PROGRAM
KONCERTU
Kierownictwo organizacyjne
Agata Zemla
Komitet organizacyjny
Dawid Grenda
Dominik Łabuda
Prowadzenie koncertu
Gabriela Cios
Organizacja
Koło Naukowo-Artystyczne Kompozycji i i Teorii Muzyki
Biuro Promocji i Organizacji Imprez Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu
Dział Informatyczny Akademii Muzycznej im Karola Lipińskiego we Wrocławiu
Studio Technik Multimedialnych Akademii Muzycznej im Karola Lipińskiego we Wrocławiu
Grafika
Bartosz Radzikowski
Redakcja
Natalia Białecka
Oliwia Szymańska
Skład
Natalia Białecka
KONCERT KOMPOZYTORSKI
Dawid Grenda – a-tomos (12')
Jędrzej Stoczewski – Runde (10')
Oleś Kulczewicz – Anxiety (7')
Tymoteusz Lasik – Pieśń żurawia (6')
Karolina Szczerbik-Brągiel – November (12')
Przerwa
Karolina Kułaga – Cztery spojrzenia na sztukę (~16')
Karolina Kułaga – Słowiczek (3'30")
Karolina Kułaga – Wieczorem (3'30")
Maria Miazga – Sarth 7SCL (7'30")
Dawid Grenda – iterations (10')
Jakub Fornagiel – Impro (5')
Dawid Grenda
Student II roku kompozycji
studiów I stopnia w klasie prof dra hab Marcina
Bortnowskiego w Akademii
Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu. Jedną z istotniejszych postaci
kształtujących postawę artystyczną Dawida jest Grażyna Krzanowska, żona kompozytora Andrzeja
Krzanowskiego, która poniekąd nakierowała gust młodego twórcy w szkole średniej. Obecnie w kręgu inspiracji Dawida znajdują się
przede wszystkim takie postaci jak Iannis Xenakis czy Gérard Grisey –stąd też zainteresowanie muzyką stochastyczną, algorytmiczną i spektralną. Dawid jest laureatem I nagrody w 64. Konkursie
Młodych Kompozytorów im. Tadeusza Bairda, I nagrody w IV
Międzynarodowym Konkursie Kompozytorskim New Music
Generation 2022 organizowanym przez Kazachski Uniwersytet Sztuki
oraz I nagrody w VI Konkursie Kompozytorskim dla Młodzieży Moja
(mi)nuta organizowanym przez Akademię Muzyczną im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi.
a-tomos
Tak starożytni Grecy nazwali najmniejszy budulec materii – dzisiejszy atom Utwór został skomponowany z okazji setnych urodzin Iannisa
Xenakisa, grecko-francuskiego kompozytora i architekta, pioniera muzyki stochastycznej i algorytmicznej. a-tomos, podobnie jak
utwory Xenakisa, proponuje matematyczne spojrzenie na muzykę.
Szkielet utworu składa się z dokładnie wyliczonych modeli fizyki
klasycznej i kwantowej Tytułowy atom ukazany jest z różnych
perspektyw: od symulacji chaotycznych ruchów Browna, po
odzwierciedlenie realnych zjawisk kwantowych.
iterations
Iteracje, powtórzenia, a zarazem metamorfoza i przekształcenie.
Zarys fali od sinusoidalnej do kwadratowej, od długich do krótkich fraz, od okresowości do… wariacyjności? Czy jednak rzeczywiście za Gérardem Griseyem, dźwięki staną się polem przeciwstawiających się sił? A może to tylko garstka fizycznych, chłodnych i martwych obiektów…?
Jędrzej Stoczewski
Akordeonista, urodzony 11.09.2001 r. w muzycznej rodzinie. Ukończył na akordeonie klawiszowym I st PSM im Zygmunta Noskowskiego w Świebodzinie, a następnie II st. OSM im. Karola Szymanowskiego we Wrocławiu na akordeonie
guzikowym Aktualnie studiuje na Akademii Muzycznej im Karola
Lipińskiego we Wrocławiu w klasie
dra hab. Zbigniewa Łuca oraz
dra hab. Rafała Łuca. Pierwsze jego
kompozycje pochodzą z czasów szkoły II stopnia, kiedy pisał utwory na akordeon oraz miniatury na duet –
akordeon ze skrzypcami – tworzone na tamtejsze „Konkursy małych form”. Interesuje się muzyką skandynawską i piazzollowskim stylem „Nuevo Tango”. Jego utwory, ze względu na synestezję, stanowią
muzyczne obrazy uczuć w reakcji na otaczający nas świat.
Tryptyk Runde op. 2
Jest utworem programowo-ilustracyjnym. Składa się z trzech części opatrzonych tytułami: Zmierzch, Stara Pozytywka i Świt Inspiracją do napisania tego utworu były dla kompozytora synestetyczne odczucia związane z krajobrazem wyspy Runde, na którą co roku w sezonie lęgowym przylatuje około pół miliona ptaków.
PROGRAM:
Cz I – Zbliża się noc Księżyc zaczyna swoimi „promieniami” oświetlać morze, tworząc zjawiskowe „wodne refleksy”. Podczas obserwacji tego zjawiska z „klifu” usłyszeć można odgłosy zbliżającego się nad wyspę „sztormu”. Morze staje się coraz bardziej niespokojne, ciskając coraz częściej i mocniej falami o wybrzeże. Po chwili ciszy pojawiają się pierwsze krople deszczu oraz grzmoty. Następuję gwałtowne załamanie pogody, które co jakiś czas daje złudzenie końca kataklizmu Jednakże, niedaleko stoi stara chatka, w której po zatrzaśnięciu drzwi słychać już tylko świst wiatru – świadka działań sił natury Cz II – Ciemność panuje w chatce „Iskry” tańczą radośnie w „kominku”, gdy po rozpaleniu można dostrzec „starą pozytywkę”. Po starciu z niej kurzu i „delikatnym nakręceniu”, słychać już „pierwsze dźwięki” melodii z akompaniamencie przeskakujących trybików. W końcu odzywa się zapomniany walc, przez który można pogrążyć się we śnie Po obudzeniu dostrzegalny jest tylko „popiół” w kominku Po ogniu i melodii pozostało tylko „wspomnienie”
Cz III – Świt wita pierwszymi „promieniami” słońca Po wydarzeniach nocy nie pozostało ani śladu. Jednak znad „klifu” unoszą się odgłosy ptaków. Na kamienistej „plaży” jest ich mnóstwo, ale tylko jeden z nich z zawrotną prędkością lata nad plażą – „dymówka”. Potrafi w okamgnieniu zmienić kierunek lotu, pikuje i znów wzbija się wysoko pod niebo. W pewnym momencie ostatni raz okrąża plażę i leci dalej nad morze Zniknęła magicznie czy tylko nie można już jej dostrzec nad horyzontem?
Oleś Kulczewicz
Student I roku kompozycji w klasie prof. dr hab. Grażyny
Pstrokońskiej-Nawratil. Pomimo niedawnego rozpoczęcia studiów
w Akademii Muzycznej we Wrocławi, ma za sobą doświadczenie w tworzeniu muzyki do niezależnych gier wideo i filmów
krótkometrażowych, a także w koncertowaniu w roli pianisty sesyjnego oraz współtworzył duet muzyki elektronicznej.
Anxiety
Jednoczęściowy utwór na fortepian o łamaniu granic i kręceniu się w kółko, a także o poszukiwaniu porządku w chaosie oraz spokoju w ciągłym pośpiechu. Poruszana jest również kwestia zagubienia i odnajdywania się na nowo. Wreszcie dotyczy niepokoju tu i teraz, który związany jest z przeszłością i przyszłością
Tymoteusz Lasik
urodził się 16 lipca 1996 r.
w Grodnie na Białorusi
W roku 2019 ukończył studia
magisterskie na Wydziale
Edukacji Muzycznej, Chóralistyki i Muzyki
Kościelnej w Akademii
Muzycznej im. K. Lipińskiego
we Wrocławiu, a w roku 2020
naukę śpiewu solowego
w PSM II st. im.
R Bukowskiego W roku
2019 rozpoczął studia kompozytorskie w AMKL w klasie
prof. dr hab. Grażyny Pstrokońskiej-Nawratil, a na studiach magisterskich dołączył do klasy realizacji muzyki teatralnej i filmowej
dra Sebastiana Ładyżyńskiego oraz realizacji muzyki komputerowej
dra Cezarego Duchnowskiego. W roku 2022 Tymoteusz przystąpił do projektu Opera Młodych, w ramach którego zostały skomponowane
utwory do autorskich choreografii Bartłomieja Malarza i Anatolija
Ivanova zaprezentowanych podczas spektaklu Żywioły w Operze
Wrocławskiej. W swojej twórczości kompozytor zwraca uwagę na wyraźny przebieg energetyczny w muzyce oraz spójność dzieła. Stara się połączyć tradycję muzyki klasycznej, szczególnie dawnej, ze zdobyczami muzyki współczesnej, poszukuje środków wyrazowych, które by odpowiadały duchowi dzisiejszych czasów i inspirowały człowieka. Kompozytor często sięga po elementy powtarzalności
przez co charakter uzyskuje medytacyjny charakter muzyki.
Inspirację kompozytor czerpie z muzyki innych kompozytorów, obcowania z przyrodą, a także kontemplowania ciszy
Pieśń żurawia
Utwór dedykowany Jędrzejowi Stoczewskiemu. Kompozycja oparta
jest na wypracowanych przez kompozytora współbrzmieniach oraz fakturze polifonicznej. Daje to medytacyjne, pełne brzmienie, które ewoluuje w trakcie trwania kompozycji. Tytuł utworu zrodził się podczas komponowania i ilustruje żurawia latającego wysoko na niebie. W kulturze wschodniej symbolizuje on nadejście wiosny wraz z nowym życiem W kontekście utworu obrazuje pojednanie człowieka z niebem. Tak powstał obraz ukazujący pochmurne niebo oraz latającego żurawia, którego pieśni i krzyku nie sposób usłyszeć
znajdując się na ziemii. Ten mistyczny obraz kształtuje a charakter, nastrój oraz treść utworu. Uczucia wyrażane przez utwór są trudne do uchwycenia i opisania, jednak niosą ze sobą nadzieję
Utwór składa się z 4 części. Otwierająca dzieło część pierwsza nawiązuje do harmoniki tercjowej, jednocześnie wprowadzając nastrój odpowiedni dla przedstawianej historii, płynnie przechodząc w drugą część. Ta z kolei oparta jest na stałym, medytacyjnym nastroju z wybrzmiewającym burdonem Część ta daje możliwość pogrążenia się w tajemniczej, wyciszającej jak również niepokojącej chwili. W trzeciej części ukazuje nam się zapętlony motyw melodyczny, który przeplata się ze sobą, tworząc jednocześnie różne motywy kontrapunktyczne. Motyw rozwija się i nabiera coraz większej dynamiki i ekspresji, aż w końcu wszystkie głosy dążą do sugestywnej kulminacji Czwarta część łagodzi zgromadzone napięcie muzyczne, a swoją strukturą nawiązuje do spokojniejszej części pierwszej.
Karolina Szczerbik-Brągiel
Studentka II roku kompozycji
w klasie prof dra hab Krystiana
Kiełba Pochodzi ze Szczecina, gdzie ukończyła OSM II stopnia im.
Feliksa Nowowiejskiego w klasie skrzypiec. Pierwsze zainteresowania kompozycją pojawiły się już
w gimnazjum, co skłoniło ją do pisania utworów chóralnych –użytkowych, a po wielu próbach i małych sukcesach związanych z wykonywaniem jej utworów, chociażby podczas spektaklu
Pasyjnego w Szczecinie, postanowiła podjąć studia we Wrocławiu W twórczości interesują ją tematy związane z codziennością, otaczająca przyrodą, literaturą, ale i szeroko pojmowane tematy społeczne, takie jak wojna czy relacje międzyludzkie.
November
Utwór przeznaczony jest na skrzypce i fortepian. Skomponowany został w 2021 roku, w porze jesiennej we Wrocławiu Składa się z dwóch głównych ogniw, które wzajemnie się uzupełniają Pierwsze z nich to fragmenty oparte na powtarzanych, prostych motywach na wzór minimal music, drugie zaś kształtowane jest swobodnie, co pozwala na popis umiejętności wykonawczych. Fragmenty jednostajne obrazują refleksje myśli, które towarzyszą jesiennym, burzliwym krajobrazom Wrocławia, do których nawiązują pozostałe fragmenty kompozycji.
Karolina Kułaga
Kompozytorka, wokalistka jazzowa.
Ukończyła Państwową Ogólnokształcącą
Szkołę Muzyczną II st. im. Feliksa
Nowowiejskiego w Szczecinie na kierunku wokalistyka jazzowa. Obecnie jest studentką II roku studiów
licencjackich w klasie kompozycji
prof. dr hab. Grażyny PstrokońskiejNawratil w Akademii Muzycznej
im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu.
Równolegle ze studiami uczy się w Szkole Muzyki Nowoczesnej Szkole Policealnej we Wrocławiu na profilu produkcja muzyczna. W swoim dorobku artystycznym posiada utwory instrumentalne na skład orkiestrowy, kameralny i wokalny
Inspiruje się muzyką rozrywkową, operową, elektroniczną, jak i klasyczną, progresywnie zgłębiając wiedzę i poszerzając umiejętności w pracy z niekonwencjonalnym instrumentarium i współczesnymi technikami kompozytorskimi. Jej utwór Tu na orkiestrę symfoniczną, sekcję rytmiczną i wokal jazzowy, doczekał się
wykonania na Koncercie Kompozytorskim w Szczecinie w kwietniu
2022 r. Moment słabości na saksofon altowy solo został wykonany
12.12.2022 r. w Youth Village Atid Raziel Music Center „Atid”
w Izraelu. Aktualnie koncentruje się na rozwoju w kierunku tworzenia
muzyki operowej i z wykorzystaniem elektroniki oraz liryki wokalnej
Cztery spojrzenia na sztukę
Kwartet smyczkowy, powstały wskutek inspiracji twórczością
George'a Crumba Kompozytorka po raz pierwszy, w pełni
świadomie, zaczęła eksplorować możliwości niekonwencjonalnego
zapisu zjawisk muzycznych. Wykorzystuje również efekty dźwiękowe
wydobywane aparatem mowy. Podczas odsłuchu wyświetlona
zostanie partytura w rękopisie
Słowiczek
Inspiracją do napisania utworu był motyw tęsknoty. Pierwszym
elementem powstałym spod ręki kompozytorki był tekst, który został ukończony dużo wcześniej niż sama muzyka.
Wieczorem
Warstwa tekstowa jest swoistym nawiązaniem do wiersza Bolesława
Leśmiana o tym samym tytule Pieśń ta została przeznaczona dla
głosu męskiego lub żeńskiego z towarzyszeniem fortepianu.
Inspiracją stała się sama poezja, która pozwoliła kompozytorce na stworzenie w utworze aury tajemniczości i wręcz dekadenckiego
spojrzenia na tekst
Maria Miazga
Wiolonczelistka i kompozytorka, swoją edukację muzyczną rozpoczęła w Ogólnokształcącej
Szkole Muzycznej I st nr 2 im
F Chopina we Wrocławiu w 2010 roku w klasie wiolonczeli dra
Macieja Kłopockiego. Naukę
kontynuowała w Ogólnokształcącej
Szkole Muzycznej I i II st. im. Karola Szymanowskiego we Wrocławiu, gdzie rozwijała umiejętności gry na wiolonczeli w klasie mgr Roberta
Stencla a także zaczęła komponować pod okiem dra hab Adama
Porębskiego. W 2017 roku zadebiutowała utworem Taniec
z zaczarowanego lasu na wiolonczelę, trąbkę i orkiestrę smyczkową.
Jej kolejne kompozycje były prezentowane na szkolnych koncertach
kompozytorskich oraz większych szkolnych koncertach, w 2018 roku
utwór Miniatura na orkiestrę smyczkową wykonany przez Szkolną
Orkiestrę Kameralną w czasie Koncertu Końcoworocznego.
Ostatnia kompozycja Galaxy na orkiestrę smyczkową została
zaprezentowana podczas Koncertu Sekcji Smyczkowej w ramach
Jubileuszu 75-lecia OSM I i II st we Wrocławiu w maju 2022 r Od października 2022 r. jest studentką kompozycji w klasie dra hab.
Adama Porębskiego na Akademii Muzycznej we Wrocławiu. Brała udział w konkursach kompozytorskich, takich jak Międzynarodowy
Konkurs dla Młodych Kompozytorów im. Krzysztofa Pendereckiego w Krakowie czy Konkurs Kompozytorski im Krzysztofa
Pendereckiego w Sopocie.
Sarth 7SCL na zespół kameralny
Zespół kameralny składa się z 7 instrumentów. W tym utworze
kompozytorka zestawiła ze sobą fragmenty aleatoryczne i ściśle kontrapunktyczne, a także sonorystyczne, stawiając je w kontraście na przestrzeni całego dzieła Podstawą dźwiękową jest autorska skala
6-dźwiękowa (c, es, e, as, a, b) przedstawiana w różnych transpozycjach, która tworzy określoną strukturę przenikającą całe dzieło.
Jakub Fornagiel
Urodził się w Legnicy w 2001 roku, gdzie również ukończył Szkołę Muzyczną I i II st na fortepianie. Obecnie studiuje na III roku kompozycji w klasie prof. dra hab.
Marcina Bortnowskiego oraz I roku
fortepianu w klasie dra hab. Michała
Szczepańskiego i dr Elżbiety Zawadzkiej
Pierwsze próby kompozytorskie podejmował już w szkole podstawowej.
Początkowo jego zainteresowania
obejmowały muzykę filmową, jednak z biegiem czasu coraz bardziej zaczęła go interesować muzyka współczesna, a nawet muzyka
elektroniczna W swojej twórczości odwołuje się do tradycji, jednocześnie stara się poszukiwać własnego języka. Jest stypendystą programu Erasmus oraz finalistą ogólnopolskiego konkursu kompozytorskiego im. Kazimierza Serockiego w Toruniu.
Impro na pudło i struny
Utwór, jak sugeruje nazwa, jest w znacznym stopniu improwizowany. Posiada jedynie ogólne założenia, a sami wykonawcy mają szerokie pole do interpretacji. Utwór został napisany jako eksperyment i muzyczny „żart” Kompozytor chce również pokazać, że można stworzyć ciekawy i wartościowy utwór nie wykorzystując klawiszy, a jedynie pudło rezonansowe i struny fortepianu.
Wykonawcy
a-tomos
Barbara Popławska – dyrygent
Flety
Barbara Głogowska, Kinga Kubiak, Aleksandra Kalinowska
Oboje
Zuzanna Cecot, Weronika Matysiak
Klarnety
Jan Styczyński, Remigiusz Kaczmarek, Paweł Netzel
Fagoty
Alicja Dołobizna, Weronika Czaja
Waltornie
Weronika Kałmuk, Magdalena Latoch, Fryderyk Dobak, Justyna Wolny
Trąbki
Krzysztof Kwiatkowski, Bartosz Suski, Zuzanna Nycz
Puzony
Artur Szumełda, Wojciech Giłka, John David
Tuba
Hubert Bałdyga
Perkusja
Michał Kram, Yaroslav Nastiuk, Krystian Skubała, Paulina Ochrymczuk
I skrzypce
Katarzyna Siakaluk (koncertmistrz), Magdalena Ogryzek, Zofia Machaj, Dominika
Kuzio, Mariia Vladieieva, Miłosz Kozak
II skrzypce
Emilia Golec, Wiktoria Olszewska, Paulina Kubiak, Emilia Przybylik, Aleksandra
Akułowicz, Eryk Sanogho
Altówki
Michał Brzostowski, Karmela Kraus, Maria Stugiewicz, Kinga Drąg
Wiolonczele
Michalina Żurawska, Dominik Kilijan, Nadia Wandziura, Gabriel Pieronek, Oliwia
Serkowska, Adrian Furmanowicz
Kontrabasy
Maciej Domański, Olga Matuszewska, Maksymilian Broniec, Adam Chomiuk
Tryptyk Runde
Aleksandra Kowalczyk – skrzypce
Jędrzej Stoczewski – akordeon
Dawid Grenda – fortepian
Anxiety
Oleś Kulczewicz – fortepian
Pieśń Żurawia
Jędrzej Stoczewski – akordeon
November
Gabriela Bombola – skrzypce
Dawid Grenda – fortepian
Cztery spojrzenia na sztukę
Miłosz Kozak – skrzypce
Karolina Szczerbik-Brągiel – skrzypce
Julianna Przybył – altówka
Olgierd Żemojtel – wiolonczela
Słowiczek
Tomasz Śledziona – tenor
Natalia Cichoń – fortepian
Wieczorem
Jan Baranowski – baryton
Natalia Cichoń – fortepian
Sarth 7SCL
Aleksandra Akułowicz – dyrygent
Agnieszka Zemlik – flet
Weronika Matysiak – obój
Ewa Materak – klarnet
Oleś Kulczewicz – fortepian
Magdalena Ogryzek – skrzypce
Bernadeta Mariowska – altówka
Małgorzata Stankiewicz – wiolonczela
iterations
Aleksandra Kowalczyk – skrzypce
Jędrzej Stoczewski – akordeon
Dawid Grenda – fortepian
Impro
Jakub Fornagiel – fortepian
Dawid Grenda – fortepian