ARGO Atletiek, De Wissel, oktober 2015

WISSEL

oktober 2015

In memoriam: Nieck-Jan Gal Verder in dit nummer: Terugblik zomeravondlopen Stedenwedstrijd in Zevenaar Een zwerm roze hommels Sportmassage bij ARGO Column Gab

Van de redactie Toen ik een kleine twee jaar geleden in de redactie van De Wissel stapte, was vertrekken naar Frankrijk om daar een chambre d’hôtes te beginnen nog een droom. Inmiddels is die droom werkelijkheid geworden en medio oktober verlaten mijn man en ik Nederland. Dit betekent afscheid nemen van heel veel mensen hier, en van al je bezigheden.

Eén daarvan is het redactiewerk voor De Wissel. Het valt niet mee om vrijwilligerstaken los te laten en over te dragen: je voelt je verantwoordelijk en wilt niet dat iets helemaal stopt door jouw vertrek. Toch is dit mijn laatste Wissel, ook al is er nog niemand aan wie ik het stokje kan doorgeven. Het tot stand komen van dit mooie clubblad ging soms wel eens gepaard met een tikje stress, maar als er een prachtig gedrukte Wissel klaar lag voor alle Argonauten, gaf dat toch steeds weer heel wat voldoening. Ik laat het nu dan ook met pijn in het hart en enigszins bezorgd achter. Want dit kan toch niet voor iedereen de laatste Wissel zijn?

Carianne Vonk

’t Is weer voorbij …

Beste Argonauten, Een nieuw besturingsmodel Als deze Wissel verschijnt, is de zomervakantie voor de meesten van ons voorbij. Mijn vrouw en ik hebben een prachtige fietstocht gemaakt in Spanje. Een tocht van zo’n 3.000 km met schitterende natuur en veel wisselende omstandigheden. We zaten regelmatig in de bergen en dat was behoorlijk afzien, maar met prachtige vergezichten als beloning. Het enerverende van zo’n fietstocht is dat je helemaal terugvalt tot je basislevensbehoeften. We waren eigenlijk alleen nog maar druk met eten, drinken en slapen. In het begin is er nog wel uitwisseling met het thuisfront, maar ook dat zakt weg.

Langzamerhand raakt je hoofd helemaal leeg.

Het eindpunt van onze tocht was Santiago de Compostella, wat het eindpunt is van de pelgrimstocht (de Camino) vanuit diverse locaties in Europa. Rond Santiago zie je veel wandelaars en fietsers die de Camino volgen. Elk jaar groeit deze groep. Het is een ware hype aan het worden. De meeste mensen ontvluchten met de Camino de hectiek van alledag of hebben een ingrijpende emotie te verwerken. Ze hebben tijd nodig om na te denken over hoe ze verder gaan in hun leven.

Als je terugkomt van zo’n trip, kost het best wel moeite om de draad weer op te pakken. Maar er is ook weer veel energie en ruimte in je hoofd om de diverse uitdagingen aan te gaan. Dan komt ook ARGO weer nadrukkelijk om de hoek kijken. Op de ALV hebben we als nieuw bestuur een vooruitblik gepresenteerd met de speerpunten die in de

Colofon Redactie Carianne Vonk, Naomi van Hierden, Nynke Hoekstra, Renée van Bijsterveld, en Theo van Bergen Fotografie Voorpagina: Anneke Botteram Vormgeving Frans Hesselink Ontwerpbureau Drukwerk Drukwerkdeal Deventer TEKST EN BEELD DIGITAAL AANLEVEREN VIA: wissel@argoatletiek.nl De redactie behoudt zich het recht voor ingezonden artikelen in te ­korten of te herschrijven.

diverse beleidsessies de afgelopen jaren naar voren gekomen zijn.

Die speerpunten moeten nu omgezet worden in concrete acties. Als bestuur hebben we gezocht naar een taakverdeling die zo goed mogelijk aansluit bij deze speerpunten. De belangrijkste onderwerpen, namelijk de werving van vrijwilligers en het verbeteren van de communicatie, moeten daarbij ook de juiste aandacht krijgen. Dat is wat ons betreft gelukt! De portefeuilleverdeling is op een aantal punten aangepast. Elk bestuurslid is verantwoordelijk voor een paar commissies en zal daar ook regelmatig mee afstemmen. We hopen dat het met deze indeling voor leden en commissies toch wat makkelijker is geworden om het bestuurslid te vinden dat ze nodig hebben voor een bepaalde kwestie. Het zal ongetwijfeld even wennen zijn, maar wij hebben er als bestuur veel vertrouwen in. We kunnen aan de slag!

Gerard Oud

Uw advertentie in clubblad de Wissel? E-mail Peter van Hall op sponsoring@argoatletiek.nl

Terugblik op de zomeravondlopen Dit jaar bestonden de zomeravondlopen uit drie weken toeren door de prachtige omgeving van Doetinchem. Een activiteit die ooit is geïnitieerd door Hans en Bas, jaren geleden alweer. Inmiddels op eigen kracht uitgegroeid tot een vaste waarde voor de vereniging.

Dit jaar vereerden we de Wehlse Broeklanden, het Zelhemse Broek Slangenburg en landgoed Enghuizen met een bezoek en een mooie (struin) tocht. Stuk voor stuk juweeltjes in onze omgeving. Wie kent er wat dat betreft een mooiere leefomgeving? Alles kwam wel voorbij: extreme hitte (in de eerste week bijna 38 graden), veel zon, regen, weilanden (veelal zonder koeien, maar als ze er waren dartelden ze vrolijk een stukje mee), oude bossen, mais en graanakkers, muggen en dazen, golfbanen, modderpaden en soms als toetje een zware beklimming. Voor onze begrippen een heuvel ‘van de buitencategorie’ (met een knipoog naar die tour waar onze Nederlandse berggeiten zo goed bezig zijn geweest).

Volgens mij is er weer flink genoten door de deelnemers, vooraf en nadien zeker. Tijdens de inspanningen was dat wel eens wat minder maar dat mag ook. Ik hoop dat je dat lekkere gevoel nog lang hebt

kunnen vasthouden om de vakantie door te komen zonder last te krijgen van ‘onthechtingsverschijnselen’.

Vier weken werd de trainers rust gegund, om de batterij weer op te laden, om de bakens misschien eens te verzetten, alles eens tegen het licht te houden. Inmiddels staan de trainers weer voor je paraat voor weer een mooi loopjaar. Neem aan dat jullie ook weer uitgerust aan de start zijn verschenen, dat je niet al te veel hebt hardgelopen in de vakantie, zonder mocht van mij ook , wat langer rust is goed, heel goed zelfs. Alternatieven zijn er genoeg: zwemmen, wandelen, fietsen. Maar doe vooral waar je je goed bij voelt.

Mijn dank gaat als déjà vu weer uit naar de trainers en assistent-trainers die tijdens de zomeravondlopen paraat waren om jullie lekker te laten rennen. Speciale dank gaat uit naar Herm en Tom die op 14 en 15 juli prachtige routes hebben uitgezet voor ons. En naar Gerard Weenink die nog een keer als waterdrager met ons meefietste tijdens de tocht naar de Langenberg. De foto’s zijn tijdens de routes door Enghuizen gemaakt. Hoe klein zijn we tussen die machtige beuken, hoe groot zijn de stoelen bij een thee/koffie rustplaats en hoe mooi dat er in Hoog Keppel nog een (mini) bibliotheek is.

Natuurlijk zijn we allemaal ook onze dank verschuldigd aan de eigenaren van de Gouden Karper waar we op 14 en 15 juli heerlijk op het terras en de veranda wat mochten uit zweten en onder het genot van een drankje konden herstellen. Zoals al eerder heeft Jan Eskes met de eigenaren van dit prachtige hotel/restaurant kunnen afspreken dat het tweede drankje voor rekening van het huis was. Hoera, hoera, hoera. Tip: ga er eens zitten als je aan het wandelen of fietsen bent in die buurt, of ga er eens heerlijk eten, de keuken is alom hoog gewaardeerd door de bezoekers.

Volgend jaar weer een nieuwe reeks, die vermoed ik, al in juni zal beginnen want de schoolvakanties zijn dan nog een week eerder dan dit jaar. Maar zolang hoef je natuurlijk niet te wachten op mooie activiteiten voor en door je vereniging.

Wedstrijden genoeg in de buurt, de laatste zondag van de maand de duurlopen (30 augustus en 27 september al vast in je agenda zetten!). En vanaf 8 november weer vier zondagen lang lekker trainen in Montferland als voorbereiding op de Montferland Run. Bas

Stedenwedstrijd in Zevenaar

Déjà vu van drie decennia

Zaterdag 13 juni 2015: Stedenwedstrijd voor de pupillen. Mijn zoon Rik van 7 jaar had er zin in. En ik ook, want het was in Zevenaar en het leek me leuk om weer eens atletiek te beleven op de plek waar ik dat midden jaren tachtig ook veelvuldig deed. Van 1982 tot 1986 woonden wij namelijk in Zevenaar en ik was toen al die tijd lid van AV De Liemers. Er liggen daar dus ontelbare herinneringen en ik was er sindsdien niet meer geweest.

Om 9.00 uur vertrokken we vanaf de atletiekbaan van Argo. Trainer Theo van Bergen constateerde dat er bijna net zoveel ouders meegingen als pupillen. Een unicum. De jeugdcommissie, die graag meer vrijwilligers bij de jeugd wenste, werd op haar wenken bediend.

Ik reed alleen met mijn zoon naar mijn oude cluppie. We naderden de baan aan de Heerenmäten en alles zag er nog steeds heel herkenbaar uit. Er kwamen allerlei herinneringen boven. Een déjà vu-gevoel maakte zich van mij meester. Jammer alleen dat het bij aankomst begon te regenen. Bij de Stedenwedstrijd pas in Doetinchem regende het ook. Nog een déjà vu dus.

De verzamelde groep Argo-pupillen en ouders werd toegesproken door Theo, die alles onder controle had.

Ook leek er sprake van enige improvisatie en spontaniteit. “We hebben drie juryleden nodig”, riep Theo.

Er meldden zich prompt precies drie vaders: Eric, Martijn en ik.

We liepen meteen maar door naar de Zevenaarse baan 10, waar op dat moment de juryleden werden geïnstrueerd. Het grootste gedeelte gemist, maar nog net op tijd voor de namenlijst. De zwaarbesnorde wedstrijdleider inventariseerde of alle opgegeven juryleden er ook daadwerkelijk waren. Onze namen konden ze natuurlijk niet weten, maar men wist wel dat er nog drie wijzen uit het oosten zouden komen, voor het verspringen. Precies op tijd! Dit toch tamelijk belangrijke gedeelte speelde zich af in nog geen drie minuten. Strak en efficiënt gepland, Theo!

een hoop over ons heen komen. Het jureren ging duren tot ongeveer half drie. Okay…

Glibberig wit poeder Bij de pupillen heb je een vak van een halve meter waarbinnen je mag afzetten. Tussen de lijnen ligt wit poeder, zodat jurylid Eric de afzet goed kon herkennen. Dit witte poeder bleek tarwebloem. Niet zo handig bij regen. De tarwebloem werd een glibberig papje. Nadat enkele dames bijna waren uitgleden, hebben we het witte poeder zo goed mogelijk verwijderd en vervangen door zand.

Tussendoor werden ook nog de begeleidende ouders aangewezen.

Rik werd toebedeeld aan de moeder van Tim, Natasja, die dat voortreffelijk deed, dat begeleiden. Wel had ze hem tijdens een pauze vrij lang uitgeleend aan Topteam-atlete Milou, met wie Rik het erg gezellig had. Ze kenden elkaar nog van het jeugdkamp.

Intussen brak de zon door. Regenjas uit, zonnebril op. Af en toe zag ik Rik actief met het onderdeel vortex.

Kenden we 30 jaar geleden niet.

Papa wordt oud. Ook zag ik tussendoor Rik hoogspringen. De lat lag nauwelijks hoger dan de mat, maar je moet ergens beginnen. Goh, dat leek wel een frosby flop. Niet slecht voor iemand van 7. Oei, de lat komt aan het trillen, maar blijft gelukkig liggen.

Het verspringen kon beginnen.

Taken verdeeld. De hoofdjury instrueerde de atleten en hield de gesprongen afstanden bij. Een vader harkte, een vader las af bij de afzet, en ik hield steeds het nulpunt van het meetlint bij de landing.

Niet moeilijk, maar je moet wel geconcentreerd blijven, ook na 300 metingen. Half elf en het regende.

Volgens Natasja, ze hield de buienradar goed in de gaten, zou er nog

Maar ik moet wel mijn aandacht bij het meten houden. “6 meter 12”, riep Eric. Dat riep hij wel vaker. Dit keer trapte de hoofdjury er niet in. Een jonge verspringer sprong steeds rond de 3,90, als verste in zijn groep.

In de andere groep was iemand die 4,02 sprong, zo vertelde ik hem naar waarheid. Kennelijk motiveerde dat, zijn laatste sprong was 4,06. De verste sprong van de dag.

Mocht u toch 6,12 m in de uitslagen

tegenkomen, dan weet u waarom dat niet klopt.

Rik begon aan zijn laatste onderdeel, de 600 m. De regen allang vergeten smeerde ik hem in met factor 20. Die schouders en kuiten hadden nog nauwelijks zon gezien.

Hij droeg het kleinst verkrijgbare slidingbroekje, toch zat het wijd om zijn spillebeentjes. Maar rennen kan hij. Hij werd geen eerste, maar hij haalde wel steeds anderen in en dat betekent dat hij, zo jong als hij is, zijn race goed heeft opgebouwd.

Papa is tevreden, papa is trots.

Net als in Doetinchem werd in Zevenaar aan de jury koffie en een lunchpakket aangereikt, goed geregeld dus.

Beelden van vroeger Tijdens pauzes en na de wedstrijd mijmerde ik soms weg naar vroeger.

Ik ging bewust op plekken staan waar ik bijvoorbeeld mijn aanloop begon bij het hoogspringen of het speerwerpen. Beelden van gebeurtenissen kwamen boven, bijvoorbeeld met die geweldige, grote Duitse trainer Fred. Ook namen kwamen boven. Ze zeggen u waarschijnlijk niets. Jochem Bartels, Rogér Hermans, de gebroeders Bor, Susan Dammingh. Zij was een legendarisch talent. Eens bij een straatwedstrijd werd ik nipt eerste en zij tweede. Alleen was zij meisje en bovendien twee jaar jonger, dat scheelt: dertien of elf jaar. Bij een 600 m-baanwedstrijd lag zij na 200 m al zo’n 100 m voor, echt. Op en om de baan zijn dat de momenten die

zorgen voor sensatie en voelbare spanning.

Ook op 13 juni kwam zo’n moment.

Vanaf het middenterrein aanschouwde ik de 1.000 m voor de meisjes. Bij de 200 m-lijn moedigden AV’34-meisjes de atleten luid aan en rondom de baan stonden overal mensen luid te applaudisseren. Ik voelde het overal tintelen.

Ik stond precies op de goede plek voor het dolby-surroundeffect. Daar hoef je dus niet voor naar Koblenz of Zürich.

Tevreden ook over een geslaagde middag. Met een echt déjà vugevoel. Ik heb weer een soort atletiek beleefd zoals in mijn jeugd.

En dan is het mooi om te zien dat je zoon nu ook zo’n plezier aan atletiek beleeft. We kijken uit naar de volgende Stedenwedstrijd. Nijmegen of Apeldoorn, ook daar liggen herinneringen. Maar ook zonder de herinneringen is zo’n Stedenwedstrijd een heel gezellig gebeuren. Weer of geen weer.

Kees Faasse

Lieve Nieck-Jan,

In Memoriam

Nieck-Jan Gal 24 mei 1997 – 9 september 2015 Net als heel veel anderen ervaarde Nieck-Jan soms een belemmering, maar hij zag ook altijd kansen!

Die greep hij aan en beet zich erin vast en zette door.

‘Hij die niet opgeeft, wint altijd!’ Dat was Nieck-Jan zijn motto. Dan bedoelde hij niet een eerste plek, maar verleg je grenzen, pas je doel aan en geef niet op. Die mentaliteit had Nieck-Jan, dat sierde hem en maakte hem tot een sterke persoonlijkheid, sociaal gericht, vriendelijk en bescheiden.

En het was Mirne die de eerste nacht tegen Wilfred en Marie-Louise zei, ‘De kracht die Nieck-Jan had, die gaan wij nu verder gebruiken’. Toppie Mirne, compliment!

Die levensvisie van Nieck-Jan is nu ons doel!

Als je filosofeert over belemmeringen en kansen dan besef je dat wij allemaal een keuze kunnen maken: Wij léven en kunnen vanaf nu in elke belemmering een kans zien!

Wij worden op dit moment belemmerd door ’t schrijnende, intense verdriet, maar we hebben nog wel een kans. Nieck-Jan zou hem altijd grijpen ...

Wilfred, Marie-Louise en Mirne Gal Vader, moeder en zusje van Nieck-Jan

Zo gezegd zo gedaan. Op de maandagavond ging Nieck-Jan bij Joeri Voltman trainen en op de woensdagavond en zaterdagochtend bij mij. Je werd al meteen opgenomen in de groep door je vriendelijkheid, interesses en openheid. Ik ging trainingsschema’s voor je schrijven en je liet al snel zien over veel talent te beschikken. Met je doorzettingsvermogen en snelle eindsprint als wapen wist je menigmaal je trainingsmaatjes te verrassen. Al snel werd je een volwaardig Topteamlid.

Op zondag 9 juni 2013 pakte je je eerste grote overwinning. Je won op 16-jarige leeftijd verrassend de 5 kilometer van de Keppelrun in een veld met bijna 500 deelnemers.

Na een spectaculaire versnelling liep je weg uit de kopgroep. Je was voor iedereen ongrijpbaar. Als prijs kreeg je een grote bos bloemen en een kunstwerk, een in mijn ogen ontzettend lelijke mozaïeken fruitschaal. Het maakte jou allemaal niet uit, vol trots nam je de schaal en bloemen mee naar huis.

Elke mei- en herfstvakantie gaan we met het Topteam op trainingsstage naar Campotel Bad Rothenfelde. En natuurlijk ging Nieck-Jan ook mee.

Alleen was het voor hem nog niet helemaal duidelijk dat het er wel serieus aan toe zou gaan. De eerste avond kwam hij met een enorme puntzak met snoep de kamer binnen lopen. De jongens en meiden van het Topteam keken elkaar aan en begonnen keihard te lachen. “Heb je nog meer bij je Nieck-Jan?” vroeg Luuk nieuwsgierig. En ja hoor … nog twee zakken snoep kwamen tevoor-

Nieck-Jan was nooit zo actief op zijn mobiele telefoon. Antwoord op een sms’je of een appje? Soms duurde het een hele dag of nog zelfs wat langer. “Is de stroom weer uitgevallen in Kilder?” vroeg ik hem dan. Hij kon daar altijd heel hard om lachen, typisch Nieck-Jan.

weer voor ons. “Stefan, ik ga zo nog een rondje surfen, zou jij dan even een foto willen maken dan zal ik ook even zwaaien.”

Omdat je geen sleutel van jullie appartement had klom je soms over de schutting om binnen te komen. Oeps… verkeerde huisje, vreemde mensen, gauw door het appartement de deur weer uit.

Argo Topteam

Ongeveer drie jaar geleden kwam je met je vader de poort bij ARGO binnen wandelen. “Hoi, ik ben NieckJan en zou graag mee willen doen met de loopgroep”.

Je sloot je aan bij de trainingsgroep en maakte zonder problemen de anderhalve uur vol. Na afloop gaf je me een hand. “Bedankt voor de fijne training, ik wil graag lid worden van ARGO”.

schijn. Naast het trainen was er in Duitsland ook veel tijd voor ontspanning. Een spelletje Koehandel spelen, zwemmen en springen in de vijver en er werd zelfs gevist met een zelfgemaakte hengel bestaande uit een tak en een stuk touw en een veiligheidsspeld.

In 2014 verbeterde hij al zijn persoonlijke records van de 800 meter tot en met de 5 km. Klein maar dapper ging hij de strijd aan met een doorzettingsvermogen waarmee hij voor velen voor altijd een voorbeeld zal blijven. Tijdens de Track Meetings in Utrecht en Wageningen won hij vaak zijn serie. “Puppies Power”, schreeuwde ik dan naar hem. Een glimlach op zijn gezicht, en met een indrukwekkende versnelling liep je dan het hele veld voorbij.

Crosswedstrijden waren niet echt jouw wedstrijden. Toch stond je altijd aan de start, weer of geen weer. In Breda was ik je kort voor de start kwijt. Al zoekende kwam ik je net buiten de kantine tegen met twee broodjes kroket in je handen. “Je moet naar zo naar het startvak”, riep ik. “Oh dan eet ik ze nu maar niet op, wil jij een broodje?”

In de zomervakantie van 2014 gingen we met acht man op sportvakantie naar Club La Santa op het eiland Lanzarote. Wat hebben we daar een fantastische tijd gehad.

Zwemmen, hardlopen, fietsen, midgetgolfen, snookeren, en natuurlijk niet te vergeten surfen.

Soms waren we Nieck-Jan kwijt en dan bleek hij al uren aan het surfen te zijn. Ineens stond hij dan

Wat hebben we daar om moeten lachen. Voordat we weer naar huis vertrokken liet jij ons zien hoe je in vijf minuten je koffer in kunt pakken. Alles bij elkaar rapen, in de koffer proppen, aandrukken, koffer dicht en klaar!

Na het volgen van een trainerscursus werd je vorig seizoen assistent-baantrainer, eerst bij Manfred Vels en later bij Theo van Bergen. De kinderen waren stuk voor stuk erg gek op Nieck-Jan. De laatste maanden kon je dit helaas niet meer combineren met je eigen trainingen.

Nieck-Jan wat een voorbeeld was jij voor iedereen. Altijd positief, een gulle lach, een geweldige mentaliteit, gewoon even een dag de Nijmeegse Vierdaagse illegaal met je opa meelopen en dan ’s avonds op de training ook nog je mannetje staan. Op Nieck-Jan kon je altijd rekenen, niets was hem teveel. Altijd sociaal, vriendelijk en bescheiden.

In de loop van de avond bereikt ons het verschrikkelijke nieuws …

Nieck-Jan is overleden … ongeloof … verslagenheid … verdriet …

We komen samen en zoeken troost bij elkaar. Op zaterdagochtend schrijven kinderen een kaartje en lopen met een roosje naar de vaas die bij de gedenkhoek in de kantine staat. “Is hij dood?” vraagt een meisje van negen. Ik knik bevestigend. Een jongetje vraagt: “Als je 18 bent moet je toch nog niet dood?” Ik zeg “nee…” samen staan we stil bij zijn foto. “Gaan we nu rennen?” vragen een paar kinderen.

“Ja, we gaan rennen, want Nieck-Jan houdt ook van rennen” zeg ik. Voorafgaande aan de Kramprun is er zaterdagavond een indrukwekkende minuut stilte. Deze avond lopen we samen met zijn oom en tante en Mirne voor Nieck-Jan. Na de wedstrijd zitten we nog even bij elkaar en eten we samen een broodje kroket …

Zondagochtend gingen we op bezoek bij Nieck-Jan en zijn familie. Na het bezoek lopen we in het bos de rondjes die hij zo vaak gelopen heeft. Eén, twee of drie rondjes, het maakt niet uit …

Hij die niet opgeeft, wint altijd!

Dat is Nieck-Jan zijn motto.

Verleg je grenzen, pas je doel aan en geef niet op, die mentaliteit had Nieck-Jan. Onvergetelijk zul je zijn, als in verhalen jouw naam wordt genoemd en wij luisteren naar de stilte waarin jij tot ons blijft spreken.

Jij blijft met ons meegaan, ons hele leven lang.

Nieck-Jan, bedankt voor alles wat je aan ons gaf!

Forever friends

Dan is het woensdagavond 9 september …

Je trainer Stefan

ARGO JEUGD De Keppelrun 2015

Zondag 14 juni was het weer tijd voor het jaarlijkse sportieve hoogtepunt in Keppel, de Keppelrun. Een goed georganiseerde hardloop wedstrijd voor jong en oud met vaak heel snelle tijden. Ook ARGO zit in de organisatie en er lopen natuurlijk heel veel Argonauten mee in deze wedstrijd.

Dit jaar was er voor de kinderen een extra wedstijdonderdeel toegevoegd, een 3x1 estafetteloop. Drie lopers moeten dus zo snel mogelijk 3 km afleggen, waarbij na 1 km

het estafette stokje aan de volgende loper wordt door gegeven.

De dag begon met de 5 km waarbij voor ARGO een aantal mensen meeliep, zowel van het Topteam als van de andere jeugd en de seniorengroepen. Luuk Nusselder, Ties en Maud Centen, Sophie van Bergen en Maikel Rutgers liepen vooraan in het veld en streden zelfs mee voor de medailles. Luuk en Sophie haalden ook daadwerkelijk het podium met respectievelijk de tweede en de derde plaats. Maud werd vierde en Ties en Maikel stonden ook hoog in het eind klassement.

Aan de 10 km deden geen jeugdleden mee, maar wel een aantal jeugdtrainers en Topteam-leden. Hier liep Remi Rondeel naar een knappe derde plaats terwijl Corrie en Theo

Junioren stedenwedstrijd in Wijchen netjes vooraan in het klassement eindigden.

De jeugd mocht daarna laten zien waartoe zij in staat zijn en dat was veel!! Na een ritmische opening met veel muziek en dans, waarvan Jay niet zo onder de indruk was, kon iedereen goed warm aan de afstand beginnen. Op de 1 km liepen zowel bij de jongens als de meisjes atleten van ARGO naar een podium plek. Bij de jongste jeugd liepen Tom Zeben en Jay Scheffer naar een tweede en zesde plek. Bij de oudere jeugd liepen Sabine Reezigt en Maud Zeben naar een eerste en derde plaats terwijl Nout, Kain, Stijn, Mick en Mart naar mooie klasseringen liepen in het eind klassement.

En dan natuurlijk het nieuwe onderdeel, de 3x1 estafette. Het trio Tijmen, Mick en Cas gingen er direct met de eerste prijs vandoor.

Zij waren het snelste team van de acht teams die meeliepen. Een super prestatie!

De jeugd van ARGO heeft wederom een mooi visite kaartje afgegeven op deze goed georganiseerde wedstrijd.

Dat smaakt naar meer voor volgend jaar.

The Colorrun 2015 Een week na de Keppelrun vond de leukste loop van de Achterhoek

plaats, in het hartje van Doetinchem, de D’Run, ook wel de Colorrun genoemd.

D’Run werd georganiseerd door de JCI Doetinchem in samenwerking met ARGO met als doel veel geld op te halen voor KIKA. Dit jaar deed een record aantal deelnemers mee aan deze run. Voor de jongste kinderen was er een 1 km en 2,5 km run georganiseerd waarbij op de 2.5

DGUEJ OGRA

Ook de junioren zijn naast de competitie bezig met stedenwedstrijden.

Op 23 mei was de tweede stedenwedstrijd bij AVWijchen. Zelf kon ik niet de hele dag aanwezig zijn. Van het deel dat ik er niet bij was heb ik informatie gekregen van ouders en trainers.

De weersvoorspellingen voor deze dag waren goed maar helaas komen voorspellingen niet altijd uit. Het regende veel, vooral bij de start van de wedstrijden.

Het hoogspringen voor de D1- en D2-meisjes was het eerste onderdeel waarbij het direct behoorlijk hard regende. Gevolg was dat de aanloop en afzet erg werden gehinderd door de natte onder-

grond. Ook de mat zelf was heel erg nat waardoor de atleten die sprongen in een klein zwembad eindigden.

De prestaties leden hier behoorlijk onder alhoewel Ismay toch tot een persoonlijk record kwam, goed gedaan!

De kleding van de meisjes was helemaal nat geworden waardoor ze het erg koud kregen. Niet erg bevorderlijk voor het vervolg van de dag.

Ook de hordenlopers hadden veel last van de natte ondergrond. De wedstrijd werd enige tijd stil gelegd maar daarna weer opgepakt. De chronoloog werd gelukkig nog wel redelijk gevolgd.

Helaas vonden er door de gladheid wat kleine ongelukjes plaats, die blessures veroorzaakten voor enkele deelnemers.

Het hordelopen bij de D-jongens en de D-meisjes verliep voor ARGO

The Colorrun 2015 km ook echt de tijd wordt gemeten.

Elle van Aken liep op deze afstand bij de meisjes naar de eerste plek, bij de jongens namen Robbe Evers en David van Agen deel en zij liepen ook naar een mooie eindtijd. Zeker omdat er gelopen werd in hevige regen De 5 km is een Fun Run waarbij de deelnemers onder gekleurd poeder worden bedolven, zowel voor de start als tijdens de run. Het gaat

hierbij dan ook niet om de tijd maar om de fun die je samen beleeft tijdens het lopen. Dat neemt niet weg dat er wel degelijk 5 km moet worden hardgelopen en Ties en Maud Centen, Sophie van Bergen, Emma de Bruin, July en Ismay deden dat dan ook. Geheel onder de kleuren liepen deze junioren van ARGO de 5 km, een prachtig gezicht. Trainer Theo werd ook nog even onder de

kleurpoeder bedolven door de moeder van Ismay Bolder, dus zonder te lopen stond hij er toch gekleurd op!

De 10 km wedstrijdloop (gelukkig zonder kleuren) was voor Argoatleet Gert-Jan Wassink een succes.

Hij snelde naar een eerste plek in een tijd van 30:09 minuten. Dennis Weijers kwam op een mooie vierde plek binnen, daarna volgden nog veel meer Argonauten.

echter wel goed. Er werd prima gelopen met enkele snelle series van de meisjes. Zo liepen Emma, Yuli, Sophie en Fien puike series.

Bij het kogelstoten hoorde ik dat er goede resultaten waren van Luan en ook het hoogspringen bij de C-jongens ging erg goed. Het laatste nummer dat ik heb gezien, was de 1500 meter voor de C-jongens. Het leek alsof Fin met een blessure uitviel, hij stopte na één ronde. De D-jongens gingen allemaal tot het einde mee, de D-meisjes waren weer erg goed in deze series. Ismay ging als een raket van start en liep wederom een PR in haar serie.

Zij behaalde daarmee een mooie tweede plek. Emma liep van het begin tot het einde op een eerste plek bij haar serie, D1-meisjes.

Sophie was de gangmaker bij haar serie, D2-meisjes, maar zij werd in de laatste 100 meter ingehaald.

Helaas heb ik de rest van de wedstrijd moeten laten schieten.

Pluspunt was dat op dat moment de zon ging schijnen waardoor de atleten het in ieder geval bij de laatste onderdelen wel warm hebben gekregen.

NK, zomeruitstapjes en het fenomeen ‘Strava’ Zomerrr! Qua weer lijkt het alweer even geleden, maar ook deze zomer stond het Topteam weer in vuur en vlam om in het heetst van de strijd (of op een hele warme dag) op diverse plaatsen te vlammen!

Natuurlijk met het NK Junioren A en B in Breda. In het zinderend warme weekend van 26, 27 en 28 juni stonden er vijf atleten klaar – ready to battle! Vrijdag begon met de 3000 m B-jongens waarbij Bob startte. In een vurige strijd leidde dit uiteindelijk tot een toch mooie derde plek en dus brons! Vervolgens startte Rens in de series 800 m A-jongens. Het bijna onmogelijke gebeurde: hij evenaarde zijn PR tot op de honderdste preciés (waarmee hijzelf toch nét iets minder blij was…)! Toch behaalde hij overall een negentiende plaats! De avond werd afgesloten met Naomi op de 5000 m A-meisjes. Na een strijd van 12,5 ronden finishte ze uiteindelijk op een mooie vierde plaats!

Zaterdag maakte Kjell (C-junior) zijn debuut op het NK en mocht hij de vuurproef doorstaan op de 400 m. Met een nieuw PR van 56:79 sec. en een negenentwintigste plek bij de B-junioren was dit een zeer geslaagd optreden! Daarna waren de 1500 m series waarin Luuk en Bob startten. Helaas ging het bij Luuk niet zo lekker en zo strandde hij in de series. Bob plaatste zich makkelijk voor de finale de volgende dag. Het weekend was eigenlijk één dag te lang en zondag finishte hij uiteindelijk op een achtste plaats.

Aan de andere kant van het land, iets dichter bij huis, wist Remi weer een prijs in de wacht te slepen door als tweede te finishen op de Dorpsloop in De Lutte!

Zo, dat was het dan…NK zit erop, vakantie vieren! Nou ja…je zou bij vakantie kunnen denken aan ‘niet zo veel doen’...dat is natuur-

lijk mogelijk. Hier hadden wij toch andere ideeën over. Niks stilzitten of eens rustig aan doen, nee, het lijkt er meer op dat de vakantie wordt gezien als ultiéme periode om zowat elke vrije dag wel weer een of andere training of activiteit te plannen (voor sommigen onder ons worden verplichte rustdagen dan ook bijna als dráma gezien...). Bijna iedereen heeft tegenwoordig, naast het lopen, het fietsen of een andere activiteit ontdekt. Zo lijkt Mayke tegenwoordig niet meer van de fiets weg te slaan, waarmee ze in moordend tempo zowel binnenlandse als buitenlandse paden onveilig maakt.

Gelukkig loopt ze ook nog wel eens mee..;-) Het lijkt er soms ook op dat fietstochten en duurlopen steeds langer worden, of anders wel met een steeds hoger gemiddelde. Vooral op bepaalde stukken is dit opvallend genoeg het geval waar KOM/QOM’s of segmenten gehaald kunnen worden… Ehh?? Ja (voor degenen onder ons die dat nog niet weten), dit is ‘Stravaans’, oftewel Strava-taal.

Want tsja, wat is er mooier dan deze resultaten, al is het lopen, fietsen of paardenspringen, aan iedereen te kunnen laten zien! De Stravaziekte heeft zo ook zeker een groot deel van het Topteam besmet! Want ook al is het ‘maar’ een duurloopje of een gezellig rondje fietsen, de competitie voor welk klassement dan ook is er altijd. En zo is het Stravaans bij sommigen onder ons dan ook niet meer weg te denken. GPS-horloges worden na een activiteit meteen door bluetooth of computer geüpload, want…‘straks missen we nog eens een duimpje...’

Dat kan natuurlijk erg vervelend zijn…

Een nadeel (of voordeel, net hoe je het ziet) is dat Stefan als trainer tegenwoordig óók Strava heeft en dus alles op de voet kan volgen…;)

Eerste run – Keppelrun!

Toch is het ook wel leuk hoor, want zo in de vakantie komen er de meest bijzondere routes op verschillende plekken langs. Zo kan de wind in de Texelse duinen hard waaien; zijn de bergen in Duitsland soms leuk om op te fietsen, maar kan dat, ook lopend, toch wel een beetje tegenvallen; kun je prachtig door de Franse bergen wandelen; zijn meren in Zweden soms iéts groter dan gedacht en kun je de Mont Blanc zelf zowat vanaf de bank beklimmen.

Je komt nog eens ergens! Gelukkig is er altijd nog een aantal onder ons resistent voor het virus en doet ‘gewoon’ alles zónder Strava of zoiets. Heeft ook weer z’n charme.

Toch waren het niet alleen leuke tochten en loopjes waar het Topteam deze zomer mee bezig was. Nee, het wedstrijdseizoen ging gewoon door! Zo vonden o.a. diverse Trackmeetings in Wageningen en Utrecht plaats. Daar behaalde Kjell op een avond twee nieuwe clubrecords: de 150 m in een tijd van 19:12 sec. en de 300 m in 40:46 sec., waarmee hij maar liefst 3 sec. van het record uit 2010 wist te halen! Dat deed Bob op de 3000 m, waar hij een nieuw clubrecord en de beste seizoentijd van 2015 bij de B-junioren liep: 8:47:82 min.! Ook Remi haalde hierbij weer een mooi PR van 9:22:16 min.

Als er dan toch wat anders wordt gedaan, waarom dan niet eens een triatlon?! Zo stonden Remi en Bo aan de start van de achtste triatlon bij Stroombroek. Zwemmen, fietsen, lopen – niets te gek. Na 1:03 uur finishte Remi en eindigde hiermee overall als zevende ☺! Zo’n 17 minuten later kwam Bo over de finish en werd met deze tijd eerste in de categorie Dames 18 t/m 20 jaar.

Ondanks het niet altijd al te geweldige weer, waren het weer een aantal mooie en gezellige maanden.

we de startnummers hebben opgespeld, maken we nog even een rondje voor een gezamenlijke warming-up.

Een stuk inlopen en de spieren opwarmen. En dan is het zover. Richting de start!

De wekker gaat vroeg. Vandaag is het de dag. Goed ontbijten en nog dan nog even rustig op de bank zitten. Ik heb mijn hardloopkleding al aan en de schoenen zitten al in mijn tas. Ik had nooit verwacht dat het lichaam in staat was om in zo’n korte tijd klaar te zijn om 5 km te hardlopen. Ik had het natuurlijk niet zonder de geweldige trainers gered. Als ik het allemaal zelf had gedaan was ik, denk ik, nu nog niet bij de 5 km geweest. Over mijn hardloopkleding trek ik mijn motorpak aan, stap op de motor en rijd richting Keppel. Aangekomen op locatie is bijna iedereen al aanwezig van de ‘Start to runners’. Er hangt al een gezellige sfeer en iedereen heeft er zin in. Nadat

Zenuwachtig? Ik? Ja tuurlijk, wie had daar geen last van met zijn eerste grote run. Positieve zenuwen noem ik het! Ik heb er zin in! Na het startschot komt iedereen in beweging. Het is even lastig om mijn eigen hardloopritme te vinden, maar al snel heb ik hem.

Naast het letten op mijn ademhaling, kijk ik ook om me heen. Ik probeer te genieten van alles. De mensen aan de kant die ons aanmoedigen. De hardlopers die elkaar steunen. De bordjes met de afstand die we al gehad hebben vliegen voorbij. Bij het drinkpunt heb ik een bekertje water aangepakt. Het is warm en ik heb een rare smaak in mijn mond waar ik vanaf wil. Ik heb nog niet eens een slok genomen en ik krijg al die bekende steek in mijn zij.

Het water wat ik nog over heb giet ik over mijn hoofd heen en na een aantal passen moet ik toch even rustig lopen.

Dat is dus geen goede combinatie.

Hardlopen en drinken. Mijn armen

leg ik over mijn hoofd heen, maak me lang en probeer rustig adem te halen.

Achter me roept een hardloopster: “Kom op je kunt het! Je bent er bijna.”

Maar een rustig tempo gaan hardlopen. Op het moment dat de steek weg is, ga ik weer naar mijn eigen tempo.

Aan de kant van de weg zie ik onze trainers staan: “Je kunt het! Nog een klein stukje.” Het voelt goed en het geeft je energie. Bijna bij de finish!

Een sprintje? Ja, tuurlijk! Na de laatste bocht is de finish in zicht. Langzaam maak ik mijn pas groter en versnel ik.

Ik heb het altijd al lekker gevonden om het laatste stukje van de training even een sprintje te trekken. Even de benen strekken noem ik het maar. Natuurlijk ook stiekem om wat secondes eerder over de finish heen te gaan, maar ja wie doet dat niet.

Over de finish! 31 minuten en nog wat secondes. Yes! Binnen de 35 minuten.

Net als ik op zoek ga naar mijn hardloopmaatjes, krijg ik ook nog een officiële Keppelrun-medaille om mijn nek heen. Een mooi aandenken aan vandaag!

Wendy Stinissen

F H

Frans Hesselink Ontwerpbureau bno www.franshesselink.nl

O

Een zwerm roze hommels

Zondagochtend 21 juni in alle vroegte…de stad was nog in diepe rust. Edoch, de enkele inwoner met het slaapkamerraam aan de straatzijde die zich in het schemergebied tussen slapen en waken bevond, heeft wellicht het zwakke en geleidelijk luider wordende gegons gehoord. Van alle uithoeken van Doetinchem en omstreken zwermden ze toe…als een volk ijverige knalroze hommels op zoek naar die ene stuifmeelrijke bloem. Mocht André Kuipers nog in zijn capsule rond de aarde gecirkeld hebben, dan zou hem vast opgevallen zijn dat die roze stippen zich allen doelbewust voortbewogen richting hetzelfde centrale punt.

Tegen 7.30 uur waren die individuele stipjes samengeklonterd tot een flinke roze vlek op het plein voor het raadhuis van Doetinchem. Het roze bleek afkomstig te zijn van personen, gekleed in T-shirts die op het rugstuk onderbroken werden door witte letters die het woord VRIJWILLIGER vormden. De dragers van deze T-shirts hadden zich eerder aangemeld om tijdens de D’Run hun beste beentje voor te zetten bij het verrichten van allerlei taken die nodig zijn om een evenement als dit tot een succes te maken.

In de vroege ochtend ontplooide zich een keur aan activiteiten op het marktplein en in de binnenstad… de enthousiaste en ijverige hommels zwermden weer uit, gewapend

met rood-wit afzetlint, tie-wraps, spandoeken, emmertjes sop en een spons, afzethekken, rolcontainers, oversteekborden en zakken kleurpoeder. Er werden ballonnen opgeblazen, parcoursen uitgezet, spandoeken van sponsoren opgehangen en schoongepoetst, grappen gemaakt waar iedereen om lachte, water- en kleurpunten ingericht, heel wat bekertjes koffie gedronken en vast nog veel meer. En de dagen voorafgaand aan de D’Run zijn er goodiebags gevuld, startnummers uitgedeeld, penningen beheerd, vergaderingen gehouden en websites gebouwd en ook hier geldt; ‘en vast nog veel meer’.

Ruim op tijd voor de start van de 10 km was alles in kannen en kruiken en toog het roze leger naar hun posten. Op en langs het parcours bewezen ze hun diensten door water uit te delen, overstekende toeschouwers veilig naar de andere zijde te helpen, deelnemers rijkelijk te bestrooien met kleurpoeder, bekertjes op te rapen, anti-regendansjes (zonder veel succes overigens) te doen en nog wat dingen die ik vergeten ben, maar die niet minder belangrijk zijn. En zo trok achtereenvolgens de D’Run Kids (2,5 km), Kids Fun Run (1 km) en de kleurrijke supergezellige Fun Run (5 km) over het parcours. Jammer van de regenbuien, maar de pret was er zeker niet minder om en voor het kleureffect was het aan klonterende

poeder eigenlijk supertof.

En ineens was het alweer voorbij.

Maar niet voordat eerst het stadscentrum, op gekleurde straten en pleinen na, volledig gekuist was van alles wat ook maar enigszins zou kunnen herinneren aan hetgeen de deelnemers nog tot in lengte van dagen kleurrijk op zullen dissen.

Menig toehoorders zal daardoor ongetwijfeld de onbedwingbare behoefte voelen om een volgende editie actief te ervaren.

Daarna volgde de ontlading op het inmiddels door een vriendelijk zonnetje beschenen raadhuisplein. Bij velen was het roze van de vrijwilligersshirts niet meer de overheersende kleur en de enkeling die het geflikt had schoon te blijven werd slachtoffer van een welgemeende bevlekkende groepsknuffel. Onder het genot van wat vaten, flessen en zakken, die eigenlijk toch wel leeg moesten, en tsja…je bent vrijwilliger of je bent het niet, werden ervaringen uitgewisseld, gelachen, gegierd en gebruld.

De grootste uitdaging was de enorme hoeveelheid dozen met zakken popcorn (met als uiterste verkoopdatum eind juli 2015) die overgebleven was. Gelukkig wist Defensie er wel raad mee en verdween uiteindelijk de hele handel in een camouflagegroene viertonner.

Niet eerder dan in september, tijdens een volgende NAVO-oefening, zal de vijand er mee gepaaid worden; wellicht dat een stevige verstoring van de spijsvertering, gepaard gaande met hevige buikkrampen, de internationale spanningen wat kan verminderen.

Vrijwilliger zijn is vooral heel erg leuk en ook nog eens nuttig.

Overweeg ook eens om je aan te melden; je krijgt er veel voor terug!

Gerd de Lange

Zomerafsluiting dinsdagwandelgroep in Hoch-Elten Met een grote groep wandelaars verzamelden wij ons boven op de Eltenberg, met prachtig mooi weer, voorafgaand aan de hittegolf. In onze auto`s een complete brunch en koffie; genoeg voor heel Elten.

Eerst kregen we een leerzame wandeltocht, onder leiding van gids Henk ten Brink, langs de kruistocht, berg op...berg af… De route leidde ons langs vele monumenten uit de tweede wereldoorlog, het mooie uitzicht kijkend op Nijmegen en mooie beelden voor de gevallen slachtoffers, zoals een beeld van een vader en moeder met in hun armen hun stervende soldatenzoon.

Na deze mooie tocht gingen we de welverdiende koffie drinken met een lekker Lurvinkje erbij! Die moet je een keertje geproefd hebben! Van onze warme bakker Lurvink natuurlijk!

Tijd voor het blote voetenpad. De schoenen gingen uit en als eerste gingen we door een modderbad.

Daarna volgde er een tocht van bijna 2 km over grind, houtsnippers, zand, gras, roosters ect. met de nodige geluiden van ‘oe’ en ‘aaah’.

En tenslotte in een ijskoud waterbad waar je als een struisvogel doorheen moest lopen. Wat een heerlijke voetmassage!

Als afsluiting een gezellige uitgebreide brunch met heerlijke broodjes van Lurvink, jus d’orange en appelsap. Het gaf je een heerlijk gevoel van ‘op vakantie zijn’.

Terugkijkend op deze sportieve culturele ochtend kunnen we vasttellen dat het een geslaagd uitstapje was met geweldige behulpzame wandelaars en een humoristische gids!

Flora

Sportmassage bij ARGO

En toen werd het vakantie …

We gaan beginnen!!

Alweer enige tijd geleden is er een enquête onder de leden van ARGO geweest. Tal van zaken kwamen hierin aan bod. Vragen om als bestuur van ARGO een nog beter beeld te krijgen van hoe Argonauten de club ervaren. En om te kijken of er nog wensen zijn om de ARGOervaring nog completer te maken.

Eén van de uitkomsten was, dat leden van ARGO het op prijs zouden stellen als er sportmassage aangeboden zou worden bij ARGO. Dit is een wens die er al langer lag, maar waarmee we nu daadwerkelijk ook aan de slag zijn gegaan.

Hoera vakantie! Iedereen staat te juichen. Lekker iets heel anders doen dan de dagelijkse sleur. Op vakantie naar Zuid-Afrika of naar de Zeeuwse kust. Toch had het woord vakantie voor veel ARGO-lopers zo’n tien jaar geleden een heel andere klank: niet meer lopen met je maa tjes, de gezelligheid missen tijdens het koffie drinken nadien. Samen de warming-up doen, het rondje door de Kruisbergse bossen of op de baan en tenslotte de cooling-down.

Drie weken vakantie duurde natuurlijk veel te lang. Toen is het idee ontstaan om het ARGO-vakantierooster in te voeren; lopen in de vakantie op locatie met koffie en thee en …..met je maatjes!!

Afgelopen zomervakantie waren we vier weken lang iedere dinsdag- en donderdagavond en iedere zater-

Iedere loper kent dat wel, je begint te lopen en alles voelt wat stram, eenmaal op stoom gaat het wel weer. Heerlijk getraind, maar dan na dat kopje koffie gaat dat opstaan toch wat minder soepel. We trainen (te) fanatiek, nemen onvoldoende tijd voor de cooling-down en merken in de loop van het seizoen dat er allerlei pijntjes ontstaan.

Wat betreft trainingsopbouw, een goede warming-up en coolingdown, heeft ARGO speciaal opgeleide trainers die je daarin kunnen begeleiden. Maar soms vraagt je lichaam om net wat meer verzorging en ondersteuning. Sportmassage zorgt voor die extra ondersteuning.

Zowel vóór een training om de spieren op te warmen (let wel: massage is geen vervanging voor de warming up, maar een aanvulling), als na een training om de spierspanning weer te normaliseren en de afvalstoffen goed af te voeren. Je zult merken dat je sneller hersteld door sportmassage. Sportmassage werkt ook preventief, dus een afspraak maken terwijl je geen klachten hebt, dat mag ook!

Op dinsdag- en donderdagavond en donderdag- en zaterdagmorgen kun je een afspraak maken om 30 minuten gemasseerd te worden. Je betaald hiervoor € 17,50, wat je na afloop contant mag afrekenen met de masseur. In de eerste instantie starten we met twee sportmasseurs, die we hierbij graag aan jullie voorstellen.

Ik vind het ontzettend leuk om te gaan masseren bij ARGO. Ik hoop nog meer gezichten binnen de vereniging te leren kennen en mensen te laten ervaren dat sportmassage een mooie welkome aanvulling is op je trainingen. Ik hoop je dan ook snel te zien!

Even voorstellen: Mijn naam is Sanne Molenveld. Ik ben 30 jaar en samenwonend in Doetinchem.

Even voorstellen: Mijn naam is Marieke Velthuis, 40 jaar, samenwonend in Doetinchem met Jarno en onze twee kinderen. Ik loop bij ARGO sinds 2009, meestal op de dinsdag- en zondagmorgen.

Vriendelijke groeten, Harry Bockting

Na 12 km duur even bijtanken met water en dan op naar de koffie en thee

De laatste Wissel, of toch niet?

Wij zoeken jou!

Om het voortbestaan van De Wissel te waarborgen zoekt de redactie iemand die de totstandkoming van dit prachtige clubblad kan en wil coördineren. Dit klinkt misschien als een zware taak, maar dat valt allemaal best mee én je staat er niet alleen voor. De Wissel verschijnt vijf keer per jaar, dus je hoeft er ook maar vijf keer per jaar tijd aan te besteden!

Om je een idee te geven…

Het werk voor een nieuwe Wissel is meestal uitgesmeerd over een periode van vier weken, waarin je er een aantal uren per week mee bezig zult zijn. Het gaat dan om de volgende werkzaamheden: • Op tijd de vaste schrijvers mailen wanneer je hun epistels uiterlijk wilt ontvangen.

• In een bijeenkomst met de andere redactieleden bespreken wat er al aan materiaal binnen is en wat er nog bij kan. Iedereen denkt mee en

weet wel personen te vinden (en te benaderen) die nog wat willen schrijve n over een bepaalde loop of iets anders.

• Een pagina-indeling maken en de teksten verdelen over de redactieleden die redigeren. Nu redigeren er nog twee redactieleden, maar een van beiden moet er ook zeer binnenkort mee stoppen. Voor dit redigeerwerk zijn we dus ook nog naarstig op zoek naar een nieuw redactielid.

Als alle teksten nagekeken zijn en we alle bijbehorende foto’s binnen hebben, gaat het hele pakketje naar de vormgever, Frans Hesselink. Hij verzorgt de opmaak van De Wissel, daar hoef je zelf niets aan te doen.

Als je enig inzicht hebt in het maken van een pagina-indeling is dat handig, maar het is niet per se noodzakelijk.

Er zijn voldoende voorbeeld-Wissels om mee te werken.

Het is ontzettend leuk om te zien hoe kale tekst en foto’s die je aanlevert in handen van de vormgever transformeren tot een mooie Wissel. Samen met één van de andere redactieleden kijk je de proeven van de vormgever na en bij akkoord worden de nieuwe Wissels gedrukt. Het is altijd weer een mooi en dankbaar moment om ze ‘vers van de pers’ in de kantine neer te leggen.

Heb je interesse of wil je eerst meer weten over het redactiewerk, mail dan naar wissel@argoatletiek.nl.

Zorg jij ervoor dat deze Wissel niet de laatste is? maart 2015

december 2014

mei 2015

In dit nummer:

Coast to coast

Wandelmarathon Egmond

juli 20 15

WISSEL

Ik kijk er ontzettend naar uit om van start te gaan bij ARGO. Door het geven van sportmassages draag ik graag bij aan het verbeteren van de gezondheid en de sportconditie van de Argonauten.

Ik hoop jullie snel te ontmoeten!

minderd groot. De afgelopen vier jaar overtrof het aantal deelnemers zelfs de stoutste verwachtingen.

We bleven totaal net onder de 1000 deelnemers.

W I S S E LW I S S E L

Ik ben opgeleid als oefentherapeute Cesar (houdings- en bewegingstherapeute) en 14 jaar lang werkzaam geweest in mijn eigen praktijk.

Tussendoor even weg geweest maar nu weer terug met mijn praktijk ‘Soepel in Beweging’, waarin twee passies samen komen, namelijk masseren en bewegen.

2014-2015 heeft voor mij vol in het teken gestaan van de opleiding sportmassage. Ik wilde heel graag terug naar het vak waarin ik mensen kan adviseren en coachen op het gebied van bewegen en wilde daar graag wat aan toevoegen. De opleiding tot sportmasseur vond ik een perfecte aanvulling op mijn kennis en ervaring die ik als oefentherapeute Cesar al had opgedaan.

Onlangs ben ik gestart met mijn eigen praktijk ‘Massagepraktijk Sport & Relax Doetinchem’. Dit is een ambulante massagepraktijk voor particulieren en verenigingen in Doetinchem en omgeving. Naast het masseren ben ik werkzaam binnen een technisch bedrijf als accountmanager. Het is ontzettend leuk om deze twee verschillende werkzaamheden naast elkaar te mogen uitvoeren. In mijn vrije tijd ben ik veelal buiten te vinden bij mijn paard. Heerlijk ontspannen rijden door de bossen en af en toe deelnemen aan een wedstrijd.

dagmorgen bij een ARGO-loper thuis. Twaalf verschillende huizen in Doetinchem, Etten, De ‘Velswiek’, Zelhem, Keijenborg en Hummelo hebben we gezien. Nou ja, meestal zagen we alleen de tuin want het weer was op een enkele keer na mooi genoeg om buiten te zitten.

Twaalf prachtige afwisselende routes hebben we gelopen, uitgezet door de heer of vrouw des huizes.

Het waren stuk voor stuk gezellige avonden en ochtenden met gemiddeld z’n 20 lopers per keer. Altijd afgesloten met veel water en thee of koffie en natuurlijk een lekkere plak (zelfgebakken) cake.

Tien jaar vakantieloop ligt achter ons en de aanmeldingen, degenen die hun huis beschikbaar stellen voor volgend jaar, stromen al weer binnen. De belangstelling is onver-

WISSEL

We willen graag starten met een aantal momenten in de week waarop je een afspraak kunt maken bij de sportmasseur. Waar? Gewoon lekker bij ARGO. We zullen 1 van de kleedkamers gaan inrichten als

massageplek. Via de website van ARGO kun je online een afspraak plannen.

Wintercross competitie

Coopertest

In dit nummer: Vrijwilliger in beeld Clubkampioenschappen De Halve Marathon van Doetinchem Column Gab Prestaties Topteam Trailrun Lochem Lawaaibomenhout

De stille kracht van ARGO

Stoppen met lopen ...

In dit nummer: Finale wintercross Start to Run Column Gab Zonder voor een beter gevoel Voedingsvragen van Argonauten 5x5 Estafetteloop

In dit nummer Klijne Peintjes Topteam Stedenw

:

dendert door

edstrijde

5x5 estafette loop Ik neem je mee Nieuwe looptrain ers

n jeugd

Gab zonder app Na een druk jaar ga ik half augustus lekker op vakantie. Ik heb er zin in en wil effe los komen van het ‘normale’ ritme. Niet dramatisch maar wel lekker om even afstand te nemen, uit te rusten en plannen te maken voor de komende maanden. Voor anderen is 1 januari zo’n moment, voor mij is dat de zomer.

Degenen die mij al langer kennen, weten dat ik de komende tijd dus slecht bereikbaar ben, weinig tot niet mail of app, maar natuurlijk wel iedere avond even mijn telefoon aanzet. Is er iets dringends, dan is het inmiddels ouderwetse sms’je de beste manier om me te bereiken.

De eerste dagen heb ook ik last van afkickverschijnselen en vraag ik op het eerste het beste terras toch naar de wificode. Ook ga ik één keer hardlopen (hoort ook bij afkicken), maar na een dag of vier liggen mijn

Clubgebouw Baan 9, Sportpark ‘de Bezelhorst’ Bezelhorstweg 87, Doetinchem Tel. (0314) 365959 Postadres Postbus 93, 7000 AB Doetinchem Ledenadministratie ledenadministratie@argoatletiek.nl Webredactie Belinda Lebbink, Ben Lebbink, Jeroen Harmsen, Marcel Haverkamp en Anneke Botteram Bestuur Voorzitter Gerard Oud (0575) 470086 Penningmeester Hans Schröer 06-38004104 Secretaris Cécile Sloots 06-26623233 Contactpersonen commissies WOC Paul Huls (0314) 842778 Materiaalcommissie Arie Reugebrink 06-53913106 Onderhoudscommissie Kees Post (0314) 332722 Jeugdcommissie Jaqueline Bolder 06-55125706

Sponsorcommissie Peter van Hall (0314) 363713 Kantinecommissie Gé Lucassen (0314) 334768 Baancoördinator Arie Reugebrink 06-53913106 Coördinatoren schoolsportdagen Ben en Berna Lebbink (0314) 622858

Trainers Technisch trainers pupillen Theo van Bergen (0314) 327307 Alwin Radstake 06-10770592 Technisch trainers senioren/junioren Marion Doll 06-41710740 John Garritsen 06-42335341 Joeri Voltman (0314) 334484 Looptrainers Hans Legebeke 06-47562884 Rene Boxem 06-22634277 Andries Centen (0314) 326081 Bas Waterham 06-10386976 Ida Jacobs 06-10270620 Henk Lubberdink 06-30135756 Janneke Metzemaekers 06-19466647 Stefan Scanu 06-33608888 Anton Zaalmink 06-14626987 Dennis Weijers 06-55132677 Jan Eskes 06-22528530 Corry Nusselder (0314) 381873 Maike den Houting 06-48587300 Joeri Voltman (0314) 334484 Gea Batteram 06-11734407 Paul Huls 06-11956042 Frans Remmers 06-51367601

Trainers sportief wandelen Flora Jonkman (0314) 354905 Janneke Metzemaekers 06–19466647 Erna Eskes 06-20186073 (na 18.00 uur)

toch daar zit … dan blader ik even mijn mail door en zet ik mijn telefoon aan. De 238 appjes die ik dan waarschijnlijk in de afgelopen week verzameld heb, ga ik niet allemaal doorlezen (sorry mensen), maar even mijn familie vragen hoe het gaat … tja ….

Nu moet ik echt stoppen hoor … het zwembad wacht en ik moet heel nodig een eind wandelen, met mijn voeten door de branding.

Groetjes van Gab, heel gelukkig zonder haar app.

(Maar bij thuiskomst wil ik natuurlijk álles weer weten … en pak ik weer met veel plezier mijn hardloopschoenen. Het kan niet het hele jaar door vakantie zijn, toch?)

• 10 oktober, Loenermarkttrail, Loenen, 5 – 10km; 25km trail • 11 oktober, Wim Lebbink Herfstlopen, 1 – 2 – 5 – 10 km • 18 oktober, Wim Lebbink Herfstlopen, 1 – 2 – 5 – 10 km • 25 oktober, 31e Halve Marathon Doetinchem, 1 – 2,5 – 7,5 – 21,1 km • 31 oktober, Vikingoutdoor Trailrun, Dieren, 15 – 30km • 1 november, Grote Veldloop, Vorden, 1,5 – 7,5 – 15 km

Loopkalender 2015

Website: www.argoatletiek.nl E-mailadres: info@argoatletiek.nl

Maar niets menselijks is mij vreemd, en ik had beloofd een column te schrijven. Dat doe ik dus nu, op mijn laptop, in de schaduw onder mijn wifiloze palmboom.

Straks zal ik toch maar even met de laptop in mijn rugzakje naar mijn wifiterrasje lopen en de column verzenden. Hopelijk vóór de deadline voor De Wissel, want die ben ik natuurlijk ook weer vergeten (anders lezen jullie dit gewoon in november). En ja hoor … als ik dan

Namen & nummers

ARGO

hardloopschoenen voor de rest van de vakantie in de hoek van mijn kamer en kijk ik op mijn terrasje aan zee naar de golven, het strand en de zon, en niet meer op het schermpje van mijn telefoon. Als ik op het terras om me heen kijk, zie ik veel mensen met hun telefoon. Heerlijk dat ik die van mij in mijn huisje heb achtergelaten.

• 2 november, Bosloop Malden, 0,5 – 2 – 5 – 10 – 15 km • 8 november, Slingetrail, Winterswijk, 2 – 8 -18 – 34 km • 14 november, Zevenheuvelennacht, Nijmegen, 7 km

• 15 november, Zevenheuvelenloop, Nijmegen, 15 km • 6 december, Montferlandrun, ’s-Heerenberg, 1 – 7,5 – 15 km