Natasja Gibbs

Mensen verbinden en samenbrengen, dat wil Natasja Gibbs (42) bewerkstelligen met haar journalistieke werk. Die kans krijgt ze als presentator van De Nieuws BV. op Radio 1 en sinds kort ook als deel van het eerste vrouwelijk duo van talkshow Op1.

Wie de carrière van journalist Natasja Gibbs volgt, zal het niet ontgaan zijn: de afgelopen jaren was ze zichtbaarder dan ooit. In 2011 begonnen bij de Wereldomroep als correspondent Caribisch gebied en later redacteur bij Caribisch Netwerk, is Gibbs sinds twee jaar een in het oog springend gezicht van BNNVARA. Ze presenteert dagelijks het radioprogramma De Nieuws BV., vormt op maandag een Op1-presentatieduo met Nadia Moussaid en agendeert op allerlei manieren ongelijkheid binnen de media – Gibbs richtte het Media Meldpunt Racisme & Discriminatie op - en de scheve berichtgeving over het Caribisch deel van het Koninkrijk.

“De afgelopen tijd was best een bizarre periode,” lacht Gibbs wanneer we samen haar recente werkzaamheden opsommen. “Maar ik klaag niet hoor en ik zeg eigenlijk ook best vaak nee. Ik doe vooral dingen die ik leuk vind en belangrijk acht. Dat ik samen met Nadia als eerste een vrouwelijk duo mag vormen bij Op1, vind ik best een mooi statement om te maken. Dat is misschien ook wel de rode draad die door de afgelopen tijd loopt: toen ik opgroeide miste ik mensen van kleur in de media, dus nu ik er zelf in werk, wil ik graag zo zichtbaar mogelijk zijn en mijn plek innemen. Hopelijk opent het deuren.”

Journalistiek

Gibbs werd in Hilversum geboren en groeide op in een streng religieus gezin. Creativiteit werd er niet gestimuleerd, waardoor journalistiek in eerste instantie niet op haar radar zat. Lachend: “School vond ik niets en ik wilde piloot worden, maar vooral doordat ik dan veel naar Curaçao kon vliegen.” Uiteindelijk was het een leraar Maatschappijleer die haar journalistiek aanraadde. “Hij zag dat ik veel met verhalen bezig was en het leuk vond dingen te lezen en leren. Op zijn aanraden heb ik me aangemeld bij de School voor Journalistiek. Niet omdat ik per se die kant op wilde, maar wel omdat ik in de mens geïnteresseerd was en wilde onderzoeken hoe die in elkaar zat.”

Na wat omzwervingen (een studie psychologie liep op niets uit - “teveel statistiek.”) vond ze haar plek bij de Wereldomroep, waardoor ze jarenlang op Curaçao woonde en het Caribisch gebied haar werkomgeving was. Ze maakte er verhalen over alle segmenten van de maatschappij, maar altijd met een open blik en op een verbindende manier gebracht. Een vorm van journalistiek waarvoor ze zich op dit moment ook hard maakt. “Ik hou van het beschouwende en één onderwerp vanuit verschillende kanten te belichten. Onlangs leerde ik bijvoorbeeld solution journalism kennen. Een manier van

kijken waarin niet de kloof tussen mensen, maar de juist onze oplossingsgerichtheid centraal staat. Dat vind ik een inspirerende manier van kijken.”

Trots

Nu ze in de positie is om onderwerpen mede te bepalen, vindt ze het fijn om zaken aan te kaarten die normaliter onbelicht worden in de media. “Dat is de link die ik met de Black Achievement Month zie. Die is in het leven geroepen om zwarte verhalen en onderwerpen onder de aandacht te brengen en te vieren. Dat probeer ik ook op de redactie van De Nieuws BV. te doen: we hebben een redactieappgroep waarin ik dan van alles voorstel. Hoe het zit met de bijzondere gemeenten bijvoorbeeld en wat betekent dat eigenlijk voor Bonaire, Sint-Eustatius en Saba? Berichtgeving daarover zou niet alleen voor de eilanders zelf zijn belangrijk zijn, maar ook voor Nederlanders hier. Ze zouden hun Antilliaanse buurvrouw Met trots kijkt Gibbs daarom terug op verschillende interviews waarin ze die verbinding kon maken, waaronder dat met Maria Liberia-Peters, de eerste vrouwelijke premier van de Nederlandse Antillen. “We spraken een uur lang zonder onderbrekingen op de nationale radio, dat was toch wel bijzonder. Ik denk ook dat het onderstreept wat ik eerder bedoelde, dat we meer van elkaar moeten leren als Koninkrijk. Hier in Nederland hebben we de mond vol over meer vrouwelijke politici, maar als je naar de eilanden kijkt is een gelijkere genderverdeling helemaal niet vreemd. Maria Liberia-Peters was al in 1984 premier van de Nederlandse Antillen en ook op Aruba en Sint-Maarten zit de politiek vol vrouwen. Daar kunnen we in Nederland best een voorbeeld aannemen.”

“Vroeger miste ik mensen van kleur in de media, daarom wil ik zelf zo zichtbaar mogelijk zijn.”