interview ‘je moet passie hebben voor je vak maar het ook kunnen relativeren’ Angie Abbink en Micha de Haas besloten tot een samenwerking na anderhalf jaar gesprek. ‘Je voelt intuïtief een gezamenlijke ambitie in architectuur, maar samenwerking gaat veel verder dan dat.’ Na de oprichting van Abbink X De Haas architectures in 2008 groeide het bureau heel snel. De crisis gaf de nog jonge samenwerking een nieuwe, krachtige dimensie. ‘We moeten weer nadenken over banale dingen. Dat is goed voor ons vakgebied en het vak in het algemeen.’ Angie Abbink en Micha de Haas, gefotografeerd tijdens het rondetafelgesprek in Amsterdam-Noord • beeld Vincent Basler
intuïtie M ‘Een samenwerking in architectuur is heel persoonlijk. Je herkent bij iemand een eigenwaarde en tegelijkertijd een bescheidenheid. De projecten die Angie en ik hebben gemaakt voordat onze samenwerking begon zijn heel verschillend. Maar ook binnen ons gezamenlijk oeuvre zie je uiteenlopende vormen en taal. Vormgeving is het laatste ding waar we het over hebben gehad in alle gesprekken naar onze samenwerking toe.’ A ‘Het gaat veel meer over hoe je in je vak staat. Wij zijn allebei in projecten heel erg bezig met de omgeving, de bewoners en de heel lange termijn. We kiezen voor een mate van diepgang. En willen dan nog iets opleveren dat er mooi uitziet. Bescheiden en spraakmakend tegelijk. Voor mij heeft de samenwerking veel te maken met intuïtie.’ M ‘Esthetiek is voor ons vanzelfsprekend, maar niet overheersend. We kiezen allebei voor een maatschappelijk bewustzijn en combineren dat met een fascinatie voor de techniek.’ A ‘Ons mission statement gaat dan ook uit van vier dingen: zinvolle architectuur, optimisme, verantwoordelijkheid en onderzoek. Zinvol moet je zien als
Angie Abbink (1968) groeide op in België en ging kunst studeren in Londen. De studie klikte, maar de locatie niet: Europese vasteland trok. ‘En na Londen kwamen Amsterdam en Parijs het meest in aanmerking voor een volgende stap’. Het werd de Rietveld Academie in Amsterdam. Een aantal tentoonstellingen en interieuropdrachten later besloot Angie de Academie van Bouwkunst in Amsterdam te gaan volgen. Met haar afstudeerwerk won ze de Archiprix 2001 en kreeg ze een nominatie voor de RIBA Presidents Medals. In 2002 richtte ze met een vriendin haar eigen bureau op (‘Nadat ik bij veel bureaus in de keuken heb gekeken!’). Aan deze samenwerking kwam enkele jaren later een eind, waarna ze in 2008 met Micha de Haas ging samenwerken.
10
interview angie abbink en micha de haas
logisch, betekenisvol én zintuiglijk. De architectuur is per definitie een optimistisch vak: je wilt dingen beter maken. Maar tegelijkertijd moet je jezelf vooral niet te serieus nemen. Onder verantwoordelijkheid vallen duurzaamheidsaspecten en de dienstverlening richting de opdrachtgever en gebruiker. En met onderzoek willen we een bijdrage leveren aan ons vakgebied.’ allochtoon A ‘We zijn allebei allochtoon, niet opgegroeid in Nederland, dat bindt ons. We hadden na onze studies geen netwerk in Nederland, wel wat familiebanden. We zijn in Nederland ‘gedropt’ met te weinig werkervaring en vrijwel geen professioneel netwerk. Dat moet je langzaam opbouwen.’ M ‘Een groot deel van de architecten van onze generatie heeft gezamenlijke ervaring. De meesten hebben in Nederland gestudeerd en gewerkt of stage gelopen bij OMA, UNStudio, etcetera.’ A ‘Bepaalde culturele, typisch Nederlandse dingen hebben we niet meegekregen in onze jeugd. Dat kan een nadeel zijn, maar ik draai het liever om naar een voordeel. Bij sommige, misschien wat beladen opdrachten voelen wij die druk veel minder. Het maakt dat je met een frisse blik naar opgaven kijkt.’ anderhalf jaar praten M ‘Na het winnen van de opdracht voor het Aluminium Centrum ben ik in 1997 een eigen bureau begonnen. Eigenlijk wilde ik wel een compagnon. Maar ik had geen partner, studiegenoten of oud-collega’s in Nederland waar ik op terug kon vallen. Ik heb zelfs een advertentie op ArchiNed gezet: maar zo werkt het dus niet. Uiteindelijk heb ik me er een beetje bij
Micha de Haas (1964) studeerde aan de Bezalel Academy of Arts and Design in Jeruzalem en vervolgens twee jaar Bouwkunde aan de Technische Universiteit Delft. In 1997 won hij een startstipendium én de prijsvraag voor het Aluminium Centrum in Houten met de inzending ‘Het Aluminium Bos’. Dat bleek voldoende aanleiding voor de oprichting van Architectenbureau Micha de Haas. Het project in Houten werd in 2001 opgeleverd. ‘De start van mijn bureau was wat vroeg, kwam door een beetje geluk en had heel veel doorzettingsvermogen nodig!’ Micha geeft les aan de TU Delft en aan de Academie van Bouwkunst Amsterdam
jaargang 5 • 2010 • nr. 30