HET FAALVERHAAL VAN KAS HOS

In deze rubriek spreken we Heerlense ondernemers, die hun project, winkel of initiatief ondanks alle investeringen, plannen en goede wil niet hebben kunnen laten slagen. Waar ging het mis? En wat zijn de geleerde lessen?

Kas

*Postbezorger die leeft voor de horeca

*Geboren en getogen in Heerlen

*Faalde met bistro Goei Goesting

*Belandde in een achtbaan waarvan hij nu nog aan het bijkomen is

Kas Hos is geen onbekende in de horeca. Na het afronden van de hotelschool in Maastricht deed hij zijn eindstage bij Château St. Gerlach in Houthem. Daarna werkte hij bij het Kurhaus in Den Haag en bij Beluga in Maastricht. Als rasechte Heerlenaar wilde hij op het Pancratiusplein, het horecahart van Heerlen, zijn ondernemersdroom realiseren. Hij nam Hey Heële over en opende hier Goei Goesting, een bistro waar Kas én Heerlen niet lang genoeg van hebben kunnen genieten.

“Op de Smart Services Campus in Brightlands kreeg ik de kans om als start-up de catering te verzorgen. Dat is het eigenlijke begin van mijn ondernemersverhaal. Dat liep anderhalf jaar best goed, maar toen volgde de overstap op een grote cateraar waar ik als kleine ondernemer niet tegenop kon. Ik vond het jammer, maar ik zag het ook als een kans. Ik zocht contact op met een horecamakelaar om te kijken of ik eventueel een horecazaak in het centrum kon overnemen.”

“Herberg Bijsmans stond toen al leeg, maar dat was te groot en te duur. De makelaar attendeerde mij op Hey Heële, de eigenaren wilden het van de hand doen. Niet omdat het niet liep, maar omdat ze toe waren aan iets anders. Een geweldige plek, midden op het Pancratiusplein. Ik zag het helemaal zitten. Ik ben uitvoerig in gesprek geweest met de eigenaren, zij hadden ook nog eens een heel trouw klantenbestand.” Vanaf het moment van de onderhandelingen belandde Kas in een achtbaanrit die een jaar zou duren.

“Het ging allemaal veel te snel. Aan de ene kant was ik nog zaken aan het afsluiten bij de Smart Service Campus, dat wilde ik goed achterlaten. Aan de andere kant duurde de complete overname maar twee en een halve maand. Ik had helemaal geen tijd om mijn eigen concept uit te werken en te realiseren. Daarop besloot ik de naam en het concept van Hey Heële tijdelijk aan te houden. Dat leek verstandig, aangezien de vorige eigenaren een vaste klantenkring hadden opgebouwd. Ik had niets veranderd: dezelfde kok, dezelfde kaart, dezelfde setting, maar klanten gaven aan dat het compleet anders was. Die bleken vooral voor de eigenaren te komen. Al snel bleven de mensen weg.”

Goei Goesting

“Toen ik Hey Heële van de gevel haalde, had ik al vier maanden achterstand opgelopen. Ik kon nu wel mijn eigen concept uitrollen: Goei Goesting. Een brasserie is niets voor mij, die heb je ook al genoeg in Heerlen. Ik ging voor een niveautje hoger, zoals ik leerde bij Beluga, St. Gerlach en Neercanne. Ik wilde van Goei Goesting een bistro maken, met wat meer elan. Dat liep wisselend. De ene dag zat alles vol en liep de keuken op rolletjes. Dat gaf me écht een kick. Andere dagen was het weer veel te rustig. Dat demotiveerde niet alleen mij, maar ook mijn personeel.”

Kas had meer wind tegen dan alleen de (te?) late wisseling van het concept. “In 2018 hadden we een heel warme zomer, dat is geen goed terrasweer. Daar doe je niks aan, maar het kan je opstartjaar wel maken of breken. Achteraf heb ik ook verkeerde mensen aangekomen. Je team is ontzettend belangrijk. Daarnaast wilde ik misschien ook te veel, waardoor we geen duidelijke identiteit hadden.”

Rock bottom

“Na nog geen jaar open te zijn geweest, brak ik. Ik heb de tent drie dagen dichtgegooid. Achteraf was de stapel zorgen die zich opbouwde gewoon te groot geworden. Ik droeg het allemaal zelf, wilde het in mijn eentje oplossen en vroeg geen hulp. Ik had van meet af aan open en eerlijk moeten zijn naar iedereen. Ook toen het slecht ging, maar ik schaamde me ervoor. Het aanvragen van het faillissement kwam keihard binnen. Ik had gefaald. Ik kwam in de schuldsanering en ben een half jaar niet in het centrum van de stad geweest. Ik had rock bottom bereikt. Steeds had ik het gevoel gehad dat ik niet mocht falen, maar daar ben ik helemaal van teruggekomen: je mag gewoon falen.”

Als Kas terugkijkt op Goei Goesting, is dat ook met een glimlach. “Ik heb heel mooie herinneringen aan de RaboRonde. Dat was een gekkenhuis, maar echt geweldig. Toen kon ik ook een en ander bijtrekken. En er waren mooie zomeravonden met een volle zaak, mooi gedekte tafels en opgemaakte borden. Zeker heb ik genoten, maar ik liep vanaf het begin al achter de feiten aan en dat stapelde zich alleen maar op. Het mooie is dat ik er ontzettend veel van heb geleerd. Zo zou ik anderen willen adviseren om bij je concept te blijven en je meer te laten leiden door de wens van de klant dan door mensen om je heen.”

En wat brengt de toekomst? “Horeca is en blijft mijn passie, lust en leven. Ondanks alles - in 2025 kan ik Goei Goesting pas helemaal financieel afsluiten - smaakt het ondernemen naar meer. Zodra mijn kinderen wat ouder zijn, zie ik wel kansen. Ik ben bezig met een wijncursus en ook het gastheerschap blijft trekken.” Zien we je terug in Heerlen? “Dat is nog te vroeg om te zeggen... Ik vond ondernemen op het Pancratiusplein wel heel leuk: vriendelijke gasten, vriendelijke ondernemers die elkaar wat gunnen. Je kunt er samen echt iets moois neerzetten. Voor nu werk ik eigenlijk hartstikke graag bij de post. Ik ben mezelf nog steeds opnieuw aan het uitvinden en denk dat je dat steeds moet blijven doen.”

Heb jij een goed faalverhaal en wil je het - samen met jouw leermomenten - aan (B)RUIS kwijt?

Stuur een mail naar info@bruismagazine.nl.