga í at byrja eina verksmiðju afturat. Men vit vitjaðu so virkið og sóu at hetta kundi gerast ein áhuga­verd avbjóðing. Vit fóru so á fund við Eik Banka, sum tá átti virkið. Bankin var sera sam­a rbeiðs­v illigur og vildi strekkja seg langt fyri at fáa virk­ið í gongd aftur. Tá ið vit so seinni sama dag hittu lands­ stýris­menninar Jacob Vester­ gaard og Jóhan Dahl, nevndu vit møguleikan við virkinum í Kolla­firði. Hetta vóru teir sera spent­ i r uppá—hetta hevði stór­a n týdning fyri Føroyar, at føroyskur uppsjóvar­fisk­u r kundi framleiðast til matnað


7

SJÓGVUR & FÓLK — #4

Soleiðis vístu hollendingar vegin fyri  føroyska uppsjóvarvinnu

'Borgarin' landar norðhavssild til P&P Faroe Pelagic í Kollafirði, meðan 'Hoyvík' liggur við frostgoymsluna í bakgrundini; Diek Parlevliet, forstjóri í Parlevliet & Van der Plas við standmynd av pápa sínum (niðanfyri); Norðingur landar (mótsett).

í Før­oy ­um. Tað gjørdi eisini okk­ara samráðingar­støðu nógv sterkari. Vit tóku so av­gerð um at engagera okkum og gjørdu í fyrstu atløgu eina leigu­av­ talu við Eik Banka og keyptu síðani virkið eitt ár seinn­i. BT: Tað vísti seg at vera ein røtt avgerð? DP: Ja, tað má sigast. So mik­ ið var greitt at nakrar á­bøtur vóru neyðugar, serliga

plátu­frystararnir máttu yvir­ hál­ast og optimerast. Men vit mettu okkum før fyri at fáa skil á hesum, og tað vísti seg at vera ein røtt meting. Ton Fris­ sen, ein av okkara mest kønu á økinum, tók uppgávuna á seg beinan vegin og flutti til Før­oyar sum virkisleiðari, sum eisini innibar at standa fyri arb­eið­inum at umvæla fryst­ ar­a rn­a r og tillaga virkið ann­

ars, menna framleiðsluorkuna, seta fólk í arbeiði, fáa alt at rigga og fáa góðan rakstur í. Hetta var í november 2009. Men tað gingu ikki nógvir mán­aðir fyrr enn tey fyrstu upp­sjóvarskipini kundu landa og framleiðslan byrja, og aft­ an á eitt ár var so full gongd komin á. BT: Hvønn týdning hevur íløgan í Kollafirði havt fyri P&P og fyri Føroyar? DP: Um ikki vit vóru kom­ in inn tá, so er spurningurin um føroyingar yvirhøvur enn høvdu verið komnir í gongd við at uppsjóvarfisk á landi til matn­að. Tað er í sjálvum sær ein spurningur við potent­ ielt stórum búskaparligum konse­k vensi. Harafturat fing­u vit, ítøki­liga, lív í eitt rætti­liga stórt virki sum ong­ an­tíð hevði verið í veruligum rakstri, og har komu 150 arb­ eiðs­pláss. Nýggjar íløgur upp

á einar 100 milliónir krónur eru eis­ i ni gjørdar í virkið hesi ár­ini, írokn­að eina nýgg­ ja frostgoymslu fyri 70 mió. við goymslukapaciteti upp á 10.000 tons. ĺdag, aftan á sjey ár, hevur P&P Faroe Pelagic tik ­ið ímóti umleið 400.000 tons­u m av uppsjóvarfiski til matnað—tað er nokkso nógv­ ir pengar í krónum og oyr­ um—og bara í lønum hig­ar­til útgoldið tilsamans einar 350 mió. kr. Aft­ur­at hesum kem­ ur fitt av av­leiddum virksemi, tæn­ast­ur av ymiskum slag, so sum flutn­ing­ur, frostgoymsla og annað. So hetta er ein sólskinssøga fyri allar part­a r. Vit á P&P hava sam­stund­ is fingið økt okk­a ra saml­aða út­boð av fiska­vørum, og rá­ vøru­til­gongdin er altíð ein týð­a ndi táttur í hesari vinn­ uni. Fiskiveiðikvotur hava jú tað við at verða broyttar á hvørj­um ári, og tað í sær sjálv­

um inniber stórar óvissur og nógv­an váða fyri fiskiskip og har­v ið eisini tey virkir sum tey landa til. Nakað ævintýr at gerast rík av hevur hetta ikki verið, og verður tað neyv­ an; men hinvegin snýr tað seg ikki bara um pengar. Vit seta krøv til avlop, ja, men vit eru alt annað enn spekul­a ntar— vit hava ikki upp á nakran máta sum livibreyð at handla fyri­tøkur og eru ikki á børsin­ um. Fyritøkur eru í okkara verð meira enn tøl á rokniark­ um; men vit eru áhugað í at tað sum vit gerast partur av verð­ur rikið væl, og at tey ið arbeiða har trívast og mennast. Sjálv­ur havi eg altíð kent meg sum fiskimann og geri tað enn tann dag ídag, og eg haldi tað ligg­ur eisini til okkara mentan í P&P. BT: Kann tað vera hetta sum ger at tit kenna tykkum aft­ur millum føroyingar?


8

SJÓGVUR & FÓLK — #4

JENS KRISTIAN VANG

Fekk tað at koyra í Kollafirði: Ton Frissen

DP: Kanska. Tað at vera álítandi og kunna halda av­ tal­ur er í øllum førum eitt tað týdn­ing­ar­mesta í okkara verð. Ann­a rs skal sigast at eg eri stolt­ur av at kunna vísa á vit hava hjálpt føroyingum gjøgn­ um okkara vitan innan upp­ sjóv­ar­v innuna, bæði tøkniliga og handilsliga, og vit hava ver­ið við til at opna hurðar til nýggj­ar útflutningsmarknaðir, eitt nú í Afrika, í Russlandi og aðra­staðni eystanfyri. Lat meg leggja afturat at vit eru glað fyri okkara stak dugnaligu starvs­fólk og samstarvsfelag­ ar í Føroyum—vit komu skjótt eft­ir at fólk her duga ógvuliga væl at arbeiða og eru góð at sam­starva við. Eg vil eisini nevna okkara grannar í Kolla­ firði, Samskip, sum vit hava vit eitt frálíkt samstarv við innan frostgoymslu og flutning.   []

Hvat kann fáa ein hollending at flyta til Føroyar fyri at fáa lív í eitt øskukalt frystivirki? Svar: persónligar og tøkniligar avbjóðingar, sterkur áhugi fyri fiskivinnu, og servitan innan frystiskipanir aftur við 26 ára royndum í P&P. Búi Tyril

T

ON FRISSEN (48) kom til Føroya fyri fyrstu ferð í nov­emb­er 2009 í greiðum men ikki smáum ørindum fyri holl­endsku fiskivinnufyri­tøk­ una Parlevliet & Van der Plas: at fáa upp­sjóv­ar­v irkið í Kolla­ firði at rigga. Hann er kendur innan P&P sum ein snillingur ið veit alt um frystivirkir og hvussu tey fungera, og hevur starv­ ast í 26 ár í fyritøkuni, bæði á sjógvi og landi. Hann varð sett­u r sum stjóri fyri P&P Faroe Pelagic, og er har fram­ veg­is.

“Eg kom til Føroyar fyri at starta upp P&P Faroe Pelagic og tryggja góð­a n rakstur av virkinum,” sigur Ton Frissen í samrøðu við Sjógv & Fólk. Tað tók nakrar mánaðir og nógvar arb­eiðs­tímar, og hópin av grein­ing og holla servitan at fáa frysti­v irk­ið at vakn­a til lívs. “Plátufrystararnir virk­aðu illa,” greið­ir hann frá, “og vit mátt­u analys­e ra alla tilgongd­i na grund­iga fyri síð­an at kunn­a optimera alt og fáa fram­leiðsl­ una upp á eitt stig sum kann loysa seg.” Vitan og arbeiðs­ royndir frá fyrr komu væl við í hesum høpi, skilst. “Vit arbeiddu í umleið eitt hálvt ár við kanningum, test­ um og betringum. Frysti­skip­ an­in var ein prototypa við hori­sont­a l­um plátu­fryst­a r­um frá Opti-Ice, men eingin vísti seg at vita júst hvat trup­u l­leik­ arn­ir við hesari skip­a n botn­

MARIA OLSEN

Uppsjóvarskipið hjá JFK 'Borgarin' landar til P&P Faroe Pelagic.

að­u í. So vit fingu veruliga brúk fyri øllum ið vit vistu um tílíkar skipanir tá vit fóru í holt við at kanna hetta.” Ein blastfrystari, frysti­ tunn­il, var eisini á verk­smiðj­ uni, og hann riggaði sum hann skuldi; men hann stend­ur bara fyri einum fimtingi av tí saml­ aðu frystiorkuni. Umframt plátu­f ryst­a rarn­a r var eis­i ni ym­iskt annað sum við­v irk­aði til at framleiðslan gekk alt ov seint. Hóast hesar trupul­ leikar varð mestsum beinan vegin far­ið undir at frysta inn, um enn í avmarkaðan mun at byrj­a við. Virk­ið tók á fyrsta sinni móti fiski í desember 2009. “Tann fyrsta landingin vit tóku ímóti var svartkjaftur frá ‘Fagra­berg’, og hetta var eisini okk­a ra fyrsta veruliga roynd­a r­koyr­ing. Vit kláraðu 275 tons um samdøgrið, sum sjálv­a ndi er ov lítið fyri eitt virki sum hetta, men hetta var ein byrjan.” Ton Frissen leggur aftur­ at: “Vit fingu spakuliga fleiri og fleiri landingar og komu

so, nakað inn í tað nýggja árið, upp á 350 tons um samdøgrið, so at siga uttan at hava brúkt eina krónu til umvæl­ i ng­ ar ella útgerð. Tað var meira ein spurn­ing­u r um at brúka okk­a ra egnu tøknligu vitan og gera eina røð av analysum, test­um, tillagingum, stilling­ um, og smærri broytingum.” ‘VÆLKOMIN AT VITJA’ Sum dagar og vikur gingu lærdi Ton verksmiðjuna bet­ ur og betur at kenna, umframt at læra at kenna fólk­ini sum hann setti í arbeiði. Mið­skeið­is í 2010 var virk­ ið komið upp í fullan kap­acitet. Fyri at fáa framleiðsluna enn smidligari og kvikari hev­ u r P&P Faroe Pelagic undir tíð­a r­s keiðnum mil­ lum 2011 og 2016 gjørt nýg­ gjar íløgur fyri umleið 100 milliónir krónur. Av hesum vórðu 70 mió. kr. in­vest­er­að­ar í eina 10.000 tons stóra frost­ goymslu í 2013, sum stend­ur mitt ímillum frysti­v irk­ið og frostgoymsluna hjá Samskip. “Vit bygdu hesa eyka frost­


9

SJÓGVUR & FÓLK — #4

Nýskipan í fiskivinnuni krevur minni óvissu og størri semju Við verandi uppskoti um ‘Fyrisiting av sjó­feingi’ versnar kappingar­førið hjá tí føroysku vinnuni munandi—hon skal virka undir verri kørmum enn vinnan í granna­londunum og fær størri ótrygg­ leika, við upp­ boðs­sølu, hægri til­feingis­g jøldum og verri treytum við­ víkjandi ognar­skapi og fígging.

Stefan í Skorini, stjóri í Føroya Reiðarafelag; Fiskiskip við bryggju í Kollafirði (niðanfyri).

andi at arbeiða væl saman í toymi. Og hetta er galdandi ikki bara inni á gólvinum men eisini eisini uttan fyri bygn­ ing­in í sambandi við landing, lossing og annað. Vit hava sera vælvirkandi toymi, bæði inni í virkinum og uttanfyri, og eis­ ini eitt tætt og sera gott sam­ starv við Samskip, ið tekur sær av flutningi og goymslu.” Ton hevur gjøgnum árini arbeitt saman við millum

ann­að mong­u m verkfrøðing­ um og teknik­ a r­ u m. Hann byrjaði á fiskavirki sum 16 ára gamal, áðrenn hann sum 18 ára gam­a l fór til skips við frysti­t rol­a ra. Har arbeiddi hann nógv við fryst­a r­u m og lærdi við tíð­ini alt um frysti­ virking av fiska­vør­um; hann hevur m.a. ver­ið við til at des­ igna og plan­leggja frá grund­ ini og seta upp frysti­skip­anir fyri nýggjar frystitrolarar hjá

P&P. Men hvussu er at bú­ leik­ast í Føroyum 280 dagar um árið? “Mær dámar ógvuliga væl her,” sigur hann; “eg trívist í fiskivinnu umhvørvi. Tað minn­ir meg um gamlar dagar tá ið eg vaks upp og gevur eina sterka motivatión.” “Vit eru stolt av virkinum her í Kollafirði. Og tey ið vilja vita meira um okkum eru altíð væl­kom­in at vitja.”   []

MARIA OLSEN

Samanumtik ið met­i r Reið­a ra ­felagið at Løg ­t ingið Fylg jandi byggir á hoyr­ings­ eig­u r at vísa varsemi tá ið skriv frá Før­oya Reiðarafelag um­fatandi broytingar verða til Vinnunevndina. gjørd­ar. Talan er um tað triðja lóg­ar­uppskotið sum er til við­ ANDSSTÝRISmaðurin gerð­ar, og fleiri broytingar eru í fiskivinnumálum legði gjørd­a r í mun til tað fyrsta tann 14. september fram upp­skotið; men framvegis er upp­skot til løg ­t ings­lóg um neyð­ugt við fleiri broytingum. fyri­sit­ing av sjó­feingi, og tað Tá slík lógaruppskot verða merk ­i st at upp­skotið ikki við­g jørd í Løgtinginum, er hev­ u r verið við­ g jørt í eini týð­a ndi at Løgtingið kennir til­gongd har hoyrings­partar all­a r avleiðingarnar til fuln­ gera viðmerking­a r framman­ ar. Fleiri viðurskifti í hesum und­an. Fleiri viðurskifti í upp­ lógar­uppskoti eru framvegis skotinum eru framvegis ó­greið. ikki lýst nóg væl, ella eru so Stefan í Skorini

L

MARIA OLSEN

goymsl­una í samráð við Sam­ skip fyri at fáa størri goymslu­ orku,” sigur Ton Friss­en. “Hetta samstarv inniber m.a. at Samskip, um­framt at reka teirra egnu frost­goymslu har, eisini rekur hesa nýggju sum vit eiga.” Síðan byrjan seint í 2009 og til ídag hevur P&P Faroe Pelagic framleitt meira enn 400.000 tons av frystari vøru. “Fólkið er altumráðandi,”

MIÐSAVNAN Reglurnar um miðsavnan í

fiskivinnuni hava ein sera týð­ andi leiklut í lógaruppskotin­ um, tí tær gera av í hvønn mun feløgini kunnu taka lut í up­ pboðssølu av rættindum, og harvið hvønn møguleika fel­ øgini hava fyri menning kom­ andi árini. Tí er umráðandi at full greiða er fingin á av­ leiðingunum, áðrenn lógar­ uppskotið verður samtykt. Tíverri eru eingi dømi ella útrokningar, sum vísa av­ leið­ing­a rn­a r av hesum mørk­ um í viðmerkingunum. Ikki er greitt, hvussu hesi mørk skulu roknast, og tí er torført at meta um avleiðingarnar. Heldur ikki er greitt hvussu toskajavnvirði verða gjørd upp, tí henda kunngerð skal lýsast seinni. Ein annar trupulleiki við mark­inum fyri tey samlaðu rætt­ i ndini er at lógin ikki legg­u r upp fyri sveiggjum í kvot­um hjá ávísum bólkum, og hvussu hesi ávirka rættind­ ini hjá einstøkum reiðaríum í mun til ta samlaðu føroysku

heild­a r­k votuna. Um upp­sjóv­ ar­kvot­urnar hækka nógv eitt ár, hækkar tann lutfalsligi part­ urin hjá hesum skipum enn meira í mun til toska­javn­virði av teimum samlaðu før­oysku kvotunum. Sveiggini í toska­ javnvirðinum hjá ein­støk­um reiðaríum kunnu tí verða heilt stór frá ári til ár. Lóg­in leggur bert upp fyri at reiðarí kunnu fara upp um avmark­ing­ina orsak­að av broyttum toska­ javn­virð­um, men ikki orsakað av sveiggjum í sjálvum kvot­ un­um. Hetta er sera óheppið og ger tað at kalla ómøguligt at meta um avleiðingarnar av hesum marki. Útrokningar hjá Reiðarafelagnum vísa at eitt reiðarí kann hækka og lækka fleiri prosentstig í mun til antitrust markið frá ári til ár orsa­ kað av sveiggjandi kvotum. Viðvíkjandi anti-trust upp á 35 prosent fyri ymisk­ ar bólkar av fiskiskapi, skal vísast á at fleiri enn 40 skip lut­taka í botnfiskiskapi undir Før­oy­u m, meðan umleið 15 skip luttaka í botnfiskiskapi utt­an fyri føroyskan sjógv. Tó er tað sama anti-trust markið gald­andi, hóast viður­skift­ini í hesum bólkum eru ógvu­ liga ymisk viðvíkjandi tali á lut ­tak ­a rum. Tí eru sak­l igar orsøk­ir til at hækka anti-trust mark­ ið fyri fiski­ skap eftir botn­fiski og skeljadjór­um ut­ tan fyri før­oysk­an sjógv. Ein onnur avleiðing av regl­u m um miðsavnan er at størri reiðarí verða forðað í at seta váðafúsan kapital í verk­ ætl­an­ir hjá smærri reið­a rí­um

legg­u r Ton Frissen afturat. “Vit hava eina flata organis­ at­ión, har eg sum stjóri eisini telj­ist millum arbeiðsfólkið; tað vil eg vísa við at vera á arbeiðs­plássinum millum tey. Tað hevur avgerandi týdning fyri trivnað og effektivitet at øll fáa at vita hvat ið krevst fyri at gera arbeiðið til lítar, og skilja tilgongdina, hvussu tingini hanga saman á virkin­ um, og hví tað er so umráð­

mik­ ið ógreið at Løgtingið ikki hevur møguleika at meta um avleiðingarnar. Reiðarafelagið mælir til at gera broytingar á hesum økjum: • Parturin um uppboðs­ sølu eigur at endurskoðast og mink­ast; • Miðsavnan—ógreiðar ásetingar og ómøguligt at meta um avleiðingarnar; o Mælt verður ístaðin til eitt mark fyri miðsavnan; • Markið fyri uppboðs­ sølu av toski og hýsu eigur at hækk­a; o Eingin reyður tráður fyri hvussu boðið verður út fyri fiski­skap í t.d. Barentshav­in­ um, Flemish Cap og botnfisk und­ir Føroyum; • Leinging av rættindum er ótrygg; • Ásetingarnar um út­ lendsk­an ognarlut elva til iva um rættarstøðuna.


10

SJÓGVUR & FÓLK — #4

JENS KRISTIAN VANG

Framleiða     fiskavørur í     Fofish-Norðfra hevur ment eina vælvirkandi uppskrift til meirvirking av fiskatilfeingi, við framleiðslu av lidnum vørum til heimamarknaðin og grannalond umframt útflutning av feskfiski og hálvvirkaðum fiskavørum. fyrst og fremst Danmark, har ein nýggj deild varð sett T SELJA rundan fisk á stovn fyrr í ár. Samstund­is til keyparar ymsastaðni verða eini 2.200 tons um árið í útlondum og samstundis út­flutt sum heilur feskur fisk­ framleiða lidnar fiskavørur til ur, upplýsir Jógvan Martin tann føroyska marknaðin um­ Hansen, virkisleiðari. framt til útflutnings, vísir seg Ævintýrið byrjaði við at at bera til hjá Fofish-Norðfra. fiska­e x­p ort­ø rurin Fofish í Fel­ag­ið framleiðir árliga eini Runa­v ík yvirtók ein gamlan 1.000 tons av ráfiski til heima­ kenning innan lidnar vørur markn­aðin og ein spírandi til heimamarknaðin, nevni­ markn­ a ð í grannalondum, liga Norðfra, og tvey ár seinni, Búi Tyril

Samskip vaksa millum Noreg og Føroyar aftan á yvirtøku av Nor Lines S

JENS KRISTIAN VANG

Sjúrður Johansen, stjóri fyri Samskip í Føroyum; Bingjuskipið Helgafell á Oyrareingjum (omanfyri).

sum vanta kapital. Dømi eru um at tey størru reið­arí­ini seta pening í onnur reiðarí fyri at menna hesi. Soleiðis verður ómøguligt hjá størri reið­a rí­ um sum eru rakt av anti-trust mørkunum at seta pen­ing í aðrar verkætlanir. Hesi mørk raka sostatt eisini tey reiðarí sum hava samstarv við størri reiðarí.

ATGONGD TIL FISKISKAP Ásetingarnar í grein 13, stk. 1-2 eiga greitt at tilskila at bert fiskifør sum hava havt rætt­indi at fiska sambært nú­ ver­a ndi lóg um vinnuligan fiski­skap kunnu fáa atgongd at fiska burturav teimum kvot­ um sum ikki verða útlutaðar um­vegis uppboðssølu. Ásetingin í grein 13, stk. 4

sigl­ir líka upp til Kirkenes í Norð­ur­noregi. 170 starvsfólk á 14 ymiskum plássum kring Noreg eru umfatað av yvir­ tøkuni, upplýsir Samskip. Samskip var framman­ und­a n við at fáa fótafesti á tí norska marknaðinum fyri farma­flutning, og við Nor Lines keypinum er felagið vorð­in ein av teimum leið­andi aktør­unum har. Áðrenn yvir­ tøk­una flutti fel­ag­ið umleið 90.000 tjúgu-fót bingjur ár­ liga millum Noreg og rest­ina av Norðureuropa, og hend­an nøgd­in verður væntandi enn størri nú. Samskip røkir flutningsog goymlsutænastur á landi og sjógvi umframt loftvegis, við høvuðssæti í Rotterdam og skrivstovum í 25 londum kring heimin. Felagið varð stovn­ að í ĺslandi í 1990 og er síð­ ani tá vaksið til at gerast eitt av teimum størru innan f lutnings­v innuna í Europa, við umleið 1500 starvfólkum, har­av einir 80 føroyingar.   [] sigur at rættindahavarar skulu rinda eitt tilfeingisgjald sam­ svarandi tilfeingisrentuni, ið verður ásett í serstakari løg­ tings­lóg. Tilfeingisrenta er ikki løgfrøðiliga allýst sum hug­tak, og tí er ikki greitt hvat hetta merkir. Tí eigur Løg­tingið at staðfesta at til­ feingisgjald verður ásett í aðrari lóggávu heldur enn

MARIA OLSEN

á Føroyar í skjótt 15 ár og brúkar bingjuterminalin á AMSKIP er vaksið skjótt Oyrar­ eingum, umframt at undir teimum minni enn reka tvær frostgoymslur í 30 árunum ið eru runnin síðan Kolla­firði beint við síðuna av tann fyrr íslendska flutnings- frysti­v irkinum hjá P&P Faroe og logistikfyritøkan bleiv til. Pelagic. Nýliga yvirtók felagið Nor Yvirtøkan av Nor Lines Lines í Noreg og styrkti har­ um­ fatar terminal virksemi við sína støðu serliga í Noreg kring alt Noreg, goymslu- og men aðrastaðni við, eisini í flutningstænastu á landi, um­ Føroyum. framt at fimm av sjey ro/ro “Hetta er ein yvirtøka ið farma­skipum í leigu verða flutt gevur Samskip størri møgu­ yvir í time charter sáttmála við leikar at økja um kapacitetin Sam­skip. Umleið fimm før­ fyrst og fremst í Noreg men oy­ing­a r sigla við hvørjum av eisini um okkara leiðir,” sigur teimum fimm farma­skip­unum, Sjúrður Johansen, stjóri hjá sambært Sjúrð Johansen. Samskip í Føroyum. Virksemið í tí yvirtikna Felagið hevur siglt upp felagn­u m, sum heldur fram und­ir Nor Lines merkinum, fevn­ir um farmaf lutning í Nor­eg og millum Noreg og onn­ur lond í Europa. Felagið Búi Tyril

A

at samtykkja slíkar ógreiðar orðingar. Í sambandi við hesa lóg­ gávu eigur hædd at takast fyri hvussu gongdin hevur verið í teimum ymsu bólkunum tey seinastu árini, soleiðis at frammanundan hart sperd­ir skipabólkar ikki fáa eyka út­ reiðslu við slíkum gjaldi. Grein 21, stk. 1 sigur at

verandi rættindi eru gald­andi til 1. januar 2026, og at lands­ stýris­maðurin á hvørjum ári legg­ur uppskot fyri tingið, um gildis­tíðin á rættindum skal leingjast við einum ári. Hetta merkir at rætt­indi bert verða longd um lands­ stýris­maðurin metir at hesi skulu leingjast og leggur upp­ skot fyri tingið um tað; ann­


11

SJÓGVUR & FÓLK — #4

MARIA OLSEN

fínastu    Leirvík Nógv er at gera hjá reinskerarunum á Fofish-Norðfra; Jógvan Martin Hansen, virkisleiðari (mótsett, niðanfyri).

í 2015, bleiv alt virksemi savn­ að í Leirvík. Trolbátar og einstakir út­ róðr­ar­bátar landa regluliga til virkið í Leirvík. Tað sum fer til export, undir Fofish navn­ inum, er fyrst og fremst tosk­ur, hýsa, havtaska, tunga og reyð­ sprøka. Til framleiðslu, undir Norð­fra merkinum, fer fyri tað mesta hýsa og toskur um­ framt nakað av flatfiski; talan er tó um eitt størri úrval av úr­d ráttum—sum eisini um­ fat­a r gul­laksa­fars, aldan laks og skeljadýr—og eitt sindur verð­u r tí eisini handlað inn frá øðrum virkjum. Ætlanin er sambært Jógv­ an Martin Hansen at fram­ leiðslan skal so við og við ger­ ast størri í mun til søluna av óvirk­aðum feskfiski. “Vit arbeiða fram ímóti at meir­v irka tilfeingið í størst møgu­ligan mun,” segði hann við Sjógv & Fólk. “Norðfra hev­u r leingi verið eitt gott navn í Føroyum og fólk kenn­a seg trygg við vøruna, og vit hava eisini lagt dent á at varð­

nýggja deildin í Faaborg hev­u r eis­ini fingið stak góða mót­tøku,” viðmerkti Jógvan Mart­in. “Longu nú er eydn­ ast at fáa í lag føst sølu­støð í Keyp­mannahavn, Aarhus og Aalborg, og harafturat vísa ís­lend­ingar áhuga fyri vøruni, UPPRUNI Í 1970UNUM so løgið tað ljóðar—tey hava Úr Leirvík er lættari at stýra jú almikið av fiski har. So vørudygdini—eingir trongir vit arbeiða stig fyri stig fyri tunlar eru longur á vegnum ið at byggja upp ein marknað kunnu seinka hvørki leverans­ uttan­lands til framleiðluna.” um innanoyggja ella av­skip­ Kundarnir hjá Fof ishing­um til útflutnings. Norð­fra eru annars privatfólk “Vit meta at hetta kann og handlar umframt virkir og mennast enn meira, og tann stovnar íroknað matstovur,

har millum so fín støð sum Koks í Kirkjubø. Virkisleiðarin legði afturat: “Tað hevur eisini avgerandi týdn­ing fyri góðskuna at vit gera okkum stóran ómak í fyrsta liði—allan vegin, frá bát­un­um til framleiðsluna og víð­ari til flutningin, og alt har ímill­um.” Framleiðslan umfatar flak, portiónir og lidnar vørur úr botnfiski, eitt nú kjálkar, lipp­ u r, frikadellur, knettir, fiska­ b ollar og annað, um­ framt vørur úr skeljadjórum og alilaksi.

Fiskasølan Fofish varð stovn­að í 2002 av strand­ing­ in­u m Leif Høj og yvirtók í 2013 Norðfra, eitt virki við uppruna í Árnafirði afturi í 1970­unum. Ídag starvast 2530 fólk hjá Fofish-Norðfra.  []

ars styttist gildistíðin ár eftir ár. Vandin er at upp­skot­ið gerst partur av øðrum óvið­ kom­a ndi politiskum málum í Løgtinginum, og tí er altíð ein stór óvissa knýtt at hesi skip­an. Gildistíðin átti eisini at verið longri, soleiðis at hon t.d. samsvarar við aliloyvini frá Landsstýrinum, sum eru gald­andi í 12 ár.

UPPBOÐSSØLA Reiðarafelagið tekur fram­ veg­is ikki undir við at Lands­ stýrið nýtir uppboðssølu til at luta út veiðirættindi og hevur í fleiri umførum greitt frá hes­ um sjónarmiði. Um Løgtingið velur at skipa uppboðssølu frameftir, verð­u r mælt til at bert tann part­urin sum fer upp um hæg­

stu veiði av heild­a r­k vot ­u ni gjørd upp á hvørjum ári fyri seinastu tjúgu árini, verð­u r boðin út um­veg­is upp­boðssølu. Hetta hevði latið upp fyri at nýggj rætt­indi verða lutað út um­veg­is upp­boðssølu, og at støðu­festi verður fyri verandi aktørar í fiskivinnuni. Fyri at eggja til nýggjar íløgur sum kunnu skapa enn størri virðis­

øking, er neyðugt at reiðaríini kenna hvønn lut tey hava av teimum ymsu kvotunum kom­andi árini. Í øðrum lagi verður mælt til at uppboðssølan verður av ­m ark ­a ð, soleiðis at farið verð­ u r meira hóvliga fram tá ið ein nýggj skipan fyri alla fiski­v inn­una verður sett í verk. Hetta hevði merkt at

ein minni partur varð lutaður út umvegis uppboðssølu enn upp­skotið leggur upp til. Uppboðssøla av øðrum fiska­sløg­um, sum hevur heim­ ild í grein 17, kann hava ógvu­ liga tilvildarligar avleiðingar. Orsøk­in er at kvotan í 2018 verð­u r avgerandi fyri hvussu nógv kann bjóðast út á upp­ boðs­sølu (Framhald á s. 40)

veita starvsfólk umframt bátar sum landaðu til virkið tá tað lá í Norðdepli. Tey er væl tren­ að og kunnig, duga ógvuliga væl sítt arbeiði, og hetta er ein av orsøkunum til at Norðfra vørurnar eru so væl umtóktar.”

Frá vinstru: Búgvin er ein av fleiri trolbátum, umframt einstakar útróðrarbátar, sum landa til Fofish-Norðfra; Frikadellur og knettir í framleiðslu; Dømi um Norðfra fiskavørur; Fesk hýsa (niðast).

MARIA OLSEN


12

SJÓGVUR & FÓLK — #4

‘Ein kollvelting innan     Síðan Eimskip yvirtók Faroe Ship í 2004, eru Føroyar meira enn nakrantíð vorðnar ein týðandi liður í altjóða vøruflutningi, partur av einum stórum siglingarkervi við breiðum útboð av tænastum innan flutning og goymslu.

STUTT UM FAROE SHIP FAROE SHIP varð stovnað í 1919 og er størsta og elsta flutningsfelag í Føroyum— hevur flestu port calls, størsta siglingarkervi, kann røkka flest lond. • Flestu komur og fráferðir, sigla til/úr Hollandi, Dan­ mark, Svøríki, Noregi, Skot­ landi, Englandi, Týsklandi, Pólandi, Íslandi, Kanada og USA; • Framkomnar pakkhúsfa­ cilitetir í Havn, frostgoymslu í Klaksvík; • Egna koyrideild við 27 lastbilum og yvir 100 til­ hoyris­eind­u m (lastir, síðu­ lyft­a r­a r v.m.), 6 stakkarar, meira enn 40 trukkar, egnar bingjur; • Deildir um alt landið:

Havn, Klaksvík, Runavík og Tvøroyri, umframt goymslu í Søldarfirði; • Distribuera matvøru út til handlar mánamorgun— optim­erað fyri handlarnar, til ­l agað siglingarætlan, eff­ ekt­iv­iserað lossing og koyring og distributión; • Dekka alt tænastu­spektr­ ið, kunnu skræddara­seyma loysn­ir til kundar—bjóða sjó­ vegis, loftvegis og landveg­is flutn­ing umframt avgreiðslu og logistiskar tænastur so sum goymslu og distributión; • Síðan samanlegging í 2004 partur av Eimskip; • Fasta seravtalu í meir enn 30 ár við Maersk, størsta shipping­ felag í heiminum, um flutning víðari út í heim.

MARIA OLSEN

Búi Tyril

T

AÐ SUM VAR óhugs­ andi fyri 15 árum síðani, er ídag ein sannroynd: Før­ oyar hava fingið ein alsamt størri leiklut í einum vaks­ andi sjóvegis flutningskervi á altjóða stigi. Tað staðfestir stjór­in á Faroe Ship, Bogi P. Nielsen, og vísir á ta menn­ing sum hevur verið síðani Eim­ skip yvirtók Skipafelagið Før­ oy­ar í 2004.

“Tað sum vit hava upp­liv­að er einki minni enn ein koll­ velt­ing innan føroyska flutn­ ings­tænastu,” segði Bogi P. Niels­en við Sjógv & Fólk. “Før­oyar eru nú ein mið­ dep­i l fyri sera um­f at­a ndi vøru ­flutn­ingi. Sum part ­ur av Eim­skip rutu­net­in­um, og við tí fasta sam­starvi vit leingi hava havt við Maersk, røkka vit meira víða enn nakr­an­tíð og hava flutn­ings­sam­band við allan heimin.”

Hendan altjóðagerð av Skipa­ felagnum hevur sam­ bært stjóran havt við sær eina stóra modernisering og menn­ ing av føroyskari f lutnings­ vinnu. Bogi var júst afturkomin av altjóða leiðslufundi í Eim­ skip samtakinum tá vit hittu hann á máli í Havn. “Virksemið hjá Faroe Ship er vorðið so internationalt ídag sum fáur kundi rokna við. Eg havi akkurát sitið á


13

SJÓGVUR & FÓLK — #4

føroyska flutningstænastu’ Bogi P. Nielsen, stjóri á Faroe Ship; Lossing á Eystaru Bryggju (niðanfyri); Lastbilur í Runavík til avskiping (niðast); Kort yvir rutunet (ovast á mótsettu síðu); Lómur og Goðafoss inni í senn (niðast á mótsettu síðu).

MARIA OLSEN

fundi í Rotterdam saman við um­boð­um úr Kina, Vietnam, USA, Kanada, Brasilia… og fleiri øðrum londum, eisini fleiri europeiskum, har ímill­ um Føroyar og ĺsland.” Tað setir sum vera man Før­oyar í eina lyklastøðu, at Faroe Ship er í veruleikanum vorð­in miðdepilin í altjóða sigl­i ng­a r­k ervinum hjá Eim­ skip. “Vit eru blivin ein týðandi lið­ur, eitt vitalt punkt, í einum

stór­um og vaksandi flutnings­ kervi, og hetta kemur at seta okk­um í eina sera sterka støðu inn­an altjóða vøruflutning og til­hoyr­andi tænastur. Nú frá 1. nov­emb­er hava vit eisini viku­ liga sigling til Norður Amer­ ika, nevniliga Harbour Grace í Newfoundlandi [Kanada] og Port­land í Maine [USA].”

ir av frystum fiskavørum til útflutnings tey seinnu árini hava, fyri Faroe Ship so væl sum fyri onnur flutningsfeløg, givið høvi til at økja um flutn­ ings­orku og tænastu. “250 frystibingjur bara upp á eina viku,” legði Bogi aft­ur­ at, “tað kundi eingin ímynda sær fyri nøkrum árum síðani. Okk­a ra kapacitetur er nógv ALT SAMDØGRIÐ størri nú enn hann var; men Ein týðandi táttur í øllum sam­anborið við fyrr krevst hesum er at vaksandi nøgd­ eis­ini nógv meira ídag fyri at

meira so sum partur av Eim­ skip; men tænastudygdin er av­ger­andi fyri kundan, og tí verð­u r stórur dentur lagdur á flexibilitet og tillaging eftir kund­ans tørvi og ynskjum, sam­bært stjóran. “Góð tænasta hevur alt at siga fyri kundarnar,” segði Bogi P. Nielsen. “Tí eru vit eis­ ini tøk dag og nátt—og kunnu fáa ‘ómøg­u­l­ig­a r’ uppgávur at eydn­ast. Um ein kund­i knapp­ liga skal brúka 100 bingjur í næstu viku, so klára vit eisini klára ta uppgávuna. Vit kunnu útflyta beinleiðis uttan at brót­a køli­ketuna, og sum part­ur av størri altjóða koncern hava vit starvs­felagar klárar at hjálpa alt samdøgrið. Okkara ex­ port­deild er eisini kend fyri at vera serstakliga dugnalig inn­ a n loftvegis loysnir, og eg skilji at Faroe Ship er eitt tað felagið ið hevur størstu MARIA OLSEN ex ­port ­volumu via Heathrow Air­port .” Eimskip er eitt børs­skrá­ nøkta tørvin á flutn­ings­tæn­ sett felag, og eigaraskar­in er ast­um.” Faroe Ship hevur ídag eitt bæði stórur og fjølbroytt­u r. tal á fólk í starvi sum svarar til Am­erik­anskir íleggj­ar­ar komu fyri nøkrum árum síð­ani inn 130 ársverk. Eitt er f lutn ­i ngs­k apacit­ og styrktu felagið, sum ídag et­u rin hjá felagnum, og enn arb­eið­ir meira al­tjóða­liga enn nakr­an­tíð. “Eg veit ikki hvussu nógv ið før­oy­ing­ar eiga í felagn­um,” við­gekk Bogi, “men har er so einki til hindurs fyri okk­um at keypa partabrøv eins og ís­ lend­ingar og onnur gera.”  []


14

SJÓGVUR & FÓLK — #4

Álvarsligir vansar við uppboðssølu av Størsti trupulleikin við ov stórari uppboðssølu av fiskirættindum er at allur dentur verður lagdur á at fáa mest møguligt burturúr fyrsta liði, veiðiliðnum, meðan alt ov lítil dentur verður lagdur á at fáa ta samlaðu virðisskapanina í allari fiskivinnuni so stóra sum gjørligt— fiskavirkingin og søluliðið verða gloymd í eini uppboðssølu av rættindum. Magni Laksáfoss

F

R Á FLEIRI búskapar­ frøð­ing­um og politik­ar­um verður upp­boðssøla av fiski­ rætt­i nd­u m sædd sum tann for­k rom­aða loysnin, ið skal loysa allar trupul­ l eikarnar í samfelagn­ u m, við tað at fiski­v innan verð­ur optimerað, sam­stundis sum tað almenna fær tað ið tað skal hava. So einfaldur er veruleikin ikki. Uppboðssøla av rætt­ind­ um hevur, eins og øll onnur am­ b oð, sínar avmarkingar, fyri­munir og vansar. Tá vit skulu meta um virð­ ið í eini slíkari uppboðssølu er størsti feilurin vit kunnu gera, einans at fokusera upp á veiðiliðið í fiskivinnuni og gloyma at hyggja eftir tí saml­ aðu heild­ini.

OV STÓRT FOKUS Á VEIÐILIÐIÐ Ein uppboðssøla av fiski­rætt­ ind­um setir alt fokusið á veiði­ lið­ið, við tað at reiðaríini vilja

bjóða so høgt tey kunnu fyri at fáa hendur á rættindunum, og harvið verður allur dentur lagdur á fáa fiskin effektivt upp úr sjónum, meðan alt ov lítil dentur verður lagdur á at meir­v irka fiskin og harvið fáa mest møguligt burturúr saml­ aðu virðisketuni. Ein stór uppboðssøla vil skapa ótryggleika um rætt­ ind­ini til fiskin og harvið til grund­ar­lagið til virksemið hjá bæði skipum og virkjum. Fyritreytin fyri høgari dygd og meirvirking av fisk­in­ um er at vinnan hevur hóski­ligt avlop til at fremja ný­hugs­an og til at gera neyðugar í­løgur. Fyritreytin fyri at hava tryggar langtíðaravtalur um veit­ing av fiskavørum til keyp­ ar­ar úti í heimi, er at framleið­ ar­in hevur ræði á rávøruni í tí tíð­a r­skeið­n­u m sum avtal­a n fevn­ir um. Ein uppboðssøla við stutt­ tíðar rættindum vil bæði taka avlopið burtur og taka grund­

MARIA OLSEN

ar­lagið undir lang ­tíðar av ­tal­ um burtur. Uppboðssølan vil harvið ikki vera samfelagsgagnlig, tí hon minkar um tað samlaða virk­semið í samfelagnum og mink­a r um útflutningsvirðið hjá Føroyum.

Lógaruppskot hóttir vinnuna Reiðarafelagið finnist saman við øðrum at uppskotinum um fiski­ vinnu­nýskipan, og saknar grundgevingar fyri hví so stórur munur verður gjørdur á umstøðunum at reka ávikavist fiski- og alivinnu. Edmund Jacobsen

A

NTI-TRUST mark upp á 50 procent, trygg lang­tíð­ ar­loyvir, lagaligar regl­u r um útlendskan ognarskap, eing­in uppboðssøla av rættind­um og annars lítlar og ongar av­mark­ ingar fyri virksemi og fram­ leiðslu yvirhøvur. Soleiðis eru treytirnar fyri at reka alivinnu í Føroyum, og alt gott um tað. Men hví ikki eis­ini fiskivinnu? Tá lógin um nýggj­ an fiski­vinnupolitikk eftir ætl­

an kemur í gildi longu tann 1. jan­u­a r 2018, verða treytirnar har—sum áðrenn hetta eru alt ann­að enn lagaligar—herdar á fleiri økjum. Tær nógvu avmarkingarn­ ar fyri fiskireiðarar fara at elva til stórar trupuleikar, um ikki lóg­a r ­uppskotið verður broytt mun­ a ndi, meinar Føroya Reið­ara­felag, sum eisini metir tað sera óheppið at munurin mill­ u m ali- og fiskivinnu verð­ur gjørdur enn størri. “Munurin millum hes­ ar vinnur gerst við hesum

upp­skot ­inum alstórur uttan hald­g óð­a r grundgevingar,” sig­u r felagið í einum skrivi til Vinnunevnd Løgtingsins. “Fiski­v inn­an verður við hesum upp­skoti verri stillað á øllum økj­u m í mun til alivinnuna, og Reiðarafelagið metir ikki at góðar grundgevingar eru fyri hesum politikki.” Føroya Reiðarafelag peik­ ar eitt nú á ta ógreiðu sam­ an­seting­ina av anti-trust og øðr­um reglum í lógarupp­skot­ in­ u m hjá Landsstýrinum— mangl­andi útrokningar, árlig

FISKIVINNAN MÁ HAVA AVLOP Ofta verður sagt at uppboðs­ sølan er tað magiska amboðið, sum júst tekur tað rætta gjald­ ið frá vinnuni, soleiðis at vinn­ an verður optimerað og tað al­ menna fær sín rætta part. Tað kann tykjast torført at skilja hvønn part av fiski­v inn­ uni tað almenna hevur rætt til og hvat aktørarnir í fiskivinn­ uni eiga rætt til. Búskaparfrøðin skilir so­ leið­is mill­um fýra ymisk sløg av av­lop­um í fiskivinnuni: 1. Normalavkastið—sum er tann vanligi profitturin ið ein vinna skal hava fyri

at kunna endurnýggja og menna seg; 2. Intramarginal renta­— sum er eitt dugnaligheits avlop ið eitt einstakt virki fær fyri at duga betur enn onnur virki í somu vinnugrein; 3. Monopol renta—sum er eitt avlop ið stavar frá at tann almenna lóggávan skapar eina monopollíknandi støðu í fiskivinnuni; 4. Tilfeingis renta—sum stav­ar frá virðinum á til­feing­ in­um—í hesum føri fiskinum í havinum. Ein vælvirkandi fiskivinna, eins og til dømis tann pelag­

sveiggj í kvotum, vantandi frá­greið­ing­ar um hvat ið “egin rætt­indi” merkir og fleiri onn­ ur ivamál, sum tilsamans fara at skapa størri ótryggleika í vinn­uni. Føroya Reiðarafelag heit­ ir soleiðis á Landsstýrið um at upplýsa fyri vinnuni, og Vinnu­ nevndini, hvussu tey ætl­a ðu anti-trust mørkini yvir­høvur skulu roknast, og hvørj­ar avleiðingar tey kunnu rokn­ast við at fáa. “Hesar reglur eru als ikki egn­að­ar til at verða samtyktar

í verandi líki,” sigur felagið. “Tí áttu ásetingarnar um tað saml­a ða anti-trust markið at verðið útsettar í síni heild, inn­til hesi ivamál eru beind burt­u r. Harumframt eig­u r Lands­stýrið at sleppa ætl­a n­ ini um at hava tvey anti-trust mørk, tí at hetta verður ov av­ mark­andi fyri vinnuna. Held­ ur eigur bert eitt anti-trust mark at vera galdandi.” ‘EITT FLØKT ROKNISTYKKI’ Felagið peikar eisini á at størri reið­arí og samtøk verða forðað


15

SJÓGVUR & FÓLK — #4

fiskirættindum

SHIPYARD

Magni Laskafoss, búskapar­ frøð­ingur: Upp­boðs­søla av fiski­rættindum vísir seg at fáa vinnuna til at bjóða ov nógv fyri at fáa hend­ur á rætt­ind­unum—og harvið fara bæði normal­avkast og intra­ marginalur profittur, sum hon ann­ars eigur at hava, fyri borð.

ja at rætta gjaldið verð­ur ásett, tí reið­ arar og fiski­menn vilja aldrin bjóða meiri enn so at normal­avkast­ið og dugna ­l ig­heits avlopið verða verandi í vinnuni. Her er tað at tað lekur mill­um teori og praksis, tí royndirnar hava víst okkum at hetta als ikki er soleiðis í veruleikanum. Her kunnu vit vísa á bæði royndirnar frá upp­boðs­sølunum ið longu hava verið, og frá úrslitinum í fiski­flot­an­um síðan 1985, at øll tek­ in eru um at vinnan bjóðar allan pro­ fitt­in inn í upp­boðs­søluna fyri at fáa hend­ur á rætt­ind­un­um. Also við uppboðssøluni miss­ ir vinnan normalavkastið og tann intra­marginala profitttin sum hon ann­ars eigur at hava. iska vinnan, hev­ur øll fýra sløgini av avlopi. Av teimum fýra omanfyri nevndu av­lopum, eru tvey tey fyrstu skapt av fyri­tøk­un­um, tað triðja er skapt av tí al­menn­u lóggávuni, og tað fjórða er skapt av natúruni sum vit øll eiga. Tí eiga fyritøkurnar og sjó­fólk­ið fullan rætt til normal­av­k ast­ið og ta intra­marginalu rent­una, meðan tað al­menna eigur fullan rætt til mono­ pol­rent­una og tilfeingisrentuna. Trupulleikin er at áseta rætt gjald, so­leiðis at virðini verða býtt rættvíst mill­um vinnu og tað almenna. Her pástanda summi at ein upp­ boðs­søla av fiski­rætt­ind­um vil trygg­

TRYGG RÆTTINDI, MEIR­VIRK­ING OG SAMFELAGSGAGN Fiskivinnan er ídag í flestu londum rundan um okkum eins og í Føroyum, samlað við vertikalari integratión, har fiskifør og virkir eru samlað í ein­ dir við somu eigarum.Hetta ger tað møguligt at seta góðsku­stýr­ingina í hásæti heilt frá tí at fiskurin kemur upp úr sjónum, til hann verður seld­ur av landinum. Har­næst er møguligt at leggj­a fram­leiðsl­una væl til rættis, so­ leiðis at virk­ini og fiskiførini kunnu av ­tala nær fiskurin skal fiskast, fyri at virkini kunnu leggja sítt virk­semi optimalt til rættis. At enda kann søluliðið gera góðar lang­tíðar (Framhald á s. 37)

TofTagjógv 3, fo-650 TofTir www.fmf.fo • fmf@fmf.fo Tel.: +298 414141

… r u k s fi r u ð ó g r Her e

STERKIR KRANAR TIL SJÓVINNUNA! Síðani MEST gjørdi avtalu um at umboða MELCAL kranarnar í 2016 hava vit veitt 11 kranar til skip í Føroyum.

DYGDARKRANAR VIÐ GÓÐARI GÓÐSKU Skraddaraseymaðar kranar í mun til tín tørv Stutt veitingartíð Málingin gjørd eftir NORSOK standardi og sera sterk Kranarnir eru metalliseraðir og rør og fittings eru A316 Tað mekaniska og elektróniska er í fremstu røð Allir kranar kunnu snara 360 stig Tryggir kranar við høgum trygdarkrøvum TRYGGUR RAKSTUR – VIÐ TÆNASTU ALLASTAÐNI Á MEST hava vit skipað okkum við einum MELCAL kranatoymi, sum veitir tænastur til kranarnar kring alt landið Tænasta á staðnum har MEST kemur á staðið fyri at veita hjálp – um tørvur er á tí Kring knøttum veitir MELCAL tænastur frá einum kervi av tænastuveitarum, sum eru MELCAL góðkendir Sí annars www.melcalmarine.com

BIÐ UM EITT KRANAPRÁT Vit á MEST eru altíð klár til eitt kranaprát. Lat okkum frætta frá tykkum um tit hava tørv á íblástri ella einum ítøkiligum tilboði

Mest.fo +298 301100 sales@mest.fo


16

SJÓGVUR & FÓLK — #4

Søguligur skundflutningur      Nú liggur betur fyri hjá føroyingum at fáa fatur á feskari frukt og grønmeti, aftaná at Smyril Line Cargo er farið at flyta farm beinleiðis úr størsta vørudepli í Europa; eisini hevur felagið styrkt um føroyskan útflutning av fiskavørum. Búi Tyril

S

ÍÐANI SMYRIL Line Cargo fyri lítlum ári síðan keypti farmaskipið ‘Mykines’ og fór undir at sigla millum Rotter­dam og Thorlákshöfn um­vegis Havnina, hava føroy­ ing­ar fingið munandi betraðar umstøður til innflutn­ing av feskum matvørum sum frukt og grønmeti. Hesar vørur koma inn til Rotterdam hvønn mánamorgun frá fram­ leiðarum, og longu sama dag fer ‘Mykines’ við somu vøru úr Rotterdam við kós móti Havnini. Tað nýggja beinleiðis sam­ bandið við Rotterdam, størsta flutnings- og goymlsudepli í Europa, styrkir samstundis um møguleikarnar at útflyta feskar fiskavørur úr Føroyum um­framt ĺslandi. Sum skilst eru matvøru­ handlar í Føroyum spakuliga farnir at varnast ta nýggju flutn­ings­leiðina, sum styttir um tíðina fyri frukt og grøn­ meti at náa fram til brúkaran. Tað at ‘Mykines’ kemur á Havnina hvørt mikukvøld merkir at frukt og grønmeti kann vera í handlunum dagin eftir—ein søgulig broyting; annars hevur tað verið soleiðis at fesk matvøra er komin úr Danmark um vikuskiftið fyri síðan at verða tøk úti í handl­ um mánadag. “Fyrimunurin við at fáa vør­u na beinleiðis úr Rotter­ dam er eyðsýndur,” segði Halg­ir Dahl Olesen, ið saman við Rene Dahl Olesen er stjóri

fyri Smyril Line Cargo. “Vit skulu minnast til at feskvøra inn­ f lutt úr Danmark sum oftast í veruleikanum er kom­ in óbeinleiðis úr Rotterdam, umvegis ein langan koyritein sum tekur langa tíð. Tann vøran sum kemur beinleiðis úr Rotterdam er hin­ v egin púra fesk, og hartil hava im­ port­ørar eitt nógv størri úr­ val um teir keypa inn tann vegin—Rotterdam er ein av heims­ins størstu miðdeplum fyri feskvøruhandil.” Við keypinum av tí 138,5 metur langa ’Mykines’ hevur Smyril Line Cargo trý skip burturav til farmasigling, um­ framt at felagið eisini brúkar superferjuna ‘Norrönu’ til frakt. Hini bæði fraktskipini, ‘Eystnes’ og ‘Hvítanes’, komu í f lotan í oktober 2015 og hava verið við til at tryggjað Smyril Line Cargo ein stóran marknaðarpart tá talan er um útflutning av fiskavørum úr Føroyum til Russland og Eyst­ur Europa. Øll hesi eru sokallað ro/ro (roll-on/roll-off) skip, ið ger tað møguligt at koyra trailarar umborð á hjólum uttan at hiva við kranum. Ein fyrimunur við hesum slag av flutningi er at váðin fyri at farmur fær skaða undir lossing er væl minni, sum gevur ein eyka tryggleika tá ið hægs­ta vøru­ dygd og allar minst møguligt av skaða er eitt krav, heldur enn lægsti prísur. Alt eftir hvørjar umstøður ið ann­a rs gera seg galdandi, verður ro/ ro í mongum førum mett sum

JENS KRISTIAN VANG

JENS KRISTIAN VANG

tryggasti og kvikasti, um enn lagt lunn­ar und­ir okkara leið­ ikki bíligasti, sjóvegis flutn­ andi leik­lut í farmaflutn­ingi ing­ur. mill­um Før­oyar og Eystra­salt. Síðani vit fingu ‘Myki­ nes’ FØROYSKT FLAGG hava vit styrkt okk­a ra støðu Meðan‘Mykines’ er ro/ro skip tá talan er um flutning millum burturav við plássi fyri 100 Før­oyar og størsta vørudepil í trailarum og 500 bilum, taka Eur­opa, Rotter­dam.” ‘Eystnes’ og ‘Hvítanes’ fleiri sløg av frakt: ro/ro umframt bingjur og stykkjagóðs, við einum kapaciteti upp á 23 trailarar, 30 FEU bingjur og 1.000 EPAL plattar. Hetta ger hesi bæði skipini væl egn­ að til bíligari farmaflutning, sum ofta er eitt krav í sam­ bandi við flutning til Russland í at seta váðafúsan kapital í og Eystur Europa. verk­ætlanir hjá smærri reið­ “Vit eru einasti ro/ro flutn­ arí­um sum vanta kapital. ings­veitari í okkara parti av “Dømi eru um at tey størru Norð­u r Atlantshavinum,” reið­arí­ini seta pening í onnur stað­festi Halgir. “Við ‘Eyst­ reið­arí fyri at menna hesi,” sig­ nesi’ og ‘Hvítanesi’ fingu vit ur Reiðarafelagið. “Nú verð­ur ómøgu ­l igt hjá størri reið­a rí­ Brøðurnir Halgir, vinstru­ um sum eru rakt av anti-trust megin, og René Dahl mørk­u n­u m at seta pening í Olesen, stjórar í Smyril aðr­ar verkætlanir. Hesi mørk Line Cargo. raka sostatt eisini tey reiðarí

Umframt at vera eitt ferða­ mál, hevur ĺsland leingi verið ein marknaður fyri farm við Norr­ ö nu, fyrst og fremst eyst­a ri og norðari partur av land­inum; nú við ‘Mykinesi’ er Reykjavík-økið vestaru og sunn­aru megin av álvara kom­

sum hava samstarv við størri reið­arí.” Hetta sjónarmið hoyrist aft­u r frá eitt nú Felagnum Línu­skip: “Antitrust á 17,5 pro­sent forðar fyri menning,” skriv­ar felagið. “Smá reiðarí fáa ikki eina hjálpandi hond til íløgur, tí stóru feløgini ger­ast ov stór við so lágum anti­-trust marki.” Lógin um vinnu­ l igan


17

SJÓGVUR & FÓLK — #4

beinleiðis úr Rotterdam Niðurlondini kollvelta matvøruframleiðslu kring heimin The Sirius Report Podcast

N

‘Mykines’ kemur inn á Havnina; ‘Hvítanes’ (mótsett, vinstrumegin); ‘Eystnes’ (mótsett, høgrumegin).

ið við í myndina hjá Smyril Line Cargo. “Bæði føroyingar og íslend­ ing­a r fegnast um hesa nýgg­ ju tænastuna við ro/ro farmi mill­um Rotterdam, Havnina og Reykjavík-økið,” legði René afturat. “Møgu­leikarnir eru størri enn nakr­an­tíð, ikki minst hjá før­oysk­um matvøruhandlum ið vilja hava feskari vørur bein­leið­is úr Rotterdam. Men eis­ini tá talan er um útflutning

er hett­a ein avbera góð loysn fyri fiska­vør­ur ið skulu skjótt fram til keyparar í Europa við trail­a ra; og ikki minst fyri vør­u r ið skulu víðari til Fjar­ eyst­ur við flog­fari.” Teir báðir brøðurnir Halg­ ir og Rene Dahl Olesen rokna við at tað fer at taka eitt sind­ ur av tíð fyri før­oysk­a r mat­ vøruhandlar og onnur ið inn­ flyta vørur at venja seg heilt við tann nýggja veru­leikan í farmavinnuni.

“Smyril Line er eitt ungt og før­oyskt felag sum nú av álv­ ara kappast við stórar altjóða akt­ørar her í Norður Atlants­ hav ­i n­u m, við fýra skip­u m,” segði Halgir í samrøðu við Sjógv & Fólk. “Øll okk­a ra skip eru skrá­ sett í FAS [Føroysku Altjóða Skipa­skránni] og sigla við før­ oysk­ari manning—og vit eru stolt av at kunna standa okk­ um á so høgum stigi í hes­ari grót­hørðu vinnuni.”   []

fiski­skap síðani 1994 hevur ann­a rs eggjað til eff­ekt­iv ­is­ er­ing­ar og sam­an­legg­ing­ar av loyv­u m og døg­u m, vísir fel­ ag­ið á. Eitt ítøkiligt dømi um tær komandi forðingarnar fyri íløgum er frystilínuskip­ ið ‘Klakkur’, ið framyvir fær skerd­a r møguleikar fyri at keypa á uppboðssølu orsakað av at ‘Klakkur’ í sambandi við

ný ­í løguna í skipið fór undir sam­starv við flakavirkið Kós­ ina. JFK samtakið, sum Kósin er partur av, verður nevniliga rakt av anti-trust regl­u num, og harvið verður tað fyri ein stóran part ógjørligt hjá ‘Klakki’ at keypa rættindi á upp­boðssølu. Felagið Nótaskip mælir eis­ini Landsstýrinum til at út­seta anti-trust reglurnar.

“Samanumtikið er talan um eitt sera fløkt rokni­stykki,” stað­ festir felagið. “Tí eiga áset­ing­arnar um anti-trust at verða útsettar, til heimaflot­ in fer frá døgum til kvot­ ur. Verður anti-trust kortini framt, so eigur bert at vera eitt anti-trust mark.”   [] Les eisini grein á síðu 9 eftir Stefan í Skorini, sum er stjóri í Føroya Reiðarafelag.

IÐURLONDINI eru fremst í heiminum inn­ an landbúnaðar framleiðslu og vísa vegin hvat framtíðini við­víkur á hesum øki. Eitt gott dømi er at innandura plantu­ vøkstur, ið gevur optim­ al vakst­rar­líkindi fyri salat og ann­ að líknandi grønmeti— har ein hektar gevur somu av­grøði sum tíggju hektar utt­ an­dura, og minkar um tørv­in á kemiskum hjálpi­evn­um við 97 prosentum. Dronur verða brúkt­a r í utt­a n­dura fram­ leiðslu, saman við førara­ leys­um traktorum ið lesa av de­talj­er­aðar upplýsing­a r um mold­saman­seting, vatn­inni­ hald, neringsevni og vøkst­ur— soleiðis at fylgjast kann við vakstrar tilgongdini so neyvt sum niður til hvørja ein­staka plantu, eitt nú epli. Slík land­ búnaðar framleiðsla er ógvu­ liga lønandi. Meðan miðal fruktbarheitin í heim­in­um fyri eplaveltur liggur um níggju tons fyri hvørt hektar, fram­ leiða tær niðurlendsku vel­ turnar meira enn 20 tons per hektar. Tey seinastu umleið 15 ár­ini hava niðurlendskir bøndur minkað um tørvin á vatni við so mikið sum 90 prosentum, og teirra nýtslu av kemiskum pesiticidum er minkað nærum heilt niður í null tá talan er um plantur í drívhúsum. Og tey seinastu 10 árini hava niðurlendskir sláturbøndur minkað um nýtsluna av antibiotika við 70 prosentum. Hetta avrikið í Holland­i er undrunar­vert. Tað at land­ ið hev­ur eitt sera høgt fólkatal í mun til støddina og eftir øll­ um at døma ikki hevur eitt nak­ a ð tilfeingi sum kann stimbra stórari landbúnaðar fram­ leiðslu, tykist ikki at hava nervað hollendingar yvir­høvur upp á nakran máta. Holland liggur ídag á øðrum plássi globalt í útf lutnings­ virði innan matvørur—einans aftan fyri USA, ið hevur ein 270 ferðir størri landmassa. Fram­gongdin hjá Niður­lond­ um á hesum øki er fyri ein stór­a n mun tengd at veld­ig­

um drívhúskomplexum, og summi av teimum til stødd­ar so mikið sum 180 hektar. Hetta hevur lagt Niður­ lond á odda globalt innan út­ flutning av tomatum, eplum og leyk­u m; nummar tvey í útflutn­ings­v irði innan grøn­ meti; og meir enn ein triðin­ gur av øll­um heimsins grøn­ metisfræ sum verður keypt og selt hevur upp­runa í Niður­ londum. LÆRA RESTINA AV HEIMINUM Heilin aftan fyri hesa tøkni­ frøði er at finna á Wagenin­ gen University & Research (WUR), 24 km í ein útsynn­ ing úr Amsterdam. WUR verð­ur roknað sum heimsins fremsti granskingarstovnur inn­ a n landbúnað. ĺ stutt­ um meta tey á stovninum at heim­ur­in má framleiða meira mat tey komandi 40 árini enn allir heims­ins bøndur hava heystað til­samans tey seinastu 8.000 ár­ini. Hetta ljóðar sum ein ómøgu­lig uppgáva, men á WUR meina tey at hungur er ein trupulleiki sum longu nú er í ferð við at verða loystur. ĺ løtuni eru meira enn 1.000 WUR verkætlanir í gongd í meira enn 140 londum, við samstarvsavtalum við stjórnir og universitet í seks heims­ pørtum um at menna fram­ komna tøkni at taka í nýts­lu um allan heimin. Bøndur kring alt Holland hava bygt sjálvstøðugar matskipanir, har ein nærum fullkomin javnvág er uppnádd millum menniskjansligt uppfinnsemi og møguleikarnar í natúrini. Eitt dømi er seks metur høgar tomatplantur sum hava røtur ikki í mold men í basalti og kálki; hesar framleiða sjálvar næstan alla orku og tæðing og sjálv partar av pakkingini sum krevst til distributión og sølu av grøðini. Vøkstur í optim­a l­um temperaturi fæst árið runt við hjálp av hita sum kem­u r frá jarðhitaðum væt­a r ­u m. Hes­a r f iburrót­ fest ­u plant ­u rn­a r krevja bert 15 litrar av vatn­i, samanborið við 60 litrar á opn­um mark­ um. Einaferð um ár­ið verður øll grøðin plantað av nýggj­


18

SJÓGVUR & FÓLK — #4

Útflutningur beinleiðis av Fuglafirði kann tryggja framhaldandi vøkstur Fuglafjarðar Havn brynjar seg til ein ‘javnan, natúrligan vøkstur’ tey komandi árini aftan á eitt ár við óvanliga nógvari ferðslu av uppsjóvarskipum—beinleiðis útflutningur við bingjuskipum er ávegis. Edmund Jacobsen

KKI ÓVÆNTAÐ gjørdist skipa­ferðslan óvanliga stór í Fugla­fi rði aftan á at frysti­ virkið á Tvøroyri brendi í juni og tískil ikki kundi taka ímóti fiski restina av árinum. Upp­ sjóvar­skipini eru komin og far­in mestsum í einum jøvn­ um streymi, serliga í sam­bandi við avreiðing til Pelagos— tungt lastað før við makreli, og síðani við sild tá ið árstíðin fyri at fiska makrel endaði við mánaðarskiftið fyrst í oktober. So at siga beinan veg­in eft­ ir at Varðin Pelagic á Tvør­oyri brendi, vistu tey í Fugla­firði at tann vanlukkuligi eldsbrunin í Suðuroy fór at ávirka nógv hvat viðvíkur landingum. “Ferðslan hevur verið øgi­l ig,” segði Rólant Høj­ sted, havnarstjóri í Fugla­ firði. “Men eg haldi kortini at alt hev­u r riggað væl her, ið hvuss­u er so væl sum tað yvirhøvur hevur borið til. Tey á Pelagos hava megnað at skip­að landingarnar stak væl, og tey hava allatíðina havt neyvt samband við skipini, bæði nær tey skuldu koma og nær tey skuldu fara út á nýggj­ an túr. Samskipanin hevur havt sum endamál at stytta tíð­ina mest møguligt, so fisk­ urin ikki er ov leingið um­ borð áðrenn landing. Og so vítt sum eg dugi at síggja, so hevur tað fungerað heilt væl hjá teimum.” Um enn í harðari kapp­ ing við Kollafjørð og Tvøroyri, verð­ur Fuglafjørður av góð­um grund­um ofta roknaður sum tann pelagiski høvuðsstaðurin í Føroyum, við týðandi fram­ leið­arum og tænastu­veit­ar­um hjá hesari vinnuni—Havs­ brún, Pelagos, Berg­f rost, Vón­in umframt Faroe Bunk­ ers og f leiri afturat. Eis­ini hev­ur fiskireiðaríið Fram­herji, við tveimum uppsjóvarskip­ um, heimstað her, umframt ávika­vist maskin-, stál- og el­fyritøkur sum Petur Lars­ en, KJ og JT Electric, fyri at nevn­a nakrar. NÝTT BINGJUØKI Støðan við munandi f leiri upp­sjóv­a r­skipum enn vanligt

MARIA OLSEN

I

Tann stóra skipaferðslan í Fugla­firði verður væntandi ikki minni av at bingjuskip fara at avskipa beinleiðis haðani.

broyt­ist væntandi tá ið Varðin Pel­agic einaferð er klárt aftur til framleiðslu aftan á nýggj­ár. Havnar­stjórin roknar tó við at tann stóra menningin annars í upp­sjóvarvinnuni í Fugla­ firði fer at halda fram eisini aftan á hetta—ein menning sum long­u hevur havt við sær log­ist­isk­a r avbjóðingar fyri Fugla ­fjarðar Havn. “Tann nógvi uppsjóvarfisk­ ur­in sum kemur uppá land skal jú avskipast,” viðmerkti hann í samrøðu við Sjógv & Fólk. “Sum er verða allar bingj­u r fluttar úr Fugla ­fi rði til aðrar havnir við trail­a ra, og hettar hevur havt við sær nógva tunga ferðslu ígjøgn­ um býin. Hettar er ikki ein­ ans órógvandi upp á ymiskar mát­ar; teir tungu bilarnir slíta har­til vegirnar nógv.” Sum ein loysn fyri hesa av­bjóð­ing, er nú eitt nýtt øki til bingjur í gerð, og skal eft­ ir ætlan verða liðugt á vári 2018. Sambært havnar­stjór­an fer hetta at innibera eitt stórt framstig fyri bæði havnina og býin sum heild. “Ístaðin fyri at vit fram­ hald­andi senda fisk í bingjum til avskiping aðrastaðni í land­i n­u m, so er av­skip­i ng bein­leið­is av Fuglafirði eitt stórt ynski fyri okkum. Tað er eisini heilt natúrligt fyri all­a r partar at vit hava okk­ ara egna bingjuøki. So við at fáa bingju­skip at koma bein­ leiðis inn á Fuglafjørð eftir

farmi, loysa vit fyrst og fremst trup­u l ­leik ­a n við tungari og órógv­a ndi ferðslu á teimum komm­un­a lu vegunum her; og harafturat fer beinleiðis av­ skip­ing av bingjum at skapa eyka inntøkur fyri Fugla­fjarð­ ar Havn.” Tann nógva ferðslan av upp­sjóvar­v innuni í Fuglafirði hev­u r sín uppruna í mjøl-, lýsi- og fóðurfabrikkini Havs­

brún, sum kom miðskeiðis í 1960unum. Síðani frystivirkið Pel­agos kom í 2014, hava upp­ sjóv­a r­skipini eisini kunnað landa fisk til matnað her. Talan er ofta um stórar mongd­ir av fiski í upp­sjóvar­ vinnuni, og mongdirnar ið eru farnar um kaikant í Fugla­firði ár um ár hava ført við sær stór­ an eftirspurning á ymisk­um tænastum—nakað sum hev­ur

skapt vøkstur og góðar inn­ tøkur fyri Fuglafjørð. “Um vit líta fram í tíðina, so vænta vit ein javnan, natúrlig­ an vøkstur,” segði Rólant Højsted. “Og vit rokna við at bingju­økið fer at gera góðan mun í hesum sambandi.” Hóast Fuglafjørður eina­ mest er kend sum ídnaðar­ havn, so verða íløgur tó eis­ ini framdar á øðrum økjum. Havn­in hevur til dømis fingið nýggj­ar báta­brúgvar, við plássi fyri 80 bát­um. “Hesar brúgvar eru fyrst av øllum ætlaðar bátum við heim­ stað í Fuglafirði, men hetta er skipað soleið­is at tað ber til at útbyggj­a víð­a ri um neyðugt,” segði Rólant Højsted.  [] Nótaskipið ‘Høgaberg’ við bryggju í Fuglafirði.

JENS KRISTIAN VANG

Vilja selja makrel til Japan á tí japanska marknaðinum ella ikki. Væl vitandi um hesi JAPANAR elska fisk—og viðurskifti, hava tey á Pelagos gjalda fegnir eyka fyri mat­ í Fugla­firði hetta seinasta árið vørudygd og trygd. So bæði tikið fyrstu stig til at fram­ importørar og brúkarar í tí leiða makrel við tí fyri eyga at fólkaríka oyggjalandinum í selja til japanskar keyparar. Fjareystri vilja vita alt um tær “Japan er uttan samanber­ fiskavørur tey keypa. Sjálvt ing tann besti marknaðurin minstu smálutir eru ofta av­ fyri makrel í heiminum,” stað­ gerandi fyri um eitt produkt festi Jóhan Páll Joensen, stjóri fær atgongd og undirtøku á Pelagos. “Men samstundis er Edmund Jacobsen

talan um ein sera konservativ­ an og varnan marknað ið er torførur at koma inn á,” legði hann afturat. VÆNTA ÚRSLIT At tað er torført at koma inn á tann japanska marknaðin hevur sostatt ikki verið nøkur forðing fyri Pelagos at venda kikaran tann vegin. Virkið hev­ u r í hesum høpi gjørt


19

SJÓGVUR & FÓLK — #4

2017 eitt rokaligt ár fyri Pelagos fisk­i,” segði Jóhan Páll Joen­ sen, stjóri á Pelagos, við Sjógv ETTA verður av sonn­ & Fólk. um eitt rokaligt ár fyri “Í ár meti eg at vit fara at frysti­v irkið Pel­a gos í Fugla­ fram­ leiða 70.000 tons ella firði. Aftan á elds­brun­an á meira, møguliga heili 80.000 Tvør­oyri í juni, sum at kalla tons—eisini tí at sildakvotan legði Varðan Pelagic í oyði, er økt.” var brádliga nógv minni fram­ leiðsluorka til at taka ímóti ‘SERSTAKT’ teimum stóru mongd­u n­u m Tað stóra arbeiðstrýstið hava av uppsjóvarfiski sum hvørt ár fólk í Fuglafirði kunnað eyg­ koma upp á land í Før­oyum. leitt dagliga við at hyggja út Eftir vanlukkuna á Tvør­ á fjørðin. Í september, meðan oyri vóru tað einans P&P makrel­sesongin var í hæddini, Far­oe Pelagic í Kollafirði og komu nógv fleiri skip við full­ Pelag­os til at taka ímóti fisk­ ari last inn enn undanfarin ár. in­um, og hettar hevur av álv­ “Onkuntíð hevur tað verið ara elvt til trýst á virkini. long bíðirøð av skipum her á “Eitt vanligt ár framleiða fjørð­in­um,” segði Jóhan Páll vit umleið 40.000 tons av Joen­sen. “Ikki so løgið, tí van­ Edmund Jacobsen

H

MARIA OLSEN

liga taka vit ímóti fisk­in­um frá skipum hjá Fram­ herja um­ framt frá nøkrum øðrum aft­ ur­at. Í ár hava vit hartil eis­ini tikið ímóti nógvum last­um frá skipum hjá Varðanum. Hett­ ar hevur sjálvandi gjørt at øll hava havt arbeitt sum ong­an­ tíð fyrr; so tað hevur verið eitt grúiligt rok her.” Tær nógv øktu mongd­irn­ ar eru tó ikki nøkur ynskistøða fyri Pelagos. Stjórin vísir á at tann nógv minkaða fram­ leiðslu­orkan hevur órógv­að allar partar av uppsjóvar­v inn­ uni í Føroyum. “Fyri skipini er tað als ikki ein haldgóð støða at verða í, mill­um annað vegna ta longu bíði­tíðina til at sleppa framat at landa. Fyri okkum sum virk­i hev­ur tað elvt til stórar avbjóð­ing­a r í mun til markn­ aðir og sølu av fiskinum. Vit hava tí roynt at stýrt fiski­ skapinum so­leiðis at skip ikki byrja at fiska fyrrenn tætt up­ pundir at tey eiga landingar­ tørn; hetta fyri at skip ikki skulu bíða við fiski í last­ini sum eldist fyri hvønn dag, men heldur koma við nýggj­ um fiski hvørja ferð. Hin­ veg­in er 2017 eitt serstakt ár, og í 2018 koma viðurskiftini all­ar­helst í rættlag aftur, tá ið Varð­in Pelagic aftur fer at taka ímóti fiski.” STØRRI FRYSTIORKU Løgið er tað neyvan at arb­eiðs­ fólk og leiðsla á Pelagos síð­ani juni hava verið meira upp­ tikin enn fyrr av brandtrygd­ ini á virkinum. Tilvitanin um vand­an við eldsbruna er vorð­ in munandi styrkt, og virkið hev­ur á hesum øki eisini havt ávís­ar avbjóðingar. Jóhan Páll Joen­sen, stjóri; Góðskueftirlit (ovast t.h.).

roynd­ir við uppsjóvar­skip­in­ um ‘Høgaberg’, sum Fram­herji keypti á várið 2017, og skip­ið hevur í samanhang­in­um fisk­ að við nót fyri at tryggja so høga vøru­dygd sum møguligt í tann veidd­a makr­el­in. “Royndirnar við ‘Høga­ berg’ hava snúð seg um at fáa góðsk­una á makrelinum heilt upp í topp,” segði stjórin. “Skip­ið hevur fiskað makrel

við nót, og hartil hava túr­arnir verði nógv styttri enn hvat er van­ligt fyri uppisjóvarfisk­a rí. Stytt­r i túrar geva sum heild minni mongdir, men eisini betri prís fyri makrelin.” Royndirnar eru farnar fram í samstarvi við ein ráð­ geva úr Japan. “Talan er um eina strævna og tíðarkrevjandi verkætlan,” viðmerkti Jóhan Páll.

“Vit hava fingið avmarkaða at­gongd til marknaðin í ár, og tað høvdu vit eisini roknað við. Fyri okkum er hettar ein strat­ eg­isk íløga, sum neyvan fer at geva úrslit fyrrenn í 2018 ella 2019. Men um átakið eydnast, so fáa vit veruliga atgongd til heims­ins besta marknað fyri makr­el. Og tað hevði verið eitt stórt og avgerandi framstig fyri okkum.”   []

MARIA OLSEN

Eldsbrunin sum fyribils oyðilegði Varðan Pelagic á Tvøroyri, hevur havt stóra ávirkan á uppsjóvarvinnuna—á Pelagos í Fuglafirði hevur vanlukkan styrkt tilvitanina um brunatrygd umframt at økja um fiskamongdirnar í ár.

Tá ið uppsjóvarvirkið varð bygt í 2014 varð stórur dent­ur lagdur á at gera alt eftir gald­ andi trygdarfortreytum, eisini við atliti til at fyribyrgja elds­ bruna. “Tá ið vit byrjaðu fram­ leiðsl­una var virkið ikki enda­ liga góðkent, so vit hava síð­ani arb­eitt undir herdari stýr­ing, og fingu nakrar freist­ir fyri at fáa tingini í rættlag, og arb­eiddu eina tíð við fyri­bils loyv­i,” segði Jóhan Páll Jo­en­ sen. “Tann endaliga góðkenn­ ingin er komin men hon tók longri tíð enn væntað. Hettar merkir tó ikki at viðurskiftini ikki hava verið í lagi—vit hava eitt nýmótans virki, bygt við trygd­ini í hásæti. Men áðrenn vit fingu ta endaligu góðkenn­

ing­ina, høvdu vit brandvakt á virk­inum alt samdøgrið.” Pelagos hevur eisini í ár gjørt íløgur í tveir nýggjar plátu­ f ryst­ a rar fyri at dag­ føra og betra fram­leiðsluna á virkin­um. Hetta hevur økt frysti­ork­una við umleið einum fimtingi, úr 520 upp í 640 tons um sam­døgr­ið, upplýsti stjórin. “Við hesari íløgu hava vit burt ­u r­b eint nakrar f løsku­ háls­a r sum vit høvdu áður,” segði hann. “Frystiorka er ein avger­ andi faktor innan fram­leiðslu av uppsjóvarfiski—tað snýr seg um at kunna frysta stórar mongdir skjótt og eff­ekt­ivt fyri at tryggja høga vøru­dygd og harvið góðan prís.”   []

um við sáðing, og tær gomlu plant­urn­a r verða process­aðar til at fáa pakki­tilfar og kas­ sar; smá skaðadýr sum koma inn í drívhúsini verða fyri­ beind av músum, sum ongan áhuga hava í tomat­ u num men sum gera enda á øllum smákyktum ið hava tað. Og sera umráðandi í tí fram­kom­ nu landbúnaðar tøkni­frøð­ini hjá Niður­lond­um: teirra fræ eru non-GMO (ikki gen­ manipulerað).

Holl­a nd útflytir nú sína tøkni­ f røði og servitan til heim­in og upp á mát­a r sum fara at burturbeina trupul­ leik­ a rn­ a r sum knýta seg massa­f ram­leidd­um mati, og kunnu geva burðardygg um­ hvørvi ið kunnu framleiða grøði 365 dagar um árið, 24 tím­ar um dag­in—av sonnum ein ótrúlig menn­ing innan landbúnað, og nak­að sum all­ ur heimurin er longu við at taka til sín.   []

WAGENINGEN UNIVERSITY RESEARCH (WUR)

Eitt av mongum, framkomnum hollendskum vakstrarhúsum.


20

SJÓGVUR & FÓLK — #4

Vónin, kent fyri nýhugsan og dygd innan fiskireiðskap og útgerð til alivinnu, veksur skjótt sum altjóða felag—í dag við Hampiðjan sum eigara; men samleikin er og verður føroyskur, sigur Hjalmar Petersen stjóri. Búi Tyril & Edmund Jacobsen

F

ISK Ireiðskapur og til­ hoyr­a ndi út­gerð og tæn­ ast­u r er—aftan á skjótt 50 ár—framvegis eitt sterkt grund­s tøði undir høvuðs­ part­in­um av virkseminum hjá Vón­ini, við alivinnuni um­boð­ andi ein vaksandi part. Trolog nótavirkið hevur verið ígjøgn­um sera stóra menning og framgongd á marknaðinum tey seinastu mongu árini, ser­ liga tá talan er um útflutning. Fyri­tøkan, sum á fyrsta sinni sá dagsins ljós í Fuglafirði í 1969, verður ídag roknað sum ein av heimsins leiðandi á sín­ um øki. Síðani Vónin hetta sein­ asta árið er vorðin partur av Hamp­ i ðjan Group, hevur fyri­tøk­an fingið ein enn størri al­tjóða leiklut. Sum skilst vóru starvsfólk ikki heilt ekkaleys í fyrstani tá boðini um yvirtøkuna frætt­ ust; men tað tók ikki leingi fyrr enn flest øll fingu ró yvir seg aftur, so hvørt greiði fekst á hvat fyri broytingar og ikki sum lógu í kortunum. “Tað góða við hesum nýgg­ ju eigarunum er at tey geva okkum fult frælsi til at halda fram sum vit hava gjørt, und­ ir sama navni og sam­leik­a ,” segði Hjalmar Petersen, stjóri á Vónini, í samrøðu við Sjógv & Fólk. “Yvirtøkan av parta­ brøv­un­um inniber ongar stór­ veg­ i s broytingar í sjálvum fel­agn­um, og tað fegnast vit um. At fólk blíva eitt sindur nervøs tá tílíkt óvæntað hend­ ir er púra vanligt, og eg skilji at tað hava tey eisini verið á Hampiðjuni—hetta er fyrstu

ferð tey hava yvirtikið eitt fel­ ag sum er á stødd við tey, og kanska fremri á fleiri økj­um. Men gongdin hevur yvirhøvur ver­ið rólig, og tað hevur rigg­ að væl. Vit hava havt eina røð av fundum bæði her innan­hýs­ is og eisini í Islandi, í ĺrlandi og í Danmark, har umboð fyri alla koncernina hittust, eisini hini feløgini sum Hampiðjan eigur.” Hóast onkur samskipan verð­u r á onkrum økjum, eitt nú innan ávís innkeyp, heldur kappingin millum Vónina og Hamp­iðjuna fram sum áður, sambært Hjalmar Petersen. At nógv er at gera fyri tíð­ina er eingin loyna. Vónin hev­u r í seinastuni selt meira enn nakrantíð fyrr; serliga upp­sjóv­ar­v innan og alivinnan hava staðið fyri tí stóra vøkstr­ in­um. Samstundis er ein nýggj høll—til høvuðsskrivstovu og við stórum plássi til at arb­eiða flótitrol—í ferð við at verða bygd á Enninum í Fugla­firði, við síðuna av Faroe Bunkers. GRØNLAND STØRST Reiðskapur frá Vónini er í dag kendur víða og hvar fyri góðsku og effektivitet, og fyri­ tøk­an hevur í mong ár fokus­ er­að á nýskapan. Eitt dømi er teir nýggju Tornado trol­ lemm­arnir til flótitrol, har ið tað hevur eydnast Vónini at selja 20 sett eftir einans 12 mán­aðir. “Tornado er ein framúr væl designaður trollemmur, sum økir munandi um effektivitet í sambandi við upp­ s jóvar­ fiski­skap,” segði Bogi Nón, sølu- og marknaðarstjóri.

MARIA OLSEN

‘Vónin verður     “Skip sum hava fingið hesar trol­lemm­a r eru í miðal farin omanfyri 20 prosent niður í stødd á trollemmum tá tey hava skift yvir til Tornado.” Tann størsti útflutnings­ markn­aðurin fyri flótitrol hjá Vón­ini er Ísland, men Noreg er eisini við at gerast ein á leið líka stórur marknaður fyri hesi flótitrol. Og Grønland er ein nýggjur marknaður fyri f lótitrol, eftir at grøn ­lend­ ing­a r eru farnir í holt við at

MARIA OLSEN

‘Norðingur’, eitt av mongum uppsjóvarskipum ið brúka Tornado trollemmar, tekur her ímóti einum flótitroli frá Vónini; Tann nýggi Flyer ger traditionell flot óneyðug (høgrumegin).

fiska eftir makreli. Umframt Noreg, Ísland og Grønland er eisini Russland stór­keyp­ari av útgerð til tann pelagiska fiski­ skapin. Tann føroyski fiski­skap­ ur­ i n eftir botnfiski hevur lig­ið á einum meira jøvnum stigi í nógv ár, og eftir­spurn­ ing­ u rin frá hesum part­ i n­ um av fiskivinnuni er eisini rættiliga javnur. Øðrvísi er við flótitrolum, har Vónin er vorðin stórveitari aftaná at

uppsjóvarfiskiskapurin í Før­ oy­um er komin upp á nýggjar hædd­ir tey seinnu árini. Ein líkn­andi vøkstur hjá Vónini er eis­ini hendur innan útgerð til ali­v innuna. Grønland er ídag annars størsti útflutningsmarknaður hjá Vónini. Higartil hevur út ­flutn­ingurin til Grønlands ser­s tak ­l iga snúð seg um rækju­trol og onnur botntrol, men nú ið tann grønlendski makrel ­fiski­skap­urin er við at taka seg upp, kann roknast við at flótitrol gerast ein vaks­ andi partur av tí grønlendska markn­aðinum. GRANSKING OG MENNING At Vónin ídag telist millum størstu veitarar av fiski­reið­


21

MARIA OLSEN

SJÓGVUR & FÓLK — #4

25.000 tons: Størsta frostgoymsla útbygd ARBEIÐIÐ at innrætta teir seinastu tríggjar tunlarnar hjá frostgoymsluni Bergfrost í Fuglafirði er nú klárt aftan á eina heldur óvæntað drúgva tilgongd, upplýsir Símin Pau­ li Sivertsen, stjóri. Við yvirtøkuni og innrætt­ ing­ini av restini av tunla­kom­ plex­in­um í fjallinum Borg­in á havn­ar­lagnum, millum fóð­ ur­verk­smiðj­una Havsbrún og frysti­virkið Pelagos, hevur frost­g oymsl­a n harvið hæk­ kað sín goymslukapacitet upp í meira enn 25.000 tons. Het­ ta merk­ir at Bergfrost er ídag størsta frostgoymsla á okkara leið­um—íroknað Føroyar og og ĺsland. “Tað tók eitt sindur long­ ri tíð at tetta og gera í stand enn vit høvdu roknað við upp­

runa­liga,” segði Símin Pauli Sivertsen. “Men nú er so klárt,” legði hann afturat. “Vit hava longu havt so mikið sum 22.000 tons á goymlsu í senn, og tað vísur seg at rigga fínt. So nú kunnu fleiri viðskift­a r­a r hava frysta fiskavøru á goymslu her um ynskiligt, held­ur enn niðri á europeiska meg­in­land­in­um.” Størsti kundi hjá Bergfrost er Pelagos, sum hevur fylt ein stór­an part av goymslu­orkuni; men við tí økta kapacitetinum er betri plássi fyri fleiri. “Við so stórari goymslu­ orku sum vit hava nú, sleppa vit vónandi undan at takka nei til alt ov mong,” viðmerk­ ti stjór­in. “Eftirspurningurin á okk­a ra tænastu er stórur, mill­u m bæði føroyingar og útlending­ar.”   []

tú sleppur at hava eitt púra øðr­v ísi produkt í frið—tað er sum oftast ein spurningur um tíð til onkur kappingarneyti hev­u r kopierað tað. ĺ hesari vinn­uni loysir tað seg í nógv­ um førum ikki at royna at fáa pat­ent upp á eitt produkt; um tað ikki er trad­it­ión fyri tí, kann tilgongdin vera strígg­

in og meira møði enn føði, og kann enda við tað ikki ber til patentera produkt­ið. Hin­veg­in hava vit vørur, eitt nú okk­a ra nýggju ‘Tornado’ trol­ lemmar, sum hava eitt de­sign sum vit hava patent­ er­að; tað sama við ‘Flyer’, eitt nýtt hugtak ið fer at gera trad­it­ion­ell flot óneyðug.”  []

Búi Tyril

Hjalmar Petersen stjóri, við byggingini av tí nýggja høvuðssætinum í bakgrundini.

verandi Vónin’ skapi og aliútgerð í Norður Atlants­havi, er ikki komið av sær sjálvum. Ein av frá­g reið­ ing­un­u m til gongdina kann vera at fyritøkan altíð hevur lagt seg eftir at levera vøru og tænastu av hægstu dygd, og at vera álítandi. Harumframt hevur stórt fokus verið á at bróta burtur úr nýggjum um neyðugt og skapa nýggjar loysn­ir. “Vit arbeiða ógvuliga tætt sam­an við fiski- og alivinnuni og fáa eisini nógv hugskot og in­put frá vinnuni,” segði Bogi Nón. “Har eru nógv dømi um hugskot, frá okkara fólki so væl sum frá kundum, sum eru ment víðari. Simulering á teldu og í royndartangum er eisini ein rættiliga grund­

leggj­a ndi partur av arbeið­in­ um við menning. Vit leggja høvuðs­dent á at veita reiðskap og útgerð sum ger fiskaríið og alingina so lønandi sum møgu­ligt. Vanligt er eisini at vit senda fólk út við skipum fyri at gera ymiskar royndir tá vit menna vørur.” At tað í seinastuni hevur eydn­ a st at koma rættiliga væl inn á tann norska mark­ naðin fyri uppsjóvar fiskiskap, var eitt sindur óvæntað. Men tað stóð skjótt greitt at her var talan eisini um eitt úr­slit av gransking, menning og góðum sølu­arb­eiði. “Tað byrjaði við at vit høvd­u selt eitt uppsjóvar trol til eitt norskt skip og tað rigg­ aði væl hjá teimum. Men áðr­

enn vit vistu av fingu vit fleiri fyri­spurn­ingar og ordrar frá norsk­u m uppsjóvarskipum. ‘Capto’ togið til flótitrol, ið vit lans­er­aðu í 2013, var eisini við til at gera okkara flótitrol so væl umtókt. Her var talan um eitt nýtt hugtak—eitt tog framleitt úr lutfalsliga stív­ um tilfari, sum verður brúkt í forendanum á flótitrolum. Hetta konseptið høvdu vit fyri okkum sjálvar fram til 2016, tá ið aðrir komu við sín­um vers­ión­um av tí. ĺ hes­ ari verðini er tað sjáldan at Tað nýggja, 115 metur langa trolvirkið og høvuðssætið hjá Vónini, á Enninum í Fuglafirði, skal vera liðugt í mai-juni 2018.


22

SJÓGVUR & FÓLK — #4

MEST: Havrannsóknar­ skip størsti einstaki sáttmáli nakrantíð MEST fegnast um sáttmála við Fiskimálaráðið um at byggja nýtt havrannsóknarskip fyri 286 milliónir krónur—størsti ordri nakrantíð hjá felagnum, og eitt serligt høvi at vísa fram føroyska vitan og førleika innan skipasmíð. Edmund Jacobsen

I

KKI SØRT av spenningi er hjá MEST í hesum døgum. Arbeiði við at byggja nýtt hav­rann­sóknar­skip, sum skal av­loysa 39 ára gamla Magnus Heina­son, er við at byrja og fer tey komandi tvey árini í stór­an mun at seta sín dám á ger­and­is­dagin í fyritøkuni. “Vit eru sera fegin um at skula byggja hetta nýggja skip­ið,” viðmerkti Mourtitz Mohr, stjóri á MEST. “Hetta er størsti einstaki sáttmáli í søg­uni hjá skipasmiðjuni, og fer uttan iva eisini at skapa f leiri arbeiðspláss. Tað er langt síðani vit bygdu stór skip, og ein verkætlan sum hend­an kann gerast ein sera týdn­ing­ar­mikil tilvísing.” Stjórin vísti á at tann pol­ it­iska avgerðin um at lata skip­ ið byggja í Føroyum, inni­ber bæði at verandi førleikar verða varðveittir í Føroyum og at nýggj vitan og nýggir førleik­ ar koma aftur­at—nakað sum er við til at menna møguleik­ arn­ a r fyri verk­ æ tlanum í fram­tíðini. SNIÐGIVIN Í FØROYUM Hóast tað nýggja hav­ r ann­ sókn­a r­skipið til Fiskimála­ ráð­ið er nógv dýrkað síðani ta

fyrstu samtyktina, so hevur MEST nú fingið grønt ljós frá Landsstýrinum til at fara í holt við verkætlanina. Skipið varð upprunaliga mett at fara at kosta 215 milliónir krónur, men tær seinastu uppgerð­irn­ar vísa at kostnaðurin fer at liggja um 286 mió. kr. Eft­ir ætlan fer MEST at lata skrokk­in byggja utt­an­lands, fyri síðan at sleipa hann til Før­oya og lata skipið byggj­ast lið­ugt her. Ein føroyskur verkætlan­ ar­bólkur við umboðum fyri Hav­stov­una, MEST og Atl­ antic Marine Surveyors hava snið­g ivið tað nýggja s­kipið. Eitt av krøvunum ið vórðu sett til skipið er at tað má ikki vera ov stórt so tað verður ov dýrt at reka. Skipið skal loysa allar tær uppgávur á sjónum sum áliggja Havstovuni í dag. Eisini skal skipið hava førleik­ ar ið kunnu sammetast við tey nýggj­a stu havrannsóknar­ skip­ini á okkara leiðum. Sum vera man skal skipið somu­ leið­is lúka øll galdandi altjóða krøv ið verða sett hav­rann­ sókn­ar­skipum. STREYMLINJAÐUR SKROKKUR Modellroynd er gjørd við skrokk­inum saman við Force Tech­nologies í Danmark, sum eru ser­frøðingar innan test­

ing og optimering av skip­ um. Dentur er lagdur á at skipið skal vera so sjógott sum møgu­ligt. Umráðandi er eis­ ini at skipinum skal tørva so lítla orku sum gjørligt fyri at mink­a um olju­nýtsluna. Fyri at avmarka óljóð sum stav­ ar frá sjálvum skrokkinum, verð­ u r skrokkurin gjørdur so slætt­u r sum til ber; hetta verð­u r gjørt við at tví­banda skrokk­in upp til annað dekkið. Serlig fyrilit eru tikin fyri at fáa so javnan tilstreym til skrúvuna sum møguligt, og harvið minka um váðan fyri óljóði frá skipinum. Ein streym­linjaður skrokkur og góð­ur tilstreymur til skrúv­una minkar eisini um olju­nýtsl­una. Eftir ætlan skal tað nýggja hav ­­rann­sóknarskipið takast í nýtslu í 2020.   [] Nýtt havrannsóknarskip •Longd: 53 metrar •Breidd: 13,60 metrar •Ferð–Silent R Mode: 11 míl •Ferð–Max: 14 míl •Ravmagn: 2999 kW •Framdriftsorka: 2400 kW Gamli ‘Magnus Heinason’ •Longd: 44,50 metrar •Breidd: 9,52 metrar •Ferð: 9 míl •Ravmagn: 460 kW •Framdriftsorka: 1325 kW

Aling lykil     Vónin Aquaculture ásannar at útlitini fyri vaksandi sølu til føroyska alivinnu eru avmarkað ídag, men roknar við størri eftirspurningi á aliútgerð øðrum londum— ikki minst ĺslandi, Noregi og Skotlandi. Búi Tyril & Edmund Jacobsen

V

ÓNIN ætlar tey komandi ár­ini at vaksa munandi um søl­una av útgerð og tænastu til alivinnuna í útlondum, upp­ lýs­ir felagið. Fyritøkan hevur Aqua­culture deild í Norðskála, har ætlanin eisini er at byggja nýggja høll í næstum, sam­ bært Signar Poulsen, ið stend­ ur fyri sølu og framleiðslu hjá Vónini til alivinnuna. Vónin væntar at menning­ in innan veitingar til alivinn­ una í Føroyum fer at halda fram, um enn í lægri tempo enn higartil; samstundis metir fel­agið seg eisini at hava stórar møguleikar at gera seg meira gald­a ndi í alivinnuni uttan­ lands, og at hetta kann vera við til at tryggja felagnum nýggjan vøkstur. “Vit meta at tað liggja ómeta ­l iga stórir, ótroyttir møgu­leikar í at veita útgerð og tæn­astu til alivinnuna uttan­ lands,” segði Signar Poulsen. “Hetta er eitt økið ið vit rokna við at gera enn meira við tey kom­andi árini.” ÓDN SETTI FERÐ Á Aling er á ongan hátt nak­ að nýtt fyri Vónina. Men ein vetraródn í 2012 elvdi til broyt­ingar og nýhugsan, sum í stóran mun fekk týdning fyri Vónina og alivinnuna sum heild. Eftir ódnina, sum

oyði­legði nógva aliútgerð í Før­oyum, byrjaði alideildin hjá Vónini at hyggja nærri at hvussu aliútgerð kundi fram­ leið­ast enn betri og sterkari. “Vit hava síðani tá tryggja okk­um at allar okkara vørur og veitingar til alivinnuna fylgja tí norska standard­in­ um á økinum,” segði Signar Poulsen. “Hesin standardur er um­ fat­andi og setir høg krøv, og er tískil vorðin tann stand­ard­ ur sum alarar í fleiri lond­um ref­erera til.” Aliútgerð verður tó ofta bara lutvíst framleidd eftir hes­ u m standardi; men her hevur Vónin Aquaculture sett sær fyri at vera fremst. So at siga øll aliútgerð hjá Vónini verður ídag framleidd sam­ bært neyvar útrokningar, so stødd, vídd, tjúkd og styrki er í lagi—og stendur seg enntá í høg­a ri aldu, hørðum streymi og kolandi stormi. “Tey extremu veður- og streym­v iðurskiftini í føroysk­ um aliøkjum krevja nógv harð­balnari útgerð enn hvat sum er neyðugt aðrastaðni,” við­merkti Signar Poulsen. “Tí fokus­era framleiðarar av útgerð aðrastaðni ikki líka nógv á slitstyrki og mótstøðu­ føri móti so hørðum vindi, streym­i og aldu sum vit gera. Hjá teimum er tað ofta ikki líka um­ r áð­ a ndi at brúka

KSS við í slóðbrótandi verkætlan í Bangladesh Klaksvíkar Sleipistøð vinnur alsamt fleiri ordrar upp á el-drivin spøl til trolarar og uppsjóvarskip í samstarvi við spanska felagið Ibercisa, nýliga við sáttmála at útgera tann 80m langa norska nótabátin ‘H. Østervold’. um og fleiri øðrum lond­u m, nevni­l iga Noregi, Íslandi, LAKSVÍKAR Sleipistøð Grøn­landi, Danmark, Svø­ríki, (KSS) er av álvara í holt Stóra Bretlandi og Ír­landi—er við at koma inn á nýggjar fel­ag­ið í stórum vøkst­ri bæði markn­að­i r, sam­stundis sum heima og úti. fel­ag­ið styrkir sína støðu í Ein av sáttmálunum sum Før­oyum. Ikki minst gjøgn­ KSS leverar til í løtuni í sam­ um sína umboðan av elektriskt starvi við Ibercisa, snýr seg drivn­um spølum og aðrari út­ um at útgera ein norskan ný­ gerð frá tí spanska Iber­c isa bygn­ing, nevniliga tað 80,3 Deck Machinery—í Før­ oy­ met ­u r langa upp­sjóvar­skipið Búi Tyril & Edmund Jacobsen

K

‘H. Østervold’. Skipið, sum nú er undir bygging á West­ ern Marine Shipyard í Bang­ la­desh, skal gerast fult lið­ugt har eystri—nakað sum hvørki reið­a rí­ið ella KSS hava verið við til fyrr. ‘H. Østervold’ skal útgerast við teimum mest framkomnu spøl­u n­u m fra Ibercisa; hesi verða so at siga skræddara­ seym­að til keyp­ar­an, upplýsir

Sof ­us Gregersen, menning­a r­ leið­ari á KSS. “Tað serstaka við verk­ætl­ an­ini er at skipið verður full­ komi­l iga liðugtgjørt á skipa­ smiðju í Bangladesh,” segði Sofus Gregersen í samrøðu við Sjógv & Fólk. Hann legði afturat: “Vit fegn­ast um at vera við í einari slík­ a ri verkætlan, har enn eitt høvi býðst okkum at vísa

fram tær loysnir innan elekt­ risk spøl sum vit kunnu bjóða sam­an við Ibercisa. Alt fleiri velja elektrisk spøl til fiski­skap, og afturmeldingarnar vit fáa frá reiðaríunum hava verið stak góðar.” Western Marine Shipyard hev­ur eini 4.000 fólk í starvi men er ikki serliga kend á okk­ ara leiðum. Tó hevur skipa­ smiðjan, síðani hon fór und­ir


23

SJÓGVUR & FÓLK — #4

til nýggjan vøkstur fyri Vónina Alianlegg á Gøtuvík.

“Aftan á laksakreppuna í 2005 flutti stórur partur av nóta­framleiðsluni til India, men nú royna vit at fáa partar av framleiðsluni nærri aftur eur­o p­e iska marknaðinum,” segði Signar Poulsen. “Og so skal leggjast afturat at vit fram­vegis veita stóran part av okk ­a ra vørum úr Føroyum, eis­ini til útlendskar kundar.”

MARIA OLSEN

hægst­a stand­ard yvir alla linj­ una í út­gerð­ini.” Men útgerðin hjá alarum í ĺslandi, Noreg og Skotlandi slít­ist og ferst eisini, í nógvum før­um kanska óneyðuga skjótt. ĺ hesum høpi hevur tann rob­ usta og smidliga útgerðin frá Vón­ini ein kappingarfyrimun. “Hetta fer eisini at verða av­ g er­ a ndi á tí føroyska markn­að­inum,” legði Signar Poul­sen afturat. “Tey aliøki ið koma aftur­at í Føroyum fram­y vir, fara í stóran mun at ligg­ja longri úti, og koma tí eis­ini at verða enn meira ávirk­að av hørðum streymi og høg­a ri aldu enn fyrr. Her er

tað avgerandi fyri alarar at út­ ring­a r og ymiskt tilhoyri gerð­in er 100 prosent álít­andi kom­in afturat, umframt um­ og hald­góð.” væl­ingar, eftirlit og aðrar eyka tæn­astur. BREITT ÚRVAL “Tað at vit kunnu veita Tað er ikki einans standardi­ ein samlaðan pakka við øll­ sering ið hevur týdning, nú um vørum og tænastum til ið Vónin Aquaculture hevur alistøðir, fær alsamt størri ætlanir um at veita enn meira týdning,” segði Signar Poul­ vørur og tænastur til útlendsk­ sen. “Vit fáa størri og størri ar alarar. Fyritøkan hevur tey kundar, og hesir ynskja—um­ seinnu árini uppbygt eina so framt standardisering—eisini stóra breidd í vøruúrvalinum, heildarveitingar, har ið til ber sum einans fáir kappingar­ at keypa eina samlaða loysn neytar kunnu matcha. við vørum og tænastum. Har Frá byrjan vóru tað einans eru fleiri størri veitarar ið til alinótir ið vórðu framleiddar dømis einans selja nótir ella og serviceraðar, men síðani fortoyningar. Vónin kann eru eisini fortoyningar, ali­ veit­ a ein samlaðan, fullan

pakka; og tað eru bert fáar aðr­a r fyritøkur á markn­að­in­ um ið gera tað.” Vónin Aquaculture hevur ídag 1500 fermetrar at húsast í á Norðskála, men nú verður bygt út so 1500 kvadratmetrar koma aftur at verandi hølum. Harumframt kemur Siau­ li­ai í Latvia, har Vónin eis­ini hev­u r framleiðslu til m.a. al­ ing. Høllin har var 4000 fer­ metrar til støddar, og í ár er virk­ið har útbygt við 5600 fer­ metr­um afturat. Framleiðslan um­fatar, umframt aliútgerð, eis­ini trolútbúnað. Væntandi kem­ur arbeiðsstyrkin upp um 200 fólk aftan á nýggjár.

at byggja skip í 2000, lev­er­ að millum annað átta bulk­ farma­skip til Grona Shipping í Týsklandi og fimm bingju­ skip til Stella Shipping í Dan­ mark umframt eina bilferju til Hundested-Rørvig Færgefart. Har­afturat hevur felagið bygt níggju 41m langar og tríggj­ar 42m langar uppsjóvartrol­a rar fyri lokal reiðarí. “Tað er eisini óvanligt á okkara leiðum at ein ný­bygn­ ing­u r verður riggaður liðugt til í Bangladesh,” segði Fri­ modt Rasmussen, stjóri á KSS. “Henda verkætlan er í so máta slóð­brótandi bæði fyri skipa­

smiðj­una, kundan og okk­um sum veitara av útgerð, tí slík skip við so framkomnari út­ gerð eru ikki smíðað í Bang­ la­desh fyrr. Av hesi orsøk eru eyg­uni hjá nógvum reið­ar­um vend ímóti hesi verk­ æ tl­ a n, hvussu hon fer at rigga.” Ein av teimum eyð­sýndu fyri­mun­un­um er kostnað­ur­in; hann er munandi lægri enn tað sum skipið hevði kost­að um tað varð liðugt bygt um okk­ara leiðir.

tons, sum hevur givið KSS kap­ac­it­et til at taka upp á bed­ ing flest øll skip í tí føroyska heima ­flotanum; undantakið er teir størru frysti­trolararnir og upp­sjóvar­skipini. “Útbyggingin hevur økt um áhugan millum reiðarí fyri okkara tænastum til eftir­ lit, viðlíkahald, um­væl­ing­a r, umbyggingar og upp­stig­ing­ ar,” segði stjórin. “Vit fara at byggja nýggja høll til verk­stað­in—tað er við at gerast heldur trongligt har, so ein størri høll fer at gera arbeiðs­um­støð­urn­ar munandi betri.”   []

við el-drivnum spølum ístað­ in fyri hydrauliskum. Tøkni­ lig fram­brot tey seinastu ár­ini hava givið elektriskum spøl­ um f leiri og f leiri fyri­mun­ ir, so sum minni dálk­ing og minni óljóð, sam­stund­is sum tey hava fingið eina nógv størri hálikraft í mun til streym­nýtslu sam­an­borið við fyrr. Og í hesum sambandi er Iber­cisa eitt væl kent og sterkt vøru­merki. Her heima hevur KSS eis­ini sæð stóra menning tey BYGGJA ÚT seinnu árini. Í Klaksvík er Alsamt fleiri føroysk og út­ sleipi­støðin nýliga útbygd, og lendsk fiskiskip verða útgjørd kann nú taka skip upp til 1500

ÍSLENDSKUR ORDRI Meðan menningarmøguleik­ arn­ir eru stórir innan aling í granna­londunum, so er tað meira avmarkað tá ið tað snýr seg um heimamarknaðin. Flestu firðir eru longu í nýtslu til aling, og einasti møguleiki fyri vinnuna er at fara long­ ur út fyri at finna nýggj øki. Sign­ar Poulsen metir at hóast hettar, so fer tann føroyska ali­ vinnan at megna at ala mun­ andi meira vegna tær royndir sum seinastu árini eru fingnar til vega á meira harðbalnum økj­um. “Hvat viðvíkur Føroyum, so vænta vit nakað av vøkst­ri men tað verður helst avmark­ að. Tó eri eg vísur í at tann føroyska alivinnan—hó­a st avmarkaða atgongd til nýggj øki—fer at megna at fram­ leiða enn fleiri tons tey kom­ andi árini.” Vónin fevnir víða og umset­ir ídag fyri umleið 400 mill­iónir krónur, harav einar 190 mió. frá veitingum til ali­ vinnu. Aftan á samanlegging­ ina við Hampiðjan Group í Ís­landi er marknaðarstøðan styrkt munandi, til eina saml­ aða fyritøku ið umsetir fyri eina milliard krónur, við um­ leið 1000 fólkum í starvi. Signar Poulsen: “Saman­ legg­ing­in hevur givið eina ómeta­liga styrki, sum vit—um vit spæla kortini rætt—kunnu gangnnýta til at grundfesta og víðka um okkara støðu á marknaðinum fyri aling. Vit hóma stórar møguleikar í bæði Skotlandi og Íslandi, har ið alt bendir á at menningin innan aling av álvara er við at taka dyk á seg. Ein stór verk­ætlan er ávegis uppi í Vestfirð­u n­ um, og har skulu vit so hjálpa Fjarða­net, eitt dóttirfelag hjá Hamp­iðjuni, at seta upp eina ali­støðir og fáa tilhoyrandi tænastu­veitingar í lag.”  []


24

SJÓGVUR & FÓLK — #4

Frá studningi í fiskivinnuni til tilfeingisgjald:

Ein søga um vald í fiskivinnu     V

Jógvan Mørkøre

tá ið tað verður togast um skipan av fiskivinnuni og hvussu hon skal stýrast. Men tað hevur so sanniliga ikki bert verið eitt kegl um orð, men eisini eitt stundum rættuliga innetið stríð um stór samfelagsvirði og arbeiðspláss. Eitt stríð mill­um samfelagsbólk­ar um tey røttu orðini, eitt stríð mill­um sam­ felagsbólkar um samfelagsvirði og arb­ eiðs­pláss. Stríðið er hart og miskunnar­ leyst í hes­um døgum, og allir partar vita at her er nógv upp á spæl. Tað er ikki bert onkur partur í hesum stríði sum kann verða við sviðisoð men—tað vita vit av ringum royndum—alt sam­ felagið kann enn eina­ferð verða fyri bak­kasti, bera vit okkum ikki rætt at. STUDNINGSVINNAN Tað minniliga útróðrarverkfallið í juni 1975, har útróðrarflotin stevndi til Havnar og blokeraði bæði kaikant og innkomuvegin eftir oyggj, hevði við sær at Ráfiskagrunnurin varð stovn­ að­ur við løgtingslóg stutt eftir, sama ár. Sum so var Ráfiskagrunnurin ikki ætl­aður sum stovnur at veita studn­ing ígjøgnum; hann skuldi vera ein prís­ javningar­g runnur: Tá ið prísirnir á útróðrarfiski vóru góðir, skuldu prís­ irn­ir útróðrarmenn fingu lækkast;

aftur­fyri skuldu teir so fáa pening úr grunn­inum tá ið prísirnir vóru lakir. Rá­fi ska­g runnurin var eitt úrslit av trýst­i frá Meginfelag Útróðrarmanna, ið var stovnað við ársbyrjan hetta roka­ liga árið 1975. Eftir trýsti frá flakavinnuni bleiv tað tó so at skipanin gjørdist heldur eitt slag av studningsskipan fyri flaka­ virk­ini, við tað at talan bleiv um tveir prís­ir. Ein prísur sum eitt meðal flaka­ virki hevði ráð at gjalda, ‘avrokningar­ prís­urin’ kallaður, og so ein prísur ið veiði­farið fekk, ‘avreiðingarprísurin’, sum kundi liggja oman fyri men eis­ ini nið­an fyri avrokningarprísin hjá f laka­v irkj­u num. Prísirnir vóru fyri hvørt fiskaslag sær. Við hesum varð ein konflikt bygd inn í skipanina frá byrjan millum rá­ fiska­k eyp­a rar og útróðrarmenn (rá­ fiska­seljarar). Tað merktist tó ikki stór­ vegis til hana tey fyrstu nógvu árini, tí útróðrarmenn høvdu sín sjálvsagda áhuga í at virki vóru um alt landið at taka ímóti útróðrarfiski, og mangan vóru útróðrarfeløg uppií at stovna og reka flakavirki í teimum minni bygd­un­um. Politiskt varð hetta eisini stuðl­að uttan nakran tvídrátt millum flokk­a rnar á tingi, tí tað at fremja bygda­menning varð hildið at vera ein hin týdningarmesta uppgávan hjá tí

1986: Framlei sluvir i og studningur fyri ymsar vei ibólkar, mió. kr. 160

157,9 133

120

113,9

80 40 0

51,7

46,1 -83,8

-42,4

-22,2

-26,6

satn pv r a r Djútrola

sa Up la ra r tro

áir Sm la ra r tro

lStáskip línu

Studningur Nettotjó arúrtøka -57,4

-40 -80

-120 Djúpvatnstrolarar

Smáir trolarar (<1000 HK)

ra r ró ð r Ú t b át a

Útró rarbátar

MARIA OLSEN

IÐ FISKIMARKS ÚTFLYTINGINI í 1977 byrjaði eitt skeið har stýring av fiskivinnuni kom at vera fremsta mál í føroyskum politikki tað mesta av tíðini fram til dagin í dag. Nýggj hugtøk og orð so sum ‘studningur’ og ‘bygda­menn­ing’ sóu dags­ins ljós fyri síðani at hvørva og verða avloyst av nýggj­um hugtøkum og orðum. Í hes­ari øldini eru tað orð og fyribrigdi sum ‘til­feingisrenta’, ‘burðar­ dygd’ og ‘fólksins ogn’, ið standa ovast á breddanum

Jógvan Mørkøre, samfelagsfrøðingur.

pol­it­isku skipanini. ‘Bygdamenning’ gjørd­ist tað dýra gandaorðið tað sum eftir var av sjeyti-árunum og fram til bú­skapar­skrædlið í byrjanini av níti-árunum—dýrt í meira enn einari merking. Men harðar konfliktir komu sum frá leið. Tað var serliga áftaná at fiski­ markið í 1977 varð flutt út, at prís­ áset­ingin á sonevndum útróðrarfiski mót­vegis trolarafiski elvdi til stríð. Eitt stríð sum kom at standa mill­ um út­róðrar­menn øðrumegin ímóti teimum stóru ráfiska­ k eyparunum, saman við trolarunum, ið nú vuksu í tali á Føroya­leiðini, og so søluliðinum, Føroya Fiskasøla, sum miðsavnaði tey Kelda: Karl Andreassen. Búskaparlig lýsing av fesk­fiska­flotanum við atliti til útróðurin, handrit til fyri­lestur (mai 1988). Viðmerkingar: 1) Uppbýtið er ikki strangt eftir stødd tá ið talan er um trolarar, men eisini eftir høvuðsveiði. Djúpvatnstrolarar: Kongafiskur og blálonga minst 70 prosent av veiðini. Upsatrolarar > 1000 HK: Upsi minst 62 pst. av veiðini. Smáir trolarar < 1000 HK: Toskur og hýsa minst 56 pst. av veiðini, upsi 38 pst. Stállínuskip: Toskur og hýsa 47 pst., brosma og longa 46 pst. Útróðrarbátar < 100 BRT: Toskur og hýsa 75 pst. 2) Virðisøkingin í virkis­fram­leiðsluni er innroknað.

størstu flakavirkini í eitt monopol. Í hes­um stríði gjørdist útróðurin hin minni parturin; valdið kom at ligg­ja hjá einum agglomerati, fevnandi um tey størstu flakavirkini og størstu reið­a rí­ini, umframt fiskasølu mono­ polið—ja, og um tann størsta føroyska bankan, Sjó­v innu­bankan, sum umveg­ is ognarpart­ar hjá millum annað Før­ oya Fiskasølu var undir valdinum og ein partur av nevnda agglomerati. At henda samanrenning av valdmiklum stjór­um og reiðarum ikki bert hevði vald, men eisini tign, sást aftur í at, tá ið leið út á gamlaárskvøld, har fyrst drotningin og síðani løgmaður fluttu fram sínar nýggjársrøður, var í mong ár ein triðja røða beint aftan á røðuna hjá løgmanni. Hesa triðju røðuna í røð­ ini átti tann valdmikli og karismat­iski stjór­in á Fiskasøluni, Birgir Daniel­ sen, ið slapp framat at tala til fólkið á mest sum jøvnum føti við drotning og løg­mann. Birgir Danielsen var eisini nevnd­a r­formaður í Sjóvinnu­bankan­ um. Fiskimarks útflytingin út á 200 fjórð­ingar í 1977 innibar ikki bert at bretsk­ir og týskir trolarar vórðu sjúgv­ að­ir út, men eisini at tey stóru før­oysku reið­arí­ini, ið mest sum burt­ur­av høvd­u dúvað uppá fiskileiðir aðra­ s taðni, vórðu noydd at leita sær heim til tað víðk­aða føroyska sjóøkið; tí hini lond­ ini í Norðuratlantshavi fluttu eisini út síni fiskimørk. Bretskir og týskir trol­ arar fóru út, og í staðin komu føroyskir


25

SJÓGVUR & FÓLK — #4

trol­arar inn. Við hesum øktist trýstið á tosk og hýsu, ið góvu betri prís enn eitt nú upsi. Hetta bar sum vera man ikki til, so Rá­fiska­g runnurin tók sær aðrar partar fyri við at vilja stýra fiskiska­ pinum, so ikki allur tann vaksandi heimaflotin fisk­aði tosk og hýsu bur­ turav, men eis­ini tey sonevndu bíl­ igu fiskasløgini. Her var tað serliga upsin sum var áhuga­verdur, tí her var stórur fiska­stovnur ið toldi størri veiðitrýst, men prísurin var í lægra lagi til at fáa trolararnar at taka hann fram um ‘útróðrarfisk’ sum tosk og hýsu. Ráð­ini ið vórðu tikin til í Ráfiska­ grunnin­um vóru at seta avreiðingar­ prísin sum fiskiførini fingu, lægri á tosk og hýsu og hægri á ikki bert upsa men eisini konga­fiski, brosmu, longu og, aftan á 1981, somu­leiðis svartkjafti. Avreiðingarprísirnir til fiski­før­ini lógu fyri tosk og hýsu fyri tað mesta nið­an fyri teir avrokningarprís­ir ið flaka­v irkini skuldu lata. Samstundis var tað øvugt fyri hin fiskin—upsa, konga­fisk, longu og brosmu øll árini frá 1977 til 1989, og fyri svartkjaftin ár­ini 1982 til 1989. Her fekst hægri prís­ur við avreiðing enn tann prísur ið flakavirkini komu at gjalda tá ið av tornaði. Munurin varð goldin við einari alsamt vaksandi lands­k assa­ játtan—og av útróðrinum, hildu út­ róðrar­menn. Skipanin við Ráfiska­grunn­in­um fór fullkomiliga av sporinum. Frá at verða stovnaður sum ein prís­javn­ ing­a r­g runn­u r, sum skuldi kunna hvíla í sær sjálvum og taka ringastu stoyt­irn­ar frá sveiggjunum á alheims fiska­marknaðunum, so tók hann sær til rættis—heimild var eingin—og fór at virka sum eitt stýrings­amboð. Tað helt heldur ikki leingi, tí longu í 1983 fór veiðan eftir upsa logandi upp um tað ið fiskifrøðingar kundu mæla til, Mest Loyvdu Veiðu (MLV)— ella Total Allowable Catch (TAC). Skjótt varð øllum greitt at tað sum fór fram aftan fyri afturlatn­a r dyr ikki bert var eitt stríð um peng­a r millum partar í fiskivinnuni, men at avgerðirnar kostaðu samfelagn­ um dýrt, tí landskassin varð drigin alt meira uppí at fíggja tann alsamt vaks­a ndi studningin. Her var ikki bert tal­an um umfordeiling millum bólkar í fiski­v innuni, men eisini ein umfordeiling millum fiskivinnuna og restina av sam­felagnum. Kravið um alsamt vaks­ a ndi játtanir úr landskass­anum bara herd­ist og aðrar studn­ i ngs­ skipanir at seta skorar und­ir ein alt ov stóran flota og alt ov

stór­an fiska­ídnað og at tryggja fram­ haldandi rakstur løgdust aft­ur­at. Studningurin til fiskivinnuna fór, tá ið ringast stóð til, við út við 30 pro­ sentum av inntøkum lands­k assans. Tað var í 1984, tá ið løgtingsval var um heystið. Aftaná val royndu pol­it­ ik­arar at fáa tamarhald á studn­ings­ f loym­inum út úr landskassanum, men tað helt bara til næsta val var í dur­unum; tá fór studningurin beint upp í loft aftur. Tað skortaði ikki upp á ávaring­ar frá búskaparfrøðingum og fiskifrøð­ ing­um, men politikarar vildu ikki geva slíkari talu ans, tí her ráddi um at stýra og fremja bygdamenning, landi og fólki at gagni. Og—her kom so nýtt orð ‘afturber­ing’ upp í leikin: Tá ið sam­an­um kom, var ikki meira enn rætt og rímiligt at fiski­ vinnan, høvuðs­v inn­a n, ið helt øll­ um samfelagnum uppi, fekk nakað aftur­borið av teimum virðum ið hon fram ­um onn­ur hevði skapt. So søg­ du for­sprákararnir fyri hesum slagi av stýring. ANDMÆLI OG TILMÆLI UM TILFEINGISGJALD Búskaparfrøðingar og fiskifrøðingar gjørdu tíðliga vart við at tað ruggaði ikki rætt. Longu miðskeiðis í áttatiárunum kom fram í frá­g reiðing at megin­part ­u rin av flaka­v irkj­u num høvd­u negativan eginpening. Krit­ ikk­ur­in vendi sær ímóti at skip­anin eggj­aði til ovuríløgur á følsk­u m grund­ar­lag, og at øll virðisketan gjørd­ist upptikin og niðurbundin av at tryggja profitt gjøgn­um politiska ávirk­a n heldur enn við at gera seg gald­andi í eini reiðiligari kapping. Búskaparfrøðingar í ‘Ráðgev­andi Nevnd­ini’ hjá tí danska Forsætis­ mála­ r áðn­ u m mæltu frá at geva studn­ing og øt­að­ust um ta øktu al­ mennu lántøkuna ið fór til at fíggja hana. Teir ávaraðu, at við verandi gongd kundi landið ikki ann­að enn fara á húsagang. Ávaring­arnar vórðu slignar upp í glens: hesir dan­ir skiltu ikki føroysk viður­skifti og so slettis ikki fiski­ vinnu. Og víst varð á at onnur lond, har fiskivinnan ikki var høvuðs­ vinnan, eisini stuðlaðu sínari fiski­ vinnu—lond sum Føroyar vóru í kapping við, so tá kundu almennu Før­oy­a r ikki sita hendur í favn og lata ta før­oysku fiskivinnuna sigla sín egna sjógv í ójavnari kapping. Tá var tað at fiskifrøðingar og bú­skap­ar­frøðingar dittaðu sær til at belæra vinnuna um at fiskivinna nú einaferð var serlig í so máta, at sjálvt tá ið marknaðurin slapp at ráða so

Fremsta Frost goymsla um okkara leiðir.

Bergfrost kann av røttum kallast ein leiðandi frostgoymsla, og er ein tann størsta á okkara leiðum. Enn ein víðkan av frostgoymsluni er nú klár. Hetta merkir at vit nú kunnu hýsa so mikið sum 25.000 tonsum av frystari vøru — trygt í okkara egnu tunlum, beint við bryggjuna í Fuglafirði. Vit bjóða eisini eina røð av tilhoyrandi tænastum, frá lossing til turrgoymslu til fríhavn við BIP støð. Vælkomin hendan vegin.

BERGFR ST

COLD STORE

www.bergfrost.com | bergfrost@bergfrost.com | +298 200750

Nordixis

politikkinum


26

SJÓGVUR & FÓLK — #4

bleiv tað ikki gott, soleiðis sum tað an­ nars varð prædikað um aðrar vinnu­ greinar. Og at geva studn­ing til teirra ið fisk­aðu gjørdi bara ilt verri. Skuldi fiski­skap­urin verða optimal­ur, kravdist at av­g jald varð lagt á. Borðreitt varð við eini teori og einum fiskarí­øko­nom­ isk­um modelli sum búskaparfrøðingar og fiski­frøðingar um allan heim høvd­u tik­ið til sín. Í Danmark og Norra nevndu tey modellið ‘enartsmodellen’. So leingi hesir tankar bara funnu veg­in fram í útlendskum tíðarritum og tí føroyska Brá, ið fá innan fiskivinnu mundu lesa, so var hetta ikki nakað ið kom at merkja føroyska orðaskiftið. Men í 1985 hevði Fiskivinnuráðið eitt fiskivinnuting í Norður­landa­hús­ in­u m í Havn, har búskaparfrøðing­ ur­in Árni Ol­afs­son greiddi frá hesum tonk­um. Sinni­liga fór hann gjøgnum mod­ell­ið við glarum ið vórðu lýstar upp á stórt lør­ift. Ein kurva og ein linja, skuldi fáa fullpakkaðan sal av fiski­monnum, skip­a r ­um og reiðarum at skilja vís­dóm­in hjá fiskifrøðingum og bú­skap­ar­frøð­ing­um tá tað ráddi um fiski­v innu­búskap og at stýra vinnuni. Ein boygd kurva, ið fyrst fór upp, flat­aði út og síðani niður, skuldi lýsa hvussu økt fiskiroynd fyrst fekk økta veiði og harvið økta inntøku, men at tað sum fráleið gjørdist ein trupulleiki at økja veiðitrýstið, also at vaksa um fiski­flotan. Stovnurin fór ikki at tola trýst­ið, men fór at bogna og kundi,

um illa vildi til, verða heilt niður­fisk­ að­u r. Ein bein linja ið gekk uppeftir av­mynd­aði útreiðslurnar hjá flotanum. Hvørt skipið var hugsað at hava somu út­reiðsl­ur. (Sí grafar á mótsettu síðu.) Frægast fyri landsbúskapin hevði ver­ið at havt eitt avmarkað fiskarí og steðgað har sum longst var ímill­um tær samlaðu útreiðslurnar og veiði­ inntøk­ u na. Frægast fyri at skapa arbeiðs­møgu­leik­ar var kanska heldur at steðg­a har ið kurvan toppaði, tí so fekst mest av fiski burtur úr stovninum. Men, men. Í einum fiskiskapi har eingin eigur ríkidømið, har verða íløgur gjørdar í at troyta hesi ríkidømi, inntil útreiðslurnar av eyka roynd javn­ viga við inntøkurnar. Í einum óstýrd­ um fríum fiskiskapi halda íløgurnar fram, inntil eingin fær nakað yvirskot av rakstrinum. Also har, sum inntøku­ kurva og kostnaðarlinja krossast. Har høvdu føroyingar verið, men ístaðin fyri at steðga á og bakka eitt sindur, so høvdu tey ønskriligu rópini um hjálp frá teimum sum ikki fingu tað at bera til, fingið politikarar at geva studning; m.a. kilostudning sum við Rá­fiska­grunninum. Tað gjørdi bara ilt verri. Við at geva prísískoyti hækkar inntøku­kurv­ an, sum so aftur elvir til íløgur í størri veiði­orku, tí tað tykist sum at nú loy­ sir tað seg aftur. Hetta heldur á til ein nýggj javnvág er rokk­in millum øktar inn­tøkur og øktan kostnað. Men við tí

Veljarar ímóti at geva vinnuni studning, 1990 (prosent) 48,0

48,0 41,1 37,9

36,0

24,0

12,0

0,0

Su urstreym

Rest av landinum

1988: N=1060, 1990: N=1347

Alt landi

Kelda: Fynd

økta veiðitrýstinum minkar veiðin so við og við; og uppaftur hvøllari verða neyð­a r­rópini frá vinnuni um meira studn­ing. Nei, var niðurstøðan hjá búskapar­ frøð­inginum; hatta við at geva studn­ ing var so avgjørt ikki nøkur gongd leið. Fræg­ari var at royna at tálma royndini. Í einum marknaðarbúskapi var up­ plagt at gera hetta við at leggja avgjald á, so vinn­a n sjálv ikki hevði hug at økja roynd­ina út um tað samfelagsliga optimala. Tað kundi verið eitt kilo­av­ gjald, ið tryggjaði, at veiðitrýstið legði seg har ið takast kundi mest burtur úr stovn­inum—ella uppaftur betur: har

sum tann samfelagsliga úrtøkan var størst, sum var nakað minni enn tann lív­frøðiliga mesta veiðan. Tað sum umráddi var at taka ta eyka inntøkuna, ið einans stavaði frá tí sum náttúran sjálv framleiddi, og sum bert fekst til høldar um veiðin varð avmarkað—nakað ið tá varð nevnt resursurenta—út úr fiskiskapinum við einum avgjaldi. Resursurenta er seinni komin at verða nevnd tilfeingisrenta og avgjaldið tilfeingisgjald. Tað var ikki sørt at fleiri vórðu tikin á bóli í salinum í Norðurlandahúsinum. Her sótu teir og væntaðu sær takk fyri at halda landinum uppi, og so skuldu

Skipanir til fiskivinnuna og aðrar vinnur

KREA

Ger sum hini í fiskivinnuni – brúka Nema skipanir sum stýringsamboð

Til tímaskráseting og yvirlit

Til avrokning og lønaravgreiðslu

Tórshavn: Smyrilsvegur 5, FO-100 Tórshavn, Tel 347 347

Til innkeyp, fakturering, bókhald og fíggjarstýring

Klaksvík: Stangavegur 53, FO-700 Klaksvík, Tel 347 310

samband@nema.fo

www.nema.fo


27

SJÓGVUR & FÓLK — #4

teir til at betala. Onkur tóktist skelk­að­ur, tá hann fór út, av hesi heidnu talu. Eingin tóktist sannførdur ella at hava sæð ljósið. Hetta mundi vera fyrstu ferð at hetta alternativ til ráðandi studnings­fi losofi varð borið fram fyri fiski­v inn­uni, politikarum og almenning­in­um sum heild. Ein nýggjur diskursur við nýggj­ um orðum var borin inn í tað føroyska orðaskiftið. Tað gingu tó eini tjúgu ár, áðrenn hesin diskursur við til­mæl­ um um tilfeingisgjald vann frama í tí politiska orða­skift­in­um. Fyrilesturin hjá búskaparfrøðinginum var ikki tað ið fekk vinnu og pol­it­ik­arar á betri tankar og at rigga studningspolitikk­in av. Studn­ings­politikkurin gjørdi av við seg sjálvan, tí krøvini til lántøku uttanlands og spar­ing­ar í almenna sektor­in­um gjørdust sum frá leið ov mik­ið. Tástani bar til at skifta orð um eitt til­ feingis­g jald frá fiski­v innuni. BÚSKAPARLIGT SKRÆDL, KVOTASKIPANIR OG FISKIDAGASKIPANIN Tað gekk so dánt at halda studn­ings­karussellina malandi fram til løgtingsvalið á heysti 1988. Men so bar ikki til longur. Tað bar ikki long­ur til hjá politikarum at fígg­ja studningin við lán­ tøku uttanlands. Og,—skuldi tað vísa seg—tað bar ei heldur til at hækka tann vanliga skattin ella spara meira í almennum út­reiðsl­um. Fólkið vendi sær snøgt sagt ímóti studnings­pol­it­ ikk­in­um. Aftan á tær ógvusligu sub­sidi­er­ingarnar í 1984, har tann saml­aði studningurin tátt­aði í 30 pst. av landskass­ans inntøk­um, og har tað hevði verið neyðugt hetta árið at seta á tiltaksgrunnin fyri at klára hesi krøv, so royndi land­ið at temja studnings­trøll­ ið. Tað eydnaðist partvíst, men húsagangir í fiskivinnuni vóru farnir at gera um seg, so tey veðhald ið landið hevði givið uttan stórvegis fyrivarni, gjørdust effektiv og vuksu við ferð. Úr 48 milliónum í 1985 og upp í 344 mió. krónur í 1989. Teir politisku flokkarnir høvdu í roynd og veru í fel­ag sett ta politisku skipan­ina skákmát. Allir flokkar høvdu verið við í skift­andi landsstýrum til at sett studn­ (Framhald á s. 34)

Modell ið vísir hvussu búskaparfrøðingar hugsa sær at veiðitrýst og inntøkur til fiskiflotan finna eina javnvág, har kostnaður (beina linjan) og inntøkar (boygda kurvan) møtast. C er tá eitt veiðitrýst er ov stórt, tí flotin fær einki burturúr. Varð talið á veiðiførum minkað, so trýstið bleiv B, hevði mest av fiski kunna verið veiddur. Tá hevði talan verið um lívfrøðiliga burðardyggan fiskiskap. Tá hevði flotin fingið nakað burturúr. Uppaftur betri hevði verið fyri einstaka skipið, um veiðitrýstið varð minkað niður í A. Tá høvdu færri skip verið at býtt eitt størri avlop ímillum sín. Talan hevði tá verið um búskaparliga burðardyggan fiskiskap, men framleiðsluliðurin hevði fingið færri tons at virka. Tá ið stórir partar av veiðiflotanum ikki klára seg, uppstendur kravið um studning. Verður studningurin givin sum prísískoyti hækkar inntøkukurvan. Tað elvir til íløgur í skip ella øking í veiðiorkuna í aðra máta, tí nú tykist tað at vera lønsamt. Ein nýggj javnvág millum inntøkur og útreiðslur verður úrslitið, samstundis sum veiðitrýstið fer úr C og upp í D. Við økta veiðitrýstinum minkar stovnurin tó og fer úr c niður í d.

Vei itr st og inntøkur til vei iflotan uttan studning og avgjald Økonomiskt optimum

Biologiskt optimum

Javnvág millum kostna og inntøkur

Krónur (vei i)

Vei itr st/ roynd

A

C

B

Vei itr st og inntøkur til vei iflotan vi kilostudningi N ggj javnvág millum kostna og inntøkur

Krónur (vei i)

c d

Vei itr st/ roynd

C

D

Vei itr st og inntøkur til vei iflotan vi tilfeingisgjaldi Krónur (vei i)

So ístaðin fyri at geva studning verður mælt til at leggja avgjald á vinnuna, so inntøkukurvan lækkar við tí ið svarar til tilfeingisrentuna við lívfrøðiliga burðardyggum fiskiskapi. Við nýggju javnvágini millum inntøkur og útreiðslur fæst størsta nøgd úr stovninum, við tað at veiðitrýstið minkar úr C niður í B. Veidda nøgdin fer úr c upp í b.

b c

TILFEINGISRENTA

N ggj javnvág millum kostna og inntøkur Vei itr st/roynd

B

C

ELDRIVIN SPØL FRÁ IBERCISA KSS ER UMBOÐ FYRI IBERCISA Í FØROYUM

KSS ER UMBOÐ FYRI IBERCISA Í FØROYUM, DANMARK, GRØNLANDI, SVØRÍKI, ONGLANDI, SKOTLANDI, ÍRLANDI, ÍSLANDI OG NORRA.

FLEIRI FYRIMUNIR, LÆGRI KOSTNAÐUR Eldrivnu spølini frá Ibercisa eru at finna umborð á yvir 120 trolarum kring heimin. Spølini hava fingið avbera góð ummæli. Spølini hava minni tørv á orku, og eru harvið bíligari í rakstri og meira umhvørvisvinarlig.

Ynskir tú at hoyra meira um eldrivnu spølini? Set teg í samband við okkum.


28

SJÓGVUR & FÓLK — #4

HiddenFjord gongur á odda við burðardyggum og nýskapandi mannagongdum at ala heimsins besta laks. HiddenFjord laksur livir í einum av heimsins reinastu høvum. Vit leggja dent á at ala í harðbalnum økjum og at viðfara laksin skynsamt. Hetta er við til at geva HiddenFjord laksinum eyðkenda fríska og reina smakkin.

HIDDENFJORD • P.O.Box 29, FO-510 Gøta, Faroe Islands • Tel +298 66 21 00 • www.HiddenFjord.com


29

SJÓGVUR & FÓLK — #4

Ymisk uppskot um fiskivinnuskipanir: Hvat ið er neyðugt fyri at eydnast Útluting grund­að á søgulig rættindi eigur at vera partur av nýggjari fiskivinnuskipan, umframt m.a. umsetiligheit, lang­ tíðar loyvir og ein serligur, effektivitets-fremjandi skattur á vinning ið verður tikin úr fiskivinnuni.

Bjarni Arnason, stjóri í grann­skoðanar­ virkinum NUMO.

Bjarni Arnason — Numo

Í

SEINASTU tingsetu vórðu trý lógaruppskot løgd fyri Løgtingið um at broyta fiski­v innu­skipanina fyri Føroyar. Har­u m­framt hevur eitt nú Før­oya Fiskimannafelag gjørt upp­skot um eina nýggja fiski­v innu­skipan. Uppskotini líkjast, tá tað snýr seg um: • Burðardygd; • Ogn landsins; • Virksemis-/virðisøking; • Landing í Føroyum. Millum annað hesir munir eru á upp­skot­un­um: • Útlutan av fiskirættindum grund­ að á søgulig rættindi/út­lutan við upp­ boðs­sølu—herundir longd av fiski­ rætt­ind­um; • Gjald og slag av gjaldi fyri fiski­ rættindi (ásetast við serlóg); • Umsetiligheit; • Kvotur/fiskidagar undir Før­oy­ um; • Forðing fyri miðsavnan av fiski­ rættindum.

MARIA OLSEN

• 6 pst. við javnbýti; • 37 pst. við kombinatión av ymsum hættum. Samanumtikið verður víst á at fiski­ rætt­indini í 91 pst. av før­un­um verða útlutað sum ein lutfalsligur part­ur av TAC grund­að á søgulig tøl—sokall­að grand­fathering. Eisini hevur verið víst á í orða­ skift­inum um nýgg­ja fiski­v innu­skipan at far­ið er frá upp­boðs­sølu­hátt­in­um summa­staðni har hann hev­u r ver­ið roynd­ur. Fyrimunir við útluting av fiski­ rættindum grundað á søgu­lig rættindi: • Verandi aktørar við vitan um fiskivinnu halda fram; • Fíggingarstovnar hava roynd­ir við hesum aktørum; • Verandi manningar halda fram; • Verandi skip halda fram; ÚTLUTING SØGULIG RÆTTINDI • Stabilitetur er tryggjaður. Frá føroyskum búskaparfrøð­ i ng­ Vansar við útlutan av fiski­rætt­ind­ um, sum eru frammi, hev­u r verið ein áhaldandi markn­að­a r­føring av tí um grundað á søgulig rættindi: • Hvat tíðarskeið skal vera sjónarmiði at fiskirættindi skulu út­lut­ ast á upp­boðs­sølu. Einstakir út ­vald­ir grundarlag fyri útlutingina? útlendskir búskap­a r­f røð­i ng­a r hava ÚTLUTING UPPBOÐSSØLA stuðlað hesum sjón­ar­miði. Hinvegin so munnu flestu bú­skap­ Fyrimunir við útluting av fiski­rætt­ind­ ar­frøð­ingar hella til at út­lutingin skal um við upp­boðs­sølu: • Vinnan ásetur sjálv gjald­ið fyri vera grundað á søgulig tøl, og sama er gald­andi fyri so at siga allar aktør­arn­ar fiski­rættindi. Vansar við útlutan av fiski­rætt­ind­ í vinnuni. Verður hugt at hvussu verður gjørt um við uppboðssølu: • Ótrygt at skula keypa ófisk­aða kring heimin, so kann—millum nógvar—verða víst til frágreiðingina nøgd; • Truplari at fáa fígging; ‘How Have Catch Shares Been Allo­ • Letur upp f yri kapital­sterk­u m cated?’ eftir John Lynham (UHERO, The Economic Research Organisation (verandi og út­lendsk­um) fyritøkum at at the University of Hawaii, Working vinna í kappingini; • Størri ótryggleiki hjá mann­ Paper No. 2013-8, January 2013). Sambært nevndu frá­g reið­ing so ing ­u n­u m—manningin eigur ávísan prosentpart av veið­ini, og tað er teirra vóru kring heimin inn­tøku­møgu ­leikar/arbeiðspláss sum • 54 prosent av fiskirættindunum eru á uppboðssølu. útlutað sambært søgulig tøl; • 3 pst. við uppboðssølu;

LANGTÍÐAR LOYVIR Langtíðarloyvir verða brúkt víða hvar, t.d. í tí íslendsku skip­an­ini, og hava roynst væl. Týdningurin av ognarrætti/ræðis­ rætti er grundaður á búskaparliga ástøði hjá t.d. Adam Smith og øðrum við­u r­k end­u m búskaparfrøðingum, umframt frá royndum úr øðr­ um londum kring okkum og partvíst í Føroyum. Tað hev­ur stóran týdning at rætt­inda­hav­ararnir t.d. fáa ein ávísan part av TAC í eitt longri ára­mál t.d. 12 ár, og at hesi rætt­indi verða endur­ nýggj­að, um treytirnar eru hildnar og tað ikki stinga seg upp serligar um­ støður sum gera at rætt­ind­ini ikki kunnu leingj­ast. Slíkt modell við sterkum brúks­ rætti vil hava við sær at tað verður laga­lig­a ri og lættari at útvega fígg­ ing bæði til bygg­ing av skipum og til rakst ­u r, sam­a n­bor­ið við eitt modell við stutttíðar loyv­um og atknýttum negativ­um av­leið­ing­um í mun til at út­vega fígging til skipabygging og skipa­rakstur og at reka vinnu­v irk­semi ann­ars. Fyrimunir við langtíðar loyvum eru at tey geva góðar umstøður viðvíkj­ andi: • At gera íløgur og útvega fígging; • At byggja upp marknaðar­støðu sum álítandi veitari; • At leggja framleiðslu og menning til rættis; At fremja sølu og markn­aðar­røkt. Vansar við lang­tíðar­loyv­um: • Um skipanin ikki ann­a rs letur upp fyri dynamikki, kann hon gerast stirvin. STUTTTÍÐAR LOYVIR Tað er neyvan nakað at taka seg aftur í at tað gerst mun­andi ótryggari hjá rættinda­hav­arum at noyðast at keypa

síni rættindi hvørt ár, ístaðin fyri at hava rættindini í eitt longri áramál sum t.d. 12 ár ísenn, og at hesi rætt­ indi verða endurnýggjað undir givnum treyt­um og at ikki serligar umstøður gera seg galdandi. Slíkur ótryggleiki hevur avleiðin­ gar við sær, og kann væntandi fáa m.a. hes­a r avleiðingar tá tal­an er um at útvega fígging til skipa­bygg­ing og skiparakstur: • Umframt at fíggja skipa­bygg­ing og skiparakstur skal eis­ini fíggjast ár­ ligt rættindakeyp; • Størri óvissa verður um hvussu nógv ið fiskast kann; • Væntast kunnu hægri krøv til egin­fígging, hægri renta, styttri aftur­ gjalds­tíð og størri trygdarveitingar; • Sum heild verri møgu­leik­ar at fáa fígg­ing til bygg­ing av skipum og til rakstur. Fyrimunir við stutttíðar loyvum: • Letur upp fyri størri flexibiliteti. Vansar við stutttíðarloyv­um eru t.d. at hetta forðar fyri ella ger tað trupult: • At gera íløgur og útvega fígging; • At byggja upp markn­að­ar­støðu sum álítandi veitari; • At leggja framleiðslu og menning til rættis; • At fremja sølu og marknaðarrøkt; aðrir vansar: • Letur upp fyri kapital­sterk­um (verandi og útlendskum) fyritøkum at vinna í kappingini; • Størri ótryggleiki hjá mann­ing­ unum; • Loypandi gjald fyri veiði tyngir rakstur. EIN ONNUR LOYSN Vit hugsa okkum eina nýgg­ja og stab­ ila skipan við loyvis­g jaldi umframt skatta­t rýsti á reið­a rí­ini—sett sam­a n av einum loyvisgjaldi og parta­felags­ skatt­inum upp á 18 pst. Loyvisgjaldið er meira eff­ekt­iv­ itets­ f remjandi enn ein eyka parta­ felags­skattur har tey best riknu reiðarí­ ini gjalda mest. Hugsanin er at støði verður tik­ið í seinast kendu rokn­skap­u n­u m fyri veiði­ b ólkin, og mett verður síðan um veiðinøgd, fiska­prís og høvuðs útreiðslupostarnar fyri komandi ár, og á henda hátt at rokna út hvat gjaldið skal vera. Fyri at trygg­ja gjøgnum­ skygni kann krav vera um at bert eitt skip kann vera í hvørj­um partafelag og einki annað virksemi kann vera í felagnum.


30

SJÓGVUR & FÓLK — #4

Fyri at gera útrokningarn­ar meira neyvar kann gjaldið verða roknað út meira enn eina­ferð um árið, ella at rokn­að verður út eitt acontogjald, sum so verður regulerað tá árið er liðugt. Í sambandi við ásetanina av til­ feingisgjaldinum eigur at verða havt í huganum at tann individuella kunnleiks­rentan, sum kemur av ser­ lig­um kunnleika hjá teimum ein­støku aktørunum í vinnuni, eig­u r at verða eftir í vinnuni, um­framt at lagt eigur at verða upp fyri sveiggjum sum hoyra fiskivinnuni til. Við at leggja tilfeingisskatt­ing­ina til rættis á henda hátt, koma vælrikin skip at klára seg, meðan tað fara at verða onnur skip sum noyðast at gevast og at lata fiski­rætt­indini innaftur. Hesi fiski­rættindini verða so út­lut­að aftur, soleiðis at til- og frá­gongd alla tíðina verður í vinnuni. Yvirhøvur vil ein skipan við til­ feingis­g jøldum, har tað almenna fær sítt og vinnan sítt—sum fremur eff­ ekt­ivitet, samstundis sum hon gevur rúmd fyri at uppbyggja kapital í vinn­ uni til nýíløg­ur og til at standa ímóti sveiggj­unum sum eru í fiskivinnuni: • Stuðla undir at mest møgu­ligt fæst burt­ur úr tí saml­aðu virðisketuni, og vil á hesum øki geva vinnuni stabil­ar karmar.

av langtíðar fiski­rætt­indum. Hinvegin so elv­ir upp­boðssølan til at lagt verður so nógv á borðið at onki verð­ur eftir til ný ­í løgur, menn­ing, marknaðarføring og til at standa ímóti óhepnum um­ støð­um v.m. Spekulatiónin í vinnuni við upp­ boðs­s ølu av fiski­r ætt­i nd­u m verður kók­að niður til hvussu kapitalur skal út­vegast til næstu uppboðssølu. Uppboðssøla av fiskirætt­ind­um vil, sum víst á omanfyri, elva til stutt­tíðar­ hugs­an og neyvan elva til gransking, út­búgving og vitan um all­a r tættir í fiski­v innu og til­feingis­um­siting, ið alt hev­ur lang­tíð­ar­hugsan sum fyritreyt. Fyrimunir við upp­boðs­sølu­g jaldi: • Vinnan ásetur sjálv gjald­ið. Vansar við uppboðs­sølu­g jaldi: • Roknast kann við at gjald­ið verður so høgt at lítið ella onki verður eftir til • Fastar útreiðslur; tíansheldur til • At standa ímóti sveiggjum, til kon­sol­id­er­ing og nýíløgur.

fyri effekt­ivitets­fremjan í veiðiflota­ num, soleiðis at skipaeigarar alla tíð­ ina kunnu tillaga kapacitetin/veiði­ teknikkin til verandi fiski­rættindi ella fiski­rætt­ind­ini til verandi kapacitet/ veiðiteknikk. Fyrimunir við umseti­lig­heit eru: • Lætt at tillaga veiði­am­boð­ini til fiskirættindini og øv­ugt; • Fremur effektivitet; • Økir um fíggjarligt av­kast; • Lættari at útvega fígging. Vansar við umsetiligheit: • Kann økja um skuld­bind­ingina. Selir fiskirættindahavari síni fiski­ rætt­indi endaliga og fer úr vinnuni, kann ein ser­lig­ur skattur verða lagdur á hend­a n vinning, verður hann ikki brúktur til íløgur í aðra vinnu innan ávísa freist.

• Leiðandi fyritøkur gerast veikari; • Gerast verri førar fyri at gera seg galdandi sum tryggir veitarar; • Gerast verri førar fyri at gera seg galdandi á altjóða marknaðum; • Gerast verri førar fyri at standa ímóti sveiggjum.

SAMANUMTIKIÐ Ein nýggj/broytt fiski­v innu­skipan eig­ ur at innihalda hesi elementini: • Útluting av fiskirættindum grund­að á søgulig rættindi; • Umsetiligheit saman við serligum skatti á vinning sum verður tikin úr vinn­uni í hes­um sambandi; • Langtíðarloyvir; • Effektivitetsfremjandi avgjald á veiði sum loyvir reiðaríunum at varð­ veita kunn­leiks­rentuna og gevur rúm fyri konsolidering; FORÐING FYRI MIÐSAVNAN AV • Varlig forðing fyri miðsavnan. FISKI­R ÆTTINDUM Út­luting av fiskirættindum eigur Stórrakstrar fyrimunir tala fyri at sav­ ikki at verða grundað á uppboðssølu na vinnuna í fá feløg; men tá tað snýr og á stutttíðarrættindi. seg um ­rakstur av fiskiskipum, er hesin Sum er klárar stórur partur av tí EYKA SKATTUR AV VINNINGI fyri­mun­ur møguliga ikki so eyð­sýnd­ur, før­oysku fiskivinnuni seg sera væl og Eyka skattur av vinningi er tann laga­ og tí kann spjaðing av vinnuni kring eisini samanborið við onnur lond—tó lig­asti hátt­u rin at krevja gjøld/skatt land­ið vera eitt atlit sum ikki kostar er hetta ikki galdandi fyri botnfiska­ inn, tí einki skal gjaldast fyrr enn eitt so nógv at taka. Stórrakstrar fyri­mun­ir veiðina undir Føroyum. yvirskot er staðfest. eru meira eyðsýnd­ir innan framleiðslu, Tí er eisini ein sera stórur ójavni Hinvegin so fremur hetta ikki sølu og marknaðarføring. millum skipini sum í høvuðsheitum eff­ekt­iv ­itet sum eitt loyp­a ndi gjald Fyrimunir við forðing fyri mið­ veiða í føroyskum sjógvi, og restina av grund­að á hvussu eitt miðalskip klárar savnan av fiskirættindum: flotanum. UPPBOÐSSØLUGJALD seg. • Fleiri sleppa framat í vinn­uni; Ein týðandi uppgáva er tí at fáa Uppboðssøla av stutttíðar fiski­rætt­ind­ • Betri fordeiling av vinn­uni kring veið­ina við Føroyar at gerast meira um minkar um tær upp­hæddir ið skulu UMSETILIGHEIT landið; burðar­dygga, umframt at lata upp fyri leggj­ast á borðið í mun til upp­boðs­sølu Hetta er ein grundleggjandi for­treyt • Slepst undan at einstakar fyri­ at hesin partur av flot­an­um fær møgu­ tøkur valda. leika til at fáa størri lut í teim­um sam­ Vansar við forðing fyri miðsavnan laðu veiði­møguleikum sum Før­oy­a r av fiskirættindum: hava ræði á.   []

Heilsutrygd ‘er farið púrasta í svart’: Blokkerar fram­ vegis mál um dupult goldna sosialtrygging Búi Tyril

H

SJÓBUSINESS Síðani 1919 hevur Faroe Ship samstarvað við fiskivinnuna, og sjógvurin er okkara felags arbeiðspláss. Tykkara business er okkara business.

EILSUTRYGD HEVUR nú í umleið trý ár drálað við at taka til eftirtektar eina avgerð hjá Føroya Kærustovni frá 2014, har úti­siglari fekk viðhald í at sum sosialt tryggjaður í øðrum Norðurlandi hevur hann ikki eisini skyldu at rinda til Heilsutrygd. Málið er potentielt stórt við tað at eitt tal av útisiglarum eru í líknandi støðu. “Hatta tykist at vera ein syrgilig søga um út av lagi vána­liga fyrisiting,” viðmerkti Eyðfinnur Jac­ob­sen, advo­ kat­ur, tá Sjógvur & Fólk tók málið um kær­una hjá Dánjali Jákup Meinertsson upp fyri einum ári síðani. Ein loysn á málinum “fer at gera tað møguligt hjá øllum hinum í somu støðu at søkja um frítøku frá at skula rinda til Heilsutrygd, og ístaðin fáa end­u r­goldið tað sum av órøttum er kravt inn,” sambært Dánjal Jákup Mein­erts­son.

Meðan Heilsutrygd blokerar málið við at “viðgera” tað og drála í tað óenda­liga, hevur tess politiskumsitingar­ligi yvirorðnaði, Heilsuog Inn­lendis­mála­ráðið (HIMR) av onkrari orsøk ikki kunnað ella viljað tikið sína á­byrgd, og vísir bara til at tal­a n er um eitt mál mill­um Heilsu­ trygd og Dánjal Jákup Meinertsson. Er nakað nýtt síðani síðst, spurdu vit í november 2017. “Ikki eitt orð,” svar­ a r Dánjal Jákup Meinertsson. “Heilsu­trygd er farið púrasta í svart.” Hevur tú rykt tey eftir svari síðan tá, ella tosað við nakran annan mynd­ug­leika ella advokat? “Eg havi tosað við Heilsu- og Inn­ lendismálaráðið til húðloysi og eg havi kært til Løgtingsins Umboðsmann, og nú fyri stuttum fekk eg fráboðan frá kærustovninum um at tey høvdu avvíst einari kæru frá Heilsutrygd um at endur­skoða avgerðirnar í mínum kærum,” sigur (Framhald á s. 37)


31

SJÓGVUR & FÓLK — #4

Fuglafjørður. Kraftdepil Føroya vinnulívs.

Nordixis

FuglaFjørður kann væl og virðiliga kallast Føroya fremsti vinnudepil av sínum slag. Fleiri av landsins bestu fyritøkum hava sæti her — eitt fjøltáttað og framkomið vinnulív hevur tikið seg upp við virksemi savnaðum serliga kring havnalagið. Fleiri av feløgunum sum búleikast her kappast á hægsta stigi í altjóða høpi, og hava eina tøkniliga og handilsliga vitan og serfrøði sum av røttum má sigast at liggja í heimsklassa. Umframt fiskivinnu, fyrst og fremst uppsjóvarvinnuna, sum í 1960unum legði lunnar undir tað nógva av hesari stóru menning, hava vit so við og við fingið aðrar vinnugreinar afturat, mest knýttar at sjóvinnu og fiskaídnað íroknað alivinnu, bæði hvat viðvíkur framleiðslu og tænastum. Her vitja mong skip, m.a. uppsjóvarskip og frystitrolararar úr ymsum londum, mestsum hvørja viku, ofta dagliga, og virk­ semið kring hetta er meira umfatandi enn fólk flest geva sær um. Her mala vinnuhjólini bæði stútt og skjótt, útboðið av alt­ umráðandi tænastum til ídnaðin er stórt, og tey krøv ið verða sett til dygd eru sera høg. Her er veruliga talan um ein kraftdepil.

Vit bjóða skipum og manningum eina fullkomna loysn. Fuglafjarðar Havn liggur sera væl fyri, eisini í mun til veður og vind, og hevur tilsamans 1.200m av atløgubryggju, dýpi fram við kaikanti millum 6m og 14m. Tænasturnar sum fáast í Fuglafirði skara framúr á fleiri økjum, og ongastaðni í Føroyum er betri enn her at — • Landa uppsjóvarfisk, til matnað ella ídnað; • Leggja upp frysta vøru á goymslu (goymsluorka umleið 30.000 tons); • Heinta fiskireiðskap (trol, nótir, tilhoyri); • Fáa umvælingar gjørdar (stál, maskinur, elektronikk o.a.); • Taka feskvatn ella proviant; • Bunkra (MGO, HFO og allar blandingar har ímillum); • Sleppa av við spillolju; • Og mangt meira — spyr okkum. +298 238054 www.portoffuglafjordur.fo

BERGFR ST

COLD STORE

Fuglafjarðar Havn


32

SJÓGVUR & FÓLK — #4

Sjóvinna:

FAS kann styrkjast meira Føroyska Altjóða Skipaskráin mennist men kann mennast enn meira—neyðugt er við broytingum tá talan er um limaskap í altjóða felagsskapum og marknaðarføring av skipanini, skrivar ein arbeiðsbólkur í frágreiðing. Edmund Jacobsen

MØGULEIK IN hjá út­ lendsk­u m reiðaríum at skrá­ seta síni skip í tí føroysku skatta­skipanini, uttan eisini at verða skrásett í FAS, varð ný­ liga steðgaður við dagføring í skatta­lógini. Hetta hendi í tráð við eitt av fleiri tilmælum í álitinum Sjóvinnupolitikkur 2017, sum ein arbeiðsbólkur und­ir Uttanríkis- og Vinnu­ mála­ráðnum læt úr hond­um fyrr í ár. Frágreiðingin fevnir um handilsskipavinnu ella ‘merchant shipp­ing’ íroknað mari­timar útbúgvingar um­ framt avleiddar vinnur bein­ leið­is tengdar at handils­skipa­ vinn­uni. Í álitinum kann mill­u m annað lesast at sambært grein­ ing av fíggjarligum avleið­ing­ um fyri tað føroyska samfel­ ag­ið av at hava eina skip­a n við afturbering av skatti, fram­gongur at tann føroyski bú­skapurin lítið ella einki fær burt ­u r ­ú r at út­lendsk reiðarí kunnu skráseta síni skip í ta føroysku skattaskipanina utt­ an at eisini flagga skipini inn í FAS. “Ein slík skipan kann sam­ stundis vera við til at granna­ lond fara at síggja Føroyar sum eitt skattaskjól,” stend­ ur at lesa í álitinum. “Við slíkari skipan met­ir TAKS vanda vera fyri at londini har skipini eru skrásett kunnu krevja føroyska skatta­valdið eftir tí skatti mann­ingarnar á hesum skipum hava goldið til al­menn­u føroysku kass­arn­ ar. Harvið kann lands­k ass­ in koma at standa við einum tapi orsak­að av hesi skipanini. Tí er arb­eiðs­bólkurin samdur um at hes­in skrásetingar­hátt­ ur eigur at steðgast.” Hesin trupulleiki er nú burt­u r við broytingini í lóg­ ini um landsskatt og komm­ unu­skatt, sum varð kunngjørd tann 21. august í ár. ALTJÓÐA LIMASKAPUR Føroyska Altjóða Skipaskráin varð upprunaliga sett á stovn í 1992 fyri at geva føroyskum skipa­eigarum møguleika til at skrá­seta síni skip í føroyskari skipa­ skrá undir kappingar­ førum treytum í mun hvat

fleiri onnur lond kundu bjóða. Í 2008 varð lóggávan um FAS dagførd við endamáli at skap­a fyri­treytir fyri at ein handils­ skipa­v inna—t.e. sjóvinna ið umfatar annað enn fiskarí og al­ i ng—við avleiddum virk­ semi kundi vaksa fram í Før­ oy­um. Men enn er nakað eftir á mál áðrenn FAS veruliga kann liva upp til tað uppruna­ liga orðaða endamálið, eitt nú tá ið tað snýr seg um altjóða sjó­v innu skipanir sum Port State Control og atknýttar felags­skapir sum Paris Mem­ o­r­a nd­u m of Understanding, har ið Føroyar enn ikki hava fing­ið limaskap. ĺ hesum høpi hevur arb­ eiðs­bólkurin aftan fyri ‘Sjó­ vinnu­p olitikk 2017’ nakrar í­t øki­l igar tilráðingar. “Tað er umráðandi fyri virksemið hjá teimum reiðaríum/skip­ um sum eru í FAS, og fyri markn­­að­a r­føringina av FAS, at flaggið er á hvíta lista hjá Paris MoU,” verður staðfest. At Merkið tey seinnu ár­ini hevur verið á hesum ‘hvíta lista’ hjá Paris MoU er sum vera man at fegnast um. Men, stendur víðari, fyri at røkka málinum um at halda tí føroyska flagginum á he­ sum stigi, er tað neyðugt at Sjóvinnu­stýr­ið, ið varðar av og umsit­u r FAS, hevur nøk­ tandi arbeiðs­orku og rættar førleikar til at røkja neyðugt eftirlit og samskifti við reiðarí og skip um gald­andi og nýg­ gjar reglur. Mælt verður til at Føroyar ger­ast limur í Paris MoU, og at peningur verður játtaður á fíggjar­ lógini til hetta. “Limaskapur í Paris Mou hevði verið við til at bøtt um trygd­ina á sjónum í Føroyum og sum heild lyft Føroyar sum sjó­v innu­tjóð upp á eitt hægri støði,” sigur arbeiðsbólkurin í sínari frágreiðing. MARKNAÐARFØRAST Upprunaliga var ætlan­in ei­ sini at FAS skuldi markn­að­ arførast, soleiðis at kunnleik­in um skipanina gjørdist størri úti í heimi. Eis­ini her vænt­ ar nak­að í áðrenn málið er rokkið. Ein FAS skrivstova varð

sett á stovn í 2009, og pening­ ur varð játtaður á fíggjarlógini til at marknaðarføra FAS­ skip­an­ina. Síðani 2008 er tann før­ oyski handilsskipaflotin vaks­ in úr umleið 30 til 90 skip í 2015; í 2010 varð væntað at talið á skipum í skránni long­u árið eftir fór at koma upp á 100. Men so skjótt vísti tað seg ikki at ganga við nýggj­ um skrásetingum—nøkur skip detta eisini úr skránni av ym­isk­um orsøkum. “Harvið hevur gongdin ikki verið heilt sum væntað, og tí eigur ein ætlan at verða løgd fyri hvussu størri gongd aft­ur kemur á innflaggingar í skránna,” skrivar Sjó­vinnu­pol­ it­ikkur 2017. Víst verður á at tað krevur áhald­andi og støðugt arbeiði at marknaðarføra eina skip­ an sum FAS­, og at tað tískil er tørvur á at seta nøktandi orku av til endamálið, bæði arb­eiðs­liga og peningaliga. Í 2008 og 2009 vórðu játt­að­a r ein millión krónur til markn­ að­a r­før­ing­ina av FAS, men í 2010 varð hendan játtan skorin burtur, og síðan hevur stovn­urin ikki fingið serstaka játt­an til marknaðarføring. Her ljóðar tilmælið frá arb­eiðs­bólkinum at peningur skal veitast til at seta fólk í star­v umframt fyri útreiðsl­ ur til ferðing, messur, fram­ leiðslu av tilfari og annað. Um hettar ikki letur seg gera, er til­ráð­ingin at keypa tæn­astu frá um­boðsfólkum í útvaldum støð­um kring heim­in. Sjóvinnupolitikkur 2017: “Tað hevur týdning at fáa fleiri skip inn í skipanina, tí ásann­ ast má at fleiri dygdarskip í skipaskránni eru við til at lyft­a støðið á FAS skip­an­ini til at vera ein dygdarskrá. Við fleiri skipum í skipanini kunn­ u myndugleikarnir sum frá líður loyva sær at seta størri krøv til reiðaríini um hvørj­ar uppgáv­ ur skulu loysast í Føroyum, og harvið skapa størri avleitt virksemi. Tí hev­u r tað týdn­ ing at marknaðarføra FAS skipanina soleiðis at f leiri útlendsk reiðarí velja at skrá­ seta skip síni í FAS og leggja umsitingarligar uppgávur í Føroyum.”   []

Handilsskipavinnan gevur veldigar møguleikar fyri Føroyar—okkara royndir sum sjófarandi tjóð kunnu gagnnýtast betur og skapa grundarlag fyri einari høvuðsvinnu aftur at fiski- og alivinnuni, heldur stjórin á Sjóvinnustýrinum. Búi Tyril & Edmund Jacobsen

M

ANGAN verður ásann­ að at sjógvurin eigur lívið í okk­um føroyingum, at virksemi tengt at sjónum so ella so ger tað liviligt á Klett­ un­um. Men hóast aldargamlar royndir við lívinum á sjónum, so hava føroyingar ongantíð av álv­ara gjørt stór framtøk innan handilsskipavinnu—sjóvinnu knýtt at tænastuveitingum heldur enn fiskiskapi. Tá ið hugsað verður um tað dugna­ semi og tær drúgvu royndir ið føroyingar hava á sjónum sum fiskimenn, og eisini sum yvirmenn í handilsskipavinnu uttanlands, kann tað tykjast løgið at meira ikki hevur verið gjørt við hesa vinnu heima í Føroyum. Støddin á okkara oyggja­ landi, og eitt fólkatal sum bara svarar til eitt prosent av pikku­lítla Danmark, er utt­an iva ein avbjóðing. Men kan­ ska er avbjóðingin kortini ikki størri enn hvat ið føroyingar í veruleikanum kunnu møta, sambært stjóran á Sjó­v innu­ stýrin­u m, Hans Johannes á Brúgv. “Kanska hugsa vit ov smátt,” sigur hann. “Tað vís­ ir seg ofta at vera striltið at hava annað enn fisk í hugan­ um í sambandi við vinnuligt virksemi á sjónum. Kortini er tað greitt at fiskivinnan hevur sínar avmarkingar tá ið tað snýr seg um vøkstur. Tí er tað natúrligt fyri okkum at fara meira miðvíst inn í al­ tjóða handilsskipavinnu—har

eru stórir møguleikar innan farmasigling og alskyns onnur sløg av shippingvinnu. Tað eigur at bera til at fáa meira burtur úr teimum nógvu royndunum føroyingar hava bæði frá fiskivinnuni men eis­ ini frá sjóvinnu í øðrum høpi, ikki minst sum útisiglarar í tí danska handilsf lotanum og tí norska og aðrastaðni eisini. Vit hava sæð góð framstig tey seinnu árini, men tað eigur framvegis at vera møguligt fyri føroyskar fyritøkur at gera meira við handilsskip og tænastuveitingar kring tað maritima.” BRENDU SEG Helst man onkur rópa varskó tá ið tosað verður um altjóða sjóvinnu. Fleiri munu enn minnast tað føroyska reiðaríið Global Chemical Tankers, ið bygdi tangaskip fyrst í 1980unum; men verkætlanin miseydnaðist og felagnum var ikki langt lív lagað. Ov bjartskygdar fíggjarmetingar og víkjandi marknaður førdu til at felagið skjótt fór á húsa­ gang og hópur av íleggjarum mistu pening—eitt skrædl sum av álvara tók áræði frá mongum ið annars høvdu hug og orku til at royna nýggj­a r leiðir. Men spurningurin er um tað ikki er tíð til at koma víðari nú, og aftur at síggja handilsskipavinnu sum tann møguleika hon veruliga er fyri føroyingar. “Fígging er tó ofta ein forð­ ing,” sigur Hans Johannes á


33

SJÓGVUR & FÓLK — #4

Stórir møguleikar fyri føroyingar Hans Johannes á Brúgv, stjóri.

Eitt annað tænastu­øki, bók­ hald, er ofta partur av hes­um, herund­i r lønar­f lyt­i ng­a r og ann­ a ð. Technical manage­ ment er eitt sera umfatandi øki, og snýr seg um ábyrgdina av øll­um tí tekniska ið krevst fyri at eitt skip kann vera virkið; nógv reiðarí útveita í størri og minn­i mun tær uppgávur ið knýta seg at hesum—alt frá eftir­liti við at lógarlig krøv verða hildin til innkeyp av vør­um og tænastum íroknað um­v ælingar, viðlíkahald og annað. ‑Chartering snýr seg um at ella leiga handilsskip til ávís endamál ella frakt yvir styttri ella longri tíðarskeið. Hetta er eitt størri øki enn mong geva sær far um—ein góður partur av øllum skipum sum sigla á heimsins høvum til eina og hvørja tíð gera tað MARIA OLSEN undir onkrum chartering sátt­ mála. “Hesi trý øki eru dømi Brúgv. “Farmaskip—serstak­ bara innan fyri farmasigling, ‘FÚS AT HJÁLPA’ age­ment, og crewing. Crew­ liga skip ið eru serbygd til ávis og ikki allar verkætlanir Hartil eru tænustuveitingar ing snýr seg um rekrutering, um virksemi ið ikki ger tað sløg av farmi—eru kostn­aðar­ krevja stóra íløgur frá byrjan. til skip ein sera stór vinna, og mann­i ng­a r­skifti og alt tað neyðugt at eiga skip,” sigur mikil, og tí neyvan nakað ið Men tað er neyðugt at hava føroyingar kenna sum ráðgev­ sum hoyrir har til, t.d. at Hans Johannes á Brúgv, “og okkara lutfalsliga smáu bank­ eitt stórt og altjóðaligt per­ ar og veitarar rættiliga væl til legg­ja ferðing tilrættis, ordna hetta er nakað ið føroyingar— ar váða sær út í at fíggja. Har spek­tiv, bæði í marknaðar- og slíkar tænastur, kanska ser­liga vis­um, trygging, yvirnátting, við tí vitan og útbúgvingar­stigi chartering, technical man­ sátt­mál­ar og ymiskt annað. vit hava—kundu bygt upp væl eru jú fleiri øki inn­an sjóvinnu, í fíggjar­høpi.” meira enn tað vit higa­rtil hava sæð. Vit á Sjóvinnu­stýr­in­um hava gott samband við hópin av reiðaríum í FAS skipanini og eru fús at hjálpa føroy­ing­ um ið vilja veita maritim­a r tænastur.”

Dygdargóðar maritimar útbúgvingar mugu mennast víðari—arbeiðsbólkur

Fyri at handilsskipavinnan og avleitt virksemi skal kunna fáa størri leiklut í Føroyum krevst at føroyingar gera enn meira við at útbúgva arbeiðsmegi innan sjóvinnu, ljóðar niðurstøðan í álitinum ‘Sjóvinnupolitikkur 2017’. Edmund Jacobsen

‘F

Ø ROY I NGA R hava góða r teknisk­a r og navigatións førleik ­a r og siðbundnu maritimu útbúgv­ingarn­ ar—skip­a ri, skips­førari, mask ­i n­ist og maskin­meistari—eru dygd­a r­góðar út­ búgv­ingar, ið hava prógv­að sítt virði á nær-­og fjar­leiðum og í størvum á land­i. Fyri at tryggja at arb­eiðs­megin hevur full­góðar før­leik­ar til framtíðar tørvin, er tað umráðandi at høga støð­ið á teimum sið­bundnu mari­t imu útbúgvingunum verð­ur varðveitt og ment.” Tað skriv­ar ein arbeiðs­bólk­ur sett­ur av Utt­an­rík ­is- og Vinnu­mála­ráðn­um í nið­ ur­støðu í frá­greiðingini Sjóvinnu­pol­it­ikk­ ur 2017, sum kom út herfyri. Nevndu út­búgv­ingar eru sera týdn­ ing­a r­mikl­a r í tí før­oysku sjó­v inn­uni og hava við sær at føroysk arb­eiðs­megi kann bjóða seg fram á øll­um heimsins høv­um

og lond­ u m, verður víðari stað­fest í nið­u r­støð­u ni frá arb­eiðs­bólk­in­um. “Men tað er neyðugt at stíla hægri og eisini fara und­ir­ bachelor útbúgvingar til maskin­meistarar og skips­ før­ar­ar, tí eftir­spurn­ingur­in er vaks­a ndi eftir at kunna fara bein­leiðis und­ir hægri lestur, og til tess krevst útbúgving á bachelor stigi,” ljóð­a r tekst­u r­in, og heldur fram: “Log­ istikk før­leik­in er vaksandi í før­oysk­um vinnu ­l ívi, men førleik­a r vanta ser­l iga inn­an tað komm­ersiella økið, til dømis shipp­ing, og tað kann vera ein týð­andi orsøk til at shipp­ing vinn­an ikki hevur størri vøkst­ur í Føroyum.” Arbeiðsbólkurin metir at fyri at menn­a føroyskar út­búgv­i ngar innan sjó­v innu enn meira, er fyrst av øllum neyð­ugt at orða eina yvirskipaða ætl­

an fyri bygn­að og innihald á tí maritima útbúgv ­ing­a r­øk­in­um. Harnæst er avgerandi at kunna bjóða skipsførara­ og mask ­i n­ meist­a ra útbúgvingar fram á bachelor stigi, og samstund­is at fara und­ir at fyrireika master út­ búgv­ingar—t.d. mast­er í shipp­ ing til skipsførarar og bachelor og master í verkfrøði til maskin­meistarar. Um­f ramt mið­náms­skeið eiga mið­náms­ skúl­a r og handilsskúlar at bjóða breytir og útbúgvingar innan shipp­ing og log­ist­ ikk, skrivar arbeiðs­bólkurin í sín­um áliti. Millum onnur tiltøk sum eiga at verða sett í verk sambært arbeiðsbólkin, teljast aut­or­is­atión av umboðs­monn­um/fel­øgum, studn­ingur til aspir­ant­ar 12 mánaðar um ár­ið, stand­ard­is­erað skeið, sjó­v innu­breyt og trygdarskeið fyri 10. floks næming­ ar, og krøv at seta til reiðarí við skip­um skrásett í FAS um at taka asp­ir­ant­ar.  []

BÚSKAPARLIGAN VØKSTUR Síðani 2008 er tann føroyski handilsskipaflotin vaksin úr umleið 30 skipum til stívliga 90. Hvat kann gerast fyri at seta meira ferð á innflagg­ing­ ina? “Hóast FAS er vælvirk­andi, hóast framhaldandi undir menning, so kunnu vit sjálv­ andi gera eitt og annað fyri at økja um innflaggingina,” sigur Hans Johannes á Brúgv. “Í álitinum ‘Sjóvinnupolitikkur 2017’ kemur arbeiðsbólkurin við tilmælum sum tey meta vera avgerandi fyri at FAS kann vaksa. Millum annað mæla tey til at pening­u r og orka verða setta av til at gerast limur í Paris MoU, sum eisini hevði inniborið at Føroyar fekk skyldu til at hava eftir­ lit við einum ávísum tali av útlendskum skipum um árið sum koma í før­oyska havn. Hetta hevði styrkt mynd­ina


34

SJÓGVUR & FÓLK — #4

Ein søga um vald í fiskivinnu… (s. 27) ings­skip­an­ir í verk og hild­ið teimum uppi, samstundis sum at eingin flokk­ ur hevði hild­ið aftur tá ið veðhald vórðu giv­in til ivasamar íløgur í fiski­ vinn­uni—til ein alsamt vaksandi yvir­ kap­as­itet rætt og slætt. Tað hevndi seg nú; veðhaldini spøktu aftur og kravdu sítt. Tað vóru alt í verðini ov nógv skip og virki til alt ov lítið av fiski. Lands­stýrið undir javnaðarleiðslu við Atla P. Dam sum løgmanni royndi sum frægast at byrgja fyri konkurs­a ld­uni. Afturat sær hevði Javnaðarflokkurin: Tjóðveldisflokkin, Sjálvstýrisflokkin og KrFFF (Kristi­ ligi Fólkaflokkurin, Framburðs- og Fiskivinnuflokkur). Eitt famøst mál, 266b, fekk tíðliga í 1988 óbeinleiðis ta avleiðing at veru­ lig ferð kom á studnings­k arusell­ina aftur. Eitt ríkislógartilmæli sum vildi gera tað revsivert at gera mismun vegn­a m.a. sexuella orientering, var farið í Løg­tingið. Løgmaður noktaði at taka tað aftur, soleiðis sum KrFFF kravdi, og tískil fór flokkurin úr samgonguni. Her var tað so at Framsóknarflokk­ ur­in leyp inn í staðin. Adolf Hansen, sum hevði staðið á odda fyri útróðrar­ verk­fall­in­um í 1975, hevði í 1978 lagt sam­an við Kjartani Mohr og stovnað Fram­burðs- og Fiskivinnuflokkin, sum seinni—undir leiðslu Adolfs—gjørdist til Kristiliga Fólkaflokkin, Framburðs-

og Fiskivinnuflokkur. Men her var so kom­ið vátt í reiðrið, so Adolf Hansen fór úr flokkinum og helt fram sum leys­gangari í Løgtinginum, men undir heit­inum Framsóknarflokkurin. Adolf hevði ikki gloymt sínar vinir í útróðr­ in­um og kravdi at Landsstýrið setti á til­taksgrunnin hjá Ráfiska­grunn­in­um til at stuðla tí illa sperdu fiski­v innuni við. Hetta varð eftirlíkað honum, so sam­gongan kundi halda fram til løg­ tings­valið í november sama ár. Hetta varð í mangar mátar byrj­an­ in til endan. Eitt politiskt ófriðarligt tíð­a r­skeið fylgdi við skiftandi lands­ stýr­um. Eitt 10-áraskeið við sjey ym­ isk­um landsstýrum, tveimum val­um í ótíð og einum protestvali ið bar Verka­ manna­fylkingina inn á ting við trim­ um tingfólkum og vendi upp og niður upp á hvør var lítil flokkur og hvør stór­ur. Fýra av hesum landsstýr­un­um sótu bert hálvt ár, so talan var um eitt sera óstabilt tíðarskeið. Samgongan við Adolfi Hansen um­borð kláraði ikki at halda fram aft­ an á valið á heysti 1988. Nýggj sam­ gonga varð skipað við Jógvani Sund­ stein sum løgmanni. Fólka­flokk­urin hevði vunnið valið uppá at fáa skil á lands­húsarhaldið aftur. Tann nýggja sam­gongan legði til brots beinanveg. Ikki við at leggja eftir studninginum til fiskivinnuna, men við at leggja fram upp­skot um ógvusligar sparingar inn­

LØNTAKARAR Í YMSUM BÓLKUM (PROSENT): 1970-1985-2017 Kelda: Hagstova.fo

100%

34% 75% 10%

78%

87%

50%

25%

56% 11%

0%

1970

10%

4% 5% 5%

1985

2017

Fiskiskapur Ali- og kryvjivirki

1 9 7 0

Fiskavøruídnaður Annað

1 9 8 5

2 0 1 7

av Føroyum sum flaggstati. Eis­ini er avgerandi at Føroyar fáa av­talu við f leir­i europeisk lond um cabotagu­ sigling, sum er rættindi til at reka stranda­sigling. Í løtuni hava Føroyar avtalur við Norðurlond, og eina ávísa siðvenju fyri strand­a r­sigl­ing í Stórabretlandi og Týsk­landi, sum tó ikki altíð er utt­an trupulleikar. Føroy­ ar eru ikki við í EBS [Europeiska Bú­ skap­ar­liga Samstarvsøkið], so politisk orka má setast av til at samráðast um hes­ar avtalur.” Stjórin á Sjóvinnu­stýr­in­um leggur aftur­at: “Eitt ann­að ítøki­ligt tiltak sum kundi verið framt fyri at eggja reiðaríum til at koma undir før­oyskt flagg, er at lækka skatt­in undir ávísum treytum. Tí­lík ‘incentive’ eru vanlig

inn­a n ymiskar vinnur kring heim­in, har ið myndugleikar mið­v íst satsa upp á at bygg­ja upp onkra vinnu. Eitt nú sigst at týskarar gjørdu hetta aft­an á seinna heimsbardaga fyri at byggja teirr­a handilsflota upp­aftur.” “Tað er greitt at vit kunnu vaksa mun­andi um sjó­v inn­una í Føroyum,” stað­festir Hans Jo­hannes á Brúgv. “Vit eru sera nógv tengd at fiski­v inn­uni, og sveiggj­um og av­mark­ingum sum ser­merkja ta vinn­u na. Við teimum roynd­u m sum vit hava sum sjófar­ andi tjóð, er tað natúrligt at vit leggja okk­um eftir at víð­ka okkara vinnu­liga sjón­a r­ring fyri at skapa nýggjan bú­ skap­a r­lig­an vøkstur—her er tað púra upp­lagt at gera meira við at byggja upp okk­ara handilsskipavinnu.”  []

an fyri tað almenna, uppskot um at taka av lógina um dýrtíðarviðgerð av løn­um og uppskot um at áleggja fólki ein eykaskatt, ið varð nevndur bundin upp­sparing. Hetta fekk øði í stóran part av fak­ fel­ags­rørlsuni, sum vendi sær ímóti lands­stýr­inum við størstu kravgongu ið nakar hevði sæð í Føroyum. Kravið var at lata vælferðarsamfelagið fáa frið og loysa trupulleikarnar hjá lands­kass­ an­um og hjá fiskivinnuni, soleiðis sum teir áttu at verða loystir: við at taka burt­ur studningin. Aftan á hetta alduris í fakfelags­ rørsl­uni treytaði Tjóðveldisflokkurin sær at samgongan loysti bygnaðar­ trupul­ l eikarnar hjá f iskivinnuni, áðrenn tey fráboðaðu tiltøkini vórðu framd. Úrslitið varð ein avtala í februar 1990 millum Fólkaflokkin, Sambands­ flokkin og Tjóðveldisflokkin, nevnd Fiski­vinnu­uppritið. Avtalað varð at Rá­ fiska­grunn­urin og Studnings­nevnd­in skuldu takast av, og sam­stundis skuldi fisk­u rin undir Føroyum být­ast út til ver­andi fiskavirki. Ráfiskagrunnurin og Studnings­ nevnd­in vórðu tikin av sama heyst, og skip­an við virkiskvotum varð samtykt. Ráfiskagrunnurin, sum hevði sæð dagsins ljós aftan á útróðrarverkfallið í 1975, fall soleiðis aftan á nýggjan ófrið á arbeiðsmarknaðinum, men hesuferð var tað løntakarar á landi ið kravdu fyri­bein­ing av grunninum og øllum studn­ings­sirkus­in­um hann hevði elvt til. Bogin hevði snøgt sagt verið spent­ ur ov hart, so strongurin brast. Med­ virkandi var at upplýsingar komu fram frá Fiskivinnuráðnum, at djúpvatns­ trolararnir fingu meira í studningi enn teirra ískoyti til tjóðarframleiðsl­ una. So mótstøðan móti studnings­ pol­itikk­inum herdist í stórum aftan á 1988. Veljarakanningar vístu at tey ið vóru ímóti at fiskivinnan skuldi fáa studning, vóru økt munandi í tali. Í 1988 vóru 13 pst. ímóti at geva studn­ ing; í 1990 var talið vaksið upp í 38 pst. Politisk stýring við at manipulera við prísásetingunum og lata studning hevði mist sín legitimitet. Hon hevði ikki longur undirtøku í fólkinum. Nýggir tankar um kvoturegulering

av fiskiskapinum komu í staðin. Tann sam­t ykta lógin um virkiskvotur inni­ bar í stuttum at tær samlaðu virkis­ kvoturnar skuldu ásetast við støði í met­i ng ­u num hjá Fiskirannsóknar­ stov­ u ni og Fiskivinnuumsitingini. Ver­andi flakavirki skuldu fáa hvør sín part við støði í søguligum tølum. Fýra tey fræg­astu av seks teimum seinastu árun­u m skuldu liggja til grund. Tó skuldu fyrst, áðrenn býtið hjá flaka­ virkjunum varð lagt fast, 6000 tons leg­ gjast til eina almenna uppboðssølu og 7000 tons til onnur fiskavirki, ið ikki sluppu upp í part í flakavirk­is­být­in­um. Tann nýgg­ja skipanin skuldi koma at virka frá 1. januar 1991. Men so bleiv ikki. Flaka­v irkini—22 í tali, tá ið øll vóru í gongd—mótmæltu harðliga, tí eingin teirra fekk tað at bera til at reka virki við teimum tillutaðu kvot­unum, nú studningurin var burturbeindur. Løg­tings­val varð útskrivað sama heyst í ’90, og tað nývalda Løgtingið valdi at taka lógina um virkiskvotur av. Tað ein­asta ið yvirlivdi var tann almenna upp­boðs­sølan. Men nýggj prinsipp vóru so blivin knæ­sett í 1990. Tær tungu skipanirn­ ar í studningspolitikkinum vóru fyri­ beindar og ístaðin skuldi marknaðurin sleppa framat við uppboðssølu, har fiski­før høvdu skyldu at selja ávísan part av veiðini. Orð sum studningur og afturbering vóru ikki longur heilag og í staðin vóru fólk sloppin at hálova ‘markn­aðinum’ sum nýtt prinsipp. Og spurningurin um at avmarka veið­ina við kvotum varð reistur. At fiska undir kvotaskipan var ikki ókent hjá teimum ið fiskaðu á fjarleiðum, men hevði ikki verið frammi sum stýr­ ings­a mboð í sambandi við fiski­v inn­ una í heimasjógvi. Eitt orðaskifti tók seg upp í einum sam­taki, nevnt Samstarv VinnulívStovn­ar, hvørt tað kanska var eitt hug­ skot at royna eina skipan við um­seti­lig­ um kvotum. Úti í heimi vóru tey farin at royna seg við tí tey nevndu Individ­ ual Transferable Quotas (ITQ). Serliga varð hugt at Íslandi og New Zealandi. Skip­að varð fyri eini verkætlan við fiski­f røð­i ng­i n­u m Andr­a s Kristians­ sen á odda, sum skuldi kanna hvussu


Ein tann fremsti veitarin innan flutning og goymslu Samskip er eitt av teimum størru flutnings­ feløgunum í Europa, við deildum í 25 londum og meira enn 1500 starvsfólkum, harav umleið 80 eru føroyingar. Vit bjóða eitt vítt umfang av multimodalum flutnings­ og goymslutænastum, t.e. sjóvegis, loftvegis, á hjólum og eftir jarnbreyt. Partur av øllum hesum er okkara stóra rutunet við bingjum til og úr Føroyum — eitt sterkt og regluligt kervi við siglingum hvørja viku. Okkara tænastur umfata m.a. flutning og goymslu av køldum og frystum vørum kring allan heimin.

+298 308800 torshavn@samskip.com www.samskip.fo

35

Nordixis

SJÓGVUR & FÓLK — #4


36

SJÓGVUR & FÓLK — #4

slík skipan kundi virka samanborið við verandi skipan, við tekniskum reguleringum. Tey ið fíggjaðu vóru Reiðara­felagið, Fiskimanna­felagið og Føroya Landsstýri. Stovnar sum Fiski­ rannsóknarstovan og Menningar­ stovan vóru við til at strekkja kjøl og týð­andi partar í allari tilgongdini. Fjøl­miðlar og politikarar vórðu hild­ in uttanfyri. Fundir vóru har vinna, manningarfeløg og reiðarar luttóku. Á hes­u m fundum vórðu teir tankar vend­ir sum arbeitt varð við í verkæt­ lanini. Uppskot um kvotur ið kundu handl­ast millum reiðarar, vóru part­ ur av hesum—kvotur sum langtíðar lisens­ir býttir út á landaøki; og bólka­ kvotu til útróðurin, ið ikki skuldi vera partur av tí vanliga handlinum. Men einki av hesum kom veruliga út í eitt alment orðaskifti; tí áðrenn komið varð so langt vóru Føroyar farn­ ar á heysin og undir danska umsiting. Drálað hevði verið ov leingi í Før­ oy­um við at gera ta neyðugu umskip­ an­ina av fiskivinnuni, so nú gjørdu danir tað fyri føroyingar, og tað við harðari hond. Eitt av átøkunum í 1993 var at noyða eina kvotaskipan ígjøgn­ um; men tað var ikki ein skipan har kvotur kundu verða seldar millum skip ella millum reiðarí og tað almenna. Enda­málið var ikki at fáa eina til­ feingis­rentu inn, men bert at avmarka veið­ina til tað ið fiskifrøðingar kundu mæla til (TAC á enskum, MLV á føroyskum). Hetta var illa dámt í fiskivinnuni. Hetta var ikki “okkara” skip­an, men ein skipan komin úr erva, top-down, ella kanska rættari uttanífrá. So eitt tað fyrsta Løgtingið gjørdi, tá ið tað hevði fingið valdið aftur, var at avtaka ta illa lýddu kvotaskipanina og seta fiski­dagaskipan ístaðin. Hetta var nak­

að ið hevði breiða undirtøku í vinn­ uni—hetta var “okkara” skipan. Tað nýggja hálovaða orðið var ‘fiski­dagar’, meðan kvotaskipan legðist aft­u r at teimum bannlýstu orðunum í orðaskiftinum, aftur at orðum sum studn­ingur, bygdamenning og aftur­ bering. Tá ið litið verður aftur á hesi buldra­ sligu ár, er rætt at seta sær spurningin, nú fiskidagar tykjast at fara í søguna, og kvot­ur og til­feingis­g jald koma ístaðin, um ikki nógv kundi verið øðrvísi og mun­in lættari, var danska stjórnin ikki farin so bondskliga fram. Óivað høvdu vit kunna havt eina kvotuskipan fyri lang­a ri tíð síðani; og vit høvdu ikki havt tær blok­eringar í orðaskiftinum sum hava forð­að fyri at kunna umrøtt hetta sum ein møguleika. Og eitt áttu í øllum førum tey við tí politiska valdinum ídag at dugað at sæð, nevniliga tað at tað spyrst einki gott burtur úr at noyða politikk niður yvir høvdið á fiskivinnuni úr erva. FISKIVINNUNÝSKIPAN, FÓLKSINS OGN, TILFEINGISGJALD Fiskivinnan skal nú skipast av nýggj­ um, hevur leingi ljóðað. Tað sum hevur framprovokerað hetta, vóru umfatandi skipa­handlar í 2005 og fylgjandi árun­ um, har seld vórðu fiskirættindi fyri upphæddir ið tóktust ørandi, og ein miðsavning tók dyk á seg so ræðið á fiskirættindum kom at liggja í Eystur­ oynni og Norðoyggjum. Hetta reitti almenn­ing­in og ta politisku skipanina, tí talan var um rættindi sum tey ið nú tóku milliónaupphæddir úr vinnuni, høvdu fingið fyri einki. Samstundis kom tað í kjalarvørrinum á at polit­ isk­ir flokkar vóru farnir at tosa um at breiðka skattagrundarlagið við at lata land­ið fáa lut í teimum yvirskotum sum vóru í fiskivinnuni. Serliga vóru

Føroya Fiskimannafelag er verkafelagið hjá fiski- og sjómonnum. www.fiskimannafelag.fo info@fiskimannafelag.fo +298 35 60 00 ella +298 31 15 69

Veljarar fyri at krevja tilfeingisgjald av vinnuni, 2015 (prosent) 79,0

78,1 70,1

73,7

59,3

39,5

19,8

0,0

Su urstreym

Rest av landinum

Viðmerking: N=555

tað Tjóð­veldis­f lokk­u rin og Javn­að­ ar­flokk­u r­in ið bóru hetta fram upp und­ir løgtingsvalið í 2004. Eitt mest­ sum ein­mælt Løgting gjørdi soleiðis av í 2007 at siga upp øll veiðiloyvi við virknað frá 1. januar 2018. Tað er nú vorðið eitt fólkakrav at fólkið alt skal eiga lut í ríkidøminum á sjónum. Fiskivinnan skal lata gjald fyri at sleppa at troyta hetta tilfeingi, sum er ‘fólksins ogn’. Eitt gjald skal fara í landskassan burtur av tilfeingis­ rent­uni, sum eingin ídag ivast í finst í fiskarínum. Milliónahandlarnir í árun­um 2005-2007 og tær almennu sølurn­a r av makrelkvotum eftir 2011 hava sannført almenningin um at fiskivinnan eigur at lata tilfeingis­ gjald. Veljara­kanningar vísa at umleið tríggir fjórðingar av veljarunum meta tað vera rætt at fiskivinnan rindar fyri fiski­rætt­indini. Her er ikki stórvegis munur á áskoðan hvar í landinum tú spyrt henda spurning. Tað ið mong hildu vera utopi ella ør­v itis­tos hin minniliga dag í Norður­ landa­húsinum fyri eini tredivu árum síðani, tá ið búskaparfrøðingurin Árni Olafsson mælti til at taka inn til­feingis­rentuna við at leggja av­g jald á fiski­v inn­una og gevast við at veita studning, er nú veruleiki. Tað ið tá varð hildið at vera heiðin tala, er ídag viðurkent sum gott latín. Og ídag er kravið at tann yvirflóð av pengum sum tykist at vera í fiskivinnuni, kann rinda tá ið pengar resta í aðrastaðni í sam­ felagnum. At soleiðis er vorðið er kanska ikki so løgið, tá ið hugsað verður um hvussu nógv samfelagið er broytt hesi mongu árini. Tá ið avgjørt varð á sinni at halda seg leysan av EEC, sum tað tá æt, fyri at tað føroyska fólkið skuld­i kunna hava fiskiríkidømið kring Føroyar fyri seg sjálvt, vóru útvið tveir trið­ingar av løntakarunum í fiski­ vinn­uni. Útróðrarmenn, fiskimenn og flaka­k vinnur vóru so at siga Føroya fólk. Tá ið bretskir og týskir trolarar vórðu tveitt­ir út um 200 fjórðingar, var tað fyri at tryggja útróðrarmonn­ um og fiski­monnum teirra ogn. Gott var tá hjá politiskum flokki at kunna skýra seg sum fiskimannaf lokk og verða viðurkendur sum slíkur av fólki

Alt landi

Kelda: Fynd

í fiskivinnuni. Ídag eru frægastu fiski­ miðini hjá politikarum løntakarar í al­menn­a ri og privatari tænastuvinnu. Løn­takarar í fiskaríi og í fiskavøru­ ídnaði eru væl færri í dag—eini 10 pst.—meðan onnur liggja um 90 pst. tilsamans. So ídag er tað vorð­ið eitt nat­úr­ligt krav at fiskivinnan skal gjald­a til tað almenna. Hetta gjald er tó ikki heilt einfalt at fáa inn. Tí spurningurin er um hetta við til­feingis­rentuni ikki er ein fiktión. Og um hon er verulig, hvussu stór er hon so? Harnæst spurningurin, hvussu hon skal fáast inn. Og síðani spurning­ urin, hvagar skal hesin peningur fara, og hvat skal hann brúkast til? Summir búskaparfrøðingar mæla glað­beintir til uppboðssølu, sum svarið upp á bæði spurningin um hvussu til­ feingis­rentan skal fáast inn, og hvussu fæst at vita hvat ið tað rætta ella sanna virð­ið er á hesari rentu. (Og summir pol­it­ikarar, serliga í Tjóðveldi, præd­ ika enntá rættvísi um eina leið, tá ið upp­boðs­søla verður hildin fram sum loysn­in ið kann kvetta allar knútar av.) Búskaparráðið hevur mett at fyri ein­stakt ár, 2014, var tilfeingisrentan 473 mió. kr. í uppsjóvarfiskiskapi og fyri flakatrolarar 80 mió., meðan til­ feingis­renturnar vóru negativar fyri trol­a rar og línuskip; ávikavist minus 56 mió. og minus 78 mió. kr. Her tykist at vera talan um religión ella ideologi heldur enn exakt vísindi. Tað sum búskaparfrøðingurin tosaði um í Norðurlandahúsinum á sinni var alt tilhugsað. Eitt væleydn­að pedogog­ iskt modell, men ikki nøkur empirisk stað­festing av einum veruleika. Her var bert talan um EIN fiskastovn; og her var heldur ikki talan um einstakt ár, men tilhugsaða langtíðarjavn­ vág. Og at kunna tosa um negativa tilfeingis­rentu er so heilt burturvið og hevur einki við modellið at skaffa, ið liggur til grund fyri øllum tos­inum um eina til­feingis­rentu sum tað almenna eig­ur at taka frá vinnuni. Her er tað somu­leiðis merkisvert at tað fisk­a rí­ið sum skuldi regul­er­ast við at áleggj­ast tilfeingisgjald—fiskiskapur í heima­ sjógvi—hevur einki at kunna lata sam­ bært somu metingar; með­an tað fiskarí sum hevur eina rentu at lata burturav,


37

SJÓGVUR & FÓLK — #4

ikki kann verða regulerað av før­oysk­um myndugleikum við at taka inn tilfeingisgjald. Her er tað metingar hjá ICES og av ­tal­u r millum stranda ­lond, ið gera av hvat ið verður fiskað, sama um tilfeingisgjald verður tik­ið frá fiskivinnuni ella ikki. So at tosa um tilfeingisgjald til at stýra fiskiskapi við hevur einki at standa á í tí føroyska veru­leikanum. Men fyri tað kann tað vera rími­ligt, at tað almenna krev­ur eitt avgjald av teimum ið sleppa framat at fiska bur­ tur av fólksins ogn. Men tað er ein polit­iskur spurningur, hvat ið tað skal vera. Ein spurning­u r sum má svarast við samráð­i ng­u m millum tann politiska mynd­ug­leikan og vinnuna. At tveita tað til ein marknað at loysa er at sleppa sær und­a n ábyrgd, tí marknaðurin hev­ur aldri verið og verður aldri rætt­v ísur. Ein fríur markn­aður skapar vinn­ ar­a r og taparar, geografiska mið­s avn­i ng og monopolit­ istiska sent­r al­isering. Vilja politik­ar­ar hava vinnarar um alt land­ið, so skulu teir undir ong­um umstøðum leggja tað til marknaðin at gera av, hvør skal kunna keypa sær til rætt­in at fiska. Hesari umfordeil­ing liggur tað hjá politiska mynd­ ug­leikanum at taka sær av. Tær ætlanir ið eru viðvíkj­ andi upp­boðs­sølu hava nógvar av ­mark ­ing­a r, ið geva summ­ um pørt­ u m framíhjárætt meðan aðr­ i r part­ a r verða skerd­ir; so tað ikki kann ger­ ast til ein virk­andi marknað. Og tá eru part­a r longu fav­ or­is­er­aðir í sjálv­ari lóg­gávuni upp á ein máta ið ger at tað ber ikki til tosa um at vilja tryggja ópartíska út­lut­an. Ivaleyst er rættast at halda spurn­ingin um tilfeingisgjald leys­a n av spurninginum um stýr­i ng av fiski­v inn­u ni og held­ur kalla ein spaka fyri ein spaka. Her er í roynd og veru

tal­a n um eina umfordeiling mill­um summi í fiskivinnuni og so onnur í samfelagn­u m, ið hava fingið eyguni upp fyri, at her er talan um vinning og lønir, sum ikki øll kunnu sam­ an­bera seg við. At tað al­menna skal kunna taka nak­að inn av hesi yvirflóð vegna fólkið er neyv­an órímiligt. Men tað má ger­ast við skynsemi. Tað er skjótt at enda í somu fellu sum tá ið studn­ings­øðin leik­aði í upp á tað harð­asta. Tá fóru pengarnir úr lands­ kassan­u m til eina vinnu ið gjørd­ist meira og meira bund­ in av at skulla hava studn­ing. Nú fer tilfeingisgjald í alsamt stríðari streymi frá fiskivinn­ uni og í landskass­an. Tað sæst aftur í tí polit­iska lívinum, har yvirskotið í lands­k ass­a n­ um fær krøvini fram um fleiri tunlar, meira alment byggj­ arí, hægri lønir og meira vælferð sum heild. Tað er ilt hjá politik­arum at byrgja fyri hesum við nýggjari slangu inn í landskassan. Við hetta lag verður landskassin bund­in av til­feingis­g jaldi úr fiski­v innuni. Samstundis sum in­flat­ión og ovur­h iting av bú­skap­i num tekur dyk á seg. Tað er tí løgið at politik­ ar­ a r og búskaparfrøðingar, sum løgdu áherðslu á at inn­ tøk­u r frá eini oljuvinnu fyri alt í verð­ini máttu fara í ein grunn og ikki út í pen­inga­ renslið, at teir ikki draga á við at taka tilsvarandi til­ feingis­g jald, fyrr enn politisk trygd er fingin fyri at tað kann fara í ein búskapar­ grunn sum er varandi. Ja, og upp­a ftur meira løgið at polit­ ik­a r­a r og bú­skapar­f røðingar, sum vóru upp­tiknir av at fáa donsku ríkis­veitingina út úr før­oyska pen­i nga­rensl­i n­u m, tí hon skuldi—ein og olju­ inn­tøkur—vera til ógagns, at hesi ganga und­a n at fáa til­ feing­is­g jaldið frá fiskivinnuni í lands­kassan.   []

Álvarsligir vansar við uppboðssølu… (s. 15) a­ vtalur við keypar­a rnar úti í heimi, tá bæði leveransa og vørudygd eru rímiliga trygg gjøgnum góða stýring av framleiðsluni. Fyritreytin fyri at hetta skal lata seg gera, er at vinn­an hevur møguleika fyri at legg­ ja tað samlaða virksemið til rætt­is, tvs. stýra fram­leiðslu­ flow­inum í allari virðisketuni. Hetta merkir at trygg rætt­ indi til at fiska ávísar nøgdir av fiski og skilagóð tilrætta­legg­ ing av framleiðsluni eru við til at geva størri inntøkur til tað før­oyska samfelagið burtur úr somu nøgdini av fiski. Hetta merkir ikki at øll skip og øll virkir í Føroyum skulu samlast í vertikalari in­te­g ratión, tí hetta kann skapa eina ov stirvna skipan, har eingin kapping er mill­ um aktørarnar á markn­a ð­ in­u m. Men royndir úr bæði Før­oy­u m og øðrum londum vísa okk­u m at vertikal inte­ gratión er ein skilagóður máti at trygg­ja góða virðisskapan. EIN HÓSKILIG UPPBOÐSSØLA ER GÓÐ Hóast ein ov stór uppboðs­søla er skaðilig, merkir hetta ikki at man als ikki skal hava eina uppboðssølu. Í USA hevur man ávísa uppboðssølu, uml. 10 prosent, í summari fiskivinnu, fyri at fiski­v innan skal kunna keypa og selja ávísan part av rættind­ un­u m og harvið leggja virk­ semið betur til rættis. Summi fiskifør kunnu hava trupulleikar av at ein­hvør kvota av einum fiska­slagi ikki kann fiskast upp uttan at hava einhvørja kvotu av øðrum fiskaslagi, tí fiski­skapurin er blandaður. T.d. kann hýsu­ kvot­an ikki fiskast upp, tí tosk­ u r er uppíbland­a ður í fiski­skapinum. Við at hava

ávísa uppboðssølu kann reið­ arí­ið keypa ella selja rættindi og harvið tryggja at samsvar er millum kvoturnar. Somuleiðis kann eitt skip hava trupulleikar eitt árið, t.d. við maskinuni, og tískil hava brúk fyri at selja kvotur til ann­að reiðarí, sum kanska hev­ur avlopsorku. Ein ávís uppboðssøla kann burt­ur. Onki er komið síðan og ong­in sum vendir sær til so­statt brúkast til at tryggja sam­svar millum tørv og rætt­ HT um hetta fær svar.” Sambært Norðurlendska indi. Ídag verður hetta sam­ Kon­vent­ión um Sosiala Trygg­ svar tryggj­að við at reiðaríini ing, sum Før­oy­ar eru part­ gera sín­á­millum avtalur, men ur av, eru sjófólk úr øðrum hetta kann eins væl skipast á Norðurlondum ið sigla undir al­menn­um marknað. Ein upp­b oðssøla eigur norskum flaggi, frítikin fyri at rinda heilsu­g jald í heim­ so­statt ikki at hava fokus á landinum. Uttan mun til at taka tilfeingisgjaldið inn hetta verða føroyingar ið sigla frá vinn­uni, men heldur á at við norskum skipum kortini tryggja at fiskivinnan kann kravdir eftir gjaldi til Heilsu­ leggja sítt virk­semi smidliga trygd.   [] til rættis.

Heilsutrygd ‘er farið púrasta í svart’: Blokkerar… (s. 30)

Dánjal Jákup Meinertsson.

Dánj­a l Jákup Meinertsson. “Men Heilsutrygd nyttar onki at tosa við, tí man fær onki svar. Seinast eg hoyrdi nakað frá teim­um, var tá tey søgdu seg bíða eftir einari lógarbroyting. Siri Stenberg leðgi eitt upp­ skot fyri tingið sum skuldi heimila undantøku og end­ ur­g jaldi. Uppskotið var púra høpis­leyst óumhugsað, sum eg eisini vísti Trivnaðarnevnd­ini á, og tað kom ongantíð aft­ ur úr nevndini. Tingið fór í summar­frí og so datt tað

Eitt dømi omanfyri um uppboð av fiskirættindum, har ein fyri­tøka hevur bjóðað mun­andi meiri enn til­feing­is­ rentuna fyri rættindini til at fiska—her er boðið so nógv at tað ikki er nokk til sjálvt dekn­ings­bidragið. Harvið er als ikki nokk til fastan konstnað, normalprofitt og intramarginalan vinning, soleiðis sum teoriin annars sigur at fyritøkur bjóða. Her er tað at tað lekur millum teori og praksis. Henda uppboðssølan er ikki nakað eindømi. Hervið tøm­ir vinnan seg sjálva fyri arbeiðs­kapitalin, sum er al­ neyð­ugur fyri at gera neyðugu íløg­urn­ar til endurnýggjan av fiski­flot­an­um og til at gera íløgur í meirvirking á landi.

TILFEINGISGJALD HELDUR ENN UPPBOÐS­SØLU Ein nógv betur loysn enn ein stór uppboðssøla av stutttíðar fiskirættindum, er at áseta eitt til­feingis­g jald sum tekur tað úr vinn­u ni ið tað almenna eigur at fáa, men sum sam­ stundis letur vinnuna hava tað eftir sum vinnan eig­u r at hava. Hetta er tann loysnin sum eg og onnur vegna Sambands­ flokkin settu fram í einum upp­skoti frá november 2016. Øll nýggj rættindi skul­u sjálv­sagt bjóðast út sum lang­ tíð­ar ­rættindi, soleiðis at eing­ in pol­it­isk útluting eigur at fara fram. Samgongan eigur at legg­ ja seg eftir at fáa skila­góð­a r loysn­ir fyri vinn­u na og fyri sam­felagið.   []


38

SJÓGVUR & FÓLK — #4

lands­kassan—men tað verður stokk­ut—so er talan um eina upp­­skrift til ein niðurtúr fyri okk­um øll. Vit vóna tí at pol­it­ ik­ararnir hóast alt fara at bet­ra ver­andi uppskot um nýskip­an og umhugsa partar av tí av nýggj­um, so ikki vinnan fær alt ov stóran skaða.”

So nógvur kapitalur krevst… (s. 1) astu tøknini. Til døm­is hava Tróndur í Gøtu og Finnur Fríði ligið í fremst­u røð í at køla fiskin rætt; har hava vit sæð ítøkiliga at skulu vit í Føroyum vera før fyri at fáa makrel av hægstu dygd til lands, so krevjast skip ið eru útgjørd við rættari útgerð til køling og sera dugnaligar mann­ingar við røttum kunn­ leika og førleikum.” Umsitingarleiðarin við­ merkti víðari: “Tann sann­ roynd at skip við tí mest fram­komnu útgerðini megna at fáa til vega bestu góðsku og hægsta prís, merkir eisini at fleiri nýmótans skip eiga at koma inn í flotan—og har­ við tryggja at tann føroyska upp­sjóvarvinnan verður ment víð­ari fyri at kunna virka allan upp­sjóvarfisk í Føroyum.” Menningin av uppsjóvar­ vinn­u ni er soleiðis í stóran mun tengd at kapitali og íløg­ um; men her tykist fiski­v innu­ ný­skipanin ikki at taka støði í veru­leikanum, segði Tórheðin Jensen. “Lat okkum ímynda okk­ um eina ætlan um at byggja eitt nýtt skip til upp­sjóvar ­f­iski­skap. Tilboðið frá skipa­ smiðj­uni liggur sannlíkt um 300 milliónir krónur. So skip­ ið skal onkursvegna fíggj­ast. Av tí at lán til bygging av skip­ um eru so stór sum tey eru— og at teir føroysku pen­inga­

MARIA OLSEN

stovnarnir hava lógar­ásetingar um hvussu nógva fígging teir kunnu veita ein­um einstøkum kunda—er neyðugt at fara eft­ ir fígging í útlendskum pen­ ingastovnum. Men tað er sum so altíð eis­ini ein spurningur um pen­ingastovnar yvirhøvur, før­oyskir ella útlendskir, uttan himpr vilja veita lán til nýggj skip. Bankar eru ikki bláoygd­ ir, og fara sjálvandi at meta um váðan—um reiðaríið fer at megna at gjalda tann lænta peningin aftur. Aftur her er ósamsvar millum politiskar ætlanir og veruleika.”

feløgini fara at arbeiða eftir stuttíðar profit-maximering, heldur enn at arbeiða langsikt­ að, av tí einfaldu orsøk at tey ikki hava trygg brúks­ r ætt­ indi til kvotur, og feløg sum bara ráða yvir kvotum í stytt­ ri tíðarskeið kunnu ikki gera langtíðar íløgur. Út frá hesum fer tað ikki at bera til at gera íløg­u r í nýmótans og fram­ kom­in skip, og bankar fara ikki at kunna ella vilja veita lán—og tað fer so aft­ur, longri frammi í virðisketuni, at hava við sær at fiskurin ikki kann selj­ast til teir best­u marknaðir­ nar men endar ístaðin á ÁLVARSLIG HÓTTAN teimum bílig­a ru marknaðun­ Við øðrum orðum, uttan lang­ um, sum eis­ini merkir at út­ tíðar­loyvi fer illa, um yvir­ f lutn­ingsvirðið verð­u r lægri. høvur, at bera til at fíggja nýggj Men tann hótt­andi spiralurin skip til uppsjóvarvinn­u na— nið­ u r­ eftir steðgar ikki har, stuttíðarloyvi føra við sær at segði Tórheðin Jensen, og vísti

Tað er ein búskaparlig ólukka fyri skip, flakavirkir, vinn­una á landi, og tískil alt sam­felagið, at vit ikki veiða fisk­in meðan hann er at fáa, tí hann er burtur sum døgg fyri sól tá livilíkindini broyt­ast aft­ur. grundgeva fyri hví so stórar broytingar eru í veið­ini, kun­ IT HOYRA við jøvnum nu vera sera villeið­andi og millumbilium í tíðinda­ ein avskeplað mynd av veru­ fjøl­miðl­un­um um fiskihagtøl leik­ a n­ u m, um ikki verður frá Hagstovuni viðvíkjandi greitt frá hví so er. Um vit tí ið landað verður av fiski av skulu sammeta veiðihag­tøl­ før­oyska landgrunninum. Tey ini á tosk­i í ár við undanfarin flestu sum hoyra hesi tíðindi, ár, og út frá hesum gera eina øtast við hvussu lítið er til av met­ing av toskastovninum við toski við Føroyar, og ein skilir Føroyar, so eru vit heilt úti í tey væl. Tey hoyra jú onga togunum. grundgeving fyri hví so lítið Tann samlaða veiðiorkan verður avreitt. á innara landgrunninum við Veiðihagtøl, sum sam­meta Før­oyar er nú bert cirka 30ár við undanfarin ár utt­an at 40 prosent av tí hon var tey

V

ik­arar so lítið við í tí sum fyri­ ferst á grunninum? Er støðið so vánaligt, at heldur ikki teir hava fingið við hvør orsøkin er til at so lítið er fiskað og av­ reitt av Føroya grunnin­um, og at tað einki hevur við nið­u r­ fisk­ing av fiskastovn­unum at gera? ORSØKIN TIL SO LÁG TØL? Tað var góð tilgongd av tosk­i við Føroyar í fjør, og munandi størri tilgongd er í ár, men vit síggja einki aftur í landingarnøgdum og hag­tøl­ um. Størru línuskipini hava als ikki veitt á grunninum í vet­ur. Tey hava roynt á New Found­lands bankunum, og

nú eru fleiri av teimum farin at veiða við Grønland, ella eis­ ini eru tey innhandling­ar­skip har yviri. Allir skipaeig­a r­a r sum kunnu, vilja vera leys­ir av Føroya grunn­in­um, tí so trup­ ult er at dríva fiski­skap her. Út­róðr­a r­f lotin er tódnaður niður í nakrar fáar bátar, tí har fæst hvørki manning ella egnar­ar á landi. Tey fáu skip­ ini sum eru eftir á grunninum eru “hegnaði” úti av øllum nýti­ l igum fiskimiðum, við kass­um og friðingum, ja sjálvt Før­oya Banki er hermetiskt lukk­aður. Eingin fær tí vent sær á grunninum, og eingin slepp­u r at veiða har fiskurin held­ur til. Tískil eru lítlar og

Tórheðin Jensen, umsitingarleiði, Varðin.

Stovnsrøkt er eisini at fiska nóg mikið tá nógv er til Osmund Justinussen

til uppboðssølu av fiskirætt­ ind­um sum “uppskrift til ein niður­túr” fyri fiskivinn­una og sam­felagið. “Tann eyka kostnaðurin sum uppboðssøla av kvotum hev­u r við sær vil sjálvsagt minka um førleikan og hugin hjá fyritøkunum í fiskivinnuni at gera íløgur í vørumenning og marknaðarrøkt, og førleik­ in at kappast um prís fyri at vinna góðar marknaðir verður eisini skerdur tá minni er í kass­anum. Hetta kemur so við og við, kanska skjótari enn vit hugsa, at føra til lægri útflutn­ ings­prísir, sum síðani fer at síggj­ast aftur í lægri prísum á kvotum á uppboðssølu—tað bítur seg í halan. Til end­a n fer rentabiliteturin hjá tí før­ oysku fiskivinnuni at minka so mikið at lánitreytir frá láni­stovnum koma at síggjast aft­ur í hægri rentum, sum aft­ ur lækkar um kappingarførið hjá okkara fiskivinnu á al­ tjóða marknaðinum. So hóast summi í fyrstani fara at síggja hetta sum skjótan vinning fyri

KANN STEÐGA KLEKING “Hyggur tú eftir konstnaðum hjá einum reiðaríi, so eru av­ skriv­ingar, viðlíkahald og hýr­ ur ein lutfalsliga stórur partur av teimum samlaðu kostnað­ un­um,” legði Tórheðin afturat. “Tað at feløgini ikki fáa lán frá bank­unum undir einari skip­ an við uppboðssølu av fiski­ rætt­indum vil eggja reiðaríini til at ótvega sær bílig, og har­ við minni góð og meira gomul skip. Somuleiðis vil skipanin eggja til at minka um hýr­u­ kostn­aðin, og tað kann gerast við, í stóran mun, at hava út­ lendska mann­ing. Og royndir vísa eisini at føroyingar fara ikki til skips um teir kunnu for­vinna líka nógv á landi, sum jú er væl skilligt. So ein tí­lík skipan vil við tíðini føra við sær at fleiri og fleiri føroying­ar fara at velj­a sjólívið frá, og útlend­ingar fara at taka arb­eiðini umbo­rð.” At vera fiskimaður á dekk­ in­um er samstundis ídag ein væl kendur og væl virkandi lið­u r í tilgongdini at klek­ja yvir­menn—skapa áhuga fyri og leggja lunnar undir útbúgv­ ing sum maskin­menn og navi­ gatørar, vísti Tórheðin á. “Allarflestu maskinmenn og navigatørar hava fyrst verið til skips sum dekkarar, og aft­ an á nøkur ár velja teir at fara upp á skúla, sum sagt verður. Tað er sannlíkt at ein slík lóg­gáva sum nú er í umbúna vil steðga hesari klekingar­ leið.”   []

góðu toskaárini í til dømis 1996-1997, tá fiskað blivu um 45.000 tons per ár. Tað tykist sum at heldur ikki okkara politikarar hava skilt hví so lítið verður veitt á land­g runninum. Vit hoyrdu eitt kvøldið tríggjar floksfor­ menn viðgera ta nýggju fiski­ vinnu­skipanina í SVF, og har var lítið at heinta tá tað kom til vitan um vinnuna. Teir eymk­aðu seg um at stovnarn­ir vóru so niðurfiskaðir og vón­ aðu at teir komu fyri seg aftur! Fylgja okkara ábyrgdar ­pol­it­


39

SJÓGVUR & FÓLK — #4

‘Rokna við roki’—Eyðun Hansen

Toska- og hýsustovnar undir Føroyum ferðast av og á út um landgrunnin og ‘hvørva’ fyri síðani at koma afturíaftur, og eru nú við at venda aftur eins og í 1990unum—ein møguleiki ið Eyðun Hansen vil hava fiskifrøðingar at umhugsa. Búi Tyril

V

ESTMENNINGURIN Eyð­u n Hansen, fyrr ­v er­ andi fiskimaður og skipari, er far­in undir eitt arbeiði sum lein­ g i man hava verið til­ trongt: at seta fiskifrøðingum í Havn beinleiðis spurningar og geva teimum konstruktivt mót­spæl við høvi. Hann si­ gldi sum skipari í 1990unum, long­u tá við drúgvum roynd­ um sum fiskimaður, og gjørdi almenn­ a r eygleiðingar um tosk­in sum bleiv burtur fyri seinni at koma óvæntað aftur. Eitt nú vóru hann og Helg­i Foss­dal (tá Nielsen) úti alment seint í 1992 og mótsøgdu ein­ ari annars víða viðtiknari frá­søgn um at fiskaloysið í 1990-92 stóðst av at toskurin og hýsan vóru ‘uppfiskað’ og stovn­a rn­i r ‘oyddir’—nei als ikki, meintu teir báðir skipar­ arn­ir, fiskurin hevði verið utt­ an fyri landgrunnin tí ov lítið av æti hevði verið á grunn­in­ um, men var nú í ferð við at koma inn aftur, tí nú var aftur meira føði at síggja. Tað vísti seg teir báðir vest­menningarnir fingu rætt, og árið eftir gjørdist byrjanin til tann rokfiskiskap sum tók seg upp seinni. Eyðun Han­ sen meinar at nakað líknandi er nú í spæli, tó við tí muni at hesuferð hevur talan ikki ver­ ong­ar landingar, men bert hag­tøl við ongari frágreiðing um hví so er—og tí verða hesi hag­tøl villeiðandi! Tað er ein búskaparlig ólukka fyri skip, flakavirkir, vinn­una á landi, og tískil alt sam­felagið, at vit ikki veiða fisk­in meðan hann er at fáa, tí hann er burtur sum døgg fyri sól tá livilíkindini broyt­a st aft­ur. Ikki síðani 1997-98 hava livi­lík­indi hjá fiski á Føroya grunn­inum verið so góð, sum í ár. Her er bæði nebbasild og toska­sild (hvítings­bróð­ur), og somu­leiðis er eis­ini tann rætti sjóv­ar­hitin við botn­in. Eg havi ígjøgnum mong ár víst á nær góður toska­ fiski­skap­u r kann væntast við Før­oyar, og hvat orsøkin er til tess. Hálvt til eitt ár eftir at El Niño hevur verið í hædd­ ini í Stillahavinum, so ávirkar hetta sjóvarhitan við botnin

ið um beinleiðis fiskaloysi men held­u r um vánaligt fiskarí. Tað at trolbátar nú í yvir eitt ár hava fingið meira tosk enn nakr­a n­t íð, bendir—saman við øðrum umstøðum, eitt nú í veðurlagnum—á at veru­ ligt toskarok kann væntast um stutta tíð, sigur hann, og skoyt­ir uppí at nakað tað sama kann væntast fyri hýsuna. “Fiskurin bítur illa tá ið nógv er til av nebbasild,” segði Eyð­u n Hansen við Sjógv & Fólk, “men so skjótt føðin minkar bítur hann lættari. Tí hava trolbátarnir fingið so nógvan tosk hetta seinasta góða árið, men roknast kann

við at húkaflotin eisini skjótt fer at merkja til tann nógva fiskin sum er við at taka seg upp. Føðin minkar oftani tá ið tað blívur kaldari, og tá tekur toskur húk aftur. Og hesin fiskur er ikki komin úr ongum—tá vit síggja stórar steinar í maganum á fiskinum hevur hann helst verið niðri á heilt øðrum dýpi og er nýliga komin inn aftur á grunnin.”

kring botnf iskiskapin un­ dir Føroyum. Eitt sum hann hevur fest seg við er at fis­ kaloysi er einki nýtt fyribrigdi, staðfest langt áðrenn nøkur nútímans veiðitól vóru til. Hetta metir hann sum prógv fyri at niðurgongd í fiskastov­ num nýtist ikki altíð at hava nakað við fiskarí at gera. Eyðun heldur at Havsto­ van er vorðin betri við árunum at taka meira í álvara ta vitan ‘EYÐSÝNDUR VERULEIKI’ sum fiskimenn hava, hóast Eyðun Hansen hevur nærlisið hendan vitan sjáldan man vera hagtøl yvir fiskiskap langt af­ vísindaliga skipað. tur í tíðina umframt ymiskt “Ein trupulleiki sum læt­ av tí sum fiskifrøðingar hava tliga uppstendur við persó­ sagt alment um viðurskifti num og stovnum ið varða av

vísindaligum arbeiði, er at tey kunnu gerast ‘innilæst’ í tí tey arbeiða við frammanundan og avvísandi móti nýggjum tilfari sum ikki passar beint inn í teirra verandi ástøði. ĺ so máta eru tey neyvan øðrvísi enn flest øll onnur; men kan­ ska vit onnur kunnu hjálpa teimum eitt sindur har tað er møguligt, og kanska onkuntíð geva teimum okkurt nýtt tilfar. Vísindafólk kunnu ikki altíð fylgja við í tí sum hendir úti á feltinum, og fakta verða í tí verðini ikki roknað fyri na­ kað fyrr enn tey eru staðfest og løgd fram eftir góðken­ dum leisti. Tí kann tað taka langa tíð hjá teimum at koma ajour við tað sum fyri onnur er eyðsýndur veruleiki.” NEYVARI MYND Sum dømi nevnir Eyðun at av tí at tað enn ikki er vísinda­ liga skjalprógvað at toskurin og hýsan viðhvørt fara út á djúpt vatn, so er tann almenni ‘sannleikin’ framvegis at hesin fiskur búleikast einans á land­ grunninum. Hartil kemur at traditiónin hjá tí fiskifrøðiligu ráðgev­ ingini er mestsum automa­ tiskt, hvørja ferð minni av fiski hevur verið at fáa, at ganga út Trolbátar við bryggju í Leirvík.

MARIA OLSEN

á Før­o ya ­l eiðini og harvið alt gróðrar­lív og sostatt eis­ ini fiski­skapin á grunninum, sama er eisini galdandi hesa­ ferð, eftir eina sera máttmikla El Niño í fjør, sum helt áfram heilt út í november, tá hon tók av aftur. Tó vísir hon seg nú aftur at taka til, so kanska fer tað at líkjast árunum 1997 og ‘98 til fiskameingi á grunnin­ um—men tó ikki í land­ing­ar­ hag­tølum. Um vit hyggja eftir veiði­ tøl­u m fyri Føroyar tey sein­ astu 80 árini, so hevur miðal­ veið­in av toski verið um­leið 25-27.000 tons um árið. Tey bestu árini upp ímóti 50.000 tonsum, og tey vána­lig­astu niður á 17.000 tons. Í f jør veiddu vit bert 7-8.000 tons av toski á land­ grunn­in­um, og í ár verða tey ikki meira enn møguliga eini 9.000 tons.

At vit ikki taka meira úr stovninum, nú høvi er til tað, er skilaleys røkt av tilfeing­ in­um, og ikki minni enn ein ólukka fyri vinnuna á sjógvi og landi. Hetta er ikki tí at fiskurin ikki er til, men tí vit sleppa ikki framat til at fiska hann. HVUSSU MIKIÐ KUNDU VIT TIKIÐ AV TOSKI Í ÁR Eg eri ikki í iva um at vit kund­u í minsta lagi veitt 25.000 tons av toski á Føroya grunn­inum í ár, og í fjør kund­u vit havt veitt 20.000 tons og eis­ini munandi meir­a av hýsu, utt­ an at ganga stovninum ov nær. Vegna stongd økir har, sum okkara bestu toska- og hýsu­leiðir eru, og vegna aðrar regul­eringar koma vit bert at fiska ein triðing av hesi nøgd. Vit koma tískil at missa eitt virði á umleið 270 milliónir

krónur (16.000 tons á 17,00 kr/kg í miðal = 272 mió. kr.) av toska­fiskiskapinum bert í hes­um árinum. Og vit koma ong­a n­tíð aftur at veiða eina “miðal nøgd” av toski og hýsu, um ikki onkur vaknar, og ger tær broytingar sum skulu til fyri at fáa tað atkomuligt at veiða hesar nøgdir. Tað kann vera at samfelag­ ið hevur ráð at missa allar hes­ar milli­ón­irnar vegna góða makrel- og svartkjaftaveiði, og somuleiðis met nøgd av ali­ fiski við góðum prísum. Men hvørki skip­ini og mann­ing­ arn­ar sum veiða tosk og hýsu, ella flakavirkini á landi, hava ráð til at vit ikki gagnnýta okk­ara tilfeingi meðan tað er á grunninum. Enn hevur línuveiðan ikki merkt so nógv til hækkaða toska­ m eingið, men snellu­ fiski­skap­urin á Norðhavinum

í vár merkti tað væl. Tað hev­ ur oftani fyrr víst seg at tá umstøðurnar á grunnin­ um eru sum tær eru nú, so er tað trolreiðskapurin ið fær meira burturúr, og seinni er tað línan. Hetta vístu eisini yvir­ lits­trolingarnar hjá Magnusi Heina­son í vár, og sama er hjá smærru trolbátunum. KVOTASKIPAN ÓNÝTILIG TIL BOTN­FISK Nakrir trolbátar vóru í Skot­ landi til sandblásingar herfyri. Manningarnar søgdu frá at all­ir fiskimenn sum teir tos­ aðu við har niðri søgdu við teir: Gerið tit bara ikki ta dára­gerð, at tit fara undir at brúka kvota­skipan til botnfisk, eins og vit hava, tí hon er heilt oyðileggjandi! Sama kunnu vit siga eftir tær roynd­ir vit høvdu við kvotaskipan við Føroyar í 1990unum.   []


40

SJÓGVUR & FÓLK — #4

Nýskipan í fiskivinnunin krevur… (s. 11)

Fiskivinnan fær við hes­u m størri ótryggleika við upp­boðs­ sølu, hægri til­feingis­g jøld enn í 2019, og hvussu nógv verður átti luturin til upp­boðs­søl­una sett­a r í gildi. Umsitingin hjá vinn­urn­ar í granna­lond­un­um ver­andi rætt­indi. Her eru fleir­i at tikið støði í hesi miðal­veiði, Løgtinginum hevur áður stað­ um­framt verri treytir við­v íkj­ fiska­ s løg sum hava stóran heldur enn í einum til­vild­ fest at ásetingarnar eru ein andi ognarskapi og fígg­ing. Eisini er vert at vísa á at týdn­ i ng fyri ávísar bólkar ar­ligum tali, har 25 pst. av null­itet­u r, av tí at tær stríða sum t.d. gul­laks­u r í føroysk­ 30.000 t. og minni skulu selj­ ímóti einum altjóða sáttmála um sjógvi eins og lodna og ast á uppboðssølu. sum Løgtingið hevur samtykt botnfiskur í ís­lendsk­um sjógvi. Tá ið út við ein triðing­ við lóg. Av­leiðing­a rnar av hesum eru ur av kvotunum skal lutast Samanumtikið eiga hesar tí ókendar. út umvegis uppboðssølu og áset­ing­arnar at verða útsettar Heimildin at lata út menn­ menn­ingarætlanir, er greitt í síni heild, inntil Landsstýrið ing­a r­k votur er hækkað upp í at hetta fer at raka fleiri feløg hevur fingið greiði á hvørjar sjey prosent av teimum saml­ hart á botnlinjuni. Tað eru møgu­leikar Løgtingið hevur aðu føroysku kvotunum. Til­ í høvuðsheitum tey síðstu at gera reglur á hesum øki. sam­ans skal sostatt útvið ein tons­ini ið skapa yvirskot í frá at orsøkin til støðuna kann trið­ingur av fiskiveiðirætt­ind­ úrslit­inum, og tí fer hetta at NIÐURSTØÐA un­um lutast út ígjøgnum upp­ merkj­ast munandi harðari í tí Samanumtikið mælir Føroya bara finnast í ovurfisking—og boðs­sølu og menningarætlanir enda­liga úrslitinum. Reið­a ra­felag staðiliga frá at at niðurskurður á fiskiveiðina kom­a ndi árini. Hetta er ein sam­ t ykkja uppskotið í ver­ má tí vera einastu ráð fyri at lut­fals­liga stórur partur, og tí OGNARSKAPUR andi líki. Ein nýskipan í fiski­ fáa rættlag í aftur og ‘endur­ verð­ur skotið upp at luturin til Reiðarafelagið hevur áður vinn­uni eigur at byggja á eina reisa fiskastovnarnar’ sum menn­ing­a r­k votur fer burtur mót­mælt teimum ásetingum breið­a ri semju, og tí átti ver­ tikið verður til. At veruleikin tó ikki er so av partinum til uppboðssølu sum hava til endamáls at seta andi skipan at verðið longd. ístað­in. Heldur ikki átti at for­boð fyri útlendskum ogn­ Óviss­u rn­a r viðvíkjandi upp­ einfaldur, er nakað sum alsamt ver­ið møguligt at latið menn­ ar­skapi í fiskivinnuni. Mælt boðs­sølu, miðsavnan og ogn­ fleiri noyðast at viðurkenna, so ing­a r­k votu burtur av smáum verð­ur í fyrsta lagi til at hes­ar ar­ skapi eru framvegis sera hvørt sum meira vísindaligt før­ o ysk­ u m kvotum á t.d. ásetingar verða útsettar, inn­ stór­a r, og spurnartekin kann tilfar fyriliggur. Eitt er at tann núverandi Flem­i sh Cap, Eystur­g røn­ til greiða er fingin á hvat er setast við um umsitingin er landi og Irminger­h av ­i n­u m, møguligt í mun til sáttmála­ til reiðar at átaka sær allar tær stjór­in á Havstovuni, Eilif har rættindini frammanundan skyldur Føroya. nýggju uppgávurnar viðvíkj­ Gaard, tykist opin yvir fyri leika sum onnur enn eru smábýtt. Í øðrum lagi verður mælt andi eftirliti sum lógar ­upp­ kunn­ vísinda­fólk hava um viður­ Mørkini fyri nær toskur til at slíkar ásetingar bert skot­ið leggur upp til. og hýsa kunnu seljast á upp­ verða galdandi frameftir, so­ Alivinnan í Føroyum hev­ skifti av týdningi fyri arb­eiðið boðs­sølu eru lág sam­an­bor­in leið­is at reiðarí sum hava skip­ ur verið ein sólskinssøga sein­ hjá fiskifrøðingunum. Ein við miðalveiðuna av hes­u m að sítt virksemi innanfyri teir astu mongu árini. Hon hevur ann­ar táttur er at havfrøð­ f iskasløgum undir Før­o y­ karmar sum hava verið gald­ eitt anti-trust mark uppá 50 in hevur ment seg nógv tey um tey seinastu mong­u ár­ andi síðan miðskeiðis í níti- pst., trygg lang ­tíð­a r­loyv ­ir til seinn­u ár­ini og er nú við til at ini. Miðalveiðan fyri tosk árun­um, kunnu halda fram. før­oysku firðirnar við støðug­ geva eina størri og neyvari vís­ á land­ g runninum síðan Í triðja lagi er óheppið at um tøkugjaldi, lagalig­ a r inda­liga mynd av tí vistfrøði­ 1960 er umleið 22.000 tons, munur verður gjørdur á eig­ regl­u r um útlendskan ognar­ liga veruleikanum í havinum. og miðalveiðan fyri hýsu ar­um við ymiskum tjóðskapi, skap, onga uppboðssølu og sama tíðarskeið er 15.000 t. so­leiðis at ávísir útlendskir ann­ a rs ongar avmarkingar MUNUR Á 10 OG 45 Reiðara­felagið mælir tí til at eig­a r­a r verða viðfarnir á øðr­ fyri virksemi og framleiðslu Men vísindaligir stovnar og mørk­ini fyri nær toskur og vísi hátt enn aðrir. At út­lend­ yvir­høv­u r. Munurin millum teirra innarbeiddu vanar og hýsa verða seld á uppboðssø­ ing­a r við ymiskum tjóðskapi hes­ar vinn­ur gerst við hesum siðir broytast ikki so frá degi lu verða hækkað, soleiðis at ikki hava somu treytir at virka upp­skot ­inum alstórur uttan til dags. “Trupulleikin er framveg­ mørk­ini í størri mun svara til und­ir, er ein óheppin boð­ hald­g óðar grundgevingar. eina søguliga miðalveiði. skap­ur at senda umheiminum. Fiski­v innan verður við hesum is har við einari gjógv mill­um Viðvíkjandi botnfiski í Harumframt er greitt at upp­skoti verri stillað á øllum teoretiska og praktiska vit­an Bar­ents­havinum fer uppskotið upp­skotið fer at krevja stóra økj­u m í mun til alivinnuna, um fiskivinnu og fiska­stovnar,” at hava álvarsligar avleiðingar fíggjar­ l iga orku at keypa og Reiðarafelagið metir ikki segði Eyðun Hansen, sum fyri verandi rættindahavarar. minni­luta­eigarar út. Tað fer at at góðar grundgevingar eru nýliga hevði fund við umboð fyri Havstovuna fyri at fáa Skot­ið er upp at 25 prosent hava stórar fíggjarligar avleið­ fyri hesum politikki. skulu bjóðast út tá ið kvotan ing­ar fyri feløgini, um tey Í viðmerkingunum verður svar upp á spurningar hann er 30.000 t. ella minni. Hó­ sjálv skulu keypa ognarlutin stað­fest at marknaðarstøðan hevði sett teimum. “Tey tosa ast kvotan er høg í løtuni, eru hjá útlendingum. Harafturat fyri fisk og fiskavørur yvir­ tí­verri ofta framvegis sum um lækk­ingar í væntu sambært eru fleiri møguligir keyparar høv­ur broytist støðugt, og at at svarið upp á allar trup­u l­ vís­indaligu ráðgevingina og í Føroyum útihýstir orsakað kapp­ing­ar­føri er ein fyri­treyt leik­a r er at skera niður á fisk­ av­taluna millum Noreg og av anti-trust reglum, meðan fyri at kunna gera seg gald­andi arí­ið, sjálvt um fleiri og fleiri Russ­l and. Miðalveiðin hjá aðr­ir møguligir keyparar eru í einum støðugt broyti­lig­um av teimum vita fullvæl at so hes­um skipum seinastu tígg­ju úti­hýst­i r vegna útlendskan marknað. Við hesum upp­ einfalt hongur tað ikki sam­ árini er umleið 24.079 t., og ogn­ar­skap. skoti versn­ a r kappingarfør­ an. Men har kunnu jú eisini tá lagt verður upp fyri vant­ Løgtingið eigur tí at ið hjá vinn­u ni munandi, tí vera ymisk onnur atlit inni í andi avtalu við Noreg í tíð­ krevja av Landsstýrinum at før­oyska fiski­v inn­a n skal myndini sum vit ikki hoyra so ar­ skeiðnum 2011-13 hevði at hesi viðurskifti eru greið, virka undir verri kørm­um enn nógv um—relatiónir millum miðal­veiðin verið 25.219 t. Tí áðr­enn nýggjar reglur verða vinnan í grannalond­u n­u m. persónar, karrierur og hvørt av sínum, kanska politikkur Dømi við Flemish Cap sum vísir hvussu skipanin kann virka komandi ár, har landsstýrismaðurin velur við­hvørt.” at selja 25 prosent av kvotuni á uppboðssølu og at lata 7 prosent til menningarætlanir; tað er greitt “Eg konfronteraði ein av at hetta hevur fíggjarligar avleiðingar fyri verandi reiðarí sum dríva fiskiskap á Flemish Cap. teirr­a dugnaligu havlívfrøð­ ing­um við eitt dømi sum eg Kvota 2018 Kvota Føroya (22,35%) Menningarkvota 7% Uppboðssøla 25% Verandi 2018 vísti teimum, um tveir steinar 11.145 tons 2.491 tons 174 tons 579 tons 1.738 tons úr maganum á einum toski sum vigaðu so mikið sum 33

tann føroyska fiskivinnan verð­ur verri stillað enn í lond­ un­um kring okkum, har vinn­ an hevur lægri ella einki til­ feing­is­g jald, langtíðarloyvi og onga uppboðssølu og í mong­ um førum lægri hýrur. Hetta set­ir føroyska fiskivinnu í eina verri støðu enn kapp­ i ng­ a r­ neyt­a rn­ir í grannalondunum, sum fiska somu fiskasløg av somu stovnum við somu skip­ um, og sum framleiða somu vør­u r til sama marknað sum tey føroysku skipini.   [] og 45 gram ávikavist; hesin hav­lívfrøðingur hevur nevni­ liga pástaðið at teir steinar sum toskur tekur inn fyri at koma niður í dýpi eru ikki tyngri enn upp til umleið 10 gram. Men nú fekk hann so høvi til at umhugsa ein ann­an møguleika—og harí hong­u r eisini spurningurin hví toskurin tekur so tungar steinar í seg, um ikki tað er tí hann fer niður á nógv størri dýpi enn tað sum er á land­ grunn­inum.” ‘VILLEIÐA’ ĺ einum almennum skrivi har hann greiddi frá sínum fundi við Havstovuna, staðfesti Eyð­un Hansen m.a.: “Fiski­ frøð­ing­a rn­ir koma altíð 3-4 ár aftan á fiskimannin og siga at nú er fiskurin her; men tá kunna tølini ikki brúkast til nakað. (…) Tað kom eisini fram á fundinum at við tí máta sum fiskifrøðingarnir arbeiða uppá, vilja teir altíð verða fleiri ár aftaná, meðan teir sum arb­ eiða 24-7 á havinum síggja broytingarnar í natúruni. Vit komu eisini inn á hví ong­ in toskur er á Føroya Banka. Fiskifrøðingurin meinti tað var tí stovnurin var ov seint friðaður. Men tað samsvarar ikki við 2006/07; tá seinastu línuskipini vóru har, høvdu tey brúkiligt toskafiskarí. Í fjør søgdu fiskifrøðingarnir at nógv hýsu yngul var til. Trol­ bátarnir fáa nógvan fisk nú, men tað mesta er 4-8 ár ára gomul hýsa, og tað mesta av toskinum teir fáa er 4-6 ár. Hví hava fiskifrøðingarnir einki sagt enn um hvar tann hýsan og toskurin eru komin frá?” Hann legði afturat, meira hvass­liga: “At fiskifrøðingar ganga runt og villleiða polit­ ik­a rarnar og skúlar, og bert fortelja at ov nógv verður fisk­ að, og ikki fortelja um fiska­ loysi fyrr, stongdar leiðir, og hvussu nógvir fiskidagar eru tiknir úr skipanini, er skaði­ ligt fyri bæði land og fólk.”  []


41

SJÓGVUR & FÓLK — #4

Vit knýta Føroyar nærri umheiminum

við 2.900 fráferðum og komum árliga - beinleiðis úr Føroyum við serútgjørdum flogførum til 12 ymisk ferðamál

KE BI RE BA GR L I

Y PMANN AH A V N L L UND YKJAV Í K RC E LONA AN CANAR I A S S ABON

A A L BORG BERGEN ED I NBURGH MA L L ORCA MA L T A CH AMB E R Y

REYKJAVÍK FØROYAR

BERGEN

AALBORG EDINBURGH

BILLUND

Okkara flogfør eru serútgjørd til at flúgva upp á Føroyar

KEYPMANNAHAVN

Serføroysk tænasta Kappingarførir prísir CHAMBERY

Keyp ferðaseðilin á www.atlantic.fo ella við at ringja til søludeild okkara á tel. 34 10 00

BARCELONA LISSABON

MALLORCA

Vælkomin umborð MALTA

GRAN CANARIA

#FLÚGVAFYRIFØROYAR


42

SJÓGVUR & FÓLK — #4

Vil vera kent fyri at gera tað rætta.

NUMO er mannað við starvsfólki, sum hava drúgva starvstíð hjá løggildum grannskoðanarvirkjum í Føroyum og Danmark. NUMO veitir grannskoðanar-, ráðgevingar-, roknskapar- og bókhaldstænastur v.m. til feløg, persónar, einstaklingavirkir og onnur. Miðið hjá NUMO er at vera førandi innan trygga og dygga grannskoðan og ráðgeving. NUMO vil vera kent fyri at gera tað rætta. NUMO leggur seg eftir, at vera mannað við starvsfólki, ið hava hægstu teoretisku útbúgvingina og røttu førleikarnar. NUMO hevur kjarnuvirðini trygd og dygd, og verður arbeiðið útinnt við tí neyvleika og skjótleika, sum arbeiðið loyvir.

Búi Tyril — Fiskivinnan.com

V

ERANDI UPPSKOT frá Lands­ stýrinum um ‘fyrisiting av sjófeingi’ letur upp fyri spekulatión og korrup­ tión, av tí at tað gevur ov nógva makt til eitt embætisverk sum ikki er nóg álítandi. Tað sigur formaðurin í Føroya Fiskimannafelag, Jan Højgaard. “Umsitingin hevur ferð eftir ferð gjørt mistøk, eisini álvarslig mistøk, utt­a n tó at tað hevur víst seg at fáa nak­rar avleiðingar,” segði Jan Høj­gaard í samrøðu við Sjógv & Fólk. “Dømini eru fleiri, frá Anitu til óregluligar flyt­ ingar av loyvum… nóg mikið til at vit ikki kunnu hava fult álit á um­sitingini.” Sambært FF formannin kann um­sit­ingin ikki metast sum immun móti møguligum muturs­freistingum í framtíð­ini, sum lógaruppskotið let­ ur upp fyri við at geva ov stórt vald til embætis­v erkið um­v eg­is kunngerðir, sam­stundis sum ein stórur partur av fiski­rætt­ind­un­um skulu seljast um upp­ boðs­sølu fyri at fáa meira kapp­ing um at sleppa framat at fiska—nakað sum kann fáa óhepnar avleiðingar um so­ kall­að­ir strámenn fáa kvot­u r meðan verulig fiskireiðarí verða við sviðusoð. “Politikararnir sita bert í av­mark­aða tíð, men tey í um­sit­ing­ini kunnu sita yvir langa tíð, og tað gevur teimum eina ógvu ­l iga sterka støðu í aðal­ráð­un­um. Um­sitingin í Fiski­mála­ráðn­um hevur, í sam­bandi við fleiri málsvið­gerð­ir, víst at hon livir ikki upp til ein nóg høgan standard hvat við­v íkur mannagongdum og ábyrgd. Tí er tað óða­manna­verk at lata størri partar av lóg­ini vera upp til umsitingina gjøgn­um ein hóp av kom­ andi kunn­gerðum.” Jan Højgaard vil vera við at lógar­ uppskotið um ný­skip­an av fiskivinnuni legg ­u r gjøgn­u m óhoyrda kunn­gerða­ stýr­ing upp til at em­bætisfólk fáa størri makt enn nakrantíð. Upp­ b oðssøla av rættindum vil samstundis, mein­a r hann, flyta snúnings­punktið í vinn­uni frá tí sum hig­ar­til hevur ver­ið—rakstr­i og íløgum og øllum tí sum hoyrir til fiski­skap—til sjálv rætt­indini, sum ístaðin koma at verða sett í mið­dep­il­in; tí­skil verður trýst­ið hægri á um­sit­ing­ ina í sam­bandi við rætt­indini.

MARIA OLSEN

NUMO, løggilt grannskoðanarvirki.

Jan Højgaard: Uppskot um nýskipan letur upp fyri spekulatión og korruptión

Jan Højgaard, formaður í Føroya Fiskimannafelag.

og ístaðin kann leiga bílig skip frá upp­ boð til upp­boð sum best ber til, alt eftir nær viðkomandi eydnast at keypa rætt­ indi og hvussu nógv tons talan er um í hvørj­um einstøkum føri.” Út frá hesum kann vandi vera fyri at ein nýggj skipan fer at trýsta fiski­ menn og reiðarar við hjarta í fiski­v inn­ uni út, til frama fyri fólk ið fokusera meira á rættindini og minni á vinnuna sjálva—og fyri tey sum koma inn í vinn­una utt­an at hava stórvegis áhuga fyri fiskiskapi og fiskaídnaði verð­ur tað ein sjálvfylgja at fokus­era meira á tað spekulativa, fíggj­ar­liga og juridiska. “Um vit vilja hava eina burð­ar­dygga fiski­v innu sum fram­vegis er sterk um 10 ella 20 ár, so mugu vit eisini varð­ veita ta vitan vit hava bygt upp inn­an fiskivinnuna; og skulu vit gera tað so mugu vit eisini virða hesa vitan, og tað merkir eis­ini at varðveita eina sterka fiski­v innu mentan.” Uppboðssøla av rættind­um kann í ringasta føri hava við sær at fiski­v inn­ an verður yvir­rend av persónum sum einki veruligt atknýti hava við fiski­ vinn­una, tíansheldur fólk­ið í hesari vinnu, heldur for­mað­ur­in. “Hetta vil so aft­ur,” sigur hann, “gera vinnuna veik­ari ‘EIGA AT SIGA SUM ER’ og reka roynd fólk úr henni, til at enda “ĺ uppskotinum verður dent­ur ikki lagd­ tann før­oyska servitanin er burtur og ur á at vinn­an skal hava tryggar karm­ar før­oyingar ikki longur verða før­ir fyri og bestu veiði­tól,” segði hann, “og um at reka fiskivinnu og ístað­in noyðast tað nógva av rætt­ind­un­um skal seljast á at útlicensera alt til útlendingar; tað er upp­boð ella umfordeilast eftir onkr­um ikki loyvt sum er og heldur ikki sam­bært definitiónum sum eing­in skil­ir, so fer upp­skot­ið, men kem­ur tað heilt har út so tað at forbjóða tað seg sjálvt at eiga stór verður lóg­in eisini broytt hareftir. Hetta og dýr og fram­komin fiski­skip, og enn er kanska hvat ið onkrir bú­skap­ar­frøð­ minni at hava mann­ing­ar fast mynstr­ ing­ar og um­sit­ar­ar droym­a um; men um aðar. Hin­veg­in hevur tá tann fyrimun­ tað er hetta ið okkara pol­itik­ar­ar vilja, so in sum einki tílíkt hevur at drag­ast við eiga teir at siga sum er.”   []


43

SJÓGVUR & FÓLK — #4

SKEIÐ Á VINNUHÁSKÚLANUM VINNUHÁSKÚLIN  BRM-skeið

 § 16-skeið

 GOC-skeið og endurnýggjan

 ERM-skeið

 ISPS-skeið

 DP Basic/induction

 Ship Handling

 Endurnýggjan av vinnubrøvum

 DP Advanced/Simulator

 Skeið í heilsulæru

 Tankers Safety-skeið

 DP endurnýggjan

 Flutningur av

 AIS

og endurnýggjan

 ARPA-skeið

vandamiklum farmi

 Tankers familiarisation

 ECDIS-skeið

 Ketilpassaraskeið

 Tecdis-skeið

 GMDSS-skeið

 SSO-skeið

 LRC-skeið

 Háspenningsskeið maskinistar

 Eldsløkking umborð á skipi

 Endurtøka IMO 80

 Bátaføraraskeið

 Endurtøkuskeið eldsløkking u.s.

 Trygdarskeið grundleggjandi

 Medisinsk fyrstahjálp

 Sløkkileiðsla umborð á skipi

 Trygdarskeið fult

 Stroppaskeið

 Eldsløkking fyri skipsyvirmenn

 FRC-grundskeið

 Háspenningsskeið maskinmeistarar

TRYGDARDEPILIN VIÐ ÁIR

Skeiðini eru sambært STCW-sáttmálanum við broytingum frá 2010. Koturnar til skeiðini finnast á heimasíðu skúlans.

Vinnuháskúlin · Boks 104 · 110 Tórshavn Tel 350 250 · info@vh.fo · www.vh.fo


44

SJÓGVUR & FÓLK — #4

Føroysk tyrlutænasta í heimsklassa Tá ið tað snýr seg um leiting og bjarging á sjógvi og landi, er tann væl útgjørda, kvika og væl vanda tyrlutænastan hjá Atlantic Airways álitið hjá føroyingum—við millum 80 og 100 bjargingum um árið. Búi Tyril & Edmund Jacobsen

Ó

GVUSLIGT sá tað út, tá ið eldur kom í garna­ skipið ‘Vesturland’ fyri lítlum ári síðani, 40 fjórðingar í ein út­synn­ing úr Akrabergi. Men tey flestu ið sóu video upp­ tøk­u rnar frá staðnum máttu ásanna at talan var um sera dugna­l ig bjargingarfólk sum arbeiddu á tyrlutænastuni hjá Atlantic Airways. Tíbetur varð øll manningin á ‘Vestur­ landi’, tilsamans 10 mans, fing­in upp í tyrluna og flogin í land í øllum góðum. “Tyrlutænastan er væl fyri ídag,” staðfestir leiðarin á deild­ini, Hans Eriki Jakob­ sen, pilotur og instruktørur. “Menn­ingin hevur verið stór síðan vit byrjaðu á berum í 1994, og vit hava gjøgnum árini bygt upp eina dygga vit­ an innan okkara øki.” Tyrlutænastan hjá Atlantic

ÓLAVUR FREDERIKSEN

Air­ways hevur í høvuðs­heit­ um tvær uppgávur: flutn­ing­ur av ferðafólki og farmi mill­um oyggj­arn­ar, og bjarging og leit­ing, ið ofta verður nevnt SAR (Search And Rescue). Hendir eitt óhapp í før­

oysk­um øki á sjógvi ella landi, so sum at eitt skip kem­u r í havs­neyð, ella onkur má koma und­ir læknahond, so er ein tyrla á veg longu eitt korter aftaná at hon er tilkallað. “Vit hava eina scramble

Royna eftir smærri ferða­mannaskipum Á Tvøroyri verður miðvíst dyrgt eftir at fáa fleiri ferðamannaskip á vitjan, og sum snúningsdepil í royndunum roknar Tvøroyrar Havn við at talið á smærri cruise skipum kann koma upp á eini 10 um árið. Edmund Jacobsen

V

IRKSEMI í sambandi við uppsjóvarvinnu fer eis­ini í framtíðini at eiga høvuðs­ leik­lutin tá ið tað snýr seg um vinn­u á havnarlagnum á Tvør­ oyri. Men tað kann uttan iva vera skynsamt at eisini draga ann­að virksemi til havnina. ĺ hes­um høpi roynir Tvør­ oyr­ar Havn saman við øðrum nú miðvíst at fáa f leiri út­ lendsk ferða­mannaskip at ger­ ast áhug­að at vitja. “Hetta er heilt natúrligt fyri okkum at hugsa um— sum havn, sum býur og sum oygg ­j,” sig ­ur Jón Bogi Gutte­ sen, havn­ar­stjóri. “Upp­sjóv­a r­v innan liggur so at siga still alt summarið, og tískil er gott pláss í havn­ ini hjá ferða­manna­skip­um ið koma at vitja.” Á Tvøroyri hava tey í eina tíð virkað fyri at menna cruise

ferða­v innu, men Jón Bogi Gutte­sen viðgongur at talan er um ein langa tilgongd ið krev­ ur miðvíst arbeiði og gott tol. “Nógvir bóltar eru í luft­ini beint nú, har ið havnin, ferða­ vinn­a n og aðrir aktørar arb­ eiða saman um at fáa ferða­ manna­ s kip hendan vegin,” greið­ir hann frá. “Vit fara at leggja okkum eft­ir at til­trekkja skip ið hóska til okk­ara kapacitet.” NATÚRLIG AVMARKING Sambært havnarstjóran er tað als ikki tey stóru skipini sum javn­an vitja Tórshavn, ið Tvør­ oyri dyrgir eftir. Tilgongdin á Tvør­oyri er jarðbundin og real­ist­isk; royndirnar frá 2016, har ið eitt ferðamannaskip við um­leið 400 ferðafólkum vitj­ aði, vóru góðar og eru tiknar við í arbeiðinum. “Tað riggaði væl við 400 fólk­u m—og vit kundu sakt­

ans ímynda okkum at tikið ímótið 600. Um talið kemur upp á 700 ella 800 ferðafólk, so er kapaciteturin í oynni iva ­leyst mett­aður. Har er ein nat ­ú rlig av ­mark ­ing, tí ferða­ fólk skulu hava dygd, góða tæn­astu og góð upplivilsir.” Nakar endaligur mál­setn­ ing­ur er enn ikki orðaður, men Jón Bogi Guttesen metir tað vera gjørligt at røkka okkurt um 10 ferðamannaskip árliga. “Lat tað bara verða sagt bein­an­vegin,” við­merkir hann, “tað koma neyv­an tíggju skip í fyrstu syftu.” “Hetta virk­semið er nakað sum skal byggj­ast upp so við og við—tað er ein lang­tíð­ ar­ætlan. Men við mið­v ís­u m arb­e iði, markn­a ð­a r­f øring, net­ v erkan og góð­ u m sam­ starvi við ymiskar akt­ør­ar, so eru ferðamanna­skip heilt vist nak­að ið vit so líð­andi fara at síggja fleiri av á Tvør­oyri.”   []

frá ferða- og farmaflúgving til leit­ing og bjarging.” Tænastan hevur altíð eina tyrlu við manning á vakt, alt samdøgrið, 365 dagar um árið, til leiting og bjarging. “Sum partur av tilbúgv­ ing­ini eru vit altíð til reiðar at flúgva til hjálpar tá á stendur, utt­an mun til nær tað hendir,” sig­ur Hans Erik Jakobsen. “Tað kann vera bráðfeingis sjúkra­flutningur, leiting eftir onkr­um sum er blivin burtur ella bjarging í sambandi við van­lukkur og óhapp.” Samanlagt vóru 100 bjarg­ ing­ar í 2016, og í ár hava verið um­leið 80. Eini 80 prosent av hes­um bjargingum fara fram tíð upp á 15 minuttir í miðal,” á landi. Tænastan f lýgur umleið sig­ u r Hans Erik Jakobsen. 800 tímar árliga. Manningin “Har­til kemur tíðin tað tekur hev­ u r hvørja viku venjingar í at flúgva út á staðið, og hon er bjarg­ ing á sjógvi og landi og um­leið tann sama; tað merkir hev­ u r uppbygt eitt væl­v irk­ at okkara respons tíð liggur í and­ i og dugnaligt bjargingar­ mið­a l um hálvan tíma, sum er lið við drúgvum royndum sera gott samanborið við aðrar inn­ a n hesa serligu tænastu. líkn­andi tænastur.” Leiting og bjarging er eitt At ráða yvir hevur tæn­ast­ máls­ ø ki undir Fiskimála­ an tvær nýtmótans, sera væl ráðn­ u m, ið hevur sátt­ mála við út­g jørdar AgustaWestland Atlant­ i c Airways um at taka AW139 tyrlur. sær operativt av uppgávuni. “Hesar teljast millum tær Til­sam­ans 13 fólk arbeiða suv­erent best útgjørdu sum á tyrlutænastuni, harav sjey finn­ast,” sigur Hans Erik. “Vit tyrlu­ p ilotar og seks bjarging­ kunnu nær tað skal vera, upp á ar­ f ólk.   [] min­uttir, konvertera tyrlurnar

JT Electric at veita nýtt fóðurskip til Bakkafrost JT ELECTRIC hevur gjørt av­ t alu við Bakkafrost um veit­ing av einum 75 metur long­um fóðurskipi sum skal brúk ­ast í alingini í Suðuroy, upp­lýsir felagið. Fóðurskipið kem­u r at liggja fast upp­ank­ rað og verður útgjørt við fóð­ ur­goymslu og sjálvvirk ­a ndi fóðr­ings­skipan, ment hjá JT El­ect­ric á Kambsdali. Verkætlanin—eitt sam­ starv millum JT Electric og reiðaríið Sandgrevstur á veitara­síðuni, har Ólavur Thom­sen og Gordon Martin Mid­jord eru projektleiðarar— um­fatar keyp av farmaskipi og um­bygg­ing av hesum. Fóð­ur­ skip­ið skal latast tí nýggju eig­ ar­un­um innan sjey mán­aðir. “Tað hevur nógv at siga fyri okkum at Bakkafrost enn eina­ferð hevur valt eina tí­líka

loysn frá okkum,” sigur Ólav­ ur Thomsen. “Hetta mot­iverar okk­um til áhald­andi at betra um okkara tæn­astur og vørur.” Umbyggingin av skipin­ um verð­ur gjørd á skipasmiðju í Pó­landi, og fólk frá JT Elec­ tric fara at leiða og gera partar av arbeiðinum teir komandi mán­að­irnar. “Fóðurskipanin umborð á skipaf lakanum er ment í tøtt­um samstarvi við teir før­ oysku alararnar,” sigur Ólavur Thom­sen. “Við teirra íblástri og servitan á økinum, so meta vit at skipanin er kapp­ing­ar­før bæði í Føroyum og uttanlands.” Á JT Electric starvast 35 fólk harav 6 á menn­ing­ar­deild, sum arbeiðir við at útvikla nýggj­ a r skipanir og vør­u r til alivinnuna í Føroyum og aðrastaðni.   []


Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.