M
Photo: Cassi_pixabay
Market Leader
เนือ้ และอืน่ ๆ ทีบ่ ริโภค ดังนัน้ เราจึงมีความจ�ำเป็น ทีจ่ ะต้องตรวจสอบ และรูใ้ ห้เท่าทัน เพราะบางครัง้ สารพิษเหล่านีอ้ าจจะยังไม่พบเห็น หรือแสดงออก ในตัวสัตว์ จึงท�ำให้เราคิดว่ามันไม่มี แต่จริงๆ แล้ว มันยังคงมีอยู่ หรือแฝงตัวอยู่ในนั้นแล้วก็เป็นได้ อย่างไรก็ดี หากเราจะมองปัญหาเรื่องของ สารพิษจากเชื้อราให้สัมพันธ์กับสุขภาพทางเดิน อาหาร จะพบว่าตัวสารพิษจากเชือ้ รา เช่น อะฟลา ทอกซิน นอกเหนือจากที่มันจะเกิดอุบัติการณ์ที่ ความผิดปกติในส่วนของร่างกายของสัตว์ สิ่งหนึ่ง ที่สารพิษอาจก่อปัญหาได้คือ การรั่วของทางเดิน อาหาร ซึ่งมีผลท�ำให้เกิดภาวะการอักเสบ สิ่งที่ ตามมาคือ ความสามารถในการย่อยของสัตว์ ส่ง ผลให้การใช้ประโยชน์จากอาหารไม่เต็มที่ โดย เฉพาะแหล่งอาหารที่เป็นโปรตีน ที่ถือเป็นส่วนที่ ส�ำคัญในตัวสัตว์ เพราะฉะนั้นความชัดเจนของ โปรตีนที่อยู่ในอาหาร กับความสามารถในการใช้ ประโยชน์ของโปรตีนของตัวสัตว์ที่มาจากวัตถุดิบ อาหาร จึงเป็นสิ่งที่เราควรให้ความส�ำคัญ
แต่อย่างไรก็ตาม หากพูดถึงความเสี่ยง ในเชิ ง ชี ว ภาพ อี ก เรื่ อ งที่ ส� ำ คั ญ นอกเหนื อ จาก สารพิษจากเชื้อรา นั่นคือ จุลินทรีย์ก่อโรค ซึ่ง มี 2 กลุ ่ ม คื อ กลุ ่ ม แบคที เ รี ย กั บ ไวรั ส โดย กลุ่มแบคทีเรีย ตัวเชื้อที่เราคุ้นเคยกันดี คือ ซัลโมเนลลา (Salmonella spp.) กับ อีโคไล (E.Coli) ซึ่งมาจากทั้งสภาพแวดล้อม และการ สัมผัสโดยตรงของสัตว์ และการติดมากับยาน พาหนะในฟาร์ม ดังนั้น ในการควบคุมป้องกันที่ ผ่านมา เรามักจะใช้วธิ กี ารผ่านความร้อน แต่กไ็ ม่ได้ ผลเต็มร้อย เพราะอย่างที่กล่าวมาว่า สิ่งเหล่านี้ มีโอกาสเกิดขึน้ ได้ทกุ ขัน้ ตอนการผลิต ดังนัน้ การ ควบคุมป้องกัน จึงจ�ำเป็นทีจ่ ะต้องท�ำอย่างต่อเนือ่ ง ปัญหาที่ส�ำคัญของเชื้อแบคทีเรียก่อโรค เมื่อปนเปื้อนเข้าไปในอาหารสัตว์ จะส่งผลต่อตัว สัตว์โดยตรง ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง เช่น ท้องเสีย ขี้ไหล ถ่ายเหลว รวมถึงการใช้ประโยชน์จากสาร อาหารที่อยู่ในอาหารที่สัตว์กินเข้าไปลดน้อยลง เพราะระบบทางเดินอาหาร หรือสุขภาพของล�ำไส้
59
ธุรกิจอาหารสัตว์ ปีที่ 37 เล่มที่ 190 มกราคม - กุมภาพันธ์ 2563
