30 | produkcja
Emulsje wielokrotne Olga Malinowska Kosmetolog, Specjalista ds. Badań Aplikacyjnych J.S. Hamilton Poland Ltd. Sp. z o.o.
Niezmiennie od lat dużym wyzwaniem dla przemysłu kosmetycznego pozostaje uzyskanie możliwie jak największej absorpcji substancji czynnej z powierzchni skóry przy jak najniższym jej stężeniu. Istotą problemu jest kontrolowane uwalnianie danej substancji z kosmetyku w sposób zapewniający bezpieczny kontakt niskich stężeń ze skórą w jak najdłuższym czasie.
Przemysł kosmetyczny wciąż poszukuje nowych nośników substancji
• woda w oleju w wodzie (W1/O/W2), gdzie emulsją pierwotną jest
czynnych zapominając o znanych od dawna metodach. Od pewnego
emulsja typu woda w oleju, zaś faza wodna jest fazą ciągłą emulsji
czasu zauważa się rosnące zainteresowanie badaniami emulsji
wielokrotnej
wielokrotnych. Obecny stan wiedzy i metod badawczych pozwala na lepsze zrozumienie i wykorzystanie tej formy układów. Z fizykochemicznego punktu widzenia ogromną część kosmetyków
Sporządzanie emulsji wielokrotnej odbywa się dwuetapowo. W pierwszym etapie sporządza się emulsję pierwotną. Do stabilizacji
stanowią układy zdyspergowane, z których najważniejszą grupę stanowią
emulsji pierwotnej typu W/O wykorzystuje się emulgator o znanej, niskiej
emulsje. Przyczyną popularności takiej formy jest fakt, że dobroczynne
(3-5) wartości HLB (hydrophilic-lipophilic balance), natomiast do stabilizacji
działanie na skórę mają nie tylko substancje czynne, ale również, a może
emulsji pierwotnej typu O/W stosuje się emulgator o znanej, wysokiej
przede wszystkim, sama baza emulsyjna stanowiąca vehiculum. Emulsje
wartości HLB (12-16). Niezmiernie ważnym czynnikiem w dużym stopniu
składają się z niemieszających się ze sobą faz. Aby mogły one się
przesądzającym o powstaniu emulsji wielokrotnej jest jak najmniejsze
długotrwale połączyć niezbędne jest zastosowanie emulgatora – związku
rozdrobnienie fazy wewnętrznej emulsji pierwotnej, dlatego zaleca się
obniżającego napięcie międzyfazowe, co powoduje obniżenie także energii
homogenizowanie emulsji pierwotnych.
wewnętrznej. W przypadku emulsji prostych krople fazy wewnętrznej są
Kolejnym etapem tworzenia emulsji wielokrotnej jest rozproszenie emulsji
rozproszone w fazie zewnętrznej. Krople fazy wodnej zdyspergowane
pierwotnej w fazie zewnętrznej zawierającej odpowiedni emulgator. Proces ten
w fazie olejowej, tworzą emulsję typu woda w oleju (W/O). Natomiast krople
prowadzi się w warunkach wolnego mieszania (około 50 rpm), w temperaturze
fazy olejowej zdyspergowane w fazie wodnej, tworzą emulsję typu olej
pokojowej (zwykle 18-20 °C). Zbyt szybkie mieszanie może doprowadzić do
w wodzie (O/W). Poza wymienionymi emulsjami prostymi istnieją również
połączenia się kropli fazy wewnętrznej emulsji pierwotnej z zewnętrzną fazą
emulsje wielokrotne, nazywane często emulsjami w emulsji, w których fazę
ciągłą. Spowoduje to utworzenie emulsji prostej.
wewnętrzną stanowi emulsja prosta zdyspergowana w fazie zewnętrznej. W takim układzie współistnieją dwa typy emulsji prostych: O/W i W/O.
Obecnie do sporządzania zarówno emulsji prostych, jak i wielokrotnych stosuje się metodę mikrostrumieniowego emulgowania. Zaletą tej metody jest możliwość kontrolowania wielkości i kształtu kropli
Wyróżniamy dwa typy emulsji wielokrotnych:
zdyspergowanych, podczas gdy sporządzanie emulsji w tradycyjny sposób
• olej w wodzie w oleju (O1/W/O2), gdzie emulsją pierwotną jest
nie daje takich możliwości.
emulsja typu olej w wodzie, zaś faza olejowa jest fazą ciągłą emulsji wielokrotnej
4/2011
Z punktu widzenia działania na skórę dostrzec można jedynie zalety emulsji wielokrotnych. Do najważniejszych zalicza się fakt, iż polarne
e-w ydanie do pobrania na:
www.farmacom.com.pl