PIONIER
Hét magazine voor onderwijsprofessionals uit de brainportregio | Nummer 5 - 2024
Ray Klaassens over zijn rolmodellen
IN DIT MAGAZINE...
Hi onderwijsprofessional,
Het nieuwe schooljaar is gestart, een jaar met volop kansen en mogelijkheden! Samen met je groep – of het nu collega’s zijn of je leerlingen – wil je het beste uit jezelf en anderen halen. Op de cover van deze vijfde Pionier staat spreker en oud-commando Ray Klaassens. Hij herkent dit als geen ander. We hadden een inspirerend interview met hem, waarin hij ook over zijn rolmodellen vertelt.
Rolmodellen, dat is de rode draad van deze editie van de Pionier. Iedereen is op zijn eigen manier een rolmodel. Zo vertelt Sander van Asten hoe belangrijk het is om stages écht goed te begeleiden en wat dat betekent voor de jongeren die bij Vencomatic stage lopen. Matilde Valcavi bezocht de Brainportregio en gaf een kijkje in haar bijzondere loopbaan. Wat ze hoopt, is dat ze onderwijsprofessionals kan stimuleren om breder te kijken naar hun vak.
Brainport voor Onderwijs is altijd in ontwikkeling. De komende periode staan er dan ook weer verschillende activiteiten op het programma, onder meer een inspiratietour bij Hoppenbrouwers en het congres Grenzeloos Goed Onderwijs. Het congres is in november en staat ook dit jaar in het teken van internationalisering van het onderwijs. Check de agenda op de achterzijde en meld je alvast aan!
Vernieuwing redactieteam Omdat oud-collega Emma Claessen is gestart bij het Commanderij College, neemt Paul Hulshoff het stokje van haar over. Hij was al betrokken bij alle activiteiten die Brainport voor Onderwijs ontwikkelt. Daarnaast blijft hij samen met Alida Luteyn verantwoordelijk voor de Brainportscholen. Hier lees je meer over op pagina 11.
Tot slot: in dit magazine vind je een rebus. Los hem op, stuur jouw antwoord in en maak kans op een Marblelous knikkerbaan die we verloten onder de goede inzendingen.
Veel leesplezier, Paul Hulshoff
Marjolein Marneffe
Leane van Veghel
Brainport Development
PS. We nodigen je van harte uit om met ons mee te denken over de Pionier! Heb je goede ideeën of suggesties? Laat het ons weten via onderwijs@brainportdevelopment.nl.
‘IK GUN HET IEDEREEN OM GROEIPIJN TE ERVAREN’
woorden op dat moment wel nodig. Dat was voor mij het omslagpunt. Hij hield
‘EEN
ROLMODEL
TRIGGERT IETS BIJ JE’
me als het ware een spiegel voor. Zaken kunnen om allerlei redenen anders lopen, maar het mag nooit liggen aan de hoeveelheid energie die je ergens in stopt. Dat is sindsdien mijn mantra geworden.’
Over Ray Het leven van Ray Klaassens spreekt tot de verbeelding. Opgegroeid in een volkswijk in Helmond, weet hij het te schoppen tot het vwo. Na de Koninklijke
Militaire Academie vervulde hij diverse functies bij de Genie, de Luchtmobiele
Brigade en het Korps Commandotroepen. Aansluitend werkte hij bij de Algemene Inlichtingen- en Veiligheidsdienst (AIVD). In 2014 startte Klaassens de onderneming Triangular Group, waarmee hij advies geeft en opleidingen aanbiedt aan professionals in het veiligheidsdomein. Bij het grote publiek werd hij vooral bekend door zijn rol als instructeur in het tv-programma Kamp Van Koningsbrugge.
Iedereen kent wel van die momenten. Dat je jezelf in een nieuwe uitdaging hebt gestort en dat je twijfelt of je wel door moet gaan. Het valt je zwaar, je krijgt kritiek, je bent de controle kwijt. Waar veel mensen dan besluiten om te stoppen, kiest Ray Klaassens ervoor om juist op die momenten door te zetten. De spreker en inspirator, bekend van het tv-programma Kamp Van Koningsbrugge, kreeg daarbij hulp van verschillende rolmodellen, of stuwraketten, zoals hij ze noemt. ‘De lessen die ik van hen geleerd heb, pas ik nu dagelijks toe in mijn leven. Ik gun het iedereen om die groeipijn te ervaren.’ ‘‘Klaassens, naar voren!’. Die zin van opleidingscommandant Ger Zwartendijk zal ik nooit meer vergeten. Het was een koude, natte nacht in 1995. Ik zat midden in mijn opleiding bij de Koninklijke Militaire Academie. Uit een groep van 70 officieren in opleiding werd ík gekozen om leiding te geven. Mijn taak? De groep een kamp laten bouwen waar we een aantal dagen moesten verblijven. Als een kip zonder kop ging ik aan de slag. Ik voelde al snel: dit gaat helemaal mis. Na een dag of drie werd ik uit mijn lijden verlost. Waar een evaluatie normaal minimaal een half uur duurt, had commandant Zwartendijk aan één zin voldoende. ‘Ik heb nog nooit zoiets slechts gezien!’ Hoewel die ‘evaluatie’ misschien niet volgens het boekje was, had ik die harde
‘Als je het zo opsomt, dan lijkt het alsof het me allemaal is komen aanwaaien, maar niets is minder waar. Het was een weg met vallen en opstaan. Dat ik deze ontwikkeling heb kunnen doormaken heb ik mede te danken aan een flink aantal mensen die me een spiegel voorhielden. Je zou ze rolmodellen kunnen noemen. Een rolmodel triggert iets bij je waarvan je denkt: dat zou ik ook wel willen hebben. Je wordt geraakt door iets wat binnen in jou zit wat je blijkbaar belangrijk vindt, maar wat je nog niet goed kunt verwoorden.’
Leiderschap
Een rode draad door het leven van Klaassens is het thema leiderschap. ‘Niets zo fascinerend als ervoor zorgen dat een groep mensen het beste uit zichzelf haalt. Of het nu gaat om Defensie, het bedrijfsleven of het onderwijs.’ Dat dit niet makkelijk is, weet hij als geen ander. ‘Ik heb veel geleerd van een collega die net wat meer ervaring had dan ik. Hij was kneiterhard als het moest en toch liep iedereen met ‘m weg. Dat fascineerde me. Sindsdien ben ik me meer gaan verdiepen in het spanningsveld tussen nabijheid en afstand. Als leider moet je laveren tussen die twee. Het is echt een paradox.’
Lees verder op de volgende pagina.
Hij geeft een voorbeeld: ‘Stel: er wordt van hogerhand beleid opgelegd waar je niet achter staat. Dan is je primaire reactie om jouw afwijkende mening over te dragen op de groep en dus dicht bij hen te gaan staan. Zo van: ja jongens, ik ben het er ook niet mee eens, maar… Het is veel krachtiger om juist afstand te bewaren en het verhaal eenduidig over te brengen op de groep. Terwijl je daarnaast de keuzes van hogerhand ter discussie stelt binnen de bestuurskamer. Van zwabberbeleid wordt niemand beter.’
Een andere belangrijke les die de oud-commando heeft geleerd over leiderschap: als jij wilt dat er iets verandert, in welke situatie dan ook, dan begint het altijd bij jezelf. ‘Ik had vroeger de neiging om de schuld bij een ander te leggen. Inmiddels weet ik dat ik de enige ben die aan de draaiknoppen van mijn leven zit. Stel jezelf de vraag: hoe ga ik met de situatie om en door welke bril kijk ik naar mijn omgeving? Daarvoor moet je vaak je ego aan de kant zetten. Stel: iemand binnen de groep roept een bepaalde
irritatie bij je op. Dan is je primaire reactie om harder te gaan praten, te gaan commanderen of zelfs te gaan schreeuwen. Ik heb die reflex meerdere keren gezien bij Defensie. Je kunt jezelf ook afvragen: waarom reageer ik hier zo op? Wat zegt dat over mij? En: hoe kan ik mijn gedrag aanpassen om de ander en daarmee dus de groep verder te helpen? Mijn advies: blijf nieuwsgierig en sta open voor anderen.’
Doorzetten als het tegenzit Het zijn lessen die Klaassens in de loop van zijn leven leerde. Zijn belangrijkste boodschap: ‘Je groeit pas als je moeilijke dingen aangaat. Niemand wil falen, en het voelt comfortabeler om op te geven in zo’n situatie. Maar doorzetten als het tegenzit zorgt er juist voor dat je groeit als mens. Mede door mijn rolmodellen leerde ik moeilijke dingen niet meer te ontwijken. Daardoor heb ik geleerd om als het even tegenzit, en dat gebeurt altijd in een leerproces, uit te kijken naar een volgende fase: die van (persoonlijke) groei. Doe je dat niet en geef je dus vroegtijdig
op, dan ontstaan er littekens. Je hebt het gevoel: zie je wel, ik kan het niet. Ik raad iedereen aan om zich te blijven ontwikkelen. Mijn motto: achter je liggen de lessen en voor je de kansen.’
Maak kans op het boek van Ray Zijn boek ‘Groeipijn’ verloten we onder de lezers van dit magazine. Wil je kans maken? Stuur ons een e-mail en laat ons weten waarom jij dit boek wilt lezen.
Het platform Brainport voor Onderwijs
In onze regio is veel aanbod van (buitenschoolse) activiteiten, events en (gast-) lessen die aanvullend zijn op het lesprogramma én aansluiten op belangrijke thema’s in onze regio: internationalisering en technologie. Het platform Brainport voor Onderwijs brengt het ruime en gevarieerde aanbod overzichtelijk in kaart, en helpt zo onderwijsprofessionals en scholen bij het maken van een gerichte en bewuste keuze.
ONTWERP MET AI
Ben je klaar om kunstmatige intelligentie samen met jouw brein te gebruiken om echte problemen op te lossen? In deze workshop gaan leerlingen aan de slag met co-creatie, AI-tools en design thinking om innovatieve toepassingen en oplossingen te bedenken voor uitdagende problemen van vandaag en morgen
Eerst krijgen de leerlingen in groepjes een opdracht in de tentoonstelling brAInpower. Daarbij kiezen ze zelf een rol en doelgroep waarvoor ze willen ontwerpen. Wat kan een arts met AI? Of een vrachtwagenchauffeur? Een jurist? Of een onderwijsassistent? De teams gaan samen met AI op zoek naar oplossingen.
CONNECT MET CULTUREN
Er is een toename van kinderen uit verschillende culturen binnen kinderopvang en onderwijs. Dit vraagt iets anders van professionals. Deze online social learning biedt handvatten en inzichten om professionals te helpen bij het verbinden met kinderen en ouders met een andere culturele achtergrond.
Deelnemers krijgen algemene informatie over verschillende achtergronden en de consequenties van culturele diversiteit voor het werken op de groep. Tijdens de learning stimuleren we professionals om te reflecteren op de eigen werkhouding en bieden we praktische handvatten, tips en voorbeelden. Deze learning biedt de perfecte mogelijkheid om samen met collega’s uitdagingen, vragen en ideeën uit te wisselen en met meer zelfvertrouwen in verbinding te komen met ouder en kind.
BUDDYTRAJECT
Het belang van samenwerken en leren binnen de technische sector. Om dit te waarborgen is Stichting Hightech Helmond – de Peel een unieke samenwerking gestart met tientallen basis- en VO-scholen uit de regio.
Bedrijven die aangesloten zijn bij Stichting Hightech Helmond – de Peel werken 1-op-1 samen met basis- en VO-scholen via het buddytraject. Om de twee jaar worden er nieuwe koppels gemaakt, bestaande uit een bedrijf en een school, zogeheten buddy’s. Vanaf dit punt zetten de buddy’s samen een programma op of stellen lesmateriaal samen. Dit lesmateriaal is op maat gemaakt voor de doelgroep en laat leerlingen op een leuke en uitdagende manier kennis maken met techniek.
GASTLES SMARTPHONE
Met gastlessen willen we leerlingen enthousiast maken voor techniek. Samen met enthousiaste docenten en ASML-medewerkers wordt de gastles op school vormgegeven. Met de Smartphone gastles ontdekken leerlingen wat er allemaal in hun mobieltje zit. Een gastles duurt 100 minuten.
De leerlingen worden meegenomen in de wereld van de microchip, het meesterbrein van de smartphone. De leerling krijgt een globaal idee over hoe chips worden gemaakt en de technologie die nodig is om de vele kleine structuren in een chip te kunnen maken op de enkele nanometers nauwkeurig. Uiteindelijk gaan ze zelf aan de slag met het bouwen van een eenvoudige chip en leren ze onder andere wat kortsluiting is.
Britse trainees over het Nederlandse onderwijs: ‘De band
tussen leerlingen en docenten is uniek‘
Voor even niet je eigen docent voor de klas, maar een trainee uit het Britse Sheffield. Voor leerlingen van het tweetalig onderwijs aan het Jan van Brabant College in Helmond was dat drie weken lang de realiteit. Nét even een ander accent, andere woordenschat én andere lessen dus. ‘Het Engels uit Netflix-series kwam regelrecht het klaslokaal in.’
Op een vrijdagmiddag in een lege aula blikken Hans Vasse (regio-coördinator internationalisering bij Brainport Development en docent Design & Technology op het Jan van Brabant College) en Damir Ibrovic (adjunct-directeur TTO op dezelfde school) terug. Het is dan één dag voordat de vijf Britse trainees (docenten in opleiding) weer terug naar Sheffield reizen. ‘Ik ben dankbaar dat we hen mochten ontvangen’, zegt Damir. ‘Onze leerlingen krijgen normaal gesproken les van docenten die meestal niet Engels als moedertaal hebben. Doordat er nu natives voor de klas stonden, kwamen zij in aanraking met nieuwe woorden en een andere klankkleur. Echt een verrijking.’ Hans vult aan: ‘Eén van de trainees heeft bijvoorbeeld een Geordie-accent, ze komt uit Newcastle. Dat klinkt heel anders dan hoe wij leerlingen Engels leren.’
Kan ik blijven?
Niet veel later schuift de betreffende docent in spe aan. Met inderdaad een behoorlijk accent vat ze haar drie weken samen: ‘I’d really like to stay here.’ Laura is docent in opleiding voor het
vak Design & Technology. Samen met Ed (Economics & Business Administration) en Charlie (Engels) deelt ze haar ervaringen over het lesgeven op het Jan van Brabant College. ‘Ik hoop dat ik ooit weer de kans krijg om in Nederland te werken. Ik heb hier een hele fijne tijd gehad.’ Waar het project een verrijking bleek voor de Nederlandse leerlingen en docenten, was dat het óók voor de Britse trainees. ‘De eerste week kreeg ik al de vraag: kan ik blijven?’, licht Hans toe. ‘Maar in het Verenigd Koninkrijk moeten docenten in opleiding eerst vlieguren in hun eigen land maken, voor ze hun diploma ontvangen. Daarna zijn ze hier meer dan welkom.’
Onderlinge band
Over het grootste verschil tussen het onderwijs in Nederland en het Verenigd Koninkrijk zijn de drie trainees het snel eens. ‘Wat ik hier vooral waardeer, is de band tussen leerlingen en docenten’, vertelt Charlie. ‘In het Verenigd Koninkrijk is er meer afstand en hiërarchie.’ Laura vult aan: ‘Misschien is het afhankelijk van de school, maar ik merkte ook dat leerlingen veel respect hebben voor docenten. Waarschijnlijk door hun onderlinge band.’ Ook de manier van lesgeven bleek heel anders te zijn. Ed: ‘Ik mocht hier de lessen op mijn manier insteken. In mijn geboorteland is dat veel meer vastgelegd. Hier kon ik creatiever zijn en mijn passie écht overbrengen.’
‘EEN LESSENREEKS OVER DE BREXIT WORDT VEEL WAARDEVOLLER ALS EEN BRIT HET VERTELT’
Andersom leerden docenten van het Jan van Brabant College
óók van de trainees. Damir: ‘Los van dat we onze Engelse taal konden opfrissen, kwamen ze ook met verrassende werkvormen en betekenisvolle lessen. Een lessenreeks over de Brexit wordt bijvoorbeeld veel waardevoller als een Brit het vertelt.’ Hans ziet vooral dat veel collega’s energie kregen van het bezoek. ‘Er ging een frisse wind door onze school. Naast het Britse accent dat veel leerlingen van Netflix-series kennen, spreken de trainees ook hypermodern Engels. Leerlingen vinden dat geweldig.’
Snel een vervolg
Het bezoek van de trainees is onderdeel van het Enhance-project (een initiatief van RSG Enkhuizen), waarbij studenten aan
de lerarenopleiding van Sheffield Hallam in Nederland lesgeven. Hans is namens Brainport Development bij het project betrokken. De uitwisseling op het Jan van Brabant College was de eerste in de Brainportregio. ‘Hopelijk volgen er snel meer. In de regio zetten we natuurlijk heel erg in op internationalisering, waaronder taalvaardigheid, wereldburgerschap en interculturele communicatie vallen. Die komen allemaal samen in dit project.’
Basisschool
Het is de bedoeling dat er ook een samenwerking volgt met de lerarenopleiding in Durham. ‘Daar worden basisschoolleerkrachten opgeleid. Hoe mooi zou het zijn als die ook in Nederland voor de klas verschijnen?’
Meertalige kinderopvang maakt kinderen taalvaardiger en ouders gelukkig
Bij de Eindhovense kinderopvang Nemo Childcare heeft ongeveer tachtig procent van de kinderen een internationale achtergrond. Als ze ergens weten hoe je met cultuurverschillen en meertaligheid om kunt gaan, dan is het wel op deze plek. ‘Ouders zeggen vaak dat ze zich hier begrepen voelen. Een geweldig compliment.’
Waarom wilden jullie graag meewerken aan deze editie van Pionier?
Locatiedirecteur Danique Mies: ‘Omdat ik er trots op ben dat wij méér zijn dan een kinderopvang. Voor de meeste internationale ouders is fulltime werken de norm, waardoor veel kinderen hier vijf dagen per week komen. Dat betekent iets voor de band tussen onze pedagogische professionals, de kinderen en hun ouders.’
Pedagogisch professional Anne van Manen: ‘Die band zorgt ervoor, dat ouders met vragen over de Nederlandse cultuur, al snel bij ons terechtkomen. Daarom houden we ook informatieavonden, bijvoorbeeld over de Nederlandse gezondheidszorg.’
Uit welke landen komen de kinderen?
Danique: ‘Onder meer uit India, China, Rusland, Polen, Italië, Griekenland, en zo kan ik nog wel even doorgaan. Geen idee hoeveel verschillende nationaliteiten, eigenlijk. Maar dat geeft ook niet. Bij Nemo Childcare maakt het niet uit waar je vandaan komt. Iedereen is gelijk en welkom.’
Welke uitdagingen brengen al die verschillende culturen met zich mee?
Pedagogisch coach Maaike van Hout: ‘Bij sommige kinderen zorgt de taalbarrière ervoor dat ze zich moeilijker kunnen uiten. Dat leidt wel eens tot een fysieke reactie, zoals knijpen of slaan. Door zaken visueel te maken – bijvoorbeeld met praatplaten – kunnen zij zich tóch uiten. Dat helpt heel erg. Verder heb je met cultuurverschillen te maken. Zo is spelenderwijs leren in Nederland heel normaal, terwijl dat in andere landen niet zo is. Wij laten kinderen buitenspelen en vies worden. Daar moeten sommige ouders aan wennen.’
Is er ook ruimte voor hun thuiscultuur?
Anne: ‘Zeker! Op allerlei manieren: van boekjes in de thuistaal tot een evenement dat we twee keer per jaar houden waarbij ouders eten uit het land van herkomst meebrengen. Nog een voorbeeld: pas sliep een Indiaas kindje niet zo goed. Dat lukte wél toen we muziek uit haar thuisland opzetten. Door iemands cultuur een plekje te geven, voelt diegene zich veilig. En pas dan kunnen kinderen zich ontwikkelen.’
Brainportscholen bouwen aan toekomstbestendig onderwijs
Wat is het nut van meertalige kinderopvang?
Nemo Childcare is een van de drie meertalige kinderopvanglocaties in de Brainportregio. Danique: ‘In ons geval betekent het dat we deels Engelstalige dagopvang aanbieden. Dit is ontstaan doordat wij meededen aan een landelijk onderzoek, naar de effecten van meertalige dagopvang. De uitkomst was positief: de taalvaardigheid van kinderen neemt bij meertalige opvang toe. Daardoor veranderde de wetgeving, waardoor we nu ook Engelstalige medewerkers in dienst hebben. Dat biedt kansen voor partners van internationals die graag met kinderen werken of dat in hun thuisland al deden. Zij kunnen zich via het Summa College, waar we mee samenwerken, laten omscholen.’
Hoe zou je de rol van de Brainportscholen omschrijven?
Paul: ‘Zij geven kinderen en jongeren ervaringen die passen bij de regio. Zo snijdt het mes aan twee kanten: je vergroot de kans dat jongeren in de Brainportregio blijven en je geeft ze skills mee waar ze hun hele leven wat aan hebben. Een voorbeeld: op de Brainportschool waar ik tot voor kort adjunct-directeur* was, speelde 3O-leren (ondernemend, onderzoekend en ontwerpend leren) een belangrijke rol. Kinderen gaan dan aan de slag met een vraagstuk en lossen dit op door middel van creatief denken en samenwerken. Per thema kun je er verschillende vakken aan koppelen. Bij ‘bouwen’ past bijvoorbeeld handvaardigheid en techniek, en ook wereldoriëntatie of rekenen. Op deze manier doen kinderen kennis op en werken ze aan brede vaardigheden. Daar hebben zij ook in de toekomst profijt van.’
De Brainportscholen werken met elkaar samen. Waarom is dat belangrijk?
Alida: ‘Zo leren we van elkaar en inspireren we elkaar. Op het Heerbeeck College in Best, één van de Brainportscholen én mijn werkplek, zetten we bijvoorbeeld veel in op omgevingsgericht leren. Onze leerlingen voeren opdrachten uit voor echte bedrijven en deze bedrijven verrijken ons onderwijs door leerlingen te begeleiden. Dit staat nu als een huis en kan inspirerend zijn voor andere onderwijsinstellingen. Tegelijkertijd kunnen wij ook van andere scholen leren, zoals bijvoorbeeld het project ‘Bedrijf in een doosje’ van het Jan van Brabant College, waarbij leerlingen ontdekken welke bedrijven er dicht bij huis te vinden zijn.’
Je zou ze rolmodellen binnen het onderwijs kunnen noemen, de Brainportscholen. Door ideeën, inzichten en kennis met elkaar uit te wisselen, zetten zij zich gezamenlijk in voor een toekomstbestendig onderwijsaanbod. Daarin spelen de thema’s 3O-leren, internationalisering en omgevingsgericht leren een belangrijke rol. We spraken met coördinatoren Alida Luteyn en Paul Hulshoff over het samenwerkingsverband.
Je kunt de Brainportscholen dus als inspirators zien. Maar wie zijn júllie rolmodellen?
Paul: ‘Als het gaat om 3O-leren word ik enthousiast van Astrid Poot en Rolf Hut, echte voorlopers op dit gebied. En verder kun je Bert-Jan Woertman wel een rolmodel noemen. Met zijn aanstekelijke enthousiasme zet hij onder andere het onderwijs en het bedrijfsleven in de Brainportregio op de kaart.’ Alida: ‘Ik vind Claire Arts, rector van het Eckartcollege, Nuenens College en het Van Maerlantlyceum, inspirerend vanwege haar gedrevenheid voor samenwerking in de Brainportregio. Maar ook Ron Visser, hoofd van Team Rembrandts (First Robotics Team), zie ik als een rolmodel. Hij zette een samenwerking op tussen het Heerbeeck College en Zwijsen College. Zo ontstond er een team dat robots bouwt en daarmee deelneemt aan wereldkampioenschappen. Dat startte met een droom, en die maakte hij waar. Geweldig!’
‘BRAINPORTSKILLS
ZIJN OVER DE
HELE WERELD GEWILD’
Toen Elly Blanksma twaalf jaar geleden burgemeester van Helmond werd, had ze te maken met een regio die zich voorbereidde op een krimp van het aantal inwoners. Grote nieuwbouwprojecten werden uitgesteld omdat de economie in zwaar weer verkeerde. Hoe anders staan haar stad én de Brainportregio er ruim een decennium later voor, nu ze op het punt staat haar ambtsketen over te dragen aan haar opvolger Sjoerd Potters. ‘We worden meer en meer een voorbeeld voor andere regio’s. Ik denk dat werkgevers straks zeggen: die komt uit Brainport, die moeten we hebben!’
In haar laatste weken als burgemeester ontvangt Blanksma haar gasten met trots in het Huis voor de Stad, het nieuwe stadhuis. ‘Deze nieuwe locatie sluit helemaal aan bij de Brainportgedachte: de omgeving is transparant en warm en er is alle ruimte om samen te werken.’ Met die woorden kun je de Brainportregio ook omschrijven, vindt de burgemeester. ‘De regio groeit hard en internationaliseert. Ieder kind dat hier nu geboren wordt, groeit op als wereldburger. Zo’n kind leert spelenderwijs verschillende culturen kennen en spreekt diverse talen. En krijgt, onder andere op onze Brainportscholen, brainportskills mee die overal ter wereld gewild zijn.’
‘EEN MOOI VOORBEELD VIND IK DE LEERKRACHTEN OP OBS DE LINDT. SAMEN ONTWIKKELEN ZIJ HUN SCHOOL TOT DE PLEK VOOR VROEGTIJDIG VREEMDETALENONDERWIJS’
Het toekomstbeeld dat Blanksma schetst, is positief. Al is ze zeker niet blind voor de uitdagingen die de groei van de regio met zich meebracht, brengt en gaat brengen.
‘Toen ik hier als burgemeester begon, stonden er nauwelijks bouwkranen, dat is nu wel anders. In korte tijd is de omgeving enorm veranderd. Dat vraagt iets
Toen Blanksma begon, zag ze een stad die zocht naar een identiteit binnen Brainport. ‘Helmond heeft zich inmiddels verder ontwikkeld, net als de Brainportregio zelf. Het mooie ecosysteem dat we hier hebben, heeft een enorm vliegwieleffect gehad.’ Ze ziet dat de triple-helixgedachte hier diepgeworteld is: onderwijs, bedrijfsleven en overheid weten elkaar goed te vinden. ‘Die open, versterkende houding, gericht op coproductie en coprestatie, is heel inspirerend. We doen het hier écht samen, daar moeten we zuinig op zijn.’
Constant nieuwe vacatures
Die ontwikkeling zorgt ervoor dat er een enorme vraag is naar nieuwe medewerkers. ‘Dat geldt echt niet alleen voor technisch personeel’, benadrukt ze. ‘Als er bij ASML nieuwe banen bijkomen, dan levert dat ook werk op bij toeleveranciers, zijn er nieuwe woningen nodig én moeten er scholen en zorgplekken bijkomen. Ook als gemeente hebben wij tientallen vacatures openstaan.’ Een panklare oplossing is er niet. Boeien en binden, daar draait het om. ‘We proberen om alle mensen die we opleiden, te behouden voor de regio. Daarnaast blijft het nodig om mensen van buitenaf te halen. Maar die groei moet wel goed in balans zijn.’
Werkgeluk voorop
Als burgemeester is Blanksma zelf voor veel mensen een voorbeeld, een rolmodel. Wie vindt zij een rolmodel in de Brainportregio? ‘Dan denk ik bijvoorbeeld aan Jeroen Driessen, die zijn bedrijf enorm heeft uitgebouwd en een prachtige Brainport Human Campus heeft gerealiseerd. Een plek waar alles draait om werkgeluk en een leven lang leren.’
in een heel ander Helmond dan de stad die zij twaalf jaar geleden aantrof. Een tip voor nieuwe burgemeester Sjoerd
Potters? ‘Je moet het op je eigen manier doen, daar geeft de stad Helmond je ook de ruimte voor.’ Zelf heeft ze er heel erg van genoten. ‘Ik had laatst een lunch met echtparen die hun 60-jarig huwelijksjubileum vierden, een aantal daarvan heeft al die tijd in Helmond gewoond. Door hun ogen zie je wat voor geweldige transformatie de regio en specifiek de stad Helmond heeft doorgemaakt. Dan voel ik een gedeelde trots.’
Wie is Elly Blanksm
Over Elly Blanksma Elly Blanksma zwaait na twaalf jaar af als burgemeester van Helmond. Ze was ook jarenlang bestuurslid van Stichting Brainport en vicevoorzitter van de Metropoolregio Eindhoven. Blanksma is geboren in Helmond en getogen in Laarbeek. Ze woonde 25 jaar in Eindhoven. Vanuit die stad pendelde ze naar Den Haag toen ze namens het CDA lid was van de Tweede Kamer.
van bewoners, daar moeten we oog voor hebben. Zo is bijvoorbeeld nog altijd 17,5 procent van de Helmonders laaggeletterd. Zij vinden lezen en schrijven lastig, en rekenen en omgaan met de computer vaak ook. We moeten zorgen dat er geen kloof ontstaat tussen mensen die wel en die niet profiteren van de economische groei.’
Ook in het onderwijs ziet Blanksma veel rolmodellen. ‘Een mooi voorbeeld vind ik de leerkrachten op OBS De Lindt. Samen ontwikkelen zij hun school tot dé plek voor vroegtijdig vreemdetalenonderwijs. Ik vind het heel belangrijk dat nieuwkomers hier snel goed Nederlands spreken, maar ook dat inwoners van Brainport hun talen goed spreken. Daarnaast zie ik dat scholen steeds meer uitgaan van passie en inspiratie. Op veel plekken staat het talent van het kind centraal. Dat vind ik een positieve ontwikkeling.’ Na twaalf jaar gaat Blanksma genieten van meer vrije tijd en, wie weet, nieuwe kansen. Haar opvolger gaat aan de slag
‘Geef leerlingen een podium en ze worden een voorbeeld voor anderen‘
In de podcast Hoezo da?! gaan vijf leerlingen van Nuenens College het gesprek aan met elkaar en met theatermaker en YouTuber Kai Bodewitz. Daarbij steken ze hun eerlijke mening niet onder stoelen of banken. Toine Hurkx, directeur van Nuenens College, laat zich daar niet door afschrikken. Hij geeft de leerlingen graag een podium, zonder zelf regisseur te willen zijn. ‘Of ik dan een rolmodel ben voor andere schooldirecteuren? Nee, de leerlingen zijn hier de rolmodellen. Die laten zien hoe je jezelf op een respectvolle manier uitspreekt.’
In een van de kantoren van de Nuenense vmbo-school zitten Daphne Klerkx (16), Tim van Gessel (16) en Kai Bodewitz (23) tegenover elkaar. Al snel vliegen de grappen over en weer. Het enige wat ontbreekt, is de opnameapparatuur. Anders had dit net zo goed het begin van een podcastaflevering kunnen zijn. Wel één met schooldirecteur Toine Hurkx erin, die ook is aangeschoven. ‘Dat weerhoudt ze er niet van om open en eerlijk te zijn hoor’, vertelt hij. ‘Sterker nog, de aanleiding van de podcast was een wel héél eerlijke mail.’ Die kwam van Tim, lid van de leerlingenraad. ‘In de zomer dat Toine bij Nuenens College startte, mailde ik dat het belachelijk is dat we nog geen schoolkrant hadden. Ik wilde dat leerlingen zich meer konden uiten. Toine mailde terug: kom maar praten.’
op een middelbare school, maar er zijn ook veel jongere én oudere luisteraars.
Wachtrij
Terwijl Tim en Kai vanaf het begin betrokken waren bij de podcast, haakte Daphne pas later aan. ‘Tim nodigde me uit voor een aflevering over zijn exen’, lacht Daphne. ‘Doodeng, vond ik die eerste opname. Inmiddels heb ik het vaker gedaan en neem ik het stokje van Tim als vaste co-host over. De overige leerlingen wisselen na zoveel afleveringen.’ Er is zelfs een wachtrij. Tim: ‘In het begin zeiden vrienden: wat doe jij met die podcast? Wat is dat voor iets onbenulligs? Maar het werd steeds groter én meer serieus genomen. Ik had nooit verwacht dat dit het resultaat zou zijn van dat ene mailtje.’
Opnames in Philips Stadion
De leerlingen en Kai doen alles zelf: van het opnemen van de podcast tot het editen ervan en van de planning tot de PR (onder andere via TikTok). Meestal vinden de opnames op school plaats, maar steeds vaker kiezen ze voor een andere locatie. Zoals het Philips Stadion, voor een reeks over de Brainportregio. Toine: ‘Het leuke aan de podcast vind ik dat ‘ie verrast. Over de huidige generatie wordt bijvoorbeeld gezegd dat ze duurzaamheid belangrijk vinden. Maar onze leerlingen zijn daar niet zoveel mee bezig.’ Lachend: ‘Terwijl de prijs van een broodje in de kantine juist een hot topic is.’
‘We hebben die avond echt gemáákt.’ Op datzelfde evenement werd Toine uitgeroepen tot Nuenense Ondernemer van het Jaar, een bijzondere prijs voor een schooldirecteur. ‘Ik vind dat we ‘m als school gewonnen hebben. Hier durven we te ondernemen’, zegt Toine. Dat blijkt wel: waar andere schooldirecteuren misschien gereserveerd reageren op een podcast waarin leerlingen vrijuit spreken, deed Toine dat niet. ‘Angst heb ik niet gehad. We hebben maar één regel afgesproken: heb respect voor elkaar. Dat bleek vanzelf te gaan, zonder dat ze hun openheid en eerlijkheid verloren. Daarmee zijn deze leerlingen een voorbeeld voor anderen. Ik ben oprecht jaloers op wat zij kunnen.’
Het idee voor de schoolkrant werd in een moderner jasje gegoten. In de podcast ‘Hoezo da?!’ discussiëren leerlingen over maatschappelijke thema’s, zoals geld, duurzaamheid, religie en relaties. De naam is bedacht door Kai, een bekende van Toine die de podcastgesprekken leidt. ‘De titel is een Brabantse knipoog naar dé vraag waar jongeren dol op zijn. Docenten zullen dat wel herkennen.’
Groots denken
Kai was direct enthousiast over het podcastidee. ‘Er waren nog bijna geen scholen die dit deden. En het mooie is dat we allemaal meteen groots dachten: deze podcast zou niet voor Nuenens College bedoeld zijn, maar voor de hele regio.’ Dat lukte. De luisteraars komen inmiddels uit allerlei gemeenten. Veel zitten zelf
Voor Daphne springen twee podcastafleveringen eruit. ‘Bij de een bespraken we alle juice, alle roddels van onze Barcelona-reis. En bij de ander namen we de podcast in de nacht op. Op school. Dat was een hele bijzondere ervaring.’ Tim noemt de opnames tijdens het Nieuwjaarsgala van de Nuenense ondernemersvereniging, waar ze het over duurzaamheid en ondernemen hadden.
Er is meer mogelijk dan je denkt Nu het aantal luisteraars toeneemt, durven de podcastmakers nog groter te dromen. ‘We hebben nu al superleuke dingen meegemaakt’, vertelt Daphne. ‘Van de podcast die in een luistertoets voor Nederlands gebruikt werd tot een interview op de landelijke radio. Misschien komen we wel een keer op televisie? Als ik één ding geleerd heb, is het wel dat er meer mogelijk is dan je van tevoren denkt.’ Ook Kai heeft grootse plannen. ‘Ik hoop dat we nog meer deuren openen, óók letterlijk. Leuke opnamelocaties mogen gemeld worden.’ Voor Toine zit zijn toekomstdroom ‘m in iets anders. ‘Ik hoopte dat we dankzij de podcast een meer open cultuur op school zouden krijgen. Daar zijn we al een heel eind mee op weg, maar we zijn er nog niet. Verder hoop ik dat de podcast het beeld dat er heerst over vmbo’ers verandert. Deze toppers laten zien én horen dat zij niet alleen heel goed over maatschappelijke thema’s nadenken en dat goed kunnen verwoorden, maar ook dat zij dromen om kunnen zetten in daden.’
De podcast ook beluisteren? Scan dan de QR-code
Hoezo da?! in cijfers
Gemiddeld 660 podcastluisteraars per maand
De meest beluisterde podcast ging over relaties, seksualiteit en discriminatie
8858 volgers op TikTok
1,1 miljoen views voor de meest bekeken TikTok
Meest bekeken TikTok ging over bijbaantjes en uurlonen
In de glazen bol
Als je de Indiase Meagan Teresa Jacques (8) zoekt, dan is de kans groot dat je haar in de bibliotheek van de SALTO International School vindt. Lezen doet ze het liefst de hele dag. Niet gek dus dat ze, als ze in haar glazen bol kijkt, een toekomst ziet waarin ze haar eigen boek uitgeeft. Waar dat over moet gaan? Over honden, want Meagan is een enorme dierenvriend.
Begin 2024 verliet ze met haar vader, moeder en broer de Indiase stad Mumbai. ‘Papa werkt bij DLL in Eindhoven. Verhuizen vond ik helemaal niet erg, omdat ik dan een pup zou krijgen. We wonen hier pas net dus een huisdier adopteren is er nog niet van gekomen.’ Ze weet inmiddels al wél hoe de pup gaat heten. ‘Als het een meisje is, krijgt die de naam Rosie, een jongen noem ik Rocky.’
Haar grote voorbeeld
Meagan is heel enthousiast over Nederland. ‘Het is hier heel mooi groen én iedereen spreekt Engels, de taal waarmee ik opgegroeid ben. Ik vind het fijn hier en heb al een aantal vriendinnetjes gemaakt.’ Het enige wat Meagan jammer vindt, is dat ze de helft van haar boekenverzameling moest achterlaten in Mumbai. Ook de helft van de boeken van haar favoriete Amerikaanse schrijver Callie Barkley: haar grote voorbeeld. Waarom ze zo’n fan van haar is? ‘Omdat ze veel over dieren schrijft!’
Glas melk en een koekje
Hoe jong ze ook is, Meagan is zelf al fanatiek aan het schrijven.
‘Ik ben bezig met mijn eerste boek! De hoofdpersonen zijn een glas melk en een koekje die met elkaar kunnen praten. Het boek wordt zestien bladzijden dik.’ Het liefst ziet ze dat haar boek al wordt uitgegeven. ‘Mama vertelde dat ik daar nog wat te jong voor ben. Ik moet nog eventjes geduld hebben. Maar ze zegt dat het me in de toekomst zeker gaat lukken om schrijver te worden. Dan hoop ik dat mijn boeken in alle bibliotheken staan.’
Waarom honderden jongeren stage willen lopen bij Vencomatic Group
Vencomatic Group nomineren als leerbedrijf van het jaar. Toen Sander van Asten (36) zo’n 12,5 jaar geleden voor het eerst werd gekoppeld aan een afstudeerder, was dat zijn missie. Inmiddels behoort Vencomatic Group tot de top van de leerbedrijven in Zuid-Nederland en ontvangt het jaarlijks meer dan tweehonderd stageaanvragen.
Sander is stagecoördinator bij Vencomatic Group. In totaal werken er zo’n 700 werknemers bij het wereldwijd opererende familiebedrijf, dat gespecialiseerd is in diervriendelijke en innovatieve totaaloplossingen voor de pluimveehouderij. Het merendeel van die medewerkers werkt vanuit de Venco Campus in Eersel: ‘Wij zoeken stagiaires die hier rondlopen met een inzet alsof ze voor hun eigen bedrijf werken’, legt hij uit. ‘Wat je kunt, maakt niet zoveel uit. Als je maar gedrevenheid en passie in je vak hebt.’
Stageperiode onderdeel van bedrijfscultuur
Bij Vencomatic Group is het stagebeleid diep verankerd in de bedrijfscultuur. Maandelijks komen Sander en zijn team samen om de beschikbare stageopdrachten door te nemen en te bepalen wat de mogelijke stage-, afstudeer-, en BBL-leerwerkplekken zijn. ‘We draaien het om’, zegt hij. ‘Wij nemen geen stagiaires aan als er geen opdracht ligt. Op het moment dat een student mij mailt, wil ik binnen een dag kunnen reageren. Is er ruimte, wie wordt de stagebegeleider en welke opdracht of afdeling past daarbij? Dat moet meteen duidelijk zijn.’
Digitale kweekvijver
Zo’n dertig studenten van alle leerniveaus en opleidingen vormen jaarlijks een match. ‘Het gaat om technische functies, maar ook om HR of communicatie. Waar ze ook voor kiezen, de begeleiding is hier altijd goed geregeld. Dat krijgen we ook terug van de opleiding. Sterker nog: wij zijn vaak kritischer naar de opleiding dan de opleiding naar ons. Zo heb ik wel eens een docent weggestuurd die zich niet goed had voorbereid. Een student verdient het om ook vanuit school goede begeleiding te krijgen.’
Aan het einde van de stageperiode worden alle studenten opgenomen in de door Vencomatic Group samengestelde database: ‘We schrijven over alle studenten een stukje over de wederzijdse bevindingen. En bij een geslaagde stage en vrijgekomen vacatures kijken we in onze eigen database waar we voor hem of haar binnen het bedrijf de grootste meerwaarde zien’, zegt Sander. ‘Daar gaat heel veel tijd inzitten. Maar die uren zijn het allemaal waard om ons familiebedrijf te laten groeien.’
Rolmodel
Anouk van der Heijden (32) werkt al sinds haar vijftiende bij Vencomatic Group. Inmiddels is ze doorgegroeid tot teamleider en geeft ze leiding aan zo’n dertig collega’s. Ook begeleidt ze regelmatig stagiaires en BBL-leerlingen: ‘Ik blijf het mooi vinden dat talenten zich willen ontplooien in de technische sector. En fijn dat er steeds vaker jonge meiden tussen zitten.’
‘Ik gun iedereen meer mobiliteit en een open blik op de wereld‘
De Italiaanse Matilde Valcavi (32) leidt het Europese Dig.Int-project, om internationalisering van beroepsonderwijs te stimuleren. ‘Dat vergt soms veel geduld, maar ik wil echt wat bereiken voor de generatie na mij.’
Hoe jong ze ook is, Matilde Valcavi heeft al volop internationale ervaring. Als student in Bologna stortte ze zich op ieder uitwisselingsprogramma dat je maar kunt bedenken, en woonde ze onder andere in Noorwegen, Frankrijk en Brazilië. ‘Ik gun iedere student die ervaring. Als uitwisselingsstudent ben je helemaal op jezelf aangewezen. Daar leer je zoveel van: je leert voor jezelf zorgen, maar vooral ook: je stapt uit je bubbel. Dat geeft je echt een ander perspectief op de wereld.’
Breder trekken
Ze is dan ook de aangewezen persoon om het Europese Dig. Int-project te leiden. ‘We moeten wat mij betreft internationalisering veel breder trekken dan alleen uitwisseling van studenten. Als je daarna terugkomt in je eigen onderwijsinstelling of bedrijf en daar is totaal geen open blik op de wereld, dan heb je er weinig aan. Je komt dan weer terug in je vertrouwde structuren. Juist voor mijn generatie is het heel belangrijk dat er wat dat betreft iets verandert. Zeker in Italië zijn structuren behoorlijk vastgeroest.’
Leren door te kijken
Matilde is vaak de jongste aan tafel. ‘Dat biedt kansen, ik vertegenwoordig graag het perspectief van mijn generatie.’ Door haar carrièrekeuze, ze is projectmanager bij opleidingsinstituut CIS in de regio Emilia-Romagna, koos ze voor een uitdagende loopbaan. ‘Veel van mijn generatiegenoten werken liever voor een bedrijf, omdat dat dynamischer is. Maar hier kan ik echt iets bereiken voor de generatie na mij, ook al betekent dat dat ik soms geduld moet hebben en strategisch te werk moet gaan. Maar het is ook heel leuk, ik leer veel van anderen door te kijken hoe zij het doen. Eigenlijk net zoals het in het beroepsonderwijs gaat. Ik leer in de praktijk. Dat was in mijn tijd als student wel anders. Ik leerde toen alleen uit boeken, dat wil ik graag veranderen.’
Veranderingen
De mindset in onderwijs en bedrijfsleven internationaler maken is een hele klus, heeft ze inmiddels gemerkt. ‘Overal -we werken bij Dig.Int samen met zes landen én de Spaanse regio Baskenland- is het onderwijs anders georganiseerd. Binnen onderwijsinstellingen en bedrijfsleven is de cultuur ook overal
anders. En vaak gaan de veranderingen binnen bedrijven sneller dan binnen scholen, in ieder geval in Italië. Het is de kunst om gelijke tred te houden.’
Goede voorbeelden
Maar ze gaat door. ‘We zijn nu anderhalf jaar bezig, en we hebben inmiddels een online benchmark-tool gemaakt. Die helpt beroepsopleidingen om te ontdekken hoe het staat met de internationalisering binnen hun organisatie, door zich te vergelijken met andere opleidingsinstituten binnen Europa. Daarnaast zijn er leerroutes en blauwdrukken met goede voorbeelden voor docenten, managers en beleidsmakers. En ontdekken ze dat er gebieden zijn waarin ze zich beter moeten ontwikkelen, dan kunnen ze modules volgen die hen daarbij helpen.’
Matilde hoopt dat internationaal denken over een paar jaar veel vanzelfsprekender is geworden. ‘Ik gun iedereen, in mijn eigen land en zeker ook daarbuiten, meer mobiliteit en een open blik. Daar worden we allemaal beter van.’
Wat is Dig.Int?
De afkorting betekent: Digital International Trainers
Het project is te vinden via de website www.digintrainers.eu
Het Europese project maakt deel uit van Erasmus+
Dig.Int is gericht op het beroepsonderwijs/mbo
Het doel: digitale tools maken die internationalisering en uitwisseling bevorderen
Nederland, België, Italië, Frankrijk, Roemenië, Spanje en Baskenland werken samen
Het programma duurt van december 2022 tot november 2025
‘EEN
BETER IMAGO VOOR HET MBO? WE KOMEN ER WEL!’
Zonder mbo’ers zou er geen trein meer rijden en zou menig bedrijf in de Brainportregio de deuren moeten sluiten. Al in de schoolbanken vliegen de banen de mbo’ers om de oren. En toch ontvangen ouders een (v)mbo advies vaak niet met open armen. Nog steeds. Dat kan en moet anders.
Ik wilde kok worden en volgde hiervoor een mbo opleiding. Het liep anders, maar ik heb een geweldige tijd gehad op het mbo. De hbo-opleiding die ik daarna volgde? Daar vond ik niets aan! Niet afgemaakt ook. Ik ben uiteindelijk mijn eigen recruitmentbedrijf voor de technische sector gestart.
Toen ik daar het werkplezier verloor, heb ik onder andere Stichting Guruz opgericht. Het idee: de kloof tussen bedrijfsleven en mbo verkleinen. Ik wil bedrijven die dringend op zoek zijn naar personeel, een smoel geven in het mbo. Daarnaast wil ik actuele kennis naar de scholen brengen.
Zelf heb ik jarenlang gastlessen gegeven. De stage-aanvragen stroomden daarna vanzelf binnen. Maar het is niet schaalbaar, je kunt maar zoveel keer per jaar voor de klas staan. Wel heb ik hierdoor ingezien hoe belangrijk rolmodellen zijn.
Daarom hebben we met Stichting Guruz voor scholen een videoreeks gemaakt met onze ‘goeroes’: onze technische helden en rolmodellen. Dat zijn mensen uit het bedrijfsleven die met enorm veel passie over hun vak vertellen. Als je ze om drie uur ’s nachts wakker maakt beginnen ze meteen te vertellen, bij wijze van spreken. Vergelijk de filmpjes met die van NOS Stories of Jeugdjournaal-filmpjes, met veel animaties. In de video, die twintig minuten duurt, krijg je een stukje kennis en kijk je bij het bedrijf binnen. Deze korte video’s worden vaak gebruikt en we krijgen er positieve reacties op. In de les is er vooraf en achteraf nog ruimte om het te bespreken. Daarnaast nemen we video’s op waarin de CEO’s van bedrijven als KPN en NS vertellen wat er met hun organisaties gebeurt zónder mbo’ers.
Trots op zelfgemaakte
bibberspiralen
Het streven is om veel meer inspirerende gastcolleges te maken, die ook in het onderwijs kunnen worden ingezet. Brainportbedrijven doen graag mee! En ik ben ervan overtuigd dat we hiermee bijdragen aan een beter imago van het mbo. De volgende stap: challenges koppelen aan de filmpjes. Ook denken we eraan om in de toekomst gastlessen in te zetten.
Al deze inzet is hard nodig, want het beeld dat veel mensen hebben van het mbo klopt totaal niet. Onbegrijpelijk, maar waar. Er zijn zelfs datingsites en verzekeringsmaatschappijen die zich richten op hoger opgeleiden. Daarom hebben we een filmpje gemaakt waarin we de wereld op z’n kop zetten: ouders die boos zijn omdat hun kind een havoadvies in plaats van een vmbo-advies krijgt. Als dát toch eens werkelijkheid wordt! Laten we daar in deze mooie regio, met de triple helix, aan werken. Het kán!’
De stichting heeft twee filmpjes gemaakt die op een speelse manier laten zien hoe waardevol het mbo is. Inclusief BN’ers. Nieuwsgierig? Scan de QR-codes!
Vol zelfvertrouwen stonden de groep 8-kinderen uit de Eindhovense wijk Rapenland op hun laatste schooldag klaar met hun zelfgemaakte bibberspiralen tijdens het buurtfestival. Door noodweer ging die presentatie helaas niet door, maar de leerlingen, Stichting Move en twee Fontys-studenten kijken toch trots terug op het Move je buurt-project. Een interview met de twee Fontys-studenten technische bedrijfskunde, Li-Xue Theloesen en Leanne Tai, die verantwoordelijk waren voor de organisatie. Anne-Claire Pap (Stichting Move) schuift ook aan.
De studenten vinden het belangrijk dat meer kinderen ontdekken hoe veelzijdig techniek kan zijn. Én ze willen de koudwatervrees bij meisjes weghalen. Zelf zijn ze een van de weinige vrouwen in hun studiejaar. ‘Ik denk dat we allebei een goed rolmodel voor de kinderen waren, juist omdat we vrouwen zijn. Het is belangrijk dat meisjes én jongens dat zien’, zegt Leanne. ‘Kinderen hebben daarnaast vaak een te beperkt beeld van techniek. We wilden hen de ogen openen, en dat is gelukt’, vertelt Li-Xue.
Talenten ontdekken
Het gaat in het Move je buurt-project om meer dan techniekpromotie. ‘We willen kinderen hun talenten laten ontdekken en ze kennis laten maken met de studentenwereld. Tijdens het project maken ze bovendien hun eigen buurt leuker. Dat is heel goed voor hun zelfvertrouwen’, legt Anne-Claire uit. ‘We bieden met Move burgerschapsonder-
wijs aan. Het techniekproject hebben we in samenwerking met ASML ontwikkeld naar aanleiding van de behoefte van scholen, de Brainportregio en de hoeveelheid studenten die kiest voor een technische opleiding in Eindhoven.’
Li-Xue en Leanne lieten voor het project de kinderen zelf bedenken wat ze wilden maken. De leerlingen kozen een bibberspiraal. Daarna zochten ze zelf uit hoe ze die in elkaar moesten zetten en werkten samen in groepjes. Bovendien maakten ze uitstapjes naar Tech
Playgrounds en ASML en kregen ze een rondleiding op de nieuwe Fontys-campus. Leanne: ‘Je zag de kids helemaal opleven. Ze bléven maar vragen stellen.’
Actieve klas
Leanne en Li-Xue hadden voorafgaand aan het project geen enkele ervaring met het begeleiden van kinderen.
Li-Xue: ‘Ik vond het best spannend, maar het ging echt goed. We kregen
vooraf twee trainingen, over de inhoud van het Move je buurt-project en didactische tips. Dat was waardevol. En we hadden gelukkig een leuke, actieve klas die veel vragen stelde.’
Anne-Claire is trots op Li-Xue en Leanne. ‘Ze hebben het heel goed aangepakt. De kinderen vonden het zó leuk! Ik weet zeker dat het project heeft geholpen om ze enthousiast te maken voor techniek en om zich in te zetten voor hun buurt.’
Move en Brainport voor Elkaar Stichting Move is lid van Brainport voor Elkaar. In deze vereniging werken bedrijven, organisaties en overheid samen om het leven van iedereen in de Brainportregio socialer en beter te maken. Anne-Claire Pap: ‘Brainport voor Elkaar levert ons een geweldig netwerk op. Wij helpen graag om een brug te slaan tussen techniek en onderwijs.’
‘Je maakt snel vrienden
in Nederland’
‘Onze tip voor internationals in de Brainportregio? Sta open voor anderen. Zo voel je je snel thuis.’ De Indiase Rucha Bapat (31) en Akshay Oka (33) wonen ruim een jaar in Best. Hun dochter Spruha (2) gaat vlakbij naar de opvang. Ze vertellen over hun ervaringen in de Brainportregio.
Hoe zijn jullie in Nederland terechtgekomen?
Rucha: ‘We kennen elkaar uit het studentenleven in India. We zijn allebei in Europa gaan studeren: Akshay ging in 2014 naar Duitsland, ik volgde later een master Computerwetenschappen in Delft. We wilden graag dichter bij elkaar zijn. Ik werk nu als data-ingenieur bij TomTom en Akshay werkt bij VDL.’
Wat typeert dit land volgens jullie?
Rucha: ‘Toen ik hier ging studeren, werd
ik gewaarschuwd voor de typische Nederlandse directheid. Maar je leert vanzelf dat het niet persoonlijk bedoeld is. Ik ben inmiddels zelf ook directer geworden.’
Akshay: ‘Ik vind dat je hier snel vrienden maakt. Eerst gingen we vooral met internationals om, maar we krijgen steeds meer Hollandse kennissen.’
Hoe ervaren jullie de werkcultuur in Nederland?
Akshay: ‘Ik vind de werk-privébalans hier
woning met tuin. Ik werk veel thuis en we vonden we het fijn als één van ons vanuit het werk snel bij de opvang kon zijn als er iets was. Daarom leek het ons beter om in de buurt van Eindhoven te gaan wonen. Deze buurt voelde meteen goed.’
Hoe kwamen jullie bij deze woning in Best terecht?
Akshay: ‘We hebben vrij breed gezocht. Toen ik vanaf mijn werk naar deze woning in Best fietste, dacht ik meteen: dit voelt goed. Het is een prettige buurt, dicht bij de opvang en met een tuin. Onze dochter
ontmoet hier heel snel andere kinderen.’
Rucha: ‘We zijn zo fijn ontvangen, de buurman stelde zich meteen voor! Super.’
Jullie dochter gaat naar de opvang, hoe gaat dat?
Akshay: ‘Ze heeft het heel goed naar haar zin en de leidsters nemen echt de tijd voor ons. We mogen altijd bellen met vragen, ze leggen alles goed uit en denken met ons mee.’
Rucha: ‘In India is opvang veel minder gangbaar. Omdat daar hele families bij
elkaar wonen, is er altijd wel iemand om op de kinderen te passen. Soms mis ik het wel dat ik hier niet even een beroep kan doen op mijn moeder, al komen mijn ouders regelmatig naar Best.’
Akshay: ‘Inmiddels hebben vrienden ook al eens opgepast en hebben we al een buurkindje te spelen gehad. We leren dankzij de opvang ook meer mensen kennen in de buurt. De volgende stap? We willen graag onderdeel uitmaken van het verenigingsleven in Best.’
echt geweldig. De meeste mensen zijn in het weekend vrij, dat is in India ondenkbaar.’
Rucha: ‘Tijdens de pauze wordt er in een internationaal gezelschap snel geswitcht van het Nederlands naar het Engels. Dat waardeer ik erg en daardoor voel ik de motivatie om óók Nederlands te leren.’
Waarom kozen jullie voor wonen in de Brainportregio?
Rucha: ‘Mijn werk zit in Amsterdam, Akshay werkt in Eindhoven. Met de komst van onze dochter zochten we een
Save the date
Events voor onderwijsprofessionals van Brainport voor Onderwijs Schooljaar 2024 - 2025
Paarse Scholen Bijeenkomst 19 september (besloten bijeenkomst)
Congres Grenzeloos Goed Onderwijs 20 november
Inspiratietour bij Hoppenbrouwers 16 oktober
Start PSV Scholenchallenge oktober
Inspiratietour Data & AI maart (ntb)
Inspiratiebijeenkomst Data & AI 5 februari
Finale PSV Scholenchallenge mei (ntb)
Inspiratiebijeenkomst Digitale Geletterdheid en Wereldburgerschap 9 april
Benieuwd naar het leerlingenaanbod? Kijk op de website [invullen]
Paarse Scholen Bijeenkomst 30 januari
High Tech Ontdekkingsroute 14 juni (onder voorbehoud)
Paarse Scholen Bijeenkomst 5 juni
Redactie: Team Onderwijs | Brainport Eindhoven
Tekst: TextVast
Vormgeving: TextVast
Fotografie: Leon van Loon, Nick Bookelaar
Oplage: 1.500 exemplaren (gerecycled papier)
Niets missen van Brainport voor Onderwijs? Volg ons dan op LinkedIn.
Dit magazine is mede mogelijk gemaakt door bijdragen van Brainport Development en de Regio Deal Brainport Eindhoven.
Contact: onderwijs@brainportdevelopment.nl
Los de rebus op, stuur jouw antwoord naar onderwijs@brainportdevelopment.nl en maak kans op een Marblelous knikkerbaan die we verloten onder de goede inzendingen.