Geloof ze niet vertrouw ze niet
13 argumenten om de leugens van extreemrechts te doorprikken


Het ABVV strijdt voor solidariteit, gelijkheid en sociale rechtvaardigheid.
Voor alle werknemers en hun gezinnen.. Extreemrechts en de vakbond, dat gaat niet samen.
Geloof ze niet. Vertrouw ze niet.
Extreemrechts is een gevaar voor onze democratie en rechtstaat. Overal waar het aan de macht komt, worden individuele en collectieve rechten ingeperkt, conflicten tussen groepen werknemers opgepookt, en wordt subtiel aangezet tot geweld.
Met extreemrechts aan de macht wordt vakbondswerk een pak moeilijker, zelfs onmogelijk.
Jij weet dat en net als elke syndicalist zie je een nieuwe golf van extreemrechts somber in. Die opmars voelen we op de werkvloer, horen we rondom ons, in de media en op sociale media.
Weerwerk bieden is niet altijd eenvoudig. Daarom is er dit boekje. Word mee ambassadeur in onze strijd om extreemrechts te stoppen. Gebruik dit boekje. Op de trein, op café, aan de familietafel … overal waar mensen praten over wat hen écht bezig houdt. Dit boekje helpt jou om te argumenteren en het op te nemen voor waar wij als vakbond voor staan.
Extreemrechts presenteert zichzelf als de stem van het volk, maar in werkelijkheid spreken zij voor een zeer beperkt deel van de samenleving.
Extreemrechts heeft een erbarmelijke historie op vlak van syndicale rechten. Ze stellen op te komen voor het ‘gewone volk’, maar beknibbelen wel op de rechten van hun voornaamste vertegenwoordiger: de vakbonden. Bovendien is hun politiek er één van uitsluiting, verdeeldheid en angst. Ze beloven eenvoud in een complexe wereld, maar de werkelijkheid is dat hun beleid zou leiden tot een samenleving die meer verdeelt, minder vrij en economisch zwakker is, waarin syndicaal werk veel moeilijker wordt.
Samen kunnen we weerwerk bieden en extreemrechts stoppen voor het te laat is.

“Met ons wordt het anders en beter!”

Extreemrechts zet in op een tweedeling waarbij enkel de witte Vlaming van tel is. De rest zijn vijanden en hoort er niet bij. Mensen met een kleur, Walen, vakbondsmilitanten … Allen worden ze als vijanden beschouwd. Maar wat extreemrechts hier echt mee doet is inzetten op de verdeling én dus verzwakking van de werkende klasse. Met extreemrechts wordt het gevaarlijker en slechter.
Verdeel-en-heers
De belangen en bezorgdheden van alle groepen in de samenleving zijn nochtans grotendeels dezelfde: goed samenleven met anderen, iets kunnen opbouwen voor jezelf en je gezin, een degelijke job en sociale bescherming. Vanuit deze gemeenschappelijke belangen moet de politiek vertrekken, niet vanuit de verschillen, want dat is groepen tegen elkaar opzetten.
Extreemrechts zet bewust in op gevaarlijke vijandbeelden
De Waal, de migrant, de jongere uit de grootstad … Men valt aan, persoonlijk, men beschimpt en de doelwitten worden voorgesteld als ‘vijanden van het volk’. Een volgende stap is dat ze worden aangeduid als verraders, met risico voor gewelddadige woede. Dat zien we vandaag al, doordat de persoonlijke gegevens van journalisten, leerkrachten, enz… die kritisch zijn over extreem rechts online worden gegooid, met bedreigingen of erger tot gevolg.
Digitale knokploegen
In hun verdeel-en-heersstrategie zetten ze in op systematische polarisering. Vlaams Belang doet niet anders dan verschillen benadrukken en overeenkomsten negeren. Dit wordt versterkt door anonieme trollen die online discussies manipuleren en verstoren. Tegenstanders worden dan onophoudelijk belaagd, geschoffeerd en uitgemaakt voor het vuil van de straat.
Complottheorieën
Het idee van een internationale, wereldwijde elite die ‘de touwtjes in handen heeft’ en ervoor zorgt dat ‘de poorten van Europa openstaan’ is een gevaarlijk waanbeeld. Macht en rijkdom zijn ongelijk verdeeld en daar strijden we als vakbond tegen door werknemers te verenigen. Maar wie schimmige complotten ziet van een wereldelite is er alleen op uit om mensen bang te maken en het wantrouwen in justitie, media en middenveld op te poken om er zelf munt uit te slaan.


“Ons Belgisch model kost de Vlaming alleen maar.”

Ons land is niet perfect, maar het is nog steeds een sterk welvarend land waar het alsnog goed leven is. De vergrijzing laat zich steeds meer voelen in Vlaanderen, dan in Wallonië. Dat uit zich zowel op het vlak van pensioenuitgaven als in de gezondheidszorg.
‘Geen waar voor ons geld’
Het wordt vaak voorgesteld alsof de hardwerkende Vlaming als een citroen wordt uitgeperst ten nadele van de migrant of de Waal. In een adem wordt daarbij gezegd dat ‘de overheid’ of ‘de sociale zekerheid’ ons te veel kost. Vergeleken met de ons omringende landen geven we echter niet meer uit dan gemiddeld. En al zeker niet als we ook kijken naar wat in sommige landen mensen zelf moeten ophoesten aan sociale uitgaven die hier wel door de overheid gedragen worden, door ons allemaal samen dus. Neen. De enigen die worden uitgeperst zijn mensen in de zorg, leerkrachten, politie en brandweer, magazijniers, mensen in de dienstensector, de bouw, en ga zo maar door. Want werknemers krijgen in ruil voor harder werken en meer productiviteit een steeds kleiner deel van de welvaart en aandeelhouders een steeds groter deel. Hierover hoor je extreemrechts zelden toeteren.
‘Transfers naar de bodemloze Waalse put’
De discussie over de noodzaak van solidariteit in ons land, met name van Vlaanderen naar andere regio’s, wordt vaak verkeerd voorgesteld. De financiële transfers lopen niet enkel van Vlaanderen naar Wallonië en Brussel, maar gaan langs het centrum van ons land, dat zich uitstrekt van Louvain-La-Neuve tot Antwerpen, richting gebieden die het moeilijker hebben. Zo zijn er evengoed transfers tussen Waals-Brabant en Limburg. Dat is normaal in industrielanden, waar de economische activiteit zich concentreert rond groeipolen. Niets garandeert trouwens dat de groeipolen van vandaag morgen nog dezelfde zullen zijn.
Geen gelijkheid, geen solidariteit
De werkelijke uitdaging ligt in het aanpakken van de onderliggende problemen van die regio’s die achterlopen op vlak van levenskwaliteit, werkgelegenheid en opleidingsniveau. Samenwerken zodat iedereen vooruit kan. Als het eenvoudiger en efficiënter kan, graag. Echter, de wijze waarop Vlaanderen met zijn bevoegdheden omgaat, laat te wensen over. Dit is duidelijk zichtbaar in verschillende sectoren, zoals de zorg, kinderopvang en mobiliteit, waar de tekortkomingen niet te negeren zijn.
En ja, onze begroting moet op orde zijn
Vlaams Belang doet alsof ons begrotingstekort wonderwel opgelost raakt indien we een migratiestop doorvoeren of als het land gesplitst wordt. Dat is de mensen blaasjes wijsmaken. En als het op besparingen aankomt, kijken zij alleen maar naar de kleine man en naar de dienstverlening vanuit de overheid, zonder oog te hebben voor een andere grote uitgavenpost: die van de subsidies aan bedrijven, die in België aanzienlijk hoger zijn dan in het buitenland. Dat gaat om miljarden euro’s per jaar. Daarin snoeien zal extreemrechts niet snel voorstellen.


“We zetten in op samenwerking met werkgevers.”

Ons Belgisch sociaal model zorgt ervoor dat de evenwichten bewaard blijven. Extreemrechts wil, onder het mom van een gelijkwaardige behandeling, de bazen meer macht geven.
Werknemers moeten zwijgen
Extreemrechts is voor ongelijkheid. Extreemrechts is tegen onafhankelijke vakbonden en wil werknemers politiek de mond snoeren. Ze noemen zichzelf ‘de vakbond van de werkende Vlaming’, maar daar is niets van aan. Vlaams Belang wil dat je het allemaal zelf mag gaan oplossen op de werkvloer, zonder steun van een delegee of goed georganiseerde vakbond. Ze spraken zich ook al uit tegen collectief loonoverleg. Als je individueel moet gaan praten met je baas omdat je wat minder wil werken, of omdat je vindt dat je recht hebt op meer loon of andere voordelen, dan sta je veel minder sterk. Extreemrechts zegt duidelijk: los het zelf maar op.
Extreemrechts staat voor het recht van de sterkste
De focus ligt erg vaak op de belangen van werkgevers en vermogenden. Enkele van hun voorstellen zijn: het beperken van Europa tot een gemeenschappelijke markt (de economie dus), zonder afspraken over sociale rechten; een verlaging van de vennootschapsbelasting van 25% naar 20%, wat voornamelijk ten goede komt aan bedrijven en grote ondernemers; een hervorming van de belasting op arbeid die hogere inkomens meer voordelen biedt dan lagere inkomensgroepen; een beperking van het ‘overheidsbeslag’ tot maximaal 50% van het bbp, wat kan leiden tot betekenisvolle bezuinigingen op sociale diensten en overheidsuitgaven. Ze willen zelfs wie dure oldtimers verzamelt minder belasten, hoe duidelijk kan het zijn?
Extreemrechts wil vooral vriendjes zijn met de bazen
Ze zien de relatie tussen werknemers en bedrijven als een relatie tussen gelijken, wat niet strookt met de realiteit. Het traditionele Belgische sociale model houdt daar wel rekening mee. Het arbeidsrecht beschermt de zwakste partij, de werknemers. Werkgevers en werknemers hebben van nature verschillende belangen. Voor Vlaams Belang mag dit principe op de schop. Werknemers moeten zich volgens hen braaf neerleggen bij beslissingen die over hun hoofden worden genomen en werkgevers met rust laten. Trouwens, ook voor werkgevers en voor de economie zou het in realiteit rampzalig zijn als extreemrechts aan de macht komt: meer haat en conflicten tussen werknemers op de werkvloer, splitsen
van het land en alle chaos die dat met zich meebrengt, zich afkeren van internationale afspraken… allemaal is het nefast voor onze economie en onze welvaart.
Extreemrechts positioneert zich met duidelijke antisyndicale standpunten
Ze verzetten zich tegen de cruciale rol van vakbonden, niet alleen in de uitbetaling en begeleiding van werkzoekenden, maar ook in het brede spectrum van werknemersrechten. Hun voorstel in juni 2021 om vakbonden rechtspersoonlijkheid te verlenen, wat de openbaarmaking van stakingskassen zou vereisen en hen aansprakelijk zou stellen voor eventuele ‘economische schade’ veroorzaakt door acties, illustreert een strategie om de invloed van vakbonden te beperken. De Raad van State wees dit af, want het ging in tegen internationale afspraken ter bescherming van vakbondsvrijheid. Daarin wordt de cruciale rol van solidariteit en collectieve actie benadrukt voor meer rechtvaardigheid op de arbeidsmarkt.

“De politiek zit vol met zakkenvullers en clowns.”

Onze politici moeten het veel beter doen dan nu, want ze maken er soms een boeltje van. Extreemrechts heeft echter simplistische en niet de juiste antwoorden op de complexe tijden waarin we leven. Extreemrechts teert op angst en rancune en bedreigt onze democratie.
We erkennen de complexiteit van de huidige tijden
De uitdagingen zijn talrijk, en ze brengen een zee van onzekerheid met zich mee, soms zelfs angst. Als werknemer, ouder, partner, burger of vriend zoeken we allen naar houvast, naar antwoorden. Als we ons laten verdelen als werknemers, zal de toekomst niet in ons voordeel uitdraaien. Alleen door samen aan een zeel te trekken zullen werknemers erop vooruit gaan. Dat was vroeger zo en is nog steeds zo.
Extreemrechts biedt hier geen antwoord op Laat je niet misleiden. Hun voorstellen en ‘oplossingen’ zijn niet in jouw belang. Hun strijd gaat over mensen tegen elkaar opzetten, nooit over samen bouwen aan iets beters.
Ze beweren de belangen van de gewone burger te behartigen, maar in werkelijkheid staan hun ideeën haaks op de principes en werking van democratie, rechtvaardigheid en solidariteit
Iedereen met een afwijkende mening moet zwijgen, wordt bedreigt of afgeblaft. En vroeg of laat is het aan jou. Een wereld zonder migratie? Onmogelijk. Een onafhankelijk Vlaanderen zonder economische en sociale achteruitgang en chaos? Onmogelijk. Ze beloven alles om je naar de mond te praten, in elk domein. Waar extreemrechts aan de macht komt, vallen die maskers snel af. Samenwerken met neonazi’s (Duitsland), basisrechten van vrouwen of andere groepen afschaffen (Polen), rechters en journalisten bedreigen (Hongarije)… de voorbeelden zijn legio. Ook achter de schermen samenwerken met buitenlandse ondemocratische leiders is schering en inslag (Rusland, China).
Extreemrechts exploiteert angst en onzekerheid
Hun voorgestelde ‘oplossingen’ zijn een illusie, zelfs veelal ongrondwettelijk. Grondrechten (gelijkheidsbeginsel) zijn cruciaal om een democratie te doen floreren. Daarom worden ze ook in de grondwet verankerd. Als vakbond staan we voor solidariteit, rechtvaardigheid en gelijkheid. We geloven in een samenleving waar iedereen, ongeacht afkomst, geslacht of sociale status, eerlijke kansen verdient. Betere bescherming tegen tegenslag, meer kansen om iets op te bouwen, eerlijkere verdeling van de welvaart, dat is waar politici prioriteit aan moeten geven. Maar daartoe kunnen we hen alleen aanzetten als we samenwerken en niet door onderling tussen werknemers ruzie te maken.

“We willen een gemeenschap van hardwerkende Vlamingen.”

Wie zit te wachten op een onafhankelijk Vlaanderen? Wie wil de sociale zekerheid splitsen? Of een aparte sociale zekerheid voor mensen ‘van hier’ en ‘van andere origine’? Niemand.
Geen Vlaamse onafhankelijkheid
Het extreemrechtse nationalisme en de afkeer van de EU zouden economisch en cultureel nadelig zijn voor een geïsoleerd Vlaanderen. De ambitie van een zelfstandig Vlaanderen binnen Europa is onrealistisch en potentieel zeer schadelijk voor de welvaart en ontwikkeling. Bovendien is er weinig draagvlak voor Vlaamse onafhankelijkheid, zoals blijkt uit KUL-onderzoek en peilingen doorheen de jaren; de meerderheid van de Vlamingen wil geen separatisme. Deze nationalistische sentimenten zijn voornamelijk beperkt tot een kleine, luidruchtige groep en worden vaak gedreven door emoties zoals rancune en wantrouwen. Ons land is trouwens moeilijk op te splitsen omdat geen enkele partij een duidelijke visie heeft op Brussel, toch wel het economisch hart van het land.
Nationaal protectionisme
Brexit is een economisch drama gebleken voor de Britse werkende klasse. De impact van een mogelijke afscheiding zou vergelijkbaar kunnen zijn met de negatieve gevolgen hiervan. Door hun strikt nationaal protectionisme dreigt extreemrechts de economie, en daarmee onze welvaart, ernstig te schaden. Hun ideologische weerstand tegen de Europese Unie en de interne markt zou Vlaanderen en België kunnen isoleren, waardoor we riskeren economisch en diplomatiek achterop te raken. Dat wordt een complete catastrofe.
Extreemrechts staat voor onzekerheid
Hun volksgemeenschapsidee en etnonationalisme komt de Vlaming niet ten goede. Extreemrechts gedachtegoed staat haakt op de verzorgingsstaat, ondanks claims van sociale betrokkenheid, en promoot een selectieve visie op sociale zekerheid, met strenge voorwaarden en herverdeling gebaseerd op identiteit. Extreemrechts wil essentiële diensten zoals sociale zekerheid en gezondheidszorg splitsen, wat leidt tot ongelijkheid, verdeeldheid en verarming.
Extreemrechts pleit ook voor een gesegregeerd systeem van sociale zekerheid voor migranten, wat indruist tegen de principes van universele solidariteit en gelijkheid
Wij willen geen A- en B-burgers op basis van afkomst, geslacht of wat dan ook. De sociale zekerheid moet voor iedereen gelijk zijn, zelfde plichten, zelfde rechten. Iedereen weet trouwens waar dat eindigt. Hun verzet tegen sociale en inclusieve maatregelen in het Europees Parlement, net als hun stem tegen belastingregulering, onthult dat ze de belangen van grote ondernemingen boven die van gewone werknemers zetten en dat ze de sociale rechtvaardigheid en cohesie binnen de samenleving benadelen.

“Wij willen je netto meer doen overhouden.”

Hun fiscale plannen ogen mooi, maar als je dieper kijkt dan zie je dat dit een diepe ongelijkheid met zich meedraagt.
Loononderhandelingen
Het is opvallend hoe extreemrechts zwijgt over de strijd rond vrije loononderhandelingen, een cruciaal element voor eerlijke verloning. Hier spreken ze met een gespleten tong. In 2017 steunde extreemrechts in het federale parlement de verstrenging van de loonnormwet van 1996, samen met de conservatieve partijen van de regering-Michel. Ze stemden dus voor een wet die de lonen bevroor, wat in lijn was met het beleid van de rechtse regering. Dit stemgedrag staat haaks op hun uitspraken over het beschermen van de koopkracht van de gewone burger. In 2021 riep Vlaams Belang zelfs op om het centraal loonoverleg af te schaffen.
Het Vlaams Belang is en blijft een echte bazenpartij
In 2021 namen ze het ridderlijk op voor de bedrijven in ons land toen wij actie voerden tegen die loonnormwet. Ze waren zeer terughoudend om werkgevers extra loonsverhogingen op te leggen vanwege de economische situatie. Hun retoriek over het ondersteunen van de werkende klasse staat in schril contrast met hun daden.

Extreemrechts stemt tegen hogere minimumlonen in Europa
Wij ondersteunen het idee van een waardig Europees minimumloon om ervoor te zorgen dat iedereen in de EU een eerlijk loon krijgt. In 2022 lag dit voor in het Europees Parlement. De meeste Belgische politieke partijen steunden dit. Het Vlaams Belang niet, onder het voorwendsel dat minimumlonen een nationale zaak moeten blijven. Dit argument houdt geen steek. Want deze richtlijn belet de lidstaten niet om de eigen minimumloonwetten te behouden. Ze zet de lidstaten er alleen toe aan om een minimumloon te voorzien en dat op een billijk niveau, rekening houdend met de eigen nationale context. Door hiertegen te stemmen, ondersteunen ze eigenlijk impliciet sociale dumping. Dit is in strijd is met hun uitspraken dat ze zich zogezegd inzetten voor de belangen van werknemers.
Wat zeggen ze dan wel over minimumlonen?
Wel, veel beloven en weinig geven doen de zotten in vreugde leven. Ze stellen in Vlaanderen een verhoging van het minimumloon met 5%, voor. Maar dus enkel in Vlaanderen. Dit roept vragen op over hun daadwerkelijke inzet voor economische gelijkheid. En ja, wat met de vele Vlamingen die in Brussel of Wallonië werken? Geen woord daarover.


“Wie zijn best doet zal een goed leven leiden.”

De extreemrechtse kijk op de index en op pensioen heeft niets te maken met sociale rechtvaardigheid.
Extreemrechts maakte er vroeger een nationale sport van om de index aan te vallen
Maar plotseling draaiden ze hun kar. Extreemrechts beweert nu de index te verdedigen en de koopkracht van burgers te willen beschermen. In het verleden waren ze fel tegen de automatische indexering van lonen en uitkeringen. Deze omslag roept vragen op over hun echte intenties en betrouwbaarheid. Wat zit daarachter? Als ware rattenvangers van Hamelen zijn ze van toon veranderd om werknemers voor zich te winnen. Extreemrechts wil nochtans morrelen aan de index, en die beperken tot een indexering van het nettoloon. Sociale rechten van werknemers zijn verbonden aan het brutoloon. Wanneer het brutoloon via de index niet stijgt met de levensduurte, dan zullen ook de ziekte-uitkeringen en pensioenen lager uitvallen. Een netto-index betekent ook een pak minder inkomsten voor de overheid en voor de sociale zekerheid.
Onze pensioenen
Bij de verkiezingen van 2019 sprak extreemrechts zich uit voor het pensioen met punten, een mechanisme dat in de eerste plaats de pensioenuitgaven wil beperken en over het algemeen de laagste inkomens, en vooral deeltijdse werknemers, benadeelt. Het pensioen met punten is een barslecht systeem. Duitsland voerde het in waardoor de pensioenen daar enkel omlaag gingen. Dit zal in de praktijk betekenen dat je langer moet werken. Mensen zouden pas twee jaar voor hun pensioen hun exacte pensioenleeftijd kennen, wat onzekerheid met zich meebrengt. Bovendien bestaat de kans om lager pensioenbedrag te krijgen als je in tijden van economische crises met pensioen gaat. Zo’n puntensysteem wordt vaak louter gebruikt om te besparen. Ook daar staat het Vlaams Belang voor. Hun visie is fundamenteel onrechtvaardig en staan in schril contrast met hun beweringen over het beschermen van de koopkracht van de gewone burger.

“Groeipakket moet worden verhoogd, maar mag geen blanco cheque zijn.”

Voor heel wat ouders is het Groeipakket, het vroegere kindergeld, een absolute noodzaak. Extreemrechts wil je dit voor een stuk afpakken, en kinderen zelf zouden hier het eerste slachtoffer van zijn. Je helpt mensen niet door hun centen af te nemen.
Het Groeipakket
Ze willen het Groeipakket indexeren, maar tegelijk het basisbedrag flink verlagen tot 113 euro (= min 33%) door alles daarboven aan allerhande verplichtingen te koppelen. Dit betekent minder kindergeld voor veel gezinnen.
Ze beschrijven het kindergeld als een ‘blanco cheque’ waar meer plichten tegenover moeten staan
Kindergeld zou dus geen recht meer zijn maar een gunst. Bv: meer kindergeld wanneer de ouders allebei werken (en dus ironisch genoeg minder kindergeld nodig hebben). Dit mengt allerlei ‘plichten’ door elkaar totdat nauwelijks nog iemand aan alles kan voldoen. Je kan bijvoorbeeld om veel redenen geen werk hebben (ziekte, handicap …) en als je ‘je best niet doet’ krijg je al sancties, bv. geen werkloosheidsuitkering meer. Maar moet je daarom ook allerlei andere zaken afnemen als iemand om welke reden dan ook (echtscheiding, sterfgeval, een ziek familielid, slechte thuissituatie en opvoeding, trauma …) even tegenslag heeft?
En waar stopt dat dan? Geen gratis gezondheidszorg meer? Geen gratis onderwijs? Geen toegang meer tot met belastingen betaalde wegen?
Ze staan voor een cultuur van verdachtmaking en spionage onder burgers
Een deel van het huidige basisbedrag wordt afgehouden indien het kind of de ouders onvoldoende Nederlands kennen. Op school en in de kinderopvang moeten kinderen en ouders bespioneerd worden en aangegeven bij de overheid indien ze onvoldoende Nederlands kennen. Vervolgens moeten ze getest worden en verliezen ze kindergeld als ze niet voldoende halen.

Taalkennis is niet vrijblijvend
Er bestaan dus al verplichtingen op vlak van kennis van de Nederlandse taal: op de arbeidsmarkt, verplichte inburgering, in het onderwijs. Door die plichten steeds maar te verstrengen en als voorwaarde vooraf te stellen aan dingen die er niks mee te maken hebben (bv. kindergeld) gaat de kennis van het Nederlands eerder achteruit dan vooruit. Wie hier komt wonen om een knelpuntberoep in de zorg op te nemen, zou dan moeten wachten tot hij of zij volledig taalvaardig is om te mogen werken, de kinderen naar school te mogen sturen, kindergeld te krijgen, enzovoort. Terwijl al die zaken net helpen om mensen sneller geïntegreerd te krijgen.
Ze zijn ook tegenstrijdig in hun uitleg
Als beide ouders voltijds werken krijgen ze meer, als er 1 deeltijds thuisblijft om voor de kinderen te zorgen krijgen ze ook meer via een alternatieve uitkering. Wat is het nu?



“Een slanke overheid en waar voor je belastinggeld”
Heel hun economisch programma lijkt te zijn opgesteld op maat van de ‘hardwerkende Vlaming’, maar als je goed kijkt dan zie je dat grote vermogens en werkgevers flink in de watten worden gelegd.
Wij eisen een eerlijke bijdrage van de grootste vermogens zodat iedereen eerlijk bijdraagt
Voor extreemrechts hoeft dat niet. Extreemrechts staat lijnrecht tegenover ideeën over het eerlijker belasten van de rijksten en meest vermogenden. Ze hebben vaak een sterke band met rijke zakenmensen en komen meer op voor de belangen van de rijke klasse dan voor die van de normale werknemer. Dit zie je duidelijk terug in hun ideeën en stemgedrag als het gaat om belastingen. In juli 2020 lag er in het Europees Parlement een wet voor om fiscale rechtvaardigheid in Europa te vergroten. Deze wet omvatte een zwarte lijst van Europese fiscale paradijzen en het opstellen van een vermogenskadaster om te kunnen zien of belastingen betaald werden door multinationals. Deze maatregelen waren bedoeld om een faire fiscaliteit in te voeren en belastingontwijking door grote bedrijven en rijke individuen tegen te gaan. Extreemrechts, Vlaams Belang, stemde echter tegen deze maatregelen.
Ze vinden dat vermogens en vermogenswinsten al zwaar belast worden en dat meer belastingen leiden tot een ‘almachtige staat’
Dit argument negeert het feit dat belastingontwijking door grote vermogens en bedrijven een belangrijk probleem is dat bijdraagt aan ongelijkheid en de financiering van openbare diensten ondermijnt.
Het grootste deel van onze overheidsinkomsten vloeit terug naar de mensen, via onze sociale zekerheid, dienstverlening, … Belastingen hebben een herverdelende functie. Maar dat interesseert hen absoluut niet. Ze pamperen grote vermogens.
De vermogenden laten we voor het Vlaams Belang best met rust
Door zich te verzetten tegen maatregelen die rijke individuen en grote bedrijven meer belasting laten betalen, toont extreemrechts aan dat hun prioriteit ligt bij het beschermen van de belangen van de rijken, in plaats van het streven naar een eerlijkere en meer gelijkwaardige samenleving. Dit staat in schril contrast met de benadering die pleit voor een eerlijke bijdrage van de grootste vermogens. Zo kantten ze zich hier ook in ons land tegen een strengere effectentaks, want ‘België behoort vandaag al tot de landen met de hoogste ontvangsten uit vermogen in Europa. En dat wil deze regering nog eens verhogen.’ Zo zie je maar, de vermogenden laten we voor het Vlaams Belang best met rust.

“We worden overspoeld door migranten en dat kost ons bakken geld.”

We worden niet ‘overspoeld’. We mogen ons niet laten vangen door de electorale, gemakzuchtige praatjes en analyses van de media en politiek, de meeste wetenschappelijke studies wijzen op het tegendeel. Uiteraard brengt migratie uitdagingen met zich mee, maar laat ons dit debat eerlijk voeren zonder te vervallen in rechtse dooddoeners. Trouwens: met een lager migratiesaldo zal de pensioenfactuur hoger oplopen!
Internationale migratie is op een laag en stabiel niveau gebleven
Het huidige niveau is niet uitzonderlijk. De afgelopen decennia bleef de relatieve intensiteit van mondiale migratie stabiel. Even wat cijfers om dit in perspectief te plaatsen. 83% van de wereldbevolking is geen migrant.
13% zijn binnenlandse migranten, dus mensen die van hun dorp naar de stad migreren. 3,3% is een internationale migrant. 0,3% van de wereldbevolking is vluchteling (en in de jaren 1980 lag dat cijfer zelfs hoger). Deze cijfers tonen toch al iets helemaal anders aan. Dus nee: er komt geen asieltsunami op ons af.
Enkele vaststellingen
De meeste migranten steken legaal de grens over. Vergeleken met de VS is het aantal illegale migranten in Europa beperkt. Op de lange termijn neemt dit trouwens ook niet toe. Waar een partij als Vlaams Belang dan weer weinig over toetert is hoe deze ‘illegale migranten’ deel uitmaken van het zwarte circuit op de arbeidsmarkt.
Ongeveer 30% van de Belgische bevolking heeft een achtergrond van migratie
16,5% van de Belgen behoort tot de eerste generatieimmigranten en 13,7% tot de tweede generatie. Bij 47% van hen gaat het om afkomst van een land in de Europese Unie. Je kan je trouwens ook afvragen hoeveel generaties lang we moeten blijven spreken over ‘migranten’, want meestal wordt wie hier geboren is en één ouder of grootouder met andere nationaliteit heeft ook tot die groep gerekend. Voor wie systematisch alles op één hoop gooit, gaat het vaak gewoon over iets anders: huidskleur.
Migratie: goed voor de economie
De NBB berekende in 2020 de economische kosten en baten van migratie. Dat is niet eenvoudig of gemakkelijk, want je moet met veel factoren rekening houden. Maar de resultaten waren in lijn met andere, buitenlandse studies: migratie is op zich goed voor de economie van een land. Maar het is een investering op iets langere termijn, want de eerste generatie migranten “kosten” netto aan de samenleving terwijl de tweede generatie juist flink opleveren.
Een migratiestop ingevoerd door een onafhankelijk Vlaanderen zou een zware hypotheek leggen op onze toekomst
Een afgesloten Vlaamse republiek zou zwaar te kampen krijgen met vergrijzing en arbeidstekorten. Vlaanderen telt namelijk relatief meer ouderen en meer openstaande vacatures. Dan spreken we nog niet over het economisch verlies veroorzaakt door het politiek blokkeren van het land. De handen die we vandaag tekort komen, zullen dus onvermijdelijk ook deels via migratie moeten komen.
Migratie brengt sowieso uitdagingen en spanningen met zich mee
We gaan dat ook niet doodzwijgen. Maar we moeten het debat wel op juiste gronden voeren. De werkelijkheid is complexer. Extreemrechts steekt alles op ‘cultuur’ en verzwijgt de economische achtergrond. We moeten daarom de problemen op een intellectueel eerlijke manier definiëren.
Sociale dumping is een reëel probleem
Zowel voor werknemers van hier als werknemers die naar hier gezonden worden of in onderaanneming werken, is sociale dumping problematisch. Het aantal buitenlandse werknemers die hier via detachering komen werken is tien of meer keer zo groot dan het aantal vergunde arbeidsmigranten of het aantal vluchtelingen dat een beschermingsstatus krijgt. Daar waar er samenlevingsproblemen ontstaan, los je die niet op door steeds meer drempels in te bouwen en A- en B-burgers te maken. Wel door mensen de kans te geven om iets op te bouwen met gelijke rechten en plichten. En door uitbuiting en sociale dumping te bestrijden.

“De klimaatwaanzin moet stoppen!”

De klimaatverandering is bezig. Extreemrechts blaast op vlak van milieu tegelijk warm en koud. Het ‘klimaatrealisme’ van extreemrechts komt vooral het grootkapitaal ten goede en zorgt ervoor dat de zwaksten in de samenleving de klos zijn. Goede, groene jobs op een leefbare planeet moeten prioritair zijn.
Klimaatverandering
Ze bestempelen de inspanningen om klimaatverandering aan te pakken vaak als ‘klimaatwaanzin’, een term die een diepe minachting toont voor de wetenschappelijke consensus. Extreemrechts komt dan af met dooddoeners als “het is de schuld van de Chinezen”, en proberen hun verantwoordelijkheid te ontlopen. Door klimaatproblemen onder de mat te vegen en de wetenschappelijke realiteit te negeren, dragen ze bij aan een gevaarlijke vertraging van de nodige maatregelen. Dat komt enkel het fossiel en nucleair grootkapitaal ten goede, inclusief autoritaire olielanden als Saoedi-Arabië, Rusland en de Verenigde Arabische Emiraten en de aandeelhouders van grote multinationals. En dit gaat ten koste van de zwaksten in onze samenleving die niet het geld hebben om zich te beschermen tegen de gevolgen van klimaatontwrichting.

Vlaams Belang neemt een zeer dubbelzinnige, onverantwoorde houding aan over klimaatverandering en milieubeleid
We kunnen samen veranderingen doorvoeren. Als we samenwerken en ervoor zorgen dat een sociaalecologische transitie naar een duurzame economie gebeurt in samenspraak met het middenveld en vakbonden. Er zijn voldoende oplossingen die op sociaal en ecologisch vlak een win-win zijn, zoals betere huisvesting, beter openbaar vervoer en het uitbouwen van een circulaire economie met goede jobs. De kost mag niet op zij die het al moeilijk hebben afgewenteld worden. De rijken vervuilen, de rijken betalen.
Vlaams Belang beweert dat groene energie vaak duurder is. Onzin
Zonne- en windenergie zijn de goedkoopste energiebronnen en kunnen de totale energiefactuur voor gezinnen verlagen. Het grote probleem is dat er geen megawinsten mee te maken zijn voor de grote fossiele en nucleaire bedrijven en hun aandeelhouders die door Vlaams Belang verdedigd worden.
In concrete dossiers blazen ze dan weer warm en koud Ze staan bijvoorbeeld aan de zijde van de (protesterende) landbouwers in het stikstofdebat, wat hen populair maakt, maar ze steunen ook grote industriële projecten zoals de INEOS-ethaankraker in Antwerpen. Tegelijkertijd pleiten ze voor het behoud van zoveel mogelijk natuur. De logica achter deze schijnbaar tegenstrijdige standpunten is niet duidelijk, zelfs niet binnen hun eigen organisatie. In de context van actuele klimaatkwesties is de houding van extreemrechts bijzonder problematisch. Het negeren van klimaatverandering en het tegenwerken van internationale inspanningen om het aan te pakken, kan leiden tot ernstige gevolgen voor het milieu, de volksgezondheid en de economie. Het is daarom van cruciaal belang dat klimaatverandering serieus wordt genomen en dat er actief wordt gezocht naar duurzame en inclusieve oplossingen die iedereen ten goede komen, zowel nu als in de toekomst.
Als je ecologie zegt, dan zeg je mobiliteit. Ze willen het mobiliteitskluwen nog groter maken, nog complexer
Ze gaan er de facto voor zorgen dat bussen, trein, trams nog minder op elkaar zijn afgestemd. Zo pleiten ze voor meer investeringen in treinvervoer. Maar toch willen ze het niet alleen splitsen, maar ook liberaliseren naar Nederlands model. Ons land is al een zakdoek groot. Gaan we dat dan echt nog eens splitsen? Bovendien willen ze het geld laten afvloeien naar private spelers. Dat betekent de facto nog minder middelen naar het openbaar treinvervoer. Eenzelfde verhaal voor tram en busverkeer: de bussen en trams moeten overal rijden en stoppen (rusthuizen, bedrijventerreinen) maar zonder investeringen en opnieuw een groter deel van de koek voor private vervoersmaatschappijen.


“Wij zijn de partij voor vrijheid!”
Ze doen alsof ze voor ‘vrijheid’, ‘rechten’, ‘pluralisme’ en ‘democratie’ zijn, maar ze sluiten uit, ze ontnemen en ontzeggen burgers bepaalde rechten, middelen en voordelen. Ze ondergraven daarmee de fundamanten van onze
democratie.
Extreemrechts beperkt vrijheden en rechten
Extreemrechts heeft zich de afgelopen jaren meerdere (liberaal)democratische begrippen toegeëigend. Tijdens de coronaprotesten pretendeerden ze vaak te staan voor ‘vrijheid’. Het werd een containerbegrip waar je heel wat onder kon brengen: niet vaccineren, de achterstelling van het platteland, teveel migranten die hier hun religieus willetje komen opleggen, enzovoort. Vlaams Belang is net dé partij bij uitstek die er vrijheidsberovende ideeën op nahoudt. Niet dat je per direct de gevangenis invliegt, maar dat gebeurt subtiel: door mensen bepaalde rechten te ontzeggen, door ze middelen te ontnemen, door ze uit te sluiten.
Ze zijn enkel voor homorechten als stok om anderen, meestal moslims, mee te slaan
Toen Vlaams Belangster Dominiek Sneppe net werd verkozen stelde ze ‘verworven homorechten’ in vraag. “De vraag is alleen of ze moeten kunnen trouwen en kinderen adopteren. Dat vind ik een brug te ver.” Ze werd teruggefloten, maar je kan ervan op aan dat dit sentiment leeft bij Vlaams Belang. Systematisch stemt deze partij tegen alle verwezenlijkingen van de afgelopen jaren. Ze maken er een nationalistische sport van om LGBTQI+-personen weg te zetten als ‘abnormaal’. Ze volgen daarin hun grote voorbeelden Poetin en Orban. In Hongarije wordt het
tonen of vermelden van homoseksualiteit verboden. In Italië bouwt Meloni hun rechten verder af. Dries Van Langenhove van Schild & Vrienden bestempelde de regenboogvlag als een pedofielenvlag. Op andere momenten cultiveren ze ‘homonationalisme’: ze claimen de progressieve vooruitgang qua holebi-rechten als Westerse superioriteit, waar zij de spreekbuis van beweren te zijn, om de inferioriteit van anderen te illustreren en deze te bekampen. Daarmee kunnen ze zich ontdoen van -terechte- aantijgingen van homofobie en bevestigen ze dat ze ook wel ogenschijnlijk gewone democratische spelers zijn die ‘milder’, ‘toleranter’ zijn geworden.
Vrouwenrechten
De versoepeling van abortus beschouwen zij als een aanval op vrouwenrechten. Extreemrechts hoeft helemaal geen recht van spreken over vrouwenrechten. Je moet daarvoor maar eens kijken naar andere landen. De hongaarse premier Victor Orban, de Italiaanse premier Giorgia Meloni, de voormalige rechts-conservatieve Poolse regering: allemaal tasten ze vrouwenrechten aan en beperken ze de vrijheid van vrouwen en tasten het zelfbeschikkingsrecht van vrouwen stelselmatig aan. Voor extreemrechts moeten vrouwen zwijgen en volgen.

“Laat ons maar eens meeregeren!”

Overal waar extreemrechts aan de macht komt, bouwen ze vrijheden en rechten af. Dat willen wij hier niet. Democratie gaat bovendien niet over de grootste zijn, maar over een compromis vinden tussen groepen met uiteenlopende belangen. Anders komen we in een autoritair stelsel.
Doen alsof er een Vlaamse meerderheid voor extreemrechts is, is een illusie
Je kan misschien de grootste partij zijn, maar dat betekent niet dat je een meerderheid hebt. De stem van de 70-80-90% kiezers die de afgelopen decennia NIET op een extreemrechtse partij hebben gestemd, tellen zeer zeker ook. Er is niks ondemocratisch aan het feit dat partijen beslissen om niet met extreem rechts samen te werken op basis van hun uitgangspunten en programma. Als extreem rechts geen meerderheid vindt, dan is dat hun eigen verantwoordelijkheid.
Ze breken af en bouwen niets op
Wanneer extreemrechts aan de macht komt, gaan ze al snel over tot het afbreken van onze democratie. Dat zullen ze ontkennen, maar de realiteit in andere landen is zeer duidelijk.
Extreemrechts is goed in het hebben van rechtstreekse banden en belangenvermenging met ondemocratische landen en dictators
Frankrijk (Le Pen laat zich financieren door de bank van Poetin), België (spionage en lobbying van Vlaams Belang politici voor Chinese bedrijven/ overheid).

Ze gedogen oproepen tot geweld
In Brazilië was er de bestorming van het parlement, in Duitsland was er de geheime ontmoeting van AFD-kopstukken met neo-nazi’s om een deportatieplan voor te bereiden, Donald Trump wordt momenteel vervolgd voor de bestorming van het Capitool. In Italië zwijgt Meloni over de mars van neo-nazis. In Hongarije stijgt het geweld tegen holebi’s en vluchtelingen spectaculair.
Ze tasten syndicale vrijheden aan
Zo riep Tom Van Grieken op 1 mei 2021 op om het centraal loonoverleg af te schaffen en is zijn partij al langer voorstander van het mogelijk maken van gerechtelijke vervolging van stakers en vakbonden.
