การออกแบบลายผ้าให้กับแบรนด์ Painkiller ถือ เป็นการขยับไปสูพ่ นื้ ทีใ่ หม่ การดูแลอาร์ตไดเร็กชัน่ และ การออกแบบลายผ้าให้อะไรกับคุณในแง่ไหนบ้าง Painkiller ท�ำแบรนด์เสือ้ ผ้าทีท่ ำ� กับพีน่ อ้ งครับ เป็นแบรนด์เสื้อผ้าบุรุษที่อยู่ใน Bangkok Fashion Society ตอนแรกทีท่ ำ� Painkiller ก็สงสัยว่าจะมีอะไร ให้ท�ำบ้าง เพราะว่าเราไม่ได้ออกแบบเสื้อผ้า แต่ถ้า ลองดูดีๆ จะพบว่าทุกแบรนด์แฟชั่นต้องการภาพเพื่อ พรีเซนต์เรือ่ งราวหรือบอกมูด้ แอนด์โทนของคอลเลกชัน่ นั้นๆ สิ่งที่เราท�ำให้กับ painkiller ก็คือ สิ่งพิมพ์ ลาย พิมพ์ผา้ เสือ้ ยืด หรือโลโก้ ท�ำให้ได้เรียนรูว้ า่ ปลายทาง ของการท�ำภาพประกอบมันคือการสวมใส่ ถ้าเรามอง ภาพประกอบในคอมพิวเตอร์มันจะเป็นแบบหนึ่ง แต่ พอมันมาอยู่บนเสื้อผ้า ที่มีการสวมใส่ เดินโชว์ในงาน ELLE Fashion Week แล้วมันเป็นข้อสรุปของงานที่ มันไปไกลกว่าที่คิดมาก
ถึงจะวาดในหลายๆ สือ่ ภาพประกอบเหล่านัน้ มีจดุ ร่วม จุดไหนที่แสดงถึงเอกลักษณ์ของคุณ มีน้องคนหนึ่งพูดขึ้นมาว่ารู้สึกว่างานของเรา กลมกล่อม มีฟอร์มทีด่ นู วลเนียนทีท่ ำ� ให้เขารูว้ า่ เราวาด แต่ถ้าให้เราพูดถึงตัวเอง ก็รู้สึกว่างานของเรามีความ เป็นช่างศิลป์ มีความเป็นช่างวาดรูป เราไม่ได้เอาสไตล์ น�ำ แต่เอาองค์ประกอบศิลป์ เส้น สัดส่วนทองทีส่ วยงาม เป็นตัวน�ำ ซึ่งเราคิดว่าสไตล์มันคือสิ่งที่ครอบ เนื้อแท้ จริงๆ แล้วคือสัดส่วนและเส้นที่งดงาม
ซึง่ เป็นหมาในบทประพันธ์ของ ม.ร.ว.คึกฤทธิ์ ปราโมช สิ่ ง ที่ เ ราเอามาตี ค วามต่ อ เป็ น ลายพิ ม พ์ ภ าพคื อ สถาปัตยกรรมแบบไทย รัว้ ระเบียง คิว้ บัว เอามาท�ำ เป็นลายทาง แล้วก็ซ่อนดีเทลของหมามอมเอาไว้อยู่ ตามที่ต่างๆ ให้โผล่มาที่ร้ัวหรือหน้าต่าง อีกตัวอย่าง คือ “เพลงผลไม้” ทีเ่ อาผลไม้ทงั้ หมดในเพลงมาท�ำเป็น ไอค่อน แล้วก็ฟอร์มของผลไม้นั้นมาเรียงเป็นรูปโน้ต ดนตรีเพื่อให้ผลไม้ในรูปแบบผ้าพันคอมีทั้งความเป็น ไทยและความเป็นสากล
หลายๆ คอลเลกชัน่ ของ Painkiller น�ำเสนอเรือ่ งราว ความเป็นไทยในแง่มุมที่น่าสนใจ คุณน�ำบริบทความ เป็นไทยมาคลุกเคล้ากับงานภาพประกอบอย่างไร เราเกิดที่นี่ เราอยู่ที่นี่ การน�ำมาใช้มันคงเป็น อะไรที่ ม ากกว่ า เอกลั ก ษณ์ ชั ด เจนโดยทั่ ว ไปที่ ค น ตะวันตกมาท�ำงานตะวันออก เช่น อาจจะมากไปกว่าลาย ไทยแต่หาความรู้เพิ่มเติมเพื่อให้เข้าใจความเป็นไทย มากขึน้ โดยไม่องิ อยูก่ บั หนังสืออย่างเดียว คอลเลกชัน่ ของ painkiller คอลเลกชัน่ หนึง่ พูดเกีย่ วกับเรือ่ งมอม
15 ปี ทีผ่ า่ นมา อะไรทีท่ ำ� ให้ยงั รักษาแรงบันดาลใจใน การท�ำงาน และพัฒนาตัวเองขึ้นไปเรื่อยๆ เวลาทีเ่ รารับโจทย์มา สิง่ ทีเ่ ห็นจากโจทย์คอื งาน ทีเ่ สร็จแล้ว แล้วมันสวยงาม เรารูส้ กึ ว่าโมเมนต์ ท�ำให้ เราตื่นเต้นกับการท�ำงานทุกชิ้น หน้าที่ของเราคือหา ทางเพื่อจะไปอยู่ตรงนั้นให้ได้ เพราะฉะนั้นไม่ว่าจะ เป็นการไปเทีย่ ว การเปิดหนังสือ มันไม่ได้ให้แรงบันดาล ใจกับเราเท่ากับการที่เราได้รับโจทย์มาแล้วเห็นปลาย ทางแล้วว่ามันต้องสวยแน่ๆ
59