GENÝÞ AÇI
SPORTiF
29
“Niþanlýmýn yanýna gitmeyip m aça giderdim”
Böyle bir spor sevgisiyle büyüdük, geliþtik, yýllarýmýz geçti. Geçen yýlda Erciyesspor'dan idarecilik teklifi geldi. Enver Kemaloðlu baþkanlýðýnda kurulan yönetime girmemiz istendi. Bende hem Elektrik Þirketi'nin genel müdürü olarak, hem de Kayserili bir futbol sever olarak görev almaya karar verdim. Zaten bende Beþiktaþ'lý bir yönüm var. Çocukluktan beri Beþiktaþlýyýz. Hem Kayserisporlu hem de Beþiktaþlýydým. Þimdi birde Erciyessporlu oldum.. Þu anda 3 takýmým var. Pek kimse buna inanmýyor 3 tane takým olur mu diye. Ama niye olmasýn. Sempatim her zaman için vardýr. Herkesin bir ilk takýmý vardýr.
“Ülke takýmý olmak kolay deðil” Sayýn Büyükkeçeci, sizin ilk takýmýnýz hangisi ? Ýlk takýmým Erciyesspor artýk. (Gülüyor) Biraz politik oldu. Ya þimdi þöyle söyleyim. Ne zamanki bir Kayseri takýmý þehir takýmý hüviyetinden çýkar, artýk ülke takýmý haline gelirse biz artýk o zaman tuttuðumuz 3 büyük takýmdan mutlaka vazgeçeriz. Ama þuan için þu bir gerçek 3 büyük takýma herkes bir sempatiyle bakar bu memlekette. Bir þehir takýmý vardýr, bir de ülke takýmý. Artýk 3 büyükler bir ülke takýmý. Dolayýsýyla ülke takýmý olduðu için herkesin çocuðunun da dahil bir sempatisi oluyor. Bundan vazgeçemezsiniz. Yani böyle illa Kayserisporlu yada Kayseri Erciyessporluyum diyemiyorsunuz. Çünkü ulusal baþarýnýz yok. Ulusal baþarý geldiði ve sürekli olduðu müddetçe ve siz ne kadar storenizde ne kadar çok formanýzý satarsýnýz, ne kadar çok ürünlerinizi satar hale gelirseniz o zaman ülke takýmý oluyorsunuzdur..
Þadi Büyükkeçeci
arkadaþlarýmýzla maçlara gitmeye baþladýk. Ortaokul yýllarýndaysa artýk açýk ve kapalý tribün müdavimi olduk. Neredeyse hiçbir maçýný kaçýrmazdýk. Hatta hiç unutmam.. Yýl 1983 yýlýnda, eþimle daha yeni niþanlanmýþtým. Ve biz ailecek onlarýn baðýna davetliydik. Ben niþanlýmýn yanýna gitmek yerine Kayserispor maçýna gittim. Sevgili eþimle de ilk münakaþamýzý da bu yüzden yapmýþtýk. Mayýs'ta niþanlandýk ve bir aylýk zaman geçmemiþti, sezonun son maçýydý. Bana "Sen maça gittin de benim yanýma gelmedin" diye kýrýlmýþtý. Yýllarca hep Kayserispor'u takip ettik. Daha sonrasýnda babamýn Kayserispor Kulübü'nde yöneticilik yýllarý baþladý. O zaman Kayserispor'un iþlerini biz yürüttük. O zamanda bu zamanki gibi maddi sýkýntýlar vardý. Kayserispor'un çeklerinden dolayý takip edilen Kayserispor yöneticileri vardý. Onlarýn o tarihlerde babamýn yönetici olmasýndan dolayý ben çek davalarýna girmiþtim. Daha sonra tekrar Kayserispor'un maddi durumu düzeldi. Ardýndan baþka bir yönetim geldi. Ama buradan da þu çýkýyor ki, her zaman yönetimlerin maddi sorunu olabiliyor. Kayseri'de geçmiþten de gelen þöyle yönetici olup da ayaðýný uzatarak sýkýntýsýz, borçsuz, harçsýz yöneticilik yapan yok. Halen de devam ediyor. Para bulmak, þehir kaynaklarýný harekete geçirmek her iki takýmýmýzý da biraz zorluyor. Tabii Bank Asya 1. Lig'de bu daha zor. Çünkü Federasyondan, diðer kaynaklardan gelirler çok düþüyor. Tamamen bu yöneticilerin maharetine, þehir halkýnýn ve þehir yöneticilerinin þehir zenginlerinin ve iþ adamlarýnýn inisiyatifine kalýyor. Onlar ne kadar yardým yaparsa sizin o kadar paranýz oluyor. Ama inþallah burada bir düþüncemizde Alt yapýmýz gümbür gümbür geliyor. Oradan futbolcular yetiþtiripte, bonservisiyle sattýðýmýzda veya onlarý bir baþka takýmlara gönderdiðimizde iþler daha da rayýna oturacak.
Sportif