"Verkopen jullie ook bananen?"

Geen vraag te gek voor onze vrijwillige gidsen

Vrijwilligers zijn voor Apenheul onmisbaar! Onze educatieve gidsen, en dat zijn er wel meer dan 80, zijn speciaal opgeleid om jong en oud meer te leren over apen en de natuur. Ze vertellen de leukste weetjes: waarom sommige apen zo goed kunnen klimmen, wat ze eten, hoe ze communiceren...en waarin ze op ons lijken of juist niet! Gidsen Hetty en Paul vertellen over deze bijzondere vrijwilligersfunctie.

Gids ben je niet zomaar. Hiervoor moet je een heuse opleiding doorlopen. Best een pittige, laat Hetty weten. ”Maar wel heel interessant en superleuk!” Sinds juli 2022 is ze na een opleiding van vier maanden, verspreid over twee jaar, officieel gids. Paul werkt sinds 2020 als gids.

Terwijl Hetty er al jarenlang van droomde gids te zijn in Apenheul, zodra ze hier meer tijd voor zou hebben, was het een oproep op Facebook die Paul aanspoorde te reageren. Een goede zet, zo zegt hij: ”Ik voel me echt thuis. De sfeer met de andere gidsen is heel plezierig. En ook het contact met de medewerkers van Apenheul is heel laagdrempelig. Een soort familiegevoel.” Hetty beaamt dit: ”Ik voel me best trots om gids te zijn bij Apenheul. We werken met een grote groep vrijwillige gidsen die allemaal hart hebben voor dit mooie park. En we doen het echt samen; we maken er voor de bezoekers een zo mooi mogelijk moment van.”

Wat is je favoriete apensoort?

Hetty: Voor mij de mensapen. Ik vind het prachtig om hun gedrag te bekijken, zo herkenbaar! Maar ik moet bekennen dat ik de andere apensoorten ook steeds meer ga waarderen, nu ik er meer van af weet.

Paul: Kroonsifaka’s zijn mijn favoriet, want ze zijn zo relaxed. Ze verplaatsen zich met van die mooie, grote sprongen. Bij een straaltje zon gaan ze lekker met armen en benen wijd van de zon genieten, heerlijk zen. En ze hebben zo’n leuke snuit!

Toevallig hebben beide gidsen een achtergrond als docent. Kennis overbrengen is aan hen dus wel besteed. Paul: ”Ik heb jaren in het voorgezet onderwijs gewerkt, onder andere als biologiedocent. Ook ben ik monumentengids in Zutphen. Ik beleef er plezier aan om mensen dingen uit te leggen en te laten ervaren.” Iets waar hij als gids in Apenheul zijn hart aan kan ophalen. Ook Hetty is deze functie op haar lijf geschreven: ”Het contact met ouders en kinderen heb ik altijd een heel waardevolle toevoeging gevonden van mijn werk als leerkracht, naast het lesgeven. Als gids vind ik de interactie met mensen, of het nu kinderen, zakenmensen of andere bezoekers zijn, heel leuk.

Het werk als gids is bovendien erg afwisselend. Zo sta je voor een klas, doe je mee met vakantieactiviteiten en zo leid je een groep volwassenen of kinderen rond.”

Naast het delen van alle apenweetjes, de missie van Stichting Apenheul en het Apenheul Natuurbehoudfonds (ANF), krijg je als gids natuurlijk veel vragen van bezoekers. Soms zitten daar ook bijzondere tussen: ”Net voorbij de ingang vroeg een bezoeker of we ook bananen verkopen, die hij vervolgens aan de apen kon voeren. Hij vroeg het heel serieus. Ik weet nog steeds niet of hij het meende”, blikt Paul terug.

De interactie met mensen, het delen van kennis én de bijzondere ‘werkplek’ maken Apenheul een wel heel speciale plek om gids te zijn. Waar Hetty van geniet? ”Dat je de loslopende apen van dichtbij kunt observeren én in een prachtige groene omgeving bent.” Tel daar de belangrijke missie van Apenheul bij op en je begrijpt waarom ze het zo waardevol vindt als gids in Apenheul te werken. Paul sluit zich daar helemaal bij aan. Ook tijdens de wintersluiting komt hij graag naar het park. ”Ik vind het heerlijk om in mijn eentje door het park te lopen en stil te staan bij al het moois om mij heen. Echt genieten!”

Welk bijzonder Apenheulmoment heb je meegemaakt?

Hetty: Twee vriendinnen uit groep 8 hadden beiden voor een euro een button gekocht voor het ANF. Ze luisterden vol bewondering en interesse naar het verhaal over Madagaskar. Nadat ze later een knuffel in de shop hadden gekocht, kwamen ze terug. Ze hadden nog 18 cent over en wilden dit ook aan het goede doel geven.

Paul: Ik fietste op een zaterdagochtend met een huurfiets van het station naar Apenheul voor de gidsencursus. Ik vond dat die fiets een vreemd geluid maakte en het geluid werd steeds luider naarmate ik Apenheul naderde. Het waren dus de zingende gibbons…