NazimSiyarSharif

Дозакка әуел барып ол кез болар. Және айтты: "Бір Алладан қорқыңыздар, Әмірін "Қылма" деген сактаныздар. Дініц мен нысаптағы аманатқа, Қиянат оган әр кез қылмаңыздар. Қүлдарды сіздерге әм тапсырамын, Басқамен оларды бірге үстандар, Күшпенен істеңдер деп әмір етпе. Киімін беріп, тамагын аш кылмағын". Және айтты: "Некеленген катындардың", Кем кылмай нәпағасын бергін оның. Макрук кінәсіне себеп болмай, Ері өлсе өзіне бер ықтиярын.

— Ей, қауым, өсиет қып айтып түрмын, Артымда әулетімді достық түтқан. Ашу мен қаһар кылма оларга әр кез, Және де айбат қылып айтпаңыз сөз. Істеген жүмысына зиян етпе, Оларга дүшпандықпен болмаңыз кез. Адамнын барлыгын дос түтсаңдар, Әркашан дос болар маган да олар. Дүниеде әркім менен достық түтса, Алланың даргабына достық қылар. Әлбәттә, маган дүшпан болғандардың, Аллага да дүшпандык қылган ісі. Ей, кауым, бес намазды оқыңыздар, Ішінде неше түрлі тәртібі бар. Баршасын орныменен жөн орындап, Парыз боп оның үшін қалмаңыздар. Зекетін малыныздың әм ада кыл, Аятпен көрсетілген күранда бүл. Зекетсіз мал жинаган адамдардын. Оқыган намаздары болмас кабыл. Намазды оқымаса кайсыбір жан, Тәнінде куат болмас оның түрган. Егерде халі келсе кажы барсын, Бүл жолга аямасын, малын салсын. Қаласа жөһит дінін өзі білсін, Отына жәһаннамныц өзі жансын. Кәусардан бір де тамаша су бермесін, Күнәсін оның үшін өзі тартсын. Ораза мен зекеті қабыл болмас, Макрук — шариғат кабылдамаган іс.

112